Mijn Vriend de Chauffeur. I'. 11. Eerste Blad. 9de Jnargang. Zaterdag 11 Juni 1910. BUITENLAND. FEUILLETON. AMERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per po3t 1.50 Afzonderlijke nummert - 0.05. r j Cou an verschyn dagelijks behalv op Zon* en Feest dagen. Advertentiëntnededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f 0.50. Blke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents by vooruitbetaling Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement. Eene circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgevingen. STEMMING. De Burgmeester der gemeente Amersfoort brengt ter openbare kennis, dat de stemming ter vervulling van 4 plaatsen in de Provinciale Sta. ten van 'Utrecht, in het kiesdistrict Amersfoort, 7.al plaats hébben op Vrijdag, den 17. Juni 1910, van des voormiddags acht tot des namiddags vijf uur. Candida ten zijn: A. J. BICKER GAiARTEN. K. VAX DER BORG. 1). GERRITSEN. H. C. A. 1>E JONG. W. VAN KLOOSTER. Dr. A. J. A. THOMAS. A. M. TROMP VAN HOLST. Voider worden de ingezetenen herinnerd aan den inhoud van artikel 128 van het Welhoek van Strafrecht, luidende: Hij, die opzettelijk zich voor een ander uit. gevemie, aan eene krachtens wettelijk voorschrift uitgeschreven verkiezing deelneemt, wordt ge- stiaft met gevangenisstraf van ten hoogste één, jaar. Amersfoort, den 9den Juni 1910. De Burgemeester voornoemd, UI J TIERS. KIESRECHT. Do Burgemeester der gemeente Amers foort brengt, met het oog op de aanstaande stemming ter verkiezing van 4 leden van dé Provinciale Staten van Utrecht, aan belang hebbenden in herinnering liet bepaalde bij de artikelen 57, 58 en 154 der Kieswet, lui dende Art 57. Personen., bij wie en bestuurders van 'bij«onidere ondernemingen en instellin gen, waarbij mailmen, dlie den le©lfcijid' van vijf en twintiig jaren hébben bereikt, in dienstbetrekking zijn, zijn., voor zoover niet bij algeimeenen maatregel van bestuur vrij stelling is verleend, 'verplicht te zorgen, dat ieder van dezen, die bevoegd; is tot de keuze mede te wenken, gedurende (ten 'minste twee achtereenivoJgemde uren tusscihen acht uren des voormiddag» en vijf uren des namiddags daartoe geiegenheid vdnde. Art 58. Personen en bestuurders, in het voorgaand artikel beidoeld, zijn, voor zoover arbeid wordt verricht dn fabrieken of werk plaatsen verplicht te zorgen, dat in het ar- beklé lokaal, en zoo ver er meerdere anbeids- lokaien zijn, in .liet grootste of wel in meer dan één arlbeidslok-aal, gedurende twee werkdagen vóór en op den tob stciniiming bepaalden tijd op eene ziehtlbare wijze is opgehangen eene door hen of van. hunnent wege onderteekende lijst, de uren in het voorgaand artikel (bedoeld, vermeldende, voor elk afzonderlijk of groepsgewijze of voor allen gezamenlijk. Art. 154. Overtreding van de artt. 57 e'i 58 dezer wet wordt gestraft met hechtenis van. ten hoogste veertien dagen of geld boete van ten hoogist© vijf en twintig gulden. Bovenbedoelde algemeene maatregel van bestuur, welke is vastgesteld bij Konink lijk 'besluit van 24 Mei 1901 (Staatsblad no. 109) luidt als volgt Art. 1. Vrijstelling wordt verleend aan de in art. 57 der Kieswet bedoelde perso nen en 'bestuurders van bijzondere instellin gen en ondernemingen ten aanzien van. bij hen in dienstbetrekking zijnde personen! welke uithoofde van die dienstbetrekking op den dag der stemming tusschen de in vermeld artikel genoemde tijdstippen niet gedurende twee achtereenvolgende uren ver toeven. in de gemeente, op welker kiezers lijst zij voorkomen. Art. 2. Vrijstelling, als omschreven in het voorgaand artikel wordt voorts verleend aan geneeskundigen en apothekers ten aanzien van bij hen in dienstbetrekking zijnde per sonen, alsmede aan personen en bestuurders Van bijzondere instellingen en 'ondernemin gen' ten aanzien van bij hen in dienstbetrek king zijnde ziekenverplegers. Amersfoort, den 9. Juni 1910. De Burgemeester voornoemd, WUIJTIERS. Politiek Overzicht. Het Kreta-vraagstuk. De Turksche minister van buitenlandsche zaken heeft een paar dagen geleden, toen hij op zijne terugreis naar Konstantinopel zich te Weenen ophield, in een gesprek met een redacteur van het Premdenblatt het Kreta-vraagstuk ,,een donker punt" genoemd. Dat is het en dat zal het blijven, want hoe aan deze kwestie eene oplossing kan worden gegeven, die de eene partij voldoet zonder de andere voor het hoofd te stooten, is eene vraag, die men haast gelijk kan stellen met die van het vin den van de kwadratuur van den cirkel. Koning George van Griekenland schijnt zijn laatste verblijf in Londen besteed te hebben om op het gemoed te werken van zijn neef, den nieuwen Koning van Enge land. De vooruitzichten zijn voor hem zeer ongunstig; zijn troon staat wankel en als in Kreta de zaken niet gaan naar Grieken- lands wensch, dan is er veel kans, dat het Grieksche volk met hem doet" wat het in dertijd met zijn voorganger, den prins uit liet Beiersehe huis, heeft gedaan, die op een goeden dag uit het land is gezet. De Engel- sche Koning, met zijn lot bewogen, heeft een goed woord gedaan voor zijn oom bij zijne regec-ring, en de uitwerking daarvan is te bespeuren in de gewijzigde houding van Engeland in den raad der beschermers van Kreta. Koning George heeft daardoor weer eenigen moed gevattegenover een me dewerker van de Neuo Freie Press© heeft hij zich uitgelaten, dat. de meest logische op lossing van de Kreta-kwestie zou zijn de vereenighig van het eiland met het nationale moederland. Van het Grieksche standpunt is dit volkomen verklaarbaar. Maar dat is niet het standpunt, dat hier den doorslag geeft. „Griekenland komt te laat of te vroeg", schrijft de Neue Freie Presse. „Te laat om dat het tegenwoordige Turkije, in tegen stelling tot het vroegere, gewelddadige in breuken niet verdraagt en zeker de uiterste consequentie» zou trekken, wanneer de al geheel© afscheiding van Kreta zou worden beproefd. De Jong-Turksche politiek heeft haar wortel in den nationalen trots van de mohammedaansche Turken. Wanneer dit ge voel wordt gekrenkt en de in Kreta wo nende mohammedanen worden prijsgegeven, dan kraakt de grondwet in hare voegen en dreigt er eene namelooze verwarring. De vereeniging van de Kretensers met de Grie ken is daarom eene vraag van oorlog en vrede voor geheel Europa. Daarom kan de politieke sentimentaliteit, die voortkomt uit het beste wat in ons hart ligt, zich hier zoo moeielijk gehoor verschaffen. „Kreta is zonder oorlog niet te krijgen. De Grieken zijn niet sterk genoeg om hem te voeren, en zouden daarbij nationale be langen, die van nog meer gewicht zijn, aan een zeer ernstig gevaar blootstellen. Wie kan zeggen of niet de uitbarsting van een oorlog tus6chcn Turken en Grieken de gis ting in Sofia nog meer zou verscherpen en het Macedonische vraagstuk, dat juist de Grieken om het leven gaat, weer zou op werpen? De Grieken komen te laat of te vroeg. Te laat omdat Kreta veel bloed zou kosten, en te vroeg omdat van de ontwik keling die zou toelaten van Turkije als van een artisjok het eene blad na het an dere af te nemen, nu niet een6 liet begin is te zien. Kreta is niet met inkt te verove ren en ook niet door familiebetrekkingen in vorstelijke huizen. Naar verluidt, wenscht de nieuwe Koning van Engeland eene oplos sing, die de Grieksche dynastie tegenover het volk niet blootstelt maar steunt. Maar de Turksche veld'heeren en staatslieden hebben thans met eene volksstemming te rekenen, die zich om hoofeche overwegin gen weinig bekommert. Van onderen ge schoven en zelfs bedreigd, moeten zij 6terk zijn. Daarom is Kreta slechts te krijgen voor hem, die het met het zwaard haalt. Kun nen de Grieken dat doen? Zeker niet. Jxreta laat zich niet door politiek gebedel winnen. Wie het niet kan veroveren, die zal het niet hebben." Als uiting van de volksstemming in ur- kije verdient de aandacht de boycotbewo- ging, die in Turksche havensleden tegen Grieksche schepen in gang is. Een paar jaren geleden 'bij de Bosnische annexatie- crisis, heeft Oostenrijk-Hougarije den last, die daaraan verbonden is, ondervonden. Do uitvoor van goederen uit Oostenrijk-Hon- garije naar Turkije werd toen geboycot. Schepen onder Oosbenrijbsck-Hongaarscho vlag, die naar Konstantinopel, Saloniici, Smyrna of andere Turksche havens kwa men, werden niet gelost. De sjouwers wei gerden, onder leiding van hun hoofd Kerim Agha, hulp te verleenen bij het lossen en de Oostcnrijksch-Hongaareche schepen wa ren gedwongen met hunne vrachten weer weg te gaan. De sjouwers handhaafden den boycot schijnbaar vrijwillig, maar in w r- kelijlclteid niet zonder overleg met do Turk sche staatslieden, die zich van dit middel van pressie bedienden om de monarchie tot coucessiëu aan Tux-kije te bewegen. Toen do monarchie zich met Turkije had verstaan over de inlijving van Bosnië, hield de boy cot op. In het vorige jaar reeds begon eene boy cotbeweging tegen Griekonland. De sjou wers, hamals genoemd', weigerden goede ren te lossen uit Grieksche schepen. Nu her haalt die beweging zich onder den indruk van de gebeurtenissen op Kreta. Wanneer zij zich krachtig doet gelden, dan kan zij voor Griekenland bedenkelijke gevolgen hebben. Wel 16 de Turksche uitvoer naar Griekenland ongeveer dubbel zoo groot als de Grieksche uitvoer naar Turkije; de ver houding is 13 millioen tegen 6 millioen Maar Griekenland zal het toch zeer voelen, wanneer het in zijn uitvoer wordt belem merd. Bovendien moet de Grieksche scheep vaart lijden. Van meer beteekeuis is echter nog de schade, die de talrijke in Turkije levende Grieksche kooplieden zou moeten treffen door den 'binnenlandschcn en plaat selijken boycot. Ook hieruit blijkt, dat het moderne Turkije een machtfactor is, waar mee moet worden gerekend. Het laat zich niets ontnemen, en het volksgevoel komt met- allen nadruk in verzet, tegen elke toe gevendheid in zaken, die met het Turksche gebiedsbozit en met de mohammedaansche minderheden in verband staan. De boycot is een gevaarlijk volkswapen in de kwestiën van de buitenlandsche politiek geworden. Duitschland. Op de infterpellatiën in het Pruisische huis van afgevaardigden over de Borromeus- encycliek is geen debat van beteekeuis ge volgd. De afgevaardigde Herold legde eene korte verklaring af namens het- centrum, hierop neerkomende, dat het weigerde in eene politieke vergadering een stuk, dat van den Paus is uitgegaan, handelend over ker kelijke zaken, te bespreken. De vrijzinnige Gv&sling noemde dit zwij gen van het centrum welsprekend', omdat er uit bleek, dat het ceuitrum rekening hield, met de conservatieve vri&uden. Op deze vrieindischlap tusschen conservatieven en centrum ging deze spreker ver-der nog wat dioor, om er op te wijzen, diat dé pro- testantsche aanhangers van de conservatie ven dit onaangenaam begonnen te vinden, omdat de conservatieve pblitiek het cen trum had gemaakt tot de partij, die den doorslag gaf. Daarna werd een voorstel tot sluiting van het debat aangenomen met de stemmen van de conservatieven tegen die linkerzijde, terwijl het centram, door zicb te onthouden, aan de conservatieven de meerderheid verschafte. Dit gaf aanleiding tot pro toeten van links, omdat daardoor de gelegenheid werd ontnomen t© zeggen wat men had willen zeggen over de verklaring van den rijkskanselier. Ben conservatief zei de tot moti veering van liet voorstel om bet diebat te sluiten, diat men daarmee had willen beletten, dat de socialistische afge vaardigde Hoffman, di© nu aan de beurt was, aan het woord kwam. omdat dan de debatten door een wanklank zouden zijn ge stoord. Hoffmann, die bekend staat als de „tien geboden Hoffmann", noemde dit een misselijke uitvlucht, welke uitdrukking, de voorzitter wel wat onvriendelijk achtte tegenover een afgevaardigde. Engeland. Londen, 10 J u n i. Sir Charles Har- dinge, permanent vice-minister van buiten landsche zaken, is benoemd tot onderkoning van Indië. De Engelecho fiscus ie druk bezig mot het innen van de achterstallige inkomstenbelas ting. Op hot oogcnlblik heeft de schatkist dan ook een tegoed van 19.988.683 bij de bank van Engeland, tegen 6.808.690 op denzelfdon tijd van het vorige jaar. Southampton, 10 Juni. Roo sevelt en zijne familie zijn met het stoom schip Kaiserin Auguste Victoria naar New- York vertrokken. Tn een schrijven aan den mayor betuigde hij zijn dank voor de hartelijke ontvangst, die hij in Engeland heeft genoten. Denemarken. Kopenhagen, 10 Juni. Voor het Rijksgeredhtshof zette heden het Openbaar Ministerie zijn requisitoir voort betreffende de 'bedriegerijen van Alberti. Hij besloot met te zeggen Christensen 'hield de oogen voor alles gesleten wat voor een optreden tegen Alberti pleitte. Deze struisvogelpoli tiek, deze tegenstand tegen elk onderzoek, het opkomen van Christensen voor Alberti en eindelijk de onderscheiding dozen bij zijn aftreden verleend, doen de straf baarheid van Christensen als ontwijfelbaar voorkomen. De zitting van het gerechtshof is tot Maandag verdaagd. Noorwegen. Het besluit van het storting tot invoering van het algemeen kiesrecht- voor vrouwen bij verkiezingen voor de gemeenteraden heeft, zooals wij hebben bericht, tot een© partieel© regeeringscrieis geleid. De mdmister Archaa- der, die de-zen „sprong in het duister" niet heeft willen meedoen, is afgetreden. De an dere ministers zijn aangebleven, ofschoon ook zij hadden gewensclit, dat het besluit zou zijn verdaagd tot 1911, om in liet najaar van dit jaar nogmaals eene proef te nemen met het beperkt vrouwenkiesrecht, dat reeds bestond. De beteekeuis van dit besluit blijkt uit de navolgende cijfers, die in 't licht stellen welke macht de vrouwen daardoor hebben gekregen. Tot dusver stonden 240.000 kie- zertssen tegenover 430.000 kiezere. Voortaan zal men 490.000 kiezeressen hebben en slecht6 430 000 kiezere. Inzonderheid in do groote steden is de machtsuitbreiding van de vrouwen van beteekeuis. In Ohristiauia b.v. heeft men nu 21.400 stemgerechtigde vrouwen en 38.300 stemgerechtigde mannen. De nieuwe wet echter geeft aan 52.300 vrou wen het kiesrecht en legt dus de groote meerderheid en daarmee de macht in hare handen. Van de 250.000 nieuwe kiezeressen betalen slechts ongeveer 72.000 ©en kleine belasting. In het Odelst-ing werd mét 1 togen 10 stemmen tot dadelijk© invoering van het al gemeen kiesrecht voor vrouw, in het lag- tin gh met 24 tegen 7 stemmen. Hot storting heeft zich dus met eene meerderheid van vijf zesden voor het algemeen vrouwenkiesrecht voor de gemeenten uitgesproken Dit doet verwachten, dat het besluit van de constitu tioneel© commissie om aan de vrouwen, voor de politieke verkiezingen het stemrecht te verleenen, zal worden aangenomen. Daar door ztouden de vrouwen ,die bot dusver slechts eene invloedrijk© minderheid waren, de meerderheid worden, dlie ook bij d© ver kiezingen voor het storting den doorslag geeft. Italië. Rome, 10 Juni. De Kamer heeft goedgekeurd, dat de tweejarige dienst bij het leger spoedig zal worden ingevoerd. Rusland. Petersburg, 10 Juni. De Rijks- doema heeft het wetsontwerp betreffende Finland in zijn geheel aangenomen met 264 stemmen tegen 23 van Octobrisrten, uit wier naam Gljobow verklaarde, dat de Octo- 'bristen de noodzakelijkheid erkennen van een algemeene rijkswet- over. de zaken, die Finland en liet Rijk gezamenlijk betreffen, onder voorwaarde echter, dat de volkomen zelfstandigheid van Finland in zijne binnen- 1 and sc he aangelegenheden gehandhaafd blijft. Het wetsontwerp in den aangenomen vorm is zonder eenigen twijfel met deze voorwaarde in strijd. Naar het Eng élsch 67 VAN C. N. en VV. M- WILLIAMSON. Tot mijn blijdschap reden wij Verona binnen door de mooiste poort die wij nog gezien luadklen, want, ofschoon meneer Bar rymore dé stad' noemde: „een behaag lijk verblijf, waar de groote reizigers dezer wereld op hun doorboclït gedenklt-eekienen hebben achiterg-ellaten," bezat z© voor mij een veel grooter beteekenis. Zij was de bakermat der romantiek, want daar immers was het- „Tehuis" van Julia en Romoo? De poort en de prachtige, oude getande brug van donkerrooden steen, zoo heerlijk barmond eeuend mét het helder, groenachtig water dar zachlti vtoöllfavflioedenide Btiisch, vormden een waardige inleiding tot dé sehoonhedlen der s-tad. En telkens, bij het indraaien van een der oude, nauwe straten ondervond ik een nieuwe vtreugjcïe. Wat zon het aanschouwen van deze door den tijd vier weerde steenen fayadés met de ge goten bogen van terra-cotta, omlijstend het oper lofwerk van de groene luiken, een rijke bron v,an leering kruiiimiein zijn voor de moderne architecten 1 Langzamerhand geraakte, ik in een soort geestvervoering alsof ik naar ben loflied had geluisterd!, -dóór ©en meesterhand op één kerkorgel gespeelldl. Met geen wioo-rd. had ik uitdrukking aan mijn gevoelens kun tien geven., maar toevallig keioen meneer Barrymore en ik elkaar aan, toen hij ons op de „piazza" bracht waar Dante'. l.u r eer blikt op de tomben van het geslacht der Scaligers. Hij glimlachte en knik." me toe: „Ja, ik weet- het. Ik heb liet zelfde gevo-ell als ik hier klom meer >g in Venetië." „Wat gevoel ik dan?" vroeg ik inwendig glimlachend. „O, zoo'n beetje alsof uw zi©l uw lichaam had verlaten en een. bad genomen in een bergstroom, nadat u zwoegend in zonneschijn en. stof een. eind: moeilijken le versweg hiadlt afgelegd!. Is het niet zóó?" „Ja. Dianlk u." En wij schenen elkaar zoo goed te begrijpen dat het mij haast schrik aanijoog, „Ik begeer al deze straten te bezitten,' zeide Beechy met droomerige stem. „En vooral de oude marktplaats met- die zon derlinge, antieke fontein en dé tentjes on der de rood© pnrapluies, precies schar!a ken paddenstoel emMama, hoblb u geld ge mo-eg bij u om ze vioor mij te koopein., en zoo als kinldlersp&elgoed! tussenben, gedroogd mos in. een groote dioos te Haten inpakken en naar Denver verzenden?" „Van gediroogjd mos gesproken; al deze bekoorlijke oude kerken en paleizen en mo num'enten zien er uit, alsof bet. verleden hou met een soort doorzichtig boommos had bedekt," merkte ik op, mij meer tot meneer Barrymore wienjdienid dan tot Bee chy. „En het verhoogt hun schoonheid evenals eeti sluier - "dé schoonheid een-er bruid verhoogjt." „Of di© eener nionl" vpegde Beechy er bij. Ik begrijp niet waarom zij in den» laatsten tijd dergelijke dingen zoo dikwijle zegt. Toch kan het geen kwaad mij aan mijn roeping, te herinneren, al overvalt mij- dan ook voor een korten tijd oen koud,- troo&telioos gevoel. Zelfs bij het geheel© gezelschap schijjnén -dlie toespelingen eten- wee-moedige stemming te wekken.. In elke straat verzochten wij dirio- of. viermaal den Ghlauffeatlier stil te houden om het eeai of anjdei* te bekijken een- poort van beweegbaar ijzerwerk die zelfs Ruskin zou hebben bewonderd, de ingang van een kerk, de wonderfraaie ramen van een bouwvallig paleis; eenskiap6 echter verlangde ik naar lietTnotel waar wij zouden iof-eieren, om na de lunch op ons gemak de bczi eins waardigheden te gaan. bezichtigen. Het hotel, eenmaal e©n paleis, bleek ver rukkelijk te zijn, en daar te kunnen ver toeven w-as oen genot op zichzelf. De prins wachtte ons op ditmaal had de motor aan zijn reputatie beantwoord' en geza menlijk lunchend, maakten, wij plannen voor den namiddag. Al's gewoonlijk wia-s hij blasé. Wiat- een. Verschil mot meniee-r Barrymrore, dito da. best* dingen in Italië -evén dikwijls heeft gezien als prins Dalnvar-Kalm, zonder ze ooit moe te worden; integendeeleiken, keei ontdekt hij er nieuwe bekoorlijkheden, iu. De prins begon met de mededeeling dat Verona hem verveelde, maar het was ©en uitstekende géllegenlueid om te slapen „Dat is ten minste mijn idee," zeide tante Kalhryn, die haar plannen'altijd' re gelt naar de zijne. „Ik neem aan V-erona gezien te hebben en ga nu wat rusten. La ter zal .ik mogelijk in de hal ©enige brie ven schrijven." Ik beschouwde dlit als een wenk-.aan den. prins; niet heel vriendelijk van mij, té minder daar ik haar misschien verkeerd beoordeelde. Trouwens, waarom zou zij, hem geen wenken geven als dat haar goed dunkt? Hij wios st-eed!s vol attenties voor haar, ofschoon het mij voorkwam dat zij de laatslt© dagen niet zoozeer in; „eikaars zakken" waren. om Beechy'g woorden to gebruiken als te voren. Naar het scheen mioosten er ©enige kleine reparaties aan. de automobiel ge beuren; iets aan kettingen, smeer toestel ïen en meer dergelijke dingen, met ',k \x: voldoende om beslag te leggen op den tijd van metajeer Barryanore. Sir Ralph, bood echter aan Beechy on mij t© geleiden waarheen wij wenscht-eai te gaan. Geluk kig werd mijn- vermoeden, dat de prins zou vei langen ons te vergezellen, niet bewaar heid. Wij raadpleegden de reisgidsen tot- we niet meer wisten wat te kiezenaan t wee duigen evenwel hield ik vast. Wij haddon Romeo's schilderachtig huis bewonderd, en nu begeerde ik te- zien waar Julia had ge woond en. waar ze was begraven. „Do prins beweert dat- het allemaal on zin is," viel tante Kathryn mij in de rede. „Gaf misschien een groot familieschandaal ten tijde van Shakespeare al aanleiding tot het verhaal zelf; wat betreft- de huisjes en het graf bestaat er geen enkele ver trouwbare aanwij. „Het is werkelijk schandelijk!" riep Beechy, met béide handen haar ooren be dekkend. „Schandelijk van u zoowel al» van den prins. Het is even slecht als wan neer u hét zich tot plicht stelde mij te overtuigen,, diat er geen Santa Claus was. Uw woorden zouden geen indruk op me maken, want er is een Santa Claus. Ik za' het nog gelooven als ik zeventien ben, en ik geloof ook aan de Romeo'6 en Ju lia's huizein." Toen wij zij, sir Ralplh en ik Julia's huis naderden, hield Beechy haar pas i'm, en- zoo als zij daar stond met haar handen op haar rug, haar hoofd! achter over om omhoog te kunnen kijken en haar lange vlechten heen en weer slingerend halverwege luaar korte japon, zag zij er on- gejoofélijk modern en Amonikaansch uit. ,,In die dagen werden dér gelijk© gebeurte nissen niet te boek gedteld," zei zo op epijhigen toon, „dus was Shakespeare ver plicht te ven trouwen op het hooren-zeg gen en de een of den an'der moet hem een groote jokkernij op den mouw hebben ge speld. Ik geloof dat Julia werkelijk visite was bij een- tante toen zij Romeo het eerst ontmoette, maar 6tel je voor een meis je, nog in het bezit van haar verstand, dat van een balkon op de bovenste verdieping van een hoog huis gilt tot een minnaar, oni niet te spreken van een geheimen min naar trouwens in heel Verona zou er geen touw genoeg geweest zijn, om een ladder voor Romeo te maiken.' Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1910 | | pagina 1