IS0, o».
7"' Jaargang.
Maandag 28 September 1908.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
CINDERELLA.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.00.
Idem franoo per post- 1.50.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelyks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur
'9 morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat I. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor 'handel en bedryf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot
het herhaald advertoercn in dit Blad, by abonnement. Eens
ciroulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Aan hen, die met 1 October
a. s. op dit blad inteekenen,
worden de nummers die ge
durende de maand September
nog zullen verschijnen, kos
teloos toegezonden.
Politiek Overzicht
De erkeuuing vau Moeley Hal id.
Met de erkenning van Moeley Hafid
schijnt het goed te vlotten. Het ant
woord van de Duiteche regeering op de
Fransch Spaansclie nota over de aan Ilafid's
erkenning als sultan van Marokko te ver
binden voorwaarden heeft de zaak blijk
baar weer een stapje doen vorderen. De
Temps geeft het gevoelen van nagenoeg de
gekeele Fransche pers weer, waar zij zegt:
„De toon van het Duitsche antwoord1 is coii-
ciliamt. De reserves, die het bevat, schijnen
niet zoodanig te zijn, dat er ernstige moeie-
lijkheden zijn te verwachten." Do Petit Pa-
risien, die het. oor heeft van wat in liet
departement aan de Quai d'Orsay omgaat,
gaat verder en laat doorschemeren, dat
Frankrijk volkomen bereid is aan de Duitsche
regeeriug omtrent sommige, in de Franscli-
Spaausche nota opgenomen punten verdere
toezeggingen te geven en ten aanzien van
andere punten (zoo b.v. omtrent de oor
spronkelijk geëisckte herroeping van dén
heiligen oorlog door Moeley ITafid) conces-
siën te doen. Frankrijk zal zich in dit op
zicht tevreden stellen met andere, gelijkwaar
dige waarborgen Zoodra de antwoorden vau
de andere staten zullen zijn ingekomen, zal
Frankrijk zich met Spanje verstaan over heb
opstellen van een nieuwe nota, die bestemd
is de eerste aan te vullen.
De Fraihsche regeering is dius geneigd tege
moet te komen aan de van Dulitsche zij'dé
kenbaar gemaakte wensclien om daardoor te
bevorderen, dat de staten, die de akte van
Algeciras hebben onder teékend, tob overeen
stemming komen omtrent de erkenning van
den gelukkigen mededinger vau Abdel Azis.
Onder deze omstandigheden is het van be
lang te vernemen, hoe de betrokken per
soon zelf, namelijk Moeley Hafid, stelling
neemt tegenover de onderhandelingen van
de mogendheden. Ben correspondent van de
Standard heeft aan zijn blad hét verslag ge
zonden van een gesprek, dart- hij te Fez, den
12en September jlmet Moeley Hafid heeft
gehad, en geeft daarin eenige verklaringen
weer, doe de sultan wenschte ter kennis van
Europa gebracht te zien. Moeley Hafid be
gint met te zeggen, dat de uitslag van de
v/orsteldng om den troon van Marokko tus-
schen zijn broeder en hem voldingend bewe
zen heeft, dat hij het is, dien de bevolking
van het land als sultan verlangt. Als er
niet eene onbillijke en ongepaste buitenland-
sche inmenging was geschied eu als men aan
het Marokkaansche volk dé beslissing had
overgelaten, dan zou het volstrekt niet tot
binnen landsche onlusten gekomen zijn. De
staten van Europa schenen twijfel te koeste
ren omtrent zijne bekwaamheid om orde te
houden in het land, dat hem vrijwillig tot.
heerscher heeft uitgeroepen. Hij had reeds
zes gezantschappen naar Europa gezonden om
aan de staten te verzekeren, dla.t hij in
staat is over zijn volk te heerschen en be
reid om te volharden bij de aikte van Alge
ciras. Maar geen vam die gezantschappen was
behandeld met de achting waarop het an-
spraak had. En daarna ging do sultan aldus
verder
„Ik ben volkomen gezind, mij aan de akte
van Algeciras te houden, mits zij ook dooi
de staten, die haar onderteekend hebben,
geëerbiedigd wordt. Indien aan den ande
ren kant de staten mochten wensclien, dat
er eene nieuwe conferentie zal worden bij
eengeroepen, dan ben ik ook bereid tot dit
voorstel toe te treden. Maar wat er ook
wordt besloten, de voorwaarden moeten van
beide kanten in acht genomen worden. Te
gen iedere overtreding door een van de on
derteekenaars moet door de andere onder
teekenaars even beslist wenden opgekomen,
als door het Marokkaansche volk er tegen zall
worden opgekomen. Dat mag echter niet in
dien zin worden opgevat, alsof Marokko
wenscht Europeesche belangen of handel uit
te sluiten. Het kan niet langer betwist wor
den, dat de ontwikkeling vau Marokko voor
de ingezetenen van heb land niet' minder
voo*-deelig zal zijn dan voor de daarbij be
trokken vreemdelingen. Daarom zal Marok
ko de hulp van Europeanen bij de ontwik
keling van het land met vreugde begroeten
eu zal het hun een billijk aandeel van de
daaruit voortvloeiende voordeelen niet mis
gunnen. Maar het zal nooit vreemde heeren
dulden
Dat zijn woorden, die aannemelijk maken
wat deze Sehr. zegt tot kenschetsing van den
persoon van Moeley Hafid, van wien. hij
verklaart, dat hij in lang, geen man heeft
ontmoet, die zoozeer den indruk maakt van
eene krachtige persoonlijkheid eu een
scherpzinnig man. „De sultan is geen halve
barbaar, die lichtgeloovig zal luisteren naar
Europeesche vleiers of zich kinderachtig zal
vermaken met nieuwe Europeesche uitvin
dingen, zooals zijn broeder Abdel Azis; ook
is hij geen bigotte geestdrijver, die zijn land1
zou willen afsluiten tegen weldadige buiten-
landsche invloeden. Ook zal hij niet licht
vooroordeelen wakker roepen eu zich zelf in
de oogen van het volk vernederen. Als hij,
de diensten van Europeanen behoeft, dan
zal hij Europeanen gebruiken. Wie echter
in zijn dienst treedt, zal ondervinden, dat
hij voor iedere cent, die hij verdient, moet
wecken en flink werken."
DuitschlantL
Berlijn, 2 7 Sept. Prins Albert van
Sleeswijk-Holstein is heden voormiddag
naar Nederland vertrokken.
Bercht'ésgaden, 26 Sept. Het be
zoek van den Russischen minister vau bui-
ienlandsche zaken Iswolski bij den hier
verblijf houdenden Duitschen staatssecreta
ris Yon Schön, sproot voort uit deu wensch
on. de jarenlange persoonlijke en politieke
vriend schapebetrekkingen aan te houden.
Uit de gedachten wisseling is gebleken, dat
tusschen Rusland en Duitschland geen
vraagstukken bestaan, welke er toe zouden
kunnen leiden, dat de van beide zijden ge-
wenschte handhaving der traditioneel©
vriendschappelijke betrekkingen zou worden
bemoeilijkt.
Berlijn, 26 Sept. De tweede kamer
va*- strafzaken van het Kammergericht
heeft het besluit tot ontslag van vorst
Eulenburg uit de preventieve hechtenis op
geheven en zijne vrijlating afhankelijk ge
maakt van het stellen van een borgtocht van
100,000 mark.
Frankrijk.
Par ij s, 2-7 Sept. In een rede, die hij
hield bij dé inwijding vaai den dienst der
waterwerken te Souill-ac, zeide de minister
van financiën, dat de financieel© toestand
van Frankrijk geen ernstige ongerustheid
rechtvaardigt. De begrooting van 1908 is
minder gunstig tengevolge van de algetneene
malaise, maar de plaag zal niet lang en
niet hard zijn. Alles is niet zooals het zijn
moet en de toestand, ofschoon beter dan in
andere landen, moet belangrijk vooruitgaan.
Engeland.
De spoorwegmaatecihappijen van Enge
land, met uitzondering van de Great
Western, hebben, naar de Standard be
richt, onderling eene overeenkomst gesloten,
die strekt om Engeland in zékere geografi
sche afdeeliugen te splitsen en in verband
daarmede de in iedere afdeel in g gelegen
spoorwegen tot eene groep te vereen igeu.
Zoo zouden b.v. de Brighton en South-
East en de London-Chattan-Dover een groep
vormen, die het gekeele zuiden zöu exploi-
teeren, de Great Eastern zou in vereeniging
met de London-Tilbury eu Southend Ectex
en de oostelijke graafschappen bedienen.
Zulk eene overeenkomst zou voor de spoor
wegmaatschappijen en ook vpor het publiek
financieels voordeelen kunnen hebben.
Thans doen de maatschappijen in de ver
schillende districten elkaar concurrentie
aande treinen zijn dientengevolge slechts
half gevuld, de uitgaven voor de spoorweg-
in aatsdhappijeu natuurlijk noodeloos groot
en de inkomsten geringer als zij zouden zijn,
wanneer de maatschappij een geringer aan
tal treinen op gemeenschappelijk© kosten
lieten rijden. Het publiek vtreest echter,
dat de s poo^vegm aatscliapp ije n zich met
deze voordeelen niet tevreden zullen stellen
en de vracht- en passageprijzen zullen ver-
hoogen
Spanje.
De Spaansclie bladen vermelden geruch
ten over eene samenzwering tegen het leven
van Koning Alfonso. In de met het hof in
betrekking staande kringen te San Sebastian
wordt aan dat gerucht geen gewicht ge
hecht
Hongarije.
Naar aanleiding van de onthullingen van.
de Yossische Ztg. over onderhandelingen
tusschen den Franschen consul-generaal te
Pest en hoofden van de ouafihainkelijkheMs-
partij gevoerd, heeft de leider van die par
tij. Frans Kossuth, eene verklaring afgelegd,
die in de pers is opgenomen en aldus luidt
„Het zou ougerijtond zijn aan te nemen, dat
een Hongaarsöhen staatsman voor het ver-
schaffen van Fransch kapitaal voor eene
zelfstandige Hougaarsche bank den afval van
den driebond zou hébben beloofd. Wel is
eene financieele toenadering tusschen Hon
garije eu Frankrijk niet uitgesloten. Wij ge-
looven, dat er onder de aangewezen ernstige
factoren aan beide zijden eenigen zijn, die
deze toenadering zoeken. Duitschland en
Oostenrijk hebben zich in den laatsten tijd,
wat de bereidwilligheid tot opneming van
Hongaarsche waarden betreft onzeker, ja
bijna vijandig getoond, waarbij intusschen
meer economische dan politieke neigingen
hebben meegewerkt. De Hongaarsche poging
om de financieele relatie met Frankrijk te
zoeken, verwekte bij de Duitschers een ijver
zucht, die de (hersenschimmen der verbre
king van den driebond deed ontstaan, om
dat de Duitsdhe kringen vreezen, dat eeme
economische toenadering tot Frankrijk poli
tieke sympathieën aal ontwikkelen".
Rusland.
Over de voorgenomen nieuwe Russische
leening wordt nader bericht, dat zij in het
laatst van November te Parijs zal worden
uitgegeven, als de doema hare toestemming
verleent, waaraan niet te twijfelen is. De
leening zal 1250 millicen frs. bedragen,
waarvan 800 millioen moeten worden be
steed om de 5 pets. schatkistbiljetten, die
binnen kort vervallen, in te lossen. 450
million frs. heeft de Russische schatkist
noodig voor de behoeften van den dienst.
Deze 450 millioen zullen dus slechts ter
inschrijving worden uitgegeven, want de
houders van de schatkistbiljetten hebben
recht van voorkeur op de volle 800 millioen
en zullen daarvan ongetwijfeld gebruik
maken.
Daar het eigenlijk slechts te doen is om
liet plaatsen" van 450 millioen frs., zal de
leeuingsoperatie niet zeer groot zijn. 100
millioen zullen voor het Engelsche en 50
millioen voor het Nederlandsche kapitaal
gereserveerd worden, terwijl van de deel
neming van het Oosteurijksche kapitaal ge
heel is afgezien. Dit geschiedt omdat het in
Weenen uitgegeven gedeelte van de laatste
leeuing van 1906 grootendeels weer naar
Parijs teruggevloeid is; liet Nederland
sche kapitaal daarentegen heeft de Russische
rente van 1906 behouden. Over den rente
voet van de nieuwe leeuing verluidt niets
bepaalds.
Bulgarije.
Londien, 26 Sept. Reuter's bureau ver
neemt, dat officieel uit Sofia bericht ia
ontvangen, dat Bulgarije niet bereid is den
Oosterschen spoorweg aan de maatschappij;
terug te geven en dat de Bulgaarsche regee
ring, in aait woord op de Turhsche nota,
waai in de treuggave wordt verlangd, ver
klaarde d'at de vraag of de lijn aan de maat
schappij zal worden teruggegeven, recht
streeks door de Bulgaarsche regeering met
de maatschappij zal worden geregeld.
Londen, 27 Sept. Reuter verneemt,
dat tot heden avond geen bevestiging ont
vangen is van het bericht, dat Bulgarije ge
weigerd heeft den spoorweg terug te geven.
Turmje beschouwt Bulgarije's handelwijze
als eene klaarblijkelijke schending van het
verdrag van Berlijn en wacht nu het ant
woord van Bulgarije af. Men koestert de
stellig© hoop, dat Bulgarije het verdrag zal
eerbiedigen en dat de zaak bevredigend en
vriendschappenjk zal worden geregeld.
De Agence Bulgare bericht, dat volgens
tijdingen uit Zuid-Bulgarije de bevolking
besloten is de teruggave van de op Bul-
gaarsch gebied gelegen spoorweggedeelten
aan de Orient-spoorwegmaatscliappij vol
strekt niet toe te laten. De intrekking der
militaire posten aan de lijn heeft onder het
volk den sleehtsten indruk gemaakt. De re
geering zal deze stemming onder de bevol
king niet onopgemerkt kunnen laten.
Uit Berlijn wordt aan de Köln. Ztg. be
richt, dat steeds moer blijkt, dat Bulgarije
niét gezind is den Orientspoorweg terug te ge
ven. Dit wordt uitgedrukt in eene officieus©
mededeeling, en de minister Paprikow beves
tigde het tegenover een correspondent van
den Lokalauzeigerhij voegde er bij, dat
de Ofientspoorwegen door Bulgarije behou
den moesten worden, al zouden daarover
niet één©, maar verschillende regeeringen
vallen, want de bevolking van Zuid-Boilga,-
rije zou zich met geweld verzetten tegen liet
prijsgeven van de lijnen. Het beroep ap het
verzet van de Bulgaarsche bevolking, die
zich in geen 25 jaren ernstig heeft bekom
merd om de vraag wien deze lijnen belioo-
rou, kan geen indruk maken te minder om
dat de Bullgaarsehe regeeri ng sterk genoeg
is een dergelijk verzet baas te worden als
zij dat wil. Maar zij -wil dat blijkbaar niet,
en daarom vertoont de toestand zich in een
zeer ongunstig licht.
Tegel ijk met de spoorwegkwestie, wordt
in Bulgarije thans ook de vraag der
onafhankelijk verklaring druk besproken
het schijnt daar niet aan stemmen te
ontbreken, die de gelegenheid gunstig ach
ten zich geheel van Bulgarije af te scheiden.
Welke gevolgen zulk een stap zou hebben is
niet met één oogopslag te overzien, maar in
ieder geval zou daardoor een element van
onrust in 't leven geroepen worden.
TurkUe.
Weenen, 2 6 Sept. Het dagbladbe-
riebt, dat het 16e Oostenrijksche iufauterie-
regiment ia Plevlji zou zijn binnengetrok
ken, wordt uitdrukkelijk tegengesproken.
Marokko.
De Petit Parisieu verzekert, op grond vah
inlichtingen uit het departement van bui-
tcnlaudsche zaken, dat de Fransche regee
ring bereid is aan verschillende bezwaren
van Duitschland tegen de Fransch-Spaansche
Marokko-nota tegemoet be komen, door
«enerzijds hare bedoelingen nader te om
schrijven en aan den anderen kant wat toe
te geven, bijvoorbeeld in het punt van de
verkondiging van den heiligen oorlog. Ten
opzichte daarvan zeu Frankrijk zich met
een anderen waarborg tevreden stellen.
Zoodra ook de antwoorden van de .an
dere mogendheden zijn ontvangen, zal
Frankrijk met Spanje een aanvullende nota.
vaststellen. Op de aanstaande ontmoeting
van minister Pichon met den Spaanschen
minister vam buiten landsche zaken zal de in
houd van deze nota het voornaamste punt
van bespreking uitmaken.
De Madridsche Imparcial constateert den
goeden indruk, dien het antiwoord van
Duitechland op de Frausch-Spaansclie nota
in Europa moet verwekken. In gelijken zin
spreekt zich ook de gekeele Spaansche pers
uit.
Volgens een bericht uit San Sebastian,
heeft de Spaansclie minister van buitenland-
sche zaken, Allen de Salazar. verklaard, dat
de reserves, die Duitschland in zijn antwoord
heeft gemaakt, voor Parijs en Madrid geeue
moei 1 ijkheden veroorzaken
Een telegram van de Duitsche kabelgram-
maatschappij uit Tanger gewaagt van de
algetneene voldoening, die liet antwoord van
de Duitsche regeering op de Fransch-Spaan
sche nota daar heeft teweeg gebracht.
Tanger, 26 Sept. Vijf soldaten van
het vreemdenlegioen, die waren gedeser
teerd, waren te Casablanca gevlucht in een
huis, dat, naar beweerd wordt, behoort aan
het Duitsche consulaat. De gendarmerie
hield een wakend oog op hen. Gisterenmid
dag begaven de deserteurs zich in een sloep,
vergezeld van een ambtenaar van het con
sulaat en van een ruiter, toegevoegd
aan den Duitschen consul. De gendarmes,
die hen herkenden, .hielden de sloep aan.
DOOR
32 S. R. CROCKETT.
Uit Tut Schotsch vertaald
DOOR
J. P. WES8ELINKVAN ROSSUM.
En voordat de zware, eerwaardige vrouw
in verzet kon 'komen, hiaid die roodharige, on
deugende knaap haar om heb middel gevat,
of liever om zooveel als zijn arm kon om
spannen. Het volgend oogenlbl'ik draaiden
tie twee de kalmer rond, dikwijls en vrij
onzacht in aanraking ketmendé met boeken
planken, lessenaars en stoelen en Grubby
huilende in een hoek zendende door een klin
kenden klap om de ooren, haar door jonge
heer Stanhope toebedeeld', uit louter vriend
schap eu dartelheid.
„Jongeheer Stanhope ik wil zulk ge
drag niet (langer verdragen," riep de oude
vrouw buiten adem uit, toen het draaien
ophield, „uw moeder zal van deze beleedi
ging hooren, voordat ik een uur ouder ben."
Een breede, jonge man met blozend en
gebruind gelaat en nogal opzichtig gekleed
trad binnenhij had echter een goedhartige
uitdrukking in de oogen.
„Wat is er hier te doen?" riep hij. „Wel
wel, wie is dit? Hester wat ben je gegroeid!
Geef me een hand1!"
Het was Tom Stirling van de universiteit
teruggekeerd en een welgemanierde st-ads-
jonker geworden. Hiji had juist zijn nieuw -
sten stok en 'lavenderkleurige handschoenen
gelucht op de meest Voegzame en fatsoen
lijke wegen.
Hester strekte hem de handen toe en zag
hem recht in dé oogen..
„Ben, je voorgoed liier gekomen vroeg
hij vroolijik.
Zij zuchtte, toen zij .toestemmend knikte.
Het lieve, oude huis van. Darrojoh scheen
dezen a/vond ver weg. Het -was haar alsof zij,
er noodt zou terugkeeren.
,Gai j© je uitkleedten eu een beetje opknap
pen," zei Tom hartelijk. „Tot den eten dan,
zorg dat ziji op tijd gereed! is Barker
„Jongeheer ik bedoél mijnheer Tom,
deze jonge dame (het dienstpersoneel in Ein-
press Gate hadl groote moeite dezen titél te
bezigen als het van Hester sprak) zal het
avondeten heden in de leerkamer gébruiken.
Eenige vrienden van juffrouw Ethel komen
hier dineeren."
„Dat is een schande' Dat is bar onbc
schaamd van Eth. Ik wil het niet. Als mijn
nicht hier moet blijven diam zal ik het ook
doen. Ik mag die onbeshaamdheid van Eth
wel, en de oude vrouw doet precies wat het
meisje wil. Ik zal er een stokje voor steken."
Daarna stormde Tom naar boven, drie tre
den tegelijk nemende, Hester was het voor
werp van zijn gedachten.
„Niet mooi," zeide hij, „neen in ',t geheel
niet mooi, veel te hoekig en plat. En toch!
Ik weet het niet., er is iets in haar oogen als
zij je aankijkt. Wel het is in alle geval iéta
nu Vic weg is, en men niemand anders ziet
dan die kennissen van Ethel. Ik zal hoofd
pijn voorwenden, en in leerkamer eten."
Zoo was Hester niet geheel alleen. Reeds
den eersten avond in de groote stad had zij
één bondgenoot gevonden in het. huis in Em
press Gate, en geen onbelangrijke ten
minste in d'e oogen van den heer Thomas
Alistair TorphilchalnStirling.
Carus Darroch zag zijin vader strak aan
in de werkkamer te Darroch Casble. Hiji
kwam niet anders in de tegenwoordigheid]
van lord Daïroch, dlaai 'bij de maaltijden en
als hij 'bepaald geroepen werd, zoo als nu het
geval was. Vader en zoon hadden niets hoe
genaamd gemeen dan hun naam en. geslacht,
en meestal steldén zij er zich méde tevreden
elkaar zondter vreugde te ontmoeten en weer
zonder leedwezen te verialten.
Carus bracht het .grootste gedeelte van den
tijd door met een lboek, of op de heivlakte
met een geweer onder den arm, dat zelden
werd afgeshoten, en een geliefd schrijver in
den zak. Hij. werd gebaren in het statige
oude kasteel, dat zoo trotsch Op zijn waar
digheid aan het eind van het meer stond.
Daardoor waren de oekeu en rotsen van
G-leiVairn, de stroompjes met. hun met kie
zels 'bezaaiden bodem en met leliën begroeide
oevers van Lach Darroch als het ware een
deel van zijn eigen# leven.
Zijn vader, de tegenwoordige Lord Dar
rooh had slé-hts twee doeleinden indien hij
de vallei bezocht; het eerste was zooveel geld
van zijn landbouwers en agenten te krijgen
als maar mogelijk was en nadat dit bewerk
stelligd werd, met vleien en mooi praten, of
als het zoo uitviel met vloeken en verwen-
schimgen, zoo spoedig mogeijk weer te ver
trekken.
Lord Darroch was van meening, dat het
heelal in het bijzonder voor zijn genoegen
was geschapen.
Lord Darroch had de lange reis van Pa
rijs naar hier gemaakt om d'it onderhoud
met zijn zoon. te hébben. Hij had Carus
daar bijl zioh kunnen ontbieden, maar met
de overgevoelig© kieskeurigheid van zulke
ouders, verlangde hij. Carus niet in Parijs
te zien.
Zoo nam hiji dus den mOrgiën na zijn aan
komst plaats in den stoel met boogen rug
aan het einde der kamer van waar zij|n eigen
vader zioo dikwijls was opgestaan om hem
te slaan, en liet Oarus voor het gewichtig
onderhoud door den huisknecht roepen. Van
de twee was Lord Darroch verreweg de
zenuwaohtagsbe. Carus had .reeds gevoeld, dat
er onraad broedde, zoodra zijn vader den
vorigen av.ond' gekomen was. Hij bad zijn
zoon met meer dan gewone hartelijkheid be
groot en hem. wijn ingeschonken met groote
voorkomendheid en kameraadschap. Carus
Darroch kende zijn vader genoeg om er van
overtuigd. te zijn, dat deze ^bonhommie
slechts met een doe! weid] aangenomen, en
wat dat was vermoedde hij min of meer. En
nu hij 2©stig jaar was, trachtte hij met be
perkte middelen en de voLmaakste kamer
dienaars, voor zich zelf en anderen te ver
bergen, dat hij iets anders was.
Hij had zwarte, krullende lokken imet een
begin van grijze haren aan de slapen, wat
hem echter niet misstond.
Dat hij zijn jaren met eere droeg, was nog
lang met genoeg gezegd. Hij zag er nog
frisch en jeugdig uit, alsof hij eiken avond
door zijn kamerdienaar in 't ijs werd ge
pakt om er 's morgens weer uit te worden
gehaald.
„Goeden morgen, Cams," zeide Lord
Darroch van af den statieetoel zich min
zaam tot zijn zoon wendende.
„Zal je zoo vroeg reeds iets gebruiken?
Ik denk het niet. Jongens als jij heblben, in
don vroegen unorgen geen hartversterking
noodig. Perzaken, op brandewijn is anders
een goed ding, als je niet- bang bent Voor
j«:iht. Ik beveel je perziken op brandewijn
aan. Niet? Laat ons den zaken behandelen.
Ik heb een lang© reis gemaakt om 't te doen,
Carus, mijn jongen.. Maar ik kon. het niet
over miijin hart verkrijgen je in dezen tijd
van het jaar uit het land te halen, en mis
schien kwam er dén wensch bij' zelf de oude
plek nog eens te Ibezaen.
Carus boog zwijgend! en ging zitten, pijn
vader met de kalme, ernstige aandacht aan-
aiondte, die dén andere altijd een beetje in
de war bracht.
„Wel, mijn jongen," zeide Lordr Darroch,
„je bent een en twintig jaar, je hebt jo
studie met oer© voleindigd. Je hebt een
graad gehaald, waarvoor, in jouw geval in
't minst geen reckai bestond. Je hebt oen
prachtig uneerderjarigheidediner gehad,
ik heb nooit zulke goede toasten gehoord,
en wat waren het uitnemende verzen, die
die dichter voordroeg. Maar nu zou ik graag
weten, wat je plannen zijn.
„Daar behoeven we nog niet aan te den
ken," zei Cairus glimlachende.
„Het is nooü te vroeg om er aau te den
ken als het gedaan moet wérden," ant
woordde zijn vader. „En nu over je toe
komst-?"
Wordt vervolgd.