iï'. se».
6" Jaargfang.
Woensdag 24 Juni 1908.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
'n Zeemansbruid.
CH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
P«r 3 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post- 1.50.
Afzonderlijke nummers 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Ad verten tiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 11 urn
's morgens by de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
A,an hendie met 1 Juli a. s.
op dit blad inteekenenworden
de nummers die gedurende de
maand Juni nog zullen ver
schijnen kost ^oos toege
zonden,
Politiek Overzicht
l>e staking: te Parnia.
De ongeregeldheden, die een paar dagen
geleden uit Parma werden bericht, staan
niet op zich zelf, 'maar vormen een schakel
in den 'keten van gebeurtenissen, die ziek
sedert eendge weken afspelen. Op het platte
land van Parma zijn de boerenarbeiders
reeds sedert 1 Mei m staking. De leiders
hebben die stalking ook willen opleggen aan
de nijverheidsinrichtingen en zelfs aan de
winkels in de stad. Vandaar de straatge
vechten, tot welker onderdrukking de troe
pen in 't geweer zijn moeten komen.
Men heeft hier dus te doen met een
nieuw verschijnsel van de ziekte, die sedert
geruimen tijd reeds Parma en omstreken
teistert. De grond is daar, zooals bijna
overal elders in Italië, verdeefld in groote
latifundia. De «bewerking van de grond is
de taak van de pachters (oontadini), gehol
pen door de arbeiders (bracchianti). De hoo-
.gore edschen, die aan de bewerking van den
grond getiteld worden, hebben de landeige
naars genoopt zich meer gelegen te laten
zijn aan de verbetering van hunne lande-
Tijen. Groote kapitalen hebben zij daarin
ruoeten steken. Lhe 'bemoeiing van de land
eigenaars is echter van invloed geweest op
de verhouding tussohen de grondbezitters en
'hunne pachters. De landeigenaars, die heb
landbouwbedrijf in 't groot uitoefenen,
hebben contracten gesloten om den afzet
van de producten te verzekeren. De pach
ters maakten er aanspraak op, in het af
sluiten van die contracten te worden ge
kend, zoodat hun niet enkel hun aandeel in
•de opbrengst wordt ua'tgekeerd, maar zij ook
mede te zeggen hebben in het bedrag dat
wordt bedongen. De grondbezitters zijn
niet gezind daaraan toe te geven met het
oog op de groote uitgaven, die zij zich heb
ben moeten getroosten, en op den geringen
graad van ontwikkeling van de meesten der
pachters.
In deze geschillen heeft de socialistische
beweging ingegrependaardoor werd haai
de weg berend tot het maken van propagan
da, die haar aanhangers verschafte eerst on
der de bracchianti, maar later ook onder de
contadini. Nagenoeg allen, die zddk bezig
houden met landbouwarbeid, zijn thans aan
gesloten bij de vereenigingen, waarvan de
arbeidskamer te Parma ihet middelpunt is.
De strijd is nu reeds lang over het sta
dium heen van 't vragen van lotsverbete
ring. Het is een ware klassenstrijd, die is
aangebonden tegen de landeigenaars, die
op hunne beurt zich vereenigd hebben tot
een bond om beter voor hunne belangen te
'kunnen opkomen. In Mei 1907 kwam eene
regeling van de arbeidsvoorwaarden tot
Stand, die gedurende drie jaren zou gelden.
Die regeding is binnenstijds verbroken, om
dat de «beide partijen op voet van oorlog
tegen elkaar overstaan. De arbeidskamer
wil aan de landeigenaars de wet voorschrij
ven, zich mengen in hunne zaken en vooral
hen verbieden werklieden aan te nemen bui
ten hunne vereeniging. Op de door de ar
beidskamer afgekondigde staking antwoord
de de bond der landeigenaars met een lock
out. Van beide kanten schijnt de neiging te
bestaan om de za'ken tot het uiterste te drij
ven.
Sedert den len Mei, toen de staking be
gon, duurt de strijd onverzwakt voort.
40.000 menschen laten den arbeid rusten,
en wie aan 't werk wil gaan, wordt door
de vrouwen tegengehouden. Over en weer
heeft men zich van wapenen voorzienhet
bedrijf van wapenfabrikant is het eenige,
dat op dit oogonblik bloeit. Het voor oog
sten rijpe graan verdort op het veld, om
dat er handen ontbreken oin het binnen te
halen. Er worden voorbeelden aangehaald,
dat in onbesmette stallen de uitwerpse
len van besmet vee zijn gebracht om den
veestapel te vernietigen. Toen de land
eigenaars besloten hun vee naar andere stre
ken over te brengen, deden de arbeiders
hun best dat te beletten. Vrijwilligers uit
de burgerij hebben de landeigenaars bijge
staan om dien uittocht van runderen te
doen plaats hebben over 't geheel schijnt
dat gelukt te zijn, ofschoon de vrouwen
en dochters van de stakers zich dwars op
den weg legden om het te verhinderen.
Het einde van dezen strijd Iaat zich nog
niet voorzien. Pogingen tot verzoening zijn
beproefd, maar te vergeefs. De regeering
is onzijdig gebleven en heeft zich bepaald
tot de zorg, dat de orde gehandhaafd bleef.
Misschien zal de staking ten slotte door
uitputting eindigen. Maar aJ bilijven de
Landeigenaars overwinnaars, hunne zege zaJ
duur gekocht zijn. Geld en goed zullen zij
in den strijd verloren hebben en ook, wat
nog van meer bet eekenis is, de lust zich
nieuwe inspanning te getroosten, om hunne
bezittingen goed te exploiteeren. De land
bouw in Parma zal een knak gekregen heb
ben, dien zij niet zoo spoedig zal te boven
konten, en daaronder zullen behalve de
werkgevers niet het minst de werknemers
lijden..
Duftschland Engeland.
Eene maand geleden, kort voor het
trek van staatssecretaris Dernburg naar Lon
den als begin van zijne Zuid-Afrikaansche
reis, werd er bericht, dat onderhandelingen
gaande waren over den afstand van de W-
vischbaai aan Duitschlaud. Wanneer daal
over onderhandeld is, dan is die ouderhan
deling op niets uitgeloopen, want er wordt
nu woderkeerig verzekerd, dat de Engelsclie
regeering geen plan heeft de Walvischbaai
af te staan of te verpachten en dat Duitscli-
land niet van zins is de Walvischbaai te ver
krijgen.
Frankrijk.
P a r ij s, 2 3 Juni. In den Senaat hield
Rouvier de verwachte redevoering tot be
strijding van de naasting van den Weeter-
spoorweg bestreed. De meerderheid van den
Senaat juichte hem toe; na zijne rede kwa
men velen hem gelukwenschen
Engeland.
Londen, 23 Juni. In het Lagerhuis
richtte de heer Bowerman de volgende vraag
tot het departement van landbouw: Heeft
het departement aandacht geschonken aan
de onlangs in die Tweede Kamer der Staten-
Generaal door den Ned er landsdhen minister
van landbouw enz. afgelegde verklaring, dat
het mond- en klauwzeer uit Nederland is
verdwenen en dat de regeering van plan is
de tot dusver noodzakelijk geadhte v«oor-
zorgsmaatrege4en in te trekken? Kan de re
geering op grond van deze verklaring de
mogelijkheid van toelating van Nederlandsch
vee op de ïfia-rkt te Deptford in overweging
nemen V
De heer Straohey antwoordde, namens het
departement van landbouw, dat dit bekend
is met bovenvermelde verklaring, maar dat
deze van meer gereservearden aard is dan
uit de vraag van den heer Bowerman af te
■leiden zou zijn, en dat, daar volgens offi
cieel© Nederlandsöhe gegevens er in Neder
land in de laatste maand nog 126 gevallen
van mond- en klauwzeer zijn voorgekomen,
het departement van landbouw zich niet
gerechtigd zou achten om den wenk van den
heer Bowerman te volgen.
Bij de tweede lezing van liet wetsontwerp
op den achturigen werkdag der mijnwerkers
kondigde minister Gladstone aan, dat, hij
nader maatregelen zou voorstellen tot weg
neming van de bezwaren, die uit eene plot
selinge verkorting van de werkuren kunnen
ontstaan. De uitwerking daarvan zal zijn,
dat in de eerste vijf jaren de gemiddelde
werktijd uur zal bedragen; daarna zal de
wet volledig in werking treden.
Itallft.
Het duel ten gevolge van het inci
dent op de journalistentribune in de Kamer
van afgevaardigden tusschen den afgevaar
digde Santini en den journalist Zambelli, is
onbloedig verloopen, althans tot dusver.
Nadat de strijd met korte pauzen 65 minuten
had geduurd, verklaarden de geneesheereu,
dat er eene stoornis aan het hart bij öantini
was ingetreden, zoodat de voortzetting van
het duel tot een lateren dag moest worden
verschoven.
Een duel, dat tengevolge van het debat,
waardoor de staking op de perstribune was
veroorzaakt, dreigde tusschen de afgevaar
digden Santini en Barzilai, is door de tus-
schenkomst van den voorzitter afgewend.
Par ij s, 23 Juni. De Temps bericht
uit RomeDe bevolking van het Calabree-
sche dorp Olivadi, die te vergeefs bij de
regeering had aangedrongen op herbouw
der bij de laatste aardbevingen verwoeste
woningen, kwam in opstand en deed een
aanval op het raadhuis. De carabinieri, die
met steenworpen werden ontvangen, schoten
op de menigte, waardoor drie personen ge
dood en tien gewond werden. Yan de cara
binieri werd een ernstig gekwetst.
Ook uit de provincie Cosenza komen be
richten over ongeregeldheden wegens de
zelfde redenen.
spuij*
De tweede bevalling van de Koningin
is zeer voorspoedig gegaan, zóó voorspoe
dig dat van de dignitarissen, aan wie heit
kind ingevolge de traditie dadelijk na de
geboorte moet worden vertoond, velen niet
tijdig op het paleis konden komen. Het kind,
een flinke jongen, werd door den Koning
in een eenvoudig, met kant afgezet mandje
vertoond.
Portugal.
Lissabon, 23 Juni. De Koning
heeft in eene officieele audiëntie de ge
loofsbrieven van den nieuwen Nederland-
schen gezant, mr. Doude van Troostwijk,
in ontvangst genomen. Daarna werd de
gezant ia bijzondere audiëntie ontvangen
door de Koningin-Moeder Amelia.
Oostenrijk.
In zijn schrijven aan de vrijzinnige studen
ten te Inndbriick zegt prof. Wahrmund, dat
hij tot handhaving van zijn 'beginselstand
punt den weg van rechten is «opgegaan, maar
dat de beslissing daarover niet in den loop
van den zomercursus zal kunnen vallen. De
tegenwoordige minister van onderwijs is ech
ter besloten, de akadem/isohe vrijheid te be
schermen en de ongehinderde uitoefening
van Wahrmund's werkzaamheid als hoog
leeraar in den win tercursus te verzekeren.
Hij verzoekt daarom de studenten de sta
king niet vk>l te houden. De grondslag voor
de voortzetting van de staking vervalt nu en
hij zou om hunnentwil niet wenschen, dat
de beweging een keer zou nemen, die hen
voor de openbare meening in het ongelijk
zou stellen. De stalking is overigens, ook al
wordt zij opgegeven, geen daad geweest, die
niets heeft uitgewerkt, want zij heeft hunne
eensgezindheid getoond en hun vaste wil om
alle aanvallen op de vrijheid van de hooge-
sohoka met nadruk af te weren.
De staking van de studenten is geëindigd
aan alle hoogesoholen, ook aan die te Inns
bruck. De colleges zijn in hun vollen om
vang hervat.
Aet orgaan van de Czechische clericalen
te Praag 'bericht, dat de aartsbisschop van
Praag tot twee malen toe de regeering ge
waarschuwd heeft tegen de overplaatsing van
prof. Wahrmund naar Praag. Die is niette
min geschied, ofschoon de nuntius zich bij
de waaiscibuwing aansloot.
fervtl
Belgrado, 23 Juni. De koning heeft
het ontslag van het kabinet-Pasics aange
nomen en den oud-radicaal Velimirowics be
last met de vorming van een nieuw kabinet.
Ru&Und.
In de rijksdoema beantwoordde de minis
ter vai. financiën Kokowzew de interpella
tie over. de uitgifte van schatkistbiljetten
tot een bedrag van 163 millioen roebels, die
krachtens keizerlijk 'besluit is geschied. De
interpellanten waren van oordeel, dat voor
de zo financieele operatie de toestemming van
de doem a noodig was geweest. De minister
van financiën verdedigde het wettelijke
recht tot de door hem gevo«lgdie gedragslijn
en verklaarde ten slotte, dat slachte eene
harmonische samenwerking tussohen de
volksvertegenwoordiging en het ministerie
van financiën het Russische crediet kon
handhaven 'n zijne tot dusver ingenomen
stelling
Het huis nam eene motie aan, waarin de
hoop wordt uitgedrukt, dat de minister zich
voortaan bij zijne handelingen nauw
keurig zal houden aan de bedoeling
van de wet en dat iedere uitgifte
van schatkistbiljetten slechts met goedkeu
ring van de wetgevende macht zal geschie
den. De strijd liep over de vraag of deze
uitgifte was te beschouwen als eene nieuwe
leeuing. De regeering had de in 1907 ver
vallende schatkistbiljetten niet ingelost,
maar ze Laten prolongeeren en betoogde op
grond daarvan, dat hier geen sprake was
van eene nieuwe leening, maar slechts van
de verlenging van eene oude leening, waar
toe de toestemming van de volksvertegen
woordiging niet noodig was. De Voorzitter
van de begrootingscommissie, prof. A lex jen-
ko. antwoordde hierop onder instemming
van de oktobristen en van de linkerzijde,
dat de verklaring van den minister in strijd
was met «de bedoeling der wet en met de
tekst van het keizerlijke 'besluit over de eer
ste uitgifte der schatkistbiljettende uit
gifte, die nu had plaats gehaJd, moest dus
als eene nieuwe leening beschouwd worden
en de minister van financiën had de rechten
van de volksvertegenwoordiging geschonden.
De iegeering heeft den pas opgeriilhten
Alrussischen nationalon bond goedgekeurd,
dio onder het wachtwoord Rusland voir
de Russen" do hegemonie van het Russische
rijk wil bevorderen en den invloed van Je
vreemde volken wil bestrijden.
Marokko.
Uit Tanger wordt bericht, dat Si Aissa
ben Omar, de minister van buitenlandsche
zaken van Moeley Hafid, aan de gezanten
der vreemde staten een nieuw schrijven
heeft gericht, waarin hij den intocht van
Moeley Hafid aankondigt en verzoekt, dat
de vreemde staten Moeley Hafid als eenige n
en waren sultan zullen erkennen. De gezan
ten hebben zich er toe bepaald, dit schrij
ven aan hunne regeeringen door te jonden.
De commissie voor de schadevergoedingen
heeft besloten de in Caaablanca gevestigde
reclamanten op hun verlangen persoonlijk
te hoorenelders gevestigden hebben daarop
echter geen aanspraak om vertragingen te
vermijden. De subcommissiën zullen hunne
werkzaamheden beginnen, zoodra nog eenige
beginselvnagen zijn geregeld.
Perzll*
Teheran, 23 Juni. «Heden in de
vroegIj omsingelden kazakken en soldaten
de parlementsgebouwen en eene belendende
moskee en verlangden van het parlement de
uitlevering van eenige personen, die de sjah
opeischten. Het parlement weigerde. Man
schappen van de politieke club Mezaffariek
schoten op de kozakken en "doodden eenigen
vn hen. Om 9 uur kwamen versterkingen
met artillerie van het kamp buiten de stad
binnen de poorten. Het vuren werd voort
gezet tot. omstreeks 10 uur.
Brltsch-IndiS.
De gouverneur van Bombay heeft in eene
ïode ii\ den wetgevenden raad verklaard,
dat de regeering beraadslaagt over maatre
gelen tot vervolging van alle terroristische
vereenigingen zonder onderscheid, die in het
presidentschap Bombay de bevolking ophit
sen. Het is te betreuren, dat er noodzake
lijkheid 'bestaat tot toepassing van geweld,
maar de regeering kan niet- werkelöCfc blijven
toekijken bij dit bedrijf. De anarchistische
methodes worden dbor alle trouw gezinde In
diërs ten stelligste veroordeeld.
Aan deChineaaoh-Tonklneaache grens.
Parijs, 23 Juni. Het ministerie vtan
koloniën heeft heden nauwkeurige inlich
tingen ontvangen omtrent de gevechten, die
den 18en Juni op de Ohineesch-Tonkineer
sche grens hebben plaats gehad tusschen
Ohineesche revolutionnairen en een detache
ment Tonfcineeeche soldatenEen detache
ment, ter sterkte van 150 man, was gezon
den naar de streek beoosten Lackay om de
benden Chdnee6che revolutdonnairen, die de
Franse he grens waren overgetrokken, te
ontwapenen. De ontwapening van een
kleine bende werd rustig verricht; het
detachement werd echter den 18en Juni
•door een troep revolution nairen, sterk 600
man, aangevallen. De Fransehen verloren
twee luitenante en twee onderofficieren;
het verlies van den vijand bedroeg 50 man.
DOOR
THERESE HOVEN.
HOOFDSTUK XII.
Zeemansirrout.
Den volgenden ochtend, toen Jan Ver
meer wakker werd, vroeg hij zich af: „Is
't een droom? Word mij in mijn slaap
voorspeld, dat ik mijn rang in de Mlarine
weer zou gaan innemen?"
Maar één blik op zijn vrouwtje bewees
hem, dat hetgeen hij, in zijn half-saeaen
na diepen slaap, voor een droombeeld liad
gehouden, werkelijkheid: was.
Ze was stralend en tochwas er een
hooge ernst in haar, die aanduidde, dat zij
niet zondier strijd overwonnen had.
Onder 't aankleeden reeds begon ze er
over.
,,'t Kan toch nog wel, is 't niet Jlan?
Je kunt je toch nog wel opgeven voor ac-
tieven diiienst?"
,,0! zeker, ik heb mijn ontslag indertijd
genomen voor twee jaar, die zijn nog lang
niet om. 't Elenige is, dat ik stil ben blij
ven staan in mijif promotie
,,Is dat erg?" vroeg ze, hom angstig aan
ziende
,Hni! zoo; 't zal me, bij elke rangver
heffing, twee jaar schelen. Je man zal nu
twee jaar later admiraal worden kan je
dat schelen?"
Ze lachte en kuste hem en zei naden
kend1: „Wat zullen zie er thuis wel van
ajeggcm
„Nu, ik denk, dat ze 't voor jou mis
schien wel wat „sneu" zullen vinden, maar
andei'serg missen zullen ze den „forei
gner" niet."
„Hè, nee, John, nu ben-je onbillijk. Mia-
rïia en papa en ook de anderen houden heel
veel van je, vooral sedert al die ellendje.
Maona zei onlangs nog, dat je toen, in
waarheid, een oudste zoon voor haar waart
geweest."
„Mogelijk raden ze 't je wel alf, Marion,
om je man van je af te sturen."
„Geen nood; ik ben niet toegankelijk
voor raad. Dat weet je wel. Ik begrijp niet,
hoe ik indertijd zoo maar mijn eigen in
zichten heb durven volgen, zonder iemand
te raadplegen en naar iemands waarschu
wingen te luisteren."
„Het was 't onafhankelijke, Britsche ka
rakter. Ik ken geen volk, wlaarvan elk in
dividu zoo zijn eigen weg gaat."
„Ja, dat is waar," stemde ze volmondig
toe. „Zoodra, wij den kinderschoenen ont
wassen zijn, doen wij, Engelschen, vrij wel
wat wij willen. Aa«n dii.cn gröoten onaf ha, n-
kelijlkheidszin, aan dat enkel letten «op eigen
voordeel, hebben we wellicht onze superi
oriteit, en zeker onze koloniën te danken
maarze keek hein verlegen aan, en
voegde er toen aarzelend bij't Maakt ons
in den dagelijikschen omgang, niet pretti
ger en 't is alles behalve aangenaam voor
degenen, die er door meegesleept worden."
„Gelukkig maar, als men bijtijds tot in
keer komt, als men zijn ongelijk durft be
kennen, zooals mijn vrouwtje."
Marion besefte, met weemoedige dank
baarheid, dat ze ditmaal juist had gezien
en dat ze nu het middel had gevonden om
haar man te herwinnen.
Maar 't was wel duur gekochten
zelfs nu vroeg ze zioh met angst af, of ze
liaar offer wei tot 't einde zou kunnen vol
brengen en of ze de lange scheiding, die
Jaoi's weder in dienst treden noodzakelijk
zou volgen, wel zou kunnen dragen?
In elk geval nam ze zich voor, het hem
licht te maken.
Toen ze dan ook 's avondë, na 't eten,
vertrouwelijk bij elkander zaten, vroeg ze,
opgeruimd en als gold 't iets heel plei&ie-
rigs„Eu, Jan, nu moeten we toch een
plan bedenken. Wat ga-je nu doen?"
„Er eerst een maand of zoo over heen la
ten gaan om te zien of je er geen berouw
van krijgt."
„Nee, d at is on noodig. Daarmee zou je
mij beleedigen. Dat wil ik volstrekt niet
hebben. Je moet je opgeven aan het depar
tement van Marine om voor een plaatsing
in aanmerking te komen."
„En de fabriek dau? Ik zal nu niet be
weren, dat ik er onmisbaar bon, maar ik
•heb er toch een vijftien, zestien maanden
in gewerkt en kan er niet zoo ;n eens uit
gaan."
„Dat is nonsens, je geeft niets om dë
faibriek."
„Daar heb-je gelijk in; het was er geen
aangename positie voor mij, vooral niet
sedert 't uitbarsten van den ooriog, maar
dat neemt niet weg7 -dat ik er zoo van den
eenen dag op den andere niet uit kan
trekken
Marion keek hem treurig aan en hij, 't
ziende: „Wat is dat nu«, wijfje? Heb-je
zoo'n haast om mij weg te krijgen?"
„Ja... want des te eerder ben je terug.
Ik zou maar 't liefste willen, dat je zoo
gauw mogelijk ging, «dan 'kon ik beginnen
mij op je terugkomst te verheugen.
„Altijd 't zelfde doordrijven, altijd de-
zeifde voortvarendheid, foei Marion."
„Jij bent ook zoo langzaam in je beslui
ten
„Toch niet altijd; het heeft mij' niet zoo
heel veel tijd gekost om tot de overtuiging
te komen, dat Marion Roodford, voor mij
het liefste, mooiste, meest begeerlijke meisje
van de wereld was
Hij, wilde schertsen, maar 't ging niet
van harte. Bij beiden drong 't feit zich op,
dat zijn overijling van toenmaals geen ge
lukkig voorbeeld was en dat er seaert vele
©ogenblikken waren geweest, waarin hij er
niet zoo over dacht.
Hij merkte zijn fout en sprak er over
heen.
„Ik ben langzaam; ja, je weet een Hol
lander moet er altijd eerst een nachtje over
slapen."
„Dat heb-je gedaan."
„Soms wel twee nachtjes."
„Och! nee, John, toe, wees niet wTeed.
Op die manier zouden die slaapnachten van
jou, voor mij waakstonden worden. Van
nacht 'heb ik er ook al zoo over liggen den
ken, ik kon niet inslapen."
„Nu danals je dan zeker weet geen
berouw te zullen krijgen."
„Nee, dat zal ik niet. Eens heb ik ge
dwaald dbor miju gelijk, 'boven 't jouwe te
stellen, nu weet ik beter. Nu 'is mijn hoog
ste wensch, dat jou leven zal zijn, zooals
het 't meest met- jou aard en roeping over
een komt. Cijfer mij nu eens weg en houd
alleen rekening met de omstandigheid, dat
je van een noodlottige belofte ontslagen
en vrij -bent om je loopbaan te vervolgen.
Hoe zul-je dat nu 't beste doen?"
„Wel, zie-je, ik heb er vandaag in 't heen
en weer reizen naar de fabriek ook al over
gedacht en... zooals ik je zei, ik was van
plan je een behoorlijken bedenktijd toe te
staan."
„Laten we. nu maar rekenen, dat ik dien
gehad heb."
„Nu dan, t beste zou zijn, dat ik naar
Den Haag ging en audiëntie bij den Mi
nister verzocht oni 'hem mee te doelen, dat
ik mij weder beschikbaar stelde. Ik zou
hem dan kunnen vragen mij in 't voorjaar
naar Indië te sturen. Dan zou ik mijn ont
slag aan de fabriek nemen en den commis
sarissen gelegenheid geven op hun gemak
naar een anderen directeur uit te kijken;
natuurlijk zou ik mijn opvolger moeten in
stalleer en. Met 't een en ander zouden er
toch allicht een paar maanden heengaan.
Haast- is er niet- bijin rt voorjaar is 'i
ook de beste tijd voor Indië. Dan zouden
wij den winter nog bij elkander blijven,
daar heb-je toch zeker niets op tegen?"
„En wanneer zou je naar Holland gaan?"
„Wel, zoodra ik met je vader en de
overige heeren -gesproken heb1 December
is er weer vergadering, 't «beste zou zijn,
•daarop mijn plannen kenbaar te maken.
Dat moet mijn eerste work zijn."
„Ik weet wat, John," viel Marion vroo-
lijk in. „Je moet- dan, bij wijze van een
St. Nicolaas verrassing, naar Den Haag.
gaan."
Hij lachte hartelijk: „Nee, maar, dat is
origineel, jij, als Engelsche, zoudt een Sin
terklaas grap bedenkou."
Wordt vervolgd-