S". 248. fierste Hlad. Woensdag 24 Februari 1909. BUITENLAND. FEUILLETON. De Motorboot. 7"e Jaargang, AMERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per post1.50. Afzonderlijke nummers- 0.05. Daze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. AdvertentiSnmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur 's morgens bjj de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1regels f 0.50. Elke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij voeruitbetaMng. Oroote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedxyf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad, bjj abonnement. Eene circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgevingen. Burgemeester en Wethouders der gemeente Amersfoort brengen ter algemeene kennis, dat bij hun besluit, van lieden, ingevolge art, 8 der Hinderwet, aan. E. J. van Ommen, wonende alhier, vergunning is verleend tot de oprichting vaat een. gasmotor van 2.5 P.K., dienenide tot het in. beweging brengen van eene vleescli liakma- ehine, in. het perceel Amhemsche straat wijk A. no. 19, kadastraal bekend' gemeente Amersfoort, sectie E, no. 1790, onder voorn-aarde 1. de fundeering van den motor wordt uitge voerd in metselwerk of stampbeton en. rondom geheel vrij gehouden van de opgaande muren met hunne fundamenten 2. de afvoerpijp voor de afgewerkte gassen van. den motor wordt zonder korte bochten ge construeerd' en is van. voldoende wijdte 3. de ini sub 2 genoemde afvoerpijp wordt voor zien van een, knailpot van. voldoende afmetingen, zoodat de afvoer dól- gassen zonder hinderlijk geraas plaats heeft 4. de in sub 2 bedoelde afvoerpijp wordt tot eene hoogte van minstens 0.50 Meter boven den nok van de bekapping boven de slachtplaats ge leid. Amersfoort, den 23. Februari 1909 Burgemeester cn Wethouders voornoemd De Secretaris. De Burgemeester, J. Cr. STPIN'FERT TC ROES E. WÜIJTIERS. De Burgemeester en Wethouders van Amers foort, Gelet op artt. 6 en 7 dor Hinderwet Brengen ter kennis van het publiek, dat een door E. J. van Ommen ingediend verzoek, met bijlagen, om vergunning lot het oprichten r an eene slachterij en lookerij, in het perceel alhier gelegen aan de ATtrnh. straat no. 25. bij, het Kadaster bekend onder Sectie E, no 3964 op tie Secretarie der gemeente ter visie Jigt, en dat op Dinsdag den 9. Maart aanstaande, des voor- middags te half elf uren gelegenheid ten Raad- huize wordt gegeven om, ten overstaan van liet Gemeentebestuur of van een of meer zijner lo den, bezwaren tegen het oprichten van tie in- richting in te biengen. Tot het beroep, bedoeld in art. 15, le lid der Hinderwet, zijn volgens de bestaande jurispru dentie, alleen zy gerechtigd', die overeenkomstig artikel 7 der Hinderwet voor liet Gemeentebe stuur of één of meer zijner leden zijn versche nen., teneinde hunne bezwaren mondeling toe te lichten. Amersfoort, den 23. Februari 1909. Burgemeester en Wethouders voornoemd De Secretaris, De Burgemeester, J0. STBNFERT KROESE. WÜIJTIERS Politiek Overzicht Het einde van den boycot in Turkije. De geschillen tusschen Oostenrijk en Turkije zijn hunne oplossing nabijna ©eni ge malen tusschen Weenen en Konstantino- pel heen en weer te zijn gezonden, is ein delijk het protokol gereed, waarin de ver kregen overeenstemming is vastgelegd. Nu kan dus tot de uitvoering worden overge gaan, en daarna kunnen de wapenen worden opgeborgen, die in dezen strijd zijn gebe zigd. Onder die wapenen is er een, dat de verdienste had een nieuw strijdmiddel te zijn. De boycot, die in de Turksche havens is toegepast op de Oostenrijksche schepen en op de Oostenrijksche handelswaren, is een krachtig middel geweest in de Turksche han den, om Oostenrijk-Hongarije toegevend te stemmenmisschien heeft dit middel wel het meest er toe bijgedragen, dat de wenschen van Turkije ten slotte in Weenen gehoor hebben gevonden Het is niet voor de eerste maal gewee6t, dat dergelijke economische wapenen in den strijd zijn aangewend. Het continentale stel sel, dat indertijd door Napoleon I is toege past om den Engelschen handel van het vasteland van Europa te weren, levert daar van een voorbeeld. Maar in den vorm, waar in de boycot thans i6 toegepast, is het strijd middel geheel nieuw. In Turkije ging de boycot niet uit van de regeering; het parti culier initiatief heeft hem afgekondigd, ge regeld en toegepast; de volkswil heeft het succes er van verzekerd. Het continentale stelsel was een wapen, dat door den staat werd gehanteerd, maar het olk werkte niet mee en daardoor miste hi strijdmiddel ten deele zijne uitwerking. In Turkije echter had de bevolking zelve het wapen ter hand genomen. Gedurende meer dan vier maanden is de boycot in werking geweesthet volk zelf zag op de stipte handhaving toe en ver droeg gewillig het ongerief, dat er uit voort vloeide. Den 9en October is ie Konstantinopel de gedachte ontstaan om de uit Oostenrijk aan gevoerde goederen te boycotten. Den lOen werd door de Tanin, een invloedrijk Turksch dagblad, het wachtwoord uitgegeven, dat ter stond eenparige stemming vond. Dat was het moeielijkste niet. Een stroovuur is gemakkelijk aangestoken, maar het is van korten duur. Aan den ..nderen kant is het noodig en tevens moeielijk, dat eene bewe ging van dien aard er met aan wordt bloot gesteld te ontaarden in persoonlijke geweld daden, die diplomatieke bezwaren uitlokken en de regeering van het boycottende land in eene valsche stelling brengen. Dat moest eeeu opgewonden menjgte aan 't verstand gebracht worden. In eene openbare vergade ring te Pera, den 13en October, werd de taktiek, die moest worden gevolgd, aldus door den spreker uiteengezet: „Om niet te koopen in een winkel, is het voldoende, dat men er niet heengaat. Het is dwaas en over bodig voor die winkels betoogingen te gaan houden en te roepen, dat men er voortaan niets zal koopen. Ik heb steeds de sentimen- listische methode afgekeurd, die ons ernsti ge gevolgen zou kunnen brengen, welke wij als goede vaderlanders moeten vermijden." En dien zelfdeD dag begon men overal met het houden van groote openluchtvergaderin gen, waar Turksche, Grieksche, Armenische, Joodsche en Arabische sprekers elkaar af losten om gelijkluidende besluiten aan te prijzen. De roode fez, van welker vervaar diging Oostenrijksche fabrikanten het mo nopolie hebben, maakte plaats voor de witte fez van inlandsch maaksel of voor de astra- kau-muts. Hier en daar werd een enkelen voorbijganger de roode fez van het hoofd ge nomen, maar daarvoor werd spoedig een stokje gestokendoor overreding werd ver kregen, dat een eeuwenoud gebruik gewijzigd word. Natuurlijk werd het verbod terstond uitgestrekt tot alle verdere goederen, uit Oostenrijk afkomstig of in Oostenrijksche winkels verkocht. En het ongerief, dat men zich daardoor oplegde, was niet gering, want die magazijnen waren de best beklante van Konstantinopel. Deze vrijwillig ontstane beweging werd overigens deugdelijk geregeld in den vorm van boycot-commissiën, die overal hunn£ handlangers hadden om aan gifte te doen, als er overtredingen voorkwa men of kunstgrepen van den Oostenrijkschen handel Het opmerkelijkste feit is ongetwijfeld de uitstekende regeling van den boycot van het overzeesche vervoer. Het lossen van de Oos tenrijksche goederen is geheel onmogelijk gemaakt in alle Turksche havens. Men lost iu de havens de goederen over 't algemeen niet op de kade. De goederen worden over geladen op „mahonnes", schuiten, welker bezitters eene corporatie vormen, wier dien stel» men bij het laden en lossen niet kan missen. Deze „mahonnadjis" verbonden zich, d> 5 zij aan geen enkel Oostenrijksch schip hunne diensten zouden verleenen, en geen er.kel middel was in staat om hen op dit besluit te doen terugkomen. En als som- ïii ige goederen op de kade werden gelost, zc oals in Konstantinopel, dan waren de sjouwers even hardnekkig in hunne weige ring om die goedereo te vervoeren als de mahonnadjis. De stoomschepen van de Lloyd moesten dus onverrichter zake naar de haven van vertrek terugkeeren. De scha de, die de Lloyd en hare clienteele daardoor leden, springt in het oog. Vruchteloos trachtte de Lloyd hare goederen over te laaen op schepen, die voeren onder een an dere vlag. De andere stoomvaartmaatschap pijen werden terstond gewaarschuwd, dat luinne schepen dezelfde behandeling zouden wedervaren als die van de Lloyd, wanneer zij een enkel stuk aannamen, afkomstig van een Oostenrijksch stoomschip En het bleef niet bij eene ijdele bedreiging. Het boycot- n.mité werd door zijne handlangers op de hoogte gehouden van elke verdachte hande ling In Tripoli kon een Italiaansch schip, d.it enkele kisten met Oostenrijksche goede ren aan boord had, geen stuk lossen. De groote Italiaansche stoomvaartmaatschappij moest verklaren, dat zij geen Oostenrijksche goederen meer zou aannemen en die, welke aan boord van hare schepen waren, bergen in hare pakhuizen te Malta. Een Fransch stoomschip, dat bij vergissing een Oosten rijksche kist met wapenen aan boord had genomen, moest die kist aanstonds weer los sen op straffe van anders te worden ge boycot in de havens, die het verder zou aan doen. De uitkomst van dit niet zooveel streng heid gehandhaafde verbod zijn zeer ernstig geweest voor den Oostenrijkschen handel. D Oostenrijksche nijveren, die al hunne bestellingen maanden achtereen vernietigd zagen, hebben hunae regeering met klach ten bestormd. Aan die klachten kon geen gevolg gegeven worden, want de Turksche regeering was officieel niet bij den boycot betrokken. Geen bedreiging kon van haai gedaan krijgen, dat zij de koopers dwong de Oostenrijksche winkels te betre den of de sjouwers de Oostenrijksche sche pen te lossen. Men moest er wel toe komen, naar eene diplomatieke regeling te zoeken, als het eenige middel, waarvan hef ophou den van den boycot was te hopen. De Oos tenrijksche regeering heeft die partij ten slotte gekozen, en met de uitvoering van die regeling zal de boycot een einde nemen. Maar het zal wel niet de laatste maal zijn, dat men ziet, dat tot de toepassing van dit zoo deugdelijk gebleken strijdmiddel de toe vlucht wordt genomen. DuitschlandL B e r 1 ij n, 2 3 Febr. In de heden ge houden zitting van het reeds eenige dagen durende proces tegen den kapitein Berger en den redacteur Ilgenstein wegens belee- diging van het mnrinekabinet en meerdere admiraals, was Ilgenstein, tegen wien het Openbaar Ministerie 1 jaar en 3 maanden gevangenisstraf hsd geëischt, niet versche nen. Sinds gisteren is hij uit zijn woning verdwenen en niet te vinden. Berliju, 23 Febr De Kapitein ter zee Berger is, wegens openbare beleediging in vier gevallen, veroordeeld tot een boete van 5000 Mk.zijn mede-beklaagde, dr Ilgenstein, tot zes maanden gevangenisstraf. Tegen laatstgenoemde, die voortvluchtig is, is een bevel tot inhechtenisneming uit gevaardigd. Frankrijk. P a r ij s, 2 3 Febr. In de tariofcom- missie maakten de ministers van landbouw en handel technische bedenkingen, die inzon derheid de verhooging van het tarief betrof fen. De minister van buitenlandsche zaken legde nadruk op de internationale moeie- lijkheden en hiogclijke represailles. Som migen van de door de commissie voorge stelde maatregelen zouden inzonderheid de entente cordiale met Engeland in gevaar kunnen brengen Engeland. Het amendement-Ponsonby op het adres van antwoord op de troonrede, waarvan wij de verwerping door het lagerhuis hebben bericht, had ten doel de noodzakelijkheid uit te spreken, dat, nu het hoogerhuis tel kens wetsontwerpen verwerpt, die in het Lagerhuis met groote meerderheid zijn aan genomen, nog in deze zitting een wetsont werp wordt ingediend om uitvoering te geven aan het beginsel, den 26. Juni 1907 in een besluit van het Lagerhuis neergelegd, n.J. dat de wil van het volk, blijkende in de uitspraak van zijn gekozen vertegenwoordi gers, moet overwegen, en dat daartoe het recht van het Hoogerhuis om wetsontwerpen te wijzigen of te verwerpen zoodanig be perkt dient te worden, dat binnen den duur van een enkel parlement de beslissing van het Lagerhuis zal gelden Londen, 23 Febr. Lord Mprley, staatssecretaris voor Indië, stelde de tweede lezing voor van hot wetsontwerp op den In- dischen wetgevenden raad, waarin de her vormingen in het bestuur van Indië zijn op genomen die hij beeft aangegeven in zijne rede van 19 December j.l. Hij zeide, dat de toestand thans minder onrustbarend en somber was dan destijds, toen hij die rede hield, en dat" de open bare meening in Indië spoediger tot rust was gekomen dan hij of de onderkoning hadden durven hopen De minister van oorlog Haldane heeft in eene rede, die hij te Newcastle hield, eenige mededeelingen gedaan over een plan tot oprichting van generalen staf voor het rijk. Wanneer de reorganisatie is uitgevoerd, dan zal het Britsche rijk beschikken over een leger van 46 division of 23 legerkorp sen. De minister verklaarde..Zulk een leger is praktisch bereikbaar en men mag zich redelijkerwijs overgeven aan de hoop, dit leger tot werkelijkheid te maken.'' Van 24 Maart af zal Dover, waar de Oostelijke haveniugang zijne voltooiing na dert het steunpunt zijn voor de Atlantische vloot, uit zes linieschepen en zes kruisers bestaande onder bevel van admiraal Beres- ford, die tot dusver in Beashaven (Ierland) lag. Volgens de Daily News is admiraal Immingham van plan een punt bij Grimsby, aan den mond van den Humber, waar een reusachtig dok wordt gebouwd, tot steun punt te maken voor de torpedojagersvloot k*«Bsassas--'«sft Denemarken. Het Folketh:ng zette heden de beraad slagingen voort '-ver de wetsontwerpen op de landsverdediging. Tegenover het betoog van verschillen te partijleiders verklaarde de minister van oorlog Neergaard, dat de voorgestelde voo.uit geschoven stellingen bij Kopenhagen noodig waren voor de be veiliging van de onzijdigheid van het land. Deze versterkte punten kan men niet als landvestingen beschouwen. De minister be vestigde zijne vroegere verklaringen om trent de stelling van het buitenland tegen over de verdediging der onzijdigheid van Denemarken, nl da. van de zijde van het buitenland geen pressie was uitgeoefend en evenmin uitgeoefend zou worden. Na den minis!er van oorlog nam graaf Ahlefeld-Laurvigfn, minister van buiten landsche zaken, het woord. Hij verklaarde, dat Denemarken tegenwoordig met alle mo gendheden in d< meest vriendschappelijke betrekkingen staat en dat de mogendheden overtuigd zijn, dat Denemarken steeds eene stipte onzijdighei I in acht zal nemen. Maar tijdens een oorlog kunnen zich omstandig heden voordoen, waarbij eene schending der onzijdigheid nie* tot de onmogelijkheden zou behooren. Ais zulke gevallen zich voor doen, moe'en wij gereed zijn om zulk eene schending te beletten. Eene onverdedigde onzijdigheid is blootgesteld aan de moge lijkheid, dat zij riet geëerbiedigd wordt. Er zijn echter natuurlijk grenzen voor hetgeen een kleine staat aan zijne verdedi ging ten koste kan leggen. Twee dingen worden van ons verlangdeen correcte houding in onze buitenlandsche politiek en een krachtige verdediging naar de mate van onze krachten Vervullen wij deze voorwaar den. dan bestaat de kans, dat wij in een oorlog verwikkd ngen kunnen vermijden. Het is de wensch van alle mogendheden, dat ons verdedigingswezen zoo sterk moge lijk is. Daarom beveel ik dringend de aan neming der wetsontwerpen aan. Een lands verdediging, zoncer bescherming van Ko penhagen aan de landzijde, kan ik niet aan raden." Noorwegen. De conferentie tot regeling van den rechts toestand van Spitsbergen, zou deze week te Christian ia bijeenkomen. Het begin van de werkzaamheden is echter verdaagd, omdat de toestemming van de Noord-Amerikaan- Bclie regeering tot- liet congresprogramma nog niet ontvangen is. Rusland. Petersburg, 23 Febr. De Gzaar bezocht heden namiddag den vorst van Bul garije' in het Winterpaleis. De Keizer kwam in een open slede aanrijden en vertoefde ruim vijf kwartier in het paleis. Waarschijn lijk zal de vorst Vrijdag vertrekken Servië. Kroonprius George van Servië volhardt in zijne rol van enfant terrible. Ondanks al le waarschuwingen blijft hij agiteeren voor een oorlog, voortdurend zelfs in sterker mate. In den laatsten tijd verkeert hij bijna uitsluitend in officierskringen en daar schijnt hij uitermate populair te zijn. In eene biieeukoaist van officieren, waarin de mogelijkheid ter sprake kwam. dat Oosten rijk Servië zou bezetten, verklaarde hij met groote opgewondenheid. ,,Als dat gebeurt, hebben wij het te danken aan deze onbe kwame regeering en onze knoeiers van Naar het Engelsch 34 VAN C. N. EN W. M. WILLIAMSON". „Wij zouden motorboot-zeeroovers kunnen 2ijn," hernam zij, „en zouden daarmee ze ker veel geld verdienen. Wij zouden slechts de zwarte vlag behoeven te hijsohen, zoodra wij op een afgelegen water kwamen, waar wij een rijke schuit zagen liggen of een mooie buitenplaats aan den oever en de pret zou beginnen. Tioe zou ons helpen onze slachtoffers van angst te verlammen. Maar nn wij van de zwart© vlag spreken, zie ik de sterren der Vereenigde Staten wapperen boven onze hoofden. Hoe allerliefst er aan te denken die vlag daar te plaatsen, mijn heer Starr 1" „Het zou allerliefst zijn geweest, indien ik op dien inval waren gekomen," zeide de sohilder, „ongelukkigerwijze „Misschien kan onze kapitein het raadsel oplossen," merkte tante Fay vriendelijk op. Ik glimlachte. ,,Ik bezat toevallig die kleine zijden vlag," zeide ik, „en aangezien de eigenares der boot een. AmerikaansChe is, nam ik de vrijheid hare kleuren te bevesti gen aan dien kleinen stok, die in de plaats van een mast komt. Dat werd van morgen vroeg gedaanmaar wij hebben nog eene andere vlag aan boord; die van mijne Zeil en Roeiclub; als wij haar hijschen, geeft zij ous 'het recht vóór andere vaartuigen de sluizen door te gaan." „Alb, je dient toch tot iets," verklaarde de schilder, „waarom kunnen wij haar niet voortdurend laten wapperen, onder de Ame- rikaansche vlag, natuurlijk?'' „Dat zou niet rechtvaardig zijn, behalve in geval van nood," gaf ik ten antwoord. Al die arme lieden van lichters en schuiten moeten hun brood verdienen. Tijd is geld voor hen, en voor ons slechts genoegen. Het is 'billijk, «dat zij ons voorgaan, als zij het eerst aankomenmaar er kunnen zich om standigheden voordoen, waarin wij van ons voorrecht gebruik moeten maken en tot dan houd ik de vlag opgerold." „Ik dacht nooit dat ik mij aan boord van c*en motorboot zoo veilig zou gevoelen!" riep Miss Rivers uit. „Van het oogenblik, waar op Nell tot dezen tocht besloot, heb ik aan mijne dagelijksohe gebeden er een nieuwe toegevoegddat wij niet in de lucht zouden vliegen, of, zoo dat geschieden moest, wij het niet lang genoeg vooraf zouden weten om bang te zijn en aan heel kleine stukjes vliegen, die zich er later niets van kondein herinneren. Maar nu heb ik zulk een rustig gevoel, dat ik moeite moet doen om te be denken, dat ieder oogenblik mijn laatste kan zijn." „Ik zou mij die moeite liever besparen," zeide Miss Van Buren, „waarschijnlijk kun nen iemand nog erger dingen overkomen op een motorboot dan in een automobiel, omdat men omringd van water ismaar het is zoo lieerlijk rustig en men heeft geen angstige paarden, of blaffende honden, of straatkin deren, om u bezorgd te maken." „Ik beklaag thans de lieden aan boord van 9toombooten, zooals ik verledentoen wij in een auto zaten, medelijden !iad met de menschen, die in bedompte, zwarte trei nen moeten reizen," verzekerde Miss Rivers. ..Maar de lieden, die lichters en schuiten bewonen, beklaag ik niet. Wat zien die vaar tuigen er verrukkelijk uit! Ik zou het heer lijk vindien te wonen op die daarginds, met dien gekrulstaarten rooden leeuw op den voorsteven en dat groene huisje met witte geborduurde gordijntjes en bloempotten en aardige porseleinen dieren voor de vensters De schuit heet „de Anna Maria" en o! zij wordt in beweging gebracht door een mo tor." „Zoo vindt men er tegenwoordig meer," zeide ik. „Dait bespaart heel wat werk. Toe vallig keen ik „de Anna Maria" en de jonge vrouw, naar wie zij genoemd is. Zij woont aan boord en acht zich het gelukkigste we zen op aarde of op het water. Daar gaat zij naar de kombuis, met haar zuigeling in de armen. Beiden zien er lief uit. niet waar „Schilderijtjes!" riep Miss Rivers en hare stiefzuster, die op dat oogenblik bijzonder vriendelijk voor den schilder was, (ik ver beeld mij, dat het"een kunstgreep is, om den verschoppeling te toonen, hoe lief zij kan zijnvoor anderen), blikte haastig op van eene kaart van Nederland, (dóór Starr ten haren beihoeve op zijne knieën uitge spreid. „Men zou zeggen eene zeer jonge Madonna met het Christus-kind, door een Hollandse-hen meester geschitterdIk wilde, dat gij ons met haai- in kennis bracht." „Misschien zal ik dat doen, als wij hier langs terugkomen," zeilde ik. ,,Dan kunt gij aan boord gaan theedrinken in gezelschap van Anna Maria en haar kindje en den man ook, die er even goed uitziet als de overige leden van het gezin Zij zouden verrukt zijn en bijzonder trotsch u hun dobberend huis te toonen, dat Anna Maria's leven redde." „Hoe gebeurde dat? Het klinkt als een sprookje." „Het ia inderdaad een roman. Anna Ma ria is de dochter van een sclüppev en werd aan boord van eene schuit geboren en groot gebracht. Toen zij zeventien jaar was en vol vreugde voor haar vader liet huishouden deed (de moeder stierl toen zij een kind was) had de arme man het ongeluk te verdrinken. Er was niet veel geld voor Anna Maria op gespoord, düs moe6t de schuit verkocht wor den en zijzelve aan wal leven en het naai- s ter-s vak leeren. Zij voelde zich zoo ellendig als een goudvisdh, die men uit haai* kom zou nemen, en op tafel leggen. Binnen enkele maanden was zij aan het kwijnen gegaan en ofschoon zij juist op dat tijdstip een f linken, jongen chauffeur leerde kennen, die zich door haar bleek gezichtje liet bekoren, be zat zelfs liefde de macht niet haar te red den. De arme chauffeur verbeeldde zich dat er onder alle jonge meisjes geen bloem zoo schoon was als zijn wit sneeuwklokje Hij zag in, dat als hij slechts een son uit kon koopen zijn bruild gered zou zijnmaar daarvan kon geen sprake zijn en misschien zou de idylle op een treurspel uitgeloopen zijn, indien hij niet bij toeval op zekeren dag zijne zorgen aan zijn meester had ver teld. Nu bezat de meester eene schuit, die hij van een motor had voorzien. Hij had haar den géheelon zomer gebruikt en er reeds meer dan zijn geld aan plezier uitge haald. Toen hij dus het verhaal hoorde, Be loofde hij den chauffeur hem het vaartuig als een huwelijksgeschenk te geven en het de Anna Maria te doopon." „Welk een schat van een meester. Ik dweep mét hem!" riep Miss Van Buren, al vorens zich te herinneren, dat zij een ver* stootene toesprak. ..Daar lag niet veel verdienste in zijne daad'hij was zijn stuk speelgoed moede," untwoordtde ik onverschillig, maar ik voelde dat ik rood werd. „Dat geloof ik niet. Hij zeide het maar," riep Miss Rivers. ..Ik zou ook van hem houden. Is het een Hollander?" ..Het zou mij niet verbazen, als hij ons roer bestuurde," zeide tante Fay, aan TiWs oor trekkende. „O!" zeide Miss Vn Buren en verdiepte zioh weer in de landkaart. Zij en Starr volg den daarop onzen weg naar Gouda, waar wij heen gingen en ons tweöde ontbijt zouden gobruiken. Haastig begon zij thans met hem te redetwisten over de a-raag of wij ons op de Lek of op de Maas bevonden. Het ge zond verstand zeide de Maas, maar de kaart zeide de Lek. Men moest zich wel tot mij wenJden, om liet gesclul to beslechten. Ik verklaarde Starr hoe alleen deskundi gen hier de eene rivier van de ander© kon den ondier-scheiden en hoe zelfs deskundigen daaromtrent van meening verschilden. „Onze stroomen zijn in zoovele kanalen verdeeld, dat het even moeilijk is den een van den ander te scheiden als de haren van een vleohi. Het was weer een staaltje van Napo leon's onvergelijkelijke onbeschaamdheid Holland voor Frankrijk op te vorderen, om dat beweerde hij het land slechts een aanspoelsel was van Frankrijik's rivieren." Wordt vertvlgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1909 | | pagina 1