W°. *4.
Vrijdag 24 Juni 1910.
FI UITEN LAND.
FEUILLETON.
Mijn Vriend de Chauffeur.
©de JimrgaiiK.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post - 1.00
Afzonderlijke nummer.' - 0.05.
L C>u an versohijn dagelijks behalv op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur
's morgens by de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat I. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER AD VERTEN TI ËN:
Van 15 regels f 0.00.
Elke regel meer -0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 385 cents by vooruitbetaling
Groote letters naar plaatsruimte,
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Aan hendie met 1 Juli
a. s. op dit blad int eekenen,
worden de nummers die ge
durende de maand Juni nog
zullen verschijnenkoste
loos toegezonden.
Kennisgevingen.
De Burgemeester van .Amersfoort,
■Gezien artikel' 41 der gemeentewet,
Brengt ter kennis van de ingezetenen, dat de
Raad dezer gemeente zal vergaderen op Dins
dag. den 28. Juni aanstaande, des namiddags te
li ure.
Amersfoort, den 23. Juni 1910.
De Burgemeester voornoemd,
WüUTLERfl.
(Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
Gutó-ien.- een schrijven van den lieer Kolonel-
Mil/iilie-Comniissanis in deze provincie, d.d. :14
Juni 1910, no. 20, en art. 130 der iMiiitiewet 1901;
Doen te weten, dlat de verlofganger dezer ge
meente
SNOUGK MlAlRINUS JOHANNES
loteling uit de gemeente ■Meppel van de lichting
van 1905 van liet 5e Regiment Infanterie;
op Donderdag, den 14den Juli 1910, des voor
middags ten tien uren, in ihet Militaire Ix>gement
Lange Nieuwst raat te Utrecht, gekleed .iij uni
form en voorzien van de kleeding. en uitrusting
stukken. hem bij vertrek met groot verlof mede
gegeven, van zijn zakboekje eri verlofpas, ter
na-inspectie voor gemelden Militie-Commissaris
moet verschijnen.
De aandacht van gemelden verlofganger wordt
gevestigd op art. 101 der iM.ilitiowet 1901, het
welk o. m. bepaalt, dat de verlofgangers, dio
niet overeenkomstig art. 130 der igemelde wet
voor den Militie-Commissaris verschijnen, in wer
kelijker dienst worden geroepen en daarin ge.
<1 arende ten hoogste drie maandlen gehouden.
Amersfoort, 23 Juni 1910.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
J. O. STENFERT KROBSE. WUIJTTERS.
iDe Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
Gelet op artt. 0 en 7 der Hinderwet,
Brengen ter kennis van het puibliek, dat een
door die Vennootschap firma Gebroeders Nef-
kens ingediend verzoek, met bijlagen, om ver
gunning tot liet- oprichten van eene
'lo inrichting voor het montecren en repa-
reereni van automobielen en rijwielen, gedreven
door een gaskrachtwerhtuig (gasmotor van 5
P. K.);
2<>. smederij en
3o. bewaarplaats voor benzine voor eene hoe
veelheid van ten hoogste 250 Liter.
Op de perceelen, alhier gelegen aan den Arn-
liemschenweg no. 6, hij het kadaster bekend onder
sectie B no. 3103/3104 op dte secretarie der ge
meente ter visie ligt, en dat op Donderdag, 7
Jul: '1910, des voormiddags te half elf uren. ge
legenheid ten raadhuize wordt gegeven om, ten
overstaan van het Gemeentebestuur of van een
of meer zijner leden, bezwaren tegen het op
richten van de inrichting in te brengen.
Tot het 'beroep, bedoeld in art. 15, Ie liidi der
Hinderwet, zijn volgens de bestaande jurispru
dentie, alleen zij .gerechtigd., die overeenkom
stig artikel' 7 der Hinderwet voor liet Gemeente
bestuur of één of meer zijner leden zijn versche
ren, teneinde hunne bezwaren mondeling toe
te lichten.
Amersfoort, <ïen 23. Juni 1910.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
J 0. STENPERT KR0E8E. WUIJTIERS.
l
Politiek Overzicht
De constitutioneele strijd
in Engeland.
Sedert veertien dagen heeft het Britsche
.parlement zijne zittingen hervat, maar de
■strijdvraag, die alle anderen o ver heers ch.t,
de constitutioneele kwestie, is nog niet weer
a^.n de orde gekomen, en naar alle waar
schijnlijkheid zal dat vooreerst ook niet het
geval zijn. Er zijn voor 't oogenblik drin
gender zaken te doende begrooting voor
het loopende dienstjaar, waarmee men
reeds een paar maanden ten achter is, vraagt
dringend de aandacht. Daarbij voegt zich
de wensch om Koning George V niet ter
stond na zijne komst op den troon te plaat
sen voor de noodzakelijkheid om de moeie-
dijke taak van scheidsrechter in de consti
tutioneele crisis op zich te nemen. Dit heeft
er toe geleid, dat de regeering het initiatief
genomen heeft tot het 'bijeenroepen van
eene conferentie, waarin de beide histori
sche partijen door een igelijk aantal raan-
ne i vertegenwoordigd zijn.
De eerste, bijeenkomsten hebben reeds
plaat6 gehad in de voor den eersten minister
bestemde kamer in het parlementsgebouw.
De regeering was daarbij vertegenwoordigd
door drie van hare leden, die zitting heb
ben in het lagerhuis, den premier, den kan
selier der schatkist en den minister voor
Ierland, en door lord Crewe, die in liet hoo-
gerhuis de leider is van de regeeringspar-
tij, de oppositie door hare leiders in de bei
de huizen, Arthur Balfour en lord Lans-
downe, en verder door lord Cawdor en
Arthur Chamberlain, die in het laatste con
servatieve kabinet zitting hadden als mi
nister van marine en kanselier der schatkist.
De bijeenroeping van zulk eene conferen
tie is niet zonder precedent. In 1884 heeft
Koningin Victoria hetzelfde denkbeeld aan
Gladstone aan do hand gedaan, toen deze
voor zijne kiesrechther vorming stuitte op
een hardnekkig verzet van het hoogerhuis.
De Koningin schreef in October van dat
jaar aan haren eersten minister: ,,De Ko
ningin denkt, dat er eenige kans zou zijn
om tot overeenstemming te komen, wanneer
de leiders van de partijen in de beide hui
zen persoonlijk elkaar hunne inzichten kon
den mededeelen. Do Koningin heeft het
zeer levendige gevoel, dat het in eene zoo
ernstige crisis onvermijdelijk noodig is dit
middel te 'beproeven, hoe ongewoon het ook
zij en wetende hoezeer de heer Gladstone
zich bewust is van het groote gevaar, dat
uit de verlenging van het geschil zou kun
nen ontstaan, is zij ernstig overtuigd, dat
hij het noodige zal doen om dat gevaar te
voorkomen." Wanneer, zooals men zegt,
Koning George den wensch heeft uitge
drukt, dat in de tegenwoordige crisis, die
misschien nog ernstiger is dan die van
1884, ©ene conferentie werd bijeengeroepen,
dan heeft hij, zonder uit zijne rol van con
stitutioneel souverein te treden, gevolg ge
geven aan den wensch om zijn land te be
hoeden voor de schokken van eene consti
tutioneele revolutie. De openbare meening
heeft dit ook zoo begrepen en de meeste
bladen hebben hunne voldoening er over
uitgedrukt, dat vóór den nieuwen en beslis
serden slag de partijen eene laatste poging
tot verzoening beproeven.
Zal dio poging slagen? Men doet misschien
gced de verwachtingen daaromtrent niet
te hoog te spannen. In 1887, toen men
hoopte de eenheid in do liberale partij nog
te kunnen herstellen, hebben gedurende twee
maanden Sir William Harcourt, John Mor-
ley, Jozef Chamberlain, lord Herschel! en
Sir George Trevelyan meermalen vergaderd
om zich met elkaar te verstaan over h-omc-
ruledie conferentie is echter geheel mis
lukt en de klcof lusschen liberalen en libe
raal-unionisten was aan het einde grooter
dan toen men begon. In liet tegenwoordige
geval zijn er partijgroepen, zioals de radi
calen van het slag van Sir Charles Dilke en
Dalziel, en de arbeid spart ij, die er rond voor
uitkomen, dat als 't naar hun wensch gaat,
de conferentie zal mislukken. Dat is echter
nog niet het ergstede grootste moeielijk-
heid is, als men het radicale programma be
kijkt, dat dit op alle punten zich uiterst slecht
leent tot een compromis. Maar daar staat
tegenover, dat niet te verwachten is van man
nen als lord Lansdowne en Arthur Balfour,
dat zij zich lichtvaardig zouden laten vinden
tot deelneming aan eene conferentie, dia
geen mogelijkheid oplevert om iets uit te
werken. Bovendien, al verlangen de strijd-
lust'igsten onder de radicalen of de conser
vatieven naar hervatting van den strijd, de.
groote meerderheid verlangt niets vuriger,
dan dat het rumoer van de politiekers hare
zaken niet in de war brengt. Dit zijn rede
nen, die aanleiding geven tot de hoop, dat
ondanks alle bezwaren de leden van de con
ferentiie er in zullen slagen een compromis
te vinden, waaraan het parlement als vredes
verdrag zijn zegel kan hechten. Dat zou zijn
in overeenstemming inet het motto, dat ge
plaatst is boven het hoofdstuk van Morley's
levensbeschrijving van Gladstone, dat han
delt over het in der minne bijgelegde conflict
van de beide huizen over de kiesrechthervor
ming van 1884. Het motto is eene aanhaling
uit eene rede van Gladstone uit het jaar
1858„Beslissing door meerderheden heeft
het groote voordeel, het beroep op het uiter
ste middel, op gewelddadigheid, te vermijden
en de macht tot dienuies niet tot de mees
teres van het gezag te maken. Maar ons land
stelt er prijs op te gelooven, dat het niet
alle zaken door meerderheden besList".
Duitschland.
In de Borlijnsche polit-'eke kringen ge
looft men, dat er nog meer veranderingen
zijn te verwachten in de personen, die de
hoogste regeerfngsambten bezetten. Zoo
wordt gezegd, dat de onderstaatssecretaris
van het departement van buitenlandsche za
ken Stemrieh het ambt moede is. Ook van
den staatssecretaris van dat departement,
baron von Scheen, wordt gezegd, dat hij plan
heeft af te treden. Dit wordt echter tegen
gesproken door de Duitsche Tageszeitung,
het orgaan der agrariërs, dat tegenwoordig
weer in gcode betrekking tot de regeering
staatbet blad zegt, dat er voor het oogen
blik geen sprake van is, dat 'baron von
Schoen zich vermoeid voelt van zijne ambts
plichten.
Verder heeft het gerucht geloopen, dat do
rijkskanselier plan zou hebben om heen te
gaan. Dit wordt op afdoende wijze weerspro
ken door het feit, dat twee minister-porte
feuilles op zijne voordracht nieuw bezet-
zijn. De Neue Preussische Korrespondenz
verzekert ten overvloede, dat de heer von
Bethmanu-Hollweg geen plan heeft om af te
treden en dat ook in de verhouding van den
kanselier tot den Keizer geen verandering
is gekomen, op grond waarvan een 6poedig
ontslag van hem zou zijn te verwachten. ,,De
kanselier blijft en er is niet mee te rekenen,
dat hij vóór de verkiezingen zal heengaan".
In de National liberale Korrespondien-z,
het partijorgaan van. idle nationaal liberalen,
wordt een scherp afkeurend oor diced geveld
oiver het beleid van den rijkskanselier naar
aanleiding van de j-ong&te mindsterbenoeinin-
gen in Pruis-enHet blad schrijft: „Wan
neer wij over den door deze 'benoemingen in
't leven geroepen politieken toestand een
oordeel moeten vellen, dan kan dat niet an
ders luiden, dan dat de rijkskanselier beslo
ten heeft rekening te houden met de macht
positie van het zwart-blauwe blok en een
eenzijdig conservatieven koers te varen. D©
rijkskanselier stond op hist akeerpunt. Hij
heeft zijn besluit genomen. Dankbaar moet
het gematigde liberalisme hem er voor zijn,
da tihij eindelijk kleur heeft belkend en het
vextoonen van alle mogelijke nuances niet
rnieer als noodzakelijk beschouwt. Wij zijn
nu in de gelegenheid, die binnenlandse he po
litiek in Pruisen duidelijker te beoordeelen
en uit de opheldering, die ons is geworden,
de daarvoor passende gevolgtrekking te ma
ken".
Frankrijk.
P a r ij s, 2 3 Juni. De Koning en de
Koningin van Bulgarije zijn hedennamid-
aag om 2.55 hier aangekomen. Zij wei-den
ontvangen door president Fallières en de
De troepen brachten de 'militaire hon
neurs.
Aan 'het feestmaal op liet Elysée bracht
president Fallières een dronk uit op de
Bulgaarsche souvereinen. Hij herinnerde,
dat sedert het laatste bezoek eene merk
waardige gebeurtenis is volbracht. De Ko
ning heeft blijk gegeven van alles wat men
kan verwachten van zijne groote wijsheid,
zijn politieken geest en zijne gehechtheid aan
den vrede. De hartelijke ontvangst, die
hem door de bevolking is gebracht, heeft
den Koning getoond hoezeer Frankrijk ach-
tiug en sympathie bezit voor de Bulgaarsche
natie.
De Koning van Bulgarije betuigde dank
voor zijne vriendelijke ontvangst in Frank
rijk, dat 6teeds de belangedooze kampioen
was van de edelste zaken. Frankrijk heeft
aan het jonge Bulgarije in moeielijke om
standigheden zeer ruimen zedelijken steun
verleend, hetgeen in het Oosten aan de
vredelievende ideeën ten goede is gekomen.
De bereidwilligheid, waarmee Frankrijk de
onafhankelijkheid van Bulgarije heeft er
kend, heeft er toe bijgedragen om one de
sympathie van Europa te bezorgen. Frank
rijk en Bulgarije zijn vereenigd in dezelfde
neigingen naar hetzelfde ideaal. Frankrijk
zal het streven van Bulgarije weten te waar-
deeren o-m in het schiereiland het politieke
evenwicht te bewaren en om den geest van
eendracht tusschen de Balkauvolken te
handhaven.
In de groep van leden van den Senaat
van handel en bedrijf heeft de senator Emile
Dupont een voorstel ingediend om in 1920
in Parijs wedeT eene wereldtentoonstelling
te houden, ter viering van het vijftig jarig
bestaan der republiek. De groep heeft- het
voorstel in beginsel aangenomen en het ter
bestudeering verwezen na"&r hare permanen
te commissie van tentoonstellings'wezen. Da
commissie zal in de eerste plaats aan de
regeering vragen of zij geen bezwaar heeft
tegen het jaar 1920 als tijdstip van 1de ten
toonstelling.
In de Kamer is hetzelfde denkbeeld reeds
voor eenige jaren te berde gebracht.
Oostenrijk.
Weenen, 23 Juni. De Kamer nam
de ontwerp-begroot-ing voor 1910 aan met
de amendementen der commissie.
Montenegro.
De Budapesti Hirlap bevat twee over
eenstemmende berichten uit Belgrado en
Agram, volgens welke Montenegro op den
dag van de vijftigste verjaring der troonsbe
klimming van vorst Nicolaas, op 13 Augus
tus, tot koninkrijk zal worden uitgeroepen
en den naam zal aannemen van koninkrijk
Zeta.
Turkije.
Konstan ti n opel, 2 3 J a n i. De
Kamer beeft het compromis tusschen de re
geering en -de partij voor Eenheid en Voor
uitgang omtrent -de pensionneering van de
waardigheidsbekleders onder het oude re
geer: ugsstelsel goedgekeurd.
Belgrado, 2 3 Juni De regeering
heeft haren gezant te Konetantinopel bevo
len, nieuwe stappen bij de Porte te doen om
maatregelen té nemen tot onderdrukking van
de in 't Turksche leger en door de Turksclie
autoriteiten gepleegde wreedheden tegen de
Servische bevolking in het vilajct Kos9owo.
Griekenland
Athene, 23 Juni. Onmiddellijk
na het Roemee nsche incident heeft de Hel-
leensdhe regeering tegenover d©n gezant van
Italië bevredigende verklaringen afgelegd en.
schadevergoeding aangeboden.
Kreta.
Over den toestand op Kreta wordt aan
de Köln. Ztg. uit Kanea geschreven:
Kreta is rustig. Wel hoort men door liier
gevestigde mohammedanen de vrees uitdruk
ken, dat in het binnenland hunne landslie
den en geloofsgenooten door christehen las
tig gevallen worden. Maar gebeurd 'is dit
niet, en daar door Kretensiscbe christenen
telkens weer wordt verklaard, van hoeveel'
belang voor hen juist nu de veiligheid van
de mohammedanen is, kan men het wel ge
looven. De geneigdheid onder de liberalen
om liet land te verlaten, duurt voort
sedert twaalf jaren, na de oprichting van
het zelfstandige bestuur van Kreta, heeft de
helf* van alle toen op Kreta levende mo
hammedanen, 35,000 van de 70,000 het
land verlaten-het- aantal christenen is in
dien tijd tot 270,000 verhoogd. Hot is be
kend, dat de mohammedaan zich slechts on
gaarne onderwerpt aan de heerschappij van
andersgeloovenden en liever het land verlaat
als hem dat eenigezins mogelijk is. Niet
anders is het op Kreta; daarbij heeft nog
meegewerkt, dat de chrisielijke meerder
heid in den eersten tijd van de autonomie
geen begrip had van de welwillendheid, die
de legeering ook aan de mohammedanen
bewees, en door knevelarijen, inzonderheid
in het afgelegen -binnenland, de moham
medanen op onaangename wijze den veran
derden toestand dpden voelen. De Kreten
siscbe 'mohammedaan, die Griek is en al-
Haar h*t Engelsch
76 TAK
;c. N. en W. M. WILLIAMSON.
XXI
Een H-oof-dstu'k a n.
eigenaardige Bekoring.
,,-Siuds Anna Boleyn heeft geen enkele
vrouw zoozeer het hoofd verloren om een
man met. een titel als mama om prins Dal-
mar-Kalm," zeide Beecliy, nadat wij een
week in Venetië hadden vertoefd. En ik
wenschte niets liever dan dat hij in navol
ging van tante Katliryns voorbeeld, het
zijne om haar zou verliezen, in plaats van
vruchteloos moeite te doen om mij en een
schaduw te werpen op menigen heerlijken
dag.
Rozen en lelies lagen telkens op mijn
schrijflessenaar, ze waren van hem- Aller
lei Veaietdaansche bonibions (gekristaliseerde
vruchten op stokjes als dikke martelaren)
versclienen bij elk maal op onze tafel aan
liet venster een geschenk van den païms.
Bewonderde ik de vreemdsoortige zeegewas
sen en de zonderlinge schelpen die ons te
Indo werden getoond, dan wist ik zeker
.bij mijn thuiskomst w eenige te vinden.
En geen gelegenheid liet de man voorbij
gaan om mij in te fluisteren,, dat de atten
ties van de comité en de contessa eigenlijk
alleen terwille van mij be-weizen werden.
Het was heel vervelend, al beweerde hij
ook dit alles uit vriendschap te -dlo-en. De
Oorramiinis vielen volstrekt niet in mijn
smaak, al moet- ik erkennen dat door hun
invloed deuren voor ons werden geopend,
die anders gesloten waren gebleven. Aan
hen was het te danken dat wij graaf de
Bardi's Japanse he collectie, de fraaiste die
er bestaat, in het Palazzo Vendramin kon
den bezichtigen eveneens door hun toedoen
zagen wij zel-dzamie schatten in meer d:an
één oufdl paleiszij bodem ons een diner aan
in hum verlichte gondola op de lagune met
een aantal keurige gerechjten, die op kom
foren- werden gereedgemaakt en door de
gomidiol-iers voorged-i-end. Ook inviteerden
zij oms voor een tochje nlaar Chiioggia op
hun stoomjacht dat zij naar het scheen
de eene helft van het jaar moesten ver
huren, om er de andere helft zelf gebruik
van te komen maken.
De „County" (zooals tante Katihryn hem
noemt) moet mooi geweest zijn voor hij van
de pokken werd geschonden. Nu vergeleek
Beechy -zijn donker gelaat bij „een prui-
meaitaart, wlaarui-t al de pruimen gepakt
waren"; en zijn diep liggende zwarte
oogen kijken met- somberen blik de wereld
in. Zijn manieren echter zijn volmaakt en
zeer elegant. Hij spreekt vloed-end En-
gels-ch en- zijn leeftijd schat ik tusschen die
vijf en dertig jaar en- vijftig. Wat de con-
tessa betreft-, zij heeft het profiel van een
Boad-ioea, en den gang von een behekste
tafel, zoo forsch. is .zij en zoo vierkant.
Knoopte zij een gesprek met mij aan dan
zong zij voordurend den lo-f van prins Dal
mar-Kali m., dus ontweek ik haar zooveel
mogelijk. I-nderd-aad beginnen de Corr-a-
minis mij' meer en meer te-g-en. te e-taan en
het deed- me bizon-der veel genoegen, als
zij hun gedistingeerd gezelschap aan tante
Kathrym schonken.
Eiken dag in Venetië (niet medegesteld
de uren met- hen en den prins doorgebracht)
leek mij verrukkelijker dan zijn voorg&n-
ger"
Tot de eerste mijner schilderijen behoor
de San M-arco die ik op een morgen alleen
ging bekijkenonderweg echter ontmoette
ik meneer Barrymore. Ik was er zeer blij
om, want natuurlijk had ik hem ndet dur
ven vragen mij te vergezellen. Terwijl wij
schertsend door de nauwe straten met haar
bekoorlijke winkels liepen, deden wij ons
best niet- te denken aan hetgeeav wij zouden
zien, en op zijn verzoek hiiefld ik de oogen
neergeslagen tot hij eensklaps zeide: „Nu
moogt u kijken." Dus keek ik;, en daar was
het-, 't wonder der wonderen, meer een ko
lossale kroon van juweel en gelijkend dan
een kerk. A16 de diadeem eener koningin
schitterde het in de grijswitte Piazza on
der het azuren hemelgewelf
„O, wij hebben den sleutel van den re
genboog gevonden en zijn den ingang ge
naderd," riep ik uit. „W'el'k een wonder l
Kan dit gewrocht- zijn door menschenhan-
den of ontstond het uit zichizelf, zoools edel
gesteente in de rots en koraal diep in de
zee?"
De kroonlijst zaet er uit als had de zee
tegelijk met haar schuim er kostbare stee-
nen van de onder haar golven begraven
schatten heengevoerd.," antwoordde me
neer Barrvmo-re, „Maar u hebt gelijk. Wij
hebben den sleutel en kunnen binnentre
den."
Ik ging naast hem, vervuld van ontzag
en als onder betoovering. Schooner gebouw j
dan dit kon er in de gansch-e wereld niet I
bestaan, en het w,as band te moeten oanne- I
men dlat het zijn ontstaan aan mensche-
lijke wezens bad te danken. Het gouden
mozaïek van liet- koepelvormige dak, zich
welvend bo-ven het rood en bruin der al-
baste muren, was als zonneschijn zich sprei
dend over saamgepakte wolken aan een
donkeren horizon. Licht scheen voortge
bracht- door de schittering van dat mozaïek
en de kleine witte vensters in den koepel
ontvingen zulke glanzen,d blauwe en bleek
go-uden stralen van buiten en zulk een
paariLeinio-enacbtig schijnsel van binnen, dat
zij veranderd waren in sterren. De vloer
scheen van opaal bontkleurig glinsterend
en golvend als een zee. Mijn bólnoefte aan
sympathie was zoo groot, dat het mij moeite
kostte niet de hand of den arm van meneer
Barrymore aan te raken.
Sprakeloos traden wij naar buiten. Het
deed me bijna genoegen, toen de betoove-
ring verbroken werd door het slaan van de
groote blauwe klok tegenover San Marco en
het verschijnen der processie van levens-
.groote metalen figuren, die hun geheime
deur alleen openen op feestdagen, zooals
-deze er toevallig -een was.
Deze stijve heiligen een knieval te zien
maken, bracht mij in. -de go-ede stemming
om de duiven te bewonderen met wie ik
gaarne vriendschap had gesloten. Het wa
ren zulke .kleine, deftige, aardige schepsel
tjes, bijna zoo mechanisch in hun trotschen
gang als de reu-zenfiguren der kllok, en met
zulk een metaalglans op hun luisterrijke
pluimage dat liet leek of men -ze van ge-
6cl«ilderd ijzer hod gemaakt.
Sommige droegen grijize jaquebben waar
uit witte- bï-ouses te voorschijn kwamend'aib
waren de dames, en haar gezichtjes h-oddem
een heel andere uitdrukking -dan die van
haar minnaars. Eeveneens verschilden de
sierlijke koralen voetjes aan het. belaas,
mooier en rooder 'mannelijk schoeiselen
de doffers,, zelfs de allerjongste onder hen,
geleken belachelijk veel op Engelsche rech
ters met pruiken en toga's.
Het was amusant om "het verloop na te
gaan van eeu duiven-liefdesgeschiedenis op
dezen van blauw ©n goud stralenden dag,
mijn eereten op het groote Piazza van San
MarcoH-oe de dame statig voort-stapte,
den schijn aannemend niet te intórk-e-n dat
een dan-dy-achtige jo-ng-e rechter haar het
hof wilde maken. Een oogenblik later
bleef ze staan, veinsde veel belangstelling
in een graankorrel door mij of iemand
anders daar neergeworpen en gaf door
haar langdurig onderzoek hem de gelegen
heid de pracht zijner veeren voor haar teil
toon te spreiden. Zij hield zich alsof hij
volstrekt- geen indruk op haar maakte, en
of zij in het laatste uur wed een dozijn
doffers had gezien, veel mooier dan hij
op het oogenblik echter dat een jougidige
belle toevallig (het bleek echter niet -zuiver
toeval te zijn) -dezen kant- uit trippelde en
met hem begon te flirten, besloot zij plotse
ling zijn huldebetoon te aanvaarden he
laas, een paar minuten te laat.
Wordt vtrvolyd.