S°. los Vrijdag 15 October 1909. BUITENLAND. FEUILLETON. DE W1SK0TTENS. !B"" JfUirgAHg, AMERSFOORTSGH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per poat- 1.00. Afzonder}jjbe nummert- 0.05. Deze Courant veraohgnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. Advertentifinmededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur 's morgens t>Q de Uitgeven in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoortnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1regels f 0.50. Elke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents by vooruitbetaling Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen Ut het herhaald adverteeren in dit Blad, bq abonnement. Eev circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgevingen. De Burgemeester en Wethouders van Amers foort brengen ter kennis van de ingeoetenen, dat de commissie, die zich gedurende onderscheidene jaren 'heeft belast met de bezorging van spijzen aan behoeftigen. zich weder bereid heeft ver klaard om gedurende den a. s. winter hare po- ginigen tot leniging van armoede voort te zetten. Tevens wordt bekend gemaakt, dat die commis sie voornemens is om op Maandag, den. 18. Octo ber e. k. aan te vangen de ingezetenen, te bezoe ken ter bevordering eener algemeene deelneming aaiv deze spijsuitdeeling gedurende den a. s. win ter. Eene aansporing tot ruime inteekening ter on dersteuning van de behoeftigen en tot aanmoedi ging van de commissie zal wel overbodig zijn. Amersfoort, den 14. October 1909. Burgemeester en Wethouders voornoemd De Secretaris, De Burgemeester, J. G. STËNFERT KROESE. WUIJTIERS. Politiek Overzicht De strijd over de begrooting in Engeland. II. (Slot). Wij hebben gisteren de antecedenten ver meld, waardoor het lagerhuis, waar het Money Bills geldt, zich niet slechts het overwicht, maar feitelijk de geheele macht heeft verzekerd. Maar de Lords kunnen, tot rechtvaardiging van hun standpunt, zich eveneens op de traditie beroepen. Wel verre van ooit de pretentie van de Commons te hebben aanvaard, hebben de Lords steeds zorg gedragen hunne rechten voor de toe komst te reserveeren. Op elk besluit, dat door het lagerhuis genomen werd, hebben zij geantwoord met een besluit, in even krachtige bewoordingen gesteld. Als voor beeld vermelden wij een in 1689 genomen besluit, waarin wordt gezegd „Het heerenhuis is van oordeel, dat het wijzigen en het verminderen van de belastin gen in de Money Bills, het door het lager huis toegezonden, is een fundamenteel, in hérent en stellig recht van het hoogerhuis, dat het niet zou kunnen prijs geven. Maar overwegende, dat het gemis Van overeen stemming tusschen de beide Kamers over het aanhangige wetsontwerp eene vertraging zou veroorzaken, die noodlottig zou kunnen zijn onder de tegenwoordige omstandig heden, heeft het hoogerhuis gemeend op dit. oogenblik niet op zijne rechten te blijven staan". De Lords zijn verder gegaan. Niet tevre den met telkens in herinnering te brengen, dat zij hunne rechten als wetgevers onge schonden dachten te bewaren, hebben zij een aantal beginselpunten opgesteld, welker toe passing op het huidige tijdstip maar al te gemakkei ijk is. Zoo verbiedt een besluit van 1700 den kunstgreep, dien de Commons had den uitgedacht om in een Money Bill be palingen op te nemen, die vreemd zijn aan het eigenlijke onderwerp van de wet. Nu bevat het begrootingsontwerp van Lloyd George dit jaar bepalingen over de wijze van schatting van de gronden, die kunnen worden beschouwd als vreemd aan de eigen lijke begrooting. Een tweede beginsel werd in 1869 aldus geformuleerd door lord Salis bury„De taak van eene tweede Kamer is de leemten en gebreken te herstellen, die de besluiten van de eerste Kamer kunnen aankleven. Wij moeten, naar ons beste weten, beslissen of het lagerhuis al dan niet de volle, doordachte en besliste overtuiging van de geheele natie vertegenwoordigt". Is het dus niet de plicht van de Lords een beroep op de kiezers te verlangen, wanneer eene regecring nieuwe belastingen voorstelt, waarvan men kan staande houden, dat zij geen mandaat er voor heeft ontvangen? En zou lord Salisbury thans deze precedenten verloochenen, na zelf in 1894 te hebben ver zekerd, dat het hoogerhuis al zijne rechten moest bewaren, „omdat wij niet weten wan neer het goed kan zijn er aan te herinneren en ze uit te oefenen?" Dit is niet alles. De Lords kunnen zich beroepen op een der grondbeginselen van het Engelsche con9titutioneele recht: „no •taxation without representation" (geen be lasting zonder vertegenwoordiging). De pairs van Engeland betalen belasting, zon der het recht te hebben afgevaardigden te kiezen. In den loop van de debatten van 1860 vroeg Disraëli namens de oppositie of men bedoelde aan de lords te verbieden de be grooting te verwerpen, wanneer de finan cieels wetgeving hen zou bedreigen in hun ne vermogens. Lord John Russell antwoord de toen namens de regeering, dat een optre den van de Lords misschien te verontschul digen zou zijn geweest, „wanneer was voor gesteld op onevenredige wijze den grond eigendom te treffen." Het zou niet moeielijk zijn de citaten en de precedenten te vermeerderen, waarmee de Engelsche wetgeleerden in deze dagen el kaar bestrijden. Daarmee zou slechts ten duidelijkste het bewijs geleverd worden, dat de traditie, die de grondslag is van het En gelsche staatsgebouw, in dit geval lijkt op een verwarden hoop, waaruit ieder het ma teriaal kan putten, dat hij verlangt. Van daar dat de Lords, en de geheele grondwet, zich thans bevinden voor een fataal dilem ma. De Lords kunnen de begrooting aanne men, zooals hun door voorzichtige lieden wordt aangeraden, onder opmerking, dat het hoogerhuis altijd heeft afgezien van de uitoefening van zijne rechten, wanneer het belang van het land dit eischte. In plaats van een binnenlandschen storm te ontketenen zouden zij beter doen zoo wordt hun voorgehouden voor het oogenblik een of fer te brengen, gelijk in den tijd toen de Koning tot eiken prijs geld in den oorlog moest hebben. Maar dat zou in dit geval met zelfmoord gelijk staan. Sedert maanden hebben de pairs niet onder tafels of banken gestoken, dat zij deze begrooting beschou wen als een nationaal gevaarzij hebben dit luid doen 'klinken in dagbladen, tijd schriften en vergaderingen. Wanneer zij nu op het laatste oogenblik in hunne schulp kruipen, dan zou het zedelijk prestige, dat d? groote politieke macht van het hooger huis uitmaakt, een gevoeligen knak krijgen, misschien geheel verdwijnen. Die kleinmoe digheid zou hun niet vergeven wordenhet hoogerhuis zou door zijn eigen toedoen de plaats verliezen, die het nu inneemt in het staatsorganisme, en de effectieve regeering van Engeland zou in handen komen van het lagerhuis. Blijft dus over de verwerping van de be grooting of althans een parlementaire maat regel, die zal toelaten, dat de Lords hunne stem weigeren, zonder zich voor de natie te compromitteeren. Maar dan zal er een storm in het land opsteken tegen het hoogerhuis, waarvan men de voorproef reeds ondervindt in de heftige taal, die in kiezersvergaderin gen door ministers van de Kroon wordt ge bezigd. Het lagerhuis zal dan worden ont bonden. Wat zal er gebeuren, als de alge- meene verkiezingen eene liberale meerder heid naar Westminster terugbrengen? De minister Harcourt heeft het reeds den 6en -Februari van dit jaar aangekondigd. Dan zal de eerste minister Asquith namens de liberale partij verlangen, dat voortaan het absolute veto, dat de Lords nu bezitten, zal vervangen worden door een zuiver opschor tend veto. Hun macht zon dan gelijk worden aan die van een president der republiek of van een conetitutioneelen monarch, en daar door zou de Engelsche grondwet eene groote wijziging ondergaan. Aan welke zijde de beslissing van de lords moge vallen, of zij de begrooting aannemen of verwerpen, in beide gevallen bedreigt eene ernstig6 crisis het Engelsche staats- Duitschland. De vaderlandse he kies ver een iging te Jo- hannisburg heeft in eome talrijk bezochte vergadering bes Loten den afgevaardigde van het district Lyck-Johannesburg in dien rijks dag, graaf Stolburg, uit te noodigen, zijn mandaat neder te Leggen. Graaf Stolburg is dertig jaren lang de vertegenwoordiger van dit district geweest, hij is de voorzitter van dien rijksdag. Wat hein nu wedervaart, is een sprekend bewijs van de ontstemming, die onder de conser vatieve partij heerscht'over die houding van hare afgevaardigde bij den strijd over de hervorming van de Duitsche rijksfinanciën. Frankrijk. P a r ij s 14 October. Volgens de politieprefectuur zijn bij de manifestaties van gisteren een agent gedood en een ern stig gewond. Elf gewonden moesten deu dienst verlaten. 64 agenten zijn licht ge wond. Van de republikeinsche garde zijn vier manschappen gewond, en is een luite nant ernstig aan het hoofd gekwetst. Negen personen zijn gearresteerd, waarbij vijf anarchisten. Engeland. Van liberale zijde wordt eene verklaring over de laatste gebeurtenissen in den strijd over de begrooting bekend gemaakt, volgens welke de reis van den premier naar Balmo ral in de vorige week is geschied naar aan leiding van een in eene buitengewone kabi netszitting genomen besluit om de begroo ting in hoofdzaak ongewijzigd aan het hoo gerhuis toe te zenden en op ongewijzigde aanneming aan te dringen. Nadat het be sluit van het kabinet hem was medegedeeld, heeft de Koning bij zijne terugkomst in Londen de leiders van de oppositie bij zioh ontboden, hun daarvan mededeeldng gedaan en hunne meening over den toestand inge wonnen. Dat dit is geschied in overleg met don eersten minister, mogelijk op diens raad, blijkt hieruit, dat Asquith terstond na de audiëntie van Balfour en Landsdowne een onderhoud met den souverein heeft gehad. Het heeft de aandacht getrokken, dat lord Lansdowne later in het hoogerhuis bij de behandeling van het ontwerp der Iersche landwet in verzoemlijken zin deelnam aan de beraadslagingen. Dat voorshands ge^ne verdere overleggingen plaats hebben, blijkt uit het feit, dat de Koning zoowel als de premier en de kanselier der schatkist tot het begin van de volgende week uit Londen af wezig zullen zijn. In een telegram aan den voorzitter van de United Irish League in Amerika heeft John Redmond, die voorzatter van die groep dier Iersohe parlementsleden aangekondigd, dat oveir enkele weken algeirxtemie verkie zingen voor hiet lagerhuis te verwachten zijn. Bij deze vórkiiezinigen zal h'et gaan over het veto van het hoogerhuis, en met het veto van hiet hoogerhuis zal die Laatste hinderpaal vam home rule voor Iertland ver dwijnen. Li djeizen strijd zal Ierland alle krachten van die Landh-eeren, rijkdom en privilege tegen zich hebben. Er wordt een beroep gedaan op die Ieï*e>n in Amerika om deze machtige vijaaden van bet Lersche ras te bestrijden. Spanje. Barcelona, 14 Oct. Hier is een bom ontploft. Tweede telegram. De bom ont plofte toea de politie haar wilde wegnemen, zonder schade aan te ridbten. Er werd niemand gevangen genomen. L y o n, 1 4 O c t. In dien loop van be toogingen., die hedenavond plaats hadden ten gans te van Ferrer, deden de gendarme rie en d!e politie changesEr violen twee gewonden door revolverschoten. Rome, 14 Oct. Hier was die avond rustig, maar in Florence had een gevecht plaats tusschen betoogers en kavallerie, waarbij een luitenant, vier soldaten, vier politieagenten en verscheidene betoogers ge wond werden. Madrid, 14 Oct. De minister van buitenLandsohe zaken verklaarde aan dien correspondent van Reuter, dat Ferrer niet veroordeeld is wegens de verspreiding van ontbindend? denkbeelden, maar omdat hij als leider deelgenomen heeft aan flesten en daden van opstand. De Spaansche oipenbare meening, die beter op de hoogte is dan 'die in het buitenland, heeft aanstonds in het vonnis berust. Do regeering kou nilet an ders handelen. De censuur, waaraan de telegrafische be richten over de terechtstelling van Ferrer onderworpen wartm, heeft natuurlijk niet belet, dat nog aidere mededeelingen dan dae, welke het officieele cachet droegen, zijn bekend gewordenalleen is dat wait later geschied. De Temps heeft van een barer cor respondenten lang-s indirecten weg het vol gende bericht ontvangen De ministers hebben in hunne vergadering 'het vonnis van den krijgsraad van Barce lona en de zeer talrijke verzoeken om gratie, die ten gunste van Ferrer waren ontvangen, onderzocht. Zij besloten, daar het dossier volkomen in orde was, het vonnis zijn gang te laten gaan en geen gratie aan den Ko ning voor te stellen met het oog op de be dreigingen, die tegen den souverein waren gericht. De minister van binnenlanidsche zaken heeft aangekondigd, dat hij deze be dreigingen zou publiceeren. De goedkeuring van het vonnis werd in den loop van den avond aan den kapitein- generaal geseind. Ferrer werd om 9 uur 's avonds in de ka pel voor de ter dood veroordeelden ge bracht. Den dag vóór de voltrekking van het vonnis bracht hij rustig door met het schrij ven va® talrijke brieven, waarin hij uitknip sels van de bladen sloot over de schitteren de verdediging van den verdediger, die hem was toegevoegd, kapitein Galceran. Nieuwsgierigen brachten den ganschen nacht door in den omtrek van Monitjuich, maar de wacht liet hen niet toe naderbij te komen. Ferrer is staande, met een blinddoek voor de oogen, doodgeschotenHij heeft de sacrementen geweigerd. Een piket infanterie was belast met. de executiede soldaten wa ren daarvoor door het lot aangewezen. Hij had gevraagd om een onderhoud met zijn verdediger, diie eenige uren vóór de exe- iutie bij 'hem geweest is. Het is onjuist, dat deze gevangen genomen is wegens de wijze waarop hij zadh van zijne taak als verdedi ger had gekwetenwel heeft hij daarvoor eene berisping ontvangen. De protesten tegen de terechtstelling van Ferrer zijn legio, ook uit andere kringen dan. die, welke het schandaal verwekten, dat eer gisterenavond te Parijs heeft plaats gehad. In net paleis van justitie te Parijs was een protest neergelegd, dat talrijke handteeke- ningen kreeg van advocaten, met professo ren van de juridische faculteit aan het hoofd. Uit Londen, uit Gent, uit Rome, uit Genua werden adressen gezonden aan Ko ning Alfonso. In Marseille nam de alge- meene raad van het departement Bouches du Rhone eene motie aan van protest legem de terechtstelling van een man, wiens geheele schuld zijne politieke overtuiging was; daarna werd de vergadering ten teeken van rouw gesloten. De prefect had vóór de stem ming tegen de behandeling van de motie ge protesteerd en de zaal verlaiten. In verschei dene Italiaansche steden werden protestbe- toogingen gehouden; soms, o.a. in Turijn, werd tot eene eendaagsche staking besloten bij wijze van protest; in Genua willen de havenarbeiders de Spaansche schepen boy cotten. Bij het sitraattooneel in Parijs in de buurt van het Spaansche gezantschapsgebouw, dat een oogenblik het karakter van een oproer aannam, werd het revolverschot, dat een der politieagenten doodde, dioor een Spaansohen) anarchist gedost, die gevangen is genomen. Hij schoot op eene groep, waarin de prefect van politie Lépine zich bevond, dieni hij miste. De lijst van de slachtoffers, die hierbij 'zijn gevallen, vermeldt een doode (den agent Dufresne, gehuwd en vader van versohei- dene kinderen), twee doodelijk gewonden (een politie-wielrijder en een man van de republikeinsche garde), vijf gewonden (de prefect Lépine, dde een schampschot langs het gezicht kreeg, een commissaris vam po litie, een luitenant van de republikeinsche garde en een hoog ambtenaar van de ge meentepolitie). Oosten rijk-HongarlJe. Aan de hardn/ekki^e obstructie, die in die® landdag van Krain werd gevoerd door <Le liberale Slow-eensche afgevaardigden uit wraak over de ongeldig verklaring vam die verkiezing van twee hunner geest verwanten, is een elndie gemaakt in een vergadering, die duurdie van 8 uur 's morgens tot l*alf twee in den nacht Het woord werd bijna uitsluitend gevoerd door de Slowcensohe li berale afgevaardigden Tawcar en Trilllar. Hunne partijgcwiooten brachten hun vervar- schingen en zorgden door lang aanhoudende bijvalsbetuigingen voor de noodigo pauzen, zoodat de sprekers telkens weder «enigs zins op hun verhaal konden koonien.. Een aantal afgevaardigde®, sliepen op de ban ken en werden alleen gewekt, als eir ge stemd moest worde®. Te middennacht ont stond er een hevig tumult, dat zoo dlerig&twl 31 »eon RUDOLF HERZOG. Toen kwam het opnieuw tot eene uitbars ting bij haar. „Je wilt alle schuld op mij werpen? Na alles wat er gebeurd: is? Jij?" „Zwijg daarover, Emilie. Dat hebben we nu al 'dikwijls genoeg gehoord'. Daar valt niets aan te veranderen." „Waarom heb je me dam getrouwd? Je wilt me toch niet wijs maken, dat het was om mij op te voeden?" Gustav Wiskotten keek haar aan. Zijn mond beefde even. „We waren beiden piepjong toenmaals. Van een goed huwelijk en hoe dat rich vormt, hadden we geen begrip." „Slechts daarom 'he<b je mij getrouwd?" vroeg ze met zichtbaren hoon. „En omdat je mooi waart. Ik zeide tot mezelfeen mooi mensch is ook een vroolijk mensch, en vroolijkheid maakt. t>ot goede kameraden. In jouw vroolijkheidi had ik me si echts vergist." „Maar niet in mijn gelid! V' Hij was op den aanVal voorbereid'. „Zonder je geld", zeide hij kalm, alsof het eene reods lang bekende zaak betrof, „had ik je niet kunnen trou'wem. Wij Wis kotten s waren tien jaar geleden nog niet zoo welvarend, ons eene luxe te kunnen permit- teeren, waaronder die familie geleden zou hebben. Dat moge hard klinken. Doch het is een rotsvaste familie-traditie. En dit had jou, als je er als verstandige vrouw over na gedacht had, aan den anderen kant alras kunnen zeggen, dat ik met dezo rotsvaste fa milie-traditie ook aan mijne nieuw-gegrond veste familie hangen zou. En dat 't in jouw hand zou liggen het te harde zachter te ma ken, nu de fabriek opleefde en ik met raar. Maar je hadt niets overvloedigs in je, noch aan. vroolijkheid, nóch aan gevoel. Door eeuwig klagen en twisten, kan je de vereeni- ging niet tot stand brengen. En mij heeft nu de fabriek en' altijd slechts de fabriek te móo daai'toe gemaakt". Enrilio Wiskotten wierp zich luid wee- nend in. haar stoel. „Ik wou dat ik hier weg was, ik wou dat ik de kinderen niet liad;, om hier tus schen uit te kunnen, evenals Ewald. Ja, als Ewald. Die heeft het jullie ten minste getoond, dat hij zich niet laat ringelooren, dat hij iemand is met wiens wenschen reke ning gehouden moet worden. Gustav Wiskotten greep naar zijn hóed. „Waar ga je heen? Je hadt me gezegd, dat je naar bed wilde gaan?" „Ik heb vergeten in de fabriek iets te re^- gelen. Dus zal het nauwelijks de moeite loo- nen> naar bed te gaan. Daar Stond ze naast hem-. „Is die van van middag ook op de fabriek?" ,Je moest n® je ijverzucht liever anders toonen. Wel te ruste®." „Oogenblikkelijk zou ik heb huis verla ten I Zonder mij nog eenmaal te vernede ren „Wei te rusten." Hij schreed- met zwaren tred over het fa- brieksplein en zond zijn broer Fritz, ten hij rookend op het privédcar.toOr vond, naar huis. „Ik heb mij bedacht, dat ik nog wat te doen lieb. Ga maar weg, op die paar uur meer komt het ook niet aan." Toen de oude Kölsch later binnen trad. om over eene effectueering te spreken, vond liij zijn jongen directeur met het hoofd op de hand gesteund voor de leege schrijftafel zitten. Op zijne vraag kreeg hij geen ant woord. Nu trad hij op hem toe en legde hem de liauid op den schouder. Gustav Wis kotten keek op en hunne oogen' ontmoetten elkander. „Kölsch, we worden oud. Mij ontbreokt de bron der jeugd." De oude drukte hem krachtig deu schou der. Daarna verliet hij zacht het vertrek en deedl hij 'het werk voor zijn heer. Woorden had hij niet. Eene week later keerde Wilhelm Wiskot ten uit Engeland terug. Hij kwam vróeg in den morgen en begaf zich terstond naar het ouderlijk huis, om in de eerste plaats eens flink van de vermoeienissen der reis uit te slapen. Toen Gustav Wiskotten 's middags van de fabriek kwam, sliep hij nog. „Hij heeft het wel verdiend, moeder. Bij de Mrs. daar ginds bij de pinken te zijn! gaat in de beenen zitten." „Je ziet er niet goed) uit, Gustav." „Deugde mijn grap niet?" „Daar heb ik heelemaal niet naar geluis terd', omdat ik jou aangekeken heb. Kom, drink oen kop koffie mee. Dominee Schirr- m ach er is er ook." Gustav Wiskotten liet zich overhalen. „Ik heb vader in lang niet goeden dag ge zegd. Daarom." De oude Wiskotten was zichtbaar verheugd' zijn oudsten zoon voor zich te zien. Hij hield de hem toegestoken hand lang vast. „Kerel, kom toch niet zoo weinig. Niemand lacht mij zoo de jicht u'3t de oude botten weg als jij." „Hoe gaat het, vader? Ge móet niet boos zijn, dat ik wegbleef. Ik wist- niets om te lachen." „Ga zitten, Cu9tav. Neem het er vandaag oeus van." „Gooien dag, dominee. Neem me niet kwalijk, d'a't ik u niet dadelijk begroette. „Goeien dag, m'n waarde Gustav. Je hebt het precies goed op de rij af gedaan. Eert uw vader en. uwe moeder, opdat het u wel ga hier op aarde." „Ik probeer het, dómin'ee. Men doét wat men kan." „Nu is de ergernis van de werkstaking ook gelukkig overwonnen. Ik heb den men- sdhen den vorigen Zondag ernstig op het hart gedrukt: „Wee hem, door wien de er gernis in de wereld komt." „Was dat hdt Evangelie van den Zondag?" „Het Evangelie van den Zondag was Jo hannes 20: ..Zalig zij, die niet gezien en toch geloofd hebben." Gustav Wiskotten lepelde in zijne koffie. „Ja, dat zouden die men6ch:en bezwaarlijk begrepen hebben." „De ongeloovige Thomas uit de geschie denis der genade heeft zich tot in onzen tijd toe voortgeplant!" „De Heiland lidt hem ten minste vóelen, dat hij het was. Ik moet ook riem en voelen, wat ik zou willen geloove®." „Ja, de werkstaking is nu geëindigd", mengde juffrouw Wisko-Oten zich in het ge sprek. Do wending, die dit scheen te nemen, behaagde haar niet. „Nu zult u de handen: wel vol krijgen, dominee." „Vol gehad" hebben, moeder." „Je moeder, beste Gustav, heeft volko men gelijk. De arbeid neemt toe. Er kotoeul nu veel lieden, die hun ongelijk inzie® en bij wie ik met eenige kernachtige wóórden» niet bij oen doove aanklop." „Ook fabrikanten?" De dominee keek hem scherp aan. Toen zeide hij, op ieder woord de klemtoon leg-4 geud: „Weest onderdanig aan uwe over heid, die macht over u hooft. Want- er ia geen overheid, wanneer niiet van God „Dominee" -- Gustav Wiskotten speelde» zenuwachtig met zijn kopje „wc zijn on der volwassenen. Uit den bijbel kan alles bewezen worden. Uit onze dadem minder. U weet, hoe geheel volgens 'de letter die Wis kotten» zijn moeder, August. Dus kunt u mij als Thomas wel op den koop toe ne men. En ziet u, dominee, ik twijfel nu een maal aan de almachtige uitwerking der preeken, die boven van 'den kaneel komen, indien niet voorheen benede® daden een diepen indruk gemaakt hebben." „Spr»k slechts vrij uit, mijn zoom." „Wrat valt er eigenlijk te zeggen? Het is nu eenmaal de gewoonte in liet dal, dat do dominee's hunne gemeenten aren bezoeken. Maar waar houdt de gemeente op? Bij dege nen die in de kerk komen? Dan zou het slechts een wederkeerig iets zijn. Ik denk mij de gemeente veel grooter, en degenen die niet ter kerke komien, hebben dé® dto- miflneo en den vriend dikwijls veel meer hoodig. De anderen hebben hem toch' iedere® Zondag in de kerk." Wordt vervolgd

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1909 | | pagina 1