m°. 10».
7d6 Jaargang.
Woensdag 14 October 1908.
BUITENLAND^
FEUILLETON.
CINDERELLA.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.00.
Idem franoo per post1.50.
Afzonderlijke nummers0.05.
Deae Ceurant vemehfynt dagelQksbehalve op Zon- en Feest
dagen.
AdvertentiSnmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens hjj de Uitgevers in ie aenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 rogela f 0.50.
Elke regel moer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 95 cents hij voeruitbetahag.
Groote lettere near plaatsruimte.
Voor handel en bedttyf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot
het herhaald advorteeren in dit Blad, b$ abonnement Bene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgeving.
De Burgemeester en Wethouders van Ataera-
foört,
Gelet op de artt. 6 en 7 der Hinderwet,
Brengen ter kennis van het publiek, dat een
door D. Juffer ingediend verzoek, met bjjlagen.,
om vergunning tot bet oprichten van eene in
richting, dienende tot het bewaren van benzine,
dn bet perceel alhier gelegen aan de Kampstraat
no. 64, bij het kadaster bekend onder sectie E,
no. 4200, op de Secretarie der gemeente ter visie
ligt, en dat op Dinsdag, den 27. October aan
staande, des voonmiddags te half elf uren, ge
legenheid ten Raadhuize wordt gegeven omi, ten
overstaan van hét Gemeentebestuur of van een
of meer zijner leden, heerwaren, tegen het op
richten van de inrichting m te brengen.
Tot bet beroep, bedoeld in art. 15, le lid der
Hinderwet, zijn volgens de bestaande jurispru
dentie, alleen zij gerechtigd, die overeenkomstig
artikel 7 der Hinderwet voor het Gemeentebe
stuur of één of meer zijner leden zijn versohe
nen, teneinde hunne bezwaren mondeling toe te
lichten.
Amersfoort, den 13. October 1908.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
J. G. STEN FEUT KROESE. WUIJTIERS.
Politiek Overzicht.
De crisis in het Oosten.
„Niéts wordt zoo heet gegeten als het
gekookt wordt". Dit woord past op de be
richten der laatste dagen over de stdmming
in Servië. Te oordeelen naar de betoogin
gen in Belgrado, zou men denkeu, dat Ser
vië ziéh. hals over kop in den oorlog zou.
begeven met Oostenrijk-Hongarije. De
kroonprins was vooraan onder de schreeu
wers. Hij wist in zijne antwoorden aan de
betoogers, die onder zijne ramen wraak rie
pen over het snood bedrijf van Oostenrijk-
Hongarije, dat Bosnië voor zich heeft in
gepalmd eai daarmee een streep heeft ge
haald door de rekening van Servië, den
goeden toon te pakkenhij verklaarde er
trotech op te zijn, dat hij soldaat was en,
als het noodig was, chef zou worden van de
vrijwilligers van een voilk, dat bereid is te
sterven voor zijne eer en zijne nationaliteit.
Bij eene andere gelegenheid drukte hij de
hoop uit, dat de betoogers, als het noodig
was, even aJls hij voor Koning en vader
land zouden sterven.
Als het noodig is! Vooreerst zal het ech
ter niet noodig zij®, want in het besluit,
waarin de skoepsehtina haar gemoed heeft
gelucht, wordt van een oorlog niet gerept.
Dat besluit luidt woordelijk aldus: „Smar
telijk getroffen door het groote onrecht, dat
Servië en het Servische volk is aangedaan,
door het verbreken van een internationaal
verdrag zonder toestemming van het daar
bij betrokken volk van eene zijde, die dit
verdrag heeft onderteekend en het behoorde
te beschermendiep overtuigd van den
omvang va® het 't geheele Servische ras be
dreigende gevaar, dat een voor zijne onaf
hankelijkheid en zijn bestaan zeer bedenke
lijk precedent in 't leven roept; in hare
gehechtheid aan de belangen van den alge-
meenen vrede en van de rechtvaardigheid
•hierdoor tot in het merg verontrust en vast
besloten om te doen wat noodig is tot be
veiliging van de belangen van Servië en
van zijne landslieden in de door het geweld
veroorzaakte crisis, spreekt de skoepsehtina,
na kennis te hebben genomen van de ver
klaringen d«r regeering en van de maat
regelen, die déze in de zaak plan heeft te
nemen, eenstemmig haar vertrouwen in de
regeering uit en verwacht van haar, dat zij
de bedreigde Servische belangen op de
krachtigste wijze zal verdedigen. Te dien
behoeve stelt de skoepsehtina eenstemmig de
gansche en eensgezinde kracht van het Ser
vische volk ter beschikking van de regee-
ring".
l>e korte zin van deze lange rede zal wel
zijn, dat het parlement 't aan de regeering
I overlaat te doen wat zij geraden acht. En in
de gegeven ouistaud igh eden is het voeren
van een oorlog tegen een zóó machtigen na
buur als Oostenrij k-H ongar ije zeer zetker
niet geraden. De mededeelingen, die de re
geering in de geheime zitting van de
skoepocbtina heeft gedaan, moeten eiken
twijfel daaromtrent hebben weggenomen.
De correspondent van de Vossische Ztg. te
Belgrado licht een tipje van de® sluier op
door zijne mededeeling, dat Servië tegen
woordig geheel zonder munitie voor zijne
artillerie is. Wel heeft Servië nieuwe ka
nonnen, op vijftien batterijen na, die Oos-
tenrijk-Hongarije achterhoudt. Maar voor
de kogels is geen kruit aanwezig, of liever
niet de ontplofbare stof, die in plaats van
kruit moet worden gebruikt. Een paar
maanden geleden hebben Duitsohland en
Zwitserland op Servië's verzoek voor door
voer van de Franscke ontplofbare stof
schneideriet afwijzend beschikt. Een ver
zoek, dat daarop aan Oosten rijk-Hon-
garijo werd gedaan om den invoer
over zee via Triest of Fiumo toe te
staan, heeft baron Aehrenthal wel beloofd
bij do Hongaarsche regeering te zullen be
vorderen, maar onder opmerking, da,t vooraf
een chemisch onderzoek van de nieuwe, in
Oostenrijk-Hongarije onbekende stof moest
worden verricht; sedert is iedere aandrang
vruchteloos geweest. Servië staat dus weer
loos tegenover de® nieuwen toestand. In-
tusschen komt dat niet alleen, doordat Oos
tenrijk-Hongarije de vergunning tot door
voer van munitie heeft opgehouden. Pas een
jaar geleden heeft een vroegere chef van
den generalen staf van het Servische leger,
kolonel Mascihin, een geschrift samenge
steld, waarin de toestand van het Servische
leger aan eene strenge kritiek werd onder
worpen. Dat geschrift was wel is waar be
stemd om geheim to blijven, maar de in
houd is toch uitgelekt, en daardoor is be
kend geworden, dat het een betoog bevat,
dat het Servische leger geheel ongesohikt
is voor elk ernstig optreden en niet eens
gemobiliseerd zou kunnen werden. Onder
zulke omstandigheden is het begrijpelijk,
dat de regeering van Servië niet de verant
woordelijkheid voor een oorlog op zich zal
willen nemen. Maar de skoepsehtina heeft
tegenover het groot© publiek den schijn ge
red door de hierbDven medegedeelde motie
en door het besiuit, waarbij 16 millioen di
nars ter beschikking van de regeering wor
den gesteld.
Ook van Mlontenegro, den zuidelijken
nabuurstaat van Bosnië, is niet te verwach
ten, dat het tot de wapens zal grijpen. Wel
heeft vorst Nicolaas bij de ontvangst der
leden van zijn parlement gezegd, dat mon
bereid was den laatsteu druppel bloed op
t© offeren voor h©t herstel van het aan Mon
tenegro toegevoegde nadeel. Maar in de nota,
die gezonden is aan de mogendheden, wordt
een andere toon aangeslagen er wordt eene
compensatie verlangd, die in staat zou zijn
het ten nadeele van het vorstendom in ge
vaar gebrachte politieke en geografische
evenwicht te herstellen. Montenegro geeft
daarmee te kennen, dat het voor rede vat
baar is Ook van die zijd© kan men dus
het oorlogegevaar als geweken beschouwen.
Duitschland.
Het eere-gerechtdhof van het Reichsge-
rioht heeft in hoogste instantie de beslissing
bevestigd, waarbij' is uitgemaakt, dat dr.
Kar, Liebknecht de rechtspraktijk mag blij
ven uitoefenen. Dr. Liebknecht is in Octo
ber van het vorige jaar door het Reiohsge-
rioht tot anderhalf jaar vestingstraf veroor
deeld, omdat de door hem uitgegeven bro
chure „Militairsme en anti-militarisme on
der bijzondere inachtneming van de inter
nationale jeugdbeweging" werd aangemerkt
als voorbereiding tot hoogverraad. Het
O. M maakte daarop bij de rechtbank van
eer eene vordering aanhangig, om aan
dr. Liebkneoht de bevoegdheid te ontnemen
als pleitbeaoger op te treden. Deze vorde
ring is afgewezen op grbnd, dat dr. Lieb
knecht niet anders heeft gedaan dan uit
drukking geven aan.^ijne politieke overtui
ging, en het uitdrukken daarvan in woord
en geschrift kan niet worden aangemerkt als
eene schending van de standseer. Dr. Lieb
kneoht, die inmiddels in Berlijn gekozen is
tot lid van het huis van afgevaardigden van
den Pruisischen landdag, mag dus als advo
caat werkzaam blijven.
Frankrijk.
P a r ij s, 13 Oct. De zittingen der Ka
mer zij® hervat. Op verzoek van minister
Pichon verdaagde de Delafosse zijn verzoek
tot het houden van eene interpellatie be
treffende Marokko.
De regeering diende bij c'e Kalmer eene
aanvrage in voor een supplementair krediet
van 20 millioen fres. ten behoeve van de
krijgsbedrijven in Marokko.
In de departementen Ain en Landes zij®
bij aanvu liingsverkiezingen voor de Kamer
radicalen gekozen. Het laatstgenoemde man
daat bevond zich tot drusiver in handen van
de nationalisten.
Par ij s, 13 Oct. Als Nederlandschen con
sul is erkend en toegelaten de heer Rolland,
wien als rechtsgebied, is aangewezen de de-
partemmten Sarthe, Indre et Loire, Loir et
Cher en Indre et Cher.
Engeland.
Londen, 13 Oct. Viscount Wolver
hampton is benoemd tot lord-president van
den Privy Council ter vervanging van lord
Tweedmouth en lord Edmond Fitzmaurice
tot kanselier va® het hertogdom Lancaster.
In het hoogerhuis heeft lord Lansdowne,
die in het vorige kabinet minister van bui
ten landsdhe zaken is geweest, instemming
betuigd met de door minister Sir Bdwaid
Grey den 7en deaer in eene vergadering van
zijne kiezers gehouden rode. Hij verklaarde,
dat de oppositie de regeering wensaht te
steunen bij de vervulling van hare tweele
dige taakde handhaving van het volken
recht in Europa en het vermijden der ver
storing van den wereldvrede.
Vice-minister lord Fkamaurioo betuigde
lord Lansdowne dank voor zijne verklaring
hij legde eene verklaring af, gelijkluidend
met die van den eersten minister Asquith in
het lagerhuis, en voegde daaraan toe: Ter
wijl de regeering met vreugde de groote ver
andering in do richting va® hét verbeterde
bestuur van Turkije erkent, vergeet zij niet,
dat zij gedurende vele jaren dé rechten en
vrijheden van de christelijke volken in het
Ballkangebied heeft verdedigd en besdhermd.
Deze beide zaken zijn geeusnins onverecnig-
baar. Wij zijn stellig van meening, dat het
de macht en de bekwaamheid van de Ehro-
peesche diplomatie niet zal te boven gaan,
wanneer zij het bestaan van de verbeterde
instellingen, die in Turkije in 't leven zij®
getreden, verzekert en tegelijk do genegen
heid verwerft van de kleine Balkanstate®,
die door de herinnering aan de laatste der
tig jaren aan ons verbonden zijn.
Londen, 13 Oc-t. Opmerkelijke too-
neelen hebben in den namiddag en den
avond plaats gehad. Trafalgar Square.
Whitehall en Parliamentstreet waren bezet
met werkloozen en personen, die met ben
sympathiseerden. Eene reusachtige politie-
macut ontruimde bij herhaling Trafalgar
Square en alle straten, die leiden naar het
parlement. In Parliament street e® andere
straten werd het vervoer geheel gestremd.
De menigte gedroeg zich over het algemeen
ordelijk. Laat in den avond trachtten groote
drommen suffragettes het driedubbele cor
don politieagenten, dat het parlementsge
bouw omringde, door te broke®.
Tweede telegram. De poging va®
de suffragettes om het parlement te berei
ken, is geheel mislukt; het dichte oordon
politie-agenten was ondoordringbaar. Acht
suffagettes en vier mannen, die met hen
sympathiseerde®, worde® gevangen genomen.
Verscheidene personen werden gewond.
Negentien werkloozen zijn gevangen ge
nomen op verschillende punten. De menigte
is thans bezig met het stuk slaan va® ruiten
in Charing Cross.
Derde telegram. In verband met do
betoogiug Van de suffragettes buite® het ge
bouw, viel er een incident voor binnen het
gebouw. Terwijl het huis bezig was met do
beraadslaging over een wetsontwerp betref
fende de bescherming van kinderen, snelde
een dame, die onder geleide van oen libe
raal lid de voorzaal beziohtigde, plotseling
de vergaderzaal bi®nen. Zij zwaaide met
hare armen en schreeuwde„Houd op met
te praten over kinderen en geef stem aan de
vrouwe®!" Haar geleider pakte haar aan
stonds beet en droeg haar naar buiten onder
het schaterend gelach va® de leden. De be
raadslaging werd daarna hervat, alsof er
niets was gebeurd.
Oostenrijk-Hongarlje.
Het bericht, dat de minister van oorlog
Schönaich voornemens zou zijn een aanvul-
lingscredaet te vragen, wordt van bevoegde
zijde met de meeste beslistheid als onjuist
gekenschetst. Er staat in dit opzicht vol
strekt geen verrassing voor de deur.
Het eerste detachement troepen van het
Ooetenrijksch-Hongaarsehe leger is reeds uit
het sandjak Novibazar vertrokken. Binnen
tie i dagen zullen alle Ooetenrijksche solda
ten uit dat gebied verdwenen zijn. De bri
gade, die tot dusver in den garnizoensdienst
voorzag, zal over de garnizoenen van Bosnië
en Herzegovina verdeeld worden.
De annexatie van BoaniB en
Herzegowlna.
Budapest, 12 Oct. In het vervolg
van zijne rede in de oommissie van buiten-
landsohe zaken der Hongaarsche delegatie
zeide minister Aehrenthal, dat hij niet twij
felt of men zal ook in Konstantiuopel we
ten to waardeoren de verzekering, dat onze
vriendschap, van Turkije van, zooveel be
lang, bewaard zal 'blijven. De minister wijst
op de noodzakelijkheid can met kracht te
antwoorden op de ongunstige en onwelwil
lende beoordeelingen, die de handelwijze
van Oostenrijk lieeft gevonden. Onze han
delwijze was de natuurlijke ontwikkeling
Va.n den wettigen toestand, die in 1878 in
't leven geroepen is. Wat Turkije betreft,
kol men zeggen, dat de vorm uit het oog
verloren is, maar men kan niet spreken van
materieele verliezen. Wij hebben aan Tur
kije belangrijke rechten teruggeven. De mi
nister herinnert aan eenige bepalingen van
het Berlijneche verdrag, met name aan de
artikelen betreffende het recht van Oosten-
rijk-Hongarije om garnizoenen te houden in
het sandjak Novibazar.
De minister eindigde met te zeggen, dat
de openbare meening in Hongarije altijdi
oen uitbroidingspolitiek heeft goedgekeurd.
Hij wacht met volledig vertrouwen de be
raadslaging van zijn exposé af.
De oommissie heeft de begrooting aange
nomen met algemeen© stemmen, na haar
vertrouwen te hebben uitgedrukt in de bui-
tenlandsohe politiek van de regeering.
De «temming in Servii.
Ia Belgrado loopen geruchten over plan
nen, die bij Koning Peter zouden bestaan,
om ten gunste van zijn oudste® zoon, kroon
prins George, van den troon afstand te
doen. De kroonprins legt eene zeer oorlogs
zucht ige stemming aan den dag. De Koning
moet daarentegen nadrukkelijk hebben ver
maand, dat men zioh moest matigen.
Weeneu, 13 Oct. Zoowel in de poli
tieke kringen als in dé pers is men, na do
laatste zitting der tkoepetjina, van oordeell
dat te Belgrado alle oorlogsgevaar uit den
weg ie geruimd.
Belgrado, 13 Oct. De skoepeahtina
heeft met algemeen© stommen besloten de
rede van Jovianowitecih en het gisteren ge
nomen besMt in alle gemeenten te laten
aanplakken. De buitengewone zitting is go-
sloten morgen begint de gewone zitting.
Het buitengewone crediet van 16 millioen.
dinars, dat door den minister van oorlog
word aangevraagd, is bestemd! am de uitrus
ting, de bewapening en de voorraden van
het leger aan te vullen. De reservisten, die
voor oefeningen waren opgeroepen, zijn ont
slagen en door anderen vervangen.
De minister van buitenlandfedhe zaken zal
in bet laatst van deze week naar Rome gaan,
misschien ook naar Patrijs en naar Londen.
Bulgarijë.
Bij de feestelijkheden in Sofia, bij gele
genheid van den intocht van Koning Ferdi
nand, onthielden de vertegenwoordigers van
do vreemde staten zich allen va® deelno
ming.
Dé directie van de Bulgaarsche staats
spoorwegen heeft bepaald, dat alle ambtena
ren van de Orient-spoorwegmaatachappij bin
nen tien dagen met hunne gezinnen de sta
tionsgebouwen moeten ontruimen. Tot mo
tiveering van deze® harde® maatregel wordt
gezegd, dat deze ambtenaren tegenover de
Bulgaarsche ambtenaren chicanes hebbe® go-
bezigd, die de® dienst bemoeilijkten.
D« «temming in Bulgar^e.
Sofia, 13 Oct. Sommige dagbladoor-
respondenten hebben aangekondigd, dat
noon
44 S. R. CROCKETT.
Uit het Schotsch vertaald
DOOR
J. P. WESSELINK—VAN ROSSUM.
„ïki vraag u verscbooning uwe Genade,"
zei Timson eindelijk zijn kans schoon vin
dende, „maar dé jonge dames wachten u in
de blauwe ontvangkamer."
„Kom meê, beste meid," zei de hertogin
haar ha®d op den schouder van het jonge
meisje leggende, ,ik heb nog meer met je te
praten."
„Ik vermoed, dat ze het niet prettig zou
den vinden indien ik meeging", zei Hester,
„en o, zeg' als het u belieft niet, dat u mij
hebt zien dansen!"
Een blos ©vertoog Hester nu van het v»*>r-
hoofd tot aan haar hals.
„Heel goed kleintje," zei do hertogin
vriendelijk; „ik ben geen praatster; maak
dat gje wegkomt en er weer uitziet als een.
schooljuffrouwen dan zal ik er voor zorgen,
dat ze je laten roepen."
Hester verdween zoo snel, dat zij eenvou
dig uit de kamer scheen te zwevenzoo vlug
en geruischloos waren haar bewegingen. Iets
ritaelde in de hand! van den heer Darroch.
Het was een der banknoten zijner grootmoe
der.
„Zegt gij; ook niets," fluisterde hij Tim-
80ii toe.
„Neem, zeker niet mijnheer1!" zei Timso®,
de goed opgevoede, toen Darroch hem iets
in zijn hand dUwdé.
„Haar Genade, de hertogin vaar Niddis-
dale en 'de heer van Darroch!"
Ethek" zat aan dé theetafelzij. stondl op
het hooren va®, dien naam onwillekeurig dp.
Olaudia hadi haar beste houding bij den'
schoorsteenmantel aangenomen. Vio zat Op
een sofa., het toonbeeld! van dofte wamhdop,
haar kin op .haar handén .gesteund, zijl was
naar 'beneden geroepen bij het eerste be
richt, dat een rijtuig met het hertogelijke
wapen op de paneelen, voor do deur stil
hield.
„Laat mijl gaan zitten," zei de hertogin,
nadat zij ieder dér meisjes de hand had ge
schud, „en geef mij een kop sterke thee
Uw trappen zij® wat lang voor eén oude
vrouiw als ik ben. Op den begane® grond kan
ik zoo lang loopen als dé beste van mijn leef
tijd, maar klimmen is niets voor mij. Laat
ik u eens goed bekijken, ja ja, gij zijt al
len knappe meisjes, zoo knap als meisjes het
recht hebben te zijn, gij en die lange
jonge dame bij den schoorsteenmantel zijn
Torphichans veronderstel ik. Gij lijkt niet
op een der Stirling, die ik ooit heb gezien,
of op de familie uwer grootmoeder van
den Stirling kaut Maar gij, jonge dame,"
vervolgd© zij, Vie toeknikkende, „aijt een
echte Stirling."
Onmiddellijk vergat Vio haar boozon luim
over het feit dat zij naar beneden was geroe
pen, om in de tegenwoordigheid van de aan
zienlijke te verschijnen.
Zij glimlachte en toonde hiermede haar
welgevormde mond en mooie, witte tanden.
„Ik heb ee® slecht humeur, maar geef er
nooit lang aan toe," zei Viic erkentelijk.
„Gijl hadt geen lust naar beneden te ko
men, is het wel," zei dé oude daane vroolijk,
,,gjj verwachttet dat ik ee® bemoeiaJaohtige,
oude, brommige vrouw zou zijn."
„Iete dat daarop géleek," antwoordde de
openhartige Vic, „bovendien, moet u weten,
dat ik bij' Toon in zijn kamer was, en niet
verlangde benede® te kome®1."
„Gij1 zijt met Tom of meer danl een
Tom geweest, giji ruikt bedroefd erg naar
tabak," zei de hertogin.
Claudia maakte verwoede teekens tegen!
Ethel. „Heb ik je niet gezegd, dlat ze ons
te schandé zou maken?" „Vertel nu eens,"
vervolgde .haar Genadé, „wie van u allen
Ethel is!"
„Dat ben ik," zei dié jonge dame met ee®
liahten blos. Het was nu duidelijk over wie
Carus had gesproken tegen zij,® aanzienlijke
bloedverwant. De hertogi.n was teleurgesteld,
alsof zij gewenscht had, dat het Vic was ge
weest. Klaar zij wendde zich in de beste
stemming tot het jonge meisje, en begon
haar te vertellen over het bal, dat zij. zich
voorgenomen had: te geven 'bij dé meerder
jarigheid! van den oudsten zoon van Niddis-
dale, don jongen lord Kipford. Het was aar
dig genoeo- (en Carus zou dat ook gevonden:
hebben, indien zijn haa^ niet elders was ge
weest) te zien .hoe het noemen van ee® bal
de gezichten der meisjes al deed stralen.
Eithel zag naar Darroch of hij ook opgewon
den was, maar hij trok wat zwaarmoedig aan
zijn snor. Zij meende, dat hij een afkeer van
hun allen had gekregen, door Vic's Open
hartigheid
„Gij weet, dat dé vrouw van don armen
Niddisdale vroeg stierf, hij hertrouwde niet,
daarom wensohen we, dat Kipford niét ie
lang wacht met ee® keus te doe®. Ik voer
mij zal blij' zij®, als hij zich heeft gevestigd'.
Het is altijd! het best, dat ee® jonge man
vroeg trouwt met een goed meisje, als hij
haar kan onderhouden. Zeg niet neen. als hij
een goede ma® is!" zei de hertogin, Ethel
een tikje op de kin gevendé.
„Het zal mij® ouders spijten, dat ze nieb
thuis waren," zei Ethel, die er zeker van
was zioh niet gjoedl van haar rol als gtastvrouw
te kwijten., en niet wetende waarover
zij! moest praten; in tegenwoordiigheid va®
mannen was zij nooit verlegen, maar met
zulk oen ongewone, als de hertogin van Nid
disdale was het niet zoo gemakkelijk.
„O, maak daar geen zorg over," zei dé
hertogin; ik kom spoedig "weer terug; ik
heb een bijdrage noodig voor mij® kinderzie
kenhuis. Dat is de manier waarop wij elkaar
het vel over de ooren halen. Heeft uw vader
een nieuwe bezitting gekocht? Ik hoor, dat
hij gaandeweg in het bezit komt va® dé ge
heel e streek. Het was 'beter als hij zich aan
zijn diamanten had gehouden. Daarna zag
zij de kamer rond, aflsof zij iets miste.
„Maar waar is mijn kleine Hester? Ik
hoor, dat gij haar ergens hebt. weggestopt?
Zij is een oude vriendin van mij. Ik geloof
zelfs, dat ik haar petemoei ben, evenals die
van haar vader. Ik verlang haar te zien.
Vindt gij goed, dat Carus belt, en wilt gij
haar laten roepen?"
Er kwam ©ogenblikkelijk een wolk over
het gelaat van Ethel en Claudia. „Ik ge
loof," begon de oudste, „dat Hester zoo on
verwacht geroepen, niet zal kunnen kotnon.
Zij wist- niet van uw komst. Zij ia heel jong
en blijft meestal met de kinderen."
„Onzin," zei de hertogin, „ik ben geen
monster, laat haar onmiddellijk roepe®. Ik
verlang te zien of het kind mooi is. Zij
moet op mij® bal komen."
„Ik geloof zelfs niet, d'at zo aan dansen,"
zei Claudia, „en ik ben er zeker van, dat zij
zich weinig op haar gemak zou voelen."
Nu plooide Vic baar lappen alsof zij wildé
■gaan fluiten maar inplaats van dat te doen,
«prang zij1 op en riep hartelijk: „Bel niet,
ik zal naar beueden gaan en haar zelf boveni
halen
Waarop Ethel haar jongere zuster aanzag
met oogen, die staken a!s dblken. Terwijl Vio
even stil stond achter den rug va® de twee
bezoekers en toe® de uitdrukking van ver
achting op Claudia's gelaat bemerkte «tak zij
ruw haar tong uit, alsof ze zeggen wilde:
nu za.l ik het jelui betaald zetten, dat je mij
beneden hebt laten komen
Carus zag Vic's daad! in een spiegel en
barstte in lachen uit. Zijn grootmoeder
maakte een lichte beweging. „Wel, kind!,
doe dat niet, wat is er te lachen. Het is
heel onbeleefdbedenk, dat ik niet half
zoo blind ben als je wel denkt. Je dcedt be
ter, Carus, je van je dansen te verzekeren nu
je in de gelegenheid bent.
ffurJé vervolgd.