Mijn tad de Chauffeur.
S'. IS. Eerste Blad.
Zaterdag 18 Juni 1910.
HÜÏTEN LAN D.
FEUILLETON.
94' Junrgaugr.
«HERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franeo per post - 1.90
Afzonderlijke nummer; - 0.05.
[h: j C)K an verseh^n dagelijks behalv op Zon- en Feest-
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz., geliere men vóór 11 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C®.
Utrechts.hestraat 1. lntercomm. Telephoonnummer 66.
PBIJ3 DBB ADVEBTINTUN:
Van 1—6 regels f 0.90.
Elke regel meer - 0.10,
Dienstaanbiedingen es aanvragen 95 eents bjj roeruitbetalinf
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bee taan zeer voordoeüae bepalingen tot
hot herhaald adverteeren in dit Blad, bjj abonnement. *i»e
oiroulairobevattende do voorwaardea, wordt op aanvraag
toegezonden.
Aan hendie met 1 Juli
a. s. op dit blad inteekenen,
worden de nummers die ge
durende de maand Juni nog
zullen -verschijnenkoste
loos toegezonden.
Politiek Overzicht
Het Engelsche bestuur
in Egypte.
Over de Engelsche heerschappij in Egypt©
is in het lagerhuis een belangwekkend debat
gevoerd. Do uit nationalistische motieven
voortgekomen moord op Boetros Pacha, het
hoofd van het Egyptische kabinet, heeft met
onmiskenbare duidelijkheid aan den dag ge
bracht, dat het Engelsche gezag in Egypte
te strijden heeft met een grooten tegenzin
van de inboorlingen, die reeds voor de revo
lutie in Turkije bestond piaar daardoor zeer
it versterkt. Hoe meer de Egyptenaren,
dank zij de onder Engelsche heerschappij
aanmerkelijk verbeterde economische om
standigheden van het land, uit hunne vroe
gere ellende zijn opgeheven, des te krachti
ger doet zich het gevoel gelden, dat het Briit-
sche gezag, ondanks alle yoordeelen die men
geniet als onderdeel van het groote wereld
rijk, toch eene vreemde overheersching ie,
die de nationaal voelende Egyptenaar niet
langer mag verdragen, dan totdat hij sterk
genoeg is haar af te schudden. Het gevolg
daarvan is, dab de Engelsche regeering er
ernstig op bedacht moet zijn in het Pharao-
nenland de teugels strakker aan te halen, in
dien zij de nationalistische beweging baas
wil blijven.
De leider van de oppositie, Arthur Bal
four, heeft in het lagorhuis aangedrongen op
snelle en krachtige maatregelen tot heretel
van Engelands geschokt prestige. Het hoofd
van het departement van buitenlandsche za
ken, Sir Edward Grey, heeft daarop van
untwoord gediend. Hij deelde in de eerste
plaats mee, dat tusschen het departement en
zijn vertegenwoordiger in Egypte, Sir El-
don Gorst, geen meeningsverschil bestaat,
Er schijnt dus geen sprake te zijn van eene
varvanging van Sir Eldon Gorst door een
man van de sterke vuist, die als waarschijn
lijk werd aangekondigd.
Daarentegen bevat de rede van den mi
nister eene duidelijke aankondiging, dat de
Egyptische regeering vcortaan de raadgevin
gen uit Londen beter ter harte zal moeten
nemen. Ook Roosevelt, die in zijne bekende
Guildhall-rede ongevraagd aan de Britsche
natie zijn raad over het bestuut van Egypte
had gegeven en daarvoor door Balfour uit
bundig was geprezen, kreeg eene kleine ver-
mauiug. Minister Grey verklaarde die rede
met het grootste genoegen te hebben gele
zen hij kon ook alles onderschrijven wat
de oud-president had gezegd, behalve de
meening, dat de al te groote toegevendheid
jegens de weerspannigen een gevaar was voor
den Britsehen arbeid in Egypte. Dat nu was
echter juist de pointe in Roosevelts rede.
Overigens sprak Sir Edward Grey over
Egypte op soortgelijke wijze, hoezeer niet
z o pessimistisch, als lord Morley voor twee
jaren over Indië. Hij noemde den toestand
ernstig, maar niet zoo ernstig als Balfour
hem had aangeduid. Als een dreigement
klonk de verklaring, dat het Engeland on
mogelijk was zijn werk in Egypte met suc
ces uit te voeren, wanneer er tu&schen de
Engelsche raadgevingen en de wilsuiting van
de Egyptische ministers verschillen beston
den. Daarmee wordt de Egyptische regee
ring met nadruk er aan herinnerd, dat zij
aan de raadgevingen van Engeland gebon
den is. Noodig is het, verouderde voorschrif
ten en regelen uit het bestuur weg te nemeu
De verdragrechten van Engeland mogen
door zulke verouderde bepalingen niet wor
den irt de schaduw gesteld. Ten slotte w;rd
ir.et den ineesten nadruk verklaard, dat En
geland er niet aan denkt Egypte prijs te
geven tn zijn gezag daar vjor g ed heeft ge
vestigd.
De indruk van den krachtigen toon, die
uu in Londen wordt aangeslagen, op de
Egyptische regeering is duidelijk merkbaar
Tegen Wnrdnni, den moordenaar van
Boetres Pacha, zal het recht zijn loop heb
ben hij heeft op geen benadiging te hopen,
nu zijn beroep van het d rodvounis, dat tegen
hem is geveld, is verworpen. De wetgevende
vergadering is binuen de perken van hare be
voegdheid verwezen. Onder den indruk van
de nationalistische beweging had zij eenige
wetsontwerpen, die de regeeriug had inge
diend tot verzekering van de orde, niet wil
len goedkeuren. Het gold hier maatregelen
nopens de behandeling van persprocessen, de
onderdrukking van onwettige geheime ge
nootschappen, en voorschriften betreffende
de handhaving van de tucht in de scholen
tegenover de nationalistische beweging.
De wetgevende raad had deze wetsontwer
pen zoodanig gewijzigd, dat hun doel zou
worden gemist, Maar deze vergadering heeft
slechts eene adviseerende stem de 'regeering
heeft nu zelf de taak van den wetgever ter
hand genomen en deze wetten vastgesteld in
den vorm, zooals zij meent dat voor de hand
having van de orde noodig is.
Duitschland.
In den Reichsanzeiger wordt van de onge
steldheid, waaraan de Keizer nu lijdt, geen
melding gemaakt, hetgeen kan worden be
schouwd als eene bevestiging, dat daaraan
geen beteekenis wordt gehecht.
Van medische zijde wordt aan de Vossi-
sche Zt(g. geschreven, dat gevaar niet ver
bonden is aan deze uitstorting van vocht in
het kni ©gewricht, miaar dat de Keizer zich
©enigen tijd zal moeten ontzien, opdat dit
vocht zich weer zal kunnen verwijderen. De
reis naar Hannover en Hamburg is daarom
opgegeven, terwijl de deelneming aan de
waterfeesten te Kiel nog niet uitgesloten is.
Men zou zich misschien er over verwonde
ren,, dlat een zoo geoefende ruiter als de Kei
zer is, door het rijden eene vochtuitstorting
in het kniegewricht krijgt, maar de Keizer
heeft bijna een half jaar haast nooit het
paard bestegen en bij de laatste exercitie
in Döberitz zich misschien te zeer ingespan
nen, waarbij nog in aanmerking komt, dat
van de ongesteldheid, die ie voorafgegaan,
eene lichte verzwakking van het organisme
is achterbleven. Hoogstwaarschijnlijk staat
het automobdelongelukdat den Keizer vóór
eendgen tijd heeft getroffen, met deze on
gesteldheid in verband, wamt eene aandoe
ning van het kniegewricht blijft meestal on
opgemerkt, zoolang zij niet pijnlijk is, tot
dat eene ongewone inspanning de vocht
uitstorting veroorzaakt. De lijfarts dr. H-
berg behandelt dien Keizer; prof. Baer, die
bij de bloedzweer in consult genomen was,
ie ditmaal nog niet ontboden.
De gewezen staatssecretaris van koloniën
Dernburg heeft van nationaal liberale zijde
een aanzoek gekregen om eene candidatuur
te aanvaarden in 't Saksische district Zscho-
pau-Mariëuberg. Hij he^ft daarvoor bedankt
onder mededeeling, dat hij voorshands niet
politiek werkzaam wil zijn.
De Koningin van Saksen heeft, naar aan
leiding van de Borromeus-encycliek, twee
brieven geschreven, een aan den Pau6 en een
aan den kardinaal -staatssecretaris Merry del
Val. Hij heeft meer dan duizend gel uk wen-
schen met zijne houding ontvangen uit alle
deelen van het binnenland ©n ook uit heb
buitenland.
Als schrijver van die encycliek over den
lieiligen Borromeus wordt in een bericht
uit Rome aangewezen de kardinaal-aartsbis
schop Ferraris van Milaan, een door zijne on
verzoenlijke gezindheid bekende kerkvorst.
Frankrijk.
De Fransche begrootiug van oorlog be
draagt voor 1910 872 millioen frs., d. i.
ongeveer 70 milliceu frs. meer dan het jaar
te voren. De begrooting voor 1911, zoo meent
de Matin te weten, zal omtrent 897 millioen
bedragen, d. i. weer 25 millioen meer dan
de vorige. Bij de vermeerdering van 25 mil
lioen frs. is een millioen voor het aufcomo
bil is me bij het leger.
Het hof van Assises te Parijs heeft den
Russischen revolutionnair Michaël Rips, die
terecht stond wegens poging tot moord op
kolonel v. Kotten, onder-chef van de Rus
sische geheime politie, vrijgesproken.
Als getuige a décharge werd gehoord een
zekere Bakai, vroeger geheim agent van de
Russische politie, thans revolutionnair.
Deze verklaarde, dat het bij de Russische
politie vaste gewoonte is om gevangen ge
nomen revolutionnairen de vrijheid te be
loven, onder voorwaarde dat zij als Russi
sche agents provocateurs in dienst treden
Von Kotten, die na den aanslag, waarbij
hij gewond was, overhaast uit Parijs was
vertrokken, maar gehoor gegeven had aan
de dagvaarding om als getuige te verschij
nen, betwistte, dat de Russische geheime
politie verklikkers onder de revolutionairen
onderhield om hen aan te sporen tot aan
slagen, maar gaf toe, dat zij aangevers als
geheime medewerkers bezoldigde, die soms
wel uit overmaat van ijver misslagen begin
gen.
Op de vraag wat er aan was van de ver
klaring van Rips, dat de politie den revolu
tionairen dankbaar was voor hunne aansla
gen, omdat zij daarvan leefde, antwoordde
voii Kotten„Dat is zeker gezegd. Het
moest bet eekenen, dat de politie van de revo
lutionairen leeft, zooals de dokters van de
zieken leven en de advocaten van de be
klaagden. Zonder zieken en zonder beklaag
den zouden er geen dokters en geen advoca
ten zijn. Zonder terroristen was er ook g%en
politie"
Engeland.
L o n d e n, 17 Juni De eerst© sa
menkomst van d© constitutionneel© confe
rentie heeft heden namiddag in de kamer van
minister Asquitlh in het Lagerhuis plaats
gehad.
Tegenwoordig warenAsquitih, Balfour,
Lord Crewe, Lord Lansdowne, Lord Caw
dor, Lloyd George, BArrell en Austen Cham
berlain.
Meu bericht, dat de beraadslagingen niet
aan beperkende voorwaarden gebonden zijn,
maar als ©trikt vertrouwelijk moeten wor
den beschouwd.
Denemarken.
Kopenhagen, 17 Juni. Het
Rijksgerechtshof heeft vonnis gewezen in
het proces tegen de oud-ministers Christe:-
sen en Sigurd Berg, die vplgens besluit vau
het Folkethiug in staat van beschuldiging
waren gesteld wegens ambtsverzuim, omdat
zij niet waren opgetreden tegen de:i
vroegeren minister van justitie Alberti.
Christensen werd vrijgesproken, Berg ver
oordeeld tot betaling van 1000 kr. aan de
schatkist, subsidiair 60 dagen hechtenis.
De proceskosten ten bedrage van 10,000
kr., komen voor vier-vijfden ten laste van de
schatkist, voor een-vijfde ten laste van Berg.
Portugal.
Lissabon, 17 Juni. Het kabinet
heeft zijn ontslag genomen.
Oosten riJk-Hongv-y*.
Drie ministers, de minister-president Bie-
uerth en zijne ambtgenooten Stuergkh en
Hochenburger, zijn verschenen in de verga
dering van de Duitsclie nationale vereeni-
ging, om den afgevaardigden, die daartoe be-
hooren, onder het oog te brengen den ernst
van den door hunne afwijzende houding in
de kwestie van de Italiaansche rechtsfacul
teit in het leven geroepen toestand. Zij wezen
er op, dat de zaak van bij uitstek politieken
aard geworden is en niet kan worden be
schouwd van uitsluitend nationaal stand
punt. Door de regeeringsvoordracht te ver
werpen, zouden de Duitschers de regeering
dwingen haar ontslag te vragen, hetgeen
waarschijnlijk zou leiden tot eene verande
ring van stelseler zou dan steun gezocht
worden bij eene andere meerderheid. De mi
nisters verklaarden, dat de bedoeling om
Duitsclie belangen te benadeelen, allerminst
voorzat. De vereeniging besloot, de beslissing
te verdagen.
Volgens de te Weé&en ontvangen berichten
heet de bedrijver van den aanslag op het
hoofd van het Bosnische landsbestuur, gene
raai Varesanin, nadat deze de zitting van
den landdag van Bosnië had geopend, Bo-
goljub Serajitsch en is hij afkomstig uit
Newesinji in de Herzegowina. Hij is 24
jaar oud, heeft in Agram in de rechten ge
studeerd en hield voordat de Keizer Bosnië
bezocht, in Mostar verblijf. Kort voor de
komst van den Keizer aldaar begaf hij zich
naar Serajewo, waar hij bij de landsregee
ring om eene ondersteuning verzocht, die
hem echter geweigerd werd. Hij moet met
eene anarchistische vereeniging in verbinding
gestaan hebben. De aanslag met de reis van
den Keizer in verband te brengen, zou, vol
gens de verklaring in de regeeringskringen
te Weenen, onzinnig zijn. Op den loop van
de politiek in Bosnië zal deze daad geen in
vloed uitoefenen.
Zooals bekend is, heeft de dader zelfmoord
gepleegd, nadat de man op wien de aanslag
gemunt was, zelfmoord had gepleegd.
De Diuiteebe nationale vereeniging heeft
na langdlurige overweging met groote meer
derheid besloten aan de regeeriug mede te
d©eleu, dat zij de voorloopige verlegging van
de Italiaansche rechtsfaculteit voor vier ja
ren naar Weenen goedkeurt. Daar de chrdö-
telijik-socialen hunne toegtemjminig afhanke
lijk gemaakt hiajdld©n van de inwilliging van
de Duitsche nationale vereeniging, wordt de
aanneming van het regeeringsvoorstel als ver
zekerd beschouwd, al zuilen ook enkel onver
zoenlijke Duitsche natïonalen zich van de
stemming onthouden.
Van regeeringswege wordt over den mie-
lukten aanslag op het hoofd van het lands
bestuur medegedeeld, dat het onderzoek van
dé politie tot dusver niet geleid heeft tot
eene aanwijzing, die de onderstelling zou
rechtvaardigen, dat politieke motieven aan
dezen aanslag ten grondslag liggen en dat de
daad tot een complot is terug te brengen.
De aanslag wordt beschouwd a's een indivi-
dlueele daad van een geestelijk niet meer
normaal mensch.
Rusland.
R a di o m, 17 Juni. D© kolonel der
gendarmerie Wonziat&ki is op zijn bureau
dioor een politie-agent doodgeschotenDe
moordenaar en een medeplichtige pleegden
op d« plaats van het misdrijf zelfmoord.
Warschau, 17 Juni. Een jonge
man te Grodaisk nabij Warschau heeft he
denmiddag een bom geworpen naar Alexan-
droff, chef der politie, .terwijl deze naar
het station ging. Twee politieagenten, die
bun chef vergezelden, werden gedood. Alex-
androff Weef ongedeerd. De dader, die ver
volgd werd, pleegde zelfmoord.
Warschau, 17 Juni. Op het sta
tion Grodzisk van den spoorweg naar Wee
nen werd een bom geworpen naar den com
mandant der politie en vijf gendarmes, die
hem vergezelden, waardoor een gendarme
gedood, drie gendarmes zwaar en de com
mandant licht gewond werden.
De dader, die eveneens zwaar gekwetst
werd, is in hechtenis genomen.
Men brengt dezen aanslag in verband
met dien op den kolonel der gendarmerie
Wonsiatski te Radom.
Turkije.
Konetantinopel, 17 Juni. De
Kamer ging over tot de discussies over de
oorlogsbegroot-ing De minister verdedigde
de gewaagde credieten, d'e noodzakelijkheid
bepleitend dat Turkije die vijfde plaats op dlit
gebied onder de mogendheden, behoudt. D©
minister diende een buitengewone hegroo-
ting in.
Qriekenland
Konstantinopel, 17 Juni. Vol
gens ontvangen berichten door de r©geering
heeft de Griekse he minister van buitenland
sche zaken tegenover d©n Tuflkschen gezant
zijn leedwezen te kennen gegeven over het
incident in den Piraeus en beloofde hij de
schuldigen te zullen straffen. De minister
raad besloot aan Griekenland schadevergoe
ding te vragen voor de mishandelde Ofcto-
maansche onderdanen.
Kreta.
Uit Kreta wordt bericht, dat de partij
van Michelidiakis er bij volhardt de toela
ting van die mohammedlaansche afgevaar
digden zonder eedsaflegging te weigeren
Daar ook verscheidene leden van de partij
van Venizélös dezelfde meening voorstaan,
waardioor de regeeringspartij de meerder
heid zou verliezen,, heeft de regeering beslo
ten de beslissing lüerover op te dragen aan
de den 29. Juni weder bijeenkomende Ka
mer.
Naar het Engelsch
72 VAN
C. N. en W. M. WILLIAMSON.
Alles ging heel goed in d'e kerken welk©
wij eerst bezochten meneer Barrymore was
mede van de partij en allen luisterden naar
hem de prins omdat hij moest, wij ande
ren, omdat wij het wenschten toen hij,
zijn geheugen pijnigend, brokstukken ge
schiedenis vertelde en allerlei legenden en
balladen, die betrekking hadden op Padua.
Hij wees ons de Giotto's (welke hij terecht
aanbiddelijk had genoemd) en nam ons
mede om onzen eerbied te betuigen aan St.
Antonio van Padua, (de vriendelijke Hei
lige die zich zooveel moeite getroost voor
de verloren eigendtommen van vreemdelin
gen) troonend in de basiliek met haar zeven
koepels en haar kostbare kunstwerken. Hij
geleidde ons naar de Santa Giustina, waar
ik op het bordes stilstond om twee glorieuze
roodmarmeren dieren te streelendie daar
al vier eeuwen lagen. Een dezer de
roodste van de twee had al dien tijd
geworsteld met een heel kleinen St. George
dien hij in luttele uren bedwongen moest
hebben, terwijl het andere die met den
onmogelijke:» baard onder zijn kin en tan
den als de gearing van onze automobiel
iu datzelfde tijdsverloop niet in staat was
geweest een klein krulharig leeuwtje te ver
sl inden.
Het interieur der kerk, mijn inziens door
Baedeker te hoog geschat, gaf mij het ge
voel of ik op een buitengewoon kouden dag
een flinke portie citroenijs vóór het diner
had gebruikt. Daar verliet de Chauffeulier
ons om de auto in orde te maken, en aan
zijn vertrek was het te wijten dat mijn
voornemen schipbreuk leed.
Na met de meeste bewondering een prach
tige Paolo Veronese te hebben bekeken,
haastten wij ons naar de Prato della Valle
(de naam is nu veranderd in iets meer pa-
triotisch maar minder welluidend), waar
Sir Ralph en Beechy een eindje achter ons
bleven, en tante Kathryn en ik aan het ge
leide van den prins waren overgelaten. Hij
richtte nauwelijks het woord tot haar,
waardioor zij zich zoo beleedigd gevoelde dat
zij, eensklaps omdraaiend, beweerde Beechy
te moeten spreken.
Ik had kunnen huilen van verdriet want
het plein was zoo mooi, dat ik groote be
hoefte gevoelde aan een gelijkgestemden
geest om mijn verrukking te deelen. Het
was omringd door een breed© gracht met
vier steenen bruggen, en aan weerszijden
van het kristalheldere water stonden op
korten afstand van elkaar verscheiden def
tige heereu. In hen was de geschiedenis
van Padua's grootheid in marmer vereeu
wigd en zij allen, zonder onderscheid, wa
ren bekoorlijke personages geweest, althans
te oordeelen naar hun standbeelden. Ieder
liet zich bewonderen of aanbidden in de
houding het meest overeenkomend met zijn
professie: Galilei omhoog wijzend met in
telligent, enthousiast gelaat; een beroemd
bisschop de zegen uitsprekend over zijn
kuddeeen groot poët den droomerigen
blik in een boek geslagen wellicht zijn
eigen, pas voltooid werken zóó kenschet
send hun levensdoel, weerspiegelde zich iu
het ldare water heel deze cirkel van ge
lukkige auteurs, priesters, beoefenaren der
wetenschap, soldaten, en 'arfcisten. Hoe
gaarne had ik hen gekend, deze trouwe
vrienden van allen die grootheid eeren en
liefhebben, nu, vrij van menschel ij ke eer
zucht, rustig verwijlend in eikaars gezel
schap.
„Hebt u mijn brief ontvangen?' vr~eg
prins Daltoar-kalm, zoodra tante Kathryn
ons den rug had toegekeerd., en blijkbaar
meenend, dat zijn persoon nog van eenig
gewicht was tusschen deze reuzen naar den
geest. „En vergeeft u mij? vervolgde hij.
„En wilt u vertrouwen in mij stellen en niet
meer onvriendelijk tegen mij wezen, nu ik
beloofd heb u enkel als een vriendin te be
schouwen
Ik zag de noodzakelijkheid van vriend
schap tusschen ons niet in, maar zelfs een
kat is het niet verboden een koning te be
schouwen zoolang zij hem niet aanvliegt of
krabt, dus, waarom zou een prins een Ame-
rikaa«6ch meisje niet als een vriendin mo
gen „beschouwen?" Om niet onchristelijk
te schijnen en niet. in allerlei redeneeringen
te vervallen, had ik al een paar gemeen
plaatsen gezegd zonder liet zelf te weten En
na eenmaal mijn vergiffenis te hebben ge
schonken, leek het mij de moeite niet waard
om er nog een woord over te verspillen.
XX.
Een Hoofd-sttuk in
'Sprookjesland
„Om Venetië goed te leeren kennen moet
men er niet van Padua per spoor heen rei
zen," zeide de Chauffeulier tot mij toen onze
car in niet al te snel tempo wegreed. „De
zestien mijlen tusschen beide steden is als
liet ware een stukje Venetiaansche geschie
denis, en zonder nadere verklaring zult u
op dezen tocht mijn bedoeling begrijpen."
Dus zette ik mijn oogen wijd open en
riep al mijn scherpzinnigheid te hulp, om
de gekoesterde verwachting niet te leur te
stellen. Mij bleek echter dat de bedoeling
gemakkelijk t© begrijpen was.
De weg geleek één Lange straat van bouw
vallige paleizen en mooie villa's welke een
maal aan rijke Venetian ecu tot zomerver
blijf dienden wat ik begreep zonder dat
het mij gezegd werd. Ik begreep eveneens
diat d© ©i|genaar6 er zeilden of nooit meer
kwamen dlat zij niet meer zooveel fortuin
bezaten als vroeger; of dat zij, dbor het
gemakkelijk reizen per spoor en per auto
mobile!, prefereerden vreemde stréken te
bezoeken. Maar ik wist niet zonder dat het
mij verteld werd, dat de bezitters dn den
goeden ouden tijd. gewoon waren voor hun
eigen paleizen te Venetië ün hun gondel te
stappen en langs de Brenta naar hun land
huizen te varen, zonder een voet op den
grond te zetten.
Indien het mij niet medegedeeld was ge
worden, zou ik evenmin geweten hebben
dat de Brenta een rivier is, maar had ik
haar aangezien voor ecu van mijn gelief
koosde kanalen, te meer omdat zij weinig
scheepvaart heeft en door ontelbare kana
len wordt doorsneden, die zich als met lange
groene armen noord- en zuidwaarts uit
strekken. Maar be Stra zou ik in elk geval
respect voor liaar gekregen hebbenen
nabij die plaat® passeerden wij het merk
waardigste paleis dat wij op dézen vlakken
weg hadden gezien. De tuinmuur alleen,
bewees al dat hier e©n huis stond hetwelk
een groote rol in de geschiedenis had ge
speeld en door prachtige poorten kondien
wij een blik werpen op een grandioos gebouw
in een verwaarloosd park
„Het behoorde aan de Pisani's, een be
kende familie te Venetië," zeide de Chauf
feulier. „Maar Napoleon nam het in be
zit evenals zoo menig mooi ding in <lib
gedeelte der wereld en schonk Ihet zijn
stiefzoon Eugène de Beauharaais."
„Ik heb nog nooit aan Napoleon gedacht
in verband met Venetië", bekende ik.
„U zult het nu niet kunnen laten ais
uw gondel u langs de paleizen voert, welke
hij bewoonde."
„Van gondels gesproken, ik vergat te
vertellen welk een aardig plan de prins ge
maakt heeft", mengde tante Katlhry.n zich
in het gesprek met het air van iemand, dio
iets heel bizonders te vertellen heeft. „Toen
ik hem mededeelde op welk uur wij van
plan waren Padua te verlatenzeide hij
aan goede vrienden van hem te Venetië
de conté en contessa Carramini te zul
len telegraplheereu om hun eigen mooier,
gondel naar Mestre te zenden, dan hoefden
wij niet per trein over de brug Venetië
binnen te rijden. 16 het niet allervriendo
lijkst van hem!"
Wordt vervolgd.