If*. 2S4. Verste Blad. 8"" Jaargang. Zaterdag 9 April 1910. BUITENLAND^ FEUILLETON. Mijn Vriend de Chauffeur. AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Per t maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per post 1.90. Afzonderlijke nummers- 0.09. Deze Courant verschijnt d^elijks, behalve op Zon- en Feest dagen. Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur 's morgens bjj de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C". Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIES: Van 15 regels f 0.50. Elke regel meer - O.IO. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents by veeruitbetaling Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelitre bepalingen Ut het herhaald adverteeren in dit Btad, by abonnement. Eer' circulairebevattende de voorwaarden, werdt op aanvra^ toegezonden. Kennisgevingen. Burgemeester en Wethouders van Amersfoort. Gelet op artikel 37 d'er Drankwet, Brengen ter openbare kennis: 1. dat bij lien is ingediend een verzoekschrift om verlof tot verkoop van aleoholhoudenden drank, anderen dan sterken drank, voor gebruik ter plaatse van erkoop door Abraham Verhoef f in de beneden-localiteit van 'het perceel aan den Hof no. 34 alhier, 2. dat bunnen twee weken na deze bekendma king ieder tegen bet verleenen van 'liet vei lof schriftelijk 'bezwaren bij Burgemeester en Wet houders kan inbrengen. Amersfoort, den 8. April 11X10. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Sectetaris. De Burgemeester, J. G. STEXFERT KROESS. Wf IJTTERS. Burgemeester en Wethouders van Amersfoort. Gelet op artikel 37 der iDrankwet., Brengen ter openbare kennis 1. dat bij 'hen is ingediend een verzoekschrift om verlof tot verkoop van a lcohol houdendion drank, anderen dan sterken drank, voor gebruik ter plaatse van verkoop dooi het Bestuur van het It. K. Patronaatsgebouw in de bovenzaal en bestuurskamer van het. perceel aan het Zand' no. 17 alhier 2. dat binnen twee weken na deze bekendma king iedier tegen het verleenen van het verlof schriftelijk bezwaren bij Burgemeester en Wet houders kan inbrengen. Amersfoort, den 8. April 1910. Buigemeester en Wethouders voornoemd. De Secretaris, Do Burgemeester, J. G. STEXFERT KROESE. WTIJTIERS. De Burgemeester der gemeente Amersfoort, brengt ter voldoening aan d'e aanschrijving van den Commissaris der Koningin in de provincie Utrecht, d.d. 5 April 1910, 4e afdeeling »o. 1426/970 ter kennis van belanghebbenden, dat in de gemeente Kamerik een geval van miltvuur is voorgekomen. Amersfoort, don 7. April '1919. De Burgemeester voornoemd, W CUTLERS. Politiek Overzicht. De „inscription maritime1' in Frankrijk. In de haven van Marseille roeren de ma trozen van de koopvaardijvloot zich weer. Dat is daar een chronisch verschijnsel. Drie jaren geleden verwekten zij onrust met hunne dreigementen om het Fransche han delsverkeer te doen stilstaan; verleden jaar deden zij op nieuw van zich spreken en thans doen zij weer de lucht van hunne strijdkreten daveren. De oorsprong van de beroering, die thans onder de „inscrits maritimes" is uitgebro ken, knoopt rich vast aan wat in het vorige jaar is voorgevallen. Toen huurden de ree- ders een aantal vreemde matrozen en sto kers, waaronder ook eenige Arabieren. Toen de staking geëindigd was, verlangden de „inserits" het ontslag van -uie menschen. in hun oog onderkruipers. De meesten wei den ook ontslagen, maar allen toch niet. Een nieuw voorwendsel tot bezwaren vonden de „inserits'- in de rastheorieën, die thans in sommige kringen in de mode zijn. Zij decreteerden, dat Arabieren behooren tot- een vreemd ras, en verklaarden, dat de waardigheid van vrije, blanke werklieden hen verbood met leden van een vreemd ras langer samen te werken. Aan boord van de Moulouya was een enkele Arabische sto ker uit de Fransche kolonie Djiboeti aan gesteld. Met dezen weigerden zij te werken, omdat hun rasgevoel daardoor beleedigd werd. Dat was de reden of het voorwendsel tot hunne staking. Men zal moeten afwachten hoe ver zij 't iaten komen en wat de regeering, die zich ernstig aan de zaak gelogen laat zijn en een barer leden, den vice-minister Chéron, naar Marseille heeft gezonden om ter plaatse zich te doen gelden, zal doen om de Fransche handelsmarine voor nieuiw onheil te be waren. l)e stakers voeren een hoog woord; daarentegen is de heer Chéron gisteren weer vertrokken in de overtuiging, dat hij alles in orde heeft gebracht en dat de beweging, die zich ditmaal tot geen haven buiten Mar seille heeft uitgebreid, is mislukt. Inmid dels geven wij hier eenige ededeelingen over de eigenaardige Fransche ir steil in gder inscription maritime". De zaken, die de matrozen van de koop vaardijvloot. betreffen, behooren in Frank rijk niet thuis bij het departement van han del, maar bij dat van marine. Dat is een bewijs, dat de Fransche matrozen niet een voudige werklieden zijn, die naar hun be lieven, als dat hun past of als zij nner.en in hunne economische belangen onbillijk te zijn ge-schaad, mogen gaan staken. Er be staat tusschen den „inscrit maritime" en den staat een verdrag. Krachtens de wet van 24 December 1896 zijn alle Franschen, die het beroep van zeeman uitoefenen, in regis ters ingeschreven en leveren de kern, waar uit de voor de oorlogsmarine benoodigde manschappen worden getrokken. De in schrijving is eerst voorlcopig. later defini tief. In deze betrekking tot den staat blijft de Fransche matroos van zijn 18e tot zijn 50e levensjaar. De geheele tijd is in drie perioden ingedeeld. Van zijn 18e tot zijn. 21e jaar kan de matroos slechts in oorlogs tijd tot den dienst op de oorlogsvloot opge roepen worden. In de tweede periode, die zeven jaar duurt, moet de matroos dienst doen op de oorlogsvloot (vijf jaren actie» en twee jaren non-actief). In vredestijd en onder normale omstandigheden bereikt ech ter de actievè dieusltijd nooit de volle vijf jaren, maar duurt 3Ï, hoogstens 4 jaar. De derde periode is die van de reserve. De matroos is verplicht de marine-autoriteiten op de hoogte te houden van zijne woon plaats; hij mag niet voor langer dan eene maand naar buiten gaan en zonder toestem ming dienst nemen in eene vreemde han delsvloot. De verplichtingen, die op de zeelieden rusten, waren vroegen veel drukkender dian thane, nu de algemeene dienstplicht op lede ren staatsburger verplichtingen legt, die liij zonder schadevergoeding op zich moet ne men. De iugefich reven zeeman geniet sints tweehonderd jaren reeds gunsten op ver schuilende wijzen, die ook de wet van 1896 in wezen Iheeft gelaten. Vooreerst krijgt de tot den actieve n die nat opgeroepen zeeman den titel van matroos of, als hij het diploma van stuurman voor de kustvaart bezit, den titel van kwartiermeester, waaraau beloonin gen verbonden zijn van respectievelijk 30 centimes en 1 franc per dag. De niet-inge- schrevenen krijgen slechts 10 centimes per diag. In liet burgerlijke leven behoe-ven de i iugesclxrevenenom bun beroep uit te oefe nen of vischvangst of banide] in viach te drijven, geen patent of andere belasting te betalen. Zij en hunne weduwen of weezen kunnen gratds-conceasiën van strandvlakten krijgen om viach vangst te drijven of oester- banken aan te leggen. Voorts ontvangt de ingeschrevene, wanneer hij 50 jaren oud ge worden is en minstens 300 maanden effec tieven diensttijd op zee bij de oorlogsman ne en de koopvaardij achter zich heeft, een zoo genaamde halve gage als pensioen. Boven dien bestaat, er nog eene invaJiedenkas, die reedis uit den tijd: van Colbert afkomstig i6. Do betrekkingen tusschen de zeelieden en de reeders woiden geregeld door do wet. van 1852, die op vele punten behoefte aan ver betering heeft, al heeft de wetgever de voornaamste bepalingen in de nieuwe wet van 1896 overgenomen. Ieder is 't er over eens, dat de verhouding tusschen reedei' eu zeeman in Frankrijk op beteren grondblag 'behoort te worden geregeld. Die nieuwe re geling is ook toegezegd, maar tot de ver vulling 16 het tot dusver nog niet gekomen. Daarbij zal ook de oude instelling van de inscription maritime" wel herzien worden; miogeilijk zal zij zelfs geheel verdwijnen. Duitschland. B e r 1 ij n, 8 April. Het bericht, dat de rijkskanselier met markies San Giuliano eene afspraak heeft gemaakt omtrent eene reis van den Keizer naar Italië in het aan staande voorjaar, vindt geen bevestiging. B e r 1 ij ii 8 April. De Norddeut- sche Allgemeine Zeitung schrijft „Vol gens mededeeling in het Berliner-Tageblatt verklaarde de Romeinsche correspondent der Roeskoje Slow©, Goldstein aan de redac tie van het B. Tagebl. dat de rijkskanselier hem na een driewerf herhaalde poging op 28 Maart tusschen negen uur en half tien in het Palazzo Caffarelli onder vier oogen had gesproken. Deze mededeeling is verzon nen". Op uitnoodiging van den Staatssecreta ris. der rijks financiën zijn eergisteren de ministers van financiën der bondsstaten te Berlijn bijeen gekomen tot bespreking van financieel© kwestaën De te bespreken on derwerpen zijn het beramen der middelen tot bestrijding der uitgaven in de volgen de begrooting en de verhouding van de „Matrikularbeitrage" tot de overige in komsten. B e r 1 ij n, 8 April. Ook de door de sociaal-democraten verzochte toestemming tot het houden van twee vergaderingen in de open lucht in het Treptower park en in Friedrichshain op aanstaanden Zondag is door de overheid verleend. Frankrijk. Parijs, 8 April. De Italiaansche en Fransche ministers van buitenlandsche /.aken hebben een onderhoud gehad over de voornaamste vragen van ouitenlandsche politiek, die nu hangende zijn. Zij consta teerden daarbij, dat op alle besproken pun ten volledige overeenstemming bestaat tus schen de beide landen. P a r ij s, 8 April. De Kamer heeft de van den Senaat teruggekomen begrooting met 424 tegen 62 stemmen aangenomen. Er bestaat nog omtrent verscheidene punten ge brek aan overeenstemming. P a r ij s, 8 April. Do Senaat stelde nogmaals de begrootang vast, waarbij hij persisteerde bij de weigering om eene afzon derlijke rekening in te stellen voor het staatsspoorwegnet maar toestemde in de vol ledige opheffing van de credieten in het te genwoordige ontwerp. Verdei' sprak de Se naat zich nogmaals uit voor hot nemen uit doze begrooting van de surtaxe op inrichtin gen met verschillende bijkantoren De Kamer schonk hare goedkeuring aan de begrooting zooals zij van den Senaat teruggekomen was, en verdaagde daarop hare zittingen tot 1 Juni. Zwitserland. Bern, 8 April. De nationale raad heeft, in overeenstemming met den bonds raad, met 117 tegen 11 stemmen besloten de behandeling van de overeenkomst met Duitschland en Italië betreffende den Gotthardspoorweg tot Juni te verdagen. Engeland. De vereenigde vloten van het moeder land (homefleet) en den Atlantischen oceaan, zullen in deze maand een kruis tocht doen in de Noordzee. De vereenigde strijdmacht omvat 22 linieschepen, 13 pant serkruisers, 10 beschermde kruisers en aviso's, 50 torpedojagers, 6 reparatiesche pen en 20 onderzeeërs. Onder de schepen bevinden zich minstens 10 dreadnoughts. Italië. De Ostervatore Romano bevat eene me dedeeling van het staatssecretariaat van het Vatdcaan over het achterwege gebleven be zoek van ex-president Roosevelt bij den Paus waarin wordt gezegd, dat de Heili ge Stoel na liet betreurenswaardig© mis verstand met Fairbanks alle reden gehad hoeft voor de vrees, dat men Roosevelt zonder diens medeweten en bij volkomen goeder trouw zijnerzijds er toe kan bren gen, dat hij openlijk zijne sympathie ken- baai maakte voor de methodistenzaal in de staat Vinti Setbembre, die het middelpunt vormt van eene aan de katholieke kerk vij andige beweging in het hart van de ka tholieke wereld zelf. Toen nu Roosevelt vertrouwelijk, door een tusschen persoon verzocht oin eene audiëntie bij den Paus, heeft men in beleefden vorm de hoop uit gedrukt, dat hij zou weten te vermijden zich te laten brengen in den verkeerden toestand alsof hij een beleedigeniden strijd teger. den paus binnen zijne residentie openlijk wilde ondersteunen. Roosevelt heeft in zijn antwoord elke voorwaarde of verbintenis afgewezen en op dez© wijze de roogëlijikiheid opengelaten, dut hij eene handeling zou kunnen begaan, dae als een© ernstige beleeddging tegen den Paus zou moeten worden gekenschetst. Men had hier dus enkel te doen met eene kwestie van beleefdheid, en beleefdheid is zeker met de rechten en de vrijheid van de Amerikaan- sche burgen-s niet onvereenigbaar. In het telegram, dat Roosevelt aan het New-Yorksche weekblad Outlock heeft ge zonden tot toelichting van zijne houding, heeft hij, zooals reeds werd bericht, ver zocht het incident als zuiver persoonlijk op te vatten en geeai rancune of bitterlieid te toonen. Hij zegt: „Hoe meer een Amerikaan van andere landen ziet, des te grooter moet zijn dank baarheid er voor zijn, dat in zijn eigen land niet alleen de volledigste verdraag zaamheid maar ook de bartel ij loste vriend schap en sympathie he ars ebt tusschen op rechte en eerlijke belijders van verschillen den godsdienst. Dat is eene voor de natio nale welvaart zoo gewichtige voorwaarde, dat men haar door niets in gevaar moet laten brengen. Het zou volstrekt niet te rechtvaardigen zijn, als men het incident tot aanleiding van een strijd wilde maken. Katholieken en protestanten beluooren tegen elke po ging daartoe op te komenMijne landslie den, katholieken en protestanten, zullen bepaald voelen, dat ik als Amerikaan niet anders kon handelen. Ik reken vele katho lieken tot mijne beste en warmste vrienden, en de eerbied en genegenheid voor mijm© katholieke med©burgers zijn mij even dier baar als die van de protestanten. Op mij ne reis door Afrika heb ik katholieken en protestantsche missiën bezocht en daar en mijne landslieden, protestanten en ka tholieken wil vertellen wat ik op het ge bied van den zendingsarbeid heb gezien, zon het mij oprecht leed doen., als n.u iets werd gezegd, wat mijne vrienden van wél ken godsdienst ook zou kunnen krenken. Oosten rij k-H ongarije. In het arrest van het hoogste rechterlij ke collego van Kroatië, de Septem viral tafel" (raad van zeven mannen), waarbij het in het hoogverraadsproces van Agram gewezen vonnis is vernietigd, wordt als mo tief voor de cassatie het volgende aange voerd Het gerechtshof heeft in zijn von nis als bewezen aangenomen,, dat de be volking van Griesch-KathoReken godsdienst in het gebied van Kroatië-Slavonië voor lviogverTaderlijke doeleinden bewaakt werd, ten einde de afscheiding van deze landen van de monarchie Oostenrijk-Hongarije te verkrijgen. Het vonnis wijst echter niet van ieder der veroordeelden afzonderlijk de concrete feiten aan, die hun ten laste wor den gelegd Met getuigenis van George Naties wordt in het vonnis beschouwd als gewichtig bewijsmateriaal voor de in de aanklacht te berde gebrachte feiten. Daarom is liet niet gerechtvaardigd, dat er niets is gedaan om eene betrouwbare be oordeeling van dit getuigenis mogelijk te maken. Daarom wordt het vonnis vernie tigd wegens gegronden twijfel aan de waar heid van de feiten, die als grondslag voor het vonnis werden aangenomen ©n herope ning van de instructie tegen alle beklaag den gelast. Rusland. Petersburg, 8 April. De doema begon in de avondzitting met de behande ling van de interpellation, door de sociaal democraten en de leden van de arbeidsgroep over het reglement van 6 Augustus 1909, volgens hetwelk alle vragen van wetgeving betreffende de landsverdediging onderwor pen zijn aan de rechtstreekse he sanctie van den Czaar. De commissio voor do interpellatiën stelde voor dozo interpellatie af te wijzen, omdat dit reglement de beteekenis heeft van eene keizerlijke ukase. De Landdag van Finland heeft eenstem mig besloten liet, Russisch-Finsche wetsont werp naar een commissie te verzenden, die, naar verwachting, een antwoord zal ont werpen, waarin het wetsontwerp ongrond wettig zal worden genoemd, en de verkla ring zal worden afgelegd, dat de Landdag het daarom niet in behandeling kan nemen. Bij het debat werd voortdurend onderscheid g|em*akt tusschen de Russische regeering en het Russische volk. De sprekers zeiden ook, dat Finlands beschaving een te hoo- gen trap heeft bereikt om uitgeroeid te kunnen worden. Zij brandmerken het wets ontwerp als een aanslag op de beschaving, Naar hit Etigiltch 20 TA* C. N. «n W. M. WILLIAMSON. De dorpeUAngendue ziclh rondom de bui ten de poort staande auto hadden verzameld, zouden haar aan liet oog van den prins ont trekken als hij voorbij stoof, en vender en verder rijdend, zich verwondérd zou afvra gen hbo lilett ons gelukt was zoover vooruit te komen Heit ,plan was om na Venitemigflia. gepas seerd te zijn, die Roya-ival'leri in te sturon. Tarry had deze route gékozen om haar wil de schoonheid1, zoo géheel verschillend van allies wat onize passagiers tijdens, hlaar kort verblijf aan de Riviera konden gezien heb ben. Maar aangezien er mijlen in den om trek geen herbergen waren, diie een behoor lijk ond'erfcomer bodhn aan mensch noch auto, waren wij verpQdcliit. te Ventemiglia te lunchenmet den prins echter hadidbn wij hieromtrent geen afspraak geaniaakt. Zijn vertrouwen misbcliien niet ten onrechte in dé veel griootere 6nelQieid van zijn wa gen boven den onze, had hem or toe ge bracht te gelooven dat hij zoo dikwijls h«m goeddocht naast ons kon stoppen, om sa men te raadplegen. Dientengevolge hadldén wij Cap Martin verlaten zonder plannen vast t« stellen. Mevrouw Kidder was van inhering dat hij in liiet beste hotél van Ventomigllia'een uitstékende lunch zou hébben besteld en ons aan dé deur stond te wachten .Het beste hotel te VenibtimdgiliaAnne diamc, ader onzacht zou ze uit haar dnooim' geiwéklt wordenNiét alleen was dlaar geen prins, maar zélfs geen bést hotélH©t oudé Vemtemiglia 'zoo schilderachtig gelegen moest iedereen met oogen in het hoofd, in verrukking brengenhet nieuwe Vente miglia iedereen met een gevoel van leegte in zijn maag dloen walgen. Toen wij in een smerige oetiziaail vtan een zevende- ranigs-heiiberg zaten (wtaar de vliegen ons met een oplettendlhledid vereerden, waaraan de kellners een voorbeeld" hadklen kunnen nemen), en probeerden (macaroni zoo hard als wandelstokken en kalfsvleesch zoo taai als leer te eten, vreesde ik dait onze princi palen den moed zouden verliezen. In heel haar behaaglijk Amerik. leven konden zij nooit iet6 zoo afschuwelijks hébben geproefd als dit maal, wat wij haar aanboden ondanks ojize belofte een pleizierrrisje te zullen ma ken. Maar déze keurig gekleqd© schepsel tjes, veefl gelijkend! op paradijsvogels, per ongeluk in een varkenshok verdwaald, maak ten een grapje van een toestand, die naar onze meaning haar verontwaardiging had moeten wokken. „Lieve hemel, ik wou dot wij een extra gebit in onze zak hiaJdldén gestoken," was Beechy's eenige opmerking ten koet© van de lunch; Maida en de gravin lachten vroolijk over allee, zélfs over de vliegen, die naar ze zeiden, zich niot zoo good bewust waren van hun macht al6 Amerilcaansche soortgenoo- ten. „In hot tihee-miandje dat wij in oen En- gelschen winkel te Parijs kochten, zijn heer lijke gvibakjés en een zak kandij," zeidë me vrouw Kidider, ,;maar mij dfuiïkt de kélin«rs zullen beleedigd zijn indien wij er iéts uit nemen om op te eten. Walt denkt u, sir Ralph?'' „Ik zou niets liver wenschen dlan hen te béleéii'gen, maar irv dlit géviall denk ik het eerst aan mijzelf. Gebakjes en kandij bo venop die wandelstokkenOm op zulk een fondament t© bouwen zou nog moeilijker zijn dan heit was om Venetië op palen té doen verrijzen." „Laten wij ze liever beziwaren tot later," steldé Maida voor. „Om vier uur zullen wij heel graag hier of daar willen stilhou den en dan zot ik thee. Aardig, niet, om die in de auto te gébruiken?" „Nu blijkt zij zoowaar nog huishoudelijk© deugdien to bezitten," dacht ik met een be- Wemdl gemoed1. „In haar een huiselijk meisje te vinden dat evenzeer van een open lucht-leven houdt, doet Terry vast het. hoofd verliezen. Hij hoeft altijd beweerd dat die twee dougden niet. vereenigboar waren en men den hemel te danken had, indien een aardig, lief meisje de eene of andere bezat." Terry echter scheen heelemaal niet na te denk»over déze aangename karaktertrek van zijn reisgezellin. Heet- kalm deelde hij mede dal wij tégen theetijd te San Dalmazzo zouden zijn, een békoor.lijk dorpje midtden in de bergen met een oud klooster, dat tot logement wa6 ingericht; daarna gaf hij zijn verwondering to kennen over het wegblijven van den prins. „Wa»t een 6chandle, ik h«b liëélemaal niet meer aan hem gtdacht," riep mevrouw Kid der uit. „Na ergens lang gewacht te héb ben is hij zéker in wanhoop doorgereden." „Misschien een malheur," opperde ik. „Wat! Met dien prachtagen wagen? Gis ter avond verteldë hij nog dat hem nooit iéts was overkomen. Hij zal ons al mijlen •Voor zijn." „Dan is dit zijn astraal lichaam.,'' zeide Terry. „Knap van hem er ook een voor zijn auto te projecteeren. Ik heb nog nooit van mijn leven géhoord, dat- zoo iets ge daan kon worden." Evenmin had ik ooit géhoord' van e©n as traal lichaam dat vreesolijk vlóékte, tégén zijn chauffeur, toen déze verschijning voor de restauratie stopte. De ongelukkigo ge- diaante in leer werd" overstelpt door een stortvloed van vrenmde en eervolle, of moge lijk niet eervolle, zonderlinge benamingen, maar aangezien deze stroom van welspre kendheid in het Duitech vdoeide, loonden de dames dien niet waarldleerénMevrouw Kid der kende niéts van de taal; juffrouw Dete- terey en Beuchy liadlden, toen de tocht naar Dalmatiè ter sprake kwam, gezegd er zeer weinig van te wtten. De prins was in zoo hooge mate verbolgen diat hij zich bij onis voegend, vergat sar castisch te zijn. Getm vraag, g*©n grimlach over onze snelheid, geen apologie over zijn lang wegblijven. Hij liet zic-h op een stoel aan onze tafel neervallen, gaf met groot© drukte den kéLlnere zijn bevélen en na op die manier zijn hart gelucJlit te hébbén, .be gon hij zich te beklagen oiver zijn tegen spoed. Een Oostenrijkse lie .prins kan, indien hij "hongerig is en slecht gdhumeord, een ©ven ongowenscht tafelgenoot zijn als een Lon- d©nsch,e ploert, en dé gedistingeerde vriend van de gravin liet zich niet van zijn voor- doeligste zijde kennen in de scène die nu 1 volgde. Ja, er had een ongeval plaats. liet was ongehoord abominabel, geheel en al de schuld van den chauffeur. Chauf feurs (en zonder zich te geneeren keek hij Terry .vlak in het gezicht) waren zondër uit- zondéring ddmiooren, afschuwelijk© ddmbo- rcn. Je was verplicht ben te dulden omdat hét nu eenmaal niet andërs kon, maar ove- rigéne1 De auto had eenvoudig stilge staan. Een beroepKman had- natuurlijk da delijk moeten weten wat er aan haperde, maar die eizel van een Joseph wislt niet an ders te dioen dan dé machine te bekijken ©n zijn lamme schouders op te halen. Zéker, hij liad er de kleppen uitgenomen, de bou ghs nagekeken en dé inductieklos onder zocht. Precies wat iéder amateur liad kun- neu doenHot gaf een mooie vonker was goen kortsluiting, toch kwam de motor niet in beweging en de chauffeur was buiten machte te zeggen wat er aan haperdle. Twee maal had hij d©n wagen uit elkaar geno men heélemaal uit. elkaar, zonder resul taat ecliiter. Toen on toon pas had dë btommeling verstand genoég om aan den car burator te dénken. Daar zat het kwaad' on nergens anders. Al liet oponthoud' en die ©llende was veroorzaakt door wat vuil, dat in den carburator was doorgodnonge-n en don sproeier verhinderde te werkenDit zijn nu de gevolgen van een ezel te hebben in plaats van e»n chauffeur." Wordt vervolgd»

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1910 | | pagina 1