ai°. a4. Dinsdag 3 Augustus 1909. BUITENLAND. FEUILLETON. Voor 't Vaderland. 8"" J»MI-kh«IK> AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoortf 1.00. Idem frauco per post- 1.50. Afzonder/yke nummers- 0.05. Daze Courant verschijnt dagelijksbehalve op Zon* en Feest dagen. Jidvertentiënmededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur 's morgens bg de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF 6 C°. (Jtrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f 0.50. Elke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cent* bij vooruitbetaling. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedryf bestaan zeer voordeelige bepalingen UI het herhaald adverteeren in dit Blad, bjj abonnement Eeae circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht De Czaar op rei*. De Czaar is gisteren op de reede van Co- wes door den Koning van Engeland als zijn gast begToet. Twee dagen te voren had de president der Fransche republiek hetzelfde gedaan op de reede van Cherbourg. Daar mede heeft de Czaar van Rusland zich ge kweten van den plicht, die sedert de dagen van Reval op hem rustte om de bezoeken, die de hoofden van de beide westersche groote mogendheden hem daar hadden ge bracht, te beantwoorden. De wijze, waarop de Keizer aller Russen zijmo beleefdheidsbezoeken ditlmaal aflegt, steekt zeer af van de gewoonte, die andere reizende monarchen plegen te volgen. Met zorg is vermeden op deze reis het land te betreden. De eenige maal, dat Keizer Nico- laas aan wal is gegaan, was voordat hij het Kaioer Wilhelmkana.d gebruikte voor den doortocht van de Oostzee naar de Noord zee; toen heeft hij een familiebezoek ge bracht aan prins Heinrich van Pruisen op diens bij Kiel gelegen buitenverblijf Hem- melmark, dat voor deze gelegenheid door de goede zorgen van de Duitsche regeerang van een© sterke bewaking was voorzien. Dat voor deze ontmoetingen de zee gekozen is, is niet te wijten aan eene bijzondere voorliefde voor het zilte element, maar aan het feit, dat de zee de meeste veiligheid scheen te bieden tegen aanslagen en aanvallen. Om in dit opzicht volkomen veilig te gaan, heeft men op de beide reeden eenige dagen te voren een zorgvuldigen bewakingsdienst ingericht, om zich zekerheid te verschaffen, dat op de ankerplaats van de Stand art, het jacht waarop de Czaar met zijn gezin de reis doet, zich niet eene mijn bevindt. De keuze van de plaatsen, waar deze ont moetingen plaats hebben, illustreert op zich zelf reeds, dat het volk aan deze bezoeken vreerad blijft. De dagen, waarin de dichter Rostand, naar aanleiding van het bezoek van het Czarenpaar aan Fontainebleau, er van sprak, dat cle kleeden, die de voet van de Czarina aanraakte, zouden fluisteren van de vriendschap tusschen Rusland en Frank rijk, zijn lang voorbij. Uit de volkskringen heeft men ditmaal woorden van woede en verguizing tegen den Czaar gehoord, en zoo wel in de Fransche Kamer als in het En- gelsche lagerhuis heeft de regeering verwij ten moeten hooren over de ontvangst van den Russischen monarch. Dat doet intusschen geen afbreuk aan de politieke beteeken is van deze beide ontmoe tingen. De samenkomst van den Czaar met den president der Fransche republiek en de ontvangst van den Czaar door Koning Eduard VII, die er op is gevolgd, zijn zeer stellig van politiek gewicht. Zij getuigen er van, dat op stevigen grondslag gehand haafd blijven zoowel het Fransch-Russische verbond als de Engelsch-Russische entente. De Temps herinnert er aan, dat het nut van het verbond met Rusland in 1903 ook door Jaurès, den leider der Fransche socia listen, erkend is, die toen schreef, dat het ,,de plicht was van alle Franschen niets te doen wat dit verbond aan 't wankelen kon doen brengen." De Fransche regeering houdt daaraan steeds vast, zooals blijkt uit den feestdronk, dien president Fallières op den Czaar, zijn gast, heeft uitgebracht, en ook uit de begroeting van de officieus© Pe tit Parisien, waarin wordt gezegd: ,,Er is veel tijd verloopen sedert het historische uur, toen op het dek van een Fransch pant serschip Alexander III voor de eerste maal het woord „bondgenootschap" uitsprak, maar de sedert verloopen tijd heeft slechts de wederzijdsche gevoelens van de beide volken bevestigd. Heden gelijk op den eer sten dag reiken Franschen en Russen el kaar de hand om in. de wereld de ideeën van recht en gerechtigheid te verdedigen en 'door hunne goede verstandhouding aan de handhaving van den Europeeschen vrede mede te werken. Door de jaren bevestigd, heeft het Fransch-Russische verbond bewij zen van zijne stevigheid gegeven." Eene andere vraag is of deze ontmoetin gen zullen leiden tot uitbreiding van de betrekkingen, zooals zij nu bestaan.. De Neue Freie Presse is van meening, dat dit niét het geval zal zijn, en licht dit aldus toe „Wanneer er voorbarig gesproken werd van de gedachte, dat uit de entente een ver bond zou kunnen ontstaan en uit nauwe vriendschap zich een vast bondgenootschap ontwikkeleiï, dan zullen de samenkom sten in Cherbourg en Cowes dit wel niet teweeg brengen. De ontmoeting van den Czaar met Koning Eduard zal naar men- echelijke berekening de betrekkingen, die Rusland en Engeland verbinden, niet uit breiden. De Czaar heeft door zijn© ontmoe ting met Keizer Wilhelm bewezen, dat hij ieder verkeerd begrip van zijne samenkomst met Koning Eduard vermeden.wil zien, dat Rusland met Engeland slechts samengaat in de behartiging van zekere belangen, die de beide staten in Azië zoowel als in het Oosten hebben voor te staan. Eene solida riteit, zooals tusschen bondgenooten als na tuurlijke toestand en. als uitdrukking van intieme betrekkingen aanwezig moet zijn, zal niet zijn. te ontwikkelen. Symbolisch daarvoor is, dat de Czaar, voordat hij den Franschen bodem heeft betreden, op zijne reis met den broeder van den Duitschen Keizer ie samen geweest en dat hij in het programma van zijne buitenlandse he reis eene nieuwe ontmoeting met Keizer Wil helm heeft opgenomen. Wanneer dus aan de ontmoeting in Cowes elke pointe tegen Duitschland is ontnomen, aan den anderen kant beteekent Cherbourg slechts eene nieuwe manifestatie van het Fransch-Rus sische bondgenootschap. De entente-politiek is noch tot eene uitbreiding, noch tot eene ontwikkeling in staat. Rusland zal het ka der, dat door de betrekkingen tot Engeland is gegeven, niet overschrijden, omdat het de traditioneel goede verhouding tot Duitscbland niet wil veranderen. Frankrijk zal zich nooit geheel de Engelscbe ideeën eigen maken, omdat het, zonder tegen zijn belang te zondigen, niet het landleger voor de Engelsche vloot kan leveren. De ont moetingen in Cherbourg en in Cowes zijn ongetwijfeld van groote politieke beteeke- nis, maar aan den tegenwoordigen toestand in Europa zullen zij bezwaarlijk iets veran deren." De reis van den Czaar. 8pithead, 2 Aug. De Russische flottille werd bij hare aankomst door de for- ten van Portsmouth met kanongebulder en door de passagiers aan boord van de plei- zierbooten met luid gejuich begroet, waarop do Russische matrozen met geestdrift ant woordden. De koning en de koningin gingen van de Victoria and Albert op de Standart over, om de keizerlijke gasten te begroeten. Na de verwelkoming gebruikten HH. MM. met hunne gasten aan boord van de Victoria and Albert het tweede ontbijt. Vervolgeus stoomde het jacht tusschen de liniën der oorlogsschepen naar Cowes, voor de vloot revue. Cowes, 2 Aug. De vorstelijke j-ach- ten, voorafgegaan door drie Britsche torpe- dobootjagers en gevolgd door de Rurik en de Makharow, stoomden langs de liniën der Britsche vloot, sterk honderdvijftig oorlogs schepen, waaronder 24 eerste klasse slag schepen, zeven Dreadnoughts daaronder be grepen. Op de brug van het Britsche jacht ston den de Koning en de Czaar in levendig ge sprek. Er werd een algemeen saluut gescho ten, de manschappen op de Britsche sche pen paradeerden in het want, aan boord van elk schip speelde de muziek het Russische volkslied. De muziek op de Russische sche pen speelde het „God save the King". Zoo wel de Russische als de Britsche matrozen juichten vol geestdrift. De vlootrevue duurde een uurom half vijf gingen de jachten te Cowes voor anker. Reuter's bijzondere berichtgever bij den Czaar en de Czarina te Cowes, is gemach tigd te verklaren, dat de Czaar zijn oprechte voldoening uitsprak over de hartelijke en schitterende ontvangst, die hem en de Kei zerin was bereid, en over het prachtige schouwspel, dat de Britsche vloot opleverde. Aan boord van de Victoria and Albert werd in den familiekring thee gedronken en des avonds een feestmaal gegeven door HH. MM. aan hunne keizerlijke gasten in de salon van het jacht, die prachtig versierd was. De Koning had de Czarina aan zijne rechter hand, tegenover hem zat de Czaar met de Koningin. Onder de verdere 44 gasten waren de prins en prinses van Wales, de kroon prins en kroonprinses van Zweden, prinses Victoria, de hertog en de hertogin van Con- naught en nog andere vorstelijke personen, voorts de ministers Asquith, Grey en Mc. Kenma, de Russische minister Iswolsky, de Engelsche gezant te Petersburg Nioolson en admiraal Sir John Fisher. Aan het feestmaal herinnerde de Koning in zijn dronk op den Czaar aan de harte lijke en vriendelijke ontvangst, die hij ver leden jaar te Reval had gehad, en aan de vroegere bezoeken van den Czaar en de Cza rina aan Engeland, toen zijne beminde moeder hun gastvrijm d verleende. Hij was er trotsch op hen welkom te heeten en was blijde, dat zij gelegenheid hadden de mis schien machtigste en grootste vloot te zien, die ooit bijeen was. Hij vertrouwde, dat Z. M. nooit deze schepen zou beschouwen als oorlogssymbolen, maar als bescherming van onze kusten en van onzen hamdel en bovenal bestemd tot behartiging der belan gen van den vrede; hij drukte zijn genoegen uit, dat hij de leden van de doema had kunnen ontvangen, dae volop gelegenheid hadden gehad om menschen en in6tellingen te zien, en drukte de hoop uit, dat hetgeen zij zagen de goede verstandhouding, tusschen de beide landen bestaande, zoude doen toe nemen Do Czaar betuigde in zijn antwoord har telijk dank voor de vriendelijke woorden van verwelkoming. De prachtige revue, die hij had bijgewoond, legde een volledig ge tuigenis af van Engeiand's grootheid. Het grootsche schouwspel van de vloot had een diepen indruk op hem gemaakt. Hij gewaag de verder van de gelukkige dagen, die hij had doorgebracht bij Koning Eduard's be minde en geëerde moeder en van de genegen heid, die zij hem en de Keizerin had bewe zen. Hij vertrouwde, dat de wijze waarop de leden van de doema en het eskader waren verwelkomd, een onderpand zou zijn van de stijgende hartelijkheid in de betrekkin gen tusschen de beide volken, steunende op gemeenschappelijke oelangen en wederzijd sche achting. Aan het verbod om de Russische schepen op de reede van Cherbourg te naderen, werd zeer streng de hand gehouden, zóó streng zelfs, dat volgens een bericht aan de bladen zelfs de schepen, die het Russische es kader van levensmiddelen moesten voorzien, moeielijkheden ondervonden om op de reede te komen. Op een door een Parijsch blad gehuurde stoomboot, die, zonder op de halt signalen te letten, het Russische eskader naderde, werden blinde kanonschoten door de pantserschepen afgevuurd, waarna het schip omkeerde. De minister van buitenlandsche zaken Pichon heeft zich tegenover een medewer ker van de Matin aldus uitgelaten over de ontmoeting bij Cherbourg Wat daarbij inzonderheid opmerkelijk is, is de algemeene stemming, waarmee de ont moeting wordt beoordeeld. Vroeger had men de neiging, achter elk bij zulk eene gelegenheid gesproken woord bijgedachten of eene verborgen beteekenis te zoeken. Men waagde alle mogelijke ver moedens en trachtte uit te visschen tegen wien de toenadering van twee volken ge richt kon zijn. Heden erkent ieder duide lijk en onbetwistbaar den vreedzamen aard van deze ontmoetingen tusschen hoofden van staten. Hot feit, dat de Keizer van Rus land na zijn bezoek bij president Fallières zal samenkomen met den Koning van En geland, verwekt nergens ongerustheid. Welk vraagstuk ook in den loop van deze ontmoe ting moge worden behandeld, het zal altijd in den zin van den vrede geschieden. Ieder weet in Europa, dat de eenparige wil van de volken op den vrede is gericht. Men kan zelfs zeggen, dat iedereen met het onder de mogendheden van Europa verkregen even wicht tevreden is, omdat het ernstige grond slagen heeft en een waarborg van vastheid vormt. Duitschland. Frankfort a/M., 2 Aug. Het lucht schip Zeppelin is hedenmorgen óm 10 uur opgestegen, voor de reis naar Keulen. B e r 1 ij n, 2 A u g. De Zeppelin II pas- sttrde op den tocht van Frankfort naar Keulen om 1.30 Coblenz. Het luchtschip moest tegen een zware onweersbui ingaan het kwam Rijnafwaarts tot Oberwinter en werd daarna door een hevigen storm terug gedreven Om 6.45 passeerde het in zeer snelle vaart Niederlahnstein in de richting naar den Taunus. Bonn, 2 Aug. De Zeppelin II was voor een uur in de buurt van Rolandseck zichtbaar. Nu is zij buiten 't gezicht; zij sohijnt door den hevigen wind teruggedre ven te zijn. Uit. Sinzig wordt bericht, dat het lucht schip Rijnafwaarts tot Oberwinter is geko men en daarna door den hevigen storm teruggedreven, een uur lang over Sinzig dreef waarna het verder terugging naar L©u- tesdorf. Bij Neuwied was het luchtschip weder zichtbaar. Frankfort a/M., 2 Aug. Zooals des avonds door het bestuur van de inter nationale luchtscheepvaart-tentoonstelling is medegedeeld, aanvaardde de Zeppelin II wegens een defect aan den motor de terug reis naar Frankfort a/M. Het luchtschip passeerde om 7.15 Rüdesheim, om 7.45 Oberingelheim Tweede telegram. De Zeppelin II werd om 8.45 door saluutschoten aange kondigd. Om 8.50 kwam het luchtschip voorspoedig op het tentoonstellingsterrein van Ila op den grond. De terugreis van de Zeppelin II geschied de zonder eenig incident; de beide motors werkten tot het einde toe onberispelijk. België. De Kamer, die in de laatste dagen zeer overhaast de nog onafgedane gedeelten van de stoatsbegrooting heeft behandeld, heeft hare zittingen verdaagd tot den 19en Octo ber. Dan komt zij in buitengewone zitting bijeen tot behandeling van het vraagstuk van den militairen dienstplicht. Frankrijk. Cherbourg, 2 Augustus. Na door den burgemeester te zijn verwelkomd; hield Fallières een toespraak waarin hij ver klaarde dat Frankrijk gedurende de laatste jaren de hand als bondgenoot heeft geboden, ten einde den wereldvrede te blijven ver zekeren. De deserteurs van Casablanca hebben niet slechts vermindering van straf gekre gen maar er is hun volledige gratie ge schonken. Zij zullen echter het land uit gezet worden, als zij weer in Frankrijk mochten komen. Engeland. Londen, 2 Aug. Bij de beraadsla ging over den begrootingspost voor lucht scheepvaart, zette minister Haldane uiteen, wat de iegeering in zake de luchtvaart heeft gedaan. Voor rekening van de marine is bij Vickere, te Barrow, een bestuurbaar lucht schip in aanbouw van de grootste soort, dat twintig man kan meevoeren. Voor het leger wordt een bestuurbaar luchtschip van een ander 6telsel gebouwd en worden proeven genomen met aëroplanes. De minister ont kende, dat Engeland gevaar liep achter te komen bij andere volkeren. Gibraltar, 2 Aug. Het Middel- landscho zee-eskader moet in afwachting van nadere bevelen, hier vertoeven. Spanje. St. Sebastiaan,2Aug. De mili taire overheden loochenen de berichten over massa-executies. De maatschappijen melden, dat de gemeenschap tusschen Ce r be re, Sara- gossa en Valencia eenerzijds en Barcelona anderzijds Dinsdag of Woensdag zullen zijn hersteld. Madrid, 2 Aug. De minister-presi dent en de civiele gouverneur verklaarden I beiden, dat in geheel Spanje en te Melilla rust heerscht. Madrid, 3 Aug. Een^ colonne, be staande uit alle wapens, is uit Barcelona Naar het Franech van Bdmond Lepelletier. 55 DO»R J. L. VAK DER MOER. Het geweten van Dolorès begon te spre ken, zij voelde nu eensklaps het schande lijke van haar daad'. „Hun mamsnl" U wilt hun namen... we ten 1" „Ja, noem ze allen 1" De vier sombere mannen omringden, be heers elite n, benauwden haarhet was of hun blikken met een looden zwaarte op haar drukten. Als ware beulen bij de pijn bank, ontrukten zij haar nu stuk voor stuk alles wat zij nog te verklikken kon hebbem. „Moet 'k u dan ook zeggen..." Zij hield plotseling op, met schrik den kend aan de verraderlijke, bekentenis, die haar reeds op dè lippen lag... Het verraad steeg van het hart naar haar mondzij ge voelde zich tegelijkertijd ellendig dat zij het niet binnen kon houden en gelukkig, haar wraak te kunnen bevredigen „In de eerste plaats den naani van den leider, den man dien ge zoo zeer haat. Zijn naam moeten we vóór alles weten," sprak Al va gestreng. „Die...? hij... dat ie...'' De naam wilde niet over haar lippen... zij deed een laats*© poging, om het nog eenige overschietend greintje eergevoel te bewaren Het noemen van dien naam stond gelijk met het overleveren van een hoofd aan demi reeds wachtenden beul. „0, 't is* schandelijk wat 'k dóe! 't Is verschrikkelijk wat ge van me edschtl" riep zij uit, en zij bracht de hand naar deun mond, als om het geheim terug te houden. De Vargas stootte haar aan. „Spreek toch, mievrouw," zei hij, „ge ziet dat Monseigneur wacht." „Nee, nee... ik wil niets meer zeggen!... •laat me gaan... ik ben bang..." „Zeg liever dat ge bang zijt voor den man, dien ge liefhebt." voegde Noircarmes haar toe. „Vergeet niet, dat men hem doo- den wil!" „Ja, o, 't is verschrikkelijk... nee, dat zult ge toch niet toestaan, niet waar?" „Wij zullen u verdedigen," sprak Del- rio, „maar spreek dan, noem dan den naam 1" ,,'i Is 'n ketter, 'n oproerling, 'n verra der, zooals ge zelf hebt gezegd," hernam Noircarmes; „aarzel dus niet langer. Ge hebt immers toch reeds zoo veel aau MonJ seigneur meegedeeld, dat hij "t recht heeft ook 't overige te weten...? Wil ik u eens 'n beetje helpen? Komaan, zou die samen zweerder, dien ge zoo veracht, die den man wil dooden dien ge liefhebt... zou dat want ik herken n, mevrouw zou dat de graaf Van Rijsoor ook zijn?" „Uw echtgenoot, vermoed1 ik?" vroeg Al- va haastig, toen hij een bijzondere beweging bij haar opmerkte. ,,0, dat heb i k riet gezegd!" kwam er haperend bij Dolores uit. „Nee, maar ik heb 't geraden," ant woordde de hertog. „Vooruit, 't is dus uw echtgenoot... schrijf op, Delrio,... Rijsoor... en wie nog meer?" „Ach, Monseigneur, 't is afschuwelijk! Ge stort mijn ziel in 'b verderf!" „Integendeel,.ik red1 haar... 't Is voor uw Koning, voor de Kerk en voor God I" „Mijn Koning? dat) is mijn beminde,... mijn. God is mijn Diefde!" De hertog gaf teekenen' van ongeduld. Hij scheen te willen aanduiden, dat op deze wijze een kostbare tijd verloren ging. „Nu we Rijsoor eenmaal hebben, moeten we ook de anderen weten," hernam hij. „Welke anderen, Monseigneur?" „Do andere samenzweerders, z'n mede plichtigen natuurlijk. Noem ons hun namen, maar wat vlug „Ze hebben mij nie's gedaan... die wil 'k niet noemen!" „Ge zult ze allen noemen!" „Nee, ik wil niet, 't is te laag. te schan delijk... Onschuldige menschen... bovendien ken 'k zo niet „Ge kent ze wel, dit hebt ge zelf gezegd, voor den dag er mee!" zei Alva dreigend'. „Ik wil hier van daan.! Laat me nu ver trekken. 1" Zij wilde naar de deur gaan, maar Alva pakte haar ruw bij den arm. „Men gaat van hier niet heen!... Men blijft en spreekt!" „Heb medelijden. Monseigneur, genade!" smeekte Dolorès, de handen gevouwen. „Hun namen, oogenblikkelijk, ik beveel het Nooit J" Alva greep haar beid© handen en kneep haar zoo hevig, dat zij op de knieën zonk. „Hun namen! Hun namen!" schreeuwde hij, „ellendige vrouw,... of moet *k den beul doen komen om u tel ondervragen Noircarmes had de bedoeling van zijn meester reeds begrepen, waarom hij naar het aangrenzende vertrek was gegaan en den beul had geroepen, die voor zijn vreeeelijk werk immer klaar stond. Tóen Dolorès de gevreesde, rood© gedaan te van meester Charles gewaar werd, slaak te zij een gil en kroop op de knieën vóór Alva. „0, Monseigneur, genade!... waarom ben 'k hier gekomen?" riep zij, krankzinnig van angst. „Wij zeiden dus..." hernam die hertog, op meester Charles wijzend. „Galena," fluisterde Dolorès, het hoofd afgewend. „Delrio, noteer, Galena! En verder?" „Bakkerzeel, geloof 'k, maar zeker weet ik 't niet..." „Bakkerzeel, goed. Verder?" „Meer weet 'k er niet..." „Meester Charles," zei Alva. „O, mijnheer de hertog, vergiffenis 1" snikte Dolorès, wanhopig. „Nog één,... dan ben 'k tevreden." „Nu dan, Jonas, de klokluider." „Jonas, goed... En Cornells ook, zou 'k durven wedden?" „Ja, Comelis ook... en dam nog 'n gewe zen monnik, Hilarion... O, ik sterf!" En totaal uitgeput, lag zij op den vloer. „Da's voldoende," sprak Alva, zonder verder naar haar om te zien. Hij zette zich aan de tafel en schreef haastig enkele be velen. „Dit aan Navarra.dit aan Francisco Vegas!" sprak hij tot Noircarmes. „Zeer goed, Monseigneur, we zullen er spoed achter zetten." Delrio en Vargas stonden tegelijkertijd op, gereed om de bevelen in alle richtingen •te verspreiden. De hertog hield hen terug, i „Nee, heeren, vooral geen ruchtbaarheid aan de zaak geven. Integendeel, geen j woord de rust van 't stilstaand! water, als j't u belieft!" „Goed, Monseigneur, maar de kettingen' dan?" „Laat ze maar losgemaakt blijven, dan zullen ze niets vermoeden. „Begrepen. Maar de kap'tein?" „Dat is iels anders. Die Karloo moet levend of dóód worden hier gebracht t" Dolorès sprong verschrikt op, bij het hooren van dezen naam. „Karloo?... Hebt ge Karloo genoemd?" riep zij. Monseigneur kan gerust wezen," 6prak Noircarmes, „morgen ochtend is Karloo ge hangen." „Nee. dien bewaren we voor !t 6chavotl Er moet 'n voorbeeld! gesteld worden I" Dolorès had zich weer op de knieën ge worpen. „Karloo, Monseigneur, ge hebt Karloc genoemd en van 't schavot gesproken? II ben krankzinnig ik droom toch, niet waar?' „Karloo van der Noot, de man van de1 degen," antwoordde Noircarmes, op het wa pen wijzend. „Hij?... hij?" schreeuwde Dolorès, buiten zich zelve. „O, da's de wraak van den He mel Karloo zou er ook toe behooren en i k zou hem overleveren? Nee, dat kan niet!" Wordt rrvo/gd

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1909 | | pagina 1