UT". SI. Eerste Iliad. 8"" JaargMiis. Zaterdag 31 Juli 1909. BUITENLAND. FEUILLETON. Voor 't Vaderland. AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem frauco per post1.50. Afzonden ij te summers- 0.05. Deze Courant versehgnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. Advertentiinraededeolingen enz.gelieve men vóór 11 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f 0.50. Elke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cent* by voeruitbetaHnf Qroote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen Ut het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Besie oiroulairebevattende de voorwaarden, wordt op toegezonden. Kennisgeving. Do Burgemeester van Amersfoort Brengt ter konnis van do ingezetenen dozer Gemeente, dat het door den Directeur van \s Rijks directe belastingen, enz. te Utrecht executoor veiklaard kohier No. 9, 10, 11 van de Personeele Belasting over het dienstjaar 1909 aan den Ontvanger van 's Rijks directe belas tingen alhier is ter hand gesteld, aan wie® ieder verplicht is zijnen aansktg op den bij de wet bepaalden voet te vokloen. Gedaan on op de daarvoor gebruikelijke plaat sen aangeplakt te Amersfoort den 30. Juli 1009. De Burgemeester voornoemd, W UI J TIERS. Politiek Overzicht De beweging in Spanje. De berichten uit Madrid luiden minder slecht dan vroeger. Zij gewagen er van, dat in het kamp voor Melilla rust heerscht en dat de tijdingen uit Barcelona bevredigend zijn. Van de oproerlingen is eene bende, die als de voornaamste wordt aangeduid, tot overgave gedwongen, nadat met kanonnen en met paardenvolk tegen haar was opgetre den. Men zou daaruit den indruk krijgen, dat het ergste voorbij is, als men hier niet te doen had met berichtsut,. die van de regee- ring zelve afkomstig zijn. De censuur wordt in Madrid strenger gehandhaafd dan ooit. Zelfs de belichten, die door het departe ment van oorlog zijn nagezien, worden door dien minister van binmenlandsche zaken aan eene tweede keuring onderworpen, voordat zij verzonden worden. Van dezen bewinds man wordt verhaald, dat .hij aan de cor respondenten van vreemde bladen heeft ver klaard „Dezen zomer ben ik de eenige cor respondent in Madrid." Maar hij misbruikt het monopolie, dat hij zich heeft aangema tigd, door alleen die berichten door te laten, die in zijn kraam te pas komen. Hot ligt voor de hand, dat mein op die wijze uit Ma drid eene zeer slechte voorstelling krijgt van wat ei' in werkelijkheid gebeurt. Inlusschen do in hun werk bemoeielijkte dagbladcorrespondenten weten zich te red den. Zij verzenden hunne berichten per brief naar de Franse he grens en laten ze van daar verder seinen. Zoo komt men, met eenige vertraging, toch ach ter datgene wat de regeerimg liefst verzwegen zou willen hebben. Zoo ver neemt men als nadere toelichting op het veelzeggende regeeringstelegram, dat de staat van beleg is afgekondigd over het ge- heele land, bijzonderheden, die verklaar baar maken, dat de regeering tot dit uiterste noodmiddel hare toevlucht neemt. Over de stemming in Madrid wordt bericht, dat ook daar eene algemeene staking, als middel om de algemeene verbittering uit te drukken, dreigt uit te breken. Ook verneemt men, dat do Koning, toen hij uit San Sebastian in de hoofdstad kwam, eene zeer onvriende lijke ontvangst heeft gehad en met scheld woorden en bedreigingen is begroet. Via Bayonna bericht Havas uit Madrid: „De toestand in Spanje schijnt onontwar baar. De regeering heeft den toestand in Barcelona als zeer ernstig erkend. Geruch ten van buitengewoon zwaarwichtigen in houd verwekken, daar betrouwbare berich ten niet te krijgen zijn, groote ontsteltenis. Er was sprake van, dat in Barcelona eene voorloopige regeering is ingesteld. De oor sprong van de beweging ligt hierin, dat de openbare meening tegen de tegenwoordige regeering gekant is. De revolutionairen heb ben zich toen den moeielijken toestand bui ten het moederland ten nutte gemaakt en plotseling een algemeen oproer ouder de ar beidersbevolking van Barcelona in 't leven geroepen. De beweging in Barcelona schijnt dus evenmin van anti-patriottischen als van separalistischen aard te zijn." Hetzelfde agentschap bericht over den toestand op het oorlogsterrein: „Berichten uit Melilla toonen aan, dat Marina zich in .een buitengewoon kritieken toestand be vindt. De generaal moet 75,000 man ver sterkingen hebben verzocht. De soldaten zijn ontmoedigd en geheel uitgeput. De inboor lingen zijn in een overwinningsroeszij tasten de posten van de voorhoede aan en dreigen tot aan de poorten van de stad op te rukken. De bewoners van de buiten de muren gelegen voorsteden vluchten naar Melilla. De veldtocht toont, dat zoowel de administratieve dienst als de legerdienst ge brekkig is 1" Bij mededeelingen van zulk een inhoud is er voor optimisme volstrekt geen plaats. De Neue Freie Presse schrijft: „De Koning heeft het besluit ondertee kend, dat in geheel Spanje de constitutio- neele waarborgen schorst, en er wordt ge zegd, dat het tegenwoordige clericale mi nisterie moet plaats maken voor een mili tair bestuur. De verwachtingen, waarmee hij den troon heeft beklommen, en die hem tot dusver vergezelden, zijn verwoest. Hij wilde een streng constitutioneele Koning zijn, wilde door het huwelijk met eene En- gelsche prinses den liberalen invloed ver sterken, meende door zich aan te sluiten bij Engeland en Frankrijk het aanzien van Spanje te verhoogen en maakte zich gereed met Engelsche hulp de zeemacht te herstel len. Nu ontneemt hij aan het volk de vrij heid van beweging, die de grondwet het verleende, om het oproer niet te laten groeien, dat hem wil beletten troepen naar het front te zenden. De toestand is smarte lijk voor het volk en smartelijk voor den Koning. Alle verschillen zullen zich ver scherpen, de uiterste partijen zullen groeien, de financiën zijn erg bedreigd. Eene zwakke voldoening zal het voor den Koning zijn, dat (het testament van den overleden don Carlos onder den indruk van de tegenwoor dige gebeurtenissen geheel eene utopie blijkt te zijn. Daar wordt gezegd: „Wanneer een echte Koning de traditionoele beginselen zal aanwenden en zal steunen op de Spaan sche soldaten, de besten der wereld, dan kan binnenkort Marokko aan Spanje behooren". Het Spaansche volk 'heeft, zooals men ziet, geheel andere wenschen, en Koning Alfonso zal herademen, wanneer eene kleine over winning hem ontslaat van de noodzakelijk heid om nieuwe versterkingen te moeten uitzenden om Melilla in bezit te houden. Want waarheen de beweging nog kan drij ven, als de Kabylen, die zeer goed weten wat er in Spanje gebeurt, er in slagen den strijd nog een tijdlang op deze wijze voort te zetten, is moeielijk te zeggen. De dynastie zelve -zou in gevaar kunnen geraken. De Marokkaansche politiek van Spanje echter is nu reeds door ,den maalstroom verslon den na het gebeurde moet de kans om naast Frankrijk eene rol te spelen, opgege ven worden. Wel is waar zal ook in Frank rijk vooreerst de lust niet groot zijn om het verzet van de stammen uit te lokken. De ondervinding van Spanje is een waarschu wend voorbeeld. De door Delcassé begon nen actie hoeft een bouwvalligen muur doen wankelen, waarvan nu na eene lichte aan raking een zware steen vernielend op Spanje is neergestort. De troepen in Melilla strij den niet meer voor deze kleine vesting al leen, maar voor liet terugkeeren van de rust in het vaderland. Wanneer zij den vijand niet spoedig terug slaan, dan staat er veel op het, spel". Duitschland. U 1 m, 3 1 J u 1 i. De Zeppelin II, die om 3.40 heden morgen in Friodrickshafen op steeg voor een tocht naar Frankfort, passeer de hier om 5.15. België. De Kamer hooft met 75 togen 48 stam men de door den Senaat in het wetsontwerp betreffende de maxim alen arbeidsdag voor mijnwerkers gebrachte wijzigingen verwor pen. Het wetsontwerp gaat nu weer naar den Senaat terug. Frankrijk Op voorstel vaA den nieuwen minister van marine, heeft <Je ministerraad gewichtige veranderingen geb'raclrt in het personeel van het centrale bestuur der marine. Alle direc teuren zijn door jiieuwe vervangen. Tot chef van den generalèn staf der marine is be noemd de sc'hout-bij-nacht Darbel. De deserteurs van het vreemden! egioe'n, die onlangs door den krijgsraad van Casa blanca veroordeeld waren,, hebben vermin dering van straf bekomen van de® presi dent der republiek op voorstel van den mi nister van oorlog. Deze deserteurs hadden aanleiding gegeven tot liet bok/ende inci dent tusscben de Duitsche en Fransche re geeringen, dat door liet hof van arbitrage te '3 Gravon/hage is beslecht. Do minister van buitenlandlsche zaken hoeft don gouverneur-gononaai van Algerio gelast maatregelen te nemen om te beletten, dat de Marokkanen, die zich voor werk- zaamihiedon, met den oogst in verband staan de, in Algerie bevinden, in gewapende ben den overgaan naar het gebied in de buurt van Melilla. De rechtbank van het Soine-departement heeft de ontbinding uitgesproken van het syndicaat der post-, telegraaf- en telefoon beambten, dat bij die laatste staking is op gericht. 16 beambten zijn als oprichters van dit syndicaat elk tot 16 frs. boeten veroor deeld Engeland. De terechtstelling van Dinghna, den moordenaar van kolonel Curzon Wyllic, die in de Pent'onville-gevangenis zal worden voltrokken, is op den 17. Augustus be paald. Er zijn .intusschen aanwijzingen, dat de terechtstelling om politieke redenen mo gelijk achterwege zal blijven en dat liet doodvonnis in levenslange govangenisstrai zal worden veranderd. I11 ingezonden stuk ken aan de pers wordt er op gewezen, dlat de terechtstelling van Dinghra de natio nale hartstochten van die IntMitsche uiterste partijen tot eene verterende vlam zou aan wakkeren en tot onafzienbare gevolgen Zou leidenl. De partij, die in Indië achter Dingh ra staat, zou na de terechtstelling van Dinghra zeker als één man opstaan om zijn dood te wfleken. Dinghra bezit een grooteren aanhang, dan men in Engeland gelooft. Mocht de terechtstelling voltrok ken worden, dan zou geen Engelschma® in Indié zijn leven zeker zijn, en het zon aan de overheid in Indië moeielijk vallen, 200 niet gieheel onmogelijk zijn, het leven van de Engelschen te beschermen. Sommige bladen wijzen er op, dat Dinghra's geestestoestand niet geheel nor maal is of althans op den dag van den moord mi et normaal geweest is, en zij be roepen z'ich daarbij op een brief van den vader van Dinghra aan een jongeren broe der van den moordenaar, die thans als stu dent in Londdn verblijf houdt. Londen, 3 0 J u 1 i. Er is eene rege ling getroffen in het geschil in het Schot- sche mijn werkers bedrijf. De mijneigenaars en de mijnwerkers onderteekenden eene Overeenkomst, waarbij de eigenaars een mi nimum-loon van 6 shillings per dag aan vaarden. Daardoor is de staking vermeden. De gemachtigden van de mijnwerkers zeggen, dat zij 't gewonnen hebben. Italië. Aan de Avanti wordt uit Spezia bericht, dat de ontmoeting va® den Koning met den Czaar naar alle waarschijnlijkheid daar zal plaats hebben. Een Fransch eskader zal aan de beide (monarchen, den groet van president Fallières overbrengen. Uit Rome wondt dit bericht tegengespro ken onder opmerking, dat er tot dusver niets authentieks over deze samenkomst be kend is Waarschijnlijk zal zij in Napels of in de straat van Messina plaats vinden. Zeker is het eehiter, dat eene Fransche vloot niet zal verschijnen op de plaats der ont moeting. De Kamer van arbeid te Rome besloot voor het geval, dat de Czaar naar Rome mocht komen, door eene algemeene staking tegen zijne komst te protesteeren. Het is echter niet aan twijfel onderhevig, diat de Czaar niet naar Rome zal komen. Spanje. Bayonne,30Juli. Uit San Sebas tian wordt bericht, dat de bladen te Madrid mededeelen, dat de regeering bevel heeft gegeven tot sluiting van het Volkshuis en dat de leider der socialistische partij Pablo Iglosias gevangen is gezet, naar aanleiding van de toebereidselen tot eene algemeene staking tegen Maandag a.s. Cerbère, 30 Juli. Reizigers, die de reis van Barcelona naar Gerona over zee of te voet hadden gedaan en van daar per spoor naar hier zijn gekomen, berichten, dat het Volkshuis te Barcelona door de ar tillerie platgeschoten is. Alle kloosters, op één na, zijn in brand gestoken. De forten van Monjuich namen deel aan het bombardement. Tienduizend gewapende revolutionnairen leveren dagelijks gevechten tegen de gewapende macht. Perpignan, 30 Ju.li. Te Mataso staken de oproerlingen de belastingkantoren en het klooster der Salesianen in brandzij randden de kooplieden aan. In een gevecht van de burgerwacht met de oproerlingen vielen dooden en gewonden. Te Port Bou is een reiziger uit Barcelona gekomen, die verklaart, dat het geweer vuur Dinsdag om 10 uur 's morgens weer begon in de voorstal Gracia. De oproerlin gen slaken des avonds een klooster op bet plein San Antonio in brandzij plunderden eene kerk, die zij daarna in brand staken. In sommige straten braken de oproerlingen het plaveisel op, maar er werden geen barri- kaden gebouwd. De soldaten schoten in de lucht, omdat zij minder sterk waren dan de oproerlingen en vreesden te zullen worden overmand. Er werd geen enkele bom ge worpen. De consulaire agent van Palamas heeft verklaard, dat het stadhuis, het klooster San Felice Guixolo, het klooster Palamas en de kerk Calongo in brand gestoken zijn. Londen, 31 Juli. De bijzondere correspondent van de Daily Telegraph seint, dat Woensdag dozijnen priesters en nonnen wreed omgebracht werden, sommigen aan het altaar, terwijl zij het crucifix vasthiel den en de kerkegoederen dapper verdedig den tegen de oproerlingen te midden van de verterende vlammen. Het gepeupel belette de ambulance van het Roode Kruis naar binnen te gaan. De gewonden liet men ver branden. Naar de nonnen, die aan de ramen van het brandende klooster verschenen, werd met steenen gegooidniemand kwam hen ie hulp; zij werden aan hun lot overgelaten. Van de hoogte van Montjuich scheen ge heel Barcelona een vuurzee. De dooden be dragen meer dan 120, de gewonden ruim 300. Afdeelingen van het Roode Kruis gingen door de straten om de slachtoffers op te halen. Een geval wordt aangehaald van 10,000 oproerlingen, die in optocht door de straten gingen met de verbrande overblijfselen van hunne slachtoffers. Zij hadden lijkeu, bee- nen en hoofden op lange stokken gestoken. Zij passeerden met talrijk vivatgeroep en onder 't fluiten van de Marseillaise letter lijk onder de oogen van den kapitein-gene raal aan het hoofd van zijne troepen, die niet durfden te vuren. Uit Genua wordt aan de Daily Telegraph geseindSignor Maria Costi, een Ge- nueesche operazanger, die pas uit Barcelona hier is aangekomen, geeft eene levendige beschrijving van het oproer, dat herinnert aan tooneelen uit de Fransche revolutie. Voor zijn vertrek vernam hij, dat tot Dins dag meer dan duizend menschen aan beide zijden waren gedood. De tooneelen op straat waren stuitend. Dinsdagavond lagen de doo den en gewonden overal in de straten. Spanje In Marokko. Malaga, 30 J u li. Volgens berichten uit bijzondere, niet officioele bron ware®. d!e verliezen van de Spanjaarden den 28en dezer 20 officieren gedood of gewond, 200 solda ten gedood en 800 gewond. Over het optreden van den Spaansche troepen in den strijd bij Melilla schrijft een correspnodent van de Echo de Paris De Spaansche soldaten, meest jonge mannen van 22 of 23 jaar, zijn dapper ge noeg. Ook de officieren zijn vol moed, mair onvoorzichtig. Zij begaan taktische fouten, voeren hun manschappen aan naar ouderwetsche Europeesche stelregelen en weten niet wat een Afrikaausche oorlog vereischt. De meesten waren ook nooit in het vuur geweest en hadden geen ervaring van een kolonialen veldtocht. De dienst der intendance en der ambulance is slecht en heeft veel schuld aan de tegenslagen der Spanjaarden. Herhaaldelijk is het tusscben Naar Jut Fransch van Bdmond Lspeïlttur. 53 DOOK J. L. VAN DER MOER. Karloo groette dona Rafaële hoogst eer biedig en begaf zich naar de deur. zonder zich te verwaardigen nog één woord te zeg gen. „En de kettingen, Monseigneur, vroeg Noircarmes. Karloo bleef staan, angstig het antwoord afwachtend. „Dat is gezegd!... Neem ze weg!" ant woordde <te hertog ruw. Karloo trok een vergenoegd gezicht en ging been, terwijl Rafaële uitgeput in haar stoel terugzonk, fluisterend: „Ach, Heer en God, welk 'n ongeluk 1" Ontstemd wendde Alva zich tot zijn doch ter en verweet haar dat zij, als' verwend kind, hem dwong zich zulk een. boo® te laten welgevallen ...Een 'kapitein van de Burger wacht, die hem trotseerde, hem beleedigde in, zijn eigen, paleis! Hij had' er reeds be rouw van hem ®iet aan Noircarmes te heb ben overgeleverd, ja, Hij gevoelde zelfs nei ging dien man nog te doen terughalen Rafaële zuchtte en zeido dat zij zich zoo gelukkig zou hebben gevoeld wanneer zij bad mogen zien, dat althans één van die on handelbare Vlamingen haar vader niet haatte.. Vooal dezen zou zij zoo gaarne als vriend hebben beschouwd. En terwijl zij het hoofd treurig liet Hangen, snikte zij „O, 't is voor goed uit, nooit, «ooit zal iemand ons liefhebben De Hertog trachtte haar tot bedaren te brengenmaar de ontroering was te hevig geweest. Rafaële viel in onmacht, terwijl zij fluisterde: „Ik stikl Lucht... lucht!" HOOFDSTUK IV. De gesluierde Vrouw. Op net geroep van den hertog waren de vrouwen en lakeien toegesneld. Men bracht dona Rafaële in Haar kamer, terwijl dokter Alberii bij de zieke werd ontboden. De hertog rangschikte vlug eenige papie ren en maakte zich gereed naar zijn dochter te gaan om te vernemen welke de meening van der- geneesheer was en welke medicij nen hij had voorgeschreven. Kapitein Riguenez scheen, Noircarmes weer een bericht over te brengen, waarop deze oogenblikkelijk tot dén. hertog zeide „Monseigneur, nog één enkel woord..." „Nee! Nee! Ik wil nu met rust gelaten worden P' ,,'t Betreft 'n hoogst ernstige zaak..." Ernstig?... De toestand van m'n. doch ter is ernstig!" „Monseigneur, ik bid u, één oogenblik... Er is 'n vrouw, die u tot eiken prijs wil spreken 1" „Mij spreken?... Alleen.?... Waarom?" „Als 'k 't goed begrijp, hangt ons aller heil er van af..." „Kom, kom, die vrouw is zeker gek of wil misschien 'n gunst komen vragen Wellicht komt ze de invrijheidstelling van 'n gevangene verzoeken, dien gij wat al te licht hebt doen, arresteeren, Noircarmes... Morgen hoor! Stuur haar terug tot mor gen!" „Morgen, Monseigneur? Is u er zeker van den dag van morgen te zullen bele ven?" vroeg een ernstige stem achter in; het kabinet. Een donkere gedaante plaatste zich vóór Alva. Verbaasd' en geprikkeld riep deze „Hoe is 't deze vrouw mogelijk geweest, om tot hier te kunnen, doordringen?" „Ik ben uw schildwachten! voorbij geloo- pen, Monseigneur, ik heb ze gesmeekt mij te laten passeeren, en ik bezweer u mij aan te hooren, mijnheer de Hertog „Wees voorzichtig, vrouw! Als 't'n dwaasheid 'n onzinnig verzinseltje is, dan zal 'k u straffen,... Mijn tijd is kost baar... niemand heeft 't recht er maar wil lekeurig over te beschikken... Hoort ge dit? 't Is nog tijd om heen te gaan, ge doet er misschien beter aan, want uw hoofd staat op 'tspel!" „En, U, Monseigneur, zoudt beter doen mij aan te hooron, want uw eigen hoofd kan er mee geraoei dzijn!" „Haar toon, Haar voorkomen, de vurige uitdrukking van haar donkere oogen, maak ten indruk op idën (hertog. Hij bedwong in- tusscheu zijn nieuwsgierigheid en sprak koel ,,'t Is goed, ik zal u aanhooren". Hij wendde zich tot (Noircarmes en Ri- gtienez, d'ie met elkaar stonden te fluisteren, dé blikken gevestigd op de onbekende vrouw, <iie zoo zeker van haar zaak, en. in het bezit van een belangrijk geheim scheen, te zijn. „Laat ons alleen, heeren, en Houdt, u gereed op 't eerste teeken binnen te ko men I" Zij bogen en begaven zich in het aangren zend vertrek. De Hertog ging aan de® lessenaar van De Vargas zitten en zeide: „En nu, mevrouw, zeg me in drie woor den, wat u hierheen voert". Dolorès sloeg haar mantel op. Zij was bleek, maar mooi. De Hertog meende in haar blik iets verwards, iets wilds te ont dekken. „In drie woorden, mijnheer de hertog. Er is in deze stad 'n man dien. 'k haat. Die man heeft gedreigd me te zullen dooden... ja, erger nog, hij wil 'n man dooden dien 'k Üef heb, m'n minnaar! Zie daar in enkele woorden wat me hierheen voert l" „Wat gaat mij deze geschiedenis aan?" vroeg de Hertog schouderophalend „Ze gaat mij aan!" hernam Dolores in koortsachtigen drift, 't Is wel vreemd, wat 'k doe, maar laat me spreken „Wat wilt u zeggen?" „Maar, groote God, laat me dan toch spreken! Denkt u dat 'k m'n zinnen bij elkaar heb? En ziet u niet dat, als de rede terugkomt; ik niets zeggen zal... dat u dan niets zult wetenProfiteer dus van den waanzin, die u redden kan..." De beslistheid waarmede de vrouw zich uitdrukte, al scheen zij eenigszins in de war, trof den hertog. „Ga voort, mevrouw",* sprak hij, haar met steeds toenemende verbazing aankijkend!. „Nu dan... waar was 'kook weer?... Ik weet 't niet meer... O jaij hij heeft me be dreigd', die man. Daarna is hij vertrokken, en ik dacht: hij gaat naar de preek „Naar de preek? Hier in do stad? „Of buiten. Denkt u dan, mijnheer de hertog, dat men ondanks al uw soldalen, in stilte uw verordeningen niet overtreedt? Ik verklaar u, dat tienduizend kotters zich 's nachts verzamelen, in kelders, op zolders, overal waar maar 'n hoekje of ga is. Ze aanbidden God op hun manier en .ver vloeken u in hun taal... Ik dacht dus: „ge gaat naar de preek en ge wilt hem dooden! Maar ge zult dit niet doen, want ik zal U voor zijn en U treffen voor dat ge het zelf doen kunt". „Uitstekend, zeer goed, ga voort, me vrouw". zei Alva, die hoe langer zoo meer belang begon te stellen Ln> het verhaal. Hijgend hernam Dolorès „Nee, 'tis niet zeer goed 'tis schan delijk, dat weet 'k, maar 'tis 'n zaak tus scben den Hemel o® mij I Eerst moet 'k m'n beminde redden, later zal 'k wel met God afrekenen". De hertog, vreezend dat zij den draad van- het verhaal zou verliezen, moedigde haar aan: „Ge hebt dien man, dien ketter, dus gevolgd in de straten?" „Sombere straten... als men af en toe uw dronken soldaten niet tegenkwam, zou men zeggen dat do stad uitgestorven, was... Hij gaat langmam ik ook, loopt hij hardl ik eveneens Waarheen?... Ik weet 't niet. Ik verlies He mniet uit 't oog, en zoo komen we aan de Leuvensche Poort, waar 'k ver schillende gedaanten zich zie bewegen, nu eens bij elkaar, dan weer gescheiden... en plotseling verdwijnen allen in 'n soort steegje en daarna onder den grond". Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1909 | | pagina 1