i'. 14a. 8"' Jaargang. Donderdag 18 November 1909. BUITENLAND. FEUILLETON. DE WISKOTTENS. f AMERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoortf 1.00. Idem franco per poet - 1.50. Afzonder; gIre nummers- 0.05. Deze Cour ent versohijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. kdvertentiönmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur '8 morgens bg de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 regels f 0.50. Elke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedryf bestaan zeer voord eelige bepalingen UA het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Ee»' oiroulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvrat» toegezonden. Kennisgevingen. Burgemeester en Wethouders van Amersfoort trengen ter algemeene kennis, dat op lieden bij jen van Gedeputeerde Staten dezer provincie in .fschrift is ingekomen een verzoekschrift van Villem Vasteuburg, koffiehuis- en logementhou- ler. wonende alhier1, om vergunning voor den (erkoop van sterken draink in het klein voor ;ebruik ter plaatse van verkoop, alleen aan Dgeergasteiï. in een localiteit van het perceel fc> -iO aan den Zuid-Singel te Amersfoort; dat een ieder binnen twee weken na dagteeke- iing dezer, schriftelijk bezwaren bij hen kan in. lienen tegen het verleenen der vergunning. Amersfoort, den 16. November 1909. Burgemeester en Wethouders voornoemd. De Secretaris. De Burgemeester, G.STBNPERT KROESE. WUIJTIERS. Politiek Overzicht. De ouderdomsverzekering in Frankrijk. II. (Slot). Het ontwerp der Senaatscommissie gaat lelfs pog verder. Naast de verplichte ver- iekering stelt 'het ook de vrijwillige verzeke- •ing in voor diegenen, welke een of ander Bedrijf zender personeel uitoefenen, d. w. i. de massa der kleine industrieel en, welke folgens de commissie uit den Senaat even- teer tot op zekere 'hoogte deze sociale voor- jorg behoeven menschen die direct noch verknemers noch werkgevers zijn. Daar onder rekent het voornamelijk de kleine iachters en handwerkslieden met eigen be- Irijf. Hun aantal wordt door de commissie folgens de berekening van het ministerie ran arbeid aangegeven als 3,486,000. Het itaat hun vrij op dezelfde wijze als de ver- iekeringsplichtigen door dezelfde eigen bij lragen als deze en onder dezelfde voorwaar- ien zich het ouderdomspensioen te verzeke ren onder denzelfden toeslag van den Staat |ot aan een derde, d. w. z. 60 francs op de vLzoo verkregen rente van 180 francs op den leeftijd van 65 jaren. De uit deze drievou dige bijdrage der verzekeringsplichtigen en tot vrijwillige verzekering gerechtigden be- i evens van de werkgevers en den Staat ver kregen sommen heeft de Senaatscommissie kis volgt 'berekend en verdeeld. Bijdragen Jer pensicentrekkeiiden bij betaling van de aiinimum-bijdrage 62,5 millioender vrij willige deelnemers bij betaling van een ge- iniddelde bijdrage van 9 francs (waarvan 3 Irancs vrijwillige verhooging) 31,3 millioen; pan den Staat in overeenkomst met boven genoemde bijdragen 52,4 millioen in het serste jaar, stijgende tot 153,4 millioen in het 80e jaar der wet. Zouden ook de ver- tekeringsplichtige werknemers hunne bij - flragen met 3 francs verhoogen, ten einde rich eene daarmede overeenkomende hoogere Duderdomsrente te verzekeren, dan zou dit Diet delasten der werknemers vermeerderen, doch die van den Staat, en wel tot 185,9 inillioen in het 80 jaar der wet, evenals eene jjrootere vrijwillige bijdrage der andere pen sioengerechtigden wederom den Staat meer belasten zou. In .de belegging dezer bijdra gen voorziet het ontwerp aldus, dat de bij dragen der loonarbeiders worden gekapitali seerd. Van de bijdragen der werkgevers zal jlit slechts in den aanvang mogelijk zijn, Zoolang namelijk in de eerste jaren de uit te betalen rente niet do som dezer bijdragen en der staatstoelagen bereikt. Dan echter zullen ze jaarlijks voor de uitbetaling dezer rente worden gebruikt. In elk geval berekent echter de rapporteur van den Senaat ook uit de kapitaliseering van de bijdragen der rentetrekkenden, een aangroeiing van het voorhanden verzekeringskapitaal tot 6.5 mil liard in 't 80e jaar deV wet. Van de techniek van het ontwerp zij nog aangestipt, dat de werkgever zijne bijdragen onmiddellijk aan den Staat te betalen heeft, evenals de be lastingen, den verzekeringsplichtige even wel de vrije keus wordt gelaten, ze in handen van zijn werkgever in den vorm van premiezegels in een voor dit doel, hem als aanwijzing zijner rechten dienend, ver- zekeringsboek, of aan de rijks-ouderdomsver- zekerings'bank, of aan een onderling verze keringsfonds, of aan elke andere door den Staat gevolmachtigde en aan zijn toezicht on derworpene bank af te dragen. Het derde, tegelijkertijd den Senaat ter beraadslaging onderworpen wetsvoorstel, is dat van de regeering. In den grond der zaak sluit zich dit ontwerp bij dat der Senaats commissie aan, hetwelk het artikel voor arti kel volgt. In de bijzonderheden echter toont het eenige verschilpunten aan, welke in hoofdzaak de volgende zijn: De regeering stelt zonder onderscheid voor alle verzeke ringsplichtigen eene minimum-bijdragen van 9 in plaats van 6 francs voor. De toeslag van den Staat op de door de bijdragen der verzekeringsplichtigen verkregen ouderdoms rente geschiedt door even zulke j aarlijksche, een derde van gene bijdragende staatsbij- dragen a capital aliëné van den verzekerings plichtige. De uitbetaling dei' rente van 120 francs is verbonden aan de voorwaarden van eene regelmatige premicstorting der verze keringsplichtigen gedurende minstens 30 jaar. De werkgevers hebben hunne bijdragen tot een zelfde bedrag .als de minimum-bij drage der verzekerinigsipliohtigen in denzelf den vorm te storten, doordat het premie- zegel, door de laatsben ingeplakt, ook liunne bijdragestorting mede omvat. Het vrije be schikkingsrecht des verzekeringsplichtigen over zijne rente begint eerst met het 360 francs te 'boven gaande overschot. De vrij willige o'uderdomsverzekering bepaalt zich tot de kleine pachtboeren, zonder de kleine, alleenarbedenide grondeigenaars of andere nijveren, er in te betrekken. Gedurende de eerste dertig jaren zal het recht op eeno jaarrente va.n 120 francs verbonden zijn aan de voorwaarde, zoovele jaarlijksche 'bijdragen te hebben gestort als er jaren sedert het in werking treden der wet verloopeu zijn. Het ontwerp der regeering plaatst, over 't geheel genomen, in 't bijzonder gedurende de eerste jaren den Staat ten opzichte dei- door hem te .brengen offers in betere con ditie als het senaatsontwerp. Het regeerings- ontwerp stelt namelijk de gelegenheid open in de eerste jaren uit de bijdragen der werk gevers het overschot op de vervallen pen sioenen, e?ne beduidende som, te kapitalisee- ren en den Staat hiervoor eerst vanaf het twintigste jaar der wet een toeslag van 22 millioen op te leggen, die echter spoedig daarop reeds 63 millioen zal bedragen en alsdan den maatstaf van den door het Se naatsontwerp bepaalden rijks toeslag zal be reikt hebben. Van deze drie ontwerpen zal nu dat der Kamer voor de beraadslagingen in den Se naat ongetwijfeld nauwelijks meer in aanmer king komen. In werkelijkheid gaat het voor den Senaat thans om het eigen ontwerp en de hierbij door de regeering ingediende wij zigingsvoorstellen. In de grondbeginselen de dwang\erzekering aller loontrekkenden, met uitzondering evenwel, wat nog dient te worden vermeld, van de reeds bij speciale kassen verzekerde spoorwegbeambten en de eveneens bij afzonderlijke wetten verzekerde mijnwerkers; de kapitaliseering van de bij dragen der verzekeringsplichtigende opne ming in dc wet van werkgever en Staat als op sociaal-politiek gebied gelijke verplichtin gen hebbende betalers der toeslagen stem men ze overeen. Hunne verschillen zijn ech ter niet van dien aard, dat een fiasco van het on'werp te vreezen is, noch ook zal de uit de verkiezingen van het volgende jaar geboren Kamer de onvriendelijke behande ling kwalijk nemen, die de Senaat het voor stel van haar voorganger van 1906 heeft doen ondergaan, wanneer eenmaal het uit .de be raadslagingen des Senaats voortgekomen werk bij haar in behandeling komt. Want het schijnt uitgesloten dat nog voor de ver^ kiezingen de tegenwoordige Kamer tijd zal vinden het te behandelen en tot wet te ver heffen. Men mag alzoo naar den tegenwoor- digon stand van het vraagstuk verwachten, dat het jaar 1910 eindelijk d'e verwezenlij king der lang gewenschte hervorming zal brengen. België. Brussel, 17 Nov. De Kamer heeft aangenomen het eerste deel v.an het eerste artikel van heil door de regeering ingediende ontwerp, bepalende dat één zoon per gezin zal moeten dienen. Frankrijk. Br Land heeft het, naar bericht wordlt, bij zijn vriendleu verbruid, en, zooals té doen gebruikelijk is, schijnt al reeds een tegen- ministerie in dien maak, dat slechts een ge legenheid afwacht om den man., die met wat al te groot gezag begint op te treden, ten val te brengen. Ook onder Cliemenceau werden herhaaldelijk zulke mijnen gelegd. Het is echter niet waarschijnlijk dat d'e mi nister-president zich zal laten verrassen. Een Parijsch correspondent verneemt, dat hij bij de aanstaande behandeling der be grooting een stemming zal uitlokken om zich van de trouw dier meerderheid te verze keren. Een rapport-Doumer over Marokko, aan de Kamer uitgedeeld leert, dat, ondanks de groote moeilijkheden die Frankrijk in Ma rokko heeft ontmoet, in 't geheel nooit meer dan ruim 35,000 man gebruikt zijn in het Ch au ja-gebied, in de Oedsjdastreek (N.-O.) en de boven-Gir (Z.-O:) en dat, niettegen staande de uitgebreidheid van het gebied, de Franschen over meer dan twee jaren niet meer dan 173 dooden en 584 gewonden had den. Het opperbevel is dus vrij zuinig ge weest op de menschenlevens. Engeland. Londen, 17 Nov. De Koning van Portugal kwam hedenmiddag, vergezeld van den prins van Wales, van uit Windsor alhier aan. Er werd een rijtoer gemaakt door do versierde straten. Onder geestdriftige toe juichingen reed men naar Guildhall, waar een adres in ontvangst werd genomen van hei gemeentebestuur en een lunch, aange boden door den Lord-Mayor, werd gebruikt. Londen, 17 Nov. Aan het feestmaal in Guildhall werd deelgenomen door 800 personen. In antwoord op een door den Lord Mayor uitgebrachten dronk, herinnerde Ko ning Manuel aan de redle, die koning Carlos vijf jaar geleden over de voortdurende ver bintenissen, tusschen bedde koninklijke hui zen en over den gemeenschappelij ken roem van beide landen had gehouden. Koning Manuel sprak zijn hartgrondigen dank uit voor de hartelijke ontvangst, die hem te beurt was gevallen en voor de treffend* sym pathie betoond aan de nagedachtenis van zijn vader. Hij voegde daaraan toe, dat het bijna onmogelijk zou zijn het oude verbond in politiek opzicht te verbeteren, maar dat er op het gebied van den handel nog veel te doen is in het belang vna beide landen en dat die Portugeesche regeering geen moeite zal sparen om dit doel te bereiken Londen, 18 Nov. Runoman, eer ste minister, naar aanleiding van Lansdow- ne's motie sprekende te Huil, zeide dat de motie een gebeurtenis vormde zonder haars gelijke in de laatste 300 jaar. Sprekende namens de regeering verklaarde Runcman dat men geen onderhandelingen met de Lords wilde over de begroeting daar het Lagerhuis de middelenwet heeft gereed ge maakt en dat ze zoo moet blijven; zij wei gert absoluut den vergelijk over eenige be lasting of clausule. Het Hoogerhuis had niet meer recht om de wet te verwerpen dan de kroon om de bekrachtiging te wei geren. Londen, 17 November. Bal four bepleitte in een rede te Manchester krachtig een tariefherziening met preferen- tieele tarieven voor de koloniën, als eenig alternatief voor de begrooting, welke voor alle grootindustrie nadeelig zou zijn. De rede was voor een groot deel gewijd aan de weerlegging van de vrees, dat de tarief herziening schadelijk zou zijn voor de katoenindustrie te Lancashire, daar zij de kosten van de levensmiddelen der arbeiden de klasse zou vermeerderen. Balfour verklaarde, dat hij nooit zou mee gaan met eenige verandering, welke kon worden beschouwd als de oorzaak van zulk een vermeerdering. Krachtig verdedigde Balfour het recht van het Hoogerhuis om de beslissing van het volk in te roepen over ernstige aangelegen heden, ten aanzien waarvan het wensche- lij'k is dat het zijn wil uitspreekt. De hoofd taak van het Hoogerhuis .is toe te zien, dat de regeering populair is en dat het volk niet verraden wordt door haastige slecht overwogen wetgevende maatregelen. Wat ook de uitslag moge zijn, Lord Lansdowne's han delwijze om een beroep te doen op de tus- schenkomst van het volk, zal de juiste zijn. Het bestuur van d'e Engelsche Anti-Swea ting League heeft in de bladlen een oproep geplaatst, ten einde gelden bijeen te bren gen ten beihoeve van de organisatie dér huisarbeiders in de confectie en cartooi- nage-bedrij ven en de kettingmakerijOp 1 Januari zal namelijk die wet op die huisindustrie in werking treden., een wet, die voorloopig alleen betrekking zal hebben o,p de huisarbeiders in de genoemde bedrij ven. Zonder medewerking van de arbeiders zelf, en zonder controle, zal van d)e uitvoe ring dlezer wet, zoo vreest de Anti-Swcating League, niet veel terecht komen. Daarom wil dezen bond nu trachten de huisarbeiders te organiseeren. Denemarken. Kopenhagen, 17 Nov. De Koning is hedenavond 8 u. 10 over Gjedör naar Hamburg vertrokken, vanwaar hij de reis naar Weenen voortzet. Op het station waren de geheele konink- lijko familie en verscheidene ministers aan wezig om afscheid te nemen. Spanje. Uit het rijk van Koning Alfonso komen weer onrustbarende berichten, welke doen vreezen, dat men daar reeds weder voor een kabinets-crisis staat. De minister-president wil de Cortes bij een roepen ter goedkeuring van de begroo ting. Verschillende van zijn collega's ver zetten zich hiertegen, en wenschen de be grooting slechts door den Raad van State te doen aannemen. Wordt echter de Cortes bijeengeroepen, dan is het zoo goed als zeker, dat de be grooting verworpen zal worden, daar de Cortes een conservatieve meerderheid telt van 247 afgevaardigden, tegenover 160 mi- nisterieelenKort na de historische zitting van 21 October, waarin de heer Maura zich zelf ten val bracht door den liberalen open lijk den oorlog te verklaren, verzekerde hij, dat aan de nieuwe regeering onherroepelijk iedere medewerking door de meerderheid zou worden geweigerd. De minst fanatieke conservatieven hebben zich bereid verklaard, desnoods de noodige credieten voor het departement van oorlog toe te staan, maar onvoorwaardelijk de be groeting te zullen verwerpen. Het ministerie verkeert derhalve in een uiterst moeilijk dilemma. De meeste minis ters schijnen niet geneigd, het land na ze ven weken wederom onder de leiding te doen komen van het conservatief kabinet. Eenerzijds dus de eerbied voor de consti tutie, anderzijds vrees voor een nieuwe reactie. Met hardnekkigheid loopt het gerucht van een aanstaand aftreden van den minister president. Rusland. Bij de benoeming van den nieuwen Rus- sis chen minister van Handel, Tirmasjef, schijnt de premier Stolipin wederom een veer te hebben moeten laten. De door hem voorgestane candidatuur van den staatsraad von Maller werd door den Czaar eenvoudig genegeerd en Kokoft- sef's man, Timasjef, werd' benoemd. Een be wijs, zegt men, dat in die handelspolitiek geheel die lijnen van den minister van Fi nanciën zullen worden gevolgd. Sommigen willen liieruit zelfs tot een wij ziging in het kabinet besluitenKokoftsef zou dan binnenkort Stolipin's plaats in nemen. De premier zal het dan. ook, zeilfs wan neer Kokoftsef hem niet vervangt, wel niet zoo heel lang mieer uithouden. Zijn verblijf te Livadia, alwiaar hij zich 14 dagen zou ophouden, heeft hij plotseling tot op twee diagen bekoTt zonder aanneme lijke reden. En. eindelijk bestaat er ten opzichte van Finland voor Stolipin gelegenheid te over om, nog meer dan hij dit thans reedis schijnt te zijn, persona ingrata te worden. De Czaar heeft afwijzend beschikt op een adres van den Finschen landdag, waarbij de afschaffing wordt verzocht van de voor dracht van Finsche aangelegenheden bij den Czaar door den ministerraad van het Rijk. S DOOK RUDOLF HERZOG. Hij dloolde doelloos langs den Rijn. Mid den uit die omhoog voerende vlucht was hij door eene onverwachte luim van loet nood lot naar beneden gevallen.. Aan wien voor deze drie weken geld te vragenVoor deze korte spanne tijdis, voor deze belachelijke korte drie weken, die h'em van alles beroo- wen bonden. .Aan Ernst Kölschl Neen, niet bedelen. Dat had hij niet verdiend, nu te moeten bedelen, terwijl hij gewerkt had. Van de ziekte eener oude, onbekende vrouw, van eene drie wieken lange onderbreking zijner plannen mocht hij zijn willen niet afhanke lijk nuaben. Daar hij een lijdiensjaar uit had kunnen houden, zouden hem nu, nu het bergopwaarts ging, drie weken stilstand niet van hot veckregone berooven. Nu pas gi'ng het in waarhieid om het bewijs dfer e ven boor- tagheid, nu, nabij het doel. Den gehoelen dag peinsde hij over hulp middelen, <fie hem in staat zouden stellen, zich deze drie weken boven water te hou den De een of andere eerlijke arbeid, welke hot ook wezen mocht.' Voor zich, op heit Golzheraier Sand, zag hij een stellage en een cantine. Arbeiders met spaden en hou weel en kwamen er in troepjes uit om bij dén aanleg van wegen in de bergachtige Streek gebruikt te worden. De handen uit de mouw gestoken. Hier kon hij zijn goe den wil doen blijken Zonder verder naden ken trad hij naar den opzichter toe en liet zich aanmonsteren. Tusschen de nieuwe ka meraden stond hij in de cantine, sombere en onverschillige gezichten om zich hoen, menschen, voor wie het leven: nog slechts beteeken dede spade in den grond slaan, waarop zij stiefkinderen waren, spotters of verbitterden Den volgenden morgen trok Ewald Wis- kotten er met een troepje op af. De spade geschouderd, den hoed dicht over de oogen getrokken, hield liij dapper gel ij ken, tred. Hem kw^m de grond, welken hij bearbei den moest, rai«8t vijandig voor, hem scheen de aarde die zorgende moeder. Aangepakt, WiskottenP' riep de opzich ter hem toe. En Ewald Wisbotben pakte aan. Het was een groene Paschen in het Wup- perdal. De sneeuw die op de onherbergzame hoogten gewoonlijk nog eenmaal flink dik neer placht *te komen, als de kalender het begin van liet- voorjaar verkondigd had, was uitgebleven. In het woud ontspon zich een nauwelijks merkbaar groen waas. En die het niet zag, voelde hel. De een vertel de den ander het groote nieuwsop de ber gen is het lente. Geen enkele, die zich niet ve-wonderde en het verder zeide. Door het woud den loop der kristalhel dere beek volgend, liep Gustav Wiskotten. Weinige menschen islecht-s ontmoette hij. Beneden hadden, de kerkklokken geluid en waren de huizen des Heeren met de geloo- vige gemeente gevuld. Hem was het niet mogelijk, te midden van die velen te zitten. Op Palmzondag had hij het geprob'eerd en met de ooren luisterend, niet met het hart, had hij het uitgehouden. De dominé sprak goed. Het Wupperdal koos zich slechts uit gelezen redenaars. Maar de man sprak toch slechts in het algemeen, voor de smarten en verwachtingen van allen, niet voor en kele gevallen. En al had hij het gedaan, dan had hij toch niet meer kunnen doen, dan wat licht te laten schijnen in zijn ziel, waai de schaduwen bleven. En in zijn ziel licht te laten vallen, dat kon hij zelf beter, daar toe had hij geen vreemde van ambtswege noodig. Immers was het hem gedurende de preek reeds te moede 'geweest, alsof de re denaar het naast liggende, de alledaagsche Wereld met hare categorische imperatieven voorbij gegaan was, om du ver afgelegen tuinen met vruchten te wenken, wier bloe sems zij niet gezien hadden, zij allen niet, die van de le/venslente het meeste ver wachtten. Goed, goed. Eene opwekking mocht het zijn, eene verlossing was het niet. Niet voor hem. Hij had krachtiger ar gumenten noodig. Te mid'den van de' bruine, blank: gepolijste takken van heit struikgewas glansden de witte katjes. Hij sneed' een bosje af en onderzocht het jonge hout, waar bet sap uit parelde. Hij izat op een met mo's begroeiden heuvel, Voor zich bet woud, achter zich bet uit gestrekte, eenzame plateau van 'het berg achtige land, en. bewerkte ijverig met zijn. mes de bruine bast, totdat cïit omhulsel van het 'hout los Üiot en als een «langenhuid er af viel. Ieder jaar had bij voor zijne kleinen de eerste fluitjes gesnéden. De armpjes op zijne knie geleund, hadden >ze voor hemi ge legen en met verbaasde oogen 'heb ontstaan van 'het wonderwerk gadegeslagen, totdat het voleindigd was, totdat de langgerekte, trillende toon hen in Verrukking bracht en de vader bun als de wonderdoener der we reld voorkwam, die kon, wat hij wilde. Veel had bij niet vermocht. De moeder dacht anders dan 'die kinderen. Zij was niet voor lentewonderen, die van de aaride stam men. Het hoofd voorover gebogen, het fluitje aan den mond, zat Gustav Wiskotten en blies zachte klanken door het woud. Het klonk als vroeger. En bet voorjaar was er ook, en het sap steeg op in het hout. Hij wierp 'het. speelgoed van zich af, plot seling, alsof 'hij zich de vingers gebrand had. ,,Nou, .nou, nou", 'kalmeerde -hij zich zelf. ,,Hou je kalm. Maar deze luchtdeize lucht is nauwelijks uit te houden." Hij sprong op, keek schuw om zich heen, of hij onbeluisterd gebleven, was en verliet toen haastig liet pad, om het dichtbegroeide woud dwars door te gaan. Hier zag hem niemand en niemand zag zijne gedachten. Zijn arm lag «om een vrouwenlichaam, welke beven zijne hand. bespeurde, tegen zijn •schouder vlijde zich een hoofd, en in een massa bruin baar speelden de zonnestraal tjes, die door 'het gebladerte vielen, krijger tje, en schiepen er roodbruine vlammetjes. Als bij ze weg wilde kussen, «boog bet hoofdi zich achterover, sc'helinsche oogen. schitter den hem tegen, roade lippen ontweken hem speelsch, om hem plotseling te overvallen, een losrukken volgde en oene jacht door bet woud en een Ibuit, die hem in do gevangen schap het bloed nog heeter maakte dan bij de achtervolging. Totdat een lachend men- schenkind -met gesloten oogen, op genade en ongenade om .zijn hals 'hisng ,,Emiüe Neen, toch nietEmilie. Haar lichaam was het, niet haar persoonlijkheid:. En waarom haar persoonlijkheid? Behoorde die niet bij dit jonge, 'bloeiende lichaam? Waren zij reeds grijsaards? Kropen ze reeds op ban en voeten? Als de jonge natuur 'zich brui send deed gelden, Zou hij daar in zijne le venslente dan afstand van doen? En gebiedend, "verlangend schreeuwde bij door liet woud. ,,Jou!1" Uit de een of andere richting kwam een cch°Toon verliet hij het bosch, zijn polsen bonsden wild, maar toen bij in het dal en onder de .menschen kwam, die uit de kerken stroomden, had hij don vasten tred en den koelen, berekenden blik van den fabrikant. Hij wist, dai 'de fabrikant de overhand behouden moest. Heden meer dan ooit. Thuis gekomen, trof hij Anna Költech. Ze bad zijn woonkamer met bloeiende takjes van den 'haizolaar versierd. 'Hij koek 'haar aan. „Wat ziet u er behaaglijk uit, juffrouw Anna." Ze toonde hem haar bandon. „Ik heb paascheieren gekleurd. U kunt ltet nog zien. Noemt u dat behaaglijk?" „Ach ik bedoel niet de handen, ik be doel uw gezicht, het geheel." Ze verborg hare banden achter baar rug en lachte hem "vroolijk toe. En toen, eerst verwonderd, verstormde het lachen, en in hare oogen vertoonde zich langzaam eene zeldzame ontsteltenis. Gustav Wiskotten had den arm om baar been geslagen „Anna Wordt vtrvolffd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1909 | | pagina 1