m\ 232* S"' •Inari^ane. Dinsdag 15 Februari 1910. BUITENLAND. FEUILLETON. DROOMLEVEN. OORTSCH ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amerafoortf l.OO. Idem frauco per post - 1.50. Afzonderiijfce nummers - O.OS. Deze Courant rersohijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur 'e morgens bg de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C». Utrechtschestraat I. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f 0.501 Elke regel meer - 0.10 Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents b$j rooruitbetalinf Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen Uf het herhaald adverteeren in dit Btad, bg abonnement. XeoK circulairebevattende de voorwaarden, werdt op aanvr*^ toegezonden. Politiek Overzicht De kiesrecblher vorming in l'rnisen. II. Men kan zich de ontvangst der rede van von Bethmann Heilweg onder de vrij zinnige denken, daargelaten dat de rede ooji op d«- cojiservatieve- en entrum pers en slappen Indruk beeft gemaakt. Iu de beschouwingen der pers vj.nd men tel kens de mecning terug, dat de rede de beschouwingen inhoudt van een, men mag bijna zeggen van de practische politiek veraf s taanden cultuurhisto ricus en filosoof, welke niet alleen geen mo tieven voor 't tegenwoordige kiesrecht-voor stel bieden, doch in het algemeen tegen oen verandering van het reeds bestaande kies stelsel zijn te benutten. Zoo vraagt het Ber liner Tageblatt waarom heeft von" Beth- mann bij zulke inzichten een hervorming ingediend. Eu de Vossisóhe Ztg. schrijft „Wat valt er 11a deze verheerlijking der Pruisische toestanden eigenlijk nog te ver beteren? Er moet veel anders worden, was het leidmotief van Bülow's politiek in de blok-aëra. Zijn opvolger daarentegen ver klaart Het ware het beste indien alles bij het oude bleef. De heer von Bethmann is slechts een filosoof van den stilstand en dat is betreurenswaardig". De Frankf. Ztg. .zegt, dat men zich on wilkeurig moet afvragen waarom iemand, die zulk een aesthetisch onbehagen toont voor de uiterlijke vormen van liet staats leven, eigenlijk minister geworden is. Na- tuurlijk, zegt de Frankfurter, is hij over tuigd dat hij bij de indiening van dit voor stel door geen enkele partij is beïnvloed. Hij hééft echter zijn rede tegen alle par tijen, behalve tegen dê rechterzijde, gericht, en dat is in elk geval kenteekenend. Nog eens wijst het blad er op hoe een drieklassen- kiesrecht in verband met een onrechtvaar dige indeeling der kiesdistricten vele kracb- - ten in het volk met lamheid slaat en een kleine minderheid de gansche macht geeft. Wel heeft het liberalisme onder het drie- klassenkiesrecht zichzelve plaats verschaft, doch dat geschiedde onder bijzondere om standigheden en geheel andere economische toestanden. De minister-president von Beth- mann-Hollweg vreest dat door het Rijksdag- kiesrecht de monarchale staat allengs zal worden ondermijndhij schijnt daarover bij den rijkskanselier von Bethmann Hollweg slecht te hebben geinformeerd, en zou ook in de Zuid-Duitsche staten, waar men tot het algemeen kiesrecht is overgegaan, kun nen ervaren, dat de monarchistische staat daar minstens zoo vast staat als in Pruisen. .,Docli von Bethmann Hollweg onder zoekt zijne stellingen niet op de juistheid en heeft van de stemming des volks weinig begrip. Zijn theorie is dat onder de kies recht-formule ten onrechte alles wordt samengevat, wat aan politieke ontevreden heid en ontstemming voorhanden is, en dat het een dwaling is daarvan en van liet par lementarisme alle heil te verwachten. Geen mensch verwacht van het parlementarisme en van een rechtvaardig kiesrecht alle heil, wel echter kan langs dezen weg een ver standig vergelijk verkregen en de volks stemming werkelijk tot uitdrukking gebracht worden. Thans vormt het drieklassenrecht de voornaamste steun voor de politieke machtspositie der conservatieven". Rake woorden zegt de Weener Neüe Freie Presse, die vroeger zooveel lof voor von Bülow had, thans aan het adres van zijn opvolger. Het blad is er over verbaasd dat woorden als door dezen gebezigd, nog hij menschen van onzen tijd in leidende, mach tige positie te vinden zijn en dat de poli tiek van eene moderne maatschappij en een der grootste industriestaten der wereld er door wordt beheerscht. Dit is geen heden- daagscli conservatisme meer, gelijk hel Engelsche dat zich op liet oordeel des volks beroept, doch het oude conservatisme, hel niet meer levensvatbare van een Gerlach en een Manteuffel, het conservatisme dat de grondstelling van Horatius bezitik haat de profane menigte en houdt ze terug. Hst conservatisme van den rijkskanselier kom', voort uit de oververfijndheid van een in tellectueel, en verraadt de gevoeligheid van een zeer aesthetisch aangelegden en welop gevoede» heer. De rijkskanselier wil een kiesrecht, der gegoede maatschappij. Het kiesrecht is echter geen vraagstuk an per soonlijke aannemelijkheid. I11 de rede van von Bethmann-Holl- weg zijn gewis ook vele passages te vin den, welke waarheden bevatten. Wanneer hij zegt dat de wetgevende lichamen door de uitbreiding van het kiesrecht niet zelden op pervlakkiger en ruwer worden, wanneer bij op het toenemende terrorisme in het sociale en politieke verkeer wijst, wanneer hij be strijdt dat de groote beschaving van uit het parlement in het volk wordt overgebracht, dan roert hij wondeplekken aan, die niet alleen in Pruisen, doch ook in vele andere landen smartelijk aandoen. Doch dit is niet de beslissende vraag. Het kiesrecht kan on mogelijk naar de behoefte van fijnbesnaarde zielen en artistieke gevoelens worden inge richt. Het moet, zoover dit bij de mensche- lijke onvolkomenheid uitvoerbaar is, de om standigheden van het maatschappelijke leven in de wetgeving aanschouwelijk en werk zaam maken. Dit nu is in Pruisen het ge val niet. Het Pruisische conservatisme is niet gelijk het Engelsche een partij gewor den, doch een kaste met kunstmatig be schermde voorrechten". In het debat dat in aansluiting aan de rede van den minister-president Donderdag, Vrijdag en Zaterdag in het Huis van Afge vaardigden is gevoerd, hebben vele der boven bestaande beschouwingen weerklank gevonden. Achtereenvolgens hebben de ver tegenwoordigers der verschillende partijen hun standpunt tegenover het ontwerp en hunne wenschen omtrent wijzigingen van détails uiteengezet. De sociaal-democraat Strobel o. a. noemde het ontwerp een provocatie der sociaal-demo cratie, wendde zich tot de jonkers, die, naar hij zeide, voedsel aan een revolutie gaven en verzekerde dat de sociaal-democraten door het opwekken van agitatie onder het volk een storm tegen het ontwerp zouden teweeg brengen, waardoor de regeering zich genoopt zou zien een ander ontwerp als dit in te dienen. Wij maakten reeds melding van des0ciaal-democra'dsche demonstraties die Zondag te Berlijn zijn gehoudien De Vossisohe Zeitung zegt niet ten onrechte, dat juist het optreden der sociaal-democra ten voor de regeering liet meest welkome voorwendsel is om een ingrijpende wijziging van het kiesrecht te weigeren. De afgevaardigde Herold van het Centrum heeft een in democratisch-en toon gestemds rede gehouden, waarin hij o. a. de treffende opmerking maakte, dat men de omwenteling niet bestrijdt door hare vertegenwoordiging van het parlement verre te houden en dal wanneer men de lagere volksklasse op zijn zijde wil hebben, ze niet rechten moet ont- remen maar geven. In liet verdere verloop zijner rede gaf Uf.ze afgevaardigde nogmaals te kennen, dat het Centrum de geheime stemming verlangt, doch hij verklaarde niet dat het centrum ze lot voorwaarde voor de aanneming^ maakt en liet den weg tot onderhandeling mot de regeering open, door te verklaren dat het centrum er naai" streven zou het voorstel op een wijze te verbeteren, waardoor althans de ergste onrechtvaardigheden van het. tegenwoordige kiesrecht uit den weg zou den worden geruimd. De vrij-conservatieve afgevaardigde von Zedhtz deelde mede, dat. een minderheid zijner fractie voor de geheime stemming is. Onder deze omstandigheden is het zoo goed als zeker dat voor de geheime stemming 111 het Huis van Afgevaardigden een meerder heid zich zal openbaren. Een meerderheid in het Huis van Afge vaardigden dat is tevens uit de debatten gebleken is geneigd op den grondslag van het voorstel verder te werken en cok ten aanzien van de andere onderdeelen door aanmerkelijke verbeteringen een, zij het dan ook als ten-mijn betaling op de gewensch- te hervormingen, aannemelijke wet te ont werpen. Veel zal afhangen van de speciale commissie van 28 leden, die het voorstel verder in behandeling zal nemen. Of uit dit wetsonterp nog iets positiefs zal voort komen, dat laat zich voorshands niet uit maken. Het is nog niet duidelijk genoeg te zien, of en welke partijen uit algemeen poli tieke gezichtspunten een ernstig belang er bij en den daaraan beantwoordenden wil bezitten een kieswet tot stand te brengen, welke van het ontwerp aanmerkelijk zou af wijken. De middenpartijen wenschen zulk een afloop wel, doch of ze de energie zul len hebben haar door te voeren, laat zich nog niet zeggen. Dit hangt voor alles van de regeering af. Wanneer deze niet mede werkt of op de daarvoor noodzakelijke ver anderingen in liet voorstel ingaat, kan niets tot stand komen. Dultschland. Een telegram uit Berlijn meldt dat de nationaal-liberalen in den Rijksdag een mo tie hebben ingediend, waarin de rijkskanse lier wordt uitgenoodigd, om, ingeval het nieuwe Fransche toltarief van kracht wordt, alle voorrechten die de invoer van cham pagne, brandewijn, rhum, cognac, reukwer ken en haarwateren uit Frankrijk geniet, i:i te trekken. Verder wordt verhooging van invoerrecht geëischt voor Fransche goede ren, waarvan het recht niet in het han delsverdrag met Frankrijk is vastgesteld. De afgevaardigde Pachnikes van de vrij zinnige vereeniging heeft Zaterdag in het Huis van Afgevaardigden de rede van von Bethmann-Hollweg in eene uitstekende rede gecritiseer-d. „Wanneer de parlementen geen middelpunten van politieke beschaving zijn", zeide de afgevaardigde, „dan blijft de vraag over vormt de Staatsregeering zulk een middelpunt? De meeningen die vorst Bismarck over de Pruisische ministers had, spraken daar alvast niet voor. Voor zoover echter werkelijk de parlementen niet zoo veel verrichten, als ze verrichten kunnen, komt het dan niet daardoor dat de regee ringen stelselmatig er op uit waren, invloed en aanzien der volksvertegenwoordiging tegen te houden?" Het kiesrechtontwcrp besprekende, be zigde Pachnikes de uitdrukking, dat dit zoo onvoldoende is dat het in verhouding tot het gegeven woord des Ivonings in de troon redeverbazend veel lijkt op een achter hoede-gevecht. Deze zin was de eeuige der driedaagsche debatten, welke von Beth mann Holleweg aanleiding gaf in de oe raadslagingen in te grijpen. I11 een rede van. twee minuten bestreed hij zulks en eischte hij dat het Huis zijn woorden voor ernst zou opnemen. Daarop verliet hij spoedig de ver gadering. Frankrijk. Volgens het Journal des Débats ontbre ken thans aan de sterkte van het leger 70,000 man, onder wie 13,000 door deser tie, 37,000 door niet op te komen zich aan den dienstplicht, onttrekken. Vóór 1903 bedroeg het aantal hunner, die tot de laatste categorie behoorden, gemid deld 3800 's jaars, in 1909 was hun aantal geleidelijk gestegen tot 23.005. Voor deze geleidelijke toeneming werd eerst een verklaring gezocht in de bepalin gen der militiewet van 1905, ten gevolge waarvan lieden, die zich aan den dienste plicht onttrokken, niet meer als te voren tot hun 53e levensjaar konden worden ge dwongen tot vervulling van hun plicht, maar reeds op 23- of 24-jarigen leeftijd zeker waren niet meer te worden lastig gevallen. Wel is na eene uitspraak in dien zin van het hof van cassatie op initiatief vanden afgevaardigde van Nancj', Maron, bij de wet van 25 Maart 1909 in de gebleken leemte voorzien, maar het aantal 011 willigen, die zich aan den dienst onttrokken, nam niet af. Integendeel. De invloed van den anti- militairist Hervé en consorten zal hieraan niet vreemd zijn. - Ter bescherming van de leekenscholen zijn, gelijk bekend is, eene reeks van wijzi gingen in de wetten op het lager onderwijs aan de bijzondere scholen aangekondigd. Deze zijn thans saamgevat in een wetsont werp van den minister van onderwijs Dou- mergue, hetwelk reeds aan de Kamer is toe gezonden. De eerste bepalingen van het. nieuwe wetsontwerp bevatten slechts de voorschriften over de schoolboeken, de di ploma's van het onderwijspersoneel enz. in scherper omschreven vorm. Art. 4 daaren tegen bevat zeer beteekenisvolle eisclien be treffende de antecedenten der hoofden en onderwijzers aan de bijzondere scholen. Er worden n.l. verlangd: 1. Een opgave der gemeenten waar ze gewoond hebben en van de bezigheden en beroepen, die ze sinds hun twintigste jaar uitoefenden. 2. de ver klaring dat zij tot- geene, niet tot het geven van bijzonder onderwijs gemachtigde, con- gratie bchooren. 3. het program van het on derwijs dat zij denken te geven, met de klasse-indeeling. 4. de lijst der medewer kers die ze voor de leiding, het onderwijs eti het toezicht denken aan te stellen. Aan deze medewerkende personen worden op hun beurt weer dezelfde cischen gesteld als de hierboven genoemde. Verder heet liet in het voorstel dat de schoolopziener ex-officio of op klachte van het Openbaar Ministerie tegen de opening van een bijzondere school, op grond der moraal, der hygiëne en wat nieuw is de veiligheid der kinderen, zoo wel ten opzichte van de persoon van den gd gadigde en als van den aard van het geboui der toekomstige school, bezwaar kan doet gelden. De schoolopzieners hebben het rech zich de boeken en schriften dezer scholei ten allen tijde te doen voorleggen. Ten slott moeten de bestuurders der bijzondere scho len de bewijzen overleggen, dat ze hunc- leerlingen' tegen ongevallen hebben verze kerd. Engeland. Londen, 14 Febr. Officieel word' medegedeeld, dat Winston Churchill, thans minister van handel, benoemd is tot minis ter van binnenlandsche zaken, Buxton to minister van handel, Pease tot kanselier van het hertogdom Lancaster en Herbert Samuel tot minister van posterijen. De Master of El'i.bank is benoemd) tot parlementair secretaris van de schatkist. Londen, 14 Febr. Het resultaat d«ï laatste verkiezing is dat de liberaal Mafioi is gekozen voor de Orkney en Shetland-eilan. den. Het Lagerhuis bestaat al zoo uit 27 f unionisten, 274 liberalen, 41 leden der ar] bied spar tij en 82 Iersche nationalisten. Zweden. Stockholm, 14 Febr. De toestand des Konings is thans zoover verbeterd, dat de leden der Koninklijke familie thans tot een bezoek kunnen worden toegelaten. De Koningin brengt sinds haar terugkeer uit Karlsruhe het grootste deel van den dag de ziekenkamer door. Italië. Rome, 14 Febr De minister van buitenlandsche zaken verklaarde, in ant woord op eene vuaag in de Kamer, dat de handhaving van de integriteit der Turkscliq provinciën in Noord-Afrika een onveran derlijke regel is van de buitenlandsche po litiek van Italië. Die integriteit is gewaar borgd door detalgemeene verdragen en door bijzondere overeenkomsten. Spanje. M a d r-i d, 14 Febr. Canalejas heeft opnieuw aan den Koning verklaard, dat hij rekent op de vervulling van de beloften, die aan de leden van zijne partij gedaan zijn vioor dat hij aan het bewind kwam; hij zette daarna zijne meening uiteen over alle; aanhangige vraagstukken. Naar verluidt heeft Zaterdag gehou den ministerraad besloten "hen, die wegens! politieke misdrijven veroordeeld zijn. gratie te verleenen, waaronder ook zij die wegens de gebeurtenissen in Barcelona zijn gevan gen genomen, zouden zijn begrepen. De mi nister-president deelde voorts mede, dat men tegenover het vorige kabinet had geweigerd over een herziening van het concordaat 'n onderhandeling te treden. Canalejas zette daarop zijn standpunt in deze zaak uit een, dat door den ministerraad werd goed gekeurd. Hij verzocht den ministers zoo; spoedig mogelijk de cijfers vast te stellen1 van de volgende begrooting, onder inacht- name der hervormingen. Ten slotte gaf Ccnalejas zijn vaste voornemen te kennen een liberale partij met een democratisch vooruitstrevend programma te vormen. OortMriJk-HangartJ*. Wcenen, 14 Febr. De Rijksraad zal den 24en Februari bijeenkomen. Zaterdag is te Weehen een gemeenschap- pe*ministerraad gehouden, waaraan dé Roman vmti 32 ANNA WAHLENBERG. Uit het Zweedsck doos Be tit Baxkkr Host. Zijn eerste indruk was duidelijk een ver rassing. Hij keerde het velletje dadelijk oim, teneinde de ondertl ©eiken in g te vinden-, en het vermoeden dat hij reed® betreffende den naam van d'en afzender had moest be waarheid zijn, want zijn gezicht veranderde niet, toen hij dien las. Hij keerde het pa pier haastig 0111 en vervolgde de lectuur. Fr bestond geen twijfel dat deze interes sant was. Zijn oo'gen gleden haastig over de regels en zochten nu en dan eens terug om een of ander woord te herlezen. Hij dacht er naet aan om te gaan zitten, of schoon de 'brief lang was, en hij juist thuis gekomen was van een urenlange, vermoeien de wandeling. En lag er geen "vreugde op zijn gezicht, ofschoon hij niet- lachte? Flora vond het, en ze was er meer en meer van overtuigd. En waarom zei hij niets, (hij die anders zoo mededeelzaam placht te zijn over gewichtige en niet ge wichtige zaken? Toen hij geëindigd had, deed hij den brief in de enveloppe en stak deze tusschen de andere papieren. En ook nu zei hij nog niets. Het was niet haar gewoonte, aanmerkin gen .te maken of vragen te stellen, als ze daar niet toe aangespoord werd, maar nu werd de begeerte haar te sterk. „Wat een lange brief," zei ze. „Ja, zaken." „Een nieuw gebouw?" „Een voorstel, maar onaannemelijk, 't Is te ver weg, ik heb geen tijd." „In Smaland?" vroeg zij en keek haastig van het boek op waarin ze stond te bladeren. Hij keek verwonderd op, maar begreep dadelijk. „O, liet- postmerk." Liefst- zau hij niet meer over den brief gesproken hebben, omdat de inhoud niet in '1 minste invloed op zijn doen en laten kon hebbenmaar daar ze reeds scheen te ver moeden van wie hij kwam, zou elke schijn van geheimzinnigheid de zaak een te groote beteekenis geven Hij haalde den weggeborgen brief weer te voorschijn en reikte haar dien over. Als ze zin had, mocht ze hem gerust le zen. Maar hij had niet gedacht dat hij haar zou interesseeren, omdat de schrijf ster haar altijd onverschillig was geweest, en het plan erin geopperd niet verwezen lijkt kon worden. Flora had echter wel lust hem te lezen, ec ze deed het. Dat de brief van Ester Gyllensporre was, had ze vermoed. De drie weken, die de jonge vrouw im het bui tenland zou doorbrengen, waren voorbij, en nu ze weer terug in haar oud huis was, scheen het eerste wat ze deed, haar ouders over te halen het huis te laten restaureeren .en te verbouwen. Wel schreef ze in hun naam en alsof het plain van hem kwam, maar dat was slechts een al te doorzichtig masker. Zo vroeg of Robert tenminste eenfe wilde komen om te zien wat er ge daan moest worden. Hij reisde toch im mers zoo dikwijls? Overigens was er geen woord in den l.iief, dat niet door elkeen gelezen kon wor den. Hij was meer 'beleefd dan vriende lijk. en in een bijna afgemeten stijl ge schreven, alsof heter op toegelegd was, dat nij open weggelegd kon worden. Robert had een courant ge-ionum en een sigaar aangestokenFlora legde den brief vof'v hem neer, alsof ze hem nn-t wulde .to ren. Zelf opende ze het boek. waarin ze pas gebladerd had, en stond eenge ©ogen blikken stil. ..Natuurlijk moet je er heengaan" zei ze plotseling. Het kwam zoo verrassend, dat Robert de courant liet vallen en haar zwijgend aan keek. ..Wat bedoel je daarmee?" vroeg hij. ..Als ik toch zeg dat ik niet- kan'? 't- ls te ver weg. Ik heb geen tijd." ,,'t Immers een eerherstel dat zij je wil geven? Je -mocht niec haar man's viillla bou wen. In plaats daarvan zal je het huis van haar ouders bouwen." Flora spoorde hem aan, zij, die stralend gelukkig werd alleen door de enkele zeker heid dat Ester Gyllensporre wegging en nooit meer hun. weg zou kruisen. En ze bedacht zelfs de redenen waarom hij een uitnoodiging zou aannémen. Hoe móést men dat- opvatten? „Wil je werkelijk dat ik er heen zal gaan I Haar gezicht was mild, zelfs speelde er j een lachje op. Miaar achter deze mildheid was iets wat hij raadde, maar niet recht be- I greepde weekheid in haar wezen was i daar zoo als altijdmaar het scheen hem dat. er een vast© ruggegraat gekomen was in de buigzame gestalte, ja alsof deze zich verhief en vrijgemaakt had van hetgeen haar anders in de omgeving deed opgaan. „En- waarom wil je het dan eigenlijk?" vroeg hij nog eens. want de reden die ze opgegeven had was hij reeds vergeten dbor hec waarnemen van de verandering, die zij ondergaan had. En ook zij had do reden vergeten. Ze dacht slechts eraan, hoe ijver en vreugde uit zijn gelaat gestraald hadden, toen hij den brief las, hoe hij tusschen de regels naar iets zocht, dat daar niet met duide lijke woorden stond, on ho© hij den brief ver tusschen de andere papieren had ge schoven, alisof hij iets diep wilde begraven, dat geen recht ltad te leven en zich in het daglicht te ver toon en „Ik wil het, omdat ik denk dat je het noodig hebt,' antwoordde ze. ,,'t Is im mers al heel lang geleden dat je niet in de wereld was. En wij hier thuis kunnen immers je nLt altijd genoog zijn?" Ze zei „wij", maar hij wist dat zij meen de ..ik" Stil en vriendelijk hadden haar woorden geklonken, hoewel iets afgebro ken alsof liet niet gemakkelijk was ze to uiten. Nu begreep hij Ze wilde hem niet in den weg staan, geen blok aan het been zijn. Hij moest vrij zijn, zoo trotsch was ze geworden, zoo ver was ze gekomom. Maar hij wist niet wat hij zou doen met deze edelmoedigheid. Hij had die immers niet begeerd; en dit maakte hem slechts nerveus Schommelend op zijr» stool, hield hij op nieuw de courant voor zijn gezicht en be gon t© lezen. „We. zullen nog wel eens zien!" zei hij achteloos, alsof h-ij te veel ia beslag geno men wns door zijn artikel, om zich bezig te kun-nen houden met dergelijke kleinig- al be lleden. ..Waarom zullen we het slissen?" r En. Flora zweeg, legde het boek neer, en ging zwijgend uit de 'kamer. Eenige dagen later echter was het beslist dat Robert naar het landgoed- in Smaland1 zou reizen Flora had nieuwe redenen bedacht waar om hij het. moest doen, en die somde zij op naast de eerste. Hij had immers altijd gewenscht zich met de architectuur van Zweedsche buitenhuizen bezig te houden 1 Nu had hij de gelegenheid er voor. Waar om zou hij die dan laten passeeren? Bo vendien was het verfrisschend voor .zijn oog, in een nieuwe omgeving te werken. Robert had zich in 't begin afgevraagd.; of zc het nu werkelijk ook meende, of z< misschien alleen deze redenen opsomde ii' de hoop dat ze teruggewezen zouden worden j om zoo een bewijs te krijgen dat hij geert zin had op reis te gaan Maar toen z< keer op keer op het onderwerp terugkwam, liet hij zich ten slotte overhalen de voordee- len va»- de reis in te zien. Waarom haar zin niet doen? Wie kon trouwens weten, of dit niet juist een mid-; del zou zijn om haar te genezen van d< kwaal, waaraan ze leed. Als hij weer thuis kwam, en ze merkte dat het gevaar geluk kig doorstaan was, zou alles wel weer goed worden En hij schreef, dat hij komen zou. In dé eerst© dagen van Mei zou hij er zijn, en zien! wat er met dat oude huis gedaan kon wor-1 den. IFordt vervolgt! I'

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1910 | | pagina 1