If*. 2S4. Verste Blad.
8"" Jaargang.
Zaterdag 9 April 1910.
BUITENLAND^
FEUILLETON.
Mijn Vriend de Chauffeur.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per t maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post 1.90.
Afzonderlijke nummers- 0.09.
Deze Courant verschijnt d^elijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens bjj de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C".
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIES:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - O.IO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents by veeruitbetaling
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelitre bepalingen Ut
het herhaald adverteeren in dit Btad, by abonnement. Eer'
circulairebevattende de voorwaarden, werdt op aanvra^
toegezonden.
Kennisgevingen.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort.
Gelet op artikel 37 d'er Drankwet,
Brengen ter openbare kennis:
1. dat bij lien is ingediend een verzoekschrift
om verlof tot verkoop van aleoholhoudenden
drank, anderen dan sterken drank, voor gebruik
ter plaatse van erkoop door Abraham Verhoef f
in de beneden-localiteit van 'het perceel aan den
Hof no. 34 alhier,
2. dat bunnen twee weken na deze bekendma
king ieder tegen bet verleenen van 'liet vei lof
schriftelijk 'bezwaren bij Burgemeester en Wet
houders kan inbrengen.
Amersfoort, den 8. April 11X10.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Sectetaris. De Burgemeester,
J. G. STEXFERT KROESS. Wf IJTTERS.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort.
Gelet op artikel 37 der iDrankwet.,
Brengen ter openbare kennis
1. dat bij 'hen is ingediend een verzoekschrift
om verlof tot verkoop van a lcohol houdendion
drank, anderen dan sterken drank, voor gebruik
ter plaatse van verkoop dooi het Bestuur van
het It. K. Patronaatsgebouw in de bovenzaal en
bestuurskamer van het. perceel aan het Zand' no.
17 alhier
2. dat binnen twee weken na deze bekendma
king iedier tegen het verleenen van het verlof
schriftelijk bezwaren bij Burgemeester en Wet
houders kan inbrengen.
Amersfoort, den 8. April 1910.
Buigemeester en Wethouders voornoemd.
De Secretaris, Do Burgemeester,
J. G. STEXFERT KROESE. WTIJTIERS.
De Burgemeester der gemeente Amersfoort,
brengt ter voldoening aan d'e aanschrijving van
den Commissaris der Koningin in de provincie
Utrecht, d.d. 5 April 1910, 4e afdeeling »o.
1426/970 ter kennis van belanghebbenden, dat in
de gemeente Kamerik een geval van miltvuur
is voorgekomen.
Amersfoort, don 7. April '1919.
De Burgemeester voornoemd,
W CUTLERS.
Politiek Overzicht.
De „inscription maritime1'
in Frankrijk.
In de haven van Marseille roeren de ma
trozen van de koopvaardijvloot zich weer.
Dat is daar een chronisch verschijnsel. Drie
jaren geleden verwekten zij onrust met
hunne dreigementen om het Fransche han
delsverkeer te doen stilstaan; verleden jaar
deden zij op nieuw van zich spreken en
thans doen zij weer de lucht van hunne
strijdkreten daveren.
De oorsprong van de beroering, die thans
onder de „inscrits maritimes" is uitgebro
ken, knoopt rich vast aan wat in het vorige
jaar is voorgevallen. Toen huurden de ree-
ders een aantal vreemde matrozen en sto
kers, waaronder ook eenige Arabieren. Toen
de staking geëindigd was, verlangden de
„inserits" het ontslag van -uie menschen.
in hun oog onderkruipers. De meesten wei
den ook ontslagen, maar allen toch niet. Een
nieuw voorwendsel tot bezwaren vonden de
„inserits'- in de rastheorieën, die thans in
sommige kringen in de mode zijn. Zij
decreteerden, dat Arabieren behooren tot-
een vreemd ras, en verklaarden, dat de
waardigheid van vrije, blanke werklieden
hen verbood met leden van een vreemd ras
langer samen te werken. Aan boord van de
Moulouya was een enkele Arabische sto
ker uit de Fransche kolonie Djiboeti aan
gesteld. Met dezen weigerden zij te werken,
omdat hun rasgevoel daardoor beleedigd
werd. Dat was de reden of het voorwendsel
tot hunne staking.
Men zal moeten afwachten hoe ver zij
't iaten komen en wat de regeering, die zich
ernstig aan de zaak gelogen laat zijn en een
barer leden, den vice-minister Chéron, naar
Marseille heeft gezonden om ter plaatse zich
te doen gelden, zal doen om de Fransche
handelsmarine voor nieuiw onheil te be
waren. l)e stakers voeren een hoog woord;
daarentegen is de heer Chéron gisteren weer
vertrokken in de overtuiging, dat hij alles
in orde heeft gebracht en dat de beweging,
die zich ditmaal tot geen haven buiten Mar
seille heeft uitgebreid, is mislukt. Inmid
dels geven wij hier eenige ededeelingen
over de eigenaardige Fransche ir steil in gder
inscription maritime".
De zaken, die de matrozen van de koop
vaardijvloot. betreffen, behooren in Frank
rijk niet thuis bij het departement van han
del, maar bij dat van marine. Dat is een
bewijs, dat de Fransche matrozen niet een
voudige werklieden zijn, die naar hun be
lieven, als dat hun past of als zij nner.en
in hunne economische belangen onbillijk te
zijn ge-schaad, mogen gaan staken. Er be
staat tusschen den „inscrit maritime" en
den staat een verdrag. Krachtens de wet van
24 December 1896 zijn alle Franschen, die
het beroep van zeeman uitoefenen, in regis
ters ingeschreven en leveren de kern, waar
uit de voor de oorlogsmarine benoodigde
manschappen worden getrokken. De in
schrijving is eerst voorlcopig. later defini
tief. In deze betrekking tot den staat blijft
de Fransche matroos van zijn 18e tot zijn
50e levensjaar. De geheele tijd is in drie
perioden ingedeeld. Van zijn 18e tot zijn.
21e jaar kan de matroos slechts in oorlogs
tijd tot den dienst op de oorlogsvloot opge
roepen worden. In de tweede periode, die
zeven jaar duurt, moet de matroos dienst
doen op de oorlogsvloot (vijf jaren actie»
en twee jaren non-actief). In vredestijd en
onder normale omstandigheden bereikt ech
ter de actievè dieusltijd nooit de volle
vijf jaren, maar duurt 3Ï, hoogstens 4 jaar.
De derde periode is die van de reserve. De
matroos is verplicht de marine-autoriteiten
op de hoogte te houden van zijne woon
plaats; hij mag niet voor langer dan eene
maand naar buiten gaan en zonder toestem
ming dienst nemen in eene vreemde han
delsvloot.
De verplichtingen, die op de zeelieden
rusten, waren vroegen veel drukkender dian
thane, nu de algemeene dienstplicht op lede
ren staatsburger verplichtingen legt, die liij
zonder schadevergoeding op zich moet ne
men. De iugefich reven zeeman geniet sints
tweehonderd jaren reeds gunsten op ver
schuilende wijzen, die ook de wet van 1896
in wezen Iheeft gelaten. Vooreerst krijgt de
tot den actieve n die nat opgeroepen zeeman
den titel van matroos of, als hij het diploma
van stuurman voor de kustvaart bezit, den
titel van kwartiermeester, waaraau beloonin
gen verbonden zijn van respectievelijk 30
centimes en 1 franc per dag. De niet-inge-
schrevenen krijgen slechts 10 centimes per
diag. In liet burgerlijke leven behoe-ven de
i iugesclxrevenenom bun beroep uit te oefe
nen of vischvangst of banide] in viach te
drijven, geen patent of andere belasting te
betalen. Zij en hunne weduwen of weezen
kunnen gratds-conceasiën van strandvlakten
krijgen om viach vangst te drijven of oester-
banken aan te leggen. Voorts ontvangt de
ingeschrevene, wanneer hij 50 jaren oud ge
worden is en minstens 300 maanden effec
tieven diensttijd op zee bij de oorlogsman ne
en de koopvaardij achter zich heeft, een zoo
genaamde halve gage als pensioen. Boven
dien bestaat, er nog eene invaJiedenkas, die
reedis uit den tijd: van Colbert afkomstig i6.
Do betrekkingen tusschen de zeelieden en
de reeders woiden geregeld door do wet. van
1852, die op vele punten behoefte aan ver
betering heeft, al heeft de wetgever de
voornaamste bepalingen in de nieuwe wet
van 1896 overgenomen. Ieder is 't er over
eens, dat de verhouding tusschen reedei' eu
zeeman in Frankrijk op beteren grondblag
'behoort te worden geregeld. Die nieuwe re
geling is ook toegezegd, maar tot de ver
vulling 16 het tot dusver nog niet gekomen.
Daarbij zal ook de oude instelling van de
inscription maritime" wel herzien worden;
miogeilijk zal zij zelfs geheel verdwijnen.
Duitschland.
B e r 1 ij n, 8 April. Het bericht, dat
de rijkskanselier met markies San Giuliano
eene afspraak heeft gemaakt omtrent eene
reis van den Keizer naar Italië in het aan
staande voorjaar, vindt geen bevestiging.
B e r 1 ij ii 8 April. De Norddeut-
sche Allgemeine Zeitung schrijft „Vol
gens mededeeling in het Berliner-Tageblatt
verklaarde de Romeinsche correspondent
der Roeskoje Slow©, Goldstein aan de redac
tie van het B. Tagebl. dat de rijkskanselier
hem na een driewerf herhaalde poging op
28 Maart tusschen negen uur en half tien
in het Palazzo Caffarelli onder vier oogen
had gesproken. Deze mededeeling is verzon
nen".
Op uitnoodiging van den Staatssecreta
ris. der rijks financiën zijn eergisteren de
ministers van financiën der bondsstaten te
Berlijn bijeen gekomen tot bespreking van
financieel© kwestaën De te bespreken on
derwerpen zijn het beramen der middelen
tot bestrijding der uitgaven in de volgen
de begrooting en de verhouding van de
„Matrikularbeitrage" tot de overige in
komsten.
B e r 1 ij n, 8 April. Ook de door de
sociaal-democraten verzochte toestemming
tot het houden van twee vergaderingen in
de open lucht in het Treptower park en in
Friedrichshain op aanstaanden Zondag is
door de overheid verleend.
Frankrijk.
Parijs, 8 April. De Italiaansche
en Fransche ministers van buitenlandsche
/.aken hebben een onderhoud gehad over de
voornaamste vragen van ouitenlandsche
politiek, die nu hangende zijn. Zij consta
teerden daarbij, dat op alle besproken pun
ten volledige overeenstemming bestaat tus
schen de beide landen.
P a r ij s, 8 April. De Kamer heeft de
van den Senaat teruggekomen begrooting
met 424 tegen 62 stemmen aangenomen. Er
bestaat nog omtrent verscheidene punten ge
brek aan overeenstemming.
P a r ij s, 8 April. Do Senaat stelde
nogmaals de begrootang vast, waarbij hij
persisteerde bij de weigering om eene afzon
derlijke rekening in te stellen voor het
staatsspoorwegnet maar toestemde in de vol
ledige opheffing van de credieten in het te
genwoordige ontwerp. Verdei' sprak de Se
naat zich nogmaals uit voor hot nemen uit
doze begrooting van de surtaxe op inrichtin
gen met verschillende bijkantoren
De Kamer schonk hare goedkeuring aan
de begrooting zooals zij van den Senaat
teruggekomen was, en verdaagde daarop hare
zittingen tot 1 Juni.
Zwitserland.
Bern, 8 April. De nationale raad
heeft, in overeenstemming met den bonds
raad, met 117 tegen 11 stemmen besloten
de behandeling van de overeenkomst met
Duitschland en Italië betreffende den
Gotthardspoorweg tot Juni te verdagen.
Engeland.
De vereenigde vloten van het moeder
land (homefleet) en den Atlantischen
oceaan, zullen in deze maand een kruis
tocht doen in de Noordzee. De vereenigde
strijdmacht omvat 22 linieschepen, 13 pant
serkruisers, 10 beschermde kruisers en
aviso's, 50 torpedojagers, 6 reparatiesche
pen en 20 onderzeeërs. Onder de schepen
bevinden zich minstens 10 dreadnoughts.
Italië.
De Ostervatore Romano bevat eene me
dedeeling van het staatssecretariaat van het
Vatdcaan over het achterwege gebleven be
zoek van ex-president Roosevelt bij den
Paus waarin wordt gezegd, dat de Heili
ge Stoel na liet betreurenswaardig© mis
verstand met Fairbanks alle reden gehad
hoeft voor de vrees, dat men Roosevelt
zonder diens medeweten en bij volkomen
goeder trouw zijnerzijds er toe kan bren
gen, dat hij openlijk zijne sympathie ken-
baai maakte voor de methodistenzaal in de
staat Vinti Setbembre, die het middelpunt
vormt van eene aan de katholieke kerk vij
andige beweging in het hart van de ka
tholieke wereld zelf. Toen nu Roosevelt
vertrouwelijk, door een tusschen persoon
verzocht oin eene audiëntie bij den Paus,
heeft men in beleefden vorm de hoop uit
gedrukt, dat hij zou weten te vermijden
zich te laten brengen in den verkeerden
toestand alsof hij een beleedigeniden strijd
teger. den paus binnen zijne residentie
openlijk wilde ondersteunen. Roosevelt
heeft in zijn antwoord elke voorwaarde of
verbintenis afgewezen en op dez© wijze de
roogëlijikiheid opengelaten, dut hij eene
handeling zou kunnen begaan, dae als een©
ernstige beleeddging tegen den Paus zou
moeten worden gekenschetst. Men had hier
dus enkel te doen met eene kwestie van
beleefdheid, en beleefdheid is zeker met de
rechten en de vrijheid van de Amerikaan-
sche burgen-s niet onvereenigbaar.
In het telegram, dat Roosevelt aan het
New-Yorksche weekblad Outlock heeft ge
zonden tot toelichting van zijne houding,
heeft hij, zooals reeds werd bericht, ver
zocht het incident als zuiver persoonlijk op
te vatten en geeai rancune of bitterlieid
te toonen. Hij zegt:
„Hoe meer een Amerikaan van andere
landen ziet, des te grooter moet zijn dank
baarheid er voor zijn, dat in zijn eigen
land niet alleen de volledigste verdraag
zaamheid maar ook de bartel ij loste vriend
schap en sympathie he ars ebt tusschen op
rechte en eerlijke belijders van verschillen
den godsdienst. Dat is eene voor de natio
nale welvaart zoo gewichtige voorwaarde,
dat men haar door niets in gevaar moet
laten brengen.
Het zou volstrekt niet te rechtvaardigen
zijn, als men het incident tot aanleiding
van een strijd wilde maken. Katholieken
en protestanten beluooren tegen elke po
ging daartoe op te komenMijne landslie
den, katholieken en protestanten, zullen
bepaald voelen, dat ik als Amerikaan niet
anders kon handelen. Ik reken vele katho
lieken tot mijne beste en warmste vrienden,
en de eerbied en genegenheid voor mijm©
katholieke med©burgers zijn mij even dier
baar als die van de protestanten. Op mij
ne reis door Afrika heb ik katholieken en
protestantsche missiën bezocht en daar
en mijne landslieden, protestanten en ka
tholieken wil vertellen wat ik op het ge
bied van den zendingsarbeid heb gezien,
zon het mij oprecht leed doen., als n.u iets
werd gezegd, wat mijne vrienden van wél
ken godsdienst ook zou kunnen krenken.
Oosten rij k-H ongarije.
In het arrest van het hoogste rechterlij
ke collego van Kroatië, de Septem viral
tafel" (raad van zeven mannen), waarbij
het in het hoogverraadsproces van Agram
gewezen vonnis is vernietigd, wordt als mo
tief voor de cassatie het volgende aange
voerd Het gerechtshof heeft in zijn von
nis als bewezen aangenomen,, dat de be
volking van Griesch-KathoReken godsdienst
in het gebied van Kroatië-Slavonië voor
lviogverTaderlijke doeleinden bewaakt werd,
ten einde de afscheiding van deze landen
van de monarchie Oostenrijk-Hongarije te
verkrijgen. Het vonnis wijst echter niet
van ieder der veroordeelden afzonderlijk de
concrete feiten aan, die hun ten laste wor
den gelegd Met getuigenis van George
Naties wordt in het vonnis beschouwd als
gewichtig bewijsmateriaal voor de in de
aanklacht te berde gebrachte feiten.
Daarom is liet niet gerechtvaardigd, dat er
niets is gedaan om eene betrouwbare be
oordeeling van dit getuigenis mogelijk te
maken. Daarom wordt het vonnis vernie
tigd wegens gegronden twijfel aan de waar
heid van de feiten, die als grondslag voor
het vonnis werden aangenomen ©n herope
ning van de instructie tegen alle beklaag
den gelast.
Rusland.
Petersburg, 8 April. De doema
begon in de avondzitting met de behande
ling van de interpellation, door de sociaal
democraten en de leden van de arbeidsgroep
over het reglement van 6 Augustus 1909,
volgens hetwelk alle vragen van wetgeving
betreffende de landsverdediging onderwor
pen zijn aan de rechtstreekse he sanctie van
den Czaar.
De commissio voor do interpellatiën stelde
voor dozo interpellatie af te wijzen, omdat
dit reglement de beteekenis heeft van eene
keizerlijke ukase.
De Landdag van Finland heeft eenstem
mig besloten liet, Russisch-Finsche wetsont
werp naar een commissie te verzenden, die,
naar verwachting, een antwoord zal ont
werpen, waarin het wetsontwerp ongrond
wettig zal worden genoemd, en de verkla
ring zal worden afgelegd, dat de Landdag
het daarom niet in behandeling kan nemen.
Bij het debat werd voortdurend onderscheid
g|em*akt tusschen de Russische regeering
en het Russische volk. De sprekers zeiden
ook, dat Finlands beschaving een te hoo-
gen trap heeft bereikt om uitgeroeid te
kunnen worden. Zij brandmerken het wets
ontwerp als een aanslag op de beschaving,
Naar hit Etigiltch
20 TA*
C. N. «n W. M. WILLIAMSON.
De dorpeUAngendue ziclh rondom de bui
ten de poort staande auto hadden verzameld,
zouden haar aan liet oog van den prins ont
trekken als hij voorbij stoof, en vender en
verder rijdend, zich verwondérd zou afvra
gen hbo lilett ons gelukt was zoover vooruit
te komen
Heit ,plan was om na Venitemigflia. gepas
seerd te zijn, die Roya-ival'leri in te sturon.
Tarry had deze route gékozen om haar wil
de schoonheid1, zoo géheel verschillend van
allies wat onize passagiers tijdens, hlaar kort
verblijf aan de Riviera konden gezien heb
ben. Maar aangezien er mijlen in den om
trek geen herbergen waren, diie een behoor
lijk ond'erfcomer bodhn aan mensch noch
auto, waren wij verpQdcliit. te Ventemiglia
te lunchenmet den prins echter hadidbn
wij hieromtrent geen afspraak geaniaakt. Zijn
vertrouwen misbcliien niet ten onrechte
in dé veel griootere 6nelQieid van zijn wa
gen boven den onze, had hem or toe ge
bracht te gelooven dat hij zoo dikwijls h«m
goeddocht naast ons kon stoppen, om sa
men te raadplegen. Dientengevolge hadldén
wij Cap Martin verlaten zonder plannen
vast t« stellen. Mevrouw Kidder was van
inhering dat hij in liiet beste hotél van
Ventomigllia'een uitstékende lunch zou
hébben besteld en ons aan dé deur stond te
wachten
.Het beste hotel te VenibtimdgiliaAnne
diamc, ader onzacht zou ze uit haar dnooim'
geiwéklt wordenNiét alleen was dlaar geen
prins, maar zélfs geen bést hotélH©t oudé
Vemtemiglia 'zoo schilderachtig gelegen
moest iedereen met oogen in het hoofd, in
verrukking brengenhet nieuwe Vente
miglia iedereen met een gevoel van
leegte in zijn maag dloen walgen. Toen wij
in een smerige oetiziaail vtan een zevende-
ranigs-heiiberg zaten (wtaar de vliegen ons
met een oplettendlhledid vereerden, waaraan
de kellners een voorbeeld" hadklen kunnen
nemen), en probeerden (macaroni zoo hard
als wandelstokken en kalfsvleesch zoo taai
als leer te eten, vreesde ik dait onze princi
palen den moed zouden verliezen. In heel
haar behaaglijk Amerik. leven konden zij
nooit iet6 zoo afschuwelijks hébben geproefd
als dit maal, wat wij haar aanboden ondanks
ojize belofte een pleizierrrisje te zullen ma
ken. Maar déze keurig gekleqd© schepsel
tjes, veefl gelijkend! op paradijsvogels, per
ongeluk in een varkenshok verdwaald, maak
ten een grapje van een toestand, die naar
onze meaning haar verontwaardiging had
moeten wokken.
„Lieve hemel, ik wou dot wij een extra
gebit in onze zak hiaJdldén gestoken," was
Beechy's eenige opmerking ten koet© van de
lunch; Maida en de gravin lachten vroolijk
over allee, zélfs over de vliegen, die naar ze
zeiden, zich niot zoo good bewust waren van
hun macht al6 Amerilcaansche soortgenoo-
ten.
„In hot tihee-miandje dat wij in oen En-
gelschen winkel te Parijs kochten, zijn heer
lijke gvibakjés en een zak kandij," zeidë me
vrouw Kidider, ,;maar mij dfuiïkt de kélin«rs
zullen beleedigd zijn indien wij er iéts uit
nemen om op te eten. Walt denkt u, sir
Ralph?''
„Ik zou niets liver wenschen dlan hen te
béleéii'gen, maar irv dlit géviall denk ik het
eerst aan mijzelf. Gebakjes en kandij bo
venop die wandelstokkenOm op zulk een
fondament t© bouwen zou nog moeilijker
zijn dan heit was om Venetië op palen té
doen verrijzen."
„Laten wij ze liever beziwaren tot later,"
steldé Maida voor. „Om vier uur zullen
wij heel graag hier of daar willen stilhou
den en dan zot ik thee. Aardig, niet, om
die in de auto te gébruiken?"
„Nu blijkt zij zoowaar nog huishoudelijk©
deugdien to bezitten," dacht ik met een be-
Wemdl gemoed1. „In haar een huiselijk
meisje te vinden dat evenzeer van een open
lucht-leven houdt, doet Terry vast het. hoofd
verliezen. Hij hoeft altijd beweerd dat die
twee dougden niet. vereenigboar waren en
men den hemel te danken had, indien een
aardig, lief meisje de eene of andere bezat."
Terry echter scheen heelemaal niet na te
denk»over déze aangename karaktertrek
van zijn reisgezellin. Heet- kalm deelde hij
mede dal wij tégen theetijd te San Dalmazzo
zouden zijn, een békoor.lijk dorpje midtden
in de bergen met een oud klooster, dat tot
logement wa6 ingericht; daarna gaf hij zijn
verwondering to kennen over het wegblijven
van den prins.
„Wa»t een 6chandle, ik h«b liëélemaal niet
meer aan hem gtdacht," riep mevrouw Kid
der uit. „Na ergens lang gewacht te héb
ben is hij zéker in wanhoop doorgereden."
„Misschien een malheur," opperde ik.
„Wat! Met dien prachtagen wagen? Gis
ter avond verteldë hij nog dat hem nooit
iéts was overkomen. Hij zal ons al mijlen
•Voor zijn."
„Dan is dit zijn astraal lichaam.,'' zeide
Terry. „Knap van hem er ook een voor
zijn auto te projecteeren. Ik heb nog nooit
van mijn leven géhoord, dat- zoo iets ge
daan kon worden."
Evenmin had ik ooit géhoord' van e©n as
traal lichaam dat vreesolijk vlóékte, tégén
zijn chauffeur, toen déze verschijning voor
de restauratie stopte. De ongelukkigo ge-
diaante in leer werd" overstelpt door een
stortvloed van vrenmde en eervolle, of moge
lijk niet eervolle, zonderlinge benamingen,
maar aangezien deze stroom van welspre
kendheid in het Duitech vdoeide, loonden de
dames dien niet waarldleerénMevrouw Kid
der kende niéts van de taal; juffrouw Dete-
terey en Beuchy liadlden, toen de tocht naar
Dalmatiè ter sprake kwam, gezegd er zeer
weinig van te wtten.
De prins was in zoo hooge mate verbolgen
diat hij zich bij onis voegend, vergat sar
castisch te zijn. Getm vraag, g*©n grimlach
over onze snelheid, geen apologie over zijn
lang wegblijven. Hij liet zic-h op een stoel
aan onze tafel neervallen, gaf met groot©
drukte den kéLlnere zijn bevélen en na op
die manier zijn hart gelucJlit te hébbén, .be
gon hij zich te beklagen oiver zijn tegen
spoed.
Een Oostenrijkse lie .prins kan, indien hij
"hongerig is en slecht gdhumeord, een ©ven
ongowenscht tafelgenoot zijn als een Lon-
d©nsch,e ploert, en dé gedistingeerde vriend
van de gravin liet zich niet van zijn voor-
doeligste zijde kennen in de scène die nu
1 volgde. Ja, er had een ongeval plaats.
liet was ongehoord abominabel, geheel en
al de schuld van den chauffeur. Chauf
feurs (en zonder zich te geneeren keek hij
Terry .vlak in het gezicht) waren zondër uit-
zondéring ddmiooren, afschuwelijk© ddmbo-
rcn. Je was verplicht ben te dulden omdat
hét nu eenmaal niet andërs kon, maar ove-
rigéne1 De auto had eenvoudig stilge
staan. Een beroepKman had- natuurlijk da
delijk moeten weten wat er aan haperde,
maar die eizel van een Joseph wislt niet an
ders te dioen dan dé machine te bekijken ©n
zijn lamme schouders op te halen. Zéker,
hij liad er de kleppen uitgenomen, de bou
ghs nagekeken en dé inductieklos onder
zocht. Precies wat iéder amateur liad kun-
neu doenHot gaf een mooie vonker was
goen kortsluiting, toch kwam de motor niet
in beweging en de chauffeur was buiten
machte te zeggen wat er aan haperdle. Twee
maal had hij d©n wagen uit elkaar geno
men heélemaal uit. elkaar, zonder resul
taat ecliiter. Toen on toon pas had dë
btommeling verstand genoég om aan den car
burator te dénken. Daar zat het kwaad' on
nergens anders. Al liet oponthoud' en die
©llende was veroorzaakt door wat vuil, dat
in den carburator was doorgodnonge-n en don
sproeier verhinderde te werkenDit zijn nu
de gevolgen van een ezel te hebben in
plaats van e»n chauffeur."
Wordt vervolgd»