m°. 10». 7d6 Jaargang. Woensdag 14 October 1908. BUITENLAND^ FEUILLETON. CINDERELLA. AMERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.00. Idem franoo per post1.50. Afzonderlijke nummers0.05. Deae Ceurant vemehfynt dagelQksbehalve op Zon- en Feest dagen. AdvertentiSnmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur 's morgens hjj de Uitgevers in ie aenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 rogela f 0.50. Elke regel moer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 95 cents hij voeruitbetahag. Groote lettere near plaatsruimte. Voor handel en bedttyf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot het herhaald advorteeren in dit Blad, b$ abonnement Bene circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgeving. De Burgemeester en Wethouders van Ataera- foört, Gelet op de artt. 6 en 7 der Hinderwet, Brengen ter kennis van het publiek, dat een door D. Juffer ingediend verzoek, met bjjlagen., om vergunning tot bet oprichten van eene in richting, dienende tot het bewaren van benzine, dn bet perceel alhier gelegen aan de Kampstraat no. 64, bij het kadaster bekend onder sectie E, no. 4200, op de Secretarie der gemeente ter visie ligt, en dat op Dinsdag, den 27. October aan staande, des voonmiddags te half elf uren, ge legenheid ten Raadhuize wordt gegeven omi, ten overstaan van hét Gemeentebestuur of van een of meer zijner leden, heerwaren, tegen het op richten van de inrichting m te brengen. Tot bet beroep, bedoeld in art. 15, le lid der Hinderwet, zijn volgens de bestaande jurispru dentie, alleen zij gerechtigd, die overeenkomstig artikel 7 der Hinderwet voor het Gemeentebe stuur of één of meer zijner leden zijn versohe nen, teneinde hunne bezwaren mondeling toe te lichten. Amersfoort, den 13. October 1908. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Secretaris, De Burgemeester, J. G. STEN FEUT KROESE. WUIJTIERS. Politiek Overzicht. De crisis in het Oosten. „Niéts wordt zoo heet gegeten als het gekookt wordt". Dit woord past op de be richten der laatste dagen over de stdmming in Servië. Te oordeelen naar de betoogin gen in Belgrado, zou men denkeu, dat Ser vië ziéh. hals over kop in den oorlog zou. begeven met Oostenrijk-Hongarije. De kroonprins was vooraan onder de schreeu wers. Hij wist in zijne antwoorden aan de betoogers, die onder zijne ramen wraak rie pen over het snood bedrijf van Oostenrijk- Hongarije, dat Bosnië voor zich heeft in gepalmd eai daarmee een streep heeft ge haald door de rekening van Servië, den goeden toon te pakkenhij verklaarde er trotech op te zijn, dat hij soldaat was en, als het noodig was, chef zou worden van de vrijwilligers van een voilk, dat bereid is te sterven voor zijne eer en zijne nationaliteit. Bij eene andere gelegenheid drukte hij de hoop uit, dat de betoogers, als het noodig was, even aJls hij voor Koning en vader land zouden sterven. Als het noodig is! Vooreerst zal het ech ter niet noodig zij®, want in het besluit, waarin de skoepsehtina haar gemoed heeft gelucht, wordt van een oorlog niet gerept. Dat besluit luidt woordelijk aldus: „Smar telijk getroffen door het groote onrecht, dat Servië en het Servische volk is aangedaan, door het verbreken van een internationaal verdrag zonder toestemming van het daar bij betrokken volk van eene zijde, die dit verdrag heeft onderteekend en het behoorde te beschermendiep overtuigd van den omvang va® het 't geheele Servische ras be dreigende gevaar, dat een voor zijne onaf hankelijkheid en zijn bestaan zeer bedenke lijk precedent in 't leven roept; in hare gehechtheid aan de belangen van den alge- meenen vrede en van de rechtvaardigheid •hierdoor tot in het merg verontrust en vast besloten om te doen wat noodig is tot be veiliging van de belangen van Servië en van zijne landslieden in de door het geweld veroorzaakte crisis, spreekt de skoepsehtina, na kennis te hebben genomen van de ver klaringen d«r regeering en van de maat regelen, die déze in de zaak plan heeft te nemen, eenstemmig haar vertrouwen in de regeering uit en verwacht van haar, dat zij de bedreigde Servische belangen op de krachtigste wijze zal verdedigen. Te dien behoeve stelt de skoepsehtina eenstemmig de gansche en eensgezinde kracht van het Ser vische volk ter beschikking van de regee- ring". l>e korte zin van deze lange rede zal wel zijn, dat het parlement 't aan de regeering I overlaat te doen wat zij geraden acht. En in de gegeven ouistaud igh eden is het voeren van een oorlog tegen een zóó machtigen na buur als Oostenrij k-H ongar ije zeer zetker niet geraden. De mededeelingen, die de re geering in de geheime zitting van de skoepocbtina heeft gedaan, moeten eiken twijfel daaromtrent hebben weggenomen. De correspondent van de Vossische Ztg. te Belgrado licht een tipje van de® sluier op door zijne mededeeling, dat Servië tegen woordig geheel zonder munitie voor zijne artillerie is. Wel heeft Servië nieuwe ka nonnen, op vijftien batterijen na, die Oos- tenrijk-Hongarije achterhoudt. Maar voor de kogels is geen kruit aanwezig, of liever niet de ontplofbare stof, die in plaats van kruit moet worden gebruikt. Een paar maanden geleden hebben Duitsohland en Zwitserland op Servië's verzoek voor door voer van de Franscke ontplofbare stof schneideriet afwijzend beschikt. Een ver zoek, dat daarop aan Oosten rijk-Hon- garijo werd gedaan om den invoer over zee via Triest of Fiumo toe te staan, heeft baron Aehrenthal wel beloofd bij do Hongaarsche regeering te zullen be vorderen, maar onder opmerking, da,t vooraf een chemisch onderzoek van de nieuwe, in Oostenrijk-Hongarije onbekende stof moest worden verricht; sedert is iedere aandrang vruchteloos geweest. Servië staat dus weer loos tegenover de® nieuwen toestand. In- tusschen komt dat niet alleen, doordat Oos tenrijk-Hongarije de vergunning tot door voer van munitie heeft opgehouden. Pas een jaar geleden heeft een vroegere chef van den generalen staf van het Servische leger, kolonel Mascihin, een geschrift samenge steld, waarin de toestand van het Servische leger aan eene strenge kritiek werd onder worpen. Dat geschrift was wel is waar be stemd om geheim to blijven, maar de in houd is toch uitgelekt, en daardoor is be kend geworden, dat het een betoog bevat, dat het Servische leger geheel ongesohikt is voor elk ernstig optreden en niet eens gemobiliseerd zou kunnen werden. Onder zulke omstandigheden is het begrijpelijk, dat de regeering van Servië niet de verant woordelijkheid voor een oorlog op zich zal willen nemen. Maar de skoepsehtina heeft tegenover het groot© publiek den schijn ge red door de hierbDven medegedeelde motie en door het besiuit, waarbij 16 millioen di nars ter beschikking van de regeering wor den gesteld. Ook van Mlontenegro, den zuidelijken nabuurstaat van Bosnië, is niet te verwach ten, dat het tot de wapens zal grijpen. Wel heeft vorst Nicolaas bij de ontvangst der leden van zijn parlement gezegd, dat mon bereid was den laatsteu druppel bloed op t© offeren voor h©t herstel van het aan Mon tenegro toegevoegde nadeel. Maar in de nota, die gezonden is aan de mogendheden, wordt een andere toon aangeslagen er wordt eene compensatie verlangd, die in staat zou zijn het ten nadeele van het vorstendom in ge vaar gebrachte politieke en geografische evenwicht te herstellen. Montenegro geeft daarmee te kennen, dat het voor rede vat baar is Ook van die zijd© kan men dus het oorlogegevaar als geweken beschouwen. Duitschland. Het eere-gerechtdhof van het Reichsge- rioht heeft in hoogste instantie de beslissing bevestigd, waarbij' is uitgemaakt, dat dr. Kar, Liebknecht de rechtspraktijk mag blij ven uitoefenen. Dr. Liebknecht is in Octo ber van het vorige jaar door het Reiohsge- rioht tot anderhalf jaar vestingstraf veroor deeld, omdat de door hem uitgegeven bro chure „Militairsme en anti-militarisme on der bijzondere inachtneming van de inter nationale jeugdbeweging" werd aangemerkt als voorbereiding tot hoogverraad. Het O. M maakte daarop bij de rechtbank van eer eene vordering aanhangig, om aan dr. Liebkneoht de bevoegdheid te ontnemen als pleitbeaoger op te treden. Deze vorde ring is afgewezen op grbnd, dat dr. Lieb knecht niet anders heeft gedaan dan uit drukking geven aan.^ijne politieke overtui ging, en het uitdrukken daarvan in woord en geschrift kan niet worden aangemerkt als eene schending van de standseer. Dr. Lieb kneoht, die inmiddels in Berlijn gekozen is tot lid van het huis van afgevaardigden van den Pruisischen landdag, mag dus als advo caat werkzaam blijven. Frankrijk. P a r ij s, 13 Oct. De zittingen der Ka mer zij® hervat. Op verzoek van minister Pichon verdaagde de Delafosse zijn verzoek tot het houden van eene interpellatie be treffende Marokko. De regeering diende bij c'e Kalmer eene aanvrage in voor een supplementair krediet van 20 millioen fres. ten behoeve van de krijgsbedrijven in Marokko. In de departementen Ain en Landes zij® bij aanvu liingsverkiezingen voor de Kamer radicalen gekozen. Het laatstgenoemde man daat bevond zich tot drusiver in handen van de nationalisten. Par ij s, 13 Oct. Als Nederlandschen con sul is erkend en toegelaten de heer Rolland, wien als rechtsgebied, is aangewezen de de- partemmten Sarthe, Indre et Loire, Loir et Cher en Indre et Cher. Engeland. Londen, 13 Oct. Viscount Wolver hampton is benoemd tot lord-president van den Privy Council ter vervanging van lord Tweedmouth en lord Edmond Fitzmaurice tot kanselier va® het hertogdom Lancaster. In het hoogerhuis heeft lord Lansdowne, die in het vorige kabinet minister van bui ten landsdhe zaken is geweest, instemming betuigd met de door minister Sir Bdwaid Grey den 7en deaer in eene vergadering van zijne kiezers gehouden rode. Hij verklaarde, dat de oppositie de regeering wensaht te steunen bij de vervulling van hare tweele dige taakde handhaving van het volken recht in Europa en het vermijden der ver storing van den wereldvrede. Vice-minister lord Fkamaurioo betuigde lord Lansdowne dank voor zijne verklaring hij legde eene verklaring af, gelijkluidend met die van den eersten minister Asquith in het lagerhuis, en voegde daaraan toe: Ter wijl de regeering met vreugde de groote ver andering in do richting va® hét verbeterde bestuur van Turkije erkent, vergeet zij niet, dat zij gedurende vele jaren dé rechten en vrijheden van de christelijke volken in het Ballkangebied heeft verdedigd en besdhermd. Deze beide zaken zijn geeusnins onverecnig- baar. Wij zijn stellig van meening, dat het de macht en de bekwaamheid van de Ehro- peesche diplomatie niet zal te boven gaan, wanneer zij het bestaan van de verbeterde instellingen, die in Turkije in 't leven zij® getreden, verzekert en tegelijk do genegen heid verwerft van de kleine Balkanstate®, die door de herinnering aan de laatste der tig jaren aan ons verbonden zijn. Londen, 13 Oc-t. Opmerkelijke too- neelen hebben in den namiddag en den avond plaats gehad. Trafalgar Square. Whitehall en Parliamentstreet waren bezet met werkloozen en personen, die met ben sympathiseerden. Eene reusachtige politie- macut ontruimde bij herhaling Trafalgar Square en alle straten, die leiden naar het parlement. In Parliament street e® andere straten werd het vervoer geheel gestremd. De menigte gedroeg zich over het algemeen ordelijk. Laat in den avond trachtten groote drommen suffragettes het driedubbele cor don politieagenten, dat het parlementsge bouw omringde, door te broke®. Tweede telegram. De poging va® de suffragettes om het parlement te berei ken, is geheel mislukt; het dichte oordon politie-agenten was ondoordringbaar. Acht suffagettes en vier mannen, die met hen sympathiseerde®, worde® gevangen genomen. Verscheidene personen werden gewond. Negentien werkloozen zijn gevangen ge nomen op verschillende punten. De menigte is thans bezig met het stuk slaan va® ruiten in Charing Cross. Derde telegram. In verband met do betoogiug Van de suffragettes buite® het ge bouw, viel er een incident voor binnen het gebouw. Terwijl het huis bezig was met do beraadslaging over een wetsontwerp betref fende de bescherming van kinderen, snelde een dame, die onder geleide van oen libe raal lid de voorzaal beziohtigde, plotseling de vergaderzaal bi®nen. Zij zwaaide met hare armen en schreeuwde„Houd op met te praten over kinderen en geef stem aan de vrouwe®!" Haar geleider pakte haar aan stonds beet en droeg haar naar buiten onder het schaterend gelach va® de leden. De be raadslaging werd daarna hervat, alsof er niets was gebeurd. Oostenrijk-Hongarlje. Het bericht, dat de minister van oorlog Schönaich voornemens zou zijn een aanvul- lingscredaet te vragen, wordt van bevoegde zijde met de meeste beslistheid als onjuist gekenschetst. Er staat in dit opzicht vol strekt geen verrassing voor de deur. Het eerste detachement troepen van het Ooetenrijksch-Hongaarsehe leger is reeds uit het sandjak Novibazar vertrokken. Binnen tie i dagen zullen alle Ooetenrijksche solda ten uit dat gebied verdwenen zijn. De bri gade, die tot dusver in den garnizoensdienst voorzag, zal over de garnizoenen van Bosnië en Herzegovina verdeeld worden. De annexatie van BoaniB en Herzegowlna. Budapest, 12 Oct. In het vervolg van zijne rede in de oommissie van buiten- landsohe zaken der Hongaarsche delegatie zeide minister Aehrenthal, dat hij niet twij felt of men zal ook in Konstantiuopel we ten to waardeoren de verzekering, dat onze vriendschap, van Turkije van, zooveel be lang, bewaard zal 'blijven. De minister wijst op de noodzakelijkheid can met kracht te antwoorden op de ongunstige en onwelwil lende beoordeelingen, die de handelwijze van Oostenrijk lieeft gevonden. Onze han delwijze was de natuurlijke ontwikkeling Va.n den wettigen toestand, die in 1878 in 't leven geroepen is. Wat Turkije betreft, kol men zeggen, dat de vorm uit het oog verloren is, maar men kan niet spreken van materieele verliezen. Wij hebben aan Tur kije belangrijke rechten teruggeven. De mi nister herinnert aan eenige bepalingen van het Berlijneche verdrag, met name aan de artikelen betreffende het recht van Oosten- rijk-Hongarije om garnizoenen te houden in het sandjak Novibazar. De minister eindigde met te zeggen, dat de openbare meening in Hongarije altijdi oen uitbroidingspolitiek heeft goedgekeurd. Hij wacht met volledig vertrouwen de be raadslaging van zijn exposé af. De oommissie heeft de begrooting aange nomen met algemeen© stemmen, na haar vertrouwen te hebben uitgedrukt in de bui- tenlandsohe politiek van de regeering. De «temming in Servii. Ia Belgrado loopen geruchten over plan nen, die bij Koning Peter zouden bestaan, om ten gunste van zijn oudste® zoon, kroon prins George, van den troon afstand te doen. De kroonprins legt eene zeer oorlogs zucht ige stemming aan den dag. De Koning moet daarentegen nadrukkelijk hebben ver maand, dat men zioh moest matigen. Weeneu, 13 Oct. Zoowel in de poli tieke kringen als in dé pers is men, na do laatste zitting der tkoepetjina, van oordeell dat te Belgrado alle oorlogsgevaar uit den weg ie geruimd. Belgrado, 13 Oct. De skoepeahtina heeft met algemeen© stommen besloten de rede van Jovianowitecih en het gisteren ge nomen besMt in alle gemeenten te laten aanplakken. De buitengewone zitting is go- sloten morgen begint de gewone zitting. Het buitengewone crediet van 16 millioen. dinars, dat door den minister van oorlog word aangevraagd, is bestemd! am de uitrus ting, de bewapening en de voorraden van het leger aan te vullen. De reservisten, die voor oefeningen waren opgeroepen, zijn ont slagen en door anderen vervangen. De minister van buitenlandfedhe zaken zal in bet laatst van deze week naar Rome gaan, misschien ook naar Patrijs en naar Londen. Bulgarijë. Bij de feestelijkheden in Sofia, bij gele genheid van den intocht van Koning Ferdi nand, onthielden de vertegenwoordigers van do vreemde staten zich allen va® deelno ming. Dé directie van de Bulgaarsche staats spoorwegen heeft bepaald, dat alle ambtena ren van de Orient-spoorwegmaatachappij bin nen tien dagen met hunne gezinnen de sta tionsgebouwen moeten ontruimen. Tot mo tiveering van deze® harde® maatregel wordt gezegd, dat deze ambtenaren tegenover de Bulgaarsche ambtenaren chicanes hebbe® go- bezigd, die de® dienst bemoeilijkten. D« «temming in Bulgar^e. Sofia, 13 Oct. Sommige dagbladoor- respondenten hebben aangekondigd, dat noon 44 S. R. CROCKETT. Uit het Schotsch vertaald DOOR J. P. WESSELINK—VAN ROSSUM. „ïki vraag u verscbooning uwe Genade," zei Timson eindelijk zijn kans schoon vin dende, „maar dé jonge dames wachten u in de blauwe ontvangkamer." „Kom meê, beste meid," zei de hertogin haar ha®d op den schouder van het jonge meisje leggende, ,ik heb nog meer met je te praten." „Ik vermoed, dat ze het niet prettig zou den vinden indien ik meeging", zei Hester, „en o, zeg' als het u belieft niet, dat u mij hebt zien dansen!" Een blos ©vertoog Hester nu van het v»*>r- hoofd tot aan haar hals. „Heel goed kleintje," zei do hertogin vriendelijk; „ik ben geen praatster; maak dat gje wegkomt en er weer uitziet als een. schooljuffrouwen dan zal ik er voor zorgen, dat ze je laten roepen." Hester verdween zoo snel, dat zij eenvou dig uit de kamer scheen te zwevenzoo vlug en geruischloos waren haar bewegingen. Iets ritaelde in de hand! van den heer Darroch. Het was een der banknoten zijner grootmoe der. „Zegt gij; ook niets," fluisterde hij Tim- 80ii toe. „Neem, zeker niet mijnheer1!" zei Timso®, de goed opgevoede, toen Darroch hem iets in zijn hand dUwdé. „Haar Genade, de hertogin vaar Niddis- dale en 'de heer van Darroch!" Ethek" zat aan dé theetafelzij. stondl op het hooren va®, dien naam onwillekeurig dp. Olaudia hadi haar beste houding bij den' schoorsteenmantel aangenomen. Vio zat Op een sofa., het toonbeeld! van dofte wamhdop, haar kin op .haar handén .gesteund, zijl was naar 'beneden geroepen bij het eerste be richt, dat een rijtuig met het hertogelijke wapen op de paneelen, voor do deur stil hield. „Laat mijl gaan zitten," zei de hertogin, nadat zij ieder dér meisjes de hand had ge schud, „en geef mij een kop sterke thee Uw trappen zij® wat lang voor eén oude vrouiw als ik ben. Op den begane® grond kan ik zoo lang loopen als dé beste van mijn leef tijd, maar klimmen is niets voor mij. Laat ik u eens goed bekijken, ja ja, gij zijt al len knappe meisjes, zoo knap als meisjes het recht hebben te zijn, gij en die lange jonge dame bij den schoorsteenmantel zijn Torphichans veronderstel ik. Gij lijkt niet op een der Stirling, die ik ooit heb gezien, of op de familie uwer grootmoeder van den Stirling kaut Maar gij, jonge dame," vervolgd© zij, Vie toeknikkende, „aijt een echte Stirling." Onmiddellijk vergat Vio haar boozon luim over het feit dat zij naar beneden was geroe pen, om in de tegenwoordigheid van de aan zienlijke te verschijnen. Zij glimlachte en toonde hiermede haar welgevormde mond en mooie, witte tanden. „Ik heb ee® slecht humeur, maar geef er nooit lang aan toe," zei Viic erkentelijk. „Gijl hadt geen lust naar beneden te ko men, is het wel," zei dé oude daane vroolijk, ,,gjj verwachttet dat ik ee® bemoeiaJaohtige, oude, brommige vrouw zou zijn." „Iete dat daarop géleek," antwoordde de openhartige Vic, „bovendien, moet u weten, dat ik bij' Toon in zijn kamer was, en niet verlangde benede® te kome®1." „Gij1 zijt met Tom of meer danl een Tom geweest, giji ruikt bedroefd erg naar tabak," zei de hertogin. Claudia maakte verwoede teekens tegen! Ethel. „Heb ik je niet gezegd, dlat ze ons te schandé zou maken?" „Vertel nu eens," vervolgde .haar Genadé, „wie van u allen Ethel is!" „Dat ben ik," zei dié jonge dame met ee® liahten blos. Het was nu duidelijk over wie Carus had gesproken tegen zij,® aanzienlijke bloedverwant. De hertogi.n was teleurgesteld, alsof zij gewenscht had, dat het Vic was ge weest. Klaar zij wendde zich in de beste stemming tot het jonge meisje, en begon haar te vertellen over het bal, dat zij. zich voorgenomen had: te geven 'bij dé meerder jarigheid! van den oudsten zoon van Niddis- dale, don jongen lord Kipford. Het was aar dig genoeo- (en Carus zou dat ook gevonden: hebben, indien zijn haa^ niet elders was ge weest) te zien .hoe het noemen van ee® bal de gezichten der meisjes al deed stralen. Eithel zag naar Darroch of hij ook opgewon den was, maar hij trok wat zwaarmoedig aan zijn snor. Zij meende, dat hij een afkeer van hun allen had gekregen, door Vic's Open hartigheid „Gij weet, dat dé vrouw van don armen Niddisdale vroeg stierf, hij hertrouwde niet, daarom wensohen we, dat Kipford niét ie lang wacht met ee® keus te doe®. Ik voer mij zal blij' zij®, als hij zich heeft gevestigd'. Het is altijd! het best, dat ee® jonge man vroeg trouwt met een goed meisje, als hij haar kan onderhouden. Zeg niet neen. als hij een goede ma® is!" zei de hertogin, Ethel een tikje op de kin gevendé. „Het zal mij® ouders spijten, dat ze nieb thuis waren," zei Ethel, die er zeker van was zioh niet gjoedl van haar rol als gtastvrouw te kwijten., en niet wetende waarover zij! moest praten; in tegenwoordiigheid va® mannen was zij nooit verlegen, maar met zulk oen ongewone, als de hertogin van Nid disdale was het niet zoo gemakkelijk. „O, maak daar geen zorg over," zei dé hertogin; ik kom spoedig "weer terug; ik heb een bijdrage noodig voor mij® kinderzie kenhuis. Dat is de manier waarop wij elkaar het vel over de ooren halen. Heeft uw vader een nieuwe bezitting gekocht? Ik hoor, dat hij gaandeweg in het bezit komt va® dé ge heel e streek. Het was 'beter als hij zich aan zijn diamanten had gehouden. Daarna zag zij de kamer rond, aflsof zij iets miste. „Maar waar is mijn kleine Hester? Ik hoor, dat gij haar ergens hebt. weggestopt? Zij is een oude vriendin van mij. Ik geloof zelfs, dat ik haar petemoei ben, evenals die van haar vader. Ik verlang haar te zien. Vindt gij goed, dat Carus belt, en wilt gij haar laten roepen?" Er kwam ©ogenblikkelijk een wolk over het gelaat van Ethel en Claudia. „Ik ge loof," begon de oudste, „dat Hester zoo on verwacht geroepen, niet zal kunnen kotnon. Zij wist- niet van uw komst. Zij ia heel jong en blijft meestal met de kinderen." „Onzin," zei de hertogin, „ik ben geen monster, laat haar onmiddellijk roepe®. Ik verlang te zien of het kind mooi is. Zij moet op mij® bal komen." „Ik geloof zelfs niet, d'at zo aan dansen," zei Claudia, „en ik ben er zeker van, dat zij zich weinig op haar gemak zou voelen." Nu plooide Vic baar lappen alsof zij wildé ■gaan fluiten maar inplaats van dat te doen, «prang zij1 op en riep hartelijk: „Bel niet, ik zal naar beueden gaan en haar zelf boveni halen Waarop Ethel haar jongere zuster aanzag met oogen, die staken a!s dblken. Terwijl Vio even stil stond achter den rug va® de twee bezoekers en toe® de uitdrukking van ver achting op Claudia's gelaat bemerkte «tak zij ruw haar tong uit, alsof ze zeggen wilde: nu za.l ik het jelui betaald zetten, dat je mij beneden hebt laten komen Carus zag Vic's daad! in een spiegel en barstte in lachen uit. Zijn grootmoeder maakte een lichte beweging. „Wel, kind!, doe dat niet, wat is er te lachen. Het is heel onbeleefdbedenk, dat ik niet half zoo blind ben als je wel denkt. Je dcedt be ter, Carus, je van je dansen te verzekeren nu je in de gelegenheid bent. ffurJé vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1908 | | pagina 1