ai°. a4.
Dinsdag 3 Augustus 1909.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Voor 't Vaderland.
8"" J»MI-kh«IK>
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoortf 1.00.
Idem frauco per post- 1.50.
Afzonder/yke nummers- 0.05.
Daze Courant verschijnt dagelijksbehalve op Zon* en Feest
dagen.
Jidvertentiënmededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur
's morgens bg de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF 6 C°.
(Jtrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cent* bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedryf bestaan zeer voordeelige bepalingen UI
het herhaald adverteeren in dit Blad, bjj abonnement Eeae
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De Czaar op rei*.
De Czaar is gisteren op de reede van Co-
wes door den Koning van Engeland als zijn
gast begToet. Twee dagen te voren had de
president der Fransche republiek hetzelfde
gedaan op de reede van Cherbourg. Daar
mede heeft de Czaar van Rusland zich ge
kweten van den plicht, die sedert de dagen
van Reval op hem rustte om de bezoeken,
die de hoofden van de beide westersche
groote mogendheden hem daar hadden ge
bracht, te beantwoorden.
De wijze, waarop de Keizer aller Russen
zijmo beleefdheidsbezoeken ditlmaal aflegt,
steekt zeer af van de gewoonte, die andere
reizende monarchen plegen te volgen. Met
zorg is vermeden op deze reis het land te
betreden. De eenige maal, dat Keizer Nico-
laas aan wal is gegaan, was voordat hij het
Kaioer Wilhelmkana.d gebruikte voor den
doortocht van de Oostzee naar de Noord
zee; toen heeft hij een familiebezoek ge
bracht aan prins Heinrich van Pruisen op
diens bij Kiel gelegen buitenverblijf Hem-
melmark, dat voor deze gelegenheid door
de goede zorgen van de Duitsche regeerang
van een© sterke bewaking was voorzien. Dat
voor deze ontmoetingen de zee gekozen is, is
niet te wijten aan eene bijzondere voorliefde
voor het zilte element, maar aan het feit,
dat de zee de meeste veiligheid scheen te
bieden tegen aanslagen en aanvallen. Om
in dit opzicht volkomen veilig te gaan,
heeft men op de beide reeden eenige dagen
te voren een zorgvuldigen bewakingsdienst
ingericht, om zich zekerheid te verschaffen,
dat op de ankerplaats van de Stand art, het
jacht waarop de Czaar met zijn gezin de reis
doet, zich niet eene mijn bevindt.
De keuze van de plaatsen, waar deze ont
moetingen plaats hebben, illustreert op zich
zelf reeds, dat het volk aan deze bezoeken
vreerad blijft. De dagen, waarin de dichter
Rostand, naar aanleiding van het bezoek
van het Czarenpaar aan Fontainebleau, er
van sprak, dat cle kleeden, die de voet van
de Czarina aanraakte, zouden fluisteren van
de vriendschap tusschen Rusland en Frank
rijk, zijn lang voorbij. Uit de volkskringen
heeft men ditmaal woorden van woede en
verguizing tegen den Czaar gehoord, en zoo
wel in de Fransche Kamer als in het En-
gelsche lagerhuis heeft de regeering verwij
ten moeten hooren over de ontvangst van
den Russischen monarch.
Dat doet intusschen geen afbreuk aan de
politieke beteeken is van deze beide ontmoe
tingen. De samenkomst van den Czaar met
den president der Fransche republiek en de
ontvangst van den Czaar door Koning
Eduard VII, die er op is gevolgd, zijn zeer
stellig van politiek gewicht. Zij getuigen
er van, dat op stevigen grondslag gehand
haafd blijven zoowel het Fransch-Russische
verbond als de Engelsch-Russische entente.
De Temps herinnert er aan, dat het nut
van het verbond met Rusland in 1903 ook
door Jaurès, den leider der Fransche socia
listen, erkend is, die toen schreef, dat het
,,de plicht was van alle Franschen niets te
doen wat dit verbond aan 't wankelen kon
doen brengen." De Fransche regeering
houdt daaraan steeds vast, zooals blijkt uit
den feestdronk, dien president Fallières op
den Czaar, zijn gast, heeft uitgebracht, en
ook uit de begroeting van de officieus© Pe
tit Parisien, waarin wordt gezegd: ,,Er is
veel tijd verloopen sedert het historische
uur, toen op het dek van een Fransch pant
serschip Alexander III voor de eerste maal
het woord „bondgenootschap" uitsprak,
maar de sedert verloopen tijd heeft slechts
de wederzijdsche gevoelens van de beide
volken bevestigd. Heden gelijk op den eer
sten dag reiken Franschen en Russen el
kaar de hand om in. de wereld de ideeën van
recht en gerechtigheid te verdedigen en
'door hunne goede verstandhouding aan de
handhaving van den Europeeschen vrede
mede te werken. Door de jaren bevestigd,
heeft het Fransch-Russische verbond bewij
zen van zijne stevigheid gegeven."
Eene andere vraag is of deze ontmoetin
gen zullen leiden tot uitbreiding van de
betrekkingen, zooals zij nu bestaan.. De
Neue Freie Presse is van meening, dat dit
niét het geval zal zijn, en licht dit aldus
toe
„Wanneer er voorbarig gesproken werd
van de gedachte, dat uit de entente een ver
bond zou kunnen ontstaan en uit nauwe
vriendschap zich een vast bondgenootschap
ontwikkeleiï, dan zullen de samenkom
sten in Cherbourg en Cowes dit wel niet
teweeg brengen. De ontmoeting van den
Czaar met Koning Eduard zal naar men-
echelijke berekening de betrekkingen, die
Rusland en Engeland verbinden, niet uit
breiden. De Czaar heeft door zijn© ontmoe
ting met Keizer Wilhelm bewezen, dat hij
ieder verkeerd begrip van zijne samenkomst
met Koning Eduard vermeden.wil zien, dat
Rusland met Engeland slechts samengaat
in de behartiging van zekere belangen, die
de beide staten in Azië zoowel als in het
Oosten hebben voor te staan. Eene solida
riteit, zooals tusschen bondgenooten als na
tuurlijke toestand en. als uitdrukking van
intieme betrekkingen aanwezig moet zijn,
zal niet zijn. te ontwikkelen. Symbolisch
daarvoor is, dat de Czaar, voordat hij den
Franschen bodem heeft betreden, op zijne
reis met den broeder van den Duitschen
Keizer ie samen geweest en dat hij in het
programma van zijne buitenlandse he reis
eene nieuwe ontmoeting met Keizer Wil
helm heeft opgenomen. Wanneer dus aan de
ontmoeting in Cowes elke pointe tegen
Duitschland is ontnomen, aan den anderen
kant beteekent Cherbourg slechts eene
nieuwe manifestatie van het Fransch-Rus
sische bondgenootschap. De entente-politiek
is noch tot eene uitbreiding, noch tot eene
ontwikkeling in staat. Rusland zal het ka
der, dat door de betrekkingen tot Engeland
is gegeven, niet overschrijden, omdat het
de traditioneel goede verhouding tot
Duitscbland niet wil veranderen. Frankrijk
zal zich nooit geheel de Engelscbe ideeën
eigen maken, omdat het, zonder tegen zijn
belang te zondigen, niet het landleger voor
de Engelsche vloot kan leveren. De ont
moetingen in Cherbourg en in Cowes zijn
ongetwijfeld van groote politieke beteeke-
nis, maar aan den tegenwoordigen toestand
in Europa zullen zij bezwaarlijk iets veran
deren."
De reis van den Czaar.
8pithead, 2 Aug. De Russische
flottille werd bij hare aankomst door de for-
ten van Portsmouth met kanongebulder en
door de passagiers aan boord van de plei-
zierbooten met luid gejuich begroet, waarop
do Russische matrozen met geestdrift ant
woordden.
De koning en de koningin gingen van de
Victoria and Albert op de Standart over,
om de keizerlijke gasten te begroeten. Na
de verwelkoming gebruikten HH. MM.
met hunne gasten aan boord van de Victoria
and Albert het tweede ontbijt. Vervolgeus
stoomde het jacht tusschen de liniën der
oorlogsschepen naar Cowes, voor de vloot
revue.
Cowes, 2 Aug. De vorstelijke j-ach-
ten, voorafgegaan door drie Britsche torpe-
dobootjagers en gevolgd door de Rurik en
de Makharow, stoomden langs de liniën der
Britsche vloot, sterk honderdvijftig oorlogs
schepen, waaronder 24 eerste klasse slag
schepen, zeven Dreadnoughts daaronder be
grepen.
Op de brug van het Britsche jacht ston
den de Koning en de Czaar in levendig ge
sprek. Er werd een algemeen saluut gescho
ten, de manschappen op de Britsche sche
pen paradeerden in het want, aan boord van
elk schip speelde de muziek het Russische
volkslied. De muziek op de Russische sche
pen speelde het „God save the King". Zoo
wel de Russische als de Britsche matrozen
juichten vol geestdrift.
De vlootrevue duurde een uurom half
vijf gingen de jachten te Cowes voor anker.
Reuter's bijzondere berichtgever bij den
Czaar en de Czarina te Cowes, is gemach
tigd te verklaren, dat de Czaar zijn oprechte
voldoening uitsprak over de hartelijke en
schitterende ontvangst, die hem en de Kei
zerin was bereid, en over het prachtige
schouwspel, dat de Britsche vloot opleverde.
Aan boord van de Victoria and Albert
werd in den familiekring thee gedronken en
des avonds een feestmaal gegeven door HH.
MM. aan hunne keizerlijke gasten in de salon
van het jacht, die prachtig versierd was. De
Koning had de Czarina aan zijne rechter
hand, tegenover hem zat de Czaar met de
Koningin. Onder de verdere 44 gasten waren
de prins en prinses van Wales, de kroon
prins en kroonprinses van Zweden, prinses
Victoria, de hertog en de hertogin van Con-
naught en nog andere vorstelijke personen,
voorts de ministers Asquith, Grey en Mc.
Kenma, de Russische minister Iswolsky, de
Engelsche gezant te Petersburg Nioolson en
admiraal Sir John Fisher.
Aan het feestmaal herinnerde de Koning
in zijn dronk op den Czaar aan de harte
lijke en vriendelijke ontvangst, die hij ver
leden jaar te Reval had gehad, en aan de
vroegere bezoeken van den Czaar en de Cza
rina aan Engeland, toen zijne beminde
moeder hun gastvrijm d verleende. Hij was
er trotsch op hen welkom te heeten en was
blijde, dat zij gelegenheid hadden de mis
schien machtigste en grootste vloot te zien,
die ooit bijeen was. Hij vertrouwde, dat
Z. M. nooit deze schepen zou beschouwen
als oorlogssymbolen, maar als bescherming
van onze kusten en van onzen hamdel en
bovenal bestemd tot behartiging der belan
gen van den vrede; hij drukte zijn genoegen
uit, dat hij de leden van de doema had
kunnen ontvangen, dae volop gelegenheid
hadden gehad om menschen en in6tellingen
te zien, en drukte de hoop uit, dat hetgeen
zij zagen de goede verstandhouding, tusschen
de beide landen bestaande, zoude doen toe
nemen
Do Czaar betuigde in zijn antwoord har
telijk dank voor de vriendelijke woorden
van verwelkoming. De prachtige revue, die
hij had bijgewoond, legde een volledig ge
tuigenis af van Engeiand's grootheid. Het
grootsche schouwspel van de vloot had een
diepen indruk op hem gemaakt. Hij gewaag
de verder van de gelukkige dagen, die hij
had doorgebracht bij Koning Eduard's be
minde en geëerde moeder en van de genegen
heid, die zij hem en de Keizerin had bewe
zen. Hij vertrouwde, dat de wijze waarop de
leden van de doema en het eskader waren
verwelkomd, een onderpand zou zijn van
de stijgende hartelijkheid in de betrekkin
gen tusschen de beide volken, steunende op
gemeenschappelijke oelangen en wederzijd
sche achting.
Aan het verbod om de Russische schepen
op de reede van Cherbourg te naderen, werd
zeer streng de hand gehouden, zóó streng
zelfs, dat volgens een bericht aan de bladen
zelfs de schepen, die het Russische es
kader van levensmiddelen moesten voorzien,
moeielijkheden ondervonden om op de reede
te komen. Op een door een Parijsch blad
gehuurde stoomboot, die, zonder op de halt
signalen te letten, het Russische eskader
naderde, werden blinde kanonschoten door
de pantserschepen afgevuurd, waarna het
schip omkeerde.
De minister van buitenlandsche zaken
Pichon heeft zich tegenover een medewer
ker van de Matin aldus uitgelaten over de
ontmoeting bij Cherbourg
Wat daarbij inzonderheid opmerkelijk is,
is de algemeene stemming, waarmee de ont
moeting wordt beoordeeld.
Vroeger had men de neiging, achter elk
bij zulk eene gelegenheid gesproken woord
bijgedachten of eene verborgen beteekenis
te zoeken. Men waagde alle mogelijke ver
moedens en trachtte uit te visschen tegen
wien de toenadering van twee volken ge
richt kon zijn. Heden erkent ieder duide
lijk en onbetwistbaar den vreedzamen aard
van deze ontmoetingen tusschen hoofden van
staten. Hot feit, dat de Keizer van Rus
land na zijn bezoek bij president Fallières
zal samenkomen met den Koning van En
geland, verwekt nergens ongerustheid. Welk
vraagstuk ook in den loop van deze ontmoe
ting moge worden behandeld, het zal altijd
in den zin van den vrede geschieden. Ieder
weet in Europa, dat de eenparige wil van de
volken op den vrede is gericht. Men kan
zelfs zeggen, dat iedereen met het onder de
mogendheden van Europa verkregen even
wicht tevreden is, omdat het ernstige grond
slagen heeft en een waarborg van vastheid
vormt.
Duitschland.
Frankfort a/M., 2 Aug. Het lucht
schip Zeppelin is hedenmorgen óm 10 uur
opgestegen, voor de reis naar Keulen.
B e r 1 ij n, 2 A u g. De Zeppelin II pas-
sttrde op den tocht van Frankfort naar
Keulen om 1.30 Coblenz. Het luchtschip
moest tegen een zware onweersbui ingaan
het kwam Rijnafwaarts tot Oberwinter en
werd daarna door een hevigen storm terug
gedreven Om 6.45 passeerde het in zeer
snelle vaart Niederlahnstein in de richting
naar den Taunus.
Bonn, 2 Aug. De Zeppelin II was
voor een uur in de buurt van Rolandseck
zichtbaar. Nu is zij buiten 't gezicht; zij
sohijnt door den hevigen wind teruggedre
ven te zijn.
Uit. Sinzig wordt bericht, dat het lucht
schip Rijnafwaarts tot Oberwinter is geko
men en daarna door den hevigen storm
teruggedreven, een uur lang over Sinzig
dreef waarna het verder terugging naar L©u-
tesdorf. Bij Neuwied was het luchtschip
weder zichtbaar.
Frankfort a/M., 2 Aug. Zooals
des avonds door het bestuur van de inter
nationale luchtscheepvaart-tentoonstelling is
medegedeeld, aanvaardde de Zeppelin II
wegens een defect aan den motor de terug
reis naar Frankfort a/M. Het luchtschip
passeerde om 7.15 Rüdesheim, om 7.45
Oberingelheim
Tweede telegram. De Zeppelin
II werd om 8.45 door saluutschoten aange
kondigd. Om 8.50 kwam het luchtschip
voorspoedig op het tentoonstellingsterrein
van Ila op den grond.
De terugreis van de Zeppelin II geschied
de zonder eenig incident; de beide motors
werkten tot het einde toe onberispelijk.
België.
De Kamer, die in de laatste dagen zeer
overhaast de nog onafgedane gedeelten van
de stoatsbegrooting heeft behandeld, heeft
hare zittingen verdaagd tot den 19en Octo
ber. Dan komt zij in buitengewone zitting
bijeen tot behandeling van het vraagstuk
van den militairen dienstplicht.
Frankrijk.
Cherbourg, 2 Augustus. Na
door den burgemeester te zijn verwelkomd;
hield Fallières een toespraak waarin hij ver
klaarde dat Frankrijk gedurende de laatste
jaren de hand als bondgenoot heeft geboden,
ten einde den wereldvrede te blijven ver
zekeren.
De deserteurs van Casablanca hebben
niet slechts vermindering van straf gekre
gen maar er is hun volledige gratie ge
schonken. Zij zullen echter het land uit
gezet worden, als zij weer in Frankrijk
mochten komen.
Engeland.
Londen, 2 Aug. Bij de beraadsla
ging over den begrootingspost voor lucht
scheepvaart, zette minister Haldane uiteen,
wat de iegeering in zake de luchtvaart heeft
gedaan. Voor rekening van de marine is bij
Vickere, te Barrow, een bestuurbaar lucht
schip in aanbouw van de grootste soort, dat
twintig man kan meevoeren. Voor het leger
wordt een bestuurbaar luchtschip van een
ander 6telsel gebouwd en worden proeven
genomen met aëroplanes. De minister ont
kende, dat Engeland gevaar liep achter te
komen bij andere volkeren.
Gibraltar, 2 Aug. Het Middel-
landscho zee-eskader moet in afwachting
van nadere bevelen, hier vertoeven.
Spanje.
St. Sebastiaan,2Aug. De mili
taire overheden loochenen de berichten over
massa-executies. De maatschappijen melden,
dat de gemeenschap tusschen Ce r be re, Sara-
gossa en Valencia eenerzijds en Barcelona
anderzijds Dinsdag of Woensdag zullen zijn
hersteld.
Madrid, 2 Aug. De minister-presi
dent en de civiele gouverneur verklaarden
I beiden, dat in geheel Spanje en te Melilla
rust heerscht.
Madrid, 3 Aug. Een^ colonne, be
staande uit alle wapens, is uit Barcelona
Naar het Franech van Bdmond Lepelletier.
55 DO»R
J. L. VAK DER MOER.
Het geweten van Dolorès begon te spre
ken, zij voelde nu eensklaps het schande
lijke van haar daad'.
„Hun mamsnl" U wilt hun namen... we
ten 1"
„Ja, noem ze allen 1"
De vier sombere mannen omringden, be
heers elite n, benauwden haarhet was of
hun blikken met een looden zwaarte op
haar drukten. Als ware beulen bij de pijn
bank, ontrukten zij haar nu stuk voor stuk
alles wat zij nog te verklikken kon hebbem.
„Moet 'k u dan ook zeggen..."
Zij hield plotseling op, met schrik den
kend aan de verraderlijke, bekentenis, die
haar reeds op dè lippen lag... Het verraad
steeg van het hart naar haar mondzij ge
voelde zich tegelijkertijd ellendig dat zij
het niet binnen kon houden en gelukkig,
haar wraak te kunnen bevredigen
„In de eerste plaats den naani van den
leider, den man dien ge zoo zeer haat. Zijn
naam moeten we vóór alles weten," sprak
Al va gestreng.
„Die...? hij... dat ie...''
De naam wilde niet over haar lippen...
zij deed een laats*© poging, om het nog
eenige overschietend greintje eergevoel te
bewaren
Het noemen van dien naam stond gelijk
met het overleveren van een hoofd aan demi
reeds wachtenden beul.
„0, 't is* schandelijk wat 'k dóe! 't Is
verschrikkelijk wat ge van me edschtl" riep
zij uit, en zij bracht de hand naar deun
mond, als om het geheim terug te houden.
De Vargas stootte haar aan.
„Spreek toch, mievrouw," zei hij, „ge
ziet dat Monseigneur wacht."
„Nee, nee... ik wil niets meer zeggen!...
•laat me gaan... ik ben bang..."
„Zeg liever dat ge bang zijt voor den
man, dien ge liefhebt." voegde Noircarmes
haar toe. „Vergeet niet, dat men hem doo-
den wil!"
„Ja, o, 't is verschrikkelijk... nee, dat
zult ge toch niet toestaan, niet waar?"
„Wij zullen u verdedigen," sprak Del-
rio, „maar spreek dan, noem dan den
naam 1"
,,'i Is 'n ketter, 'n oproerling, 'n verra
der, zooals ge zelf hebt gezegd," hernam
Noircarmes; „aarzel dus niet langer. Ge
hebt immers toch reeds zoo veel aau MonJ
seigneur meegedeeld, dat hij "t recht heeft
ook 't overige te weten...? Wil ik u eens 'n
beetje helpen? Komaan, zou die samen
zweerder, dien ge zoo veracht, die den man
wil dooden dien ge liefhebt... zou dat
want ik herken n, mevrouw zou dat de
graaf Van Rijsoor ook zijn?"
„Uw echtgenoot, vermoed1 ik?" vroeg Al-
va haastig, toen hij een bijzondere beweging
bij haar opmerkte.
,,0, dat heb i k riet gezegd!" kwam er
haperend bij Dolores uit.
„Nee, maar ik heb 't geraden," ant
woordde de hertog. „Vooruit, 't is dus uw
echtgenoot... schrijf op, Delrio,... Rijsoor...
en wie nog meer?"
„Ach, Monseigneur, 't is afschuwelijk! Ge
stort mijn ziel in 'b verderf!"
„Integendeel,.ik red1 haar... 't Is voor
uw Koning, voor de Kerk en voor God I"
„Mijn Koning? dat) is mijn beminde,...
mijn. God is mijn Diefde!"
De hertog gaf teekenen' van ongeduld. Hij
scheen te willen aanduiden, dat op deze
wijze een kostbare tijd verloren ging.
„Nu we Rijsoor eenmaal hebben, moeten
we ook de anderen weten," hernam hij.
„Welke anderen, Monseigneur?"
„Do andere samenzweerders, z'n mede
plichtigen natuurlijk. Noem ons hun namen,
maar wat vlug
„Ze hebben mij nie's gedaan... die wil 'k
niet noemen!"
„Ge zult ze allen noemen!"
„Nee, ik wil niet, 't is te laag. te schan
delijk... Onschuldige menschen... bovendien
ken 'k zo niet
„Ge kent ze wel, dit hebt ge zelf gezegd,
voor den dag er mee!" zei Alva dreigend'.
„Ik wil hier van daan.! Laat me nu ver
trekken. 1"
Zij wilde naar de deur gaan, maar Alva
pakte haar ruw bij den arm.
„Men gaat van hier niet heen!... Men
blijft en spreekt!"
„Heb medelijden. Monseigneur, genade!"
smeekte Dolorès, de handen gevouwen.
„Hun namen, oogenblikkelijk, ik beveel
het
Nooit J"
Alva greep haar beid© handen en kneep
haar zoo hevig, dat zij op de knieën zonk.
„Hun namen! Hun namen!" schreeuwde
hij, „ellendige vrouw,... of moet *k den
beul doen komen om u tel ondervragen
Noircarmes had de bedoeling van zijn
meester reeds begrepen, waarom hij naar
het aangrenzende vertrek was gegaan en den
beul had geroepen, die voor zijn vreeeelijk
werk immer klaar stond.
Tóen Dolorès de gevreesde, rood© gedaan
te van meester Charles gewaar werd, slaak
te zij een gil en kroop op de knieën vóór
Alva.
„0, Monseigneur, genade!... waarom
ben 'k hier gekomen?" riep zij, krankzinnig
van angst.
„Wij zeiden dus..." hernam die hertog, op
meester Charles wijzend.
„Galena," fluisterde Dolorès, het hoofd
afgewend.
„Delrio, noteer, Galena! En verder?"
„Bakkerzeel, geloof 'k, maar zeker weet
ik 't niet..."
„Bakkerzeel, goed. Verder?"
„Meer weet 'k er niet..."
„Meester Charles," zei Alva.
„O, mijnheer de hertog, vergiffenis 1"
snikte Dolorès, wanhopig.
„Nog één,... dan ben 'k tevreden."
„Nu dan, Jonas, de klokluider."
„Jonas, goed... En Cornells ook, zou 'k
durven wedden?"
„Ja, Comelis ook... en dam nog 'n gewe
zen monnik, Hilarion... O, ik sterf!"
En totaal uitgeput, lag zij op den vloer.
„Da's voldoende," sprak Alva, zonder
verder naar haar om te zien. Hij zette zich
aan de tafel en schreef haastig enkele be
velen.
„Dit aan Navarra.dit aan Francisco
Vegas!" sprak hij tot Noircarmes.
„Zeer goed, Monseigneur, we zullen er
spoed achter zetten."
Delrio en Vargas stonden tegelijkertijd
op, gereed om de bevelen in alle richtingen
•te verspreiden. De hertog hield hen terug,
i „Nee, heeren, vooral geen ruchtbaarheid
aan de zaak geven. Integendeel, geen
j woord de rust van 't stilstaand! water, als
j't u belieft!"
„Goed, Monseigneur, maar de kettingen'
dan?"
„Laat ze maar losgemaakt blijven, dan
zullen ze niets vermoeden.
„Begrepen. Maar de kap'tein?"
„Dat is iels anders. Die Karloo moet
levend of dóód worden hier gebracht t"
Dolorès sprong verschrikt op, bij het
hooren van dezen naam.
„Karloo?... Hebt ge Karloo genoemd?"
riep zij.
Monseigneur kan gerust wezen," 6prak
Noircarmes, „morgen ochtend is Karloo ge
hangen."
„Nee. dien bewaren we voor !t 6chavotl
Er moet 'n voorbeeld! gesteld worden I"
Dolorès had zich weer op de knieën ge
worpen.
„Karloo, Monseigneur, ge hebt Karloc
genoemd en van 't schavot gesproken? II
ben krankzinnig ik droom toch, niet waar?'
„Karloo van der Noot, de man van de1
degen," antwoordde Noircarmes, op het wa
pen wijzend.
„Hij?... hij?" schreeuwde Dolorès, buiten
zich zelve. „O, da's de wraak van den He
mel Karloo zou er ook toe behooren en i k
zou hem overleveren? Nee, dat kan niet!"
Wordt rrvo/gd