m\ 232*
S"' •Inari^ane.
Dinsdag 15 Februari 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DROOMLEVEN.
OORTSCH
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amerafoortf l.OO.
Idem frauco per post - 1.50.
Afzonderiijfce nummers - O.OS.
Deze Courant rersohijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
'e morgens bg de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C».
Utrechtschestraat I. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.501
Elke regel meer - 0.10
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents b$j rooruitbetalinf
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen Uf
het herhaald adverteeren in dit Btad, bg abonnement. XeoK
circulairebevattende de voorwaarden, werdt op aanvr*^
toegezonden.
Politiek Overzicht
De kiesrecblher vorming in l'rnisen.
II.
Men kan zich de ontvangst der rede van
von Bethmann Heilweg onder de vrij
zinnige denken, daargelaten dat de rede
ooji op d«- cojiservatieve- en entrum pers
en slappen Indruk beeft gemaakt. Iu
de beschouwingen der pers vj.nd men tel
kens de mecning terug, dat de rede de
beschouwingen inhoudt van een, men
mag bijna zeggen van de practische
politiek veraf s taanden cultuurhisto
ricus en filosoof, welke niet alleen geen mo
tieven voor 't tegenwoordige kiesrecht-voor
stel bieden, doch in het algemeen tegen oen
verandering van het reeds bestaande kies
stelsel zijn te benutten. Zoo vraagt het Ber
liner Tageblatt waarom heeft von" Beth-
mann bij zulke inzichten een hervorming
ingediend. Eu de Vossisóhe Ztg. schrijft
„Wat valt er 11a deze verheerlijking der
Pruisische toestanden eigenlijk nog te ver
beteren? Er moet veel anders worden, was
het leidmotief van Bülow's politiek in de
blok-aëra. Zijn opvolger daarentegen ver
klaart Het ware het beste indien alles
bij het oude bleef. De heer von Bethmann is
slechts een filosoof van den stilstand en
dat is betreurenswaardig".
De Frankf. Ztg. .zegt, dat men zich on
wilkeurig moet afvragen waarom iemand,
die zulk een aesthetisch onbehagen toont
voor de uiterlijke vormen van liet staats
leven, eigenlijk minister geworden is. Na-
tuurlijk, zegt de Frankfurter, is hij over
tuigd dat hij bij de indiening van dit voor
stel door geen enkele partij is beïnvloed.
Hij hééft echter zijn rede tegen alle par
tijen, behalve tegen dê rechterzijde, gericht,
en dat is in elk geval kenteekenend. Nog
eens wijst het blad er op hoe een drieklassen-
kiesrecht in verband met een onrechtvaar
dige indeeling der kiesdistricten vele kracb-
- ten in het volk met lamheid slaat en een
kleine minderheid de gansche macht geeft.
Wel heeft het liberalisme onder het drie-
klassenkiesrecht zichzelve plaats verschaft,
doch dat geschiedde onder bijzondere om
standigheden en geheel andere economische
toestanden. De minister-president von Beth-
mann-Hollweg vreest dat door het Rijksdag-
kiesrecht de monarchale staat allengs zal
worden ondermijndhij schijnt daarover bij
den rijkskanselier von Bethmann Hollweg
slecht te hebben geinformeerd, en zou ook
in de Zuid-Duitsche staten, waar men tot
het algemeen kiesrecht is overgegaan, kun
nen ervaren, dat de monarchistische staat
daar minstens zoo vast staat als in Pruisen.
.,Docli von Bethmann Hollweg onder
zoekt zijne stellingen niet op de juistheid
en heeft van de stemming des volks weinig
begrip. Zijn theorie is dat onder de kies
recht-formule ten onrechte alles wordt
samengevat, wat aan politieke ontevreden
heid en ontstemming voorhanden is, en dat
het een dwaling is daarvan en van liet par
lementarisme alle heil te verwachten. Geen
mensch verwacht van het parlementarisme
en van een rechtvaardig kiesrecht alle heil,
wel echter kan langs dezen weg een ver
standig vergelijk verkregen en de volks
stemming werkelijk tot uitdrukking gebracht
worden. Thans vormt het drieklassenrecht
de voornaamste steun voor de politieke
machtspositie der conservatieven".
Rake woorden zegt de Weener Neüe Freie
Presse, die vroeger zooveel lof voor von
Bülow had, thans aan het adres van zijn
opvolger. Het blad is er over verbaasd dat
woorden als door dezen gebezigd, nog hij
menschen van onzen tijd in leidende, mach
tige positie te vinden zijn en dat de poli
tiek van eene moderne maatschappij en een
der grootste industriestaten der wereld er
door wordt beheerscht. Dit is geen heden-
daagscli conservatisme meer, gelijk hel
Engelsche dat zich op liet oordeel des volks
beroept, doch het oude conservatisme, hel
niet meer levensvatbare van een Gerlach en
een Manteuffel, het conservatisme dat de
grondstelling van Horatius bezitik haat
de profane menigte en houdt ze terug. Hst
conservatisme van den rijkskanselier kom',
voort uit de oververfijndheid van een in
tellectueel, en verraadt de gevoeligheid van
een zeer aesthetisch aangelegden en welop
gevoede» heer. De rijkskanselier wil een
kiesrecht, der gegoede maatschappij. Het
kiesrecht is echter geen vraagstuk an per
soonlijke aannemelijkheid.
I11 de rede van von Bethmann-Holl-
weg zijn gewis ook vele passages te vin
den, welke waarheden bevatten. Wanneer
hij zegt dat de wetgevende lichamen door de
uitbreiding van het kiesrecht niet zelden op
pervlakkiger en ruwer worden, wanneer bij
op het toenemende terrorisme in het sociale
en politieke verkeer wijst, wanneer hij be
strijdt dat de groote beschaving van uit het
parlement in het volk wordt overgebracht,
dan roert hij wondeplekken aan, die niet
alleen in Pruisen, doch ook in vele andere
landen smartelijk aandoen. Doch dit is niet
de beslissende vraag. Het kiesrecht kan on
mogelijk naar de behoefte van fijnbesnaarde
zielen en artistieke gevoelens worden inge
richt. Het moet, zoover dit bij de mensche-
lijke onvolkomenheid uitvoerbaar is, de om
standigheden van het maatschappelijke leven
in de wetgeving aanschouwelijk en werk
zaam maken. Dit nu is in Pruisen het ge
val niet. Het Pruisische conservatisme is
niet gelijk het Engelsche een partij gewor
den, doch een kaste met kunstmatig be
schermde voorrechten".
In het debat dat in aansluiting aan de
rede van den minister-president Donderdag,
Vrijdag en Zaterdag in het Huis van Afge
vaardigden is gevoerd, hebben vele der
boven bestaande beschouwingen weerklank
gevonden. Achtereenvolgens hebben de ver
tegenwoordigers der verschillende partijen
hun standpunt tegenover het ontwerp en
hunne wenschen omtrent wijzigingen van
détails uiteengezet.
De sociaal-democraat Strobel o. a. noemde
het ontwerp een provocatie der sociaal-demo
cratie, wendde zich tot de jonkers, die, naar
hij zeide, voedsel aan een revolutie gaven
en verzekerde dat de sociaal-democraten
door het opwekken van agitatie onder het
volk een storm tegen het ontwerp zouden
teweeg brengen, waardoor de regeering zich
genoopt zou zien een ander ontwerp als dit
in te dienen. Wij maakten reeds melding
van des0ciaal-democra'dsche demonstraties
die Zondag te Berlijn zijn gehoudien De
Vossisohe Zeitung zegt niet ten onrechte,
dat juist het optreden der sociaal-democra
ten voor de regeering liet meest welkome
voorwendsel is om een ingrijpende wijziging
van het kiesrecht te weigeren.
De afgevaardigde Herold van het Centrum
heeft een in democratisch-en toon gestemds
rede gehouden, waarin hij o. a. de treffende
opmerking maakte, dat men de omwenteling
niet bestrijdt door hare vertegenwoordiging
van het parlement verre te houden en dal
wanneer men de lagere volksklasse op zijn
zijde wil hebben, ze niet rechten moet ont-
remen maar geven.
In liet verdere verloop zijner rede gaf
Uf.ze afgevaardigde nogmaals te kennen, dat
het Centrum de geheime stemming verlangt,
doch hij verklaarde niet dat het centrum ze
lot voorwaarde voor de aanneming^ maakt
en liet den weg tot onderhandeling mot de
regeering open, door te verklaren dat het
centrum er naai" streven zou het voorstel op
een wijze te verbeteren, waardoor althans
de ergste onrechtvaardigheden van het.
tegenwoordige kiesrecht uit den weg zou
den worden geruimd.
De vrij-conservatieve afgevaardigde von
Zedhtz deelde mede, dat. een minderheid
zijner fractie voor de geheime stemming is.
Onder deze omstandigheden is het zoo goed
als zeker dat voor de geheime stemming 111
het Huis van Afgevaardigden een meerder
heid zich zal openbaren.
Een meerderheid in het Huis van Afge
vaardigden dat is tevens uit de debatten
gebleken is geneigd op den grondslag
van het voorstel verder te werken en cok
ten aanzien van de andere onderdeelen door
aanmerkelijke verbeteringen een, zij het
dan ook als ten-mijn betaling op de gewensch-
te hervormingen, aannemelijke wet te ont
werpen. Veel zal afhangen van de speciale
commissie van 28 leden, die het voorstel
verder in behandeling zal nemen. Of uit
dit wetsonterp nog iets positiefs zal voort
komen, dat laat zich voorshands niet uit
maken. Het is nog niet duidelijk genoeg te
zien, of en welke partijen uit algemeen poli
tieke gezichtspunten een ernstig belang er
bij en den daaraan beantwoordenden wil
bezitten een kieswet tot stand te brengen,
welke van het ontwerp aanmerkelijk zou af
wijken. De middenpartijen wenschen zulk
een afloop wel, doch of ze de energie zul
len hebben haar door te voeren, laat zich
nog niet zeggen. Dit hangt voor alles van
de regeering af. Wanneer deze niet mede
werkt of op de daarvoor noodzakelijke ver
anderingen in liet voorstel ingaat, kan niets
tot stand komen.
Dultschland.
Een telegram uit Berlijn meldt dat de
nationaal-liberalen in den Rijksdag een mo
tie hebben ingediend, waarin de rijkskanse
lier wordt uitgenoodigd, om, ingeval het
nieuwe Fransche toltarief van kracht wordt,
alle voorrechten die de invoer van cham
pagne, brandewijn, rhum, cognac, reukwer
ken en haarwateren uit Frankrijk geniet, i:i
te trekken. Verder wordt verhooging van
invoerrecht geëischt voor Fransche goede
ren, waarvan het recht niet in het han
delsverdrag met Frankrijk is vastgesteld.
De afgevaardigde Pachnikes van de vrij
zinnige vereeniging heeft Zaterdag in het
Huis van Afgevaardigden de rede van von
Bethmann-Hollweg in eene uitstekende rede
gecritiseer-d. „Wanneer de parlementen geen
middelpunten van politieke beschaving
zijn", zeide de afgevaardigde, „dan blijft de
vraag over vormt de Staatsregeering zulk
een middelpunt? De meeningen die vorst
Bismarck over de Pruisische ministers had,
spraken daar alvast niet voor. Voor zoover
echter werkelijk de parlementen niet zoo
veel verrichten, als ze verrichten kunnen,
komt het dan niet daardoor dat de regee
ringen stelselmatig er op uit waren, invloed
en aanzien der volksvertegenwoordiging
tegen te houden?"
Het kiesrechtontwcrp besprekende, be
zigde Pachnikes de uitdrukking, dat dit zoo
onvoldoende is dat het in verhouding tot het
gegeven woord des Ivonings in de troon
redeverbazend veel lijkt op een achter
hoede-gevecht. Deze zin was de eeuige der
driedaagsche debatten, welke von Beth
mann Holleweg aanleiding gaf in de oe
raadslagingen in te grijpen. I11 een rede van.
twee minuten bestreed hij zulks en eischte
hij dat het Huis zijn woorden voor ernst zou
opnemen. Daarop verliet hij spoedig de ver
gadering.
Frankrijk.
Volgens het Journal des Débats ontbre
ken thans aan de sterkte van het leger
70,000 man, onder wie 13,000 door deser
tie, 37,000 door niet op te komen zich aan
den dienstplicht, onttrekken.
Vóór 1903 bedroeg het aantal hunner, die
tot de laatste categorie behoorden, gemid
deld 3800 's jaars, in 1909 was hun aantal
geleidelijk gestegen tot 23.005.
Voor deze geleidelijke toeneming werd
eerst een verklaring gezocht in de bepalin
gen der militiewet van 1905, ten gevolge
waarvan lieden, die zich aan den dienste
plicht onttrokken, niet meer als te voren
tot hun 53e levensjaar konden worden ge
dwongen tot vervulling van hun plicht,
maar reeds op 23- of 24-jarigen leeftijd zeker
waren niet meer te worden lastig gevallen.
Wel is na eene uitspraak in dien zin van
het hof van cassatie op initiatief vanden
afgevaardigde van Nancj', Maron, bij de wet
van 25 Maart 1909 in de gebleken leemte
voorzien, maar het aantal 011 willigen, die
zich aan den dienst onttrokken, nam niet
af. Integendeel. De invloed van den anti-
militairist Hervé en consorten zal hieraan
niet vreemd zijn. -
Ter bescherming van de leekenscholen
zijn, gelijk bekend is, eene reeks van wijzi
gingen in de wetten op het lager onderwijs
aan de bijzondere scholen aangekondigd.
Deze zijn thans saamgevat in een wetsont
werp van den minister van onderwijs Dou-
mergue, hetwelk reeds aan de Kamer is toe
gezonden. De eerste bepalingen van het.
nieuwe wetsontwerp bevatten slechts de
voorschriften over de schoolboeken, de di
ploma's van het onderwijspersoneel enz. in
scherper omschreven vorm. Art. 4 daaren
tegen bevat zeer beteekenisvolle eisclien be
treffende de antecedenten der hoofden en
onderwijzers aan de bijzondere scholen. Er
worden n.l. verlangd: 1. Een opgave der
gemeenten waar ze gewoond hebben en van
de bezigheden en beroepen, die ze sinds
hun twintigste jaar uitoefenden. 2. de ver
klaring dat zij tot- geene, niet tot het geven
van bijzonder onderwijs gemachtigde, con-
gratie bchooren. 3. het program van het on
derwijs dat zij denken te geven, met de
klasse-indeeling. 4. de lijst der medewer
kers die ze voor de leiding, het onderwijs eti
het toezicht denken aan te stellen. Aan deze
medewerkende personen worden op hun
beurt weer dezelfde cischen gesteld als de
hierboven genoemde. Verder heet liet in het
voorstel dat de schoolopziener ex-officio of
op klachte van het Openbaar Ministerie
tegen de opening van een bijzondere school,
op grond der moraal, der hygiëne en wat
nieuw is de veiligheid der kinderen, zoo
wel ten opzichte van de persoon van den gd
gadigde en als van den aard van het geboui
der toekomstige school, bezwaar kan doet
gelden. De schoolopzieners hebben het rech
zich de boeken en schriften dezer scholei
ten allen tijde te doen voorleggen. Ten slott
moeten de bestuurders der bijzondere scho
len de bewijzen overleggen, dat ze hunc-
leerlingen' tegen ongevallen hebben verze
kerd.
Engeland.
Londen, 14 Febr. Officieel word'
medegedeeld, dat Winston Churchill, thans
minister van handel, benoemd is tot minis
ter van binnenlandsche zaken, Buxton to
minister van handel, Pease tot kanselier
van het hertogdom Lancaster en Herbert
Samuel tot minister van posterijen.
De Master of El'i.bank is benoemd) tot
parlementair secretaris van de schatkist.
Londen, 14 Febr. Het resultaat d«ï
laatste verkiezing is dat de liberaal Mafioi
is gekozen voor de Orkney en Shetland-eilan.
den. Het Lagerhuis bestaat al zoo uit 27 f
unionisten, 274 liberalen, 41 leden der ar]
bied spar tij en 82 Iersche nationalisten.
Zweden.
Stockholm, 14 Febr. De toestand
des Konings is thans zoover verbeterd, dat
de leden der Koninklijke familie thans tot
een bezoek kunnen worden toegelaten. De
Koningin brengt sinds haar terugkeer uit
Karlsruhe het grootste deel van den dag
de ziekenkamer door.
Italië.
Rome, 14 Febr De minister van
buitenlandsche zaken verklaarde, in ant
woord op eene vuaag in de Kamer, dat de
handhaving van de integriteit der Turkscliq
provinciën in Noord-Afrika een onveran
derlijke regel is van de buitenlandsche po
litiek van Italië. Die integriteit is gewaar
borgd door detalgemeene verdragen en door
bijzondere overeenkomsten.
Spanje.
M a d r-i d, 14 Febr. Canalejas heeft
opnieuw aan den Koning verklaard, dat hij
rekent op de vervulling van de beloften,
die aan de leden van zijne partij gedaan
zijn vioor dat hij aan het bewind kwam; hij
zette daarna zijne meening uiteen over alle;
aanhangige vraagstukken.
Naar verluidt heeft Zaterdag gehou
den ministerraad besloten "hen, die wegens!
politieke misdrijven veroordeeld zijn. gratie
te verleenen, waaronder ook zij die wegens
de gebeurtenissen in Barcelona zijn gevan
gen genomen, zouden zijn begrepen. De mi
nister-president deelde voorts mede, dat men
tegenover het vorige kabinet had geweigerd
over een herziening van het concordaat 'n
onderhandeling te treden. Canalejas zette
daarop zijn standpunt in deze zaak uit
een, dat door den ministerraad werd goed
gekeurd. Hij verzocht den ministers zoo;
spoedig mogelijk de cijfers vast te stellen1
van de volgende begrooting, onder inacht-
name der hervormingen. Ten slotte gaf
Ccnalejas zijn vaste voornemen te kennen
een liberale partij met een democratisch
vooruitstrevend programma te vormen.
OortMriJk-HangartJ*.
Wcenen, 14 Febr. De Rijksraad zal
den 24en Februari bijeenkomen.
Zaterdag is te Weehen een gemeenschap-
pe*ministerraad gehouden, waaraan dé
Roman vmti
32 ANNA WAHLENBERG.
Uit het Zweedsck
doos Be tit Baxkkr Host.
Zijn eerste indruk was duidelijk een ver
rassing. Hij keerde het velletje dadelijk
oim, teneinde de ondertl ©eiken in g te vinden-,
en het vermoeden dat hij reed® betreffende
den naam van d'en afzender had moest be
waarheid zijn, want zijn gezicht veranderde
niet, toen hij dien las. Hij keerde het pa
pier haastig 0111 en vervolgde de lectuur.
Fr bestond geen twijfel dat deze interes
sant was. Zijn oo'gen gleden haastig over
de regels en zochten nu en dan eens terug
om een of ander woord te herlezen. Hij
dacht er naet aan om te gaan zitten, of
schoon de 'brief lang was, en hij juist thuis
gekomen was van een urenlange, vermoeien
de wandeling.
En lag er geen "vreugde op zijn gezicht,
ofschoon hij niet- lachte?
Flora vond het, en ze was er meer en
meer van overtuigd. En waarom zei hij
niets, (hij die anders zoo mededeelzaam
placht te zijn over gewichtige en niet ge
wichtige zaken? Toen hij geëindigd had,
deed hij den brief in de enveloppe en stak
deze tusschen de andere papieren. En ook
nu zei hij nog niets.
Het was niet haar gewoonte, aanmerkin
gen .te maken of vragen te stellen, als ze
daar niet toe aangespoord werd, maar nu
werd de begeerte haar te sterk.
„Wat een lange brief," zei ze.
„Ja, zaken."
„Een nieuw gebouw?"
„Een voorstel, maar onaannemelijk, 't
Is te ver weg, ik heb geen tijd."
„In Smaland?" vroeg zij en keek haastig
van het boek op waarin ze stond te bladeren.
Hij keek verwonderd op, maar begreep
dadelijk.
„O, liet- postmerk."
Liefst- zau hij niet meer over den brief
gesproken hebben, omdat de inhoud niet in
'1 minste invloed op zijn doen en laten kon
hebbenmaar daar ze reeds scheen te ver
moeden van wie hij kwam, zou elke schijn
van geheimzinnigheid de zaak een te groote
beteekenis geven
Hij haalde den weggeborgen brief weer
te voorschijn en reikte haar dien over.
Als ze zin had, mocht ze hem gerust le
zen. Maar hij had niet gedacht dat hij
haar zou interesseeren, omdat de schrijf
ster haar altijd onverschillig was geweest,
en het plan erin geopperd niet verwezen
lijkt kon worden.
Flora had echter wel lust hem te lezen,
ec ze deed het. Dat de brief van Ester
Gyllensporre was, had ze vermoed. De
drie weken, die de jonge vrouw im het bui
tenland zou doorbrengen, waren voorbij,
en nu ze weer terug in haar oud huis was,
scheen het eerste wat ze deed, haar ouders
over te halen het huis te laten restaureeren
.en te verbouwen. Wel schreef ze in hun
naam en alsof het plain van hem kwam,
maar dat was slechts een al te doorzichtig
masker. Zo vroeg of Robert tenminste
eenfe wilde komen om te zien wat er ge
daan moest worden. Hij reisde toch im
mers zoo dikwijls?
Overigens was er geen woord in den
l.iief, dat niet door elkeen gelezen kon wor
den. Hij was meer 'beleefd dan vriende
lijk. en in een bijna afgemeten stijl ge
schreven, alsof heter op toegelegd was, dat
nij open weggelegd kon worden.
Robert had een courant ge-ionum en een
sigaar aangestokenFlora legde den brief
vof'v hem neer, alsof ze hem nn-t wulde .to
ren. Zelf opende ze het boek. waarin ze
pas gebladerd had, en stond eenge ©ogen
blikken stil.
..Natuurlijk moet je er heengaan" zei
ze plotseling.
Het kwam zoo verrassend, dat Robert de
courant liet vallen en haar zwijgend aan
keek.
..Wat bedoel je daarmee?" vroeg hij.
..Als ik toch zeg dat ik niet- kan'? 't- ls
te ver weg. Ik heb geen tijd."
,,'t Immers een eerherstel dat zij je wil
geven? Je -mocht niec haar man's viillla bou
wen. In plaats daarvan zal je het huis
van haar ouders bouwen."
Flora spoorde hem aan, zij, die stralend
gelukkig werd alleen door de enkele zeker
heid dat Ester Gyllensporre wegging en
nooit meer hun. weg zou kruisen. En ze
bedacht zelfs de redenen waarom hij een
uitnoodiging zou aannémen. Hoe móést
men dat- opvatten?
„Wil je werkelijk dat ik er heen zal
gaan
I
Haar gezicht was mild, zelfs speelde er
j een lachje op. Miaar achter deze mildheid
was iets wat hij raadde, maar niet recht be-
I greepde weekheid in haar wezen was
i daar zoo als altijdmaar het scheen hem
dat. er een vast© ruggegraat gekomen was
in de buigzame gestalte, ja alsof deze zich
verhief en vrijgemaakt had van hetgeen
haar anders in de omgeving deed opgaan.
„En- waarom wil je het dan eigenlijk?"
vroeg hij nog eens. want de reden die ze
opgegeven had was hij reeds vergeten dbor
hec waarnemen van de verandering, die zij
ondergaan had.
En ook zij had do reden vergeten. Ze
dacht slechts eraan, hoe ijver en vreugde
uit zijn gelaat gestraald hadden, toen hij
den brief las, hoe hij tusschen de regels
naar iets zocht, dat daar niet met duide
lijke woorden stond, on ho© hij den brief
ver tusschen de andere papieren had ge
schoven, alisof hij iets diep wilde begraven,
dat geen recht ltad te leven en zich in het
daglicht te ver toon en
„Ik wil het, omdat ik denk dat je het
noodig hebt,' antwoordde ze. ,,'t Is im
mers al heel lang geleden dat je niet in
de wereld was. En wij hier thuis kunnen
immers je nLt altijd genoog zijn?"
Ze zei „wij", maar hij wist dat zij meen
de ..ik" Stil en vriendelijk hadden haar
woorden geklonken, hoewel iets afgebro
ken alsof liet niet gemakkelijk was ze to
uiten. Nu begreep hij Ze wilde hem niet
in den weg staan, geen blok aan het been
zijn. Hij moest vrij zijn, zoo trotsch was
ze geworden, zoo ver was ze gekomom.
Maar hij wist niet wat hij zou doen met
deze edelmoedigheid. Hij had die immers
niet begeerd; en dit maakte hem slechts
nerveus
Schommelend op zijr» stool, hield hij op
nieuw de courant voor zijn gezicht en be
gon t© lezen.
„We. zullen nog wel eens zien!" zei hij
achteloos, alsof h-ij te veel ia beslag geno
men wns door zijn artikel, om zich bezig
te kun-nen houden met dergelijke kleinig-
al be
lleden. ..Waarom zullen we het
slissen?" r
En. Flora zweeg, legde het boek neer, en
ging zwijgend uit de 'kamer.
Eenige dagen later echter was het beslist
dat Robert naar het landgoed- in Smaland1
zou reizen
Flora had nieuwe redenen bedacht waar
om hij het. moest doen, en die somde zij
op naast de eerste. Hij had immers altijd
gewenscht zich met de architectuur van
Zweedsche buitenhuizen bezig te houden 1
Nu had hij de gelegenheid er voor. Waar
om zou hij die dan laten passeeren? Bo
vendien was het verfrisschend voor .zijn oog,
in een nieuwe omgeving te werken.
Robert had zich in 't begin afgevraagd.;
of zc het nu werkelijk ook meende, of z<
misschien alleen deze redenen opsomde ii'
de hoop dat ze teruggewezen zouden worden j
om zoo een bewijs te krijgen dat hij geert
zin had op reis te gaan Maar toen z<
keer op keer op het onderwerp terugkwam,
liet hij zich ten slotte overhalen de voordee-
len va»- de reis in te zien.
Waarom haar zin niet doen? Wie kon
trouwens weten, of dit niet juist een mid-;
del zou zijn om haar te genezen van d<
kwaal, waaraan ze leed. Als hij weer thuis
kwam, en ze merkte dat het gevaar geluk
kig doorstaan was, zou alles wel weer goed
worden
En hij schreef, dat hij komen zou. In dé
eerst© dagen van Mei zou hij er zijn, en zien!
wat er met dat oude huis gedaan kon wor-1
den.
IFordt vervolgt! I'