I". 330.
Dinsdag 19 April 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Mijn Vriend de Chauffeur.
Jaargang*
AMERSFOORTSGH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoort
Idem franco per post
Afzonderlijke nummert
f l.OO.
- 1.50.
- 0.05.
IV j Couran verschijn dagelijks behalv op Zon- en Feest
dagen.
Advertentifinmededeelingen 9nz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHO FF C".
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels f 0.54D,
Elke regel meer - 0.10*
Dienstaanbiedingen en aanvragen 315 cent* bij voeruitbeialinf
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement. Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
S C H O W.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort.
Gezien art. 22 van het Reglement op het onder
houd en gebruik der wegen in de provincie
l'treoht. d.d. S November '18-53 (Provinciaalibla.1
No. 102), atemede art. 1 der Verordening op de
wegen en waterleidingen
Doen te weten, d!at de 'bij voormeld artikel be
doelde voorjaars-scheuw over wegen, slooten en
waterleidingen, aan hun toezicht of beheer onder
worpen, zul gehouden worden op Vrijdag, den
20. Mei aanstaande en Volgende dagen.
Wordende bij deze de bepalingen van boven
gemelde reglementen aan de belangheblienden in
herinnering gebracht.
Amersfoort, den 18- April 1910.
Uur genieester en Wethouders voornoemd
De Seonetaiis, De Burgemeester,
J. 0. STENFF.RT KROESE. WUIJTLRRS.
Politiek Overzicht.
De ontbinding van de
Spaansche cortes.
Koning Alfonso heeft het besluit ouder-
teekend tot ontbinding van de Spaansche
cortes. Het kabinet-Canolejas is hierin ge-
lukkiiger geweest dan zijn voorganger, dat
het conservatieve kabinet-Maura in het
bewind he&ft afgelost. De politieke combi
natie, waarop het kabinet-Canalejas steunt,
schijnit dius meer levensvatbaarheid te be
zitten dan er aanvankelijk aan werd toe
geschreven. Het ontbindlingisbesluit bepaalt
dq verkiezingen voor de nieuwe Kamer op
8 Med >611 d)ie voor den Senaat op 15 Mei;
het nieuwe parlement zal tegen half Juni
bijeengeroepen worden.
De ontbonden Kamer had eene conserva
tieve meerderheid. Men verwacht, dat in
de nieuwe Kamer gekozen zullen worden
in ronide getallen 250 liberalen tegen 120
conservatieven), 30 republik-einein en 20
easlistenHet schijnt oppervlakkig eenigs-
zins vreemd, dat men dit zoo boud kan
vooirspeillen. Wie echter weet, hoe 't in
Spanje bij de verkiezingen toegaat, verwon
dert zich daarover niet. Een kijkje daarop
verschaft ons een brief van den correspon
dent der Fnankf. Ztg. te Madrid, waarin
diit wordt gezegd
„Wanneer er iets is wat ons kan verzoe
nen met het „encasillado" (bet verkiezings-
werk zooals het dn Spanje wordlt gedreven,
dan is het de onbevangen openbaarheid, die
bij dit belangwekkende werk in acht geno
men wordt. Het dag,bladibericbt, dat deze
of gene staatsman van invloed van de re
geering zoo vele plaatsen in de Kamer voor
zijne vrienden verlangt, zou in alle andere
parlementair geregeerde landen beschouwd
worden als eene bespotting of wel als een
politiek schandaal zooals men zich baa^t niet
erger kan voorstellen. Hier trekt zich nie
mand er iets van aan, en als iemand pro
testeert, dan gebeurt het niet uit veront
waardiging over de schande, die de volks
vertegenwoordiging wordt aangedaan, maar
alleen omdat de vercteeling van de manda
ten niet naai- zijn zin is geschied.
Ondauks alle plechtige verzekeringen van
den minister-president, moet men echter
reeds de hoop prijsgeven, dat de verkiezin
gen ditmaal op waardiger wijze zich zullen
afspelen. Men kan eigenlijk niet van ver
kiezingen spreken, wanneer de uitkomst bij
voorbaat is bepaald, wanneer de verkie
zingscampagnebijna uitsluitend uit onder
handelingen tusschen de verschillende partij
leiders en hunne klieken bestaat en de ver
kiezing zelve weinig meer is dan eene ijdele
plechtigheid, waarbij den kiezer niet de
minste waarborg verschaft wordt, dart. zijne
stem werkelijk in den door hem gewenschten
zin invloed uitoefent. Men niag daarbij in-
tusschen niet vergeten, dat dooreen genomen
van twee dezer kiezers de eene lezen nocli
schrijven kan en ook de andere in talrijke
gevallen niet- het minimum van beschaving
bezit, dat noodig is om het kiesrecht met
bewustheid uit te oefenen. Feitelijk gaan
deze menschen niet naar de stembus, die
niettemin hunne stembriefjes opneemt, niert»
zelden naast die van dooden en ongebore
nen. Daarbij komt de menigte van beschaaf
den, die lang er van hebben afgezien, zich
voor den politieken strijd te interesse eren,
uit ergernis over het troostelooze intrige-
spel, waarin de Spaansche politiek zich se
dert jaren uitput. Een aanzienlijke massa
kiezers, die talrijk genoeg zou zijn om
over de hoofden van de analphabeten ein de
verdere j.iet-kiezers heen de lotgevallen van
'het land te kunnen bepalen, is dus niet aan
wezig. Maar wat moet men zeggen van poli
tiekers, die zich er toe bepalen zich van
dezen toestand te bedienen, in plaats van te
trachten hem te verbeteren? Zij kunnen man
nen van talent zijn, maar den naam van
staatslieden verdienen zij geenszins. Men
zou den heer Camalejas, den democraat, ter
wille van zijne onbetwistbaar groote gaven
en van wat Ihij heeft gedaan als leider van de
oppositie, gaarne willen 'beschouwen als den
heiland van het Spaansche verkiezingswerk,
waarvoor hij zelf zich uitgeeft. Maar dit
Messiasgeloof is 'blootgesteld aan eene zware
beproeving, wanneer men de levendige druk
te waarneemt, die reeds heersch't op de ver-
kiezingsmarkt, welke nu ook door de niet
meer onverzoenlijke conservatieven ijverig
wordit bezocht. Aan de zaken op die markt
schijnt de minister-president, te oor^Leelen
naar wat men 'er van ziet, zich evenmin te
onttrekken als een van zijne voorgangers, die
niet had gezworen op het scboone 'beginsel
van vrije volks verkiezingen."
Duitschland.
Be r 1 ij.n, 18 April. De Rijksdag
nam in eerste lezing de Rijksverzekerings-
wet aan, welke door het scheppen van locale
verzekeringsbanken verband tusschen. en
vereenvoudiging brengt in de reeds bestaan
de ouderdoms-, ongpvallen- en ziekteverze
keringswetten
Deze nieuw in te voeren weduwen- en
weezenverzekering omvart zeven milliioen
landarbeiders
De ondenha-ndielinigen over het plan tot
invoering van scheepvaartrechten op de rivie
ren schijnen tlmns ten einde gebracht te
zijn. Sedert de voorloopige stemming in de
zitting van den bondsraad van 3 Februari
jl., waarin in plaats van de 14 stemmen,
oie voor de verwerping gevorderd werden,
slechte 12 stemmen tegen het Pruisische
voorstel werden uitgebracht-, hebben de op-
poneerendb bondsstaten (Saksen, Hessen en
Baden) de tajfcbiek aangenomen het Pruisi
sche ontwerp, welks indiening zij niet meer
konden beletten, althans in zijne bijzonder
heden aan te passen aan hunne behoeften.
Over deze conceesiën, waardoor de opponee-
rende staten moesten worden bewogen, zich
bij die zaak neer te leggen, is nu overeen
stemming verkregen. Men verwacht nu, dat
de bondsraad eerstdaags zijne toestemming
aan het. wetsontwerp zal verleenen.
Van wege den bondsraad is vertrouwelijk
navraag gedaan, of de rijksdag genegen zou
zijn nog vóór de vacantie, dus vóór den
Hemelvaaatsdag, heb wetsontwerp af te doen.
Daarop 6chijnt echter geen uitzicht te zijn.
Vermoedelijk zal na de eerste lezing het
wetsontwerp in handen gesteld worden van
eene commissie, die. eerst- in het najaar haai"
rappoit 7a 1 uitbrengen.
Luxemburg.
De toestand van groothertog Wilhelm van
Luxemburg, die 6teeds buiten het land' ver
toeft op zijne bezitting in Beieren, jg zeer
ongunstig. De zieke lijdt aan eene volko
men verlamming, waardoor ook het gezichts
vermogen en het gehoor zeer zijn aangetast.
België.
Het wetsontwerp Segers-Franck betref
fende de gelijkstelling van de Nederland-
scho en Fransche talen bij examens is door
de Kamer, op één artikel na, afgedaan.
Namens de regeering heeft de minister
Descamp eene verklaring afgelegd, waarin
werd gezegd, dat het gouvernement het met
den algemeenen rapporteur Standaert, eens
is dat- overeenstemming kan verkregen
worden, en waarin; zij tevens de verwach
ting uitspreekt, dart- Walen en Vlamingen
daartoe hun prikkelbaarheid zullen weten
te beheerschen, teneinde een oplossing te
doen ontstaan, welke allien billijk en recht
matig voorkomt.
De regeering meent, dat het niet in de
bedoeling den- Vlamingen Ligt, onkundig
te willen blijven van de Fransche taal,
maar wel dat zij bót Vlaamsch beter wen-
schen gekend en gebruikt te zien.
De minister is van ooikleed, dat d
eischen der Vlamingen niet overdreven
zijn, en den Walen in niets benadeel en.
,,De twee rassen, wellke België bewonen,
zuilen door deze wet niet in hun eigen
liefde gekwetst worden, doch integendeel
nader lot elkaar worden gebracht door we-
derzijdische erkenning van eikaars rechten
en plichten."
Frankrijk.
De prefect te Marseille heeft verklaard,
dut hij, nu die orde hersteld is, eene d'epu-
tate van d'e „ingeschrevene zeelieden" zou
ontvangen, echter onder de voorwaarde dat
zij bestaat uit leden, tegen wie geene
klacht ingebracht of gerechtelijke vervol
ging aanhangig gemaakt is.
In strijd met de verwachting, beeft de in
Marseille mislukte staking toch nog na
volging gevondenin Duitschland. besloten
de matrozen in staking te gaan.
Engeland.
Londen, 18 April. De vergadering
der leden van de Iersche partij heeft beslo
ten <ie beg rooting in alle stadia van de be
handeling te steunen
Londen, 18 A p r i 1. In de geheel
bezette vergadering van heden werd inge
diend het guillotine-voorstel voor de be
handeling van de begrooting van liet- vorige
jaar. Het debat wordt beperkt tot 5 dagen.
De eerste minister Asquith verklaarde, dat
deze begrooting in hoofdzaak gelijk is aan
die van het vorige jaar en terugwerkende
kracht zal hebben. Er zullen eenige amen
dementen van technischen aard worden in
gediend, tot verduidelijking van de bedoe
lingen der regeering ten aanzien van som
mige punten.
De Iersche leider Redmond zeide, dat hij
de regeering zou steunen, (luide toejuichin
gen bij de ministerieelen en nationalisten)
omdat hij de verklaring, die Asquith op
14 April had afgelegd, als een voldoenden
waarborg beschouwde, dat de beweging voor
home rule in Ierland snellen voortgang zou
maken. Hij ontkende heb bestaan van eenige
overeenkomst tusschen de regeering en hem.
Balfour stak den draak met deze ontken-
tenis en verklaarde, dat de regeering voor
den steun der Ieren bij de begrooting als
prijs heeft betaald het opgeven der groote
traditiën die zij verplicht was te handhaven.
Asquith ontkende in zijn antwoord be
slist, dat er eene overeenkomst was gesloten
Zijne verklaring van 14 April was door het
kabinet vastgesteld, zonder overleg met
Redmond en zonder dezen naar de oogen
te zien.
Na een verder levendig debat, werd het
guillotine-voorstel aangenomen niet 345 te
gen 252 stemmen.
Portugal.
Lissabon, 18 Apr il. Een voorstel
van de oppositie om het suikernionopolie in
Madera in debat te brengen, heeft een tu
mult uitgelokt. De voorzitter moest de zit
ting sluiten.
Oostenrijk.
W e e n e n, 18 April. De begrootings-
commissie van het huis van afgevaardigden
heeft het wetsontwerp op de leening voor
de buitengewone militaire uitgaven, betrek-
Icing hebbende op de inlijving van Bosnië,
aangenomen.
Weenen, 18 April. Generaal Albori
is op zijn verzoek ontheven van de functie
van inspecteur-generaal der troepen.
De generaals Potiorck en Franck - zijn tot
inspecteur va/n het leger benoemd.
Tijdens het verblijf van ex-president Roo
sevelt te Weenen, heeft hij eene ontmoeting
.gehad met den pauselij'ken nuntius mgr.
Granito di Belmonte door een toeval, dat
zoo diplomatiek was, dat het blinde toeval
bezwaarlijk alleen er de hand in kan heb
ben gehad. De nuntius, die den nieuwen
Amerikaanschen gezant een bezoek schuldig
was, kondigde dit bezoek aan tegen Zater
dag half drie. De gezant, die dien namiddag
ter eere van mr. Roosevelt een lunch gaf,
verzocht den nuntius zijn bezoek een half
uur later te brengen. De lunch was toen
afgeloopen en de gezant bracht zijn bezoe
ker in het rooksalon, waar zijne gasten
zich met elkaar onderhielden, en stelde hem
aan mr. Roosevelt voor. Het doel van deze
ontmoeting is duidelijk aangewezen in de
opmerking, die de Reichspost, een te Wee
nen verschijnend blad, dat met de nuntia
tuur in betrekking staat, naar aanleiding
er van maakt: „Deze ontmoeting heeft na
tuurlijk eene groote sensatie verwekt* om
dat zeer overdreven berichten in de wereld
het gerucht hadden verspreid, dat er eenige
spanning bestond tusschen mr. Roosevelt
en den Paus wegens zekere incidenten, die
liet bezoek van den oud-president aan hei
Vaticaan onmogelijk hadden gemaakt."
Verder verdient de aandacht de mededee-
ling, die de Vossische Ztg. uit Weenen heeft
ontvangen over het verband tusschen het
gesprek, dat Roosevelt heeft gehad met den
minister van buiienlandsche zaken graaf
Aebrenthal, welk gesprek gevolgd werd
door eene uitvoerige bespreking van den
minister met Keizer Frans Jozef, waarop
weder volgde eene lange audiëntie van Roo*
sevelt bij den Keizer. De correspondent
schrijft: „Graaf AehrenthaL was indertijd
als gezant bij het Russische hof geen lijde
lijk toeschouwer tijdens de Japansoh-Rus-
sische vredesonderhandelingen in Ports
mouth, en Keizer Frans Jozefs medewer
king aan de groote internationale vredes-
haudeling te Portsmouth werd destijds door
president Roosevelt openlijk erkend. Als
particulier kon ditmaal de gewezen Amerj-
kaansche president internationale zaken in
't belang der beschaving vrijmoedig ter
sprake brengen, hetgeen hem, toen hij zich
in officieele positie bevond, niet mogelijk
was geweest. In dit streven moet Roosevelt
openlijk zijn aangemoedigd door toongeven
de kringen te Weenen. De internationale
ontwapeningskwestie en de v redes kwestie
zullen zeer zekjpr bij de audiëntie van
mr. Roosevelt bij' den Keizer en zijne be
sprekingen met graaf Aebrenthal het hoofd
punt uitgemaakt hebben."
Het telegram, dat Roosevelt, toen hij het
Italiaansche gebied verliet, zond aan mi
nister-president Luzzotti, werd door defcen
aldus beantwoord
„Alle Italianen beantwoorden met harte
lijke dankbaarheid uwen groet. Ik beveel u
onze bewonderenswaardige en flinke arbei
ders aan, die op den vrijen grond van de
Vereenigde Staten medewerken aan do eco
nomische grootheid van een der verwonder
lijkste landen der wereld. Onder uwe aan
moediging moeten wij een landverhuizing6-
en arbeidsverdrag sluiten. Dan zal er van
uwe reis naar Italië eene onuitwischbare
herinnering in goede en vruchtbare werken
voor beide groote volken overblijven."
Eergistermorgen heeft de heeiv Roosevelt
Weenen verlaten, om zieh naar Hongarije
te begeven. Hij bracht den dag door op liet
slot Eberhard, bij Pressburg, waar hij de
gast was van den oud-minister graaf Ap-
ponyi. Des avonds wachtten hem in Buda
pest tienduizenden mensehen opde burge
meester begroette hem aan het station aan
het hoofd van den gemeenteraad.
Rutlanë.
De rijksdoenxa heeft in geheime zitting
het rccruiten^ontingeni, evenals in het vo
rige jaar vastgesteld op het getal van
456.635 man.
Met het wetsontwerp over de reorgani
satie van het leger en van de vloot wordt
eene zoo ver gedre-ven geheimzinnigheid in
achit genomen, dat geen afgevaardigde van
de oppositie het tot dusver ook maar ge
zien heeft. De kanselarij van het doema-
pregidlium weigert aan de afgevaardigden
de inzage van de voordrachtalleen de le
den van de commissie voor de landsverde
diging is in die gelegenheid geweest het te
leeren kennen.
De uiterste rechterzijde van de doema is
bezig met het samenstellen van een wets
ontwerp, dat aan Joden de toegang tot hoo-
gere inrichtingen van onderwijs verbiedt en
hun ook verbiedt zich bezig te houden met
handel in grondeigendommen en onroerend
goed en dat te bezatten. Tge&ijk wil men
hen uitsluiten van den. dienst in het leger.
Kaar htt Engtlseh
57 TAS
C. N. en W. M. WILLIAMSON.
Arme mania! Wat heb ik mij in de laatste
maanden dikwijls dol geamuseerd om haar,
tenminste als die maanden er werkelijk ge
weest zijn, zeide ik tot- mezelfen komen
er nog meer zulke maanden, dan zal ik
waarschijnlijk weer allerlei grapjes met. haar
hebben. Ik ben nu eenmaal zóó, en ik
kan het niet helpen. Blijkbaar een karak
tertrek, geërfd van mijn vader. Dit is nu
wat papa noemde zijn „originilateit" en ma
ma zijn „boosaardigheid", zich openbarend
in mij. Maar hier in dit smalle bed gele
gen, half wakend en half droomend, terwijl
de morgenstond als met teere feeën-vingers
tegen het raam tikte, besefte ik plotseling
hoe hard het leven voor haar-was geweest.
Sommige dagen heeft men van die enkele
oogenblikken, waarin men.met een zonder-
linjge helderziendheid de menschen door
grondt als had men ze zelf geschapen
zelfs menschen, die men minacht of onnoo-
zel en weinig belangwekkend vindt op andere
tijden, wanneer de zinnen niet op düe soort
too verachtige manier gescherpt zijn. Mijn
„Gods-dagen" noem ik die vreemde dagen
waarop ik met iedereen kan sympathisee-
ren, als had ik hun geheel e leven met
al zijn zorgen en gedachten en strijd gekend
van het oogenblik hunner geboorte. Niet
uit oneerbiedgheid noem ik ze zoo, maar
omdat, ik geloof dat God altijd zoo gevoelt en
het kleine spranktje van Hem, levend in elk
menschelijk wezen zelfs in zulke ondeu
gende, brutale dingen als ik komt den
eenen dag meer dan den anderen aan het
licht-, ofschoon ook dan maar voor luttele
minuten.
M ij n sprankje vlamde voor een korte
poos helder op toen ik dezen vroegen morgen
aan mama dacht.
Ik kan niet onderstellen dat zij verliefd
op papa is geweest. Vermoedelijk zal ze
hem getrouwd' hebben omdat haar ouders
arm .waren, of omdat zij te zachtzinnig was
om neen te zeggen. In elk geval moet. het
afschuwelijk voor haar geweest zijn te we
ten, dat hij rijk genoeg was om al haar
wenschen in te willigen, maar het niet deed,
omdat hij een Consequent Democraat was
en niets gaf om praal en vertoon noch om
„narrerij."
Met geen mogelijkheid zou ik kunnen uit
leggen wat een Consequent Democraat ei
genlijk ismaar papa's opvatting er van
was om te schimpen op in „aanzienlijke-
kringen-verkeerend'e-menschen," geen chique
kleeren te dragen nooh veel bedienden te
hebben, er leelijk uit te zien en ruw te spre
ken, altijd de volle waarheid te zeggen,
vooral als nven er het gevoel Van anderen
door kwetste, en niet veel geld uit te geven
behalve voor vervelende boeken
Mama zou niets liever gewild1 hebben dan
veel „uitgaan," en dikwijls haar naam in
de couranten gedrukt zien oven als die van
andere dames in Denver, ofschoon deze,
zooals zij mij dikwerf vertelde, niet van half
zoo goede familie waren als zij. Maar pa
pa verkoos niet dat zij dikwijls uitging, en
vag de dames met wie zij graag had omge
gaan, kende zij er niet één haar eenige
kennissen waren heel gewone, eenvoudige
menschen wier echtgenooten winkels hadden
of andere zaken, welke mama niet voornaam
genoeg schenen. Ik vrees zelden vedl steun
voor mijn arme mama geweest te zijn. Die
boosaardigheid van mij, telkens me wijzend
op het- vermakelijke van menschen en din
gen, kwam steeds tusschen ons, en zeer
waarschijnlijk zal ze dat altijd doen. Ik
was zeker al oud toen ik geboren werd.
•Haar grootste genot- was stilletjes romans
te lezen, waarin het leven in voorname
kringen werd geschetst, of dat der aristocra
ten, in het bizonder der Engelsche aristo
craten. Zulke verhalen brachten haar een
voudig in geestvervoering en toen papa
plotseling overleed, zonder zijn geldzaken
te hebben geregeld zóó, dat mama levens
lang verplicht was te doen wij h ij en niet
wat z ij verlangde, kwam al heel gauw de
gedachte bij haar op hoe zij den verloren
tijd zou inhalen.
,,Wij gaan voor een paar jaar Europa be
reizen," zeide ze tot mij, „eiii bij onze te
rugkomst zullen wij de aauzienlijke lui hier
toonen dat wij iets zijn."
In het begin werd zij enkel door deze ge
dachte beziggehouden, maar toen wij voor
een verandering naar Chicago waren ge
gaan en daar in een groot hotel Vertoefden,
kwam een nieuw plan bij haar op. Eensdeels
sproot dat voort, uit het zien van zoo menige
mooie, deftige jonge vrouw volop genietigd
van het- leven, en de vraag wat het gaf vrij
te wezen en veel fortuin te bezitten, als men
niet mooi en niet jong was. (Ik kon pre
cies zeggen wat in haar omging als haar
droeve peinzende blik rustte op een der
schitterende dames, die het air aannamen
of de heele wereld haar toebehoorde(al
tijd de wereld bianen zekere grens.) An
derdeels door het lezen van een advertentie
in een der couranten.
Mama vertelde mij eerst niets van deze
advertentie. Doch na op een morgen heel
geheimzinnig alleen te zijn uitgeweest zeide
ze stamelend en zenuwachtig opgewonden
dat zij iets met mij te bespreken had. Toen
kwam alles uit
Zij had een bezoek gebracht aan een be
roemde Fransche madame, die d'e kunst ver
stond een vrouw van achtendertig (mama's
leeftijd volgens hanr bijbel) er te doen uit
zien als ware zij vijfentwintig, ent ze hoopte
dat ik mijn eerbied voor haar als mijn moe
der niet zou verliezen noch dienken dat zij
lichtzinnig was of iets afkeurenswaardig
deed, indien, zij zich eenige weken onder
behandeling van madame stelde. Onwille
keurig schoot ik in een lach, maar mama
huilde en verklaarde in haar gcheele leven
nog geen goeden tijd gehad te hebben. Zij
snakte er naar eindelijk toch eens te kun
nen genieten en dat zou zij, als i lc het haar
au niet belette.
Ik hield op met lachen en huilde zelf
bijna: ik liet echter niet blijken hoezeer ik
eveneens naar verandering haakte. In plaats
daarvan vroeg ik welk nut het had' vijf en
twintig te 1 ij k e n, als iedereen kon na
gaan dat zij, met een dochter van, bijna ze
ventien, onder moest zijn.
►Die kleinigheid had zij vergeten Plotse
ling scheen ze jaren ouder geworden, maar
na eenig nadenken nam ze mijn handen in
de hare. Arme mama, ze waren ijskoud -
„Zou je er om geven, Lieveling, een klein
eindje terug te gaan? Het zou zoo goed en
lief on hartelijk van je zijn en voor mij de
eenige oplossing wezen."
„Een eindje terug gaan?" herhaalde ik.
„Wat bedoek u?"
De vrees dat ik den draak met haar zou
steken, maakte haar buitengewoon: zenuw
achtig, maar ten slotte moest zij toch een
nadere verklaring, geven. „Teruggaan" be
duidde voor de tweede maal een kind te wor
den. Dertien was een goode leeftijd, dacht
ze, omdat menig meisje dan reeds haar volle
lengte heeft, en was ik niet ouder dan der
tien dan kon zij op haar negen en twintig
ste jaar een nieuw leven beginnen.
WatMijn haar laten hangen en korte
rokken dragen?"
„Ja, dat moest ik doen.
Ik dacht wei een heele minuut na en kon
ten slotte het niet- over mijn hart krijgen
haar teleur te stellen. Wat niet. wegnam
dat ik besloot er voor mezelf zooveel moge
lijk partij van te trekken.
„Als ik toestem", zei 'ik, moet n in alle
opzichten bizonder goed en vriendelijk voor
mij wezen. Bij alle belangrijke dingen moet
ik mijn zin' hebben, en weigert u te doen
wat ik vraag, dan steek ik mijn' haar op en
trek een lange japon. aan. Dan weet ieder
een hoe oud ik ben."
Wordtverrol qd
