If". SIS' Eerste Blad Zaterdag 29 lanuari 1910. BUITENLAND. FEUILLETON. DROOMLEVEN. Jnaritanx. OORTSCH DA ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoort f l.OO. Idem franco per post1.50. Afzondorigke nummers - 0.05. Deze Courant veraohgnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur 's morgens bg de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADYERTENTIËN: Van 15 regels f 0.50. Elke regel meer - O.IO. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 eeaU bij vooruitbetaling Qroote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen td het herhaald adverteeren in dit B>ad, bg abonnement. Beor oirculairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht. Het Grieksehe ministerie en <le militaire bond. De binneulandsche toestand in Grieke i- land is in den loop van de laatste weken plots weer zeer ingewikkeld geworden en heeft aanleiding gegeven tot eene crisis, waarvan de afloop nog niet met juistheid is te voorzien, al schijnt volgens de laatste berichten de ontslagaanvrage van het kabi net Mavromichalis voor het oogenblik voor komen. Eene ministerieele crisis zou dan ook hoogst ernstige gevolgen kunnen hebben, nu in Griekenland weder een aantal vraagstuk ken aan de orde zijn, die met al hun ge wicht op de staatkunde van het land druk ken. Daar is in de eerste plaats de beweging, welke is ontstaan ten gunste van luitenant Typaides, gevangen genomen wegens zijn stoutmoedige staatsgreep in de baai van Salamis. Men weuscht dat aan dezen op- r.erigen officier gratie zal worden verleend om aldus een rechtsgeding te verhinderen, dat ongetwijfeld opnieuw discussies over do houding van den militairen bond zou uit lokken. Indien de regeering in zulk eene gratie toestemt, dan is de mogelijkheid niet uitgesloten, dat haar edelmoedigheid zal worden uitgelegd als een bewijs van zwak heid en anderzijds een aanmoediging zal vormen voor de praktijken van de aanhan gers van den militairen bond. Het is een moeilijke taak voor de regeering om die oplossing te vinden, welke het meeste waar borg biedt voor de handhaving van de orde en van het gezag- van de centrale overheid. Het tweede vraagstuk dat de openbare meening in Griekenland bezig houdt, is van een zuiver politiek karakter. Het denkbeeld is namelijk op den voorgrond gebracht eene nationale vergadering bijeen te roepen, eene constituante, welke aan het Grieksehe be- stuursstelsel een soliede basis zou geven Vu zoodoende de ontketende hartstochten zou kalmeeren. Het is de militaire bond die dit denkbeeld voorstaat, doch de minister president is, om redenen van gewicht, er volstrekt niet gunstig jegens gestemd. Hij verklaarde dezer dagen aan een correspon dent van den Temps, dat eene constitüeeren- de vergadering, in de zuivere beteekenis des woords, zou uitloopen op eene algemeene verwarring, dat zij veel kostbaren tijd zou vorderen en aanleiding geven tot onvrucht bare beraadslagingen over de grondbegin selen van eene nieuwe constitutie, terwijl het land behoefte heeft aan daden en aan rust. Wat het denkbeeld eener gedeeltelijke herziening der constitutie betrof, dit scheen den minister weinig practisch, daar de pu blieke opinie niet eenstemmig is ten aan zien van de punten, welker herziening noo- dig is. Er zou bovendien geen middel zijn om het gebied waarover de werkzaamheid zulk eener nationale vergadering zich zou uitstrekken, te beperken en het is geen her vorming, die de Kamer en de huidige regee ring tot een goed einde zullen kunnen bren gen- Deze argumenten van den minister-presi dent zijn zeker van gewicht te meer daar constitutioneele hinderpalen zich verzetten tegen het bijeenkomen eener nationale ver gadering, wijl deze niet zou kunnen worden bijeengeroepen dan krachtens eene beslis sing der Kamer, genomen met een meer derheid van twee derde. Het is thans de vraag in hoeverre de mi litaire bond dit denkbeeld zal pogen ten uitvoer brengen. Meer en meer tracht de bond zich in de plaats te stellen van regeering en parlement. Hij heeft wetsont werpen uitgewerkt betreffende de reorga nisatie van den daplomatieken dienst, van liet centraal bestuur, 'van het onderwijs, van die procesvoering, en zelfs van die positie der geestelijken. Men ziet dat zijn werkzaam heid zich heel wat verder uitstrekt dan tot de legerhervormingen. Zoo is het niet te verwonderendat de minister-president- er toe gekomen is de ont slagaanvrage van hett kabinet- in te dienen, nadat de bond het ministerie zijn vertrou wen had opgezegd en dit ook in de Kamer, tegenwoordig vrijwel een automatisch werk tuig van den bond, merkbaar was door het ontbreken van het vereisohte quotum. Heb schijnt dat d.e bond het toelegt op een par tijloos ministerie, onder leiding van den te Athene vertoevende n Kretenser premier Yenisei os, die intusschen niet bereid moet zijn deze functie te vervullen- In dit zaken- ministerie zou Z orb as minister van oorlog worden. Intusschen worden deze bijzonder - hed'en niet bevestigd, het zaken-ministerie schijnt fiasco te hebben geleden. Erg duidelijk zijn intusschen de telegram men uit Athene niet. Mag men het laatste Reuter-berichf gelooven, dian zou de minis ter-president de ontslag-aanvrage van het ministerie willen uitstellen op voorwaarde, dat de militaire bond ontbonden worde en on zou deze roerige officieren-corporatie werkelijk deze concessie willen doen. Het klinkt haast ongeloofelijk en zou all-een te verklaren zijn, indien het juist is dat de bond aan aanhang verliest. Daarop zou kunnen wijzen het bericht uit Athene, waarin gesproken wordt van officieren-tegenstanders van den militairen bond, wier verblijfplaats moest worden be waakt, terwijl wij in een ander bericht lezen dat Woensdag alle scheepscommandanten en hoogere marine-officieren vergaderd heb ben onder admiraal Miaulis en een protocol hebben geteekend, waarbij ze verklaren uit den militairen bond te treden, als reden opgevende dat deze zijn taak beeft vervuld en dat het tijd wordt dat leger e<n vloot zich nu weer eens met hunne eigen roeping gaan bezig houden. In aen particulier dagbladibericht lezen wij echter weer, dat de bond coüte qui coüte den easch eener nationale vergadering Rallvs moet er voor, Theolokis er tegen zijn wil doorzetten, desnoods met revo lutionaire middelen en dat men Venizelos dictator wil maken. In allen gevalle is de hoofdvraag op hot oogenblik of Mavromichalis en de andere ministers dezen eisch van den bond willen overwegen Duitschland. Op een feest dat ter eere van Keizer Wil- helm's verjaardag in Karlsruhe gegeven werd, hield de jong-liberale kamer-steno graaf Frey een toespraak, waarin hij groot hertog Frederik II hoogelijk prees en daar bij sprak over de droeve dagen waarin Ba den verkeert-, „omdat grooter en machti ger Bondsstaten op eigen voordeel bedacht zijn, waardoor wij vreezen, dat ons groot nadeel zal worden berokkend.'' Deze woorden, die natuurlijk op de scheepvaarttollen sloegen, werden door den Pruisischen gezant opgevat als een beleedi- ging voor Pruisen en hij verliet de zaal. België. o Brussel, 28 Jan. De bestuurders van de stichting Niederfullbaöh hebben he denochtend e:n vergadering gehouden. Een hunner deelde aan oen medewerker van het Journal de Bruxelles mede, dtat zij besloten badklen het ü'-ilzwijgen te bewaren, wijl de bij de zaak betrokken belangen te groot wa ren. Hij voeigde daaraan toe, dat de op- edsching van d-e gelden der stichting die be stuurders niet aangaat en dat alleen de jus titie bevoegd is de quafstie uit te maken. Brussel, 28 Jan. De Soir meent te weten, dat de bestuurders hebben bessen de stichting in haar geluel te verdedigen. Brussel. 29 Jan. Betreffende de vergadering van bestuurdcren der Nieder- fulbachstichting verneemt liet Journal de Bruxelles, dat deze zich bezig hielden met het antwoord op den eisch der Belgische prin sessen. Het blad vermoedt, dat de bestuur ders de exceptie van li iet-ontvankelijkheid zullen opwerpen. De raad van bestuurders besloot een inventaris op te maken van de roerende en onroerende goederen der stich ting, daarbij onderscheid makende tusschen die welke aan den stichter bebooren en die waarop de Belgische staat aanspraken doet gelden. Omtrent de in den laatsten tijd druk be sproken N ieder-Fullbaghsche stichting van Koning Leopold, schrijft de parlementaire berichtgever van het Antwerpsche Handels blad „Een ïiieuw feit, van zeer groot belang, heeft zich voorgedaan. De algemeene secretaris van het depar tement van buitenlandsche zaken, de heer Capelle. is door Koning Albert aangewezen om liet ambt van administrateur, den toen- maligen kroonprins door den vorst toegewe zen, doch door dezen niet aanvaard, waar te nemen. Hetgeen een volstrekte erkenning betee- kent der geldigheid van deze stichting, welke erkenning nog duidelijker blijkt uit het feit, dat deze ambtenaar de Congoleesohe fond sen heeft opgeëisclit, in de vennootschap ge plaatst. Indien dus de prinsessen voortgaan met de ongeldigverklaring van de stichting te vragen, zullen zij verder tegen den Belgi schen staat zelf moeten procedeeren 11 Uit goede bron verneemt de correspon dent echter, dat zij dit niet zullen doen en zich er toe zullen bepalen, den inbreng te eisclien der andere in de nalatenschap val lende goederen. Volgens de Nieuwe Gazet wordt deze thans reeds geschal op 100 millioen francs, waarvan dan 35 millioen in de Nieder-Full- baclische stichting zit. Frankrijk. P a r ij s, 2 8 J a n. De Belgische missie, welke officieel kennis komt geven van de troonsbestijging van Koning Albert, moest zich per schuit naar het perron begeven, opgewacht door de ministers van buiten- landsche zaken en openbare werken. Clemenceau, de Fra-nsche gewezen minis ter-president zal uit de radicale partij tre den. Reeds vroeger heeft- hij aan het partij bestuur te kennen gegeven, zich van de partij te willen afscheiden, wijl de rediea- len bij de verkiezingen voor den raad te Toulon met de socialisten hadden samengewerkt. Het partijbestuur had aan vankelijk nog de hoop Clemenceau van zijn voornomen te kannen afbrengen en had daarom het geheole dossier over die verkie zing in zijn handen gesteld, maar de oud minister kon zich ook na de lezing daar van met het gebeurde niet vereenigen en bleef bij zijn verzoek om geroyeerd te wor den Engeland. Londen, 29 Jan. De Duitsche ge zant hield aan een feestmaaltijd ter gele genheid van den verjaardag van den Duit- sohen Keizer eon toespraak en zeide daar bij, dat de Duitschers een vredelievend volk zijn, oorlogszuchtig optreden gedreven door de lust naar veroveringen en door begeerig- beid staan ver buiten hun gedachtenkring. De gezant noemde de ideeën als zouden de Duitschers slechts op de gedegenheid wacht ten om de een of andere zwakkere mogend heid aan te vallen waanvoorstellingen. Londen, 28 Jan. Minister-president Asquith is hedenmiddag van hier naar de Riviera vertrokken. Wegens de overstroo ming reist hij via Zwitserland. Ook minister Lloyd George zal ai oh binnenkort naar de Riviera begevenmen neemt aan dat de beide ministers eenvoudig vacantia nemen na dte jongste vermoeiemssen. Ambtelijk wordt gemeld, dat de Koning op 21 Februari het parlement zal openen. Londen, 28 Januari. 12.30 's middags. Gekozen zijn 261 unionisten, 256 liberalen, 40 vertegenwoordigers der arbeddspartij en 74 nationalisten. De unio nisten winnen 123 zetels, de anderte stan den zijn onveranderd. Londen, 28 Jan., 4 uur 's m i d- d a g s. Gekozen zijn 263 unionisten, 262 liberalen. 40 leden der arbeiderspartij, 75 nationalisten. De unionisten winnen 124 zetels; de andere zijn onveranderd. Londen, 28 Jan. Te 6 uur 30 waren gekozen 264 unionisten, 262 liberalen, 40 le den van de arbeiders partij on 76 nationalis ten. De unionisten hebben 125 zetels gewonnen, dp liberalen 19, dte arbeiderspartij 1. Londen, 29 Jan. In Nottingham shire is de liberaal Mansfield gekozen met een meerderheid van over de acht duizend stemmen. Het aantal der gekozen liberalen bedraagt thans 263; de andere standen zijn onveranderd. Als gewoonlijk staan ook ditmaal in zeer veel districten die conservatieven en li beralen met nagenoeg gelijke krachten te genover elkander, zoodat heit van dte hou ding van een betrekkelijk gering aantal kie zers afhangt, of de eene dan wel de andere partij de overmacht verkrijgt. Voor de con servatieven, op wie over het algemeen de gunst der gegoeden is gericht, is het daar om zeer voordieelig, dat in Engeland land bezit overal ter invulling van het stem briefje recht geeft, zoodat, wie op verschil lende plaatsen grondeigenaar is, ook in even zooveel plaatsen stemmen kan. De „Daily Chronicle" noemt onder andere een kies district in Middlesex, waar deze „outvo ters" negen procent der kiezers uitmaken, en waar, zonder hen, de liberalen weer met meerdere honderden gewonnen zouden hebben, terwijl nu de zetel aan de conser vatieven is overgegaan. Van een geestdirif- tigeai ouden conservatief wordit verteld, dat hij ondanks rijn zeventig jaren een auto- mobieltocht van honderden mijlen op één dag aflegde, om op zes plaatsen, waar dien zelfden dag stemdag was, zijn stem te kun nen afgeven Gemeld werd reeds hoe de stakende mijn- kers te Horton zich Woensdag aan onge regeldheden schuldig hebben gemaakt. Thans wordt uit Londen bericht, dat zij Donderdag nog krasser zijn opgetreden. Zij deden n.l. opnieuw een aanval op de club der unionisten en staken het gebouw m brand. Toen zij daarna hun woede ook wil den koelen aan het- huis van den mijn- directeur, schoot deze onder de menigte, waardoor één der stakers werd gewond. Noorwegen. Christian ia, 28 Jan. De Koning heeft den heer Konow, president van het Storthing, opgedragen een Tministerie te vor men. Konow heeft de opdracht aanvaard. Het kabinet Knudsen dat thans aan den Koning zijn ontslag heeft anageboden, is bijna twee jaren aan het bewind geweest. In Moart van het jaar 1908 had het name lijk de erfenis van het ministerie Lovland aanvaard. Het is iutussclien van den aan vang af niet meer dan een zuiver zaken kabinet geweest, wijl onmiddellijk bleek dat de „geconsolideerde linkerzijde," welke het kabinet alleen achter zich had, eenige stemmen aan de meerderheid in het Stor thing te kort kwam. Een succesrijke ar beid was alleen mogelijk, wanneer de soci aal-democraten of de groep der gematigden voor de ontbrekende stemmen zorgden. Daar minister Knudsen den steun der so cialisten afwees, en de gematigden zich zeer weerbarstig toonden, on stonden even lang durige als onvruchtbare parlementaire de- bafcteu, waaraan eerst een einde kwam, toen men tan alle zijden inzag dat bij die merk waardige gefcalverhoudingen der partijen geen regeering met een vaste meerderheid kon worden gevormd en daaruit de juiste gevolgtrekking maakte dat het maar het beate was het nu een maai bestaande kabi net tot aan de verkiezingen te handhaven Deze verkiezingen die in de maanden Oc tober en November van het vorige jaar heb ben plaais gehad, brachten opklaring in den toestand: de geconsolideerde linker zijde leed de nederlaag, de mannen van rechts en do liberalen die, in den geest van de coalitie-politiek door den oud-minister Michielsen voorgestaan, zich vereenigd hadden zonden te zamen 60 afgevaardigden in het nieuwe storthing dat uiit 123 leden bestaat, en hebben daardoor een vaste en tot regeeren bekwame meerderheid. Knud sen verklaarde dan ook reeds rnedlio No vember dat hij met het gehoede kabinet na 't begin der nieuwe zitting van het Storthing in Januari zou aftreden. Het Storthing is weliswaar reeds sedert den llen dezer maand bijeen, doch de eigenlijke wetgeven de werkzaamheid zou thans eerst beginnen. Daarmede was het uur van aftreden voor het kabinet Knudsen gekomen. De koning zal nu de voorzitters van het Storthing raadplegen, Bratlie en Konow, tevens de leiders der vrijzinnige linkerzij de, die met de rechterzij die verbonden is. Men is algemeen van opinie, <1 vt deze twee den koning zullen raden, Michelsen, den oud-minister-president, uit te noodigen een ministerie te vo-rmeu, maar men weet niet of deze het wel zou aanvaarden. Roman van 18 ANNA WAHLENBERG. Uit het Zweedsch door Betsy Bakker Nort. „Nu is u niet aardig. Eu ik die Maar ze brak af, terwijl de blos van baar wangen ridh tot over het voorllioofd ver spreidde. 't Was precies of ze op het punt ihald gestaan te vertellen, h'oe iveel moeite z» had gehad, en well'ke onaangename scenes ze had uitgestaan om toesbeaiiimiing te krij gen hierheen te gaan en hem uit te noodi gen nog eens bij den kamerheer te komen. Maar zij hield zich in en begreep dat het. niet aauging dit te vertellen. „U weet", hernam ze, „dat mijn man 7ijn eigenaardigheden hoeftzoo valt het hem bijvoorbeeld moealijik te begrijpen dat. hij menschen kweltst, hoewel hij het toch werkelijk doet." Nu blooUidte ze nog heviger, al&of ze wel wist. dat ze rich niet g|oetd: aan de waarheid! hield. Maar onverschrokken ging ze op dezelfde wijze voort: „Hij meent er niets onvriendelijks mee," zei ze't is alleen zoo zijn manier. En nu moot u meegaande zijn en niet. zoo klein geestig." Zij vroeg liet zoo smeekend, dat Robert moest lachen en hij antwoordde met Kaar een stoel toe te schuiven. „Wees zoo goed en ga zitten, terwijl we over de zaak spreken," zei hij. ,,'t Is zoo prettig uw miooie stem te 'luoorten en al uw vriendelijke woorden, dat men daar al leen al b'lij over is. al was men ook te voren uit zijn humeur. En indiien uw bezoek mis- A schieu ook tot niets anders zou leiden, is dat resultaat genoeg." Resiuilitaiat genoeg 1'barstte ze vertoornd' j milt. „Resultaat genoeg. Ja, misschien voor u, maar niet voor auij... voor ons," verbeterde rij zidh. „Wij zijn er nie'b tevreden mee. U moet kamen." En zij wendde zidh tot dte anderen en trok hen ook in het gesprek. „Zou het met veröcftvriikkelijk zijn, als het heele plan door een kleinigheid misluk- j ken zou, een misverstand?" En zij hod rich er juist zoio op verheugd d!at de viilai dboa* den architect Landed! zou I .gebouwd1 wordenZe was verrukt oiver het ontwerp, het was buitengewoon geniaal. Er was geen en'kel dling, dtat ze er in wonschte te veranderen. En dan zou alles te niet gaan, afljleen oandat twee onverstandige hoe ren elkaar niets wilden toegeven om te trachten het eens te worden. Ja, dat wil zeggen, haar man wilde wei, maar de archi tect walde niét. De antwoorden, die ze van de beide an dere dlaanes kreeg, waren izeer terughoudend, en Robert schertste si echts. Pias geleden, toen hij al/leen met Fltoria en Agnete was ge weest, was hij bitter ou driftig. Nu behan delde hij het. al6 een bagatel. Het beteekenxie immers niets dat de ka merheer wat misnoogd was. Lieve hemel, men kon toch niet verlangen, dat de men- sdhen dadelijk je idteeën zouden verstaan en "met uitgestrekte fliandleu ontv'amgenEn bovendien had men zuLk een een ongelijnen smiataik. Neem, hij kon het den kamerheer niet kwalijk nemen. Maar naar hem toe gaan en de zaak ibespreken, diaartoe liad hij geen lust. De schets Degen hem ie verve len, dat was alles. Mevrouw Gyllensporre wist immers hoe het gesteld was met artis- ben. Ze hadden hun grillen en nukken en men moest hun verontschuldigen, even goed als den kamerheer. Als hun een werk een maal tegenstond, dan was de inspiratie voor bij, en ging het niet langer. Maar ze konden het niet liellpen. Niemand kan het hellpten." De gast gaf niet toe, ze smeeKte, ze was lief, maar alles te vergeefs. Ze werd met de gróótste hofilijddhedd ont vangen, maar haar doefl bereikte ze niet. En toen moest ze opstaan en heengaan, want te 'blijven, zooals hoar verzocht werd, was een onmogelijkheid onder deze omstandïghtedten Maar ze zag er bedroefd uit en naan heel jdi'l afscheid van allen, 't Wais geen eervolle expeditie waarop ze zicih .begeven hadl en 't was duidelijk te zien hoe ze rich schaamde over zich zelf en over haar eigen mislukking. Roibert en Flora begeleidden haar naar de deur. Maar eer de vestibuledeur achter haar gesloten kon worden, opende ze die op nieuw en stak haar hoofd om de deur met een sdheflimsehe uitdrukking, die de neer slachtigheid wejgiwiiscfhte vau haar gelaat. „Ik koon weer, mijnheer Landell zei ze. ,,U kan geen emkell uur van dien d'aig zeker voor mij zijn. Ik koon weer, en -weer, en weer." De deur werd dicht gdtrokkenmet. een kort lachje, en weg was ze. Ze Koorden slechts dót ze zoo vlug van de trappen vloog. al6 een kind dat een schelmstukje heeft uitgehaald. Flora kwam met haai' mjon naar binnen en ging even als dte anderen aan tafel zitten Ze wist dot dte beide andleren met éllkiaar spraken, en wist ook dalt ze spraken over haar, die pas hier geweest was. Maar wat ze zeiden hoorde ze niet. Haar ooren wa ren nog vol van de woorden „ik kom weer. ik koin weer en weer", en het- korte lachje Ls de vestibule, dat deze gevolgd was. Er was iets betooverends in die woorden en in dat lachje. Ze klonken en klonken, tot ze geheimzinnig werden, als kwamen ze uit de duisternis en stilte, die het gebouw omgaven. En de woorden klonken als een bedreiging en de lach klonk hoonend. Maar gedhrende dien-tijd spraken de an deren naast haar en ze hadden liet voortdu rend over mevrouw Gyllensporre. „Ja, is het- niet merkwaardig," zei Ro bert, „dat zulk oen fijn, aardig schepseltje in de handen van zulk een beer is gevallen, zulk een geestelijken nul, als onzen voorna men kamerheer. Ze was eeu heter lot waard." En Agnes stemde toe. Ze begreep niet hoe het gegaan was. Mevrouw Gyllenspor re moest zeker verbazend jong geweest zijn, toen ze trouwde. En hij had haar zeker verblind met zijn snobbisme en statigheid, want op zekere wijze kon hij wel imponee rden Maar nu had ze zeker al lang gezien welk een treurige vergissing ze begaan had. „Jij zegt niets, jij" zei Robert, zich plotseling tot zijn vrouw wendend. „Vindt jij haar niet lief?" Flora hief haar oogen op met een langza- men blik en een nauwelijks zichtbaar lachje. ,,lk vind haar betooverend," zei ze. „En toch schijnt het. dat je niet veel van haar houdt Nu was Flora's lach heel duidelijk. Die werd warm en teeder en haar mooie oogen straalden hem tegemoet. „Ik kan niet van zoo veel houden," zei ze. Maar het klonk alsof ze zei: „Ik kan niet van meer dan één houden." Hij nam haastig haar hand en hield die tot think eenige oogen blikken tegen zijn wang. Toen sprak hij verder met Agues. XIII. Hot grotete publiek, vertegtenwooridi|gld dbor dien kamerheer, was tegen hom opge staan en had erven als die Pert3 een ongunstig oordeel uitgesproken ower Robert Landell. En reeds gedrukt door liet vonnis, zou heit lijken alstof hij nu nog moer gedrukt en ver. nietigd zou zijn. Moor integendeel, cr kwam een reactie. Alles wat in zijn karakter was aan trots en levenslust, verhief zadh om te ppotestee- ren. Hij walde strijidten voor dten kunste- noarsroem, dien hij eenmaal verworven had. Hij wilde en zou waardeering afdwingen. En tot ontwikkeling van dezen nieuwen moed en hoop, droeg mfeschien liet onver- woolite bezoek, dat hij op denzelfden dag ontvangen Ivaid, d'at het oordeel van het pu bliek hem aanviel, niet weinig bij. Het spontane en drieste in een mensehe- lijke lvanddliiiig had hem alibijd bekoord!. En als dit mensch oen jong© vrouw was, natuur lijk dubbel. Hij kon niet vergeten dat de niOoie, intelligente dkunio zicüi aan zijn zijue had geschaard en zoo boo open en vrijmoe dig afstand Itad gedaan van haar man's be krompen standpunt, onlbezorgd over de we derwaardigheden die haar daardoor wacht ten. Het vleide en verhief hem in zijn zelf- adhting dat -ze hem zoo'n offer waard vond. En 'l rcGuflItoat was een onbedwingbare ar- beufeij'ver. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1910 | | pagina 1