M\
Donderdag 11 Februari 1909.
BUITENLAND.
FEUILLETON,
De Motorboot.
7"' JnarganKt
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maasden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per postl.OO.
Afzonderlijke nummers0.OÖ.
Daae Courant veraohynt dagelgka, behalve op Zon- en Feest-
dagen.
AdvertentiSn mededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur
'smoigens by de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVBRTENTIËN:
▼an 15 regels f O.MO.
Elke regel meer - O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 23 cents bij veeruitbetaMng.
Groote lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tet
het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Sent
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht.
Dc nieuwe Jlarokko-overeenkoinst.
Gelijktijdig met het verbroederingsfeest,
dat de Duitsche en Engelsche monarchen
vieren in het slot te B'erlijn, is de kennis
geving gekomen van den nieuwen stap tot
toenadering, dien Duitschland en Frankrijk
hebben gedaan. Dit heeft wel eenigen af
breuk gedaan aan den indruk van het
Duitsch-Engelsche verbroederingsfeest; men
luisterde ternauwernood naar de woorden
van vriendschap en verzoening, die aan den
feestdisch gesproken zijn door vorstelijken
mond. Veel meer aandacht trekt de verkla
ring, die de Fransche en de Duitsche regee
ring tegelijker tijd hebben uitgegeven over
de verstandhouding, waartoe zij gekomen
zijn, ten aanzien van Marokko. En de beide
regeeringen kunnen tevreden zijn over den
indruk, dien huune verklaring heeft ge
maakt, alleen reeds het feit, dat de twee
partijen tot overeenstemming gekomen zijn,
is overal met een gevoel van verlichting en
bevrediging ontvangen, omdat daardoor een
eLnde komt aan een toestand van onzeker
heid, die als onaangenaam, zoo niet als be
stendig dreigend werd gevoeld.
Wie meent, dat de overeenstemming, waar
toe Duitschland en Frankrijk gekomen zijn,
in een omvangrijk stuk moest worden om
schreven, zal zich teleurgesteld voelen,
want de verklaring, dat het accoord geslo
ten is, is in weinige regels opgesteld. En
ook in die regels wordt niet veel nieuws ge
zegd, zoodat te begrijpen is wat als beeld
van de stemming in de wandelgangen van de
Fransche Kamer wordt gemeld, dat in de
kringen van de linksrepublikeinsche afge
vaardigden er sprake van is, van de regee
ring eene nadere verklaring in het parle
ment uit te lokken. Mên wil geen bezwaren
maken tegen 't geen is overeengekomen,
maar slechts uit bevoegden mond eene na
dere toelichting hooren van de bedoeling
en de politieke beteekenis daarvan.
Uit Berlijn wordt aan de Frankf. Ztg.
geschreven: „Dat staat toch eigenlijk reeds
in de akte van Algeciras", zal menigeen
zeggen, die de korte mededeeling leest over
de Duitsche-Fransche Marokko-overeen-
komst, en in vele bladen wordt het ook ge
zegd en met recht. Want Frankrijk en
Duitschland kunnen niets overeenkomen
wat niet ligt binnen het kader van de akte
van Algeciras, die een internationaal ver
drag is, al blijkt dat kader tamelijk rek
baar te zijn. Maar binnen het kader van deze
veelbesproken akte hebben Frankrijk en
Duitschland zich tot dusver aan groote en
kleine aanleidingen gestootentelkens
weer kwamen incidenten op van economi-
schen en politieken aard, die tot wrijvingen
en conflicten leidden en er soms dreigend
uitzagen. Van nu af willen Duitschland en
Frankrijk, beiden door een verzoenlijken
geest geleid, binnen de acte van Algeciras
zich met elkaar verdragendat is de betee
kenis en do waarde 'van deze overeenkomst,
die voortkomt uit het gemeenschappelijke in
zicht van de schadelijkheid en gevaarlijkheid
van den nu reeds vijf jaren durenden toe
stand, een toestand die veelvuldig invloed
heeft gehad op de Europeesche politiek en
de verhouding van de staten tot elkaar. Men
wil zich niet meer aan elkaar wrijven, maar
goede betrekkingen onderhouden, en hoe dat
mogelijk is hebben reeds de laatste weken
bewezen, waarin onder den indruk van de
loopende onderhandelingen de anders maar
zelden onderbroken courantenoorlog tus-
schen Fransche en Duitsche bladen heeft
gerust. Men wil zich zonder jacht op na
ijver en argwaan verstaan over nijverheids-
en handelsondernemingen en ze onder elkaar
verdeel en. Door de oprichting van Duitsch-
Fransche syndicaten zijn reeds de aanvullen
de praktische stappen daartoe gedaan, en
Duitschland, dat geene politieke oogmer
ken in Marokko heeft nagejaagd, zal niet
meer, zooals tot dusVer, argwanend optreden
tegen de stappen, die Frankrijk overeenkom
stig zijne bijzondere politieke belangen als
aangrenzende" staat in het belang van orde
en rust onderneemt, altijd natuurlijk met
vooropstelling van de in de akte van Alge
ciras internationaal gewaarborgde onschend
baarheid en onafhankelijkheid van Marokko,
wat trouwens ook rekbare begrippen zijn.
Wanneer de overeenkomst wordt uitgevoerd
zooals zij bedoeld is, dan zal een beangrijk
element van onrust uit de Europeesche poli
tiek uitgeschakeld zijn, en dan is voor een
deel ten minste ingehaald en weder goed
gemaakt wat in het voorjaar van 1905 na
den val van Delcassé verzuimd is.
Duitschland.
B e r 1 ij n, 10 F ebr, Het. Engelsche
Koningspaar begaf zich heden voormiddag
door de versierde straten en door de bevol
king allervriendelijkst begroet naar het
waardig uitgedoste raadhuis. Hier waren
bijeen de magistraat, de eereburgers, de
leden van den gemeenteraad en de hoofdamb
tenaven van de stad, verder de „Aeltesten der
Kaufmannschaft" en de leden van de Kamer
van koophandel. Verder waren aanwezig de
rijkskanselier, de staatssecretarissen von
Bethmann-Hollweg en baron von Schoen, de
ministers von Moltke en baron Rheinbahn,
de Engelsche gezant Sir Edward Goschen
met de heeren van het gezantschap, de
Duitsche gezant te Londen graaf Wolff-Met-
ternich en nog vele anderen.
De Oberbürgermeister Kirscihner geleidde
den Koning naar de feestzaal, waar hij Z. M.
dank betuigde dat hij de uitnoodiging om
het raadhuis te bezoeken had aangenomen
en hem verzocht een eeredronk aan te ne
men. Deze werd aangeboden door de doch
ter van de Oberbürgermeister.
De Koning antwoordde met zijn dank uit
te drukken voor de schoone ontvangst en
ging daarna voort: „Het verheugt mij zeer,
dat ik weer naar Berlijn gekomen ben. Mijn
grootste wensch is, dat» de betrekkingen tus-
schen de beide landen steeds de beste mo
gen zijn." (Bravo).
De Koning onderhield zich daarna o.a.
met den rijkskanselier en met prof. Koch.
Daarop volgde een rondgang van de pronk
vertrekken, die weer uitkwam in de feest
zaal, waar de voorzitter van den raad Miche-
let een „hoch" op den Koning uitbracht,
toen Z. M. vertrok om naar het slot terug
te keeren.
Om kwart na twaalven begaf het Engel
sche Koningspaar zich naar het gebouw der
Engelsche ambassade, waar ter eere van de
hooge gasten een déjeuner plaats had, waar
aan alle in Berlijn geaccrediteerde ambas
sadeurs met hunne vrouwen, de rijkskanse
lier en zijne gemalin, staatssecretaris von
Schoen, de Deensche gezant, de Engelsche
consul-generaal en anderen deelnamen.
Na het déjeuner ontving de Koning eene
deputatie van de Engelsche kolonie, die een
adres overhandigde.
B o r 1 ij n, 10 F e b r. In antwoord op
een hem door de Engelsche kolonie op het
Engelsche gezantschap overhandigd adres
antwoordde Koning Eduard ongeveer het
volgendeMet groote vreugde aanvaard ik
het adres mijner getrouwe onderdanen in
Berlijn. De hartelijke en geestdriftige ont
vangst, welke H. M. de Koningin en ik in
Berlijn ondervonden hebben, zullen zeker
bij mijn volk aan de andere zijde der Noord
zee dankbaar weerklank vinden en bijdragen
tot het hechter maken der vriendschappe
lijke gevoelens tusschen hen en het Duitsche
volk, voor welks vooruitgang op het gebied
vau kunst en beschaving wij allen oprechte
en warme bewondering koesteren. Gij, die in
deze schoone hoofdstad uwe woonplaats
hebt, kunt vee Ier toe bijdragen om de
Duitschers, waaronder gij leeft, van de op
rechtheid onzer vriendschap voor hen te
overtuigen, en ik weet dat ik er op rekenen
kan dat gij in dezen geest uw meeste best
zult doen. Het was mij ©en groot genoegen
u heden hier te zien en nogmaals dank ik
u voor uw loyaal adres.
B e r 1 ij n, 10 F e b r. Om 3 uur 's na
middags begaven de Koning en de Koningin
.van Engeland, ter eere van de nagedach
tenis van keizerin Friedrich, zich naar het
„Kaiserin Friedriehhaus", waar zij de ver
zamelingen en inrichtingen met de grootste
belangstelling bezichtigden Daarna keer
den zij naar het paleis terug.
De Koning sprak tegenover zijne omge
ving zijne groote voldoening uit over de
ontvangst op het Raadhuisde versiering
van het gebouw en de geheele regeling van
de ontvangst, waren hem zeer sympathiek.
Des avonds had in het Koninklijke slot
het tweede hofbal plaats, waaraan behalve
het Engelsche Koningspaar en de Pruisi
sche prinsen en prinsessen, o.a. deelnamen
vorst Bülow, staatssecretaris von Schoen,
graaf Wolf-Metternich, de leden van het
corps diplomatique met hunne dames, een
aantal generaals en admiraals, ministers en
leden van den bondsraad.
Toen het hof zijne intrede deed, geleidde
Koning Eduard de Keizerin en de Keizer
Koningin Alexandra.
B e r 1 ij n, 10 F ebr. De Rijkskanse
lier, vorst BüIjw, had heden een onderhou l
rnot Sir Charle.. Herdinge, den Engelschen
vics-secretaris van buitenlandsche zaken,
die de Koning op zijne reis vergezelt.
Koning Edward heeft den Rijkskanselier
de bronzen buste van hemzelf en van de
Koningin ten geschenke gegeven.
Dresden, 10 F e b r. De koning
gleed hedenmiddag uit op een trap in het
koninklijk paleis. Hij verstuikt© de rechter
hand en kreeg daaraan een bloedende wond.
Vermoedelijk is het derde beentje van de
middenhand gebroken
De toestand van den koning geeft overi
ge---» geen aanleiding tot bezorgdheid.
rraa&lk
P a r ij s, 10 F ebr. Het personeel van
het ministerie van justitie zette heden 50
royalistische studenten buiten het gebouw,
die om naar het hof van assises te worden
verwezen, in het kabinet van den minister
van justitie wilde binnendringen. Zij zijn nu
voor de bureau's van de Action fran$aise,
roependeWeg met de republiek I
Er was eene betooging georganiseerd om
te protesteeren tegen het college van prof.
Thalamas in de Sorbonne, hetgeen leidde tot
een dozijn arrestatiën.
Zweden.
Stockholm, 10 Febr. Beide Ka
mers hebben definitief met groote meerder
heid de voorstellen tot hervorming van het
j kiesrecht aangenomen. Tegen stemden de
sociaal-democraten en eenige andere afge
vaardigden.
Spanje.
Madrid, 10 Febr. In den Senaat
verzocht Romero ophelderingen over de
Fransch-Duitsche overeenkomst. Hij ver
langde te weten of de belangen van Spanje
in Marokko gewaarborgd zijn. De minister
van buitenlandsche zaken was afwezig; hij
zal morgen antwoorden.
De liberale oud-minister Montero Rios
heeft eene interpellatie aangekondigd over
vragen, die met het Parijsche verdrag van
1898 in betrekking staan.
Portugal.
Villa Viyosa.lOFebr. De Ko
ning en de Koningin-moeder kwamen hier
aan in het paleis. De bevolking bracht hun
eene sympathieke ontvangst.
Waarschijnlijk komt morgen liet Spaan-
scbe Koningspaar.
Oostenrijk.
Weenen, 10 Febr. Naar verluidt,
is het nieuwe kabinet aldus samengesteld
president baron Bienerihminister van
binnenlandsche zaken Haerdtlfinanciën
Bilinskihandel Weislrirchnerjustitie
Hochenburgeronderwijs Stuerghkspoor
wegen Wrbalandbouw Braflandsverde
diging Georgi, en arbeid Ritt.
ServML
Belgrado, 10 F e b r. In antwoord
op de vraag van een afgevaardigde of hij
kon goedkeuren, dat de Kroonprins zich
mengt in de buitenlandsche staatkunde en
oorlogzuchtige redevoeringen houdt, zeide de
minister-president, dat de spreker, als hij
deze zaak van bijzonder belang acht, daar
over een interpellatie bij de Kamer kan in
dienen.
De bladen zeggen, dit de minister van
oorlog ontslag heeft genomen wegens den in-
wil, betoond door regeering en Skoepsch-
tina, om te voorzien in de dringende be
hoeften van het leger.
Aan de Stampa deelde de minister mede,
dat de oorzaak van zijn aftreden was de
weigering van het crediet van 3J millioen
dinars voor oorlogstoerustingen.
De Western a Nowosti vermeldt als ge
rucht het aftreden van het kabinet-Welimiro-
witsch.
De Balkancrisis.
Konstantinopel, 10 Febr. De
gezant van Oostenrijk-Hongarije heeft
aan de Porte het antwoord doen toekomen
op de wijzigingen, die door Turkije in het
protocol zijn aangebracht.
Konstantinopel, 10 Febr. De
Oostennjksche gezant heeft heden het ant
woord van Turkije betreffende het protokol
naar Weenen geseind. Turkije blijft aan
dringen op eenige wijzigingen, inzonderheid
wat art. 6 betreft, dat op economische kweS-
tiën betrekking heeft. De gezant rekent Zon
dag of Maandag antwoord uit Weenen te
zullen ontvangen.
Konstantinopel, 10 Febr.
Men gelooft, dat Rusland het tegenvoorstel
van Turkije heeft verworpen.
Tweede telegram. Men beschouwt
de verwerping door Rusland van het Turk-
sche tegenvoorstel nog niet als definitief. De
onderhandelingen duren voort.
Sofia, 1 0 F e b r. Het bericht, dat de
reservisten naar huis zijn gezonden, wordt
bevestigd.
Turkije.
Konstantinopel, 10 Febr. Zia
Pacha is benoemd tot minister van onder
wijs. Hilmi Pacha is ad interim belast met
de portefeuille van marine. Riza Pacha is
tot commissaris van den sultan in Egypte be
noemd.
Nazim Paoha is tot minister van oorlog
benoemd.
Marokko.
T a n g e r, 10 Febr. De Fransche en
Duitsche gezanten hebben vertrouwelijk aan
den vertegenwoordiger van het maghzen El
Gebbas het Fransch-Duitsche accoord me
degedeeld.
De overeenkomst over Marokko, die !n
den voormiddag van 9 Februari te Berlijn
is onderteekend, bestaat uit de volgende
korte vei'klaring
„De regeering van de Fransche repu
bliek en de keizerlijke Duitsche regeering,
bezield door eene gelijke begeerte om de
uitvoering van de akte van Algeciras te
vergemakkelijken, zijn overeengekomen de
beteekenis, die zij hechten aan hare bepa
lingen, nader te omschrijven, ten einde
alle oorzaak van misverstand tusschen hen
in de toekomst te vermijden.
Dientengevolge verklaren
de regeering der Fransche republiek, ten
volle vasthoudende aan de handhaving van
de onschendbaarheid en de onafhankelijk
heid van l.et sjerifische rijk, besloten de
economische gelijkheid in stand te houden
en bijgevolg er niet de Duitsche handels-
en nijverheidsbelangen tegen te werken;
en de Duitsche regeering, slechts eco
nomische belangen in Marokko nastrevend,
anderzijds erkennende dat de bijzondere
politieke belangen van Frankrijk er nauw
verbonden zijn aan de bevestiging van de
orde en den binnenlandschen vrede, en be
sloten die belangen niet te dwarsboomen,
dat zij geen enkelen maatregel zullen
nemen of aanmoedigen van zoodanigen
aard, dat daardoor ten hunnen gunste of
ten gunste van een staat, welke ook, een
economisch voorrecht zou worden gescha
pen, en dat zij zullen trachten hunne bur
gers gemeenschappelijk te betrekken bij de
zaken, waarvan dezen de uitvoering zullen
kunnen verkrijgen."
P a r ij s 1 0 F e b r. Uit Tanger wordt,
aan de Temps bericht, dat een radiogram
uit Mogador melding maakt van een bloe-
dig gevecht, dat eergisteren heeft plaats
gehad tusschen Kaid El Hadj en den stam
der Ouled Aissa. Aan weerszijden vielen een
groot aantal dooden en gewonden.
Britsch-lndië»
Londen, 10 Febr. De bladen be
vatten een telegram uit Calcutta, meldende
Ashatoh Biswas, die in het jongste anarchis
tenproces te Alipore fungeerde als openbaar
aanklager, werd heden door een jongen
Bengalees in bet gerechtsgebouw te Alipore
doodgeschoten. De moordenaar is in hech
tenis.
Perzië*
P e t e r s b u r g, 10 Febr. De onge
regeldheden te Rjescbt (Perzië) waren van
Naar het Engelsch
23 VAN
9. N. EN W. M. WILLIAMSON.
Zoodra de jonge Koningin in haar wit ge
waad, de forschgebouwde Prins-Gemaal in
zijn donkerblauwe uniform en het gevolg on
der de karmozijnkleurige gordijnen van het
paviljoen waren gezeten, werden de aan den
wedstrijd1 deelnemende officieren, waaronder
ook Belgen en Denen, gehaald om voorge
steld te worden.
„Daar gaat Rudolf van Brederode," zeide
Robert, terwijl er een glans van bewondering
uit zijne oogen straalde voor eene lange slan-
ke gestalte in zwarten rok en lichte rijbroek1
„Zie eens, Hare Majesteit wenscht hem ge-
luk. Hij..." maar plotseling zag mijn neef
mij aan en, zich mijne snoode ondankbaar- j
beid herinnerende, keurde hij mij geen ver
dere inlichtingen omtrent zijn held waardig.
Ik hield mij als had ik zijne woorden niet
gehoord en sloeg met delevend'gs e belang
stelling de fraaie paarden en prachtige rijtui
gen gade. Zij reden herhaalde malen den
grooten met gras begroeiden ring rond, alle
koetsiers (sommigen hunner waren Engel- j
schen) namen 'hunne hoeden af, voor het ko
ninklijke paviljoen.
Dit fraaie schouwspel duurde lang, maar
het besté was voor het laatste bewaard, toen
al de schitterende rijtuigen verdwenen wa
ren. Toen kwam de wedstrijd in het sprin
gen, waarin de beste ruiters, officieren en
burgers, zouden toonen wat zij en hunne
paarden vermochten te doen. De toeschou
wers hadden hun bekomst van de wedstrij
den met ingespannen paarden, maar toen do
Hollandsche militairen over het grasveld
draafden om 'hunne plaatsen in te nemen,
naast de heggen, hudles, greppels en andere
hindernissen, werd de belangstelling weer
levendiger.
Toen begon de ware opgewondenheid van
den namiddag. De toeschouwers begroetten
hunne favorieten met levendige toejuichin
gen, de held van neef Robert oogstte de
moeste toejuichingen. Hij bezat waarlijk een
zeldzaam sierlijk figuur, gezeten op zijn fijn
raspaard, dat evenals zijn meester een en
al leven en spieren was, bevallig als een
poes en in de zon glinsterend met heel den
rijkdom van tinten van een van den schil
ontdane kastanje. Ik kon niet nalaten eene
hartklopping te voelen toen de bel geluid
werd en de knappe jongo mannen op hunne
mooie dieren het renpark 'binnen kwamen.
Van Brederode was de laatste en zijn paard
kwam steigerend aan, onstuimig van vreugde
over het leven en eigen schoonheid. Welk
een ander dier als dat, wat dien morgen
eveneens op den klank der muziek had go-
sprongen Ik vroeg mij af of Willem de Zwij
ger daar ook aan dacht; maar natuurlijk
deed 'hij het niet.
Een voor eon reden de paarden af, aange
spoord of ingehouden door hunne ruiters. Al
len reden goed, maar niet een, die den ge-
I
heelen tocht zonder fout aflegde. Zij namen
j een te korten sprong over een sloot, of wel
j een der achterhoeven raakte een hindernis
aan, of een steen werd naar omlaag geslin
gerd van een muurniet één, vóórdat Ru-
dolf van Brederode aan de beurt kwam.
j Op het laatste oogenblik kalmeerde eene
i liefkoozing met de hand op den satijnen
i schouder van het dier de zenuwen van den
j heerlijken vos. Onmiddellijk was hij kalm en,
van vermaak tot arbeid overgaande, reed hij
af in een zachten galop, die op het juiste
j oogenblik in een edelen sprong overging,
j Zonder merkbare inspanning kwam het edele
dier over eiken hinderpaal, over heggen en
muren heenzwevende als werd het voortge-
dragen op de vleugelen van Pegasus. De
laatste groote watersprong werd in vliegen-
j den ren genomen en daarop, zijn hoed diep
voor 'de koninklijke loge afnemende, reed de
overwinnaar onder daverende toejuichingen
weg.
„Zoo gaat het a.wijd. Van Brederode slaagt
in alles wat hij onderneemt," zeide Robert,
even gelukkig als had hijzelf en niet zijn
j vriend de zegepraal behaald. „Ik ga hem ge-
luk wenschen."
Twee minuten later zag ik-den held onder
de menigte. Zijn hoofd stak bijna boven alle
andere hoofden uit. Daarna verloor ik hem
uit het oog, want het concours was nog lang
niet afgeloopen. Maar met de overwinning
van den grooten Watergeus was het beste ge
deelte voorbij. Niemand reed zoo goed als
hij, of had zulk een mooi paard en ik keek
naar hem en Robert uit. Misschien zou Ro
bert hem, in weerwil van alles, wel naar onze
loge brengen, dacht ik. Het was toch jam
mer dat de anderen van zijn gezelschap ver
stoken 'bleven, alleen omdat Robert mij straf
fen wilde 1
Maar hij kwam niet en zelfs Robert keer
de niet terug, voordat de vorstelijke perso
nen vertrokken, waren en nicht Cornelia ge
reed stond eveneens heen te gaan.
HOOFDSTUK VIII.
Van Breder ode's standpunt
bezien.
Ik doe niet dikwijls iets, dat ik mij voor
genomen heb na te latenmaar wanneer het
Lot de hand naar ons roer uitstrekt, gebeu-
reu er onverwachte dingen.
11c had sedert lang besloten dat, als do
tijd aanbrak, waarop ik in allen ernst lief
zou krijgen, 'het meisje eene Hollandsche
zoai zijn. Ik houd van Hollandsche meisjes
en gevoel achting voor ze. Men kan altijd op
ze rekenen. Ze verkoopen geen onzin, ten
minste zoo weinig mogelijk, in aanmerking
genomen, dat zij toch vrouwen blijven. Zij
maken geen drukte over haar temperament
en vei-beelden zich niet geheimzinnige wezens
en camel eon's te zijn, die zichzelven en de
mannen, die ze liefhebben, ongolukkig ma
ken, door haar best te doen ondoorgrondelijk
te zijn. Men kan gewoonlijk zeer goed ra
den, wat zij op het punt staan te doen en,
als dat u niei aanstaat, kunt gij ze daarvan
weerhouden. Zij bezitten bovendien sterke
zenuwen en een goede gezondheid en, om al
deze redenon en nog veel meer, worden zij
uitstekende echtgenooten voor mannen, die
familie-overleveringen hebben op te houden.
Vandaar dan ook, dat ik mij steeds voorge
nomen had een Hollandsch meisje tot vrouw
te nemen, al was mijn moeder ook een Engel
sche en al maakte haar vader (een Engelsche
graaf, die meende, dat er geen land buiten
Engeland was, ook eene Amerikaansche erf
dochter tot zijn vrouw.
Herhaalde malen heb ik op het punt go-
staan mijn plan ten uitvoer te brengen
maar aangezien ik nooit de rechte liefde
scheen te gevoelen, liet ik dat na en bleef
ik wachten tot een volgende maal.
Enkele dagen geleden echter, voelde ik,
dat er geen volgende maal zou zijn. Ik voel
de het toen Rob van Buren mij van de
beide meisjes sprak, die hem op 10 Juli in
het Prinsenhof vergezelden, zijn „Ameri
kaansche nicht en een Engelsche vriendin."
Ik kan geen Hollandsch meisje meer lief-
krijgen, want ik heb gedaan, wat ik niet
doen wilde en daaraan valt hier beneden
niets meer te veranderen. Dit is eenmaal een
besliste zaak, hoe het dan ook voor mij af
moge loopen ten opzicht van dat meisje.
Maar er zal veel moeten geschieden, indien
ik haar ten slotte niet voor mij win want
menschen van mijn temperament nemen
spoedig een besluit, als zij iets willen heb
ben, en zij rusten niet, alvorens het in hun
bezit is. Deze eigenaaardigheid heeft Jien.
vaak in moeilijkheid gebracht en zal er mij
thans in brengenmaar ik ben bereid dien
kans te loopen, zooals'zij.
Wordt vervolgd