flf°. 12»,
Donderdag 28 October 1909.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE WISKOTTENS.
8"' Jaargang.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
f 1.00.
- 1.(10.
- 0.00.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maaruien voor Amersfoort
Idem frauoo per poet
Afzonder.(jte nummert
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur
'g morgens bjj de Uitgeven in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.®0.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij veeruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf beetaan zeer voordeelige bepalingen Ut
het herhaald adverteeren in dit Blad, b$ abonnement, la»'
ciroulairebevattende de voorwaarden, werdt op aanvraa»
toegezonden.
Politiek Overzicht
De stand der Britsche belasting
plannen.
II. (Slot).
In derde instantie wordt de erfenis- en
successiebelasting door verscherping van
den maatstaf uitgebreid, zoodat bij nalaten
schappen van een millioen pond sterling,
in plaats van tot dusver bij drie millioen,
de maximum aanslag van 15 wordt ge
heven. Daarbij komt nog de door den graad
van bloedverwantschap bepaalde successie
belasting. Te dezer zake heeft het Lager
huis geene ingrijpende veranderingen in 'liet
ontwerp in overweging genomen, wijl de
daarmede beoogde belasting-verhooging der
rijken als van zelf sprekend wordt aange
nomen. Slechts ten opzichte van eenige on
derdeden zijn tegemoetkomingen aan te
stippen. Zoo wordt bepaald, dat de belas
ting-autoriteiten gemachtigd zijn een deel
van de nalatenschap als betaling van de
belastingsom aan te nemenverder dat van
nalatenschappen, die met schulden of bin
dende voorwaarden belast zijn, de belasting
eerst zal worden geheven, wanneer door af
wikkeling van zulk eene nalatenschap het
netto bedrag der erfenis vaststaat; einde
lijk heeft de regeering zich er toe verbonden
schenkingen onder levende personen slechts
dan te belasten, wanneer tusschen den dood
des schenkers en het tijdstip der schenking
vijf jaren liggen, niet drie zooals aanvan
kelijk was voorgesteld. Om een dubbele be
lasting te vermijden, zal de belasting op na
latenschappen tot een bedrag van de tenge
volge van een uit de erfenis voortvloeiende
belasting op de waardevermeerdering worden
verminderd.
Ook bij het deel der financieele hervor
ming, dat de inkomstenbelasting betreft,
hebben geen grondige wijzigingen plaats
gehad. Het blijft er bij dat de belasting van
een shilling per pond sterling tot 1 shilling
en 2 penny's wordt verhoogd en dat van
vermogens, welker rente meer dan 5000
pond sterling bedraagt, een extra-toeslag
van 6 pence op het pond sterling van. 'het
inkomen boven de' 3000 wordt geheven.
De toegestane concessies bevoordeelen we
derom de kleine luiden. Zoo wordt voor de
ondersteuningskassen en arbeidersvereeni-
gingen vrijstelling van belasting voorge
schreven. Een gewichtige concessie heeft
intusschen de kanselier der schatkist aan
de grondeigenaren gedaan, door het bedrag
dat zij bij de aangifte van hun inkomen
als uitgaven voor het onderhoud hunner
bezittingen mogen aftrekken, niet op slechts
8 of 10 van het bruto inkomen, doch op
25 va^t te stellen.
Bij de groep der zegel- en indirecte be
lastingen was de tegenstand het minst. Be
langrijke wijzigingen zijn hier niet onder
nomen.
Wel is waar heeft de kanselier der schat
kist onder dit alles ook ten gunste der
grondeigenaren belangrijke concessies ver
leend met betrekking op het bezit aan delf
stoffen, de belaste nalatenschappen en de
vrij van heffing zijnde bedragen bij de in
komstenbelasting, doch de grondvorm der be
grooting is nog dezelfde als bij de indiening.
Voor alles zullen de rijken getroffen wor
den en feitelijk hebben de beraadslagingen
over de onderdeelen der begrooting daarop
nog meer den nadruk gelegd. De kleine
eigenaars en de ondersteuningskassen wor
den van de nieuwe grondlasten vrijgesteld,
de last van den nieuwen drankaccijns wordt
voor de kleinhandelaars verlicht en de in
komstenbelasting zal de bespaarde sommen
der werkliedenvereenigingen ontzien. Door
al deze maatregelen worden natuurlijk de
lasten, welke de grondbezitters voortaan zul
len hebben te dragen, aanmerkelijk ver-
zwaard. Het is daarom te verwachten, dat
men in het hoogerhu-is deze opeenhooping
der lasten op het grootgrondbezit zal be
strijden, waarbij men kan aantoonen, dat,
afgezien van de plaatselijke belastingen, die
hier en daar een vijfde van het inkomen ver
slinden, de nieuwe begrooting dit opnieuw
met twee pence per pond en een toeslag op
de heele som belast, dat de erfenis- en suc
cessiebelasting verhoogd wordt, dat de ver-
licoging van den drankaccijns in doorsnee
weer de groote eigenaars treft en dat de in
den aanvang van thans nog geringe grond-
lastexx in den loop der jaren hen zwaar zul
len treffen. En over deze overwegingen op
het gebied der belasting-techniek heen zal
de strijd niet grooten nadruk op gx-ondwet-
telijk terrein worden gevoerd, n.l. over de
vraag of het geoorloofd is, dat in verband
met de begx'ooting het Lagerhuis principieels
veranderingen in het financiewezen onder-
neemt, die den hoeksteen van het nationale
vermogen, liet naar oude overlevering be
voorrechte landbezit, tot ongewone praesta-
ties zullen nopen.
Duitechland.
B e r 1 ij n, 2 7 Oct. De Keizer telegra-
pheerde aan den Keizer van Japan: „Zoo
even verneem ik, dat prins Ito vermoord
is. Ik verzoek Uwe Majesteit de betuiging
van mijn oprechte deelneming in het verlies
van een zoo trouw en uitstekend staatsman
te aanvaarden."
De reis van den Czaar.
Posen, 27 Oct. De Czaar i.s hier
heden morgen om 8.10 aangekomen en om
8.15 verder gereisd.
Warschau, 27 Oct. Keizer Nico-
laas is hier van middag om vijf uur aan
gekomen. Hij outving de voornaamste over
heidspersonen en. verschillende afgevaardig
den en zette daarop de terugreis vooi*t.
Frankrijk.
P ar ij s, 2 7 Oct. De Kamer hervatte
do besprekingen over de wijziging der
douanerechten. De heer Jaurès drong er bij
de regeering op aan, dat zij zou trachten
tot een tolovereenkomst onder de mogendhe
den te geraken, waarop de minister van
buitenlandsche zaken Pichon verklaarde,
dat de Fransche gevolmachtigden deze quaes-
tie opnieuw ter sprake zullen brengen op de
eerstvolgende Haagsche conferentie.
Denemarken.
Kopenhagen, 27 Oct. De Koning
ontving heden den leider der radicalen in
het Folkething, den advocaat Zahle, die do
volgende lijst van ministers voorlegde:
Zahle, minister-president en minister van
justitiede landrechter Krabbe minister
van landsdefensie; de afdeelingschef aan
buitenlandsche zaken Scavenius, minister
van buitenlandsche zaken; Dr. Phil. P.
Munch, minister van binnenlandsclie za
ken de landeigenaar („landwirl") Paul
Christensen, minister van landbouw; Ds.
Nielsen Vemmeler, minister van eeredienst;
de consul-generaal te Hamburg, Weimann,
minister van handel; Dr. Plxil. Eduard
Brandes, minister van financiën. De minis
ter van openbare werken is nog niet aan
gewezen. De Koning zal de nieuwe minis
ters morgen ontvangen.
Kopenhagen, 27 Oct. De hotel
eigenaar Jensen Ousted heeft het ministerie
van verkeer ovei'genomen.
Spanje.
Madrid, 27 Oct. De zittingen der
Spaansche Cortes zijn geschorst.
Madrid, 27 Oct. Generaal Weiier
is benoemd tot kapitein-generaal in Cata-
lonië.
Dc nieuwe Spaansche minister van oorlog
Generaal Luque heeft zich tegenover de
Spaansche correspondent van de Figaro uit
gelaten over zijn plannen.
Om zich op zaakkundige wijze over Ma
rokko te laten inlichten, heeft generaal
Luque onmiddellijk, nadat hij zijn ambt aan
vaard had, generaal Orosco, die den gehee-
len Marokkaansclxen veldtocht modemaakte,
naar Madrid ontboden en hem benoemd tot
secretaris van zijn departement. Te zamen
met Orosco 'bestudeert Luque thans de posi
ties, die het Spaansche leger rondom Melilla
inneemt.
Iu tegenspraak met een gerucht, door
andere bladen verspreid, zeide de minister,
dat generaal Marina bet opperbevel over de
Spaansche troepen in banden blijft houden.
Ook is het. onjuist, dat Marina nog om ver
sterkingen verzocht zou hebben. De veld
tocht in Marokko is zijn einde genaderd en
nog slechts enkele punten door Marina be
zet worden, om een heid in zijn stellingen
te brengen. Samenwerkend met de gezanten
van Moeley Hafid, zal de Spaansche ï'egee-
ring beproeven, de Riffioten tot meer vre
delievende gevoelens te brengen.
Om een einde te maken aan alle fantasti
sche geruchten over de verliezen, die de
Spanjaarden in Marokko zouden lijden en
geleden hebben, heeft Luque besloten, de
ambtelijke telegrammen voortaan in hun ge
heel te publiceeren. Reeds nu maakte bij
een statistiek openbaar, waaruit blijkt, adt
in Spanje zelfs vijfhonderd gewonden en
1600 zieken worden verpleegd, terwijl in het
hospitaal van Melilla zeshonderd man ver
pleging ontvangen.
Een goeden indruk op 't Spaansche volk
zal ook generaal Luque's verklaring maken,
dat hij afziet van het remplacanten-stelsel.
Na de Marokkansche kwestie besproken te
hebben, bracht generaal Luque het proces
Ferrer op het- tapijt. De verklaringen, door
een onverdachbliberaal als Luque over dit
veelbesproken onderwerp afgelegd, zullen op
menigen pro-Ferreriaan ontnuchterend wer
ken. Volgens Luque bestond M a u r a' s
misslag in 'n te groote voor
komendheid, jegens Ferrer
betuigd Maura heeft het proces-Fer-
rer langer laten duren, dan de Spaansche
krijgswet toestaat, alleen om den beschul
digde gelegenheid te geven tot verdediging.
Ferrer had onmiddellijk gefu-
s'lleerd moeten worden.
Het thans gepubliceerde dossier van het
proces-Ferrer toont volgens Luque aan, dat
de getuigenissen en verdere bewijsstukken
op afdoende wijze de schuld van Ferrer vast
stellen. Het blijkt, dat Ferrer niet als pro
pagandist van nanarchistische theorieën,
maar als hoofdleider (directeur) van den
opstand tex*echt gesteld werd.
Zij, die de volgende procedure afkeuren,
kermen het Spaansche recht niet. Het was
onmogelijk, dat Ferrer voor een civiele
rechtbank werd gedaagd.
Wat ten slotte het verleenen van gratie
betreft, dit zou een niet te verdedigen uit-
zox.dei'ingsmaatregel geweest zijn, nadat
zoovele andere veroordeelden terecht gesteld
werden.
Volgens generaal Luque zal er nooit spra
ke kunnen zijn van een rehabilitatie van
Ferrer.
De rede van den ex-minister-president
Maura in de Maandag gehouden vergadering
van conservatieve senatoren en afgevaardig
den was door een toomeloozen oppositiegeest
tegen de liberale partij ingegeven, welker
leiders hij een samengaan met de anarchis
ten vei*weet en waarmede men daarom eiken
band moest verbreken en waartegen de
strijd tot op het uiterste te voeren was om
het land voor anarchie te behoeden. Het
telegram hierover zag er nog al gematigd1
uit, doch uit de meer uitvoerige berichten
blijkt dat de toon dezer rede van den hef-
tigsten hartstocht overliep, evenwel door de
aanhangei'e van den voormaligen minister
met bijval werd begroet. Maura's optreden
wordt dan ook in alle gematigde kringen
gewraakt en algemeen berispt men hem
erover dat hij, in plaats van zich in zijn
lot te schikken en het land tot rust te laten
komen, nieuwe oneenigheden poogt in het
leven te roepen. Een man als Moret een
voudig met de socialisten over één kam te
sclxeeren, is eenvoudig-belachelijk. „Welke
conclusiën zoo vraagt de Madridsche
correspondent van de Kölnische Zeitung -
moeten daaniit voortvloeien ten aanzien van
den Koning, die Moret tot zijn hooge ambt
heeft geroepen?
Alle linksche bladen geven als hun mee
ning te kennen, dat de woede en gekrenkte
eigenliefde van Maura, aan waanzin gren
zen. Iedere Spanjaard behoort deze rede
to lezen, opdat hij inzie aan welk gevaar het
land ontkomen is. Juist deze rede, waai'in
met behulp van leugens, die voor de hand
liggen, tegen het bestaande gezag wordt op
geruid is anarchistisch en revolutionair,
overigens kan men er sleohts dankbaar voor
zijn dat het tafellaken tusschen de beide
par tijen thans is doorgesneden en de schei
dingslijnen zich duidelijker hebben afgeiee-
kend. Daar de heer Maura alle den vooruit
gang vijandig gezinde elementen, als de
ultra-montanen, de carlisten enz. aan
spoort om zich onder zijn vaandel te scha
re n, ontstaat vanzelf de noodzakelijkheid,
den strijd te aanvaarden."
De bekende Matin-cori'espondent Jules
Hedeman heeft eenige invloedrijke personen
gevraagd naar hun meening over de bom-
menaanslagen in Barcelona en de kans, dat
deze thans zouden ophouden. Een der leden
van het nieuwe kabinet liet zich vrij pessi
mistisch uit en schx'eef het toe aan den aard
van den Spanjaard, die niet tot een goed po
litieman is op te leiden, dat men tot nog toe
de daders niet had kunnen vatten. De En
gelsche politieman Arrow, zeide hij, heeft
volkomen schipbreuk geleden bij zijn poging
tob reorganisatie van het politiekorps, en
toch stond alles hem ten dienste.
Inwoners van Barcolona verklaarden den
journalist, dat de bommenwerpers tot geen
enkele politieke partij behoorden. Wie ook
aan het bewind was, altijd zouden zij hun
aanslagen blijven uitvoeren.
Zij zijn daarom zoo moeilijk te betrappen,
omdat de helsche machines zoo gemaakt zijn,
dat de lont eenige uren smeut, voor dat
een ontploffing volgt, zoodat de dader zich
steeds in veiligheid kon brengen voordat
dit gebeurt.
De hoofdstad van Catalonië beschikt an
ders wel over een voldoende politicmacht om
een stuk of vijf, zes boosdoeners te snappen.
Er zijr. n.l. 700 agenten te voet en 50 wiel
rijders, door den gemeenteraad aangesteld
500 bereden agenten en 1200 te voet, die
een soort rijksveldwacht vormen500 gen
darmen en 200 gemeente-veldwachters. In
het geheel 3150 agenten en gendarmen, dat
is een op de 200 inwoners.
Portugal.
Uit Lissabon wordt gemeld, dat Medeiros,
de minister van justitie, ontslag genomen
heeft wegens een geschil met den bisschop
van Beja. Dit ontslag heeft politieke betee-
kenis, want het beteekent, dat het clericale
element in het kabinet over het liberale
element beeft gezegevierd. Vilhena en Al-
poim zullen nu de regeering hun steun ont
trekken
Balkanlanden.
Aan het uitstapje, dat Koning Ferdinand
van Bulgarije ondernomen heeft op Ser
visch grondgebied, werden politieke bedoe
lingen vastgeknoopt, gericht o.a. tegen Tur
kije en Griekenland, op welker samengaan
naar men weet de Grieksche minister van
oorlog bij de indiening der nieuwe militie-
wet heeft gezinspeeld. De Servische minis
ter Milanovitsj, die op een rondreis door
Europa thans in Berlijn vertoeft, heeft aan
een vertegenwoordiger van de „Neue Gesell-
schaftlicho Korrespondenz'' medegedeeld,
dat reeds in den zomer van dit jaar Koning
Ferdinand zijn wensch te kennen had ge
geven het bergland Kapaonik te bezoeken
en vóór het vertrek van den minister uit
Belgrado heeft de Koning ven Bulgarije
daar doen aankondigen, dat hij dit uitstapje
voornemens was in de herfst te ondernemen.
Minister Milanovitsj gaf als zijn meening
te kennen, dat men gx-oote actueele politieke
beteekenis aan het bezoek niet mag toe
schrijven. doch het bezoek is een verblijdend
teeken er van, dat de spanning, die een
tijd lang tussclxen Servië en Bulgarije heeft
bestaan, verdwenen is. In zoover heeft de
reis van den Koning zeer zekerlijk een al-
gemeene politieke waarde, die zeker ook in
het overige Europa met voldoening zal wor
den vernomen, want het schijnt hem, minis
ter Milanovitsj, in het belang van den we
reldvrede te zijn, dat de afzonderlijke Bal-
kanstaten goede betrekkingen van nabuur
schap onderhouden.
Rusland.
De door den moord op markies Ito ver
oorzaakt) schorsing der onderhandelinger
tusschen Rusland en Japan betreffend<
Man'dsjoerije, waaraan men te Petersburg
groote 'beteekenis hechtte, heeft natuurlij!
ook daar diep leedwezen gewekt. Over der
indruk, dien de moord op Ito in de Russi
sclio hoofdstad heeft gemaakt, en omtren
eventueel® onaangename terugslagen, voo;
zooverre deze de Russisch-Japansche be
trekkingen betreffen, wordt het volgend
gemeld
Het bericht van den moord op markie
41 DOOR
RUDOLF HERZOG.
Mabel Wlv'te keek lachend om zich heen.
Toen nam ze hare japon op en liep om do
tafel naar Emilie's plaats. „Ach klonk
het in koor, toen men den kus vernam.
„Nu je toch hier bent, en om tijd te spa
ren," zeide Gustav Wiskotten en stond jnet
zijn glas naast haar. „Time is money. Zul
len we?"
„Moet ik allen kussen?" vroeg zo
met lachende ontsteltenis.
„Aller! Allen!" riepen, de Wiskottens.
Gustav omvatte haar en kuste haar har
telijk op den mond. „Wat die voor merk
waardig zachte lippen heeft," dacht hij,
„zacht als ir een dioom." Toen liet hij haar
aan de broers over, die haar met vreugde
kreten 'n ontvangst namen.
Zelfs August vergat zijne waardigheid en
streed om den voorrang. Paul beweerde,
krachtens zijr» hoofd- èn zijn nevenberoep
broederschap met haar te moeten drinken.
Daar hij 'bepaald op haar zou gaan dichten,
kou hij haar Lu zijne verzen onmogelijk met
„u" aanspreken. Nu verlangde oojc Fi'it-z,
dat de sportman in hom bijzonder gehul
digd zou worden, en Au'gust vertegenwoor
digde energiek de eischem der kerk betref
fende de naastenliefde. Men wilde het mooie
meisje in 't geheel niet meer lós laten.
„Gustav, de staalkaarten voor Engeland
zijn immers gereed? Laat de kerel, die Wil
helm, toch dadelijk vertrekkenDie ver
droomt hier de gansche concurrentie!"
Doch de bruidegom scheen de concurren
tie ter plaatse gevaarlijker te vinden. Zelfs
zijne met moeite aangewende Engelsche ma
nieren liet hij varen. „Gelooft ge soms, dat
ik me voor jelui ingespannen heb om Ma'bel
te krijgen?"
„Je bent op onze kosten naar Engeland)
geweest
„Wat de onkosten, der reis betreft, -die
dragen we gezamenlijk! Daar kan jij je wel
in schikken, ouwe jongen 1"
„Toch behoort Mabel de firma Gustav
Wiskotten en. Zonen toeZeg het zelf maar
eens, Mabel 1"
„Ik wil me verloten 1"
„Hoera! Ze wil zich verloten!"
Eindelijk zat ze weer, diep ademend, naast
War bruidegom. Hare oogen schitterden
overmoedig. Alles aan haar was levenslust
en vx-eugde om de gezondheid, de oorspron
kelijkheid rondom haar. En hare eigen/ ge
zondheid bevond zich daar wel bij.
Emile Wiskotten staarde strak voor zich
uit. Zoo had men haar nooit gehuldigd. En
ze was even slank en krachtig als die daar.
En War haar was mooier en rijker. Als zo
hét los maakte, kon ze er zich heelemaal in
hullen. Niemand zou dit opmerken, dacht
te met bitterheid.
Hoe kwam de vreemde aan do kunst) de
harten te veroveren I
Uitermate geestig was ze ook niet, en hielt)
buitenlandsche deed 't hémi niet alleen.
En met haar vrouwelijk instinct bespeur-
do Emilie Wiskotten, dat die andere meer
vrouw was, vrouwelijker in deu'gden en ge
breken, luchtiger, coquetter, spraakzamer,
doch ook elastischer, innemender en meer
meesleepend. Daar was geen. zenuw, die er
niet naar hunkerde, zich met den man te
meten, vast besloten zich over te geven, doch
pas, nadat hij de gar.tsche scala der harts
tochten, van het verlangen tot aan den ju
bel, wakker geroepen en uitgeput had. Dalfc
deze vrouw altijd in do oerste plaats vrouw,
altijd in de eerste plaats mooi, altijd begee-
renswaax-d en nooit den oenen dag precies
als den anderen zou zijn. Steeds de vrouw,
de gezellin van den man, en steed's eene an
dere vxouw. En hét was Emilie Wiskotten1,
alsof van de vreemde heb gebeimmisvotllo
parfum uitging, dat de harten der mannen
blij maakt als het bouquet van den wijn,
hunnen wangen 'kleurt en hunnen oog<eai! een
jongensachtigen warmen gloed verleent.
Bezat ook zij dat geheim niet? Bezat
iedere vx-ouw het) niet?
Het viel haar niet makkelijk, hét met zicli
zelf daarover eens te worden. Want er be
lkoorde nog wat bij. De opgewektheid van,
een sterk hart.
Met- vader Wiskotten sprak Mabel over
haar eigen vader.
„Toen jij nog lang niet geboren waart,
deden wij reed» zaken met elkander", zeide
de oude Wiskotten. trots. „Hij was mijn
eerste overzeesche afnemer."
„O hemel", merkte Mabed op, „toen zult
li nog niet veel aan hem verdiend hebben.
Hij had tóen nog slechts oene kleine zaak."
„Zeg, moeder, wij zijn ook niet terstond)
met machines van honderden' paardenkrach
ten begonnen, wel?"
„Vadier heeft ook heel hard moeten wer
ken, voordat hij er was."
„En ik, kind", zeide de oude Wiskotten1
vergenoegd, „had nog voor eenige jaren een
paar knechts, van wie ik in mijne jeugd
zelf ooi'vijgen kreeg, wanneer ik als leex-jon
gen niet vlug genoeg het bier uit de herberg
haalde."
„O, dat is leukl" riep Mabel uit.
„Kijk, vader", lachte Gustav, „hoe uwe
schoondóclxter zich verheugt, dat u ook eens
oorvijgen kreeg."
„Neen", sprak ze verontwaardigd, „dab
u ze er al'len onder gekregen hebt."
„Dat is helt wei*k van moeder", zeide de
oude. „Die heeft hun uit het rechte gezang
boek voorgelezen."
„Zult- u mij daar ook uit voorlezen, moe
der?"
De oude vrouw kon niet dladielijk den
schertsenden toon vatten. „Als je het noo-
dig hebt, kind. Ik wil 't niet hopen."
Luid betuigden de jonge Wiiskot'tens hun
bijval „Mabel moet even streng onder han
den genomen worden .als wij. Maar wij moe
ten er bij zijn!"
Terstónd nam ze den haar toegeworpen
handschoen op. „Dat is niet gentlemanlike.
Jullie hebt plezier in eens anders leed."
„Dat kan ons niet scheleni! Als jij maar
huilt-, Mabel! En als wij dan je traantjes
drogen
„En als Wilhelm mij slecht behandelt?"
„Krijgt Wilhelm zijn huid vol."
„En als hij mij niet ter wille wil zijn?"
„Laat je den vervelenden kerel loepen1 eni
komt tot ons. Bij ons heb je altijd gelijk."
,,1-Ioor je dat, Wilhelm?"
De bruidegom, had) ingezien,, dat hier
Duitsc'he hartigheid) de overwinning over
alle Engelsche geioserveerdheid behalen zou.
Voordat zo zich verweren kon', had hij haar
hoofd tusschen zijne beide handen genomei
en haar een klinkenden kus op den mor»
gegeven
„Zoo!" zeide hij, „wel bekome het jel"
Ze uitte een paar Engelsche zinnen'. Har
verwai-ring stond haar veri'ukkelijk. Te mid
den van het lawaai der achteruit schuivend
stoelen ging haar protest verloren, exi z
trad, om hare verlegenheid baas te worden
snel achter haar verloofde. Doch Fritz e
Paul Wiskotten stonden reeds naast haar
„Wel bekome het je", zeiden beiden o
den meest kinderlijken toon, welke hun te
dienste stond, en breidden de armen uit, ah
of het oene lieve taht© gold.
Toon wierp ze, met frisch ontwaakte co
qu'ctterie, vol waardigheid 'liet hoofd achter
over en reikte dean begeerigen zwagers d
vingertoppen om te kussen.
Bedremmeld keken, dó 'broers elkande
aan. „Vooruit er nu mee, Paul." „Vooru
FritzEn als 'twee ongetemde wolven wiei
pen ze zich op dó kleine, krachtige hax
den.
„Ik benoem judlie tót mijne ridders."
„Roofridders", schreeuwde het tweetal a
uit een mond.
De bruidegom moest met eeu bcetraffen
wooxd tusschenbeide koanen.
„Morgen zaL ik de fabriek bezichtigen'
besloot het mooie meisje. „Wie zal mij g<
leiden?"
Toen verklaarde zich zelfs vader Wisko
teu bereid. „Mijne voeten gaan weer pracl
tig mee."
Wordt vervolgd.