Jf\ 357. Eerste Blad.
JuargaiiK.
Zaterdag 12 Maart 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Mijn Vriend de Chauffeur.
ORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem frauco per post1.50.
Afzonden ij te nummers0.05.
Deze Courant veraohynt dagelijks, behalve op Zon» en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóAr 11 uur
morgens by de Uitgeven in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtscliestraat I. intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f O.SO.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 cents bij veeruitbetalinf
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen UA
het herhaald adverteeren in dit Btad, by abonnement. Eöuk
oiroulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Ainersfoort brengen ter algemeene kennis, dat bij
hun beskuit van heden, ingevolge art. 8 der Hin-
derwet, aan J. Booinsma, wonende alhier. vergun,
ning is verleend tot de oprichting van een© sme
derij en eest' (inrichting tot het maken en herstel
len van rijwielen) in het perceel CtrechtscheWeg,
Wijk G. no. 51, kadastraal bekend gemeente
Amersfoort, sectie C, no. 1131, onder voorwaar
de, dat
a. de wanden van de werkplaats uitgevoerd
worden in metselwerk ter dikte van minstens
11 c.M
b. in de werkplaats na zeven uur des namid
dags en vóór zes uur des voor middags geen ge
raasmakende arbeid verricht wordt;
c. de schoorsteen van de smidse en de afvoer
pijp vau den moffeloven opgetrokken worden tot
eene hoogte van minstens 7 meter boven den be-
ganen grond
d. in de beide kamers, op de teekeniog aange.
duid als ..werkplaats voor kleine reparaties'
geen geraasmakende ai beid- verricht wordt.
Amersfoort, den l'l. Maart .1910.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Secretaris. De Burgemeester.
J. G. STENFERT KROESE WUIJTIERS.
Politiek Overzicht
De Tiirksclie-Bulgaarsche grens
incidenten.
Ter zake van de incidenten aan de
Turksch-Bulgaarsche grens, waar de solda
ten, die aan beide kanten moeten voorzien
in de bewaking van de grens af en
toe elkaar te lijf gaan, zal het laatste
woord vooreerst nog wel niet gezegd zijn.
Het blijft tot dusver bij geschillen van ge
ringe beteekenie. Maatregelen met het oog
op ernstige botsingen met de Bulgaren zijn
voorshands door het departement van oorlog
te Konstantinopel niet genomen. Men 6chijnt
in de Turksche regeenngskringen, al volgt
men de Slavische vriendschapsbetuigingen in
Petersburg niet zonder wantrouwen, niet te
geloovon aan eene spoedige verstoring van
den vrede; elke oorzaak daartoe wordt van
Turksche zijde met zorg vermeden.
De kleine grensincidenten worden begun
stigd door eene omstandigheid, waaraan tot
dusver weinig aandacht is geschonken, na
melijk door de gebreken, die de grenslijn
aankleven, welke volstrekt niet ale grens tus-
schen twee staten gedach/t was, niet eens tus-
schen twee provinciën, maar slechts tusschen
twee districten. Aan de Köln. Ztg. wordt
daarover uit Konstantinopel ges c lire ven
„Zoowel ten zuiden van Philippopel ale ook
ten zuiden van Haskowo (Haskjöi), de beide
streken waar grensgeschillen zijn voorgeko
men, had men tot het jaar 1886 Oost-Rumeli-
sche districteneerst in 1886 werden zij
krachtens besluit van de conferentie van
Konstantinopel, aan Turkije teruggegeven.
Sedert staan zij onder Turksch bestuur, maar
eigenlijk behooren staatsrechtelijk ook he
den nog de districten Tömrusch (ten zui
den van Philippopel) en Kirdjaly (ten zuiden
van Haskjöi) tot de aan Bulgarije ten deel
gevallen Turksche provincie Oost-Rumelie,
welker vereeniging met het onafhankelijke
koninkrijk Bulgarije de Porte in het vorige
jaar in allen vorm heeft erkend. De grens,
•die na afscheiding van de beide districten
va/n Oost-Rumelie was overgebleven, beant
woordt volstrekt niet aan de belangen zoo
min van de eene als van de andere zijde.
Vele smalle tongen dringen ver in het
vreemde gebied, over berg en dal gaat de
grenslijn, de scheidingen tusschen particu
liere bezittingen volgende. Op den diuur is
zulk eene grenslijn tusschen twee staten niet
houdbaar. Bijzonder ongemakkelijk is voor
beide partijen de noordelijkste hoek van het
district Tömrusch, die Philippopel tot op
20 Kilometer nadert. Het geheel© district is,
zoolangs Oost-Rumelie eene afzonderlijke
bestuurseenheid was, van 1879 tot 1885,
nooit door Oost-Rumelösche troepen bezet
en door de provincie bestuurd geweest. Het
is bewoond door mohammedaansche Bulga
ren, door Rhodopepomaken, waaronder de
familie van den *aga van Tömrusch zich eene
heersc hen de stelling had weten te verwerven.
21 dorpen, waarvan het in 't zuiden gelegen
Döwlen 't belangrijkste was, gehoorzaamden
aan den aga van Tömrusch, die zoowel de
Turken als de Oost-Rumeliërs had verzocht
zich niet verder om hem en zijn land te be-
bekommeren. Dat duurde tot 1886, het jaar
waarop het district aan Turkije werd afge
staan.
Het was niet gemakkelijk, allengs de
weerspannige Rhodopepomaken baas te wor
den. Thans zit een kaimakam uit de familie
van den aga van Tömrusch in Döwlen
Turksche troepen staan aan de grens. Maar
de grens loopt evenals vroeger in een lange
smalle tong, die zich eindelijk in twee ein
den splitst, over de bergen en zelfs over den
bergkam lveen langs de helling, die naar de
Mariiza is gekeerd. De Bulgaarsche posten
beschieten menigmaal elkaar wederkeerig,
wanneer zij aan het uiterste einde van het
lang gerekte Turksche gebied weer eens een
appeltjo heb'ben te schillen mett de Turksche
buien, die precies tusschen hen staan. Even
zoo gaat het den Bulgaren daar, waar de
twee einden van die Turksche tong zich ver
eenigen en aan bedde kanten Turksche pos
ten opgesteld zijn. De grensbergen zijn op
vele plaatsen met prachtig naaldhout bezet,
de toppen zijn dikwijls dagenlang in nevels
gehuld de dienst aan de grens, waar 'smok
kelarij en de overgang van benden moeten
worden tegengegaan, eischt groote opmerk
zaamheid. De Bulgaren geraken niet spoe
dig in opwinding, maar zoodra voorvallen in
Macedonië de openbare meening in gisting
hebben gebracht, vindt dat zijn echo aan de
grens en inzonderheid daar in den Poma-
kenhoek, waar de mensch toch al niet met
menschen op heeft. Dan ontbranden de ge
weren van zelf, en het wantrouwen kent
geen grens. Het is geheel in het belang vain
beide partijen, dat hier een werkelijke,
bruikbare staatsgrens woydt vastgesteld,
waarbij tevens de staatsrechtelijke positie
van de 'beide Oost-Rumelische, aan Turkije
om te besturen afgestane districten kan wor
den geregeld."
Duitschland.
Eer 1 ij n, 11 M a art. In de -ergade
ring van de begrootingscommissie van uen
rijksdag legde staatssecretaris von Schoen,
ui opdracht van den rijkskanselier, de vol
gende verklaring afHet departement -. an
baitenlandsche zaken houdt vast aan de
rechtsopvatting, die ten grondslag lag aan
de wijze waarop het tot dusver de Duitse he
b<Tangen bij mijnwerken in Marokko heeft
behandeld Aan deze belangen moet bin
nen het door de internationale verdragen en
overeenkomsten gegeven kader des te na
drukkelijker bescherming en steun kunn.-n
worden verleend, hoe meer de Duitsche be
langhebbenden met de Rijksregeering bij
hare verdere bemoeiingen hand in hand
gaan
B e r 1 ij n, 11 Maart. De Rijksdag
behandelde heden de interpellatie der so
ciaal-democraten over het verbod tot het
houden van de voorgenomen volksvergade
ring in de open lucht in het Treptower park
op 6 dezer.
Ledebour betoogde in zijne toelichting
van de interpellatie, dat het verbod in
strijd was met de wet.
De politic-president was zich wel er van
'bewust, dat zijn optreden dringend recht
vaardiging behoefde, want hij zond met
koortsachtige haast aan de pers materiaal
tot zijne ontlasting. Dit diende echter
slechts om heni te belasten en het bewijs
te leveren van het willekeurig handelen der
politie. Wanneer de openbare orde is ge
stoord, dan 'heeft alleen het brutale optre
den der politie daaraan schuld, die op de
vreedzame menigte inhakte. Dit wordt zelfs
erkend door burgerlijke bladen.
Staatssecretaris Delbruck verklaarde, dat
tegen de beschikking van den politie-presi
dent eene klacht is ingediend bij den ad-
rainistratieven rechter. Wanneer het verbod
van der: politie-president was in overeen
stemming met de wet, dan had deze zonder
eenigen twijfel ook het recht maatregelen te
nemen, om te voorkomen dat het ontdoken
werd.
De loop der gebeurtenissen stelde von
Jagow in 't gelijk, want eene onschuldige
wandeling lag niet in de bedoeling.
Wanneer het waar is, dat politie-beamb-
ten hunne bevoegdheid hebben overschre
den, dan zou dat zeer te betreuren zijn,
maar daarvoor is het stelsel Bethmann-
Hol'lweg niet aansprakelijk; het is in de
eerste plaats te wijten aan hen, die zonder
verlof den optocht op touw zetten en daar
door de politie noopten op te treden. (Toe
juichingen rechts, rumoer bij de sociaal
democraten).
In het debat, dat op de interpellatie
volgde, verdedigden de sprekers van de
rechterzijde, het centrum en de nationaal -
liberalen de rechtmatigheid en de opportu
niteit van het optreden van den president
van pclitie, terwijl vrijzinnigen en sociaal
democraten er een schending van de wet op
het recht van vereeniging in zagen.
B e r 1 ij n, 11 Maart. Het Huis van
afgevaardigden is begonnen met de tweede
lezing van het wetsontwerp tot wijziging
van de kieswet. De indirecte verkiezing
door kiesmannen, met geheime stemming
voor de benoeming der kiesmannen, is aan
genomen.
De geheele linkerzijde stemde tegen.
Frankrijk.
P a r ij s, 11 Maart. In den senaat
werd de herziening van het tarief van in
voerrechten behandeld.
Do minister van handel toonde de nood
zakelijkheid der herziening aan en verklaar
de tarieven te wenschen, die met voldoende
omzichtigheid zijn opgemaakt, dat zij de
ontwikkeling van den uitvoerhandel niet
zullen belemmeren.
Frankrijk vergeet niet de solidariteit, die
tusschen de volken bestaat.
De regeering behoudt zich voor wijziging
van sommige rechten voor te stellen, ten
einde den safzet in het buitenland te verzeke
ren en daardoor den voorsipoed van het land
beter te beschermen.
P a r ij s, 11 Maart. Op de tribunes
van de Kamer wa6 heden geen enkele plaats
onbezet.
Jaurè8 interpelleer die de regeering. Hij
vroeg welke maatregelen de regeering van
plan is te nemen om een ©indle te maken
aan de handelingen der liquidateurts in het
algemeen en van de liquidateurs der congre
gatiën in het bijzonder. Hij constateerde,
•dat drievierden van het bezit der congrega
tiën dloor hunne vingers is gegleden en ver
zocht mededeeüng der briefwisseling tusschen
den minister en liet parket.
Na te hebben herinnerd aan de verduis
teringen, door Duez gepleegd, constateerde
hij d'at de Grande Chartreuse, die acht mil-
lioen waard was en waarvoor vijf millioen
waren geboden, ten slotte verkocht is voor
slechts 500,000 fres. Minister Caillaux, die
gewaarschuwd was, had, om een einde te
maken aan het schandaal, terstond de zaak
volledig ter kennis van die Kamer en het
land moeten brengen.
Caillaux vraagt het woord.
Jaurès, zijne rede vervolgende, verklaarde
dat 't hem niert onbekend is, dat Caillaux L.j
den minister van justitie een rapport heeft
ingediend, waarin hij verzocht dlat de zaak
op de wijize, die paste, tot oplossing zou
word. i gebracht. Twee jaren wacht men
echter reedis op het besluit der regeering.
Minister-president Briand verklaarde, dat
hij de geheele verantwoordelijkheid voor de
controle over de liquidlatie dier congregatiën
op zich nam; hij toonde aan hoe moei
lijk die taak is.
Het parket, dat met werk overladen i6,
kn slechts een oppervlakkig toezicht uit
oefenen en de Kamer, die ©verkropt was met
werk, is er niet toe kunn<" komen het wets
ontwerp aan te nemen tot vervanging van
die gerechtelijke controle door eene admini
stratieve.
De ministerraad heelt, wat speciaal de
Grande Chartreuse betreft, besloten te wach
ten totdat de rechtbanken uitspraak zouden,
hebben gedaan in de processen, ontstaan ten-
gievoQ'ge van de liquidatie van Le Couturier.
Niemand is eenige voorkomendheid be
handeld. Wanneer er schuldigen zijn, dan
zullen zij gestraft wofden.
Briand las daarna eenige circulaires voor,
die hij had rondgezonden met hert oog op
de controle op de handelingen van den liqui-
daterur Duez.
D© zitting werd daarna geschorst.
Na de heropening van de zitting toonde
Briand aan, dat hij steeds op de onregelma
tigheden, gepleegd bij de liquidatiën, de aan
dacht heeft gevestigd. Hij ging de zaak-Duez
nog een6 na en bewees, dat de magistraten
geen welwillendheid voor Duez*hebben be
toond en dat zij hunnen plicht hebben ge
daan. De aarzeling om tot strenge maatrege-
len over tg gaan wa6 liet gevolg van het feit,
dat Duez het vertrouwen van die rechtbank
had verworven. De inhechtenisneming is ge-
schied zonder dat d'e gedachte aan de aan-
I staande verkiezingen of andere bijbedoelin-
1 gen daarop invloed hadden uitgeofend.
De justitie zal ten volle haren plicht ver-
vullen. De minister gaf aan die Kamer de
verzekering, dat voortgegaan zal woeden met
I die verificaties van de liquidatiën en dat om-
1 t.rent dp ziaak-Duez die geheele waarheid zal
J worden onthuld.
Maandag voortzetting.
Het tweede gedeelte van het rapport der
commissie van den 8enaat over "het tarief
van invoerrechten geeft een vergelijkend
overzicht van het thans geldende tarief, de
door de Kamer daarin gebrachte wijzigin
gen en de daarop door de commissie en
door de regeering voorgestelde amendemen
ten. De commissie stelt volstrekt niet altijd
verlagingen voor, maar wil ook een aantal
verhoogingen. De regeering verwerpt' ver
scheidene verhoogingen, die den Duitschen
invoer treffen zoo voor assen van lokomo-
tieven en automobielen, voor glaswaren,
handschoenen, linoleum, ketels en speel
goed. Voor al deze artikelen verlangt de
regeering handhaving van het nu geldende
tarief zonder eenige verandering. De regee
ring ontraadt ook de door de commissie van
den Senaat gedane voorstellen, voor zoover
zij strekken om de door de Kamer vastge
stelde bedragen nog te verhoogen.
Eene concessie, die inzonderheid België
en Italië ten goede komt, is dat werkgevers,
die vreemde arbeiders in dienst hebben,
voor dezen geen hoofdgeld behoeven te be
talen.
Er moet in ieder geval mee gerekend
worden, dat het nieuwe Fransche tarief met
1 April in werking zal treden.
Spanje.
De Koning heeft eon besluit ondertee
kend, dat met intrekking van het besluit
van 11 Juni 1888 de toelating van vrouwen
tot de studio aan de universiteit vergunt.
Oostenrijk.
In de ronwzitting, die de gemeenteraad
van Weenen hield naar aanleiding van het
overlijden van den eersten burgemeester
Lueger, werd een brief van deelneming voor
gelezen van Keizer Frans Jozef, waarin ge
zegd wordt: „Wat de overledene voor Wee
nen tot- stand heeft gebracht, hoe hij dè
residentiestad heeft weten uit te zetten,
te versieren en te best-uren, en den vader-
landslievenden en den Keizer trouwen geest
der bevolking heeft weten te handhaven en
op te wekken, dlat is zijne blij vendie ver
dienste en zal zijn aandenken duurzaam
levend houden." Van den Koning van Ru-
menië, den Koning van Saksen, dien prins-
regent van Beieren en alle aartshertogen en
aartshertoginnen zijn betuigingen van deel
neming ontvangen.
Bij de begrafenis, die op Maandag is be
paald, zal de stoet van het raadhuis gaan
naar het paleis van den rijksraad, waar de
voorzatter Pattai en de land maarschalk-
plaatsvervanger van Neder-Oosten rijk baron
Preudenthal redervoeringen zullen houden,
en van daar naar den St.-Stefanusdom, waar
het lijk in tegenwoordigheid van den Kei
zer, de aartshertogen en waarschijnlijk ook
de aartshertoginnen zal worden ingeze
gend Aan eerbewijzen dus geen gebrek voor
het nederig geboren Weener kind, wiens
wieg in eene portierswoning heeft gestaan.
In het politieke testament van Lueger,
dlat dagteekent van 1907, wordt de vroegere
directeur van de Weener magistraat,
Weiskichner door hem als zijn opvolger
aanbevolen. Die voelt echter geen neiging
om het ministerambt, dat hii nu vervult,
neêr te leggen. Tot hoofd var. de christe
lijk-sociale partij is benoemd de landimaar-
schalk van Neder-Oostenrijk, prins Alois
Liechtenstein. Deze zal echter door ziekte
de werkelijke leiding van de partij niet kun
nen uitoefenen. Waarschijnlijk zal Gess-
mann, Lueger's oudste medestander in den
„AANBOD OM DAMES TE VER
GEZELLEN. Een amateur-automobi
list (EngeLschman van hooge geboorte)
dlie zijn eigen motorwagen rijdt, geschikt
voor vijf personen, biedt aan om twee
of drie dames, bij voorkeur Amerikaan-
sche, op een rei-s door Europa te verge
zellen. Wagen van uitstekende con
structie gelegenheid tot het medene-
men van bagage. Nieuwe en aange
name manier 'van reizen eigenaar van
de auto goed bekend met die geschiede
nis, kunst en architectuur der verschil
len de landenConditie: Zestig gulden
per dag, per persooneenige reductie
bij een langdurige reis. Adres
Toon Terry tot zoover hardop gelezen
had, haastte ik mij 'hem in de rede te vallen,
want het adres wilde ik voorloopig nog voor
hem verborgen houden. Eerst moest hij
er op voorbereid worden, en om zijn aan
dacht af te leiden, schoot ik in een lach,
zoo plotseling en zoo luid, dat hij opkeek
uit het kleine, rose nieuwsblaadje van de
Riviera waarop ik als eigenaar niet weinig
trotsch was, en mij vragendi aanzag.
„Wat is er gaande?" vroeg hij.
„Wel, heb idee lijkt mij zoo vermakelijk.
Overigens best bedacht, vindt je niet?"
„Zuiver bedrog," luidde zijn antwoord.
„Wie zou zoo dom zijn om zich in allen
ernst op die wijze aan te bieden? Vermoede
lijk is *het ding geplaatst ten gevolge van
een weddenschap, en zoo niet, dan voor de
grap."
Dit of iets dergelijks "had ik gewacht,
maar nu de crisis nabij was, overviel mij een
gevoel van berouw. Terry voor vreem
den lord 'Terence Barrymore is de beste
en hartelijkste kerel ter wereld, met een
buitengewoon knap gezicht en goed gepro-
portionneerde houding, maar als de meeste
Ieren, op zijn zachtst uitgedrukt, zeer moei
lijk te regeeren wanneer men wil trachten
zijn leven in een andere richting te leiden.
Hiertoe 'had ik nu een poging aangewend
zonder zijn weten, en. gezorgd dat hiij zich
niet uit den strik izou kunnen redden, zoo-
dira hij Ixteifc wist. Maar evenals het
blaadje op Terry's kn'ie balanceerde ©n elk
oogenblik op den grond kon 'vallen, zooveel
kans bestond er diat mijn plan in rook zou
vervliegen
„Mij dlunflrt dat de advertentie oprecht
gemeend is," begon ik aarzelend en bijna
wenschend het rose blaadje niet met opzet
op een -plaatsje te 'hebben neergelegd, waar
Terry het zeker zou zien en opnemen.
„Ook zie ik niet in waarom je den man een
domoor noemt. Als je op zwart zaad zit en
een motorwagen hebt
„Ik zit op zwart zaad en ik heb een mo
torwagen
„Kijk, ik wou dit zeggenZou het niet
beter zijn je wagen te gebruiken om een eer
lijk stuk brood te verdienen en daarenboven
nog een genoeglijk reisje te maken, dan het
ding voor den halven prijs te verkoopen, en
niet alleen geen genoegen te hebben maar
zelfs niet te weten, hoe uit de moeilijkheden
te geraken, waarin je nu je bevindt."
Nu was het Terry's beurt om te lachen,
maar hij deed het niet zoo luidruchtig als
ik. „Te oordeelen naar den geestdrift
waarmede je den domoor verdedigt, zou
men haast donken dat hij een vriend van je
is."
„Ik stel mij op 'het standpunt, waarvan ik
meende dat jij het géval zoudt beoordee-
len," zei ik, zoo zachtzinnig mogelijk.
„Maar het staat vast dat de „domoor," zoo-
alls je hem noemt, mijn vriend is, en nog
wel een zeer intieme vriend ook."
„Ik wist niiet dat je buiten mij intieme
vrienden hiad en nég wel eigenaars van
auto's, jij oude uil," merkte Terry op. „Tot
je eer moet ik erkennen dat het niet veel
op je lijkt- vrienden te hebben, die zich
openlijk aanbieden als couriers met een
titel."
„Indien men verplicht is een winkel te
houden, dan lijkt het mij volkomen juist de
beste waren voor de ramen te leggen en ze
zoo aantrekkelijk mogelijk uit te stallen,
om het publiek belust te maken. Dit is
precies hetzelfde geval. Buitendien heeft
mijn vriend niet zelf de advertentie ge
plaatst. Iemand drijft hem voort doet
het voor hem, wil hem vooruit helpen, zoo
ongeveer als ik jou."
Terry wierp me snel een blik toe; maar
mijn gezicht (blozend, met blond 'haar en
volgens veler meening buitengewoon jeug
dig voor een man van negen en twintig)
was, naar ik me vlei, zoo onschuldig als dat
van een koorknaap, wien juist een hooge
noot over de lippen is gekomen. Wat niet
wegnam dat de slotscène naderde; ik voelde
het duidelijk.
„Maak je bezwaar mij den naam van je
vriend te zeggen, of is het een geheim?"
„Wilïicht verstrekt biet adres aan het
einde van de advertentie je de noodige in
lichting."
Terry raapte het courantje op, dat naast
zijn chaise longue op het gras lag en begon
te zoeken waar het stond. Ik, lui liggend
in mijn rieten stoel in de schaduw van den
zelfden boom, sloeg hem van onder mijn
panama oplettend gade. Terry is -lang en
donker, en leek op zijn stoel uitgestrekt, bi
zonder groot en forsclT. Bij hem vergele
ken, was ik een tenger, nietig persoontje.
Van ganscher harte hoopte ik dat hij niet
al te verontwaardigd 'zou zijn. Trouwens,
de zon scheen veel te fel voor een heftig
twistgesprek met booze menschen, vooral
als je heel veel van hen hieldt, want dan be
stond de meeste kans er het hoofd -bij te
verliezen.
Aar moedigend was het begin zeker niet-,
want het behaagde Terry, het einde hardop
voor te lezen. „Adres: X. Y. Z., Chalet
dies Pins, Cap Martin." Daarna ontvielen
hem eenige woorden., niet precies zoo zacht
en zonnig als het weer. Waarom beginnen
toch zooveel leelijke woorden met oen B of
een D? Eerbiedwaardige menschen zouden
er toe kunnen komen die letters niet meer
te gebruiken.
„Een leelijke geschiedenis, Ralph," ver
volgde hij na zijn uitbarsting van woede.
„Eerlijk békend, deel ik je smiaak in zulke
grapjes niet. Dit is een beetje al te ge
waagd."
Ik zat rechtop, met een been aan elke
zijde van den stoel en blikken vol verwijt.
„Ik dacht," zei ik langzaam, „dat toen je
broer zich hield als een we zullen den
naam maar in het midden laten je mij
om mijn raad vroeg of j uister er-om smeek
te, en in een gesprek onder dezen zelfden
boom beloofde hem te zulln opvolgen, on
verschillig hoe onaangenaam hij zou zijn."
„Dat is zoo; maar
„Neen, neen* er bestaan geen „maars."
Verleden jaar ontraadde ik je sterk geld in
West-Afrikanen te beleggen. Je deedt- het
toch, met het gevolg dat je er 9pijt van
hadt. En toen je broer weinig belangstel
ling in je carrière toonde, kon je niet lan
ger bij de garde blijven en was je verplicht
het leger vaarwel te zeggen. Dit jaar ried
ik je af om te Monte Carlo volgens jouw
systeem en dan van Raleigh te spelen, of,
als je in elk geval een kans wilde wagen je
te bepalen tot de roulette en een inzet van
een rijksdaalder. Mijn raad' heb je in den
wind geslagen, maar naar zijn woorden ge
luisterd. En. wat waren de gevolgen?"
„Om 's hemelswil, geen zedenpreekenIk
weet heel goed wat ze waren. Totale on
dergang. En de gedachte dat ik je de pil
verdien te slikken, verzilvert haar niet."
Wordt vervolgd.
Naar het Engelteh
VAK
C. N. en W. M. WILLIAMSON.
Een Hoofdstuk vod Verrassingen.