If'. 111.
Jaurgaag.
Dinsdag 25 januari 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DROOMLEVEN.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem fraueo per post1.00.
Afzonderlijke nummers0.09.
Deze Courant verschijnt dogelyksbehalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiön, mededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
'b morgens by de Uitgeven in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tfi
het herhaald adverteeren in dit Bvad, bjj abonnement. Een"
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
Een gedenkdag: op het gebied der
handelspolitiek.
Eergisteren was het 50 jaren geleden, dat
te Parijs het Engelsch-Fransche handels
verdrag werd onderteekend, waarmee de
toenmalige Fransche regeering eene bres
legde in het destijds bestaande stelsel van
bescherming. Op de actie, waarvan dit ver
drag het uitgangspunt was, is lang cene
reactie gevolgd. Men is thans in het aantal
en in het bedrag van de tariefposten veelal
teruggegaan tot ver boven de tarieven van
1860; in de angstvalligheid bij de begren
zing van iedere concessie staat men meestal
weer op het standpunt der verdragen van
vóór 1860. Maar op de vraag of de blijde
verwachtingen, waarmee vijftig jaren ge
leden de vrienden der handelsvrijheid «p
steeds voortgaande faciliteiten in de tarief
politiek en op eene voortdurende stijging
van den internationalen goederenruil reken
den, geheel te niet zijn gedaan, behoeft toch
niet onvoorwaardelijk een bevestigend ant
woord gegeven te worden. In de Vossische
Ztg. heeft Max Broemel deze vraag behan
deld en hij komt tot het volgende resultaat-
,,Voor zoover het tol-politieke inzicht van
de regeeringen en de parlementen in aan
merking komt, zal men deze vraag bezwaar
lijk kunnen ontkennen. Maar anders staat
het met de ontwikkeling van het verkeer
Frankrijk's buitenlandsche handel in in-
en uitvoer bedroeg in 1858 2777 millioen, in
1908 9090 millioen mark. In hetzelfde tijd
perk steeg Engeland's in- en uitvoer van
9564 tot 20,413 millioen mark, de buiten
landsclie handel van het Duitsche tolgebied
van 2017 tot 14,062 millioen mark. Het be
drag van den buitenlandschen handel per
hoofd der bevolking was in Frankrijk in
1858 75, in 1908 232 mark, in Engeland
steeg het in dat tijdperk van 158 tot 475,
in het Duitsche tolgebied van 60 tot 222
mark per hoofd. Of zulk eene toenejning ver
is achtergebleven bij de verwachtingen van
de mannen van 18601 De 6tijging is vooi
een goed deel door de uitbreiding van het
wereldverkeer in de ruimte tot stand ge
komen. Groote stukken van gansche wereld-
deelen zijn in den loop van deze vijftig jaren
in het nationale goederenverkeer betrokken.
Maar ook het verkeer van de beide bij het
verdrag van 1860 betrokken landen onder
elkaar vertoont eene aanmerkelijke toene
ming. Volgens de Engelsche handelssta
tistiek is het goederenverkeer tusschen En
geland en Frankrijk van 459 millioen mark
in 1860 tot 1534 millioen mark in 1908 ge
stegen. De Fransche handelsstatistiek geeft
nog iets hoogere cijfers. In ieder geval staat
het feit onbetwistbaar vast, dat in den loop
van de sedert 1860 verloopen halve eeuw niet
alleen gedurende de eerste 15 jaren, waarin
vele oude slagboomen Verden opgeruimd,
maar ook in de volgende tientallen van
jaren, waarin zoovele nieuwe tol barrières
zijn opgericht, de internationale goederen-
ruil een reusachtige, men mag wel zeggen
ongedachte vlucht heeft genomen".
Als oorzaken, waardoor dit resultaat is
verkregen, noemt de Sohr. in de eerste
plaats de aan ellk beschermend stelsel kle
vende gebreken, waardoor de verkeerébe-
lemmeringen, die de tariefwetgeving in 't
leven kan roepen, nooit zóó krachtig kunnen
zijn in hare werking als een blik in een
protectionistisch tarief misschien zou doen
vermoeden. Aan de andere zijde zijn aan
houdend en onweerstaanbaar krachten werk
zaam, die deze belemmeringen tegenwerken.
De menschelijke cultuur is opgebouwd op
bet beginsel der arbeidsverdeelingde inter
nationale arbeidsverdeeling ie slechts de con
sequente toepassing van dit beginsel over
de grenzen van de staten heen. Hare krach
tigste bevorderaars echter zijn wetenschap
en techniek. De arbeid van beidien kan uit
den aard niet anders zijn dan arbeid, die
de cultuur vooruitbrengt. Het streven van
de techniek ligt eeuwig in strijd met liet
streven der protectie. Omdat zij niett anders
kan, dient de techniek overal en ten allen
tijde voor de toenadering der volken en de
arbeidsverdeeling onder hen. Het krach
tigst is zij zelf door de wetenschap in de
hand gewerkt, die in ruimeren zin als op
voeder streeft naar hetzelfde doel als de tech
niek.
De Schr. vindt hierin aanleiding tot eene
aansporing om niet te rusten in den strijd,
die des te noodiger is omdat juist nu de
internationale goederenruil met nieuwe be
lemmeringen wordt bedreigd. „Frankrijk
maakt zich gereed om binnen weinige maan
den een nieuw ultra-protectionistisch tarief
in te voeren. De Vereenigde Staten schijnen
de mees tb egu n st igi n g tot het voorwerp van
een niets ontzienden strijd te willen maken,
en óf niet in Engeland liet imperialistische
tarief van Cbambdrlain vrooger of later toch
nog de overwinning 'behaalt, is de vraag.
Wie zou kunnen wagen heden te v<#>rspe'llen
hoever de belemmeringen van het wereld
verkeer ten slotte worden gedreven? Maar
heden gelijk vroeger gelden de woorden, die
de jarenlange leider van de Duitsche vrij
handelaars tegen Bismarck's tariefpolitiek,
Lud-wig Bamberger, in zijne eerste opwek
king tot dezen strijd sprak: „Zoo zeker als
bet niet het politiek talent van enkele
staatslieden is geweest, dat de scheppende
kracht van het bedrijfsleven en de heil
brengende betrekkingen van mensch tot
men6ch en van land tot land duizendvoudig
heeft vermeerderd en volkomener heeft ver
maakt, maar het wonderbaarlijke voortbren
gend vermogen van het natuurkundig onder
zoek en den technischen arbeid, zoo zeker
moeten alle pogingen om aan de wereld de
aan zegen rijke voordeden van 't geen ver
kregen is weder te ontnemen, mislukken. De
bondgenooten. waarop wij steunen, drijven
den spot met alle anderenwant zij heeten
Zijne werel dbed win gende Doorluchtigheid
de stoom en Hare wereldopwekkende Door
luchtigheid de electric iteit
Duitschland.
B e r 1 ij n, 2 4 Jan. Prins Hendrik
der Nederlanden is met gevolg hier aange
komen, en heeft in het hotel Esplanade zijn
intrek genomen.
Op den verjaardag van den Keizer, den
27sten, zullen weer een aantal honds'vors-
ten hem in eigen persoon komen geluk-
wenschen, o.a. de koningen van Saksen
en Wurtemberg, de groothertogelijke paren
van Baden en Hessen, de groothertogen
van MecklenbulTg-Schwerin en Oldenburg,
de hertogen van Saksen-Koburg en Gotha,
van Saksen-Altenburg enz.
De Rhednisch-WestfailAsche Ztg. bericht,
dat de arbeid van den staatssecretaris von
Schoen als hoofd van het departement van
buitenlandsche zaken als afgesloten kan
worden beschouwd. Het blad brengt dit be-
rioht in termen, waaruit blijkt, dat het dit
aftreden gaarne zou wenschen. Intussehen
wordt uil Berlijn aan de Frankf. Ztg. be
richt, da' de wonsch hier de vader van de
dacht© js
Berlijn, 24 Jan. De commissie voor
economische zaken heeft heden kennis geno
men van de tusschen Berlijn en Washington
over de handel squaeet. ie gevoerd© on
derhandelingen, waarvan het geheel©
dbssner haar wae voorgelegd. De oom-
missie sprak hare volledige en onbeperkte
goedkeuring uit over de handelwijze van de
verbonden regeeringen.
Nopens de verdere behandeling van deze
zaak waren aan de commissie een aantal
vragen gesteld. De besprekingen daarover
leidden tot het resultaat, dat de tot dusver
gevolgde gedragslijn der verbonden regee
ringen volkomen instemming verwierf.
Bij .gelegenheid van de opening van de
Fransche schilderijententoonstelling te Ber
lijn, zal de Fransche gezant op 25 dezer
een groot en schitterend feest geven, waar
op de Keizer en de Keizerin, de kroon
prins en zijne gemalin, prins en prinses
Hendrik en prins August. Willem van Prui
sen zullen verschijnen. (Aan het feest zal
een afvaardiging van het| Institult de Fran
ce deelnemen, bestaande uit Léon Bonnat,
directeur van de Ecole des Beaux Arts,
Henry Roujon, den secretaris van die
school, de schilders Fernand Cormon en
Gabriel Ferrier, den beeldhouwer Antonin
Mercié, den rédacteur van de Révue de
J'Art ancien et moderne.
Kunstenaars van de groote opera en de
Come die Fran q ai se uit Parijs zullen aan
het program van den avond meewerken.
Het feest wordt met een avondmaaltijd
aan kleine tafels besloten.
België.
Brussel, 25J an. Verscheidene bla
den hebben bericht, dat de stichting te
Koburg, genaamd de Nieder-Fullbachstich-
ting, zal worden aangevallen door de Bel
gische prinsessen en dat de Duitsche regee
ring officieel zal optreden tot verdediging
van de rechten van Koburg. De National
zegt, naar aanleiding daarvan, dat het Duit
sche rijk niet behoeft tusschen beide te ko
men, omdat het hertogdom Saksen-Koburg -
Gotha, dat autonoom is, in het bezit is van
souvereine rechten.
Frankrijk.
Par ij s, 25 Jan. De Kamer bracht
heden het debat over de int-esrpellatiën
omtrent de verdediging van de leekenschool
ten einde door de aanneming, met 385 tegen
137 stemmen, van eene motie van vertrou
wen in de regeering.
Engeland.
Londen, 24 Jan. De stand van de
verkiezingen is nu aldus.
Gekozen 219 unionisten, 187 liberalen,
83 arbeid?partij68 nationalisten.
De unionisten winnen 101 zetels, de li
beralen 13, de arbeidspartij 1.
De kanselier der schatkist Lloyd George
is herkozen te Carnawes met 3183 stemmen
tegen 2105 op den unionist Vincent. Zijne
meerderheid bedroeg dus 1078 stemmen. In
1906 was zij 1224 stemmen.
1 uur namiddag. Gekozen nog 9
liberalen. De cijfers van de gekozenen der
andere partijen zjn onveranderd.
Londen, 24 J an. 3 uur 30 min. na
middags. Gekozen 219 unionisten, 200 libe
ralen, 33 leden van de arbeiderspartij en 68
nationalisten
De winstcijfers zijn onveranderd gebleven
Bij de verkiezingen, die h' len bekend
werden, heeft geen der partijen winsten be
haald. De liberalen hebben 15 oude zetels
b >uden, maar in de meeste gevallen was
hunne meerderheid achteruit gegaan.
Heden wordit in 30 districten gestemd,
maar slechts van 6 districten wordt heden
avond den uitslag bekend.
De libérale candii-daat is te Torquay geko
zen met de geringe meerderheid van 11 stem
men, de liberale meerderheid t. Romford,
in 1906 8855 stemmen, is thans gedaald tot
1957.
Tot diusver zijn 520 leden gekozen150
plaatsen zijn nog te vervullen. De unionis
ten hopen op nog meer winsten.
De politieke toestand wekt groote belang
stelling met het oog op het feit, dat als de
nationalisten mochten ©temmen met de con
servatieven, de regeering in de minderheid
zou zijn. Maar er ie niets bepaalds békend
omtrent de plannen van de regv-ring.
10 uur 30 minuten namid
dags. Gekozen 220 unionisten, 200 libéra
len, 34 arbeiderspartij, 69 Ieren.
De unionisten winnen 102 zetels, de libe
ralen 13, de arbeidspartij 1.
25 Jan. 3 uur voormiddags.
G kozen 221 unionisten, 201 liberalen, 34
arbeidspartij, 69 nationalisten.
De unionisten winnen 103 zetels.
Londen, 24 Jan Na oen onder
zoek van verscheidene maanden heeft de
magistraat van de rechtbank in Bowstreet
heden de uitlevering gelast van den Zweed-
schen scheikundigen dr. Ekenberg, die be
schuldigd is van poging tot moord door het
zenden van bommen door middel van de
post aan verschillende personen in Zweden.
Ekenberg heeft vergunning gekregen om in
beroep te gaan
Sedert de vorige opgave zijn de liberalen
een Weinig opgekomen de cijfers bedragen
nu220 conservatieven, 203 liberalen, 83
arbeidspartij en 68 nationalisten. Van de
670 plaatsen zijn 524 bezet.
Sir Henry Norman, de assistent-postmees
ter-generaalzeide in eene rede, diat naar
zijne schatting de regeeringspartij eene
meerderheid van 60 tot 120 stemmen zou
krijgen. Haar eerste werk na het bijeen
komen van het parlement zou zijn met het
hoogerhuis af te rekenen, de begrootang te
dóen aannemen, de wetten tot afschaffing
van het meervoudige stemrecht en tot het
houden van alle stemmingen op één dag
aannemen en de straffen tegen het beïnvloe
den van de kiezers verscherpen.
Een andere regeeringsman, de vice-staats-
secrebaris van binnenlandse he zaken i -as
terman heeft in eene rede, die hij iti
Redhil.1 hield zich de opmerkelijk© uit
drukking laten ontvallen: „Misschien zul
len reed; als wij weinige maanden verder
zijn op nieuw algemeen© verkiezingen plaats
hebben".
Do unionistische bladen doen uitkomen,
dat het kabinet-Asquith onvermijdelijk in
de afhankelijkheid van de Ieren zal komen
en het bestaan van zijn ministerie daardoor
steeds aan een zij dien draadje zal hangen.
De Observer geeft aan de unionisten den
raad zich onverwijld gereed te houden voor
nieuwe verkiezingen in den loop van de
volgende zes maanden, zich niét te ver
zetten tegen de aanneming van de begroo-
ting en hunne volle kracht te bewaren tot
de behandeling van de kwestie va.n homerule
voor Ierliand en het afweren van de bewe
ging tegen die lords.
Spanje.
De uit den veldtocht bij MeJiilla in Ma
drid teruggekeerde legorafdeeOing bestond
uit de Madridseihe jagerabrigadfe onder gene
raal Tovar, Aan dien f eestelij ken intocht na
men ook de vijf Maxiiridiscthe b-ait-aiiMons met
bijbel;oorenden trein, de spoorwegpionier©
de afdeelingen ludhtedhippere en hospitaal
soldaten en voort® een regiment artillerie
en de koninklijke «lanen deel. Ook eenige
Spaansdhgezdndie Marokkanen, d;i© op het
oorlogsterrein als gidsen hadden gediend, be
vonden zich in dien stoet. Naast generaal
Tovar werd het mét een lauwerkrans ver
sierde lijfpaard van den gesneuvelden gene-
i nnl Pin tos aan den teugel geleid.
F mensohenmenigte was zoo groot, dat
de foldaten soms moeilijk er door konden
dringen. Wat bet schouwspel daardoor aan
uiterdijken glans verloor, dat werd aan har
te' ijkneid weer goedgemaakt. Voor de geval
lenen werd den vólgen den dag een plechtige
dj oden mis in de Maria Ohristdna kerk ge-
b. u-oen in tegenwoordigheid van die autori
teiten, de diplomatie en deputatiën van het
ga/ir zoen.
Er werden talrijke onderscheidingen ver
leend. De generaals Weyler en Polaviejn
kregen den maarschalksstaf, generaal Mari
na, de opperbevelhebber in Melilla, het
grootkruis van de Maria Christina-orde.
Hongarije
Budapest, 24 J an. Bij de openipg
van de zitting van de Kamer werd voor
lezing gedaan van den brief van den Koning,
waarin wordt medegedeeld het ontslag van
het kabinet Wekerle en de benoeming van
het kabinet Khuen-Hedervary.
Graaf Khuen las eene regeeringsverkla-
ring vy»or. Hij verklaart, dat het doel, dat
met de samenstelling van het kabinet wordt
nagestreefd, is aan de crisis een einde te
maken. Wanneer het onmogelijk is den
steun van de Kamer te krijgen, dan is het
kabinet voornemens tot verkiezing van een
nieuwe Kamer over te gaan
Over de bankkwesiie zal de regeering èeu
wetsontwerp tot regeling van de kwestie in
dienen.
Over het kiesreéhtvraagstuk verklaart de
minister, dat hij gekomen is tot aanneming
van het algemeen stemrechthij wil echter
de historische traditiën van Hongarije bevei
ligen.
De regeering dient eene voorloopige be-
grootingswet en een wetsontwerp tot bekrach
tiging van het handelsverdrag met Rumeniö
in en stelt de kwestie van vertrouwen voor
de beide ontwerpen.
De ondervoorzitter van de Kamer stelt
voor de beide ontwerpen in handen te stel
len van eene commissie van onderzoek. De
beraadslaging zal morgen wonden voortge
zet
In het magnatenhuis werd de regeerings-
verklaring eveneens voorgelezen. Sommige
sprekers van de oppositie verklaarden zich
tegen het programma, maar graaf Tisza
sprak eene groote lofrede op graaf Khuen uit.
Het magnatenhuis nam een besluit aan,
Roman van
15 ANNA WAHLENBERG.
Uit het Zweedsch
doob Betsy Bakker Nobt.
Maar hij schudde het hoofd met een zwak
lachje. Ze mocht niets voor hem doen. En
ofschoon hij haar dankte en zei dat ze lief
was, voélde ze dart, Hij haar ,weg wensohte.
Wat zou ze doen? Ze moest gaan. Maar
vóór de trage voeten haar uit de kamer droe
gen, bleef ze nog eens staan.
„Robert, je hebt immers met den rechter
Ekvall afgesproken, dat hij hier eens een
avondje zou komen? Zal ik hem nu telefo-
neeren?"
„Vandaag niet."
Hij had de pen weer opgenomen, en zat
over de kaarten heengebogen.
Nu -kon ze geen enkele reden meer beden
ken om langer te blijven. Ze ging heel lang
zaam de nog overblijvende schreden naar de
deur, opdat misschien nog een geschikt idee
haar in zou vallen. Maar er kwam er geen.
En toen moest ze wél gaan, en de deur tus
schen hen beiden sluiten.
Toen ze terugkwam, was de huiskamer
leeg. Ingeborg had haar kans waargeno
men, en was naar de keuken naar de dienst
meisjes gegaan, waar de stemming in elk
geval vroolijktr was, en Flora dacht er niet
aan haar terug te roepen. Ze ging voor het
vuur zitten, dat uit gebrek aan voedsel
6lecht brandde, en slechts bestond uit een
paar zwarte, rookendo blokken hout, waar
over kleine onrustige vlammetjes speelden.
Daar zat ze lang. En zoo diep was de
stilte rondom haar, dat de bel buiten haar
deed opspringen, alsof ze gewekt werd uit
de nachtelijke rust.
De trippelende treden van het dienstmeis
je klonken in de gang, en dadelijk daarop
Agues' vragende, luide stem.
Flora stond aarzelend op, om haar te 'be
groeten. Ze was het nog niet met zich zelf
eens, of ze haar zou verzoeken binnen te ko
men of niet, want Robert had van avond
immers geen vreemden willen zien. Maar
ze was nauwelijks opgestaan, of Agnes stond
op den drempel, hijgend en rood van de wan
deling, die bizonder gehaast scheen geweest
te zijn.
„Zit je hier alleen?" vroeg de nieuw-aan-
gekomene
En zonder antwoord af te wachten, voegde
ze er in dezelfde ademhaling bij
„Hoe is het met Robert? Waar is hij? Is
hij terneergeslagen?"
(Ze was blijkbaar al op de hoogte.
„Zoo," zei Flora „heb je het gele
zen 1'
„Ja, ik heb mijnheer Ekvall ontmoet. Hij
had de courant bij zich uit de stad. 't Is
schandelijk, 't Is het toppunt van onrecht
vaardigheid!. Ik ikon iwedkelijk niet naJlaJfcén
hier te komen. En Robert, hoe neemt hij
het op?"
„Hij werkt", zei Flora.
Wel wist ze dat hij niet werkte, maar hij
had immers gezegd dat hij het zou doen, en
ze meende dat het hem een zekere waardig
heid gaf, wanneer men hem voorstelde voor
zijn werktafel.
Nauwelijks had ze het gezegd, toen de
deur van de teekenkamer open ging en de
persoon, over wien ze spraken, er uit trad.
Een goflf van vreugde steeg op in Agnes'
horst, joeg het bloed naar haar gelaat. Hij
'had haar gehoord, haar stem <had hém naar
buiten gelokt, toen <hij zich verborgen ihad
voor aUle andere mensdhen. 't Was haar
een ibewijs van den thcimelijken band, die
tusteehen (hen beiden bestond.
„Ik héb het gelezen," zei ze, terwijl
ze zij n hand! koontsdjg! -drukte ,en ik moest
hierheen oan te zeggen, diat ik het genieten,
onveran'twoiordleldjk /vindi.
Een menigte kraidhltage veroordeelingen
van do voorbarige ertiek stroomde van baar
lippen, -zoodiat Robert -zeQf nauwelijks een
woord er tusschen kon krijgen, en dat wae
ook niet noo(d-i|g, want izij drukte zidh zoo
Volledig, zoo verontwaardigd ©n zoó vól
vuur ovór id© Zaak uit, Idlat hij zalf liet nooit
beter zou kunnen doen.
Zijn geöoJat (werd -vroollijker, hij haalde
lichter adem, precies ad sof hij zolf lucht
aan zijn gevoelen had iverséhaft. Hij kwam
weer in evenwicht En beneflohte begon bij
medelijden te gevoelen -met doen armen cri
ticus, die er zoo van Iiangs kréég, en dat
bnaciht (hem ter op zijn 'beurt toe om te bere-
dóneeren hoé zullk -soort artikelen gewoon
lijk tot stand' llcwamén.
Voldoend© gekalmeerd1 en bedaard oan op
een stoelleuning te kunnen gtaian ritten,
oefende hij ook in-vloed uit op Agnes' heftig
heid, zood'at ook zij kon gaan ritten oan met
meer kalmte idé zaak te kunnen behandelen.
En hoe veaöbantdüjg en 'begrijpend spraken ze
nu.
Flora, die in een hodk Van de sofa gekro
pen was, een eindtje van de bekte dttsoutee-
rendten, bewonderend© hen.
Misschien was hét n-iét idünékb kwaadge
zindheid die gemiaakt luald, diat. de criticus
geschreven had, zooafl® hij dóodi,'' meende
Ag nés. Voel eerder was liet dé 'lusft om
oorspronkelijk te zijn, oan niet hetzelfde te
zeggen als a/lle anderen. Robert had Lm-
m'ers -voortdurend zoo véél -lof van alle kan
ten gekregen?
„Ja, zeiker, dalt 'had 'hij, 't gaf niets of hij
-al prot-efeite-eald©. En daar liet dn elk géval
die regél -is, dat geen mensch volkomen is,
wekt het- altijd oppositie wanneer iemand in
de -wolken verheven woédt. Men begint te
zoeken naar fouten, vindt altijd er wel eeni-
ge, en dan is de .sjedhte kritiek klaar.
Ja zeker, alles berust op hét gezichts
punt van hetwelk men 't liefst een zaak
(bekijkt," zei Robert, schommelend met zijn
beenen, izliitbend op 'die stjodllLeunin-g, tóen
trok hij aan de nueutwe e!i|ga'ar, blies een
giToote rookwolk .uit en vólgde- dez© in haar
tocht maar boven
Hij bad nu 'dén psyfchólogisóhen gang
van het ontstaan van het. artikel volkomen
duidelijk voor zich. Bovenal waren de ge
voelens werkzaam, waarover Agne® gespro
ken had', de criticus had alles met oen
scherp, waakzaam oog bekeken, en toen
had hij aan hét doel van het gebouw ge
dacht, nu had hij een uitgangpunt. Het
was opgericht om ziekte te genezen, en
ziekte is iets lieel ernstig©, daarom moest
alles wat er mee in verband étond zeer ern
stig rijn. Maar het sanatorium was vroo-
lijk licht en luchtig, dat paste niet hij de
opvatting van den beoordeel aar hoe het
moest zijn, en daarom werd het in zijn
oogen een suikerbakkers kunstwerk, een
onding.
'Maar had hij in plaats daarvan eraan
gedacht dat de zieken op alle mogelijke wij-
zo op'gevroolijkt en licht en hoopvol ge
stemd moesten worden, dan .had hij mis
schien, evenals de moeste anderen, het een
feeënslot gevonden Alles berust op het ge
zichtspunt. Och, ate ik zoo goed kon spre
ken dacht Flora, terwijl zo samenge-
kropen zat in 'haar sofahoek, en ze voelde
rich zoo klein en onbéteekenenid, dat ze rieh
liefst zou verborgen hebben achter de ge
borduurde kussens. Alles wat ze zeiden
vond ze logisch en voortreffelijk. En t was
haar of zc dat alles al eens zelf had be
dacht. 'f. Vervelende was dat ze hét niet
zco duidelijk voor zich had dat ze het in
woorden kon uitdrukken. Ze w«6 er zoo
dicht bij geweest, maar had het niet kun
nen weergeven in do passende uitdrukkin
gen.
En zoo was het altijd. Ze voelde dat zoo
veel haar voorbij zweefde, maar ze kon het
niet begrijpen en vasthouden.
En dan kwam een vreemde cn zei wat
zij gezegd moest hebben. Zoo was het vroe
ger gewoest en zo© was het nu. Daar zat
Agnes op haar plaats en verhief Robert's
moed opnieuw en leidde hem, op trcosten-
de gedachten, die met veel schijn van waar
heid de slecht© critiok terugbracht tót een
produkt van zuiver toevalligheid. Och,
waarom had zijn eigen arme vrouw niet
zoo kunnen spreken?
I Yordt ver volgd.