ïtf». 841
6M «Inargaiig.
Dinsdag 26 Mei 1908.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
'n Zeemansbruid.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post - 1.50.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 urn
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtsehestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÏN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgeving.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort
maken bekend, dat het bureau van den Bur
gerlijken Stand op Hemelvaartsdag voor het
publiek geopend zal zijn des voormiddags van
8£ tot 9 uur, uitsluitend tot het doen van aan
giften van geboorten of overlijden.
De hiervoor noodige aanvrage moet geschie
den aan het gemeentehuis, mondeling of schrif
telijk, uiterlijk tusschen 8 en 8} ure des vóór.
middags van dien dag.
Amersfoort, den 25. Mei 1908.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
De Secretaris, De Burgemeester,
J G.STENFERT KROESE. WL1JTIERS.
PoHtfak Overzicht.
Spanning tusschen Oostenrijk en
Hongarije.
Tusschen Oostenrijk en Hongarije spant
het voor 't oogenblik weer, maar men mag
met eenigen grond verwachten, dat de ont
spanning niet lang op zioh zal laten wach
ten. Het vraagstuk der verhooging van de
officierstraktementen en van de verbetering
der voeding van de manschappen in ver
band daarmede, verkeert thans in het sta
dium, waarin alle zaken, die do gemeen
schappelijke aangelegenheden van Oosten
rijk en Hongarije betreffen, schijnen te moe
ten komen, om ze te kunnen regelen.
Reeds in de wintervergadering van de
delegation was deze zaak een twistpunt. De
Oostenrijiksche delegatie was bereid, geld
daarvoor op de 'begrooting voor 1908 te
brengen; de Hongaarsche delegatie weiger
de dat. De beide gemeenschappelijke minis
ters van buitenlandsche zaken en van oor
log, baron Aelirenthal en von Schönaich,
hebben toen, steunende op eene 'belofte van
den Hongaarschen minister-president We-
kcrle, aan de Oostenrijksche delegatie ver
klaard, dat zij zouden zorgen, dat de dele-
gatiën in Mei weer zouden worden bijeen
geroepen en dat dan de door de Oosten-
rijiksche delegatie verlangde verhooging der
officierstraktementen nog in de begrooting
zou worden opgenomen. Toen echter eenige
weken geleden de ministers van de beide
rijkshelften bijeen kwamen om te komen
tot een bindend besluit in deze zaak, bleek
het, dat de 'lieer Wekerle zijne belofte niet
kon nakomen, omdat de meerderheid van
liet Hongaarsche parlement niet te "bewe
gen geweest was tot datgene waartoe hij
zich had verbonden. Na gedurende eenige
weken voortgezette overleggingen werd men
liet eindelijk eens over een compromis,
hierop neerkomende, dat de aan de officie
ren toegedachte traktementsverhooging niet
reeds in het begin van het loopende dienst
jaar zal ingaan, maa reerst met October.
De termijn voor bet bijeenkomen van de
delegation werd voorloopig nog opengela
ten, maar van eene zitting in Mei kan
natuurlijk geen sprake meer zijn.
Het compromis komt aan het Hongaar
sche standpunt in ruime mate tegemoet,
maar geeft natuurlijk niet datgene wat de
leiders der onaf hankelijkkeidspar tij met
hunne weigerende houding gehoopt hadden
te zullen bereikennamelijk ooncessiën in
de richting van de versterking van het na
tionale element in het gemeenschappelijke
leger. Om deze reden stelt men zich in de
onafhankelijkheidspartij bitter verontwaar
digd aan over bet compromis. Wanneer dit
echter tot grondslag voor crisisgeruchten
wordt gemaakt, dan is dat zeker meer hier
aan toe te schrijven, dat men hoopt in We©-
neu daarmee indruk te maken, dan dat men
er ernstig aan denkt do ministers te doen
vallen. In Weeneu stellen de christelijk-so-
cialen zich even ontevreden aan als in Pest
'hunne Magyaarsclic antipoden, en zij zijn
sterk door den steun, dien zij genieten in
sommige aan het hof machtige kringen.
Maar zij zullen wel water in hun wijn moe
ten doen.
De beide ministers, die hunne in de Oos
tenrijksche delegatie afgelegde beloften niet
hebben kunnen vervullen, hebben gedaan
wat ministers in zulke gevallen gewoon zijn
te doen; zij hebben den Keizer hun ontslag
aangeboden. Maart dat is blijkbaar slechts
een handige politieke schaakzet geweest,
want zij. konden verwachten, dat de Keizer
hen niet in den steek zou laten. Wat te ver
wachten was, is dan ook gebeurdde Kei
zer heeft geweigerd heb aangeboden ontslag
aan te nemen en heeft dit aan de beide
ministers medegedeeld in een brief, waarin
hij verklaart, dat zij steeds in bet bezit
zijn van zijn volle vertrouwen.
Daarmede zijn zoowel de Hongaarsche als
de Oostenrijksche onverzoenlijken voor de
moeielijke vraag gesteld of zij 't willen laten
aankomen 'op een conflict met de Kroon,
door in deze zaak op hun stuk te blijven
staan. Daarop zullen zij zich nog wel eens
goed bedenken, en liet laat zich dus aan
zien, dat zij zullen eindigen met hun verzet
tegen het door de beide regeeringen geslo
ten compromis te laten varen, zoodat de
officieren van het gemeenschappelijke leger
in het genot zullen komen van de hun toe
gedachte traktementsverhooging, al ge
schiedt dat dan ook wat later dan waarop
zij hadden gehoopt.
Duifcschland.
Uit Berlijn was aan de Londensohe Stan
dard een bericht gezonden over eene voor
genomen samenkomst van Keizer Wilhelm
met Koning Eduard. De beide monarchen
zoudon, zoo werd bericht, in Homburg ei
kaar ontmoeten, wanneer daar bet gedenk-
teeikej van de landgravin E'lisalbetk van Hei
sou zou worden onthuld. Volgens de Vossi-
sche Z't.g. berust dit bericht op een vermoe
den, hieruit afgeleid, dat gravin Elisabeth
eene Engelsche prinses was. Eten ander©
grondslag ontbreekt er aan.
Berlijn, 25 Mei. Heden middag ont
ving de Rijkskanselier de nog hier nog ver
toevende leden van liet bestuur der inter
national© vereeniging voor kankeronderzoek,
die onder leiding van den voor zijn leven
gekozen eere-president, Exc. v. Leyden, hem
kennis kwamen geven van do oprichting
dezer nieuwe vereeuiging.
De Rijkskanselier betuigde dank voor de
hem bewezen attentie en drukte zijn groot©
belangstelling en zijne hooge achting uit voor
den geneeskundigen stand, welks verdien
sten niet uitsluitend liggen op het gebied
der vakwetenschap, maar ook op dat dei-
sociale politiek.
De groote toevloed van uit de VereenigJe
Staten naar Duitschlaud terugkeerende
landverhuizers beeft den staatssecretaris van
binnerlandsclie zaken aanleiding gegeven
tot de beschikking, dat de rijkscommissaris
sen voor de landverhuizing een© grootere
aandacht moeten schenken aan de met land
verhuizers terugkeerende schepen en, door
een© geregelde inspectie van die schepen,
eene blijvende controle ook over de 'aid-
verliuizers in omgekeerde riohtang uitoefe
nen
Belgil.
Brussel, 25 Mei. De nieuwe Kameï
zal bestaan uit 87 katholieken, 43 liberalen,
35 socialisten en 1 christelijk-democraat. De
Katholieke meerderheid is gedaald van 12
stemmen op 8.
De ministers van buitenlandsche zaken,
nijverheid en spoorwegen, die als Kamer
leden moesten aftreden, zijn herkozen.
De Senaat is aldus samengesteld: 64 ka
tholieken, 35 liberalen, 12 socialisten.
De katholieke meerderheid! is van 14 tot
18 stemmen geklommen.
Frankrijk en Engeland.
President Fallières, die nu als gast van
den Koning in Engeland vertoeft, had gis
teren vroegtijdig Parijs met een extra-trein
verlaten, vergezeld van den minister van
buitenlandsche zaken Pichon, om zich te
Boulogne aan boord te begeven van den
kruiser Léon Gambetta, die hem heeft ge
bracht naar Dover. Voor Dover kruiste eene
Engelsche vlcot om den president der Fran-
sclie republiek te begroeten, bestaande uit
veertien paut&erschepen, zes pantserkruisers,
twee kruisers 2e klasse, twee aviso's en 24
torpedobooten, in het geheel 48 schepen, die
in twee evenwijdige liniën geschaard waren.
Het officieele programma hield in, dat de
bevelvoerende officieren van deze vloot zich
naar de Léon Gambetta zouden begeven om
een officieel bezoek aan den president te
brengen
Bij het aan land gaan aan de Prince of
Wales-pier werd de president, namens den
Koning, door prins Arthur van Connaught
begroetook do Fransche gezant Cambon
bevond zich daar met het personeel van het
gezantschap. In het Victoria-station te Lon
den waren Koning Eduard en de prins van
Wales om den gast te begroetenook de
eerste minister Asquith, do staatssecretaris
van buitenlandsche zaken Sir Edward Groy
en andere leden van het kabinet verschenen
aan het station. Na zijne aankomst in York
House begaf do president zich naar Bucking
ham Palace, om aan het Koningspaar een
bezoek te brengen, en daarna met hetzelfde
doel naar Marlborough House, het verblijf
van den prins en de prinses van Wales. Des
avonds was er gala-diner in Buckingham
Palace.
Heden bezoeken de Koning en de presi
dent gezamenlijk de Fransch-Engelsch© ten
toonstelling; des avonds geeft het prinsen
paar van Wales ©en diner ter ©ere van den
president. Morgen is er een lunch in de
Guildhall, aangeboden door de City van
Londen, des avonds ©ene gala-voorstelling
in de opera. Donderdag geeft president Fal
lières oen diner in bet Fransche gezant
schapsgebouw, waaraan de Koning en de
prins van Wales zullen deelnemen. De terug
reis van den president geschiedt op Vrijdag
29 Mei.
frankrijk.
P a r ij s, 2 5 Mei. Bij de voortzetting
van de debatten over het ontwerp der in
komstenbelasting herhaalde minister Cail-
laux, dat de bedoeling is dë staatsrente te
treffen, evengoed als den grond, het huis,
granen, roerende goederen enz., maar niet
eenor speciale belasting in te voeren.
Het stelsel eener inkomstenbelasting
brengt nood wending mede de belasting der
staatsrente, want als men deze ging uitzon
deren, zou ook gevraagd worden om vrij
stelling van de DuiteniandSche staatsfond
sen.
Caillaux eindigde met te zeggenWat de
democratie verlangt, is gelijke belasting
voor allen, door ieder te betalen naar zijn
vermogen. De regeering was .zich bewust,
dat zij bij de indiening van bet wetsont
werp op de inkomstenbelasting handelde in
den geest van de republikeinsche meerder
heid. Het staat nu aan die meerderheid te
zeggen of zij al dan niet haar vertrouwen
aan de regeering blijft scheuken.
Minister Caillaux werd aan het slot van
zijne rede door minister-president Clemen-
ceau en zijne andere ambtgenooten geluk ge-
wenscht. Ribot, die na hem aan het woord:
kwam, zeide, dat alle regeeringen het nood
zakelijk hebben geacht waarborgen te geven
voor het staatskrediet. Men heeft niet het
recht iets te korten op de rente-coupon. Dat
Frankrijks krediet zoo groot is, heeft bet
daaraan te danken, dat het steeds, met soms
overdreven schijnende nauwgezetheid zijne
verplichtingen is nagekomen. Spr. zal no0it
aannemen, wat de regeering thans tracht te
verkrijgen door de vraag van vertrouwen t«
stellen.
De overgroot© meerderheid der houders
van staatsrente bestaat uit mensclien d'ie
hunne geringe spaarpenningen aan den
staat toevertrouwen, omdat zij bovenal ze
kerheid verlangen.
Nadat nog minister-president C lenience au
het woord had gevoerd, die verklaarde, dat
de regering alles zal doen wat in har© macht
is om de hervormingen, die op haar pro
gram staan, ingevoerd te krijgen, nam de
Kamer met 347 tegen '170 stemmen para
graaf II van art. 18 aan, bepalende dat er
belasting zal worden gelieven van renten
ebligatiën en andere publieke effecten, uit
gegeven door den Frauschen Staat. t
Engeland.
Londen, 25 Mei. In den loop van de
algemeen© beraadslagingen over de finan
cieel© politiek der regeering, bracht de kan
selier der schatkist Lloyd George het vraag
stuk der vermindering van do uitgaven voor
de bewapeningen en de uitwerking daarvan
op de sociale hervorming ter sprake. Hij
zeide, dat daarvoor veel was gedaan, maar
stemde toe, dat de dwaze wedijver iu de
bewapeningen een zeer ernstige zaak was.
Engeland was daarvoor even goed aanspra
kelijk als ©enig ander land; bij wist niet of
Engeland niet menigmaal dat had opgedre
ven, inzonderheid wat den scliepenbouw be
treft, en de uitkomst was; dat wij de andere
landen hadden beangst gemaakt. Met be
trekking tot de verdere uitgaven voor so
ciale hervormingen verklaarde hij, dat de
hulpbronnen van het op vrijhandel steunen
de financieel© beleid niet uitgeput waren.
De rijkdom van bet land was reusachtig en
snel toenemend, en het was niet te veel
gevergd, dat het beter gestelde deel van
de samenleving krachtig bijdroeg tot ver
betering van het lot der armen.
Londen, 25 Mei. De uitslag van de
onder de werklieden van het scheepsbouw
bedrijf aan de Noordoostkust van Engeland
gehouden stemming is als volgt: 24,145
stemmen voor aanneming van de voorgestel
de schikking en 22,110 er tegen.
Men verwacht, dat Vrijdag a.s. dc ar
beid hervat zal wordeu.
Zwitserland.
Konstanz, 2 5 Mei. De bekende too-
neelschrijver prof. L'Arronge is heden mor
gen in het sanatorium Bellevue bij Kreuz-
lingen gestorven.
Denemarken.
Kopeuliagen, 2 5 Mei. Het Neder-
landsche pantserschip Piet Hein is heden
namiddag om half drie vertrokken.
■panja.
Madrid, 25 Mei. Na afloop van den
ministerraad verklaarde de minister van
buitenlandsche zaken, dat dc Fransche re
geering, voordat president Fallières naar
Engeland was vertrokken, had geantwoord
cp de Spaansche nota betreffende Casa
blanca.
In het antwoord wordt medegedeeld, dat
de personen, die zich aan de aanranding van
de Spaansche soldaten hebben schuldig ge
maakt, in hechtenis zijn genomen.
De minister voegde aan deze mededeeling
toe, dat het incident als geëindigd kan
worden beschouwd en dat het volstrekt geen
wijziging heeft gebracht in de bestaande
goede en hartelijke betrekkingen tusschen
beide landen.
Oostenrijk.
De mfnister-presidJent haren von Beek
ihieeft la,ten wieten, dat professor Wahr-
mund to Innsbruck zijne colleges kor. hor
vatten, als hij zich daarvoor aanmeldt.
Rumenië.
Volgens berichten, die te Weenen zijn ont
vangen uit Rumenië, gaat de regeering daar
voort de Joden inzonderheid in Moldavië te
bemoeielijken. Talrijke Joodsche gezinnen
worden hit het district Jassy verdreven. In
Rivolari kregen bijna alle Joden, die gee no
onroerende goederen bezitten, aanzegging,
dat zij de plaats moeten verlaten, en zij
bevinden zich in ©en wanhopigen toestand.
Voorloopig is het aan bemoeiingen van in
vloedrijk© zijde gelukt een kort uitstel te
verkrijgen ten behoeve van deze lieden, maar
als bet bevel niet wordt ingetrokken, dan
staat hun ondergang voor de deur.
Rusland.
Het verzoek om ontslag, dat de vice
president v,an den senaat van Finland Me-
chelin en de senatoren Donner en Ignatiu3
hebben ingediend, is geen© vrijwillig© daad.
Na de ontbinding van den landdag van
Finland, waren heb iuaofriderheid dezie drié
senatoren, die zich verzetten tégen de nieu
we richting van de Russische politiek in
Finland. Do rede, die minister-president
Stolypin onlangs in de rijksdtoema over Fin
land heeft gehouden, waaruit duidelijk de
wensch was t© lezen om Finland als eeno
Russische provincie te behandelen, zal wel
dé directe aanleiding voor de drie sena
toren geweest zijn tot het' vragen van hun
ontslag.
Tot gezant van Rusland' in China is be
noemd do staatsraad K'orostowetz. De bezet
ting van den post van gezant te Peking, die
bijna dxie maanden vacant i» geweest, is
nfiet zonder bezwaar geweest, omdat het
eenige moeite kostte den man tie vinden
van wien kon worden verwacht, dat hij in
staat zou zijn de positie van Rusland in
China te versterken. De nationalisten wil
den een militair naar Peking zenden do
keuze is echter gevallen op een diplomaat
van beroep, die in de moderne Russische
diplomatie, ondanks zijne betrekkelijke
THERESE HOVEN.
mei
d-
ak'
«W
oei
ver
iUr
leut!
:blil
U?<i
VOO'
mé
det
ruk
d
veu
,,0! versta anij niet verkeerd en wijlt het
niet aan gebrék aan waardeering, dat ik...
u niet 'begrepen héb."
,,Maar 'wilt u, nu dat alles opgehelderd
is en -we eerlijk als man en vrouw, tegen
over elkander staan, uiw best doen om mij
te begrijpen? Wilt u de moeite nemen u
in mijn plaats te stellen? Zoo u mét be
paald iets tegen mij hebt."
„Wat zou ik tegen u hebben, meneer
Brenner?"
„Uw hart zou elders kunnen zijn
„Mijn hart is bij de Boeren."
„Nu ja, 't mijne ook, maar ik bedoel 't
nu juist niet in dien zin. Kijk u eens; als
ik een jongmensch was, dan zou ik u, in
gloeiende bewoordingen, spreken over mijn
liefde voor u. Maar helaas! de dienst, en
dat onder de tropen, maakt een man oud
voor zijn tijd. Ik voel mij heelemaal niet
jong meer, veel ouder "dan u, ja, misschien
te oud voor u, en toch, als u mijn oprechte
en innige genegenheid zoudt willen aan
nemen en uw leven aan het mijne zoudt
willen verbinden, dan zou uw lente mijn
herfst weer tot zomer maken. Ik weet wel,
dat ik 't heel anders had moeten zeggen
om welsprekend te zijn, maar uw goedheid
zal mijn onbeholpenheid wel aanvullen. Iu
elk geval kunt u overtuigd! zijn van mijn
goede trouw en eerlijkheid."
Aniuette zweeg een oogehblik. Ze was
van geen bizonder dweepziek© of impree-
sionnaible natuur en ofschoon ze er goed
uitzag, had ze niet wat men heeren-mooi
noemt, toch had ze wel eens indruk cip
den ©en of ander gemaakt en 't tegenover
gestelde bij zicbzelve geconstateerd, maar...
een liefdesverklaring in optima formla, zoo
iets was haar nog nooit overkomen.
En dan van een commandant! Zij kwam
zicbzelve nog zoo'n jongmaatje voor en-
vond de eer te groot.
Doordat ze van haar vroegste jeugd af,
altijd het- leven van haar eenigen broer
had meegemaakt, zat 't gevoel van rang en
anciënniteit haar sterk in 't bloed en het
aanzoek van Overste Brenner kwam haar
meer voor als een onderscheiding, waarop
ze trotsch moest zijn, als een hoog bevel,
waaraan ze géhoorzamen moest dan als een
bede, die ze moest bewilligen.
„Ik weeit waarlijk niet wat u te antwoor
den," begon ze verlegen. „Als 't enkel .van
mij afhing... ik meen, onder normale om
standigheden, zou ik geen oogenblik aar
zelen om mijn 'hand in de uwe te leggen,
maar
,,U ziet er toch niet tegen op een zee-
inans-'bruid te worden?"
Deze vraag, zoo onschuldig gedaan, wek
te een storm van herinneringen en (aandoe
ningen in Annette's ziel op.
ZJe dacht aan Marion, haar schoonzuster,
die er niet den moed toe had gehad en
die daardoor, althans in Annette's oogen
het loven van haar man !had veilwoost. Wat
•was hij nu? Een vreemdeling, een balling
in. een vijandig land, of erger nog een rene
gaat? Jan. schreef er niet over; in 't begin
van den oorlog had hij eens lieel luchtig,
in een zijner blieven naar huis gezet, dat
't maar beter was, neutraal te blijiveu en
enkel familie berichten te behandelen.
En sedert- was Annette er over laan het
piekeren gegaan eai was ze steeds tot de
zelfde slotsom gekomen, namelijk, dat Jan
verloren was, verloren voor zijn zuster, als
trouwe (kameraad, die lief en leed met haar
kon doelen, en verloren voor de goede zaak.
En nu zag ze tegenover haar een mtan, die
een trouwe kameraad Voor haar wilde wor
den, die een Boeren-vriend was, en dit
was mogelijk wel zijn grootste -aanbeveling,
een zee-offiéier. De post, dien Marion laf
hartig geweigerd had, zou zij kunnen ver-
Vullen; het Voorbeeld va-u ren brave, op-,
rechte zcemans-bruid, dat Marien niet aan
had gedurfd, zou zij kunnen geven... Het
was haar, als zou zij, door het aanzoek van
O versie Brenner aan te nemen, de beleedi-
ging door (liét Engelsche meisje, der Hol-
landsche Marine aangédaan, kunnen uit-
wisschen.
En daaroan krek ze hem vertrouwend
aan en zei ze vastberaden: „Ik zou juist
gaarne een aeemans-brudd worden, maar...
o! ik zou niet aan mijn eigen geluk kun
nen 'denken, voor die ellendige oorlog
uit is."
„Dat is toch slechts een quaestie van
(maanden, wellicht wéken; Zoodra do drie
bevél'héb/bërs White, Kekowich en Baden
Powell zich hebben évergegeven en dc drie
ingeéloten plaatsen zich iu de (handen der
Boeren bévinden, dan...
„Dan houden we bruiloft,voegde hij er
lachend bij.
„Ik -weet 't nog niet. Omeneer Bken-
ner, u moet 't niet overdreven van ,mij
vinden, maar ik zou werkelijk geen toe
komstplannen voor mij zelve kunnen ma-,
ken, zoolang mijn arm© stamgenoot©n zoo
lijden."
„Laat mij ze dan voor u maken," fluis
terde hij, heel treder, veel teederder dan
Annette 't ooit van Jan's commandant ver
wacht had.
Maar ze liet- 't zich toch wélgevallen en
zei overmoedig: „Nu bent u ook mijn com
mandant."
.„Wel nee!-Ik word nu .maar eerste offi
cier, aan u draag ik 't beheer van 't schip
op van ons huwelijksbootje, niet waar?''
„U hélt vreeoeliju. vooruit
„Voortvarend daarvoor ben ik zee
man."
Eu daarop praatten 'die twee nog ren
poosje verdermaar niet meer over de
Boeren, zelfs Annette vergat ze voor een
'oogenblik.
Evenmin dacht zo aan liaar papa en
maiua, die met iirfuenza en hoesten in bei
lagen, tot op ©ens de fluit van den verbin-
dings-roeper weerklonk en een schorre
Etem vroeg of de camiille haast klaar was.
De ontaarde dochter ij lid© naar boven,
na haar vriend verzocht, t© hébben zijn
visite nu anaar als geëindigd te beschouwen.
Voorbeen eersten keer was 't lang genoeg
geweest, vond ze.
•Hij was van dé tegenovergestelde mee
ning, doch -word niet in de gelegenheid ge
steld d'ie te uiten, daar zijn gastvrouw do
k aimer verliet en hij zich nog niet thuis ge
noeg gevoelde om 'halar terugkomst af té
wachten.
HOOFDSTUK IV.
Nancy.
Ze was haar man naar 't slagveld ge
volgd, liet- moed'ge BoldateiiVrouwtje. Guy
w-as op ©en Zaterdag van Southampton ver
trokken en Nancy had hem aan boord gé
bracht en had zich 's Maandags te Graves-
end ingescheept.
Gerald en Jan hadden liaar Vergezeld en
't was met do grootst© moeite, dat de laat
st© zijn schoonbroer terug kén houden.
Zijn grootste verlangen was om eveneens
naar Zuid-Afrika te gaan en terug te komen
met het V. C. op zijn (borst-, daar had hij
desnoods een arm of een been Voor over,
beweerd© hij. In elk geval had hij zich
laten inlijven bij de City Volunteers, dat
was reeds ren voorbereidende stap, die, naar
hij hoopte, door andere gevolgd zou worden.
't Was met gemengde gewaarwordingen,
dat Jan eijn schoonzusje had zien .vertrek
ken aan den renen kant ha!d hij respect
voor liaar kranig volhouden en aan den
andoren kant kwaim er een groot mode
lijden over hem.
't Was zulk ©en contrast, dat beeldig
fijne, jonge vrouwtje, enkel impulsie en
gevoel, en dan 't geen haar t© wachten
stond
't Kamp, 't hospitaal, 't slagveld... wat
al verschrikkingen en gruwelen voor een
■salon-dametje als Nancy Roodford was ge-,
weést.
Werdt vervolgd.