M°. 173. Woensdag 15 December 1909. BUITENLAND. FEUILLETON. DE WISKOTTENS. jMarfang. OORTSGH DAGBLAD. f l.OO. - 1.50. - 0.05. ABONNEMENTSPRIJS Per 8 maanden voor Amersfoort Idem frauco per post Afaonder gle nummers Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur 'e morgens by de Uitgever» in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF 6 C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRÜS DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 regels f 0.50. Elke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents by voeruitbeta&n^ Qroote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelioe bepalingen tel het herhaald adverteeren in dit ïhad, by abonnement. 1w oiroulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvrat» toegezonden. Aan hen, die met 1 Januari a. s. op dit blad inteekenen, worden de nummers die ge durende de maand December nog zullen -verschijnenkos teloos toegezonden. Politiek Overzicht. Het verkiezingsprograui «Ier Hritsclie liberale partij. Twee zaken dienen uit de rede waarin de Britsche premier Asquith het verkiezings program der liberale partij heeft uiteenge zet, naar voren te worden gebrachthet op nieuw ter hand nemen van het Iersche vraag stuk en de hervorming van het Hoogerhuis met gelijktijdige verkorting der wetgevende periode voor het Lagerhuis. Het Iersche vraagstuk dat belichaamd wordt in den eisch om home rule, naar Gladstone's ontwerp van 1893, is bij de verkiezingen van 1906 niet ernstig ter sprake gekomen. De tegenzin van een groot deel van het li berale kiezerskorps tegen de instelling van een speciaal Iersoh parlement te Dublin voor de gezamenlijke Iersche aangelegenhe den met gelijktijdige vertegenwoordiging en volledige bevoegdheden in het parlement des Rijks is te sterk dan dat de liberale partij zónder noodzaak de home-rule-kwestie weer zou kunnen opvatten. Wanneer thans minis ter Asquith zich opnieuw tot de Ieren wendt, dan wijst zulks er op, dat hij, door hun be paalde toezeggingen te doen, rekening houdt met de mogelijkheid van eene vermin dering der liberale meerderheid en het oog heeft op eene compromis-politiek met de Iersche nationalisten, die bij de verkiezing wel eens den doorslag zouden kunnen ge ven. Het is opgevallen dat de Ieren, die de laatste vier jaren zich tamelijk stil heb ben gehouden en in het gevoel hunner on macht geen moeilijkheden in den weg legden, zich in lvet Lagerhuis onthouden hebben van stemming over de financieele voorstel len. Zij hebben tegenover hunne kiezers de verantwoordelijkheid van het duurder wor den van da brandewijn niet op zicb willen nemen en toen de ontbinding van het par lement, met de noodzakelijkheid van nieuwe verkiezingen als gevolg, in het zicht was, kwamen ze, ten einde hunne bijzondere houding in deze kwestie te doen uitkomen, niet eens in het Lagerhuis om te stemmen over de door den premier tegen het Hooger huis voorgestelde resolutie, ofschoon ze eigenlijk aan het optreden hiertegen des te liever wilden meedoen, wijl de Lords het stevigste bolwerk voor de eenheid des rijks, voor 't „unionisme" vormen en dat zullen blijven doen. In eene met het oog op de verkiezingen opgesteld manifest, stelt de lei der der Iersche nationalisten John Redmond uitdrukkelijk op den voorgrond, dat zich sinds 130 jaren niet zulk een gunstige ge legenheid. heeft geboden als tlhans om de eischen van het Iersche volk door te zetten. Het kan niet uitblijven, of de „unionisten", d. w. z. de tot dusver bestaande oppositie van liberale tegenstanders van liet home- rule plan en conservatieven, die juist- door Gladstone's afwijken van het grondbeginsel der eenheid des rijks bijeen gebracht zijn en van 1895 tot 1906 met een overeenge komen regeering de zaken hebben gevoerd, zullen profiteeren van den noodtoestand, waaraan de leiders der liberalen door de bovengenoemde verklaring van minister Asquith uiting hebben gegeven. Zoo wordt de min of meer sluimerende Iersche kwestie een belangrijk element in het steeds sterker wordende verkiezingsgewoel. De hoofdvraag vormt ten slotte, naast de financieele voorstellen, de hervorming van het Hoogerhuis. Minister Asquith beoogt het vetorecht van het Hoogerhuis te be snoeien en wel zoodanig, dat een door het Lagerhuis aangenomen wetsontwerp, hetwelk het Hoogerhuis verwerpt, desondanks wet moet worden wanneer het eerste er op staat. In veihand hiermede is het voorstel te be grijpen den zittingsduur van de Lagerhuis leden, welke thans hoogstens 7 jaren be draagt, tot vier of vijf jaren te beperken. Wanneer bet Lagerhuis vaker opnieuw ge kozen wordt, zoo zegt men onder de liberale partijleiders tot zich zelf, dan kan het nog meer dan tot nu toe zich er op beroepen de openbare meening te vertegenwoordigen, het kan makkelijker dan tot dusver op deze een beroep doen, om over de telkenmale op duikende politieke kwesties te doen beslis sen en dan het Hoogerhuis met des te meer kracht het hoofd bieden. „Dit nu zoo zegt de Köln. Ztg., die veel belangstel ling aan den dag legt voor den Engelschen begrootingsstrijd en zicb, zoowel in de cor respondenties uit Londen als in de eigen artikelen, onderscheidt door een groote mate van objectiviteit „is een twijfelachtige zet op het politieke schaakbord. Gelukt hij, dan zou het bestaan van het Hoogerhuis tot een schijn voorstelling verminderen. Zeer be denkelijke verschijnselen in het openbare le ven wijzen er integendeel op, dat- het Hoo gerhuis gesterkt moet worden, waartoe Lord Rosebery een voorstel heeft gedaan, dat ook in conservatieve kringen veel instemming vindt. Het zuivere erfelijkheidsbeginsel, dat thans geldt bij de samenstelling van het Huis, vindt ook in kringen, waar de evolutie van het staatsrecht niet volgens radicale be ginselen wordt nagestreefd, doch in aanslui ting aan aloude instellingen en in het be wustzijn dat 'het Britsche volk die wenscbt te behouden, lang geen blinde verdedigers meer. Een vermindering van het aantal der erfelijke peers van ongeveer 600 tot 150, die door hun standsgenooten in het parle ment gekozen worden, daarbij de benoeming of de zelfstandige opname van een reeks verdienstelijke mannen in het Hoogerhuis voor hun geheele leven, dat is het reeds dikwijls voorgestelde program, welks invoe ring eenerzijds aan de Eerste Kamer meer beteekenis en gewicht zou verleenen, an derzijds, wanneer de liberalen vaak aan het roer zijn en uit hunne gelederen beproefde krachten aan het Hoogerhuis konden worden afgeleverd, de thans gebrekkige voeling tus- schen beide huizen ook tegenover een libe rale regeering nauwer zou doen worden. Dan zou het er toe kunnen komen dat ook een in zijne meerderheid conservatief Hoo gerhuis de verrichtingen van het Lagerhuis niet meer belemmerde, doch bevorderde. Vooropgesteld zou echter ook dan dienen te blijven, dat geen overijlde maatregelen aan liet Hoogerhuis werden onderworpen. Daar op is evenwel, gezien de wijze waarop de openbare meening sinds meerdere tiental len van jaren door de partijen en door de pers wordt bewerkt, weinig uitzicht en daarom moet men het Hoogerhuis meer als een waarborg tegen overijlde wetgevende maatregelen beschouwen, dan dat men een vruchtbare samenwerking met een liberale regeering er van zou kunnen verwachten. De gematigde mannen, welke thans in het mi nisterie zitten, beliooren er zich rekenschap van te geven, dat ook zij op den een of an deren dag, indien het radicalisme zoo blijft doorgaan als thans, er wel eens blij mee kondeq wezen, dat er een Hoogerhuis met een niet-opschuivend, doch beslissend veto is. Het geval heeft zich in 1893 voorgedaan. Het home-rule-ontwerp zou toenmaals niet met eene groote meerderheid in het Lager huis zijn aangenomen, wanneer niet heel wat parlementsleden de zekerheid hadden gehad, dat het Hoogerhuis het ontwerp rondweg verwerpen zou. Daarmede heeft het laatst genoemde zijn recht van bestaan onweer legbaar aangetoond. Niet het Lagerhuis, doch de Lords vertegenwoordigden toen maals de openbare meening en het is nog de vraag of met betrekking tot de financieele wetsvoorstellen de verkiezingen der volgende maand niet opnieuw tot een getuigenis van hetzelfde feit zullen leiden. „De tot dusver afgelegde programvcrkla- ringen zijn voldoende om de draagwijdte der tegenwoordige verkiezingsactie af te meten. In de vele redevoeringen, welke rinds een tiental dagen in deq lande zijn gehou den, wordt voor zoover de van de hand ge wezen financieele voorstellen in aanmerking komen, minder op' het wezen daarvan de nadruk gelegd, dan op de vraag of 'het Hoo gerhuis gerechtigd is wetsontwerpen, waarin over de geldmiddelen wordt beschikt, te verwerpen. Daartegenover treedt aan unio nistische zijde ook de tariefhervorming, waardoor men in den moeilijken financ'ee- len toestand langs anderen dan door de libe ralen beganen weg verbetering beoogt te brengen, voor het oogenblik althans in de verkiezingsredevoeringen en perspolemiek nog niet sterk op den voorgrond. Alles draait om politieke, staatsrechterlijke vragen, met eene levendigheid waaraan men gedurende de laatfte tientallen van jaren niet gewoon is, maar toch niet zoo heftig als het zijn moest, wanneer het oude gebouw der Britsche con stitutie in zijn grondvesten dreigde te wor den geschokt De eischen der liberalen, ge lijk Asquith ze heeft omschreven, gaan bui tengewoon ver. Zij beteekenen een volkomen verandering in het staatsrecht en hunne ver vulling zou aanleiding geven tot de eene hervorming na de andere van de soort als het voorstel tot bekorting van den parlemen tairen zittingsduur vertegenwoordigt." Na te hebben uiteengezet, dat het laatst genoemde voorstel het geheele parlemen taire mechanisme zou omkeeren, eindigt het blad: „Hieruit ziet men, dat men aan liberale zijde op eens zooveel nieuwigheden verlangt, dat het den doorsnee-burger, die voor elke verkiezing een of twee program-kwesties ge noeg vindt, wel eens van het goede te veel zou kunnen krijgen, te meer waar naast de wet der traagheid bij de klassen, die krach tens de financieele voorstellen tot bijzon dere praestaties zullen worden geroepen, de stille drang, die allen belastingbetalers eigen is om de te verwachten lasten op anderen af te wentelen, in aanzienlijke mate mede een rol zal spelen. Daarom toonen de un:o- nisten in den strijd een gelatenheid, die in omgekeerde verhouding tot den hoogen in zet staat." Aan bovenstaande treffende karakteristiek sluit zich merkwaardig aan een Londenscbe correspondentie in een ander Duitsch blad, de radicale Frankfurter Ztg., waarin o.a. er tegen gewaarschuwd wordt, om uit de geestdrift welke heersclvte op de kolossale demonstratie in Albert Hall te hoog gestem de gevolgtrekkingen te maken over de po sitie der liberalen. Want zoo wordt ver der gezegd zoo. sterk als het welgeorga- niseerde enthousiasme dezer 10,000 „stal warts" der partij, is de geestdrift onder de bevolking voor het ministerie-Arquith niet. Ook de tegenpartij heeft hare geestdriftige aanhangers. De groote vraag is echter hoe de kalme lieden zich zullen houden. De briefschrijver gaat hierna uitvoerig de verlciezingskansen na. Hem daarin te vol gen, zou ons te ver voeren; wellicht dat wij nader gelegenheid vinden hierop terug te komen. Dergelijke politieke correspondenties aan de groete Duitsche en Fransche organen geven uit den aard der zaak eene juistere samenvatting van den toestand, dan de En- gelsche pers, waarin alles fel pro of con tra is. Duftochland. Berlijn, 14 Dec. De Rijksdag heeft in tweede lezing de suppletoire begrooting voor 1909 ten bedrage van 522 millioen aangenomen. Dt. HoMe, oud-minister van eerediienst in Pruisen, is op 55-jarigen leeftijd te Go denberg overleden. Hij werd in 1907 opvol ger van Studlt, wiens hervorming van het onderwijs hij moest voltooienmaar deze taak bleek hem te zwaar en reeds in het volgende jaar moest hij wegens gezondheids redenen verlof nemen. In Juli van dit jaar werd hem ontslag verleend. BoltfUk Brussel, 14 Dec. (10.55 's mor gens). Baron Goffinet en de graaf d'Oultre- mont zijn hier komen verklaren dat de ope ratie des Konings volkomen is geslaagd, dat men zoo tevreden was als men maar zijn kan, dat men geen gezwel heeft gevonden, doch dat het een eenvoudige verstopping betrof. De Koning sluimert op het oogenblik rus tig. De operatie duurde ongeveer een kwartier Brussel, 14 Dec. Volgens de ge- neesheeren geeft de afloop der operatie hoop op een gunstige wending. De Koning kwam weer bij kennis ten 11.05 en vroeg inlichtingen omtrent den uitslag der opera tie, waarover hij zeer voldaan was. Een nieuw consult zal om 5 uur plaats hebben De president van den ministerraad is ten paleize aangekomen. Brussel, 14 Dec. De operatie stond in een opening van den darm in Je linkeronderbuiksholte. De zieke voelt z'oh thans aanmerkelijk verlicht. Brussel, 14 Dec. Volgens een om 2 uur uitgegeven bulletin is de Koning er na de operatie zeeir goed aan toe. Brussel, 14 Dec. Het gerucht loopt dat prinses Louise te Keulen zou zijn, wachtende op volmacht om haar vader te kunnen bezoeken. Brussel, 14 Dec. Daar de Koning den wensoh beeft te kennen gegeven zoo spoedig mogelijk de militaire wet met zijne handteekening te bekrachtigen, besloot de Senaat heden de algemeene beraadslaging tot een einde te brengen. Prins Albert woon de de zitting van den Senaat bij. Brussel, 14 Dec. De Tndépendanoe verneemt uit goede bron, dat men binnen enkele uren zal kunnen weten of de Koning aan een eenvoudige verstopping heeft gele den, dan wel of hij darm verlamming heeft. Wanneer het een eenvoudige verstopping is, bestaat er alle hoop op herstel, terwijl bij verlamming weder een nieuwe verstopping mogelijk is. Brussel, 14 Dec. Volgens een te 6 uur 25 uitgegeven bulletin was de tempera tuur 36.9 en de toestand bevredigend. De geneesheer heeft verklaard, dat bij deze temperatuur, tenzij er iets onvoorziens gebeurt, gedurende den nacht geen compli caties te vreezen zijn. Brussel, 14 Dec. De leden der re geering bevestigden in de wandelgangen van 'het parlement, dat de geneesheeren goede hoop hebben, dat de Koning de ziekte ce boven zal komen. Brussel, 14 Dec. Volgens de Gar zette du Soir scheen de omgeving van den Koning weder minder gerust. Brussel, 15 Dec. Het bericht van de Gazette wordt door de dagbladen niet bevestigdzij melden dat de nacht goed is geweest en dat de Koning rustig sluimerde. Brussel, 14 Dec. De advocaat van prinses Louise deelde aan de Patriote mede, dat de prinses hare woning te Boedapest niet heeft verlaten. De Brusselsche berichtgever van hetHbld. van Antwerpen geeft nog de volgende niet onbelangrijke berichten over den toestand des Konings „De operatie is wel gelukt, maar de ge neesheeren hebben de oorzaak der verstop ping niet gevonden. Men heeft nu een kunstmatig afvoerkanaal gemaakt. Er zijn twee stroomingen de een pessi mist, omdat men de oorzaak niet gevonden heeft, en die vreest dat de noodlottige af loop onvermijdelijk is. En de meer hoopvolle, die op het bulletin van dezen morgen bouwt en wel niet een genezing, doch een verlenging van leven te gemoet ziet. Wat de dochters des Konings aangaat zie hier het eenige juiste nieuws prinses Clé mentine houdt haar zusters Louise en Ste- fanie op de hoogte van alles." Men had n.l. verteld, dat er Maandag avond uit naam des Konings een telegram naar Budapest was verzonden, prinses Louise naar Laeken roepende. In een ander Belgisch blad heet het, dat de behandeling door den Koning tegen de rheumatiek gevolgd, de oorzaak zou zijn van de complicatie. Men weet dat de Koning zich fcs Parijs heeft laten verplegen door een spe cialist, en dat hij ook te Brussel een be handeling door electriciteit heeft ondergaan. Men denkt nu dat de toepassing der electri citeit wol de rheumafciekpijnen heeft ver minderd, doch nadeelig gewerkt heeft op de verteringsorganen. Toen de Koning eenige dagen geleden uit Parijs te Brussel terugkeerde, had hij allen eetlust verloren en het minste voedsel werd onverdraaglijk voor de maag. De geneeshee ren schreven hem toen een zeer lichte en beperkte voeding voorhet gevolg was dat de Koning snel en buitengewoon vermagerd 79 dook RUDOLF HERZOG. Er kwam een jongen aangeloopen, die een bezoeker voor mijnheer Gustav Wiskotten melddè. „Waar?" „In uw huis." „Ik 'kom dadelijk Hij keek zijne moe der aan. Deze knikte en ging over het plein teTug. „Nou, schoonvader, verheug je Hij gaf KölöcJh nog eenige bevelen, in ge- vaü d'at hij langer opgehouden zou worden en schreed, zonder haast te toonen, op ,zijn buite toe. In dé huiskamer wachtte Jere rad as Scharwachter hem. „Waarmede kan ik u dienen 1" „Goeien dag, Gustav. Hoe maak je het? 't Zijn moeielijke tijden voor de industrie." „Zeker voor een ander dan toch. Daar over heb ik niet te klagen." „Nu, Gustav, je zult ook niet altijd zoo gelachen hébben." „Wij lachen den geheölen dag." Mijnheer Scharwachter snoot zijn neus. Hij ging hierbij zeer omslachtig te werk. „Vergun je mij, dlat i'k ga .zitten?" „Overal, waar een etoél staat." „Dank je. Het is een liange weg van mij tot jou. Maar daar jij hem niet vondt, moest i:k je toonen, dat' die ouderdom het toegevendste is." „Wees dan toegevend, en zeg mij in 't kont, wat u hierheen voert. Mijn hoofdl lóópt bijna om van ai het werk." „Heibben jullie zoovéél bestellingen? Ze ker alle weefgetouwen bezet?" „We 'hebben zélfs Voor de eeréte maal werk aan huis gegeven. Totdat de nieuwe weefgetouwen geleverd zijn. Wat ik ver zoeken mag, dus." „Nieuwe weefgetouwen. Gaat ge niet te veel op je sdhouder9 laden? „Wij Wiskoitene bobben een gezonde maag Hij verduwt zelfs concurrenten, die het ons lastig maken." De oudé hieer hoestte. Zijn hoofd kroop diep in den halsdoek terug, alisof hij hét koud had. Een paar maall opende hij den mond. „Gustav liet is den laatsten tijd niet geheel zoo geweest, als hét tusschen zulke nauwe verwanten bad móeten zijn." „Niet géheél zoo. „Geen goed1 ding, dalt zich niet verbetert. Wij hébben bet elkander in onze moeielijk- héden wederzijds lastig gemaakt. Nu wil len we elkander steunen.'' „Ik ben benieuwd, uwe voorstellen te vernemen .Beste Gustav, het zijn moeiellijke tijden voor de industrie Neen, neen, dat kan je niet ontkennen. Alls het bij jou voor het oogenblik goed gaat, is dat ook slechts een bron, die spoedig weer in het zand verloo- pen zal. De paar goede patronen, waar mede je hét dezen keer gélukkig getroffen hebt, lieve hemel, nu eens beeft de een 'n goeden inval, en dan weer de ander; dat wisselt af daarmee zal je het op den duur ook niet .winnen, als de concurrentie niet toegeeft, dat er ook bij die prijzen iets bij zonders voor den dag komt." „Dé concurrentie daarmede bedoelt u dus uzelf." „De kleine meelöopers komen toch zeker niet in aanmerking. In onze artikelen, in onze speciaal-artikelen, beheerschen wij bei den in de eerste plaats -de markt. De firma Jeremias Scharwachter en de firma Gustav Wiskotten en Zonen. En daarom, vind ik, wordt het tijd, ook onze onderlinge verhou ding te regelen." „Die is toch nogal duidelijk." „Als ieder onzer eerlijk wil, kan de oogst rijker zijn." „Wart dat betreft, wij voor ons willen." „En ik wil ook." „Dab zijn uw zaken en gaat mij niets aan Het hoofd van den oiulden heer, dat' zich naar voren gewaagd had, .trok zich ver schrikt in dien b^sdocik terug. „Ik vrees, dlat je me niét goed begrepen hebt, beste Guotav. Ik beb het mij op do ■volgende marnier voorgeteld. De kring on zer afnemers ie groot genoeg voor beide flirma's en zou ook genoeg op kunnen leve ren, indien de een in dien ander liet fami lielid respecteerde en hean hét loon voor zijn arbeid gunde. Ik heb zooéven reeds gezegd, dat de ouderdom het. toegevendsté de Dat was niét slechts een lo6 daarheen geworpen gezegde. Ik zal het gebeurde ver geten en als eerste de liand tot eene mooie verzoening bicden. Ik hoop, dat je dat op prij6 zult weten te stellen. Jullie hebt in dó faibriék door mijn toédóen een moenelijken tijd doorleefd, die niet weier zafl keeren. Neen, werkelijk niét'. Ik zal de prijzen werkelijk niet. meer verlagen, jullie zult vrij adorn jhallen en do hoogte der notcerl n- :gen volgens éigen wil bepalen, noteeringen, düe groote winsten op .zullen léveren en d'ie ilk overal, waar ik ze aantref, strikt zal in acht nemén. In 't kort: ilc stél je, door vaderlijke genegenheid gedreven, eene prij zen-overeenkomst voor." „Daarmee liadt u niet zoo lang behoeven te wachten." „Ik moest dien ouden toorn overwinnen. Nu bob i'k hom begraven." „Dat verheugt mij. Maar met d» falbriek heeft dat niets t© maken," Beste Gustav, ik heb je de hand ter ver zoening géboden." „Mooi. Eene verzoening moét men ni©t afwijzen, dat. ®ou niet. christelijk wezen. Dus wij beiden, wij zijn verzoend. Maar ik vraag u nogmaals: Wat heeft dat mét de fa briek te maken?" „Boste Gustav, begrijp me toch goed, ik wil immers het voordeel. En eene prijzen- overeénkomBt „Ja, dait boezemt me nu werkelijk veel belang m. Dus weKke voordeden zou de prijzen -overeenkomst voor Gust av Wiekotten en Zo non op kunnen leveren?" Hij ging wat makkelijker in zijn stoel zitten en keek den beóoekor mét groote oogen aanJeremias Sohsarwachter verza melde zijn moed. „In de eerste plaats, beste Gustav, een kalmer werken. Zonder den angst, de an der komt ons voor. Verder echter de ze kerheid, dat de concurrentie-ortikelen el kander niet meer bestrijden, maar zich, daar ze den kooper hetzelfde kosten, naast elkan der staande houden, en wel .winstgevend'. AJ« wij voor iéder campagne d© qualateiten ver gelijken en met élkandier den prijs regé- lón „Paridón, u wildi© over die voórldleelen voor GuïHav Widkótten en Zonen spréken." „Dat dóe ik." „Toe nu toe somt- u slechts die voorideelien op, <14e die firma Jeremias Scharwachter bij de overeenkomst hebben zou. Waar at 'm de wederdien st „Maar dat ligt toch voor de hand. In de wecfeutujdfeehlhedkf steekt zij, beete Gub- tav." „Ja, als het twee op gelijke hoogte staan de firma's betrof. U hatdt met uw voorstlei den vorigon herfst moeten komen, weet u, toen u hot voorbarige plan opvatte, ons jammerlijk van de baan te schuiven. Mana- h'eden? Met eene firma zoovéél kennis van zaken ventrourwï u mij toch wel toe die op het punt staat te liquideeren, omdat ze voortdurend' sterker mét onder.Ibaihame werkt,, sluit men geen overeenkomsten, haar maakt men zijn wil kenbawr of cijfert haar weg." Wordt vtrvolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1909 | | pagina 1