W°. 1ÖS.
Dinsdag 28 December 1909.
buitenlandT
FEUILLETON.
DE WISKOTTENS.
8'" Jnuryaflf.
OORTSCH DA
ABOBNBMBNTSPRIJS:
P«r i nxa*nd»n roor Amersfoortf 1AO.
Idem fnu«o per poet- l.M.
Aiaonderjjle sommen- •.05.
Deee Cournat rereeh^jnt degelijke, behalve op Zom- ea Feeet-
defes.
idrertentitemededeeliagen ess., gelieve men vóór 11 «wr
'■morgens ftjf de Uitgeven is Ie zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrcchtecheitraat 1. Intercomm. Talephoonnummcr 66.
PRIJS DER ADVEKTÏNTUH:
Van 15 regels f
Elke regel meer - O.l#.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 cents by vooruitbetalen
Qroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedryf beetaan zeer voordeelise bepalingen WA
het herhaald adrerteeren in dit Btad, bfl abonnement. Bmk
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvreet
toegezonden.
A.an hen, die met 1 Januari
a. s. op dit blad inteeKenen,
worden de nummers die ge
durende de maand December
nog zullen werschijnenKos
teloos toegezonden.
Politiek Overzicht
De crisis in Griekenland.
De crisis in Grieken alnd is voor t oogen-
bliik afgewend. Het conflict tusschen de meer
derheid van de Kamer en de militaire partij
is dloor het ontslag van dien minister van
oorlog Lapathiotiis bijgelegd, althans voor
t oogenhlikde diepe oorzaak van de crisis
is natuurlijk niet zoo gemakkelijk uit den
wag te ruimen. Het aftreden van dezen be
windsman, dat de meerderheid van de iva-
mor trachtte af te dwingenis ten slotte ge
schied op verlangen van den offieierenbond
zelf, bij wien de minister 't plotseling ver
korven 'had. De partijen in de Kamer had
hij tegen zich in 't harnas gejaagd, door in
de openbare zitting, onder de toejuichingen
van het publiek op de tribune, uit te roe
pen: „Zoolang het volk toestemt, heeft de
oppositie van de politiekers weinig te betee-
kenen". De officieren maakte hij van zich
afkeerig, doordat 'hij, om zich een wit voetje
bij hen te verschaffen, eene groote bevorde
ring aankondigde, hetgeen als eene beleedi-
gend werven om hunne gun6t werd - opge
vat en hiermee beantwoord werd, dat de
landlsidlrukkerij döor officieren werd be
stormd, die de besluiten, welke te zetten wa
ren gegeven, stuk scheurden en van het
bondsbeetuur de afzetting van Lapaillhiotte
easdbten. Met de militaire tuciht is het, zoo
als men ziet, nog treurig gesteld, maar het
reddende moment is thans juist deze zwak
heid. De koning is voor 't oogenblik uit
eene ernstige verlegenheid verlost, maar om
het kwaad met den wrrtel te kunnen uit
roeien, zou er nog heed wat meer moeten
gebeuren
De Vossische Ztg. kenschetst den toestand
aldus
,,De militaire bond, die in de laatste week
van Augustus de leiding van de staatszanen
aan zich heeft getrokken, staat aan het ein
de van hare wijsheid. Uit vaderlandslie
vende smart over het verval van het vader
land geiboren, had hij zich een hoog doel ge
steld. De scherpe oritiek, die hij veerde te
gen al het bestaande, verzekerde hem de in
stemming 'en ondersteuning van de overwe
gende meerderheid van het volk. en de
edele ijver waarmee hij ging aan liet veran
deren van het staCatfewezen, verschafte hem
de glordool van een redder van den staat.
Aan zijn hoofd, trad, als ongekroond koning
van het land, oen man van omzichtigheid,
werkkracht, goeden wil en reine handen. De
omstandigheden voor het slagen van de
groote taak waren gunstig. Aan de eene
zijde afgewerkte, met den tegenzin van de
nijvere en werkende standen bal aden par
tijen, aan de andere zijde nieuwe mannen
die, door de sympathie van de massa gedra
gen, de macht hebben oan het goede, waar
naar zij streefden, ook dioor te zetten. En
nu lijden zij toch schipbreuk, nu zij zijn
gekomen aan een punt, waarop niet. alleen,
hetgeen begrijpelijk zou zijn, het door hen
mishandelde parlement niet verder wil mee
doen, maar ook de bevolking van hen af
valt. Zij hebben te beslissen of zij den
diwang, dien zij tot dusver met den sabel, in
de scheed© uitoefenden, met getrokken sa
bel zullen voortzetten of, om een burger
oorlog te vermijden, zich liever zelf tot wer
keloosheid willen veroordeelen
De fout van den militairen bond is zijn
gemis aan inzicht voor de zaken van het
openbare leven. Hij wilde te snel rijden en
kwam daardoor te struikelen. Hem ont
breekt wat den Grieken over 't geheel ont
breekt de zelfkennis. Al zijne plannen rei
ken verder dan wat de Grieksche natie in
staat is te volbrengen. Het arme, kleine,
zwakke, mishandelde volk kan de legers niet
uit den grond stampen, die de militaire
bond wil oprichten. Het kan niet in de
plaats van de allertreurigste marine, waar
over het tegenwoordig beschikt, binnen kor
ten tijd eene oorlogsvloot scheppen, die
respect inboezemt. Het kan niet de gelden
opbrengen, die voor de talrijke ontworpen
sociale hervormingen noodig zouden zijn, en
het kan nog veel meer niet bereiken waar
mee de wettenfabriek van den militairen
bond het gelukkig wil maken. Zoo is. men tot
den huidigen dag niet verder gekomen dan
de indiening en, als het goed ging, de aan
neming van wetsvoorstellen. Hoe echter
deze in de werkelijkheid moeten worden om
gezet, is nog altijd een geheim, dat niemand
in staat is op te lossen.
De bevolking ging grootendeels zóó lang
mee met den militairen bond, totdat zij tot
hare teleurstelling merkte, dat er om haar
eigen geld gedobbeld werd. Idealen zijn iets
heel mooiszoodra men er echter geld voor
moet geven, keert het blad zich om. Betalen
wil niemand. Vele weken werden doorge
bracht met te twisten over de vraag, welke
buurman moest bloeden. De nieuwe belastin
gen maakten 'het volk afkeerig van den nieu
wen bond. En 'het psychologische moment
maakten de oude partijen zich ten nutte om
ook hunnerzijds het juk van den militairen
bond af te schudden. Theoiokis koos eene be-
lcedigende uitdrukking van den minister van
oorlog tot voorwendsel om de Kamer den
rug toe te keeren, Rallis verklaarde zich op
dit punt met hem homogeen, en deed mee
aan de staking, de Atheenscbe gilden druk
ten den militairen bond hun wantrouwen uit,
in de provincie had de bond reeds van den
beginne af met eene vrij sterke oppositie te
rekenenwie weet 'hoe hij uit dit laby
rinth een uitweg zal vinden.
Als een doodelijk gewonde doet Grieken
land wanhopige pogingen om zich op te
beuren, en het zinkt altijd weer terug. Het
is- een treurig, medelijden wekkend schouw
spel, dat deze vruchtelooze pogingen bieden.
Niet op eensgezindheid, maar op twist en
strijd is deze staat geschoeid. Hij heeft in
de vele tientallen jaren van zijn bestaan
niet eene stevige politieke organisatie kun
nen vestigen. Het Griekendom zelf draagt
daarvan de schuld. Dat het de schuld op
andere factoren wil schuiven, is een men-
schelijk begrijpelijk streven. Wanneer men
echter weet waartoe sedert Augustus de
beste gelegenheid, bestaat hoe de Grieken,
zonder eenige beïnvloeding, ook niet van de
zijde van den Koning, die geheel uitgescha
keld is, tegen elkaar werkzaam zijn, hoe zij
niet in staat zijn de fondamenten van een
njeuw staatsgebouw te leggen, dan tzou men
er aan wanhopen, dat deze staat ooit bij
machte zal zijn zich uit zijne vernedering op
te heffen."
Belet*.
Brussel, 27 Dec. De Kamer be
paalde heden met 71 tegen 30 stemmen het
legercontingent op 42.800 man, hetgeen
nooit mag worden overschreden.
Brussel, 27 Dec. In de loop van
eene geheime zitting besloot de Senaat ©en
subsidie van 15.000 frs. toe te staan voor
de ontvangst van de leden van het inter
parlementaire congres.
Brussel, 27 Dec. De voorzitter van
de conferentie tot regeling van den invoer
van wapenen in Afrika heeft eene rede ge
houden tot begroeting van de nieuwe regee
ring in België. Hij bracht de woorden in
herinnering, waarin Koning Albert bij 't be
stijgen van den troon de Belgische koloniale
politiek kenschtste, die is eene politiek van
me n sc lil ie vend heid en vooruitgang en te
goed harmoniseert met de gevoelens, waar-'
cloor de conferentie is bezield, om niet bij
haar den meest sympathieken weerklank te
vinden. Aan ziine wenschen voor den Ko
ning knoopte hij vast eene hulde voor de be
vallige Koningin en voor de Belgische ko
ninklijke familie.
Namens de vreêmde diplomaten sloot von
Giers zich hierbij aan.
De conferentie ging daarna over tot de
behandeling van de adviezen der verschillen
de gemachtigden betreffende de vroeger aan
gehouden artikelen.
Fr«akrijk.
P a r ij s 2 7 Dec. In de Kamer ant
woordende op de vraag, welke oplossing hij
deukt te geven aan de belangrijke kwestie
van den internationalen vrede, aan de orde
gesteld op de Haagsehe conferentie, zeide
Pichon, dat hij twaalf wetsontwerpen zal
indienen tot goedkeuring van afzonderlijke
arbitrage-verdragen. De minister zal er
zijn best voor doen om in de verdragen,
welke in de toekomst zullen gesloten worden
de clausule der verplichte arbitrage te doen
opnemen. Hij bracht hulde aan het vrucht
bare initiatief der interparlementaire confe
rentie en zal zich niet verzetten tegen een
subsidie aan het bureau te Brussel, doch
de Interparlementaire Unie moet hare volle
onafhankelijkheid bewaren.
P a r ij s 2 7 Dec. De minister Pichon
nam heden in de Kamer het woord tot
beantwoording van verschillende interpel
latie» over de buitenlandsche politiek. Hij
deed uitkomen, dat Frankrijk, al breidt
het zijne verdedigingsmiddelen uit, met
greote volharding en met veel nut mede
werkt tot instandhouding van den vrede.
Frankrijk heeft naast zijn bondgenoot
schap met Rusland nog ententes gesloten en
vriendschapsbetrekkingen aangeknoopt, die
zijn gezag vermeerderen, en het maakt zich
dit moreele gezag ten nutte om te werken
voor de eensgezindheid onder de volken. Mi
nister Pichon bracht hulde aan den arbeid
van de Haagsehe conferentie.
De betrekkingen van Frankrijk met alle
regeeringen zijn door vriendschap doordron
gen. Parijs en Petersburg waren nooit te
voren zoo innig verbonden als thans. Pichon
herinnerde aan de bezoeken, die de Czaar
en de president van de republiek en de
Fransche en Russische ministers hebben ge
wisseld.
De Engelsch-Russische tcenadering was
een element te meer om onze bij uitstek
hartelijke verhouding met Engeland goed te
doen werken. Dat er overeenstemming be
staat tusschen Rusland en Italië, bleek ook
uit de samenkomst van de vorsten dezer
heidelanden.
Pichon constateerde, dat de moeilijkhe
den met Duitschland omtrent Marokko uit
den weg zijn geruimd. Het sluiten van het
Fransch-Duitsche verdrag had tot gevolg
eene dadelijke ontspanning tusschen de twee
volken en verbetering van den diplomatic-
ken toestand in Europa.
Dit verdrag betreft geen andere zaak dan
de Marokkaansche kwestie*
Het Marokkaansche vraagstuk heeft op
gehouden eene oorzaak van ongerustheid te
zijn. Dit beteekent niet, dat zich in Marok
ko geen moeilijkheden meer zullen voor
doen, maar omtrent alle vragen, die op deze
tribune zijn behandeld, is men met de
Marokkaansche gezanten tot overeenstem
ming gekomeen.
Omtrent de Balkanzaken zeide de minis
ter Men moet dankbaar zijn jegens Rus
land voor zijne bemiddeling tusschen Tur
kije en Bulgarije. De staatkunde van
Frankrijk, die er naar streefde den vrede
te handhaven, werd zeer vergemakkelijkt
door de goede betrekkingen tusschen Frank-
rflk en Oostenrijk-Hongarije en zoo kon
den deze ernstige moeilijkheden op vrede
lievende wijze uit den weg geruimd wor
den.
De minister betuigde de sympathie van
Frankrijk voor de jong-Turksche leiders en
hij constateerde, dat de regeering te Kon-
stantinopel niets onbeproefd heeft gelaten
om de orde in Armenië te herstellen
Het bestuur van Kreta kan op het oogen
blik nog niet voor goed geregeld worden
wanneer de tijd daarvoor aangebroken is,
zullen de zes belanghebbende groote mo
gendheden tot de regeling medewerken.
In antwoord op eene vraag omtrent dé
overeenkomst tusschen de Fransche regee
ring en de Abessynische spoorwegmaat
schappij, zeide de minister, dat de overeen
komst door de Aethiopische regeering niet
was aangenomen, omdat zij door een vijan
dige groep was voorgesteld als een inbreuk
op de souvereiniteit van den keizer van
Abessynië.
De minister Pichon is een voorstander
van de internationalisatie van den Bagdad-
spoorweg; hij is niet betrokken geweest in
de oprichting te Parijs van een Zwitsersch-
Duitsch syndicaat voor den aanleg van dien
spoorweg.
De minister eindigde met do verklaring,
dat de buitenlandsche politiek van de
Fransche republiek bevorderlijk is voor de
Fransche belangen en voor het behoud vau
den vrede.
De laatste mededeeling van El Mokri,
het hoofd van het Marokkaansche gezant
schap, die aan het departement van buiten
landsche zaken te Parijs is ontvangen, loopt
over de vraag der financieele waarborgen
van de leening, welke vraag nog hangen
de' was gebleven. Daar de mededeeling van
Mokri bevredigend is, kan de overeenstem
ming als verkregen beschouwd worden.
■ng«l«n<L
De dag der ontbinding van het Lagerhuis
is nu officieel vastgesteld op Maandag .'0
Januari. Op dien dag zullen ook de oproe
pingen aan de kiezers voor de verkiezing
j van het nieuwe parlement uitgaan. Tot dus-
ver was algemeen aangenomen, dat die op-
roepingen den 8en Januari zouden uitgaan,
en in overeenstemming daarmee was in een
aantal districten de dag van de stemming
reeds bepaald. Dat zal nu moeten worden
veranderd.
Volgens eene officieele lijst, uitgegeven
door de Labour Party, zullen door die par
tij voor 78 zetels in het parlement candi
date!! gesteld worden.
Spanje.
Volgens een bericht uit Madrid zal de
Spaansche Kamer in den loop van Januari
1910 ontbonden worden. De verkiezingen
voor de nieuwe Kamer zullen in Maart
plaats hebben en de nieuwe cortes zal in
April geopend worden.
Het bericht over onderhandelingen met
het Vaticaan tot wijziging van het sedert
1851 bestaande concordaat, wordt in Madrid
als voorbarig gekenschetst.
Het verzoek van Ferrer's nabestaanden
en erfgenamen, tot de Spaansche regeering
gericht, om in het bezit te worden gesteld
van de nalatenschap van den ter dood ge
brachte, is van de hand gewezen. De ver
beurdverklaring zal nu binnen zeer korten
tijd een voldongen feit zijn.
Rowland.
Uit Petersburg wordt bericht, dat het
Russische ministerie nieuwe bepalingen heeft
bekrachtigd, waarbij wordt voorgeschreven,
dat voortaan in Finland alle stukken, die
van de kanselarij van den gouverneur-gene
raal uitgaan, moeten gesteld zijn uitslui
tend in het Russisch, zonder bijvoeging vau
een Finsche of een Zweedsche vertaling.
Uit Petersburg wordt aan de Vossische
Ztg. bericht, dat het vast schijnt te staan,
dat Woskvessenski, de moordenaar van ko
lonel Karpow, identiek is met een persoou,
die eenige weken geleden door Boeerzew in
Parijs onder denzelfden naam als politie
spion ontmaskerd word. De politie verklaart
zijne daad met- den wensch om zich voor
zijne partijgenooten te rechtvaardigen.
Kolonel Karpow moet in zeer nauwe be
trekkingen tot Woskressenski gestaan heb
ben, want hij heeft de woning, waarin de
aanslag werd gepleegd, geheel voor hem in
gericht en hem zoozeer vertrouwd, dat hij
de woning niet eens door een politieagent-
liet bewaken en zich tegenover den portier
voor den oom van den 'bewoner uitgaf. Er
is geconstateerd, dat de aanslag werd uit
gevoerd met eene helsche machine, die met
een inhoud van 15 pond dynamiet onder de
sofa, waarop Karpow zat, was aangebracht.
De lont was door middel van eene electri-
sche leiding door Woskressenski aangesto
ken. Woskressenski moet de zoon van een
Russisch geestelijke uit Jekaterinoslaw zijn,
die sedert tien jaren de Russische geheime
politie dient. In revolutionaire kringen
droeg hij den bijnaam Popowitsch, omdat
hij de zoon van een pope is.
TMrk*«.
Konstantinopel, 27 Decem-
b er. Aan den vooravond der opening
van de procedure tot herziening van
het indertijd tegen Midhat Pacha ge
voerde proces, verklaarde de erfprins
Joessoef Izzeddin uitdrukkelijk aan den
zoon van Midhat, dat zijn vader Abdul
Azis zelfmoord heeft gepleegd. Abdul Ha-
mid heeft de lezing van een moord verzonnen
om Abdul Azis te onteeren.
Aan het departement van buitenlandsche
zaken te Rome is van den Italiaauscben
consul-generaal in Hoheida bericht ontvan-
35 »oo*
RUDOLF HIRZOG.
Gustav Wiflkotten moest lachen. ,,Saul
trok -uit, om eene 'verdwaalde ezelin te zoe
ken, en vond een kroon."
,,Lk heb noig nooit aan je .intelligentie ge
twijfeld, Gusta'v."
„Ben je nu klaar met je onzin?"
„Uk (ben klaar. Maar onzin was het niet.
Je schaamt je alleen
„Ik? Waarvoor? Ik hen tooh tot je gdko-
men."
„Ja, leeperd, oemda't Ik geen Emilie heet
Hij stond' op oan te vertrekken. „Ver
geef me dia't dik je gestoord ihelb, makelJe
hebt je tijidi aan mij verspilld).
„Volstrekt niet. Ik helb me zeiden zoo
goed geamuseerd
„Als je jarig bent, krijg je een hans
worst.
„Ach, jullie ijdele mannen Ais wij vrou
welijke 'hansworsten er niet waren, zou het
een tiro-ostelOoe vervellende poppenkast' wer
denHeldenvereeinng Gustav, ibij zooveel
bewondierende hoogachting zou ik buiten
adem raken. Duiifkolt van tijd tot tijd maar
eene over ons heen, dan zijn we voor jullie
(beo-ren der 6dhepping, ui et meer bang, en
jullie hebt het voordeeddat we je heldenrok
aflbortefcelen."
„Adieu, Mabel."
„Adieu, zwager. En zooalis gezegd: ont
vang juffrouw Zinters in den kring van je
dierbaren.'
„Als dab niet het zuiverste leedvermaak
is, dan is het
„De zuiverste schoonzusterlijke liefde."
„Laat me d'r uit. Anders verwissel i'k de
begrippen
„Arme kerel. Ik zal zien wat ik nog
voor je doen kan."
„Alsjeblieft niet. Ik heb genoeg, meer
dan genoeg!" t
Toen .hij bulten was, wist hij niet of hij
zich ergeren of laohen zou. Verbeterd
had zijn bezoek den toestand in geen geval.
Verbeterd? Vei-warder, mioeiëlijker, belache
lijker was hij geworden! Hoe zou hij nu nog
dat gevaarlijke, domme ding, Gretohen,
kunnen ontvangen, nadat de mooie spotlus
tige vrouw daarboven in haar hel verlicht
salon met hem en zijn avontuur den spot
gedreven had „Hooggeachte vriend en
weldoener 1Dalt was cm van schaamte in
dien grond to zinken. Gustav Wiskotten en
Gretohen Zinters! Over diag!1
„Emilie 1"
„Wat wou hij, Mabel? Ik dorst van angst
nauwelijks adem halen."
„Ik hoop van vreugdeVerbeeld je, de
lieve God heeft je gebed gehoord."
„Spreek niet zoo lichtzinnig. Welk ge
bed?"
„Dat 'hij G-ustav een heel domm©n streek
uit zou laten halen."
„Het is toch niets ergs?"
„Neen, neen maar bovenmate
doim I"
Zo wierp zich in hare armen en lachte.
„Stel je voor: ihij in zijn hernieuwd© waar
digheid van vader en opvoeder, geheel ver
vuld met het geluk, zijne kinderen weer
bij zich te hebben, en in de hoop verkee
lend, dat de moeder het spoor der kinder
tjes weldra volgen zalEn te midden van
deze moede'lijke verkregen©, nog1 niet geheel
tot een goed eind© gebrachte idylle, waarbij
hij juist plian heeft de plaats van goden va
ler weer in te nemen, komt hem een klein
avontuur, het eenige van zijn onbestorven
weduwnaarschop, overvallen en verstoort,
zijne verheven stemming juist nu dOor de
lastige herinnering aan een oogenblik van
menschelijike zwakheid."
.Gustw
„Hij heeft eens voor vijf minuten den
vroolijken meneer uit willen 'hangen. Deze
prachtvolle, ongetemde beer. En is niet
tegenstaande zijne vermomming als 'beer be
kend geworden. Een feledn meisje zou hem
den ring door den neus willen trekken en
Ihem laten dansen."
„Wie?"
„Juffrouw Gretohen Zinters.
„Ach, lieve hemel," zeide Emilie Wiskot
ten verlicht, „die is op de familie gesteld.
„Wat? Hartje, je bent in staat de zaak
van den juisten 'kant te 'bekijken? Je lacht?
Je lacht? Emilie!"
„Ja, dacht je dan," lachte Emilie Wiskot
ten in de on,arming! Ihairer schoonzuster, dlait
ik me zoo maar zonder meer door de eerste
de ibesie zou lalten overvleugelen? Ben ik
dan zoo 'leelijik? Of zoo dom? Waartoe zou
den dan de zes maanden der scheiding goed
geweest zijn? Met een half dozijn had hij
het aan kunnen knoopen, terwijl ik er niet
was. Maar nu nu Iben ik er weer"
„Nu hen jij er weer!
Maibed staarde hare schoonzuster verhaas-d
aian, en las op haar gelaat dten humor in de
waardigheid en de waardigheid in den hu
mor. Z© .hielld eene vrouw in de armen, die
in niets oneer ibij haar adhter stond. Die er
naar verlangde Ihaiar examen af te kunnen
leggen.
„Wat idenk je te d|oen?"
„Ik zal hem toch wel moeten hel'pen."
„Morgen al?"
„Het liefst reeds vandaag."
„.Juffrouw Zinters heeft voor morgen 'haar
bezoek aangekondigd en G-ustav weet van
verlegenheid geen raad. Het kleine avon
tuur was hem gdheel ontbchoten. Nu
schaamt hij zich voor de kinderen en in de
kinderen voor jou."
„I'k zal hean uit de verlegenheid helpen,
Mabel. Ik zal ja ik zal maken dat
ik er bij ben. En vertel het me nu eens
uitvoeriger."
Mabel begon. En toen zo Gustav als be
schermer ©ener theater-novice .beschreef
Schiller in die -eene, de .poedleaikwast in d©
an,diere snuioiSvurSt, de Jiaibrick .in 'heit 'hoofd en
dc sl'aven'trouw in het hart, legde Enulie
Wiskotten-haar de hand op den mond'. „Dat
geloof je zelf niet."
Ze liep door het salon, zette hier een pho
tographic recht, streek daar over een kris
sen, staarde peinzend voor zich, werd af
wisselend bleek en rood.
„Kan ik je 'helpen, Emilie?
„Kan ik niet te-leplhonoereo?"
„Ga mee naar Wilhelm'e werkkamer.
Waar moet er een boodschap heen gezonden
worden?
„Ik 'heb slechts zijn reriscostuum hier. Ik
zou, als jij hdb goed vindt, gaarne een paar
toiletten hier willen laten koanen om uit te
kiezen."
„Dat is een prachtig idee. Daar had ik
nog niet aan gedadht."
„Ik zou niet graag," zolo verontschuldig
de zich Emii'lie Whikotiten, „al te veel :bij de
juffrouw af iwiilUen etteken."
„Natuurlijk nidt! Dat is de eenige reden!
Kijk me niet zoo meisjesachtig aan, ik tele-
phoneer al
Tot den avond .toe duurde het passen.
De vrouwen warc-n 'kinderen geworden,
moode, ijdele kinderen, die uit vreugde, dat
men 'hen Hef heeft, willen bekoren. De juf
frouw, die de zichtzonding begeleid' had,
hadden ze weggezonden. Geheel alileen wil
den ze zijn met dón igortdèl van Ap/hrodite,
verklaarde Mabel met eene parodieerende be
weging. Zij knielden tusschen dc schatten
met bloote sdhoudiers, naakte armen, nauw
keurig kleur en snit onderzoekend, zioli aan-
on ui (kleed-end, schor tswoorden en bowon-
derende .uitroepen wisselend, en nogmaals
en nogmaals van kapsel veranderend.
Emilie Wislkotten besloot tot een prinses-
sekleed van fijn, donkergroen lialken. Eene
breede Vaienoienndkant viöL van den schou
der af op de 'buste. Overigens was de jar
pon zonder garneersel, en deed slechts door
den snit de schoonheid van het figuur uit
komen.
Wordt vervolgd.