buitenland. Maandag 27 Juli 1908. FEUILLETON. CISKA VAN DANNENBURGH. w°. a». 7de Jnarsanc. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.00. Idem franco per post- 1.50. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. Ad vertentiönmededeelingen enz., gelieve men vóór II uur 's morgens Dij de Uitgever» in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f 0.50. Elko regel meer - O.IO. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents by vooruitbetaling. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voorduelige bopalingen tot bet herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement. Eene circulairebevattonde de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht Het Turkselie parlement. De Jong-Turksche beweging heeft eene nieuwe verrassing gebracht. Onder den in druk van het gevaar, waarmee de hand over Jiand toenemende opstand in het leger hein bedreigde, heeft de sultan zich plotseling herinnerd, dat hij oen constitutioneel vorst is. De oude grondwet van 1876, die nooit uitdrukkelijk is opgeheven, maar die men eenvoudig had vergeten, is uit het stof der arch ie vei' te voorschijn gebaald. Een iradé van den sultan is afgekondigd, waarbij wordt bevolen in den zin viau deze in 't vergeet boek geraakte grondwet verkiezingen uit te schrijven van afgevaardigden voor een Turksok parlement. Eene oude geschiedenis wordt daarmede weer nieuw Nu 32 jaren geleden, in Juli 187G, diende Midhat Paclia, het hoofd van de hervormingspartij destijds, die kort te voren onder sultan Moenad tot voorzitter van den raad van state was benoemd, het ontwerp van eene grondwet in. Den 19. Juli werd dit ontwerp dioor den grooten raad der Pont© in beginsel goedgekeurd. Iu een schrijven aan Midlxat protesteerden de softa's met kracht tegen de voorgenomen ge lijkstelling van mohammedanen en christe non. Don 31. Augustus 1876, tijdens den oorlog van Servië, besteeg sultan Abdul Hammid den troon, nadat zijn krankzinnig© broeder Moerad was afgezetHij toonde zijne hervormiiiigsgeeindlieid iu eene pro clamatie van 10 September, waarin door tastende wijzigingen in de inrichting en het bestuur van het rijk -wenden v>fd. Abdul Haimid benoemde den 22. December Midhat Pacha, dei" samensteller vam het grondwet- ontwerp, tot grootvizier. Inmiddels was de door Engeland voorgestelde conferentie in Konstantinopel bijeengekomen, die de op dracht had onder handhaving van de on schendbaarheid van het Turksohe rijk voor de Slavische Balkangowesten oen zelfstan dig bestuur vast te stellen. De conferentie verliep zonder resultaat. Midhat Pacha trok echter van het bijeenkomen der con ferentie partij om, met het oog op deze Buropeesc! o inmenging, den sultan te be wegen tot de afkondiging van de nieuwe grondwet als tmiddel oim zich de bemoeiing van het buitenland van het. lijf te houden. De grondwet werd dan ook terstond' dén 23. December plechtig afgekondigd. De sul- ton zond op dien dag een schrijven aan Midhat en aan den minister vani buiten- lamdsohe zaken, Savfet Pacha, waarin werd gezegd: ,,Eou doel is o'ns staatsrecht met oen deliberatief-donstitutionoel stelsel in verband te brengen. Daarom hadden wij in een bij onzê troonsbeklimming afgekon digde hat de oprichting van een parlement urgent verklaard. Deze grondwet bevestigt de voorrechten van den souvoreiin, de bur gerlijke er. politieke gelijkheid der Turken, de vorantwoordelijklieid en de bevoegdhe den van iie ministers on do ambtenaren, het recht, van controle van het parlement, de volledige onafhankelijkheid van <le recht banken, het feiteilijikie evenwicht der begroo ting, eindelijk de beetuu rsd ece ntra 1 iaat ie in de provinciën onder voorbehoud van de eindbeslissing vam do centrale regeering. Met Gods bijstand zal deze groindlwet ter stond in af' deelen van het rijk ten uitvoer worden gelegd." Een rondschrijven vcj. Savfet Pacha aan tie Turksohe gezanten in het buitenland be vatte de hoofdbepalingen van deze grond- I wetOndeelbaarheid va het Turksche rijk, onverantwoordelijkheid en onschendbaarheid I van den sultan, wiens prerogatieven die vam de constitutioneele monarchen van West- I Europa zijnonschendbaarheid van de per soonlijke vrijheid De islam is staatsgods dienst, maar do vrije uitoefening van alle godsdiensten wordt toegestaan. Vrijheid van do pers, recht van vergadering, recht van petitie, gelijkheid vam a'le onderdanen van het rijk, die zonder joicorsoheid Turken ge noemd worden, voor de wet. Het parlement bestaat uit twee KamersSenaat en Kamer van Afgevaardigden, die jaarlijks den len November tot eene zitting vaai vier maanden bijeenkomen. Oj) iedere 100,000 in wonera komt een afgevaardigde. De verkiezing vindt plaats bij geheime stemmingaJlo vier jaren wordt de Kamer van afgevaardigden van rechtswege vernieuwdzij kan ook tusschcn- tijds ontbonden worden en dan komt zes maanden na den ont/binclingsdag een nieuwe Kamer bijeen. De rechters zijn on afzetbaar, de terechtzittingen open'oaar. De begrootings- wet wordt in het begin van iedere zitting voor slechts één jaar gevoteerd. De rekenkamer, wier leden onafzetbaar zijn, brengt jaarlijks aan de Kamer van afgevaar digden een verslag uit van het financieele jieheer en om de drie maanden aan den sultan een rapport over den stand der finan ciën. Midhat Pacha, de schepper van deze Turksche Magna Charta., had zich de grond wetten van de beschaafde staten tot voorbeeld gekozenMaar hij Ijeleefde als grootvizier niet eens de opening van het parlement. Vorstengunst is als glas! Vam het grondwets artikel, dat den souverein de absolute macht verleent individuën, die hem zijn aangieiwe- zen als gevaarlijk voor den staat, te ver bannen, werd hij het eerste slachtoffer; hij ging in ballingschap. Den 19en Maart 1877 werd het parlement met eene troonrede van den sultan geopend. „Van nu af zullen al mijne onderdanen, die kinderen van hetzelfde vaderland, zijin ge worden, onder een zelfde wet leven", zoo heette het bloemrijk in de t room ede. Maar niet eens een vol jaar levens was het eerst© Turksche parlement beschorenden I9en Februari 1878 werd het ontbonden. Het heeft het niet aan vrijmoedige kritiek laten ontbreken, maar praktischen arbeid: heeft het niet geleverdhet kon dien niet leveren deels tengevolge van eigen gebreken, deels door de tegenwerking van de elementen, die het van den beginne af vijandig gezind waren. In Juni 1877 besloot eene commissie van de Kamer ,,in beginsel" tot injvoering van den militairen dienstplicht Voor de christenen. Dat besluit is een doode letter gebleven. Den 28en Juni werd de eerste zitting gesloten nadat de begrooting was vastgesteld. Den 13en December werd! de tweede zitting ge opend, weder met eene troonrede, die rijk was aan beloften. Den 6en Februari 1878 lerverde de oppositie eene scherpe kritiek op het beleid der regeering. Enkele dagen latei' verscheen het besluit tot ontbinding, en eene nieuwe Kamer vergat men bijeen te roepen. Thans, na dertig jaren, zal weer een nieuw leven aan het Turksche parlement worden ingeblazen. Wederom geeft de sultan gehoor aan den aandrang tot bijeenroeping van eene volksvertegeaiwoordigfngnu uit vrees voor de gevaren, die hem in liet bin nenland bedreigen, voornamelijk in het leger, den steunpilaar van zijn gezag. Zal het thans een duurzaam leven zijn De toe komst zal daarop het antwoord moeten geven. Duitschland. De aanspraken van graaf George van Mo lenberg om als erfgerechtigd lid van het hertogelijke huis Nassau te worden erkend, zullen thans de rechterlijke macht bezig houden. Graaf Meren berg is de zoon van prins Nicolaas van Nassau uit diens den len Juli 1868 gesloten huwelijk met Natalie vou Po€6chkin, en getrouwd met vorstin Jurgenskaja, eene morganatische dochter van Keizer Alexander H van Rusland. Na den dood van den tegenwoordigen groot hertog van Luxemburg zal hij het eeuige mannelijke lid van het Nassausche vorsten huis zijn. In die hoedanigheid heeft hij; echter zonder vrucht, geprotesteerd tegen de Luxemburgsche wet, waardoor is bepaald, dat de erfpvo'ging overgaat op de dochter van den groothertog. Maar daarnaast komt nog de vraag in aanmerking, of hij niet al thans aanspraak heeft op vermogen vau het familie-fide-ïcommis, dat de Luxemburgsche wet feitelijk tot een kroondotatio heeft ge maakt, ofschoon het niet van Luxemburg, maar van Pruisen afkomstig is. Graaf Me- ronberg en zijne rechtsgeleerde raadslieden beweren, dat de Nassausche huiswet voor de erfopvolging in het familie-fideicommis slechts afstamming door huwelijk eisclit. Zij hadden voorgesteld, deze strijdvraag door een scheidsgieecht, met den presilient van hot Reichsgericht als voorzitter, to doen be slissen dit aanbod is echter door de tegen partij afgewezen, en daarom is nu de zaak bij het Landgericht te Wiesbaden aanhangig gemaakt. Een transport troepen, dat in Oost-Azië zijn tijd heeft uitgediend en nu naar het moederland terug zal keeren, zal de reis doei: over land, door Siberië. Dit is eene proefneming. Men verwacht, dat dit trans port- belangrijk goedkooper zal zijn dan langs den zeeweg, maar dat moet de onder vinding nog loeren. In ieder geval is het van kortoren duur. Frankrijk. Par ijis, 2 5 J u 1 i. In een interview, dat hij toestond aan een medewerker van het Journal, verklaarde de Russische minister van buitenlandsche zaken Iswolsky, dat de aanst.' 'o ontmoeting te Roval zal bijdra ger om den wereldvrede nog meer te ver zekeren. Rusland verlangt goede betrekkin gen met Duitschland, zonder afbreuk te doen aan het bondgenootschap met Frankrijk, de onveranderlijke basis van de buitenlandsche politiek. Ca en, 2 7 Juli. In eene rede zeide minister-president Clemenceau, dat de re- geering geen enkel wachtwoord brengt. De republiek is in handen van de burgers het komt hen toe haar te verwezenlijken. De republiek moet aan alle Friauecken rust verzekeren en den eerbied winnen van alle volken. De republiek is de hoop. Engeland. Londen, 25 Ju 1 i. Bij de behandeling in het Lagerhuis van de begrooting in derde lezing, kwam de kanselier der schatkist Lloyd George op tegen de onlangs gehouden veront rustende redevoeringjenwaarin groot© uit- I gaven voor leeftijdspeiisioenen ontraden werden met het oog op de mogelijkheid van oen Europeeoch conflict. Hij zeide zich niet te herinneren een tijd, waarin de toestand van Europa niet ernstig was (gelach). En kele jaren geleden spraken wij van een oor log met Frankrijknu droomt niemand daarvan. Een ander rijk was even dreigend. Zoolang de volken niet de dwaasheid begon nen in te zien van de opinie van zekere menschen, zou dat doorgaan; men zou elkaar zwart blijven aankijken en reusachtige som men uitgeven voor de bewapeningen, in plaats van te werken aan de verbetering van den toestand des volks. Er is geen twijfel aan of dat zal gaandeweg veranderen. Maar in plants van slechter dan ooit, is de toe stand nu veeleer beter. Onze middelen zijn ruim voldoende cm ons land te verdedigen tegen ieder die ons zou willen aanvallen, als er zulke menschen jnen er is nog wel wat over voor leeftijdspensioenenHet is geen steekhoudend argument, dat wij alle sociale hervormingen zouden moeten uitstel len tot de menschen ophielden artikelen te schrijven, waarin zij elkaar de ooren wae- schen en waarin zij praten over invallen op elkanders gebied in 't verschiet. (Gelach en teekenen van instemming). De begrooting werd bij derde lezing aan genomen Het 17e internationale vredescongres, dat van 26 Juli te Londen wordt gehouden, vindt daar in de hoogste kringen eene aan dacht, zooals aan geen van zijne voorgan gers ten dee! is gevallen. Toen het congres in 1900 in Londen plaats had, werden de gedelegeerde a wel is waar uitgenoodigd om Windsor te bezoeken, maar er volgde geen ander bewijs van officieele waardeering. Op hou tegenwoordige congres zullen verschil lende leden van het kabinet als sprekers op treden, ook de eerste minister Asquith, die op het feestmaal van 31 Juli het woord zal voeren, terwijl minister Lloyd George op eere openbare vergadering in de Queen's Hall zal spréken. De Koning heeft toege zegd, den 27en iu bet Buckinghampaleis een aches van eene deputatie van het congres in ontvangst te nemen, en de Koningin heeft den wensch uitgedrukt daarbij tegen woordig te zijn. Zweden. Van de feestdronken, die gewisseld zijtn op het feeetmaal in het koninklijk paleis te Stockholm, volgt hier nog een meer uitvoe rige mededeeling. Koning Gustaaf heette zijn gast aldus welkom De vreugde, die het bezoek van don hoog ste» vertegenwoordiger van het Fransoh© volk bij mij verwekt, is zeer natuurlijk, want nooit zal ik vergeten, dait mijn ko ninklijk huis zijn oorsprong in de edele natie heeft. Bovendien zie ik in de ge dachte, die u thans reeds naar Ziweden heeft gevoerd, een eerbewijs voor de nagedachte nis van mijn overleden vader, hetgeen mijn kart diep ontroert en waarvoor ik u mijne oprechte dankbaarheid uitdruk. Frankrijk en Zweden hebben vele gemeenschappelijke 'herinneringen aan vervlogen eeuwen, toen wij gezamenlijk ©treden. Ofschoon deze da gen lang tot de geschiedenis behooren, heb ben zi' voortgéleefd in de Ziwoedsobe harten, die vervuld zijn van traditioneele gevoelens van sympathie en bewondering voor de groote natie, aan welker hoofd gij zijt ge steld. Maar nog steiker dan de herinnering aan vroegere tijden zijn de banden, die ons verbinden mot de Franacke beschaving, welker eigenaardige betoovering nooit op houdt op de gedachten der Zweedsohe natie aantrekkingskracht en invloed uit te oefenen. Op het gebied der vreedzame ver overing strijden wij verder nog te ramen voor den vooruitgang en het welzijn van de menschheid." Daarop volgde de vermelding van de overeenkomst, die onlangs door Frankrijk en Zweden te z»men met de an dere Noordtoeeataten onderteekend is. President Fallières sprak in zijn ant woord „Uwe Majesteit heeift mijne ge dachten juist weergegeven door van den eer bied te gewagen, dien ik koeeter voor het aandenken van uiw verheven overleden vader. Wij weten hoe nauw het Zweedscth© 'koninklijke huis blijvend verbonden ia met de natie, waarvan het zijn oorsprong kon af leiden, en persoonlijk kan ik getuigen welke groote sympathie Frankrijk voor het Zweed- sche volk koestert.. Dit is een verdere band tusschen onze beide landen, die zeer dikwijls ondanks den gcografisahen afstand hebben samengewerkt. Deze gemeenschappelijke tra- ditiën kunnen ongetwijfeld tot de eervolste gerekend worden, omdat Zweden en Frank rijk reeds voor verscheidene eeuwen hunne krachten tot bevestiging van de ideeën der verdraagzaamheid en de nationale onaf hankelijkheid vereenigden. Zooals U. M. heeft, doen uitkomen, is 't het gebied van de vreedzame verovering, waarop Zweden en Frankrijk in den dienst der vreedzame ideeën samen gearbeid hebben, en juist op dit gebied hebben onze landen onlangs deelgenomen aan onderhandelingen, die ten doel liadden nieuwe vredeewaaéborgen in 't leven te roepen. Deze gemeenschappelijkheid m handeling en gedachten kan slechts er toe bijdragen de-banden van vriendschap en sympathie, die onze natiën vereenigen, vas ter te knoopen." Stockholm, 27 Juli. Na een har telijk afscheid van de koninklijke familie, is president Fallières op den torpedojager Cassini naar Reval vertrokken. Bulgarijë. Sofia, 2 5 Juli. De zitting van de sobranje is gesloten. Rusland. Te Petersburg is vonnis geveld over 32 van de 44 revolutionaire socialisten, be schuldigd den bomaanslag op Stolypin's huis te hebben voorbereid. Zes werden er ver oordeeld tot 15 jaar, o.a. prinses Misjitski, drie tot 12 jaar, tien tot 10 jaar en vijf tot 8 jaar. De anderen kregen lichtere straffen. Turkije. Konstantinopei, 25 Juli. Een iradé verleent amnestie voor politieke gevan genen, en heft de censuur en de geheime politie op. Het besluit, tot wederinvoering van de grondwet van 1876 en tot bijeenroeping van eene volksvertegenwoordiging werd, volgens ecu bericht uit Konstantinopei aan de Köln. Ztg., genomen nadat de nieuwe grootvizier had verklaard, dat hij zou aftreden als hier toe niet besloten werd. Aan de beslissing ging eene vergadering van den ministerraad vooraf, die zes uren duurde. Deze vergadering was belegd ten gevolge var de uit de Macedonische gewesten aan houdend inkomende telegrammen, waarin onder bedreiging met eene revolutie de af kondiging van eene grondwet werd ver langd. Do sultan moest ten slotte toegeven 20 Mevrouw M. C. E. OVINK—SOER. Willem Stuart boog zich naar Oiska toe en keek haar diep in de oogen. Gelooft u dit niét?" „Wat wil juffrouw van Diannenburgh niet gelooven, vroeg de Regent, volstrekt niet vermoedend, dat hij zeer te onpas tus schen beiden kwam. De goedige oude heer zou, in d!at geval, 't paartje zeker niet ge stoord hebben. Zijn vraag verbrak de be toovering, die Stuart en Oiska gevangen hiel'd De Regent nam bij hen plaats. Bedien den hepen af en aan, draaiden de lampen op, die tot heden de galerijen slechts flauw verlicht hadden. Eindelijk verscheen ook Lembana iu een zalmkleurig zijden kabaja, ©n prachtige gebatikte sarong, fonkelend van edelgesteenten. In haar ravenzwarte „kondeh" schitterden kostbare haarnaal den, de zwaar beringd© vingers schoten biji elke beweging vonken naar alle zijden. ,.IIé, dolkter Stuart? Is u al laug bier?" onderzocht ze, met moeite haar ergernis ver bijtend. „Neem mij niet kwalijk, dat ik niet gereed was u te ontvangen. Gelukkig, dat onze logee, juffrouw van Danneuburgh, zoolang mijn plaats heeft vervuld." ,,'k Ben pas gekomen, Raden Adjcng," sprak de dokter beleefd buigend, en 't hem, toegestoken handje even drukkend, „en kan helaas niet blijven, ho© graag ik ook zou willen Zoo aanstonds moet ik naar Sbwar, de postwagen zou mij hier komen halen Lembaua's blik. vloog naar Ciéka, doch deze wist haar gezicht in effen plooi te hou den, al bonsde haar 't hart in de borét of 't breken zou. Blang zich te verraden, wilde ze onder Lembana's oogen haar vriend niet vaarwel zeggen. Ze moest Willem Stu art nog even alleen sprékendat liet zij, zich niet ontnemen, 't Was of hij hare ge dachten raadde. „'k. Hoor, dat Fransje zoo hoest, en zou 't ventje wel een9 willen zien," zeide hij', zich tot Ciska wendend'. „We zullen hem even laten roepen," kwam lembana bereidvaardig tusschen - beide. Doch Ciska was reeds verdwenen en Stuart volgde haar. Fransje -zat aan zijn avondeten, en de dokter zag glimlachend toe, hoe hij1 't zich liet smaken. „Maak u maar niet ongerust, juffrouw Cisflut, zoolang de eetlust van het baasje zoo goed blijft," spraJk hij, vroolijk. ,,'k Zal morgenochtend wat hoestpoeders zenden." Op dit oogenblik klonk 't zweepgeknal van den postlooper. Met 'koddige wanhoop keek, Stuart, het jonge meisje aan. „Daar roept de stem van den plicht alweer, heeft u niet een beetje meelij mét het veelgeplaagde mensoh, diat dokter heet? Nu moet ik uren ver weg rij den in den donkeren nacht, terwijl ik 200 oneindig graag naast u bleef'k Zal de teleurstelling trachten te dragen, met het vooruitzicht op ons wederzien." Hij drukte Ciska's hand' zoo vaét, dat ze met moeite een gilletje van pijn terughield, ©11 reed heen, na den Regent en zijn doch- ter gegroet te hebben. Zacht glimlachend wreef Ciéka haar mishandelde vingers, ze had er Stuart's handdruk niet voor willen missen. Het meisje zag er tegen op, in het gezel schap terug te 'keeren, zo was liefst alleen gebleven met hare gedachten, doch dit ging natuurlijk niet. Wat zou Lembana dan wel deukten? Hand in hand met Fransje, die een uur tje later op mocht blij've», om naar het dansen te zien, koerde Ciska naar de voor galerij terug. Daar waren bijna al de inge zetenen van het plaatsje bijeendé Assi stent-Resident, het controleursipaartje, de aspirant-controleur, twee onderwijzersfami lies en verscheidene mindere grootheden, v .ska maakte vriendelijk 'kennis, praatte en lacht© ongedwongen, terwijl ze in tusschen aan geheel andere dingen dacht. De Regent, gul, voorkomend gastheer, was opgewekt en spraakzaam voor zichzelf en voor zijn dich ter, die onder voorwendsel van migraine, stil en afgetrokken in don 'kring zat. Lang zaam. mét bevallig gebaar,, bewoog zij haar kostbaren struisveeren waaier, en keek ter sluiks naar Ciska, met iets vijandig loerend© in liaar blik. „Wat of ze met doktor Stuart te verhan delen zou hébben gehad in dat schijnbaar toevallig apartje? Waren die beiden in stil te verloofd?" Lembana zou er veel voor over hebben gehad, dit. zeker Ic weten. Vader zag 't onheilspellend rimpeltje tus schen Lembana's wenkbrauwen dieper wor den. Dat -was altijd een slecht toeken, oen ibewijs, dat iets haar ergerde of verveeld©. Misschien, dat de booze bui wel overtrok als ze afleiding kreeg. Hij wenkte een bediende en gaf henu zijne bevelen, 't Dansen zou een aanvang nemen. Vóór de ibroede steenen trap die naar den ingang' der kaboepaten voerde, terzijde Van het huis, overal op 't erf, waar maar een plaatsje te bemachtigen viel, zag 't zwart van 't volk. Voor den minderen man was een tandakpartij oen altijd even aantrékke- lijk schouwspelAls een gevolg van zijn groote welwillendheid, weerde de Regent het volk nooit, dat zich bij kleine en groote feesten op zijn erf verdrong. De menschen waren zeer bescheiden, zich vergenoegend mét stil tooien en bewonderen. De Inlamdseh© Hoofden die met gékraist© lieener tegendver den Regent waren gerae ten, hielden zich gereed, 0111 met. scandee- rend handgeklap de muziek te begeleiden, ©11 de gamelang, tot nu toe gedempt bespeeld deed op eens baar kristal heldere tonen lui de opklinken. Zes danseressen schoven naar voren en allen braohten, als eerbiedigen groet, de aaneengelegde banden tegen 't. ge laat. Voor Ciska was dit schouwspel geheel nieuw, zo begreep dus niets van de begelei dende ceremoniën, en wendde zich tot baar buurman, den controleur, 0111 uitleg. Wat lx'teekende het, dat die man daar vóór den Regent een diepe „Seinbah'' maakte? „Dat is de "Wodono kotta (districtshoofd') juffrouw Darmenburgh. Hij vraagt verlof de slendang der eerste danseuse aan den Patih (onderregent) te mogen brengen. Op z'n Buropeesch zouden we zeggen, dat hij. als bemiddelaar optreedt tusschen de dame en haar cavalier. De hoogste in rang wordt al tijd op deze wijze door 't op hem in rang volgend Hoofd uitgenoodigd." „Hoe eigenaardig, waarom vraagt de Pa- tL'i zijn danseuse niet in persoon?" „Omdat dit een zware zonde tegen de étiquette zou zijn. Nu moest u eens oplet ten, hoe mooi en sierlijk de Patih daiust." Deze, oen niet jong, doch slank en krach tig man, nam de slendang in ontvangst, met oen sembah naar d© zijde van den Regent, en de ronggeng tegemoet tredend, plaatste hij zich tegenover haar, waarop de dans be gon Doch was 't wel dansen te noemen, dat deinend, zwevend heen en weer bewegen der ranke, slanke lichamen, bijna zonder van plaats te veranderen, met 't kunstig, sierlijk draaien en wenden van armen en beenen, 't luchtig spreiden der vingers, in loome geba ren? De slendangs wuifden, golfden op de maat der muziek, alsof zij een eigenaardige taal spraken, slechts voor ingewijden ver staanbaar. Nu zette de gamelang een nieuwe melodie in, on met hooge, schelle stem begon de ronggeng te zingen. Uitte ziji een liefde klacht, prees ze den blijden dageraad of de schoonheid van den met sterren bezaaiden nachthemel Ciska verstond natuurlijk geen woord van haar zang. De ronggeng was een klein, tenger meisje, met teodero, nauw vol- wassen vormen, iedere lijn van haar fijn, buigzaam lichaam toekende ziah af onder do nauwsluitende sarong. Wat ging er om in de ziel van dat kind, met haar zedig neergeslagen blik? Voelde zij, ziéh gelukkig, gestreeld in haar ijdelbeid al9 vrouw en danseres, hier in do kaboepaten hare kunst te laten bewonderen, waarvan ziji zich elke beweging en iederen stand, ten koet© van oneindig voel oefening en geduld, tot. in deze perfectie had eigen gemaakt? Wie zou 't zeggen? Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1908 | | pagina 1