js°. &y.
Vrijdag 6 Augustus 1909.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Voor 't Vaderland.
88'" Juarxaag.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post- 1.50.
Afzonder, gke nummers- 0.05.
Daze Courant verschynt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiénmededeelingan enz., gelieve men vóór 11 uur
's morgens by de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents by vooruitbetaling
Qroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tt\
het herhaald adverteeren in dit Blad, bjj abonnement. Eeo>e
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht.
I>e Czaar op reis.
Keizer Nicolaas van Rusland heeft eene
overwinning op zich zelf behaaldhij heeft
zijn tegenzin om aan land te gaan eene en
kele maal overwonnen. Eergister namiddag
heeft 'hij met zijn gastheer, den Koning van
Engeland, op het eiland Wight den vasten
wal betreden. Een afgelegen plekje was
daarvoor uitgezocht. Zelfs heeft hij er moed
toe gevonden om in gezelschap van de ko
ninklijke familie van Engeland thee te drin
ken op Barton Manor.
Het is een treurig lot van den souverein
van een groot en machtig rijk, dat hij en
zijne omgeving zoozeer in bezorgdheid moe
ten zijn voor de gevaren, waaraan hij kan
zijn 'blootgesteld als niet nauwlettend voor
zijne afzondering wordt gezorgd. Niet zon
der reden wordt in de Engelsche pers aan
eene ontvangst, waarbij zoo buitengewone
voorzorgsmaatregelen moesten worden ge
troffen, elke nationale beteekenis ontzegd.
De Daily News schrijft: ,,De ontmoeting
heeft alle 'beteekenis van eene officieele toe
nadering, maar zij heeft geen andere. Juist
de grenzen, die men genoodzaakt is geweest
te trekken bij de regeling van deze ontmoe
ting, zijn eene aanwijzing hoe weinig zij
heeft van eene volksontvangst. Veilig op de
bewaakte schepen, op een goed van politie
voorzieneu oceaan, met patrouillebooten om
de zee te "bewaken en geheime politie tot
bewaking van het land, heeft de Czaar de
begroeting van ons hof ontvangenDe
uitnoodiging van den Czaar was geen natio
nale daad. Zij kan ons niet binden en mag
ons niet onze vrijheid van beweging bene
men. Het is ongetwijfeld slechts eene min
derheid, hoezeer eene aanzienlijke en luid
ruchtige minderheid, die openlijk tegen het
bezoek van den Czaar heeft 'geprotesteerd.
Als .het echter mogelijk ware geweest voor
af eene stille volkstemming te houden, dan
"betwijfelen wij of in het parlement of in het
land eene meerderheid daarvoor zou zijn
gevonden. Wij betwijfelen de macht van
de diplomatie om veel invloed op de Russi
sche regeering uit te oefenen ten goede of
ten kwade, maar wij achten het zeer ge
wichtig, dat ondanks nieuwe banden van
hooge en van zaken-politiek de natie de
achting voor zich zelf bewaart en hare ge
woonte in eere houdt .om vrij uit te spreken.
Wanneer de Russische regeering onze
vriendschap wensclit, dan moet er klaarheid
over bestaan onder welke voorwaarden wij
als volk "bereid zijn haar te geven. Voor
velen van ons, wij gelooven voor de meesten
van ons, is het niet mogelijk, kleurenblind
heid te huichelen. Wij zien de vlek op de
hand, die onze regeerders drukken".
Van het recht van het vrije woord, dat
de Daily News als orgaan van den linker
vleugel dei* regeeringspartij voor zich op-
eischt, is in de laatste dagen door velen ge
bruik gemaakt. Op den eigen dag, toen de
Standart met de keizerlijke familie aan
boord op de reede van Cowes verscheen, is
een open brief van protest, door ruim 70
mannen van naam onderteekend, aan den
minister van buitenlandsche zaken gericht.
De Daily Chronicle, een orgaan dat geest
verwant is met Sir Edward Grey, is daar
tegen op vrij matten toon opgekomen in
deze woorden: ,,De lieden dr'e zulke brie
ven schrijven, toornige redevoeringen hou
den en protestvergaderingen bijeenroepen,
zijn, wij weten het, geheel onbaatzuchtige
personen. Hunne meeningen zijn zeer lof
waardig en hun karakter vordert alle ach
ting. Hunne bezonnenheid echter is aan
twijfel onderhevig, want de eenige denkbare
uitwerking van hun optreden kan ziju op
binnonlandsch gebied de ondersteuning van
de Russische reactionairen en op internatio
naal gebied het ondermijnen van een kost
baren waarborg van den al gemeen e vrede."
Tegenover deze strafrede maakt een zon
derlingen indruk de dank, dien de Czaar in
zijn afscheidsboodschap heeft uitgedrukt
voor de houding van de Britsche staatslie
den, van het volk en van de pers. Men zou
geneigd zijn te vragen Is dat ernstig ge
meend
Nu is dit bezoek geëindigd. Gelijk eene
ontmoeting met den Duitschem Keizer aan
dezen tocht tot begroeting van de hoofden
der beide westerse he groote mogemlheden is
vo'oraf gegaan, zoo zal er eene tweede ont
moeting tusschen de beide Keizers op vol
gen. Aanstaanden Zondag ontmoeten de twee
monarchen elkaar op de reede van Kiel,
van waar Kejzer Nicolaas II den volgen
den dag de thuisreis naar Petersburg zal
vervolgen.
De reis van den Czaar.
Cowes, 5 Aug. Heden voormiddag
ontving de Czaar aan boord van de Standart
deputatiën van de gemeentebesturen van
Londen en Portsmouth en van de kamers
van koophandel van Londen en Liverpool,
die hem adressen van verwelkoming over
handigden
De Czaar las zijne antwoorden in het En-
gelsch voor. Hij sprak daarin zijn vertrou
wen uit, dat de goede uitwerking van de
vriendschappelijke betrekkingen tusschen
Engeland en Rusland zich duurzaam zal
deen gelden en zal ten goede komen aan de
zaak van den wereldvrede.
In zijn antwoord aan de Londensche Ka
mer van Koophandel drukte Z. M. de over
tuiging uit, dat de handelsbetrekkingen tus
schen de beide Rijken zullen worden 'bevor
derd door de oprichting onlangs van de
Russisc'h-Britsche Kamer van Koophandel
te Petersburg en van de Russische af-dee-
ling van de Londensche Kamer van Koop
handel.
Om 3 uur 40 min. des namiddags vertrok
de Czaar aan boord van de Standart, onder
de saluutschoten van de kanonnen.
Reuter's bijzondere verslaggever ontving
van de Russische ambassade de volgende
afscheidsboodschap van den Czaar
,,De Keizer heeft een diepen indruk ge
kregen van zijn bezoek aan dit land. De har
telijkheid, waarmee hij en .de Keizerin wer
den verwelkomd door de koninklijke fami
lie, de ontvangst hem bereid door de groot-
sche zeemacht die hem bij Cowes begroette,
de houding van de Britsche staatslieden,
van het volk en van de pers, dit alles vormt
gelukkige voorteekenen voor de toekomst.
„Het is de innige weusch en het vaste
geloof van den Keizer, dat dit al te korte
"bezoek niet anders dan heilzame vruchten
moge dragen, ter bevordering van de aller-
vriendschappelijkste gevoelens tusschen de
regeeringen en volken van beide landen".
De doortocht van het den Czaar begelei
dende eskader door het Keizer Wilhelmka-
naal wordt morgen of Zondag verwacht.
Detachementen kavallerie en infanterie zul
len weder in den veiligheidsdienst langs het
kanaal voorzien.
De ontmoeting tusschen den Czaar en den
Duitschen Keizer in de haven van Kiel zal
geen politiek karakter dragen; ministers
zullen Jus daarbij niet tegenwoordig zijn.
Duitschland.
Kissingen, 5 Aug. Generaal Botha
heeft gisteren het Hotel de Russie verlaten
en zijn intrek genomen in het sanatorium
van Ceheimrat prof. Dappers.
Berlijn, 5 Aug. Naar aanleiding van
de bestrijding, die de pers tegen de diamant
regie van Duitsch-Zuidwest-Afrika heeft ge
voerd, verneemt het (officieuse) bureau
Wolff, dat tegen het verwijt, als zouden
diamanten onder de waarde worden ver
kocht, reeds het feit spreekt, dat vele koop
lustigen uit Amsterdam, Antwerpen, Lon
den, Parijs en New-York wegens de hooge
prijzen onverrichterzake weer vertrokken
zijn. De kwaliteit van de steenen, die al
gemeen erkend wórdt uitmuntend te zijn,
kan hierop niet van invloed zijn geweest.
Alleen fabrikanten, die zelf steenen bewer
ken, konden uitkomen met de bedongen
prijzen. Er werd 22 J tet 281 mark per ka
raat betaald de nieuwste aanvoer zal ver
moedelijk 29 mark halen. De Premier Com
pany maakt daartegenover, naar gemeld
wordt, slechts 11 mark per karaat. Een ver
gelijking met Kaapsche, Transvaalsche of
Vrijstaatsche steenen is zeej moeilijk te ma
ken wegens het verschil in soort, grootte
en vorm. Overigens maakte de regie voor
hare slechtste qualiteit 5 tot 6 mark, ter
wijl alle andere producenten der wereld
reeds voor ij tot 2 sh. verkoopen.
Spanje.
l>e regeering is thans begonnen aan de
pers in Madrid en in Barcelona te vergun
nen de bijzonderheden over den vierdaag-
schem opstand bekend te maken. De opstan
delingen zijn meester geweest van de stad,
ondanks de aanwezigheid van een garnizoen
van 8000 man en van eene sterke macht gen
darmerie en politie. In het begin is er ver
schil van inzicht geweest tusschen den bur
gemeester en den prefect en de meerderheid'
van den gemeenteraad. De gemeentelijko
overheid wilde ontslag nemen en het veld
ruimen voor de militaire autoriteiten. De
burgemeester en de prefect waren van mee
ning, dat zij de revolutionaire beweging in
bedwang zouden kunnen houden. De mili
taire onderdrukking is niet zoo streng en
zoo snel geweest als men dacht. Het was een
reeks van bewegingen, bestemd om de revo
lutionaire beweging in de verschillende wij
ken uit te doven, door tegen de aanvallen
op te treden, die de revolutionairen onder
namen tegen fabrieken, magazijnen, kloos
ters, kerken en winkels. Toen men den
opstand meester was, hebben de autoritei
ten vele aanbiedingen van steun ontvangen
van de hoogere en middenklassen.
De republikeinsche afgevaardigde Sol y
Ortega, die van Barcelona te Madrid is
aangekomen, verklaart, dat de sensatiebe-
x-ichten van Engelsche en Fransche bladen
over gepleegde gruwelen gelogen zijn. Er
zijn geene parate executiën voorgekomen en
ook is hei volkshuis niet platgeschoten. De
beweging heeft geen separatistisch karakter
gedragenook is er geen voorloopige regee-
ring geweest. Hij schrijft:
„Ik ben met uitzondering van één dag
alle dagen uitgegaan en dus ooggetuige van
de gebeurtenissen en kan verzekeren, dat
noch bij het oproer, noch bij de onderdruk
king de „gruwelen" hebben plaats gehad,
die gewetenlooze lieden hebben verzonnen.
Het was eene revolutionaire staking, door
zijn duur en de verliezen aan menschen-
levens ernstiger dan vroeger, maar verder
niets. Gedurende twee dagen waren de sta
kers en opstandelingen de meesters van de
stad. Er is geen roof, geen moord, geen daad
van geweld begaan, behalve de aanvallen
tegen de kloosters, kerken en kerkelijke in
richtingen. Maar ook geen kloosterlingen
zijn gedood, geslagen of verkracht. De be
richten over het verbranden van nonnen zijn
geheel gelogen, integendeelhet volk meen
de hen te bevrijden, door hen te dwingen
hunne kloosters te verlatenEerst toen de
kloosters ontruimd waren, legden de aan
vallers vuur aan. Daar het volk hier te
lande gelooft, dat de nonnen in de kloos
ters veelal een gewelddadigen dood sterven,
bracht de ontdekking van begraafplaatsen
binnen de kloostermuren de verbeeldings
kracht en do nieuwsgierigheid in beweging,
zoodat eenige graven geopend werden. Men
vond toen lijken met bijeengebonden beo-
nen, zooals kloostergebruik heet te zijn, en
meende daarin een bewijs voor zijne erge
vermoedens te vinden.
„Het uiterlijk van de stad boezemde na
tuurlijk schrik in. De huizen waren geslo
ten, er heerschte een tragisch stilzwijgen,
dat slechts door schoten onderbroken werd.
Maar behalve 38 kerken en kloosters is fei
telijk slechts eene likeur fabriek, waaruit de
eigenaars, monniken, op de menigte vuur
den, verwoest. Overigens toont slechts één
gebouw sporen van kanonschoten. Het aan
tal gevangenen op de vesting Montjuich be
draagt 412, in de stad 101.Het getal dooden
bereikt zeker niet 150, dat der gewonden
niet 500. Do vrouwen toonden het grootste
weerstandsvermogen en vuurden de mannen
aan tot den strijd. Aan het leger werd steeds
bijval toegeroepen."
In een brief van een particulier, die ter
beschikking van de Köln. Ztg. werd gesteld,
wordt ook gezegd, dat wel een aantal ker
ken en kloosters een prooi van de vlammen
geworden zijn, maar zond-er dat één slacht
offer onder de geestelijke personen is te be
treuren, die allen zijn gewaarschuwd wat
er voor de deur stond. De goederen, die
niet konden worden weggevoerd, zijn ver
brand, maar er is niets gestolen behalve
kippen. 3Tet gepeupel vond de verdroogd©
lijken van eenige nonnen, die daarna in op
tocht werden rondgedragen. Het waren
17 lijkeu in open doodkisten. Daarmee trok
het gepeupel over de boulevards naar het
stadhuis voorbij de onder de wapenen staan
de troepen, zonder dat aan dit stuitend©
en barbaarsch© schouwspel een einde werd
gemaakt. Dit heeft het bericht in de wereld
gebracht, dat nonnen vermoord en daarna
de verkoold© lijken door de stad gedragen
waren.
Bij den brand zijn verloren gegaan de bi
bliotheek van de christelijke scholen en die
van het museum van wetenschappen. Dat
zijn onherstelbare verliezen.
De Daily Mail heeft een bijzonderen cor
respondent naar Barcelona gezonden, die de
stad weer in 'haar oude doen vond. Op zijne
reis daarheen kwam hij door het Noorden
van Catalonië, waar alles ook rustig was.
Alleen waren de menschen erg verlangend
naar nieuws, waarvan zij zoo lang versto
ken waren geweest. In Barcelona zelf hing
een waas van rook hoven de fabrieken, ten
bewijze dat liet werk weer in vollen gang
was.
I)e verliezenlijst na een week vechtens gaf
hem ook niet den indruk, dat de oproerlin
gen zeer hardnekkig gevochten hadden. De
hoogste schatting is honderd dooden, van
wie maar enkelen soldaten waren, tweehon
derd gewonden en driehonderd gevangenen.
Officieren, die den correspondent spraken,
vertelden hem, dat de troepen veelal tegen
onzichtbare vijanden, die zich achter zon
neblinden en kroonlijsten schuil hielden,
hadden moeten vechten. De vrouwen hieLpen
de mannen, door van daken met steenen te
gooien. De brandstichters hebben een van
de schoonste historische bouwwerken de
kerk van San Pedro de las Puellas verwoest.
Tot de vermakelijke voorvallen tijdens de
oproerige beweging behoorde'het verrijzen
van republieken als paddestoelen. Sabadell,
de fabrieksstad in de buurt van Barcelona,
was een van de plaatsen, die een republiek
uitriepen, een president benoemden en zelfs
paspoorten uitgaven. Maar de republieken,
zoomin als de presidenten hielden stand,
toen de troepen kwamen.
De correspondent besluit zijn relaas met
te zeggen In Barcelona heerscht rust, maar
de politieke toestand in Spanje vereischt
geestkracht en oordeel.
Don Jaime, prins van Bourbo.s, thans het
hoofd der Carlisten, houdt verblijf in Frohs-
dorf, bij Weenen, de vroegere verblijfplaats
van den graaf van Chambord, het lioofd der
Fransche legitimisten. In eene verklaring,
die hij aan de Neue Freie Presse beeft ge
zonden, zegt hij, dat zijn verblijf in iFrohs-
dorf een toeken is van zijne vreedzame ge
zindheid. Hij zegt, dat de Carlistische par
tij eene partij van orde is. Zij wil voor
Spanje eene hopp, geen schrikbeeld zijn.
„Ik zou het daarom uooit.op ,mij nemen een
geheel volk, mijn volk, voor mij in gevaar
te storten. Ik zal vrijwillig nooit een oor
log doen ontbranden, allermipst .een bur
geroorlog. Als ik aan het hoofd van een
leger naar Spanje mocht terugkeeren, dan
zou dat slechts gebeuren om de orde te her
stellen, niet om haar te storen. Dat zou
gebeuren, als b.v. Koning Alfonso door de
revolutionairen verdreven werd".
Portugal.
Bij de cortes is een verzoekschrift inge
diend, waarin verzocht wordt om vernieu
wing van de tegen de Jezuïeten gerichte
wetten van Pornbal, die aan de „doode
hand" verbieden bezit te verwerven, en om
invoering van verdere liberale wetten. Dit
verzoekschrift werd naar het paleis van de
cortes gebracht door een stoet van 10,000
personen. Een voorstel, om over "het ver
zoekschrift een debat te openen, werd door
de vergadering verworpen, waarna een ge
weldig rumoer ontstond, dat oversloeg naar
liet publiek op de galerijen. De zitting moest
eerst geschorst en daarna gesloten worden.
Turkije.
Konstantinopel, 5 Aug. De
ministerraad besloot vier dagen te wachten
op d- u'tslag van de onderhandelingen der
mogendheden betreffende Kreta. Als deze
uitslag ongunstig is, dan zal de Porte aan
Griekenland eene nota zenden, waarin d©
terugroeping van de Grieksohe officieren
bij de militie van Kreta woTdt verlangd.
Naar hH Frmsoh van Edmond Lepelletier.
57 Doea
J. L. VAN DER MOER.
Jonas bracht zijn lantaarn weer te voor
schijn, en het licht viel op het onverschrok
ken geLaat van Jan Haring. Allen traden
hem tegemoet .en drukten 'hem om beurten
de -hand.
„Ben jij hier?" vroeg Karloo... „wc dach
ten dat je ergens aan de monden van de
Maas .zat?"
„Daar kom 'k wel van daan maar 't is
als door 'n wonder dat 'k deze ,plaats heb
kunnen bereiken".
„Hoe heb-je ons gevonden?"
,„Dat zal 'k u zeggen. Nauwelijks van
Gorcum terug, waar we, zooaLs ge weet, op
expeditie waren, bad 'k lust weer naar Brus
sel te gaanik ben nog aan uw huis ge
weest, mijnheer de graaf?"
„Zoo? En was alles in orde?... En de gra
vin...?"
,,Die heb 'k niet gezien, ze rustte. Maar
'k zag Gudule en die heeft me gezegd
waar ik heen moest, 't 'Heeft me heel wat
moeite gekost om 't geheim van haar te
weten te komen Toen ze eindelijk besloot
aan m'n herhaalde verzoeken toe te geven,
heb 'k begrepen dat er 'n 'beetje gevochten
moest worden en daarom ben ik hier ge
komen om U te vragen de eer te mogen
genieten, om met U voor de vrijheid van
Vlaanderen te mogen sneuvelen 1"
„Brave kerel 1" zei Karloo, hem de hand
drukkend. „Maar we zijn niet van plan van
daag van nacht te sterven, we hopen
de zon van de vrijheid te zien opgaan! Bin
nen enkele uren zal de Bevrijder hier zijn 1"
„Bravo l Ik voelde behoefte weer onder u
te zijnik ben dus gelukkig nog op 'ijd
gekomen".
„Wat hebt ge alzoo uitgevoerd, Haring,
sinds wo elkaar in de 'gracht bij do Leu-
vensche Poort verlaten 'hebben?'" vroeg
Rijsoor.
,,'n Klein tochtje ondernomen... 't heeft
maar kort geduurd. U weet dat Herman
de Ruijter me verzocht had samen inet hem
naar Goreum te gaan?"
„Jaje zou daar 'n dag of wat bi-j
ven", antwoordde Karloo, „om ©en en an
der met het garnizoen in orde te brengen.
Moest daar niet 'n kasteel genomen worden,
dat als steunpunt zou dienen voor 'n goede
verbinding met de zee?"
„Juist, maar 't plan is eenigszins gewij-
z'i5"
„Zoo? En hoe staat liet. met dat slot
Loevesteijn, dat Gorcum immers bohoerscht?
Is 't nog altijd in 'handen van den vijand?"
„Er is geen slot meerdaar zijn zelfs
geen vijanden meer althans op dat
punt".
,,l>at moet je ons eens vertellen?"
Men kwam wat naderbij, Jonas zette zijn
lantaarn in het midden op den grond, en
Jan Haring begon zijn verhaal:
..Zooals ge weet, was d'Avila '-n trouw aan
hanger van Alva, gouverneur van het slot,
dat aan Maas en Waal was gelegen".
,,'n Verrader, die d'Avila", zeii Rijsoor
ernstig.
„Voor dien man zal 't uur, waarop hij
z'n gerechte straf zal "krijgen, ook eenmaal
slaan".
„Dat is al geslageiiantwoordde -Haring
kalm.
„Is ie dood, die renegaat? BravoEn
trie heeft hem gestraft?"
„Herman de Ruijter, 'n kranige kerel!"
„De ossenkooper van 's Hertogenbosch?..
Ja, 'n goed vaderlander. En hoe is dat
eigenlijk gebeurd?"
,Dat zal 'k u vertellen. In overleg met
den graaf Van Bergen, trokken de Ruijter,
ik en nog twee and< re Geuzen er op uit om
't slot te verkennen en te zien op welke wij
ze 't zou te nemen zijn. Willem vara der
Marck stelde or ook veel belang in."
„Maar 't schijnt wel, dat jullie 't-geno-
mai» hebt?" meende Rijsoor.
„Dat is ook zoo, maar helaas hebben we
't niet kunnen houden."
„Maar hoe was 't mogelijk er in te ko
men?" vroeg Galena. „Ik ben er eens ge
weest, en kende den gouverneur, die overi
gens nog al ongenaakbaar was."
„Die leepe d© Rufjtor heeft 'n list ge
bruikt. We hadden ons alle vier als bedel
monniken verkleed, maar natuurlijk hadden
we onze wapens netjes onder onze pij ver
borgen. Tegen den avond gingen we heel ne
derig om 'n onderkomen voor den nacht vra
gen."
„Maar toonden ze dan in 't geheel geen
wantrouwen tegenover jullie?"
„De gouverneur maakte aanvankelijk wél
bezwaren maar op aandringen van z'n
vrouw, liet hij eindelijk de ophaalbrug neer
en werden we binnengelaten. Natuurlijk
wilden we hem bedanken en hem onzen ze
gen schenken. We kwamen in een vrij ruime
zaal, waar de slotvoogd en z'n vrouw bij 't
haardvuur zaten.
Terwijl d© vrouw ons allerlei vragen deed,
bijv. waar we vandaan kwamen', waar w©
lieon giugen, of we veel giften hadden ont
vangen en zoo meer, trad De Ruijter plot
seling op den gouverneur toe en vroeg hem
kort-weg of hij voor don hertog van Alva
of voor den prins van Oranje was!"
,Die vraag moet hem wel 'n beetje ver
rast hebben," meende Karloo, „en hij zal
den zonderlingen monnik, die hem zoo'n
vreemde vraag deed, wel wat eigenaardig
hebben aangekeken?"
„Hij had niet veel tijd om na te denken.
Nauwelijks had hij op ruwen toon geant
woord, dat hij maar één vorst erkende, na
melijk Philips, Koning van Spanje, of de
Ruijter haalde onverwacht 'n pistool van on
der z'n pij te voorschijn en schoot hem voor
den kop, met de woorden: „zie daar dan
voor jouw Koning Philips." Met verbrij
zelden schedel viel hij op den grondi, z'n.
vrouw begon moord en brand te schreeuwen,
waardoor de bezetting gealarmeerd werd."
„Jullie waart met z'n vieren... en zij, met
hoevelen?"
„Ik denk 'n vijftig... Ge begrijpt dut zo
door ons optreden nog al onthutst waren.
Wo gaven ons zeiven nauwelijks den tijd ouzo
pijen uit te trekken, maar hakten er duchtig
op los en sloegen ieder neer die zich oaii d©
de<ur durfde wagen. Ik kan u verzekeren,
dat m'n bijl volop werk heeft gehad. In den
tijd- van 'n kwartier waren we meester van
't slot."
,,'n Prachtige overwinning 1 Dat is meer
da.i kranig!" zei Rijsoor,'vol bewondering.
„Zoolang 't land nog zulke mannen heeft
om 't te verdedigen, kan 't niet ten onder
gaan... En wat is er toen verder gebeurd?"
I „Jammer genoeg hadden we de lieele be
zetting niet in de pan kunnen hakken, 'n
Twintig van die kerels hebben 't hazenpad
gekozen en natuurlijk aan hun partij bericht
gebracht van 't geen. er had plaat» gehad.
De Ruijter had er 'n middel op gevonden om
nog vier en twintig man versterking te krij-
gen en toen begonnen we ons zoo goed mo
gelijk voor de verdediging in te richten.
Don Rodrigo de Toledo zond kap'tein Lo
renzo Perea met twee honderd man op ons
af. Ze brachten ook 'n kanon meel"
„En toen hebben jullie je zoo lang mo-
lijk verdedigd?"
j „Och, we hebben gedaan wat we konden,
't- Slot was eigenlijk aan drie zijden door
't water omringd en aan d© landzijde waren
twe© redoutes en twee breed© grachten, dus
kon 't goed verdedigd worden. Maar met
zoo'n beetje manschappen kan men onmo
gelijk alle punten goed bezet houdien."
„Hebben ze 't slot bestormd?"
I „Nog niet zoo dadelijk, mijnheer Gale
na.. ik verzeker u, dat 't -er warmpjes naar
i to© is gegaan... Eindelijk drongen ze binnen
en vet volgden d© onkelen, die van ons nog
overgebleven waren- tot op d© trap van eeni
van de torens... Maar op elke trede viel 'n
man, en er waren er zeker wel zestig. Als er
twee honderd waren geweest, dan wus er niet
1 een boven gekomen."
Wordt er vul ff d.