h
r
931. Eerste Blad.
Zaterdag 9 Mei 1908.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
'n Zeemansbruid.
6" JattrgaiiK.
i -
ABONNEMENTSPRIJS:
fer 3 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post- 1.50.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
idvertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens by de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling.
Qroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement. Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
STUDIEBEURZEN.
Burgemeester en. Wethouders van Amersfoort
rengen ter algemeene kennis, dat blijkens ont-
tngen mededeeling,
Bestuurders-Collatoren van liet Houckama-
een te Bolsward voornemens z\jn over te
aan tot begeving van een studiebeurs.
Nakomelingen uit de familie van den stichter,
e naar de beurs wenschen te dingen, zullen
ich onder overlegging van een geboorteacte
dór 1 Juni a.s. schriftelijk moeten aanmelden
ij Dr. C. J. Niemeijer te Bolsward.
Zij dienen den leeftijd van 12 jaren te heb-
en bereikt. De begiftigde z,al vrij zijn in do
euze van een vak van studie.
Sollicitanten zullen zich hebben te onderwcr-
en aan een vergelijkend examen, waarvan de
itum later zal worden bekend gemaakt.
J Amersfoort, 8 Mei 1908.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
De Secretaris, De Burgemeester,
f. G. STENFERT KROESE. WUIJTIERS.
1 Burgemeester en Wethouders van Amers-
joort
j Gelet op artikel 37 der Drankwet
Brengen ter openbare kennis
I 1. dat bij hen is ingediend een verzoekschrift
om verlof tot verkoop van alcoholhoudenden
ilrank, anderen dan sterken drank, voor ge
bruik ter plaatse van verkoop door Joseph van
Ekelen in de benedenzaal van het perceel aan
den Lensderweg no. 42 alhier
2. dat binnen twee weken na deze bekend
making ieder tegen het verleenen van het ver-
of schriftelijk bezwaren bij Burgemeester en
Wethouders kan inbrengen,
j Amersfoort, 7 Mei 1908.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
I. G. STENFERT KROESE. WUIJTIERS.
Politiek Overzicht
Het Congo-Haiiieroeii verdrag.
Wij hebben het oo-rdoel vermeld, dat van;
Duitsche zijde is uitgesproken over het ver
drag, waardoor de grens busselhen de aan
eik: n '--'.r liggende Duitsche e-n Fransclie be-
zittingvn in West-Afrika, de Duitsche ko
lonie Kameroen en het Fransche Congoge-
bied, voor goed is vastgesteld. Men heeft
-daaruit kunnen zien, dat dit oordeel gunstig
luidde; dooi' wederzijdsahe insdhikkeli jkheid.
is men gekomen tot een resultaat, waarmee
de beide contraeteerende partijen zich te
vreden kunnen stellen. Het séhijnt inder
daad, dat men dit karakter aan het den
9en April jl. te Berlijn gesloten verdrag
mag toekennen, wamt van bevoegde Fran-
sohe zijde wordt het oordeel der andere par
tij geheel ondersdhmaven.
Het Journal des Débat-s b.v. zegt, na te
hebben opgemerkt, dat het dringend noodig
was door natuurlijke of althans van gemak
kelijk te herkennen punten getrokken gren
zen diegenen te vervangen, welke slechts
konden worden vastgesteld door astronomi
sche berekeningen, onbereikbaar yoor den
soldaao of voor den planter,,De Congo -
K amor een-overeenkomst 'brengt misschien
niet veel geestdrift teweeg, maar zij: ver
dient nog minder de buitensporige ontstem
ming, waarmee sommigen de eerste uittrek
sels, die zijn bekend gemaakt, hebben be
groet. Het is een eeriijlke, billijke ruil, ge
sloten door technici te -goeder trouw, van
Aifnkaansche landstreken. De overeenkomst
van IS April maakt op niets anders aan
spraak zij verleent aan de eene en aan
de andere partij de soort voordeelen, die
hare geografische ligging haar t-oeliet te ver
krijgen door een accoord, da.t niet anders
deed, dan de groote lijnen van de Fransoh-
Duitscike overeenkomst van 15 Maart- 1894
te volgen, door haar te passen aan de wer
kelijkheid van een voortaan gemeenschappe
lijk gebied."
Gunstiger nog is het oordeel van de Dé
pêche Coloniaie, het deskundige orgaan van
de koloniaal-politieke klingen in Frankrijk,
dat de oplossing ails zeer gelukkig kenschetst
met het oog op de Fransche 'belangen. Over
de ïuilingen van gebied merkt het blad in
't bijzonder op:
..Frankrijk vindt daarin eene winst van
400 K.M.2, wanneer men het gebied, dat-
ihet ifstaat. stelt tegenover dat wat het ver
krijgt. Men moet er edhter nog bijvoegen,
dat het eerste reeds te zeer geëxploiteerd is
of vel te moeielijk te expHoitoereninzonder
heid «n het bijna ondoordring/bare woud,
dat zich in het noorden van de zijrivier
Ngoko-Ssanga uitstrekt, terwijl de nieuwe
grens aan de oevers van de rivieren Niem,
Kom en Ajena ons een rijk, bevolkt en nog
door geen intensieve exploitatie in waarde
vermindei\l land verzekert. Wat het aa-n
Frankrijk gekomen deel van nog meer waar
de maakt-, zijn de in het gemeenschappelijk
belang van de beide landen verrichte rui
lingen van gebied. Wij hebben op deze wijze
tussohen de Sohari en den lOen lengtegraad
een groot gebied va-n 7 a 8000 KM2 ver
kregen, waar Duitschland door zijn militai
ren post te Miltu en de gewichtige punten
Du390 en Tschake onze verbindingen met het
Tsad-meer en den Midden-Congo onderbrak.
Dezo aanwinst verschaft ons voortaan een
rechtirtreéksöhen weg van Busso naar Lai,
de eenige die ons in staat stelt, buiten de
door dc tsetse vlieg doorziekte stréken het
vee van het Tsadmeer en van Bagirmi naar
het Ccngogebied te 'brengen/'
Haar algemeen oordeel geeft de Dépêche
OoToniale aldus weer:
„Zooals altijd na eene zaak van dergelij-
ken aard het geval is, kan men zich, zelfs
als Frankrijk veel krijgt, toch nog verrast
toonen wanneer men ziet, dat ie tegenpartij
ook nog wat krijgt. In werkelijkheid be
hoeft men zich over deze verwondering zelf
niet te verwonderen. Zij houdt echter geen
stand tegenover de overweging, dat twee
groote staten, die gelijkelijk zich van hunne
belangen bewust en er op bedacht zijn ze
te verdedigen, nooit vriendschappelijk met
elkaar zouden kunnen onderhandelen, als
niet de eene zoowel als de andere wist te
loven en te bieden, te geven en te nemen.
De zaak, waarop het aankomt-, is eene ba
lans op te maken tussclien datgene wat men
ontvangt en wat men geeft. Nu is het
echter klaarblijkelijk, dat ditmaal de balans
ten gunste van Frankrijk daalt, dat Binder
terugkrijgt, zijne stellingen aan de Schari,
in het 'bekken aan de Margo-Kebbi en in
het gébied van Kund handhaaft en beves
tigt, dat zich voor goed in het zuiden van
Kameroen aan de Niem, de Kom en een
deel van de Ajene inricht, welks oevers
reeds bestemd waren het te ontgaan.
Duitschland verwezenlijkt zijnerzijds voor
deelen slechts daar, waar het toch. de mo
gelijkheid behield ze te verkrijgen, inzonder
heid door verbetering van zijn toegang tot
het bekken van de Ssanga en de Congo, een
middelmatige aanwinst op een tijdstip,
waarop de rijksdag ue noodige gelden toe
staat voor het bouwen van een spoorweg,
die het in weinige jaren in staat zal stellen
ziijne verbindingen op den waterweg gerin
ger te schatten. Men moot zich in Frankrijk
over deze resultaten zeer gelukkig rekenen.
Over 't geheel is het voordeel van do
transactie klaarblijkelijk aan de zijde van
Frankrijk."
Het Franscke orgaan besluit met eene
juiste opmerking van algemeenen aard, na
melijk deze:. „Wanneer men wil, dat twee
groote staten, wier gebied aan elkaar grenst,
goede betrekkingen onderhouden, dan mag
men ze niet aan veelvuldige grensinciden
ten blootstellen. Dat is eene elementaire
waarheid, en het kan zelfs ounoozel schijnen
haar uit te spreken. Te vaak int-usschen, en
inzonderheid in Afrika, heeft men haar uit
het oog verloren door verwaarloozang van
datgene wat men met juistheid de eigen
schappen van eene goede gTens zou kunneu
noemen, Om geschillen te vermijden, die
altijd te betreuren zijn, is het noodig, dat
eene grens nauwkeurig bepaald is in hare
richting, duidelijk herkenbaar, of althans
gemakkelijk te onderkennen in haren loop."
Duitschland.
De nieuwe wet tot regeling der aansprake
lijkheid van de houders vam automobielen
zal, naar gemeld wordt, door den Reiclisan-
zeiger worden bekend gemaakt, om de open
bare kritiek er over uit te lokken voordat dc
bond's raad er een besluit over neemt.
B e r 1 ij n, 8 M e i. Gisterenavond is tegen
vorst Eulenburg een bevel van voorloopige
hechtenis uitgevaardigd. Men zegt, dat hij
heden zal worden overgebracht naar de
Cliarité
Tweede telegram. Vorst Buien-
burg werd heden namiddag in een voor ver
voer van zieken ingerichte automobiel als
gevangene naar de Charité gébracht.
B e r 1 ij n, 8 Mei. Om kwart over zes
des namiddags kwam vorst Eulenburg in
de Charité aan.
Om IJ- uur was een inspecteur van de
gerechtelijke politie met een automobiel
naar 'het kasteel l/obenberg gekomen. Na
dat de vorst nog eenige zaken had geregeld,
vertrok hij om half vier met de vorstin,
zijn kamerdienaar on een geneesheer. Do
vorst, een totaal gebroken man, leed zware
pijnener werd daarom langzaam gereden
en dikwijls stilgehouden. Hij moest door
zijne bedienden uit het Tijtuig getild wor
den.
De vorstin heeft haar intrek genomen in
een Berlijnsch hotel, de kinderen bleven te
Liebenberg.
Engeland.
De minister van handel Winston Churchill
heeft zijne verkiezingscampagne te Dundee
moeten afbreken om in Londen eene coufe-
rentio te houden met afgevaardigden van
patroons en werklieden, in het geschil aan
de scheepswerven van Engeland en Schotland
betrokken. De besprekingen hebben tot geen
goeden uitslag geleid, waar Maandag zal
men weer samen komen. Dat- wordt alvast
oen goed teekeu geacht. De heer Churchill
is weer naar Dundee terug om voor zijne ver
kiezing te vechten.
In de pers doet do ronde een kiekje, dat
genomen is van eene open-lucht-meeting te
Dundee, waarbij do heer Churchill verhin
derd werd om te spréken door eene suffra
gette, die hem vervolgde met een luidende
bel, zoodat de me nee hen hem niet konden
verstaan.
Londen, 8 Mei. De uitgeversfirma
Murray heeft een vonnis verkregen tegen
de Times, waarbij dit blad veroordeeld
wordt tot betaling van 7500 p. st. schade
vergoeding wegens smaad, vervat in een
brief, die in de Times -is opgenomen en
waarin de firma werd beschuldigd van af
persing wat betreft den prijs van de brie
ven van Koningin Victoria. Opschorting van
de uitvoering van het vonnis, hangende het
hooger beroep, is toegestaan.
Spanje.
In antwoord op de opmerkingen van den
leider der liberale partij Moret over den aan
koop van materialen voor het- bouwen van
schepen in 'het buitenland, werd door den
minister-president en den minister van ma
rine aangevoerd, dat deze materialen in
Spanje niet konden worden géboekt, omdat
het ze niet bezat.
Oostenrijk,
vWeenen pronkt in Mei-dos. Op dit
jaargetijde is de Donau-stad mooier dan
ooit. Maar ditmaal zijn duizenden handen
bezig geweest aan de stad nog meer luister
bij te zetten, als waren lentezon, lente
groen on lentelucht niet voldoende, om
feestvreugde te wekken. Langs de straten,
die naar Sohönbrunn voeren, verhieven aioh
slanke, met bloemen getooide vlaggenmas
ten. Die huizien werdén coquet opgesierd
met vaantjes en rijlke hoeveelheid bloemen.
Ook in de kleinste zijstraten werden de
woningen versierd. In de hoofdstraten
hoerschte tussohen de huizen een ware wed
ijver, wie er hot mooist met zijn gevel voor
den dag kon komen.
Vooral de weg van het station naar het
Paleis van den Keizer was magnifiek, en de
M'a-r iahilferstraatwelke Sohönbrunn met
het slot verbindt, gaf een overweldigenden
aanblik. De gemeente heeft in do kosten der
versiering van deze straat, alsmede in die
van de ceintuurbaan, bijgedragen. Alle
ijzeren pal'e die voor eleotrisohe verlichting
dienen- werden in vlaggen-masten veran
derd, ieder met een eikenkrans getooid, en
waarvan afwisselend vlaggen met Oostenrijk
sche, Weensche of Duitsche kleuren wap
perden. Vele masten hadden ook bloemkor
ven in top. Dennegroem, bloemen en sbof-
dlrapeeringen in het Ocslenrijiksoh zwart-geol
en We ener wit-rood bedekten de voorgevels,
on borstbeelden of portretten van Keizer
Frans Jozef pronkten in de winkelkasten.
Over de balcon-ballustrades hingen veel
kleurige tapijten, en tussohen reusachtige,
van hot dakvenster tot de eerste verdieping
reikende on in don wind golvende en klap
perende Vlaggen, fladdierdën kleinere en
heole kleine nationale doekjes. De kleuren
van Oostenrijk, Weenen en don Bondstaat
woeien in eeuen vriendsohappolijken chaos
Het was een en al denuegroon, palmen,
vlaggen, vaandels, blcemen-guirlandes, kost
bare tapijten, beelden en vlaggenmasten.
Keel Weenen was op de been, in de hoofd
straten liep men schouder aan schouder,
voet voor voetalles juichte, alles zong
immers golden niet de véle bezoeken der
vreemde vorsten voor even zooveel eerbewij
zen jegens hun Keizier, hun dierbaren
Keizer? Zoo jubelde het blijde Weenen, nog
Levensluchtiger dan gewoonlijk. En het be
zoek?
,,Wie télt de varsten die daar kwamen?"
Twee Keizers, eene Keizerin, twiee Ko-
inngen, twee Prinsen, eene Prinses, vier
i groothertogen, twee Hertogen ou drie V'or-
sten.
Het Duitsche Kedaerspaar werd met een
vierspannigte galakaroe door Keizer Frans
Jozef naar Schönbrunn geleid, en onder ge
juich van duizenden reed de statiewagen
door de prachtig versierde ceintuurbaan,
nog schooner en heerlijker djoor de fris
heide Meiregen, die af en toe neerdruppeilde.
Weenen, 8 Mei. De Koning van
Spanje liet heden door den Spaanechen ge
zant zijne hartelijke gelukwenscheti over
brengen aan den Keizer, die daarop in de
vriendschappélij'ksto termen antwoordde.
Het Duit&che Keizerpaar heeft eergisteren
ecu deel van den dag besteed oim in Wee
nen bezoeken af te leggen. Het eerste be
zoek werd gebracht aan de Kapuzinergruft,
de plek waar de naaste betrekkingen van
Keizer Frans Jozef begraven liggen. Bij het
graf van Keizerin Elisabeth 1-egdc de Kei
zerin een bloemruiker van witte rozen neer,
bij dat van kroonprins Rudolf de Keizer
oen krans. De bloemen waren afkomstig van
liet Achilkdon.
In tegenstelling met- den dag, toen de
regen in stroomen neerviel, was de avond
geheel vrij van regen. De serenade van de
6600 Neder-Oostenrijksche zangers en zeven
regnnentókapellen in het park van Sdhön-
brunu slaagde dus uitstékend. De liederen,
die werden gezongen, maakten grooten in
druk. De ramen van het slot bleven geslo
ten, om den grijzen jubilaris niet aan den
wind bloot te stellenTot besluit defileer
den de zaligere voorbij de ramen, waar de
beide Keizers en de overige vorstelijke per
sonen stonden. Terstond na de serenade na
men de gasten afscheid.
Over en weer werden talrijke orden ver
leend. De Duitsche rijkskanselier vorst
Bülow ontving de eerste mededeeling van
de hem verleende onderscheiding van den
minister van buiteulandsche zaken baron
Aehrenthal. In een hartelijk telegram gef
deze hem kennis, dat dc onderscheiding was
verleend ter herinnering aan den gedenk-
waardigen dag, waarop door de aanwezigheid
vau Keizer Wilhelm en van een groot aan
tal Duitsche bondsvorsten in Weenen op zoo
verheffende wijze uitdrukking gegeven werd
aan het monarchale beginsel en dc bond
genootschappelijke gedachte.
W oen en, 8 Mei. Het huis van afge
vaardigden behandelde een voorstel om de
eerste lezing van het wetsontwerp tot ver
sterking van het contingent der militie en
der landweer en tot het verleenen van on
dersteuning aan de gezinnen van de reser
visten urgent te verklaren. De minister
president wees op de noodzakelijkheid om
zonder uitstel het ontwerp aan te nemen.
Ten aanzien van de wetsontwerpen betref
fende den politieken toestand vertelaarde de
minister-president, dat de regeering haren
plicht nakomt, door misstandten in het
bestuur en de rechtsbedoeling op taalgebied
te herstellen De minister verzocht de me
dewerking van alle partijen om door eene
wet e n einde te maken aan een toestand,
die niet kan worden bestendigd. (Toejui
chingen.)
Op het einde der zitting interpelleerden
verschillende leden den minister-president.
Er werd gevraagd of den minister-presi
dent békend is, dat offioieuse Duitsche bla
den aan het verschijnen der Duitsche vor
sten rij Keizer Frans Jozef eene staatkun-
I dige en demonstratieve beteekenis hechten,
j hetgeen grooto onrust zou kunnen wekken
j bij 'e Slavische bevolking. Zij verzoolden
I BOOR
THERESEJHOVEN. J JSSjj
„Kindlief, er zijn momenten in 't leven,
"waarin men geen kieschheid kan gébruiken.
Als we samen verder door 't leven willen
gaan, dau moeten we 't ook onder de oogen
zien. Toen je mij verzocht, ter wille vair
jou, mijn carrière op te geven en de Marine
te verlaten, heb ik je ook niet over lrieschj
heid gesproken. Maar nu vraag ik je, op
mijn beurt, zonder de waarheid' te beman
telen Wat wil-je nu? Mag ik, als eerlijk
roan, je vader om de hand van zijn dochter
vragen, zonder de middelen te bezitten-
kaar, volgens haar stand, te onderhouden
Heb-je daar al eens over nagedacht, Ma
rion? Toen ik je van ochtend vroeg, mijn
vrouwtje te worden, had ik een rang in de
maatschappij. Als zee-officier zou ik 't recht
hebben gehad, bij, eiken vader, acces voor
zijn dochter te vragen, maar door jou voor
waarde
„Dus neem-je die tocli aan?" vroeg ze
vleiend.
„Ik moet wel je hebt me voor een ultiJ
matum gésteld, waar ik geen uitweg in.
weet. Ik zal je zin doen, goed ik zal
mijn ontslag uit den dienst nemen, maar
hoe kan ik mij. onder deze omstandighe
den, bij je vader aanmelden? Ik heb uw
dochter lief, meneer, maar dat is ook al
les I"
„Jou liefdé is toch 't voornaamste John
ny dear, want die zal mij. gelukkig maken,
en geluk is de hoogste schat in 't leven."
„Zoo redeneert een verliefd jong meisje,
maar geen vader. Heusch, Marion, je moet
oven verstandig zijn en bedenken, waarvan
wij moeten leven, als je bijl je conditio sine
qua non blijft, en er op staat, dat ik mijn
loopbaan vaarwel zeg."
„Dat is jou zaak, daar moet jij voor
zorgen," antwoordde ze koeltjes. „In Enge
land bemoeien de dames zich nooit met
don materiëelen kant van het leven, tenzij
ze voor zich zelve moeten zorgen. A'ls zo
getrouwd zijn, laten ze het aan haar man
over. Papa spreekt nooit met mama over
zijn zaken of over geld. Hij, geeft haar
gewoon een cheque-boek en een crediet bij
zijn bankier, ze .moet enkel zorgen dat niet
te overschrijden, maar ik geloof niet, dat
't ooit gebeurt. Als ze geld noodig heeft,
voor een rekening of voor het huishouden,
dan schrijft ze een cheque voor 't overige
kan 't haar niet schelen, hoeveel papa ver
dient of wat hij, heeft. Je weet toch, dat
een Engelschman er zijn eer in stelt, om
thuis, in den schoot zijner familie, nooit
over zaken te spreken. To talk shop vindt
men hier heel burgerlijk."
„Ik ben zeker, dat je tante Charlotte er
anders over gedacht heeft," zei Jan bitter,
„en zich. zel'fs tijdens het leven van haai
man, niet tevreden heeft gesteld met do
passieve rol van ehèque-achrijlfiater
„Natuurlijk niet, ze verdiende zelve zoo
veel ze wilde. En dan ook, tante Charlotte
was altijd een uitzondering."
,,Tk wilde wel, dat jij iets meer van haar
hadt," 'bromde Jan, die zijn meisje, wel
heel mooi en 'lief en aardig, vond', maar
niet heel praktisch.
Het was nog geen vier-eiï twintig uur
geleden, dat hij; haar lot aan het zijne ver
bonden had, en hiji wist nu reeds, dat zij
niet zou zijn, wat de Bijlbei voorschrijft
„een hulpe tegenover hem."
HOOFDSTUK XI.
In Whitechapel.
Zo gingen een aaneenschaking van on
mogelijke straatjes door.
„Dit zijn de beruchte slums," vertelde
Nan, „maar niet de allergevaarlijkste
deze zijn 'betrekkelijk veilig, maar er zijn
er waar een man zelfs niet ongewapend door
kan gaan."
„Ik kan niet zeggen, dat déze buurt mij
erg gezellig lijkt," merkte Annette, met een
griezel-gebaar, op.
„We komen hier ook niet voor de gezel
ligheid," hervatte Nan droog.
Na een poos door kronkelende steegjes te
hebben geloopen, hielden ze stil' voor een
klein, somber-uitziend huis.
Nan liet den klopper valcn en ze werden
opengedaan door iemand, die 't midden
hield tusschen een dame en een burgerjuf
frouw.
Marion stelde haar voor als: „Miss
Ad gate" en deelde haar vrienden mee, dat
zij haar geheélé leven aan de fabrieks
meisjes wijdde; niet zoo'n beetje als tijd
verdrijf, omdat het mode was, maar echter
in den geest van Toynbee.
Ze woonde in het huis, waar ze zich nu
bevonden en ontving er 's avonds de meis
jes, die lust toonden zich te ontwikkelen
en te 'beschaven. Overdag bracht ze huis
bezoek.
Het was toevallig een speél-avond' en
Annette en Jan zagen een vreemd schouw
spel. Er waren ongeveer een twintig meis
jes van 1625 jaar bijeen, de armsten van
de armsten; onder elkaar spraken ze die
ventaal' en schenen er zich volstrekt niet
over te geneeren.
Tegenover Miss Adgate en de dams Rood-*
ford waren ze beleefd... zender overdrij
ving; van de geïntroduceerden namen ze
geen notitie.
Zoodra ze binnen kwamen, gingen ze in
oen zijvertrek en verschenen eenige oogen-
bl'ikken later in de suite, die als ontvang
zaal was ingericht, in gymnastiek pakjes.
Hoogst primitief. Korte, blauw serge rok
jes met roodkatoenen sjerpen. Nan deelde
haltere uit, Marién zette zich aan de piano
en Miss A'dgate deed ze de verschillende
'bewegingen en oeieningen voor, die ze, op
de maat der muziek, moesten uitvoeren.
Daarna marcheerden ze en deden ze an-
dére gymnastische figuren, steeds mot be
geleiding der piano. Het was een aardige
vertoon'ing, en de- meisjes schenen er plei-
zier in te hebben.
Na een half uur werd er een kwartier
rust gehoudenMiss Adgate schonk the 2
en Marion en Nan gaven de kopjes rond
en presenteerden stukken keek.
Alles ging heel ordelijk.
Daarna begon de eigenlijke pret. Miss
Adgate speelde walsjes en polka's en de
meisjes dansten De dames Roodford wezen
haar de passen en dansten om beurten met j
al de meisjes.
Teen Jan Marion vroeg een toertje met i
hem te doen, wees ze hem verontwaar
digd af.
„O1! Mr. Vermeer, als u dansen wilt,
moet u 't met een der andereu doen, niet
met mij."
Doch daartoe voelde hij geen lust. Ze
zagen er niéts verleidelijks uit; de meeaten
hadden vertvarde kroeskoppen en blouses
aan, waarin kléur noch vorm te bekennen
was.
Sommigen hadden intelligente gezichten
doch dezen vormden de minderheid. Over 't
algemeen hadden ze iets stomps en gaven
ze don indruk van vrijwel werktuigelijk te
loven cn zich niet veel rekenschap te geven
van wat er voor haar gedaan werd.
Nan vertelde Marion, dat ze wel begre
pen, dat .Marion en zij boven haar stonden,
maar wat zo precies waren, begrepen ze
niet.
Even vóór Kerstmis hadden ziji een uLt-
deeling van kleercn gehouden en hadden
zij ze o.a. ieder een paar nieuwe laarzen ge-
géven, waarop oen der meisjes aan Miss
Adgate had gevraagd <>f de „dames van
Vrijdag" in laarzen deden? Ze noemden ze
de dames van Vrijdag, omdat ze meest
Vrijdags kwamen. Gewoonlijk waren er drie
gezellige avonden in de week, waarop ver
schillende dames zich met haar bezig 'hield-
den. De overige avonden leerde Miss Ad
gate ze naaien, verstellen en wat er verder
voorkwam
'8 Zomers ging ze well eens met ze uit;
een paar koer in 't jaar maakte zo uitstap
jes met ze; zo gingen dan naar buiten of
naar 't een of ander museum.
Wordt vervolgd