JT. 327. Maandag 17 Mei 1909. BUITENLAND. FEUILLETON. De Motorboot. 7" Jaargang. AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per post- 1.50. Afzonderlijke nummers0.05. Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 urn 's morgens bjj de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f O.ÖO. Elke regel meer - O.IO. Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 cents bjj vooruitbetaling. öroote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen UA het herhaald adverteeren in dit Blad, bjj abonnement. Eaa* circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgevingen. Do Burgemeester eiv Wethouders van Amers foort dloeni te weten, diat door den Raad! diier ge meente in zijn© vergadering ran dien. 27. April 1909 is vastgesteld: de volgende verordening Verordening itofc wijziging der ^Veror dening, vaststellende bepalingen die gelden voor alle politie-verordewingen waarbij straffen zijn bedreigd!, voor zoover daarbij te dóenl opzichte geen bijzondere voorschriften, gemaakt zijn' f vastgesteld bij Raadsbesluit van 17 November 1890, gewijzigd, by ralads- besliidt van 28 Jninli 1906). Airt. 1. In art. 3 van ,,de Verordening, vaststellende bepalingen die gelden' voor alle politieverorde ningen waarbij straffen zijn bedireigd, voor zoo ver <iaarbij te dien opzichte geen bijzondere voor schriften gemaakt zijn/', wordt 4o. gelezen ,.4o. Het gedeelte van den1 weg, die-krach tens raadsbesluit van 12 Januari 1909, no. 13, vani af het Stationsplein door de Vlasakkers ge maakt wordt, tot aan-hot perceel, kadastiraal be kend gemeente Amersfoort, Sectie C, no. 697 Het vroegere ,,4o." wordt- ,,5o." Art. 2. In het laatste lid van1 art. 4 der bovengenoenu de verordening wordt achter ..beschouwd" ge- Wen „het gedeelte van den weg, d-ic krachtens raadsbesluit van 12 Januari 1909, no. 13, van af hot Stationsplein door de Vlasakkers gemaakt- wordt, tot aan het perceel, kadastraal bekend .gemeente Amersfoort, Sectie C, no. 697en voorts." Zijnde dleze verordening aan de Gedeputeerde Staten van! Uitrecht volgens hun bericht van don 10. Mei 1909, 3e afdeelifflg, no. 1487/1082 in af schrift medegedeeld. En is hiervan afkondiging geschied waar het behoort, den 14. Mei 1909. De Secretaris, De Burgemeester. J. 0. STEXFERT KROESE. WÜIJTIERS. De Burgemeester van Amersfoort brengt tor kenniis vhjin belanghebbenden, dat, volgons schrij ven van- don Cornmisaris der Koiningin in dte pro vincie Utrecht, op 18 Mei en zoo nood'ig ook op 19 Mei 1909 eene schietoefening zal worden ge houden van het fort Pampus dat er gevuurd' zal worden met kanonnen, van licht kaliber (6 c,M.), waarbij onveilig wordt gemaakt een sector, begrensd door de ware .richtingen N.W., door Noord tot Z.O. t. Z. (191 gir.), tot 4500 M. van het fort; dat op dO dagen, waarop gevuurd wordt, vani het fort Pampus eene -roodle vliag zal waaien, die 3 uur vóór het begin der oefening halfstok en één uur voor de oefening geheel voorgéheschen. wordt dat er bovendien, tegelijkertijd en op dezelfde wijze rootle vlaggen zulten, waaien, van de forten Diemerdani en. Durgerdam, de Westbatterij nabij Muiden en den ker ktoren te Mniderberg. Amersfooort, 14 Mei 1909. De Burgemeester voornoemd', WÜIJTIERS. Politiek Overzicht De staking der postbeambten in Frankrijk. Het gevaar, dat dreigde van de stakings beweging der Fransche post- en teïe- graaf-beambten, schijnt nu voor goed te zijn afgewend. Wol is er nog eene poging beproefd om aan de verflauwende beweging nieuw leven in te blazen. In eene Vrijdag in het Hippodrome gehouden vergadering van stakers waren de meest bekende leiders van de vakvereenigingen verschenen; die in hunne toespraken de solidariteit van de ar beiders met de postbeambten verkondigden, wat dezen natuurlijk aangenaam in de ooren klonk. De secretaris van het syndicaat der lantaarnopstekers kondigde aan, dat het be stuur van zijne vereenigmg eene vergadering zou beleggen om te beraadslagen over het beste middel oia de kameraden van de post te hulp ie komen. De vertegenwoordiger van de électriciens, „koning" Pataud, ver klaarde, dat het oogenbiik van handelen na bij was. jlaij zou met de gaswerkers in over leg treden, want op de woorden moesten nu daden volgen. Daarna verliet hij onder een storm van bijvalsbetuigingen de zaal. Er Zjn ook werkelijk vergaderingen door de besturen van de vakvereenigingen. gehouden, om over de organisatie van eene algemeene staking te beraadslagen. Maai* zij zijn allen tot het besluit gekomen, de staking niet terstond af te kondigen, maar in de vól gende week de vakvereenigingen bijeen te roepen tot vergaderingen om over deze vraag te beslissen. Daaruit blijkt, dat de verklaring van de algemeene staking ver daagd is. De vakvereenigingen willen af wachten of de staking van de postbeambten nog zal opleven, wat echter niet te ver wachten is, als de postbeambten aan zich zelf blijven overgelaten. Daaruit volgt, dat het échec der beweging niet zal zijn tegen te houden. De Temps constateert dit in dezer voege: „Er zijn wegblijvers in ge ring' getal in sommige diensten; er zijn ongelukkige n, die zich aan hunne eigen woorden hebben opgewonden en hun plicht hebben verzaakt; er zijn anderen die door te zeer op de taal van de revolutionairen af te gaan hunne broodwinnig hebben ver lorenmaar er is geen poststaking." Hoe de Kamer over de staking denkt, komt ondubbelzinnig uit in het votum, waar mee het interpellatie-debat besloten is. Daarin wordt met overgroote meerderheid, ^"54 tegen 59 stemmen, uitgedrukt, dat de Kamer vast besloten is het recht van stac king te weigeren aan alle ambtenaren en van de regeering te verlangen, dat zij van hen. den volstrekten eerbied voor de wet, voor de tucht en voor hunne verbintenissen je gens de natie zal eisohen. Hierin zijn alle partijen het eens, met uitzondering van de revolutionaire socialisten. De Kamer heeft daaraan vastgeknoopt een votum van vertrouwen in liet kabinet. Bij dit votum was de meerderheid natuurlijk minder groot-volgens de officieele gerecti ficeerde cijfers van de_stemming werd dit be sluit genomen met 324 tegen 164 stemmen. Onder de tegenstemmers waren 47 radicalen en radicaal-socialisten, ontevreden elemen ten van de meerderheid. Maar de groote meerderheid is toch het kabinet getrouw ge bleven bezwaren, die men had tegen het beleid van de regeering, zijn te ruggesteld om niet aan de wereld het schouwspel te leveren, dat het ministerie door stakende brievenbestellers en telegraaf- arbeiders ten val zou worden gebracht. De bezwaren tegen het algemeene politieke be leid der regeering zijn tot eene latere ge legenheid bewaard. Nog een derde verklaring is in dit vo tum van de Kamer opgenomen. De Kamer handhaaft haar besluit om aan de ambtena ren een wettig statuut te geven, d. w. z. hun rechtstoestand wettelijk te regelen. Dat is eene belofte, die reeds lang in de pen is. De regeering heeft reeds jaren geleden deze belofte afgelegd, maar tot hare vervulling is 't nog nooit gekomen. En niet alleen liet te genwoordige kabinet heeft het statuut be loofd, maar de republiek zelf. In dit inter pellatiedebat is door een man van groot ge zag, den gewezen voorzitter van de Kamer Deschanel, in herinnering gebracht, dat de regeling van de rechtspositie der ambtena ren een oud nummer is op het- democratische programma, welks vervulling herhaaldelijk door de reactie is verijdeld. De ambtenaren staan nu nog, in hei 34. jaar van de derde republiek, onder de heerschappij van het besluit van het jaar VIII (1800); zij zijn nu dus nog prijsgegeven aan de willekeur van een zuiver Napoleontisch régime, en het was hun daarom, naar het oordeel van De schanel, niet kwalijk te nemen als zij, door de wet en door de regeering in den steek gelaten, zich zelf de noodige bescherming trachten te verschaffen. Toen in de vorige week de Kamer hare zittingen hervatte, wer den bij haar ingediend de rapporten van de Commissie uit haar midden, die de door de regeering ingediende wetsontwerpen op het anibtenaarsstatuut en op de ambtenaarsver- eenigingen had te onderzoeken. Wanneer die wetsontwerpen nu met spoed aan de orde worden gesteld, dan zal er gelegenheid zijn een verzuim van vele jaren goed te maken. Nog andere bittere waarheden heeft De schanel bij deze gelegenheid aan het min:s- terie gezegd. Wij relevoeren uit zijne rede deze woorden„Gij weet welke ongeloof lijke tegenstrijdigheden, niet slechts tus- schen de verschillende ministeriën, maar in hetzelfde ministerie en in hetzelfde bestaar tusschen de verschillende diensttakken ons sedert eene reek6 van jaren te zien gegeven zijn. In deze verwarring der organen van het openbaar gezag, bij dit gemis van eene wet, hebben nieuwe groote onbekende krach ten tot avonturen geprikkeld. Mein moet het ronduit zeggen: In deze sociale crisis is 't het openbaar gezag, dat het voorbeeld der anarchie gegeven heeft, en wanneer de eenen vergaten te gehoorzamen, dan kon dat slechts geschieden omdat de anderen heb ben vergeten te regeeren." Men ziet, er is een wrange bijsmaak aan liet vertrou wen, dat de Fransche' Kamer de regeering heeft gebracht. Duitschland. Over het werkplan voor de financieel© hervorming bericht de Nordd. Allg. Zeitung, dat de rijkskanselier eene bespreking heeft gehad met den voorzitter van den rijksdag, waarin hij den wen-sch uitdrukte, dat de rijksdag in -het begin van de volgende week de beraadslagingen in de openbare vergade ring voor eenigen tijd zou afbreken om aan de fionancieele commissie gelegenheid te ge ven haren arbeid met kracht voort te zetten en ten einde te brengen. Om zoo weinig mogelijk tijd te verliezen, zou de commissie slechts eene korte Pinksterpauze moeten houden en dan voortwerken totdat zij hare taak heeft volbracht. Dit voorstel gaat, zoo zegt het officieuse blad, uit van de over weging, dat de thans bestaande onzekerheid over de uitkomst van de financieel© hervor ming zoo spoedig mogelijk ten einde moet worden gebracht. Daartoe is in de eerste plaats noodig, de beraadslagingen uit het stadium van de commissoriale behandeling te brengen. Zoolang dit niet bereikt is, zijn de rijkskanselier en de verbonden regeerin gen niet in staat hunne stelling op zakelijke wijze te preciseeren en beslissende besluiten te nemen. Wanneer de' rijksdag gevolg geeft aan den wensch van den rijkskanselier en aan de commissie opdraagt hare werkzaam heden zoo spoedig mogelijk ten einde te brengen, dan zou de rijksdag omstreeks vier weken na Pinksteren weder bijeen kunnen komen, om de debatten in de openbare ver gadering te beginnen. Frankrijk. P a r ij s, 15 Mei. De minister van buiten! andische zaken heeft aan den minis terraad medegedeeld, d'at met Venezuela overeenstemming verkregen is omtrent het herstel van de diplomatieke betrekkingen. De ministerraad heeft de besluiten be krachtigd, waarbij nog aan 313 beambten bij post en telegraaf, die in de staking be trokken zijn, ontslag wordt verleend. Daar onder zijn 102, die aangesteld waren bij den ambulanten dienst; 34 waren werkzaam in de provincie, de overigen in Parijs. Het aantal stakers werd eergisteren opge geven als 1917 op eene sterkte van 26,406 personenden vorigen avond was het 2255. Volgens eene opgave van de leiders der staking, breidt de beweging zich in de pro vincie uit. In eene kennisgeving wordt ver klaard..Als wij tot Dinsdagavond ons kun nen handhaven, zal de overwinning geheel aan ons zijn." Dit kenschetst eenerzijds den neteligen toestand van de stakers, anderzijds 'hunne hoop op uitredding. Naar aanleiding van het rapport, dat in de Kamer is uitgebracht over het wetsont werp tot regeling van de am b te naars vereen i- gingen, heeft de ministerraad nader den tekst vastgesteld van de artikelen van het ■ontwerp, dat door de regeering in de Ka mer zal worden verdedigd. Van het ambte naarsstatuut is het voorioopige ontwerp ge reed voor de behandeling in den minister raad. Engeland. De Local Government Board heeft sta tistische opgaven bekend gemaakt over het eerste kwartaal van dit jaar, die oen weinig gunstig beeld leveren van den economischen toestand onder de lagere klassen van Enge land. Het aantal ondersteuning behoevenden is van het laatst van het vorige jaar tot half Maart van dit jaar steeds geklommen .Op dat tijdstip stonden 853,129 personen op de ondersteuningslij'sten, welk getal den 27en Maart tot 840,962 was gedaald. Het ver- houdingscijfer van deze noodlijdende bevol king tot de geheele bevolking was 23.8 per duizend in het laatst van Maart van dit jaar tegenover 28.1 in het- overeenkomstige tijdstip van 1908. Nog ongunstiger is het aantal behoeftigen, die zich in werkhuizen en dergelijke instellingen bevinden 284,885 of 8.1 per 1000 in het laatst van Maart van di't jaar tegenover 270,250 of 7.7 per 1000 in het vorige jaar. Oostenrijk. Het bezoek van het Duitse he Keizerpaar te Weenen is Zaterdag namiddag geëindigd onder hetzelfde huldebetoon, waarmee het was begonnen. Keizer Frans Jozef bracht eijn6 gasten in een open rijtuig naar het station, waar allerhartelijkst afscheid geno men werd. Aan de Frankf. Ztg. wordt uit Weenen bericht: De gebruikelijke fraze, dat "net vorstelijke bezoek zonder wanklank is ver- loopen en aan beide zijden de aangenaam ste indrukken heeft achtergelaten, is dit maal meer clan eene fraze. Men deed aan beide zijden zijn best elkander aangenaam te zijn en voor de wereld eene tot dusver nog niet bereikte innigheid van he<t bond genootschap aan den dag te leggen. Dat ie volkomen bereikt. Het bondgenootschap had tot dusver 'kleine persoonlijke dteson- nanten niet uitgesloten, die in de verschil lende temperamenten van de in leeftijd zoo zeer uiteenioopende monarchen en in den Pruisischen en den Oostenrijkschen aard gegrond waren. De diissonnanten hebben zich in volledige harmonie opgelost. Keizer Frans Jozef, die in de laatste inspannende jaren niet meer vermijdt aan zijne gevoelens uiting te geven, vloeide over van hartelijk heid, wat den Duitschen Keizer alleraan genaamst aandeed. Inzonderheid was ook de Duiteche Keizerin, onuitputtelijk in min zame attenties. Wat binnen het kader van de strenge hofetikette aan hartelijkheid kon worden gedaan, werd aan beide zijden ga- daan. De diplomatie, die nuances weet- ta onderkennen, heeft daarvan behoorlijk -o- titie genomen. Er moet echter wederom a- druk op gelegd worden, dat het bezoek geen nieuwen koers beteekent. De politiek vau de beide rijken blijft defensief. De demon stratieve ontplooiing van de innigheid daf verhouding bad slechts het dboel, eens voor al aan te toonen, dat het niemand zal o- lukken de beide op elkaar aangewezen vre- destaten uit elkaar te manoeuvreeren. Dg politieke gesprekken van den Keizer met de leidende staatslieden, gezanten en ministers hadden voornamelijk betrekking op Turkije, welks onzekere toestand tot veel zorg aan leiding geeft. Welwillend afwachten is daar het richtsnoer. De vermelding van Italië in de feestdronken is eene minzaamheid op voorschot. Er kan nog niet worden beweerd, dat alle schommelingen van de Italiaan- 6che politiek der laatste maanden, reeds ver geten zijn. Maar zij moeten niet de bonds- verhouding storen, die ook in Iitalië weer (hooger op prijs wordt gesteld. De Neue Freie Presse legt nadruk op de volksmanifestatie -bij de begroeting van het Duitsohe Keizerpaar te Weenen. „De rijks hoofdstad heeft in de aan woorden arme, aan inhoud rijke taal der menigte gespro ken, en Keizer Wilhelm moet hebben ver staan wat die taal hem zeide." Hongarije. Budapest, 15 Mei. De Pester Lloyd bericht, dat Welkerle, de voorzitter van het demissionaire kabinet, belast is met het doen van stappen tot- samenstelling vau een nieuw kabinet. Servii. In de regeeringskringen te Belgrado wordt het bericht, dat de regeering, of al thans sommige ministers, er in hebben toe gestemd een millioen dinars ter beschik king van prins George 'te stellen, met na druk tegengesproken onder verklaring, dat dit in strijd zou zijn met de grondwet. Daarentegen begint de pers te Belgrado zich bezig te houden met de vraag op welke wijze de schulden van prins George kunnen wor den vereffend, en zoowel aan den kroon prins als aan prins George de middelen voor hun levensonderhoud kunnen worden ver zekerd. Het uitgangspunt van de beschou wingen daarover levert de in het vorige jaar door den toenmaligen kroonprins George met het oog op den financieelen toestand van het land geweigerde apanage van 360,000 dinars. Er wordt voorgesteld van dit bedrag 200,000 dinars te bestemmen lot apanage voor kroonprins Alexander en 160,000 voor prins George. Naar het Engelseh 101 VAN C. N. bn W. M. WILLIAMSON. „Breng den motor in beweging, Hendrik 1" riep hij, nog voordat hij weder op dek ge klauterd was. „En nu, dames, tenzij gij naar beneden gaat, zult gij een zeebad ne men want wij gaan een wedstrijd houden met de motorboot, die daar aanikomt; voor de aardigheid slechts, ziet gij, en ik durf het wiel aan niemand toevertrouwen, terwijl ik mij ga verkleeden." ,,Wij zien er niet tegen op eens1 nat te worden," antwoordde Nell, wier oog-en glin sterden van iets dat zeer 'veel op bewonde- ring geleek; „wij zien veel liever den wed strijd." „Ik had liever, dat giji hem uit de kajuit vensters volgdet," verklaarde Van Brederode, en ik raadde aanstonds, dat hij er zijne bij zondere redenen voor had de vrouwen naar omlaag ie zenden. Ook tante Fay begreep d'at en wist de overigen te bewegen onzen kapitein te gehoorzamen. Robert, die Phyllis niet verlaten wilde, sloot zich bij haar aan. De godin der wraak was thans geen vijf honderd meter meer 'bij ons ten achteren en zoo wij er nog aan hadden getwijfeld of zij wel de Wilhelmina heette, die onzekerheid was voorhij. Ik kon duidelijk een man op den voorsteven zien staan en in hem Sin Alec herkennen. Rudolf stond', druipend) als een fontein beeld, aan 'het roer en, daar ik hem nooit aantrekkelijker vond, was het maar beter voor mij dat Nell naar omlaag was gegaan. „Ze zullen mij voor een krankzinnige hou den, als wij een sluis voorbij komen," zeide hij, „maar om het even! Ik moet je zoo mogelijk, uit dezen strik zien te rédden." Nooit heeft een geluid welluidènder in mijne ooren weerklonken, d'an het versnelde ge spin van den motor. Het kwam mij even wel berekend voor als het kloppen van mijn hart. En andermaal spoedden wij ons voort en bereikten aldus het kanaal tusschen Noord en Zuid-Bevelandmaar daar kwam ook de Wilhelmina aan. als ik slechts een klein zijkanaal gezien had, dat wij binnen hadden kunnen glijden, om te verdwijnen 1 Terwijl mijn oogen onderzoekend over dé breed© green© wateren en Beveland's lage kusten gleden, sloegen wij geheel onver- wac'hts een landtong om en daar lag eene halfverborgen stad, met een fijnen sierlijken toren, die ons scheen te wenken 'bij haar onze veiligheid to zoeken. „Dat is Veere," zeide Rudolf. „Je hebt er natuurlijk van gehoord; alle kunstenaars konnen die stad bij naam. Maar Voor ons i« thans dé zaak van gewicht het kanaal1, dat hier begint, het eiland Walcheren door kruist en tot Middelburg en Vlissingen loopt Als wij dat slechte binnen kunnen gaan en de Wilhelmina buitensluiten „Zou dat mogelijk zijn?" hijge ik. „Kijk eens!" gaf hij ten antwoord. „Welk een geluk Ik keek en zag van verre de twee groote deuren van een reusachtige sluispoort open staan, waar binnen eene reeks van aohuiten' zeilboot-en. en stoombootjes verdwenen, die daarbuiten geduldig 'hunne beurt hadden af gewacht „Goddank!" riep ik uit. „Wij zijn ge red 1" „Nog niet," zeide Rudolf, terwijl wij in volle vaart doorsnelden, kopende, zooals wij nog nooit hadden gedaan. „Het kan zijn dat wij te laat komen. Gauw, loop naar vo ren haal de Amerikaansche vlag omlaag en hijsch inplaats daarvan d'ie der jachtclub. Dat ge oft meer overwicht dan de geheele marine der Vereenigde Siaten en ik wil er voor ditmaal 'gebruik van maken." Ik sprong naar den voorsteven en haastte mij mét bevende handen de vlaggen te ver wisselen. Toen ik daarmede gereed was, keerde ik naar Van Brederode terug, die met die eene hand stuurde en met de andere onze' bel in beweging bracht. Zonder mij ook slechts met een enkelen blik te durven overtuigen van den spoed, thans door de Wilhelmina gemaakt, stond ik met den langen boothaak klaar. Toon op de Waterspin was eveneens op zijn „qui vive" en hield een opgerold touw in de hand. Al de verschillende vaartuigen waren thans bin nen: de sluis en alleen het gelui onzer bel' en die vlag der jachtclub weerhielden' den sluiswachter de groote deuren te sluiten. Maar de tijd was verstreken en wij moesten spurten, om zijn geduld niet uit te putten. Wij zagen hem wenken, en op hetzelfde oogenbiik waren tfrij binnen, als laatste in. de lange rij. Eerst toen ik wist, dat de deuren* zich langzaam, onverbiddelijk achter ons sloten, kon ik er toe overgaan om te 'kijken. Daar vertoonde de Wilhelmina zich juist om den hoek der landtong, en ik zag Alec Mac Nairne allerlei wilde gebaren maken. HOOFDSTUK XXXV. „Groote hemel! Dat zijn wij maar ternau wernood ontkomenriep ik mei een zucht van verrukking. „Hij is er nu buiten." „Het is waar dat hij buiten de deur is," antwoordde Rudolf, „maar wij zijn daarom nog niet buiten gevaar." Hij had onze d'olle vaart getemperd en gleed thans 'bedaard een water binnen tus schen eenige groote schuiten, in het minst niet verlegen over de verbaasde blikken der schippers, die niets van zijne bloot© voeten en doorweekte bovenkleederen begrepen. „En wat zou hij kunnen beginnen?" vroeg ik. „Hij zal een uur moeten wachten voor dat de sluis weer open wordt gezet." „Je zult zoo aanstonds zien wat hij doen zal," sprak Van Brederode. „Tenminste als hij eenig gezond verstand bezit. Laat ons nog wachten, voordat wij victorie roepen... zoo wij dat al ooit zullen doen." Ik brandde van verlangen hem te vragen wat bij bedoelde met deze onheilspellende voorzeggingen, anaar hij begon in het Hol- landsch te praten met onze nieuwsgierige waterburen. Men zou gezegd 'hébben, dat hij in de prettigste stemming verkeerde. Hij knikte vriendelijk den kapitein eener boot toe en had een glimlach over voor allen. „Ik vertel ze een weddenschap to hebben aangegaan en verzoek ze mij die te helpen winnen," zeide hij, van lieverlede de Mas cotte en de Waterspin voorbij de andere vaartuigen brengende. „Van de clubvlag spreek ik nietmaar zij weten allen wat deze beteekent. Ik ben ex tra-beleefd om ge kibbel te voorkomen en je ziet dat dit helpt. Niemand heeft het nog kwalijk genomen dat wij ze voorgaan." Niet wetende op welk gevaar Rudolf ge doeld had, scheen do tij<l mij ondragelijk lang, die er nog verloopen moest, voordat wij du groene, slijmerige sluismuren weer uit waren, maar ten slotte toch blikten wij weder over gek velden op eene schilder achtige ouderwetsche stad. Wij waren bijna aan het eind der sluis en Rudolf's vrees was nog niet vervuld geworden, toen een kreet van den wal mij deed opspringen. „Is dat het wat je bedoeld bobt?" riek ik. 'Hij knikte; maar zijne band rustte op den hefboom en de bovendeuren begonnen open te gaan. ALb keek bijzonder goedaardig en een •voorbeeld aan bom nemen'd, keerde ik mij af van den echtgenoot mijner tante, en deed net of ik hem hoorde noch zag. „Wacht maar!" brulde de echtgenoot mijner tante. Starr, Van Brederode - schurken 1" Hij was ©an land gegaan en liep langs den rand der sluis. „Als hij op een dier booten springt en zoo op ons afkomt-" mompelde ik. „Dat zal hij ook ,als «hij kan, maar..." Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1909 | | pagina 1