W°. 1ÖS. Dinsdag 28 December 1909. buitenlandT FEUILLETON. DE WISKOTTENS. 8'" Jnuryaflf. OORTSCH DA ABOBNBMBNTSPRIJS: P«r i nxa*nd»n roor Amersfoortf 1AO. Idem fnu«o per poet- l.M. Aiaonderjjle sommen- •.05. Deee Cournat rereeh^jnt degelijke, behalve op Zom- ea Feeet- defes. idrertentitemededeeliagen ess., gelieve men vóór 11 «wr '■morgens ftjf de Uitgeven is Ie zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrcchtecheitraat 1. Intercomm. Talephoonnummcr 66. PRIJS DER ADVEKTÏNTUH: Van 15 regels f Elke regel meer - O.l#. Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 cents by vooruitbetalen Qroote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedryf beetaan zeer voordeelise bepalingen WA het herhaald adrerteeren in dit Btad, bfl abonnement. Bmk circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvreet toegezonden. A.an hen, die met 1 Januari a. s. op dit blad inteeKenen, worden de nummers die ge durende de maand December nog zullen werschijnenKos teloos toegezonden. Politiek Overzicht De crisis in Griekenland. De crisis in Grieken alnd is voor t oogen- bliik afgewend. Het conflict tusschen de meer derheid van de Kamer en de militaire partij is dloor het ontslag van dien minister van oorlog Lapathiotiis bijgelegd, althans voor t oogenhlikde diepe oorzaak van de crisis is natuurlijk niet zoo gemakkelijk uit den wag te ruimen. Het aftreden van dezen be windsman, dat de meerderheid van de iva- mor trachtte af te dwingenis ten slotte ge schied op verlangen van den offieierenbond zelf, bij wien de minister 't plotseling ver korven 'had. De partijen in de Kamer had hij tegen zich in 't harnas gejaagd, door in de openbare zitting, onder de toejuichingen van het publiek op de tribune, uit te roe pen: „Zoolang het volk toestemt, heeft de oppositie van de politiekers weinig te betee- kenen". De officieren maakte hij van zich afkeerig, doordat 'hij, om zich een wit voetje bij hen te verschaffen, eene groote bevorde ring aankondigde, hetgeen als eene beleedi- gend werven om hunne gun6t werd - opge vat en hiermee beantwoord werd, dat de landlsidlrukkerij döor officieren werd be stormd, die de besluiten, welke te zetten wa ren gegeven, stuk scheurden en van het bondsbeetuur de afzetting van Lapaillhiotte easdbten. Met de militaire tuciht is het, zoo als men ziet, nog treurig gesteld, maar het reddende moment is thans juist deze zwak heid. De koning is voor 't oogenblik uit eene ernstige verlegenheid verlost, maar om het kwaad met den wrrtel te kunnen uit roeien, zou er nog heed wat meer moeten gebeuren De Vossische Ztg. kenschetst den toestand aldus ,,De militaire bond, die in de laatste week van Augustus de leiding van de staatszanen aan zich heeft getrokken, staat aan het ein de van hare wijsheid. Uit vaderlandslie vende smart over het verval van het vader land geiboren, had hij zich een hoog doel ge steld. De scherpe oritiek, die hij veerde te gen al het bestaande, verzekerde hem de in stemming 'en ondersteuning van de overwe gende meerderheid van het volk. en de edele ijver waarmee hij ging aan liet veran deren van het staCatfewezen, verschafte hem de glordool van een redder van den staat. Aan zijn hoofd, trad, als ongekroond koning van het land, oen man van omzichtigheid, werkkracht, goeden wil en reine handen. De omstandigheden voor het slagen van de groote taak waren gunstig. Aan de eene zijde afgewerkte, met den tegenzin van de nijvere en werkende standen bal aden par tijen, aan de andere zijde nieuwe mannen die, door de sympathie van de massa gedra gen, de macht hebben oan het goede, waar naar zij streefden, ook dioor te zetten. En nu lijden zij toch schipbreuk, nu zij zijn gekomen aan een punt, waarop niet. alleen, hetgeen begrijpelijk zou zijn, het door hen mishandelde parlement niet verder wil mee doen, maar ook de bevolking van hen af valt. Zij hebben te beslissen of zij den diwang, dien zij tot dusver met den sabel, in de scheed© uitoefenden, met getrokken sa bel zullen voortzetten of, om een burger oorlog te vermijden, zich liever zelf tot wer keloosheid willen veroordeelen De fout van den militairen bond is zijn gemis aan inzicht voor de zaken van het openbare leven. Hij wilde te snel rijden en kwam daardoor te struikelen. Hem ont breekt wat den Grieken over 't geheel ont breekt de zelfkennis. Al zijne plannen rei ken verder dan wat de Grieksche natie in staat is te volbrengen. Het arme, kleine, zwakke, mishandelde volk kan de legers niet uit den grond stampen, die de militaire bond wil oprichten. Het kan niet in de plaats van de allertreurigste marine, waar over het tegenwoordig beschikt, binnen kor ten tijd eene oorlogsvloot scheppen, die respect inboezemt. Het kan niet de gelden opbrengen, die voor de talrijke ontworpen sociale hervormingen noodig zouden zijn, en het kan nog veel meer niet bereiken waar mee de wettenfabriek van den militairen bond het gelukkig wil maken. Zoo is. men tot den huidigen dag niet verder gekomen dan de indiening en, als het goed ging, de aan neming van wetsvoorstellen. Hoe echter deze in de werkelijkheid moeten worden om gezet, is nog altijd een geheim, dat niemand in staat is op te lossen. De bevolking ging grootendeels zóó lang mee met den militairen bond, totdat zij tot hare teleurstelling merkte, dat er om haar eigen geld gedobbeld werd. Idealen zijn iets heel mooiszoodra men er echter geld voor moet geven, keert het blad zich om. Betalen wil niemand. Vele weken werden doorge bracht met te twisten over de vraag, welke buurman moest bloeden. De nieuwe belastin gen maakten 'het volk afkeerig van den nieu wen bond. En 'het psychologische moment maakten de oude partijen zich ten nutte om ook hunnerzijds het juk van den militairen bond af te schudden. Theoiokis koos eene be- lcedigende uitdrukking van den minister van oorlog tot voorwendsel om de Kamer den rug toe te keeren, Rallis verklaarde zich op dit punt met hem homogeen, en deed mee aan de staking, de Atheenscbe gilden druk ten den militairen bond hun wantrouwen uit, in de provincie had de bond reeds van den beginne af met eene vrij sterke oppositie te rekenenwie weet 'hoe hij uit dit laby rinth een uitweg zal vinden. Als een doodelijk gewonde doet Grieken land wanhopige pogingen om zich op te beuren, en het zinkt altijd weer terug. Het is- een treurig, medelijden wekkend schouw spel, dat deze vruchtelooze pogingen bieden. Niet op eensgezindheid, maar op twist en strijd is deze staat geschoeid. Hij heeft in de vele tientallen jaren van zijn bestaan niet eene stevige politieke organisatie kun nen vestigen. Het Griekendom zelf draagt daarvan de schuld. Dat het de schuld op andere factoren wil schuiven, is een men- schelijk begrijpelijk streven. Wanneer men echter weet waartoe sedert Augustus de beste gelegenheid, bestaat hoe de Grieken, zonder eenige beïnvloeding, ook niet van de zijde van den Koning, die geheel uitgescha keld is, tegen elkaar werkzaam zijn, hoe zij niet in staat zijn de fondamenten van een njeuw staatsgebouw te leggen, dan tzou men er aan wanhopen, dat deze staat ooit bij machte zal zijn zich uit zijne vernedering op te heffen." Belet*. Brussel, 27 Dec. De Kamer be paalde heden met 71 tegen 30 stemmen het legercontingent op 42.800 man, hetgeen nooit mag worden overschreden. Brussel, 27 Dec. In de loop van eene geheime zitting besloot de Senaat ©en subsidie van 15.000 frs. toe te staan voor de ontvangst van de leden van het inter parlementaire congres. Brussel, 27 Dec. De voorzitter van de conferentie tot regeling van den invoer van wapenen in Afrika heeft eene rede ge houden tot begroeting van de nieuwe regee ring in België. Hij bracht de woorden in herinnering, waarin Koning Albert bij 't be stijgen van den troon de Belgische koloniale politiek kenschtste, die is eene politiek van me n sc lil ie vend heid en vooruitgang en te goed harmoniseert met de gevoelens, waar-' cloor de conferentie is bezield, om niet bij haar den meest sympathieken weerklank te vinden. Aan ziine wenschen voor den Ko ning knoopte hij vast eene hulde voor de be vallige Koningin en voor de Belgische ko ninklijke familie. Namens de vreêmde diplomaten sloot von Giers zich hierbij aan. De conferentie ging daarna over tot de behandeling van de adviezen der verschillen de gemachtigden betreffende de vroeger aan gehouden artikelen. Fr«akrijk. P a r ij s 2 7 Dec. In de Kamer ant woordende op de vraag, welke oplossing hij deukt te geven aan de belangrijke kwestie van den internationalen vrede, aan de orde gesteld op de Haagsehe conferentie, zeide Pichon, dat hij twaalf wetsontwerpen zal indienen tot goedkeuring van afzonderlijke arbitrage-verdragen. De minister zal er zijn best voor doen om in de verdragen, welke in de toekomst zullen gesloten worden de clausule der verplichte arbitrage te doen opnemen. Hij bracht hulde aan het vrucht bare initiatief der interparlementaire confe rentie en zal zich niet verzetten tegen een subsidie aan het bureau te Brussel, doch de Interparlementaire Unie moet hare volle onafhankelijkheid bewaren. P a r ij s 2 7 Dec. De minister Pichon nam heden in de Kamer het woord tot beantwoording van verschillende interpel latie» over de buitenlandsche politiek. Hij deed uitkomen, dat Frankrijk, al breidt het zijne verdedigingsmiddelen uit, met greote volharding en met veel nut mede werkt tot instandhouding van den vrede. Frankrijk heeft naast zijn bondgenoot schap met Rusland nog ententes gesloten en vriendschapsbetrekkingen aangeknoopt, die zijn gezag vermeerderen, en het maakt zich dit moreele gezag ten nutte om te werken voor de eensgezindheid onder de volken. Mi nister Pichon bracht hulde aan den arbeid van de Haagsehe conferentie. De betrekkingen van Frankrijk met alle regeeringen zijn door vriendschap doordron gen. Parijs en Petersburg waren nooit te voren zoo innig verbonden als thans. Pichon herinnerde aan de bezoeken, die de Czaar en de president van de republiek en de Fransche en Russische ministers hebben ge wisseld. De Engelsch-Russische tcenadering was een element te meer om onze bij uitstek hartelijke verhouding met Engeland goed te doen werken. Dat er overeenstemming be staat tusschen Rusland en Italië, bleek ook uit de samenkomst van de vorsten dezer heidelanden. Pichon constateerde, dat de moeilijkhe den met Duitschland omtrent Marokko uit den weg zijn geruimd. Het sluiten van het Fransch-Duitsche verdrag had tot gevolg eene dadelijke ontspanning tusschen de twee volken en verbetering van den diplomatic- ken toestand in Europa. Dit verdrag betreft geen andere zaak dan de Marokkaansche kwestie* Het Marokkaansche vraagstuk heeft op gehouden eene oorzaak van ongerustheid te zijn. Dit beteekent niet, dat zich in Marok ko geen moeilijkheden meer zullen voor doen, maar omtrent alle vragen, die op deze tribune zijn behandeld, is men met de Marokkaansche gezanten tot overeenstem ming gekomeen. Omtrent de Balkanzaken zeide de minis ter Men moet dankbaar zijn jegens Rus land voor zijne bemiddeling tusschen Tur kije en Bulgarije. De staatkunde van Frankrijk, die er naar streefde den vrede te handhaven, werd zeer vergemakkelijkt door de goede betrekkingen tusschen Frank- rflk en Oostenrijk-Hongarije en zoo kon den deze ernstige moeilijkheden op vrede lievende wijze uit den weg geruimd wor den. De minister betuigde de sympathie van Frankrijk voor de jong-Turksche leiders en hij constateerde, dat de regeering te Kon- stantinopel niets onbeproefd heeft gelaten om de orde in Armenië te herstellen Het bestuur van Kreta kan op het oogen blik nog niet voor goed geregeld worden wanneer de tijd daarvoor aangebroken is, zullen de zes belanghebbende groote mo gendheden tot de regeling medewerken. In antwoord op eene vraag omtrent dé overeenkomst tusschen de Fransche regee ring en de Abessynische spoorwegmaat schappij, zeide de minister, dat de overeen komst door de Aethiopische regeering niet was aangenomen, omdat zij door een vijan dige groep was voorgesteld als een inbreuk op de souvereiniteit van den keizer van Abessynië. De minister Pichon is een voorstander van de internationalisatie van den Bagdad- spoorweg; hij is niet betrokken geweest in de oprichting te Parijs van een Zwitsersch- Duitsch syndicaat voor den aanleg van dien spoorweg. De minister eindigde met do verklaring, dat de buitenlandsche politiek van de Fransche republiek bevorderlijk is voor de Fransche belangen en voor het behoud vau den vrede. De laatste mededeeling van El Mokri, het hoofd van het Marokkaansche gezant schap, die aan het departement van buiten landsche zaken te Parijs is ontvangen, loopt over de vraag der financieele waarborgen van de leening, welke vraag nog hangen de' was gebleven. Daar de mededeeling van Mokri bevredigend is, kan de overeenstem ming als verkregen beschouwd worden. ■ng«l«n<L De dag der ontbinding van het Lagerhuis is nu officieel vastgesteld op Maandag .'0 Januari. Op dien dag zullen ook de oproe pingen aan de kiezers voor de verkiezing j van het nieuwe parlement uitgaan. Tot dus- ver was algemeen aangenomen, dat die op- roepingen den 8en Januari zouden uitgaan, en in overeenstemming daarmee was in een aantal districten de dag van de stemming reeds bepaald. Dat zal nu moeten worden veranderd. Volgens eene officieele lijst, uitgegeven door de Labour Party, zullen door die par tij voor 78 zetels in het parlement candi date!! gesteld worden. Spanje. Volgens een bericht uit Madrid zal de Spaansche Kamer in den loop van Januari 1910 ontbonden worden. De verkiezingen voor de nieuwe Kamer zullen in Maart plaats hebben en de nieuwe cortes zal in April geopend worden. Het bericht over onderhandelingen met het Vaticaan tot wijziging van het sedert 1851 bestaande concordaat, wordt in Madrid als voorbarig gekenschetst. Het verzoek van Ferrer's nabestaanden en erfgenamen, tot de Spaansche regeering gericht, om in het bezit te worden gesteld van de nalatenschap van den ter dood ge brachte, is van de hand gewezen. De ver beurdverklaring zal nu binnen zeer korten tijd een voldongen feit zijn. Rowland. Uit Petersburg wordt bericht, dat het Russische ministerie nieuwe bepalingen heeft bekrachtigd, waarbij wordt voorgeschreven, dat voortaan in Finland alle stukken, die van de kanselarij van den gouverneur-gene raal uitgaan, moeten gesteld zijn uitslui tend in het Russisch, zonder bijvoeging vau een Finsche of een Zweedsche vertaling. Uit Petersburg wordt aan de Vossische Ztg. bericht, dat het vast schijnt te staan, dat Woskvessenski, de moordenaar van ko lonel Karpow, identiek is met een persoou, die eenige weken geleden door Boeerzew in Parijs onder denzelfden naam als politie spion ontmaskerd word. De politie verklaart zijne daad met- den wensch om zich voor zijne partijgenooten te rechtvaardigen. Kolonel Karpow moet in zeer nauwe be trekkingen tot Woskressenski gestaan heb ben, want hij heeft de woning, waarin de aanslag werd gepleegd, geheel voor hem in gericht en hem zoozeer vertrouwd, dat hij de woning niet eens door een politieagent- liet bewaken en zich tegenover den portier voor den oom van den 'bewoner uitgaf. Er is geconstateerd, dat de aanslag werd uit gevoerd met eene helsche machine, die met een inhoud van 15 pond dynamiet onder de sofa, waarop Karpow zat, was aangebracht. De lont was door middel van eene electri- sche leiding door Woskressenski aangesto ken. Woskressenski moet de zoon van een Russisch geestelijke uit Jekaterinoslaw zijn, die sedert tien jaren de Russische geheime politie dient. In revolutionaire kringen droeg hij den bijnaam Popowitsch, omdat hij de zoon van een pope is. TMrk*«. Konstantinopel, 27 Decem- b er. Aan den vooravond der opening van de procedure tot herziening van het indertijd tegen Midhat Pacha ge voerde proces, verklaarde de erfprins Joessoef Izzeddin uitdrukkelijk aan den zoon van Midhat, dat zijn vader Abdul Azis zelfmoord heeft gepleegd. Abdul Ha- mid heeft de lezing van een moord verzonnen om Abdul Azis te onteeren. Aan het departement van buitenlandsche zaken te Rome is van den Italiaauscben consul-generaal in Hoheida bericht ontvan- 35 »oo* RUDOLF HIRZOG. Gustav Wiflkotten moest lachen. ,,Saul trok -uit, om eene 'verdwaalde ezelin te zoe ken, en vond een kroon." ,,Lk heb noig nooit aan je .intelligentie ge twijfeld, Gusta'v." „Ben je nu klaar met je onzin?" „Uk (ben klaar. Maar onzin was het niet. Je schaamt je alleen „Ik? Waarvoor? Ik hen tooh tot je gdko- men." „Ja, leeperd, oemda't Ik geen Emilie heet Hij stond' op oan te vertrekken. „Ver geef me dia't dik je gestoord ihelb, makelJe hebt je tijidi aan mij verspilld). „Volstrekt niet. Ik helb me zeiden zoo goed geamuseerd „Als je jarig bent, krijg je een hans worst. „Ach, jullie ijdele mannen Ais wij vrou welijke 'hansworsten er niet waren, zou het een tiro-ostelOoe vervellende poppenkast' wer denHeldenvereeinng Gustav, ibij zooveel bewondierende hoogachting zou ik buiten adem raken. Duiifkolt van tijd tot tijd maar eene over ons heen, dan zijn we voor jullie (beo-ren der 6dhepping, ui et meer bang, en jullie hebt het voordeeddat we je heldenrok aflbortefcelen." „Adieu, Mabel." „Adieu, zwager. En zooalis gezegd: ont vang juffrouw Zinters in den kring van je dierbaren.' „Als dab niet het zuiverste leedvermaak is, dan is het „De zuiverste schoonzusterlijke liefde." „Laat me d'r uit. Anders verwissel i'k de begrippen „Arme kerel. Ik zal zien wat ik nog voor je doen kan." „Alsjeblieft niet. Ik heb genoeg, meer dan genoeg!" t Toen .hij bulten was, wist hij niet of hij zich ergeren of laohen zou. Verbeterd had zijn bezoek den toestand in geen geval. Verbeterd? Vei-warder, mioeiëlijker, belache lijker was hij geworden! Hoe zou hij nu nog dat gevaarlijke, domme ding, Gretohen, kunnen ontvangen, nadat de mooie spotlus tige vrouw daarboven in haar hel verlicht salon met hem en zijn avontuur den spot gedreven had „Hooggeachte vriend en weldoener 1Dalt was cm van schaamte in dien grond to zinken. Gustav Wiskotten en Gretohen Zinters! Over diag!1 „Emilie 1" „Wat wou hij, Mabel? Ik dorst van angst nauwelijks adem halen." „Ik hoop van vreugdeVerbeeld je, de lieve God heeft je gebed gehoord." „Spreek niet zoo lichtzinnig. Welk ge bed?" „Dat 'hij G-ustav een heel domm©n streek uit zou laten halen." „Het is toch niets ergs?" „Neen, neen maar bovenmate doim I" Zo wierp zich in hare armen en lachte. „Stel je voor: ihij in zijn hernieuwd© waar digheid van vader en opvoeder, geheel ver vuld met het geluk, zijne kinderen weer bij zich te hebben, en in de hoop verkee lend, dat de moeder het spoor der kinder tjes weldra volgen zalEn te midden van deze moede'lijke verkregen©, nog1 niet geheel tot een goed eind© gebrachte idylle, waarbij hij juist plian heeft de plaats van goden va ler weer in te nemen, komt hem een klein avontuur, het eenige van zijn onbestorven weduwnaarschop, overvallen en verstoort, zijne verheven stemming juist nu dOor de lastige herinnering aan een oogenblik van menschelijike zwakheid." .Gustw „Hij heeft eens voor vijf minuten den vroolijken meneer uit willen 'hangen. Deze prachtvolle, ongetemde beer. En is niet tegenstaande zijne vermomming als 'beer be kend geworden. Een feledn meisje zou hem den ring door den neus willen trekken en Ihem laten dansen." „Wie?" „Juffrouw Gretohen Zinters. „Ach, lieve hemel," zeide Emilie Wiskot ten verlicht, „die is op de familie gesteld. „Wat? Hartje, je bent in staat de zaak van den juisten 'kant te 'bekijken? Je lacht? Je lacht? Emilie!" „Ja, dacht je dan," lachte Emilie Wiskot ten in de on,arming! Ihairer schoonzuster, dlait ik me zoo maar zonder meer door de eerste de ibesie zou lalten overvleugelen? Ben ik dan zoo 'leelijik? Of zoo dom? Waartoe zou den dan de zes maanden der scheiding goed geweest zijn? Met een half dozijn had hij het aan kunnen knoopen, terwijl ik er niet was. Maar nu nu Iben ik er weer" „Nu hen jij er weer! Maibed staarde hare schoonzuster verhaas-d aian, en las op haar gelaat dten humor in de waardigheid en de waardigheid in den hu mor. Z© .hielld eene vrouw in de armen, die in niets oneer ibij haar adhter stond. Die er naar verlangde Ihaiar examen af te kunnen leggen. „Wat idenk je te d|oen?" „Ik zal hem toch wel moeten hel'pen." „Morgen al?" „Het liefst reeds vandaag." „.Juffrouw Zinters heeft voor morgen 'haar bezoek aangekondigd en G-ustav weet van verlegenheid geen raad. Het kleine avon tuur was hem gdheel ontbchoten. Nu schaamt hij zich voor de kinderen en in de kinderen voor jou." „I'k zal hean uit de verlegenheid helpen, Mabel. Ik zal ja ik zal maken dat ik er bij ben. En vertel het me nu eens uitvoeriger." Mabel begon. En toen zo Gustav als be schermer ©ener theater-novice .beschreef Schiller in die -eene, de .poedleaikwast in d© an,diere snuioiSvurSt, de Jiaibrick .in 'heit 'hoofd en dc sl'aven'trouw in het hart, legde Enulie Wiskotten-haar de hand op den mond'. „Dat geloof je zelf niet." Ze liep door het salon, zette hier een pho tographic recht, streek daar over een kris sen, staarde peinzend voor zich, werd af wisselend bleek en rood. „Kan ik je 'helpen, Emilie? „Kan ik niet te-leplhonoereo?" „Ga mee naar Wilhelm'e werkkamer. Waar moet er een boodschap heen gezonden worden? „Ik 'heb slechts zijn reriscostuum hier. Ik zou, als jij hdb goed vindt, gaarne een paar toiletten hier willen laten koanen om uit te kiezen." „Dat is een prachtig idee. Daar had ik nog niet aan gedadht." „Ik zou niet graag," zolo verontschuldig de zich Emii'lie Whikotiten, „al te veel :bij de juffrouw af iwiilUen etteken." „Natuurlijk nidt! Dat is de eenige reden! Kijk me niet zoo meisjesachtig aan, ik tele- phoneer al Tot den avond .toe duurde het passen. De vrouwen warc-n 'kinderen geworden, moode, ijdele kinderen, die uit vreugde, dat men 'hen Hef heeft, willen bekoren. De juf frouw, die de zichtzonding begeleid' had, hadden ze weggezonden. Geheel alileen wil den ze zijn met dón igortdèl van Ap/hrodite, verklaarde Mabel met eene parodieerende be weging. Zij knielden tusschen dc schatten met bloote sdhoudiers, naakte armen, nauw keurig kleur en snit onderzoekend, zioli aan- on ui (kleed-end, schor tswoorden en bowon- derende .uitroepen wisselend, en nogmaals en nogmaals van kapsel veranderend. Emilie Wislkotten besloot tot een prinses- sekleed van fijn, donkergroen lialken. Eene breede Vaienoienndkant viöL van den schou der af op de 'buste. Overigens was de jar pon zonder garneersel, en deed slechts door den snit de schoonheid van het figuur uit komen. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1909 | | pagina 1