Mijn Vriend de Chauffeur.
I'. 11. Eerste Blad.
9de Jnargang.
Zaterdag 11 Juni 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per po3t 1.50
Afzonderlijke nummert - 0.05.
r j Cou an verschyn dagelijks behalv op Zon* en Feest
dagen.
Advertentiëntnededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Blke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents by vooruitbetaling
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement. Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
STEMMING.
De Burgmeester der gemeente Amersfoort
brengt ter openbare kennis, dat de stemming ter
vervulling van 4 plaatsen in de Provinciale Sta.
ten van 'Utrecht, in het kiesdistrict Amersfoort,
7.al plaats hébben op Vrijdag, den 17. Juni 1910,
van des voormiddags acht tot des namiddags vijf
uur.
Candida ten zijn:
A. J. BICKER GAiARTEN.
K. VAX DER BORG.
1). GERRITSEN.
H. C. A. 1>E JONG.
W. VAN KLOOSTER.
Dr. A. J. A. THOMAS.
A. M. TROMP VAN HOLST.
Voider worden de ingezetenen herinnerd aan
den inhoud van artikel 128 van het Welhoek van
Strafrecht, luidende:
Hij, die opzettelijk zich voor een ander uit.
gevemie, aan eene krachtens wettelijk voorschrift
uitgeschreven verkiezing deelneemt, wordt ge-
stiaft met gevangenisstraf van ten hoogste één,
jaar.
Amersfoort, den 9den Juni 1910.
De Burgemeester voornoemd,
UI J TIERS.
KIESRECHT.
Do Burgemeester der gemeente Amers
foort brengt, met het oog op de aanstaande
stemming ter verkiezing van 4 leden van dé
Provinciale Staten van Utrecht, aan belang
hebbenden in herinnering liet bepaalde bij
de artikelen 57, 58 en 154 der Kieswet, lui
dende
Art 57. Personen., bij wie en bestuurders
van 'bij«onidere ondernemingen en instellin
gen, waarbij mailmen, dlie den le©lfcijid' van
vijf en twintiig jaren hébben bereikt, in
dienstbetrekking zijn, zijn., voor zoover niet
bij algeimeenen maatregel van bestuur vrij
stelling is verleend, 'verplicht te zorgen, dat
ieder van dezen, die bevoegd; is tot de keuze
mede te wenken, gedurende (ten 'minste twee
achtereenivoJgemde uren tusscihen acht uren
des voormiddag» en vijf uren des namiddags
daartoe geiegenheid vdnde.
Art 58. Personen en bestuurders, in het
voorgaand artikel beidoeld, zijn, voor zoover
arbeid wordt verricht dn fabrieken of werk
plaatsen verplicht te zorgen, dat in het ar-
beklé lokaal, en zoo ver er meerdere anbeids-
lokaien zijn, in .liet grootste of wel in meer
dan één arlbeidslok-aal, gedurende twee
werkdagen vóór en op den tob stciniiming
bepaalden tijd op eene ziehtlbare wijze is
opgehangen eene door hen of van. hunnent
wege onderteekende lijst, de uren in het
voorgaand artikel (bedoeld, vermeldende,
voor elk afzonderlijk of groepsgewijze of
voor allen gezamenlijk.
Art. 154. Overtreding van de artt. 57 e'i
58 dezer wet wordt gestraft met hechtenis
van. ten hoogste veertien dagen of geld
boete van ten hoogist© vijf en twintig gulden.
Bovenbedoelde algemeene maatregel van
bestuur, welke is vastgesteld bij Konink
lijk 'besluit van 24 Mei 1901 (Staatsblad no.
109) luidt als volgt
Art. 1. Vrijstelling wordt verleend aan
de in art. 57 der Kieswet bedoelde perso
nen en 'bestuurders van bijzondere instellin
gen en ondernemingen ten aanzien van. bij
hen in dienstbetrekking zijnde personen!
welke uithoofde van die dienstbetrekking
op den dag der stemming tusschen de in
vermeld artikel genoemde tijdstippen niet
gedurende twee achtereenvolgende uren ver
toeven. in de gemeente, op welker kiezers
lijst zij voorkomen.
Art. 2. Vrijstelling, als omschreven in het
voorgaand artikel wordt voorts verleend aan
geneeskundigen en apothekers ten aanzien
van bij hen in dienstbetrekking zijnde per
sonen, alsmede aan personen en bestuurders
Van bijzondere instellingen en 'ondernemin
gen' ten aanzien van bij hen in dienstbetrek
king zijnde ziekenverplegers.
Amersfoort, den 9. Juni 1910.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTIERS.
Politiek Overzicht.
Het Kreta-vraagstuk.
De Turksche minister van buitenlandsche
zaken heeft een paar dagen geleden, toen
hij op zijne terugreis naar Konstantinopel
zich te Weenen ophield, in een gesprek met
een redacteur van het Premdenblatt
het Kreta-vraagstuk ,,een donker punt"
genoemd. Dat is het en dat zal het
blijven, want hoe aan deze kwestie
eene oplossing kan worden gegeven, die de
eene partij voldoet zonder de andere voor
het hoofd te stooten, is eene vraag, die men
haast gelijk kan stellen met die van het vin
den van de kwadratuur van den cirkel.
Koning George van Griekenland schijnt
zijn laatste verblijf in Londen besteed te
hebben om op het gemoed te werken van
zijn neef, den nieuwen Koning van Enge
land. De vooruitzichten zijn voor hem zeer
ongunstig; zijn troon staat wankel en als
in Kreta de zaken niet gaan naar Grieken-
lands wensch, dan is er veel kans, dat het
Grieksche volk met hem doet" wat het in
dertijd met zijn voorganger, den prins uit
liet Beiersehe huis, heeft gedaan, die op een
goeden dag uit het land is gezet. De Engel-
sche Koning, met zijn lot bewogen, heeft
een goed woord gedaan voor zijn oom bij
zijne regec-ring, en de uitwerking daarvan
is te bespeuren in de gewijzigde houding
van Engeland in den raad der beschermers
van Kreta. Koning George heeft daardoor
weer eenigen moed gevattegenover een me
dewerker van de Neuo Freie Press© heeft hij
zich uitgelaten, dat. de meest logische op
lossing van de Kreta-kwestie zou zijn de
vereenighig van het eiland met het nationale
moederland. Van het Grieksche standpunt
is dit volkomen verklaarbaar. Maar dat is
niet het standpunt, dat hier den doorslag
geeft.
„Griekenland komt te laat of te vroeg",
schrijft de Neue Freie Presse. „Te laat om
dat het tegenwoordige Turkije, in tegen
stelling tot het vroegere, gewelddadige in
breuken niet verdraagt en zeker de uiterste
consequentie» zou trekken, wanneer de al
geheel© afscheiding van Kreta zou worden
beproefd. De Jong-Turksche politiek heeft
haar wortel in den nationalen trots van de
mohammedaansche Turken. Wanneer dit ge
voel wordt gekrenkt en de in Kreta wo
nende mohammedanen worden prijsgegeven,
dan kraakt de grondwet in hare voegen en
dreigt er eene namelooze verwarring. De
vereeniging van de Kretensers met de Grie
ken is daarom eene vraag van oorlog en
vrede voor geheel Europa. Daarom kan de
politieke sentimentaliteit, die voortkomt uit
het beste wat in ons hart ligt, zich hier zoo
moeielijk gehoor verschaffen.
„Kreta is zonder oorlog niet te krijgen.
De Grieken zijn niet sterk genoeg om hem
te voeren, en zouden daarbij nationale be
langen, die van nog meer gewicht zijn, aan
een zeer ernstig gevaar blootstellen. Wie
kan zeggen of niet de uitbarsting van een
oorlog tus6chcn Turken en Grieken de gis
ting in Sofia nog meer zou verscherpen en
het Macedonische vraagstuk, dat juist de
Grieken om het leven gaat, weer zou op
werpen? De Grieken komen te laat of te
vroeg. Te laat omdat Kreta veel bloed zou
kosten, en te vroeg omdat van de ontwik
keling die zou toelaten van Turkije als
van een artisjok het eene blad na het an
dere af te nemen, nu niet een6 liet begin
is te zien. Kreta is niet met inkt te verove
ren en ook niet door familiebetrekkingen in
vorstelijke huizen. Naar verluidt, wenscht
de nieuwe Koning van Engeland eene oplos
sing, die de Grieksche dynastie tegenover
het volk niet blootstelt maar steunt. Maar
de Turksche veld'heeren en staatslieden
hebben thans met eene volksstemming te
rekenen, die zich om hoofeche overwegin
gen weinig bekommert. Van onderen ge
schoven en zelfs bedreigd, moeten zij 6terk
zijn. Daarom is Kreta slechts te krijgen voor
hem, die het met het zwaard haalt. Kun
nen de Grieken dat doen? Zeker niet. Jxreta
laat zich niet door politiek gebedel winnen.
Wie het niet kan veroveren, die zal het
niet hebben."
Als uiting van de volksstemming in ur-
kije verdient de aandacht de boycotbewo-
ging, die in Turksche havensleden tegen
Grieksche schepen in gang is. Een paar
jaren geleden 'bij de Bosnische annexatie-
crisis, heeft Oostenrijk-Hougarije den last,
die daaraan verbonden is, ondervonden. Do
uitvoor van goederen uit Oostenrijk-Hon-
garije naar Turkije werd toen geboycot.
Schepen onder Oosbenrijbsck-Hongaarscho
vlag, die naar Konstantinopel, Saloniici,
Smyrna of andere Turksche havens kwa
men, werden niet gelost. De sjouwers wei
gerden, onder leiding van hun hoofd Kerim
Agha, hulp te verleenen bij het lossen en
de Oostcnrijksch-Hongaareche schepen wa
ren gedwongen met hunne vrachten weer
weg te gaan. De sjouwers handhaafden den
boycot schijnbaar vrijwillig, maar in w r-
kelijlclteid niet zonder overleg met do Turk
sche staatslieden, die zich van dit middel
van pressie bedienden om de monarchie tot
coucessiëu aan Tux-kije te bewegen. Toen do
monarchie zich met Turkije had verstaan
over de inlijving van Bosnië, hield de boy
cot op.
In het vorige jaar reeds begon eene boy
cotbeweging tegen Griekonland. De sjou
wers, hamals genoemd', weigerden goede
ren te lossen uit Grieksche schepen. Nu her
haalt die beweging zich onder den indruk
van de gebeurtenissen op Kreta. Wanneer
zij zich krachtig doet gelden, dan kan zij
voor Griekenland bedenkelijke gevolgen
hebben. Wel 16 de Turksche uitvoer naar
Griekenland ongeveer dubbel zoo groot als
de Grieksche uitvoer naar Turkije; de ver
houding is 13 millioen tegen 6 millioen
Maar Griekenland zal het toch zeer voelen,
wanneer het in zijn uitvoer wordt belem
merd. Bovendien moet de Grieksche scheep
vaart lijden. Van meer beteekeuis is echter
nog de schade, die de talrijke in Turkije
levende Grieksche kooplieden zou moeten
treffen door den 'binnenlandschcn en plaat
selijken boycot. Ook hieruit blijkt, dat het
moderne Turkije een machtfactor is, waar
mee moet worden gerekend. Het laat zich
niets ontnemen, en het volksgevoel komt
met- allen nadruk in verzet, tegen elke toe
gevendheid in zaken, die met het Turksche
gebiedsbozit en met de mohammedaansche
minderheden in verband staan. De boycot
is een gevaarlijk volkswapen in de kwestiën
van de buitenlandsche politiek geworden.
Duitschland.
Op de infterpellatiën in het Pruisische
huis van afgevaardigden over de Borromeus-
encycliek is geen debat van beteekeuis ge
volgd. De afgevaardigde Herold legde eene
korte verklaring af namens het- centrum,
hierop neerkomende, dat het weigerde in
eene politieke vergadering een stuk, dat van
den Paus is uitgegaan, handelend over ker
kelijke zaken, te bespreken.
De vrijzinnige Gv&sling noemde dit zwij
gen van het centrum welsprekend', omdat
er uit bleek, dat het ceuitrum rekening
hield, met de conservatieve vri&uden. Op
deze vrieindischlap tusschen conservatieven
en centrum ging deze spreker ver-der nog
wat dioor, om er op te wijzen, diat dé pro-
testantsche aanhangers van de conservatie
ven dit onaangenaam begonnen te vinden,
omdat de conservatieve pblitiek het cen
trum had gemaakt tot de partij, die den
doorslag gaf. Daarna werd een voorstel tot
sluiting van het debat aangenomen met de
stemmen van de conservatieven tegen die
linkerzijde, terwijl het centram, door zicb
te onthouden, aan de conservatieven de
meerderheid verschafte. Dit gaf aanleiding
tot pro toeten van links, omdat daardoor de
gelegenheid werd ontnomen t© zeggen wat
men had willen zeggen over de verklaring
van den rijkskanselier. Ben conservatief
zei de tot moti veering van liet voorstel om
bet diebat te sluiten, diat men daarmee had
willen beletten, dat de socialistische afge
vaardigde Hoffman, di© nu aan de beurt
was, aan het woord kwam. omdat dan de
debatten door een wanklank zouden zijn ge
stoord. Hoffmann, die bekend staat als de
„tien geboden Hoffmann", noemde dit een
misselijke uitvlucht, welke uitdrukking,
de voorzitter wel wat onvriendelijk achtte
tegenover een afgevaardigde.
Engeland.
Londen, 10 J u n i. Sir Charles Har-
dinge, permanent vice-minister van buiten
landsche zaken, is benoemd tot onderkoning
van Indië.
De Engelecho fiscus ie druk bezig mot het
innen van de achterstallige inkomstenbelas
ting. Op hot oogcnlblik heeft de schatkist
dan ook een tegoed van 19.988.683 bij de
bank van Engeland, tegen 6.808.690 op
denzelfdon tijd van het vorige jaar.
Southampton, 10 Juni. Roo
sevelt en zijne familie zijn met het stoom
schip Kaiserin Auguste Victoria naar New-
York vertrokken.
Tn een schrijven aan den mayor betuigde
hij zijn dank voor de hartelijke ontvangst,
die hij in Engeland heeft genoten.
Denemarken.
Kopenhagen, 10 Juni. Voor het
Rijksgeredhtshof zette heden het Openbaar
Ministerie zijn requisitoir voort betreffende
de 'bedriegerijen van Alberti. Hij besloot
met te zeggen Christensen 'hield de oogen
voor alles gesleten wat voor een optreden
tegen Alberti pleitte. Deze struisvogelpoli
tiek, deze tegenstand tegen elk onderzoek,
het opkomen van Christensen voor Alberti
en eindelijk de onderscheiding dozen bij zijn
aftreden verleend, doen de straf baarheid van
Christensen als ontwijfelbaar voorkomen.
De zitting van het gerechtshof is tot
Maandag verdaagd.
Noorwegen.
Het besluit van het storting tot invoering
van het algemeen kiesrecht- voor vrouwen bij
verkiezingen voor de gemeenteraden heeft,
zooals wij hebben bericht, tot een© partieel©
regeeringscrieis geleid. De mdmister Archaa-
der, die de-zen „sprong in het duister" niet
heeft willen meedoen, is afgetreden. De an
dere ministers zijn aangebleven, ofschoon
ook zij hadden gewensclit, dat het besluit
zou zijn verdaagd tot 1911, om in liet najaar
van dit jaar nogmaals eene proef te nemen
met het beperkt vrouwenkiesrecht, dat reeds
bestond.
De beteekeuis van dit besluit blijkt uit
de navolgende cijfers, die in 't licht stellen
welke macht de vrouwen daardoor hebben
gekregen. Tot dusver stonden 240.000 kie-
zertssen tegenover 430.000 kiezere. Voortaan
zal men 490.000 kiezeressen hebben en
slecht6 430 000 kiezere. Inzonderheid in do
groote steden is de machtsuitbreiding van de
vrouwen van beteekeuis. In Ohristiauia
b.v. heeft men nu 21.400 stemgerechtigde
vrouwen en 38.300 stemgerechtigde mannen.
De nieuwe wet echter geeft aan 52.300 vrou
wen het kiesrecht en legt dus de groote
meerderheid en daarmee de macht in hare
handen. Van de 250.000 nieuwe kiezeressen
betalen slechts ongeveer 72.000 ©en kleine
belasting.
In het Odelst-ing werd mét 1 togen 10
stemmen tot dadelijk© invoering van het al
gemeen kiesrecht voor vrouw, in het lag-
tin gh met 24 tegen 7 stemmen. Hot storting
heeft zich dus met eene meerderheid van vijf
zesden voor het algemeen vrouwenkiesrecht
voor de gemeenten uitgesproken Dit doet
verwachten, dat het besluit van de constitu
tioneel© commissie om aan de vrouwen, voor
de politieke verkiezingen het stemrecht te
verleenen, zal worden aangenomen. Daar
door ztouden de vrouwen ,die bot dusver
slechts eene invloedrijk© minderheid waren,
de meerderheid worden, dlie ook bij d© ver
kiezingen voor het storting den doorslag
geeft.
Italië.
Rome, 10 Juni. De Kamer heeft
goedgekeurd, dat de tweejarige dienst bij
het leger spoedig zal worden ingevoerd.
Rusland.
Petersburg, 10 Juni. De Rijks-
doema heeft het wetsontwerp betreffende
Finland in zijn geheel aangenomen met 264
stemmen tegen 23 van Octobrisrten, uit
wier naam Gljobow verklaarde, dat de Octo-
'bristen de noodzakelijkheid erkennen van
een algemeene rijkswet- over. de zaken, die
Finland en liet Rijk gezamenlijk betreffen,
onder voorwaarde echter, dat de volkomen
zelfstandigheid van Finland in zijne binnen-
1 and sc he aangelegenheden gehandhaafd
blijft. Het wetsontwerp in den aangenomen
vorm is zonder eenigen twijfel met deze
voorwaarde in strijd.
Naar het Eng élsch
67 VAN
C. N. en VV. M- WILLIAMSON.
Tot mijn blijdschap reden wij Verona
binnen door de mooiste poort die wij nog
gezien luadklen, want, ofschoon meneer Bar
rymore dé stad' noemde: „een behaag
lijk verblijf, waar de groote reizigers dezer
wereld op hun doorboclït gedenklt-eekienen
hebben achiterg-ellaten," bezat z© voor mij
een veel grooter beteekenis. Zij was de
bakermat der romantiek, want daar immers
was het- „Tehuis" van Julia en Romoo?
De poort en de prachtige, oude getande
brug van donkerrooden steen, zoo heerlijk
barmond eeuend mét het helder, groenachtig
water dar zachlti vtoöllfavflioedenide Btiisch,
vormden een waardige inleiding tot dé
sehoonhedlen der s-tad. En telkens, bij het
indraaien van een der oude, nauwe straten
ondervond ik een nieuwe vtreugjcïe. Wat
zon het aanschouwen van deze door den
tijd vier weerde steenen fayadés met de ge
goten bogen van terra-cotta, omlijstend het
oper lofwerk van de groene luiken, een
rijke bron v,an leering kruiiimiein zijn voor de
moderne architecten 1
Langzamerhand geraakte, ik in een soort
geestvervoering alsof ik naar ben loflied
had geluisterd!, -dóór ©en meesterhand op
één kerkorgel gespeelldl. Met geen wioo-rd.
had ik uitdrukking aan mijn gevoelens kun
tien geven., maar toevallig keioen meneer
Barrymore en ik elkaar aan, toen hij ons
op de „piazza" bracht waar Dante'. l.u
r eer blikt op de tomben van het geslacht
der Scaligers. Hij glimlachte en knik."
me toe: „Ja, ik weet- het. Ik heb liet
zelfde gevo-ell als ik hier klom meer >g
in Venetië."
„Wat gevoel ik dan?" vroeg ik inwendig
glimlachend.
„O, zoo'n beetje alsof uw zi©l uw
lichaam had verlaten en een. bad genomen
in een bergstroom, nadat u zwoegend in
zonneschijn en. stof een. eind: moeilijken le
versweg hiadlt afgelegd!. Is het niet zóó?"
„Ja. Dianlk u." En wij schenen elkaar
zoo goed te begrijpen dat het mij haast
schrik aanijoog,
„Ik begeer al deze straten te bezitten,'
zeide Beechy met droomerige stem. „En
vooral de oude marktplaats met- die zon
derlinge, antieke fontein en dé tentjes on
der de rood© pnrapluies, precies schar!a
ken paddenstoel emMama, hoblb u geld ge
mo-eg bij u om ze vioor mij te koopein., en
zoo als kinldlersp&elgoed! tussenben, gedroogd
mos in. een groote dioos te Haten inpakken
en naar Denver verzenden?"
„Van gediroogjd mos gesproken; al deze
bekoorlijke oude kerken en paleizen en mo
num'enten zien er uit, alsof bet. verleden
hou met een soort doorzichtig boommos
had bedekt," merkte ik op, mij meer tot
meneer Barrymore wienjdienid dan tot Bee
chy. „En het verhoogt hun schoonheid
evenals eeti sluier - "dé schoonheid een-er
bruid verhoogjt."
„Of di© eener nionl" vpegde Beechy er
bij. Ik begrijp niet waarom zij in den»
laatsten tijd dergelijke dingen zoo dikwijle
zegt. Toch kan het geen kwaad mij aan
mijn roeping, te herinneren, al overvalt mij-
dan ook voor een korten tijd oen koud,-
troo&telioos gevoel. Zelfs bij het geheel©
gezelschap schijjnén -dlie toespelingen eten-
wee-moedige stemming te wekken..
In elke straat verzochten wij dirio- of.
viermaal den Ghlauffeatlier stil te houden
om het eeai of anjdei* te bekijken een-
poort van beweegbaar ijzerwerk die zelfs
Ruskin zou hebben bewonderd, de ingang
van een kerk, de wonderfraaie ramen van
een bouwvallig paleis; eenskiap6 echter
verlangde ik naar lietTnotel waar wij zouden
iof-eieren, om na de lunch op ons gemak de
bczi eins waardigheden te gaan. bezichtigen.
Het hotel, eenmaal e©n paleis, bleek ver
rukkelijk te zijn, en daar te kunnen ver
toeven w-as oen genot op zichzelf. De prins
wachtte ons op ditmaal had de motor
aan zijn reputatie beantwoord' en geza
menlijk lunchend, maakten, wij plannen voor
den namiddag.
Al's gewoonlijk wia-s hij blasé. Wiat- een.
Verschil mot meniee-r Barrymrore, dito da.
best* dingen in Italië -evén dikwijls heeft
gezien als prins Dalnvar-Kalm, zonder ze
ooit moe te worden; integendeeleiken,
keei ontdekt hij er nieuwe bekoorlijkheden,
iu.
De prins begon met de mededeeling dat
Verona hem verveelde, maar het was ©en
uitstekende géllegenlueid om te slapen
„Dat is ten minste mijn idee," zeide
tante Kalhryn, die haar plannen'altijd' re
gelt naar de zijne. „Ik neem aan V-erona
gezien te hebben en ga nu wat rusten. La
ter zal .ik mogelijk in de hal ©enige brie
ven schrijven."
Ik beschouwde dlit als een wenk-.aan den.
prins; niet heel vriendelijk van mij, té
minder daar ik haar misschien verkeerd
beoordeelde. Trouwens, waarom zou zij,
hem geen wenken geven als dat haar goed
dunkt? Hij wios st-eed!s vol attenties voor
haar, ofschoon het mij voorkwam dat zij
de laatslt© dagen niet zoozeer in; „eikaars
zakken" waren. om Beechy'g woorden
to gebruiken als te voren.
Naar het scheen mioosten er ©enige
kleine reparaties aan. de automobiel ge
beuren; iets aan kettingen, smeer toestel
ïen en meer dergelijke dingen, met ',k \x:
voldoende om beslag te leggen op den
tijd van metajeer Barryanore. Sir Ralph,
bood echter aan Beechy on mij t© geleiden
waarheen wij wenscht-eai te gaan. Geluk
kig werd mijn- vermoeden, dat de prins zou
vei langen ons te vergezellen, niet bewaar
heid.
Wij raadpleegden de reisgidsen tot- we
niet meer wisten wat te kiezenaan t wee
duigen evenwel hield ik vast. Wij haddon
Romeo's schilderachtig huis bewonderd, en
nu begeerde ik te- zien waar Julia had ge
woond en. waar ze was begraven.
„Do prins beweert dat- het allemaal on
zin is," viel tante Kathryn mij in de rede.
„Gaf misschien een groot familieschandaal
ten tijde van Shakespeare al aanleiding
tot het verhaal zelf; wat betreft- de huisjes
en het graf bestaat er geen enkele ver
trouwbare aanwij.
„Het is werkelijk schandelijk!" riep
Beechy, met béide handen haar ooren be
dekkend. „Schandelijk van u zoowel al»
van den prins. Het is even slecht als wan
neer u hét zich tot plicht stelde mij te
overtuigen,, diat er geen Santa Claus was.
Uw woorden zouden geen indruk op me
maken, want er is een Santa Claus. Ik
za' het nog gelooven als ik zeventien ben,
en ik geloof ook aan de Romeo'6 en Ju
lia's huizein."
Toen wij zij, sir Ralplh en ik
Julia's huis naderden, hield Beechy haar
pas i'm, en- zoo als zij daar stond met haar
handen op haar rug, haar hoofd! achter
over om omhoog te kunnen kijken en haar
lange vlechten heen en weer slingerend
halverwege luaar korte japon, zag zij er on-
gejoofélijk modern en Amonikaansch uit.
,,In die dagen werden dér gelijk© gebeurte
nissen niet te boek gedteld," zei zo op
epijhigen toon, „dus was Shakespeare ver
plicht te ven trouwen op het hooren-zeg
gen en de een of den an'der moet hem een
groote jokkernij op den mouw hebben ge
speld. Ik geloof dat Julia werkelijk
visite was bij een- tante toen zij Romeo het
eerst ontmoette, maar 6tel je voor een meis
je, nog in het bezit van haar verstand, dat
van een balkon op de bovenste verdieping
van een hoog huis gilt tot een minnaar,
oni niet te spreken van een geheimen min
naar trouwens in heel Verona zou er geen
touw genoeg geweest zijn, om een ladder
voor Romeo te maiken.'
Wordt vervolgd.