flf°. 12», Donderdag 28 October 1909. BUITENLAND. FEUILLETON. DE WISKOTTENS. 8"' Jaargang. AMERSFOORTSCH DAGBLAD. f 1.00. - 1.(10. - 0.00. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maaruien voor Amersfoort Idem frauoo per poet Afzonder.(jte nummert Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. Advertentiënmededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur 'g morgens bjj de Uitgeven in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f 0.®0. Elke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij veeruitbetaling. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf beetaan zeer voordeelige bepalingen Ut het herhaald adverteeren in dit Blad, b$ abonnement, la»' ciroulairebevattende de voorwaarden, werdt op aanvraa» toegezonden. Politiek Overzicht De stand der Britsche belasting plannen. II. (Slot). In derde instantie wordt de erfenis- en successiebelasting door verscherping van den maatstaf uitgebreid, zoodat bij nalaten schappen van een millioen pond sterling, in plaats van tot dusver bij drie millioen, de maximum aanslag van 15 wordt ge heven. Daarbij komt nog de door den graad van bloedverwantschap bepaalde successie belasting. Te dezer zake heeft het Lager huis geene ingrijpende veranderingen in 'liet ontwerp in overweging genomen, wijl de daarmede beoogde belasting-verhooging der rijken als van zelf sprekend wordt aange nomen. Slechts ten opzichte van eenige on derdeden zijn tegemoetkomingen aan te stippen. Zoo wordt bepaald, dat de belas ting-autoriteiten gemachtigd zijn een deel van de nalatenschap als betaling van de belastingsom aan te nemenverder dat van nalatenschappen, die met schulden of bin dende voorwaarden belast zijn, de belasting eerst zal worden geheven, wanneer door af wikkeling van zulk eene nalatenschap het netto bedrag der erfenis vaststaat; einde lijk heeft de regeering zich er toe verbonden schenkingen onder levende personen slechts dan te belasten, wanneer tusschen den dood des schenkers en het tijdstip der schenking vijf jaren liggen, niet drie zooals aanvan kelijk was voorgesteld. Om een dubbele be lasting te vermijden, zal de belasting op na latenschappen tot een bedrag van de tenge volge van een uit de erfenis voortvloeiende belasting op de waardevermeerdering worden verminderd. Ook bij het deel der financieele hervor ming, dat de inkomstenbelasting betreft, hebben geen grondige wijzigingen plaats gehad. Het blijft er bij dat de belasting van een shilling per pond sterling tot 1 shilling en 2 penny's wordt verhoogd en dat van vermogens, welker rente meer dan 5000 pond sterling bedraagt, een extra-toeslag van 6 pence op het pond sterling van. 'het inkomen boven de' 3000 wordt geheven. De toegestane concessies bevoordeelen we derom de kleine luiden. Zoo wordt voor de ondersteuningskassen en arbeidersvereeni- gingen vrijstelling van belasting voorge schreven. Een gewichtige concessie heeft intusschen de kanselier der schatkist aan de grondeigenaren gedaan, door het bedrag dat zij bij de aangifte van hun inkomen als uitgaven voor het onderhoud hunner bezittingen mogen aftrekken, niet op slechts 8 of 10 van het bruto inkomen, doch op 25 va^t te stellen. Bij de groep der zegel- en indirecte be lastingen was de tegenstand het minst. Be langrijke wijzigingen zijn hier niet onder nomen. Wel is waar heeft de kanselier der schat kist onder dit alles ook ten gunste der grondeigenaren belangrijke concessies ver leend met betrekking op het bezit aan delf stoffen, de belaste nalatenschappen en de vrij van heffing zijnde bedragen bij de in komstenbelasting, doch de grondvorm der be grooting is nog dezelfde als bij de indiening. Voor alles zullen de rijken getroffen wor den en feitelijk hebben de beraadslagingen over de onderdeelen der begrooting daarop nog meer den nadruk gelegd. De kleine eigenaars en de ondersteuningskassen wor den van de nieuwe grondlasten vrijgesteld, de last van den nieuwen drankaccijns wordt voor de kleinhandelaars verlicht en de in komstenbelasting zal de bespaarde sommen der werkliedenvereenigingen ontzien. Door al deze maatregelen worden natuurlijk de lasten, welke de grondbezitters voortaan zul len hebben te dragen, aanmerkelijk ver- zwaard. Het is daarom te verwachten, dat men in het hoogerhu-is deze opeenhooping der lasten op het grootgrondbezit zal be strijden, waarbij men kan aantoonen, dat, afgezien van de plaatselijke belastingen, die hier en daar een vijfde van het inkomen ver slinden, de nieuwe begrooting dit opnieuw met twee pence per pond en een toeslag op de heele som belast, dat de erfenis- en suc cessiebelasting verhoogd wordt, dat de ver- licoging van den drankaccijns in doorsnee weer de groote eigenaars treft en dat de in den aanvang van thans nog geringe grond- lastexx in den loop der jaren hen zwaar zul len treffen. En over deze overwegingen op het gebied der belasting-techniek heen zal de strijd niet grooten nadruk op gx-ondwet- telijk terrein worden gevoerd, n.l. over de vraag of het geoorloofd is, dat in verband met de begx'ooting het Lagerhuis principieels veranderingen in het financiewezen onder- neemt, die den hoeksteen van het nationale vermogen, liet naar oude overlevering be voorrechte landbezit, tot ongewone praesta- ties zullen nopen. Duitechland. B e r 1 ij n, 2 7 Oct. De Keizer telegra- pheerde aan den Keizer van Japan: „Zoo even verneem ik, dat prins Ito vermoord is. Ik verzoek Uwe Majesteit de betuiging van mijn oprechte deelneming in het verlies van een zoo trouw en uitstekend staatsman te aanvaarden." De reis van den Czaar. Posen, 27 Oct. De Czaar i.s hier heden morgen om 8.10 aangekomen en om 8.15 verder gereisd. Warschau, 27 Oct. Keizer Nico- laas is hier van middag om vijf uur aan gekomen. Hij outving de voornaamste over heidspersonen en. verschillende afgevaardig den en zette daarop de terugreis vooi*t. Frankrijk. P ar ij s, 2 7 Oct. De Kamer hervatte do besprekingen over de wijziging der douanerechten. De heer Jaurès drong er bij de regeering op aan, dat zij zou trachten tot een tolovereenkomst onder de mogendhe den te geraken, waarop de minister van buitenlandsche zaken Pichon verklaarde, dat de Fransche gevolmachtigden deze quaes- tie opnieuw ter sprake zullen brengen op de eerstvolgende Haagsche conferentie. Denemarken. Kopenhagen, 27 Oct. De Koning ontving heden den leider der radicalen in het Folkething, den advocaat Zahle, die do volgende lijst van ministers voorlegde: Zahle, minister-president en minister van justitiede landrechter Krabbe minister van landsdefensie; de afdeelingschef aan buitenlandsche zaken Scavenius, minister van buitenlandsche zaken; Dr. Phil. P. Munch, minister van binnenlandsclie za ken de landeigenaar („landwirl") Paul Christensen, minister van landbouw; Ds. Nielsen Vemmeler, minister van eeredienst; de consul-generaal te Hamburg, Weimann, minister van handel; Dr. Plxil. Eduard Brandes, minister van financiën. De minis ter van openbare werken is nog niet aan gewezen. De Koning zal de nieuwe minis ters morgen ontvangen. Kopenhagen, 27 Oct. De hotel eigenaar Jensen Ousted heeft het ministerie van verkeer ovei'genomen. Spanje. Madrid, 27 Oct. De zittingen der Spaansche Cortes zijn geschorst. Madrid, 27 Oct. Generaal Weiier is benoemd tot kapitein-generaal in Cata- lonië. Dc nieuwe Spaansche minister van oorlog Generaal Luque heeft zich tegenover de Spaansche correspondent van de Figaro uit gelaten over zijn plannen. Om zich op zaakkundige wijze over Ma rokko te laten inlichten, heeft generaal Luque onmiddellijk, nadat hij zijn ambt aan vaard had, generaal Orosco, die den gehee- len Marokkaansclxen veldtocht modemaakte, naar Madrid ontboden en hem benoemd tot secretaris van zijn departement. Te zamen met Orosco 'bestudeert Luque thans de posi ties, die het Spaansche leger rondom Melilla inneemt. Iu tegenspraak met een gerucht, door andere bladen verspreid, zeide de minister, dat generaal Marina bet opperbevel over de Spaansche troepen in banden blijft houden. Ook is het. onjuist, dat Marina nog om ver sterkingen verzocht zou hebben. De veld tocht in Marokko is zijn einde genaderd en nog slechts enkele punten door Marina be zet worden, om een heid in zijn stellingen te brengen. Samenwerkend met de gezanten van Moeley Hafid, zal de Spaansche ï'egee- ring beproeven, de Riffioten tot meer vre delievende gevoelens te brengen. Om een einde te maken aan alle fantasti sche geruchten over de verliezen, die de Spanjaarden in Marokko zouden lijden en geleden hebben, heeft Luque besloten, de ambtelijke telegrammen voortaan in hun ge heel te publiceeren. Reeds nu maakte bij een statistiek openbaar, waaruit blijkt, adt in Spanje zelfs vijfhonderd gewonden en 1600 zieken worden verpleegd, terwijl in het hospitaal van Melilla zeshonderd man ver pleging ontvangen. Een goeden indruk op 't Spaansche volk zal ook generaal Luque's verklaring maken, dat hij afziet van het remplacanten-stelsel. Na de Marokkansche kwestie besproken te hebben, bracht generaal Luque het proces Ferrer op het- tapijt. De verklaringen, door een onverdachbliberaal als Luque over dit veelbesproken onderwerp afgelegd, zullen op menigen pro-Ferreriaan ontnuchterend wer ken. Volgens Luque bestond M a u r a' s misslag in 'n te groote voor komendheid, jegens Ferrer betuigd Maura heeft het proces-Fer- rer langer laten duren, dan de Spaansche krijgswet toestaat, alleen om den beschul digde gelegenheid te geven tot verdediging. Ferrer had onmiddellijk gefu- s'lleerd moeten worden. Het thans gepubliceerde dossier van het proces-Ferrer toont volgens Luque aan, dat de getuigenissen en verdere bewijsstukken op afdoende wijze de schuld van Ferrer vast stellen. Het blijkt, dat Ferrer niet als pro pagandist van nanarchistische theorieën, maar als hoofdleider (directeur) van den opstand tex*echt gesteld werd. Zij, die de volgende procedure afkeuren, kermen het Spaansche recht niet. Het was onmogelijk, dat Ferrer voor een civiele rechtbank werd gedaagd. Wat ten slotte het verleenen van gratie betreft, dit zou een niet te verdedigen uit- zox.dei'ingsmaatregel geweest zijn, nadat zoovele andere veroordeelden terecht gesteld werden. Volgens generaal Luque zal er nooit spra ke kunnen zijn van een rehabilitatie van Ferrer. De rede van den ex-minister-president Maura in de Maandag gehouden vergadering van conservatieve senatoren en afgevaardig den was door een toomeloozen oppositiegeest tegen de liberale partij ingegeven, welker leiders hij een samengaan met de anarchis ten vei*weet en waarmede men daarom eiken band moest verbreken en waartegen de strijd tot op het uiterste te voeren was om het land voor anarchie te behoeden. Het telegram hierover zag er nog al gematigd1 uit, doch uit de meer uitvoerige berichten blijkt dat de toon dezer rede van den hef- tigsten hartstocht overliep, evenwel door de aanhangei'e van den voormaligen minister met bijval werd begroet. Maura's optreden wordt dan ook in alle gematigde kringen gewraakt en algemeen berispt men hem erover dat hij, in plaats van zich in zijn lot te schikken en het land tot rust te laten komen, nieuwe oneenigheden poogt in het leven te roepen. Een man als Moret een voudig met de socialisten over één kam te sclxeeren, is eenvoudig-belachelijk. „Welke conclusiën zoo vraagt de Madridsche correspondent van de Kölnische Zeitung - moeten daaniit voortvloeien ten aanzien van den Koning, die Moret tot zijn hooge ambt heeft geroepen? Alle linksche bladen geven als hun mee ning te kennen, dat de woede en gekrenkte eigenliefde van Maura, aan waanzin gren zen. Iedere Spanjaard behoort deze rede to lezen, opdat hij inzie aan welk gevaar het land ontkomen is. Juist deze rede, waai'in met behulp van leugens, die voor de hand liggen, tegen het bestaande gezag wordt op geruid is anarchistisch en revolutionair, overigens kan men er sleohts dankbaar voor zijn dat het tafellaken tusschen de beide par tijen thans is doorgesneden en de schei dingslijnen zich duidelijker hebben afgeiee- kend. Daar de heer Maura alle den vooruit gang vijandig gezinde elementen, als de ultra-montanen, de carlisten enz. aan spoort om zich onder zijn vaandel te scha re n, ontstaat vanzelf de noodzakelijkheid, den strijd te aanvaarden." De bekende Matin-cori'espondent Jules Hedeman heeft eenige invloedrijke personen gevraagd naar hun meening over de bom- menaanslagen in Barcelona en de kans, dat deze thans zouden ophouden. Een der leden van het nieuwe kabinet liet zich vrij pessi mistisch uit en schx'eef het toe aan den aard van den Spanjaard, die niet tot een goed po litieman is op te leiden, dat men tot nog toe de daders niet had kunnen vatten. De En gelsche politieman Arrow, zeide hij, heeft volkomen schipbreuk geleden bij zijn poging tob reorganisatie van het politiekorps, en toch stond alles hem ten dienste. Inwoners van Barcolona verklaarden den journalist, dat de bommenwerpers tot geen enkele politieke partij behoorden. Wie ook aan het bewind was, altijd zouden zij hun aanslagen blijven uitvoeren. Zij zijn daarom zoo moeilijk te betrappen, omdat de helsche machines zoo gemaakt zijn, dat de lont eenige uren smeut, voor dat een ontploffing volgt, zoodat de dader zich steeds in veiligheid kon brengen voordat dit gebeurt. De hoofdstad van Catalonië beschikt an ders wel over een voldoende politicmacht om een stuk of vijf, zes boosdoeners te snappen. Er zijr. n.l. 700 agenten te voet en 50 wiel rijders, door den gemeenteraad aangesteld 500 bereden agenten en 1200 te voet, die een soort rijksveldwacht vormen500 gen darmen en 200 gemeente-veldwachters. In het geheel 3150 agenten en gendarmen, dat is een op de 200 inwoners. Portugal. Uit Lissabon wordt gemeld, dat Medeiros, de minister van justitie, ontslag genomen heeft wegens een geschil met den bisschop van Beja. Dit ontslag heeft politieke betee- kenis, want het beteekent, dat het clericale element in het kabinet over het liberale element beeft gezegevierd. Vilhena en Al- poim zullen nu de regeering hun steun ont trekken Balkanlanden. Aan het uitstapje, dat Koning Ferdinand van Bulgarije ondernomen heeft op Ser visch grondgebied, werden politieke bedoe lingen vastgeknoopt, gericht o.a. tegen Tur kije en Griekenland, op welker samengaan naar men weet de Grieksche minister van oorlog bij de indiening der nieuwe militie- wet heeft gezinspeeld. De Servische minis ter Milanovitsj, die op een rondreis door Europa thans in Berlijn vertoeft, heeft aan een vertegenwoordiger van de „Neue Gesell- schaftlicho Korrespondenz'' medegedeeld, dat reeds in den zomer van dit jaar Koning Ferdinand zijn wensch te kennen had ge geven het bergland Kapaonik te bezoeken en vóór het vertrek van den minister uit Belgrado heeft de Koning ven Bulgarije daar doen aankondigen, dat hij dit uitstapje voornemens was in de herfst te ondernemen. Minister Milanovitsj gaf als zijn meening te kennen, dat men gx-oote actueele politieke beteekenis aan het bezoek niet mag toe schrijven. doch het bezoek is een verblijdend teeken er van, dat de spanning, die een tijd lang tussclxen Servië en Bulgarije heeft bestaan, verdwenen is. In zoover heeft de reis van den Koning zeer zekerlijk een al- gemeene politieke waarde, die zeker ook in het overige Europa met voldoening zal wor den vernomen, want het schijnt hem, minis ter Milanovitsj, in het belang van den we reldvrede te zijn, dat de afzonderlijke Bal- kanstaten goede betrekkingen van nabuur schap onderhouden. Rusland. De door den moord op markies Ito ver oorzaakt) schorsing der onderhandelinger tusschen Rusland en Japan betreffend< Man'dsjoerije, waaraan men te Petersburg groote 'beteekenis hechtte, heeft natuurlij! ook daar diep leedwezen gewekt. Over der indruk, dien de moord op Ito in de Russi sclio hoofdstad heeft gemaakt, en omtren eventueel® onaangename terugslagen, voo; zooverre deze de Russisch-Japansche be trekkingen betreffen, wordt het volgend gemeld Het bericht van den moord op markie 41 DOOR RUDOLF HERZOG. Mabel Wlv'te keek lachend om zich heen. Toen nam ze hare japon op en liep om do tafel naar Emilie's plaats. „Ach klonk het in koor, toen men den kus vernam. „Nu je toch hier bent, en om tijd te spa ren," zeide Gustav Wiskotten en stond jnet zijn glas naast haar. „Time is money. Zul len we?" „Moet ik allen kussen?" vroeg zo met lachende ontsteltenis. „Aller! Allen!" riepen, de Wiskottens. Gustav omvatte haar en kuste haar har telijk op den mond. „Wat die voor merk waardig zachte lippen heeft," dacht hij, „zacht als ir een dioom." Toen liet hij haar aan de broers over, die haar met vreugde kreten 'n ontvangst namen. Zelfs August vergat zijne waardigheid en streed om den voorrang. Paul beweerde, krachtens zijr» hoofd- èn zijn nevenberoep broederschap met haar te moeten drinken. Daar hij 'bepaald op haar zou gaan dichten, kou hij haar Lu zijne verzen onmogelijk met „u" aanspreken. Nu verlangde oojc Fi'it-z, dat de sportman in hom bijzonder gehul digd zou worden, en Au'gust vertegenwoor digde energiek de eischem der kerk betref fende de naastenliefde. Men wilde het mooie meisje in 't geheel niet meer lós laten. „Gustav, de staalkaarten voor Engeland zijn immers gereed? Laat de kerel, die Wil helm, toch dadelijk vertrekkenDie ver droomt hier de gansche concurrentie!" Doch de bruidegom scheen de concurren tie ter plaatse gevaarlijker te vinden. Zelfs zijne met moeite aangewende Engelsche ma nieren liet hij varen. „Gelooft ge soms, dat ik me voor jelui ingespannen heb om Ma'bel te krijgen?" „Je bent op onze kosten naar Engeland) geweest „Wat de onkosten, der reis betreft, -die dragen we gezamenlijk! Daar kan jij je wel in schikken, ouwe jongen 1" „Toch behoort Mabel de firma Gustav Wiskotten en. Zonen toeZeg het zelf maar eens, Mabel 1" „Ik wil me verloten 1" „Hoera! Ze wil zich verloten!" Eindelijk zat ze weer, diep ademend, naast War bruidegom. Hare oogen schitterden overmoedig. Alles aan haar was levenslust en vx-eugde om de gezondheid, de oorspron kelijkheid rondom haar. En hare eigen/ ge zondheid bevond zich daar wel bij. Emile Wiskotten staarde strak voor zich uit. Zoo had men haar nooit gehuldigd. En ze was even slank en krachtig als die daar. En War haar was mooier en rijker. Als zo hét los maakte, kon ze er zich heelemaal in hullen. Niemand zou dit opmerken, dacht te met bitterheid. Hoe kwam de vreemde aan do kunst) de harten te veroveren I Uitermate geestig was ze ook niet, en hielt) buitenlandsche deed 't hémi niet alleen. En met haar vrouwelijk instinct bespeur- do Emilie Wiskotten, dat die andere meer vrouw was, vrouwelijker in deu'gden en ge breken, luchtiger, coquetter, spraakzamer, doch ook elastischer, innemender en meer meesleepend. Daar was geen. zenuw, die er niet naar hunkerde, zich met den man te meten, vast besloten zich over te geven, doch pas, nadat hij de gar.tsche scala der harts tochten, van het verlangen tot aan den ju bel, wakker geroepen en uitgeput had. Dalfc deze vrouw altijd in do oerste plaats vrouw, altijd in de eerste plaats mooi, altijd begee- renswaax-d en nooit den oenen dag precies als den anderen zou zijn. Steeds de vrouw, de gezellin van den man, en steed's eene an dere vxouw. En hét was Emilie Wiskotten1, alsof van de vreemde heb gebeimmisvotllo parfum uitging, dat de harten der mannen blij maakt als het bouquet van den wijn, hunnen wangen 'kleurt en hunnen oog<eai! een jongensachtigen warmen gloed verleent. Bezat ook zij dat geheim niet? Bezat iedere vx-ouw het) niet? Het viel haar niet makkelijk, hét met zicli zelf daarover eens te worden. Want er be lkoorde nog wat bij. De opgewektheid van, een sterk hart. Met- vader Wiskotten sprak Mabel over haar eigen vader. „Toen jij nog lang niet geboren waart, deden wij reed» zaken met elkander", zeide de oude Wiskotten. trots. „Hij was mijn eerste overzeesche afnemer." „O hemel", merkte Mabed op, „toen zult li nog niet veel aan hem verdiend hebben. Hij had tóen nog slechts oene kleine zaak." „Zeg, moeder, wij zijn ook niet terstond) met machines van honderden' paardenkrach ten begonnen, wel?" „Vadier heeft ook heel hard moeten wer ken, voordat hij er was." „En ik, kind", zeide de oude Wiskotten1 vergenoegd, „had nog voor eenige jaren een paar knechts, van wie ik in mijne jeugd zelf ooi'vijgen kreeg, wanneer ik als leex-jon gen niet vlug genoeg het bier uit de herberg haalde." „O, dat is leukl" riep Mabel uit. „Kijk, vader", lachte Gustav, „hoe uwe schoondóclxter zich verheugt, dat u ook eens oorvijgen kreeg." „Neen", sprak ze verontwaardigd, „dab u ze er al'len onder gekregen hebt." „Dat is helt wei*k van moeder", zeide de oude. „Die heeft hun uit het rechte gezang boek voorgelezen." „Zult- u mij daar ook uit voorlezen, moe der?" De oude vrouw kon niet dladielijk den schertsenden toon vatten. „Als je het noo- dig hebt, kind. Ik wil 't niet hopen." Luid betuigden de jonge Wiiskot'tens hun bijval „Mabel moet even streng onder han den genomen worden .als wij. Maar wij moe ten er bij zijn!" Terstónd nam ze den haar toegeworpen handschoen op. „Dat is niet gentlemanlike. Jullie hebt plezier in eens anders leed." „Dat kan ons niet scheleni! Als jij maar huilt-, Mabel! En als wij dan je traantjes drogen „En als Wilhelm mij slecht behandelt?" „Krijgt Wilhelm zijn huid vol." „En als hij mij niet ter wille wil zijn?" „Laat je den vervelenden kerel loepen1 eni komt tot ons. Bij ons heb je altijd gelijk." ,,1-Ioor je dat, Wilhelm?" De bruidegom, had) ingezien,, dat hier Duitsc'he hartigheid) de overwinning over alle Engelsche geioserveerdheid behalen zou. Voordat zo zich verweren kon', had hij haar hoofd tusschen zijne beide handen genomei en haar een klinkenden kus op den mor» gegeven „Zoo!" zeide hij, „wel bekome het jel" Ze uitte een paar Engelsche zinnen'. Har verwai-ring stond haar veri'ukkelijk. Te mid den van het lawaai der achteruit schuivend stoelen ging haar protest verloren, exi z trad, om hare verlegenheid baas te worden snel achter haar verloofde. Doch Fritz e Paul Wiskotten stonden reeds naast haar „Wel bekome het je", zeiden beiden o den meest kinderlijken toon, welke hun te dienste stond, en breidden de armen uit, ah of het oene lieve taht© gold. Toon wierp ze, met frisch ontwaakte co qu'ctterie, vol waardigheid 'liet hoofd achter over en reikte dean begeerigen zwagers d vingertoppen om te kussen. Bedremmeld keken, dó 'broers elkande aan. „Vooruit er nu mee, Paul." „Vooru FritzEn als 'twee ongetemde wolven wiei pen ze zich op dó kleine, krachtige hax den. „Ik benoem judlie tót mijne ridders." „Roofridders", schreeuwde het tweetal a uit een mond. De bruidegom moest met eeu bcetraffen wooxd tusschenbeide koanen. „Morgen zaL ik de fabriek bezichtigen' besloot het mooie meisje. „Wie zal mij g< leiden?" Toen verklaarde zich zelfs vader Wisko teu bereid. „Mijne voeten gaan weer pracl tig mee." Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1909 | | pagina 1