s\ ia.
Dinsdag 13 Juli 1909.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Voor 't Vaderland.
8,lc Juar|{anx<
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoort f l.OO.
Idem frauco per post- 1.50.
Afzonder, ijle nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur
's morgens by de Uitgeven in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling.
Qroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tel
het herhaald advertoeron in dit Blad, by abonnement. Eeme
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
]>e Oosten rij ksclie rijksraad.
De leden van het huis van afgevaardigden
van den Oostenrijkschen rijksraad zijn naar
huis gezonden. Dat is geschied met alle tee
kenen van ongenade, want de zitting van
den rijksdag is niet verdaagd, maar gesloten,
pn de regeering heeft tot rechtvaardiging
van haar besluit in de Wiener Zeitung de
redenen, die haar daartoe geleid hebben,
uiteengezet in een stuk, dat den indruk
maakt van eene formeele akte van beschul
diging tegen de volksvertegenwoordiging.
De regeering laat zich aldus uit
„Op grond van eene machtiging van den
Keizer is de zitting van den rijksraad heden
gesloten. Slechts met innerlijken tegenzin en
na lang aarzelen is de regoering tot dezen
maatregel overgegaan. Hij was echter onver
mijdelijk geworden op het oogenblik, waarop
ook do laatste uit het initiatief van eene
parlementaire groep voortgekomen poging
om langs den weg van minnelijke onderhan
delingen het huis tot werken bekwaam te
maken, evenals de vroegere bemoeiingen in
die richting geheel zonder resulttaat was ge
bleven.
De schuld van dezen uitslag treft eenvou
dig de partijen, die zonder noodzaak met een
groot aantal doellooze voorstellen tot drin
gendverklaring de agenda gebarricadeerd
hebben, ofschoon zij een geheole reeks wer
kelijk populaire onderwerpen van algemeen
belang omvatte. Al deze wetsontwerpen wa
ren enkel uit de zorg voor het welzijn van
het algemeen voortgekomen en konden vol
strekt niet voor eene regecringgbehoefte gel
den.
Er zouden betere levensvoorwaarden voor
handelsbedienden gewaarborgd, het lokaal
spoorwegnet van alle landen zou op doel-
matdge wijze uitgerust, aan de ruwe petro
leumindustrie zou eene vruchtibrengend©
materieele steun verschaft en daardoor eene
dreigende verhooging van den petroleumprijs
voorkomen worden. Dat alles werd verijdeld.
Verijdeld werd echter ook de behandeling
van maatregelen, die ten doel hadden de
duurte van het brood tegen te gaan.
Bovenal echter moest de regeling van
onze handelsbetrekkingen tot de Balkanlan-
den in gang gebracht worden. Eene snelle
en vlugge afdoening van deze bij uitstek ge
wichtige zaak in het parlement was reeds met
het oog op de buitenlandsche politiek gebo
den. Zij was inderdaad een eisch van de
monarchie, die tegelijk voor breede kringen
der bevolking eene werkelijke broodkwestie
was.
Met dat alles hielden echter de obstru-
eerende partijen in 't minst geen rekening.
Zij belemmerden voor hunne eigen volksge-
nooten de welkome gelegenheid tot arbeid en
verdiensten. Enkele Slavische politiekers
waren het, die de uiterste strijdmiddelen
aanwendden, om de aansluiting uit een oog
punt van handelspolitiek aan onze Slavische
nabuurlanden en daarmee hunne economi
sche ontwikkeling te verhinderen.
Zulle een streven is eene gevoelige bena
deeling van volk en rijk, het berokkent ge
vaar aan de volksvertegenwoordiging, die
daarmee aan hare ernstigste plichten wordt
onJtrokken. De regeering heeft niettemin
niets verzuimd wat eene vermindering van
het gezag van het parlement, eene benadee
ling van. de volken kon vermijden. Alle be
moeiingen in dit opzicht hebben echter
schipbreuk geleden op het hai'dnekkig ver
zet van de obstrueerende groepen, die voor
de van zelf sprekende vervulling van hunne
plichten bijzondere voordeelen begeerden
en in 't eind diktatoriaal voor den dag kwa
men met eischen, die in werkelijkheid ten
doel hadden alle andere eonstitutioneele
factoren onder den wil van eene parlemen
taire minderheid te doen buigen. De vraag
van de wet om de regeering te machtigen
tot het sluiten van handelsverdragen was
steeds meer op den achtergrond gekomen en
politieke eischen werden naar voren ge
bracht, welker vervulling eerst recht eene
erge verwarring zou hebben veroorzaakt.
Dat echter kou en mocht de regeering niet
toelaten, en zoo bleef haar niets over dan
over te gaan tot den maatregel, die het best
geschikt was aan de onhoudbare toestanden
in het parlement vlug een einde te maken.
De verantwoordelijkheid treft uitsluitend
en met de volle zwaarte hen, die ddt hebben
uitgelokt en dief door hunne handelwijze
parlement en volk zeer benadeeld hebben."
De sluiting van de zitting heeft voor de
leden het gevolg, dat hunne aanspraak op
geldelijke vergoeding verloren gaat. Alleen
bij verdaging gaat de vergoeding door. Wat
de gevolgen voor den parlementairen arbeid
betreft, bericht de Neue Freie Presse, dat
niet alleen de stapel van voorstellen tot
di-ingendverklaring van de tabel van het
huis verdwijnt, maar dat ook al het in de
commissiën verrichte werk nutteloos is ge
worden de reeds naar de commissie ver
zonden wetsontwerpen moeten op nieuw aan
eene eerste lezing onderworpen worden.
„Het bureau en de commissiën moeten op
nieuw gekozen worden. En daar de rijks
dag waarschijnlijk eerst in het begin van
November weer bijeen zal komen, zal er
dan wederom slechts een geringe tijd voor
het afdoen van de allergewichtigste wets
ontwerpen overblijven. Thans heeft de ob
structie moeten wijken en het stelsel is ge
bleven. De voorstellen tot urgentverklaring
zijn geschikte vernielings-werktuigen geble
ken, maar dat zij voorloopig niet de juiste
middelen zijn om eene nieuwe coalitie af te
dwingen, verneemt de Slavische unie thans
door het besluit tot sluiting van de zitting."
Duitschland.
Keizer Wilhelm II wordt morgen te Ber
lijn verwacht om eene beslissing te r.emen
wie de opvolger zal worden van vorst Bülow
als rijkskanselier. Men neemt aan, dat de
Keizer daarbij den laad zal innemen van den
aftredenden rijkskanselier. Wie de vijfde
rijkskanselier zal zijn, weet op dit oogen
blik nog niemand.
B e r 1 ij ïi, 12 Juli. De voorzitter
van den Duitschen Landwirtschaftsrat,
graaf Schwterin-Loewitz, heeft eea> tele
gram gezonden aan den rijkskanselier,
waarin hij ham naar aanleiding van zijn
besluit tot aftreden, dat door al'le nationale
karingen van Ueft land ten diepste wordt
betreurd, nogmaals den innig en dank van
den geheel-en Duitschen landbouw bréngt
voor al wat hij gedurende zijne meer dan
tienjarige am hts vervulling voor deai Duit
schen landbouw heeft gedaan.
In zijn antwoord zegt de Rijkskanselier
W'at ik iïn mijne politiek voor den land
bouw en voor de bescherming van den na
tion alen arbeid in het algemeien heb na
gestreefd en bereikt zal, volgens mijlnel
overtuiging, n-itelü alleen het belang Vain'
enkele beroepsklassen, maar van de ge-
heele Duitsche volkshuishouding diénen'.
Om aan deze politiek bestendigheid te
verzekeren, heb ik getracht de juiste maat
tie houdien en o ver d rij vim gen te vermijdejn .-
Juist daarom kan ik mij van harte verheu
gen over den d'ank, die mij gebitacht is
door den Duitsclven landbouw, en mij vleian
met- d-e hoop, dat de weg, die onder leiding
van den grooten eersten rijkskanselier is
ingeslagen op het gebied der economische
politiek, dóór de wetgevende factoren van
het rijk uiog lang zial kunnen worden ge
volgd
Het samenstel belastingen, zooals het door
de conservatief-clericale meerderheid van
den rijksdag definitief is vastgesteld, bestaat
uit de volgende onderdeelen
millioen.
Bier belasting
100
Br and ewi j n b el as tiin g
80
Tabakbelasting
43
Invoerrecht -op koffie en thee
37
Belasting op lucifers
25
Belasting op verlichtingstoestellen
20
Belasting op mousseerenide wijn
5
Belasting op den omzet van on
roerende goederen
40
Tal-onbelasting
27|
Verhooging van het effectenzegel
25Ï
Chèquebelasting
20
Verhooging van 'het wisselzegel
5
Verhooging der „Matrikularbei-
trage"
25
Totaal
453.
Daarbij moeten geteld worden 20 mil-
lioen, die voortvloeien uit het behoud van
de belasting op spoorkaartjes en 35 millioen
ten gevolge van het achterwege blijven der
verlaging van de suikerbelasting.
Op het laatste oogenblik, aan het einde
van de derde lezing, is nog een voorstel aan
genomen, namens de conservatieven inge
diend, om in het tarief van het recht hij
overdracht van onroerend goed te ver
vangen door J pet. en verder op te nemen
de bepaling, dat vóór 1 April 1912 eene
rijksbelasting van de buiten eigen toedoen
verkregen stijging de waarde bij grond zal
worden ingevoerd, die zoodanig moet worden
geregeld, dat er jaarlijks eene opbrengst van
ten minste 20 millioen mark van te ver
wachten is. Gemeeuten, waarin eene belas
ting op de waardevermeering van grond den
len April 1909 bestond, blijven gedurende
vijf jaren in het bezit van het gemiddelde
bedrag der opbrengst van deze belasting.
Frankrijk.
De Senaat behandelt thans een wetsont
werp tot versterking van de artillerie, waar
van do behandeling dringend werd ver
klaard. De rapporteur verdedigde het wets
ontwerp en wees er op, dat 'het taktisch over
wicht van de Fransche artillerie, dat tot
dusver berustte op de snelheid dn het schie
ten en op liet goede mechanisme, sedert de
door Duitschland ingevoerde verbeteringen
verminderd is. Ingevolge het wetsontwerp
zullen op ieder legerkorps 120 stukken ko
men tegen 144 in Duitschland. Iedere bat
terij zal zijn van vier stukken.
Generaal Picquart, de minister van oor
log, wees op de voordeelen van de batterijen
van vier -stukken, die veel beter te hanteereu
en gemakkelijker te proviandeeren zijn. Hij
verlangde -de oprichting van drie artillerie
regimenten per legerkorps en eindigde -met
een beroep op de vaderlandsliefde van het
Fran-sche volk.
P a r ij s, 12 Juli. Bij de behande
ling van het wetsontwerp tot reorganisa
tie der artillerie werd met 147 tegen 124
stemmen het voorstel der commissie tot
vorming van 42 regiimeinten vald-artiillerie,
dus 2 per legercorps, aangenomen
Daarna werd liet geheefl© ontwerp aan
genomen.
Parijs,12Juli. In het voortgezette
debat over de int-erpellatiën over de alge-
meene politiek, zeide minister-president Cle
menceau, in antwoord op het verwijt, dat hij
niet eene politiek van onderdrukking had
gevolgd, dat het ministerie die nooit had
beloofd. Hij voegde daaraan toe, dat hij
juist Viviani en Briand in zijn kabinet had
opgenomen om aan te duiden, dat het kabi
net in de tegenovergestelde richting wenschte
te gaan.
Hij verweet de socialisten, dat zij voor
standers zijn van het geweld. Hij rechtvaar
digde de houding der regeering bij de sta
king der postbeambten en stelde het
blad van Jaurès verantwoordelijk voor een
groot deel der toen bedreven wandaden. Hij
verklaarde zich te verheugen over de tot
standkoming van verschillende belangrijko
hervormingen en zeide, dat de wet op de ar-
beiderspensioenen vóór het einde van den
ziitingstijd van deze Kamer zal worden aan
genomen anders zal hij da» geen minister
■meer zijn.
De verhooging der vergoeding voor de
Kamerleden werd door hem verdedigd met
het betoog, dat het leven zooveel duurder
is geworden en thans constateerde hij, dat
geen enkele regeering in de laatste eeuw
langer dan 18 jaren had geduurd; ;alleen
de republiek heeft reeds 39 jaar bestaan.
Toen hij zeide, dat de socialisten niet allen
republikeinen zijn, werd het woelig in de
Kamerde minister verliet de tribune,
maar verscheen er weer na eenigen tijd eD
zette zijne rede voort.
Over de kiesrechthervorming zeide Cle-
m ene eau, dat hij geen lust voelde de repu
bliek aan -avónturen bloot te stellen, door
het voorstellen van eene hervorming, die
nog niet rijp is.
Sprekende over de interpellaiiën over de
staking, constateerde hij, dat do socialisten
sedert 1903 hunne houding plotseling heb
ben gewijzigd, en hij wees op hunne mach
teloosheid, die daaruit is voortgevloeid.
Zich tot Jaurès wendende, zeide de minis
ter „De republikeinsche partij zoude er
bij winnen, wanneer gij uwe oude plaats <n
de partij groepeering, die gij hebt verlaten,
weder innaamt".
Clemenceau zette daarna uiteen, hoe zijne
gemoedstemming is bij de uitoefening van
'het gezag. Hij heeft het vaste besluit ge
nomen geen raad van vrienden te zullen
aannemen, zoolang zij hem niet hebben
overtuigd. Hij heeft zich geheel gegeven
aan de republiek en aan Frankrijk; hij zal
aan het volk steeds de waarheid voor oogen
houden en is overtuigd, dat dit de beste
wijze is om het te dienen.
Clemenceau werd na zijne rode van ver
schillende zijden hartelijk geluk gewenscht.
Morgen voortzetting.
Bij een feestmaal, dat aan de afgevaar
digden va-n de rijksdboma gegeven werd'
en dat werd bijgewoond door den voorzit
ter van den Senaat en de Kamer, zeide de
minister van buüenlandsch-a zaken Pichioai;
Ik wiL geen lange rede houdenom niets
le veranderen aan het niet-officieele par
lementaire karakter va-n dit feest. Over
©enige dagen zal de Czaar in Frankrijk zijA
en ik zal gelegou-heid hebben, van onze
onafhankelijkheid aan het bondgenootschap
te getuigen-, dat zijne proeven heefH af
gelegd en dat door niets kan worden ver-
vangien;. Ik verzjeker mtogmaals, dat lilet
Russisch-Fransche verbond den onwrükba-
re-n grondslag van onze politiek blijft.
De socialistische groep van Kamerleden
heeft in de Human-ité een zeer heftig ma
nifest an.n die arbeddiers uitgevaardigd, om
hen aaln tie sporen- hun. afschuw uit tie
drukken voor den Czaar, die voor alle
wreedheden van het Russische bestuur ver
antwoordelijk is, in eiken hun gepast voor
komenden vorm tot uitdrukking tie bren
gen.
Oostenrijk.
Over de indruk, dien de sluiting de>r zit
ting van den rijksraad heeft gemaakt,
wordt aan de Köln. Ztg. uit Weenen be
richt, dat de Duitsche partijen het goed
keuren, dat minister-president Bioiueirlth
zich geen e politieke eoncessiën heeft la
ten afdwingen door de obstructiionisbon1,
maar de rijksraad naar huis gezonden
heeft.
De regeering zal tijdens de zomervacan-
tie beproeven, den landdag van Bohemea
tot werken in skaat te maken, hetgeen van
gu-nstagen, invloed kan zijn om dien parle
mentairen toestand tie verbeteren]. Blijkt
dat niet mogelijk, dan zal de landdag van
Bohemea ontbonden worden en wellicht
het huis van af gen-aar digd en van den rijks
raad ook.
De landdag van Görz en Gradiska is
oai-tbondiein. De reden is ook al, dat er geen
loans bestond onder de tegenwoordige om-
standigheden dezen 1 andd-ag tot werken in
staat to maken.
Graaf Casimir Badeni, die van Septem
ber 1895 tot November 1897 minister-pre
sident in Oostenrijk is geweest, is aan eene
beroerte in den spoortrein overleden. Zijne
politiek in den Duitsch-Czechischen taal
strijd gaf aanleiding tot een uiterst heftigen
strijd in den rijksraad en daarbuiten, waar
aan door zijn ontslag als minister-president
een einde werd gemaakt.
Hongarije.
Budapest, 12 Juli. De Kamer
van Afgevaardigden heeft het voorstel aafni-
genomen om akte te nemen van: de horbe-
ntfeming van het kabinet-Weberle mot den
wensoh, dat in den. aanstaanden herfst de
crisis opgelost zou worden volgens heb par-
lem entiai-r e meerd erh ei dab egi n-sel
Daarna giing de Kamer uiteen dot 28
September.
Rusland.
Petersburg, 12 Juli. Czaar
Nicolaas is hedenavond teruggekomen ie
Pet erh ol.
De beide jachten, waarmee de Czaar en
zijn gevolg de zeereis zullen doen in den
loop waarvan hij verschillende hoven zal
bezoeken, zullen den 29en Juli te Kiel aan
komen en door het kanaal de reis doen naar
de Noordzee met als geleide dienende oor
logsschepen. De Keizerin neemt met hare
kinderen deel aan de reis. Prinses Heinricli
Naar het Fransch van Edmond T^epelletier.
37 DOOK
J. L. VAN DER MOER.
„Kameraden," hernam Koppel met luider
stemme, verheugd dat zijn voorstel instem
ming vond, „om de vaatjes naar de wacht
bij de Leuvensche Poort te brengen, héb
ben. we handen moodig... en daarom zal 'k,
met uw goedvinden van de uwe gebruik ma
ken... In 't vertrek hier naast zult ge de
ruime, grof-linnen voorschoten vinden, die
de knechts altijd gebruiken... doet ze voor
en dan gaan we zoo naar de Leuvensche
Poort 1"
Het voorstel werd met geestdrift begroet.
Eenige oogenblikkem later gingen de voor
naamste eedgeuooten, als brouwersgezellenl
verkleed, op weg met een wagen, beladen
met het heerlijke bier van meester Koppel,
dat bestemd was voor de droge kelen van de
musketiers van zijne Majesteit.
Uit voorzichtigheid1 had! men zich1 in twee
groepen geplitst.
Daar Rijsoor en Jonas persoonlijk aan
kapitein Riguenez bekend waren, hadden zij
zich niet bij de zoogenaamde brouwersgezel
len aangesloten.
Zonder de aandacht -te trekken, was het
hun gelukt- om, dicht langs de huizen loo-
pend, hét einde van een- aan Jonas wel be
kend steegje te bereiken. Hier langs kwam
hij iederen avond op de bolwerken, waar hij
immer hoopte de eerste te zullen zijn, die
den opmarsch vaii de troepen van Den Zwij
ger zou waarnemen. Daar wias hij ook aan
gehouden door die Spaanse he patrouille,
waaraan hij zoo handig had weten te ont
snappen.
De graaf en de klokluider liepen stil en.
nauwkeurig oplettend) voort. Rechts, op
twintig schreden afstands, ontwaarden, zij
dé poort en' de -ophaalbrug. Evenals bij de
andere uitgangen van de stad' bévonid zich
daar een wacht -van lauskenets en muske
tiers.
Vóór hen-, de wallen met de Verdedigings
torens, wier donkere massa nauwelijks
merkbaar tegen de zwart bewolkte lucht af
stak.
De avond was zeer donker, maar hun
oogen wenden er. aan en weldra ontdekten
zij een. schildwacht achter de kanteelen, bo
ven op den wal. Zij wachtten tot hij zich
zou verwijderen..
„Laten we l'an-gs d'e walgang .gaan,"
sprak Rijsoor zacht.
„Daar komen ieder oogenblik patrouilles
langs," antwoordde Jonas hoofdschuddend.
„Onze kleeding en; gang in aanmerking
genomen, meneer de Graaf, en gelet op uw
degen, zouden de Spanjaarden ons dadelijk
herkennen,. Ze- zouden] in staat zijn ons on
middellijk op te hangen of levend te begra
ven onder *t ijs. Volg me liéver hier langs,
ik ken den weg."
Terwijl .bij deze woorden sprak, waaruit
wel,bleek dat hij zijn tijd' niet nutteloos be
steedde, wanneer hij in de buurt van. de
vestingwerken ronddwaalde, sloeg hij een
steil, nauw paadje in, dat langs het talud
schuin naar beneden liep en in de gracht
uitkwam. De helling ,was zóó -stéil, dat zij
inee-rmalen gevaar liepen met de sieenen en
het' losse zand: naar ben-eidten te rollen. Toen
zij eenmaal beneden waren, liepen zij wat
kalmer voort. Het geluid van hun treden
was nu n.iet meer .te hooren. Het werd ge
dempt door de dikke .laag sneeuw, die op
het ijs in de gracht lag. Terwijl zij hun
moeilijken weg vervolgden, nu een's tegen
een vooruitstekend' stuk ijs stioolt-end, dan
weer diep in de sneeuw wegzakkend, hoor
den -zij heel in de verte, -boven dè ingesla
pen stad, de heldere tonen van een klok.
„Tien uur," zei Jonas.
De graaf pakte hem onverwacht stevig
bij dén arm :en trok hem mee, dicht tegen
dien muur. Een weinig verder maakte de
muur en scherpen hoek, en Rijsoor had
eensklaps aan de andere zijde gedempte
stemmen gehoord.
„Latent we eerst -eens goed luisteren, voor.
we verder gaan," fluisterde hij zijn met
gezel in het oor.
Het geluid van de slemmenl om den hoek
was zoo zacht, dat men. niet onderscheiden,
kon met vriend of vijand te dóen te heb
ben.
Toch schenen de menschen die daar spra
ken niet te ver'moeden dat men hen hoorde,
want vnn tijd tot tijd verhieven zij de stem,
zoodat Rijsooi en Jonas op zeker oogenblik
hoorden zeggen
„Lot goed op de oontre-escarpo, mannen,
en voorzichtig bij den schildwacht 1"
„Ja, luitenant," klonk het uit- verschil
lende monden, en do mannen schenen do
richting van den bedekten, weg in te slaan.
Van hetgeen ze daarna spraken kon men
geeu woord meer duidelijk verstaan.
Rijsoor en Jonas bleven onbewegelijk
staan wachten, niet kunnende besluiten wat
zij verder zouden doen.
,,'t Is kwart over tienen, en nog komen ze
niét," hooiden zij toen eensklaps zeggen.
„Zou Riguenez ze aangehouden hebben?"
Deze woorden waren voldoende voor Rijs
oor.
,,'t Zijn de onzen," voegde hij Jonas 'evPn-
dig toe. „Vooruit maar..."
Nu traden zij uit hun schuilhoek te voor
schijn, sloegen den hoek van den muur om
en naderden een -groep menschen, die zich in
een verborgen hoekje van de verdedigings
werken ophielden, waar door metselaars een
steiger was gemaakt.
Toen de beide mannen dichter bij kwa
men. trad oogenblikkelijk een uit de groep
naar voren, met den. degen in de hand.
„Wie daar?" vroeg hij gebiedend.
„Oranje 1" antwoordde Rijsoor bedaard.
„Brabant!... God zij met u, kameraden,"
hernam -de man, het herkenningswoord vol
tooiend.
Vervolgens trad hij ter zijde, om hun den
weg vrij te laten naar de eedgeuooten, die
het eorst op de afgesproken plaats waren
verschenen.
Rijsoor herkende de makkers in hun brou-
werspakken Onder hun lange voorschoten
hielden zij hun wapens verborgen. Men zou
deze kunnen uoodig hebben.
„Wees gegroet, vrienden," sprak Rijsoor,
naderbij ticdend.
Men drukte elkaar de hand, en Koppel,
namens Je anderen, sprekend, antwoordde:
„Wij waren al bang, dat u iets overkomen
zou zijn."
„We zijn integendeel zonder eenige moeite
hier gekomen. Maar, mij dunkt, -dat ons
aantal niet groot is.
Ge vergis-' u. De meesten zijn rechts en
links in allerlei hoeken en gaten verborgen,
ook in het boschje dat ge daar zien kunt.
Als we allen bij elkaar waren gebleven zou
den we eerder gevaar geloopen hébben ont
dekt te werden."
„En de Prins? Zou hij komen?"
„We iweten er niets meer van dan u. Hij
moest c-r al zijn. De Faucogny heeft hem
tegen den avond 't laatst gezien in 't Beis
de la Cambre."
„Was h'j alleen?"
„Z'n dappere ruiters waren in de buurt,
gereed oni op heit eerste teéken toe te snel
len."
Rijsoor vroeg niet verder en trad eeu wei
nig ter zijde. Hij was ongerust en maakte
zich beangst dat de Prins in een hinderlaag
gevallen was.
Immers liepon Spaansche soldaten hét ge
heole terrein af en talrijke spionnen gingen
elke beweging van de troepen van Den Zwij
ger na.
De tijd ging voorbij, en de graaf, wiens
hoop meer en meer verdween, gevoelde zich'
bitter teleurgesteld dat thans dc goede gele
genheid <wu elkaar te ontmoeten, ongebruikt
zou blijven. En hij dacht aan de vergeefscho
toewijding van deze goede vaderlanders, die
andermaal den dag zouden verschoven zien
waarop zij het zwaard zouden kunnen trek
ken en die we<lerom de kans moesten ver
liezen om te kunnen overwinnen of te ster
ven.
Wordt vervolgd.