Jf\ 357. Eerste Blad. JuargaiiK. Zaterdag 12 Maart 1910. BUITENLAND. FEUILLETON. Mijn Vriend de Chauffeur. ORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem frauco per post1.50. Afzonden ij te nummers0.05. Deze Courant veraohynt dagelijks, behalve op Zon» en Feest dagen. Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóAr 11 uur morgens by de Uitgeven in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtscliestraat I. intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f O.SO. Elke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 35 cents bij veeruitbetalinf Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen UA het herhaald adverteeren in dit Btad, by abonnement. Eöuk oiroulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgevingen. Burgemeester en Wethouders der gemeente Ainersfoort brengen ter algemeene kennis, dat bij hun beskuit van heden, ingevolge art. 8 der Hin- derwet, aan J. Booinsma, wonende alhier. vergun, ning is verleend tot de oprichting van een© sme derij en eest' (inrichting tot het maken en herstel len van rijwielen) in het perceel CtrechtscheWeg, Wijk G. no. 51, kadastraal bekend gemeente Amersfoort, sectie C, no. 1131, onder voorwaar de, dat a. de wanden van de werkplaats uitgevoerd worden in metselwerk ter dikte van minstens 11 c.M b. in de werkplaats na zeven uur des namid dags en vóór zes uur des voor middags geen ge raasmakende arbeid verricht wordt; c. de schoorsteen van de smidse en de afvoer pijp vau den moffeloven opgetrokken worden tot eene hoogte van minstens 7 meter boven den be- ganen grond d. in de beide kamers, op de teekeniog aange. duid als ..werkplaats voor kleine reparaties' geen geraasmakende ai beid- verricht wordt. Amersfoort, den l'l. Maart .1910. Burgemeester en Wethouders voornoemd De Secretaris. De Burgemeester. J. G. STENFERT KROESE WUIJTIERS. Politiek Overzicht De Tiirksclie-Bulgaarsche grens incidenten. Ter zake van de incidenten aan de Turksch-Bulgaarsche grens, waar de solda ten, die aan beide kanten moeten voorzien in de bewaking van de grens af en toe elkaar te lijf gaan, zal het laatste woord vooreerst nog wel niet gezegd zijn. Het blijft tot dusver bij geschillen van ge ringe beteekenie. Maatregelen met het oog op ernstige botsingen met de Bulgaren zijn voorshands door het departement van oorlog te Konstantinopel niet genomen. Men 6chijnt in de Turksche regeenngskringen, al volgt men de Slavische vriendschapsbetuigingen in Petersburg niet zonder wantrouwen, niet te geloovon aan eene spoedige verstoring van den vrede; elke oorzaak daartoe wordt van Turksche zijde met zorg vermeden. De kleine grensincidenten worden begun stigd door eene omstandigheid, waaraan tot dusver weinig aandacht is geschonken, na melijk door de gebreken, die de grenslijn aankleven, welke volstrekt niet ale grens tus- schen twee staten gedach/t was, niet eens tus- schen twee provinciën, maar slechts tusschen twee districten. Aan de Köln. Ztg. wordt daarover uit Konstantinopel ges c lire ven „Zoowel ten zuiden van Philippopel ale ook ten zuiden van Haskowo (Haskjöi), de beide streken waar grensgeschillen zijn voorgeko men, had men tot het jaar 1886 Oost-Rumeli- sche districteneerst in 1886 werden zij krachtens besluit van de conferentie van Konstantinopel, aan Turkije teruggegeven. Sedert staan zij onder Turksch bestuur, maar eigenlijk behooren staatsrechtelijk ook he den nog de districten Tömrusch (ten zui den van Philippopel) en Kirdjaly (ten zuiden van Haskjöi) tot de aan Bulgarije ten deel gevallen Turksche provincie Oost-Rumelie, welker vereeniging met het onafhankelijke koninkrijk Bulgarije de Porte in het vorige jaar in allen vorm heeft erkend. De grens, •die na afscheiding van de beide districten va/n Oost-Rumelie was overgebleven, beant woordt volstrekt niet aan de belangen zoo min van de eene als van de andere zijde. Vele smalle tongen dringen ver in het vreemde gebied, over berg en dal gaat de grenslijn, de scheidingen tusschen particu liere bezittingen volgende. Op den diuur is zulk eene grenslijn tusschen twee staten niet houdbaar. Bijzonder ongemakkelijk is voor beide partijen de noordelijkste hoek van het district Tömrusch, die Philippopel tot op 20 Kilometer nadert. Het geheel© district is, zoolangs Oost-Rumelie eene afzonderlijke bestuurseenheid was, van 1879 tot 1885, nooit door Oost-Rumelösche troepen bezet en door de provincie bestuurd geweest. Het is bewoond door mohammedaansche Bulga ren, door Rhodopepomaken, waaronder de familie van den *aga van Tömrusch zich eene heersc hen de stelling had weten te verwerven. 21 dorpen, waarvan het in 't zuiden gelegen Döwlen 't belangrijkste was, gehoorzaamden aan den aga van Tömrusch, die zoowel de Turken als de Oost-Rumeliërs had verzocht zich niet verder om hem en zijn land te be- bekommeren. Dat duurde tot 1886, het jaar waarop het district aan Turkije werd afge staan. Het was niet gemakkelijk, allengs de weerspannige Rhodopepomaken baas te wor den. Thans zit een kaimakam uit de familie van den aga van Tömrusch in Döwlen Turksche troepen staan aan de grens. Maar de grens loopt evenals vroeger in een lange smalle tong, die zich eindelijk in twee ein den splitst, over de bergen en zelfs over den bergkam lveen langs de helling, die naar de Mariiza is gekeerd. De Bulgaarsche posten beschieten menigmaal elkaar wederkeerig, wanneer zij aan het uiterste einde van het lang gerekte Turksche gebied weer eens een appeltjo heb'ben te schillen mett de Turksche buien, die precies tusschen hen staan. Even zoo gaat het den Bulgaren daar, waar de twee einden van die Turksche tong zich ver eenigen en aan bedde kanten Turksche pos ten opgesteld zijn. De grensbergen zijn op vele plaatsen met prachtig naaldhout bezet, de toppen zijn dikwijls dagenlang in nevels gehuld de dienst aan de grens, waar 'smok kelarij en de overgang van benden moeten worden tegengegaan, eischt groote opmerk zaamheid. De Bulgaren geraken niet spoe dig in opwinding, maar zoodra voorvallen in Macedonië de openbare meening in gisting hebben gebracht, vindt dat zijn echo aan de grens en inzonderheid daar in den Poma- kenhoek, waar de mensch toch al niet met menschen op heeft. Dan ontbranden de ge weren van zelf, en het wantrouwen kent geen grens. Het is geheel in het belang vain beide partijen, dat hier een werkelijke, bruikbare staatsgrens woydt vastgesteld, waarbij tevens de staatsrechtelijke positie van de 'beide Oost-Rumelische, aan Turkije om te besturen afgestane districten kan wor den geregeld." Duitschland. Eer 1 ij n, 11 M a art. In de -ergade ring van de begrootingscommissie van uen rijksdag legde staatssecretaris von Schoen, ui opdracht van den rijkskanselier, de vol gende verklaring afHet departement -. an baitenlandsche zaken houdt vast aan de rechtsopvatting, die ten grondslag lag aan de wijze waarop het tot dusver de Duitse he b<Tangen bij mijnwerken in Marokko heeft behandeld Aan deze belangen moet bin nen het door de internationale verdragen en overeenkomsten gegeven kader des te na drukkelijker bescherming en steun kunn.-n worden verleend, hoe meer de Duitsche be langhebbenden met de Rijksregeering bij hare verdere bemoeiingen hand in hand gaan B e r 1 ij n, 11 Maart. De Rijksdag behandelde heden de interpellatie der so ciaal-democraten over het verbod tot het houden van de voorgenomen volksvergade ring in de open lucht in het Treptower park op 6 dezer. Ledebour betoogde in zijne toelichting van de interpellatie, dat het verbod in strijd was met de wet. De politic-president was zich wel er van 'bewust, dat zijn optreden dringend recht vaardiging behoefde, want hij zond met koortsachtige haast aan de pers materiaal tot zijne ontlasting. Dit diende echter slechts om heni te belasten en het bewijs te leveren van het willekeurig handelen der politie. Wanneer de openbare orde is ge stoord, dan 'heeft alleen het brutale optre den der politie daaraan schuld, die op de vreedzame menigte inhakte. Dit wordt zelfs erkend door burgerlijke bladen. Staatssecretaris Delbruck verklaarde, dat tegen de beschikking van den politie-presi dent eene klacht is ingediend bij den ad- rainistratieven rechter. Wanneer het verbod van der: politie-president was in overeen stemming met de wet, dan had deze zonder eenigen twijfel ook het recht maatregelen te nemen, om te voorkomen dat het ontdoken werd. De loop der gebeurtenissen stelde von Jagow in 't gelijk, want eene onschuldige wandeling lag niet in de bedoeling. Wanneer het waar is, dat politie-beamb- ten hunne bevoegdheid hebben overschre den, dan zou dat zeer te betreuren zijn, maar daarvoor is het stelsel Bethmann- Hol'lweg niet aansprakelijk; het is in de eerste plaats te wijten aan hen, die zonder verlof den optocht op touw zetten en daar door de politie noopten op te treden. (Toe juichingen rechts, rumoer bij de sociaal democraten). In het debat, dat op de interpellatie volgde, verdedigden de sprekers van de rechterzijde, het centrum en de nationaal - liberalen de rechtmatigheid en de opportu niteit van het optreden van den president van pclitie, terwijl vrijzinnigen en sociaal democraten er een schending van de wet op het recht van vereeniging in zagen. B e r 1 ij n, 11 Maart. Het Huis van afgevaardigden is begonnen met de tweede lezing van het wetsontwerp tot wijziging van de kieswet. De indirecte verkiezing door kiesmannen, met geheime stemming voor de benoeming der kiesmannen, is aan genomen. De geheele linkerzijde stemde tegen. Frankrijk. P a r ij s, 11 Maart. In den senaat werd de herziening van het tarief van in voerrechten behandeld. Do minister van handel toonde de nood zakelijkheid der herziening aan en verklaar de tarieven te wenschen, die met voldoende omzichtigheid zijn opgemaakt, dat zij de ontwikkeling van den uitvoerhandel niet zullen belemmeren. Frankrijk vergeet niet de solidariteit, die tusschen de volken bestaat. De regeering behoudt zich voor wijziging van sommige rechten voor te stellen, ten einde den safzet in het buitenland te verzeke ren en daardoor den voorsipoed van het land beter te beschermen. P a r ij s, 11 Maart. Op de tribunes van de Kamer wa6 heden geen enkele plaats onbezet. Jaurè8 interpelleer die de regeering. Hij vroeg welke maatregelen de regeering van plan is te nemen om een ©indle te maken aan de handelingen der liquidateurts in het algemeen en van de liquidateurs der congre gatiën in het bijzonder. Hij constateerde, •dat drievierden van het bezit der congrega tiën dloor hunne vingers is gegleden en ver zocht mededeeüng der briefwisseling tusschen den minister en liet parket. Na te hebben herinnerd aan de verduis teringen, door Duez gepleegd, constateerde hij d'at de Grande Chartreuse, die acht mil- lioen waard was en waarvoor vijf millioen waren geboden, ten slotte verkocht is voor slechts 500,000 fres. Minister Caillaux, die gewaarschuwd was, had, om een einde te maken aan het schandaal, terstond de zaak volledig ter kennis van die Kamer en het land moeten brengen. Caillaux vraagt het woord. Jaurès, zijne rede vervolgende, verklaarde dat 't hem niert onbekend is, dat Caillaux L.j den minister van justitie een rapport heeft ingediend, waarin hij verzocht dlat de zaak op de wijize, die paste, tot oplossing zou word. i gebracht. Twee jaren wacht men echter reedis op het besluit der regeering. Minister-president Briand verklaarde, dat hij de geheele verantwoordelijkheid voor de controle over de liquidlatie dier congregatiën op zich nam; hij toonde aan hoe moei lijk die taak is. Het parket, dat met werk overladen i6, kn slechts een oppervlakkig toezicht uit oefenen en de Kamer, die ©verkropt was met werk, is er niet toe kunn<" komen het wets ontwerp aan te nemen tot vervanging van die gerechtelijke controle door eene admini stratieve. De ministerraad heelt, wat speciaal de Grande Chartreuse betreft, besloten te wach ten totdat de rechtbanken uitspraak zouden, hebben gedaan in de processen, ontstaan ten- gievoQ'ge van de liquidatie van Le Couturier. Niemand is eenige voorkomendheid be handeld. Wanneer er schuldigen zijn, dan zullen zij gestraft wofden. Briand las daarna eenige circulaires voor, die hij had rondgezonden met hert oog op de controle op de handelingen van den liqui- daterur Duez. D© zitting werd daarna geschorst. Na de heropening van de zitting toonde Briand aan, dat hij steeds op de onregelma tigheden, gepleegd bij de liquidatiën, de aan dacht heeft gevestigd. Hij ging de zaak-Duez nog een6 na en bewees, dat de magistraten geen welwillendheid voor Duez*hebben be toond en dat zij hunnen plicht hebben ge daan. De aarzeling om tot strenge maatrege- len over tg gaan wa6 liet gevolg van het feit, dat Duez het vertrouwen van die rechtbank had verworven. De inhechtenisneming is ge- schied zonder dat d'e gedachte aan de aan- I staande verkiezingen of andere bijbedoelin- 1 gen daarop invloed hadden uitgeofend. De justitie zal ten volle haren plicht ver- vullen. De minister gaf aan die Kamer de verzekering, dat voortgegaan zal woeden met I die verificaties van de liquidatiën en dat om- 1 t.rent dp ziaak-Duez die geheele waarheid zal J worden onthuld. Maandag voortzetting. Het tweede gedeelte van het rapport der commissie van den 8enaat over "het tarief van invoerrechten geeft een vergelijkend overzicht van het thans geldende tarief, de door de Kamer daarin gebrachte wijzigin gen en de daarop door de commissie en door de regeering voorgestelde amendemen ten. De commissie stelt volstrekt niet altijd verlagingen voor, maar wil ook een aantal verhoogingen. De regeering verwerpt' ver scheidene verhoogingen, die den Duitschen invoer treffen zoo voor assen van lokomo- tieven en automobielen, voor glaswaren, handschoenen, linoleum, ketels en speel goed. Voor al deze artikelen verlangt de regeering handhaving van het nu geldende tarief zonder eenige verandering. De regee ring ontraadt ook de door de commissie van den Senaat gedane voorstellen, voor zoover zij strekken om de door de Kamer vastge stelde bedragen nog te verhoogen. Eene concessie, die inzonderheid België en Italië ten goede komt, is dat werkgevers, die vreemde arbeiders in dienst hebben, voor dezen geen hoofdgeld behoeven te be talen. Er moet in ieder geval mee gerekend worden, dat het nieuwe Fransche tarief met 1 April in werking zal treden. Spanje. De Koning heeft eon besluit ondertee kend, dat met intrekking van het besluit van 11 Juni 1888 de toelating van vrouwen tot de studio aan de universiteit vergunt. Oostenrijk. In de ronwzitting, die de gemeenteraad van Weenen hield naar aanleiding van het overlijden van den eersten burgemeester Lueger, werd een brief van deelneming voor gelezen van Keizer Frans Jozef, waarin ge zegd wordt: „Wat de overledene voor Wee nen tot- stand heeft gebracht, hoe hij dè residentiestad heeft weten uit te zetten, te versieren en te best-uren, en den vader- landslievenden en den Keizer trouwen geest der bevolking heeft weten te handhaven en op te wekken, dlat is zijne blij vendie ver dienste en zal zijn aandenken duurzaam levend houden." Van den Koning van Ru- menië, den Koning van Saksen, dien prins- regent van Beieren en alle aartshertogen en aartshertoginnen zijn betuigingen van deel neming ontvangen. Bij de begrafenis, die op Maandag is be paald, zal de stoet van het raadhuis gaan naar het paleis van den rijksraad, waar de voorzatter Pattai en de land maarschalk- plaatsvervanger van Neder-Oosten rijk baron Preudenthal redervoeringen zullen houden, en van daar naar den St.-Stefanusdom, waar het lijk in tegenwoordigheid van den Kei zer, de aartshertogen en waarschijnlijk ook de aartshertoginnen zal worden ingeze gend Aan eerbewijzen dus geen gebrek voor het nederig geboren Weener kind, wiens wieg in eene portierswoning heeft gestaan. In het politieke testament van Lueger, dlat dagteekent van 1907, wordt de vroegere directeur van de Weener magistraat, Weiskichner door hem als zijn opvolger aanbevolen. Die voelt echter geen neiging om het ministerambt, dat hii nu vervult, neêr te leggen. Tot hoofd var. de christe lijk-sociale partij is benoemd de landimaar- schalk van Neder-Oostenrijk, prins Alois Liechtenstein. Deze zal echter door ziekte de werkelijke leiding van de partij niet kun nen uitoefenen. Waarschijnlijk zal Gess- mann, Lueger's oudste medestander in den „AANBOD OM DAMES TE VER GEZELLEN. Een amateur-automobi list (EngeLschman van hooge geboorte) dlie zijn eigen motorwagen rijdt, geschikt voor vijf personen, biedt aan om twee of drie dames, bij voorkeur Amerikaan- sche, op een rei-s door Europa te verge zellen. Wagen van uitstekende con structie gelegenheid tot het medene- men van bagage. Nieuwe en aange name manier 'van reizen eigenaar van de auto goed bekend met die geschiede nis, kunst en architectuur der verschil len de landenConditie: Zestig gulden per dag, per persooneenige reductie bij een langdurige reis. Adres Toon Terry tot zoover hardop gelezen had, haastte ik mij 'hem in de rede te vallen, want het adres wilde ik voorloopig nog voor hem verborgen houden. Eerst moest hij er op voorbereid worden, en om zijn aan dacht af te leiden, schoot ik in een lach, zoo plotseling en zoo luid, dat hij opkeek uit het kleine, rose nieuwsblaadje van de Riviera waarop ik als eigenaar niet weinig trotsch was, en mij vragendi aanzag. „Wat is er gaande?" vroeg hij. „Wel, heb idee lijkt mij zoo vermakelijk. Overigens best bedacht, vindt je niet?" „Zuiver bedrog," luidde zijn antwoord. „Wie zou zoo dom zijn om zich in allen ernst op die wijze aan te bieden? Vermoede lijk is *het ding geplaatst ten gevolge van een weddenschap, en zoo niet, dan voor de grap." Dit of iets dergelijks "had ik gewacht, maar nu de crisis nabij was, overviel mij een gevoel van berouw. Terry voor vreem den lord 'Terence Barrymore is de beste en hartelijkste kerel ter wereld, met een buitengewoon knap gezicht en goed gepro- portionneerde houding, maar als de meeste Ieren, op zijn zachtst uitgedrukt, zeer moei lijk te regeeren wanneer men wil trachten zijn leven in een andere richting te leiden. Hiertoe 'had ik nu een poging aangewend zonder zijn weten, en. gezorgd dat hiij zich niet uit den strik izou kunnen redden, zoo- dira hij Ixteifc wist. Maar evenals het blaadje op Terry's kn'ie balanceerde ©n elk oogenblik op den grond kon 'vallen, zooveel kans bestond er diat mijn plan in rook zou vervliegen „Mij dlunflrt dat de advertentie oprecht gemeend is," begon ik aarzelend en bijna wenschend het rose blaadje niet met opzet op een -plaatsje te 'hebben neergelegd, waar Terry het zeker zou zien en opnemen. „Ook zie ik niet in waarom je den man een domoor noemt. Als je op zwart zaad zit en een motorwagen hebt „Ik zit op zwart zaad en ik heb een mo torwagen „Kijk, ik wou dit zeggenZou het niet beter zijn je wagen te gebruiken om een eer lijk stuk brood te verdienen en daarenboven nog een genoeglijk reisje te maken, dan het ding voor den halven prijs te verkoopen, en niet alleen geen genoegen te hebben maar zelfs niet te weten, hoe uit de moeilijkheden te geraken, waarin je nu je bevindt." Nu was het Terry's beurt om te lachen, maar hij deed het niet zoo luidruchtig als ik. „Te oordeelen naar den geestdrift waarmede je den domoor verdedigt, zou men haast donken dat hij een vriend van je is." „Ik stel mij op 'het standpunt, waarvan ik meende dat jij het géval zoudt beoordee- len," zei ik, zoo zachtzinnig mogelijk. „Maar het staat vast dat de „domoor," zoo- alls je hem noemt, mijn vriend is, en nog wel een zeer intieme vriend ook." „Ik wist niiet dat je buiten mij intieme vrienden hiad en nég wel eigenaars van auto's, jij oude uil," merkte Terry op. „Tot je eer moet ik erkennen dat het niet veel op je lijkt- vrienden te hebben, die zich openlijk aanbieden als couriers met een titel." „Indien men verplicht is een winkel te houden, dan lijkt het mij volkomen juist de beste waren voor de ramen te leggen en ze zoo aantrekkelijk mogelijk uit te stallen, om het publiek belust te maken. Dit is precies hetzelfde geval. Buitendien heeft mijn vriend niet zelf de advertentie ge plaatst. Iemand drijft hem voort doet het voor hem, wil hem vooruit helpen, zoo ongeveer als ik jou." Terry wierp me snel een blik toe; maar mijn gezicht (blozend, met blond 'haar en volgens veler meening buitengewoon jeug dig voor een man van negen en twintig) was, naar ik me vlei, zoo onschuldig als dat van een koorknaap, wien juist een hooge noot over de lippen is gekomen. Wat niet wegnam dat de slotscène naderde; ik voelde het duidelijk. „Maak je bezwaar mij den naam van je vriend te zeggen, of is het een geheim?" „Wilïicht verstrekt biet adres aan het einde van de advertentie je de noodige in lichting." Terry raapte het courantje op, dat naast zijn chaise longue op het gras lag en begon te zoeken waar het stond. Ik, lui liggend in mijn rieten stoel in de schaduw van den zelfden boom, sloeg hem van onder mijn panama oplettend gade. Terry is -lang en donker, en leek op zijn stoel uitgestrekt, bi zonder groot en forsclT. Bij hem vergele ken, was ik een tenger, nietig persoontje. Van ganscher harte hoopte ik dat hij niet al te verontwaardigd 'zou zijn. Trouwens, de zon scheen veel te fel voor een heftig twistgesprek met booze menschen, vooral als je heel veel van hen hieldt, want dan be stond de meeste kans er het hoofd -bij te verliezen. Aar moedigend was het begin zeker niet-, want het behaagde Terry, het einde hardop voor te lezen. „Adres: X. Y. Z., Chalet dies Pins, Cap Martin." Daarna ontvielen hem eenige woorden., niet precies zoo zacht en zonnig als het weer. Waarom beginnen toch zooveel leelijke woorden met oen B of een D? Eerbiedwaardige menschen zouden er toe kunnen komen die letters niet meer te gebruiken. „Een leelijke geschiedenis, Ralph," ver volgde hij na zijn uitbarsting van woede. „Eerlijk békend, deel ik je smiaak in zulke grapjes niet. Dit is een beetje al te ge waagd." Ik zat rechtop, met een been aan elke zijde van den stoel en blikken vol verwijt. „Ik dacht," zei ik langzaam, „dat toen je broer zich hield als een we zullen den naam maar in het midden laten je mij om mijn raad vroeg of j uister er-om smeek te, en in een gesprek onder dezen zelfden boom beloofde hem te zulln opvolgen, on verschillig hoe onaangenaam hij zou zijn." „Dat is zoo; maar „Neen, neen* er bestaan geen „maars." Verleden jaar ontraadde ik je sterk geld in West-Afrikanen te beleggen. Je deedt- het toch, met het gevolg dat je er 9pijt van hadt. En toen je broer weinig belangstel ling in je carrière toonde, kon je niet lan ger bij de garde blijven en was je verplicht het leger vaarwel te zeggen. Dit jaar ried ik je af om te Monte Carlo volgens jouw systeem en dan van Raleigh te spelen, of, als je in elk geval een kans wilde wagen je te bepalen tot de roulette en een inzet van een rijksdaalder. Mijn raad' heb je in den wind geslagen, maar naar zijn woorden ge luisterd. En. wat waren de gevolgen?" „Om 's hemelswil, geen zedenpreekenIk weet heel goed wat ze waren. Totale on dergang. En de gedachte dat ik je de pil verdien te slikken, verzilvert haar niet." Wordt vervolgd. Naar het Engelteh VAK C. N. en W. M. WILLIAMSON. Een Hoofdstuk vod Verrassingen.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1910 | | pagina 1