sse.
Maandag 11 April 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Mijn Vriend de Chauffeur.
8"' Jaarffangi
OORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
PRIJS DER ADVERTENTIE»:
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelfngeo enz.gelieve men vóór 11 urn
's morgens by de Uitgeven in te zenden.
Uilgevers: 'VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bodryf bestaan zeer voordeelige bepalingen U4
het herhaald adverteeren in dit Biad, by abonnement. Eedf
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht.
De opstand in Albanië.
De nieuwe opstand, die in Albanië is uit
gebroken, schijnt van grooteren omvang en
bloediger aard te zijn dan de meesten, die
zijn voorafgegaan. De berichten luiden over
eenstemmend, dat wel 15,000 man de nooit
rustende wapenen weder hebben opgevat om
tegen gezag en wet op te staan.
De beweging heeft twee brandpunten. In
Ipe'£ is de militaire commandant gedood en
de mutassarif zwaar gewond, terwijl andere
hooge ambtenaren in brieven met hetzelfde
lot zijn bedreigd; de staat van beleg is
daar afgekondigd. Verder zijn de Albanee
zen in den omtrek van Pristina opgestaan.
Dat is de streek ten oosten van den spoor
weg van Uskub naar Mitrowitza, die in
liet zuiden wordt ingesloten door den Ka-
radagh en in het oosten door het grensge
bergte naar Servië. Van oudsher onder
scheidt de Albaneesche bevolking van deze
streek zich door woeligheidhet regeerings-
gezag bestond slechts op het papier en de
werkelijke macht lag in de handen van
eeuige hoofden, onder wie de mufti van
Pristina gedurende tal van jaren de eerste
rol speelde. Hij is in het vorige jaar gestor
ven, maai- er blijven nog genoeg hoofdman
nen voor de onrustige elementen over. De
Albaneezen, die aanhoudend versterkt wor
den door landverhuizers uit West-Albanië,
zijn steeds in strijd met de Serven, die zij
dwingen tot vertrek, wanneer zij zich niet
bij hen willen aansluiten. Ook hebben zich
hier vele Albaneezen gevestigd, die tot
1878 in het tegenwoordige zuidwesten en
Servië hadden gewoond en die streek ver
lieten toen zij onder christelijk gezag kwam.
Deze lieden beklagen zich er nu over, dat
de hun toekomende schadevergoedingen
door Servië niet betaald zijn, althans niet
in hunne handen gekomen zijn. Zij zijn
doodvijanden van de Serven, en aan de grens
komen aanhoudend bloedige twisten voor.
Zoolang het absolutistische stelsel in Kon-
stantinopel bestond, is er nooit eene ern
stige poging beproefd om de Albaneezen tot
onderwerping te dwingen. Wanneer nu en
dan ernstige uitspattingen de vreemde con
suls noopten tusschen beide te komen, dan
werden eenige bataillons en batterijen ge
zonden, die echter na eenige lichte gevech
ten weer aftrokken. Alles bleef bij het oude,
want in Yildiz traden de Albaneesche lijf
wachten, die veel hadden in te brengen, voor
hunne landslieden in de bres, en bovendien
werden de Albaneezen ontzien als waakhon
den, die men, als de nood drong, tegen
de Serven kon loslaten. Door ridderorden,
eerbewijzen, geschenken in geld, en vooral
door hen te laten begaan, trachtte het pa
leis de hoofden aan zich te verbinden. En
als er eene enkele maal, op aandrang van
een vreemd gezantschap, een boosdoener
naar Konstantinopel moest worden geroe
pen, dan werd hem geen haar gekrenkt, en
eenigen tijd later keerde hij, in rang ver
hoogd en met geschenken begiftigd, naar
huis terug.
De groote omwenteling van 1908 werd
door eenige Albaneesche hoofden onder
steund. Maar toén de Jong-Turken later
begonnen het staatsgezag met '«eer kracht te
doen gelden, stuitten zij tersond op verzet
in Albanië. De wilde stammen dachten er
niet aen zich te laten beperken in de teugel-
looze vrijheid, waaraan zij gewend waren;
vooral verzetten zij zich er tegen, belastin
gen te betalen en recruten te leveren. Wat
de Albaneezen weerhoudt om tot rust te
komen, is de strijdlust, die wilde volken be
zielt en hun levensinhoud uitmaakt zoolang
zij zich niet gevestigd hebben. In de bergen
van Albanië leeft het volk nog in vrijheid
en ongebondenheid als de laatsten der Mo-hi-
canen uit een tijd, ^ie overal elders reeds
lang voorbij is. Men schijnt nu in Konstan
tinopel tot het inzicht te zijn gekomen, dat
het zoo niet langer kan gaan. Het uitzenden
van eet sterke troepenmacht uit het korps,
dat zijn zetel heeft in de hoofdstad, is eene
aanwijzing, dat het de regeering ditmaal bit-
tere ernst is. Dertig bataillons zijn gezon
den, o'« den opstand met kracht te kunnen
bestrijden. Zeer gemakkelijk zal het echter
nier gaan den opstand te onderdrukken, want
heJ Albaneesche gebergte levert een moeie-
Jijk operatieterrein, dat aan de opgestane
bevolking eene goede gelegenheid biedt om
zich te verdedigen. Maar zelfs al werd de
strijd gedurende weken gerekt, dan kan dat
niet van bijzondere politieke beteekenis zijn.
Alleen zou men daaruit deze, niet zeer ver
blijdende conclusie kunnen trekken, dat
het in het jonge Turkije nog altijd niet tot
stabiele toestanden in het binnenland wil
komen
Duitschland.
In deze week zal het ontwerp tot wijzi
ging van de kieswet voor den Pruisischen
landdag op nieuw in behandeling genomen
worden. Ter voldoet.mg aan het grondwette
lijk voorschrift, wordt het ontwerp voor de
tweede maal in liet huis van afgevaardigden
behandeld. Wanneer, zooals men als waar
schijnlijk aanneemt, het huis van afgevaar
digden zijn vroeger besluit bekrachtigt, dan
zal de eerste lezing in het 'heerenhuis den
15en April plaats hebben. Men verwacht
de eindbehantleling nog vóór hemelvaart.
Gisteren hebben in tal van plaatsen, met
Berlijn voorop, open-lucht-vergaderingen
plaats gehad, om te protesteeren tegen de
wijze wanrop de conservatief-clericale coa
litie de kiesrechthervorming ten einde wil
brengen. Ditmaal zijn die vergaderingen
niet verboden. Deze verandering van taktiek
bij de politie moet aaii hoogeren invloed
worden toegeschrevenmen brengt haar in
verband met het onderhoud, dat de rijks
kanselier en Pruisische minister-president
von Bethmann Hoilweg bij zijne terugkomst
uit Italië te Hamburg met den Keizer heeft
gehad. Dc leiders van de socialisten hebben
tegenover de politie de verantwoordelijkheid
op zich genomen voor de handhaving van de
ordealleen als de orde verstoord werd,
zou de politie optreden.
B e r 1 ij n, 10 April. De drie ver
gaderingen,, diie waren aangekondigd .om
te protesteeren tegen de Pruisische kies
rechtvoordracht, hadden heden in de open
lucht plaats. Vele duizenden personen na-
I men er aan deel. De vergaderingen werden
j met een trompetsignaal geopend Politie in
I uniform was nergens te zien. Nadat ver-
scheidene redevoeringen waren gehioudlen,
j werd overal een protestbeslunt aangemo-
j men. De rust werd nergens gestoord. Hel
weder was koud, maar mooi.
Frankrijk.
Saint -Chaimond, 10 April. Minis
ter-president Briand kwam tegen den mid
dag liier aan. Hij hield eene rede op het
feestmaal, dat hc-:m werd aangeboden, en be
handelde daarin achtereen vol gen6 de her-
voiyning van het kiesrecht, het rechtswezen
en de financieele wetgeving, roerde eenige
punten aan, betreklcing hebbende op het col
lectieve contract en op de deelneming aan
de winst, en eindigde met de vei'klaring, dat
geen enkele regeening het beginsel van het
gezag kan laten verzwakken, zonder de
groote belangen, v/aarvoor zij heeft te zor
gen, in gevaar te brengen.
Hij zoide verder nog, dat de verkiezingen
zonder eenige prensie zullen plaats hebben,
<-n zotte daarna het programma van de re
geering uiteen. I)e minister heeft achting
voor eene loyale en geoorloofde 6taking, hoe-
vel men soms daardoor gevaar loopt de pro
ductie van het land te schokken. Hij ge
looft, alat het mogelijk is de arbitrage van
de werkmansgescïiillen wettelijk te vestigen.
Sprekende over het auti-militarisme, zei-
de hij, dat dit niet is doorgedrongen in de
work mans ver el dDe socialisten hebben den
plicht voor de verdediging van liet land zich
aan te sluiten bij de andere burgers.
Aan den ingang van de zaal nam de poli
tie een Spanjaard in hechtenis, die zonder
toegangskaart wilde binnendringen en in
wiens bezit een revolver gevonden werd.
Terwijl Briand zijne rede hield, werd; eene
vijandige betoogang gehouden in de buurt
van de zaalruiten werden met steenen
©tuk geworpen. De gendarmes drongen cl©
betoogers terug.
Bij het uitgaan van de zaal kwamen hef
tige betoogingen voor. Een 200-hai anarchis
ten wierpen men steenen naar den 6'toet van
den minister. De vrienden van den minister
antwoordden met stok- en paraplus'lagen.
De anarchisten schoten met revolvers in de
lucht. Verscheidene personen werden in
hechtenis genomen. Eenige agenten werden
gewond.
Italië.
De benoeming van den gewezen minister
Tommaso Tittoni tot gezant te Parijs, d;ie
nu een voldongen feat- is, wordit met in
genomenheid begroet zelfs dioor het Gior-
nale d:'Italia, dat hem vroeger hevig be
streed. Tittoni wordt op dien. post de op
volger van markies San Giuliano, die nu
als minister van buitenlandse he zaken is
opgetreden. Hij is zijne loopbaan begon
nen bij den binnenlandschen dienst, waarin
hij het bracht tot prefect van Napels, maar
verwierf zich als minister van buitenland
se he zaken zeer spoedig gezaghij bekleed
de dit ambt van 1903 tot November van
het. vorige jaar met eene onderbreking van
slechts vijf maanden in het begin van 1906,
toen hij Italië in Londen vertegenwoor
digde. Tittoni geniet den naam van een
lovaa], voorzichtig en zeer bekwaam staats
man. Hij is een overtuigde aanhanger van
de driebondgedachteterwijl hij aan het be
wind was is liet driebond-verdrag vernieuwd.
Oostenrijk.
De minister van handel Weiskirchner
heeft den wensch uïtgeorukc, dat men hem
vooriciopig zou ontheffen van den plicht
om als opvolger van Lueger het burge
meestersambt van Weenen op zich te nemen.
Hij heeft verklaard zich voor 't oogenblik
niet te kunnen onttrekken aan het minister-
ambt, zonder daarmee de partij ernstig
politiek te benadeelen. De eerste vice-burge-
nieester, dr. Jozef Neumayer zal nu burge
meester worden en is reeds candidaat ge
steld.
Het O. M. te Praag heeft tegen profes
sor VVaihrmund eene vervolging ingesteld.
Hij zal zich moeten verantwoorden wegens
beschimping van maatregelen der overheid
en opruiing tegen staats- en gemeente-
autoriteiten, en ook wegens aansporing tot
vijandigheid tegen kerkgenootschappen, en
zulke naar aanleiding van eene rede, die h j
in de vrije school te Praag gehouden heeft
over clericale beweging en organisatie.
Rusland.
Petersburg, 9 April. De scheep
vaart op de Newa is officieel geopend.
Turkije.
De Koning van Servie is aan boord van
het jacht van den sultan uit Konstantino
pel vertrokken naar den berg Athos.
Konstantinopel, 9 April. De
Porte verklaart uitdrukkelijk, dat geen en
kel nneuvv gevecht heeft plaats gehad in
Albanië sedert Dinsdag. Men denkt, dat
de opstandelingen zich zullen verstrooien.
De opstand in noordelijk Albanië nood
zaakt de Turksche regeering tot het maken
van een groot militair vertoon. Er hebben
ook reeds niet oubeteekenende gevechten
plaats gehad bij Ipek, dat in de nabijheid
van de Montenegrinsche grens ligt, en bij
Pristina in de nabijheid van de Servische
grens.
De opstand is, schrijft de Neue Freie
Pr esse, ernstiger dan een van de opstanden
der laatste jaren, maar is liet resultaat van
eene gisting, die reeds -sedert eenigen tijd. de
Turksche bezettingen onder Djavid Pacha op
hun qui vive hielden. De niet aan tucht 'e
onderwerpen stammen willen zich niet
schikken naar de wettelijke voorschrif
ten, die de Jong-Turksche regeering in
de plaats willen stellen van de tusschen
laat maar waaien, genadebewijzen en ge
welddadigheden afwisselende regeerings
wij zo vaif Abdul Hamid, en deze stem
ming is toegenomen, doordat het ministerie
•trachtte de toepassirg van -Arabische schrift-
teekens in de scholen in te voeren, terwijl
de Albaneezen staan op di invoering van liet
latijnsche schrift.
Jeruzalem, 9 April. Aangenaam
en koel weder begunstigde die inwijding van
de stichting op den Olijfberg en van de
Maria Hemelvaartskeric. Vanaf den vroegen
morgen trokken de deelnemers aan de plech
tigheid over den Kedzerwerg naar den
Olijfberg tusschen de Jaffapoort en het hos
pitium. Een dichte volksmenigte begeleidde
den optocht en begroette dezen met harte
lijke sympathiebetuigingen. Aan h«t hoofd
van den plechtigen stoet dae zich van de
feestzaal naar de kerk bewoog, schreed de
gezamenlijke geestelijkheid met de kerke
lijke hoogwaardigheddsteekenen en de door
het Keizerpaar van een inschrift voorziene
bijbels, de president van den Pruisischen
oppersten kerkeraad D. Voigte en de En-
gelsche bisschop BlytJh. Hierop volgden d!e
«Jolh-anniter en Malt*eerriddens en onmiddel
lijk daarna, voorafgegaan door den eersten
curator der stichting op dien Olijfberg, op
perhofmeester Fredherr von Mirbach, het
prinsenpaar EiteQ Friedrich, die Beiers che
prinsen Georg en Konrad', de gouverneur
Aldus ItnMm Pacha en d!e Duit6cho gezant
Freihorr Mashal'l von Bieberstein.
Een koor van lijonderd kinderen en vrou
wen hief het lied aan „Tödhter Zion, freue
ddch". De inwijdingsredie werd gehouden
door den opper-consistorieraad Lahusen.
Terwijl de geestelijke voor de inwijdings
spreuk neerknielde deed de groote klok haar
geluid hooren. De Herrenmedster-predlikang
werd door den proost Jeremdas gehouden.
Na afloop der kerkelijke plechtigheid had i
in de feestzaal de ontvanger der Johanmter-
en Maltaserriddens plaats, daarna van het
consulaire corp6. Het prachtvolle verloop
der plechtigheid vol van verrassende bij
zonderheden en vol luister, maakte algemeen
diepen indruk en vond eensteanmigen bijval.
Griekenland
De Koning heeft alle wetten, die betrek
king hebben op de zuivering van de uni
versiteit, het burgerlijk bestuur, de justitie
enz., reeds ouderteekend. Om de professo
raten, die nu weldra zullen vrijkomen is,
zooals wordt bericht, eene ware jacht be
gonnen; uit het buitenland zijn talrijke
Grieksche beoefenaars der wetenschap naar
Athene gekomen om zich als candidaten aan
te bevelen.
Wat de zuivering van het leger betreft,
heeft men, met het oog op de groote bezwa
ren, die dit werk oplevert, besloten alleen
de officieren te verwijderen, die van ,,on-
zodelijken levenswandel" ^-chuldigd wor
den. In 't geheel zijn dat omstreeks dertig.
De militaire bekwaamheid of onbekwaam
heid komt voorloop*'g niet in aanmerking.
De groote buitenlandsche leening, die
men wil sluiten, stuit steeds op bezwaren,
voortvloeiende uit den politieken toestand.
Zij zal daarom uitgesteld worden totdat de
nationale vergadering, die nog moet worden
bijeen geroepen, met haar werk gereed is.
Om in de dringendste behoeften te voor
zien, wil men inmiddels in het 'binnenland
eene leening aangaan van 40 millioen
drachmen, die uit de opbrengst van de bui
tenlandsche leening zal worden afgelost.
Egypte.
Het besluit van den wetgeventden raad
tot verwerping van de voordracht tot ver
lenging van de Suezkanaal-concessiie, is
een succes van de Egyptische nationalisten
tegen Engeland. De Suezkanaalmaatschappij,
welker contract tot het jaar 1968 duurt,
heeft eene poging gedaan om de concessie
met nog 40 jaren te verlengen, dus tot het
jaar 2008. Daartegen ontstond echter een
levendig verzet in Egypte. De Khedive, die
aanvankelijk zich gunstig tegenover 't plan
betoonde, dwong zich later tot groote reser
ve, met het oog op de stemming in het land,
en de nationalisten agiteerden in deze zaak
des te levendiger, omdat zij in de consti-
tutioneele kwestie tot dusver geen succes
hebben kunnen bereiken Zij lieten zich
ook geen schrik aanjagen door de bedreiging
van Engelsche bladen, dat Engeland, als
de kan&alconcessie niet- werd verlengd, een
tweede kanaal aan de oostzijde van het
schiereiland Si aai, dus op Turksch grond
gebied, zou aanleggen.
Het besluit van den Egyptischen wetge-
venden raad is de eerste openlijke oppositie
daad van het- officieele Egypte tegen Enge
land. De Egyptische regeering beschouwt
het besluit van den wetgevenden raad als
bindend Eerst voor weinige dagen heeft
Naar het Engelsch
21 TAN
C. N. en W. M. WILLIAMSON.
„Maar u dacht er toch ook niet aan dat
het -aan den carburator 'kon liggen," zoi-de
Terry, gebruik makend van het oogenblik
zwijigenfi toen dien prins -zijn lunch werd ge
bracht.
„Waarom zou ik er aan denken?" vroeg
Dal marKalm uit d:e hoogte. „Dat ie
mijn werk niet. Ik betaal anderen om d'at
voor mij te dloen. Buitendien gaat liet mij
andere als u en uw vriend, die zeker gewend
zijn aan allerlei soort ongevallen op een
auto van weinig p aardt kracht en wat ouder-
wetsdh van constructie. Maar de mijne is
nooit „en panne." Enfin, het zal me wel
nooit meer overkomen. Mon Dieu, wat een
maal om de danrts aan te biedenMij per
soonlijk hindert htet niet, maar werkdlijk,
eir Balpli, u haJdt gemakkelijk een betere ge
legenheid kunnen vinden om te lunchen.
„Sir Ralph en meneer Barry more steldn
voor naar het station te gaan, maar dat leek
ons vervëlend en dus hebben wij het aan ons
zelf te wijten," zride juffrouw Destroy ter
onzer verdediging.
Wij rindigden on6 maal met lauwe koffie,
dio zoolang ond?r weg bleef als wij, volgens
de gravinop de komst van den ..armen
prins" hadden gewacht. Toen wij tot ver
trekken gereed! waren, kwam er een stortbui
-waardoor wij weildCn op-gehouden, omldiat de-
gravin niet sympathiseerde meit Beechy's op
merking, dat: „een rit in den rSgen zoo
goed! is vohr de teint."
Eindelijk, ver over drie vertrokken wij en
wij zouden met -groote snelheid mloeben rij
den om te San-D'almazzo te kunnen dlineo-
re-n. Terry echter was vol moed, blijkbaar
vast besloten zoo mogelijk te voorkomen dat
onze eerste dag nvt een teleurstelling zou
eindigen
Kort na het verlaten van Ventemiglia,
die leelijke grensstad wier naam voor de
metste reizigers synoniem is met- ongedul
dig wachten en wanhopig berusten, stuurde
Terry de Roya-vallei in juist waar de sterke
stroom zijn wateren in verscheiden kanalen
stuwend, in een ruime, steenachtige bedding
zeewaarts vloeit. De regenbui, hoe kort ook,
was hevig genoeg geweest om een dikke
laag witte stof te veranderen in vette grijze
modder. Bij het zien van dit verschijnsel
en het voelen van den eenigszins onzekere»
stap onzer 'banden door deze glibberige slijk-
massa, kostte het mij moeite den vriende
lijken glimlach te behouden, die den gehee-
len dag mij, den trotschen eigenaar van den
motorwagen, om de lippen had gespeeld. Ik
wist niet zooveel van motors als onze pas
sagiers meenden, maar met „slippen" was
ik goed bekend en deze plaats leek me niet
bijster geschikt om de dames een nieuwe
ervaring rijker te maken. Er kon licht een
ongeluk gebeuren., zelfs met zulk een uitste
kend bestuurder als Terry, en ik wist zeker
dat hij al zijn krachten moest inspannen om
op de ronding van den weg te blijven. Hoe
j langzaam wij ook reden, kon de te zwaar
beladen kar elk oogenblik beginnen te dan
sen, een geval dat eerst de dames zou ver
rassen, dan doen ontstellen, zoo er al geen
ergere gevolgen waren.
Toen wij ons in dien kritieken toestand
bevonden, waarvan onzè passagiers echter
geen -begrip hadden, nam DalmarKalm,
een fanfare op zijn hoorn blazend, de gele
genheid waar om ons voorbij te stuiven, ten
bewijze hoeveel vlugger zijn auto liep dan
de onze. Op hetzelfde oogenblik dat hij
naast ons was, helde onze tonneau, die ver
der over de achteras hangt dan verstandig
is voor dit type van wagens, overzij door
het slippen van den band, en het scheelde
geen haarbreed of een botsing had plaatsge
grepen, welke Terry gelukkig wist te voor
komen.
De gravin gilde, Beechy klemde nogmaals
haar hand om mijn knie, en wij allen keken
de roode auto met haar witten troonhemel
na, die als een pijl uit een boog voortvloog.
De banden van den prins hadden een leeren
bedekking, welke wij niet konden nemen om
dat wij dan te veel snelheid zouden verlie
zen daardoor echter verminderde voor hem
•het gevaar van slippen, en hij stoof voort
zonder zelfs te vermoeden hoe nabij een onge
luk wij waren geweest. De ergernis, zoo
duidelijk op ons gelaat- te lezen, schreef hij
ongetwijfeld toe aan jaloezie, toen hij even
omkeek om ons een triomfant „au revoir"
toe te wuiven, voor hij door een kromming
in den weg uit het gezicht verdween,
Er is iets zeer menschelijks, en speciaal
vrouwelijks aan een motorwagen. Het ter
nauwernood ontsnappen aan zulk een groot
gevaar, scheen de zenuwen van onzen bra
ven Panhard van streek te hebben gemaakt
Wij naderden een scherpe bocht, gevolgd
door een brug, die in schuine richting over
een ondiepen afgrond was geslagen, en on
danks Terry's stuurkunst was het gevolg dat
onze auto, -over deze vette modder op
„pneus" schaatsenrijdend, plotseling en zon
der eenige waarschuwing keerde. In een
oogwenk draaide onze goed gesmeerde kar
als stond zij op een spil, en zoowaar, wij
keken in de diepte in plaats van naar de
hoogte.
„Och, lieve hemel," prevelde de gravin,
half -bezwijmd. „Droom ik of is dit werke
lijk gebeurd? Het lijkt wel of ik mijn ver
stand verloren heb."
„Het i s gebeurd," antwoordde Terry
lachend, maar in zijn hart verre van vroo-
lijk. „Er bestaat echter geen enkele reden
om ongerust te zijn. Een beetje geslipt,
anders niets."
„Een 'beetje geslipt," herhaalde zij. „Dan
hoop ik bewaard te blijven voor „veel ge
slipt". Uit eigen beweging heeft de auto
mobiel haar neus huiswaarts gekeerd. O,
sir Ralph, ik twijfel of automobielen wel
zoo aangenaam is als ik mij had voorgesteld
De vraag komt bij me op of niet. de Hand
der Voorzienigheid den wagen deed keeren
„Onzin, mama", viel Beeohy in. „Den
vorigen dag wees de Hand der Voorzienig
heid op sir Ralphs advertentie in de cou
rant. De Voorzioniklieid kan toch niet tel
kens van godachteu veranderen en u even
min. Wij leven nog allemaal en dat is al
heel wat."
„Ja, maar hoe lang zullen we nog leven,"
snikte haar moeder. „Ik wil volstrekt
geen dwaze dingen doen, maar ik wist niet
dat een automobiel de. gewoonten heeft zoo
wel van een kangoeroe als van een krab en
een bal. En of ik daar ooit aan gewend zal
geraken, is zeer de vraag."
Terry verzekerde haar dat zijn auto wer
kelijk niet de eigenaardigheden van het ge
noemde drietal bezat, en vergeleek de moei
lijkheden, waarmede ze nu te worstelen had
met die welke eem schaatsenrijder* zou on
dervinden, wanneer liet harde iis met een
paar duim dikke laag witte zeep was be
dekt, „Al spoedig hebben wij de bezwaren
achter den rug," vervolgde hij, „want lioo-
ger op waar de heuvel begint, zal de weg be
ter zijn."
Gerustgesteld door zijn belofte hield do
arme gravin zich zeer goed, ofschoon zij met
hoogrood gelaat en angstigen blik om zich
heen keck, toeai Terry uiterst voorzichtig
zijn wagen op de glibberige massa deed kee
ren. Ik was ook niet bizonder op mijn ge
mak, want het gevaar was niet uitgesloten,
dat do auto heel gracieuslijk in de Roya zou
loopen de remmen echter hielden zich uit
stekend en zooals Terry had voorspeld', ver
der op was de weg beter.
Hier werden de bergen hooger, zoodat wij
niet meer in een vallei reden maar in een
nauwen bergpas. Een diepe schaduw om
sloot ons, als hadden wij de warme buiten
lucht verlaten en een donker kasteel be
treden, dat voortdurend gesloten, ijzig koud
was. Zonderling gevormde ruwe rotsge
vaarten verhieven zich hemelhoog en het ta
fereel was van zulk een wilde grootschheid
dat zelfs Beechy zweeg. Sprakeloos reden
wij verder, luisterend naar den strijdzang
der rivier op haar tocht naar de diepe kloof,
die zij door eigen kracht in de rots had uit
gehouwen.
Wordt vervolgd.