Hö. 76. j
8'" «Ixariranic.
Maandag 13 September 1909.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE W1SK0TTENS.
OORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoortf 1.00.
Idem frauco per post- 1.30.
Afzonder.gbe nummers0.05.
Deze Coursnt verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest*
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens bQ de Uitgeven in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bg vooruitbetaling.
Groote lettere naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tci
het herhaald adverteeren in dit Blad, bjj abonnement.
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
-•<sa£tai>
Kennisgeving.
De Burgemeester der gemeente Amersfoort
brengt, ter voldoening aa nde aanschrijving van
den Commissaris der Koningin in de provincie
Utrecht, d.d.. 8 September 1909, 4o afd., o.
4787/3252. ter "kennis van 'belanghebbenden, dat
in de -gemeente Ru wiel een geval van vlekziekte
!b ijva-rikents is voorgekomen.
Amersfoort, den 11. Septemlber 1909.
De Burgemeester voornoemd,
WÜIJT1ERS.
Politiek Overzicht.
Frankrijk en liet Spaansche optre
den in Iflarokko.
In Frankrijk, waar men van den aan
vang af 'de straf-expeditie tegen de Rifbe
woners billijkte, voor zoover het er om ging
de door de Franschen en Spanjaarden ge
dreven ondernemingen te beschermen, gaat
men zich langzamerhand in verband met de
uitbreiding van den veldtocht eenigszins
bezorgd maken. De Temps gaf uiting aan
d't gevoelen door te schrijven, «dat men
Spanje liet recht niet ontzeggen kan den
dit land aangedanen schimp te wreken, dat
ook Frankrijk den plicht tegenover de
Europeanen in Marokko en zijn bijzondere
verplichtingen tegenover Spanje niet voor
bij ziet, doch dat de sinds twee maanden
dagelijks voorkomende schermutselingen
gevaarlijke gisting aan de kust in het
leven hebben geroepen. Hoe noodzakelijk de
spoedige en krachtige tuchtiging van den
Gelaya-stam wegens zijn invallen op
Spaanscli gebied ook is, zoo is het toch on
voorzichtig deze bestraffing langer te rek
ken en de opwinding nog verder te doen
toenemen. In den aanvang betrof het slechts
de Gelaya's van het schiereiland van Me-
lilla zelfdaarna evenwel hebben ide Span
jaarden zich aanvallen der Kebd'ana van den
linker-Moeleya-oever en ide Oeled Settat uit
het gebied ten Zuiden van Mar Chica op
den hals gehaald en bij den opmarscli naar
Seloean loopt het gevaar op den stam der
Beni-boe-Ifroer te stooten, die het in 't ge
drang gekomen Spaansche mijngebied bewo
nen. Door de voortdurende uitbreiding van
het krijgsterreiu ontstaat het» gevaar, dat
ook e'ti opstand van die stammen wordt
teweeggebracht, welke zich tot dusver rustig
hebben gehouden. Men zou daar wel eens
de meaning kunnen zijn toegedaan, dat de
Spanjaarden de grenzen der hen gestelde
taak overschrijden. Volgens geruchten uit
Fez is de Sultan wantrouwend geworden in
verband met het voorwaarts dringen der
Spaansche troepen en de opwinding, welke
dit veroorzaakte. Ten slotte drukt de Temps
de hoop uit, dat Spanje er niet aan zal den-
kenken van het gerechtvaardigde en nood
zakelijke politioneele optreden over te gaan
tot eene even gevaarlijke als overtollige
militaire actie; nadat het in den beginne
de sterkte zijner tegenstanders heeft onder
schat, moge het hopelijk die nu niet over
schatten.
Men zal nog moeten afwachten hoe deze
raadgevingen in Spanje worden opgenomen.
In hetzelfde nummer wéarin ze voorkwa
men, liet het Parijsche blad den Spaanschen
gezant, Leon y Castillo, met eenige diploma
tieke verklaringen aan het woord komen.
De Temps zet voorop, idat de Kebdana-stam
indertijd geweigerd heeft zich bij de Beni-
Snassen aan te sluiten voor hunne aanval
len op de Marokkaansche grens en dat de
thans tegen de Kebdana gerichte operaties
eene opwinding zouden kunnen veroorzaken,
waarvan ook Frankrijk de uitwerking zou
kunnen ondervinden. De vezant zeide
,,Ik kan slechts herhalen, wat minister
Maura reeds in Madrid heeft verklaard. Het
peratieterrein der Spaansche troepen heeft
zich uitgebreid zonder dat in hun doel op
«Je eene of andere wijze verandering is ge
komen. De noodzakelijkheid is gebleken den
bergkam van het Goeroegoegebergte om te
hekken. Deze bergen laten zich niet door
een enkelen aanval vermeesteren, daar vijf
tig man, die een pas bezet houden, aan een
geheel leger den toegang kunnen versperren.
Zoodoende moest de Goeroegoeberg langs
do lagune van Mar-Chica omgetrokken wor
den wij zijn daarbij evenwel op een deel
van den Kebdanastam gestooten, die aan
vankelijk aarzelde, doch daarna met den
Gelaya-stam gemeene zaak maakte. Wij
mochten deze vijandelijke elementen niet in
den rug hebben, wanneer wij niet tusschen
twee vuren wilden komen. Vandaar het
v; orwaarts dringen naar Kaap Agua, waar
wij reeds eene nederzetting hadden, en de
to.van generaal Aguilera naar Lahabara,
die, zooals bekend is, gelukkig is verloopen.
Deze tocht zal het den strijdkrachten der
expeditie mogelijk maken ongemoeid over
Seloean en Nador naar de Goeroegoe te trek-
kt. n, om de Rifbewonen te omsingelen en
t- tuchtigen, zooals ons doel was en nog is.
Het operatielerrein heeft zich eenvoudig
vergroot en vereischt 45.000 a 50.000 man.
De operaties hebben plaats in volkomen
overeenstemming met de Fransche regee
ring. Spanje oefent bij zijn huidige optre
den alleen wraak wegens het vermoorden van
aibeiders een-er mijnonderneming. De zeer
ccn—ecte houding van beide regeeringen is
vdkomen in overeenstemming met de tus
schen haar bestaande hartelijke eenstemmig
heid."
De gezant sprat ten slotte den wensch
uit diat de pers van beide landen er toe zou
bijdragen, deze in het belang van beide lan-,
den- getroffen overeenstemming niet te ver
storen doch te bevestigen.
De Köl-n. Zeitung merkt naar aanleiding
van het bovenstaande op: „Wij zijn dus
over doel en omvang van den veldtocht in
gelicht. De doelmatigheid der bestraffing
der riibewoners wegens den moord op eenige
Spaansche mijnarbeiders door eene zoo ge
weldige legermacht zouden de Spanjaarden
onder elkaar kunnen uitmaken, wanneer de
openbare meening op het oogenblik niet vol
komen ware gekneveld door het door den
heer Maura uitgeoefende stelsel van eigen
machtige willekeur. Men zou d)an misschien
in Spanje zeggen dat het beter ware geweest
de in het eigen Land nog niet benutte schat
ten van den bodem rendabel te maken, in
plaats van zich druk te maken over de avon
tuurlijke overeenkomst met den gevallen
troonpretendent Boe Hamara omtrent eeni
ge, zij het dan ook op zich zelf waardevolle,
ertslagen in het ongastvrije Marokko. Het
gevaar, hetwelk de Temps voor oogen houdt,
dat bet optreden der Spaansche troepen
eene ongunstige uitwerking kan hebben op
de Algerij nsch-e grensdistricten, is niet te
loochenen. Maar ook dat moeten de beide
bevriende regeeringen maar onder elkaar
uitmaken. Die hoofdzaak is, dat niemand
bij het onberekenbare karakter der Mo oren,
vooruit zeggen kan, hoever de olievlek van
Melilla zich nog kan uitbreiden, welke vij
anden van uit het Zuiden nog met de Spaan
troepen in botsing kunnen komen,wanneer
deze eenmaal Seloean bereikt hebben en.
hóe lang dan nog de veldtocht duren zal,
welker kosten de nauwelijks eenigszins in
orde gekomen financiën van het door het on
geluk vervolgdie land weer in wanorde zullen
brengen."
Duitschland.
Munchen, 11 Sept. Officieel wordt
gemeld dat de speciale trein voor den Kei
zer en zijn gevolg, welke hedennacht van
Iglau naar Karlsruhe over het Beiersche
traj eet F u rth - i n-WaJldNeu renb ergCrails-
heim reed, bij het passeeren van het station
Cham door op de rails gelegde knalpatro-
nen tot stilstand werd gebracht. Klaarblij
kelijk is hier grove baldadigheid in het
spel. Knalpatronen zijn seinmiddelen tot het
doen ophouden van een trein bij mistig
weer. De trein is na een kort oponthoud
verder gestoomd.
Karlsruhe, 11 Sept. Bij den in
tocht des Keizers te Karlsruhe, nadat hij de
Iveizerparade van het 14de legercorps had
bijgewoond, hield de opper-burgemeester een
begroetingsrede, \\aarna de Keizer zijn dank
uitsprak en verklaarde dat deze dag, zooals
de opperburgemeester terecht had aange
stipt, kon gelden als een proef voor een ge
deelte der Duitsche weermacht. Het Duit-
sche volk houdt van den wapenhandel en
draagt de wapenen gaarne en gemakkelijk,
omdat hot weet, dat zij dienen om dear vrede
te handhaven, door welken alleen de arbeid
gedijen kan.
Nadat de keizer zijn tevredenheid had be
tuigd over de wapenschouwing, vervolgde
hij Zoolang er oorlogen gevoerd zullen wor
den, zal ljeb Duitsche leger den „rocher de
bronze" zijn waarop de vrede steunt. Om
dezen te handhaven en om aan de Duibsc'hers
de positie te verzekeren, die hen in de we
reld toekomt, dient het leger en daartoe die
nen ook de dagen van inspanning, die van
dat leger worden gevorderd
Dat het op het veld van nood met Gods
hulj» en onder Gods bescherming den proef
zou doorstaan, daarvan was de Keizer over
tuigd.
Karlsruhe, 11 Sept. De Keizer
heeft den groothertog van Baden tot ge
neraal-veldmaarschalk benoemd.
Koeken hei m, 11 Sept. 5 uur 45.
Uit het luchtschip werd een briefkaart, aan
de „I. L. A." gericht, geworpen«mededee-
lend, dat, de achterste motor defect was ge
raakt. De ,,Z." begeeft zich nu zeer lang
zaam over een kortoren weg langs den Rijn
naar Mannheim.
Frankfort a/d M ai n. De ,,Z. III''
is te 9 uur 48 op het, terrein van de I. L A.
voorspoedig geland.
Hommers mark, 12 Sept. Onder
voorzitterschap van prins Heinrich consti
tueerde zich heden de arbeidscommissie der
Duitsche arctische luchtschip-expeditie. Tot
de commissie beliooren de prins, graaf Zep
pelin, prof. HergeseLlde geheimraad Le-
walds, de geheime handelsraad FrLedlander.
Heb plan van organisatie der onderneming
is in grondtrekken vastgesteld. Het doel der
luchtschip-expeditie is het wetenschappelijk
onderzoek van onbekende gebieden in d!e
pool zee door middel van het luchtschip en
ontwikkeling van dit laatste tot uitvoering
van wetenschappelijke ondernemingen.
Leipzig, 12 Sept. De Sociaal-De
mocratische Partijdag, waaraan 400 gedele
geerden, mannelijke en vrouwelijke, deelna
men, is hedenavond om 7 uur geopend.
Bebel was wegens ziekte niet aanwezig.
Ook Eduard Bernstein was er niet. Er wor
den morgen nog meerdere buitenlandteche
gedelegeerden verwacht.
Singer, uit Berlijn, verklaarde de partij
dag voor geopend, en werd, met den ex-af
gevaardigde Lipinski, tot het presidium be
roepen
Een voorstel, om de taJktiek van de partij
op de dagorde te brengen, werd weder in
getrokken.
Frankrijk.
Leden van het comité voor speciale ver
dediging hebben Dondermiddag op de Pa
rijsche boulevards in een dertigtal automo
bielen een manifestatie gehouden als protest
tegen de gevangenneming te Barcelona van
Ferrer. Zij trachtten naar het Spaansche ge
zantschap te gaan, doch werden door de
politie verstrooid, die 40 personen arresteer
den.
Engeland.
Vrijdag heeft, gelijk Reuter ons reeds m
liet kort heeft gemeld, Lord Rosebery te
Glasgow zijn groote rede tegen de begroo
ting gehouden. In tweeèerlei opzicht is zijn
rede zeker voor vele unionisten een teleur
stelling geweest. Hij verklaarde niet zich bij
bun partij aan te sluitenhij was en bleef
een onafhankelijk politicus. En ook gaf hij
het Hoogerhuis niet den raad de begrooting
te verwerpen. In 't algemeen zeide hij enkel,
dat hij 't niet in "het beste belang van het
land achtte, dat de begrooting wet werd.
Rosebery tastte de begrooting op verschil
lende punten aan. In de eerste plaats, zeide
hij, doet zij geweld aan het beginsel, dat een
begrooting slechts zooveel geld moet heffen
als er noodig is. Deze begrooting is er op
berekend nu of in volgende jaren een over
schot te geven. Men zegt er moet geld zijn
voor de vloot, maar de regeering heeft er
kend dat de nieuwe grondlasten de kosten
van geen aanmerkelijk deel van ook slechts
één Dreadnought zouden dekken (in het
eerste jaar niet). Met de eisclien van de
vloot kan men dus die revolutionaire grond
lasten niet goedpraten.
Van het verhoogde vergunningsrecht wou
Rosebery niet veel zeggen. Hij bad er niet
genoeg verstand van; alleen maakte hij de
opmerking, dat het voor Schotland onbillijk
is. Rosebery herhaalde, dat de begrooting
een omwenteling is ten goede of ten kwade,
dat liet hij in het midden, maar een om
wenteling, en daar had de regeering van de
kiezers geen opdracht toe.
Een bewijs, dat deze regeering de zeker
heid van 's lands financiën aantast, zag
Rosebery in den koers der Consols. Die had
den nooit zoo laag gestaan als nu.
Aanvaardt men eens het beginsel, dat on
verdiende waardevermeerdering belast mag
worden, dan zal straks, na het land, alle
eigendom aan de beurt komen. De grond
eigenaars gaan een droevige toekomst tege
moet. Zij zullen een kommervol bestaan lei
den. En niet alleen de groote grondeigenaars
zullen lijden, ook b.v. de vele coöperatieve
vereenigingen, de ziekefondsen enz., die een
groot deel van hun kapitaal in land hebben
De last van de successierechten wordt on
duldbaar. De verzwakking van het kapitaal
zal de werkeloosheid vergooten. Deze be
grooting is geen liberalisme, die niet zondei
vrijheid kan bestaan. Hoe zou Gladstone
over deze begrooting hebben gedacht? Hij
zou haar stellig hebben veroordeeld. De re
geering moest liever den ondernemingsgeest
weer aanmoedigen, en 's lands financiën her
vormen in den geest van een particuliere
zaak. Op praktischen grondslag moest de
staatshuishouding worden ingericht.
Ik heb rzoo ongeveer sprak Rosebery
ten slotte geen bezwaar tegen den over
tuigden socialist, die meent een betere maat
schappij te kunnen inrichten, al vergeet hij,
dat hij beginnen moest met eerst 's men-
schen natuur van top tot teen te verande
ren. Bedenkelijker vind ik den onbewusten
socialist, soms de speelpop der socialisten,
die rondgaat, welwillendheid uitstralende en
niet wetende, dat hij een roode muts op
heeft en geheel onkundig is van de richting
die hij opgaat. En als ik een begrooting als
deze zie, verdedigd met socialistische argu
menten, gezegend met de goedkeuring van
socialisten, dan kan ik daar geen vertrouwen,
in hebben. Een of twee ministers zijn be
wuste socialisten. Zij verkondigen luide, dat
wij aan de scheiding der wegen zijn gekomen
en zij -de lauwen en de tragen uit de partij
moeten zetten. Op den weg. dien de regee
ring bewandelt, kan ik haar niet volgen. Ik
moge protectie een kwaad vinden, maar het J
socialisme is bet einde van alle dingen, de
ontkenning van het geloof, van het gezin, j
van den eigendom, van de monarchie, van
het rijk.
De Times o. a. stempelt de redevoering
van Rosebery tot een gebeurtenis van het
hoogste gewicht. Hier is een man, die wel
zegt al lang tot geen partij meer te behoo-
ren, maar die toch een der onderbevelheb
bers is geweest van Gladstone on hoofd van
een ministerie, waarin Asquith, de tegen
woordige eerste minister, zat En die man
veroordeelt Asquith's begrooting. De Times
verwacht, dat het woord van Rosebery
zwaar zal wegen bij vele oprechte, maar ge
matigde en schrandere liberalen. Want het
blad is overtuigd, dat hij nog bet vertrou
wen heeft van die talrijke en invloedrijke
groep liberalen, wier ijver voor den voor
uitgang in toom wordt gehouden door een
vast geloof in de groote grondbeginselen,
waarop de maatschappij berust.
Spanje.
Barcelona, 11 Sept. De regee
ring heeft 13 anarchisten verbannen en een
burgemeester, twee adjunct-burgemeesters,
acht gemeenteraadsleden, een gemeente
secretaris en verscheidene gemeente-ambte
naren in verschillende plaatsen ontslagen.
Italië.
De Corriere della Sera van Milaan
schrijft, dat de Czaar stellig in Italië komt.
De gezondheid van de Czarina zal tegen
het einde der maand in orde zijn en da-n zal
zij haar gemaal op den tocht in de Middel-
landsche zee vergezellen. Volgens de laatste
berichten (of gissing) zal do ontmoeting-
met don Koning en de Koningin van Italië
te Spezia geschieden.
Servië.
Uit Belgrado wordt gemeld, dat liet blad
Zwouo met vette letters op de eerste pagina
een mededeeling plaatste, die voor de toe
komst van Servië van het grootste belang
wezen kan
De vroegere kroonprins George heeft, na
een langdurig onderhoud met zijn ver
trouwde, den afdeelingschef in het departe-
5 DOOR
RUDOLF HERZOG.
„Wanneer zal de nieuwe ververij ge
bouwd worden
„Zoodra ik den grend er voor heb. De
spoorweg-directie wil hem niet afstaan. Kan
ze hare asch niet ergens anders heen bren
gen? Zulke stijfkoppen."
Hij begaf zich naar de deur. „Misschien
dat er vand'aag nog bericht komt," Nog
eenmaal gleed zijn -blik liefkoozend over de
machine. Bij dé -deur probeerde hij de olie-
pomp.
„Armbrust, de duivel hale je, als je de
machine droog laat loopen
„Best, mijnheer Wiskottens."
Buiten arbeidde de stoker, badend in zijn
zweet, bij de ovens. Zijn schop groef knar
send in den opgestapelden berg kolen eiï
wierp behendig de brandstof in de gapende
muilen. Zijn bont gestreept hemd stond op
de borst, die evenals gezicht en handen met
dik kolenstof bedekt was, wijd open. De
zweetdruppels, die van zijn voorhoofd tot
onder zijn hemd liepen, trokken witte stre
pen door de zwarte kleur. Toen hij de hee-
ren zag naderen, hield hij met werken op,
leunde op den steel van zijn schep en
sireek met den rug zijner hand' over liet voor
hoofd.
„Warm, Christian? De nieuwe lust wat,
hè?"
„0, mijnheer, dat beest vreet ja, ik
zal maar eens zeggen meer dan m'n vrouw
en m'n zeven blagen bij mekaar."
„Maar genoeg geven zal je haar toch, de
machine en ook je zevental thuis."
„Dat zou niet kwaad zijn, mijnheer
Gustav."
„Van Zaterdag af een daalder opslag,
Christian."
„Verduiveld daar zeg ik dankje voor."
„Hoe lang is die reeds op de fabriek?"
zeide Gustav Wiskotten, toen hij niet
Kölsch over bet fabrieksterrein naar het
hoofdgebouw schreed.
„Net zoo lang als ik en Armbust en nog
een paar. In het voorjaar wordt 't vijfen
twintig jaar. Sinds mijnbeer uw vader hier
begon."
Gustav Wiskotten -schudde hem de hand.
Toen trokken ze aan hunne 'hoeden en
scheidden. De onge fabrieksdirecteur ging
door de werkzaal eu liep tusschen de beide
eindelooze rijen der ratelende, gonzende
weefgetouwen door. Er heerschte een oor-
verdoovend leven in de groote ruimte. De
drijfriemen suisden, de weefgetouwen klap
perden met hunne houten armen, ieder
voor 2ich in eentonige maat, te zamen in
wilde disharmoniede spoelen snordenen
de scheepjes suisden en dansten van links
naar rechts, van rechts naar links, alsof ze
het perpetuum mobile doorgronden wilden.
En zijwaarts spuwden de weefgetouwen de
massa's gereed bond als kronkelende slan
gen uit. Arbeiders bedienden de handvaten,
jonge arbeidsters staken de versclie spoelen
garen op de pinnen. Dat leefde en weerde
zich als in een bijenkorf.
Gustav Wiskotten's blik onderzocht bij
ieder weefgetouw de artikelen, die het ver
vaardigde. Geen der arbeiders keek op. Er
zou een draad kunnen breken, het garen in
de war raken. Een meisje liep voorbij en
liet een spoel vallen. Ze bukte zich om
haar op te rapen. Gustav Wiskotten schop
te er even tegen, dat ze een eindje weg
rolde. Het meisje lachte met een rood
hoofd. Geen mensch keek om. Het lawaai
verzwolg ieder geluid.
En plotseling: een gefluit, een vermin
dering van geraas, eene leege stilte
SchafttijdAcht uur in den morgen 1
Werktuigelijk keek Gustav Wiskotten op
zijn horloge. Vervolgens daalde hij een
zijtrap af om zich naar het kantoor te be
geven. De post moest binnen zijn. Onder
weg wierp hij door de openstaande deur een
blik in de haspelkamer. Ruwe zijde en ka
toen lagen in strengen opgehoopt. De has
pels waren verlaten. De arbeidsters on
geveer dertig 'meisjes en talrijke jonge vrou
wen hurkten in -een kring 0111 liun dam
pend koffiestel, In hun midden zat eene
oude zestigjarige, gespierde vrouw, met
energieke trekken om mond en oogen. In
haar breeden schoot lagen strengen zijde
welker bearbeiding door den schafttijd on
derbroken was. Nu dienden ze een dik
boek tot onderlegger. De oude vrouw las,
den gouden bril op den neus, lettergreep
na lettergreep vormend, uit -den bijbel voor:
„En Jezus ging in alle steden en dorpen
rond, leerde in hunne scholen en predikte
het Evangelie, en heelde allerlei ziekten
onder het volk. E:i toen Hij het volk zag,
deed dit hem leedwant ze waren ver
kwijnd en verstrooid als de schapen, die
geen herder hebben. Toen sprak Hij tot
zijne apostelende oogst is overvloedig,
doch gering is het aantal der arbeiders.
Bidt daarom den gever van den oogst, op
dat Hij arbeiders naar zijn oogst zende!"
Men luisterde geduldig naar haar. Men
wist, dat deze vrouw met het woord Gods
op den schoot eene vlugge hand bezat.
„Goeden morgen, moeder," zeide Gustav
Wiskotten.
Ze knikte zonder op tezien, en las ver
der. En Gustav Wiskotten opende de deur
naar het kantoor, trad met veel -drukte bin
nen, wierp zijn hoed op tafel en riep: „De
post I"
„Je kon eerst wel eens goeden morgen
zeggen."
„Mopper niet, August. Ik loop al van
zeven uur af in de fabriek rond. Bij zoo iets
vergeet men den tijd."
„Jij zou geloof ik, bet liefst zien, dat m-en
reeds -een uur voor de eersite post de kan
toorstoel warmde.
„In allen geval liever, dan dat moeder er
zoo vroeg reeds uit gaat. Daar hadt jij toch
wel een-s op kunnen letten. Ze is zoo jong
niet meer."
„Moeder is gezond. En de haspelswerk
sters doet het toezicht en de morgeuoefening
goed."
„De menschen moeten zich m den .schaft
tijd kunnen ontspannen. De oefeningen zou
den jullie extra kunnen houden. Alles op
z'n tijd."
„Zeg dat moeder toch."
„Ik zal wel oppassen. Wel? Heeft de post
goed nieuws gebracht?"
„De bestellingen met vlugge levering
hoopen zich op. Als we ons maar niet te
vroeg verbonden hebben."
„Ach, onzin. Wij leveren wat maar ver
langd wordt." Hij zat over de brieven gebo
gen en las bladzijde op bladzijde.
„Goed... Uitstekend... Wat? De prijzen
drukken? Onzin. Ah zoo, bij zulk een post...
Dat loont nog eens de moeite. Moet prijsop
gave gedaan worden, zoo gauw mogelijk.
Verdomd Hij sloeg met de vtrist op eeu
brief.
August Wiskotten hief zijn glad geschoren
gelaat op en wierp een. snellen blik op de
deur, die liet particuliere kantoor van het
groote kantoor scheidde.
„Gustavl"
„He? Wat is er dan? Koralen zingt rneni
'n de kerk, maar-niet in den handel. Wat zeg
je toch wel van de spoorwegdirectie? Weigert
kortaf te verknopen Wil ons uithongeren 1
Wil ons den nek omdraaien Oho 1 Dat wil
len we zien 1"
„Heb ik je niet gewaarschuwd, GustaV.
Eerst het achterland hebben', eerst bouwen,
dan -dé nieuwe machine eiv dan de nieuwe
verbindingen met h-et buitenland?"
„Loop naar de maan met je praatjes. Ver
beeld je, dat we die prachtige bestellingen!
onzen neus voorbij hadden' laten gaanJij
bent toch ook koopman, sluwer dan Mozes
en de Profeten
„Mijn koopmansinstinct heeft met den bij
bel niets té maken."
„Nee,* dat kam zelfs je vijand- je niet ten
laste leggen. Laat nu dus eens den koop
man spreken."
Wordt - er volg d.