w\ 76. Maandag 15 Augustus 1910. BUITENLAND. FEUILLETON. ,e^ 9"' Jaargaof. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoort f l.OO. Idem franco per post - 1.50 Afzonderlijke nummert 0.05. Dv: j Cou'&n verschijn dagelijks behalv op Zon- en Feest dagen. Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur '8 morgens bjj de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat I. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1f> regels f 0.50- Elke regel meer - O.IV, Dienstaanbiedingen en aanvragen 95 cents bQ vooruitbetaling Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrgf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad, bfl abonnement. Eene oiroulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgevingen. De Burgemeester der gemeente Amersfoort brengt ter kennis van belanghebbenden, dat inge volge missive van den heer Commissaris der Koningin in deze provincie, d.d. 8 Augustus 1910, 4e afdeeling. no. 3940/2656, op 16 en 1" Augus tus a. s. en zco noodig ook op 18 en 19 Augustus schietoefeningen zullen gehouden worden op het strand onder Roekan je, eiland Voorne. .Er zal gevuurd worden met kanonnen van licht -Kaliber en met ünitaailteurs, waarbij onveilig wordt gemaakt het Nieuwe of Noordergat. De doelen, die beschoten worden, zijn opge steld op de W.-pant van het strand, van het eiland Voorne, terwijl de batterijen, waaruit ge vuurd wordt, Z.-O.-lijk tTaarvan staan tussohen de mijlpalen 12 eu 14. Op de dagen waarop gevuurd wordt, zullen tusephen de mijlpalen 10 en 14 op ongeveer 500 M. van het strand op de hoogste duintoppen roode vlaggen waaien, vanaf één uur vóór het begin dfer oefening tot na afloop daarvan. Een stoomvaartuig tot het verleenen van sleep dienst is niet aanwezig. De Burgemeester van Amersfoort, CELOSSE Wethouder. locoBurgr Politiek Overzicht Spanje en het Vaticaan. In het conflict tusschen de Spaansche re giering en het Vaticaan zijn nog geene aan wijzingen van gezindheid om tot boenade ring te loomenbeide partijen handhaven hun standpunt. Welke houding de Koning inneemt in dit conflict, is eene vraag waarvoor begrijpelij kerwijs groote belangstelling bestaat. In verband daarmee worden mededeelingen ge daan over een gesprek, dat Koning Alfonso tijdens zijn verblijf te Ram'bouiliet heeft gehad met- den Franschen minister-presi dent Briand. Die mededeelingen zouden ze ker interessant zijn, als zij elkaar niet weer spraken nu kan er weinig waarde aan wor den toegekend, omdat moeieüijk is uit te maken wat de waarheid is het bericht van de Madridsche Epoca, dat Briand den Ko ning dringend heeft aangeraden niet met het Vaticaan te breken, of dat van met het Vaticaan in betrekking ebaande bjladen, waarin Briand wordt voorgesteld als de doodvijand van de roomsch-kafcholieke kerk, die op den jongen Spaanse hen monarch in vloed uitoefent en hem zijne poLitiiek dic teert. Misschien zijn zij geen van beiden waar. Tegen het bericht van de Epoca is men van bevoegde zijde opgekomen de laatste voorstelling wordt waar schijnlijk terecht weersproken door een correspondent van de Frankf. Ztg., die, onder opmerking, dat het de Koning was, die de stof voor dit onderhoud koos, zegt: „Heb spreekt van zelf, dat Briand vragen, die hem werden gesteld, niet onbeantwoord lietmaar hij bozit, zooals bekend is, takt genoeg om geen raad te geven en geen mee ning op te dringen in een toestand, waarin el'k initiatief zijnerzijds het karakter van eene onbescheiden inmenging had moeten aannemen. .Briand zou ook geen reden ge had hebben om den Koning eenigszins op te stokenhij heeft nog op den avond van de ontmoeting aan eenige intiemen den in druk medegedeeld, dien het onderhoud met den Koning op hem had gemaaktdaaruit blijkt, dat Koning Alfonso een zeer helder bewustzijn van zijne tegenwoordige politiek en van hare strekking bezit en dat hij vast besloten is zijn mindeter-preaidènt niet te laten vallende nadruk waarmee de Ko ning zich in dit opzicht uitliet, was zoo on dubbelzinnig, dat elk woord om hem te sterken overbodig zou zijn geweest, en Bri and kwam volstrekt niet in de verzoeking 'zulk een woord uit te spreken." Dit kerkelijfc-poli-tiek© conflict heeft, zooals bekend is, ook eene economische zijde. Tot aanvulling van wat wij daarover reeds hebben medegedeeld, kan dienen wat „een Spa*uische liberaal" erover heeft geschre ven aan de Times. Onder opmerking, dat de regeering aan die zijde van het vraag stuk een goed deel te danken heeft aan de ondersteuning nit het volk in haren strijd, schrijft deze zegsman „Het is niet te ontkennen, dat de kerk eu liare geestelijkheid aan Spanje reusach tige sommen kosten. In een budget van 800 millioen peseta's, waarvan de helft weg gaat aan r-enten voor de openbare schuld, komen voor de geestelijkheid 32 millioen (d. i. evenveel als vóór de scheiding het rijke Frankrijk met dubbel zooveel inwo ners voor zijne begrooting van eeredienst uitgaf)daarbij komen nog verdere gom men aan toevallige voordeeleu. De 49 provinciën van het schiereiland vor men 58 diocesen; en zijn 61 aarts bisschoppen en bisschoppen en om streeks 21,000 domheeren en kleinere dignitarissen. Het is juist, dat zelfs con servatieve regeeringen niet in staat waren eene vermindering van bet aantal bisdom men te verkrijgen en wel wegens het plaat selijke verzet. Ook de radicaalste stad ver zet zich tegen de afschaffing van haar eigen diocees; het kau haar niet schelen of alle anderen vervallen, zoolang slechts haar eigene niet wordt aangetast. Nog voor wei nige jaren maakte de stad Calahorra zich boos over het bericht, dat haar bisdom zou worden opgeheven, en om de menschen ge rust te stellen, moeeten de zaken blijven zooals zij waren De wensch van bet Spaansche volk naar eene gedeeltelijke verlossing van deze zware jaarlijksche schatting b;-eft zeer veel bij - gedragen tot de populariteit van de radi cale regeering. De ergerais over de aan de godsdienstige vereenigingen toegestane voor rechten is echter een nog machtiger factor ten haren gunste. Deze vereenigingen be talen geen grondbelasting. De prachtige be zittingen van de monniken worden door geene lasten bezwaard, en dientengevolge hebben de Spaansche burgers, die er naast leven, zwaardere lasten op te brengen. Ook geene personeele of 'bedrijfsbelasting beta len deze vereenigingen. Daarnaast zijn hare leden, van den legerdienst bevrijd, derhalve ook van het hoofdgeld van 1200 peseta's, die .ieder andere van den dienst bij bet leger vrijgestelde Spanjaard heeft te beta len. Onder deze omstandigheden kunnen in 6teden met eene groote industrieel© bevol king de werklieden, inzonderheid de vrou wen, niet leven. Het linnen naaien, dat vroe ger aan de vrouwen en dochters der werk lieden veel werk leverde, is geheel in han den van de kloosters overgegaan. In het vorige jaar stierven in Saragossa vrouwe lijke werklieden van honger, terwijl in de kloosters huwelijksuitzetten voor vele dui zelden vervaardigd werden. Zulke feiten verklaren de bijzondere verbittering van de vrouwen tegen de huizen van geestelijke orden, die zich in al hare scherpte heeft doen gelden gedurende de „tragische week" van het vorige jaar iu Barcelona. De man nelijke werklieden lijden eveneens onder de bedrijfsconcurrentie van de monniken. Dit geldt ook inzonderheid van de inrichtingen van onderwijs. Een school van eene geeste lijke orde betaalt geene belastingen, eene leekenschool daarentegen moet' hare belas tingen ze6 maanden vooruit betaleneen particulier onderwijzer kan baast geen werk vinden. Het Vaticaan schijnt niet te begrijpen, welk eene kracht zulke toestanden aan zijne vijanden verleenen. Wanneer Rome tegen stand biedt, dan zou een breuk, waarop eene reeks maatregelen van de Spaansche regeering zou volgen, om aan deze misstan den een einde te maken, warmen bijval vin den in de groote steden, niet slechts bij de rationalistische elementen, maar ook bij de arbeiders-bevolking. Eene verlenging van den tegenwoordige!! toestand kan slechts leiden tot een terugkeren van de tragische week van Barcelona, misschien ook tot een nieuw bloedbad van monniken, gelijk aan dat, hetwelk in het jaar 1835 was te be klagen." Duitschland* De Franscbe senator en gewezen minister president Clemenceau heeft te Buenos Ayres een voordracht gehouden over liet onder werp „de democratie en de oorlog". Hij ver klaarde een tegenstander te zijn van de be perking der oorlogstoerustingen, want er is z. i. geen zekerder middel om een oorlog teweeg te brengen dan dit, omdat het on mogelijk is het evenwicht tusschen de toerus tingen van de verschillende staten te ver krijgen en te. bewaren. Hij wees er op, dat de monarchen zich nooit wilden bezig hou den met het vraagstuk der beperking van de oorlogstoeristingeu, waarmee hij hen gelulcwenschte. Men moet steeds heb nastreven van liet ideale doel der ge rechtigheid in het oog houden om de waarschijnlijkheid van een oorlog te doen verdwijnen. Maar zooals Roosevelt te Parijs heeft gezegd, als men de keus beeft tusschen vrede en gerechtigheid, dan mag men niet de gerechtigheid opofferen. Als men de keus heeft tusschen den vrede en eene vernedering van het vaderland, dan kan men niet aarzelen. Men moet alles doen, be sloot Clemenceau, om den oorlog te vermij den, maar wij zouden dwaas zijn als wij tot de ontwapening overgingen op een oogen- blik, .waarop allen zich toerusten, en wel te land, te water en in de lucht. Wij denken aan geene veroveringen en willen niemand leed doen, maar de waardigheid van. on® land legt ons den plicht op tot zijne ver dediging bereid te zijn. Dit betoog is bijzonder welkom aan de Kaïn. Ztg., die opmerkt, dat men onder de monarchale staten inzonderheid Duitschland er voor verantwoordelijk tracht te 6tellen, dat Europa duurzaam den zwaren last van de toerustingen moet dragen. Daarom is het zeer te waardeeren, dat een democratische staatsman als Clemenceau niet slechts even eens de noodzakelijkheid van de toerustin gen erkent, maar tegelijk ook wijst op de buitengewone moeielijkheid, om niet te zeg gen technische onmogelijkheid, om bruik bare stelregelen voor eene internationale ontwapening op te stellen. Het bezoek van het Duitsche Keizerpaar aan Brussel zal in de tweede helft van Oc tober plaats hebben. Den 16en October ver trekt het Keizerpaar uit Berlijn, om den 17e n voor een driedaagsch bezoek in Brus sel te komen. Een officieel bezoek aan de tentoonstelling is in het programma opge nomen Duitsche kolonisten hebben bij de toe zending van een werk over het Oost-Azia tische protectoraat den wensch uitgedrukt om den Keizer in Kiautejou te zien. De KeizeT heeft daarop geantwoord, dat hij den zelfden wensch heeft als de bezoekers, maar dat het hem niet mogelijk is daaraau gevolg te geven, omdat „bij door zijn be roep verhinderd is zulk eene reis uit te voe ren". De reis zou bepaald een veel te lan gen tijd vorderen, en hij kan zich niet zoo lang van Duitschland verwijderen. Maar de Keizer legt er nadruk op, dat hij het leven en de welvaart van zijne landslieden in ver de geweöten 6teed6 met de grootst© aan dacht volgt. Naar aanleiding van den in de pers uit- gedrukten wensch, dat men moest trachten „de staatskundige beletselen tegen het op treden van den Koning Luitpold I van Beieren uit den weg te ruimen," is er spra ke van geweest, dal de prins-regent op zijn 80en verjaardag, d. i. den 12en Maart 1911, tot Koning zou worden uitgeroepen. Daar tegenover wordt aan de Kölu. Ztg. uit Mün chen geschreven, dat er van eene afschaf fing van het regentschap reeds hierom geen sprake kan zijn, omdat hiertoe in de eerste plaats de medewerking van den landdag noo dig zou zijn, die juist in deze week naar huis is gegaan. Daar komt bij, dat prins Luitpold meermalen ondubbelzinnig zijn be sluit heeft kenbaar gemaakt, dat hij in de geschiedenis van Beieren als prins-regent wil voortleven. Zijn oudste zoon, prins Lud wig, denkt over deze zaak eenigszins an ders dan zijn vader. België» Brussel, 13 Aug. Verscheiden© bladen berichten, dat Berry er, senator voor Luik, tot minister van binnenlandsche za ken is benoemd. Volgens de verkregen in lichtingen is het bericht waarschijnlijk juist, maar nog niet officieel. Engeland. Londen, 14 Aug. Koning Alfonso is naar Calais vertrokken op weg naar Spanje Tweedetelegram. Koning Alfonso is onverwacht gisteravond van Londen te Dover gekomen en heeft zich ingescheept op liet jacht Giralda, dat om 4 uur 's mor gens in zee ging, naar 't schijnt naar Bor deaux. Men denkt, dat hij zijn vertrek heeft verhaast wegens de politieke crisis in Spanje. Derde telegram. Officieel wordt uit Cowes bericht, dat Koning Alfonso niet naar Calais is gegaan, maar naar Ostende. Hij zal morgen aan boord van de Giralda te Cowes terugkeeren. V ierdetelegram. Het doel waar mee Koning Alfonso naar Ostende ging, was dat hij een bezoek wilde brengen aan zijn oom, aartshertog Ferdinand. Opdat het voornemen van dien Koning niet bekend zou worden, liet zijne omgeving verluiden, dat de bestemming van de reis^was Madrid. Noorwegen. Do voorloopige onderhandelingen over Spitsbergen, die sedert den 19en Juli wor den gevoerd tusschen de vertegenwoordigers van de Noorweegsche, de Zweedsche en de Russische regeering, zijn geëindigd. De ver tegenwoordigers zijn het eens geworden over het ontwerp van eene overeenkomst, die aan de 'betrokken regeeringon zal wor den toegezonden. Spanje. San Sebastian, 13 Aug De nuntius heeft een bezoek gebracht aan den minister van buitenlandsche zaken, die tot hem zeide, dat de verklaringen, die aan minister-president Canalejas in den mond worden gelegd somtijds de opvattingen weerspiegelen van dagbladschrijvers, die met den minister hebben gesproken. De nuntius zeide, dat sommige verklarin gen van Canalejas radicaal waren, andere daarentegen redelijk en verstandig. I>e Spaansche gezant bij het Vaticaan Ojeda heeft een nieuw onderhoud gehad met den minister-president-, die hem heeft ge zegd, dat 'hij zonder bezwaar zijne kuur kon verlengen. D© nuntius is te Zarauz aangeko men voor zijne zomerontepanning. De katho lieke elementen der bevolking wikten hem eene hulde brengen, die hij heeft afgewezen. De eigenaars van de mijnen in de buurt van Bilbao zullen morgen hunne werkplaat sen open stellen onder bescherming van de autoriteiten, opdat de werklieden,die daartoe geneigd zijn, den arbeid kunnen hervatten. De werktijd is bepaald op 10J uur in plaats van elf; maar men vreest botsingen met de stakers en zelfs eene poging tot eene alge meen© staking. De ertsvoorraad is inmid dels zóózeer verminderd, dat men vreest over een dag of vier geen erts meer te heb- l»en om de hoogovens aan den gang te hou den. De stiktand van de hoogovens zou tal rijke werklieden tot werkloosheid doemen. Bulgarije. Het Journal des Débats deelt op grond van bij liet Turksche gezantschap te Parijs ingewonnen inlichtingen mede, dat dit ge zantschap geen bericht heeft ontvangen van oorlogstoebereidselen van Bulgarije. Het blad voegt hieraan toe, dat men uit het ont breken van elke officieel© bevestiging mag afleiden., dat het bericht van eene mobili satie van Bulgaarsche troepen onder het voorwendsel van manoeuvres geheel onjuist is. Bulgarije weet ook volkomen goed, dat Turkije sedert twee jaren belangrijke mili taire maatregelen beeft genomen om tegen de eventualiteit van een aanval van zijne buren gewapend te zijn. Een oorlog tus schen Turkije en Bulgarije zou voor laatst genoemd land eeu allergewaagdst avontuur zijn. Bovendien zou Rusland, dat reeds bij herhaling aan Bulgarije matiging en bezon nenheid heeft aangeraden, ongetwijfeld op nieuw beproeven casu quo de ministers van Koning Ferdinand terug te brengen van verontrustende plannen, die men hun mis schien ten onrechte toeschrijft. Oostenrijk. W e e n e n, 14 Aug. Bij gelegenheid van de aankomst van 300 Czecben om de jachttentoonsteiling te bezoeken., ontstond een gevecht tusschen de politio en eenige honderden Duitsche betoogers. Talrijke agenten zijn gewond. Negen personen zijn gevangen genomen. HANZEA TEN. 19 DOOR RUDOLF HERZOG. In de vestibule gaven zij aan den knecht mantel en overjas af, waarop de vrouw des huizes hem met vlugge® tred voorging. „Wij zullen naar mijn kamer gaan. Daar is het 't gezélligst. En die behoort geheel aan mij. Ik moet u toch op mijn eigen grondgebied begroeten." Zacht sloot- de deur zich achter hen- Ingeborg Bramberg keerde zich snel' naar haar gast en reikt hem haar beide handen-, „Allereerst hartelijk geluk gewensebt, van ganse her harte- Ik begrijp hoe brotsch u er op zult zijn.." „Ik dank u hartelijk voor uw vriend- schappelijken gelukwensch. Maar hoe weet- u het?'' „Mij.n man kwam een kwartier gele den van de Beur6 terug om zich te ver kleed'en. Hij moest naar liet diner in die Keizerlijke Jachtclub», en toen riep hij 't me toe „En doet dat u werkelijk genoegen? Be grijpt u dan, als vrouw, welke beteekenis het bouwen van een modernen kruiser voor mijn werf heeft?'' „Ik begrijp, als vrouw, wat deze bij zondere groote opdracht beduidt voor u als man." „U zijt wel een uitzondering, mevrouw." Zij zetten zich neder in ouderwetsche, hreede stoelen, die zonderling afstaken bij de overige sierlijke meubelen, van het ver trek. Tegen de muren hingen etsen, in sier lijke lijsten, en een paai- kleine portretten in olieverf. Een vleugel stond in, den hoek. „Het is hier niet zoo mooi als bij u en ook niet zoo weelderig als in de kamer van mijn man, maar daarvoor zijn ail de meu bells uit mijn jongemeisjestijd. Ik lean mij niet van hen scheiden,, omdat zij al mijn meisjesdroom en kennen." „Dan wou ik, dat ik ze e©ns aan 't pra ten kon krijgen." ,.Ach, dan zou u maar dwaze dingen hooren, zooals die rondspoken in meisjes hoofden, van'helden», ridders en bevrijders 1 I'k vrees, dat ik toen' erg romantisch was aangelegd of dat ikniet gauw te vol doen was." „Beschouwt u de zaken nu meer nuch ter? En is u nu gemakkelijker te voldoen?" „Neen," antwoordde zij kalm, „meer nuchter, ja, maar gemakkelijker te vol doen.... néén. Dat kan ook niet, als m©n niet het beste in zach wiil dooden." „Mag ik weten wat- ge voor u het beste noemtmevrouw „Het vertrouwen op de toekomst, het. vertrouwen op de afrekening, die ten slotte toch elik leven-slot zal ten deel vallen1." >i „Wat zegt u dat woord levenslot mos» troost-ig! U. de mooie, energieke vrouw,- de vrouw van een der grootste ree dier» ma-ah Hamburg 1" fi-.jlloT Zij leunde diep achterover in ■■haar/jsioel\ en liaar oog zag kalm in. het- zijne. -J r i „Het zou mij genoegen doeuv alb -Karei T were ten, de geniale schvepsbbuwet, de- ,r.bqo Utwd qluif man van de schoonste vreemdelinge, die ooit Hamburg's, grond betrad, niets wist van een mistroostig levenslot." Een tijdlang heerscht© er een diepe stil te, zoodat men elkanders ademhaling meende te hooren. Daarop zeide Twer sten en hij trachtte zij® 6tem een spotten der klank te geven „Heeft u dat ook uwvoorgevoel ge zegd?" „Ja, en mocht u er soms boos om zijn, dat ik niet liegen kan, het is niet all-ecn uit intuïtie, dat ik zoo scherpzinnig ben geworden.' iKaréL Twersten boog zich naar mevrouw Bramberg toe en zeide „U moet niet droefgeestig worden. Wil ik u eens wat bekennen? Ik ben naar u toe gegaan om bij u... -ftfleidEng te vinden voor sombere gedfftlji^ftvom vroolijk ge stemd te worden tegenwoordig beid. En als ge u^njj^qqrmma^ maken, lieve vriendin, ieina^.,$ic t;ep Tjr^i,.,, .lig zonneschijn wfeybsSW.MSi behoeven tqgfgp-;; ÜWr!4 r Iz f.1 ffiv 11 1 Hét 'tóp"! bëgóri" 'Twérstriï, „üïéóf hfféhM 81 Q4i4nr'hiwïdbn r"$bzét£hl.''én- 'twB is"fe!é$ b*ibloi,',,t"•êétst-j'hrcte'tfél wij'1 'éïBkndlft^ a4!'aoó"laiig"kémien >fen ohtiWóéteni.'^'4 J(y,lWiö' ,ifeeè.uUb«e: wSi ioó' «I geze- floguiiuviO ,00SI 1 'iqfiilnovsiO-e' .0E£I ten hebben, terwijl de een1 wachtte op een woord van den ander." „Ja, heden weet ik liet. En iu de laat ste weken heb ik u zoo vaak geroepen. Hebt u 't niet- gehoord, mevrouw?" „En ik heb u geantwoord: koml Wij zullen niets meer verliezen, van. onzen tijd. Dat zou gelijkstaan met elkaar te bestel en. Laat mij deelnemen aan uw we reld. Maar ik... Ja, wiat breng ik u...." „Door uw deelneming den zegen, die mij onibreekt. Zij richtte zich op. „U weet niet hoe hongerig ik ben, boe alles in mij dringt naar werkzaamheid :n het leven, dringt en. altijd to vergeef stDe vrouw van Theodoor Bramberg, ja dat- ben ik. Hein interesseert de zaak zooals een ander belang stelt in een papier, waarvan hij elk halfjaar een coupon afknipt-. Ge meenschappelijk zorgen en werken houdt dus van zelf oper rest mij dus alleen liet dbffe leven van de. Hamburger vrouw uit goede kringen, die niet anders kent ak, de maatschappelijke positie van haar man. Ach.... ge verwondert er u over, hoe ij: jTnegdoor Bramberg's vrouw heb kun- n^jvwas n-og ecni erg jong ding, toe'n ik' 'trouwde, en in mijn levendige ver beelding fdacht ik, dat- de i-rgenaain van /.nik.'.' een 'wcijeWzaak een man moest zijn vftn éerivgewpl&gé' arbeidskracht, zooals BraiH H-.-fg' Se ri i dat De erfge n aam - bléék^ile^töfc^'èéiiv e^raettaam te zijn. En «AUH'&lUdVV fait 7Ü de eéïi'1 Vfóuw 'Ttait ïi?efsféttier zijn dan m'-au." 7.ij hrlmeft óott1'n.lH zwakker te zf^ri',-zlëidb 'TtfrerSyedj'1 utoLkevend'e aan Mnl .-.ril ii diépt' fiiaAtfiW!' zij' s-rid', ,'fna,'ir de ,r.r-»us*>u->V mi/ fuanoo ,*:dv -.1 11 kracht, dne de zijne mioet evenaren, moet voortkomen uit liefd'e, en de liefde van de vrouw, de liefde zooals ik ze bedoel, moet geheel vervuld zijn vaai stille bewon dering. En daaruit moet weder de inner lijk© vreugde voortspruiten, hij 's zoo groot en 6terk omdat ik hem liefheb." „En als het anders is?vroeg ïij langzaam. „Als het anders is, dam zinkt men lang zamerhand' af tot liet lage en komt er een dag, waarop men geen recht meer heeft zich te beklagen." „Zoover," zeide Twersten, terwijl hij diep ademhaalde, „zoover zijn wij nog niet-." Eu zij herhaalde zijn woorden „Neen, zoover zijn wie niog niet." „W'at u van de vrouw zegt-, geldt ook voor den man. En als de maai zich tot hei lage laat neertrekken, geeft- hij niet alleen zichzelf prijs maar ook zij-n levens werk. Dan sterft hij eigenlijk tweemaal. Eens voor zijn persoon en eens voor de sa menleving Hij bleef eenigen tijd diep in gediachten zitten. Toen begon hij weer: „Vandaag kreeg ik een brief van mijn vrouw Ze maakt '1 goed en zij heeft zich een prachtig toilet aangeschaft. Dat is niet zoo eenvoudig, daartoe behoort een gioote inspanning van dm geeft-. En vanmorgen heb ik een gesprek gehad met mijn zoon, dien ik zeer lbfheb. Ik heb toen een te groote overeenkomst met ziju moodier moéten opmerken, een overeen komst die ik w-at. meer naar den Hambur ger kant .moet wijizigen Ale ik dat ten minste kan." Wordt vtrvolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1910 | | pagina 1