iï'. se». 6" Jaargfang. Woensdag 24 Juni 1908. BUITENLAND. FEUILLETON. 'n Zeemansbruid. CH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: P«r 3 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per post- 1.50. Afzonderlijke nummers 0.05. Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. Ad verten tiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 11 urn 's morgens by de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f 0.50. Elke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Eene circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. A,an hendie met 1 Juli a. s. op dit blad inteekenenworden de nummers die gedurende de maand Juni nog zullen ver schijnen kost ^oos toege zonden, Politiek Overzicht l>e staking: te Parnia. De ongeregeldheden, die een paar dagen geleden uit Parma werden bericht, staan niet op zich zelf, 'maar vormen een schakel in den 'keten van gebeurtenissen, die ziek sedert eendge weken afspelen. Op het platte land van Parma zijn de boerenarbeiders reeds sedert 1 Mei m staking. De leiders hebben die stalking ook willen opleggen aan de nijverheidsinrichtingen en zelfs aan de winkels in de stad. Vandaar de straatge vechten, tot welker onderdrukking de troe pen in 't geweer zijn moeten komen. Men heeft hier dus te doen met een nieuw verschijnsel van de ziekte, die sedert geruimen tijd reeds Parma en omstreken teistert. De grond is daar, zooals bijna overal elders in Italië, verdeefld in groote latifundia. De «bewerking van de grond is de taak van de pachters (oontadini), gehol pen door de arbeiders (bracchianti). De hoo- .gore edschen, die aan de bewerking van den grond getiteld worden, hebben de landeige naars genoopt zich meer gelegen te laten zijn aan de verbetering van hunne lande- Tijen. Groote kapitalen hebben zij daarin ruoeten steken. Lhe 'bemoeiing van de land eigenaars is echter van invloed geweest op de verhouding tussohen de grondbezitters en 'hunne pachters. De landeigenaars, die heb landbouwbedrijf in 't groot uitoefenen, hebben contracten gesloten om den afzet van de producten te verzekeren. De pach ters maakten er aanspraak op, in het af sluiten van die contracten te worden ge kend, zoodat hun niet enkel hun aandeel in •de opbrengst wordt ua'tgekeerd, maar zij ook mede te zeggen hebben in het bedrag dat wordt bedongen. De grondbezitters zijn niet gezind daaraan toe te geven met het oog op de groote uitgaven, die zij zich heb ben moeten getroosten, en op den geringen graad van ontwikkeling van de meesten der pachters. In deze geschillen heeft de socialistische beweging ingegrependaardoor werd haai de weg berend tot het maken van propagan da, die haar aanhangers verschafte eerst on der de bracchianti, maar later ook onder de contadini. Nagenoeg allen, die zddk bezig houden met landbouwarbeid, zijn thans aan gesloten bij de vereenigingen, waarvan de arbeidskamer te Parma ihet middelpunt is. De strijd is nu reeds lang over het sta dium heen van 't vragen van lotsverbete ring. Het is een ware klassenstrijd, die is aangebonden tegen de landeigenaars, die op hunne beurt zich vereenigd hebben tot een bond om beter voor hunne belangen te 'kunnen opkomen. In Mei 1907 kwam eene regeling van de arbeidsvoorwaarden tot Stand, die gedurende drie jaren zou gelden. Die regeding is binnenstijds verbroken, om dat de «beide partijen op voet van oorlog tegen elkaar overstaan. De arbeidskamer wil aan de landeigenaars de wet voorschrij ven, zich mengen in hunne zaken en vooral hen verbieden werklieden aan te nemen bui ten hunne vereeniging. Op de door de ar beidskamer afgekondigde staking antwoord de de bond der landeigenaars met een lock out. Van beide kanten schijnt de neiging te bestaan om de za'ken tot het uiterste te drij ven. Sedert den len Mei, toen de staking be gon, duurt de strijd onverzwakt voort. 40.000 menschen laten den arbeid rusten, en wie aan 't werk wil gaan, wordt door de vrouwen tegengehouden. Over en weer heeft men zich van wapenen voorzienhet bedrijf van wapenfabrikant is het eenige, dat op dit oogonblik bloeit. Het voor oog sten rijpe graan verdort op het veld, om dat er handen ontbreken oin het binnen te halen. Er worden voorbeelden aangehaald, dat in onbesmette stallen de uitwerpse len van besmet vee zijn gebracht om den veestapel te vernietigen. Toen de land eigenaars besloten hun vee naar andere stre ken over te brengen, deden de arbeiders hun best dat te beletten. Vrijwilligers uit de burgerij hebben de landeigenaars bijge staan om dien uittocht van runderen te doen plaats hebben over 't geheel schijnt dat gelukt te zijn, ofschoon de vrouwen en dochters van de stakers zich dwars op den weg legden om het te verhinderen. Het einde van dezen strijd Iaat zich nog niet voorzien. Pogingen tot verzoening zijn beproefd, maar te vergeefs. De regeering is onzijdig gebleven en heeft zich bepaald tot de zorg, dat de orde gehandhaafd bleef. Misschien zal de staking ten slotte door uitputting eindigen. Maar aJ bilijven de Landeigenaars overwinnaars, hunne zege zaJ duur gekocht zijn. Geld en goed zullen zij in den strijd verloren hebben en ook, wat nog van meer bet eekenis is, de lust zich nieuwe inspanning te getroosten, om hunne bezittingen goed te exploiteeren. De land bouw in Parma zal een knak gekregen heb ben, dien zij niet zoo spoedig zal te boven konten, en daaronder zullen behalve de werkgevers niet het minst de werknemers lijden.. Duftschland Engeland. Eene maand geleden, kort voor het trek van staatssecretaris Dernburg naar Lon den als begin van zijne Zuid-Afrikaansche reis, werd er bericht, dat onderhandelingen gaande waren over den afstand van de W- vischbaai aan Duitschlaud. Wanneer daal over onderhandeld is, dan is die ouderhan deling op niets uitgeloopen, want er wordt nu woderkeerig verzekerd, dat de Engelsclie regeering geen plan heeft de Walvischbaai af te staan of te verpachten en dat Duitscli- land niet van zins is de Walvischbaai te ver krijgen. Frankrijk. P a r ij s, 2 3 Juni. In den Senaat hield Rouvier de verwachte redevoering tot be strijding van de naasting van den Weeter- spoorweg bestreed. De meerderheid van den Senaat juichte hem toe; na zijne rede kwa men velen hem gelukwenschen Engeland. Londen, 23 Juni. In het Lagerhuis richtte de heer Bowerman de volgende vraag tot het departement van landbouw: Heeft het departement aandacht geschonken aan de onlangs in die Tweede Kamer der Staten- Generaal door den Ned er landsdhen minister van landbouw enz. afgelegde verklaring, dat het mond- en klauwzeer uit Nederland is verdwenen en dat de regeering van plan is de tot dusver noodzakelijk geadhte v«oor- zorgsmaatrege4en in te trekken? Kan de re geering op grond van deze verklaring de mogelijkheid van toelating van Nederlandsch vee op de ïfia-rkt te Deptford in overweging nemen V De heer Straohey antwoordde, namens het departement van landbouw, dat dit bekend is met bovenvermelde verklaring, maar dat deze van meer gereservearden aard is dan uit de vraag van den heer Bowerman af te ■leiden zou zijn, en dat, daar volgens offi cieel© Nederlandsöhe gegevens er in Neder land in de laatste maand nog 126 gevallen van mond- en klauwzeer zijn voorgekomen, het departement van landbouw zich niet gerechtigd zou achten om den wenk van den heer Bowerman te volgen. Bij de tweede lezing van liet wetsontwerp op den achturigen werkdag der mijnwerkers kondigde minister Gladstone aan, dat, hij nader maatregelen zou voorstellen tot weg neming van de bezwaren, die uit eene plot selinge verkorting van de werkuren kunnen ontstaan. De uitwerking daarvan zal zijn, dat in de eerste vijf jaren de gemiddelde werktijd uur zal bedragen; daarna zal de wet volledig in werking treden. Itallft. Het duel ten gevolge van het inci dent op de journalistentribune in de Kamer van afgevaardigden tusschen den afgevaar digde Santini en den journalist Zambelli, is onbloedig verloopen, althans tot dusver. Nadat de strijd met korte pauzen 65 minuten had geduurd, verklaarden de geneesheereu, dat er eene stoornis aan het hart bij öantini was ingetreden, zoodat de voortzetting van het duel tot een lateren dag moest worden verschoven. Een duel, dat tengevolge van het debat, waardoor de staking op de perstribune was veroorzaakt, dreigde tusschen de afgevaar digden Santini en Barzilai, is door de tus- schenkomst van den voorzitter afgewend. Par ij s, 23 Juni. De Temps bericht uit RomeDe bevolking van het Calabree- sche dorp Olivadi, die te vergeefs bij de regeering had aangedrongen op herbouw der bij de laatste aardbevingen verwoeste woningen, kwam in opstand en deed een aanval op het raadhuis. De carabinieri, die met steenworpen werden ontvangen, schoten op de menigte, waardoor drie personen ge dood en tien gewond werden. Yan de cara binieri werd een ernstig gekwetst. Ook uit de provincie Cosenza komen be richten over ongeregeldheden wegens de zelfde redenen. spuij* De tweede bevalling van de Koningin is zeer voorspoedig gegaan, zóó voorspoe dig dat van de dignitarissen, aan wie heit kind ingevolge de traditie dadelijk na de geboorte moet worden vertoond, velen niet tijdig op het paleis konden komen. Het kind, een flinke jongen, werd door den Koning in een eenvoudig, met kant afgezet mandje vertoond. Portugal. Lissabon, 23 Juni. De Koning heeft in eene officieele audiëntie de ge loofsbrieven van den nieuwen Nederland- schen gezant, mr. Doude van Troostwijk, in ontvangst genomen. Daarna werd de gezant ia bijzondere audiëntie ontvangen door de Koningin-Moeder Amelia. Oostenrijk. In zijn schrijven aan de vrijzinnige studen ten te Inndbriick zegt prof. Wahrmund, dat hij tot handhaving van zijn 'beginselstand punt den weg van rechten is «opgegaan, maar dat de beslissing daarover niet in den loop van den zomercursus zal kunnen vallen. De tegenwoordige minister van onderwijs is ech ter besloten, de akadem/isohe vrijheid te be schermen en de ongehinderde uitoefening van Wahrmund's werkzaamheid als hoog leeraar in den win tercursus te verzekeren. Hij verzoekt daarom de studenten de sta king niet vk>l te houden. De grondslag voor de voortzetting van de staking vervalt nu en hij zou om hunnentwil niet wenschen, dat de beweging een keer zou nemen, die hen voor de openbare meening in het ongelijk zou stellen. De stalking is overigens, ook al wordt zij opgegeven, geen daad geweest, die niets heeft uitgewerkt, want zij heeft hunne eensgezindheid getoond en hun vaste wil om alle aanvallen op de vrijheid van de hooge- sohoka met nadruk af te weren. De staking van de studenten is geëindigd aan alle hoogesoholen, ook aan die te Inns bruck. De colleges zijn in hun vollen om vang hervat. Aet orgaan van de Czechische clericalen te Praag 'bericht, dat de aartsbisschop van Praag tot twee malen toe de regeering ge waarschuwd heeft tegen de overplaatsing van prof. Wahrmund naar Praag. Die is niette min geschied, ofschoon de nuntius zich bij de waaiscibuwing aansloot. fervtl Belgrado, 23 Juni. De koning heeft het ontslag van het kabinet-Pasics aange nomen en den oud-radicaal Velimirowics be last met de vorming van een nieuw kabinet. Ru&Und. In de rijksdoema beantwoordde de minis ter vai. financiën Kokowzew de interpella tie over. de uitgifte van schatkistbiljetten tot een bedrag van 163 millioen roebels, die krachtens keizerlijk 'besluit is geschied. De interpellanten waren van oordeel, dat voor de zo financieele operatie de toestemming van de doem a noodig was geweest. De minister van financiën verdedigde het wettelijke recht tot de door hem gevo«lgdie gedragslijn en verklaarde ten slotte, dat slachte eene harmonische samenwerking tussohen de volksvertegenwoordiging en het ministerie van financiën het Russische crediet kon handhaven 'n zijne tot dusver ingenomen stelling Het huis nam eene motie aan, waarin de hoop wordt uitgedrukt, dat de minister zich voortaan bij zijne handelingen nauw keurig zal houden aan de bedoeling van de wet en dat iedere uitgifte van schatkistbiljetten slechts met goedkeu ring van de wetgevende macht zal geschie den. De strijd liep over de vraag of deze uitgifte was te beschouwen als eene nieuwe leeuing. De regeering had de in 1907 ver vallende schatkistbiljetten niet ingelost, maar ze Laten prolongeeren en betoogde op grond daarvan, dat hier geen sprake was van eene nieuwe leening, maar slechts van de verlenging van eene oude leening, waar toe de toestemming van de volksvertegen woordiging niet noodig was. De Voorzitter van de begrootingscommissie, prof. A lex jen- ko. antwoordde hierop onder instemming van de oktobristen en van de linkerzijde, dat de verklaring van den minister in strijd was met «de bedoeling der wet en met de tekst van het keizerlijke 'besluit over de eer ste uitgifte der schatkistbiljettende uit gifte, die nu had plaats gehaJd, moest dus als eene nieuwe leening beschouwd worden en de minister van financiën had de rechten van de volksvertegenwoordiging geschonden. De iegeering heeft den pas opgeriilhten Alrussischen nationalon bond goedgekeurd, dio onder het wachtwoord Rusland voir de Russen" do hegemonie van het Russische rijk wil bevorderen en den invloed van Je vreemde volken wil bestrijden. Marokko. Uit Tanger wordt bericht, dat Si Aissa ben Omar, de minister van buitenlandsche zaken van Moeley Hafid, aan de gezanten der vreemde staten een nieuw schrijven heeft gericht, waarin hij den intocht van Moeley Hafid aankondigt en verzoekt, dat de vreemde staten Moeley Hafid als eenige n en waren sultan zullen erkennen. De gezan ten hebben zich er toe bepaald, dit schrij ven aan hunne regeeringen door te jonden. De commissie voor de schadevergoedingen heeft besloten de in Caaablanca gevestigde reclamanten op hun verlangen persoonlijk te hoorenelders gevestigden hebben daarop echter geen aanspraak om vertragingen te vermijden. De subcommissiën zullen hunne werkzaamheden beginnen, zoodra nog eenige beginselvnagen zijn geregeld. Perzll* Teheran, 23 Juni. «Heden in de vroegIj omsingelden kazakken en soldaten de parlementsgebouwen en eene belendende moskee en verlangden van het parlement de uitlevering van eenige personen, die de sjah opeischten. Het parlement weigerde. Man schappen van de politieke club Mezaffariek schoten op de kozakken en "doodden eenigen vn hen. Om 9 uur kwamen versterkingen met artillerie van het kamp buiten de stad binnen de poorten. Het vuren werd voort gezet tot. omstreeks 10 uur. Brltsch-IndiS. De gouverneur van Bombay heeft in eene ïode ii\ den wetgevenden raad verklaard, dat de regeering beraadslaagt over maatre gelen tot vervolging van alle terroristische vereenigingen zonder onderscheid, die in het presidentschap Bombay de bevolking ophit sen. Het is te betreuren, dat er noodzake lijkheid 'bestaat tot toepassing van geweld, maar de regeering kan niet- werkelöCfc blijven toekijken bij dit bedrijf. De anarchistische methodes worden dbor alle trouw gezinde In diërs ten stelligste veroordeeld. Aan deChineaaoh-Tonklneaache grens. Parijs, 23 Juni. Het ministerie vtan koloniën heeft heden nauwkeurige inlich tingen ontvangen omtrent de gevechten, die den 18en Juni op de Ohineesch-Tonkineer sche grens hebben plaats gehad tusschen Ohineesche revolutionnairen en een detache ment Tonfcineeeche soldatenEen detache ment, ter sterkte van 150 man, was gezon den naar de streek beoosten Lackay om de benden Chdnee6che revolutdonnairen, die de Franse he grens waren overgetrokken, te ontwapenen. De ontwapening van een kleine bende werd rustig verricht; het detachement werd echter den 18en Juni •door een troep revolution nairen, sterk 600 man, aangevallen. De Fransehen verloren twee luitenante en twee onderofficieren; het verlies van den vijand bedroeg 50 man. DOOR THERESE HOVEN. HOOFDSTUK XII. Zeemansirrout. Den volgenden ochtend, toen Jan Ver meer wakker werd, vroeg hij zich af: „Is 't een droom? Word mij in mijn slaap voorspeld, dat ik mijn rang in de Mlarine weer zou gaan innemen?" Maar één blik op zijn vrouwtje bewees hem, dat hetgeen hij, in zijn half-saeaen na diepen slaap, voor een droombeeld liad gehouden, werkelijkheid: was. Ze was stralend en tochwas er een hooge ernst in haar, die aanduidde, dat zij niet zondier strijd overwonnen had. Onder 't aankleeden reeds begon ze er over. ,,'t Kan toch nog wel, is 't niet Jlan? Je kunt je toch nog wel opgeven voor ac- tieven diiienst?" ,,0! zeker, ik heb mijn ontslag indertijd genomen voor twee jaar, die zijn nog lang niet om. 't Elenige is, dat ik stil ben blij ven staan in mijif promotie ,,Is dat erg?" vroeg ze, hom angstig aan ziende ,Hni! zoo; 't zal me, bij elke rangver heffing, twee jaar schelen. Je man zal nu twee jaar later admiraal worden kan je dat schelen?" Ze lachte en kuste hem en zei naden kend1: „Wat zullen zie er thuis wel van ajeggcm „Nu, ik denk, dat ze 't voor jou mis schien wel wat „sneu" zullen vinden, maar andei'serg missen zullen ze den „forei gner" niet." „Hè, nee, John, nu ben-je onbillijk. Mia- rïia en papa en ook de anderen houden heel veel van je, vooral sedert al die ellendje. Maona zei onlangs nog, dat je toen, in waarheid, een oudste zoon voor haar waart geweest." „Mogelijk raden ze 't je wel alf, Marion, om je man van je af te sturen." „Geen nood; ik ben niet toegankelijk voor raad. Dat weet je wel. Ik begrijp niet, hoe ik indertijd zoo maar mijn eigen in zichten heb durven volgen, zonder iemand te raadplegen en naar iemands waarschu wingen te luisteren." „Het was 't onafhankelijke, Britsche ka rakter. Ik ken geen volk, wlaarvan elk in dividu zoo zijn eigen weg gaat." „Ja, dat is waar," stemde ze volmondig toe. „Zoodra, wij den kinderschoenen ont wassen zijn, doen wij, Engelschen, vrij wel wat wij willen. Aa«n dii.cn gröoten onaf ha, n- kelijlkheidszin, aan dat enkel letten «op eigen voordeel, hebben we wellicht onze superi oriteit, en zeker onze koloniën te danken maarze keek hein verlegen aan, en voegde er toen aarzelend bij't Maakt ons in den dagelijikschen omgang, niet pretti ger en 't is alles behalve aangenaam voor degenen, die er door meegesleept worden." „Gelukkig maar, als men bijtijds tot in keer komt, als men zijn ongelijk durft be kennen, zooals mijn vrouwtje." Marion besefte, met weemoedige dank baarheid, dat ze ditmaal juist had gezien en dat ze nu het middel had gevonden om haar man te herwinnen. Maar 't was wel duur gekochten zelfs nu vroeg ze zioh met angst af, of ze liaar offer wei tot 't einde zou kunnen vol brengen en of ze de lange scheiding, die Jaoi's weder in dienst treden noodzakelijk zou volgen, wel zou kunnen dragen? In elk geval nam ze zich voor, het hem licht te maken. Toen ze dan ook 's avondë, na 't eten, vertrouwelijk bij elkander zaten, vroeg ze, opgeruimd en als gold 't iets heel plei&ie- rigs„Eu, Jan, nu moeten we toch een plan bedenken. Wat ga-je nu doen?" „Er eerst een maand of zoo over heen la ten gaan om te zien of je er geen berouw van krijgt." „Nee, d at is on noodig. Daarmee zou je mij beleedigen. Dat wil ik volstrekt niet hebben. Je moet je opgeven aan het depar tement van Marine om voor een plaatsing in aanmerking te komen." „En de fabriek dau? Ik zal nu niet be weren, dat ik er onmisbaar bon, maar ik •heb er toch een vijftien, zestien maanden in gewerkt en kan er niet zoo ;n eens uit gaan." „Dat is nonsens, je geeft niets om dë faibriek." „Daar heb-je gelijk in; het was er geen aangename positie voor mij, vooral niet sedert 't uitbarsten van den ooriog, maar dat neemt niet weg7 -dat ik er zoo van den eenen dag op den andere niet uit kan trekken Marion keek hem treurig aan en hij, 't ziende: „Wat is dat nu«, wijfje? Heb-je zoo'n haast om mij weg te krijgen?" „Ja... want des te eerder ben je terug. Ik zou maar 't liefste willen, dat je zoo gauw mogelijk ging, «dan 'kon ik beginnen mij op je terugkomst te verheugen. „Altijd 't zelfde doordrijven, altijd de- zeifde voortvarendheid, foei Marion." „Jij bent ook zoo langzaam in je beslui ten „Toch niet altijd; het heeft mij' niet zoo heel veel tijd gekost om tot de overtuiging te komen, dat Marion Roodford, voor mij het liefste, mooiste, meest begeerlijke meisje van de wereld was Hij, wilde schertsen, maar 't ging niet van harte. Bij beiden drong 't feit zich op, dat zijn overijling van toenmaals geen ge lukkig voorbeeld was en dat er seaert vele ©ogenblikken waren geweest, waarin hij er niet zoo over dacht. Hij merkte zijn fout en sprak er over heen. „Ik ben langzaam; ja, je weet een Hol lander moet er altijd eerst een nachtje over slapen." „Dat heb-je gedaan." „Soms wel twee nachtjes." „Och! nee, John, toe, wees niet wTeed. Op die manier zouden die slaapnachten van jou, voor mij waakstonden worden. Van nacht 'heb ik er ook al zoo over liggen den ken, ik kon niet inslapen." „Nu danals je dan zeker weet geen berouw te zullen krijgen." „Nee, dat zal ik niet. Eens heb ik ge dwaald dbor miju gelijk, 'boven 't jouwe te stellen, nu weet ik beter. Nu 'is mijn hoog ste wensch, dat jou leven zal zijn, zooals het 't meest met- jou aard en roeping over een komt. Cijfer mij nu eens weg en houd alleen rekening met de omstandigheid, dat je van een noodlottige belofte ontslagen en vrij -bent om je loopbaan te vervolgen. Hoe zul-je dat nu 't beste doen?" „Wel, zie-je, ik heb er vandaag in 't heen en weer reizen naar de fabriek ook al over gedacht en... zooals ik je zei, ik was van plan je een behoorlijken bedenktijd toe te staan." „Laten we. nu maar rekenen, dat ik dien gehad heb." „Nu dan, t beste zou zijn, dat ik naar Den Haag ging en audiëntie bij den Mi nister verzocht oni 'hem mee te doelen, dat ik mij weder beschikbaar stelde. Ik zou hem dan kunnen vragen mij in 't voorjaar naar Indië te sturen. Dan zou ik mijn ont slag aan de fabriek nemen en den commis sarissen gelegenheid geven op hun gemak naar een anderen directeur uit te kijken; natuurlijk zou ik mijn opvolger moeten in stalleer en. Met 't een en ander zouden er toch allicht een paar maanden heengaan. Haast- is er niet- bijin rt voorjaar is 'i ook de beste tijd voor Indië. Dan zouden wij den winter nog bij elkander blijven, daar heb-je toch zeker niets op tegen?" „En wanneer zou je naar Holland gaan?" „Wel, zoodra ik met je vader en de overige heeren -gesproken heb1 December is er weer vergadering, 't «beste zou zijn, •daarop mijn plannen kenbaar te maken. Dat moet mijn eerste work zijn." „Ik weet wat, John," viel Marion vroo- lijk in. „Je moet- dan, bij wijze van een St. Nicolaas verrassing, naar Den Haag. gaan." Hij lachte hartelijk: „Nee, maar, dat is origineel, jij, als Engelsche, zoudt een Sin terklaas grap bedenkou." Wordt vervolgd-

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1908 | | pagina 1