27 i.
Dinsdag 23 Maart 1909.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De Motorboot.
ABONNEMENTSPRIJS:
Por 3 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post- 1.50.
Afzonderlijke nummers0.05.
Daze Courant versohynt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Adrertentiönmededeelingen enz.gelieve men vóór II urn
's morgens by de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat
lntercomm. Telephoonnummer 66.
7"e J
DAGBLAD.
PRIJS DER ADVERTfiNTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke rogel meer - O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 «'Ciit-s bij vooruitbetaling.
Groole letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Aan hendie met 1 April
a. s. op dit blad inteekenen
worden de nummers die ge
durende de maand Maart nog
zullen verschijnenkoste
loos toegezonden.
Kennisgeving.
De Burgemeester en. Wethouders van Amers
foort
Gezien artikel 28 der Kieswet
Brengen ter kennis van belanghebbendendat
lieden is vastgesteld, en van 'bedien tot en. met
21 April- a. s. ter secretarie vctor een ieder ter in
zage zal liggen en in druk tegen betaling der
kosten verkrijgbaar is de K i e z er s 1 ij s t- v o o r
1 90 9—1 9 1 0.
Een ieder is bevoegd1 tot en met dear löen
April a.3. bij het Gemeentebestuur verbeterang
van de vastgestelde Kiezerslijst te vragen, op
ongezegeld papier, ingevoilge art. 50 der Kies-
wer. op grond' dat hij zelf of een ander, in strijd1
mei de wet, daarop voorkomt, niet voorkomt
of niet behoorlijk voorkomt.
De ingezetenen1 worden met nadruk gewezen
op do wensohelijMheid', zich ter secretarie te ko-
aneu vergewissen of zij op de Kiezerslijst zijn ge
plaatst, daar mot'ht dit verzuimd zijn, alsdan
herstel nog mogelijk is door middel van re
clame.
Tevens Liggen ter secretarie ter inzage de
alpliabetisclie lijsten, bevattende de namen ei*
voornamen van hen, die voor het eerst op <fe
Kiezerslijst zijn gebracht en van hen die daar
van zijn afgevoerd.
Amersfoort, den 22. Maart 1909.
Burgemeester en' Wethouders voornoemd.
De Secretaris, De Burgemeester,
•I. G. STEN FEUT KROiKSE. WüIJTlERS.
Politiek Overzicht.
l>e Kiisdsfli-i'iirksclic overeenkomst
Over den inhoud van het protokol der
uisschen de Russische en Turksche minis
ters van buitenlandsche zaken persoonlijk in
Petersburg gevoerde onderhandelingen over
de likwidatie van de door Turkije aan Rus
land verschuldigde oorlogsschadevergoeding,
zijn thans mededeelingen gedaan op grond
van door den grootvizier aan 'Turksche bla
den afgelegde verklaringen, waardoor men
een duidelijk beeld krijgt van de strekking
van 't geen is ov ereeti gekomen. Rusland
staal aan Turkije toe de vereffening van 40
termijnen van de oorlogsschadevergoeding,
elk groot 340.000 Turksche ponden of
7,782,000 frs. Deze 40 termijnen hebben,
tegen 5A pet. gedisconteerd, eene waarde op
dit oogenblik van 4,455,700 Turksche pon
den of 124,856,000 frs.
De Russische, door Turkije geaccepteerde
aanbieding komt ongeveer overeen met het
oorspronkelijke verlangen van Turkije om
alle 74 termijnen te vereffenen tegen bijbe
taling van het bedrag van 700,000 Turksche
ponden in contant geld. De gezamenlijke 74
termijnen hebben, tegen 51 pet. berekend,
eene kapitaalswaarde van 6,064,200 Turk
sche ponden of 138,794,000 frs., derhalve
eene waarde welke die van de 40 in deze
transactie begrepen termijnen met 608,500
Turksche ponden of 13,938,000 francs over
treft. Turkije zou dus, als men den rente
voet van 5A pet ook voor ae laatste 34 ter
mijnen als basis laat gelden, nog iets beter
uitkomen dan met zijn c'gen aanbod. Maar
voor de verrekening van deze 34 termijnen
is een andere rentevoet aangenomen. Aan
Turkije is vrijheid gegeven, tot 1 Juli van
dit ja ai' om te verklaren, dat bet die termij
nen, gokapitaliseerd tegen 4 pet. voor con
tant geld wil aflossen. De lage rentevoet is
hier van grooten invloed, want bij eene kapi
talisatie tegen 4 pet. vertegenwoordigen deze
34 termijnen, waarvan de eerste na liet 41e
en de laatste na het 74e jaar invorderbaar
is, eene oogenblikkeJijke waarde van
1,303,800 Turksche ponden of 29,841,000
frs., derhalve tegenover de berekening naar
5i pet. eene hoogere waarde van 695,300
Turksche ponden of 15,914,000 frs. De ren
tevoet van 4 pet. beantwoordt noch aan de
tegenwoordige Russische, noch aan de Turk
sche credietomstandigheden, en er zal zeker
aan Turksche zijde slechts eene geringe nei
ging bestaan om van dit recht gebruik te
maken. Doet Turkije dat niet, dan kan het
na verloop van 40 jaren het recht van kapi
taliseering weder verkrijgen tot de voorwaar
den van zijn Europeesch crediet op dat tijd
stip.
Uit deze cijfers mag men de slotsom trek
ken, dat de Russische regeering in het we
zen der zaak het door Turkije voorgestelde
en door den Engelschen minister Sir Ed
ward Grey aanbevolen plan heeft aangeno
men; maar dat het er de voorkeur aan gege
ven heeft, in plaats van de door Turkije
aangeboden contante betaling, genoegen te
nemen met de aanspraak op de met deze
contante betaling gelijkwaardige 34 laatste
termijnen, om den schijn te doen ontstaan,
dat hel ten slotte zijn standpunt heeft gered
en tegenover Turkije gelijk behouden heeft.
Zooals bekend is, maakt deze Russisch-
Turksche overeenkomst een onderdeel uit
van de tusschen Turkije en Bulgarije te
sluiten regeling tot vereffening van de tus
schen hen bestaande geschillen. Rusland
treedt hier op als de makelaar, die deze
twee partijen samenbrengt De aanbieding,
die het aau Turkije heeft gedaan, moet die
nen om 't mogelijk te maken, dat Turkije
door middel van eene leening, waarvoor de
door Rusland kwijt te schelden termijnen
rente en aflossing zullen verschaffen, het
geld in handen krijgt, dat het van Bulga
rije vordert als prijs voor zijne.medewerking
tot eene minnelijke boedelscheiding met zijn
voormaligen vazalstaat. Het offer, dat Rus
land daarvoor brengt, moet door Bulgarije
terug betaald worden. Voor dat echter deze
Russisch-Turksche overeenkomst in werking
kan treden, zullen nog een aantal détail-
punten geregeld moeten worden om den weg
te effenen voor het sluiten van de Turksch-
Bulgaarsche overceukomst. In Bulgarije
heerscht ontstemming over de bepaling in do
Russisch-Turksche overeenkomst, dat Tur
kije eerst na de regeling van die punten
van ondergeschikt belang, waartoe o.a. be-
hooren de goederen der vrome stichtingen
en de vuurtovengelden, de onafhankelijkheid
van Turkije zal erkennen. Verder moet de
vraag der schadeloosstelling van de Orient-
spoorwegmaatsoliappij geregeld worden
Bulgavije staat op het standpunt, dat de
26 millioon francs, die deze maatschappij
vraagt als vergoeding voor den overgang
van hare lijnen in Oost-Rumelië aan den
Bulgaarschen staat, moeten gevonden wor
den uit de uitkeering, die Turkije krijgt
Turkije is, zooals wel te begrijpen is, niet
geneigd hiermee genoegen te nemen. Er is
dus nog overvloedig stof voor verdere on
derhandelingen.
Duitschland.
B e r 1 ij n, 2 2 Maart. Geheimraad
prof. von Renvers is heden voormiddag ge
storven.
Frankrijk.
P a r ij s, 2 1 Maart. Tot leden van
de Kanier zijn gekozen in Tontoire de radi
caal-socialist Hamiand, in Clermont Fer-
rand de radicaal-socialist Marron, in Doul-
lens de radicaal Dusseval, in Delley de ra
dicaal-socialist Heritier, in Meaux de radi
caal-socialist Perissoud.
P a r ij s, 2 1 Maart. De vereeniging
van handel en nijverheid had heden middag
eene bertooging georganiseerd om te protes
teeren tegen de staking van de" postbeamb
ten.
Et werd eene oproeping verspreid, waarin
de bevolking werd uitgeuoodigd voor liet
hoofdpostkantoor te komeii protesteeren te
gen onderstaatssecretaris Simyau. In de
rue du Louvre kwamen 2000 personen bij
een. De prefect van politie leidde eene ster
ke politiemacht tot handhaving van de
orde. De betoogers, die werden terugge
drongen, verzamelden zich daarna voor een
koffiehuis, waar de sprekers het ontslag
van Simyan vroegen. De menigte werd dooi
de politie verstrooid, maar verder op vorm
den zich weer nieuwe groepen.
P a r ij s, 2 2 Maart. In de Kamer
interpelleerde Rouanet over eenige onjuist
heden in de redevoering van Barthou van
Vrijdag; hij hield tevens vol, dat Ie bevor
dering voor J bij keuze door gee>D enkele
circulaire was ingetrokken.
Roüanet deed een beroep op alle ministers
en verzocht hen een bewij s te geven van
verzoeningsgezindheid en zich niet te ver
schuilen achter redenen van staatsbeleid.
Minister Barthou antwoordde, dat het
debat over deze zaak reeds gesloten was.
Hij kan niet dulden, dat er twijfel wordt
geopperd aan de algemeene verklaring, die
hij Vrijdag heeft afgelegd; hij handhaaft
die verklaring ten volle.
Minister Barnhou zeide verder dat de
Staat-patroon door het ontvangen der ge
delegeerden een goed voorbeeld moest geven
aan. de industrieelen, die met huil personeel
in conflict zijn. De minister hoopte, dat de
arbeid morgen in vollen omvang hervat zal
zijn, zonder dat de regeering ook maar het
geringste van hare rechten heeft prijs te
geven.
Gauthier de Clagny verweet de regeering,
dat zij den onderstaat; secret ar is Simyan
heeft opgeofferd.
Minister Barthou protesteerde tegen dit
verwijt; de regeering had geweigerd over
deze zaak met de stakers te spreken.
Dat de stakers ontvangen zijn, duidt vol
strekt niet aan, dat de regeering aan de
ambtenaren het recht ven staking toekent.
De minister drukte de hoop uit, dat de
Kamer zal goedkeuren wat de regeering heeft
gedaan.
Eenige afgevaardigden stelden voor een
voudig over te gaan tot de orde van den
dag. Minister BavUhou wees dit af en stelde
de quaestie van vertrouwen.
De motie om over te gaan tot de eenvou
dige orde van den dag werd verworpen met
319 tegen 240 stemmen.
Een motie-Delpierre, door de regeering
aanvaard en waarin wordt verklaard, dat de
Kamer, vertrouwen stellende in de regeering,
hare verklaringen goedkeurt en elke toevoe
ging afwijst, werd aangenomen met 344 tegen
138 stemmen.
Daarna werd de zitting gesloten.
Tweede telegram. Voordat er go-
stemd werd over de motiën, sprak minister
president Glemenceau nog over de bezoeken
van de gedelegeerden dor lijnbeambten. Hij
zeide: ,,De delegatie vroeg van ons het ont
slag van Simyan en de belofte, dat geen
enkel postbeambte ontslag zou krijgen.
Ik heb uitdrukkelijk geweigerd over den
eersten eisch in discussie te treden. Ten
aanzien van de ontslagverleeningon, wegens
feiten tijdens de staking bedreven, heb ik mij
tot niot« verbonden, maar ik heb gezegd,
dat wij geneigd waren tot welwillendheid.
Heden zijn weder andere gedelegeerden bij
mij gekomen. Ook hun heb ik verklaard,
dat Symian geen ontslag zou nemen en dat,
wanneer hij er beden om zou vragen, ik het
zou weigeren."
P a r ij s. 2 2 Maart. De onderstaats
secretaris der posterijen maakt de volgende
mededeeling bekendDe telegraafdienst is
heden aanzienlijk verbeterd, zoowel wat be
treft het net van lijnen, als het aantal te
rug gekom- - beambten. Heden keerden in
het hoofdbureau 80 mannen en 46 vrouwen
terug. Fr zijn 50,000 telegrammen doorge
seind.
P a r ij s, 2 2 Maart. In ■eene verga
dering in Tivoli Wauxhall zette Pauron de
kwestie uiteen. Hij zeide Men bericht ons,
dat Glemenceau in de Kamer woorden ge
sproken heeft, die in strijd zijn met de me
dedeelingen, welke hij ons in zijn kabinet
deed. Ik meen' daarom dat wij, alvorens
een besluit te nemen, het Journal Officiel
moeten afwachten. Ik stel voor morgen
ochtend weder te vergaderen.
Dit voorstel werd aangenomen.
Nice, 22 Maart. De staking van
de postbeambten is feitelijk geëindigd.
Marseille, 22 M aart. In eene ver
gadering van beambten van post, telegraaf
en telefoon is besloten het werk eerst te
hervatten als voldoening is verschaft.
L y o n 2 2 Maart. De stakende post
beambten besjoten de staking tot het uiterste
voort te zetten.
Rouaan, 22 Maart. De werklieden
aan de telegraaf- en telefoonlijnen te Rouaan
en Dieppe besloten morgen het werk te her
vatten
De regeering heeft aan de stakende be
ambten bij post, telegraaf en telefoon een
vrij langen bedenktijd gelaten; zij konden
tot Dinsdagmorgen overwegen of .zij den
arbeid zouden hervatten, want vóór dien
tijd zouden de besluiten tot ontslag, die
voor de stakers gereed lagen, niet ten uit
roer gelegd worden. Tot onderhandelingen
met de stakers is de regeering niet bereid
dit is reeds Vrijdag in de Kamer verklaard
en later door de ministers Clemenceau en
Barthou herhaald aan de gemachtigden van
de stakers, die kwamen verklaren, dat zij
bereid waren den arbeid te hervatten, als
uc onderstaatssecretaris Simyan werd ont
slagen en den stakers straffeloosheid ver
zekerd weru. Intussohen handhaaft zich het
gerucht, dat de heer Simyan zal aftreden,
om te vermijden, dat eenige duizenden be
ambten, die. zooals men aanneemt, in de
staking zullen volharden als Simyan aan
blijft, zouden moeten getroffen worden. In
uie richting wordt ook eene uitdrukking
van minister Barthou uitgelegd, die in ant
woord op liet door den afgevaardigde Sem-
bat uitgedrukte verlangen naar wijziging
in hei bestuur van de posterijen en reor
ganisatie van den dienst ten antwoord gaf,
dat dit punt een vraag van morgen kan
zijn, maar niet eeno van vandaag.
Het onbruikbaar maken van de telegraaf
lijnen geschiedde minder door liet stuksnij-
den van de draden, dan door ze onderling
te verbinden, waardoor alle stroomen in
verwarring door elkaar liepen, en door ze
met den grond in verbinding te brengen.
He: is een moeielijk en tijdroovend werk
de leidingen te herstellen, omdat de lijnen
nauwkeurig moeten worden afgezocht om de
plaatsen te vinden, waar de storing is aan
gebracht.
De voorzitter van de Parijsche Kamer
van koophandel heeft aan minister Barthou
geschreven da", hoe onaangenaam en scha
delijk de staking ook 'was, het toch beter
was het kwaad het hoofd te bieden, dan
zich voor de toekomst aan nog ernstiger
rampen bloct te stellen. Als vertegenwoor
diger van den Parijachen handel stelde hij
er prijs op te verklaren, dat, hoe groot de
berokkende schade ook was, toch volstrekt
niet zou ziji goed te keuren eene oplossing,
die om de gevolgen van eene noodlottige
stremming van de handelstransactiën te be
perken, lie! stakingsrecht van de openbare
diensten als rechtmatig zou erkennen.
Engeland.
Londen, 22 M aart. In den loop van
het voortgezette debat over de marinebe-
grooting werden aan den eersten minister
Asquitli verschillende vragen gesteld omtrent
de verklaring van admiraal Tirpitz in de be
grotingscommissie van den Rijksdag, dat er
door de Britsche regeering geen voorstellen
over inkrimping der zeemacht waren gedaan
aan de Duitsche regeering.
Asquith antwoordde, dat zijne verklaring
van 16 Maart de feiten juist had weergege
ven hij handhaafde dit in alle opzichten.
(Toejuichingen).
De zaak had in den loop van het laatste
jaar meer dan eens een onderwerp van ver
trouwelijke besprekingen tusschen de twee
regeeringen uitgemaakt, met het doel onzer
zijds om te weten te komen of eventueele
voorstellen in dien geest in goede aarde zou
den valleu.
,,Wij formuleerden geen voorstellen, om
dat ons te verstaan was gegeven, dat het
Duitsche vlootprogram bij de wet was vast
gesteld en geenszins afhankelijk was van het
Engelsche."
Asquith voegde hieraan nog toe, dat hij
geen authentieke mededeeling bezat over de
verklaring van admiraal van Tirpitzhij
zou dus alle verdere beschouwingen opschor
ten, totdat hij de verklaring, die het minis
terie van buitenlandsche zaken verwacht van
Duitschland te zullen krijgen, voor zich
heeft.
Hij verzocht het huis zijn oordeel op to
schorten, totdat het volledige verklaringen
van Sir Edward Grey had ontvangen. Er
was in deze zaak geen wrijving of onvrien
delijkheid, geen verdenking aan een van
beide zijden van dieper liggende oorzaken,
maar wederkeerig bestond het besef van wat
men verplicht was aan de onafhankelijkheid,
van de twee groote volken. Er was een ge
meenschappelijk gevoel, dat men in deze
groote zaak van de nationale verdediging
in de eersite plaats moest letten op wat men
meende het eigen bijzondere 'belang te zijn.
Naar hel l'higdsch
57 VAN
N. en W. M. WILLIAMSON.
Wonderlijke menschen," zeide Starr. „De
Hollanders zijn een zonderling mengsel van
achterhoudendheid en nieuwsgierigheid. Men
ziet geen stad of dorp, waar de ramen niet
met gordijnen bedekt zijn en beschermd door
blauwe horretjes. Maar ofschoon de wezens
achter die vensters zoo gaarne hun leven
verborgen houden, worden zij toch Verteerd
van nieuwsgierigheid, wat daar buiten om
gaat. Uit vrees er iets van te zullen missen,
hangen zij spiegeltjes uit, waarin zij zien
kunnen wat er op straat gebeurt. „Ziende,
ongezien", mocht men wel als motto boven
de huisdeuren schrijven."
„De dame van Sholott bracht het in de
mode," zeide Nell.
Toen wij dichter bij Broek-in-Waterland
kwamen, werd het landschap, dat reeds wel
riekend van zindelijkheid was, nog zindelij-
ker, om Broek's reputatie eer aan te doen.
De kleinste en grofste houten huisjes aan de
oevers van het kanaal hadden gesteven witte
gordijntjes met linten saamgebouden voor de
ramen. Hekken waren blauw of groen ge
schilderd en met witte punten afgezet Zelfs
de hooiharken en andere landbouw-gereed-
schappen waren rood en geel geschilderd en
groene emmers hadden wijdgeopende schar-
laken-roode monden.
Toen wij door het dorp wandelden, na de
de Lorelei aan de brug te hebben vastge-
nieerd, lachten en keuvelden de meisjes te
zamen, maar onwillekeurig lieten zij hare
stemmen bot een gefluister dalen, toen zij
in de groene schaduw van het stadje kwa
men, onder .de lange rij van zware hoornen
eide betoovering 'van slaperige stilte,
maakte zich ook van haar meester.
Ik geloof, dat niemand, die in Broek-in-
Waterland komt, zich aan de betoovering
kan ontrekken. Men hoort er geen geluid.
Zelfs de boomen fluisteren en de meest
onopgevoede hond zou niet wagen er luid
te blaffen
„Heeft u wel eens opgemerkt," vroeg
Nell mij zachtjes, „dat men nooit geluiden
in droomen hoort? Hoe opwindend de beel
den ook zijn men hoort nooit eenig geluid
alles schijnt als iu eene pantomime te ge
beuren. Hier is het precies eender. Wij
droomen van Broek-in-Waterland, zooals wij
van andere plaatsen gedroomd hebben."
„En droomen wij ook van elkander?"
„Dat zou mij niets verwonderen."
„Dan hoop ik, dat er niets zal gebeuren,
om mij uit dezen schoonen droom te wek
ken.'
Wij kwamen juist in onzen droom aan
een curiositeiten-winkel, en hierin vond zij
eene verontschuldiging om mij het ant
woord schuldig te blijven.
Het huisje stond aan het uiteinde der
stad, een van de eerste oude huisjes, die
er uitzien alsof zij gemaakt zijn voor wel
gestelde poppen van voor twee eeuwen.
Zediglijk verscholen in een poppentuin met
nagebootste grot. van druipsteen en groe
pen van niiniatuur-standbeeklen te midden
van taxis-boom-dieren, staat de deur er al
toos wagenwijd open, als om de bezoekers
tc verwelkomen en uit te noödigen binnen
tr treden. Daarbinnen onbestemde kleuren
tegen een donkeren achtergrond blauw dat
i oud-Delftsch moet voorstellengeel dat
oud koper verbeeldde; en .alles glinster en-
1 de in bet halfdonker, met de eigenaardige
i waaide, die bloemen in de schemering hdb-
ben.
Ik wist, dat Nell en Phyllis en de chape
ronne dezen winkel niet voorbij zouden gaan
en ik had gelijk.
Wij vonden daarbinnen een man, maar hij
j vroeg ons niet, iets te koopen. Hij nam het
voorkomen aan'van een gastheer, die gaarne
zijne schatten laat zien, en de chaperonne
vreesde, dat ik haar voor den gek hield, toen
ik haar uitnoodigde de aardige vreemde ka
mertjes eens te bekijken.
I „Ik geloof niet dat het een winkel is,"
zeide zij. Het is precies een excentriek huisje
dat iemand behoort, diie voor het oogenblik
I uit de stad is, een lieve, oude ongehuwde
dame. misschien een verzanielaarster van
j oudheden, voor haar eigen plezier. Deze man
j is slechts de bewaarder."
„Zij is misschien in een anderen droom
geraakt," meende Ncdl.
i „Zij is verdwaald, die arme oude ziel en
kan den weg nooit meer terug vinden. Daar-
j om worden die dingen thans verkocht als
I zij ten minste bestaan. Maar luister, al de
j klokken in huis praten nuet elkander over
haar. Zij verwachten haar nog, en daarom
tikken zij het heele jaar door, om den tijd
van wachten te dooden want enkele hunner
1 moeten wel over de honderd jaar zijn."
,,Hij is wel -een trouw_bewaarder, dat hij
alles zoo netjes in orde houdt," zeide Phyl
lis. „Maar misschien gelooft hij wat de klok
ken hem vertellen omtrent de thuiskomst der
oude dame. Hij heeft de netste gordijntjes
voor de ramen en in dit prachtstuk van een
bedstede heeft hij zoo maar in te wippen om
den echten droom weer voort te droomen."
„Hij zou bemoeilijkt worden door de an
dere Broekers, als hij alles niet zindelijk
hield," antwoordde ik. „U weet, Broek-in-
Wa ter land wordt voor de zindelijks to plaats
in Nederland gehoudenen daar zijn zij
trotsch op. Meu placht te zeggen, dat als er
een blad van de boomen viel of een stroo-
halmpje van een voorbijgaande kar en een
der bewoners zag het, hij het huis uitsnelde
om liet afschuwelijke ding op te rapen en in
het kanaal te werpen."
„Laten we eens wat papier-snippers
strooien," zeide Starr, „en zien wat er ge
beurt."
„Ik vrees, dat zij niet meer zoo opmerk
zaam of energiek zijn als vroeger. Ik telde
al drie strootjes op de brug, toen wij bier
kwamen."
„Hoe heerlijk zou ik het vinden om hier
te lunchen aan die beelderige oude mahonie-
tafel met die Dclftsehe bordjes en kannen,"
zuchtte Miss Rivers, terwijl zij hare oogen
liet gaan over de oude meubelen, die, zooals
zij zeide, slechts schijnen te wachten, tot de
verkeerde droom uit is.
Ik zal u ergens anders brengen om te lun
chen," zeide ik. „Maar gij kunt Delftsch
aardewerk en kannen hier voor uw eigen
tafel koopen, als u daar lust in heeft."
Daarop werden eenige artikelen na loven
en bieden aangeschaftalhoewel Nell het
wreed vond iets te koopen en dat van zijne
vrienden te scheiden. Men zou waarlijk zijno
verontschuldiging moeten maken, dat men ze
mede nam.
„Er is nog tijd genoeg om de naaste kaas
makerij binnen te gaan en de oude kerk te
bezichtigen," zeide ik. „als liet u niet sche
len kan wat later koffie te drinken." Natuur
lijk hadden zij hier niets op tegen wij be
gaven ons naar de model-boerderij van
Broek, een groot huis, waar de koeien ïu
nette Stallen wonen, waarvan de vloer met
iets bedekt is, dat veel heeft van geraspte
kaas. De chaperonne beweerde, dat het niets
anders was dan zaagsel en waarschijnlijk
had zij gelijk; toch zag elke aparte stal in
de lange rij met het begordijnde raam en
de blauw gewasschen muren er netjes ge
noeg uit, zelfs voor een kieskeurig men-
schelijk wezen. Wij zouden hier nog langer
verwijld hebben om naar de kazen te kijken
en den geur der melkerij op te snuiven, als
niet een vloed toeristen van een plezierboot
was komen binnenstuiven, ons verdreven en
Tibe verzwolgen had. Na eenig zoeken werd
hij echter gevonden, op den drempel van den
winkel der oudheden, waarheen hij wijselijk
was teruggekeerd, om zijn vrienden af te
wachten. Wij gingen toen het meer voorbij
met zijne verlaten muziektent, naar oen der
weinige schilderachtige kerkjes, die in mijn
land nog overgebleven zijn.
Het is gewit en beeft kale muren, maar in-
plaats van liet afstootond te maken, geeft
juist die witheid er iets vrooms aan. De
oude rozenhouten preekstoel met zijn klank
bord maakt een alleraan gen aamsten indruk
en bet koperwerk is een lust voor de oogen.
Wordt vervolgd