Maandag 21 Februari 1910. r BUITENLAND. FEUILLETON. DROOMLEVEN. XT". 238. g'" jHarganit. FOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoortf 1.00. Idem franco per post1.50. Afzonder; y ke nummert0.05. Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest dagen. Advertentiönmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur e morgens by de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER AD VERTEN TI EN: Van 15 regels f ©.80. Elke regel meer - 0.1®. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen t<A het herhaald adverteeren in dit Bvad, by abonnement. Eeo^ circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvra*^ toegezonden. Politiek Overzicht Het kabinet-Asquitli en zijne meerderheid. Heden namididlag om twee uur wordt het Ëwihuis ontboden naai' de zaal van het geriiuis om diaar de troonrede aan te ren, waarmee Koning Edward VII de Izitftdng van het nieuwe parleanent officeel (zal openen Wanneer twee uren later het lagerhuis weder bijeenkomt, begint terstond het adresdebat. Zal d.it debat licht brengen jin de duisternis waarin men nu rondtast? l>at ie de vraag, die in de laatste dagen met 'steeds stijgende spanning is gesteld. De heerschende verwarring is door de Morning Leader op eigenaardige wijze uit gedrukt in de opmerking, dat het kabinet- AsquitJh óf drie weken, öf drie jaren zal du ren. Het zijn niet de leaders van de opposi tie, maar de leiders van de beide bondgenoo- ten, wier stouu de regeering behoeft om in het bezit te blijven van de meerderheid in liet parlement, die haar het vuur aan ue schenen leggen. En zoowel de labour-party als de nationalisten verklaren zonder omwe. gen, diat zij hun steun aan de regeer in g zul len onttrekken, wanneer zij geen aidioende verklaringen bekomen omtrent hetgeen voor hen het hoofdpunt is, waarnaar moet worden gestreefd. Dat hoofdpunt is de houding, <i_e tegenover het hoogerliuis zal wonden aange nomen. In de groot© Vergadering in de Al beHall te Londen, waarmee den 10en De cember de verkiezingscampagne officieel ge opend werd. heeft de eerste minister ver klaard„Onze eerste en e enige taal is nu, het beginsel van het vertegenwoorongend stelsel op een on wrikbaren grondslag te plaateen. Wij zullen geen ambt aannemen in het bewind, als wij niet de waarborgen bezitten, die voor een vruchtbaren wétgewen- den arbeid van onze partij noodig zijn." Nu is de heer Asquitih aan heit bewind gebleven, en de vraag, die hem wordt gesteld, is dus Bezit hij de waarborgen van de Kroon, die ©en radicaal optreden tegen de Lords toe laten? En als hij due waarborgen niet bezit, hoe komt het dan, dat hij noig aan het be wind is? Die vraag wordt hem gesteld niet alleen dioor zijne bondgenooten van de Iersolie par tij en de arbeidspartijmaar ook door zijne eige.i aanhangers. Een correspondent van de Temps sohrijit naar aanleiding daarvan „De hervorming van het hoogenhuis zou eene gemakkelijke zaak geweest zijn, a's de liberalen slechts 30 a 40 zetels hadklen ver loren. Gesteund door ©ene homogene meer derheid van 340 stammen meer dan dó Ivo! ft van het aantal leden van het lagerhuis zou de heer Asquitih zonder moeite ge daan gekregen hebben, diat de Koning tus- séhenbeide kwam om de Lords tot toegeven te dwingen, -«oals in 1832 is geschied. Maar in plaats van hem een strijdros te geven, hebben de kiezers hem slee fits de langharige poney aangeboden van de platen van Punch. Met 275 aanha gors tegen 273 unionisten kan het kabinet zioh niet overwinnaar noe men geen enk d verstandig Liberaal kan eir aan dtenfoen dien Koning en het land eene constitutionele hervorming op te dringen met d'e hulp van eene coaïitie-moerdleiihedd Maar het ongeluk wil, diat véle liberale af gevaardigden alles belbailve verstandig zijn. Door d'e liberale afgevaardigden in liet zui den van Engelland weg te vagen en die in het noorden te laten aanblijven, schijnen de verkiezingen de uiterste linkerzijde be ho ben versterkt ten koste van het centrum. Ee.i groot aantal radicalen verkondigen aan iéder. die 't wu hooren, diat zij plan hebben van de overwinning partij te trekken. De heftigsten onder hen hebben weinig kans, dat er naar hen geluisterd wordt. Volgens hen zou die heer Asquith dadelijk moeten beginnen met de hervorming van liet hoogerliuis en zich om de begrooting niet moet bekommeren. De heer Belloc, afge vaardigde van Salford, lveeft geprotesteerd tegen elke afwachtende politiek; hij zegt: „Als die wordt aangenomen, dan zal dat zijn icmdat de politiekers van beroep beslo ten hebben de ergste gebruiken in stand te houden van een versleten stelsel met zijne corruptie, zijn,© valse he eerbewijzen, zijne zorgvuldig berekende remmen tot voorko ming van eene openhartige, recht op het doel afgaande en verstandige politiek." Laat ons d© hervorming terstond ter hand nemen, zegt hijanders komt er nooit, iets van. Weinige liberalen zullen dezen gids vol gen. De meesten van hen erkennen, dat de eerste plicht van de ministerdeelie meerder heid is den goeden loop van de staatsmachine te verzekeren zij zijn bereid de hervorming van'het hoogerhuis een paar maanden uit te stollen. Maar omtrent den aard van deze hervorming zijn zij met minder intransigent dan d© hoor Belloc. De meer gematigden hadden te verstaan gegeven, op het voet spoor van Sir Edward Grey, dat het wijsste misschien zou zijn zich te bepalen tot eene verandering van het hoogerhuis in eene uit verkiezingen voortgekomen Kamer; dat plan zou 't mogelijk gemaakt hebben met de uni onisten tot eene schikking te komen on zou zijn te verwezenlijken zonder eene nieuwe ontbinding. Maar de radicalen verwerpen zelfs het denkbeeld der vervanging van de Lords door een Senaat naar het modél van dien in Frankrijkzij willen geen krachtige Eerst© Kamer, zelfs al kwam die geheel uit verkiezingen voortliever dan tolt zulk eene hervorming meê te werken, zouden zij zich aansluiten bij ck- labourpartij en mee werken tot radicale afschaffing van het hoo gerhuis. Wat zij nu op het oog hebben en ev is reden om te gelooven, dat zij in den boezem van de partij de talrijksben zijn is aan de Lords te ontnemen wat dezen bezitten aan werkelijke macht. Zij verlangen geene hervorming, maar eene ver minking. Onder deze omstandigheden is de eenige mogelijke taktiek voor het ministerie nog niet eenige maanden het onvermijdelijke op te schorten, waarop zijn plan \-in con stitution eele hervorming zal worden verwor pen door de Lords en waarop men zich weer zal moeten wenden tot het land. Maar zul len de Ieren en de arbeidspartdj er in toe stemmen te wachten?' Duitschland. B e r 1 ij n, 19 F e b r. De voorzitter van den rijksdag, graaf Stolberg-Wemigerode, is heden avond kort na zeven uur ove-rle den. Hij stierf aan borstvliesontsteking. Tot verwijdering van vocht was eene opening ge maakt, later trad hartzwakte in en weigel den de longen den dienst. Graaf Udo zu Stolberg-Wernigerode, de voorzitter van den Duitséhen rijksdag, die Zaterdag avond overleed, is van 1877 af, met twee korte onderbrekingen lid van den rijksdag geweest; van 19011906 was hij eerste onder-voorzitter en sedert 1907 voor zitter. Hij was sedert eenigen tijd lijdende aan eene longontsteking, waaruit zich borst vliesontsteking ontwikkelde. In den morgen van Zaterdag was hij naar eene kliniek ge bracht, omdat operatief ingrijpen noodig werd geacht. B e r 1 ij n, 19 F e b r. De rijksdag nam een door alle partijen ingediend spoed- edschend voorstel aan om. gedurende de ziek te van graaf Stolberg Wernigerode den afge vaardigde graaf von Sohwerin Loewitz in liet voorzitter&bureau te benoemen. Berlijn, 19 Febr Het socialistische rijksdaglid Frank uit Mannheim motiveer- - de interpellatie. Na de jongste buiten sporigheid van Oldenburg had d© rijkskan selier de eerste gelegenheid moeten beuut- en cm voor het respect voor den rijksdag f i komen. In plaats daarvan hield de rijkskanselier eene rede, alsof .ij dit met de constitutie in strijd zijnde optreden tegen den rijksdag in theorie wilde rechtvaardi gen Wat zou er met een kanselier geschie den die zou zeggen, dat menige rede des Keizers ©n menige richting in 's Keizers kunstsmaak oppervlakkigheid,zelfs ruwheid in -de hand werken? De rijksdag mag op denzelfden eerbied aanspraak maken als die Keizer, In Engeland heeft door de democra tiseering van het parlement de politieke vor ming van het, volk een ongeëvenaarde ont plooiing verkrégen. Daar heerscht een wed strijd van tsjlenten. een selectie der be- kwaamsten. Blij ons zeide de spreker worden ministers aangesteld als gevolg van een luim of door protectie. Alle beschaafde landen der wteréld moeten zich democrati- seer&n. Alleen Rusland en Pruisen komen vlaai bij ten ach tea'De arbeidersklasse zal zich door offers aan goed en bloed niet la ten afschrikken in de verwoznelijking van haar idealen Do rijkskanselier, de interpellatie beant woordende, verklaardeIk zal mij streng nouden aan datgene, wat tot lvet forum van den rijksdag behoort. De eigenlijke bedoeling der interpellatie is wél om te weten of het kiesrecht voor der. rijksdag gevaar loopt. HaJ ik zoo iets gezegd of er op gezinspeeld, dan zouden angstige gemoederen zich ver ontrust kunnen gevoelen. Niets van dat ailes ligt in mijn bedoeling. Ik be- twijelde slechts de alleen zaligmakende kracht van hot rij k&dagkiesr echt voor alle staten en ouder alle omstandig heden. De verbonden regeeringen denken er met aan om aan het kiesrecht voor den rijksdag te tornen, terwijl de interpellanten doo. hunne radicale eischen net kiesrecht bedreigen. Dezelfde agitatie, welke indier- tijd tegen het programma van Vorst Bülow werd gevoerd, richt zich thans tegen de uitvoering van dit program. De njkskanselier besloot met het vaste vertrou wen uit te drukken in de idéalen en krach- ton van het Duitsche volk, die ouder dien werkelijken druk van nationale behoeften zich zullen vermeerderen en het veld zullen wetsn te behouden. (Bijval rechts.) B e r 1 ij n, 19 Febr. Na de rede van den rijkskanselier werd een débat over de interpellatie gehouden, waarin vertegen woordigers van alle partijen verklaarden, diat zij vasthielden aan het kiesrecht voor den rijksdag. De burgerlijke partijen veroordeelden een stemmig dé straatbetoogingenDe sociaal democraat Ledébour zeide Wij verdedigen het algemeen stemrecht met alle macht, ook door middel van straatbetoogingen. Aan de uitspattingen van de politie draagt het stel sel schuld'daarom kleeft het vergoten bloed aan de vingers van den rijkskanselier. De ondervoorzitter Spahn riep hiervoor den spreiker tot dé ordé. In den loop van het débat kwam de rijks kanselier op tegen den vrijzinnige Wiener, die hem verweten toa/d zich laatdun kend te hebben uitgelaten over de Zuid- Duiteche bondsstaten met liberale instellin gen hij verklaarde er tégen te moeten pro testeeren, dat hem gevoelens werden toege dicht, die voor een Duatsohen rijkskanselier niet passen. Do gemeenteraad van Berlijn heeft, naar aanleiding van een van liberale zijde inge diend voorstel, den magistraat opgedragen zich tot het huis van afgevaardigden van den landdag te wenden met verzoek het wetsontwerp tot wijziging van dc kieswet, niet zonder ingrijpende wijziging aan te nemen De gemeenteraad van Gharlottenburg heeft een dergelijk besluit genomen. Kicl,19Febr. Het volgens het vast gestelde plan ten uitvoer gebracht proef- schieten van de geheel© «cheepsartillerie op liet linieschip Nassau, waarbij ook salvo's der zware artillerie met gevechtsmunitie werden gelost, is thans zonder eenige hindernis ten einde gebracht. Alle onder deden van het schip hielden zich uitstéken!. Belg». Brussel, 19 Febr. De Gazette schrijft naar aanleiding van den keizerbrief, dat rnog eens weer is aangetoond, dat Ne derland en België bestemd zijn om betrok ken te worden in een conflict, dat Europa bedreigt, of zij willen of niet. Het consta- teeren van dit feit zou moeten dienen om de beide landen nog dichter tot elkaar te bren gen. Frankrijk. Het mandaat van de tegenwoordige Kamer van afgevaardigden loopt den 31en Mei af de verkiezingen voor de nieuwe Kamer moe ten dus in den loop van de maand Mei gehouden worden, en daar en tusschen de eerste en de tweed© stemming veertien da gen moeten verloopen, zal de regeering de verkiezingen uitschrijven op den eersten of, op zijn laatst, den tweedon Zondag in Mei. De Kamer zal zich tegen Paschen, dus in het laat-st van Maart, verdagen om aan de candidaten den noodigen tijd te laten de ver kiezing voor te bereiden. Vóór de verdaging zal de begrootingswet voor 1910, die eigenlijk reeds met nieuw jaar had moeten zijn aangenomen, niet al leen door de Kamer behandeld! zijn, maar zij moet zich ook met het hoogerhuis ver staan over de veranderingen, die dit in de begrootingswet zal verlangen. De Senaat heeft gewoonlijk een drietal weken noodig voor de behandeling van de begrooting in de commissie en in de openbare zitting. Maar nog niet eens alle hoofdstukken van de begrooting van uitgaven zijn afgedaan, en dan moet nog de wet op de middelen be handeld worden, die de inkomsten bevat van de door de regeering tot dekking van het tekort voorgestelde nieuwe belastingen. Om al deze dingen af te doen, ontbreekt het aan tijdhet zal er dus wel toe komen, dat de belastingplannen der regeering ter zijde worden gesteld en dat men het tekort door uitgifte van schatkistbiljetten zal dekken. Ook de beraadslaging over het nieuwe vloot- programma zal van de begrooting afgeschei den en bot Maart verdaagd wordendaar voor zullen de drie weken bestemd worden, die de Senaat aan het begroohingsdebat zal wij den ook de eindbehandeling van de rege ling der leeftijdspensioenen van de arbei ders, waarmee de Senaat thans nagenoeg gereed is, zal dan plaats hebben. Wat de herziening van het tarief van in voerrechten betreft, de tariefcommissie van de Senaat aal in de volgende week of in de week daarna haar rapport uitbrengen. Zij heeft op sommige punten de door de Kamer bepaalde tariefposten verlaagd; maar eerst als het rapport gedrukt is, zal kunnen wor den beoordeeld of deze wijzigingen voldoen de zijn om de ongerustheid, die in het bui tenland is ontstaan, te doen bedaren. In ioder geval is het vrij zeker, dat Senaat en Kamer in Maart het zonder langdurige de batten over het tarief zullen eens worden. Engeland. Met het oog op de heerschende onzeker heid, trekt de van regeerinfrswege aan hare aanhangers gezonden uitnoodiging tot bij woning van de vergadering van heden do aandacht. Daarin wordt gezegd, dat eene gewichtige stemming nog vóór het ad res - debat mogelijk is. De troonrede is eergisteren in de daar voor bestemde zitting van den geheimen raad door den Koning onderteekend. Van den minister der posterijen Samuel wordt eene verklaring bericht, dat de regee- ring snel en zonder vr©e« op beslissende wij ze tegen het hoogerhuis zal optreden. Men leidt daaruit af, dat in strijd met de in do laatste dagen uitgesproken vermoedens de troonrede de door het kabinet tegen het hoo gerhuis besloten maatregelen bevat, waar aan de koning door zijne handteekening zij ne goedkeuring zou hébben verleend. Ver der wordt ©ene rede vermeld van den Scliot>- «chen Lord advocate Ure. waarin aan het kabinet een levensduur van 3 a 4 jaren wordt voorspeld. Hongarije. Budapest, 19 Febr. In eene ver gadering, die «foor 3000 personen werd bijge woond, is eene regeeringsgezinde partij op gericht. De partij heeft den naam aangeno men van nationale arbeidspartij. Alle minis ters woonden de vergadering bij. De minister-president, graaf Khuen-He- dervary, verklaarde, dat de regeering als hare voornaamste taak beschouwde de indie ning zoo spoedig mogelijk van het ontwerp eener kiesrechthervorming, steunende op het algemeen stemrecht. Wat de militaire kwestie betreft, zal d'e regeering handhaven hetgeen verlangd is door de voormalige liberale partij onder den minister Tisza, en zij zal dat verkrijgen. Ter zake van de bankkwestie zal de regee ring de gemeenschappelijke bank handha ven. Omtrent de uitgifte van bankbilpet ton zeide de minister, dat zoolang men er beter in zou slagen de economische belangen te verzekeren door middel van eene gemeen schappelijke bank, deze bank biljetten zou mogen uitgeven. Graaf Khuen legde verder nadruk op de vrijzinnige uitlegging, die hij zou geven aan het recht van vereeniging en vergadering. Een motie, waarin verklaard wordt, diat het programma van hervormingen der regee ring wordt aanvaard al9 zijnde in staat de Roman van 37 ANNA WAHLENBERG Uit het Zweedsch door Betsy Bakker Nort. Ag nes voelde een kracht in zich opstij gen, zoo sterk, als wilde die van geen te genstand weten. Ze moest strijden om hem zoowel als zich aetf, te redden. Vastbe sloten trok ze haar hand terug, ging van hem af zitten cn richtte zich op in haar stoel. „Nee, Robert, nee, nu weet ik niét nee net met je staat. Hoe veel je ook aan haai denkt-, m'o-et je haar toch bepaald ver geien hebben, want zooals jij haar voor stelt, zou men haar beelemaal met herken nen. Herinner jij je dat ze ooit iets van je vorderde, dat zc zich ooit tusschen jou en anderen drong?" „Nee!" zei hij aarzelend. Nu zie. je hoe ver bezijden de waarheid je verbeelding is. Als men wil. fantasee- ren, dan moeten tenminste de beelden dei- fantasie eenigen karaktertrek gemeen, een gelijkheid met het oorspronkelijk l>eeld heb ben, anders is het onbegrijpelijk hoe zé eenigen indruk op iemand kunnen maken. „Ja, j© hebt gelijk." Ag nes triomfeerde in zichzelf. Ze had hem bet ongezonde van zijn gemoedsstem ming doen inzien. En aüs men een juist begrip heeft van zijn eigen toestand, dlan is immers de eerste stap voor beterschap g— daan Ze herkreeg haar ouden moed, en glim lachte vroolijk tegen hem „En dus is net- zuiver enzin, waiarin je je gevangen houdt zei zo. Zonder te antwoorden, staarde hij recht voor zich uit. ,,'t Is zeker zcoals je zegt" zei hij tens lotte. Nooit zou ze uit zich zélf bij mij op iets aangedrongen hébben. Ik zelf roep haar op. Ik kan het niét laten, zie je'" Hij zweeg, en ook Agnes zat zwijgend, heiden voelden, dat ze niet verder konden komen Hier sponden ze voor iets overmachtigs, dat niet- weg te krijgen was doorredenoe- ringen. t Hij moest haar aanroepen, aan wie hij voortdurend dacht. Zoo aar. iemand den ken. was iemand roepen. Al Agnes' blijdte moed zonk even spoedig als die opgeweld was. Ze merkte dat de strijd, dien ze te voeren had, niet zoo gemakkelijk zou zijn, ais ze een oogcablik gedacht had. „Zou zij dan toch je -tab last en een struikelblok worden, zij, die altijd zoo bang was het- te zijn?" En na eenige ©ogenblikken zwijgen, ver volgde ze, teiwijl ze opstond: „Nu zullen we hier niet meer zitten spre ken, zooals we dezen avond gedaan hebben. Dat doet je -oker meer kwaad dan goed Je verdiept je in hetgeen je toch reeds te veel bezighoudt." Maar Robert drukte haar weer neer in den stiel. „Ga niet weg" verzocht hij. „Ik wil er over spreken, al helpt het mij ook uiet. Ik zie haar toch altijd voor me, dat weei. ik. Maar het wordt minder ake lig en stil als ik ©r over spreek. Ga niet heen van me, Agnes.' En hij nam haar hand, en legde di© zoo als te voren togen zijn hoofd, én hiékl die oiaar vast. XXIII Nee, ze zou niet weggaan van hem. En indien het ook werd, zooals hij oei, dat Flo ra altijd tusschen hem en de menschen zou staan, do© hij wilde naderen, toch zou ze niet heengaan. De vreugde zien onmis baar voor hem te gevoelen kon de dood© naar tenminste naet ontnemen. Het vulde baar heelen morgen met blijdschap om te denken hoe hij haar zou ontvangen met uitgestrekte, hartelijk verwelkomende hand, en hoe hij steun bij haar zocht om kracht te hebben dezen zwareo tijd te doorleven. Avonds, als Ingeborg naar bed was, begon eigenlijk hun dag En die kon soms nog lang genoeg zijn, tot zoo laat, dat Ro bert, trcts dc licliie voorjaarsavonden, het niet raadzaam vond haar .alleen te laten gaan op dit lat© uur. Soms begonnen ze al vroeg een wandeling cn doorliepen alle boschpad on. En toen de zomer aanbrak, gebeurde het ook dikwijls, dat ze een boot namen om te roeien, en op de scheren van de frissche koelte en ongestoorde eenzaamheid genoten. Ze hadden deze eenzaamheid lief of schoon die niet altijd noodzakelijk was voor de onderwerpen waarover hun gesprek liep. Hetgeen hen dien eersten avond vervuld bad, toen Robert 'naar verzocht had niet van hem weg te gaan, roerden ze nu zelden meer aan,. Hij had geleerd zich te belueerschen. en ze zou hebben kunnen gelooven dat hij zijn kalmte en evenwicht herkregen had. indien niet nu en dan plotselinge uitbar stingen van angst en zelfbeschuldiging haar getoond hadden, dat hét nog naet zoo was. en h©n leidden tot dezelfde opwindende en doel loo ze beschouwingen als vroeger. In het. algemeen was hij kalm en uiterlijk zich zei." gelijk. Ze konden redeneeren en di&puteeren op hun oude wijze over allerlei dingen. En in zijn omgang met. anderq menschen toonde hij geen opvallend verschil dan dat hij hen niet zocht. 't Vie"i hem niet meer in, uit éigen aan drift in de hoofdstad fe blijven om met ken nissen en vrienden uit- te gaan. Wél ge beurde het soms, diat hij met hen ging, maar dan was dit slechts ^en gevolg van hun sterk aandringen. En zoo ginig hot ook in do villas tod, als hij nu en dan zich eens tusschen de menschen begaf. Zijn avonden te zamen me4 Agnes waren hem lief geworden. Daar kon hij zich zelf zijn, mocht hij spreken wanneer hij wilde en zooal? hij wilde, en zwijgen, wanneer hij daarin trek had. Zij stoorde nooit een stemming, die niet gestoord mocht worden, maar ze wist hem uit de donkerste diepten te halen, waarin zijn gedachten zich verlo- icn. En voor Agnes waren deze avonden niet alleen lief geworden, maar bijna onmisbaar. Ze wist niet hoe z© de avonden, die ze al leen in laar woning doorbracht, om moest krijgen. Ze werden oneindig leeg een lang Nu en dan bracht ze een bezcek hij kennis sen, maar ze vond ei geen genoegen in, daar liet eene uur na het andore te verpra ten, zélfs niet in zulk gezélschap, waarop ze vroeger hoogen prijs stelde. Daarenboven leek het of men tenminste bij sommige families ten opzichte van haar veranderd was. Misschien kwam Ihet daar- djoor dat ze haar vrienden in don laatsten tijd verwaarloosd had, of misschien om een andere reden. Zo hrak or haar hoofd niet- mee om na t© denken wat het kon zijn, ge wichtiger dingen namen haar gedachten in beslag. Maar op een avond, dat ze bij haar zieke vriendin zat, juffrouw Ekvall, werd ze zich duidelijker dan ooit bewust van deze verandering in de algemeen© stemming je- ^gens haar, want juffrouw Ekvall en haar broer hadden "iets gereserveerds in hun be groeting, die maar al te goed overeenstemde met de koele ontvangst bij anderen, dan dat ze dit niet zou opmerken ©n naar do aanlei ding vragen Onvriendelijk waren z© toch niet, eerder teruggetrokken in hun .manier van zijn. Do rechter ging spoedig naar zijn kaaner, en liet de beide dames alleen. ,,'t Is lang geleden, dat we je hier ge zien hebben," zei de zieke. „Ja. ik bon zooveel bij Ingeborg, bijna den geheelen dag." „Bij- Ingeborg?" Het gezicht van de vraagster had een eigenaardige uitdrukking. Dat verhelderde als in een weerlicht alles wat men van haar dacht, en waarom de menschen zoo wonder lijk tegen haar waren. Maai- deze zekerheid werkte ails een trom petsignaal op Agnes strijdlustige natuur. En wat zou ze verdedigen, en waarvoor an ders in vuur geraken dan juist datgene wat men nu aanviel, het heiligste en dierbaarste in haar leven? „Ja, en bij haar vader ook" «ei ze scherp, met opgericht hoofd. „Hij heeft mij misschien oven zeer noodig als zij." Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1910 | | pagina 1