ïtf». 841 6M «Inargaiig. Dinsdag 26 Mei 1908. BUITENLAND. FEUILLETON. 'n Zeemansbruid. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per post - 1.50. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 urn 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtsehestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIÏN: Van 15 regels f 0.50. Elke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Eene circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgeving. Burgemeester en Wethouders van Amersfoort maken bekend, dat het bureau van den Bur gerlijken Stand op Hemelvaartsdag voor het publiek geopend zal zijn des voormiddags van 8£ tot 9 uur, uitsluitend tot het doen van aan giften van geboorten of overlijden. De hiervoor noodige aanvrage moet geschie den aan het gemeentehuis, mondeling of schrif telijk, uiterlijk tusschen 8 en 8} ure des vóór. middags van dien dag. Amersfoort, den 25. Mei 1908. Burgemeester en Wethouders voornoemd. De Secretaris, De Burgemeester, J G.STENFERT KROESE. WL1JTIERS. PoHtfak Overzicht. Spanning tusschen Oostenrijk en Hongarije. Tusschen Oostenrijk en Hongarije spant het voor 't oogenblik weer, maar men mag met eenigen grond verwachten, dat de ont spanning niet lang op zioh zal laten wach ten. Het vraagstuk der verhooging van de officierstraktementen en van de verbetering der voeding van de manschappen in ver band daarmede, verkeert thans in het sta dium, waarin alle zaken, die do gemeen schappelijke aangelegenheden van Oosten rijk en Hongarije betreffen, schijnen te moe ten komen, om ze te kunnen regelen. Reeds in de wintervergadering van de delegation was deze zaak een twistpunt. De Oostenrijiksche delegatie was bereid, geld daarvoor op de 'begrooting voor 1908 te brengen; de Hongaarsche delegatie weiger de dat. De beide gemeenschappelijke minis ters van buitenlandsche zaken en van oor log, baron Aelirenthal en von Schönaich, hebben toen, steunende op eene 'belofte van den Hongaarschen minister-president We- kcrle, aan de Oostenrijksche delegatie ver klaard, dat zij zouden zorgen, dat de dele- gatiën in Mei weer zouden worden bijeen geroepen en dat dan de door de Oosten- rijiksche delegatie verlangde verhooging der officierstraktementen nog in de begrooting zou worden opgenomen. Toen echter eenige weken geleden de ministers van de beide rijkshelften bijeen kwamen om te komen tot een bindend besluit in deze zaak, bleek het, dat de 'lieer Wekerle zijne belofte niet kon nakomen, omdat de meerderheid van liet Hongaarsche parlement niet te "bewe gen geweest was tot datgene waartoe hij zich had verbonden. Na gedurende eenige weken voortgezette overleggingen werd men liet eindelijk eens over een compromis, hierop neerkomende, dat de aan de officie ren toegedachte traktementsverhooging niet reeds in het begin van het loopende dienst jaar zal ingaan, maa reerst met October. De termijn voor bet bijeenkomen van de delegation werd voorloopig nog opengela ten, maar van eene zitting in Mei kan natuurlijk geen sprake meer zijn. Het compromis komt aan het Hongaar sche standpunt in ruime mate tegemoet, maar geeft natuurlijk niet datgene wat de leiders der onaf hankelijkkeidspar tij met hunne weigerende houding gehoopt hadden te zullen bereikennamelijk ooncessiën in de richting van de versterking van het na tionale element in het gemeenschappelijke leger. Om deze reden stelt men zich in de onafhankelijkheidspartij bitter verontwaar digd aan over bet compromis. Wanneer dit echter tot grondslag voor crisisgeruchten wordt gemaakt, dan is dat zeker meer hier aan toe te schrijven, dat men hoopt in We©- neu daarmee indruk te maken, dan dat men er ernstig aan denkt do ministers te doen vallen. In Weeneu stellen de christelijk-so- cialen zich even ontevreden aan als in Pest 'hunne Magyaarsclic antipoden, en zij zijn sterk door den steun, dien zij genieten in sommige aan het hof machtige kringen. Maar zij zullen wel water in hun wijn moe ten doen. De beide ministers, die hunne in de Oos tenrijksche delegatie afgelegde beloften niet hebben kunnen vervullen, hebben gedaan wat ministers in zulke gevallen gewoon zijn te doen; zij hebben den Keizer hun ontslag aangeboden. Maart dat is blijkbaar slechts een handige politieke schaakzet geweest, want zij. konden verwachten, dat de Keizer hen niet in den steek zou laten. Wat te ver wachten was, is dan ook gebeurdde Kei zer heeft geweigerd heb aangeboden ontslag aan te nemen en heeft dit aan de beide ministers medegedeeld in een brief, waarin hij verklaart, dat zij steeds in bet bezit zijn van zijn volle vertrouwen. Daarmede zijn zoowel de Hongaarsche als de Oostenrijksche onverzoenlijken voor de moeielijke vraag gesteld of zij 't willen laten aankomen 'op een conflict met de Kroon, door in deze zaak op hun stuk te blijven staan. Daarop zullen zij zich nog wel eens goed bedenken, en liet laat zich dus aan zien, dat zij zullen eindigen met hun verzet tegen het door de beide regeeringen geslo ten compromis te laten varen, zoodat de officieren van het gemeenschappelijke leger in het genot zullen komen van de hun toe gedachte traktementsverhooging, al ge schiedt dat dan ook wat later dan waarop zij hadden gehoopt. Duifcschland. Uit Berlijn was aan de Londensohe Stan dard een bericht gezonden over eene voor genomen samenkomst van Keizer Wilhelm met Koning Eduard. De beide monarchen zoudon, zoo werd bericht, in Homburg ei kaar ontmoeten, wanneer daar bet gedenk- teeikej van de landgravin E'lisalbetk van Hei sou zou worden onthuld. Volgens de Vossi- sche Z't.g. berust dit bericht op een vermoe den, hieruit afgeleid, dat gravin Elisabeth eene Engelsche prinses was. Eten ander© grondslag ontbreekt er aan. Berlijn, 25 Mei. Heden middag ont ving de Rijkskanselier de nog hier nog ver toevende leden van liet bestuur der inter national© vereeniging voor kankeronderzoek, die onder leiding van den voor zijn leven gekozen eere-president, Exc. v. Leyden, hem kennis kwamen geven van do oprichting dezer nieuwe vereeuiging. De Rijkskanselier betuigde dank voor de hem bewezen attentie en drukte zijn groot© belangstelling en zijne hooge achting uit voor den geneeskundigen stand, welks verdien sten niet uitsluitend liggen op het gebied der vakwetenschap, maar ook op dat dei- sociale politiek. De groote toevloed van uit de VereenigJe Staten naar Duitschlaud terugkeerende landverhuizers beeft den staatssecretaris van binnerlandsclie zaken aanleiding gegeven tot de beschikking, dat de rijkscommissaris sen voor de landverhuizing een© grootere aandacht moeten schenken aan de met land verhuizers terugkeerende schepen en, door een© geregelde inspectie van die schepen, eene blijvende controle ook over de 'aid- verliuizers in omgekeerde riohtang uitoefe nen Belgil. Brussel, 25 Mei. De nieuwe Kameï zal bestaan uit 87 katholieken, 43 liberalen, 35 socialisten en 1 christelijk-democraat. De Katholieke meerderheid is gedaald van 12 stemmen op 8. De ministers van buitenlandsche zaken, nijverheid en spoorwegen, die als Kamer leden moesten aftreden, zijn herkozen. De Senaat is aldus samengesteld: 64 ka tholieken, 35 liberalen, 12 socialisten. De katholieke meerderheid! is van 14 tot 18 stemmen geklommen. Frankrijk en Engeland. President Fallières, die nu als gast van den Koning in Engeland vertoeft, had gis teren vroegtijdig Parijs met een extra-trein verlaten, vergezeld van den minister van buitenlandsche zaken Pichon, om zich te Boulogne aan boord te begeven van den kruiser Léon Gambetta, die hem heeft ge bracht naar Dover. Voor Dover kruiste eene Engelsche vlcot om den president der Fran- sclie republiek te begroeten, bestaande uit veertien paut&erschepen, zes pantserkruisers, twee kruisers 2e klasse, twee aviso's en 24 torpedobooten, in het geheel 48 schepen, die in twee evenwijdige liniën geschaard waren. Het officieele programma hield in, dat de bevelvoerende officieren van deze vloot zich naar de Léon Gambetta zouden begeven om een officieel bezoek aan den president te brengen Bij het aan land gaan aan de Prince of Wales-pier werd de president, namens den Koning, door prins Arthur van Connaught begroetook do Fransche gezant Cambon bevond zich daar met het personeel van het gezantschap. In het Victoria-station te Lon den waren Koning Eduard en de prins van Wales om den gast te begroetenook de eerste minister Asquith, do staatssecretaris van buitenlandsche zaken Sir Edward Groy en andere leden van het kabinet verschenen aan het station. Na zijne aankomst in York House begaf do president zich naar Bucking ham Palace, om aan het Koningspaar een bezoek te brengen, en daarna met hetzelfde doel naar Marlborough House, het verblijf van den prins en de prinses van Wales. Des avonds was er gala-diner in Buckingham Palace. Heden bezoeken de Koning en de presi dent gezamenlijk de Fransch-Engelsch© ten toonstelling; des avonds geeft het prinsen paar van Wales ©en diner ter ©ere van den president. Morgen is er een lunch in de Guildhall, aangeboden door de City van Londen, des avonds ©ene gala-voorstelling in de opera. Donderdag geeft president Fal lières oen diner in bet Fransche gezant schapsgebouw, waaraan de Koning en de prins van Wales zullen deelnemen. De terug reis van den president geschiedt op Vrijdag 29 Mei. frankrijk. P a r ij s, 2 5 Mei. Bij de voortzetting van de debatten over het ontwerp der in komstenbelasting herhaalde minister Cail- laux, dat de bedoeling is dë staatsrente te treffen, evengoed als den grond, het huis, granen, roerende goederen enz., maar niet eenor speciale belasting in te voeren. Het stelsel eener inkomstenbelasting brengt nood wending mede de belasting der staatsrente, want als men deze ging uitzon deren, zou ook gevraagd worden om vrij stelling van de DuiteniandSche staatsfond sen. Caillaux eindigde met te zeggenWat de democratie verlangt, is gelijke belasting voor allen, door ieder te betalen naar zijn vermogen. De regeering was .zich bewust, dat zij bij de indiening van bet wetsont werp op de inkomstenbelasting handelde in den geest van de republikeinsche meerder heid. Het staat nu aan die meerderheid te zeggen of zij al dan niet haar vertrouwen aan de regeering blijft scheuken. Minister Caillaux werd aan het slot van zijne rede door minister-president Clemen- ceau en zijne andere ambtgenooten geluk ge- wenscht. Ribot, die na hem aan het woord: kwam, zeide, dat alle regeeringen het nood zakelijk hebben geacht waarborgen te geven voor het staatskrediet. Men heeft niet het recht iets te korten op de rente-coupon. Dat Frankrijks krediet zoo groot is, heeft bet daaraan te danken, dat het steeds, met soms overdreven schijnende nauwgezetheid zijne verplichtingen is nagekomen. Spr. zal no0it aannemen, wat de regeering thans tracht te verkrijgen door de vraag van vertrouwen t« stellen. De overgroot© meerderheid der houders van staatsrente bestaat uit mensclien d'ie hunne geringe spaarpenningen aan den staat toevertrouwen, omdat zij bovenal ze kerheid verlangen. Nadat nog minister-president C lenience au het woord had gevoerd, die verklaarde, dat de regering alles zal doen wat in har© macht is om de hervormingen, die op haar pro gram staan, ingevoerd te krijgen, nam de Kamer met 347 tegen '170 stemmen para graaf II van art. 18 aan, bepalende dat er belasting zal worden gelieven van renten ebligatiën en andere publieke effecten, uit gegeven door den Frauschen Staat. t Engeland. Londen, 25 Mei. In den loop van de algemeen© beraadslagingen over de finan cieel© politiek der regeering, bracht de kan selier der schatkist Lloyd George het vraag stuk der vermindering van do uitgaven voor de bewapeningen en de uitwerking daarvan op de sociale hervorming ter sprake. Hij zeide, dat daarvoor veel was gedaan, maar stemde toe, dat de dwaze wedijver iu de bewapeningen een zeer ernstige zaak was. Engeland was daarvoor even goed aanspra kelijk als ©enig ander land; bij wist niet of Engeland niet menigmaal dat had opgedre ven, inzonderheid wat den scliepenbouw be treft, en de uitkomst was; dat wij de andere landen hadden beangst gemaakt. Met be trekking tot de verdere uitgaven voor so ciale hervormingen verklaarde hij, dat de hulpbronnen van het op vrijhandel steunen de financieel© beleid niet uitgeput waren. De rijkdom van bet land was reusachtig en snel toenemend, en het was niet te veel gevergd, dat het beter gestelde deel van de samenleving krachtig bijdroeg tot ver betering van het lot der armen. Londen, 25 Mei. De uitslag van de onder de werklieden van het scheepsbouw bedrijf aan de Noordoostkust van Engeland gehouden stemming is als volgt: 24,145 stemmen voor aanneming van de voorgestel de schikking en 22,110 er tegen. Men verwacht, dat Vrijdag a.s. dc ar beid hervat zal wordeu. Zwitserland. Konstanz, 2 5 Mei. De bekende too- neelschrijver prof. L'Arronge is heden mor gen in het sanatorium Bellevue bij Kreuz- lingen gestorven. Denemarken. Kopeuliagen, 2 5 Mei. Het Neder- landsche pantserschip Piet Hein is heden namiddag om half drie vertrokken. ■panja. Madrid, 25 Mei. Na afloop van den ministerraad verklaarde de minister van buitenlandsche zaken, dat dc Fransche re geering, voordat president Fallières naar Engeland was vertrokken, had geantwoord cp de Spaansche nota betreffende Casa blanca. In het antwoord wordt medegedeeld, dat de personen, die zich aan de aanranding van de Spaansche soldaten hebben schuldig ge maakt, in hechtenis zijn genomen. De minister voegde aan deze mededeeling toe, dat het incident als geëindigd kan worden beschouwd en dat het volstrekt geen wijziging heeft gebracht in de bestaande goede en hartelijke betrekkingen tusschen beide landen. Oostenrijk. De mfnister-presidJent haren von Beek ihieeft la,ten wieten, dat professor Wahr- mund to Innsbruck zijne colleges kor. hor vatten, als hij zich daarvoor aanmeldt. Rumenië. Volgens berichten, die te Weenen zijn ont vangen uit Rumenië, gaat de regeering daar voort de Joden inzonderheid in Moldavië te bemoeielijken. Talrijke Joodsche gezinnen worden hit het district Jassy verdreven. In Rivolari kregen bijna alle Joden, die gee no onroerende goederen bezitten, aanzegging, dat zij de plaats moeten verlaten, en zij bevinden zich in ©en wanhopigen toestand. Voorloopig is het aan bemoeiingen van in vloedrijk© zijde gelukt een kort uitstel te verkrijgen ten behoeve van deze lieden, maar als bet bevel niet wordt ingetrokken, dan staat hun ondergang voor de deur. Rusland. Het verzoek om ontslag, dat de vice president v,an den senaat van Finland Me- chelin en de senatoren Donner en Ignatiu3 hebben ingediend, is geen© vrijwillig© daad. Na de ontbinding van den landdag van Finland, waren heb iuaofriderheid dezie drié senatoren, die zich verzetten tégen de nieu we richting van de Russische politiek in Finland. Do rede, die minister-president Stolypin onlangs in de rijksdtoema over Fin land heeft gehouden, waaruit duidelijk de wensch was t© lezen om Finland als eeno Russische provincie te behandelen, zal wel dé directe aanleiding voor de drie sena toren geweest zijn tot het' vragen van hun ontslag. Tot gezant van Rusland' in China is be noemd do staatsraad K'orostowetz. De bezet ting van den post van gezant te Peking, die bijna dxie maanden vacant i» geweest, is nfiet zonder bezwaar geweest, omdat het eenige moeite kostte den man tie vinden van wien kon worden verwacht, dat hij in staat zou zijn de positie van Rusland in China te versterken. De nationalisten wil den een militair naar Peking zenden do keuze is echter gevallen op een diplomaat van beroep, die in de moderne Russische diplomatie, ondanks zijne betrekkelijke THERESE HOVEN. mei d- ak' «W oei ver iUr leut! :blil U?<i VOO' mé det ruk d veu ,,0! versta anij niet verkeerd en wijlt het niet aan gebrék aan waardeering, dat ik... u niet 'begrepen héb." ,,Maar 'wilt u, nu dat alles opgehelderd is en -we eerlijk als man en vrouw, tegen over elkander staan, uiw best doen om mij te begrijpen? Wilt u de moeite nemen u in mijn plaats te stellen? Zoo u mét be paald iets tegen mij hebt." „Wat zou ik tegen u hebben, meneer Brenner?" „Uw hart zou elders kunnen zijn „Mijn hart is bij de Boeren." „Nu ja, 't mijne ook, maar ik bedoel 't nu juist niet in dien zin. Kijk u eens; als ik een jongmensch was, dan zou ik u, in gloeiende bewoordingen, spreken over mijn liefde voor u. Maar helaas! de dienst, en dat onder de tropen, maakt een man oud voor zijn tijd. Ik voel mij heelemaal niet jong meer, veel ouder "dan u, ja, misschien te oud voor u, en toch, als u mijn oprechte en innige genegenheid zoudt willen aan nemen en uw leven aan het mijne zoudt willen verbinden, dan zou uw lente mijn herfst weer tot zomer maken. Ik weet wel, dat ik 't heel anders had moeten zeggen om welsprekend te zijn, maar uw goedheid zal mijn onbeholpenheid wel aanvullen. Iu elk geval kunt u overtuigd! zijn van mijn goede trouw en eerlijkheid." Aniuette zweeg een oogehblik. Ze was van geen bizonder dweepziek© of impree- sionnaible natuur en ofschoon ze er goed uitzag, had ze niet wat men heeren-mooi noemt, toch had ze wel eens indruk cip den ©en of ander gemaakt en 't tegenover gestelde bij zicbzelve geconstateerd, maar... een liefdesverklaring in optima formla, zoo iets was haar nog nooit overkomen. En dan van een commandant! Zij kwam zicbzelve nog zoo'n jongmaatje voor en- vond de eer te groot. Doordat ze van haar vroegste jeugd af, altijd het- leven van haar eenigen broer had meegemaakt, zat 't gevoel van rang en anciënniteit haar sterk in 't bloed en het aanzoek van Overste Brenner kwam haar meer voor als een onderscheiding, waarop ze trotsch moest zijn, als een hoog bevel, waaraan ze géhoorzamen moest dan als een bede, die ze moest bewilligen. „Ik weeit waarlijk niet wat u te antwoor den," begon ze verlegen. „Als 't enkel .van mij afhing... ik meen, onder normale om standigheden, zou ik geen oogenblik aar zelen om mijn 'hand in de uwe te leggen, maar ,,U ziet er toch niet tegen op een zee- inans-'bruid te worden?" Deze vraag, zoo onschuldig gedaan, wek te een storm van herinneringen en (aandoe ningen in Annette's ziel op. ZJe dacht aan Marion, haar schoonzuster, die er niet den moed toe had gehad en die daardoor, althans in Annette's oogen het loven van haar man !had veilwoost. Wat •was hij nu? Een vreemdeling, een balling in. een vijandig land, of erger nog een rene gaat? Jan. schreef er niet over; in 't begin van den oorlog had hij eens lieel luchtig, in een zijner blieven naar huis gezet, dat 't maar beter was, neutraal te blijiveu en enkel familie berichten te behandelen. En sedert- was Annette er over laan het piekeren gegaan eai was ze steeds tot de zelfde slotsom gekomen, namelijk, dat Jan verloren was, verloren voor zijn zuster, als trouwe (kameraad, die lief en leed met haar kon doelen, en verloren voor de goede zaak. En nu zag ze tegenover haar een mtan, die een trouwe kameraad Voor haar wilde wor den, die een Boeren-vriend was, en dit was mogelijk wel zijn grootste -aanbeveling, een zee-offiéier. De post, dien Marion laf hartig geweigerd had, zou zij kunnen ver- Vullen; het Voorbeeld va-u ren brave, op-, rechte zcemans-bruid, dat Marien niet aan had gedurfd, zou zij kunnen geven... Het was haar, als zou zij, door het aanzoek van O versie Brenner aan te nemen, de beleedi- ging door (liét Engelsche meisje, der Hol- landsche Marine aangédaan, kunnen uit- wisschen. En daaroan krek ze hem vertrouwend aan en zei ze vastberaden: „Ik zou juist gaarne een aeemans-brudd worden, maar... o! ik zou niet aan mijn eigen geluk kun nen 'denken, voor die ellendige oorlog uit is." „Dat is toch slechts een quaestie van (maanden, wellicht wéken; Zoodra do drie bevél'héb/bërs White, Kekowich en Baden Powell zich hebben évergegeven en dc drie ingeéloten plaatsen zich iu de (handen der Boeren bévinden, dan... „Dan houden we bruiloft,voegde hij er lachend bij. „Ik -weet 't nog niet. Omeneer Bken- ner, u moet 't niet overdreven van ,mij vinden, maar ik zou werkelijk geen toe komstplannen voor mij zelve kunnen ma-, ken, zoolang mijn arm© stamgenoot©n zoo lijden." „Laat mij ze dan voor u maken," fluis terde hij, heel treder, veel teederder dan Annette 't ooit van Jan's commandant ver wacht had. Maar ze liet- 't zich toch wélgevallen en zei overmoedig: „Nu bent u ook mijn com mandant." .„Wel nee!-Ik word nu .maar eerste offi cier, aan u draag ik 't beheer van 't schip op van ons huwelijksbootje, niet waar?'' „U hélt vreeoeliju. vooruit „Voortvarend daarvoor ben ik zee man." Eu daarop praatten 'die twee nog ren poosje verdermaar niet meer over de Boeren, zelfs Annette vergat ze voor een 'oogenblik. Evenmin dacht zo aan liaar papa en maiua, die met iirfuenza en hoesten in bei lagen, tot op ©ens de fluit van den verbin- dings-roeper weerklonk en een schorre Etem vroeg of de camiille haast klaar was. De ontaarde dochter ij lid© naar boven, na haar vriend verzocht, t© hébben zijn visite nu anaar als geëindigd te beschouwen. Voorbeen eersten keer was 't lang genoeg geweest, vond ze. •Hij was van dé tegenovergestelde mee ning, doch -word niet in de gelegenheid ge steld d'ie te uiten, daar zijn gastvrouw do k aimer verliet en hij zich nog niet thuis ge noeg gevoelde om 'halar terugkomst af té wachten. HOOFDSTUK IV. Nancy. Ze was haar man naar 't slagveld ge volgd, liet- moed'ge BoldateiiVrouwtje. Guy w-as op ©en Zaterdag van Southampton ver trokken en Nancy had hem aan boord gé bracht en had zich 's Maandags te Graves- end ingescheept. Gerald en Jan hadden liaar Vergezeld en 't was met do grootst© moeite, dat de laat st© zijn schoonbroer terug kén houden. Zijn grootste verlangen was om eveneens naar Zuid-Afrika te gaan en terug te komen met het V. C. op zijn (borst-, daar had hij desnoods een arm of een been Voor over, beweerd© hij. In elk geval had hij zich laten inlijven bij de City Volunteers, dat was reeds ren voorbereidende stap, die, naar hij hoopte, door andere gevolgd zou worden. 't Was met gemengde gewaarwordingen, dat Jan eijn schoonzusje had zien .vertrek ken aan den renen kant ha!d hij respect voor liaar kranig volhouden en aan den andoren kant kwaim er een groot mode lijden over hem. 't Was zulk ©en contrast, dat beeldig fijne, jonge vrouwtje, enkel impulsie en gevoel, en dan 't geen haar t© wachten stond 't Kamp, 't hospitaal, 't slagveld... wat al verschrikkingen en gruwelen voor een ■salon-dametje als Nancy Roodford was ge-, weést. Werdt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1908 | | pagina 1