1°. 148- 8"' Jaargang. BUITEN LAN FEUILLETON. DE W1SKOTTENS. AMERSFOO DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per post- 1.50. Afzonder, ij Ire nummers0.05* Deze Cours nt versohijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. Advertentiënmededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur morgens bg de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIEN: Van 15 regels f 0.50. Elke regel meer - O.IO. Dienstaanbiedingen en aanvragen 85 eents bg vooruitbetaling Groote letters naar plaateruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen t«4 bet herhaald adverteeren in dit Biad, bg abonnement. Ew circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvr**» toegezonden. Kennisgevingen. Burgemeester eti Wethouders van Amersfoort; Overwegende, dat zich te Amersfoort gevallen van Trichinenziekte bij varkens hebben voorge daan brengen de navolgende bepalingen van de verordening op de keuring en den verkoop van. Vee en van Vleesch en Spek in herinnering Artikel 1. Geen vee, waarvan men het vleeech bestemt om verkocht te worden, met uitzonde ring van nuchtere kalveren, mag binnen de Ge meente geslacht worden, zonder door den daar toe aangesteJdeni keurmeester te zijn gekeurd, die, in geval van goedkeuring, daarvan een schriftelijk bewijs afgeefto, en het vee met een bepaald' teeken waarmerkt. Gestorven of tengevolge van bijzondere om standigheden gedood vee, waarvan liet vleeech •ter verkoop bestemd! is, mag niet worden afge hakt dan na de voorzegde keuring. Artikel 2 Onder de benaming van ,»vee" worden verstaanpaarden, runderen, ezels, scha pen, geiten en varjeens. Artikel 4. De slager of vleoschhouwer is ver plicht, ieder stuk vee na de slachting, onafge- liakt en van bet in artikel 1 bedoeld! teeken voorzien, aan den den haak te laten hangen en de daarbij behoorende ingewanden te bewaren, tot dat. het op nieuw door den Keurmeester zal zijr. gekeurd. Artikel 5. In geval van goedkeuring wordt daarvan aanteekening gedaan op het bewijs, dat (even als het bewijs in artikel 1 bedoeld) tot na de afhakking, en zoo lang eenig gedeelte van het geslachte stuk vee bij den vleeschhou- wer voorhanden is, moet. bewaard blijven. Bij afkeuring wordt het bewijs ingetrokken. Geven voorts een ieder, die een varken wemseht te slachten, hetzij voor eigen gebruik, 'hetzij voor verkoop van het vleesch. in overweging, hier van vooraf aan het Bureau var» politie kennis to geven Amersfoort, 19 November 1909. De Burgemeester, WUIJ TIERS. De Secretaris, J. G. STRNFERT KROESE. Burgemeester en Wethouders van Amersfoort, brengen ter algemeene kennis, dat bij hun be sluit van heden, ingevolge artikel 8 der Hinder wet, aan C. Bruijnis, alhier, d© vergunning is geweigerd tot het oprichten eeuer smederij voor herstelling en vervaardiging van eleetrische ver- lichtings- en andere toestellen in het perceel gelegen aan de Korte Bergstraat, kadastraal bekend, gemeente Amersfoort sectie D no. 2359. Amersfoort; den 18. November 1900. Burgemeester en Wethouders van Amersfoort. De Burgemeester, WD LJ TIERS. De Secretaris, J. G. STENiFERT KROESE. Burgemeester em Wethouders van Amersfoort, Gelet op art. 37 der Drankwet Brengen ter openbare kennis: le. dat bij hen is ingediend een verzoekschrift om verlof tot verkoop van alcoholhoudenden drank, anderen dan sterken drank, voor ge bruik ter plaatse van verkoop door Joseph van Ekelen, in het perceel Stooveetraat no. 14 al- liier 2e. dat binnen twee weken na deze bekendma king ieder tegen het verleenen van het verlof schriftelijke bezwaren bij Burgemeester en Wet houders kan inbrengen. Amersfoort dien 22 November 1909. Bur genieester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, WDIJTLERS. De Secretaris, J. G. STENFERT KROESE. Politiek Overzicht Dc ontbinding van den Finsclien Landdag. Donderdag is de Finsche Landdag door een besluit van den Czaar in zijne kwaliteit van grootvorst van Finland ontbonden, te gelijktijdig zijn tegen 11 Februari 1910 nieuwe verkiezingen uitgeschreven en is de bijeenroeping van den nieuwen landlag op 1 Maart van het volgende jaar 'bepaald. Daartnede is het reeds lang dreigende con flict tusscheu de Russische regeering en het Finsche grootvorstendem in een nieuw, acuut stadium getreden, welks definitieve.i afloop nog niemand vermag te voorspellen. Eén ding echter schijnt zekerde tijd van de geheime schermutselingen en kuiperijen is voorbij en de openlijke strijd kan elk oogenblik uitbreken. Wel is waar een strijd zonder bomaanslagen of gewapend verzet. De Finnen vormen niet alleen een cultuur volk een epitheton, dat hunnen onder drukkers heden nog door menigen kenner van Rusland wordt ontzegd doch zijn, wat gewichtiger is, politiek te veel geschoold om niet in ie zien dat ze zelf de grootste schade z.uden lijden, wanneer ze den bodem van het recht verlieten en geweld tegenover geweld plaatsten. Van hunne zijde dreigen het Russische rijk geene aanvallen. Wel echter omgekeerd. Minister Stolypin moet reeds eene door den Czaar ondei-teekende oekase in den zak dragen, waarbij de w et- ge. ende Finsche landdag in een uitsluitend 'beraadslagend college zal worden veran derd, welks besluiten in den vorm van wets ontwerpen aan de Russische doema en aan den Russisohen rijksraad zullen worden voorgelegd. Mogelijk zou het zijn, zoo heet •het in St. Petersburg, dat de onderteekening van den Czaar voor zulk een ontwerp tot reorganisatie der Finsche grondwet nog ont breekt, aan het verkrijgen dier keizerlijke bekrachtiging val echter niet meer te twijfelen, want de Russls.he minister-pre sident moet zelf de vader van dit denkbeeld i 1Hij, die reeds zooveel bereikt heeft, zal o_k deze zaak wel tot een gelukkig einde brengen. Honderd dertig millioen mensehen bovendien zijn sterker dan drie millioen. Daarom kan het werk rustig begonnen wor den den Czaar en zijne getrouwen dreigt immers geen gevaar. Met begrijpelijke spanning en bezorgd heid ziet men de komende weken en maan den in Helsingfors tegemoet. Reeds bij de beraadslaging over het Czarenbesluit over de belasting voor legerdoeleinden in den landdag, kwam deze ernstige, bezorgde stemming in de redevoeringen van verschil lende afgevaardigden duidelijk tot uiting. In 't bijzonder dient uit te komen, dat de landdag niet lichtvaardig en zonder lijp overleg heeft besloten den eisch van de a Czaar als onwettig af te wijzen. Men weet, waarover liet daarbij ging. De Czaar had in October van uit Livadia een manifest aan de Finnen uitgevaardigd, waarin niet vol komen negatie van den landdag en van de regeering van Finland eenvoudig wordt,, be volen, dat de staaLikas van Finland in de volgende tien jaren van 10 tot 20 millioen toe aan de Russische schatkist zou hébben te betalen als schadevergoeding ervoor dat de Finnen voorloopig geen miliiiedieust ver vullen. Men moet daarbij niet vergeten, dat de militaire dienst in Finland door den Ozaar is opgeheven, zonder het grootvorstendom daarin te kennen. Bij de beraadslaging in den landdag nu, over deze nieuwste Russi sche corlogscontributie in vredestijd werd liet onwettige van het manifest van den Czaar éénstemmig geconstateerd. Er werd echter menige stem gehoord, die zich waar schuwend tegen verwerping van den eisch verhief, omdat als gevolg daarvan licht de tijd zou kunnen komen, ,,dat het volk van Finland niet meer in de 'gelegenheid zou zijn aan zijn ireening door middel zijner gekozen volksvertegenwoordigers uiting te geven". Hij die zoo sprak was de oude sena tor Danielson-Kalmari, de leider der Oud- Finnen, die in een toegeven aan de Russi sche politiek van willekeur een beteren weg voor Finland zién. Niet omdat zij Finland's rechten minder achten dan de Jcng-Fin- nen, of de Zweedsche pa/tij, doch omdat zij de overmacht van den sterkere vreezen, die nog meer vernielen kan dan reeds vernield is. De Landdag heeft anders beslist; hij heeft den eisch afgewezen, omdat deze on wettig was. Wellicht is de landdag daarbij ook gedreven door de herinnering dat tot dusver alle Russische willekeur mislukt en teruggeslagen is en heeft hij de hoop ge koesterd, dat hetgeen het verleden tot nu toe heeft beschermd, ook in de toekomst be waard zal blijven. Na alles evenwel wat tot op heden be kend is geworden, schijnt het nauwelijks dat deze geheime hoop van den Finsclien landdag in vervulling zal gaan. Want het laat zich aannemen, dat minister Stolypin zijn plan, Finsland tot eene Russische pro vincie te maken, tot uitvoering zal brengen, ondanks het verzet dat hem in Helsingfors zou kunnen worden geboden. België. Drie dagen lang hebben professoren en studenten der Vrije Universiteit te Brussel den dag herdacht waarop 75 jaar geleden die instelling gesticht werd. Het plan der oprichting ging uit van de mannen, die in 1830 België tot een onafhan- kelijken modernen staat maakten, geestdrif tige vrijmetselaars, die de orthodoxen der seminaria van Leuven en Mechelen wilden bestrijden. In 1873 werd een technische hoo- geschool daaraan toegevoegd. Hoogleeraren van alle volken hebben in deze 75 jaren aan de Vrije Universiteit gedoceerd. Frankrijk. De Fransche m'inister-pre®ide(nt Briand heeft Vrijdag in de Kamer een succesvolle rede gehouden. Niet alleen heeft hij door zijn beslist optreden en welsprekendheid Cocherys belastingen gered en orde en rust •hersteld, maar ook heeft hij nog eens de vrije school krachtig verdedigd. Het financieel debat was zoover gekomen, dat de heer Lasies er op aandrong, dat de nieuwe belastingen zouden worden terugge zonden naar de begrootingscommissie. Toen trad Briand naar voren en zette uiteen, in welke positie de Kamer kwam als dit zou gebeuren. Het was mogelijk dat de belastin gen werden verworpen, maar beneden de waardigheid der Kamer en der regeering, dat zij niet werden behandeld. „Wat hebt gij- te vreezen zeide Briand. „Er is een tekort, veroorzaakt door zekere uitgaven, die betaald moeten worden. Wat zijn die uitgaven? Strekken zij u niet tot eer? Gij hebt de u gevraagde hervor mingen verwezenlijktde meeste zijn door u goedgekeurd op het aandringen van het land. Waarom dan u schamen over uw werk? Wie zal u een verwijt maken van de wet op den tweejarigen dienst? Zeker zij kost duur, maar een vergoeding is het wel zijn van het land, als al die jonge lieden een jaar eerder naar hun gezinnen terug- keeren. In alle gemeenten woonden grijsaards, door den ouderdom verzwakt, die de hand uitstrekten en gij hebt dien grijsaards brood gegeven. Gij kunt zonder vrees tot het land zeggen„Betaal daarvoor, dat is eervol. (Levendige toejuichingen). Gij hebt ook de zorg gehad voor de groot heid van dit land, dat innig gehecht is aan den vrede. Onder alle omstandigheden was het Frankrijk, d;at het wachtwoord uit sprak, tot den vrede, en de Republiek komt de eer toe, alles te hebben gedaan om den oorlog te vermijden. Maar wij moeten voor zien in alle eischen van de nationale verde diging. Dat is de krachtigste en wezenlijk ste waarborg voor den vrede. Zult gij deze lasten verbergen? Zeker niet. De republi- keinsche meerderheid heeft bijzondere plich ten tegeoover het land. Zij lieeft in de eerste plaats de begrooting goed te keuren. Dat moet, snel, omdat andere vraagstukken zich zullen voordoen. Briand's betoog in zake den schoolstrijd was, dat, nu de wereldlijke school aangeval len wordt, de Kamermeerderheid vast aan- ean gesloten moet blijven. Gij weet, zoo ongeveer sprak Briand, aan welke felle, onrechtvaardige en hartstochte lijke aanvallen de staatsschool bloot staat. Maar wij zullen haar verdedigen. Aan dit werk van de Republiek mag niet geraakt worden. Die verdediging zullen wij voeren met de koelbloedigheid en met matigheid, tegelijkertijd het recht der ouders en het zedelijk belang van het kind betrachtende. De vijanden van de staatsschool beweren, dat er hun aan de zedelijke zorg van het kind gelegen is. Die taak zoo richtte zich de minister tegen zijn tegenpartij zullen wij ook te genover u opnemen. (Langdurig applaus links). Wij zullen in uw scholen doordrin gen. (Herhaalde uitroepen recht.) Wij zeg gen, dat de kinderen des volks, onverschil lig tot welke maatschappelijke groep zij be- hooren, allen beschermd moeten worden. En indien het noodig is voorzorgsmaatregelen te nemen in het belang van de kinderen op de staatsschool, zult gij begrijpen, wanneer wij u eenige stichtelijke documenten onder de oogen hebben gebracht, dat het ook noo dig is voorzorgen te nemen in 't belang van de kinderen op de bizondere scholen. (Lang durig applaus links.) En we zullen dat zoo doen. dat, evenals bij de scheiding van kerk en staat, het land op onze hand blijft. Herhaaldelijk werd de minister onder het laatste deel van zijn rede door uitroepen van rechts gehinderd, maai- hij ging onverstoor baar voort. Ten slotte deed de minister een beroep op de meerderheid om ter verdediging van de school eensgezind te blijven. De rede van Briand heeft den storm be daard vóór hij was opgestoken. De radica len hebben verklaard, dat zij van hun pro testen tegen de nieuwe belastingen geen po- litieke quaes tie zullen maken, zich echter j kritiek voorbehouden over elk afzonderlijk voorstel. Engeland. Een zeer druk bezochte Congiomeeting vulde gisterenavond <fe Albert Hall te Lon den. Er waren, naar de correspondent der N. R. Ct. mededeelt, minstens 12,000 per sonen aanwezig; honderden moest den toe gang worden geweigerd. De aartsbisschop van Canterbury zat voor. In z ,n openingsrede gaf hij een uitvoerig en aaneengeschakeld overzicht der geschiedenis van den Congo sedert de ontdekking door Stanley. De voorzitter zette uiteen welke verantwoordelijkheid Europa droeg bij de vestiging van den Congostaat, en wees in zonderheid op Engeland's verantwoordelijk heid ten deze. Zonder de medewerking van Engeland toch was de Congoconventie nim mer tot stand gekomen. Engeland mag niet dulden dat het wanbeheer in den Congo voortduurt, onverschülig wie daaraan schul dig staat. De spreker was van oordeel, dat de door België in d»en Congo ingevoerde hervormingen onvoldoende zijn, maar hij zeide vertrouwen te stellen in het edele en schrandere Belgische volk. Dit moge op het oogenblik nog niet volledig begrijpen welke gruwelen in den Congo worden bedreven, maar eenmaal zal het ontwaken en dan zal het er op staan dat 'het afschuwelijke in den Congo heersehende stelsel wordt afgeschaft (daverende bijvalsbetuigingen). De spreker bev. l den volgende sprekers aan gematigd in hun taal to zijn, waaraan echter niet al len gevolg hebben gegeven. Dominé Clifford stelde een motie voor. Hij brandmerkte Koning Leopold als een dief van land in den Congo, die daarvoor behoorde te worden getuchtigd;, en die geen oogenblik vertrouwen swaardig en geloof waardig is. Enkele in de zoal aanwezige Belgen kwa men tegen deze taal van den heer Clifford opde aartaébeisschop van Canterbury had! echter van te voren verklaard, dat den aan wezigen Belgen geen gelegenheid kon wor den geschonken om in de Albert Hall te antiwoorden op de tegen Koning Leopold en België gerichte aanvallen. Zij zouden la ter elder's daarop kunnen antwoorden. Ettelijke sprexers, meerendeels geestelij ken en prelaten van de verschillende gezind ten, lichten de motie van Cliffordt toe, wel ke, de rol en de verantwoordelijkheid van Engeland bij de vorming van den Congostaat aanroerende, verklaart, dat zoolang het stel sel van onderdrukking in den Congo voort duurt, het Engelsche volik verplicht is zon der aarzelen den oisch te handhaven diat een afdoende .hervorming in den Congo tot stand worde gebracht. De motie werd bij acclamatie aangenomen. Italië. O uitrend de •belastinghervorming door Giolitti in de Italiaansche Kamer bij ver rassing voorgesteld, waarvan een telegram reeds in het kort melding maakte schrijft de Stampa: Een „coup de théatre" heeft plaats gehad gedurende de zitting, de mi nister-president heeft een wetsontwerp inge diend tot belastinghervorming op progres sieve basis. Deze „ministerieele bom", zooals men haar te Rome noemt, heeft over al een uitstekenden indruk geimaakt en heeft het gezag van Giolitti, wiens positie wankelde, tengevolge van de zeevaartover eenkomsten, weder versterkt. Giolitti heeft zich hierin buitengewoon handig getoond, want 'hij heeft op slag all zijn tegenstanders ontwapend. 61 DOOR RUDOLF HERZOG. Anna Kolsdh izat in een hoek der kamer voor 'haar werktafeltje. Ook zij hield1 Zon dag. Nu en dan kraakten een paar bladen bij het omslaan. Verder was het doodstil oon 'haar heen. Eenmaal sprak haar vader haar over izijn schouder heen tne. ,,Wel, Anna? Wat voer jij uit „Ik 'bekijk teakeningen." „Luistert u ook, juffrouw Anna? Hot '6 een goddelijke kerel, die Reuter." „Ik 'hoor alles." Weder de stem van don voorlezer, een keelgeschraap of een lachen van den toe- IhodWer en het ritselen der bladen on'der de hand van het meisje, 'dat langzamerhand hare omgeving vergeten had Plotseling schrok ze op. De mannen wa ren aan een bijzonder grappig gedeelte ge komen. Hnn 'luid -gelach dreunde door het vertrek. Gu®tav Wiskotten draaide zich om, Fa meus, juffrouw Anna!" Hij sprong op en raapte de teekeningen op, die van haar schoot waren gevallen. „Eenrig! Die weet, wat humor 'isMen. zou willen laclhen en huilen 'tegelijk." ,,Dank u," zeide ze en nam de teekenin gen aan. „U hebt zeker een beetje gedroomd? Wa ren de teekeningen zob mooi? Wat is 't? „Eerste liefdesverlangen?" Of soms 'n hei lige Genoveva met prins Smarie.nrijk? Daar kruisten zich hunne blikken. „Meisje," zeide Gustav Wiskotten, „als ik me yroolijk gemaakt heb oVer iets wat jou dierbaar is: het was niet 'kwaad gemeend." ,,U moogt ze gerust tien, mijnheer Wis kortten.'' Maar toch reikte ze hem de tee- keniingen nog slechts aarzelend toe. Gustav Wiskotten weerde schertsend af. Daar viel zijn oog op een der vellen papier, en 'zijn blik werd strakker. „Wat is dat nu voor eene zonderlinge meisjesdwepe rij Nu traidl Ook de opzichter nadlembij. Zijne wenkbrauwen trokken zich samen. Hij knipte met de oogen, alsof liij niet goed zag. „Wat is dat nou, Anna? Hoe kom je daar aan „Is het dan zOovoel bijzonders?' De opzichter nam de teekeningen, keek er verbaasd naar, staarde sprakeloos naar Gustav Wiskotten, die ze hem snel uit de hand nam, en nu kaken beiden er naar. „Maar dat is dat zijn „Kö'lsch, wat zeg jij er van"?" „Ja, mijnheer Wiskotten. Zegt u het maar eerst!" „Maar dat is onbetaalbaar, dat zijn ont werpen van een pracht van lijnen en eene verscheidenheid van destinfc kijk hier eens, deze kostbare lintversiering, en hier, deze phantastisch mooie kant! Dat is een fonkelnieuwe stijl! Dat stelt alles in de schaduw, wat men rtot nu toe dn dat genre gehad heeft! Waar komen die dingen van daan? Aan wie belhooren de ontwerpen?" „Mij," zeide Anna Ze was plotseling even opgewonden als de mannen. „U?" „Jou?"' „Kunt u ze werkelijk gebruiken, mijn heer Wiskotten?" „Meisje, doe -niet zu'lke verschrikkelijk domme vralgen. Je 'bent jc van hun ge wicht volk-trekt niet bewustOf ik ze gebrui ken kanIk lig reeds sinds weken als een struikroover op de loer en zou innig ver heugd zijn geweest, indien ik slechts de helft van zooveel origineele schoonheid ont- j dekt had. En ondertu-sscllien berust deze I geheele rijkdom hier in de hand' van een, I klein meisje. Weet je dan heelemaal niet wat dat voor eene zondige achterhoudend- head is? Verduiveld, lach toch niet!" „Jawel! Jawel? Ale ik nu eenmaal blij beul" „Voor den 'dag er mee! Wien behooren deze ontwerpen?" „U, mijnheer Wiskotten. Ik schenk ze u." „Verkoop geen gekheidDe zaak is ern stiger -dan je gelooft! Zijn de teekeningen vrij? Zijn ze voor de concurrentie bereik baar Meieje, spreek toch eens een enkel oogenblik verstandig." „Mijnheer Wiskotten, jal De teekenin gen zijn vrij. Geen mensch heeft ze ge zien. Ik heb ze cadeau gekregen, pae kort geleden, en en voor mij waren, ze een aandenken. Ik had er geen vermoeden van, dat ze voor u zooveel waarde konden heb- j ben. En nu verheug ik mij evenzeer als 1 u, ach, nog veel veel meer. En slechts u j behooren ize nu toe." Gustav Wiekotten wierp de teekeningen I op tafel en greep het meisje bij de schou- I ders. I ,,Anna! Wat moet- dat beteokeneu? Er staat veel or V^t spel, bedenk dat wel. Heb bruist on') it, het hoofd, alsof ei- ergens een gat in geslagen is en alle somberheid er nu uit kan. Is 'het waar? Kan ik de patronen gebruiken?" „Ja, mijnheer Wiskotten', duizendïmaal jar Gusrtav jskotten stiet een schreeuw uit. Als een valk, die een prooi bemeestert. En toen drukte hij het meisje tegen zich aan, dat ze in izijne plobseü'inge omhelzing een kreet slaakte. „Je :bent als de goede fee uit het sprookje! Een PaaschengelAnna, kind, waar heb je die schatten vandaan?'' „Van van „Anna, dien man moeit je een kus ge ven." „Nu zeg ik 't niet." „Geef hem dan geen kus. Hoe heet de schelm, die met zoo iets speelt?" „Hij zal 't niet weer doen." „Wat „Hij teekent geen ontwerpen meer. Dat was slechts spelen voor hem. Hij hij „Wie?" ..Ewald I" Van verrassing liét hij haar los. Hoog rood stond ze voor de mannen en streek heur haar naar achteren. Kölsch klopte haar op den 6chouder. Zijne oogen straalden. Spre ken kon hij niet. Toen sloeg Gustav Wiskotten zich met do vlakke hand krachtig op het dijbeen. „Ewald I Ewald 1 „Nu wilt u de teekeningen zeker niet?" vroeg ze angstig, en het bloed verdween uit hare wagen. En al heette 3e man Beëlzebub, Lucifer, •Duivelsdrek! Wat geef ik om een naam? Maar Wiskotten1" Hij haalde diep adem. „Wiskotten is mij liever-!" Toen viel het meisje hem om den hals en na hem haar vader, j „Nu is alles goed „Nee, nu >zal 't pas goed worden. Kölsch, j man, ouwe, trouwe Hagen, sta niet zoo va- J derlijk ontroerdDe wind slaat om 1 Nu zul- le:i we de zeilen hijschen „Mijnheer Gustav, als we met dfie prachti- ge nouveauté's komen, patent nemen, kan j Scharwiiohter zich wel opbergen. Dat breekt hem den nek." „Laat hij ons dat maar nadoen, Kölsch! Nu kan hij toonen of hij phantasie bezit of alleen maar inbeelding. Geen hoen en geen liaan zal naai' zijn ouwen ho-mimel nog •kraaien, als wij met de lokvogels komen. Wie koopt winkeldochters, al krijgt men ze half cadeau I Haha, Scharwachter, nou heb ik je" Hij nam de .teekeningen op, de een na de ander, hield ze ver van zich af, hield ze dicht bij de oogen, en Kölsch volgde zijn voorbeeld „Ik zou de jongens uit bed trommelen, Kölsch, als vader zijn slaap niet hebben moest. Maar morgen! Was het maar reeds morgen! Ik ben maar blij, dat dat moe der i De oude knikte. „Ze heeft u trouw ter zijde gestaan." „Ja, moeder „En Ewaldvroeg Anna heel zacht. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1909 | | pagina 1