If'. 111. Jaurgaag. Dinsdag 25 januari 1910. BUITENLAND. FEUILLETON. DROOMLEVEN. ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem fraueo per post1.00. Afzonderlijke nummers0.09. Deze Courant verschijnt dogelyksbehalve op Zon- en Feest dagen. Advertentiön, mededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur 'b morgens by de Uitgeven in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f 0.50. Elke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tfi het herhaald adverteeren in dit Bvad, bjj abonnement. Een" circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht Een gedenkdag: op het gebied der handelspolitiek. Eergisteren was het 50 jaren geleden, dat te Parijs het Engelsch-Fransche handels verdrag werd onderteekend, waarmee de toenmalige Fransche regeering eene bres legde in het destijds bestaande stelsel van bescherming. Op de actie, waarvan dit ver drag het uitgangspunt was, is lang cene reactie gevolgd. Men is thans in het aantal en in het bedrag van de tariefposten veelal teruggegaan tot ver boven de tarieven van 1860; in de angstvalligheid bij de begren zing van iedere concessie staat men meestal weer op het standpunt der verdragen van vóór 1860. Maar op de vraag of de blijde verwachtingen, waarmee vijftig jaren ge leden de vrienden der handelsvrijheid «p steeds voortgaande faciliteiten in de tarief politiek en op eene voortdurende stijging van den internationalen goederenruil reken den, geheel te niet zijn gedaan, behoeft toch niet onvoorwaardelijk een bevestigend ant woord gegeven te worden. In de Vossische Ztg. heeft Max Broemel deze vraag behan deld en hij komt tot het volgende resultaat- ,,Voor zoover het tol-politieke inzicht van de regeeringen en de parlementen in aan merking komt, zal men deze vraag bezwaar lijk kunnen ontkennen. Maar anders staat het met de ontwikkeling van het verkeer Frankrijk's buitenlandsche handel in in- en uitvoer bedroeg in 1858 2777 millioen, in 1908 9090 millioen mark. In hetzelfde tijd perk steeg Engeland's in- en uitvoer van 9564 tot 20,413 millioen mark, de buiten landsclie handel van het Duitsche tolgebied van 2017 tot 14,062 millioen mark. Het be drag van den buitenlandschen handel per hoofd der bevolking was in Frankrijk in 1858 75, in 1908 232 mark, in Engeland steeg het in dat tijdperk van 158 tot 475, in het Duitsche tolgebied van 60 tot 222 mark per hoofd. Of zulk eene toenejning ver is achtergebleven bij de verwachtingen van de mannen van 18601 De 6tijging is vooi een goed deel door de uitbreiding van het wereldverkeer in de ruimte tot stand ge komen. Groote stukken van gansche wereld- deelen zijn in den loop van deze vijftig jaren in het nationale goederenverkeer betrokken. Maar ook het verkeer van de beide bij het verdrag van 1860 betrokken landen onder elkaar vertoont eene aanmerkelijke toene ming. Volgens de Engelsche handelssta tistiek is het goederenverkeer tusschen En geland en Frankrijk van 459 millioen mark in 1860 tot 1534 millioen mark in 1908 ge stegen. De Fransche handelsstatistiek geeft nog iets hoogere cijfers. In ieder geval staat het feit onbetwistbaar vast, dat in den loop van de sedert 1860 verloopen halve eeuw niet alleen gedurende de eerste 15 jaren, waarin vele oude slagboomen Verden opgeruimd, maar ook in de volgende tientallen van jaren, waarin zoovele nieuwe tol barrières zijn opgericht, de internationale goederen- ruil een reusachtige, men mag wel zeggen ongedachte vlucht heeft genomen". Als oorzaken, waardoor dit resultaat is verkregen, noemt de Sohr. in de eerste plaats de aan ellk beschermend stelsel kle vende gebreken, waardoor de verkeerébe- lemmeringen, die de tariefwetgeving in 't leven kan roepen, nooit zóó krachtig kunnen zijn in hare werking als een blik in een protectionistisch tarief misschien zou doen vermoeden. Aan de andere zijde zijn aan houdend en onweerstaanbaar krachten werk zaam, die deze belemmeringen tegenwerken. De menschelijke cultuur is opgebouwd op bet beginsel der arbeidsverdeelingde inter nationale arbeidsverdeeling ie slechts de con sequente toepassing van dit beginsel over de grenzen van de staten heen. Hare krach tigste bevorderaars echter zijn wetenschap en techniek. De arbeid van beidien kan uit den aard niet anders zijn dan arbeid, die de cultuur vooruitbrengt. Het streven van de techniek ligt eeuwig in strijd met liet streven der protectie. Omdat zij niett anders kan, dient de techniek overal en ten allen tijde voor de toenadering der volken en de arbeidsverdeeling onder hen. Het krach tigst is zij zelf door de wetenschap in de hand gewerkt, die in ruimeren zin als op voeder streeft naar hetzelfde doel als de tech niek. De Schr. vindt hierin aanleiding tot eene aansporing om niet te rusten in den strijd, die des te noodiger is omdat juist nu de internationale goederenruil met nieuwe be lemmeringen wordt bedreigd. „Frankrijk maakt zich gereed om binnen weinige maan den een nieuw ultra-protectionistisch tarief in te voeren. De Vereenigde Staten schijnen de mees tb egu n st igi n g tot het voorwerp van een niets ontzienden strijd te willen maken, en óf niet in Engeland liet imperialistische tarief van Cbambdrlain vrooger of later toch nog de overwinning 'behaalt, is de vraag. Wie zou kunnen wagen heden te v<#>rspe'llen hoever de belemmeringen van het wereld verkeer ten slotte worden gedreven? Maar heden gelijk vroeger gelden de woorden, die de jarenlange leider van de Duitsche vrij handelaars tegen Bismarck's tariefpolitiek, Lud-wig Bamberger, in zijne eerste opwek king tot dezen strijd sprak: „Zoo zeker als bet niet het politiek talent van enkele staatslieden is geweest, dat de scheppende kracht van het bedrijfsleven en de heil brengende betrekkingen van mensch tot men6ch en van land tot land duizendvoudig heeft vermeerderd en volkomener heeft ver maakt, maar het wonderbaarlijke voortbren gend vermogen van het natuurkundig onder zoek en den technischen arbeid, zoo zeker moeten alle pogingen om aan de wereld de aan zegen rijke voordeden van 't geen ver kregen is weder te ontnemen, mislukken. De bondgenooten. waarop wij steunen, drijven den spot met alle anderenwant zij heeten Zijne werel dbed win gende Doorluchtigheid de stoom en Hare wereldopwekkende Door luchtigheid de electric iteit Duitschland. B e r 1 ij n, 2 4 Jan. Prins Hendrik der Nederlanden is met gevolg hier aange komen, en heeft in het hotel Esplanade zijn intrek genomen. Op den verjaardag van den Keizer, den 27sten, zullen weer een aantal honds'vors- ten hem in eigen persoon komen geluk- wenschen, o.a. de koningen van Saksen en Wurtemberg, de groothertogelijke paren van Baden en Hessen, de groothertogen van MecklenbulTg-Schwerin en Oldenburg, de hertogen van Saksen-Koburg en Gotha, van Saksen-Altenburg enz. De Rhednisch-WestfailAsche Ztg. bericht, dat de arbeid van den staatssecretaris von Schoen als hoofd van het departement van buitenlandsche zaken als afgesloten kan worden beschouwd. Het blad brengt dit be- rioht in termen, waaruit blijkt, dat het dit aftreden gaarne zou wenschen. Intussehen wordt uil Berlijn aan de Frankf. Ztg. be richt, da' de wonsch hier de vader van de dacht© js Berlijn, 24 Jan. De commissie voor economische zaken heeft heden kennis geno men van de tusschen Berlijn en Washington over de handel squaeet. ie gevoerd© on derhandelingen, waarvan het geheel© dbssner haar wae voorgelegd. De oom- missie sprak hare volledige en onbeperkte goedkeuring uit over de handelwijze van de verbonden regeeringen. Nopens de verdere behandeling van deze zaak waren aan de commissie een aantal vragen gesteld. De besprekingen daarover leidden tot het resultaat, dat de tot dusver gevolgde gedragslijn der verbonden regee ringen volkomen instemming verwierf. Bij .gelegenheid van de opening van de Fransche schilderijententoonstelling te Ber lijn, zal de Fransche gezant op 25 dezer een groot en schitterend feest geven, waar op de Keizer en de Keizerin, de kroon prins en zijne gemalin, prins en prinses Hendrik en prins August. Willem van Prui sen zullen verschijnen. (Aan het feest zal een afvaardiging van het| Institult de Fran ce deelnemen, bestaande uit Léon Bonnat, directeur van de Ecole des Beaux Arts, Henry Roujon, den secretaris van die school, de schilders Fernand Cormon en Gabriel Ferrier, den beeldhouwer Antonin Mercié, den rédacteur van de Révue de J'Art ancien et moderne. Kunstenaars van de groote opera en de Come die Fran q ai se uit Parijs zullen aan het program van den avond meewerken. Het feest wordt met een avondmaaltijd aan kleine tafels besloten. België. Brussel, 25J an. Verscheidene bla den hebben bericht, dat de stichting te Koburg, genaamd de Nieder-Fullbachstich- ting, zal worden aangevallen door de Bel gische prinsessen en dat de Duitsche regee ring officieel zal optreden tot verdediging van de rechten van Koburg. De National zegt, naar aanleiding daarvan, dat het Duit sche rijk niet behoeft tusschen beide te ko men, omdat het hertogdom Saksen-Koburg - Gotha, dat autonoom is, in het bezit is van souvereine rechten. Frankrijk. Par ij s, 25 Jan. De Kamer bracht heden het debat over de int-esrpellatiën omtrent de verdediging van de leekenschool ten einde door de aanneming, met 385 tegen 137 stemmen, van eene motie van vertrou wen in de regeering. Engeland. Londen, 24 Jan. De stand van de verkiezingen is nu aldus. Gekozen 219 unionisten, 187 liberalen, 83 arbeid?partij68 nationalisten. De unionisten winnen 101 zetels, de li beralen 13, de arbeidspartij 1. De kanselier der schatkist Lloyd George is herkozen te Carnawes met 3183 stemmen tegen 2105 op den unionist Vincent. Zijne meerderheid bedroeg dus 1078 stemmen. In 1906 was zij 1224 stemmen. 1 uur namiddag. Gekozen nog 9 liberalen. De cijfers van de gekozenen der andere partijen zjn onveranderd. Londen, 24 J an. 3 uur 30 min. na middags. Gekozen 219 unionisten, 200 libe ralen, 33 leden van de arbeiderspartij en 68 nationalisten De winstcijfers zijn onveranderd gebleven Bij de verkiezingen, die h' len bekend werden, heeft geen der partijen winsten be haald. De liberalen hebben 15 oude zetels b >uden, maar in de meeste gevallen was hunne meerderheid achteruit gegaan. Heden wordit in 30 districten gestemd, maar slechts van 6 districten wordt heden avond den uitslag bekend. De libérale candii-daat is te Torquay geko zen met de geringe meerderheid van 11 stem men, de liberale meerderheid t. Romford, in 1906 8855 stemmen, is thans gedaald tot 1957. Tot diusver zijn 520 leden gekozen150 plaatsen zijn nog te vervullen. De unionis ten hopen op nog meer winsten. De politieke toestand wekt groote belang stelling met het oog op het feit, dat als de nationalisten mochten ©temmen met de con servatieven, de regeering in de minderheid zou zijn. Maar er ie niets bepaalds békend omtrent de plannen van de regv-ring. 10 uur 30 minuten namid dags. Gekozen 220 unionisten, 200 libéra len, 34 arbeiderspartij, 69 Ieren. De unionisten winnen 102 zetels, de libe ralen 13, de arbeidspartij 1. 25 Jan. 3 uur voormiddags. G kozen 221 unionisten, 201 liberalen, 34 arbeidspartij, 69 nationalisten. De unionisten winnen 103 zetels. Londen, 24 Jan Na oen onder zoek van verscheidene maanden heeft de magistraat van de rechtbank in Bowstreet heden de uitlevering gelast van den Zweed- schen scheikundigen dr. Ekenberg, die be schuldigd is van poging tot moord door het zenden van bommen door middel van de post aan verschillende personen in Zweden. Ekenberg heeft vergunning gekregen om in beroep te gaan Sedert de vorige opgave zijn de liberalen een Weinig opgekomen de cijfers bedragen nu220 conservatieven, 203 liberalen, 83 arbeidspartij en 68 nationalisten. Van de 670 plaatsen zijn 524 bezet. Sir Henry Norman, de assistent-postmees ter-generaalzeide in eene rede, diat naar zijne schatting de regeeringspartij eene meerderheid van 60 tot 120 stemmen zou krijgen. Haar eerste werk na het bijeen komen van het parlement zou zijn met het hoogerhuis af te rekenen, de begrootang te dóen aannemen, de wetten tot afschaffing van het meervoudige stemrecht en tot het houden van alle stemmingen op één dag aannemen en de straffen tegen het beïnvloe den van de kiezers verscherpen. Een andere regeeringsman, de vice-staats- secrebaris van binnenlandse he zaken i -as terman heeft in eene rede, die hij iti Redhil.1 hield zich de opmerkelijk© uit drukking laten ontvallen: „Misschien zul len reed; als wij weinige maanden verder zijn op nieuw algemeen© verkiezingen plaats hebben". Do unionistische bladen doen uitkomen, dat het kabinet-Asquith onvermijdelijk in de afhankelijkheid van de Ieren zal komen en het bestaan van zijn ministerie daardoor steeds aan een zij dien draadje zal hangen. De Observer geeft aan de unionisten den raad zich onverwijld gereed te houden voor nieuwe verkiezingen in den loop van de volgende zes maanden, zich niét te ver zetten tegen de aanneming van de begroo- ting en hunne volle kracht te bewaren tot de behandeling van de kwestie va.n homerule voor Ierliand en het afweren van de bewe ging tegen die lords. Spanje. De uit den veldtocht bij MeJiilla in Ma drid teruggekeerde legorafdeeOing bestond uit de Madridseihe jagerabrigadfe onder gene raal Tovar, Aan dien f eestelij ken intocht na men ook de vijf Maxiiridiscthe b-ait-aiiMons met bijbel;oorenden trein, de spoorwegpionier© de afdeelingen ludhtedhippere en hospitaal soldaten en voort® een regiment artillerie en de koninklijke «lanen deel. Ook eenige Spaansdhgezdndie Marokkanen, d;i© op het oorlogsterrein als gidsen hadden gediend, be vonden zich in dien stoet. Naast generaal Tovar werd het mét een lauwerkrans ver sierde lijfpaard van den gesneuvelden gene- i nnl Pin tos aan den teugel geleid. F mensohenmenigte was zoo groot, dat de foldaten soms moeilijk er door konden dringen. Wat bet schouwspel daardoor aan uiterdijken glans verloor, dat werd aan har te' ijkneid weer goedgemaakt. Voor de geval lenen werd den vólgen den dag een plechtige dj oden mis in de Maria Ohristdna kerk ge- b. u-oen in tegenwoordigheid van die autori teiten, de diplomatie en deputatiën van het ga/ir zoen. Er werden talrijke onderscheidingen ver leend. De generaals Weyler en Polaviejn kregen den maarschalksstaf, generaal Mari na, de opperbevelhebber in Melilla, het grootkruis van de Maria Christina-orde. Hongarije Budapest, 24 J an. Bij de openipg van de zitting van de Kamer werd voor lezing gedaan van den brief van den Koning, waarin wordt medegedeeld het ontslag van het kabinet Wekerle en de benoeming van het kabinet Khuen-Hedervary. Graaf Khuen las eene regeeringsverkla- ring vy»or. Hij verklaart, dat het doel, dat met de samenstelling van het kabinet wordt nagestreefd, is aan de crisis een einde te maken. Wanneer het onmogelijk is den steun van de Kamer te krijgen, dan is het kabinet voornemens tot verkiezing van een nieuwe Kamer over te gaan Over de bankkwesiie zal de regeering èeu wetsontwerp tot regeling van de kwestie in dienen. Over het kiesreéhtvraagstuk verklaart de minister, dat hij gekomen is tot aanneming van het algemeen stemrechthij wil echter de historische traditiën van Hongarije bevei ligen. De regeering dient eene voorloopige be- grootingswet en een wetsontwerp tot bekrach tiging van het handelsverdrag met Rumeniö in en stelt de kwestie van vertrouwen voor de beide ontwerpen. De ondervoorzitter van de Kamer stelt voor de beide ontwerpen in handen te stel len van eene commissie van onderzoek. De beraadslaging zal morgen wonden voortge zet In het magnatenhuis werd de regeerings- verklaring eveneens voorgelezen. Sommige sprekers van de oppositie verklaarden zich tegen het programma, maar graaf Tisza sprak eene groote lofrede op graaf Khuen uit. Het magnatenhuis nam een besluit aan, Roman van 15 ANNA WAHLENBERG. Uit het Zweedsch doob Betsy Bakker Nobt. Maar hij schudde het hoofd met een zwak lachje. Ze mocht niets voor hem doen. En ofschoon hij haar dankte en zei dat ze lief was, voélde ze dart, Hij haar ,weg wensohte. Wat zou ze doen? Ze moest gaan. Maar vóór de trage voeten haar uit de kamer droe gen, bleef ze nog eens staan. „Robert, je hebt immers met den rechter Ekvall afgesproken, dat hij hier eens een avondje zou komen? Zal ik hem nu telefo- neeren?" „Vandaag niet." Hij had de pen weer opgenomen, en zat over de kaarten heengebogen. Nu -kon ze geen enkele reden meer beden ken om langer te blijven. Ze ging heel lang zaam de nog overblijvende schreden naar de deur, opdat misschien nog een geschikt idee haar in zou vallen. Maar er kwam er geen. En toen moest ze wél gaan, en de deur tus schen hen beiden sluiten. Toen ze terugkwam, was de huiskamer leeg. Ingeborg had haar kans waargeno men, en was naar de keuken naar de dienst meisjes gegaan, waar de stemming in elk geval vroolijktr was, en Flora dacht er niet aan haar terug te roepen. Ze ging voor het vuur zitten, dat uit gebrek aan voedsel 6lecht brandde, en slechts bestond uit een paar zwarte, rookendo blokken hout, waar over kleine onrustige vlammetjes speelden. Daar zat ze lang. En zoo diep was de stilte rondom haar, dat de bel buiten haar deed opspringen, alsof ze gewekt werd uit de nachtelijke rust. De trippelende treden van het dienstmeis je klonken in de gang, en dadelijk daarop Agues' vragende, luide stem. Flora stond aarzelend op, om haar te 'be groeten. Ze was het nog niet met zich zelf eens, of ze haar zou verzoeken binnen te ko men of niet, want Robert had van avond immers geen vreemden willen zien. Maar ze was nauwelijks opgestaan, of Agnes stond op den drempel, hijgend en rood van de wan deling, die bizonder gehaast scheen geweest te zijn. „Zit je hier alleen?" vroeg de nieuw-aan- gekomene En zonder antwoord af te wachten, voegde ze er in dezelfde ademhaling bij „Hoe is het met Robert? Waar is hij? Is hij terneergeslagen?" (Ze was blijkbaar al op de hoogte. „Zoo," zei Flora „heb je het gele zen 1' „Ja, ik heb mijnheer Ekvall ontmoet. Hij had de courant bij zich uit de stad. 't Is schandelijk, 't Is het toppunt van onrecht vaardigheid!. Ik ikon iwedkelijk niet naJlaJfcén hier te komen. En Robert, hoe neemt hij het op?" „Hij werkt", zei Flora. Wel wist ze dat hij niet werkte, maar hij had immers gezegd dat hij het zou doen, en ze meende dat het hem een zekere waardig heid gaf, wanneer men hem voorstelde voor zijn werktafel. Nauwelijks had ze het gezegd, toen de deur van de teekenkamer open ging en de persoon, over wien ze spraken, er uit trad. Een goflf van vreugde steeg op in Agnes' horst, joeg het bloed naar haar gelaat. Hij 'had haar gehoord, haar stem <had hém naar buiten gelokt, toen <hij zich verborgen ihad voor aUle andere mensdhen. 't Was haar een ibewijs van den thcimelijken band, die tusteehen (hen beiden bestond. „Ik héb het gelezen," zei ze, terwijl ze zij n hand! koontsdjg! -drukte ,en ik moest hierheen oan te zeggen, diat ik het genieten, onveran'twoiordleldjk /vindi. Een menigte kraidhltage veroordeelingen van do voorbarige ertiek stroomde van baar lippen, -zoodiat Robert -zeQf nauwelijks een woord er tusschen kon krijgen, en dat wae ook niet noo(d-i|g, want izij drukte zidh zoo Volledig, zoo verontwaardigd ©n zoó vól vuur ovór id© Zaak uit, Idlat hij zalf liet nooit beter zou kunnen doen. Zijn geöoJat (werd -vroollijker, hij haalde lichter adem, precies ad sof hij zolf lucht aan zijn gevoelen had iverséhaft. Hij kwam weer in evenwicht En beneflohte begon bij medelijden te gevoelen -met doen armen cri ticus, die er zoo van Iiangs kréég, en dat bnaciht (hem ter op zijn 'beurt toe om te bere- dóneeren hoé zullk -soort artikelen gewoon lijk tot stand' llcwamén. Voldoend© gekalmeerd1 en bedaard oan op een stoelleuning te kunnen gtaian ritten, oefende hij ook in-vloed uit op Agnes' heftig heid, zood'at ook zij kon gaan ritten oan met meer kalmte idé zaak te kunnen behandelen. En hoe veaöbantdüjg en 'begrijpend spraken ze nu. Flora, die in een hodk Van de sofa gekro pen was, een eindtje van de bekte dttsoutee- rendten, bewonderend© hen. Misschien was hét n-iét idünékb kwaadge zindheid die gemiaakt luald, diat. de criticus geschreven had, zooafl® hij dóodi,'' meende Ag nés. Voel eerder was liet dé 'lusft om oorspronkelijk te zijn, oan niet hetzelfde te zeggen als a/lle anderen. Robert had Lm- m'ers -voortdurend zoo véél -lof van alle kan ten gekregen? „Ja, zeiker, dalt 'had 'hij, 't gaf niets of hij -al prot-efeite-eald©. En daar liet dn elk géval die regél -is, dat geen mensch volkomen is, wekt het- altijd oppositie wanneer iemand in de -wolken verheven woédt. Men begint te zoeken naar fouten, vindt altijd er wel eeni- ge, en dan is de .sjedhte kritiek klaar. Ja zeker, alles berust op hét gezichts punt van hetwelk men 't liefst een zaak (bekijkt," zei Robert, schommelend met zijn beenen, izliitbend op 'die stjodllLeunin-g, tóen trok hij aan de nueutwe e!i|ga'ar, blies een giToote rookwolk .uit en vólgde- dez© in haar tocht maar boven Hij bad nu 'dén psyfchólogisóhen gang van het ontstaan van het. artikel volkomen duidelijk voor zich. Bovenal waren de ge voelens werkzaam, waarover Agne® gespro ken had', de criticus had alles met oen scherp, waakzaam oog bekeken, en toen had hij aan hét doel van het gebouw ge dacht, nu had hij een uitgangpunt. Het was opgericht om ziekte te genezen, en ziekte is iets lieel ernstig©, daarom moest alles wat er mee in verband étond zeer ern stig rijn. Maar het sanatorium was vroo- lijk licht en luchtig, dat paste niet hij de opvatting van den beoordeel aar hoe het moest zijn, en daarom werd het in zijn oogen een suikerbakkers kunstwerk, een onding. 'Maar had hij in plaats daarvan eraan gedacht dat de zieken op alle mogelijke wij- zo op'gevroolijkt en licht en hoopvol ge stemd moesten worden, dan .had hij mis schien, evenals de moeste anderen, het een feeënslot gevonden Alles berust op het ge zichtspunt. Och, ate ik zoo goed kon spre ken dacht Flora, terwijl zo samenge- kropen zat in 'haar sofahoek, en ze voelde rich zoo klein en onbéteekenenid, dat ze rieh liefst zou verborgen hebben achter de ge borduurde kussens. Alles wat ze zeiden vond ze logisch en voortreffelijk. En t was haar of zc dat alles al eens zelf had be dacht. 'f. Vervelende was dat ze hét niet zco duidelijk voor zich had dat ze het in woorden kon uitdrukken. Ze w«6 er zoo dicht bij geweest, maar had het niet kun nen weergeven in do passende uitdrukkin gen. En zoo was het altijd. Ze voelde dat zoo veel haar voorbij zweefde, maar ze kon het niet begrijpen en vasthouden. En dan kwam een vreemde cn zei wat zij gezegd moest hebben. Zoo was het vroe ger gewoest en zo© was het nu. Daar zat Agnes op haar plaats en verhief Robert's moed opnieuw en leidde hem, op trcosten- de gedachten, die met veel schijn van waar heid de slecht© critiok terugbracht tót een produkt van zuiver toevalligheid. Och, waarom had zijn eigen arme vrouw niet zoo kunnen spreken? I Yordt ver volgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1910 | | pagina 1