h r 931. Eerste Blad. Zaterdag 9 Mei 1908. BUITENLAND. FEUILLETON. 'n Zeemansbruid. 6" JattrgaiiK. i - ABONNEMENTSPRIJS: fer 3 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per post- 1.50. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. idvertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur 's morgens by de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f 0.50. Elke regel meer - O.IO. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling. Qroote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement. Eene circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgevingen. STUDIEBEURZEN. Burgemeester en. Wethouders van Amersfoort rengen ter algemeene kennis, dat blijkens ont- tngen mededeeling, Bestuurders-Collatoren van liet Houckama- een te Bolsward voornemens z\jn over te aan tot begeving van een studiebeurs. Nakomelingen uit de familie van den stichter, e naar de beurs wenschen te dingen, zullen ich onder overlegging van een geboorteacte dór 1 Juni a.s. schriftelijk moeten aanmelden ij Dr. C. J. Niemeijer te Bolsward. Zij dienen den leeftijd van 12 jaren te heb- en bereikt. De begiftigde z,al vrij zijn in do euze van een vak van studie. Sollicitanten zullen zich hebben te onderwcr- en aan een vergelijkend examen, waarvan de itum later zal worden bekend gemaakt. J Amersfoort, 8 Mei 1908. Burgemeester en Wethouders van Amersfoort, De Secretaris, De Burgemeester, f. G. STENFERT KROESE. WUIJTIERS. 1 Burgemeester en Wethouders van Amers- joort j Gelet op artikel 37 der Drankwet Brengen ter openbare kennis I 1. dat bij hen is ingediend een verzoekschrift om verlof tot verkoop van alcoholhoudenden ilrank, anderen dan sterken drank, voor ge bruik ter plaatse van verkoop door Joseph van Ekelen in de benedenzaal van het perceel aan den Lensderweg no. 42 alhier 2. dat binnen twee weken na deze bekend making ieder tegen het verleenen van het ver- of schriftelijk bezwaren bij Burgemeester en Wethouders kan inbrengen, j Amersfoort, 7 Mei 1908. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Secretaris, De Burgemeester, I. G. STENFERT KROESE. WUIJTIERS. Politiek Overzicht Het Congo-Haiiieroeii verdrag. Wij hebben het oo-rdoel vermeld, dat van; Duitsche zijde is uitgesproken over het ver drag, waardoor de grens busselhen de aan eik: n '--'.r liggende Duitsche e-n Fransclie be- zittingvn in West-Afrika, de Duitsche ko lonie Kameroen en het Fransche Congoge- bied, voor goed is vastgesteld. Men heeft -daaruit kunnen zien, dat dit oordeel gunstig luidde; dooi' wederzijdsahe insdhikkeli jkheid. is men gekomen tot een resultaat, waarmee de beide contraeteerende partijen zich te vreden kunnen stellen. Het séhijnt inder daad, dat men dit karakter aan het den 9en April jl. te Berlijn gesloten verdrag mag toekennen, wamt van bevoegde Fran- sohe zijde wordt het oordeel der andere par tij geheel ondersdhmaven. Het Journal des Débat-s b.v. zegt, na te hebben opgemerkt, dat het dringend noodig was door natuurlijke of althans van gemak kelijk te herkennen punten getrokken gren zen diegenen te vervangen, welke slechts konden worden vastgesteld door astronomi sche berekeningen, onbereikbaar yoor den soldaao of voor den planter,,De Congo - K amor een-overeenkomst 'brengt misschien niet veel geestdrift teweeg, maar zij: ver dient nog minder de buitensporige ontstem ming, waarmee sommigen de eerste uittrek sels, die zijn bekend gemaakt, hebben be groet. Het is een eeriijlke, billijke ruil, ge sloten door technici te -goeder trouw, van Aifnkaansche landstreken. De overeenkomst van IS April maakt op niets anders aan spraak zij verleent aan de eene en aan de andere partij de soort voordeelen, die hare geografische ligging haar t-oeliet te ver krijgen door een accoord, da.t niet anders deed, dan de groote lijnen van de Fransoh- Duitscike overeenkomst van 15 Maart- 1894 te volgen, door haar te passen aan de wer kelijkheid van een voortaan gemeenschappe lijk gebied." Gunstiger nog is het oordeel van de Dé pêche Coloniaie, het deskundige orgaan van de koloniaal-politieke klingen in Frankrijk, dat de oplossing ails zeer gelukkig kenschetst met het oog op de Fransche 'belangen. Over de ïuilingen van gebied merkt het blad in 't bijzonder op: ..Frankrijk vindt daarin eene winst van 400 K.M.2, wanneer men het gebied, dat- ihet ifstaat. stelt tegenover dat wat het ver krijgt. Men moet er edhter nog bijvoegen, dat het eerste reeds te zeer geëxploiteerd is of vel te moeielijk te expHoitoereninzonder heid «n het bijna ondoordring/bare woud, dat zich in het noorden van de zijrivier Ngoko-Ssanga uitstrekt, terwijl de nieuwe grens aan de oevers van de rivieren Niem, Kom en Ajena ons een rijk, bevolkt en nog door geen intensieve exploitatie in waarde vermindei\l land verzekert. Wat het aa-n Frankrijk gekomen deel van nog meer waar de maakt-, zijn de in het gemeenschappelijk belang van de beide landen verrichte rui lingen van gebied. Wij hebben op deze wijze tussohen de Sohari en den lOen lengtegraad een groot gebied va-n 7 a 8000 KM2 ver kregen, waar Duitschland door zijn militai ren post te Miltu en de gewichtige punten Du390 en Tschake onze verbindingen met het Tsad-meer en den Midden-Congo onderbrak. Dezo aanwinst verschaft ons voortaan een rechtirtreéksöhen weg van Busso naar Lai, de eenige die ons in staat stelt, buiten de door dc tsetse vlieg doorziekte stréken het vee van het Tsadmeer en van Bagirmi naar het Ccngogebied te 'brengen/' Haar algemeen oordeel geeft de Dépêche OoToniale aldus weer: „Zooals altijd na eene zaak van dergelij- ken aard het geval is, kan men zich, zelfs als Frankrijk veel krijgt, toch nog verrast toonen wanneer men ziet, dat ie tegenpartij ook nog wat krijgt. In werkelijkheid be hoeft men zich over deze verwondering zelf niet te verwonderen. Zij houdt echter geen stand tegenover de overweging, dat twee groote staten, die gelijkelijk zich van hunne belangen bewust en er op bedacht zijn ze te verdedigen, nooit vriendschappelijk met elkaar zouden kunnen onderhandelen, als niet de eene zoowel als de andere wist te loven en te bieden, te geven en te nemen. De zaak, waarop het aankomt-, is eene ba lans op te maken tussclien datgene wat men ontvangt en wat men geeft. Nu is het echter klaarblijkelijk, dat ditmaal de balans ten gunste van Frankrijk daalt, dat Binder terugkrijgt, zijne stellingen aan de Schari, in het 'bekken aan de Margo-Kebbi en in het gébied van Kund handhaaft en beves tigt, dat zich voor goed in het zuiden van Kameroen aan de Niem, de Kom en een deel van de Ajene inricht, welks oevers reeds bestemd waren het te ontgaan. Duitschland verwezenlijkt zijnerzijds voor deelen slechts daar, waar het toch. de mo gelijkheid behield ze te verkrijgen, inzonder heid door verbetering van zijn toegang tot het bekken van de Ssanga en de Congo, een middelmatige aanwinst op een tijdstip, waarop de rijksdag ue noodige gelden toe staat voor het bouwen van een spoorweg, die het in weinige jaren in staat zal stellen ziijne verbindingen op den waterweg gerin ger te schatten. Men moot zich in Frankrijk over deze resultaten zeer gelukkig rekenen. Over 't geheel is het voordeel van do transactie klaarblijkelijk aan de zijde van Frankrijk." Het Franscke orgaan besluit met eene juiste opmerking van algemeenen aard, na melijk deze:. „Wanneer men wil, dat twee groote staten, wier gebied aan elkaar grenst, goede betrekkingen onderhouden, dan mag men ze niet aan veelvuldige grensinciden ten blootstellen. Dat is eene elementaire waarheid, en het kan zelfs ounoozel schijnen haar uit te spreken. Te vaak int-usschen, en inzonderheid in Afrika, heeft men haar uit het oog verloren door verwaarloozang van datgene wat men met juistheid de eigen schappen van eene goede gTens zou kunneu noemen, Om geschillen te vermijden, die altijd te betreuren zijn, is het noodig, dat eene grens nauwkeurig bepaald is in hare richting, duidelijk herkenbaar, of althans gemakkelijk te onderkennen in haren loop." Duitschland. De nieuwe wet tot regeling der aansprake lijkheid van de houders vam automobielen zal, naar gemeld wordt, door den Reiclisan- zeiger worden bekend gemaakt, om de open bare kritiek er over uit te lokken voordat dc bond's raad er een besluit over neemt. B e r 1 ij n, 8 M e i. Gisterenavond is tegen vorst Eulenburg een bevel van voorloopige hechtenis uitgevaardigd. Men zegt, dat hij heden zal worden overgebracht naar de Cliarité Tweede telegram. Vorst Buien- burg werd heden namiddag in een voor ver voer van zieken ingerichte automobiel als gevangene naar de Charité gébracht. B e r 1 ij n, 8 Mei. Om kwart over zes des namiddags kwam vorst Eulenburg in de Charité aan. Om IJ- uur was een inspecteur van de gerechtelijke politie met een automobiel naar 'het kasteel l/obenberg gekomen. Na dat de vorst nog eenige zaken had geregeld, vertrok hij om half vier met de vorstin, zijn kamerdienaar on een geneesheer. Do vorst, een totaal gebroken man, leed zware pijnener werd daarom langzaam gereden en dikwijls stilgehouden. Hij moest door zijne bedienden uit het Tijtuig getild wor den. De vorstin heeft haar intrek genomen in een Berlijnsch hotel, de kinderen bleven te Liebenberg. Engeland. De minister van handel Winston Churchill heeft zijne verkiezingscampagne te Dundee moeten afbreken om in Londen eene coufe- rentio te houden met afgevaardigden van patroons en werklieden, in het geschil aan de scheepswerven van Engeland en Schotland betrokken. De besprekingen hebben tot geen goeden uitslag geleid, waar Maandag zal men weer samen komen. Dat- wordt alvast oen goed teekeu geacht. De heer Churchill is weer naar Dundee terug om voor zijne ver kiezing te vechten. In de pers doet do ronde een kiekje, dat genomen is van eene open-lucht-meeting te Dundee, waarbij do heer Churchill verhin derd werd om te spréken door eene suffra gette, die hem vervolgde met een luidende bel, zoodat de me nee hen hem niet konden verstaan. Londen, 8 Mei. De uitgeversfirma Murray heeft een vonnis verkregen tegen de Times, waarbij dit blad veroordeeld wordt tot betaling van 7500 p. st. schade vergoeding wegens smaad, vervat in een brief, die in de Times -is opgenomen en waarin de firma werd beschuldigd van af persing wat betreft den prijs van de brie ven van Koningin Victoria. Opschorting van de uitvoering van het vonnis, hangende het hooger beroep, is toegestaan. Spanje. In antwoord op de opmerkingen van den leider der liberale partij Moret over den aan koop van materialen voor het- bouwen van schepen in 'het buitenland, werd door den minister-president en den minister van ma rine aangevoerd, dat deze materialen in Spanje niet konden worden géboekt, omdat het ze niet bezat. Oostenrijk, vWeenen pronkt in Mei-dos. Op dit jaargetijde is de Donau-stad mooier dan ooit. Maar ditmaal zijn duizenden handen bezig geweest aan de stad nog meer luister bij te zetten, als waren lentezon, lente groen on lentelucht niet voldoende, om feestvreugde te wekken. Langs de straten, die naar Sohönbrunn voeren, verhieven aioh slanke, met bloemen getooide vlaggenmas ten. Die huizien werdén coquet opgesierd met vaantjes en rijlke hoeveelheid bloemen. Ook in de kleinste zijstraten werden de woningen versierd. In de hoofdstraten hoerschte tussohen de huizen een ware wed ijver, wie er hot mooist met zijn gevel voor den dag kon komen. Vooral de weg van het station naar het Paleis van den Keizer was magnifiek, en de M'a-r iahilferstraatwelke Sohönbrunn met het slot verbindt, gaf een overweldigenden aanblik. De gemeente heeft in do kosten der versiering van deze straat, alsmede in die van de ceintuurbaan, bijgedragen. Alle ijzeren pal'e die voor eleotrisohe verlichting dienen- werden in vlaggen-masten veran derd, ieder met een eikenkrans getooid, en waarvan afwisselend vlaggen met Oostenrijk sche, Weensche of Duitsche kleuren wap perden. Vele masten hadden ook bloemkor ven in top. Dennegroem, bloemen en sbof- dlrapeeringen in het Ocslenrijiksoh zwart-geol en We ener wit-rood bedekten de voorgevels, on borstbeelden of portretten van Keizer Frans Jozef pronkten in de winkelkasten. Over de balcon-ballustrades hingen veel kleurige tapijten, en tussohen reusachtige, van hot dakvenster tot de eerste verdieping reikende on in don wind golvende en klap perende Vlaggen, fladdierdën kleinere en heole kleine nationale doekjes. De kleuren van Oostenrijk, Weenen en don Bondstaat woeien in eeuen vriendsohappolijken chaos Het was een en al denuegroon, palmen, vlaggen, vaandels, blcemen-guirlandes, kost bare tapijten, beelden en vlaggenmasten. Keel Weenen was op de been, in de hoofd straten liep men schouder aan schouder, voet voor voetalles juichte, alles zong immers golden niet de véle bezoeken der vreemde vorsten voor even zooveel eerbewij zen jegens hun Keizier, hun dierbaren Keizer? Zoo jubelde het blijde Weenen, nog Levensluchtiger dan gewoonlijk. En het be zoek? ,,Wie télt de varsten die daar kwamen?" Twee Keizers, eene Keizerin, twiee Ko- inngen, twee Prinsen, eene Prinses, vier i groothertogen, twee Hertogen ou drie V'or- sten. Het Duitsche Kedaerspaar werd met een vierspannigte galakaroe door Keizer Frans Jozef naar Schönbrunn geleid, en onder ge juich van duizenden reed de statiewagen door de prachtig versierde ceintuurbaan, nog schooner en heerlijker djoor de fris heide Meiregen, die af en toe neerdruppeilde. Weenen, 8 Mei. De Koning van Spanje liet heden door den Spaanechen ge zant zijne hartelijke gelukwenscheti over brengen aan den Keizer, die daarop in de vriendschappélij'ksto termen antwoordde. Het Duit&che Keizerpaar heeft eergisteren ecu deel van den dag besteed oim in Wee nen bezoeken af te leggen. Het eerste be zoek werd gebracht aan de Kapuzinergruft, de plek waar de naaste betrekkingen van Keizer Frans Jozef begraven liggen. Bij het graf van Keizerin Elisabeth 1-egdc de Kei zerin een bloemruiker van witte rozen neer, bij dat van kroonprins Rudolf de Keizer oen krans. De bloemen waren afkomstig van liet Achilkdon. In tegenstelling met- den dag, toen de regen in stroomen neerviel, was de avond geheel vrij van regen. De serenade van de 6600 Neder-Oostenrijksche zangers en zeven regnnentókapellen in het park van Sdhön- brunu slaagde dus uitstékend. De liederen, die werden gezongen, maakten grooten in druk. De ramen van het slot bleven geslo ten, om den grijzen jubilaris niet aan den wind bloot te stellenTot besluit defileer den de zaligere voorbij de ramen, waar de beide Keizers en de overige vorstelijke per sonen stonden. Terstond na de serenade na men de gasten afscheid. Over en weer werden talrijke orden ver leend. De Duitsche rijkskanselier vorst Bülow ontving de eerste mededeeling van de hem verleende onderscheiding van den minister van buiteulandsche zaken baron Aehrenthal. In een hartelijk telegram gef deze hem kennis, dat dc onderscheiding was verleend ter herinnering aan den gedenk- waardigen dag, waarop door de aanwezigheid vau Keizer Wilhelm en van een groot aan tal Duitsche bondsvorsten in Weenen op zoo verheffende wijze uitdrukking gegeven werd aan het monarchale beginsel en dc bond genootschappelijke gedachte. W oen en, 8 Mei. Het huis van afge vaardigden behandelde een voorstel om de eerste lezing van het wetsontwerp tot ver sterking van het contingent der militie en der landweer en tot het verleenen van on dersteuning aan de gezinnen van de reser visten urgent te verklaren. De minister president wees op de noodzakelijkheid om zonder uitstel het ontwerp aan te nemen. Ten aanzien van de wetsontwerpen betref fende den politieken toestand vertelaarde de minister-president, dat de regeering haren plicht nakomt, door misstandten in het bestuur en de rechtsbedoeling op taalgebied te herstellen De minister verzocht de me dewerking van alle partijen om door eene wet e n einde te maken aan een toestand, die niet kan worden bestendigd. (Toejui chingen.) Op het einde der zitting interpelleerden verschillende leden den minister-president. Er werd gevraagd of den minister-presi dent békend is, dat offioieuse Duitsche bla den aan het verschijnen der Duitsche vor sten rij Keizer Frans Jozef eene staatkun- I dige en demonstratieve beteekenis hechten, j hetgeen grooto onrust zou kunnen wekken j bij 'e Slavische bevolking. Zij verzoolden I BOOR THERESEJHOVEN. J JSSjj „Kindlief, er zijn momenten in 't leven, "waarin men geen kieschheid kan gébruiken. Als we samen verder door 't leven willen gaan, dau moeten we 't ook onder de oogen zien. Toen je mij verzocht, ter wille vair jou, mijn carrière op te geven en de Marine te verlaten, heb ik je ook niet over lrieschj heid gesproken. Maar nu vraag ik je, op mijn beurt, zonder de waarheid' te beman telen Wat wil-je nu? Mag ik, als eerlijk roan, je vader om de hand van zijn dochter vragen, zonder de middelen te bezitten- kaar, volgens haar stand, te onderhouden Heb-je daar al eens over nagedacht, Ma rion? Toen ik je van ochtend vroeg, mijn vrouwtje te worden, had ik een rang in de maatschappij. Als zee-officier zou ik 't recht hebben gehad, bij, eiken vader, acces voor zijn dochter te vragen, maar door jou voor waarde „Dus neem-je die tocli aan?" vroeg ze vleiend. „Ik moet wel je hebt me voor een ultiJ matum gésteld, waar ik geen uitweg in. weet. Ik zal je zin doen, goed ik zal mijn ontslag uit den dienst nemen, maar hoe kan ik mij. onder deze omstandighe den, bij je vader aanmelden? Ik heb uw dochter lief, meneer, maar dat is ook al les I" „Jou liefdé is toch 't voornaamste John ny dear, want die zal mij. gelukkig maken, en geluk is de hoogste schat in 't leven." „Zoo redeneert een verliefd jong meisje, maar geen vader. Heusch, Marion, je moet oven verstandig zijn en bedenken, waarvan wij moeten leven, als je bijl je conditio sine qua non blijft, en er op staat, dat ik mijn loopbaan vaarwel zeg." „Dat is jou zaak, daar moet jij voor zorgen," antwoordde ze koeltjes. „In Enge land bemoeien de dames zich nooit met don materiëelen kant van het leven, tenzij ze voor zich zelve moeten zorgen. A'ls zo getrouwd zijn, laten ze het aan haar man over. Papa spreekt nooit met mama over zijn zaken of over geld. Hij, geeft haar gewoon een cheque-boek en een crediet bij zijn bankier, ze .moet enkel zorgen dat niet te overschrijden, maar ik geloof niet, dat 't ooit gebeurt. Als ze geld noodig heeft, voor een rekening of voor het huishouden, dan schrijft ze een cheque voor 't overige kan 't haar niet schelen, hoeveel papa ver dient of wat hij, heeft. Je weet toch, dat een Engelschman er zijn eer in stelt, om thuis, in den schoot zijner familie, nooit over zaken te spreken. To talk shop vindt men hier heel burgerlijk." „Ik ben zeker, dat je tante Charlotte er anders over gedacht heeft," zei Jan bitter, „en zich. zel'fs tijdens het leven van haai man, niet tevreden heeft gesteld met do passieve rol van ehèque-achrijlfiater „Natuurlijk niet, ze verdiende zelve zoo veel ze wilde. En dan ook, tante Charlotte was altijd een uitzondering." ,,Tk wilde wel, dat jij iets meer van haar hadt," 'bromde Jan, die zijn meisje, wel heel mooi en 'lief en aardig, vond', maar niet heel praktisch. Het was nog geen vier-eiï twintig uur geleden, dat hij; haar lot aan het zijne ver bonden had, en hiji wist nu reeds, dat zij niet zou zijn, wat de Bijlbei voorschrijft „een hulpe tegenover hem." HOOFDSTUK XI. In Whitechapel. Zo gingen een aaneenschaking van on mogelijke straatjes door. „Dit zijn de beruchte slums," vertelde Nan, „maar niet de allergevaarlijkste deze zijn 'betrekkelijk veilig, maar er zijn er waar een man zelfs niet ongewapend door kan gaan." „Ik kan niet zeggen, dat déze buurt mij erg gezellig lijkt," merkte Annette, met een griezel-gebaar, op. „We komen hier ook niet voor de gezel ligheid," hervatte Nan droog. Na een poos door kronkelende steegjes te hebben geloopen, hielden ze stil' voor een klein, somber-uitziend huis. Nan liet den klopper valcn en ze werden opengedaan door iemand, die 't midden hield tusschen een dame en een burgerjuf frouw. Marion stelde haar voor als: „Miss Ad gate" en deelde haar vrienden mee, dat zij haar geheélé leven aan de fabrieks meisjes wijdde; niet zoo'n beetje als tijd verdrijf, omdat het mode was, maar echter in den geest van Toynbee. Ze woonde in het huis, waar ze zich nu bevonden en ontving er 's avonds de meis jes, die lust toonden zich te ontwikkelen en te 'beschaven. Overdag bracht ze huis bezoek. Het was toevallig een speél-avond' en Annette en Jan zagen een vreemd schouw spel. Er waren ongeveer een twintig meis jes van 1625 jaar bijeen, de armsten van de armsten; onder elkaar spraken ze die ventaal' en schenen er zich volstrekt niet over te geneeren. Tegenover Miss Adgate en de dams Rood-* ford waren ze beleefd... zender overdrij ving; van de geïntroduceerden namen ze geen notitie. Zoodra ze binnen kwamen, gingen ze in oen zijvertrek en verschenen eenige oogen- bl'ikken later in de suite, die als ontvang zaal was ingericht, in gymnastiek pakjes. Hoogst primitief. Korte, blauw serge rok jes met roodkatoenen sjerpen. Nan deelde haltere uit, Marién zette zich aan de piano en Miss A'dgate deed ze de verschillende 'bewegingen en oeieningen voor, die ze, op de maat der muziek, moesten uitvoeren. Daarna marcheerden ze en deden ze an- dére gymnastische figuren, steeds mot be geleiding der piano. Het was een aardige vertoon'ing, en de- meisjes schenen er plei- zier in te hebben. Na een half uur werd er een kwartier rust gehoudenMiss Adgate schonk the 2 en Marion en Nan gaven de kopjes rond en presenteerden stukken keek. Alles ging heel ordelijk. Daarna begon de eigenlijke pret. Miss Adgate speelde walsjes en polka's en de meisjes dansten De dames Roodford wezen haar de passen en dansten om beurten met j al de meisjes. Teen Jan Marion vroeg een toertje met i hem te doen, wees ze hem verontwaar digd af. „O1! Mr. Vermeer, als u dansen wilt, moet u 't met een der andereu doen, niet met mij." Doch daartoe voelde hij geen lust. Ze zagen er niéts verleidelijks uit; de meeaten hadden vertvarde kroeskoppen en blouses aan, waarin kléur noch vorm te bekennen was. Sommigen hadden intelligente gezichten doch dezen vormden de minderheid. Over 't algemeen hadden ze iets stomps en gaven ze don indruk van vrijwel werktuigelijk te loven cn zich niet veel rekenschap te geven van wat er voor haar gedaan werd. Nan vertelde Marion, dat ze wel begre pen, dat .Marion en zij boven haar stonden, maar wat zo precies waren, begrepen ze niet. Even vóór Kerstmis hadden ziji een uLt- deeling van kleercn gehouden en hadden zij ze o.a. ieder een paar nieuwe laarzen ge- géven, waarop oen der meisjes aan Miss Adgate had gevraagd <>f de „dames van Vrijdag" in laarzen deden? Ze noemden ze de dames van Vrijdag, omdat ze meest Vrijdags kwamen. Gewoonlijk waren er drie gezellige avonden in de week, waarop ver schillende dames zich met haar bezig 'hield- den. De overige avonden leerde Miss Ad gate ze naaien, verstellen en wat er verder voorkwam '8 Zomers ging ze well eens met ze uit; een paar koer in 't jaar maakte zo uitstap jes met ze; zo gingen dan naar buiten of naar 't een of ander museum. Wordt vervolgd

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1908 | | pagina 1