as».
Donderdag 14 April 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Mijn Vriend de Chauffeur.
jHarganc.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
P®r 8 maanden voor Amersfoortf 1.00.
Idem franco per post - 1.30.
Afzonderlijke nummer; 0.05.
f.; j Couran. verschijn dagelijks behalv op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel meer - 0.10,
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De nieuwe kiesrechtregeling
in Pruisen.
De tweede behandeling van het ontwerp
der nieuwe kieswet, die ingevolge het voor
schrift van de Pruisische grondwet, eergis
teren iü het huis van afgevaardigden heeft
plaats gehad, heeft weinig te bettekenen ge
had. In het algemeen deibat hebben de woord
voerders der verschillende partijen zich be
paald tot het afleggen van korte verklarin
gen, dat hun standpunt geheel hetzelfde ge
bleven was. Van de regeeringstafel maakte
de minister van binnenlandsche zaken de
opmerking, diat ten onrechte beweerd was.
dat er over deze zaak verschil van meening
■bestond tusscheu hem en den minister-pre
sident; overigens deed hij er hot zwijgen toe.
Om bij de behandeling van de artikelen
discussie tegen te gaan, hiadl de meerderheid
een vernuftig middel bedacht. Het regle
ment van orde schrijft voor, dat. gelegenheid;
tot duscussie moet worden gegeven de be
raadslagingen moeten worden geopend voor
dat zij kunnen worden gestoten. De conser
vatieven zorgden nu, dat voor ieder artikel
een van de hunnen als spreker was inge
schreven wanneer hem dan als lid van de
sterkste fractie het woord verleend werd,
dan zag hij er van af, en terstond daarna
stond een andere conservatief op om sluiting
van dt duscussie voor te stellen. Die werd
doorgedreven met de stemmen van de con
servatieven en van het centrum, en zoo werd'
de gelegenheid tot debat afgesneden.
De minderheid gaf hare ergernis d'aarover
lucht in een debat ove-r de uitlegging, die
hier aan het reglement gegeven werd, waar
in krasse uitdrukkingen vielen. De „seUnei-
dige" president riep telkens de sprekers, die
zich daaraan schuldig maakten, tot de orde.
Hij wilde o. a. niet toelaten, dat men sprak
van comedies pel en van e®ne verkrachting
van de minderheid. Maar de uitdrukking,
dat men liier te doen had met een brutaal
muilbanden van de minderheid, liet hij pas-
seeren. Nu daarin ligt reeds eene zeer scher
pe veroordeel ing.
Er moet hier, naar 't- schijnt, minder aan
boos opzet dan aan onhandigheid gedacht
worden. Elke verandering, ook die kleinst®,
zou ©ene nieuwe stemming over drie weken
noodig gemaakt hebbenen inmiddels had
de zaak moeten blijiven rustenOm dat te
vermijden, bad d'e meerderheid deze tak tick
bedacht. Dat wa6 misschien goed bedoeld,
maar zeker slecht uitgevoerd, want nu is
het werk van liet blauw-zwarte blok belast
met liet odium van te zijn doorgedreven on
der de protesten van eene in haar recht on-
noodig te kort gedane minderheid.
Het wetsontwerp gaat dus in den vorm,
dien de samenwerking van de conservatie
ven met liet centrum or aan gegeven heeft,
naar het heerenhuis. Daar zal, zooals reeds
voor geruimen .tijd werd aangegeven, de wet-
den vorm krijgen, waarin het huis van af
gevaardigden het zal hebben aan te nemen
of te verwerpen. En daarna zal de regee
ring hebben te beslissen of datgene watt
tot stand is gekomen en wat in geen geval
meer de oorspronkelijke regeeri ngs voor
dracht is, ook voor haar aannemelijk is.
De regeering heeft eergisteren in heti
huis van afgevaardigden niet deelgenomen
aan het debat. Dat had ook, zooals nu de
zaken staan, geen nut, maar de meening
van den parlementairen correspondent van
de Frankf. Ztg.hij schrijft,,In het hee
renhuis zal, diat mag men met zekerheid,
aannemen, de heer von Bethmann Hollweg
de stelling van de regeering tegenover de
nu genomen besluiten want slechts daar
mee heeft het hoerenhuis te maken moe
ten kenbaar maken, en dan zal blijken of
hij werkelijk deze besluiten voor aanneme
lijk boudit. Men kan dat niet gelooven.
Wel heeft hij namens de regeeriug bij de
derde lezing van het huis van afgevaardig
den verklaard, dat deze eventueel de ver
andering van de voordracht, die op de ge
wichtigste punten eene directe omkeering
is, namelijk geheimle verkiezing van de
kiesmannen en indirecte verkiezing van de
afgevaardigden, zou accepteeren. Maar hij
heeft daaraan toegevoegd, dat de regeering
haar ontwerp altijd nog voor beter houdt
dat zij zich ook niet gebonden acht aan d©
verschillende bijzonderheden, waartoe het
huis van afgevaardigden heeft besloten, en
dat zij zich slechts zal neerleggen hij de
geheime stemming en de indiirectie verkie
zing, als eene aanzienlijke meerderheid
zich daarvoor verklaart.
,,Van den beginne af heeft de opvatting
bestaan, dat met deze „aanzienlijke meer
derheid'' niet bedoeld was het toen reeds
vaststaande cijfer der meerderheid van con
servatieven en centrum, maar dat de ge-
heele stand van zaken meebracht, dat al
thans aan de medewerking van de vrij con
servatieven en van de nationaal liberalen
gedacht was. Men moet dus aannemen, dat
de regeering in het heereuihuis verwacht,
dat daar aan de voordracht een vorm wordt
gegeven, die aan de nieuwe fractie van het
hoerenhuis, waarin vrijzinnigen, nationaal -
liberalen en vrij-conservatioven samenzit-
ten, de mogelijkheid verschaft'om mede te
werken, en dat dan de meerderheid van
het huis van afgevaardigden zal hebben te
beslissen of zij tot de besluiten van het hee
renhuis wil toetreden of niet. Het lot van
de voordracht is dus nog in 't onzekere.
Indien echter de conservatieve fractie van
het heerenhuis, die over de meerderheid be
schikt want de andere, de nieuwe frac
tie is slechts ongeveer 90 man sterk zich
werkelijk geheel mocht aansluiten bij diat-
geaie wat conservatieven en centrum in het
huis van afgevaardigden hebben besloten,
dan zou de regeering voor de moeielij'ke
vraag staan, of zij diat wil accepteeren of
niet
„Men moest eigenlijk meenen., dat deze
beslissing niet zoo moeielijk is. Want men.
stelle zich eens voor, welke algenieene uit
werking het zou hebben op de opgewonden
stemming in net land en voor het aanzien
der regeering en de onderlinge verhouding
der burgerlijke partijen, wanneer de regee
ring zich eene regeling van het kiesrecht
laat opdringen naar het dictaat van de con
servatieven en het centrum of, juister
gesproken, van het centrum en de conser
vatieven, waartegen hebben gestemd in het
huis van afgevaardigden de geheele linker
zijde met de vrij-conservatieven en in het
heerenhuis de fractie, waarin de burgemees
ters, de professoren en ook een deel van de
met politiek doorzicht begiftigde magnaten
zitting hebben."
Duitichland.
B e r 1 ij n 13 April. Op het heden
gehouden feestmaal van den Duitschen Han
delsdag betoogde de Rijkskanselier, dat de
besprekingen van den Handelsdag een spie
gelbeeld geven van den loop onzer biunen-
en buitenlandsche politiek. Zoozeer vorm
de bevordering van de door de aanwezigen
vertegenwoordigde belangen den grondslag
van het staatsleven, zoowel wat het binnen
land als wat liet buitenland betreft.
Met de ontwikkeling van onze binnen
landsche markt schreed ook de ontzaglijk
uitbreiding van den uitvoer voort. Daar
mee is de zorg voor onze buitenlandsche
economische belangen eene uiterst gewich
tige taak van onze buitenlandsche politie^
geworden. Deze taak wordt met iederen dag
ingewikkelder, hoe meer voor alle volke*1
de economische vragen tot wereldvragen
worden.
Het ontwerp van eene belasting op de
waardevermeerdering van onroerend goed,
die ingevolge het besluit van den rijksdag
tegen I April 1912 moet zijn ingevoerd, 's
door den bondsraad aangenomen en gisteren
bij den rijksdag ingediend. Het denkbeeld
is, het nog in deze zitting vast te stellen
Het wetsontwerp sclirijlt de heffing van
de ^elasling voor bij den feitelijken verkoop
van gronden van-de werkelijK verkrege i
waardevermeerdering. Een zeker percentage
van de waardevermeerdering zal echter van
de belasting vrij blijven, 'e belasting zal
geheven worden door de gemeenten, voor
het platteland door den kreis, die thans
reeds gerechtigd^ is de belasting op de
waardevermeerdering in ie voeren. Voor som
mige gevallen is vrijdom van belasting be
paald; zoo b.v. als onroerend g^ed in bezit
uvc-rgaat aan nakomelingen tot voortzetting
van lipt bedrijf. De belasting stijgt met den
duur van het bezit. Voor het rijk wordt eea
netto-bedrag van 30 millicen als opbrengst
van deze belasting geraam
In het ontwerp der belasting op de waar
devermeerdering van grond dat bij den
rijksdag is ingediend, wordt als belasting
plichtige waardevermeerdering aangenomen
het verschil tusschen den koopprijs en den
verkoopprijs. De belasting bedraagt 5 pet.
bij eene waardevermeerdering tot 10 pet.
van den koopprijs en klimt telkens met
pet. voor iedere verdere stijging van de waar
devermeerdering met 10 pet.zoodat zij 10
pet. 'bedraagt bij eene waardevermeerdering
van meer dan 100 tot 200 pet.bij meer dan
200 tot 400 pet. waardevermeerdering be
draagt de belasting 11 pet. en bij meer dan
400 pet. waardevermeerdering 12 pet. De
belasting wordt verheogd, wanneer tus
schen koop en verkoop niet meer dan 30
jaren liggen, voor ieder jaar van den kor-
téren bezitduur met 7 pet. van het belasting
bedrag. Bedraagt de tusschenruiinte meer
dan 10 jaren, dan worden voor het eerste
jaar van den laugeren bezitduur 4 pet. en
voor ieder verder jaar nog drie tiende pet.
meer van den koopprijs tot een maximum
bedrag van 10 pet. belastingvrij gelaten.
Van het bedrag der belasting wordt 50
pet. uitgekeerd aan liet rijk, 10 pet. aan de
bondsstaten en 40 pet. aan de gemeenten,
voor zoover niet de 1 .ndswetgeving anders
bepaalt. De gemeenten kunnen t toestem
ming van do landsregeering voor hunne
rekening nog een bijslag heffen bij het in
gevolge de rijkswet te heffen belastingbe
drag. De belastingplicht strekt zich uit tot
alle gevallen van eigendomsovergang van
binnenlandsche onroerende goederen, die na
den 31en Maart 1910 hebben plaats gehad.
België.
Brussel, 13 April. De afdoelingen
der Kamer kwamen heden "bijeen teneinde
te beraadslagen over het tarief-ontwerp der
regeering dat zal dienen als atnwoord op het
nieuwe Fransche tarief van invoerrechten.
De minister van financiën verklaarde diat
het tarief een ovenganigs- en geen definitie
ven toestand1 mloet vormen. Wij willen ge
wapend zijn teneinde ten slotte met Frank
rijk te kunnen onderhandelen. Het gevolg
van den uitslag der stemming in de ver
schillende af deelingen is dat he tont werp
niet in stemming zal kunnen komen voor
hei einde der zitting.
Frankrijk.
Volgens de Matin heeft het bestuur vau
den dienst der Fransche invoerrechten be
rekend, dat het nieuwe tarief den invoer
van Duitschland met omstreeks millioen,
•dien van België met ongeveer li millioen
zal belasten.
Paul Déroulède, de stichter van den Pa
trio ttenbond, moet, omdat zijn vermogen is
achteruitgegaan, zijne villa te Croissy, bij
Parijs, verkoopen hij is niet meer in staat
om die behoorlijk te onderhouden. De
Eclair heeft voorgesteld, dat zijne vereer
ders het geld zullen bijeenbrengen, om hem
weer in beteren doen te brengen. Déroulède
heeft het hem toegedachte geschenk echter
onder dankbetuiging afgewezenals men
weldaden wil bewijzen, dan moet men ze
geven aan meer behoeftigen dan hij, die er
nog altijd zijn. De eenige wensch, dien hij
koestert, is dat zijne villa niet in de han
den komt van een vreemdeling.
Engeland.
Londen, 13 April. Lord Ro6ebery
heeft bij het Hoogerhui6 de volgende ont-
werp-revolutiën ingediend ter beliandeling
in comité
lo. dat in het vervolg het Hoogeriiuis
zal bestaan uit parlementslordB, en wel a.
leden, gekozen door de gezamenlijke erfe
lijk© peers uit hun midden, of benoemd
door de Kroon
b. personen, zitting hebbende krachtens
door hen bekleed© ambten en bedieningen
c. leden, gekozen buiten de peers om
2o. diat het mandaat van alle pariements-
lordfe van gelijken d"uur zal zijn, behalve van
degenen, die krachtens hun ambt zitting
[hebbendezen blijven lid zoolang zij het
ambt beideeden.
Er is nog geen datum bepaald voor de
behandeling dezer resolutiën.
Naar aanleiding van de besprekingen met
de Iersche leiders om hun steun te verkrij
gen voor de begrooting, waarover nadere
onthullingen te verwachten zijn bij de in
terpellatie van O'Brien in de zitting van
heden, wordt in de regeeringsgezinde pers
toegegeven, dat in de staatsbegrooting voor
het afgeloopen jaar en nog meer in die voor
liet begonnen dienstjaar verschillende wij
zigingen te verwachten zijn; daarbij komt
het echter niet zoozeer aan op Ierland dan
op concessiën voor het gezamenlijke ver-
eenigde koninkrijk.
Bij de behapdeling van de tweede veto
resolutie hield Neil Primrose, de tweede
zoon van lord Rosebery, zijn maidenspeech
als lid van het parlement Zijn vader was
daarvan getuige, en ook Koningin Alexan
dra, die bij een bezoek, dat zij met prinses
Victoria bracht aan mevrouw Lowther, de
eelitgenoote van den Speaker, met deze een
deel van de zitting bijwoonde in de voor de
vrouw van den president bestemde loge.
Spanje.
Negen hoofdlieden uit het Rif zijn Maan
dag in Madrid ontvangen, waar hun eene
feestelijke ontvangst is bereid. Volgens offi-
cieuse berichten heerscht er in >t Rif vol
komen vrede; er wordt gezegd, dat de be
trekkingen van de bevolking tot de Span
jaarden steeds vriendelijker worden. Dui
zenden Riffiaten werken aan den aanleg vaa
wegen. De minister-president heeft -ver
klaard, dat men plan heeft een deel van
de bemanning van Melilla weer naar huis
te laten gaan.
Servië.
Koning Peter van Servië is op zijne reis
huiswaarts, van Athos komende, eergister
met het sultansjacht Ertrogul te Saloniki
aangekomen. Hij werd daar met groote eer
bewijzen en geschutsaluut begroet. Hij deed
een rijtoer door de stad en bezichtigde
eenige bezienswaardigheden, waarbij de be
volking hem levendig toejuichte; in den
namiddag zette hij de reis naar Belgrado
voort.
Rusland.
Petersburg, 1 3 A p r 1. De rijks-
doema heeft in eene avondzitting het. deba'
voortgezet over het reglement van 6 Sep
tember 1909, dat bepaalt, dat alle vragen
van wetgeving betreffende de organisatie de
land- en zeestrijdkrachten onderworpen zijn
aan de onmiddellijke sanctie van den Keizer
als hoogste legergezag, en over de toepas
sing van art. 96 der grondwet.
In den loop van het debat verklaarde de
minister-president, dat het reglement van 6
September 1909 eene geheel met de grond
wet overeenkomende wilsuiting van den
monarch is en eene instructie van den Kei
zer aan de regeering. De oppositie meent,
dat de regeering onwettig heeft gehandeld
en consequent het beginsel in acht neemt
om de rechten van de doema te beperkeu.
Op het gebied van het bestuur zijn wel
föuten en misbruiken mogelijk, maar de re
geering uife.it ze uit. en zal ze uitroeien.
■-(Hravoge£oep rechts en in het centrum).
Waar de .ïèvolutiestorm voortduurt, daar
zal de regeering met geweld de orde hand
haven, ondanks liet geschreeuw over reactie.
Rusland heeft het doode punt reeds over
schreden gaandeweg zullen zich normale
toestanden inburgeren. De ontevredenheid
zal verdwijnen, zoodra het zelfbewustzijn
van den Russischen staat krachtiger zal zijn
geworden, hetgeen slechts door het geregel
de samenwerken van de regeering mot de
wetgevende lichamen is te bereiken. (Bravo).
Dc regeering heeft nooit getracht de rech
ten van de doema te verminderen. Tot ver
dediging van het vaderland moeten allen
hunne krachten vereenigen om het hoogste
recht van Rusland, het recht om sterk te
zijn, te verdedigen. (Bravogeroep rechts en
in het centrum).
Turkije.
De Turksche vloot heeft in de sterkte
van drie kruisers en negen torpedojagers een
oefeningstocJit aangevangen, die tot naar de
Hoe verder wij doordrongen, hoe wilder
de majestueuze schoonheid, dier Roya-vallei
werd, zoo bekend' in de geschiedenis en be
roemd door zijn legenden. Steeds nauwer
en nauwer wordend, geleek de pas niet veel
meer dlan een diiepe inkerving in de rots, al
leen ruimte biedend voor den weg en de woe
lige rivier beneden ons. Hoog boven onze
hoofden, als met een waarschuwenden vin
ger naar den hemel wijzend, verhief zicli
de oude vesting Piena, eenmaal de machtige
beschermster der valleiverderop waar de
weg over een hooge bmg liep, ge
bouwd over den bruisenden stroom, passeer
den wij een glinsterend bronzen gedenktee-
ken, opgericht ter herinnering aan Massé-
na's overwinning in een der eerste veldtoch
ten van Napoleon tegen Italië. Soms reden
wij door tuanels waar het gesnor van don
motor weerglamde als het rollen van den
donder; soms zagen wij neer in duizeling
wekkende afgronden maar de weg was over
al gioed, en het gevaar voor slippen verdwe
nen.
Geen sterveling kruiste ons pad, toch
steeg Terry uit en stak onze lantaarns »an.
Dalmar-Kalm maakte het oponthoud noo-
deloos *langer door Joseph te bevelen ook
zijn lichten te ontsteken. Dit was van 's
prinsen zijde zuiver ijdelheid. Hij kon niet
dulden dat zijn groote Bleriots donker wa
ren en onze nederige acetyleens den weg
verlichtten voor Zijn Hoogheid.
Plotseling, bij een scherpen hoek, verlie
ten wij den bergpas met zijn tooverachtig
spel van licht en schaduw, en zagen voor
ons do lichten eener stadtwee douaniers
verschenen, hun hand' opheffend ten teeken
dat wij moesten stoppen. Terry stapte uit
om te vernemen waarom hij zoo onverwachts
werd aangehouden en de prins voegde zich
bij lieyi.
„Mag ik uw papieren zien?" vroeg de amb
tenaar.
Terry haalde die te voorschijn!, welke hem
op het douanekantoor in Grimaldi gegeven
waren.
„Dit zijn Italiaansche papieren. Ik be
doel die voor Frankrijk."
„Dit is Frankrijk niet," zeidie de prins,
nog voor Terry kon spreken.
„Het is Breil en het is Frankrijk." ant
woordde de man. „Negen kilometers Frank
rijk tot Fontan, waar Italiaansche territoor
weer begint."
„Ik heb geen Fransche papieren," zei
Terry, met een trek van bezorgdheid op het
gelaat, „maar te Pont St. Louis betaalden
wij een stuiver om Frankrijk te kunnen ver
laten Deze auto is Fransch fabrikaat, dus
hoorden wij eigenlijk niets te betalen. Maar
het zal mij aangenaam zijn u vijf cent ter
hand te stellen om Frankrijks grondgebied
te mogen betreden.
„O, betaalde u vijf cent? Als u de quitan
tie hebt, zal ik u mogelijk kunnen toestaan
door te rijden."
„Toestaan om door te rijden!" herhaalde
Dalmar-Kalm verontwaardigd „Dat zou
er nog bij moeten komen 1"
„Het spijt nie," zeide Terry, maar ik nam
geen quitantie, denkend dat liet een onnoo-
dige formaliteit was."
„Geen enkele formaliteit is onnoo-
dig, monsieur," verklaarde de slaaf van den
vorm. „Het spijt mij eveneens, maar zon
der een quitantie van de vijf cent kan ik u
niet toelaten op Frankrijks grondgebied.
Als menscli geloof ik onmiddellijk dat u de
som hebt betaald, maar als ambtenaar ben
ik verplicht aan uw woorden te twijfelen."
Wie anders dan een Franschman kan zoo
deftig redekavelen over een stuiver? Ik zag
aan Terry's gezicht dat hij nog vrij wat moei
lijkbeden verwachtte, maar liij bezat te veel
echt lersclie takt om te meenen ze storraen-
dor hand te kunnen overwinnen.
„Zou er geen middel zijn om de bezwaren
uit den weg te ruimen?" vroeg Terry. „La
ten wij eens beraadslagen."
Dalmar-Kalm verkeerde echter in geen
stemming om te beraadslagen of te zwijgen
terwijl anderen beraadslaagden. Te oordee-
len naar het vele licht moest Breil een vrij
groote stad zij n het was al acht uurZij n
■Hoogheid verlangde naar zijn diner, en dat
verlangen verergerde zeer zeker zijn slecht
humeur. Dat hij hij zou worden opge
houden door zulk een praatjesmaker van een
douanier en nog wel op het moment, waarin
hij do geuren van een klein feestmaal al
meende te ruiken, deed hem zijn zelfbéheer-
sching, die ons gebleken was nooit bijster
groot te zijn, geheel verlietenOp luiden
toon en met krachtige woorden gaf hij zijn
grenzelooze minachting te kennen voor
Frankrijk, zijn instellingen, zijn douane en
in het bizonder zijn douanekantoren.
„Als u den prins bij zijn naam zoudt wil
len noemen zooals u soms meneer Barrymore
doet," fluisterde Beechv haar moeder in,
„wellicht hielp dat. Roept u eensDal
mar-Kalm 1"
„Stil, stil, hij zal het hooren," smeekte
de gravin, maar er bestond, niet veel gevaar
dat de prins naar opmerkingen van anderen
zou luisteren.
De blik van den douanier werd donker en
Terry fronsde de wenkbrauwen. Was de be
ambte brutaal geweest, dan zou niijn heet
gebakerde Ier zich niet onbetuigd hebben
gelaten, hopend den man vrees in te boeze
men door een woorden vloed nog meer schet
terend en blufferig dan den zijne, maar hij
was zoo beleefd als spreekwoordelijk van
zijn landgenooten verwacht wordt. „Luis-
ster eens. prins", zeide Terry, wiens goed
humeur lieni ook dreigde te verlaten (hij was
eveneens hongerig) „als u de zaak eens aan
mij overliet, en de dames naar het beste ho
tel in de stad zoudt willen geleiden. Dan
zullen Moray en ik hier blijven om te zien
hoe het loopt. Wij volgen zoodra wij kun
nen."
Dalmar-Kalm greoj^dit. voorstel met beide
handen aan, en onze passagiers, begrijpend
dat deze schikking de 'beste was, stemden
er in toe. Toon zij -zich op weg begaven,
zweefde iets schaduwachtigs haar achterna.
Het was het zwarte hondje van Airole.
De eerste onaangenaamheden tusschen
den markies van Innisfallen en zijn broeder
werden veroorzaakt door Terry's voorkeur
voor liet leger boven een diplomatieke car
rière. Had deze altijd slecht gehunreürde
bloedverwant .heden mijn vriend gehoord,
dan zou hij nogmaals het hoofd geschud
hebben over zooveel weggeworpen talenten.
De welsprekendheid, door Terry aangewend
om dezen vergelijkenderwijze on beduidenden
douanier te overreden, had hem. een aanstel
ling kunnen bezorgen als eerste secretaris
bij een legatie. Hij schilderde de wanhoop
der dames indien Frankrijks macht haar op
de grenzen gevangen hield; hij deed in
geestdriftige woorden een beroep op de alom
bekende Fransche ridderlijkheidhij bood
aan de som te betalen, verschuldigd voor
een auto die Frankrijks grondgebied betrad,
met verzoek het bedrag te Fontan e te mo
gen terugontvangen Op dit aanbod ant
woordde de gekwelde ambtenaar, dat offici
eel zijn kantoor al gesloten was en hij na
acht uur geen geld of papieren kon aanne
men. Wat de reden was, dat Terry ten
slotte zijn laatste troef uitspeelde en do op
lossing dezer netelige zaak vol vertrouwen
in de handen legde van zulk een welwillend
en schrander Franschman.
Wordt vervolgd.
Naar htt Engelsch
24 TA»
C. N. *n W. M. WILLIAMSON.
