Maandag 21 Februari 1910.
r
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DROOMLEVEN.
XT". 238.
g'" jHarganit.
FOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoortf 1.00.
Idem franco per post1.50.
Afzonder; y ke nummert0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiönmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
e morgens by de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER AD VERTEN TI EN:
Van 15 regels f ©.80.
Elke regel meer - 0.1®.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen t<A
het herhaald adverteeren in dit Bvad, by abonnement. Eeo^
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvra*^
toegezonden.
Politiek Overzicht
Het kabinet-Asquitli en zijne
meerderheid.
Heden namididlag om twee uur wordt het
Ëwihuis ontboden naai' de zaal van het
geriiuis om diaar de troonrede aan te
ren, waarmee Koning Edward VII de
Izitftdng van het nieuwe parleanent officeel
(zal openen Wanneer twee uren later het
lagerhuis weder bijeenkomt, begint terstond
het adresdebat. Zal d.it debat licht brengen
jin de duisternis waarin men nu rondtast?
l>at ie de vraag, die in de laatste dagen met
'steeds stijgende spanning is gesteld.
De heerschende verwarring is door de
Morning Leader op eigenaardige wijze uit
gedrukt in de opmerking, dat het kabinet-
AsquitJh óf drie weken, öf drie jaren zal du
ren. Het zijn niet de leaders van de opposi
tie, maar de leiders van de beide bondgenoo-
ten, wier stouu de regeering behoeft om in
het bezit te blijven van de meerderheid in
liet parlement, die haar het vuur aan ue
schenen leggen. En zoowel de labour-party
als de nationalisten verklaren zonder omwe.
gen, diat zij hun steun aan de regeer in g zul
len onttrekken, wanneer zij geen aidioende
verklaringen bekomen omtrent hetgeen voor
hen het hoofdpunt is, waarnaar moet worden
gestreefd. Dat hoofdpunt is de houding, <i_e
tegenover het hoogerliuis zal wonden aange
nomen. In de groot© Vergadering in de Al
beHall te Londen, waarmee den 10en De
cember de verkiezingscampagne officieel ge
opend werd. heeft de eerste minister ver
klaard„Onze eerste en e enige taal is nu,
het beginsel van het vertegenwoorongend
stelsel op een on wrikbaren grondslag te
plaateen. Wij zullen geen ambt aannemen
in het bewind, als wij niet de waarborgen
bezitten, die voor een vruchtbaren wétgewen-
den arbeid van onze partij noodig zijn." Nu
is de heer Asquitih aan heit bewind gebleven,
en de vraag, die hem wordt gesteld, is dus
Bezit hij de waarborgen van de Kroon, die
©en radicaal optreden tegen de Lords toe
laten? En als hij due waarborgen niet bezit,
hoe komt het dan, dat hij noig aan het be
wind is?
Die vraag wordt hem gesteld niet alleen
dioor zijne bondgenooten van de Iersolie par
tij en de arbeidspartijmaar ook door zijne
eige.i aanhangers. Een correspondent van de
Temps sohrijit naar aanleiding daarvan
„De hervorming van het hoogenhuis zou
eene gemakkelijke zaak geweest zijn, a's de
liberalen slechts 30 a 40 zetels hadklen ver
loren. Gesteund door ©ene homogene meer
derheid van 340 stammen meer dan dó
Ivo! ft van het aantal leden van het lagerhuis
zou de heer Asquitih zonder moeite ge
daan gekregen hebben, diat de Koning tus-
séhenbeide kwam om de Lords tot toegeven
te dwingen, -«oals in 1832 is geschied. Maar
in plaats van hem een strijdros te geven,
hebben de kiezers hem slee fits de langharige
poney aangeboden van de platen van Punch.
Met 275 aanha gors tegen 273 unionisten
kan het kabinet zioh niet overwinnaar noe
men geen enk d verstandig Liberaal kan eir
aan dtenfoen dien Koning en het land eene
constitutionele hervorming op te dringen
met d'e hulp van eene coaïitie-moerdleiihedd
Maar het ongeluk wil, diat véle liberale af
gevaardigden alles belbailve verstandig zijn.
Door d'e liberale afgevaardigden in liet zui
den van Engelland weg te vagen en die in
het noorden te laten aanblijven, schijnen de
verkiezingen de uiterste linkerzijde be ho
ben versterkt ten koste van het centrum.
Ee.i groot aantal radicalen verkondigen aan
iéder. die 't wu hooren, diat zij plan hebben
van de overwinning partij te trekken.
De heftigsten onder hen hebben weinig
kans, dat er naar hen geluisterd wordt.
Volgens hen zou die heer Asquith dadelijk
moeten beginnen met de hervorming van liet
hoogerliuis en zich om de begrooting niet
moet bekommeren. De heer Belloc, afge
vaardigde van Salford, lveeft geprotesteerd
tegen elke afwachtende politiek; hij zegt:
„Als die wordt aangenomen, dan zal dat
zijn icmdat de politiekers van beroep beslo
ten hebben de ergste gebruiken in stand te
houden van een versleten stelsel met zijne
corruptie, zijn,© valse he eerbewijzen, zijne
zorgvuldig berekende remmen tot voorko
ming van eene openhartige, recht op het doel
afgaande en verstandige politiek." Laat ons
d© hervorming terstond ter hand nemen, zegt
hijanders komt er nooit, iets van.
Weinige liberalen zullen dezen gids vol
gen. De meesten van hen erkennen, dat de
eerste plicht van de ministerdeelie meerder
heid is den goeden loop van de staatsmachine
te verzekeren zij zijn bereid de hervorming
van'het hoogerhuis een paar maanden uit te
stollen. Maar omtrent den aard van deze
hervorming zijn zij met minder intransigent
dan d© hoor Belloc. De meer gematigden
hadden te verstaan gegeven, op het voet
spoor van Sir Edward Grey, dat het wijsste
misschien zou zijn zich te bepalen tot eene
verandering van het hoogerhuis in eene uit
verkiezingen voortgekomen Kamer; dat plan
zou 't mogelijk gemaakt hebben met de uni
onisten tot eene schikking te komen on zou
zijn te verwezenlijken zonder eene nieuwe
ontbinding. Maar de radicalen verwerpen
zelfs het denkbeeld der vervanging van de
Lords door een Senaat naar het modél van
dien in Frankrijkzij willen geen krachtige
Eerst© Kamer, zelfs al kwam die geheel uit
verkiezingen voortliever dan tolt zulk
eene hervorming meê te werken, zouden zij
zich aansluiten bij ck- labourpartij en mee
werken tot radicale afschaffing van het hoo
gerhuis. Wat zij nu op het oog hebben
en ev is reden om te gelooven, dat zij in
den boezem van de partij de talrijksben
zijn is aan de Lords te ontnemen wat
dezen bezitten aan werkelijke macht. Zij
verlangen geene hervorming, maar eene ver
minking.
Onder deze omstandigheden is de eenige
mogelijke taktiek voor het ministerie nog
niet eenige maanden het onvermijdelijke
op te schorten, waarop zijn plan \-in con
stitution eele hervorming zal worden verwor
pen door de Lords en waarop men zich weer
zal moeten wenden tot het land. Maar zul
len de Ieren en de arbeidspartdj er in toe
stemmen te wachten?'
Duitschland.
B e r 1 ij n, 19 F e b r. De voorzitter van
den rijksdag, graaf Stolberg-Wemigerode,
is heden avond kort na zeven uur ove-rle
den. Hij stierf aan borstvliesontsteking. Tot
verwijdering van vocht was eene opening ge
maakt, later trad hartzwakte in en weigel
den de longen den dienst.
Graaf Udo zu Stolberg-Wernigerode, de
voorzitter van den Duitséhen rijksdag, die
Zaterdag avond overleed, is van 1877 af,
met twee korte onderbrekingen lid van den
rijksdag geweest; van 19011906 was hij
eerste onder-voorzitter en sedert 1907 voor
zitter. Hij was sedert eenigen tijd lijdende
aan eene longontsteking, waaruit zich borst
vliesontsteking ontwikkelde. In den morgen
van Zaterdag was hij naar eene kliniek ge
bracht, omdat operatief ingrijpen noodig
werd geacht.
B e r 1 ij n, 19 F e b r. De rijksdag nam
een door alle partijen ingediend spoed-
edschend voorstel aan om. gedurende de ziek
te van graaf Stolberg Wernigerode den afge
vaardigde graaf von Sohwerin Loewitz in liet
voorzitter&bureau te benoemen.
Berlijn, 19 Febr Het socialistische
rijksdaglid Frank uit Mannheim motiveer-
- de interpellatie. Na de jongste buiten
sporigheid van Oldenburg had d© rijkskan
selier de eerste gelegenheid moeten beuut-
en cm voor het respect voor den rijksdag
f i komen. In plaats daarvan hield de
rijkskanselier eene rede, alsof .ij dit met
de constitutie in strijd zijnde optreden tegen
den rijksdag in theorie wilde rechtvaardi
gen Wat zou er met een kanselier geschie
den die zou zeggen, dat menige rede des
Keizers ©n menige richting in 's Keizers
kunstsmaak oppervlakkigheid,zelfs ruwheid
in -de hand werken? De rijksdag mag op
denzelfden eerbied aanspraak maken als die
Keizer, In Engeland heeft door de democra
tiseering van het parlement de politieke vor
ming van het, volk een ongeëvenaarde ont
plooiing verkrégen. Daar heerscht een wed
strijd van tsjlenten. een selectie der be-
kwaamsten. Blij ons zeide de spreker
worden ministers aangesteld als gevolg van
een luim of door protectie. Alle beschaafde
landen der wteréld moeten zich democrati-
seer&n. Alleen Rusland en Pruisen komen
vlaai bij ten ach tea'De arbeidersklasse zal
zich door offers aan goed en bloed niet la
ten afschrikken in de verwoznelijking van
haar idealen
Do rijkskanselier, de interpellatie beant
woordende, verklaardeIk zal mij streng
nouden aan datgene, wat tot lvet forum van
den rijksdag behoort. De eigenlijke bedoeling
der interpellatie is wél om te weten of het
kiesrecht voor der. rijksdag gevaar loopt.
HaJ ik zoo iets gezegd of er op gezinspeeld,
dan zouden angstige gemoederen zich ver
ontrust kunnen gevoelen. Niets van dat
ailes ligt in mijn bedoeling. Ik be-
twijelde slechts de alleen zaligmakende
kracht van hot rij k&dagkiesr echt voor
alle staten en ouder alle omstandig
heden. De verbonden regeeringen denken
er met aan om aan het kiesrecht voor den
rijksdag te tornen, terwijl de interpellanten
doo. hunne radicale eischen net kiesrecht
bedreigen. Dezelfde agitatie, welke indier-
tijd tegen het programma van Vorst Bülow
werd gevoerd, richt zich thans tegen
de uitvoering van dit program. De
njkskanselier besloot met het vaste vertrou
wen uit te drukken in de idéalen en krach-
ton van het Duitsche volk, die ouder dien
werkelijken druk van nationale behoeften
zich zullen vermeerderen en het veld zullen
wetsn te behouden. (Bijval rechts.)
B e r 1 ij n, 19 Febr. Na de rede van
den rijkskanselier werd een débat over de
interpellatie gehouden, waarin vertegen
woordigers van alle partijen verklaarden,
diat zij vasthielden aan het kiesrecht voor
den rijksdag.
De burgerlijke partijen veroordeelden een
stemmig dé straatbetoogingenDe sociaal
democraat Ledébour zeide Wij verdedigen
het algemeen stemrecht met alle macht, ook
door middel van straatbetoogingen. Aan de
uitspattingen van de politie draagt het stel
sel schuld'daarom kleeft het vergoten
bloed aan de vingers van den rijkskanselier.
De ondervoorzitter Spahn riep hiervoor den
spreiker tot dé ordé.
In den loop van het débat kwam de rijks
kanselier op tegen den vrijzinnige Wiener,
die hem verweten toa/d zich laatdun
kend te hebben uitgelaten over de Zuid-
Duiteche bondsstaten met liberale instellin
gen hij verklaarde er tégen te moeten pro
testeeren, dat hem gevoelens werden toege
dicht, die voor een Duatsohen rijkskanselier
niet passen.
Do gemeenteraad van Berlijn heeft, naar
aanleiding van een van liberale zijde inge
diend voorstel, den magistraat opgedragen
zich tot het huis van afgevaardigden van
den landdag te wenden met verzoek het
wetsontwerp tot wijziging van dc kieswet,
niet zonder ingrijpende wijziging aan te
nemen
De gemeenteraad van Gharlottenburg
heeft een dergelijk besluit genomen.
Kicl,19Febr. Het volgens het vast
gestelde plan ten uitvoer gebracht proef-
schieten van de geheel© «cheepsartillerie op
liet linieschip Nassau, waarbij ook salvo's
der zware artillerie met gevechtsmunitie
werden gelost, is thans zonder eenige
hindernis ten einde gebracht. Alle onder
deden van het schip hielden zich uitstéken!.
Belg».
Brussel, 19 Febr. De Gazette
schrijft naar aanleiding van den keizerbrief,
dat rnog eens weer is aangetoond, dat Ne
derland en België bestemd zijn om betrok
ken te worden in een conflict, dat Europa
bedreigt, of zij willen of niet. Het consta-
teeren van dit feit zou moeten dienen om de
beide landen nog dichter tot elkaar te bren
gen.
Frankrijk.
Het mandaat van de tegenwoordige Kamer
van afgevaardigden loopt den 31en Mei af
de verkiezingen voor de nieuwe Kamer moe
ten dus in den loop van de maand Mei
gehouden worden, en daar en tusschen de
eerste en de tweed© stemming veertien da
gen moeten verloopen, zal de regeering de
verkiezingen uitschrijven op den eersten of,
op zijn laatst, den tweedon Zondag in Mei.
De Kamer zal zich tegen Paschen, dus in
het laat-st van Maart, verdagen om aan de
candidaten den noodigen tijd te laten de ver
kiezing voor te bereiden.
Vóór de verdaging zal de begrootingswet
voor 1910, die eigenlijk reeds met nieuw
jaar had moeten zijn aangenomen, niet al
leen door de Kamer behandeld! zijn, maar
zij moet zich ook met het hoogerhuis ver
staan over de veranderingen, die dit in de
begrootingswet zal verlangen. De Senaat
heeft gewoonlijk een drietal weken noodig
voor de behandeling van de begrooting in
de commissie en in de openbare zitting.
Maar nog niet eens alle hoofdstukken van
de begrooting van uitgaven zijn afgedaan,
en dan moet nog de wet op de middelen be
handeld worden, die de inkomsten bevat van
de door de regeering tot dekking van het
tekort voorgestelde nieuwe belastingen. Om
al deze dingen af te doen, ontbreekt het
aan tijdhet zal er dus wel toe komen, dat
de belastingplannen der regeering ter zijde
worden gesteld en dat men het tekort door
uitgifte van schatkistbiljetten zal dekken.
Ook de beraadslaging over het nieuwe vloot-
programma zal van de begrooting afgeschei
den en bot Maart verdaagd wordendaar
voor zullen de drie weken bestemd worden,
die de Senaat aan het begroohingsdebat zal
wij den ook de eindbehandeling van de rege
ling der leeftijdspensioenen van de arbei
ders, waarmee de Senaat thans nagenoeg
gereed is, zal dan plaats hebben.
Wat de herziening van het tarief van in
voerrechten betreft, de tariefcommissie van
de Senaat aal in de volgende week of in de
week daarna haar rapport uitbrengen. Zij
heeft op sommige punten de door de Kamer
bepaalde tariefposten verlaagd; maar eerst
als het rapport gedrukt is, zal kunnen wor
den beoordeeld of deze wijzigingen voldoen
de zijn om de ongerustheid, die in het bui
tenland is ontstaan, te doen bedaren. In
ioder geval is het vrij zeker, dat Senaat en
Kamer in Maart het zonder langdurige de
batten over het tarief zullen eens worden.
Engeland.
Met het oog op de heerschende onzeker
heid, trekt de van regeerinfrswege aan hare
aanhangers gezonden uitnoodiging tot bij
woning van de vergadering van heden do
aandacht. Daarin wordt gezegd, dat eene
gewichtige stemming nog vóór het ad res -
debat mogelijk is.
De troonrede is eergisteren in de daar
voor bestemde zitting van den geheimen
raad door den Koning onderteekend.
Van den minister der posterijen Samuel
wordt eene verklaring bericht, dat de regee-
ring snel en zonder vr©e« op beslissende wij
ze tegen het hoogerhuis zal optreden. Men
leidt daaruit af, dat in strijd met de in do
laatste dagen uitgesproken vermoedens de
troonrede de door het kabinet tegen het hoo
gerhuis besloten maatregelen bevat, waar
aan de koning door zijne handteekening zij
ne goedkeuring zou hébben verleend. Ver
der wordt ©ene rede vermeld van den Scliot>-
«chen Lord advocate Ure. waarin aan het
kabinet een levensduur van 3 a 4 jaren
wordt voorspeld.
Hongarije.
Budapest, 19 Febr. In eene ver
gadering, die «foor 3000 personen werd bijge
woond, is eene regeeringsgezinde partij op
gericht. De partij heeft den naam aangeno
men van nationale arbeidspartij. Alle minis
ters woonden de vergadering bij.
De minister-president, graaf Khuen-He-
dervary, verklaarde, dat de regeering als
hare voornaamste taak beschouwde de indie
ning zoo spoedig mogelijk van het ontwerp
eener kiesrechthervorming, steunende op het
algemeen stemrecht.
Wat de militaire kwestie betreft, zal d'e
regeering handhaven hetgeen verlangd is
door de voormalige liberale partij onder den
minister Tisza, en zij zal dat verkrijgen.
Ter zake van de bankkwestie zal de regee
ring de gemeenschappelijke bank handha
ven. Omtrent de uitgifte van bankbilpet
ton zeide de minister, dat zoolang men er
beter in zou slagen de economische belangen
te verzekeren door middel van eene gemeen
schappelijke bank, deze bank biljetten zou
mogen uitgeven.
Graaf Khuen legde verder nadruk op de
vrijzinnige uitlegging, die hij zou geven aan
het recht van vereeniging en vergadering.
Een motie, waarin verklaard wordt, diat
het programma van hervormingen der regee
ring wordt aanvaard al9 zijnde in staat de
Roman van
37 ANNA WAHLENBERG
Uit het Zweedsch
door Betsy Bakker Nort.
Ag nes voelde een kracht in zich opstij
gen, zoo sterk, als wilde die van geen te
genstand weten. Ze moest strijden om hem
zoowel als zich aetf, te redden. Vastbe
sloten trok ze haar hand terug, ging van
hem af zitten cn richtte zich op in haar
stoel.
„Nee, Robert, nee, nu weet ik niét
nee net met je staat. Hoe veel je ook aan
haai denkt-, m'o-et je haar toch bepaald ver
geien hebben, want zooals jij haar voor
stelt, zou men haar beelemaal met herken
nen. Herinner jij je dat ze ooit iets van
je vorderde, dat zc zich ooit tusschen jou
en anderen drong?"
„Nee!" zei hij aarzelend.
Nu zie. je hoe ver bezijden de waarheid
je verbeelding is. Als men wil. fantasee-
ren, dan moeten tenminste de beelden dei-
fantasie eenigen karaktertrek gemeen, een
gelijkheid met het oorspronkelijk l>eeld heb
ben, anders is het onbegrijpelijk hoe zé
eenigen indruk op iemand kunnen maken.
„Ja, j© hebt gelijk."
Ag nes triomfeerde in zichzelf. Ze had
hem bet ongezonde van zijn gemoedsstem
ming doen inzien. En aüs men een juist
begrip heeft van zijn eigen toestand, dlan is
immers de eerste stap voor beterschap g—
daan
Ze herkreeg haar ouden moed, en glim
lachte vroolijk tegen hem
„En dus is net- zuiver enzin, waiarin je
je gevangen houdt zei zo.
Zonder te antwoorden, staarde hij recht
voor zich uit.
,,'t Is zeker zcoals je zegt" zei hij
tens lotte. Nooit zou ze uit zich zélf bij
mij op iets aangedrongen hébben. Ik zelf
roep haar op. Ik kan het niét laten, zie
je'"
Hij zweeg, en ook Agnes zat zwijgend,
heiden voelden, dat ze niet verder konden
komen
Hier sponden ze voor iets overmachtigs,
dat niet- weg te krijgen was doorredenoe-
ringen. t
Hij moest haar aanroepen, aan wie hij
voortdurend dacht. Zoo aar. iemand den
ken. was iemand roepen. Al Agnes' blijdte
moed zonk even spoedig als die opgeweld
was. Ze merkte dat de strijd, dien ze te
voeren had, niet zoo gemakkelijk zou zijn,
ais ze een oogcablik gedacht had.
„Zou zij dan toch je -tab last en een
struikelblok worden, zij, die altijd zoo bang
was het- te zijn?"
En na eenige ©ogenblikken zwijgen, ver
volgde ze, teiwijl ze opstond:
„Nu zullen we hier niet meer zitten spre
ken, zooals we dezen avond gedaan hebben.
Dat doet je -oker meer kwaad dan goed
Je verdiept je in hetgeen je toch reeds te
veel bezighoudt."
Maar Robert drukte haar weer neer in
den stiel. „Ga niet weg" verzocht hij.
„Ik wil er over spreken, al helpt het mij
ook uiet. Ik zie haar toch altijd voor me,
dat weei. ik. Maar het wordt minder ake
lig en stil als ik ©r over spreek. Ga niet
heen van me, Agnes.'
En hij nam haar hand, en legde di© zoo
als te voren togen zijn hoofd, én hiékl die
oiaar vast.
XXIII
Nee, ze zou niet weggaan van hem. En
indien het ook werd, zooals hij oei, dat Flo
ra altijd tusschen hem en de menschen zou
staan, do© hij wilde naderen, toch zou ze
niet heengaan. De vreugde zien onmis
baar voor hem te gevoelen kon de dood©
naar tenminste naet ontnemen. Het vulde
baar heelen morgen met blijdschap om te
denken hoe hij haar zou ontvangen met
uitgestrekte, hartelijk verwelkomende hand,
en hoe hij steun bij haar zocht om kracht
te hebben dezen zwareo tijd te doorleven.
Avonds, als Ingeborg naar bed was,
begon eigenlijk hun dag En die kon soms
nog lang genoeg zijn, tot zoo laat, dat Ro
bert, trcts dc licliie voorjaarsavonden, het
niet raadzaam vond haar .alleen te laten
gaan op dit lat© uur.
Soms begonnen ze al vroeg een wandeling
cn doorliepen alle boschpad on.
En toen de zomer aanbrak, gebeurde het
ook dikwijls, dat ze een boot namen om te
roeien, en op de scheren van de frissche
koelte en ongestoorde eenzaamheid genoten.
Ze hadden deze eenzaamheid lief of
schoon die niet altijd noodzakelijk was voor
de onderwerpen waarover hun gesprek liep.
Hetgeen hen dien eersten avond vervuld
bad, toen Robert 'naar verzocht had niet van
hem weg te gaan, roerden ze nu zelden meer
aan,. Hij had geleerd zich te belueerschen.
en ze zou hebben kunnen gelooven dat hij
zijn kalmte en evenwicht herkregen had.
indien niet nu en dan plotselinge uitbar
stingen van angst en zelfbeschuldiging haar
getoond hadden, dat hét nog naet zoo was.
en h©n leidden tot dezelfde opwindende en
doel loo ze beschouwingen als vroeger.
In het. algemeen was hij kalm en uiterlijk
zich zei." gelijk. Ze konden redeneeren en
di&puteeren op hun oude wijze over allerlei
dingen. En in zijn omgang met. anderq
menschen toonde hij geen opvallend verschil
dan dat hij hen niet zocht.
't Vie"i hem niet meer in, uit éigen aan
drift in de hoofdstad fe blijven om met ken
nissen en vrienden uit- te gaan. Wél ge
beurde het soms, diat hij met hen ging,
maar dan was dit slechts ^en gevolg van
hun sterk aandringen. En zoo ginig hot
ook in do villas tod, als hij nu en dan zich
eens tusschen de menschen begaf.
Zijn avonden te zamen me4 Agnes waren
hem lief geworden. Daar kon hij zich zelf
zijn, mocht hij spreken wanneer hij wilde
en zooal? hij wilde, en zwijgen, wanneer
hij daarin trek had. Zij stoorde nooit een
stemming, die niet gestoord mocht worden,
maar ze wist hem uit de donkerste diepten
te halen, waarin zijn gedachten zich verlo-
icn.
En voor Agnes waren deze avonden niet
alleen lief geworden, maar bijna onmisbaar.
Ze wist niet hoe z© de avonden, die ze al
leen in laar woning doorbracht, om moest
krijgen. Ze werden oneindig leeg een lang
Nu en dan bracht ze een bezcek hij kennis
sen, maar ze vond ei geen genoegen in,
daar liet eene uur na het andore te verpra
ten, zélfs niet in zulk gezélschap, waarop
ze vroeger hoogen prijs stelde.
Daarenboven leek het of men tenminste
bij sommige families ten opzichte van haar
veranderd was. Misschien kwam Ihet daar-
djoor dat ze haar vrienden in don laatsten
tijd verwaarloosd had, of misschien om een
andere reden. Zo hrak or haar hoofd niet-
mee om na t© denken wat het kon zijn, ge
wichtiger dingen namen haar gedachten in
beslag. Maar op een avond, dat ze bij haar
zieke vriendin zat, juffrouw Ekvall, werd
ze zich duidelijker dan ooit bewust van deze
verandering in de algemeen© stemming je-
^gens haar, want juffrouw Ekvall en haar
broer hadden "iets gereserveerds in hun be
groeting, die maar al te goed overeenstemde
met de koele ontvangst bij anderen, dan dat
ze dit niet zou opmerken ©n naar do aanlei
ding vragen
Onvriendelijk waren z© toch niet, eerder
teruggetrokken in hun .manier van zijn. Do
rechter ging spoedig naar zijn kaaner, en
liet de beide dames alleen.
,,'t Is lang geleden, dat we je hier ge
zien hebben," zei de zieke.
„Ja. ik bon zooveel bij Ingeborg, bijna
den geheelen dag."
„Bij- Ingeborg?"
Het gezicht van de vraagster had een
eigenaardige uitdrukking. Dat verhelderde
als in een weerlicht alles wat men van haar
dacht, en waarom de menschen zoo wonder
lijk tegen haar waren.
Maai- deze zekerheid werkte ails een trom
petsignaal op Agnes strijdlustige natuur.
En wat zou ze verdedigen, en waarvoor an
ders in vuur geraken dan juist datgene wat
men nu aanviel, het heiligste en dierbaarste
in haar leven?
„Ja, en bij haar vader ook" «ei ze
scherp, met opgericht hoofd. „Hij heeft mij
misschien oven zeer noodig als zij."
Wordt vervolgd.