S". 248. fierste Hlad.
Woensdag 24 Februari 1909.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De Motorboot.
7"e Jaargang,
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post1.50.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Daze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
AdvertentiSnmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens bjj de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1regels f 0.50.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij voeruitbetaMng.
Oroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedxyf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, bjj abonnement. Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Amersfoort brengen ter algemeene kennis, dat
bij hun besluit, van lieden, ingevolge art, 8 der
Hinderwet, aan. E. J. van Ommen, wonende
alhier, vergunning is verleend tot de oprichting
vaat een. gasmotor van 2.5 P.K., dienenide tot het
in. beweging brengen van eene vleescli liakma-
ehine, in. het perceel Amhemsche straat wijk A.
no. 19, kadastraal bekend' gemeente Amersfoort,
sectie E, no. 1790, onder voorn-aarde
1. de fundeering van den motor wordt uitge
voerd in metselwerk of stampbeton en. rondom
geheel vrij gehouden van de opgaande muren
met hunne fundamenten
2. de afvoerpijp voor de afgewerkte gassen
van. den motor wordt zonder korte bochten ge
construeerd' en is van. voldoende wijdte
3. de ini sub 2 genoemde afvoerpijp wordt voor
zien van een, knailpot van. voldoende afmetingen,
zoodat de afvoer dól- gassen zonder hinderlijk
geraas plaats heeft
4. de in sub 2 bedoelde afvoerpijp wordt tot
eene hoogte van minstens 0.50 Meter boven den
nok van de bekapping boven de slachtplaats ge
leid.
Amersfoort, den 23. Februari 1909
Burgemeester cn Wethouders voornoemd
De Secretaris. De Burgemeester,
J. Cr. STPIN'FERT TC ROES E. WÜIJTIERS.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
Gelet op artt. 6 en 7 dor Hinderwet
Brengen ter kennis van het publiek, dat een
door E. J. van Ommen ingediend verzoek, met
bijlagen, om vergunning lot het oprichten r an
eene slachterij en lookerij, in het perceel alhier
gelegen aan de ATtrnh. straat no. 25. bij, het
Kadaster bekend onder Sectie E, no 3964 op tie
Secretarie der gemeente ter visie Jigt, en dat
op Dinsdag den 9. Maart aanstaande, des voor-
middags te half elf uren gelegenheid ten Raad-
huize wordt gegeven om, ten overstaan van liet
Gemeentebestuur of van een of meer zijner lo
den, bezwaren tegen het oprichten van tie in-
richting in te biengen.
Tot het beroep, bedoeld in art. 15, le lid der
Hinderwet, zijn volgens de bestaande jurispru
dentie, alleen zy gerechtigd', die overeenkomstig
artikel 7 der Hinderwet voor liet Gemeentebe
stuur of één of meer zijner leden zijn versche
nen., teneinde hunne bezwaren mondeling toe te
lichten.
Amersfoort, den 23. Februari 1909.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Secretaris, De Burgemeester,
J0. STBNFERT KROESE. WÜIJTIERS
Politiek Overzicht
Het einde van den boycot in Turkije.
De geschillen tusschen Oostenrijk en
Turkije zijn hunne oplossing nabijna ©eni
ge malen tusschen Weenen en Konstantino-
pel heen en weer te zijn gezonden, is ein
delijk het protokol gereed, waarin de ver
kregen overeenstemming is vastgelegd. Nu
kan dus tot de uitvoering worden overge
gaan, en daarna kunnen de wapenen worden
opgeborgen, die in dezen strijd zijn gebe
zigd. Onder die wapenen is er een, dat de
verdienste had een nieuw strijdmiddel te zijn.
De boycot, die in de Turksche havens is
toegepast op de Oostenrijksche schepen en
op de Oostenrijksche handelswaren, is een
krachtig middel geweest in de Turksche han
den, om Oostenrijk-Hongarije toegevend te
stemmenmisschien heeft dit middel wel het
meest er toe bijgedragen, dat de wenschen
van Turkije ten slotte in Weenen gehoor
hebben gevonden
Het is niet voor de eerste maal gewee6t,
dat dergelijke economische wapenen in den
strijd zijn aangewend. Het continentale stel
sel, dat indertijd door Napoleon I is toege
past om den Engelschen handel van het
vasteland van Europa te weren, levert daar
van een voorbeeld. Maar in den vorm, waar
in de boycot thans i6 toegepast, is het strijd
middel geheel nieuw. In Turkije ging de
boycot niet uit van de regeering; het parti
culier initiatief heeft hem afgekondigd, ge
regeld en toegepast; de volkswil heeft het
succes er van verzekerd. Het continentale
stelsel was een wapen, dat door den staat
werd gehanteerd, maar het olk werkte niet
mee en daardoor miste hi strijdmiddel ten
deele zijne uitwerking. In Turkije echter
had de bevolking zelve het wapen ter hand
genomen. Gedurende meer dan vier maanden
is de boycot in werking geweesthet volk
zelf zag op de stipte handhaving toe en ver
droeg gewillig het ongerief, dat er uit voort
vloeide.
Den 9en October is ie Konstantinopel de
gedachte ontstaan om de uit Oostenrijk aan
gevoerde goederen te boycotten. Den lOen
werd door de Tanin, een invloedrijk Turksch
dagblad, het wachtwoord uitgegeven, dat ter
stond eenparige stemming vond. Dat
was het moeielijkste niet. Een stroovuur is
gemakkelijk aangestoken, maar het is van
korten duur. Aan den ..nderen kant is het
noodig en tevens moeielijk, dat eene bewe
ging van dien aard er met aan wordt bloot
gesteld te ontaarden in persoonlijke geweld
daden, die diplomatieke bezwaren uitlokken
en de regeering van het boycottende land in
eene valsche stelling brengen. Dat moest
eeeu opgewonden menjgte aan 't verstand
gebracht worden. In eene openbare vergade
ring te Pera, den 13en October, werd de
taktiek, die moest worden gevolgd, aldus
door den spreker uiteengezet: „Om niet te
koopen in een winkel, is het voldoende, dat
men er niet heengaat. Het is dwaas en over
bodig voor die winkels betoogingen te gaan
houden en te roepen, dat men er voortaan
niets zal koopen. Ik heb steeds de sentimen-
listische methode afgekeurd, die ons ernsti
ge gevolgen zou kunnen brengen, welke wij
als goede vaderlanders moeten vermijden."
En dien zelfdeD dag begon men overal met
het houden van groote openluchtvergaderin
gen, waar Turksche, Grieksche, Armenische,
Joodsche en Arabische sprekers elkaar af
losten om gelijkluidende besluiten aan te
prijzen. De roode fez, van welker vervaar
diging Oostenrijksche fabrikanten het mo
nopolie hebben, maakte plaats voor de witte
fez van inlandsch maaksel of voor de astra-
kau-muts. Hier en daar werd een enkelen
voorbijganger de roode fez van het hoofd ge
nomen, maar daarvoor werd spoedig een
stokje gestokendoor overreding werd ver
kregen, dat een eeuwenoud gebruik gewijzigd
word. Natuurlijk werd het verbod terstond
uitgestrekt tot alle verdere goederen, uit
Oostenrijk afkomstig of in Oostenrijksche
winkels verkocht. En het ongerief, dat men
zich daardoor oplegde, was niet gering, want
die magazijnen waren de best beklante van
Konstantinopel. Deze vrijwillig ontstane
beweging werd overigens deugdelijk geregeld
in den vorm van boycot-commissiën, die
overal hunn£ handlangers hadden om aan
gifte te doen, als er overtredingen voorkwa
men of kunstgrepen van den Oostenrijkschen
handel
Het opmerkelijkste feit is ongetwijfeld de
uitstekende regeling van den boycot van het
overzeesche vervoer. Het lossen van de Oos
tenrijksche goederen is geheel onmogelijk
gemaakt in alle Turksche havens. Men lost
iu de havens de goederen over 't algemeen
niet op de kade. De goederen worden over
geladen op „mahonnes", schuiten, welker
bezitters eene corporatie vormen, wier dien
stel» men bij het laden en lossen niet kan
missen. Deze „mahonnadjis" verbonden zich,
d> 5 zij aan geen enkel Oostenrijksch schip
hunne diensten zouden verleenen, en geen
er.kel middel was in staat om hen op dit
besluit te doen terugkomen. En als som-
ïii ige goederen op de kade werden gelost,
zc oals in Konstantinopel, dan waren de
sjouwers even hardnekkig in hunne weige
ring om die goedereo te vervoeren als de
mahonnadjis. De stoomschepen van de
Lloyd moesten dus onverrichter zake naar
de haven van vertrek terugkeeren. De scha
de, die de Lloyd en hare clienteele daardoor
leden, springt in het oog. Vruchteloos
trachtte de Lloyd hare goederen over te
laaen op schepen, die voeren onder een an
dere vlag. De andere stoomvaartmaatschap
pijen werden terstond gewaarschuwd, dat
luinne schepen dezelfde behandeling zouden
wedervaren als die van de Lloyd, wanneer
zij een enkel stuk aannamen, afkomstig van
een Oostenrijksch stoomschip En het bleef
niet bij eene ijdele bedreiging. Het boycot-
n.mité werd door zijne handlangers op de
hoogte gehouden van elke verdachte hande
ling In Tripoli kon een Italiaansch schip,
d.it enkele kisten met Oostenrijksche goede
ren aan boord had, geen stuk lossen. De
groote Italiaansche stoomvaartmaatschappij
moest verklaren, dat zij geen Oostenrijksche
goederen meer zou aannemen en die, welke
aan boord van hare schepen waren, bergen
in hare pakhuizen te Malta. Een Fransch
stoomschip, dat bij vergissing een Oosten
rijksche kist met wapenen aan boord had
genomen, moest die kist aanstonds weer los
sen op straffe van anders te worden ge
boycot in de havens, die het verder zou aan
doen.
De uitkomst van dit niet zooveel streng
heid gehandhaafde verbod zijn zeer ernstig
geweest voor den Oostenrijkschen handel.
D Oostenrijksche nijveren, die al hunne
bestellingen maanden achtereen vernietigd
zagen, hebben hunae regeering met klach
ten bestormd. Aan die klachten kon geen
gevolg gegeven worden, want de Turksche
regeering was officieel niet bij den boycot
betrokken. Geen bedreiging kon van
haai gedaan krijgen, dat zij de koopers
dwong de Oostenrijksche winkels te betre
den of de sjouwers de Oostenrijksche sche
pen te lossen. Men moest er wel toe komen,
naar eene diplomatieke regeling te zoeken,
als het eenige middel, waarvan hef ophou
den van den boycot was te hopen. De Oos
tenrijksche regeering heeft die partij ten
slotte gekozen, en met de uitvoering van die
regeling zal de boycot een einde nemen.
Maar het zal wel niet de laatste maal zijn,
dat men ziet, dat tot de toepassing van dit
zoo deugdelijk gebleken strijdmiddel de toe
vlucht wordt genomen.
DuitschlandL
B e r 1 ij n, 2 3 Febr. In de heden ge
houden zitting van het reeds eenige dagen
durende proces tegen den kapitein Berger
en den redacteur Ilgenstein wegens belee-
diging van het mnrinekabinet en meerdere
admiraals, was Ilgenstein, tegen wien het
Openbaar Ministerie 1 jaar en 3 maanden
gevangenisstraf hsd geëischt, niet versche
nen. Sinds gisteren is hij uit zijn woning
verdwenen en niet te vinden.
Berliju, 23 Febr De Kapitein ter
zee Berger is, wegens openbare beleediging
in vier gevallen, veroordeeld tot een boete
van 5000 Mk.zijn mede-beklaagde, dr
Ilgenstein, tot zes maanden gevangenisstraf.
Tegen laatstgenoemde, die voortvluchtig
is, is een bevel tot inhechtenisneming uit
gevaardigd.
Frankrijk.
P a r ij s, 2 3 Febr. In de tariofcom-
missie maakten de ministers van landbouw
en handel technische bedenkingen, die inzon
derheid de verhooging van het tarief betrof
fen. De minister van buitenlandsche zaken
legde nadruk op de internationale moeie-
lijkheden en hiogclijke represailles. Som
migen van de door de commissie voorge
stelde maatregelen zouden inzonderheid de
entente cordiale met Engeland in gevaar
kunnen brengen
Engeland.
Het amendement-Ponsonby op het adres
van antwoord op de troonrede, waarvan wij
de verwerping door het lagerhuis hebben
bericht, had ten doel de noodzakelijkheid
uit te spreken, dat, nu het hoogerhuis tel
kens wetsontwerpen verwerpt, die in het
Lagerhuis met groote meerderheid zijn aan
genomen, nog in deze zitting een wetsont
werp wordt ingediend om uitvoering te
geven aan het beginsel, den 26. Juni 1907
in een besluit van het Lagerhuis neergelegd,
n.J. dat de wil van het volk, blijkende in de
uitspraak van zijn gekozen vertegenwoordi
gers, moet overwegen, en dat daartoe het
recht van het Hoogerhuis om wetsontwerpen
te wijzigen of te verwerpen zoodanig be
perkt dient te worden, dat binnen den
duur van een enkel parlement de beslissing
van het Lagerhuis zal gelden
Londen, 23 Febr. Lord Mprley,
staatssecretaris voor Indië, stelde de tweede
lezing voor van hot wetsontwerp op den In-
dischen wetgevenden raad, waarin de her
vormingen in het bestuur van Indië zijn op
genomen die hij beeft aangegeven in zijne
rede van 19 December j.l.
Hij zeide, dat de toestand thans minder
onrustbarend en somber was dan destijds,
toen hij die rede hield, en dat" de open
bare meening in Indië spoediger tot rust
was gekomen dan hij of de onderkoning
hadden durven hopen
De minister van oorlog Haldane heeft
in eene rede, die hij te Newcastle hield,
eenige mededeelingen gedaan over een plan
tot oprichting van generalen staf voor het
rijk. Wanneer de reorganisatie is uitgevoerd,
dan zal het Britsche rijk beschikken over
een leger van 46 division of 23 legerkorp
sen. De minister verklaarde..Zulk een
leger is praktisch bereikbaar en men mag
zich redelijkerwijs overgeven aan de hoop,
dit leger tot werkelijkheid te maken.''
Van 24 Maart af zal Dover, waar de
Oostelijke haveniugang zijne voltooiing na
dert het steunpunt zijn voor de Atlantische
vloot, uit zes linieschepen en zes kruisers
bestaande onder bevel van admiraal Beres-
ford, die tot dusver in Beashaven (Ierland)
lag. Volgens de Daily News is admiraal
Immingham van plan een punt bij Grimsby,
aan den mond van den Humber, waar een
reusachtig dok wordt gebouwd, tot steun
punt te maken voor de torpedojagersvloot
k*«Bsassas--'«sft
Denemarken.
Het Folketh:ng zette heden de beraad
slagingen voort '-ver de wetsontwerpen op
de landsverdediging. Tegenover het betoog
van verschillen te partijleiders verklaarde
de minister van oorlog Neergaard, dat de
voorgestelde voo.uit geschoven stellingen
bij Kopenhagen noodig waren voor de be
veiliging van de onzijdigheid van het land.
Deze versterkte punten kan men niet als
landvestingen beschouwen. De minister be
vestigde zijne vroegere verklaringen om
trent de stelling van het buitenland tegen
over de verdediging der onzijdigheid van
Denemarken, nl da. van de zijde van het
buitenland geen pressie was uitgeoefend en
evenmin uitgeoefend zou worden.
Na den minis!er van oorlog nam graaf
Ahlefeld-Laurvigfn, minister van buiten
landsche zaken, het woord. Hij verklaarde,
dat Denemarken tegenwoordig met alle mo
gendheden in d< meest vriendschappelijke
betrekkingen staat en dat de mogendheden
overtuigd zijn, dat Denemarken steeds eene
stipte onzijdighei I in acht zal nemen. Maar
tijdens een oorlog kunnen zich omstandig
heden voordoen, waarbij eene schending der
onzijdigheid nie* tot de onmogelijkheden
zou behooren. Ais zulke gevallen zich voor
doen, moe'en wij gereed zijn om zulk eene
schending te beletten. Eene onverdedigde
onzijdigheid is blootgesteld aan de moge
lijkheid, dat zij riet geëerbiedigd wordt.
Er zijn echter natuurlijk grenzen voor
hetgeen een kleine staat aan zijne verdedi
ging ten koste kan leggen. Twee dingen
worden van ons verlangdeen correcte
houding in onze buitenlandsche politiek en
een krachtige verdediging naar de mate van
onze krachten Vervullen wij deze voorwaar
den. dan bestaat de kans, dat wij in een
oorlog verwikkd ngen kunnen vermijden.
Het is de wensch van alle mogendheden,
dat ons verdedigingswezen zoo sterk moge
lijk is. Daarom beveel ik dringend de aan
neming der wetsontwerpen aan. Een lands
verdediging, zoncer bescherming van Ko
penhagen aan de landzijde, kan ik niet aan
raden."
Noorwegen.
De conferentie tot regeling van den rechts
toestand van Spitsbergen, zou deze week te
Christian ia bijeenkomen. Het begin van de
werkzaamheden is echter verdaagd, omdat
de toestemming van de Noord-Amerikaan-
Bclie regeering tot- liet congresprogramma nog
niet ontvangen is.
Rusland.
Petersburg, 23 Febr. De Gzaar
bezocht heden namiddag den vorst van Bul
garije' in het Winterpaleis. De Keizer kwam
in een open slede aanrijden en vertoefde
ruim vijf kwartier in het paleis. Waarschijn
lijk zal de vorst Vrijdag vertrekken
Servië.
Kroonprius George van Servië volhardt
in zijne rol van enfant terrible. Ondanks al
le waarschuwingen blijft hij agiteeren voor
een oorlog, voortdurend zelfs in sterker
mate. In den laatsten tijd verkeert hij bijna
uitsluitend in officierskringen en daar
schijnt hij uitermate populair te zijn. In
eene biieeukoaist van officieren, waarin de
mogelijkheid ter sprake kwam. dat Oosten
rijk Servië zou bezetten, verklaarde hij met
groote opgewondenheid. ,,Als dat gebeurt,
hebben wij het te danken aan deze onbe
kwame regeering en onze knoeiers van
Naar het Engelsch
34 VAN
C. N. EN W. M. WILLIAMSON".
„Wij zouden motorboot-zeeroovers kunnen
2ijn," hernam zij, „en zouden daarmee ze
ker veel geld verdienen. Wij zouden slechts
de zwarte vlag behoeven te hijsohen, zoodra
wij op een afgelegen water kwamen, waar
wij een rijke schuit zagen liggen of een
mooie buitenplaats aan den oever en de pret
zou beginnen. Tioe zou ons helpen onze
slachtoffers van angst te verlammen. Maar
nn wij van de zwart© vlag spreken, zie ik
de sterren der Vereenigde Staten wapperen
boven onze hoofden. Hoe allerliefst er aan
te denken die vlag daar te plaatsen, mijn
heer Starr 1"
„Het zou allerliefst zijn geweest, indien
ik op dien inval waren gekomen," zeide de
sohilder, „ongelukkigerwijze
„Misschien kan onze kapitein het raadsel
oplossen," merkte tante Fay vriendelijk op.
Ik glimlachte. ,,Ik bezat toevallig die
kleine zijden vlag," zeide ik, „en aangezien
de eigenares der boot een. AmerikaansChe is,
nam ik de vrijheid hare kleuren te bevesti
gen aan dien kleinen stok, die in de plaats
van een mast komt. Dat werd van morgen
vroeg gedaanmaar wij hebben nog eene
andere vlag aan boord; die van mijne Zeil
en Roeiclub; als wij haar hijschen, geeft zij
ous 'het recht vóór andere vaartuigen de
sluizen door te gaan."
„Alb, je dient toch tot iets," verklaarde
de schilder, „waarom kunnen wij haar niet
voortdurend laten wapperen, onder de Ame-
rikaansche vlag, natuurlijk?''
„Dat zou niet rechtvaardig zijn, behalve
in geval van nood," gaf ik ten antwoord. Al
die arme lieden van lichters en schuiten
moeten hun brood verdienen. Tijd is geld
voor hen, en voor ons slechts genoegen. Het
is 'billijk, «dat zij ons voorgaan, als zij het
eerst aankomenmaar er kunnen zich om
standigheden voordoen, waarin wij van ons
voorrecht gebruik moeten maken en tot dan
houd ik de vlag opgerold."
„Ik dacht nooit dat ik mij aan boord van
c*en motorboot zoo veilig zou gevoelen!" riep
Miss Rivers uit. „Van het oogenblik, waar
op Nell tot dezen tocht besloot, heb ik aan
mijne dagelijksohe gebeden er een nieuwe
toegevoegddat wij niet in de lucht zouden
vliegen, of, zoo dat geschieden moest, wij
het niet lang genoeg vooraf zouden weten
om bang te zijn en aan heel kleine stukjes
vliegen, die zich er later niets van kondein
herinneren. Maar nu heb ik zulk een rustig
gevoel, dat ik moeite moet doen om te be
denken, dat ieder oogenblik mijn laatste kan
zijn."
„Ik zou mij die moeite liever besparen,"
zeide Miss Van Buren, „waarschijnlijk kun
nen iemand nog erger dingen overkomen op
een motorboot dan in een automobiel, omdat
men omringd van water ismaar het is zoo
lieerlijk rustig en men heeft geen angstige
paarden, of blaffende honden, of straatkin
deren, om u bezorgd te maken."
„Ik beklaag thans de lieden aan boord
van 9toombooten, zooals ik verledentoen
wij in een auto zaten, medelijden !iad met
de menschen, die in bedompte, zwarte trei
nen moeten reizen," verzekerde Miss Rivers.
..Maar de lieden, die lichters en schuiten
bewonen, beklaag ik niet. Wat zien die vaar
tuigen er verrukkelijk uit! Ik zou het heer
lijk vindien te wonen op die daarginds, met
dien gekrulstaarten rooden leeuw op den
voorsteven en dat groene huisje met witte
geborduurde gordijntjes en bloempotten en
aardige porseleinen dieren voor de vensters
De schuit heet „de Anna Maria" en o! zij
wordt in beweging gebracht door een mo
tor."
„Zoo vindt men er tegenwoordig meer,"
zeide ik. „Dait bespaart heel wat werk. Toe
vallig keen ik „de Anna Maria" en de jonge
vrouw, naar wie zij genoemd is. Zij woont
aan boord en acht zich het gelukkigste we
zen op aarde of op het water. Daar gaat
zij naar de kombuis, met haar zuigeling in
de armen. Beiden zien er lief uit. niet
waar
„Schilderijtjes!" riep Miss Rivers en hare
stiefzuster, die op dat oogenblik bijzonder
vriendelijk voor den schilder was, (ik ver
beeld mij, dat het"een kunstgreep is, om den
verschoppeling te toonen, hoe lief zij kan
zijnvoor anderen), blikte haastig op
van eene kaart van Nederland, (dóór Starr
ten haren beihoeve op zijne knieën uitge
spreid. „Men zou zeggen eene zeer jonge
Madonna met het Christus-kind, door een
Hollandse-hen meester geschitterdIk wilde,
dat gij ons met haai- in kennis bracht."
„Misschien zal ik dat doen, als wij hier
langs terugkomen," zeilde ik. ,,Dan kunt gij
aan boord gaan theedrinken in gezelschap
van Anna Maria en haar kindje en den man
ook, die er even goed uitziet als de overige
leden van het gezin Zij zouden verrukt zijn
en bijzonder trotsch u hun dobberend huis
te toonen, dat Anna Maria's leven redde."
„Hoe gebeurde dat? Het klinkt als een
sprookje."
„Het ia inderdaad een roman. Anna Ma
ria is de dochter van een sclüppev en werd
aan boord van eene schuit geboren en groot
gebracht. Toen zij zeventien jaar was en vol
vreugde voor haar vader liet huishouden
deed (de moeder stierl toen zij een kind was)
had de arme man het ongeluk te verdrinken.
Er was niet veel geld voor Anna Maria op
gespoord, düs moe6t de schuit verkocht wor
den en zijzelve aan wal leven en het naai-
s ter-s vak leeren. Zij voelde zich zoo ellendig
als een goudvisdh, die men uit haai* kom zou
nemen, en op tafel leggen. Binnen enkele
maanden was zij aan het kwijnen gegaan en
ofschoon zij juist op dat tijdstip een f linken,
jongen chauffeur leerde kennen, die zich
door haar bleek gezichtje liet bekoren, be
zat zelfs liefde de macht niet haar te red
den. De arme chauffeur verbeeldde zich dat
er onder alle jonge meisjes geen bloem zoo
schoon was als zijn wit sneeuwklokje Hij
zag in, dat als hij slechts een son uit kon
koopen zijn bruild gered zou zijnmaar
daarvan kon geen sprake zijn en misschien
zou de idylle op een treurspel uitgeloopen
zijn, indien hij niet bij toeval op zekeren
dag zijne zorgen aan zijn meester had ver
teld. Nu bezat de meester eene schuit, die
hij van een motor had voorzien. Hij had
haar den géheelon zomer gebruikt en er
reeds meer dan zijn geld aan plezier uitge
haald. Toen hij dus het verhaal hoorde, Be
loofde hij den chauffeur hem het vaartuig
als een huwelijksgeschenk te geven en het
de Anna Maria te doopon."
„Welk een schat van een meester. Ik
dweep mét hem!" riep Miss Van Buren, al
vorens zich te herinneren, dat zij een ver*
stootene toesprak.
..Daar lag niet veel verdienste in zijne
daad'hij was zijn stuk speelgoed moede,"
untwoordtde ik onverschillig, maar ik voelde
dat ik rood werd.
„Dat geloof ik niet. Hij zeide het maar,"
riep Miss Rivers. ..Ik zou ook van hem
houden. Is het een Hollander?"
..Het zou mij niet verbazen, als hij ons
roer bestuurde," zeide tante Fay, aan TiWs
oor trekkende.
„O!" zeide Miss Vn Buren en verdiepte
zioh weer in de landkaart. Zij en Starr volg
den daarop onzen weg naar Gouda, waar wij
heen gingen en ons tweöde ontbijt zouden
gobruiken. Haastig begon zij thans met hem
te redetwisten over de a-raag of wij ons op
de Lek of op de Maas bevonden. Het ge
zond verstand zeide de Maas, maar de kaart
zeide de Lek.
Men moest zich wel tot mij wenJden, om
liet gesclul to beslechten.
Ik verklaarde Starr hoe alleen deskundi
gen hier de eene rivier van de ander© kon
den ondier-scheiden en hoe zelfs deskundigen
daaromtrent van meening verschilden. „Onze
stroomen zijn in zoovele kanalen verdeeld,
dat het even moeilijk is den een van den
ander te scheiden als de haren van een
vleohi. Het was weer een staaltje van Napo
leon's onvergelijkelijke onbeschaamdheid
Holland voor Frankrijk op te vorderen, om
dat beweerde hij het land slechts een
aanspoelsel was van Frankrijik's rivieren."
Wordt vertvlgd.