If". SIS' Eerste Blad
Zaterdag 29 lanuari 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DROOMLEVEN.
Jnaritanx.
OORTSCH DA
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoort f l.OO.
Idem franco per post1.50.
Afzondorigke nummers - 0.05.
Deze Courant veraohgnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens bg de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADYERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 eeaU bij vooruitbetaling
Qroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen td
het herhaald adverteeren in dit B>ad, bg abonnement. Beor
oirculairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht.
Het Grieksehe ministerie en <le
militaire bond.
De binneulandsche toestand in Grieke i-
land is in den loop van de laatste weken
plots weer zeer ingewikkeld geworden en
heeft aanleiding gegeven tot eene crisis,
waarvan de afloop nog niet met juistheid
is te voorzien, al schijnt volgens de laatste
berichten de ontslagaanvrage van het kabi
net Mavromichalis voor het oogenblik voor
komen. Eene ministerieele crisis zou dan ook
hoogst ernstige gevolgen kunnen hebben, nu
in Griekenland weder een aantal vraagstuk
ken aan de orde zijn, die met al hun ge
wicht op de staatkunde van het land druk
ken.
Daar is in de eerste plaats de beweging,
welke is ontstaan ten gunste van luitenant
Typaides, gevangen genomen wegens zijn
stoutmoedige staatsgreep in de baai van
Salamis. Men weuscht dat aan dezen op-
r.erigen officier gratie zal worden verleend
om aldus een rechtsgeding te verhinderen,
dat ongetwijfeld opnieuw discussies over do
houding van den militairen bond zou uit
lokken. Indien de regeering in zulk eene
gratie toestemt, dan is de mogelijkheid niet
uitgesloten, dat haar edelmoedigheid zal
worden uitgelegd als een bewijs van zwak
heid en anderzijds een aanmoediging zal
vormen voor de praktijken van de aanhan
gers van den militairen bond. Het is een
moeilijke taak voor de regeering om die
oplossing te vinden, welke het meeste waar
borg biedt voor de handhaving van de orde
en van het gezag- van de centrale overheid.
Het tweede vraagstuk dat de openbare
meening in Griekenland bezig houdt, is van
een zuiver politiek karakter. Het denkbeeld
is namelijk op den voorgrond gebracht eene
nationale vergadering bijeen te roepen, eene
constituante, welke aan het Grieksehe be-
stuursstelsel een soliede basis zou geven Vu
zoodoende de ontketende hartstochten zou
kalmeeren. Het is de militaire bond die
dit denkbeeld voorstaat, doch de minister
president is, om redenen van gewicht, er
volstrekt niet gunstig jegens gestemd. Hij
verklaarde dezer dagen aan een correspon
dent van den Temps, dat eene constitüeeren-
de vergadering, in de zuivere beteekenis des
woords, zou uitloopen op eene algemeene
verwarring, dat zij veel kostbaren tijd zou
vorderen en aanleiding geven tot onvrucht
bare beraadslagingen over de grondbegin
selen van eene nieuwe constitutie, terwijl
het land behoefte heeft aan daden en aan
rust. Wat het denkbeeld eener gedeeltelijke
herziening der constitutie betrof, dit scheen
den minister weinig practisch, daar de pu
blieke opinie niet eenstemmig is ten aan
zien van de punten, welker herziening noo-
dig is. Er zou bovendien geen middel zijn
om het gebied waarover de werkzaamheid
zulk eener nationale vergadering zich zou
uitstrekken, te beperken en het is geen her
vorming, die de Kamer en de huidige regee
ring tot een goed einde zullen kunnen bren
gen-
Deze argumenten van den minister-presi
dent zijn zeker van gewicht te meer daar
constitutioneele hinderpalen zich verzetten
tegen het bijeenkomen eener nationale ver
gadering, wijl deze niet zou kunnen worden
bijeengeroepen dan krachtens eene beslis
sing der Kamer, genomen met een meer
derheid van twee derde.
Het is thans de vraag in hoeverre de mi
litaire bond dit denkbeeld zal pogen ten
uitvoer brengen. Meer en meer tracht
de bond zich in de plaats te stellen van
regeering en parlement. Hij heeft wetsont
werpen uitgewerkt betreffende de reorga
nisatie van den daplomatieken dienst, van
liet centraal bestuur, 'van het onderwijs, van
die procesvoering, en zelfs van die positie der
geestelijken. Men ziet dat zijn werkzaam
heid zich heel wat verder uitstrekt dan tot
de legerhervormingen.
Zoo is het niet te verwonderendat de
minister-president- er toe gekomen is de ont
slagaanvrage van hett kabinet- in te dienen,
nadat de bond het ministerie zijn vertrou
wen had opgezegd en dit ook in de Kamer,
tegenwoordig vrijwel een automatisch werk
tuig van den bond, merkbaar was door het
ontbreken van het vereisohte quotum. Heb
schijnt dat d.e bond het toelegt op een par
tijloos ministerie, onder leiding van den te
Athene vertoevende n Kretenser premier
Yenisei os, die intusschen niet bereid moet
zijn deze functie te vervullen- In dit zaken-
ministerie zou Z orb as minister van oorlog
worden. Intusschen worden deze bijzonder -
hed'en niet bevestigd, het zaken-ministerie
schijnt fiasco te hebben geleden.
Erg duidelijk zijn intusschen de telegram
men uit Athene niet. Mag men het laatste
Reuter-berichf gelooven, dian zou de minis
ter-president de ontslag-aanvrage van het
ministerie willen uitstellen op voorwaarde,
dat de militaire bond ontbonden worde en
on zou deze roerige officieren-corporatie
werkelijk deze concessie willen doen. Het
klinkt haast ongeloofelijk en zou all-een te
verklaren zijn, indien het juist is dat de
bond aan aanhang verliest.
Daarop zou kunnen wijzen het bericht
uit Athene, waarin gesproken wordt van
officieren-tegenstanders van den militairen
bond, wier verblijfplaats moest worden be
waakt, terwijl wij in een ander bericht lezen
dat Woensdag alle scheepscommandanten en
hoogere marine-officieren vergaderd heb
ben onder admiraal Miaulis en een protocol
hebben geteekend, waarbij ze verklaren uit
den militairen bond te treden, als reden
opgevende dat deze zijn taak beeft vervuld
en dat het tijd wordt dat leger e<n vloot
zich nu weer eens met hunne eigen roeping
gaan bezig houden.
In aen particulier dagbladibericht lezen
wij echter weer, dat de bond coüte qui coüte
den easch eener nationale vergadering
Rallvs moet er voor, Theolokis er tegen
zijn wil doorzetten, desnoods met revo
lutionaire middelen en dat men Venizelos
dictator wil maken.
In allen gevalle is de hoofdvraag op hot
oogenblik of Mavromichalis en de andere
ministers dezen eisch van den bond willen
overwegen
Duitschland.
Op een feest dat ter eere van Keizer Wil-
helm's verjaardag in Karlsruhe gegeven
werd, hield de jong-liberale kamer-steno
graaf Frey een toespraak, waarin hij groot
hertog Frederik II hoogelijk prees en daar
bij sprak over de droeve dagen waarin Ba
den verkeert-, „omdat grooter en machti
ger Bondsstaten op eigen voordeel bedacht
zijn, waardoor wij vreezen, dat ons groot
nadeel zal worden berokkend.''
Deze woorden, die natuurlijk op de
scheepvaarttollen sloegen, werden door den
Pruisischen gezant opgevat als een beleedi-
ging voor Pruisen en hij verliet de zaal.
België.
o Brussel, 28 Jan. De bestuurders
van de stichting Niederfullbaöh hebben he
denochtend e:n vergadering gehouden. Een
hunner deelde aan oen medewerker van het
Journal de Bruxelles mede, dtat zij besloten
badklen het ü'-ilzwijgen te bewaren, wijl de
bij de zaak betrokken belangen te groot wa
ren. Hij voeigde daaraan toe, dat de op-
edsching van d-e gelden der stichting die be
stuurders niet aangaat en dat alleen de jus
titie bevoegd is de quafstie uit te maken.
Brussel, 28 Jan. De Soir meent te
weten, dat de bestuurders hebben bessen
de stichting in haar geluel te verdedigen.
Brussel. 29 Jan. Betreffende de
vergadering van bestuurdcren der Nieder-
fulbachstichting verneemt liet Journal de
Bruxelles, dat deze zich bezig hielden met
het antwoord op den eisch der Belgische prin
sessen. Het blad vermoedt, dat de bestuur
ders de exceptie van li iet-ontvankelijkheid
zullen opwerpen. De raad van bestuurders
besloot een inventaris op te maken van de
roerende en onroerende goederen der stich
ting, daarbij onderscheid makende tusschen
die welke aan den stichter bebooren en die
waarop de Belgische staat aanspraken doet
gelden.
Omtrent de in den laatsten tijd druk be
sproken N ieder-Fullbaghsche stichting van
Koning Leopold, schrijft de parlementaire
berichtgever van het Antwerpsche Handels
blad
„Een ïiieuw feit, van zeer groot belang,
heeft zich voorgedaan.
De algemeene secretaris van het depar
tement van buitenlandsche zaken, de heer
Capelle. is door Koning Albert aangewezen
om liet ambt van administrateur, den toen-
maligen kroonprins door den vorst toegewe
zen, doch door dezen niet aanvaard, waar te
nemen.
Hetgeen een volstrekte erkenning betee-
kent der geldigheid van deze stichting, welke
erkenning nog duidelijker blijkt uit het feit,
dat deze ambtenaar de Congoleesohe fond
sen heeft opgeëisclit, in de vennootschap ge
plaatst.
Indien dus de prinsessen voortgaan met
de ongeldigverklaring van de stichting te
vragen, zullen zij verder tegen den Belgi
schen staat zelf moeten procedeeren 11
Uit goede bron verneemt de correspon
dent echter, dat zij dit niet zullen doen en
zich er toe zullen bepalen, den inbreng te
eisclien der andere in de nalatenschap val
lende goederen.
Volgens de Nieuwe Gazet wordt deze
thans reeds geschal op 100 millioen francs,
waarvan dan 35 millioen in de Nieder-Full-
baclische stichting zit.
Frankrijk.
P a r ij s, 2 8 J a n. De Belgische missie,
welke officieel kennis komt geven van de
troonsbestijging van Koning Albert, moest
zich per schuit naar het perron begeven,
opgewacht door de ministers van buiten-
landsche zaken en openbare werken.
Clemenceau, de Fra-nsche gewezen minis
ter-president zal uit de radicale partij tre
den. Reeds vroeger heeft- hij aan het partij
bestuur te kennen gegeven, zich van de
partij te willen afscheiden, wijl de rediea-
len bij de verkiezingen voor den
raad te Toulon met de socialisten hadden
samengewerkt. Het partijbestuur had aan
vankelijk nog de hoop Clemenceau van zijn
voornomen te kannen afbrengen en had
daarom het geheole dossier over die verkie
zing in zijn handen gesteld, maar de oud
minister kon zich ook na de lezing daar
van met het gebeurde niet vereenigen en
bleef bij zijn verzoek om geroyeerd te wor
den
Engeland.
Londen, 29 Jan. De Duitsche ge
zant hield aan een feestmaaltijd ter gele
genheid van den verjaardag van den Duit-
sohen Keizer eon toespraak en zeide daar
bij, dat de Duitschers een vredelievend volk
zijn, oorlogszuchtig optreden gedreven door
de lust naar veroveringen en door begeerig-
beid staan ver buiten hun gedachtenkring.
De gezant noemde de ideeën als zouden de
Duitschers slechts op de gedegenheid wacht
ten om de een of andere zwakkere mogend
heid aan te vallen waanvoorstellingen.
Londen, 28 Jan. Minister-president
Asquith is hedenmiddag van hier naar de
Riviera vertrokken. Wegens de overstroo
ming reist hij via Zwitserland. Ook minister
Lloyd George zal ai oh binnenkort naar de
Riviera begevenmen neemt aan dat de
beide ministers eenvoudig vacantia nemen
na dte jongste vermoeiemssen.
Ambtelijk wordt gemeld, dat de Koning
op 21 Februari het parlement zal openen.
Londen, 28 Januari. 12.30
's middags. Gekozen zijn 261 unionisten,
256 liberalen, 40 vertegenwoordigers der
arbeddspartij en 74 nationalisten. De unio
nisten winnen 123 zetels, de anderte stan
den zijn onveranderd.
Londen, 28 Jan., 4 uur 's m i d-
d a g s. Gekozen zijn 263 unionisten, 262
liberalen. 40 leden der arbeiderspartij, 75
nationalisten. De unionisten winnen 124
zetels; de andere zijn onveranderd.
Londen, 28 Jan. Te 6 uur 30 waren
gekozen 264 unionisten, 262 liberalen, 40 le
den van de arbeiders partij on 76 nationalis
ten.
De unionisten hebben 125 zetels gewonnen,
dp liberalen 19, dte arbeiderspartij 1.
Londen, 29 Jan. In Nottingham
shire is de liberaal Mansfield gekozen met
een meerderheid van over de acht duizend
stemmen. Het aantal der gekozen liberalen
bedraagt thans 263; de andere standen zijn
onveranderd.
Als gewoonlijk staan ook ditmaal in
zeer veel districten die conservatieven en li
beralen met nagenoeg gelijke krachten te
genover elkander, zoodat heit van dte hou
ding van een betrekkelijk gering aantal kie
zers afhangt, of de eene dan wel de andere
partij de overmacht verkrijgt. Voor de con
servatieven, op wie over het algemeen de
gunst der gegoeden is gericht, is het daar
om zeer voordieelig, dat in Engeland land
bezit overal ter invulling van het stem
briefje recht geeft, zoodat, wie op verschil
lende plaatsen grondeigenaar is, ook in even
zooveel plaatsen stemmen kan. De „Daily
Chronicle" noemt onder andere een kies
district in Middlesex, waar deze „outvo
ters" negen procent der kiezers uitmaken,
en waar, zonder hen, de liberalen weer
met meerdere honderden gewonnen zouden
hebben, terwijl nu de zetel aan de conser
vatieven is overgegaan. Van een geestdirif-
tigeai ouden conservatief wordit verteld, dat
hij ondanks rijn zeventig jaren een auto-
mobieltocht van honderden mijlen op één
dag aflegde, om op zes plaatsen, waar dien
zelfden dag stemdag was, zijn stem te kun
nen afgeven
Gemeld werd reeds hoe de stakende mijn-
kers te Horton zich Woensdag aan onge
regeldheden schuldig hebben gemaakt.
Thans wordt uit Londen bericht, dat zij
Donderdag nog krasser zijn opgetreden. Zij
deden n.l. opnieuw een aanval op de club
der unionisten en staken het gebouw m
brand. Toen zij daarna hun woede ook wil
den koelen aan het- huis van den mijn-
directeur, schoot deze onder de menigte,
waardoor één der stakers werd gewond.
Noorwegen.
Christian ia, 28 Jan. De Koning
heeft den heer Konow, president van het
Storthing, opgedragen een Tministerie te vor
men. Konow heeft de opdracht aanvaard.
Het kabinet Knudsen dat thans aan den
Koning zijn ontslag heeft anageboden, is
bijna twee jaren aan het bewind geweest.
In Moart van het jaar 1908 had het name
lijk de erfenis van het ministerie Lovland
aanvaard. Het is iutussclien van den aan
vang af niet meer dan een zuiver zaken
kabinet geweest, wijl onmiddellijk bleek
dat de „geconsolideerde linkerzijde," welke
het kabinet alleen achter zich had, eenige
stemmen aan de meerderheid in het Stor
thing te kort kwam. Een succesrijke ar
beid was alleen mogelijk, wanneer de soci
aal-democraten of de groep der gematigden
voor de ontbrekende stemmen zorgden.
Daar minister Knudsen den steun der so
cialisten afwees, en de gematigden zich zeer
weerbarstig toonden, on stonden even lang
durige als onvruchtbare parlementaire de-
bafcteu, waaraan eerst een einde kwam, toen
men tan alle zijden inzag dat bij die merk
waardige gefcalverhoudingen der partijen
geen regeering met een vaste meerderheid
kon worden gevormd en daaruit de juiste
gevolgtrekking maakte dat het maar het
beate was het nu een maai bestaande kabi
net tot aan de verkiezingen te handhaven
Deze verkiezingen die in de maanden Oc
tober en November van het vorige jaar heb
ben plaais gehad, brachten opklaring in
den toestand: de geconsolideerde linker
zijde leed de nederlaag, de mannen van
rechts en do liberalen die, in den geest van
de coalitie-politiek door den oud-minister
Michielsen voorgestaan, zich vereenigd
hadden zonden te zamen 60 afgevaardigden
in het nieuwe storthing dat uiit 123 leden
bestaat, en hebben daardoor een vaste en
tot regeeren bekwame meerderheid. Knud
sen verklaarde dan ook reeds rnedlio No
vember dat hij met het gehoede kabinet na 't
begin der nieuwe zitting van het Storthing
in Januari zou aftreden. Het Storthing is
weliswaar reeds sedert den llen dezer
maand bijeen, doch de eigenlijke wetgeven
de werkzaamheid zou thans eerst beginnen.
Daarmede was het uur van aftreden voor
het kabinet Knudsen gekomen.
De koning zal nu de voorzitters van het
Storthing raadplegen, Bratlie en Konow,
tevens de leiders der vrijzinnige linkerzij
de, die met de rechterzij die verbonden is.
Men is algemeen van opinie, <1 vt deze twee
den koning zullen raden, Michelsen, den
oud-minister-president, uit te noodigen een
ministerie te vo-rmeu, maar men weet niet
of deze het wel zou aanvaarden.
Roman van
18 ANNA WAHLENBERG.
Uit het Zweedsch
door Betsy Bakker Nort.
„Nu is u niet aardig. Eu ik die
Maar ze brak af, terwijl de blos van baar
wangen ridh tot over het voorllioofd ver
spreidde. 't Was precies of ze op het punt
ihald gestaan te vertellen, h'oe iveel moeite z»
had gehad, en well'ke onaangename scenes
ze had uitgestaan om toesbeaiiimiing te krij
gen hierheen te gaan en hem uit te noodi
gen nog eens bij den kamerheer te komen.
Maar zij hield zich in en begreep dat het.
niet aauging dit te vertellen.
„U weet", hernam ze, „dat mijn man
7ijn eigenaardigheden hoeftzoo valt het
hem bijvoorbeeld moealijik te begrijpen dat.
hij menschen kweltst, hoewel hij het toch
werkelijk doet."
Nu blooUidte ze nog heviger, al&of ze wel
wist. dat ze rich niet g|oetd: aan de waarheid!
hield. Maar onverschrokken ging ze op
dezelfde wijze voort:
„Hij meent er niets onvriendelijks mee,"
zei ze't is alleen zoo zijn manier. En
nu moot u meegaande zijn en niet. zoo klein
geestig."
Zij vroeg liet zoo smeekend, dat Robert
moest lachen en hij antwoordde met Kaar
een stoel toe te schuiven.
„Wees zoo goed en ga zitten, terwijl
we over de zaak spreken," zei hij. ,,'t Is
zoo prettig uw miooie stem te 'luoorten en al
uw vriendelijke woorden, dat men daar al
leen al b'lij over is. al was men ook te voren
uit zijn humeur. En indiien uw bezoek mis- A
schieu ook tot niets anders zou leiden, is
dat resultaat genoeg."
Resiuilitaiat genoeg 1'barstte ze vertoornd' j
milt. „Resultaat genoeg. Ja, misschien
voor u, maar niet voor auij... voor ons,"
verbeterde rij zidh. „Wij zijn er nie'b
tevreden mee. U moet kamen."
En zij wendde zidh tot dte anderen en trok
hen ook in het gesprek.
„Zou het met veröcftvriikkelijk zijn, als
het heele plan door een kleinigheid misluk- j
ken zou, een misverstand?"
En zij hod rich er juist zoio op verheugd
d!at de viilai dboa* den architect Landed! zou I
.gebouwd1 wordenZe was verrukt oiver het
ontwerp, het was buitengewoon geniaal. Er
was geen en'kel dling, dtat ze er in wonschte
te veranderen. En dan zou alles te niet
gaan, afljleen oandat twee onverstandige hoe
ren elkaar niets wilden toegeven om te
trachten het eens te worden. Ja, dat wil
zeggen, haar man wilde wei, maar de archi
tect walde niét.
De antwoorden, die ze van de beide an
dere dlaanes kreeg, waren izeer terughoudend,
en Robert schertste si echts. Pias geleden,
toen hij al/leen met Fltoria en Agnete was ge
weest, was hij bitter ou driftig. Nu behan
delde hij het. al6 een bagatel.
Het beteekenxie immers niets dat de ka
merheer wat misnoogd was. Lieve hemel,
men kon toch niet verlangen, dat de men-
sdhen dadelijk je idteeën zouden verstaan en
"met uitgestrekte fliandleu ontv'amgenEn
bovendien had men zuLk een een ongelijnen
smiataik. Neem, hij kon het den kamerheer
niet kwalijk nemen. Maar naar hem toe
gaan en de zaak ibespreken, diaartoe liad hij
geen lust. De schets Degen hem ie verve
len, dat was alles. Mevrouw Gyllensporre
wist immers hoe het gesteld was met artis-
ben. Ze hadden hun grillen en nukken en
men moest hun verontschuldigen, even goed
als den kamerheer. Als hun een werk een
maal tegenstond, dan was de inspiratie voor
bij, en ging het niet langer. Maar ze konden
het niet liellpen. Niemand kan het hellpten."
De gast gaf niet toe, ze smeeKte, ze was
lief, maar alles te vergeefs.
Ze werd met de gróótste hofilijddhedd ont
vangen, maar haar doefl bereikte ze niet. En
toen moest ze opstaan en heengaan, want te
'blijven, zooals hoar verzocht werd, was een
onmogelijkheid onder deze omstandïghtedten
Maar ze zag er bedroefd uit en naan heel jdi'l
afscheid van allen, 't Wais geen eervolle
expeditie waarop ze zicih .begeven hadl en 't
was duidelijk te zien hoe ze rich schaamde
over zich zelf en over haar eigen mislukking.
Roibert en Flora begeleidden haar naar de
deur. Maar eer de vestibuledeur achter
haar gesloten kon worden, opende ze die op
nieuw en stak haar hoofd om de deur met
een sdheflimsehe uitdrukking, die de neer
slachtigheid wejgiwiiscfhte vau haar gelaat.
„Ik koon weer, mijnheer Landell zei
ze. ,,U kan geen emkell uur van dien d'aig
zeker voor mij zijn. Ik koon weer, en -weer,
en weer."
De deur werd dicht gdtrokkenmet. een
kort lachje, en weg was ze. Ze Koorden
slechts dót ze zoo vlug van de trappen
vloog. al6 een kind dat een schelmstukje
heeft uitgehaald.
Flora kwam met haai' mjon naar binnen
en ging even als dte anderen aan tafel zitten
Ze wist dot dte beide andleren met éllkiaar
spraken, en wist ook dalt ze spraken over
haar, die pas hier geweest was. Maar wat
ze zeiden hoorde ze niet. Haar ooren wa
ren nog vol van de woorden „ik kom weer.
ik koin weer en weer", en het- korte lachje
Ls de vestibule, dat deze gevolgd was. Er
was iets betooverends in die woorden en in
dat lachje. Ze klonken en klonken, tot ze
geheimzinnig werden, als kwamen ze
uit de duisternis en stilte, die het gebouw
omgaven. En de woorden klonken als een
bedreiging en de lach klonk hoonend.
Maar gedhrende dien-tijd spraken de an
deren naast haar en ze hadden liet voortdu
rend over mevrouw Gyllensporre.
„Ja, is het- niet merkwaardig," zei Ro
bert, „dat zulk oen fijn, aardig schepseltje
in de handen van zulk een beer is gevallen,
zulk een geestelijken nul, als onzen voorna
men kamerheer. Ze was eeu heter lot
waard."
En Agnes stemde toe. Ze begreep niet
hoe het gegaan was. Mevrouw Gyllenspor
re moest zeker verbazend jong geweest zijn,
toen ze trouwde. En hij had haar zeker
verblind met zijn snobbisme en statigheid,
want op zekere wijze kon hij wel imponee
rden
Maar nu had ze zeker al lang gezien welk
een treurige vergissing ze begaan had.
„Jij zegt niets, jij" zei Robert, zich
plotseling tot zijn vrouw wendend. „Vindt
jij haar niet lief?"
Flora hief haar oogen op met een langza-
men blik en een nauwelijks zichtbaar lachje.
,,lk vind haar betooverend," zei ze.
„En toch schijnt het. dat je niet veel van
haar houdt
Nu was Flora's lach heel duidelijk. Die
werd warm en teeder en haar mooie oogen
straalden hem tegemoet.
„Ik kan niet van zoo veel houden," zei
ze.
Maar het klonk alsof ze zei: „Ik kan
niet van meer dan één houden."
Hij nam haastig haar hand en hield die
tot think eenige oogen blikken tegen zijn
wang. Toen sprak hij verder met Agues.
XIII.
Hot grotete publiek, vertegtenwooridi|gld
dbor dien kamerheer, was tegen hom opge
staan en had erven als die Pert3 een ongunstig
oordeel uitgesproken ower Robert Landell.
En reeds gedrukt door liet vonnis, zou heit
lijken alstof hij nu nog moer gedrukt en ver.
nietigd zou zijn. Moor integendeel, cr
kwam een reactie.
Alles wat in zijn karakter was aan trots
en levenslust, verhief zadh om te ppotestee-
ren. Hij walde strijidten voor dten kunste-
noarsroem, dien hij eenmaal verworven had.
Hij wilde en zou waardeering afdwingen.
En tot ontwikkeling van dezen nieuwen
moed en hoop, droeg mfeschien liet onver-
woolite bezoek, dat hij op denzelfden dag
ontvangen Ivaid, d'at het oordeel van het pu
bliek hem aanviel, niet weinig bij.
Het spontane en drieste in een mensehe-
lijke lvanddliiiig had hem alibijd bekoord!. En
als dit mensch oen jong© vrouw was, natuur
lijk dubbel. Hij kon niet vergeten dat de
niOoie, intelligente dkunio zicüi aan zijn zijue
had geschaard en zoo boo open en vrijmoe
dig afstand Itad gedaan van haar man's be
krompen standpunt, onlbezorgd over de we
derwaardigheden die haar daardoor wacht
ten. Het vleide en verhief hem in zijn zelf-
adhting dat -ze hem zoo'n offer waard vond.
En 'l rcGuflItoat was een onbedwingbare ar-
beufeij'ver.
Wordt vervolgd.