js°. &y. Vrijdag 6 Augustus 1909. BUITENLAND. FEUILLETON. Voor 't Vaderland. 88'" Juarxaag. AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per post- 1.50. Afzonder, gke nummers- 0.05. Daze Courant verschynt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. Advertentiénmededeelingan enz., gelieve men vóór 11 uur 's morgens by de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f 0.50. Elke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents by vooruitbetaling Qroote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tt\ het herhaald adverteeren in dit Blad, bjj abonnement. Eeo>e circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht. I>e Czaar op reis. Keizer Nicolaas van Rusland heeft eene overwinning op zich zelf behaaldhij heeft zijn tegenzin om aan land te gaan eene en kele maal overwonnen. Eergister namiddag heeft 'hij met zijn gastheer, den Koning van Engeland, op het eiland Wight den vasten wal betreden. Een afgelegen plekje was daarvoor uitgezocht. Zelfs heeft hij er moed toe gevonden om in gezelschap van de ko ninklijke familie van Engeland thee te drin ken op Barton Manor. Het is een treurig lot van den souverein van een groot en machtig rijk, dat hij en zijne omgeving zoozeer in bezorgdheid moe ten zijn voor de gevaren, waaraan hij kan zijn 'blootgesteld als niet nauwlettend voor zijne afzondering wordt gezorgd. Niet zon der reden wordt in de Engelsche pers aan eene ontvangst, waarbij zoo buitengewone voorzorgsmaatregelen moesten worden ge troffen, elke nationale beteekenis ontzegd. De Daily News schrijft: ,,De ontmoeting heeft alle 'beteekenis van eene officieele toe nadering, maar zij heeft geen andere. Juist de grenzen, die men genoodzaakt is geweest te trekken bij de regeling van deze ontmoe ting, zijn eene aanwijzing hoe weinig zij heeft van eene volksontvangst. Veilig op de bewaakte schepen, op een goed van politie voorzieneu oceaan, met patrouillebooten om de zee te "bewaken en geheime politie tot bewaking van het land, heeft de Czaar de begroeting van ons hof ontvangenDe uitnoodiging van den Czaar was geen natio nale daad. Zij kan ons niet binden en mag ons niet onze vrijheid van beweging bene men. Het is ongetwijfeld slechts eene min derheid, hoezeer eene aanzienlijke en luid ruchtige minderheid, die openlijk tegen het bezoek van den Czaar heeft 'geprotesteerd. Als .het echter mogelijk ware geweest voor af eene stille volkstemming te houden, dan "betwijfelen wij of in het parlement of in het land eene meerderheid daarvoor zou zijn gevonden. Wij betwijfelen de macht van de diplomatie om veel invloed op de Russi sche regeering uit te oefenen ten goede of ten kwade, maar wij achten het zeer ge wichtig, dat ondanks nieuwe banden van hooge en van zaken-politiek de natie de achting voor zich zelf bewaart en hare ge woonte in eere houdt .om vrij uit te spreken. Wanneer de Russische regeering onze vriendschap wensclit, dan moet er klaarheid over bestaan onder welke voorwaarden wij als volk "bereid zijn haar te geven. Voor velen van ons, wij gelooven voor de meesten van ons, is het niet mogelijk, kleurenblind heid te huichelen. Wij zien de vlek op de hand, die onze regeerders drukken". Van het recht van het vrije woord, dat de Daily News als orgaan van den linker vleugel dei* regeeringspartij voor zich op- eischt, is in de laatste dagen door velen ge bruik gemaakt. Op den eigen dag, toen de Standart met de keizerlijke familie aan boord op de reede van Cowes verscheen, is een open brief van protest, door ruim 70 mannen van naam onderteekend, aan den minister van buitenlandsche zaken gericht. De Daily Chronicle, een orgaan dat geest verwant is met Sir Edward Grey, is daar tegen op vrij matten toon opgekomen in deze woorden: ,,De lieden dr'e zulke brie ven schrijven, toornige redevoeringen hou den en protestvergaderingen bijeenroepen, zijn, wij weten het, geheel onbaatzuchtige personen. Hunne meeningen zijn zeer lof waardig en hun karakter vordert alle ach ting. Hunne bezonnenheid echter is aan twijfel onderhevig, want de eenige denkbare uitwerking van hun optreden kan ziju op binnonlandsch gebied de ondersteuning van de Russische reactionairen en op internatio naal gebied het ondermijnen van een kost baren waarborg van den al gemeen e vrede." Tegenover deze strafrede maakt een zon derlingen indruk de dank, dien de Czaar in zijn afscheidsboodschap heeft uitgedrukt voor de houding van de Britsche staatslie den, van het volk en van de pers. Men zou geneigd zijn te vragen Is dat ernstig ge meend Nu is dit bezoek geëindigd. Gelijk eene ontmoeting met den Duitschem Keizer aan dezen tocht tot begroeting van de hoofden der beide westerse he groote mogemlheden is vo'oraf gegaan, zoo zal er eene tweede ont moeting tusschen de beide Keizers op vol gen. Aanstaanden Zondag ontmoeten de twee monarchen elkaar op de reede van Kiel, van waar Kejzer Nicolaas II den volgen den dag de thuisreis naar Petersburg zal vervolgen. De reis van den Czaar. Cowes, 5 Aug. Heden voormiddag ontving de Czaar aan boord van de Standart deputatiën van de gemeentebesturen van Londen en Portsmouth en van de kamers van koophandel van Londen en Liverpool, die hem adressen van verwelkoming over handigden De Czaar las zijne antwoorden in het En- gelsch voor. Hij sprak daarin zijn vertrou wen uit, dat de goede uitwerking van de vriendschappelijke betrekkingen tusschen Engeland en Rusland zich duurzaam zal deen gelden en zal ten goede komen aan de zaak van den wereldvrede. In zijn antwoord aan de Londensche Ka mer van Koophandel drukte Z. M. de over tuiging uit, dat de handelsbetrekkingen tus schen de beide Rijken zullen worden 'bevor derd door de oprichting onlangs van de Russisc'h-Britsche Kamer van Koophandel te Petersburg en van de Russische af-dee- ling van de Londensche Kamer van Koop handel. Om 3 uur 40 min. des namiddags vertrok de Czaar aan boord van de Standart, onder de saluutschoten van de kanonnen. Reuter's bijzondere verslaggever ontving van de Russische ambassade de volgende afscheidsboodschap van den Czaar ,,De Keizer heeft een diepen indruk ge kregen van zijn bezoek aan dit land. De har telijkheid, waarmee hij en .de Keizerin wer den verwelkomd door de koninklijke fami lie, de ontvangst hem bereid door de groot- sche zeemacht die hem bij Cowes begroette, de houding van de Britsche staatslieden, van het volk en van de pers, dit alles vormt gelukkige voorteekenen voor de toekomst. „Het is de innige weusch en het vaste geloof van den Keizer, dat dit al te korte "bezoek niet anders dan heilzame vruchten moge dragen, ter bevordering van de aller- vriendschappelijkste gevoelens tusschen de regeeringen en volken van beide landen". De doortocht van het den Czaar begelei dende eskader door het Keizer Wilhelmka- naal wordt morgen of Zondag verwacht. Detachementen kavallerie en infanterie zul len weder in den veiligheidsdienst langs het kanaal voorzien. De ontmoeting tusschen den Czaar en den Duitschen Keizer in de haven van Kiel zal geen politiek karakter dragen; ministers zullen Jus daarbij niet tegenwoordig zijn. Duitschland. Kissingen, 5 Aug. Generaal Botha heeft gisteren het Hotel de Russie verlaten en zijn intrek genomen in het sanatorium van Ceheimrat prof. Dappers. Berlijn, 5 Aug. Naar aanleiding van de bestrijding, die de pers tegen de diamant regie van Duitsch-Zuidwest-Afrika heeft ge voerd, verneemt het (officieuse) bureau Wolff, dat tegen het verwijt, als zouden diamanten onder de waarde worden ver kocht, reeds het feit spreekt, dat vele koop lustigen uit Amsterdam, Antwerpen, Lon den, Parijs en New-York wegens de hooge prijzen onverrichterzake weer vertrokken zijn. De kwaliteit van de steenen, die al gemeen erkend wórdt uitmuntend te zijn, kan hierop niet van invloed zijn geweest. Alleen fabrikanten, die zelf steenen bewer ken, konden uitkomen met de bedongen prijzen. Er werd 22 J tet 281 mark per ka raat betaald de nieuwste aanvoer zal ver moedelijk 29 mark halen. De Premier Com pany maakt daartegenover, naar gemeld wordt, slechts 11 mark per karaat. Een ver gelijking met Kaapsche, Transvaalsche of Vrijstaatsche steenen is zeej moeilijk te ma ken wegens het verschil in soort, grootte en vorm. Overigens maakte de regie voor hare slechtste qualiteit 5 tot 6 mark, ter wijl alle andere producenten der wereld reeds voor ij tot 2 sh. verkoopen. Spanje. l>e regeering is thans begonnen aan de pers in Madrid en in Barcelona te vergun nen de bijzonderheden over den vierdaag- schem opstand bekend te maken. De opstan delingen zijn meester geweest van de stad, ondanks de aanwezigheid van een garnizoen van 8000 man en van eene sterke macht gen darmerie en politie. In het begin is er ver schil van inzicht geweest tusschen den bur gemeester en den prefect en de meerderheid' van den gemeenteraad. De gemeentelijko overheid wilde ontslag nemen en het veld ruimen voor de militaire autoriteiten. De burgemeester en de prefect waren van mee ning, dat zij de revolutionaire beweging in bedwang zouden kunnen houden. De mili taire onderdrukking is niet zoo streng en zoo snel geweest als men dacht. Het was een reeks van bewegingen, bestemd om de revo lutionaire beweging in de verschillende wij ken uit te doven, door tegen de aanvallen op te treden, die de revolutionairen onder namen tegen fabrieken, magazijnen, kloos ters, kerken en winkels. Toen men den opstand meester was, hebben de autoritei ten vele aanbiedingen van steun ontvangen van de hoogere en middenklassen. De republikeinsche afgevaardigde Sol y Ortega, die van Barcelona te Madrid is aangekomen, verklaart, dat de sensatiebe- x-ichten van Engelsche en Fransche bladen over gepleegde gruwelen gelogen zijn. Er zijn geene parate executiën voorgekomen en ook is hei volkshuis niet platgeschoten. De beweging heeft geen separatistisch karakter gedragenook is er geen voorloopige regee- ring geweest. Hij schrijft: „Ik ben met uitzondering van één dag alle dagen uitgegaan en dus ooggetuige van de gebeurtenissen en kan verzekeren, dat noch bij het oproer, noch bij de onderdruk king de „gruwelen" hebben plaats gehad, die gewetenlooze lieden hebben verzonnen. Het was eene revolutionaire staking, door zijn duur en de verliezen aan menschen- levens ernstiger dan vroeger, maar verder niets. Gedurende twee dagen waren de sta kers en opstandelingen de meesters van de stad. Er is geen roof, geen moord, geen daad van geweld begaan, behalve de aanvallen tegen de kloosters, kerken en kerkelijke in richtingen. Maar ook geen kloosterlingen zijn gedood, geslagen of verkracht. De be richten over het verbranden van nonnen zijn geheel gelogen, integendeelhet volk meen de hen te bevrijden, door hen te dwingen hunne kloosters te verlatenEerst toen de kloosters ontruimd waren, legden de aan vallers vuur aan. Daar het volk hier te lande gelooft, dat de nonnen in de kloos ters veelal een gewelddadigen dood sterven, bracht de ontdekking van begraafplaatsen binnen de kloostermuren de verbeeldings kracht en do nieuwsgierigheid in beweging, zoodat eenige graven geopend werden. Men vond toen lijken met bijeengebonden beo- nen, zooals kloostergebruik heet te zijn, en meende daarin een bewijs voor zijne erge vermoedens te vinden. „Het uiterlijk van de stad boezemde na tuurlijk schrik in. De huizen waren geslo ten, er heerschte een tragisch stilzwijgen, dat slechts door schoten onderbroken werd. Maar behalve 38 kerken en kloosters is fei telijk slechts eene likeur fabriek, waaruit de eigenaars, monniken, op de menigte vuur den, verwoest. Overigens toont slechts één gebouw sporen van kanonschoten. Het aan tal gevangenen op de vesting Montjuich be draagt 412, in de stad 101.Het getal dooden bereikt zeker niet 150, dat der gewonden niet 500. Do vrouwen toonden het grootste weerstandsvermogen en vuurden de mannen aan tot den strijd. Aan het leger werd steeds bijval toegeroepen." In een brief van een particulier, die ter beschikking van de Köln. Ztg. werd gesteld, wordt ook gezegd, dat wel een aantal ker ken en kloosters een prooi van de vlammen geworden zijn, maar zond-er dat één slacht offer onder de geestelijke personen is te be treuren, die allen zijn gewaarschuwd wat er voor de deur stond. De goederen, die niet konden worden weggevoerd, zijn ver brand, maar er is niets gestolen behalve kippen. 3Tet gepeupel vond de verdroogd© lijken van eenige nonnen, die daarna in op tocht werden rondgedragen. Het waren 17 lijkeu in open doodkisten. Daarmee trok het gepeupel over de boulevards naar het stadhuis voorbij de onder de wapenen staan de troepen, zonder dat aan dit stuitend© en barbaarsch© schouwspel een einde werd gemaakt. Dit heeft het bericht in de wereld gebracht, dat nonnen vermoord en daarna de verkoold© lijken door de stad gedragen waren. Bij den brand zijn verloren gegaan de bi bliotheek van de christelijke scholen en die van het museum van wetenschappen. Dat zijn onherstelbare verliezen. De Daily Mail heeft een bijzonderen cor respondent naar Barcelona gezonden, die de stad weer in 'haar oude doen vond. Op zijne reis daarheen kwam hij door het Noorden van Catalonië, waar alles ook rustig was. Alleen waren de menschen erg verlangend naar nieuws, waarvan zij zoo lang versto ken waren geweest. In Barcelona zelf hing een waas van rook hoven de fabrieken, ten bewijze dat liet werk weer in vollen gang was. I)e verliezenlijst na een week vechtens gaf hem ook niet den indruk, dat de oproerlin gen zeer hardnekkig gevochten hadden. De hoogste schatting is honderd dooden, van wie maar enkelen soldaten waren, tweehon derd gewonden en driehonderd gevangenen. Officieren, die den correspondent spraken, vertelden hem, dat de troepen veelal tegen onzichtbare vijanden, die zich achter zon neblinden en kroonlijsten schuil hielden, hadden moeten vechten. De vrouwen hieLpen de mannen, door van daken met steenen te gooien. De brandstichters hebben een van de schoonste historische bouwwerken de kerk van San Pedro de las Puellas verwoest. Tot de vermakelijke voorvallen tijdens de oproerige beweging behoorde'het verrijzen van republieken als paddestoelen. Sabadell, de fabrieksstad in de buurt van Barcelona, was een van de plaatsen, die een republiek uitriepen, een president benoemden en zelfs paspoorten uitgaven. Maar de republieken, zoomin als de presidenten hielden stand, toen de troepen kwamen. De correspondent besluit zijn relaas met te zeggen In Barcelona heerscht rust, maar de politieke toestand in Spanje vereischt geestkracht en oordeel. Don Jaime, prins van Bourbo.s, thans het hoofd der Carlisten, houdt verblijf in Frohs- dorf, bij Weenen, de vroegere verblijfplaats van den graaf van Chambord, het lioofd der Fransche legitimisten. In eene verklaring, die hij aan de Neue Freie Presse beeft ge zonden, zegt hij, dat zijn verblijf in iFrohs- dorf een toeken is van zijne vreedzame ge zindheid. Hij zegt, dat de Carlistische par tij eene partij van orde is. Zij wil voor Spanje eene hopp, geen schrikbeeld zijn. „Ik zou het daarom uooit.op ,mij nemen een geheel volk, mijn volk, voor mij in gevaar te storten. Ik zal vrijwillig nooit een oor log doen ontbranden, allermipst .een bur geroorlog. Als ik aan het hoofd van een leger naar Spanje mocht terugkeeren, dan zou dat slechts gebeuren om de orde te her stellen, niet om haar te storen. Dat zou gebeuren, als b.v. Koning Alfonso door de revolutionairen verdreven werd". Portugal. Bij de cortes is een verzoekschrift inge diend, waarin verzocht wordt om vernieu wing van de tegen de Jezuïeten gerichte wetten van Pornbal, die aan de „doode hand" verbieden bezit te verwerven, en om invoering van verdere liberale wetten. Dit verzoekschrift werd naar het paleis van de cortes gebracht door een stoet van 10,000 personen. Een voorstel, om over "het ver zoekschrift een debat te openen, werd door de vergadering verworpen, waarna een ge weldig rumoer ontstond, dat oversloeg naar liet publiek op de galerijen. De zitting moest eerst geschorst en daarna gesloten worden. Turkije. Konstantinopel, 5 Aug. De ministerraad besloot vier dagen te wachten op d- u'tslag van de onderhandelingen der mogendheden betreffende Kreta. Als deze uitslag ongunstig is, dan zal de Porte aan Griekenland eene nota zenden, waarin d© terugroeping van de Grieksohe officieren bij de militie van Kreta woTdt verlangd. Naar hH Frmsoh van Edmond Lepelletier. 57 Doea J. L. VAN DER MOER. Jonas bracht zijn lantaarn weer te voor schijn, en het licht viel op het onverschrok ken geLaat van Jan Haring. Allen traden hem tegemoet .en drukten 'hem om beurten de -hand. „Ben jij hier?" vroeg Karloo... „wc dach ten dat je ergens aan de monden van de Maas .zat?" „Daar kom 'k wel van daan maar 't is als door 'n wonder dat 'k deze ,plaats heb kunnen bereiken". „Hoe heb-je ons gevonden?" ,„Dat zal 'k u zeggen. Nauwelijks van Gorcum terug, waar we, zooaLs ge weet, op expeditie waren, bad 'k lust weer naar Brus sel te gaanik ben nog aan uw huis ge weest, mijnheer de graaf?" „Zoo? En was alles in orde?... En de gra vin...?" ,,Die heb 'k niet gezien, ze rustte. Maar 'k zag Gudule en die heeft me gezegd waar ik heen moest, 't 'Heeft me heel wat moeite gekost om 't geheim van haar te weten te komen Toen ze eindelijk besloot aan m'n herhaalde verzoeken toe te geven, heb 'k begrepen dat er 'n 'beetje gevochten moest worden en daarom ben ik hier ge komen om U te vragen de eer te mogen genieten, om met U voor de vrijheid van Vlaanderen te mogen sneuvelen 1" „Brave kerel 1" zei Karloo, hem de hand drukkend. „Maar we zijn niet van plan van daag van nacht te sterven, we hopen de zon van de vrijheid te zien opgaan! Bin nen enkele uren zal de Bevrijder hier zijn 1" „Bravo l Ik voelde behoefte weer onder u te zijnik ben dus gelukkig nog op 'ijd gekomen". „Wat hebt ge alzoo uitgevoerd, Haring, sinds wo elkaar in de 'gracht bij do Leu- vensche Poort verlaten 'hebben?'" vroeg Rijsoor. ,,'n Klein tochtje ondernomen... 't heeft maar kort geduurd. U weet dat Herman de Ruijter me verzocht had samen inet hem naar Goreum te gaan?" „Jaje zou daar 'n dag of wat bi-j ven", antwoordde Karloo, „om ©en en an der met het garnizoen in orde te brengen. Moest daar niet 'n kasteel genomen worden, dat als steunpunt zou dienen voor 'n goede verbinding met de zee?" „Juist, maar 't plan is eenigszins gewij- z'i5" „Zoo? En hoe staat liet. met dat slot Loevesteijn, dat Gorcum immers bohoerscht? Is 't nog altijd in 'handen van den vijand?" „Er is geen slot meerdaar zijn zelfs geen vijanden meer althans op dat punt". ,,l>at moet je ons eens vertellen?" Men kwam wat naderbij, Jonas zette zijn lantaarn in het midden op den grond, en Jan Haring begon zijn verhaal: ..Zooals ge weet, was d'Avila '-n trouw aan hanger van Alva, gouverneur van het slot, dat aan Maas en Waal was gelegen". ,,'n Verrader, die d'Avila", zeii Rijsoor ernstig. „Voor dien man zal 't uur, waarop hij z'n gerechte straf zal "krijgen, ook eenmaal slaan". „Dat is al geslageiiantwoordde -Haring kalm. „Is ie dood, die renegaat? BravoEn trie heeft hem gestraft?" „Herman de Ruijter, 'n kranige kerel!" „De ossenkooper van 's Hertogenbosch?.. Ja, 'n goed vaderlander. En hoe is dat eigenlijk gebeurd?" ,Dat zal 'k u vertellen. In overleg met den graaf Van Bergen, trokken de Ruijter, ik en nog twee and< re Geuzen er op uit om 't slot te verkennen en te zien op welke wij ze 't zou te nemen zijn. Willem vara der Marck stelde or ook veel belang in." „Maar 't schijnt wel, dat jullie 't-geno- mai» hebt?" meende Rijsoor. „Dat is ook zoo, maar helaas hebben we 't niet kunnen houden." „Maar hoe was 't mogelijk er in te ko men?" vroeg Galena. „Ik ben er eens ge weest, en kende den gouverneur, die overi gens nog al ongenaakbaar was." „Die leepe d© Rufjtor heeft 'n list ge bruikt. We hadden ons alle vier als bedel monniken verkleed, maar natuurlijk hadden we onze wapens netjes onder onze pij ver borgen. Tegen den avond gingen we heel ne derig om 'n onderkomen voor den nacht vra gen." „Maar toonden ze dan in 't geheel geen wantrouwen tegenover jullie?" „De gouverneur maakte aanvankelijk wél bezwaren maar op aandringen van z'n vrouw, liet hij eindelijk de ophaalbrug neer en werden we binnengelaten. Natuurlijk wilden we hem bedanken en hem onzen ze gen schenken. We kwamen in een vrij ruime zaal, waar de slotvoogd en z'n vrouw bij 't haardvuur zaten. Terwijl d© vrouw ons allerlei vragen deed, bijv. waar we vandaan kwamen', waar w© lieon giugen, of we veel giften hadden ont vangen en zoo meer, trad De Ruijter plot seling op den gouverneur toe en vroeg hem kort-weg of hij voor don hertog van Alva of voor den prins van Oranje was!" ,Die vraag moet hem wel 'n beetje ver rast hebben," meende Karloo, „en hij zal den zonderlingen monnik, die hem zoo'n vreemde vraag deed, wel wat eigenaardig hebben aangekeken?" „Hij had niet veel tijd om na te denken. Nauwelijks had hij op ruwen toon geant woord, dat hij maar één vorst erkende, na melijk Philips, Koning van Spanje, of de Ruijter haalde onverwacht 'n pistool van on der z'n pij te voorschijn en schoot hem voor den kop, met de woorden: „zie daar dan voor jouw Koning Philips." Met verbrij zelden schedel viel hij op den grondi, z'n. vrouw begon moord en brand te schreeuwen, waardoor de bezetting gealarmeerd werd." „Jullie waart met z'n vieren... en zij, met hoevelen?" „Ik denk 'n vijftig... Ge begrijpt dut zo door ons optreden nog al onthutst waren. Wo gaven ons zeiven nauwelijks den tijd ouzo pijen uit te trekken, maar hakten er duchtig op los en sloegen ieder neer die zich oaii d© de<ur durfde wagen. Ik kan u verzekeren, dat m'n bijl volop werk heeft gehad. In den tijd- van 'n kwartier waren we meester van 't slot." ,,'n Prachtige overwinning 1 Dat is meer da.i kranig!" zei Rijsoor,'vol bewondering. „Zoolang 't land nog zulke mannen heeft om 't te verdedigen, kan 't niet ten onder gaan... En wat is er toen verder gebeurd?" I „Jammer genoeg hadden we de lieele be zetting niet in de pan kunnen hakken, 'n Twintig van die kerels hebben 't hazenpad gekozen en natuurlijk aan hun partij bericht gebracht van 't geen. er had plaat» gehad. De Ruijter had er 'n middel op gevonden om nog vier en twintig man versterking te krij- gen en toen begonnen we ons zoo goed mo gelijk voor de verdediging in te richten. Don Rodrigo de Toledo zond kap'tein Lo renzo Perea met twee honderd man op ons af. Ze brachten ook 'n kanon meel" „En toen hebben jullie je zoo lang mo- lijk verdedigd?" j „Och, we hebben gedaan wat we konden, 't- Slot was eigenlijk aan drie zijden door 't water omringd en aan d© landzijde waren twe© redoutes en twee breed© grachten, dus kon 't goed verdedigd worden. Maar met zoo'n beetje manschappen kan men onmo gelijk alle punten goed bezet houdien." „Hebben ze 't slot bestormd?" I „Nog niet zoo dadelijk, mijnheer Gale na.. ik verzeker u, dat 't -er warmpjes naar i to© is gegaan... Eindelijk drongen ze binnen en vet volgden d© onkelen, die van ons nog overgebleven waren- tot op d© trap van eeni van de torens... Maar op elke trede viel 'n man, en er waren er zeker wel zestig. Als er twee honderd waren geweest, dan wus er niet 1 een boven gekomen." Wordt er vul ff d.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1909 | | pagina 1