Hö. 76. j 8'" «Ixariranic. Maandag 13 September 1909. BUITENLAND. FEUILLETON. DE W1SK0TTENS. OORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoortf 1.00. Idem frauco per post- 1.30. Afzonder.gbe nummers0.05. Deze Coursnt verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest* dagen. Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur 's morgens bQ de Uitgeven in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f 0.50. Elke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bg vooruitbetaling. Groote lettere naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tci het herhaald adverteeren in dit Blad, bjj abonnement. circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. -•<sa£tai> Kennisgeving. De Burgemeester der gemeente Amersfoort brengt, ter voldoening aa nde aanschrijving van den Commissaris der Koningin in de provincie Utrecht, d.d.. 8 September 1909, 4o afd., o. 4787/3252. ter "kennis van 'belanghebbenden, dat in de -gemeente Ru wiel een geval van vlekziekte !b ijva-rikents is voorgekomen. Amersfoort, den 11. Septemlber 1909. De Burgemeester voornoemd, WÜIJT1ERS. Politiek Overzicht. Frankrijk en liet Spaansche optre den in Iflarokko. In Frankrijk, waar men van den aan vang af 'de straf-expeditie tegen de Rifbe woners billijkte, voor zoover het er om ging de door de Franschen en Spanjaarden ge dreven ondernemingen te beschermen, gaat men zich langzamerhand in verband met de uitbreiding van den veldtocht eenigszins bezorgd maken. De Temps gaf uiting aan d't gevoelen door te schrijven, «dat men Spanje liet recht niet ontzeggen kan den dit land aangedanen schimp te wreken, dat ook Frankrijk den plicht tegenover de Europeanen in Marokko en zijn bijzondere verplichtingen tegenover Spanje niet voor bij ziet, doch dat de sinds twee maanden dagelijks voorkomende schermutselingen gevaarlijke gisting aan de kust in het leven hebben geroepen. Hoe noodzakelijk de spoedige en krachtige tuchtiging van den Gelaya-stam wegens zijn invallen op Spaanscli gebied ook is, zoo is het toch on voorzichtig deze bestraffing langer te rek ken en de opwinding nog verder te doen toenemen. In den aanvang betrof het slechts de Gelaya's van het schiereiland van Me- lilla zelfdaarna evenwel hebben ide Span jaarden zich aanvallen der Kebd'ana van den linker-Moeleya-oever en ide Oeled Settat uit het gebied ten Zuiden van Mar Chica op den hals gehaald en bij den opmarscli naar Seloean loopt het gevaar op den stam der Beni-boe-Ifroer te stooten, die het in 't ge drang gekomen Spaansche mijngebied bewo nen. Door de voortdurende uitbreiding van het krijgsterreiu ontstaat het» gevaar, dat ook e'ti opstand van die stammen wordt teweeggebracht, welke zich tot dusver rustig hebben gehouden. Men zou daar wel eens de meaning kunnen zijn toegedaan, dat de Spanjaarden de grenzen der hen gestelde taak overschrijden. Volgens geruchten uit Fez is de Sultan wantrouwend geworden in verband met het voorwaarts dringen der Spaansche troepen en de opwinding, welke dit veroorzaakte. Ten slotte drukt de Temps de hoop uit, dat Spanje er niet aan zal den- kenken van het gerechtvaardigde en nood zakelijke politioneele optreden over te gaan tot eene even gevaarlijke als overtollige militaire actie; nadat het in den beginne de sterkte zijner tegenstanders heeft onder schat, moge het hopelijk die nu niet over schatten. Men zal nog moeten afwachten hoe deze raadgevingen in Spanje worden opgenomen. In hetzelfde nummer wéarin ze voorkwa men, liet het Parijsche blad den Spaanschen gezant, Leon y Castillo, met eenige diploma tieke verklaringen aan het woord komen. De Temps zet voorop, idat de Kebdana-stam indertijd geweigerd heeft zich bij de Beni- Snassen aan te sluiten voor hunne aanval len op de Marokkaansche grens en dat de thans tegen de Kebdana gerichte operaties eene opwinding zouden kunnen veroorzaken, waarvan ook Frankrijk de uitwerking zou kunnen ondervinden. De vezant zeide ,,Ik kan slechts herhalen, wat minister Maura reeds in Madrid heeft verklaard. Het peratieterrein der Spaansche troepen heeft zich uitgebreid zonder dat in hun doel op «Je eene of andere wijze verandering is ge komen. De noodzakelijkheid is gebleken den bergkam van het Goeroegoegebergte om te hekken. Deze bergen laten zich niet door een enkelen aanval vermeesteren, daar vijf tig man, die een pas bezet houden, aan een geheel leger den toegang kunnen versperren. Zoodoende moest de Goeroegoeberg langs do lagune van Mar-Chica omgetrokken wor den wij zijn daarbij evenwel op een deel van den Kebdanastam gestooten, die aan vankelijk aarzelde, doch daarna met den Gelaya-stam gemeene zaak maakte. Wij mochten deze vijandelijke elementen niet in den rug hebben, wanneer wij niet tusschen twee vuren wilden komen. Vandaar het v; orwaarts dringen naar Kaap Agua, waar wij reeds eene nederzetting hadden, en de to.van generaal Aguilera naar Lahabara, die, zooals bekend is, gelukkig is verloopen. Deze tocht zal het den strijdkrachten der expeditie mogelijk maken ongemoeid over Seloean en Nador naar de Goeroegoe te trek- kt. n, om de Rifbewonen te omsingelen en t- tuchtigen, zooals ons doel was en nog is. Het operatielerrein heeft zich eenvoudig vergroot en vereischt 45.000 a 50.000 man. De operaties hebben plaats in volkomen overeenstemming met de Fransche regee ring. Spanje oefent bij zijn huidige optre den alleen wraak wegens het vermoorden van aibeiders een-er mijnonderneming. De zeer ccn—ecte houding van beide regeeringen is vdkomen in overeenstemming met de tus schen haar bestaande hartelijke eenstemmig heid." De gezant sprat ten slotte den wensch uit diat de pers van beide landen er toe zou bijdragen, deze in het belang van beide lan-, den- getroffen overeenstemming niet te ver storen doch te bevestigen. De Köl-n. Zeitung merkt naar aanleiding van het bovenstaande op: „Wij zijn dus over doel en omvang van den veldtocht in gelicht. De doelmatigheid der bestraffing der riibewoners wegens den moord op eenige Spaansche mijnarbeiders door eene zoo ge weldige legermacht zouden de Spanjaarden onder elkaar kunnen uitmaken, wanneer de openbare meening op het oogenblik niet vol komen ware gekneveld door het door den heer Maura uitgeoefende stelsel van eigen machtige willekeur. Men zou d)an misschien in Spanje zeggen dat het beter ware geweest de in het eigen Land nog niet benutte schat ten van den bodem rendabel te maken, in plaats van zich druk te maken over de avon tuurlijke overeenkomst met den gevallen troonpretendent Boe Hamara omtrent eeni ge, zij het dan ook op zich zelf waardevolle, ertslagen in het ongastvrije Marokko. Het gevaar, hetwelk de Temps voor oogen houdt, dat bet optreden der Spaansche troepen eene ongunstige uitwerking kan hebben op de Algerij nsch-e grensdistricten, is niet te loochenen. Maar ook dat moeten de beide bevriende regeeringen maar onder elkaar uitmaken. Die hoofdzaak is, dat niemand bij het onberekenbare karakter der Mo oren, vooruit zeggen kan, hoever de olievlek van Melilla zich nog kan uitbreiden, welke vij anden van uit het Zuiden nog met de Spaan troepen in botsing kunnen komen,wanneer deze eenmaal Seloean bereikt hebben en. hóe lang dan nog de veldtocht duren zal, welker kosten de nauwelijks eenigszins in orde gekomen financiën van het door het on geluk vervolgdie land weer in wanorde zullen brengen." Duitschland. Munchen, 11 Sept. Officieel wordt gemeld dat de speciale trein voor den Kei zer en zijn gevolg, welke hedennacht van Iglau naar Karlsruhe over het Beiersche traj eet F u rth - i n-WaJldNeu renb ergCrails- heim reed, bij het passeeren van het station Cham door op de rails gelegde knalpatro- nen tot stilstand werd gebracht. Klaarblij kelijk is hier grove baldadigheid in het spel. Knalpatronen zijn seinmiddelen tot het doen ophouden van een trein bij mistig weer. De trein is na een kort oponthoud verder gestoomd. Karlsruhe, 11 Sept. Bij den in tocht des Keizers te Karlsruhe, nadat hij de Iveizerparade van het 14de legercorps had bijgewoond, hield de opper-burgemeester een begroetingsrede, \\aarna de Keizer zijn dank uitsprak en verklaarde dat deze dag, zooals de opperburgemeester terecht had aange stipt, kon gelden als een proef voor een ge deelte der Duitsche weermacht. Het Duit- sche volk houdt van den wapenhandel en draagt de wapenen gaarne en gemakkelijk, omdat hot weet, dat zij dienen om dear vrede te handhaven, door welken alleen de arbeid gedijen kan. Nadat de keizer zijn tevredenheid had be tuigd over de wapenschouwing, vervolgde hij Zoolang er oorlogen gevoerd zullen wor den, zal ljeb Duitsche leger den „rocher de bronze" zijn waarop de vrede steunt. Om dezen te handhaven en om aan de Duibsc'hers de positie te verzekeren, die hen in de we reld toekomt, dient het leger en daartoe die nen ook de dagen van inspanning, die van dat leger worden gevorderd Dat het op het veld van nood met Gods hulj» en onder Gods bescherming den proef zou doorstaan, daarvan was de Keizer over tuigd. Karlsruhe, 11 Sept. De Keizer heeft den groothertog van Baden tot ge neraal-veldmaarschalk benoemd. Koeken hei m, 11 Sept. 5 uur 45. Uit het luchtschip werd een briefkaart, aan de „I. L. A." gericht, geworpen«mededee- lend, dat, de achterste motor defect was ge raakt. De ,,Z." begeeft zich nu zeer lang zaam over een kortoren weg langs den Rijn naar Mannheim. Frankfort a/d M ai n. De ,,Z. III'' is te 9 uur 48 op het, terrein van de I. L A. voorspoedig geland. Hommers mark, 12 Sept. Onder voorzitterschap van prins Heinrich consti tueerde zich heden de arbeidscommissie der Duitsche arctische luchtschip-expeditie. Tot de commissie beliooren de prins, graaf Zep pelin, prof. HergeseLlde geheimraad Le- walds, de geheime handelsraad FrLedlander. Heb plan van organisatie der onderneming is in grondtrekken vastgesteld. Het doel der luchtschip-expeditie is het wetenschappelijk onderzoek van onbekende gebieden in d!e pool zee door middel van het luchtschip en ontwikkeling van dit laatste tot uitvoering van wetenschappelijke ondernemingen. Leipzig, 12 Sept. De Sociaal-De mocratische Partijdag, waaraan 400 gedele geerden, mannelijke en vrouwelijke, deelna men, is hedenavond om 7 uur geopend. Bebel was wegens ziekte niet aanwezig. Ook Eduard Bernstein was er niet. Er wor den morgen nog meerdere buitenlandteche gedelegeerden verwacht. Singer, uit Berlijn, verklaarde de partij dag voor geopend, en werd, met den ex-af gevaardigde Lipinski, tot het presidium be roepen Een voorstel, om de taJktiek van de partij op de dagorde te brengen, werd weder in getrokken. Frankrijk. Leden van het comité voor speciale ver dediging hebben Dondermiddag op de Pa rijsche boulevards in een dertigtal automo bielen een manifestatie gehouden als protest tegen de gevangenneming te Barcelona van Ferrer. Zij trachtten naar het Spaansche ge zantschap te gaan, doch werden door de politie verstrooid, die 40 personen arresteer den. Engeland. Vrijdag heeft, gelijk Reuter ons reeds m liet kort heeft gemeld, Lord Rosebery te Glasgow zijn groote rede tegen de begroo ting gehouden. In tweeèerlei opzicht is zijn rede zeker voor vele unionisten een teleur stelling geweest. Hij verklaarde niet zich bij bun partij aan te sluitenhij was en bleef een onafhankelijk politicus. En ook gaf hij het Hoogerhuis niet den raad de begrooting te verwerpen. In 't algemeen zeide hij enkel, dat hij 't niet in "het beste belang van het land achtte, dat de begrooting wet werd. Rosebery tastte de begrooting op verschil lende punten aan. In de eerste plaats, zeide hij, doet zij geweld aan het beginsel, dat een begrooting slechts zooveel geld moet heffen als er noodig is. Deze begrooting is er op berekend nu of in volgende jaren een over schot te geven. Men zegt er moet geld zijn voor de vloot, maar de regeering heeft er kend dat de nieuwe grondlasten de kosten van geen aanmerkelijk deel van ook slechts één Dreadnought zouden dekken (in het eerste jaar niet). Met de eisclien van de vloot kan men dus die revolutionaire grond lasten niet goedpraten. Van het verhoogde vergunningsrecht wou Rosebery niet veel zeggen. Hij bad er niet genoeg verstand van; alleen maakte hij de opmerking, dat het voor Schotland onbillijk is. Rosebery herhaalde, dat de begrooting een omwenteling is ten goede of ten kwade, dat liet hij in het midden, maar een om wenteling, en daar had de regeering van de kiezers geen opdracht toe. Een bewijs, dat deze regeering de zeker heid van 's lands financiën aantast, zag Rosebery in den koers der Consols. Die had den nooit zoo laag gestaan als nu. Aanvaardt men eens het beginsel, dat on verdiende waardevermeerdering belast mag worden, dan zal straks, na het land, alle eigendom aan de beurt komen. De grond eigenaars gaan een droevige toekomst tege moet. Zij zullen een kommervol bestaan lei den. En niet alleen de groote grondeigenaars zullen lijden, ook b.v. de vele coöperatieve vereenigingen, de ziekefondsen enz., die een groot deel van hun kapitaal in land hebben De last van de successierechten wordt on duldbaar. De verzwakking van het kapitaal zal de werkeloosheid vergooten. Deze be grooting is geen liberalisme, die niet zondei vrijheid kan bestaan. Hoe zou Gladstone over deze begrooting hebben gedacht? Hij zou haar stellig hebben veroordeeld. De re geering moest liever den ondernemingsgeest weer aanmoedigen, en 's lands financiën her vormen in den geest van een particuliere zaak. Op praktischen grondslag moest de staatshuishouding worden ingericht. Ik heb rzoo ongeveer sprak Rosebery ten slotte geen bezwaar tegen den over tuigden socialist, die meent een betere maat schappij te kunnen inrichten, al vergeet hij, dat hij beginnen moest met eerst 's men- schen natuur van top tot teen te verande ren. Bedenkelijker vind ik den onbewusten socialist, soms de speelpop der socialisten, die rondgaat, welwillendheid uitstralende en niet wetende, dat hij een roode muts op heeft en geheel onkundig is van de richting die hij opgaat. En als ik een begrooting als deze zie, verdedigd met socialistische argu menten, gezegend met de goedkeuring van socialisten, dan kan ik daar geen vertrouwen, in hebben. Een of twee ministers zijn be wuste socialisten. Zij verkondigen luide, dat wij aan de scheiding der wegen zijn gekomen en zij -de lauwen en de tragen uit de partij moeten zetten. Op den weg. dien de regee ring bewandelt, kan ik haar niet volgen. Ik moge protectie een kwaad vinden, maar het J socialisme is bet einde van alle dingen, de ontkenning van het geloof, van het gezin, j van den eigendom, van de monarchie, van het rijk. De Times o. a. stempelt de redevoering van Rosebery tot een gebeurtenis van het hoogste gewicht. Hier is een man, die wel zegt al lang tot geen partij meer te behoo- ren, maar die toch een der onderbevelheb bers is geweest van Gladstone on hoofd van een ministerie, waarin Asquith, de tegen woordige eerste minister, zat En die man veroordeelt Asquith's begrooting. De Times verwacht, dat het woord van Rosebery zwaar zal wegen bij vele oprechte, maar ge matigde en schrandere liberalen. Want het blad is overtuigd, dat hij nog bet vertrou wen heeft van die talrijke en invloedrijke groep liberalen, wier ijver voor den voor uitgang in toom wordt gehouden door een vast geloof in de groote grondbeginselen, waarop de maatschappij berust. Spanje. Barcelona, 11 Sept. De regee ring heeft 13 anarchisten verbannen en een burgemeester, twee adjunct-burgemeesters, acht gemeenteraadsleden, een gemeente secretaris en verscheidene gemeente-ambte naren in verschillende plaatsen ontslagen. Italië. De Corriere della Sera van Milaan schrijft, dat de Czaar stellig in Italië komt. De gezondheid van de Czarina zal tegen het einde der maand in orde zijn en da-n zal zij haar gemaal op den tocht in de Middel- landsche zee vergezellen. Volgens de laatste berichten (of gissing) zal do ontmoeting- met don Koning en de Koningin van Italië te Spezia geschieden. Servië. Uit Belgrado wordt gemeld, dat liet blad Zwouo met vette letters op de eerste pagina een mededeeling plaatste, die voor de toe komst van Servië van het grootste belang wezen kan De vroegere kroonprins George heeft, na een langdurig onderhoud met zijn ver trouwde, den afdeelingschef in het departe- 5 DOOR RUDOLF HERZOG. „Wanneer zal de nieuwe ververij ge bouwd worden „Zoodra ik den grend er voor heb. De spoorweg-directie wil hem niet afstaan. Kan ze hare asch niet ergens anders heen bren gen? Zulke stijfkoppen." Hij begaf zich naar de deur. „Misschien dat er vand'aag nog bericht komt," Nog eenmaal gleed zijn -blik liefkoozend over de machine. Bij dé -deur probeerde hij de olie- pomp. „Armbrust, de duivel hale je, als je de machine droog laat loopen „Best, mijnheer Wiskottens." Buiten arbeidde de stoker, badend in zijn zweet, bij de ovens. Zijn schop groef knar send in den opgestapelden berg kolen eiï wierp behendig de brandstof in de gapende muilen. Zijn bont gestreept hemd stond op de borst, die evenals gezicht en handen met dik kolenstof bedekt was, wijd open. De zweetdruppels, die van zijn voorhoofd tot onder zijn hemd liepen, trokken witte stre pen door de zwarte kleur. Toen hij de hee- ren zag naderen, hield hij met werken op, leunde op den steel van zijn schep en sireek met den rug zijner hand' over liet voor hoofd. „Warm, Christian? De nieuwe lust wat, hè?" „0, mijnheer, dat beest vreet ja, ik zal maar eens zeggen meer dan m'n vrouw en m'n zeven blagen bij mekaar." „Maar genoeg geven zal je haar toch, de machine en ook je zevental thuis." „Dat zou niet kwaad zijn, mijnheer Gustav." „Van Zaterdag af een daalder opslag, Christian." „Verduiveld daar zeg ik dankje voor." „Hoe lang is die reeds op de fabriek?" zeide Gustav Wiskotten, toen hij niet Kölsch over bet fabrieksterrein naar het hoofdgebouw schreed. „Net zoo lang als ik en Armbust en nog een paar. In het voorjaar wordt 't vijfen twintig jaar. Sinds mijnbeer uw vader hier begon." Gustav Wiskotten -schudde hem de hand. Toen trokken ze aan hunne 'hoeden en scheidden. De onge fabrieksdirecteur ging door de werkzaal eu liep tusschen de beide eindelooze rijen der ratelende, gonzende weefgetouwen door. Er heerschte een oor- verdoovend leven in de groote ruimte. De drijfriemen suisden, de weefgetouwen klap perden met hunne houten armen, ieder voor 2ich in eentonige maat, te zamen in wilde disharmoniede spoelen snordenen de scheepjes suisden en dansten van links naar rechts, van rechts naar links, alsof ze het perpetuum mobile doorgronden wilden. En zijwaarts spuwden de weefgetouwen de massa's gereed bond als kronkelende slan gen uit. Arbeiders bedienden de handvaten, jonge arbeidsters staken de versclie spoelen garen op de pinnen. Dat leefde en weerde zich als in een bijenkorf. Gustav Wiskotten's blik onderzocht bij ieder weefgetouw de artikelen, die het ver vaardigde. Geen der arbeiders keek op. Er zou een draad kunnen breken, het garen in de war raken. Een meisje liep voorbij en liet een spoel vallen. Ze bukte zich om haar op te rapen. Gustav Wiskotten schop te er even tegen, dat ze een eindje weg rolde. Het meisje lachte met een rood hoofd. Geen mensch keek om. Het lawaai verzwolg ieder geluid. En plotseling: een gefluit, een vermin dering van geraas, eene leege stilte SchafttijdAcht uur in den morgen 1 Werktuigelijk keek Gustav Wiskotten op zijn horloge. Vervolgens daalde hij een zijtrap af om zich naar het kantoor te be geven. De post moest binnen zijn. Onder weg wierp hij door de openstaande deur een blik in de haspelkamer. Ruwe zijde en ka toen lagen in strengen opgehoopt. De has pels waren verlaten. De arbeidsters on geveer dertig 'meisjes en talrijke jonge vrou wen hurkten in -een kring 0111 liun dam pend koffiestel, In hun midden zat eene oude zestigjarige, gespierde vrouw, met energieke trekken om mond en oogen. In haar breeden schoot lagen strengen zijde welker bearbeiding door den schafttijd on derbroken was. Nu dienden ze een dik boek tot onderlegger. De oude vrouw las, den gouden bril op den neus, lettergreep na lettergreep vormend, uit -den bijbel voor: „En Jezus ging in alle steden en dorpen rond, leerde in hunne scholen en predikte het Evangelie, en heelde allerlei ziekten onder het volk. E:i toen Hij het volk zag, deed dit hem leedwant ze waren ver kwijnd en verstrooid als de schapen, die geen herder hebben. Toen sprak Hij tot zijne apostelende oogst is overvloedig, doch gering is het aantal der arbeiders. Bidt daarom den gever van den oogst, op dat Hij arbeiders naar zijn oogst zende!" Men luisterde geduldig naar haar. Men wist, dat deze vrouw met het woord Gods op den schoot eene vlugge hand bezat. „Goeden morgen, moeder," zeide Gustav Wiskotten. Ze knikte zonder op tezien, en las ver der. En Gustav Wiskotten opende de deur naar het kantoor, trad met veel -drukte bin nen, wierp zijn hoed op tafel en riep: „De post I" „Je kon eerst wel eens goeden morgen zeggen." „Mopper niet, August. Ik loop al van zeven uur af in de fabriek rond. Bij zoo iets vergeet men den tijd." „Jij zou geloof ik, bet liefst zien, dat m-en reeds -een uur voor de eersite post de kan toorstoel warmde. „In allen geval liever, dan dat moeder er zoo vroeg reeds uit gaat. Daar hadt jij toch wel een-s op kunnen letten. Ze is zoo jong niet meer." „Moeder is gezond. En de haspelswerk sters doet het toezicht en de morgeuoefening goed." „De menschen moeten zich m den .schaft tijd kunnen ontspannen. De oefeningen zou den jullie extra kunnen houden. Alles op z'n tijd." „Zeg dat moeder toch." „Ik zal wel oppassen. Wel? Heeft de post goed nieuws gebracht?" „De bestellingen met vlugge levering hoopen zich op. Als we ons maar niet te vroeg verbonden hebben." „Ach, onzin. Wij leveren wat maar ver langd wordt." Hij zat over de brieven gebo gen en las bladzijde op bladzijde. „Goed... Uitstekend... Wat? De prijzen drukken? Onzin. Ah zoo, bij zulk een post... Dat loont nog eens de moeite. Moet prijsop gave gedaan worden, zoo gauw mogelijk. Verdomd Hij sloeg met de vtrist op eeu brief. August Wiskotten hief zijn glad geschoren gelaat op en wierp een. snellen blik op de deur, die liet particuliere kantoor van het groote kantoor scheidde. „Gustavl" „He? Wat is er dan? Koralen zingt rneni 'n de kerk, maar-niet in den handel. Wat zeg je toch wel van de spoorwegdirectie? Weigert kortaf te verknopen Wil ons uithongeren 1 Wil ons den nek omdraaien Oho 1 Dat wil len we zien 1" „Heb ik je niet gewaarschuwd, GustaV. Eerst het achterland hebben', eerst bouwen, dan -dé nieuwe machine eiv dan de nieuwe verbindingen met h-et buitenland?" „Loop naar de maan met je praatjes. Ver beeld je, dat we die prachtige bestellingen! onzen neus voorbij hadden' laten gaanJij bent toch ook koopman, sluwer dan Mozes en de Profeten „Mijn koopmansinstinct heeft met den bij bel niets té maken." „Nee,* dat kam zelfs je vijand- je niet ten laste leggen. Laat nu dus eens den koop man spreken." Wordt - er volg d.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1909 | | pagina 1