JT. 327.
Maandag 17 Mei 1909.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De Motorboot.
7" Jaargang.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post- 1.50.
Afzonderlijke nummers0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 urn
's morgens bjj de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f O.ÖO.
Elke regel meer - O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 cents bjj vooruitbetaling.
öroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen UA
het herhaald adverteeren in dit Blad, bjj abonnement. Eaa*
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
Do Burgemeester eiv Wethouders van Amers
foort dloeni te weten, diat door den Raad! diier ge
meente in zijn© vergadering ran dien. 27. April
1909 is vastgesteld: de volgende verordening
Verordening itofc wijziging der ^Veror
dening, vaststellende bepalingen die
gelden voor alle politie-verordewingen
waarbij straffen zijn bedreigd!, voor
zoover daarbij te dóenl opzichte geen
bijzondere voorschriften, gemaakt zijn'
f vastgesteld bij Raadsbesluit van 17
November 1890, gewijzigd, by ralads-
besliidt van 28 Jninli 1906).
Airt. 1.
In art. 3 van ,,de Verordening, vaststellende
bepalingen die gelden' voor alle politieverorde
ningen waarbij straffen zijn bedireigd, voor zoo
ver <iaarbij te dien opzichte geen bijzondere voor
schriften gemaakt zijn/', wordt 4o. gelezen
,.4o. Het gedeelte van den1 weg, die-krach
tens raadsbesluit van 12 Januari 1909, no. 13,
vani af het Stationsplein door de Vlasakkers ge
maakt wordt, tot aan-hot perceel, kadastiraal be
kend gemeente Amersfoort, Sectie C, no. 697
Het vroegere ,,4o." wordt- ,,5o."
Art. 2.
In het laatste lid van1 art. 4 der bovengenoenu
de verordening wordt achter ..beschouwd" ge-
Wen
„het gedeelte van den weg, d-ic krachtens
raadsbesluit van 12 Januari 1909, no. 13, van af
hot Stationsplein door de Vlasakkers gemaakt-
wordt, tot aan het perceel, kadastraal bekend
.gemeente Amersfoort, Sectie C, no. 697en
voorts."
Zijnde dleze verordening aan de Gedeputeerde
Staten van! Uitrecht volgens hun bericht van don
10. Mei 1909, 3e afdeelifflg, no. 1487/1082 in af
schrift medegedeeld.
En is hiervan afkondiging geschied waar het
behoort, den 14. Mei 1909.
De Secretaris, De Burgemeester.
J. 0. STEXFERT KROESE. WÜIJTIERS.
De Burgemeester van Amersfoort brengt tor
kenniis vhjin belanghebbenden, dat, volgons schrij
ven van- don Cornmisaris der Koiningin in dte pro
vincie Utrecht, op 18 Mei en zoo nood'ig ook op
19 Mei 1909 eene schietoefening zal worden ge
houden van het fort Pampus
dat er gevuurd' zal worden met kanonnen, van
licht kaliber (6 c,M.), waarbij onveilig wordt
gemaakt een sector, begrensd door de ware
.richtingen N.W., door Noord tot Z.O. t. Z. (191
gir.), tot 4500 M. van het fort;
dat op dO dagen, waarop gevuurd wordt, vani
het fort Pampus eene -roodle vliag zal waaien, die
3 uur vóór het begin der oefening halfstok en
één uur voor de oefening geheel voorgéheschen.
wordt
dat er bovendien, tegelijkertijd en op dezelfde
wijze rootle vlaggen zulten, waaien, van de forten
Diemerdani en. Durgerdam, de Westbatterij nabij
Muiden en den ker ktoren te Mniderberg.
Amersfooort, 14 Mei 1909.
De Burgemeester voornoemd',
WÜIJTIERS.
Politiek Overzicht
De staking der postbeambten in
Frankrijk.
Het gevaar, dat dreigde van de stakings
beweging der Fransche post- en teïe-
graaf-beambten, schijnt nu voor goed te
zijn afgewend. Wol is er nog eene poging
beproefd om aan de verflauwende beweging
nieuw leven in te blazen. In eene Vrijdag
in het Hippodrome gehouden vergadering
van stakers waren de meest bekende leiders
van de vakvereenigingen verschenen; die in
hunne toespraken de solidariteit van de ar
beiders met de postbeambten verkondigden,
wat dezen natuurlijk aangenaam in de ooren
klonk. De secretaris van het syndicaat der
lantaarnopstekers kondigde aan, dat het be
stuur van zijne vereenigmg eene vergadering
zou beleggen om te beraadslagen over het
beste middel oia de kameraden van de post
te hulp ie komen. De vertegenwoordiger
van de électriciens, „koning" Pataud, ver
klaarde, dat het oogenbiik van handelen na
bij was. jlaij zou met de gaswerkers in over
leg treden, want op de woorden moesten nu
daden volgen. Daarna verliet hij onder een
storm van bijvalsbetuigingen de zaal. Er
Zjn ook werkelijk vergaderingen door de
besturen van de vakvereenigingen. gehouden,
om over de organisatie van eene algemeene
staking te beraadslagen. Maai* zij zijn allen
tot het besluit gekomen, de staking niet
terstond af te kondigen, maar in de vól
gende week de vakvereenigingen bijeen te
roepen tot vergaderingen om over deze
vraag te beslissen. Daaruit blijkt, dat de
verklaring van de algemeene staking ver
daagd is. De vakvereenigingen willen af
wachten of de staking van de postbeambten
nog zal opleven, wat echter niet te ver
wachten is, als de postbeambten aan zich
zelf blijven overgelaten. Daaruit volgt, dat
het échec der beweging niet zal zijn tegen
te houden. De Temps constateert dit in
dezer voege: „Er zijn wegblijvers in ge
ring' getal in sommige diensten; er zijn
ongelukkige n, die zich aan hunne eigen
woorden hebben opgewonden en hun plicht
hebben verzaakt; er zijn anderen die door
te zeer op de taal van de revolutionairen
af te gaan hunne broodwinnig hebben ver
lorenmaar er is geen poststaking."
Hoe de Kamer over de staking denkt,
komt ondubbelzinnig uit in het votum, waar
mee het interpellatie-debat besloten is.
Daarin wordt met overgroote meerderheid,
^"54 tegen 59 stemmen, uitgedrukt, dat de
Kamer vast besloten is het recht van stac
king te weigeren aan alle ambtenaren en van
de regeering te verlangen, dat zij van hen.
den volstrekten eerbied voor de wet, voor
de tucht en voor hunne verbintenissen je
gens de natie zal eisohen. Hierin zijn alle
partijen het eens, met uitzondering van de
revolutionaire socialisten.
De Kamer heeft daaraan vastgeknoopt een
votum van vertrouwen in liet kabinet. Bij
dit votum was de meerderheid natuurlijk
minder groot-volgens de officieele gerecti
ficeerde cijfers van de_stemming werd dit be
sluit genomen met 324 tegen 164 stemmen.
Onder de tegenstemmers waren 47 radicalen
en radicaal-socialisten, ontevreden elemen
ten van de meerderheid. Maar de groote
meerderheid is toch het kabinet getrouw ge
bleven bezwaren, die men had tegen
het beleid van de regeering, zijn te
ruggesteld om niet aan de wereld het
schouwspel te leveren, dat het ministerie
door stakende brievenbestellers en telegraaf-
arbeiders ten val zou worden gebracht. De
bezwaren tegen het algemeene politieke be
leid der regeering zijn tot eene latere ge
legenheid bewaard.
Nog een derde verklaring is in dit vo
tum van de Kamer opgenomen. De Kamer
handhaaft haar besluit om aan de ambtena
ren een wettig statuut te geven, d. w. z.
hun rechtstoestand wettelijk te regelen. Dat
is eene belofte, die reeds lang in de pen is.
De regeering heeft reeds jaren geleden deze
belofte afgelegd, maar tot hare vervulling is
't nog nooit gekomen. En niet alleen liet te
genwoordige kabinet heeft het statuut be
loofd, maar de republiek zelf. In dit inter
pellatiedebat is door een man van groot ge
zag, den gewezen voorzitter van de Kamer
Deschanel, in herinnering gebracht, dat de
regeling van de rechtspositie der ambtena
ren een oud nummer is op het- democratische
programma, welks vervulling herhaaldelijk
door de reactie is verijdeld. De ambtenaren
staan nu nog, in hei 34. jaar van de derde
republiek, onder de heerschappij van het
besluit van het jaar VIII (1800); zij zijn
nu dus nog prijsgegeven aan de willekeur
van een zuiver Napoleontisch régime, en het
was hun daarom, naar het oordeel van De
schanel, niet kwalijk te nemen als zij, door
de wet en door de regeering in den steek
gelaten, zich zelf de noodige bescherming
trachten te verschaffen. Toen in de vorige
week de Kamer hare zittingen hervatte, wer
den bij haar ingediend de rapporten van de
Commissie uit haar midden, die de door de
regeering ingediende wetsontwerpen op het
anibtenaarsstatuut en op de ambtenaarsver-
eenigingen had te onderzoeken. Wanneer die
wetsontwerpen nu met spoed aan de orde
worden gesteld, dan zal er gelegenheid zijn
een verzuim van vele jaren goed te maken.
Nog andere bittere waarheden heeft De
schanel bij deze gelegenheid aan het min:s-
terie gezegd. Wij relevoeren uit zijne rede
deze woorden„Gij weet welke ongeloof
lijke tegenstrijdigheden, niet slechts tus-
schen de verschillende ministeriën, maar in
hetzelfde ministerie en in hetzelfde bestaar
tusschen de verschillende diensttakken ons
sedert eene reek6 van jaren te zien gegeven
zijn. In deze verwarring der organen van
het openbaar gezag, bij dit gemis van eene
wet, hebben nieuwe groote onbekende krach
ten tot avonturen geprikkeld. Mein moet het
ronduit zeggen: In deze sociale crisis is 't
het openbaar gezag, dat het voorbeeld der
anarchie gegeven heeft, en wanneer de eenen
vergaten te gehoorzamen, dan kon dat
slechts geschieden omdat de anderen heb
ben vergeten te regeeren." Men ziet, er
is een wrange bijsmaak aan liet vertrou
wen, dat de Fransche' Kamer de regeering
heeft gebracht.
Duitschland.
Over het werkplan voor de financieel©
hervorming bericht de Nordd. Allg. Zeitung,
dat de rijkskanselier eene bespreking heeft
gehad met den voorzitter van den rijksdag,
waarin hij den wen-sch uitdrukte, dat de
rijksdag in -het begin van de volgende week
de beraadslagingen in de openbare vergade
ring voor eenigen tijd zou afbreken om aan
de fionancieele commissie gelegenheid te ge
ven haren arbeid met kracht voort te zetten
en ten einde te brengen. Om zoo weinig
mogelijk tijd te verliezen, zou de commissie
slechts eene korte Pinksterpauze moeten
houden en dan voortwerken totdat zij hare
taak heeft volbracht. Dit voorstel gaat, zoo
zegt het officieuse blad, uit van de over
weging, dat de thans bestaande onzekerheid
over de uitkomst van de financieel© hervor
ming zoo spoedig mogelijk ten einde moet
worden gebracht. Daartoe is in de eerste
plaats noodig, de beraadslagingen uit het
stadium van de commissoriale behandeling
te brengen. Zoolang dit niet bereikt is, zijn
de rijkskanselier en de verbonden regeerin
gen niet in staat hunne stelling op zakelijke
wijze te preciseeren en beslissende besluiten
te nemen. Wanneer de' rijksdag gevolg geeft
aan den wensch van den rijkskanselier en
aan de commissie opdraagt hare werkzaam
heden zoo spoedig mogelijk ten einde te
brengen, dan zou de rijksdag omstreeks vier
weken na Pinksteren weder bijeen kunnen
komen, om de debatten in de openbare ver
gadering te beginnen.
Frankrijk.
P a r ij s, 15 Mei. De minister van
buiten! andische zaken heeft aan den minis
terraad medegedeeld, d'at met Venezuela
overeenstemming verkregen is omtrent het
herstel van de diplomatieke betrekkingen.
De ministerraad heeft de besluiten be
krachtigd, waarbij nog aan 313 beambten
bij post en telegraaf, die in de staking be
trokken zijn, ontslag wordt verleend. Daar
onder zijn 102, die aangesteld waren bij den
ambulanten dienst; 34 waren werkzaam in
de provincie, de overigen in Parijs.
Het aantal stakers werd eergisteren opge
geven als 1917 op eene sterkte van 26,406
personenden vorigen avond was het 2255.
Volgens eene opgave van de leiders der
staking, breidt de beweging zich in de pro
vincie uit. In eene kennisgeving wordt ver
klaard..Als wij tot Dinsdagavond ons kun
nen handhaven, zal de overwinning geheel
aan ons zijn." Dit kenschetst eenerzijds den
neteligen toestand van de stakers, anderzijds
'hunne hoop op uitredding.
Naar aanleiding van het rapport, dat in
de Kamer is uitgebracht over het wetsont
werp tot regeling van de am b te naars vereen i-
gingen, heeft de ministerraad nader den
tekst vastgesteld van de artikelen van het
■ontwerp, dat door de regeering in de Ka
mer zal worden verdedigd. Van het ambte
naarsstatuut is het voorioopige ontwerp ge
reed voor de behandeling in den minister
raad.
Engeland.
De Local Government Board heeft sta
tistische opgaven bekend gemaakt over het
eerste kwartaal van dit jaar, die oen weinig
gunstig beeld leveren van den economischen
toestand onder de lagere klassen van Enge
land. Het aantal ondersteuning behoevenden
is van het laatst van het vorige jaar tot half
Maart van dit jaar steeds geklommen .Op
dat tijdstip stonden 853,129 personen op
de ondersteuningslij'sten, welk getal den 27en
Maart tot 840,962 was gedaald. Het ver-
houdingscijfer van deze noodlijdende bevol
king tot de geheele bevolking was 23.8 per
duizend in het laatst van Maart van dit
jaar tegenover 28.1 in het- overeenkomstige
tijdstip van 1908. Nog ongunstiger is het
aantal behoeftigen, die zich in werkhuizen
en dergelijke instellingen bevinden
284,885 of 8.1 per 1000 in het laatst van
Maart van di't jaar tegenover 270,250 of 7.7
per 1000 in het vorige jaar.
Oostenrijk.
Het bezoek van het Duitse he Keizerpaar
te Weenen is Zaterdag namiddag geëindigd
onder hetzelfde huldebetoon, waarmee het
was begonnen. Keizer Frans Jozef bracht
eijn6 gasten in een open rijtuig naar het
station, waar allerhartelijkst afscheid geno
men werd.
Aan de Frankf. Ztg. wordt uit Weenen
bericht: De gebruikelijke fraze, dat "net
vorstelijke bezoek zonder wanklank is ver-
loopen en aan beide zijden de aangenaam
ste indrukken heeft achtergelaten, is dit
maal meer clan eene fraze. Men deed aan
beide zijden zijn best elkander aangenaam
te zijn en voor de wereld eene tot dusver
nog niet bereikte innigheid van he<t bond
genootschap aan den dag te leggen. Dat ie
volkomen bereikt. Het bondgenootschap
had tot dusver 'kleine persoonlijke dteson-
nanten niet uitgesloten, die in de verschil
lende temperamenten van de in leeftijd zoo
zeer uiteenioopende monarchen en in den
Pruisischen en den Oostenrijkschen aard
gegrond waren. De diissonnanten hebben
zich in volledige harmonie opgelost. Keizer
Frans Jozef, die in de laatste inspannende
jaren niet meer vermijdt aan zijne gevoelens
uiting te geven, vloeide over van hartelijk
heid, wat den Duitschen Keizer alleraan
genaamst aandeed. Inzonderheid was ook de
Duiteche Keizerin, onuitputtelijk in min
zame attenties. Wat binnen het kader van
de strenge hofetikette aan hartelijkheid kon
worden gedaan, werd aan beide zijden ga-
daan. De diplomatie, die nuances weet- ta
onderkennen, heeft daarvan behoorlijk -o-
titie genomen. Er moet echter wederom a-
druk op gelegd worden, dat het bezoek geen
nieuwen koers beteekent. De politiek vau
de beide rijken blijft defensief. De demon
stratieve ontplooiing van de innigheid daf
verhouding bad slechts het dboel, eens voor
al aan te toonen, dat het niemand zal o-
lukken de beide op elkaar aangewezen vre-
destaten uit elkaar te manoeuvreeren. Dg
politieke gesprekken van den Keizer met de
leidende staatslieden, gezanten en ministers
hadden voornamelijk betrekking op Turkije,
welks onzekere toestand tot veel zorg aan
leiding geeft. Welwillend afwachten is daar
het richtsnoer. De vermelding van Italië in
de feestdronken is eene minzaamheid op
voorschot. Er kan nog niet worden beweerd,
dat alle schommelingen van de Italiaan-
6che politiek der laatste maanden, reeds ver
geten zijn. Maar zij moeten niet de bonds-
verhouding storen, die ook in Iitalië weer
(hooger op prijs wordt gesteld.
De Neue Freie Presse legt nadruk op de
volksmanifestatie -bij de begroeting van het
Duitsohe Keizerpaar te Weenen. „De rijks
hoofdstad heeft in de aan woorden arme,
aan inhoud rijke taal der menigte gespro
ken, en Keizer Wilhelm moet hebben ver
staan wat die taal hem zeide."
Hongarije.
Budapest, 15 Mei. De Pester
Lloyd bericht, dat Welkerle, de voorzitter
van het demissionaire kabinet, belast is met
het doen van stappen tot- samenstelling vau
een nieuw kabinet.
Servii.
In de regeeringskringen te Belgrado
wordt het bericht, dat de regeering, of al
thans sommige ministers, er in hebben toe
gestemd een millioen dinars ter beschik
king van prins George 'te stellen, met na
druk tegengesproken onder verklaring, dat
dit in strijd zou zijn met de grondwet.
Daarentegen begint de pers te Belgrado zich
bezig te houden met de vraag op welke wijze
de schulden van prins George kunnen wor
den vereffend, en zoowel aan den kroon
prins als aan prins George de middelen voor
hun levensonderhoud kunnen worden ver
zekerd. Het uitgangspunt van de beschou
wingen daarover levert de in het vorige jaar
door den toenmaligen kroonprins George
met het oog op den financieelen toestand
van het land geweigerde apanage van
360,000 dinars. Er wordt voorgesteld van
dit bedrag 200,000 dinars te bestemmen lot
apanage voor kroonprins Alexander en
160,000 voor prins George.
Naar het Engelseh
101 VAN
C. N. bn W. M. WILLIAMSON.
„Breng den motor in beweging, Hendrik 1"
riep hij, nog voordat hij weder op dek ge
klauterd was. „En nu, dames, tenzij gij
naar beneden gaat, zult gij een zeebad ne
men want wij gaan een wedstrijd houden
met de motorboot, die daar aanikomt;
voor de aardigheid slechts, ziet gij, en ik
durf het wiel aan niemand toevertrouwen,
terwijl ik mij ga verkleeden."
,,Wij zien er niet tegen op eens1 nat te
worden," antwoordde Nell, wier oog-en glin
sterden van iets dat zeer 'veel op bewonde-
ring geleek; „wij zien veel liever den wed
strijd."
„Ik had liever, dat giji hem uit de kajuit
vensters volgdet," verklaarde Van Brederode,
en ik raadde aanstonds, dat hij er zijne bij
zondere redenen voor had de vrouwen naar
omlaag ie zenden. Ook tante Fay begreep
d'at en wist de overigen te bewegen onzen
kapitein te gehoorzamen. Robert, die Phyllis
niet verlaten wilde, sloot zich bij haar aan.
De godin der wraak was thans geen vijf
honderd meter meer 'bij ons ten achteren en
zoo wij er nog aan hadden getwijfeld of zij
wel de Wilhelmina heette, die onzekerheid
was voorhij. Ik kon duidelijk een man op
den voorsteven zien staan en in hem Sin
Alec herkennen.
Rudolf stond', druipend) als een fontein
beeld, aan 'het roer en, daar ik hem nooit
aantrekkelijker vond, was het maar beter
voor mij dat Nell naar omlaag was gegaan.
„Ze zullen mij voor een krankzinnige hou
den, als wij een sluis voorbij komen," zeide
hij, „maar om het even! Ik moet je zoo
mogelijk, uit dezen strik zien te rédden."
Nooit heeft een geluid welluidènder in mijne
ooren weerklonken, d'an het versnelde ge
spin van den motor. Het kwam mij even wel
berekend voor als het kloppen van mijn
hart. En andermaal spoedden wij ons voort
en bereikten aldus het kanaal tusschen Noord
en Zuid-Bevelandmaar daar kwam ook de
Wilhelmina aan. als ik slechts een klein
zijkanaal gezien had, dat wij binnen hadden
kunnen glijden, om te verdwijnen 1
Terwijl mijn oogen onderzoekend over dé
breed© green© wateren en Beveland's lage
kusten gleden, sloegen wij geheel onver-
wac'hts een landtong om en daar lag eene
halfverborgen stad, met een fijnen sierlijken
toren, die ons scheen te wenken 'bij haar onze
veiligheid to zoeken.
„Dat is Veere," zeide Rudolf. „Je hebt
er natuurlijk van gehoord; alle kunstenaars
konnen die stad bij naam. Maar Voor ons i«
thans dé zaak van gewicht het kanaal1, dat
hier begint, het eiland Walcheren door
kruist en tot Middelburg en Vlissingen
loopt Als wij dat slechte binnen kunnen
gaan en de Wilhelmina buitensluiten
„Zou dat mogelijk zijn?" hijge ik.
„Kijk eens!" gaf hij ten antwoord. „Welk
een geluk
Ik keek en zag van verre de twee groote
deuren van een reusachtige sluispoort open
staan, waar binnen eene reeks van aohuiten'
zeilboot-en. en stoombootjes verdwenen, die
daarbuiten geduldig 'hunne beurt hadden af
gewacht
„Goddank!" riep ik uit. „Wij zijn ge
red 1"
„Nog niet," zeide Rudolf, terwijl wij in
volle vaart doorsnelden, kopende, zooals wij
nog nooit hadden gedaan. „Het kan zijn
dat wij te laat komen. Gauw, loop naar vo
ren haal de Amerikaansche vlag omlaag en
hijsch inplaats daarvan d'ie der jachtclub.
Dat ge oft meer overwicht dan de geheele
marine der Vereenigde Siaten en ik wil er
voor ditmaal 'gebruik van maken."
Ik sprong naar den voorsteven en haastte
mij mét bevende handen de vlaggen te ver
wisselen. Toen ik daarmede gereed was,
keerde ik naar Van Brederode terug, die met
die eene hand stuurde en met de andere onze'
bel in beweging bracht.
Zonder mij ook slechts met een enkelen
blik te durven overtuigen van den spoed,
thans door de Wilhelmina gemaakt, stond ik
met den langen boothaak klaar. Toon op de
Waterspin was eveneens op zijn „qui vive"
en hield een opgerold touw in de hand. Al
de verschillende vaartuigen waren thans bin
nen: de sluis en alleen het gelui onzer bel'
en die vlag der jachtclub weerhielden' den
sluiswachter de groote deuren te sluiten.
Maar de tijd was verstreken en wij moesten
spurten, om zijn geduld niet uit te putten.
Wij zagen hem wenken, en op hetzelfde
oogenbiik waren tfrij binnen, als laatste in.
de lange rij.
Eerst toen ik wist, dat de deuren* zich
langzaam, onverbiddelijk achter ons sloten,
kon ik er toe overgaan om te 'kijken. Daar
vertoonde de Wilhelmina zich juist om den
hoek der landtong, en ik zag Alec Mac
Nairne allerlei wilde gebaren maken.
HOOFDSTUK XXXV.
„Groote hemel! Dat zijn wij maar ternau
wernood ontkomenriep ik mei een zucht
van verrukking. „Hij is er nu buiten."
„Het is waar dat hij buiten de deur is,"
antwoordde Rudolf, „maar wij zijn daarom
nog niet buiten gevaar."
Hij had onze d'olle vaart getemperd en
gleed thans 'bedaard een water binnen tus
schen eenige groote schuiten, in het minst
niet verlegen over de verbaasde blikken der
schippers, die niets van zijne bloot© voeten
en doorweekte bovenkleederen begrepen.
„En wat zou hij kunnen beginnen?" vroeg
ik. „Hij zal een uur moeten wachten voor
dat de sluis weer open wordt gezet."
„Je zult zoo aanstonds zien wat hij doen
zal," sprak Van Brederode. „Tenminste als
hij eenig gezond verstand bezit. Laat ons
nog wachten, voordat wij victorie roepen...
zoo wij dat al ooit zullen doen."
Ik brandde van verlangen hem te vragen
wat bij bedoelde met deze onheilspellende
voorzeggingen, anaar hij begon in het Hol-
landsch te praten met onze nieuwsgierige
waterburen. Men zou gezegd 'hébben, dat hij
in de prettigste stemming verkeerde. Hij
knikte vriendelijk den kapitein eener boot
toe en had een glimlach over voor allen.
„Ik vertel ze een weddenschap to hebben
aangegaan en verzoek ze mij die te helpen
winnen," zeide hij, van lieverlede de Mas
cotte en de Waterspin voorbij de andere
vaartuigen brengende. „Van de clubvlag
spreek ik nietmaar zij weten allen wat
deze beteekent. Ik ben ex tra-beleefd om ge
kibbel te voorkomen en je ziet dat dit helpt.
Niemand heeft het nog kwalijk genomen dat
wij ze voorgaan."
Niet wetende op welk gevaar Rudolf ge
doeld had, scheen do tij<l mij ondragelijk
lang, die er nog verloopen moest, voordat
wij du groene, slijmerige sluismuren weer
uit waren, maar ten slotte toch blikten wij
weder over gek velden op eene schilder
achtige ouderwetsche stad. Wij waren bijna
aan het eind der sluis en Rudolf's vrees
was nog niet vervuld geworden, toen een
kreet van den wal mij deed opspringen.
„Is dat het wat je bedoeld bobt?" riek ik.
'Hij knikte; maar zijne band rustte op
den hefboom en de bovendeuren begonnen
open te gaan.
ALb keek bijzonder goedaardig en een
•voorbeeld aan bom nemen'd, keerde ik mij
af van den echtgenoot mijner tante, en deed
net of ik hem hoorde noch zag.
„Wacht maar!" brulde de echtgenoot
mijner tante. Starr, Van Brederode -
schurken 1"
Hij was ©an land gegaan en liep langs
den rand der sluis.
„Als hij op een dier booten springt en
zoo op ons afkomt-" mompelde ik.
„Dat zal hij ook ,als «hij kan, maar..."
Wordt vervolgd.