W°. *4. Vrijdag 24 Juni 1910. FI UITEN LAND. FEUILLETON. Mijn Vriend de Chauffeur. ©de JimrgaiiK. AMERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Per 8 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per post - 1.00 Afzonderlijke nummer.' - 0.05. L C>u an versohijn dagelijks behalv op Zon- en Feest dagen. Advertentiënmededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur 's morgens by de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat I. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER AD VERTEN TI ËN: Van 15 regels f 0.00. Elke regel meer -0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 385 cents by vooruitbetaling Groote letters naar plaatsruimte, Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Eene circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Aan hendie met 1 Juli a. s. op dit blad int eekenen, worden de nummers die ge durende de maand Juni nog zullen verschijnenkoste loos toegezonden. Kennisgevingen. De Burgemeester van .Amersfoort, ■Gezien artikel' 41 der gemeentewet, Brengt ter kennis van de ingezetenen, dat de Raad dezer gemeente zal vergaderen op Dins dag. den 28. Juni aanstaande, des namiddags te li ure. Amersfoort, den 23. Juni 1910. De Burgemeester voornoemd, WüUTLERfl. (Burgemeester en Wethouders van Amersfoort, Gutó-ien.- een schrijven van den lieer Kolonel- Mil/iilie-Comniissanis in deze provincie, d.d. :14 Juni 1910, no. 20, en art. 130 der iMiiitiewet 1901; Doen te weten, dlat de verlofganger dezer ge meente SNOUGK MlAlRINUS JOHANNES loteling uit de gemeente ■Meppel van de lichting van 1905 van liet 5e Regiment Infanterie; op Donderdag, den 14den Juli 1910, des voor middags ten tien uren, in ihet Militaire Ix>gement Lange Nieuwst raat te Utrecht, gekleed .iij uni form en voorzien van de kleeding. en uitrusting stukken. hem bij vertrek met groot verlof mede gegeven, van zijn zakboekje eri verlofpas, ter na-inspectie voor gemelden Militie-Commissaris moet verschijnen. De aandacht van gemelden verlofganger wordt gevestigd op art. 101 der iM.ilitiowet 1901, het welk o. m. bepaalt, dat de verlofgangers, dio niet overeenkomstig art. 130 der igemelde wet voor den Militie-Commissaris verschijnen, in wer kelijker dienst worden geroepen en daarin ge. <1 arende ten hoogste drie maandlen gehouden. Amersfoort, 23 Juni 1910. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Secretaris, De Burgemeester, J. O. STENFERT KROBSE. WUIJTTERS. iDe Burgemeester en Wethouders van Amers foort, Gelet op artt. 0 en 7 der Hinderwet, Brengen ter kennis van het puibliek, dat een door die Vennootschap firma Gebroeders Nef- kens ingediend verzoek, met bijlagen, om ver gunning tot liet- oprichten van eene 'lo inrichting voor het montecren en repa- reereni van automobielen en rijwielen, gedreven door een gaskrachtwerhtuig (gasmotor van 5 P. K.); 2<>. smederij en 3o. bewaarplaats voor benzine voor eene hoe veelheid van ten hoogste 250 Liter. Op de perceelen, alhier gelegen aan den Arn- liemschenweg no. 6, hij het kadaster bekend onder sectie B no. 3103/3104 op dte secretarie der ge meente ter visie ligt, en dat op Donderdag, 7 Jul: '1910, des voormiddags te half elf uren. ge legenheid ten raadhuize wordt gegeven om, ten overstaan van het Gemeentebestuur of van een of meer zijner leden, bezwaren tegen het op richten van de inrichting in te brengen. Tot het 'beroep, bedoeld in art. 15, Ie liidi der Hinderwet, zijn volgens de bestaande jurispru dentie, alleen zij .gerechtigd., die overeenkom stig artikel' 7 der Hinderwet voor liet Gemeente bestuur of één of meer zijner leden zijn versche ren, teneinde hunne bezwaren mondeling toe te lichten. Amersfoort, <ïen 23. Juni 1910. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Secretaris, De Burgemeester, J 0. STENPERT KR0E8E. WUIJTIERS. l Politiek Overzicht De constitutioneele strijd in Engeland. Sedert veertien dagen heeft het Britsche .parlement zijne zittingen hervat, maar de ■strijdvraag, die alle anderen o ver heers ch.t, de constitutioneele kwestie, is nog niet weer a^.n de orde gekomen, en naar alle waar schijnlijkheid zal dat vooreerst ook niet het geval zijn. Er zijn voor 't oogenblik drin gender zaken te doende begrooting voor het loopende dienstjaar, waarmee men reeds een paar maanden ten achter is, vraagt dringend de aandacht. Daarbij voegt zich de wensch om Koning George V niet ter stond na zijne komst op den troon te plaat sen voor de noodzakelijkheid om de moeie- dijke taak van scheidsrechter in de consti tutioneele crisis op zich te nemen. Dit heeft er toe geleid, dat de regeering het initiatief genomen heeft tot het 'bijeenroepen van eene conferentie, waarin de beide histori sche partijen door een igelijk aantal raan- ne i vertegenwoordigd zijn. De eerste, bijeenkomsten hebben reeds plaat6 gehad in de voor den eersten minister bestemde kamer in het parlementsgebouw. De regeering was daarbij vertegenwoordigd door drie van hare leden, die zitting heb ben in het lagerhuis, den premier, den kan selier der schatkist en den minister voor Ierland, en door lord Crewe, die in liet hoo- gerhuis de leider is van de regeeringspar- tij, de oppositie door hare leiders in de bei de huizen, Arthur Balfour en lord Lans- downe, en verder door lord Cawdor en Arthur Chamberlain, die in het laatste con servatieve kabinet zitting hadden als mi nister van marine en kanselier der schatkist. De bijeenroeping van zulk eene conferen tie is niet zonder precedent. In 1884 heeft Koningin Victoria hetzelfde denkbeeld aan Gladstone aan do hand gedaan, toen deze voor zijne kiesrechther vorming stuitte op een hardnekkig verzet van het hoogerhuis. De Koningin schreef in October van dat jaar aan haren eersten minister: ,,De Ko ningin denkt, dat er eenige kans zou zijn om tot overeenstemming te komen, wanneer de leiders van de partijen in de beide hui zen persoonlijk elkaar hunne inzichten kon den mededeelen. Do Koningin heeft het zeer levendige gevoel, dat het in eene zoo ernstige crisis onvermijdelijk noodig is dit middel te 'beproeven, hoe ongewoon het ook zij en wetende hoezeer de heer Gladstone zich bewust is van het groote gevaar, dat uit de verlenging van het geschil zou kun nen ontstaan, is zij ernstig overtuigd, dat hij het noodige zal doen om dat gevaar te voorkomen." Wanneer, zooals men zegt, Koning George den wensch heeft uitge drukt, dat in de tegenwoordige crisis, die misschien nog ernstiger is dan die van 1884, ©ene conferentie werd bijeengeroepen, dan heeft hij, zonder uit zijne rol van con stitutioneel souverein te treden, gevolg ge geven aan den wensch om zijn land te be hoeden voor de schokken van eene consti tutioneele revolutie. De openbare meening heeft dit ook zoo begrepen en de meeste bladen hebben hunne voldoening er over uitgedrukt, dat vóór den nieuwen en beslis serden slag de partijen eene laatste poging tot verzoening beproeven. Zal dio poging slagen? Men doet misschien gced de verwachtingen daaromtrent niet te hoog te spannen. In 1887, toen men hoopte de eenheid in do liberale partij nog te kunnen herstellen, hebben gedurende twee maanden Sir William Harcourt, John Mor- ley, Jozef Chamberlain, lord Herschel! en Sir George Trevelyan meermalen vergaderd om zich met elkaar te verstaan over h-omc- ruledie conferentie is echter geheel mis lukt en de klcof lusschen liberalen en libe raal-unionisten was aan het einde grooter dan toen men begon. In liet tegenwoordige geval zijn er partijgroepen, zioals de radi calen van het slag van Sir Charles Dilke en Dalziel, en de arbeid spart ij, die er rond voor uitkomen, dat als 't naar hun wensch gaat, de conferentie zal mislukken. Dat is echter nog niet het ergstede grootste moeielijk- heid is, als men het radicale programma be kijkt, dat dit op alle punten zich uiterst slecht leent tot een compromis. Maar daar staat tegenover, dat niet te verwachten is van man nen als lord Lansdowne en Arthur Balfour, dat zij zich lichtvaardig zouden laten vinden tot deelneming aan eene conferentie, dia geen mogelijkheid oplevert om iets uit te werken. Bovendien, al verlangen de strijd- lust'igsten onder de radicalen of de conser vatieven naar hervatting van den strijd, de. groote meerderheid verlangt niets vuriger, dan dat het rumoer van de politiekers hare zaken niet in de war brengt. Dit zijn rede nen, die aanleiding geven tot de hoop, dat ondanks alle bezwaren de leden van de con ferentiie er in zullen slagen een compromis te vinden, waaraan het parlement als vredes verdrag zijn zegel kan hechten. Dat zou zijn in overeenstemming inet het motto, dat ge plaatst is boven het hoofdstuk van Morley's levensbeschrijving van Gladstone, dat han delt over het in der minne bijgelegde conflict van de beide huizen over de kiesrechthervor ming van 1884. Het motto is eene aanhaling uit eene rede van Gladstone uit het jaar 1858„Beslissing door meerderheden heeft het groote voordeel, het beroep op het uiter ste middel, op gewelddadigheid, te vermijden en de macht tot dienuies niet tot de mees teres van het gezag te maken. Maar ons land stelt er prijs op te gelooven, dat het niet alle zaken door meerderheden besList". Duitschland. In de Borlijnsche polit-'eke kringen ge looft men, dat er nog meer veranderingen zijn te verwachten in de personen, die de hoogste regeerfngsambten bezetten. Zoo wordt gezegd, dat de onderstaatssecretaris van het departement van buitenlandsche za ken Stemrieh het ambt moede is. Ook van den staatssecretaris van dat departement, baron von Scheen, wordt gezegd, dat hij plan heeft af te treden. Dit wordt echter tegen gesproken door de Duitsche Tageszeitung, het orgaan der agrariërs, dat tegenwoordig weer in gcode betrekking tot de regeering staatbet blad zegt, dat er voor het oogen blik geen sprake van is, dat 'baron von Schoen zich vermoeid voelt van zijne ambts plichten. Verder heeft het gerucht geloopen, dat do rijkskanselier plan zou hebben om heen te gaan. Dit wordt op afdoende wijze weerspro ken door het feit, dat twee minister-porte feuilles op zijne voordracht nieuw bezet- zijn. De Neue Preussische Korrespondenz verzekert ten overvloede, dat de heer von Bethmanu-Hollweg geen plan heeft om af te treden en dat ook in de verhouding van den kanselier tot den Keizer geen verandering is gekomen, op grond waarvan een 6poedig ontslag van hem zou zijn te verwachten. ,,De kanselier blijft en er is niet mee te rekenen, dat hij vóór de verkiezingen zal heengaan". In de National liberale Korrespondien-z, het partijorgaan van. idle nationaal liberalen, wordt een scherp afkeurend oor diced geveld oiver het beleid van den rijkskanselier naar aanleiding van de j-ong&te mindsterbenoeinin- gen in Pruis-enHet blad schrijft: „Wan neer wij over den door deze 'benoemingen in 't leven geroepen politieken toestand een oordeel moeten vellen, dan kan dat niet an ders luiden, dan dat de rijkskanselier beslo ten heeft rekening te houden met de macht positie van het zwart-blauwe blok en een eenzijdig conservatieven koers te varen. D© rijkskanselier stond op hist akeerpunt. Hij heeft zijn besluit genomen. Dankbaar moet het gematigde liberalisme hem er voor zijn, da tihij eindelijk kleur heeft belkend en het vextoonen van alle mogelijke nuances niet rnieer als noodzakelijk beschouwt. Wij zijn nu in de gelegenheid, die binnenlandse he po litiek in Pruisen duidelijker te beoordeelen en uit de opheldering, die ons is geworden, de daarvoor passende gevolgtrekking te ma ken". Frankrijk. P a r ij s, 2 3 Juni. De Koning en de Koningin van Bulgarije zijn hedennamid- aag om 2.55 hier aangekomen. Zij wei-den ontvangen door president Fallières en de De troepen brachten de 'militaire hon neurs. Aan 'het feestmaal op liet Elysée bracht president Fallières een dronk uit op de Bulgaarsche souvereinen. Hij herinnerde, dat sedert het laatste bezoek eene merk waardige gebeurtenis is volbracht. De Ko ning heeft blijk gegeven van alles wat men kan verwachten van zijne groote wijsheid, zijn politieken geest en zijne gehechtheid aan den vrede. De hartelijke ontvangst, die hem door de bevolking is gebracht, heeft den Koning getoond hoezeer Frankrijk ach- tiug en sympathie bezit voor de Bulgaarsche natie. De Koning van Bulgarije betuigde dank voor zijne vriendelijke ontvangst in Frank rijk, dat 6teeds de belangedooze kampioen was van de edelste zaken. Frankrijk heeft aan het jonge Bulgarije in moeielijke om standigheden zeer ruimen zedelijken steun verleend, hetgeen in het Oosten aan de vredelievende ideeën ten goede is gekomen. De bereidwilligheid, waarmee Frankrijk de onafhankelijkheid van Bulgarije heeft er kend, heeft er toe bijgedragen om one de sympathie van Europa te bezorgen. Frank rijk en Bulgarije zijn vereenigd in dezelfde neigingen naar hetzelfde ideaal. Frankrijk zal het streven van Bulgarije weten te waar- deeren o-m in het schiereiland het politieke evenwicht te bewaren en om den geest van eendracht tusschen de Balkauvolken te handhaven. In de groep van leden van den Senaat van handel en bedrijf heeft de senator Emile Dupont een voorstel ingediend om in 1920 in Parijs wedeT eene wereldtentoonstelling te houden, ter viering van het vijftig jarig bestaan der republiek. De groep heeft- het voorstel in beginsel aangenomen en het ter bestudeering verwezen na"&r hare permanen te commissie van tentoonstellings'wezen. Da commissie zal in de eerste plaats aan de regeering vragen of zij geen bezwaar heeft tegen het jaar 1920 als tijdstip van 1de ten toonstelling. In de Kamer is hetzelfde denkbeeld reeds voor eenige jaren te berde gebracht. Oostenrijk. Weenen, 23 Juni. De Kamer nam de ontwerp-begroot-ing voor 1910 aan met de amendementen der commissie. Montenegro. De Budapesti Hirlap bevat twee over eenstemmende berichten uit Belgrado en Agram, volgens welke Montenegro op den dag van de vijftigste verjaring der troonsbe klimming van vorst Nicolaas, op 13 Augus tus, tot koninkrijk zal worden uitgeroepen en den naam zal aannemen van koninkrijk Zeta. Turkije. Konstan ti n opel, 2 3 J a n i. De Kamer beeft het compromis tusschen de re geering en -de partij voor Eenheid en Voor uitgang omtrent -de pensionneering van de waardigheidsbekleders onder het oude re geer: ugsstelsel goedgekeurd. Belgrado, 2 3 Juni De regeering heeft haren gezant te Konetantinopel bevo len, nieuwe stappen bij de Porte te doen om maatregelen té nemen tot onderdrukking van de in 't Turksche leger en door de Turksclie autoriteiten gepleegde wreedheden tegen de Servische bevolking in het vilajct Kos9owo. Griekenland Athene, 23 Juni. Onmiddellijk na het Roemee nsche incident heeft de Hel- leensdhe regeering tegenover d©n gezant van Italië bevredigende verklaringen afgelegd en. schadevergoeding aangeboden. Kreta. Over den toestand op Kreta wordt aan de Köln. Ztg. uit Kanea geschreven: Kreta is rustig. Wel hoort men door liier gevestigde mohammedanen de vrees uitdruk ken, dat in het binnenland hunne landslie den en geloofsgenooten door christehen las tig gevallen worden. Maar gebeurd 'is dit niet, en daar door Kretensiscbe christenen telkens weer wordt verklaard, van hoeveel' belang voor hen juist nu de veiligheid van de mohammedanen is, kan men het wel ge looven. De geneigdheid onder de liberalen om liet land te verlaten, duurt voort sedert twaalf jaren, na de oprichting van het zelfstandige bestuur van Kreta, heeft de helf* van alle toen op Kreta levende mo hammedanen, 35,000 van de 70,000 het land verlaten-het- aantal christenen is in dien tijd tot 270,000 verhoogd. Hot is be kend, dat de mohammedaan zich slechts on gaarne onderwerpt aan de heerschappij van andersgeloovenden en liever het land verlaat als hem dat eenigezins mogelijk is. Niet anders is het op Kreta; daarbij heeft nog meegewerkt, dat de chrisielijke meerder heid in den eersten tijd van de autonomie geen begrip had van de welwillendheid, die de legeering ook aan de mohammedanen bewees, en door knevelarijen, inzonderheid in het afgelegen -binnenland, de moham medanen op onaangename wijze den veran derden toestand dpden voelen. De Kreten siscbe 'mohammedaan, die Griek is en al- Haar h*t Engelsch 76 TAK ;c. N. en W. M. WILLIAMSON. XXI Een H-oof-dstu'k a n. eigenaardige Bekoring. ,,-Siuds Anna Boleyn heeft geen enkele vrouw zoozeer het hoofd verloren om een man met. een titel als mama om prins Dal- mar-Kalm," zeide Beecliy, nadat wij een week in Venetië hadden vertoefd. En ik wenschte niets liever dan dat hij in navol ging van tante Katliryns voorbeeld, het zijne om haar zou verliezen, in plaats van vruchteloos moeite te doen om mij en een schaduw te werpen op menigen heerlijken dag. Rozen en lelies lagen telkens op mijn schrijflessenaar, ze waren van hem- Aller lei Veaietdaansche bonibions (gekristaliseerde vruchten op stokjes als dikke martelaren) versclienen bij elk maal op onze tafel aan liet venster een geschenk van den païms. Bewonderde ik de vreemdsoortige zeegewas sen en de zonderlinge schelpen die ons te Indo werden getoond, dan wist ik zeker .bij mijn thuiskomst w eenige te vinden. En geen gelegenheid liet de man voorbij gaan om mij in te fluisteren,, dat de atten ties van de comité en de contessa eigenlijk alleen terwille van mij be-weizen werden. Het was heel vervelend, al beweerde hij ook dit alles uit vriendschap te -dlo-en. De Oorramiinis vielen volstrekt niet in mijn smaak, al moet- ik erkennen dat door hun invloed deuren voor ons werden geopend, die anders gesloten waren gebleven. Aan hen was het te danken dat wij graaf de Bardi's Japanse he collectie, de fraaiste die er bestaat, in het Palazzo Vendramin kon den bezichtigen eveneens door hun toedoen zagen wij zel-dzamie schatten in meer d:an één oufdl paleiszij bodem ons een diner aan in hum verlichte gondola op de lagune met een aantal keurige gerechjten, die op kom foren- werden gereedgemaakt en door de gomidiol-iers voorged-i-end. Ook inviteerden zij oms voor een tochje nlaar Chiioggia op hun stoomjacht dat zij naar het scheen de eene helft van het jaar moesten ver huren, om er de andere helft zelf gebruik van te komen maken. De „County" (zooals tante Katihryn hem noemt) moet mooi geweest zijn voor hij van de pokken werd geschonden. Nu vergeleek Beechy -zijn donker gelaat bij „een prui- meaitaart, wlaarui-t al de pruimen gepakt waren"; en zijn diep liggende zwarte oogen kijken met- somberen blik de wereld in. Zijn manieren echter zijn volmaakt en zeer elegant. Hij spreekt vloed-end En- gels-ch en- zijn leeftijd schat ik tusschen die vijf en dertig jaar en- vijftig. Wat de con- tessa betreft-, zij heeft het profiel van een Boad-ioea, en den gang von een behekste tafel, zoo forsch. is .zij en zoo vierkant. Knoopte zij een gesprek met mij aan dan zong zij voordurend den lo-f van prins Dal mar-Kali m., dus ontweek ik haar zooveel mogelijk. I-nderd-aad beginnen de Corr-a- minis mij' meer en meer te-g-en. te e-taan en het deed- me bizon-der veel genoegen, als zij hun gedistingeerd gezelschap aan tante Kathrym schonken. Eiken dag in Venetië (niet medegesteld de uren met- hen en den prins doorgebracht) leek mij verrukkelijker dan zijn voorg&n- ger" Tot de eerste mijner schilderijen behoor de San M-arco die ik op een morgen alleen ging bekijkenonderweg echter ontmoette ik meneer Barrymore. Ik was er zeer blij om, want natuurlijk had ik hem ndet dur ven vragen mij te vergezellen. Terwijl wij schertsend door de nauwe straten met haar bekoorlijke winkels liepen, deden wij ons best niet- te denken aan hetgeeav wij zouden zien, en op zijn verzoek hiiefld ik de oogen neergeslagen tot hij eensklaps zeide: „Nu moogt u kijken." Dus keek ik;, en daar was het-, 't wonder der wonderen, meer een ko lossale kroon van juweel en gelijkend dan een kerk. A16 de diadeem eener koningin schitterde het in de grijswitte Piazza on der het azuren hemelgewelf „O, wij hebben den sleutel van den re genboog gevonden en zijn den ingang ge naderd," riep ik uit. „W'el'k een wonder l Kan dit gewrocht- zijn door menschenhan- den of ontstond het uit zichizelf, zoools edel gesteente in de rots en koraal diep in de zee?" De kroonlijst zaet er uit als had de zee tegelijk met haar schuim er kostbare stee- nen van de onder haar golven begraven schatten heengevoerd.," antwoordde me neer Barrvmo-re, „Maar u hebt gelijk. Wij hebben den sleutel en kunnen binnentre den." Ik ging naast hem, vervuld van ontzag en als onder betoovering. Schooner gebouw j dan dit kon er in de gansch-e wereld niet I bestaan, en het w,as band te moeten oanne- I men dlat het zijn ontstaan aan mensche- lijke wezens bad te danken. Het gouden mozaïek van liet- koepelvormige dak, zich welvend bo-ven het rood en bruin der al- baste muren, was als zonneschijn zich sprei dend over saamgepakte wolken aan een donkeren horizon. Licht scheen voortge bracht- door de schittering van dat mozaïek en de kleine witte vensters in den koepel ontvingen zulke glanzen,d blauwe en bleek go-uden stralen van buiten en zulk een paariLeinio-enacbtig schijnsel van binnen, dat zij veranderd waren in sterren. De vloer scheen van opaal bontkleurig glinsterend en golvend als een zee. Mijn bólnoefte aan sympathie was zoo groot, dat het mij moeite kostte niet de hand of den arm van meneer Barrymore aan te raken. Sprakeloos traden wij naar buiten. Het deed me bijna genoegen, toen de betoove- ring verbroken werd door het slaan van de groote blauwe klok tegenover San Marco en het verschijnen der processie van levens- .groote metalen figuren, die hun geheime deur alleen openen op feestdagen, zooals -deze er toevallig -een was. Deze stijve heiligen een knieval te zien maken, bracht mij in. -de go-ede stemming om de duiven te bewonderen met wie ik gaarne vriendschap had gesloten. Het wa ren zulke .kleine, deftige, aardige schepsel tjes, bijna zoo mechanisch in hun trotschen gang als de reu-zenfiguren der kllok, en met zulk een metaalglans op hun luisterrijke pluimage dat liet leek of men -ze van ge- 6cl«ilderd ijzer hod gemaakt. Sommige droegen grijize jaquebben waar uit witte- bï-ouses te voorschijn kwamend'aib waren de dames, en haar gezichtjes h-oddem een heel andere uitdrukking -dan die van haar minnaars. Eeveneens verschilden de sierlijke koralen voetjes aan het. belaas, mooier en rooder 'mannelijk schoeiselen de doffers,, zelfs de allerjongste onder hen, geleken belachelijk veel op Engelsche rech ters met pruiken en toga's. Het was amusant om "het verloop na te gaan van eeu duiven-liefdesgeschiedenis op dezen van blauw ©n goud stralenden dag, mijn eereten op het groote Piazza van San MarcoH-oe de dame statig voort-stapte, den schijn aannemend niet te intórk-e-n dat een dan-dy-achtige jo-ng-e rechter haar het hof wilde maken. Een oogenblik later bleef ze staan, veinsde veel belangstelling in een graankorrel door mij of iemand anders daar neergeworpen en gaf door haar langdurig onderzoek hem de gelegen heid de pracht zijner veeren voor haar teil toon te spreiden. Zij hield zich alsof hij volstrekt- geen indruk op haar maakte, en of zij in het laatste uur wed een dozijn doffers had gezien, veel mooier dan hij op het oogenblik echter dat een jougidige belle toevallig (het bleek echter niet -zuiver toeval te zijn) -dezen kant- uit trippelde en met hem begon te flirten, besloot zij plotse ling zijn huldebetoon te aanvaarden he laas, een paar minuten te laat. Wordt vtrvolyd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1910 | | pagina 1