Mijn Vriend ie Chauffeur.
r. 8i4.
8m Jaargang.
Maandag 9 Mei 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
1.00.
- 1.50.
- 0.05.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoort
Idem franco per post
Afzonderlijke nummer?
C\: j Courair verschijn dagelijks behalv op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomtn. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—B regels f O.OO.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 90 «ents b{J roeruitbekalinf
Qroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tet
het herhaald adverteeren in dit Blad, btf abonnement. MM
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort
«faken 'bekend', dat de doorvaart door de schut
slui® aan het Spui wegens herstelling tijdelijk ge
sloten is.
Amersfoort. 6 Mei 1910.
Burgemeester en. Wethouders van Amersfoort.
iDe Secretaris, De Burgemeester.
J. G. STENKERT KROESE. WTIJT1EBS.
Politiek Overzicht.
De dood^van Koning Eduard.
Nu de ©lag gevallen is, 'blijkt, dat de in
gewijden wel iets wisten van den toestand
van Koning Eduard wat niet overeenkwam
met dèil schijn van robuste gezondheid,- die
tegenover de buitenwereld werd bewaard.
Men verneemt nu, dat de Koning in Fe
bruari vari'het vorige jaar, tijdens zijn be
zoek aan, Berlijn, bij een lunch in het En-
gelsche gezantsdhapsgebouw zoozeer door
hoesten werd geplaagd, dat men een oogen-
blik dacht, dat er gevaar dreigde. Zijn ge-
laaf kleurde zich blauw en alle aanwezigen
maakten zich ernstig bezorgd. Op raad van
eene dame* uit de be au-monde, die bierbij
tegenwoordig was, vorstin Pleeg, stemde de
Koning toen er in toe, dat eene Berlijnsche
specialiteit, dr. Löwenberg, in consult ge
roepen werddeze werd naar het slot ont
boden en bleef een uur lang bij den Koning,
di'i ook gevolg gaf aan de hem gegeven
voorschriften. Enkele weken geleden, toen
de Koning op zijne doorreis naar Biarritz
eenige dagen in Parijs stil was, móest hij we
gens eene duizeling, die hem plotseling
o"erviel, den schouwburg,waar hij vertoefde,
vóór het einde van de voorstelling verlaten.
Uit Biarritz kwamen waarschuwingen van
een correspondent van de Daily News, dat de
genezing van den aanval van influenza, die
hem daar had getroffen, erg langzaam ging;
zijn gang was zwaar en vermoeid en hij zag
er ouder uit dan zijne jaren. Dit alles bleef
aan het groote publiek onbekend of er werd
geen acht op geslagen, maar het kan strek
ken tot verklaring van de verrassende cli
max in de ziektebulletins, die in een et
maal tijds den overgang vermeldden van
eene lichte ongesteldheid" tot eene levens
gevaarlijke ziekte, die na enkele uren den
dood' bracht.
Nu is deze levensvlam gedoofd; als door
eene plotselinge windvlaag uitgeblazen, is
dit leven geëindigd, dat in het laatste de
cennium voor het Britsche rijk, voor Euro
pa, ja voor de wereld van de grootste be-
teekeriis was. Een man van eminente betee-
kenis, een van de „grooten der aarde"
zoowel in letterlijken als in figuurlijken zin
is heengegaan. Die indruk weerspiegelt zich
in de woorden, die de pers van alle landen
wijdt aan zijne nagedachtenis. Uit de velen
kiezen wij één artikel, dat van de Neue
Freie Presse, waarin het karakterbeeld van
den overleden Koning aldus wordt ge
schetst
,,Tot kort voordat bij de regeering aan
vaardde, werd de mu overleden Koning
eigenlijk niet als een politiek persoon be
schouwd, ofschoon er van zijne politieke
sympathieën en antipathieën reeds vrij wat
bekend was. Toen echter het leven van zijne
moeder het einde naderde en eerst recht
nadat hij zelf de regeering had aanvaard,
merkte men, dat eene nieuwe hand ingreep
in den loop van zaken. Het was eene hand,
die door een sterken wil werd geleid, die
in dienst stond van eene sterke nationale
eerzucht. Reeds de keuze van den naam
Eduard, die over den Duitschen vader heen
greep naar populaire oud-Engelsche Konin
gen, toonde den geest, die hem bezielde, en
Koning Eduard was inderdaad vervuld van
de grootheid der Britsche rijksgedachte. De
groote imperialistische strooming, die de
natie aangreep en haar aanspoorde hare
grenzen en hare macht nog verder uit te
breiden, vond in den drager van de kroon
haren staatsman.
Alle beoordeelaars stemmen hierin over
een, dat hij op de buibenlandsche politiek
een beslis® enden invloed uitoefende, en al
heeft de legende misschien op de werkelijk
heid nog wat toegelegd, toch lag ook reeds
in de legende een bewijs van den indruk,
dien hij maakte. Een feit is, dat zijne ont
moetingen met vreemde monarchen en mi
nisters merkte eken en van de politieke ge
schiedenis werden en dat zijne rol althans
op dit gebied eene geheel andere was dan
die, welke de ataaiteredhtleeraran en de
openbare meening van het victoriaansche
tijdperk aan het hoofd van den Enigelschen
staat plachten toe te schrijven. Zeker lag
dit voor een deel hieraan, dat de groote
figuren van dien tijd, Palmerston, Disraeli,
Gladstone, Salisbury, geen opvolgers had
den gekregen, die met hen gelijkwaardig
waren. Maar Koning Eduard was ook sterk
door zich zelf. Een scherp verstand, eene
gave om met menschen om te gaan, die hem
nooit in den siteek liet, eene groote over
redingskracht waren hem eigen. In hem had
de Coburgsohe schranderheid, die hij had ge
ërfd, zich vereenigd met Britsch machts
gevoel en met eene men zou kunnen zeggen
Parijsche skepsis en lichtheid, want als
troonopvolger vertoefde hij gaarne en dik
wijls in de Franse,he wereldstad. Hij was
een type op zich zelf en werd in den slechte
negenjarigen tijd van zijne regeering een van
de markantste karakterkoppeu van onzen
tijd. „Koning Eduard", dit woord verwekte
bij millioenen menschen het beeld van een
monarch van bijzondere soort en bijzondere
kracht.
Onder Koning Eduard's regeering hebben
alle politieke begrippen zich geheel omge
keerd veel zou er ook zonder hem veran
derd zijn, maar langzamer; hij heeft de
verandering snel en duidelijk voltrokken.
Voorheen golden Frankrijk en Rusland als
de historische tegenstanders van Engeland
Koning Eduard laat die entente met hen na.
Hij heeft de beide staten gewonnen, hoewel
de eene kort te voren de diepe vernedering
van Easchoda had moeten slikken en de
andere door den bondgenoot van Engeland
overwonnen en dn hare Oost-Aziatische ver
wachtingen bitter teleurgesteld was. De Ko
ning betooverde de Franschen en reikte den
Russen eene vriendenhand, waar zij insloe
gen, ofschoon tijdens zijne regeering het
bondgenootschap met Japan gesloten en
vernieuwd was. Met handigheid werden de
tegen Duitschland gerichte stroomingen ge
bruikt, Marokko en Perzië werden compen
satie,gebied en Engeland had de geruststel
ling, dat voor langen tijd de eens zoo ge
vreesde kozakken zoo min China als Indië
kunnen bedreigen. De naam van de Engel -
sclie diplomatie steeg hoog, en de Koning
werd. overal als haar drager beschouwd en
was haar drager. Een volledige frontveran
dering was geschied, zonder dat Engeland
sints het einde van den Zuid-Afrikaanschen
oorlog een schot had behoeven te lossen.
Een succes, dat voldoende is om Koning
Eduard in de eerste rij van de Engelsche
staatslieden te plaatsen.
Nieuwe veranderingen, die zich sedert
aankondigen, zullen nieuwe beslissingen
eischen. Den Koning was het niet meer be
schoren ze te nemen, en ook groote binnen
land sche conflicten blijven achter, waarin
men op zijn persoonlijk woord had gewacht.
Hij verlaat de wereld kort nadat een poli
tiek tijdperk is afgesloten, dat hij meer
dan iemand, anders heeft helpen vormen.
Wanneer men dit tijdperk zal noemen, dan
zal het eerst .aan hem gedacht worden, den
nation,alen Engelsohen Koning van een na
tionaal levendig bewogen, veel omvattenden
tijd."
Bij deze hulde aan den Koning-staatsman
sluit zich aan eene hulde aan den raensch,
die is heengegaan. Hoe hij als mensch wercl
gewaardeerd, drukt de Daily News uit in
het woord: „Er is geen overdrijving in het
zeggen, dat de dood van Koning Eduai-d
ieder Engelschman voorkomt als een per
soonlijk verlies." En de diepe indruk, dien
de tijding, dat hij op het ziekbed was neer
geworpen, waarvan hij niet meer zou op
staan, maakte in het Engelsche volk,
wordt treffend weergegeven in de
woorden van den socialistischen leider, oud-
lid van het lagerhuis, Willy Crooks, die
Vrijdagavond in eene vergadering, waar hij
zou spreken, het volkslied liet zingen en
daarbij zeide: „Ik voel en weet uit den
grond van mijn hart, dat de Koning de
grootste staatsman is, dien de wereld thans
bezit. De wereldvrede is in zijne handen
volkomen veilig. Ik weet, dat hij zorgt, voor
het gemeene volk en voor het welzijn van
den armen man. Hij is inderdaad de vader
van ons allen. Ik bid uit den grond van mijn
hart, dat hij voor ons worde gespaard."
Engeland.
Lon'den:, 7 Mei. Het parlement zal
terstond bijeenkomen om trouw te zweren
aan den nieuwen Koning.
l)e Speaker van het lagerhuis is nu in
Konstantiivo pelHij komt in alle 'haast
terug, evenals de eerste minister Asquith,
de ministers Mc Kenne, Lloyd George en de
andere regeeringsper6onen, die in het bui
tenland zijn.
Men gelooft, algemeen, dat de dood van
den Koning zal leiden tot een wapenstil
stand in de politieke crisis. Hij zal ernstig
afbreuk doen aan den luister van de inter
nationale paardententoonstelling, de Ja-
pansch-Engelsche tentoonstelling, het bezoek
van Roosevedt en andere zaken, die zouden
plaats hebben in de naar aller gedachte zeer
schitterende Season.
De dood kwam over Londen als een zware
schok, want daar de Koning werk verrichtte
en zich met de zaken bemoeide, geloofde
men, dat hij hersteld was. Er werd gisteren
geen vergadering in Groot-Brittannië ge
houden, of vurige wenschen vóór het eer
stel van den Koning wei-den uitgesproken.
Als een voorbeeld van de algemeen© liefde
voor den Koning kan dienen, dat de socia
listische leider Crooke, die in Londen optrad
in eene vergadering zijne hoorciens verzocht
het volkslied te zingen. Hij zeide, dat de
Koning de grootste staatsman van de wereld
was; hij wist persoonlijk, dat de Koning
hart had voor den kleinen man, en zeide:
„De Koning i6 ons aller vader".
Tweede telegram. De beurs blijft
lieden gesloten wegens den dood van Koning
Eduard.
Ook de katoenbeurs te Liverpool blijft
gesloten.
Derde telegram. De rouw is al
gemeen. In het geheele land waaien de vlag
gen overal halfstok, de klokken van alle
kerken luiden, wedrennen en andere bij
eenkomsten worden afgezegd. Betuigingen
van deelneming komen in uit alle deelen
der wereld.
Heden namiddag houdt de geheime raad
eene vergadering, met het doel den nieuwen
Koning uit te roepen.
Buiten het paleis staat de menigte eer
biedig te kijken naar de ter halver mast
waaiende vlag.
Vierde telegram. Koningin
Alexandra is berustend onder haar leed.
Sinds den vroegen morgen gaat zij telkens
weer naar het vertrek, waar den overleden
Koning ligt. Zij kan niet overreed worden
om naar hare eigen kamer te gaan om de
rust te nemen, die zij hoog noodig heeft.
Onder de betuigingen van deelneming ia
eene van bijzonder hartelijke sympathie van
den Duitschen Keizer uit Wiesbaden. Naar
aanleiding van den dood van Koning Edu
ard, vertrekt de keizer heden avond recht
streeks naar Potsdam.
V ij f d e telegram. De Koning
zendt de mededeel! ng van den dood zijns
vaders rechtstreeks aan alle aouvereinen ©n
hoofden van staten. Z. M. doet zijn werk
in Marlborough house; hij is heden nog
niet in het Buckinghampaleis geweest om
zijne moeder en zusters te bezoeken, maar
heeft meermalen gevraagd hoe zij het ver
lies dragen.
Alte beurzen zijn gesloten de rechtban
ken 'hebben hunne zittingen verdaagd..
Heden namiddag vergadert het parle
ment, volgens gebruik zonder officieele op
roeping. De leden zullen den eed afleggen,
de boodschap van den Koning aanhooreu en
daarna besluiten adres&en van trouw te zeil
den.
Ondanks stormvlagen en hagelbuien, ver
zamelen de menschen zich reedis op ver
schillende punten om getuige te zijn van de
plechtige uitroeping van den nieuwen
Koning heden namiddag.
De Koning zal den naam aannemen van
George de vijfde.
B e r 1 ij n 5 M e i. In het Pruisische
huis van afgevaardigden bracht de voor
zitter heden eene warme hulde aan de na
gedachtenis van den overleden Koning van
Engeland. Hij verklaarde, dat het huis in
nig deel neemt aan den diepen rouw, waarin
de dood van den nauw verwanten Koning
liet keizerlijke huis heeft gedompeld. Hij
voegde er bij „Wij deuken tegelijk in op
recht medegevoel aan het zware verlies, dat
het gansche Britsche volk heeft getroffen".
(Levendige instemming).
De rijkskanselier heeft heden een bezoek
gebracht aan den Engelschen gezant, om
•dezen de deelneming van de keizerlijke
regeering en van de Pruisische regeering te
betuigen. Ook de staatssecretaris van bui-
tenlandsche zaken baron von Schoen kwam
in het gezantschapsgebouw getuigenis afleg
gen van zijne deelneming.
P a r ij s, 7 Mei. Tal vaai inwoners sta
ken de Fransche en Engelse he vlaggen uit
mot rouwfloers omwikkeld. Yan de open
bare gebouwen en monumenten waaien de
vlaggen halfstok. Een speciale ministerraad'
zal Maandag die vertegenwoordiging vani
Frankrijk bij die begrafenis vaststellent Van
het Elysée en die ministeries hangen de'vlag-,
gen eveneens halfstok.
President Fallières zond om 9 uur heden
morgen aan dm Prins van Wales het vol
gende telegram Ik verneem met de diepste
ontroering den dood van Uw welbeminden.
Vader. De regeering der Fransche republiek,
en het Fransche volk betreuren diep den
doorluchten souveredn, die bij zoovele ge
legenheden ben de bewijzen gaf van zijn
meest oprechte vriendschap en deelen in de
groote smart van de Koninklijke familie eu
het geheele Britsche Keizerrijk. Het is met
een hart vol droefheid dat ik U verzoek mèt
mijne persoonlijke betuigingen van deelne
ming die van de republiek en van geheel
Frankrijk te aanvaarden".
Pichon telegrafeerde geldjkerwijs, herin
nerende aan de nauwe vriendschap, die be
staat tusschen Frankrijk en Engeland en
welke zulke gelukkige resultaten droeg voor
den vrede, waaraan zij gemeenschappelijk
samenwerken
Christiania, 7 Mei. De Koning
en de Koningin zijn naar Londen vertrok
ken om de begrafenisplechtigheden bij t©
wonen. De schouwburgen zijn heden avond
gesloten.
B o m e 7 Mei. De bladen drukken het
diep leedwezen uit van alle Italianen en
herinneren aan de zedelijke, staatkundige en
diplomatieke eigenschappen van den over
leden Koning eu deelen in den rouw, welke
in Engeland heerecht.
W e e n e n, 7 Mei. Keizer Frans Jozef,
gii u.g per so onl ij k naar de Engelsche ambas
sade om zijn deelneming te betuigen.
W e n e n, 7 Mei. De bladen consta-
teeren den invloed dien Koning Eduard over
de geheele wereld had en omschrijven de rol
die hij op constitutioneel gebied heeft ver
vuld. Zij herinneren aan zijn invloed voor
den vrede tijdens de Bosnische crisis.
De officieel© opening der jacht-te ntoon-
etellinig iö op verlangen van den Keizer op
geheven. De gemeenteraad van Mariënlbad
zal een delegatie zenden naar de begrafenis.
Madrid, 7 Mei. De bladen betreuren
hot verscheiden van Koning Ediuard en la
ten uitkomen, de groote roll, die hij als mo
narch vervuild heeft.
Lissabon, 7 Mei. Tal van publieke
vermakelijkheden zijn afgetast. De dag van
de begrafenis zal als een nationale rouwdag
beschouwd worden. De Koning zal naar Lon
den gaan.
Londen, 7 Mei. De leden van het
koninklijke huis werden heden namiddag
toegelaten om den Koning te zien in het
bed, waarin bij stierf. Het gelaat is vol
komen kalm eu vredig.
Over de begrafenis is nog niets beslist,
maar het is waarschijnlijker dat zij zal plaats
hebben Zaterdag over eene week, dan aan
staanden Zaterdag.
New-York, 7 Mei. De bestuurders
vau de beurs besloten haar heden voormid
dag om elf uur te sluiten als teeken van
eerbied voor de nagedachtenis van Koning
Eduard. De beurzen te Chicago en te Phila
delphia zijn ook gesloten.
Naar het Bngelech
VAN
C. N. en W. M. WILLIAMSON.
Mama zag er zoo 'voornaam als een, prinses
uit toen zij het papier aannam en opende.
„Dat hlaid ik kunnen begrijpen," zei ze,
„het telegram dat de prinis mij van morgen
zond. Maar is het niet grappig? Hij seint
Automobiel uitstekend in orde, neemt
heuvels als een vogelmaak voor genoegen
een kleinen omweg, maar zal te Cune-o zijn
gelijktijdig met uw gezelschap. Dalmar-
Kalm."''" Ik begrijp er niets van ,jij?"
„Ik begrijp waarom de prins genegen was
te Teuda achter te blijven, en waarom hij
zoo graag het eerst in het hotel wou wezen,"
zeide ik; en sir 'Ralph en ik lachten als
dwazen toen Zijn Hoogheid eindelijk ten
tooneele verscheen. Zoo dra hij manna met
het telegram in de hand zag, begon hij met
een omhaal van woorden te vertellen, dat
het reeds verzonden was voor hij besloot om,
ter besparing van tijd, moeite en zorg, den
trein te nemenmaar hij had een kleur en
was niet zoo rad ter tong als anders, en
sir Ralph keek alsof hij met hem sympathi
seerde, wat me deed twijfelen of alle motor
mannen soms „verhalen" doen.
Na zoo voorkomend ontvangen te zijn,
leek mama het hotel niet meer zoo vreeselijk,
en toen sir Ralph als zijn opinie te kennen
gaf, dat het even goed als een ander zou
zijn, besloot zij te blijiven.
„Het zou me spijten zulke vriendelijk©
menschen te beleedigen," zei ze met een die
pen zucht. „Maar het is toch enkel om te
lunchen
„Ik vrees zeer dat wij er van avond zullen
moeten dineeren en 'morgenochtend ontbij
ten," luidde het niet zeer bemoedigend ant
woord van sir Ralph. „Het is te erg( dat
een deugd als wij betoonden zulk een be-
looninig krijgt. Wij hebben anderen gedaan
zooals wij wenschen dat anderen ons zou
den doen, en dit is het gevolg. Terry is
van plan den geheelen nacht door te wer
ken als hij den eigenaar kan. overhalen de
werkplaats open te houden, en dan kunnen
wij morgen vertrekken, zoo vroeg u wilt."
„Misschien heeft Joseph de mijne tijdig
klaar en in dat. geval zou ik de dames.
begon de prins, maar mama was veel te
verrukt* om naar hem te luisterenTrach
tend het air aan te nemen van wel twee
gravinnen sfcondl zij genadiglijk toe dat wij,
alis lammeren naar den slachter, een trap
van dertig steenen treden werden opgeleid
om de slaapkamers te zien.
„U begeert bet beste vertrek, niet waar
madame de gravin?" vroeg de man van het
hotel, die iets scheen te zijn tusschen een
gerant en een oberkellner, en een hooge
borst zette achter een overhemd dat het
meeste leek op klaverentien. „Ja, ik wist
het wel, genadige madame. U en uw ge
volg krijgen ter uwer beschikking onze
cham'bres de luxe."
Bij deze woorden wierp hij een deur open
en verzocht ons met een plechtig handge
baar te willen binnentreden.
Mama trad binnen, snakte naar adem,
wankelde en sloeg met de handen in de
lucht, terwijl Maida en ik haar volgend in
een schaterlach uitbarstten..
Het had niet kouder en muffer kuunen
zijn in 's mians familiegraf 1
Maida vloog naar een der twee ramen,
die diep in den dikken muur stonden en
waarvan veel licht benomen werd. door een
steenen balkon. Blijkbaar was het herme
tisch gesloten evenals .het andere, waaraan
ik te vergeefs rammelde. Klaverentien leek
wel beleedigd toen wij hem smeekten iets
ope:, te zetten .alles open te zetten, en
blijkbaar met weerzien opende liij een ven
ster. „De dames zullen het koud hebben,"
waarschuwde hij, „het is geen weer om de
buitenlucht naar binnen te laten komen. Dat
doen wij zomers."
„Zijn de ramen .al dien tijd niet open ge
weest?" vroeg Maida.
„Neen, mademoiselle. Zoover i'k weet,
niet."
„Zeg hem ons andere kamers te laten
zien," verzocht mama, die niet meer Fransch
kan spreken dan een poes, ofschoon zij te
Cap Martin eiken dag van een jongen,
mooien heer les kreeg a 5 gulden pea- uur.
„Dit is de eenig© die voor de dames ge
schikt is," zeide Klaverentien. „De andere
onbezette kamer moeten wij voor de heeren
houden."
De gedachte welke kwelling het voor onze
t-wc© mannen moest zijn den prins tot ka
mergenoot te hebben, schonk mij eensklaps
de kracht om alle mogelijke ontberingen te
dragen, maai- mama, wier gevoel voor hu
mor minder ontwikkeld is, klaagde dat zij
ziek worden en waarschijnlijk kinderpokken
krijgen zou.
„Een heelen nacht met ons: drieën in deze
kamer," kermde zij. „Wij zullen het hotel
nooit levend verlaten."
Op dit oogenblik verscheen sir Ralph aan
de deur, voorzichtig om het hoekje glurend
en in eeti oogwenk al de ellende begrijpend.
„Het. spijt mij vreeselijk," zeide hij.
Terry is beneden en wij vinden ons beiden
afschuwelijke ploerten ofschoon wij hopen
dat u gunstiger over oms denkt. Hij zal
de andere hotels rond gaan om te zien of er
wat beters is, dus laten wij op zijn terug
komst wachten om te beslissen."
„Wij, drie vrouwelijke wezens, stonden
daar en roken allerlei min lekkere geurtjes
en verbeeldden ons er nog meer te ruiken,
terwijl sir Ralph zich uitsloofde om Klave
rentien wat aan het verstand te brengen met
een vuur of ons aller leven er van afhing.
Het sermoen duurde ongeveer tien minuten,
ofschoon het on® een jaar toescheen en daar
stondi meneer Barrymore's slanke gestalte in
het donkere portaal.
„Er is niets beters te krijgen," deelde hij
mede. „De diames zouden per trein naar
Alessandria kunnen gaan met Dalmar-Kalm,
wieu het zeer zeker een groot genoegen zal
zijn u te mogen begeleiden."
„Wat, meneer Automobiel-Micawber ver
laten?" viel ik in. „Nooit 1 Wij zijn geen
van drieën gebrekkige oude vrouwen, is het
wel, mama, die zich door wat bezwaren la
ten afschrikken?"
„Neen," zeide mama. „Wie weet hoe
boe aardig wij het ten slotte nog vinden.
In elk geval kunnen ze 'hier vuur aanleggen,
dan maakt het minder den indruk als lo
geerden wij in ons eigen graf."
De gedachte alleen aan vuur wekte one op
toen wij gezamenlijk naar de salie a man.ger
gingen, waar de prins was heen gegaan om
koffie te bestellen. Meneer Barry more wil
de niet blijven, verlangend zoo spoedig mo
gelijk terug te keeren naar zijn motor dien
hij bij een werktuigkundige had gelaten.
Den geheelen nacht zou de werkplaats- open
blijven, waai- bij een nieuwe cone ikon sme
den. Joseph was ergens anders aan heb
werk en beide automobielen zouden den vol
genden morgen gereed zijn.
Hoe vermoeiend! voor u I Eerst den, heelen
dag rijden en dan den ganschen nacht wer
ken, zeide Maida. Wat mij betreft, wil ik
liever een dag langer hier blijven.
„Iseen, neen., dank u, liet is niets," ver
zekerde de Chauffeulier. „Maak u niet be
zorgd om mij."
Toen groette hij anet een. vriendelijken
glimlach eu verdween..
De koffie was zoo goed dat onze stemming
aanmerkelijk verbeterde. Wij besloten het
noodige uit te pakken, en, dan bij wijze van
tijd passeer ing t'e gaan wandelen.
Wordt vervolgd.