Donderdag 20 lanuari 1910. BUITENLAND. FEUILLETON. DROOMLEVEN. Juargang, ABONNEMENTSPRIJS: Per S maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem frauco per post- 1.50. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant versohynt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. AdvertentiSnmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur 's morgens bij de Uitgeven in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. (Jtrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f 0.50. Elke regel meer - O.IO. Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 eents bij vooruitbetaling. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tel het herhaald adverteeren in dit Bxad, by abonnement. Eook circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvcao* toegezonden. Kennisgevingen. Burgemeester eu Wethouders van Amersfoort maken bekenddat op heden een afschrift "van liet proces-verbaal, vermeldende dien uitslag der op 18 Januari 1910 gehouden stemming, ter ver kiezing van twee leden-patroons van de Kamer van Arbeid' voor de Bouwbedrijven te Amers foort, i's aangeplakt, terwijl zoodanig afschrift voor een ieder ter gemeente-secretarie, kamer no. 8, ter inzage is nedergelegd. Amersfoort, den 23. Januari 1910. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Secretaris, De Burgemeester, J G.STENFEÏHT KROESE. WU1JTIERS. Politiek Overzicht De verkiezingsstrijd in Engeland. Sedert Zaterdag wordt in Engeland de strijd aan de stembus gevoerd, die is uitge lokt door het den 30en November door bet hoogerhuis genomen 'besluit om de beslissing over de begrooting te verdagen totdat bet volk zijn oordeel daarover zou hebben uitge sproken. Dat kon natuurlijk niet anders ge schieden, dan door het lagerhuis, dat de begrooting bad aangenomen in overleg met de regeering, te ontbinden en de 'kiezers bij een te roepen tot benoeming van nieuwe af gevaardigden. Nu is men met het kiezen van nieuwe leden ongeveer tot op de helft. De steden (de boroughs) zijn lot dusver hoofdzakelijk aan de "beurt geweest; thans zijn het de counties (graafschappen), dus de plattelandsdistricten, die aan de beurt zijn om hunne afgevaardigden te benoemen. Wanneer men de uitkomsten overziet, die tot dusver verkregen zijn, dan is het resul taat aldus Aan de zijde van de regeering staan de liberalen met de arbeidspar'tij (labourparty) en de nationalisten (Ieren) als bondgenooten. Tegenover de regeering staan de unionisten (conservatieven). Aan het einde van Zaterdag, den eersten stemmingedag, waren, met inbegrip van de zonder strijd gekozen leden, gekozen 37 liberalen, 6 labourmannen, 5 Ieren, te zamen 48, en 43 conservatieven. In het vo rige parlement waren deze zetels bezet door 51 liberalen, 6 labour-mannen en 5 Ieren, te zamen 62, en 29 conservatieven. De con servatieven waren dus van 29 tot 43 opgeko men zij hadden 14 stemmen gewonnen. Maandag, den tweeden stemmingsdag, werd de verhouding aldus Gekozen 79 libe ralen, 14 lalbourmannen, 13 Ieren, te zamen 106, en 92 conservatieven. Dezelfde zetels waren vroeger bezet met 105 liberalen, 17 labourmannen, 13 Ieren, te zamen 135, en 63 conservatieven. De regeeringspartijen, die vroeger 72 stemmen op de conservatieven vooruit hadden, zagen nu bun voorsprong tot 14 teruggebracht; zij hadden 28 plaatsen aan hunne tegenstanders verloren. De derde dag, Dinsdag, wijzigde de cijfers aldusGekozen 99 liberalen, 19 labourman nen, 28 Ieren, te zamen 146, en 120 conser vatieven. In bet ontbonden parlement wa ren deze plaatsen bezet met 137 liberalen, 23 labourn annen, 28 Ieren, te zamen 188, .en 78 conservatieven. De regeeringspartijen hadden aan het einde van dezen dag 41 plaatsen verloren, die als winst aan de con servatieven ten goede kwamen. Voor den dag van gisteren hebben wij al leen de telegrafische berichten tot onze be schikking. De laatst ontvangen opgave ver meldt als gekozen 118 liberalen, 23 labour mannen en 44 Ieren, te zamen 184,' en 129 conservatieven In 't geheel zijn nu 314 van de 670 zetels bezet. De conservatieven hebben tot dusver 47 plaatsen gewonnen. De conservatieven zijn dus niet onbelang rijk in kracht vooruitgegaan. Maar voordat zij \ian eene overwinning kunnen spreken, moet er nog heelwat meer gebeuren. Vier jaren geleden, in Januari 1906, brachten de verkiezingen voor het nu ontbonden parle ment aan de conservatieven eene verplette rende nederlaag. In de vier jaren, die se dert verloopen zijn, hebben de liberalen en kele plaatsei. in het lagerhuis verlorenmaar hunne meerderheid was, toen het besluit tot ontbinding genomen werd, toch nog zóó- aan zienlijk, dat de conservatieven 168 plaatsen moeten winnen om bet te brengen tot do kleinst-' mogelijke meerderheid in het nieuwe parlement. Nu zijn de plaat sen in het nieuwe lagerhuis nagenoeg vcor de helft bezet, maar de door de conservatieven behaalde winsten bedra gen lang niet de helft van 168. Zullen zij in de districten, waar de kiezers nog aan de stembus mceten komen, gelukkiger zijn? De tijd zal bet moeten leeren, maar hunne eigen verwachting daaromtrent schijnt niet groot te zijn. Onder den indruk van de uitkom sten, die de eerste stemmingsdag leverde, schreef de Times, dat de behaalde winsten niet zoo groot waren als door optimisten werd venvacht-; een ander conservatief or gaan, de Sunday Times, schreef zelfs, dat de uitkomsten vrij teleurstellend zijn voor hen, die op eene krachtige conservatieve meerderheid hadden gehoopt. Die indruk versterkt zich, wanneer men de uitkomsten van de volgende dagen nagaat, en is oor zaak voor de Observer om de hoop op het be halen van de meerderheid op zijde te zetten en te verklaren, dat het misschien meer dan één verkiezing zal kosten om het radicalis me te bedwingen, onder opmerking, dat men van den beginne af er slechts op gerekend heeft de meerderheid van die regeering te verzwakken en in verdere verkiezingen te doen te niet gaan, zooals ook is geschied met de groote hervormingsgezinde meerderheid van 1832. Daarentegen straalt de hoop op een goe den einduitslag door in 'de opmerking van de Daily Chronicle, een liberaal orgaan, dat wel sedert 1906 eene zekere achtergaande beweging van den slinger is waar te nemen, maar dat die beweging binnen zoo nauwe grenzen'beperkt blijft, dat als de graafschap pen eenigszins aan de zaak van het volk trouw bliji'en, de regeering in gebiedende sterkte uit de verkiezingen zal terugkomen. Wanneer men aanneemt, dat de tegen woordige regeeringspartij de meerderheid zal behouden, dan blijven er nog verscheidene andere vragen bestaan. Vooreerst de vraag of deze meerderheid krachtig genoeg zal zijn om eene hervorming van het hoogerhuis af te dwingen of alt-hans het tot grooter mee gaandheid te nopen. Verder de vraag of de meerderheid groot genoeg zal zijn om de- liberale partij niet in eene gevaarlijke af hankelijkheid van de Ieren te doen komen. Eindelijk de vraag of de uitslag van dezen strijd eiken twijfel uitsluit, dat Engeland trouw zal blijven aan het vrijhandelsstèlsel. Dat zijn vragen, die ieder op zich zelf van groot gewicht zijn. Duitschland. De voorzitter van den rijksdag, graaf Stolberg-Wernigerode, is ziek, zoodlat hij! sedert de rijksdag weer bijeengekomen is, de zittingen niet heeft kunnen presideeren. Hij is beterend, maar aal zich nog eenigen tijd moeten ontzien en het bed moeten hou den. België. Brussel, 19 Jan. Betreffende bet gerucht van een huwelijk tusschen prins Napoleon en prinses Clementine verklaarde de secretaris van den prins, dat nog vol strekt geen besluit genomen is. De zaak kan thans niet overwogen worden, omdat het Bel gische bof nu in den rouw is. Engeland. Londen, 19 Jan. Sinds den laatst ge telegrafeerden uitslag zijn een unionist en tien nationalisten zonder tegenstand ge kozen. Twee nationalisten zijn gekozen n de stad Cork, nadat hun ze Leis door natio nalisten zelf betwist waren. Londen, 19 Jan. 1 0 u u r 3 0 m i n. Gekozen: 121 unionisten, 100 liberalen,i 22 arbeid&partij en 44 nationalisten De unionisten winnen 52, de liberalen 9, de arbeidlspartij 1. 11 uur. Gekozen123 unionisten, 106 liberalen, 22 arbeid&partij, 44 nationalisten. De unionisten winnen 54 zetels, de libe ralen 9, de arbeidspartij 1. 11 uur 3 0 jn i n. Gekozen 126 unionis ten, 112 liberalen, 23 arbeidspartij, 44 na tionalisten De unionisten winnen 56 zetels, de libe ralen 9, de arbeidspartij 1. 20 Jan. 1 uur voor middags. Gekozen 129 unionisten, 118 liberalen, 23 arbeidspartij, 44 nationalisten. De unionisten winnen 57, de liberhlen 9, de arbeidspartij 1- De verkiezingen in Londen hebben aan de conservatieven één verlies gebrachtHag- gerston, dat in 1908 bij eene tusschentijdis gehouden verkiezing door hen gewonnen was, ging ditmaal weder voor hen verloren. Dit verlies werd echter ruim opgewogen door de winsfc van Greenwich, Kensington (North), Paddington (North), St. Pancras (South) en Woolwich. St. Pancras (West) werd door de liberalen behouden met 10 stemmen meer dierh eid Minister John Burns, die na een hevigen strijd in de Londensche wijk Battersea met 555 stemmen meerderheid herkozen werd, dankte zijne medestanders in eene rede, waarin hij o.a. zei de ,,Wij zijn ©r in geslaagd 8540 stemmen te vereend-gen om den standaard van de re geering, voor vrijhandel, voor de begroo ting en tegen de Lords. Al-s ik niet- naar buiten had moeten gaan om te spreken voor mijne ambtgenooten, voor uwe zaak en voor onze regeering, dan zou ik 1000 stemmen meer gekregen hebben dan nu het geval is. Maar ik had te winnen voor onze zaak en niet voor mij zelf. Het zal u genoegen doen te weten, dat mijn tegenstander, die aan zijne zijde had de brouwers, de distil lateurs, de tariefhervormers en de dames, aan mijn stemmencijfer 555 te kort kwam. Alles in aanmerking genomen, hebben wij 't er bijzonder goed afgebracht. Ik heb niets dan medelijden voor de wapenendie onze tegenstanders hebben gebruikt, de praatjes die zij in omloop hebben gebracht, en de leugens -die werden verteld tegen u en mij. Maar ik bon blij te kunnen zeggen, dat zij zonder uitwerking zijn De zinspeling van minister Burns op de dames, die hij tegen zich had, geeft aan leiding om er op te wijzen, dat de bestrij ding van den kant der dames met grooteu ijver is gevoerd. De hardnekkige pogingen van de suffragettes om het stemrecht te krijgen, zijn bekend uit talrijke episodes van de laatste maanden, deels van grappi- gen, deels van ernstigen aard. In de laat ste jaren hebben in Engelland de politieke vrouwenvereenigingen eene groote vlucht genomen. In dezen verkiezingsstrijd zijn vele vrouwen bijzonder ijverig in de weer geweest om de mannen op te wekken aan de stembus te komen. Vroeger vergenoeg den deze vrouwelijke „Canvassers" zich er mee op den dag der stemming een lint in de partijkleuren aan hare taille te bevesti gen. Ditmaal dragen zij geheele costumes in de partijkleuren Naast de hoofdleuzen in den strijd: vrij handel, protectie, voor of tegen de lords, spelen ook de pensioenen voor ouden van dagen eene groote rol. Lord Lansdowne, de leider van de conservatieven in het hooger huis, heeft de mogelijkheid in uitzicht ge steld, dat de voorwaarden van pensioneering gewijzigd zouden worden. Twee dagen later echter sprak Balfour uitdrukkelijk tegen dat de pensioenen voor ouden van dagen onder eene conservatieve regeering gevaar zouden loopen. Spanje. In den eergisteren gehouden ministerraad iis kennis genomen van een telegram van generaal Marina, waarin het belangrijke en bevredigende resultaatvan den Rif- vald'bocht wordt uiteengezet* Een gedeelte van die troepen van liet Madridsche garni zoen, die aan den veldtocht van Maldlla hebben deelgenomen, is op don terugweg en wordt dagelijks in de hoofd'stad ver wacht. Deze troepen zullen een feestelijken intocht houdenzij zullen voorbij hot ko ninklijke paleis defileeren, en de koninklij ke familie zal hen daar begroeten. In de regeeringskringen wordt geconsta teerd, dat heb incident, dat ontstaan is door de militaire betooging van 12 Januari, voor goed geëindigd is. Er beersoht eene volmaakte rust in alle garnizoenen. Er heb ben slechts 80 officieren aan deze betoo ging deelgenomen; daarvan zijn slechts vijf gestraft; de overigen zullen naar an dere garnizoenen overgeplaatst worden. De regeering is in de geheölo vrijzinnige pers geprezen om haar krachtig optreden, waardoor niet alleen de tucht in het leger is gehandhaafd, maar ook het beginsel, dat liet burgerlijk gezag den voorrang heeft bo ven het militaire De correspondent van die Frankf. Ztg, schrijft naar aanleiding daar van „De krachtige houding van den mi nister van oorlog beeft niet alleen dleze be ginselen maar ook de regeering zelve ge red. Het is namelijk gebleken, dat deze be tooging een politie ken achtergrond bad en 't had gemunt op den val van het liberale kabinet. Een militair vakblad, El Ejercito Espanol, wijst op het onloochenbare poli tieke karakter van die betooging en betreurt, diat officieren van het leger zich daartoe hebben kunnen leenen. Men had blijkbaar op de zwakheid van den minister-president Mo vet gerekend. Daar Moret bij heit uit breken van het minists conflict gewoon is zijne toevlucht te nemen tot'eene verorde ning van het ministerie, meende men, dat hij naar aanleiding van dé betooging der officieren dien minister van oorlog eenvou dig over- boord zou gooien, hetgeen intus- scthen aan den vooravond van die verkie zingen voor de Kamer en na de bekend making van het manifest van don Jaife voor het geheele kabinet noodlottig moest worden. Moret schijnt dit nog tijdig te heb ben iugezienmisschien ook heeft hij zich laten influenceerem door de vastberaden heid van generaal Luque. Barcelona, 14 Jan. Een besluit van buiten vervolging stelling is uitgevaar digd ten gunste van den republikeinschen senator Sol y Ortega, die beschuldigd was van deelname aan de wanordelijkheden van Juli. Portugal. Tegenover h©t officieus© démenti van de ontdekking van een anarcbiisbischein aan slag, heeft de correspondent van de Frankf. Ztg. te Lissabon van den rechter van in structie nogmaals de bevestiging ontvan gen van het vroegere bericht ondier bijvoe ging, dat reeds was vastgesteld, dat het ge zelschap 4000 revolver patronen had ge kocht. Het bericht van buitenlandische bla den, dat men te doen had met een samen zwering tegen het leven van den Koning, was een verzinselde samenzweerders zijn slechts kleine lieden, zoodat het plan fei telijk zonder beteekenis is Hongarije. De eigenhandige brief, waarin den afge treden minister-president Wekerle het ont slag uit den dienst wordt verleend, is in warme termen gesteld. De Koning doet uit komen, dat Wekerle hem en het land on der moeielijke omstandigheden in vele op zichten uitstekende diensten heeft bewezen, en drukt den wensch uit, dat Wekerle zijne beproefde bekwaamheden en veelomvatten de ervaring ook verder in den dienst van het land zal stellen. De overige ministers zijn met eene eenvoudige dankbetuiging ontsla gen. De nieuwe minister-president graaf Khuen, heeft ook eene langdurige audiën tie bij aartshertog Frans Ferdinand, den trooiisopvolger, gehad. Dit bewijst, volgens een correspondent van de Frankf. Ztg., dat hij naar boven een krachtigen steun heeft, wat hem echter in Hongarije meer schaadt dan nut doet. De troonopvolger toch wordt door alle HongaarscTie partijen als een te genstander van de nationale bemoeiingen van het land beschouwd. Degene, die door hem beschermd wordt, is daardoor reeds niet een zeker odium belast. De Hongaarsche rijksdag is tegen Maan dag a.s. bijeengeroepen. Servië. Volgons oen bericht van de Vo&sisch© Ztg. uit Belgrado, is de Koning niét be reid het voorstel van den ministerraad om prins George naar' het buitenland te stu ren, te bekrachtigenhij vreest, dat die prins dan Servië nog meer zal compromit- teeren. Wel zou de Koning er toe te vin den zijn, de hofhouding van prins George te ontbinden, zijne apanage te verminde ren en hem als officier in te dleelen bij den troepmaar daarmee wil de regeering geen genoegen nemen. Bulgarije. De correspondent van de Vossische Ztg. te Sofia "spreekt het gerucht tegen, dat de Koning tegenover den Turkschen gezant den i wensch zou hebben te kennen gegeven den Roman van 11 ANNA WAHLENBERG. Uit het Zweedsch door Betsy Bakker Nort. VIII. Eindelijk was ze op weg aniet den brief. Drie volle uren. htad het gekost om dien te schrijven, telkens had' ze liet pap'ieir ver scheurd en was ze opnieuw beigoninlen. Maar nu was die klaar. Ach, arme Kuleman. Wat zou hij blij zijn als hij hem ontving en hoe veranderd zou zijn gezicht zijn, als bij hem tien einidle gelezen had. Teen ze den heuvel afgedaald! was, hoor de ze haar naam achter zich roepen. En toen ze onilkeek, zag ze Robert Landeli, die met lange schreden trachtte haar te na deren. Zijn gelaat slraaldle, en Agnes moelst plotseling denken aan de Woordlen van dien rechter Ekvalil'dlat Robert een groote ka ter was, dii© zich legem elkeen aan vlij die. Maar ze wilde er niet aan dlenklen. Ze waren kwaadaardig. Ze had toch zélf wel oogen om te zien? En zoo friach als nu kou zijn vreugde toch niet stralen, als deze dioor de ontmoeting met wie ook bon opgewekt worden. Nee, ze moest denken diaL dii© bl ik en dlat gelaat alleen voot haat war<en. Een steun in haar binnenste zei haar dat en vervulde haar van jubelend geluk. ,Ik kom van. de Gyllensporre' szei Ro bert, nadat ze elkaar de hand geschud: had den. „We hebben miet on.s drieën dien nieuwen bouwgrond in oogen,schpUw geno men. En nu zal het plan ontworpen war den. Maar waan.-1 gaat het been-? Willen we samen gaan?" „Een eindje, ik ga naar het station met een brief," antwoordde Agnes. „Nu, ik kan immers dien kléinen omiweg neménEn ga dan mee naar huis om bij on.ï te eten, afgesproken?" Ze aarzelde. Want hoezeer ze genoot van het tegenwoordige geluk, en hoe sterk de verleiding ook voor haar was om dat tie verlengen door d'e ui trio ©digi,nlg aan te ne men, plaatste zich toch haar dbel als een donkere schaduw tusschen haar geweten en haar lust om de hamel uit te steken, om die uitnoodiging aan te nemen. Wanneer zie dien brief in Idle, bus idleieid, hlaidi ze onher roepelijk de lawine aan belt rollen gébracht, die een mensch in die ellende zou, storten. Kon ze zélf dan onmddkMilijk ouiikeieren en genieten van liét leven? Dit- was immers niet anders dan dladelijk op een 'bal gaan, nadat men een goeden vriend dlood geslagen hiad „Dank," zei ze „vandaag nilet. Ik beu niet heel goed gehumeurd." „Een vervelende brief?" Hij wierp een blik op het couvert ;u haar haimd. Zij knikte en antwoordde zacht ja. Plotseling scheen het haar dat hij toch behoorde te weten wat de brief bevatte. Het was eeu offer dat in zijn belang ge daan word, dat voelde ze diuidlellijk. En was het dan niet natuurlijk, dlat degene aan wïen het gebracht werd, daarvan ken nis droeg? Dat zou de onzichtbare band tusschen hen beiden versterken. Het zou een machtig sprekend woord in de stille taal wiorden, oen woord dat dlirect tot bun beider harten spaak. j ,,'t Is aan een goéden vriend," zei zö. i „Hij en ik schrijven elkaar al jaren lang En we hebben heel veel om samen over te» I spreken. Hij is zoo weetgierig en geneigd tot nadenken en studie, en we hebben zoo veel dingen gemeen. Maar bet ergste is dat- het niet mogelijk 'is hem op één punt verstandig te doen zijn. Hij wil maar niet begrijpen dat we niet meer dan goede vrien den voor elkaar kunnen zijn." Robert Landell keek haar opmerkzaam aan. Hij had nooit aan Agnes gedacht als omgeven door aanbidders, en baar mededee- ling verraste hem daarom een weinig. Maar hij was te fijngevoelig om eenige verbazing te laten merken of te glimlachen. „Zoo", zei hij slechts trnrt ernstige aan dacht. En Agnes hechtte bizonder gewicht aan zijn ernst. Ja, ze had wel gedacht dat het hem een schok zou geven, te hooren dat zij iets te maken had met de harte-aangelegen heden van een ander man. „Ik heb getracht het hem zoo duide lijk mogelijk te v or klaren, ofschoon zoo mild en ernstig mogelijk, want het geeft ndets, dat hij aan mij blijft denken," ver volgde ze. „Maar hij wil het niet leeren begrijpen. Hij hoopt dat de tijd veel zal uitrichten en verbeeldt zich dat hij niet kan leven, indien ik niets van hem wil weten." Ze hield een oogenblik op. „Maar nu heb ik hem duidelijk gezegd dat het nergens toe dient om op de toekomst te rekenen" zei ze. „En ik geloof dat hij het nu zal begrijpen." !Ze hadden den weg naar het station be reikt en gingen zwijgend verder. Eens keek Robert haar vlug en vorschend aan, maar toen koek bij weer naar den grond en zweeg opnieuw. Agnes' hart klopte. „Hij heeft begrepen," zei ze. Zonder dat ze iets had behoeven te zeggen, wist hij, dat ze, wat ze deed, voor hem had gedaan, dat zij met 'heel haar verleden gebroken bad, opdat niet de minste gedachte aan, of de geringste verbinding met een ander storend tusschen hen zou staan. En nu liep hij na te denken wat hij haar zou zeggen. Maar evenals zij, kon ook hij zich immers niet an ders uitdrukken dan in duistere, verborgen woorden? Wat ze voor elkaar voelden was immers veroordeeld om voor altijd in de diepte te blijven. Zelfs geen oogenblik mocht het. zich t-ot de oppervlakte verheffen. En ze had gelijk. Hij liep werkelijk na te denken wat hij haar zou zeggen. Gedurende vele jaren, zei ze, bad ze ge correspondeerd met iemand, die van haar hield. Maar hoe zou ze dat zoo lang hebben kunnen doen, indien deze vei-bintenis niet oen zeker welbehagen ook voor haar zelf had. Misschien was het dit geweest wat haar zoo betrekkelijk jong en frisch van uiterlijk en geest had gehouden. Daardoor had ze im mers een vast punt in de werkelijkheid voor de romantische droomen, het liefdesleven dat zoo dikwijls flikkert en licht bij de men- I sohen, lang nadat de jaren hun het recht I geroofd hebben dit te toonen, en dat bij I sommigen nooit gedoofd kan worden, hoe oud ze ook worden. Deze verbinding zei haar immers, dat ze er niet buiten stond. Ze werd begeerd en bemind. En als ze dat door één man werd', dan kon ze het ook door ande ren worden, misschien door iemand dien ze kon liefhebben. Illusies, droomen, sprookjes omzweefden haar nog, vulden haar eenzame uren, gaven haar vreugde, zekerheid en geloof aan zich zelf. En dit alles wilde ze verbrijzelen. Waarom? Was heb een overdreven recht vaardigheidsgevoel? Was het waarheidslief- do? Was het een langzaam gevestigde over tuiging dat ze een mensclienleven benadeelde door hem zoo lang aan zich gebonden te houden? Maar dan, welke drogredenen. Wrelk een wandalisme. Welk een lust tot vernietiging. Ze wist zeker zelf niet hoe voel kwaad zij, zonder gegronde redenen, op 'het punt stond zich zelf to 'berokkenen en waarschijnlijk haar vriend evenzeer. En daarvan moest men getuige zijn. Het station was nu heel dicht bij. Ze konden reeds de donkere brievenbus zien afsteken togen den rooden steenen wand van het gebouw. Met eon haastigen ruk hief hij het hoofd op. „Doe het niet, Agnes" zei hij. ,,WTat.l Wat moet ik niet doen?" vroeg zo verbaasd Nu bégreép ize hém niet. „Doe don brief niet in de 'bus. Verscheur hem, schrijf een anderen." Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1910 | | pagina 1