9S\ 85.
Woensdag 22 September 1909.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE WISKOTTENS.
8'" jHArgang.
OORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per poat- 1.50.
Afzonder, ij te nummers0.05.
Deze Courr.nt verschijnt dagelijks,
dagen.
behalve op Zon- en Feest-
Advertentiënmededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur
's morgens bg de Uitgeven in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 eents bij vooruitbetaling
Oroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen fact
het herhaald ad verteeren in dit Blad, bg aDonnement. E ea^
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvra**
toegezonden.
Aan hen, die met 1 October
a. s. op dit blad inteekenen,
worden de nummers die ge
durende de maand September
nog zullen verschijnen, kos
teloos toegezonden.
Kennisgeving.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort;
maken bekend, dat het voornemen bestaat aan
den Openbaren dienst te onttrekken een strook
grond, van het trottoir van de Van. Persijnstraat,
ter grootte van; 2.63 M?, deel uitmakende van liet
penceel kadastraal bekend Gemeente Amersfoort
Sectie D no. 2253, en noodiigen hen, die tegen
deze onttrebking bezwaren hebben, uit, deze be
zwaren schriftelijk bij 'hun College in te dienen
vóór 25 September 1909.
Burgemeester en Wethouders van
Amersfoort,
De Burgemeester,
WUUTIERS.
De Secretaris,
J. G STRNFERT KROESE.
Politiek Overzicht
De crisis in Spanje.
Voor het eerst sedert ©enige weken is we
der uit Melilla een bericht gekomen, dat
wijst op eene hervatting van den strijd tos
schen de Öjraansche troepenmacht, die daar
bijeengetrokken is, en de inboorlingen. De
Spaansche minister-president Maura heeft
tegenover Madridsche dagbladschrijvers de
hoop uitgedrukt, dat nu de beslissende cpe-
ratiën daar spoedig zouden beginnen. Wat
daar nu gebeurt, schijnt dus nog niet c'aar
roe te behooren, en het zal dus nog wel in
een tamelijk ver verschiet liggen, wanneer
deze bewindsman er van gewaagt, dat hij Je
cortes zal bijeenroepen, als de strijd bij
Melilla ten einde is gebracht.
Inmiddels blijven de constitution .Mie
waarborgen in Spanje geschorst; oartij
trekkende van den opstand, die in Barcelona
is uitgebroken en die zich van daar over een
deel van Catalonie heeft verspreid, heeft dt
regeering alle macht aan zich getrokken
Zwaar drukt thans de hand van de openbare
mac-ht op het gansche openbare leven. In de
Indépendance beige komt Roland de Marès
op tegen dien toestandhij schrijft
,,Men kan niet aan eene regeering, welke
zij ook zij, het recht bewisten zich
te verdedigen, maar men kan niet toelaten,
dat regeerders, onder voorwendsel dat het
noodig is zich te verdedigen, gaan buiten
wat de meest elementaire gerechtigheid toe
staat. Elko blinde, stelselmatige onderdruk
king bereidt nieuwe opstanden en nieuwe
rampen voordaardoor is de reactie even
afschuwelijk als de revolutie, omdat geweld
noodwendig tot erger geweld moet leiden.
Bij de bespreking van de gebeurtenissen te
Barcelona werd de vrees uitgedrukt, dat die
opstand tot onmiddellijk gevolg zou hebben
eene versterking van de clericale reactie, die
zich zou opwerpen als de noodzakelijke be
hoeder van de orde en van het nationale,go-
luk. Dat is niet uitgebleven en van den
eerste dagen af, die volgden op de ver
plettering van de revolutionaire beweging
in Catalonie, kan men duidelijk het plan
van de conservatieven onderkennen om van
de omstandigheden partij te trekken, om de
georganiseerde partijen te compromitteeren
en de parlementaire oppositie te treffen,
evengoed als de anarchisten en de oproer
kraaiers van beroep. De arrestatiën in
massa, het voortwerken van de krijgsraden,
de beperkende maatregelen tegen de vrijheid
der pers en de vrijheid van vergaderen, dit
alles duidde voldoende het plan aan van het
kabinet-Maura om met geweld elke liberale
strooming te breken
Het is de oude taktiek, die den reactionai
ren dierbaar is, om zich uit te geven als de
eenige verdedigers van de maatschappelijke
orde en te insinueeren, dat de vrienden der
vrijheid alle revolutionaire avonturen begun
stigen; maar do leugen is al te grof, dan
dat men zich er nog door kan laten beetne
men, en het bewijs is sedert lang geleverd
dat de natiën, die flinkweg den liberalen en
democratischen weg zijn opgegaan, niet al
leen hun zedelijken en «toffelijken voorspoed
hebben verzekerd, maar alle revolutionair
gevaar op afdoende wijze ter zijde hebben
gesteld. De ware les van den opstand in
Barcelona bestond niet in eene versterking
van de reactie door beperking van alle ele
mentaire vrijheden, maar in de onmiddel
lijke verwezenlijking van praktische hervor
mingen, die, door het lot van de werkende
standen te verbeteren en de economische
opbeuring van het land te begunstigen, ze
ker de volkselementen van elk gewelddadig
optreden afkeerig zouden hebben gemaakt.
Waar de politieke opvoeding van het volk
methodisch wordt verricht en de maatschap
pelijke vooruitgang duidelijk aan den dag
komt, daar hebben de opwekkingen tot het
kwade geen vat meer op de massa, die zich
bewust wordt, dat er een algemeen belang
is te verdedigen en dat elke sociale crisis
gelijkelijk alle elementen treft. Indien de
Spaansche regeering die les had willen be
hartigen, zou zij zich eene groote rol rn
de geschiedenis hebben voorbehouden
maar zij heeft er ook ditmaal de voorkeur
aan gegeven hare toevlucht te nemen tot de
afschuwelijke methode, die zoo dikwijls in
de geschiedenis tot den ondergang heeft ge
leid. Moest de clericale tirannie op nieuw
drukken op het land, welks krachten zij
maar al te zeer heeft verbruikt, omdat eei
handvol bezetenen de volkswoede hebben op
gewekt en barricades hebben gebouwd in de
straten van Barcelona, dan zou men voor
langen tijd alle hoop op een herboren Spanje
moeten laten varen."
Dultachland.
De vereeniging van geneesheeren, tegen
standers van de inenting, heeft in eene te
Hannover gehouden vergadering besloten
aan het rijks gezondheidsdepartement, aan
de geneeskundige faculteiten en aan alle
geneeskundige vereenigingen van Duitsch-
land, de volgende resolutie te zenden
„Facultatief moge inenting voor hen, die
in zulk een beschermend middel vertrou
wen hebben, blijven bestaanmaar de al-
gemeene wettelijke dwang daartoe is met
onze tegenwoordige hygiënische kennis in
lijnrechten strijd, en daarom is het naar
onze heele wetenschappelijke overtuiging on
mogelijk, hem gelijk tot nu toe te handha
ven, Wij richten daarom tot alle weten
schappelijke autoriteiten het dringend ver
zoek, het vraagstuk van den inentingsdwang
aan een nieuw ernstig onderzoek te onder
werpen. Dit lijkt zooveel te noodiger, daar
ten eerste de pokken, gelijk wij thans weten,
door een behoorlijke hygiënische geneeswij
ze hun vroegere gevaarlijkheid volkomen
kunnen verliezen, en daar aan den anderen
kant de inenting ook met dierlijke lymphe
hoe langer hoe meer als een bedenkelijk,
soms gevaarlijk ingrijpen in het gestel van
den ingeente wordt beschouwd. Tot de toon
gevende politieke overheidspersonen, tot den
rijkskanselier, tot den Bondsraad en den
Rijksdag, alsmede tot de verschillende
Landdagen richt de vereeniging het drin
gende verzoek, om met het oog op de ge
wetensbezwaren van de overtuigde tegen
standers van den inentingsdwang de invoe
ring van een vrij-stellende bepaling naar
Engelsch voorbeeld ook bij ons in Duitsch-
laud zoo spoedig mogelijk te bewerken."
Frankrijk.
Onder de nieuwe belastingen, die de minis
ter van financiën Cochery voorstelt tot dek
king van de 200 millioen hoogere uitgaven
voor 1910, verdient eene automobielbelasting
ook voor het buitenland de aandacht, omdat
het plan bestaat ook de houders van auto
mobielen, die tijdelijk naar Frankrijk over
komen, in de belasting te betrekken. Deze
belasting zou zich richten naar den duur
van het verblijf en naar de motorkracht van
de voertuigen. De voor de Fransche auto
mobielen voorgestelde belasting zal tweele
dig zijn 1. eene vaste bolasting en 2. een
bijslag, waarvan hot bedrag afhankelijk is
van het aantal paardekrachten van den mo
tor.
Engeland.
Bij de behandeling in het lagerhuis van
den Development bill, d. i. een wetsont
werp waarbij bijzondere fondsen worden
aangewezen voor werken van algemeen nut,
zooals bebossching, aanleg van wegen voor
automobielen, bevordering van den land
bouw en de nijverheid, aanleg van havens,
kanalen enz., heeft de regeering een amen
dement overgenomen, dat strekt om de be
slissing over de werken, die uit deze fond
sen zullen worden betaald, op te dragen
aan eon lichaam, buiten d© regeering staan
de bij die beslissingen zal de regeering
zich hebben neer lë leggen. Voor den man,
dia aan het hoofd van dit lichaam zal staan,
is op voorstel van de regeering een tïakte
ment van 1000 p. st. bepaald, voor welk
bedrag de regeering, blijkens de verklaring
van den kanselier der schatkist Lloyd Geor
ge, in staat denkt te zijn „a good man"
aan dit ambt te verbinden.
Van de suffragettes, die verleden Vrijdag
te Birmingham tegen den eersten minister
Asquith hebben gemanifesteerd, zijn de twee,
die met steenen hebben geworpen naar den
trein, waarmee de minister vertrok, waar
door de ruiten in de portieren waren ver
nield, tot een maand gevangenisstraf ver
oordeeld. Eenige anderen, die zich op straat
hebben verzet tegen de politie en agenten
hebben geschopt en geslagen, zijn tegen
borgtocht op vrije voeten gesteld, totdat
hunne zaak voorkomt.
Drie suffragette®, die te Dundee in de
gevangenis zaten, ,omdat zij eene vergade
ring, waar minister Samuel sprak, hadden
gestoord, zijn ontslagen, omdat zij gedu
rende vier dagen hadden geweigerd eenig
voedsel te gebruiken en daardoor gevaar lie
pen van honger te sterven.
Denemarken.
Kopenhagen, 21 Sept. Het
Landsting heeft in derde lezing alle wets
ontwerpen op de landsverded.igiug aange-
nomeu. De ontwerpen van de vestingwet en
van de legerorganisatie, waarin eenige wij
zigingen zijn aangebracht, welke de mi
nister van landsverdediging had goedge
keurd, moeten nog naar het Folketing terug
alle overige wetsontwerpen zijn definitief
aangenomen.
Spanje.
De officieuse Epoca bericht uit Barcelona,
dat daar verleden Maandag weder drie van
rebellie aangeklaagde personen voor een
krijgsraad terecht hebben gestaan. Tegen
twee der beklaagden werd de doodstraf,
tegen den derde levenslange gevangenisstraf
.geèisc'ht.
De leiders van de republikeinsche partij
bereiden een manifest aan den Koning voor
zij willen alle liberalen uilncodigen dat mede
te onderteekeneu. De liberale leider Moret
echter neemt eene groote reserve in acht;
hij heeft zich tot dusver over het plan niet-
uitgelaten.
In den gemeenteraad van Madrid heeft
de republikeinsche minderheid een voorstel
ingediend om de regeering uit te noodigen
de constitutioneele waarborgen te herstel
len. De voorzitter verwekte door zijne wei
gering om het voorstel in behandeling te
brengen, omdat het buiten het arbeidsveld
van den gemeenteraad lag, een groot ru
moer; ten slotte werd het voorstel, dat bij
geen der andere partijen steun vond, ver
worpen
Het Madridfiche blad El Pais bericht de
opsporing on de ontploffing van. verschei
dene helsche machines in Barcelona. De
censuur had de verzending van telegram
men daarover verboden. Zoo heeft zij de
bekendmaking belet van twee ontploffingen
op den 28en Augustus en eveneens verhin
derd, dat de opsporing van twee helsche
machines en van acht petarden op den 30en
Augustus wereldkundig werd. Ook eene ont
ploffing is dien dag voorgekomen, die even
als de vorige geen slachtoffers heeft ge
vorderd wel echter zijn den 13en September
door eene ontploffing in de San Pablostraat
vijf personen gewond.
Spanje in Marokko.
Madrid, 21 Sept. De minister
raad zal beraadslagen over het Marokkaan-
sche protest.
Het bericht van de Madridsche Liberal,
dat Frankrijk in eene vriendschappelijke
nota eenige opmerkingen over den al te
grooten omvang van de oorlogsoperatiën van
Spanje in Marokko zou hebben gemaakt,
wordt in de Spaansche regeeringskringen
als onjuist gekenschetst met de toevoeging,
dat Frankrijk de voornemens van Spanje
kent en goedkeurt.
De protest-nota, die door Sidi-el-Gebbas,
namens het maghzen, is overhandigd aan
den Franschen gezant Regnault als deken
van het corps diplomatique te Tanger, ves
tigt de aandacht van de mogendheden op het
feit, dat Spanje 60,000 man op de Rifkust
bijeen heeft gebracht, zonder dat bekend is
met welk doel dit is geschied. De ongerust
heid van den sultan daarover is nog toege
nomen, doordat het gerucht is verspreid,
dat Spanje iets anders beoogt dan de be
straffing van de moordenaars der werklie
den, die iu de mijnen werkten In ieder ge
val bewijst de sterkte van het Spaansche
leger, dat de Spaansche regeering iets in
het schild voert.
Tanger, 21 Sept. De gezant van
Spanje bezocht El Gebbas, den vertegen
woordiger van den Sultan, en verzocht dezen
de intrekking van het rondschrijven, waar
in protest wordt aangeteekend tegen het op
treden der Spanjaarden in het Rifgebied.
El Gebbas antwoordde, dat het hem niet
mogelijk was niet te gehoorzamen aan de
uitdrukkelijke bevelen van den Sultan. Het
zou echter misschien mogelijk zijn van het
Maghzen eene wijziging te verkrijgen van
den tekst van het protect.
Melilla, 21 Sept. Spaansche co
lonnes hebben het kamp Ulah van kaap
Huerta bezet. De vijand leed groote ver
liezen aan Spaansche zijde is het verlies
een doode en 28 gewonden.
Madrid, 21 Sept. Een telegram uit
Melilla meldt dat de Wester-colonue Yatel
el Taxdirt vermeesterde. De verliezen der
Marokkanen zijn aanzienlijk. Zestien Span
jaarden zijn gedood', 70 gewond.
Madrid, 22Sept Een regeeriavgebe-
richt uit Melilla houdt in, dat den 21. een
konvooi in de stad kwam, dait 106 gewonden
on 19 dooden aanbracht. Onder <ie gewon
den zijn een 1 uiteivaut-koloneleetn majoor,
vier kapiteins en zeven luitenants, onder
de dooden zijn drie luitenants.
De Heraldo bericht uit Melilla, <lat Miz-
ziam, een van de voornaamste hoofden van
die vijandelijke harka, in den loop van het
gevecht van den 20., dat den volgenden dag
werd hervat, gevangen is genomen.
De onder-staatssecretaris van buitenlaud-
sche zaken heeft aan den Marokkaansclien
afgezant Benmuaz eene nota overhandigd,
dae de door hel maghzen ingediende protest-
nota op concrete wijze beantwoordt.
Oostenrijk.
Weerif n, 2 1 Sept. Rijkskanselier
von Bethmann Hollweg verklaarde aan een
redacteur van het Fremdenblatt, dat hij
met den Oostenrijkschen minister van bui-
Vniandsche zaken, graaf Aehrenthal, alle
hangende vragen had besproken. Uit de go-
diichtenwisaeling is gebleken, dat er volko
men c vereenstemming, wederzijdsch vertrou
wen en golijkheid van opvatting bestaat om
trent den toestand. De hechtheid van den
band 'usscben de beide bondgenooten is de
zen winter gebleken, toen de waarde van bet
bon genootschap uitkwam ook tegenover an
dere lander.
De heer von Bethmann Hollweg heeft 'e
Berlijn ook een onderhoud gehad met den
Jlussischen minister van buitenlandsche za
ten Iswolsky, maar de onderstellingen, -'ie
laaraau zijn vastgeknoopt, missen allen
grond.
Tweede telegram. De Keizer van
Oostenrijk benoemde den Duitschen Rijks
kanselier tot ridder-grootkruis van de St.
Stophausorde en overhandigde hem persoon
lijk de versierselen der orde.
Aan de Frankf. Ztg. wordt uit Weenen
bericht, dat de Oostenrijksche regeering
heeft afgezien van de invoering van eene
belasting op lucifers naar Duitsch model,
wegen-s de hooge perceptiekosten. Daaren
tegen worden onderhandelingen gevoerd over
de invoering van het lucifers-monopolie, die
reeds zeer ver gevorderd zijn. Door aanpas
sing van de bestaande organisatie van het
tabaksmonopolie zonden de onkosten van het
lucifersmonopolie zoo laag kunnen worden
gehouden, dat de staat reeds zou uitkomen
met eene matige verhooging van de tegen
woordige verkoopsprijzen.
RUDOLF HERZOG.
Reeds lang zaten de andere medeleden
van het gezelschap weer o.p hunne plaatsen
en luisterden naar -de vonken-schietende her
inneringen van den grijsaard. De eposdich-
ter stiet opgewonden kreten uit. Alsof hij
een edel strijdros aanspoorde. In den geest
stelde hij uit het oude boek des levens een
nieuw epos samen'. Vergeten heldendichten
werden opgediept, van zeldzame historische
prenten en karikaturen werd verteld, van be
roemde schilderijen; met oorlogstafereelen en
portretten in oude, voorname families. En-
al tijd maar weer prezen deze mannen, die
overdag op de kantoorkruk zaten of voor
een klas schooljongens stondten, de kunst, d©
alles scheppende, de alles bereikende.
Toen zeide eene vreemde, huppelende
stem „Wat? Echte Rijnwijn? Tafelwijn uit
Rüdesheiin? Als bron? Als onoverwinnelijke?
Ik daag den man, die de Joden doodgesla
gen heeflt, uit, op te staan. Met 'dien kreet
van den A-rijen man üeelen, deolen l"
„De schilder Weert!" fluisterde Paul Wis-
kotten zijn broer toe, on Ewald Wiskotten
stond snel op en noemde den pas binnenge
treden© zijn naam.
Deze knikte neerbuigend en streek langs
zijn grijzen baard en zijne blauwe slipdas.
„Goed, goed. Laat ge u uitschilderen, of
laat ge u niet uitschilderen;? Pas in dat ge
val krijgt uw naam eenige beteekenis voor
mij. Eventueel!"
Ewald Wiskotten lachte verlegen.
„Ik geloof," stamelde hij. „Ik zou
gïaag
„Uw portret laten schilderen?"
„Zelf schilder worden."
Weert staarde met zijne rood omrande
oogen zijn overbuur verachtelijk aan. Toen
bromde hij kortaf
„Hoe kan een jongmensch reeds onaange
name aanwensels hebben 1" en ging eeu paar
stoelen verder zitten. De aanwezigen lach
ten, en Ewald Wiskotten was verstandig ge
noeg mee te lachen. Van ter zijde keek hij
bewonderend den man aan, van wiens vroe
gere streken hij zooveel gehoord had, dat
hij diens onbeschoftheid voor artistiek aau-
zag.
Er werden nog eenige gedichten voorge-
diagen. En met dezelfde inwendige ontroe
ring, waarmede ze gereciteerd werden, werd
er ook naar geluisterd. Toen dunde zich de
kring en Ewald Wiskot't-en zat naast zijn
iruwen afgod. Krampachtig zocht hij naar
een onderwerp van gesprek.
„Mag ik u iets vragen, mijnheer Weert?"
„Jongmensch, ge wilt schilder worden.
Dus boezemt ge mij niet het minste be
lang in."
„Wilt u mij veroorloven, u te bezoeken,
om u eenige teekeningen voor te leggen?"
„Ik heb geen verstand van eens anders
teekeningen."
„Raadt u het af, schilder te worden?"
„Hoe kan ik dat zeggen? Ik ken de groot
te van uw beurs niet."
„Moet men dan zeer rijk zijn, om schil
der te worden?"
„Om schilder te zijn. Rijk of zeer welop
gevoed. Ik heb het laatste gekozen."
„Maar er hebben toch ook arme schilders
beroemde schilderijen gemaakt en zijn be
roemde meesters gewordenLenbach, Böck-
lin, Defreggpr
„Jonge man, ge bebedigt mij met uwo
vergelijkingen. Ik keu slechts schilderijen,
welke ik gemaakt heb. En luister nu Ik
ben hier gekomen om te drinken, niet om
te redetwisten. Als ge een arts consulteert of
een advocaat-, moet ge bloeden, en dat vindt
go heel natuurlijk. Ik laat mij evenmin mijn
kostbaren tijd ontrooven. Prosit! Dut is het
eenige, wat ik nog tot u zeg."
Hij omvatte met gekromde hand zijn
bierpot en iliet het vocht langzaam door zijn
keelgat glijden.
„Prosit, mijnheer Weert!"
„Prosit, collega. Zoo is het goed. Zich
beschimpen? Hij. die zichzelf de eer bewijst,
in dit zwarte, rookcrig© Muckerdal als schil
der te vegotceren, moet gek of beschonken
zijn. Ik ben voor het laatste. Prosit
„Ilebt u veel van de wereld gezien, mijn
heer Weert?"
„Ik ben ,in alle landen geweest, waar de
arme duivels ro-n-dora u hunne kunstig verhit
te phantasie rOaidi laten waren. Maar ze 'heb
ben voorstellingsvermogen, de kerels. Als ze
over Italië declameerem, valt het mij als een
citroen op den neus, eu bezingen ze Sevil-
la's stierengevechten, dan stoot me de bok."
„Ha!" riep Ewald Wiskotten geestdriftig
uit, „het moet toch heerlijk zijn, dat alles
te kunnen schilderen!"
„Schilderen1 Heerlijk Te
kunnen lanterfanten, lanterfanten, lanter
fanten, waar de zon schijnt, dat is heerlijk.
Schilderen
„Prosit, mijnheer Weert!"
„Prosit. Hè, eindelijk begint ge het to
leeren."
Om elf uur stond de oude dichter op. Paul
Wiskotten sprong op, om heni naar huis to
vergezellen. Dientengevolge moest ook
Ewald mee. Hij was als bedwelmd. Ze reden
-met de Itram tot aan de woning van den grijs
aard en besloten, van de Haspelerbrug, wel
ke de zustersteden verbindt, over de bergen
naar huis te wandelen.
Ewald Wiskotten zong onafgebroken door.
Zwijgend schreed zijn broer naast hom voort.
Hij genoot van het -ondervonden© als van
iet« feestelijks. Benetien hen lagen de steden
in het smalle dal. Doch in hen heerschte het
rijKe leven, leven en licht. Als guirlande®
slingerden de lichten der .hu'2©11 tegen de
donkere berghelling op, als duizenden dwaal
lichtjes dansten ze op den bodem van het
dal Een tafereel als uit het sprookjesland.
„De arbeid illumineert," «zeide Paul Wis
kotten. „Daarbij brandt zelfs liet kleinste
lichtje nog eens zoo helder."
„Paul, Paul! Wat voor menschen!"
„Dappere menschen," zeide Paul Wiskot
ten. Ze arbeiden op werkdagen in het zweet
huns aanschijns voor hun brood, voor vrouw
en kinderen, om zich dubbel en dSvars op
'hun Zondagslicht te verheugen, dat hun de
moeilijkste weken feestelijk illumineert. Ik
heb achting voor de menschen
„Huitmusschen, huismusschen," spotte de
broer. „Geen. moed bezitten jullie! Heb nest
uit en de wereld in Al moeet ik er als am
bachtsjongen op uit trekken."
„Daarvoor heb je een te goede opvoeding
gohad jongen."
„Ik schaf me een-e slechte aam, al« het zijn
moet. Slechts weg uit deze ouwe kast! Bui
ten is de zon I"
„Als je dan volstrekt geen theoloog wilt
worden, word dan fabrikant. Dat zal moe
der ten laatste wel goed vinden. Lach niet
zoo kinderachtig. Een fabrikant is ook een
soort kunstenaar."
„Met een Zondagslicht!" spotte de over
moedige jongen en lachte uitgelaten van den
berg liet dal in. Dit lag door lichtende guir-
landen omkranst, met fonkelend© sterren in
den schoot. De uitrustende arbeidi met die
Zondagsgedachten in het hoofd.
Wordt ver vol yd.