sr. 12».
9d* Jaargang.
Vrijdag 30 September 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
1 1.00.
- 1.50
- 0.05.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort
Idem franco per post
A&ocderlgke nummer
DiM Ootnan rersehijn dagelijks behalv op Ion- en Feest
dagen
Jdvertentiinmededeelingen enz., gelieve men véór 11 uur
's morgens bg de Uitgever* in te zenden.
Uilgevers: VALKHOFF C°.
(Jirechtsehestraat 1. In ter co mm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËK:
Tin 16 régels f ®.M
like regel meer - O.IO,
Dienstaanbiedingen en aanvragen 95 «ent» by voeruitbetallnf
Groote letten naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrflf bestaan aaer roordeelige bepalingen fct
k herhaald adverteeren ha dit Blad, bj abeaneueitt. hv
«A1V
het
eireulaire, bevattende de
toegezonden.
voorwaarden, wordt op
Kennisgevingen.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Amersfoort brengen ter algcmcene kennis, dat bij
hun besluit van beden, ingevolge art 8 der Hinder
wet, aan G. de Jager, alhier, vergunning is verleend
tol het uitbreiden van zijne koek- en banketbakkerij,
door plaatsing van een hcetcluchtoven in het per
ceel Krankeledenstraat, wijk E, no. 4, kadastraal
bekend gemeente Amersfoort, sectie E, no. 288, on
der voorwaarde, dat
a. de schoorsteen wordt opgetrokken tot eene
hoogte van minstens 12 Meter boven den beganen
grond
b. de oven minstens 10 c.M. rondom vrij blijft van
de opgaande muren
c. de zoldering boven den oven bekleed wordt
met asbestplaten.
Amersfoort, 29 September 1910,
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Secretaris, De Burgemeester,
J. G. STENFERT KROESE. WUIJTIERS.
I Burgemeester en Wethouders der gemeente
I Amersfoort brengen ter algemeene kennis, dat bij
hun besluit van heden, ingevolge art. 8 der Hinder-
wet, aan 11. R. Krul, directeur der Naamlooze Ven-
I nootschap „Patria" alhier, vergunning is verleend
tot het oprichten eeuer snelpersdrukkerij, gedreven
j door een gasmotor van 5 P.K., in het perceel
j Utrechtscheweg 30, kadastraal bekend gemeente
I Amersfoort, sectie C, no. 1133, onder voorwaarde,
I dat:
a. de wanden van het lokaal voor den gasmotor
geheel van steen zijn
b. de vloer in het- lokaal voor den gasmotor ge
heel van steen is
c. de gasmotor geplaatst wordt op een afzonder-
lijke op den vasten bodem aangelegde fundeering,
I uitgevoerd in metselwerk of beton, rondom minstens
I 10 c.M. vrij te houden van de fundamenten der
opgaande muren;
I d. de afvoerpijp voor de afgewerkte gassen van
den motor van voldoende wijdte is, geen korte boch
ten heeft en voorzien wordt van een knalpot van
voldoende afmetingen, zoodat de afvoer der gassen
i zonder hinderlijk geraas plaats heeft
e. de onder d. genoemde afvoerpijp opgetrokken
f wordt tot eene hoogte van minstens Meter boven
I den beganen grond.
Amersfoort, 29 September 1910.
Burgemeester eu Wethouders voornoemd
De Secretaris, De Burgemeester,
J. G. STENFERT KROESE. WUIJTIERS.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Amersfoort brengen ter algemeene kennis, dat bij
hun besluit van lieden, ingevolge art. 8 der Hinder-
v et, aan de firma Hamers en Van Beek, alhier,
vergunning is verleend tot het uitbreiden harer
-tapijlfabriekj door plaatsing van een zuiggasmotor
van 38 P.K., ter vervanging van den thans bestaan-
den motor van 12 P.K., in het perceel Koningstraat
nos. 76—78, kadastraal bekend gemeente Amersfoort,
sectie E, no. 4582, onder voorwaarde, dat
a. de vloeren in- en de wanden van de ruimten
voor den motor en den generator geheel van steeu
zijn
h. de zoldering van de ruimte voor den genera
tor brandvrij geconstrueerd wordt
c. de deur, die toegang geeft tot de ruimte onder
b. genoemd, brandvrij geconstrueerd wordt
d. de motor, gesteld wordt op eene afzonderlijke
op den vasten zandbodem aangelegden fundeering,
uitgevoerd in metselwerk of beton, rondom min-
stens 10 c.M. vrij te houden van de fundamenten
der opgaande muren, zóódanig, dat trillingen en
schokken worden voorkomen
e. de afvoerpijp voor dé afgewerkte gassen van
den motor van voldoende-wijdte is, geen korte boch
ten heeft en door een knalpot van voldoende af
metingen geleid wordt, zoodat de afvoer der gassen
zonder hinderlijk geraas plaats heeft
f. de onder e. genoemde afvoerpijp opgaat tot
eene hoogte van minstens 1 Meter boven de nok
der bekapping van de inrichting
g. de schoorsteen voor den afvoer van rook van
den generator opgaat tot eene hoogte van minstens
1 Meter boven de nok der bekapping van de inrich
ting.
Amersfoort, 29 September 1910.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Secretaris, Dc Burgemeester,
J. G. STENFERT KROESE. WUIJTIERS.
Politiek Overeichfc
De toestand in Portugal.
De zitting van de Portugeesclie cortes is,
bijna terstond nadat zij plechtig was geopend
en de troonrede was uitgesproken, weder
verdaagd, niet voor enkele dagen, maar voor
eenige maanden; den 9en December zullen
de afgevaardigden weer bijeen komen. Als
reden daarvoor wordt opgegeven, dat, daar
tegen vele verkiezingen bezwaren zijn inge
bracht, de Kamer voorshands niet in staat
zou zijn te werken. Hel onderzoek van de
geloofsbrieven der gekozen afgevaardigden
wordt in Portugal niet door de vergadering
zelve verricht, maar is opgedragen aan een
rechterlijk college, en dit heeft nog slechts
de verkiezing van 87 afgevaardigden geldig
verklaard, waaronder 48 regccringsgezinden
zijn en 39 behooren tot de oppositie. Van 68
gekozenen moeten de geloofsbrieven nog wor
den onderzocht. Het lijkt vreemd, dat voor
dit onderzoek eene verdaging van eenige
maanden noodig zou zijn. Maar er wordt bij
gevoegd dat, daar de minislericcle meerder
heid onder de toegelaten afgevaardigden
slechts gering is, niet meer dan 9 stemmen, dc
toestand van dc regeering zeer precair is, zoo
precair zelfs, dat zij ter nauwernood levens
vatbaar zou zijn, als zij met de cortes moest
werken. Daarom heeft men 't geraden ge
acht, de cortes voorloopig maar weer naar
huis te sturen.
Deze mcdcdccling verspreidt een eigen
aardig licht over den toestand in Por
tugal. De regeering heeft een beroep ge
daan op het land, maar de uitkomsten
van dat beroep zijn zoodanig, dat zij
meent verstandig te doen, door de cortes,
terstond nadat zij zijn bijeengekomen, voor
eerst maar weer naar huis te zenden. Dat
het daartoe zou komen, werd voorspeld in een
interview, dat de Paijsclie correspondent van
de Daily News onlangs gehad heeft met een
der leiders van de republikeinsche partij in
Portugal, dr. Megelhaes Lima, directeur van
het le Lissabon verschijnende blad A Van-
guardia. Het gesprek is reeds eenige dagen
oud, maar het is belangwekkend genoeg om
het hier weer te geven. Op de vraag wat er
zou gebeuren, was zijn antwoord: „Over
eenige dagen zal het parlement weer bijeen
komen. De regeering zal tegenover zich vin
den een i monarchale minderheid, samenge
steld uit reactionairen, clericalen, geweten-
looze avonturiers, die geene gelegenheid zul
len laten' voorbijgaan om tumult te verwek
ken onder dc debatten of cene politiek van
stelselmatige obstructie tot het uiterste vol te
houden. Het doel, in één woord, zal zijn den
geregelden loop van den parlementairen
gang van zaken in de war le sturen.
Hoe zal in dat geval de houding zijn
van de republikeinsche partij? „Zij zal zich
stipt buiten alle politieke manoeuvres hou
den; zij zal hare autonomie bewaren, en
bovenal zij zal de meedogenlooze criticus zijn
van de regeering, welker fouten even groot
zijn als die van cene der andere reactionaire
partijen. Het moet niet vergeten worden, dal
de tegenwoordige eerste minister ernstig ge
compromitteerd is in de zaak der zoogenaam
de „voorschotten" aan de koninklijke fami
lie".
En hoe zal het ministerie de moeielijk-
heden te boven komen? „Het zal zeer waar
schijnlijk den Koning vragen eene verdaging
van de Kamers tot Januari goed te keuren".
Maar stel, dat de regcering neiging toont
om liberale concessiën te doen, wat zal er dan
gebeuren? „De regeering zal daartoe niet
overgaan, want de monarchale partijen zou
den zorgen, dat zulk een stap onmogelijk
werd. Met andere woorden, zij zouden trach
ten door paleis-intriges de regeering te com-
promilteeren en cene liberale politiek on
mogelijk maken".
Maar gesteld eens, dat jk^ixoning het
parlement verdaagde, zou dsfr^re'^oestand
niet dezelfde blijven? „Volkomen juist, er zou
geen verandering zijn".
Als dat zoo i$, wat zal de Koning dan
doen? „Ja, hij zal öf de teugels van het be
wind overgeven aan een anderen staatsman
van de regenerados, in welk geval de toe
stand onveranderd zou blijven, of hij zou zijne
toevlucht nemen tot een ministerie, gesneden
uit hel conservatieve blok".
Wat zou in het laatste geval de uit
komst zijn. „Dc zaken zouden komen in
ongeveer denzelfden toestand als bij den
dood van Koning Carlos; de ministers en dc
elementen, die met hen sympathiseeren, zou
den neiging toonen om zich bij dc republi
keinen aan te sluiten, ten einde de reactie ten
val te brengen".
Maar het kan zijn, dat de tegenwoordige
•regeering aan het hoofd van de zaken blijft,
wat dan? „De afgevaardigden van het blok,
de clericalen en de nationalisten, zouden zich
vereenigen en de mogelijkheid overwegen van
een militairen opstand".
En meent gij, dat het leger zieh tot
zulk eene beweging zou lccnen? „Wat dat
betreft, ik ben overtuigd, dat het leger altijd
in daad en sympathie zich zou voegen bij het
volk togen zijne onderdrukkers".
Gij meent dus, welke toestand er ook
uit dc crisis moge voortkomen, dat de repu
bliek moet komen? „Wat dat betreft, koester
ik volstrekt geen twijfel of aarzeling. Portugal
is aan den vooravond van groote gebeurte
nissen. Ik herhaal het, de republiek is onver
mijdelijk, en niets kan voortaan haren
triomftocht tegenhouden".
Gij houdt dus vol, dat dit olies slechts
eene vraag van lijd is? „Ja en van zeer kor
ten tijd".
Diitoahfauid.
In de Kreuz-Zeitung, het conservatieve
hoofdorgaan, is eene verklaring opgenomen,
die schijnt te beteekenen, dat de conserva
tieven zich afwenden van het anti-semitisme.
Het blad schrijft: De conservatieve partij
heeft in hare groote meerderheid er van
overtuigd, dat de antisemietische clausule van
haar programma zich praktisch niet meer
laat rechtvaardigen. Ook in het jodendom
toch zijn conservatieve krachten levend en
werkzaam, zooals de verblijdende werkzaam
heid van talrijke Joodsche mannen in het
praktische leven, in wetenschap en kunst da
gelijks bewijst, terwijl de in het Jodendom
zoo opvallende vernielde krachten zich he
laas in ruime mate ook bij raszuivere Duit-
schcrs hebben ontwikkeld.
B e r 1 ij n, 2 9 Sept. Tijdens de oproerig
heden ging het gisterenavond in het wijk
Moabit zoo heftig toe, dat 73 personen deer
lijk gekwetst werden, waarom zij onmiddel
lijk moesten worden verbonden, terwijl er
vijf naar het ziekenhuis moesten, zoodat er
daar al bij elkaar 22 ter verpleging zijn op
genomen. De gearresteerde personen zijn na
vaststelling van hun persoonlijkheid, op vijf
na, in vcorloopige vrijheid gesteld.
Berlijn,29 Sept. Officieel is nu vast
gesteld, dat van dc 12 rustverstoorders, die
Dinsdag bij de straatgevechten in hechtenis
zijn genomen, negen tot de socialistische vak-
vereeniging behooren; drie van hen zijn ook
nog leden van de sociaal-democratische kies-
vereeniging. Vier van de gearresteerden zijn
stakende kolenwerkers.
Hieruit blijkt de onjuistheid van de bewe
ring der sociaal-democraten, dat de georga
niseerde arbeiders en de stakers bij de firma
Kupfer aan de onlusten geen deel hebben ge
nomen.
Tweede telegram. Tot negen uur
hedenavond was het in Moabit, afgezien van
enkele kleinere incidenten, rustig, ofschoon,
ondanks het strenge optreden der politic in
de laatste avonden, wederom duizenden
nieuwsgierigen op straat waren.
Kort na negen uur kwam het in Moabit
toch tot eenige botsingen.
Uit een huis in de Turmstrasse werd met
een bloempot naar de politie geworpen. Dit
werd beantwoord met pistoolschoten, die ech
ter geen schade aanrichtten.
Toen daarna de straat werd schoongeveegd,
werden eenige personen gewond.
Ook op den hoek van de Beussel- en de
Erasmusstrasse werd dc menigte door de
Berlijnsche en Charloltenburgsche politie
herhaaldelijk achteruit gedreven, waarbij
eenigen gewond werden en anderen in hech
tenis werden genomen.
De onlusten in de Berlijnsche wijk Moabit
hebben nog niet hun einde bereikt. De aard
van de beweging is door een hoogen politie
ambtenaar tegenover een Duitschen dagblad
schrijver aldus gekenschetst: „Het is eene
zeer ernstige zaak, eene revolutie in 't klein,
en zij, die zich tegen de overheid blijven
verzetten, stellen hun leven in de schaal. In-
tusschen denkt men er niet aan den slaat
van beleg af te kondigen; voor 't oogenblik
is er nog geen sprake van de troepen le la
ten optreden."
De eerste aanleiding tot deze gebeurtenis
sen is, zooals reeds werd bericht, een loon
strijd geweest. De daardoor getroffen firma,
de kolenhandelaars Kupfer en Co., heeft
daarover het volgende relaas gegeven:
„Den 15en December kregen wij van den
Duitschen transportarbeidersbond een schrij
ven, waarin, zonder dat vooraf van de zijde
der werklieden daarop was gezinspeeld, eene
loonsverhooging van 43 pf. tot 50 pf. per uur
voor werklieden en van 30 tot 33 mark per
week voor koetsiers werd geêischt. Het uur
loon van 43 pf. is hooger dan dat wat in
bijna alle Berlijnsche kolenzaken wordt be
taald. Daarom was bij voorbaat het verlan
gen van den Duitschen transportarbeiders
bond niet voor discussie vatbaar. Intusschen
zijn wij het verzoek nagekomen en hebben
het schrijven in handen gesteld van den
bond van kolcnhandclaars; aan den transport
arbeidersbond hebben wij kennis gegeven,
dat wij op de zaak zouden terugkomen. Den
18en September om 6 uur 's morgens ver
klaarden de werklieden, dat zij niet verder
wilden werken, omdat wij de eischen niet
hadden toegestaan. De staking was dus uit
gebroken."
En sedert hebben de aaken zich ontwikkeld
als volgt: De firma zette met trouw gebleven
en met nieuwe werklieden het bedrijf voort.
De wagens werden echter hij het uilrijden
bemoeielijkt. De spannen van de paarden
werden doorgesneden en onbruikbaar ge
maakt, om le beletten, dat de wagens zouden
uilrijden. Het kwam tot botsingen tusschen
stakers en tot werken gezinden en tot be
scherming van de laatsten is de politie plicht
matig opgetreden. De wagens reden uit, door
politie begeleid. Die zonderlinge optocht gal
aanleiding tot opstootjes, en in zulke geval
len wordt steeds tegen de politie stelling ge
nomen. Er vallen scheldwoorden, vuisten
worden dreigend opgeheven, er wordt ge
schreeuwd en hoe luider dit gebeurt, des te
grooter is de hoop, die samenschoolt. Zoo
komt het oogenblik waarop de politic, ter
wille van het verkeer, de menschen moet
uiteenjagen. Dat gaat niet zonder wrijvin
gen, en dan treden de op schandaal beluste
elementen op, die het gevaar zijn van iedere
groote stad en door joelen en dreigende ge-
bareii ook kalmere elementen meesleepen.
Uit een veiligen schuilhoek worden een paar
stcenen geworpen, en dan wordt natuurlijk
de straat met geweld ontruimd. Zoo heeft de
zaak zich in Moabit ontwikkeld en van dag
tot dag is de toestand erger geworden. Het
plaveisel is opgebroken en de steenen wer
den in dc woningen geborgen, de lantarens
werden als op commando uitgedoofd en ver
nield, kerkramen ingeworpen, winkels be
stormd en geplunderd, bloempotten, steenen,
borden en andere voorwerpen uit de ramen
en van de balkons op de agenten geworpen.
Er werd op hen geschoten en nu is het zoo
ver gekomen, dat 1200 k 1500 agenten des
avonds in de wijk, waar gestaakt wordt, bij
eengetrokken zijn en met sabel en pistool de
orde moeten herstellen. Geen wonder, dat de
dagbladpers zich uitvoerig met deze dingen
bezig houdt en daarin ook eene politieke
kleur ontdekte, die er oorspronkelijk aan
ontbrak. Want het is nu voor allen duide
lijk, dat men niet kan volstaan met de ver
zekering, dat het slechts het grootsteedschc
janhagel is, dat in Moabit aan zijne slechte
lusten botviert. De menschen, die in de be
dreigde straten balkonwoningen hebben en
deelnamen aan dc straatgevechten, zijn niet
datgene wat men onder janhagel verstaat.
Ook de werklieden van de naamlooze ven
nootschap Löwe, die in de buurt hare fabrie
ken heeft, hebben aan de straatgevechten
deelgenomen. Velen van hen loopen rond
met verbonden hoofden en sommigen zijn op
heeterdaad betrapt en gevangen genomen.
Dat zijn dingen, die iedereen weet, en het
kan daarom geen verrassing zijn, wanneer
sommige bladen in dc slraattooneelen zoo
iets als een voorspel van eene politieke
straatrevolutie zien en de regeering verwij
ten doen, dat zij niet dadelijk van de aller-
scherpste maatregelen gebruik heeft gemaakt.
Bij vroegere onlusten werd veelal de wijze
van optreden van de politie afgekeurd en
werd haar al te groote strengheid verwelen.
Het is opmerkelijk, dat ditmaal in dc bur-
HA.NZEA. TEN.
57 DOOR
RUDOLF HERZOG.
Tcrraswormig breidde dc stad zich tegen
de met bosch begroeide hoogten der Sierra
Mauba uit. Omringd door geurend groen la-
gen de helgekleurde huizen, de kerken en
kloosters en ook de eerwaardige kathedraal
ïnet haar torens.
„Deze stad doet geheel aan het moederland
denken,zei dc officier, en zachtjes voegde
hij er aan toe:
„Daarom zijn wij er ook zoo graag."
De zon daalde en langzamerhand begon
het leven in de stad te ontwaken. Op de
reedc kwam allengs meer vertier. Uit dc
straten en van de pleinen stroomde men toe
om het binnenkomen der schepen te zien.
Een dichte menigte keek naar het manocu-
.Vreeren der sloomers.
De loods gaf een bevel, dat de kapitein der
„Ingeborg" verder doorgaf naar de machine
kamer. Hetzelfde herhaalde zich op de
„Theodoor Bramberg". De schepen draaiden
in een sierlijken boog, dc machines stopten,
en de ankers vielen in den grond.
Wederom reikte de officier Robert Twers
ten de hand.
„Welkom in Santiago! 't Doet mij bijzon
der veel genoegen u te kunnen begroeten,
ook omdat ik de eer heb mevrouw uw moe
der te kennen."
„O," zcide Robert, terwijl hij erkentelijk
boog, „dan zult u mij ook wel kunnen zeg
gen hoe zij 't maakt."
,,'t Doet me genoegen, dat ik u de beste be
richten omtrent haar kan geven."
„Is mama dan niet meer ziek?"
„Ziek? Dal verhoede God! Zij is nooit wel
varender geweest!"
„Ik ben u zeer dankbaar voor dit goede
bericht, mijnheer," zeide Robert met warm
te. „Mama heeft een veerkrachtige natuur.
Goddank, dat zij cr zoo spoedig bovenop is
gekomen!"
De havenmeester kwam nu ook aan boord.
En spoedig na hem dc chef dor militaire ad
ministratie. Zij waren gewaarschuwd door
de telegraaf van kasteel Morrow. Robert
gaf hun den brief, dien hij had medegekre-
gen, en de beide kapiteins legden de scheeps
papieren en de vrachtlijsten over.
De heeren keken deze slechts even in. Toen
wijdden zij zich met echt Spaansche beleefd
heid geheel aan de nieuw aangekomene».
„Gij zijt onze hooggeschatte gasten. Aan
de heeren kapiteins en aan de manschap
pen zullen wij onzen dank nog afzonderlijk
kenbaar maken. Zoodra de lading gelost is,
kunnen de heeren kapiteins dc manschappen
naar Havana brengen en daar gebruik ma
ken van den poststoomcr op Spanje. U, me
neer Twersten, en uw vriend hopen wij lan
ger als gast hier te zien, daar gij toch uw
hooggeschatte moeder komt opzoeken. Wij
hopen, dat wij lang het voorrecht zullen
hebben van uw gezelschap te genieten."
In vlot Spaansch verklaarde Frils Vanheil,
dat 't hem genoegen zou doen van dc uit-
noodiging gebruik le maken. Hij voelde zich
zoo vroolijk als een vogeltje en had wel van
pleizier kunnen zingen.
Robert Twersten verzocht nu om een gids,
die hem naar het telegraafbureau kon bren
gen. Ilij moest allereerst een telegram aan
zijn vader zenden om de gelukkige uitvoering
van de zending onmiddellijk mede te deelen.
Dan was hij ook vrijEn hij nam zich
voor, dal ook voor het eerst in zijn leven
deugdelijk te zijn-
Vergezeld van zijn vriend cn van de Spaan
sche heeren, ging hij naar het huis van zijn
grootvader, die nog altijd een der hoogste
regceringsbetrekkingen op het eiland be
kleedde. Van de door lommer beschaduwde
pleinen weerklonken de klanken van een
mandoline. Zachtjes ruischte daartusschen
het geklater van fonteinen cn hier en daar
klonk een liedje, afgewisseld door dc zilve
ren tonen van een vroolijken lach.
Achter de kunstig gesmeede tralies der
vensters spiedden donkere gezichten, met
halfgeloken oogen, die vlammen scholen als
zij zich geheel openden. Creoolsche meis
jes, met donkerroode lippen, bezig in gon
zend gesprek een luchtje te scheppen, dren
telden heupwiegend heen en weder en speel
den evenzeer mei haar oogen als met haar
waaier. Mannen stonden in groepjes te pra
ten of zaten voor de koffiehuizen cn namen
de voorbijgaande schoonen, onder schertsen
de gesprekken op.
Een gelukkige zorgeloosheid lag over dc
stad en haar bewoners, die weinig van den
dag, doch volop van den avond genoten.
Wie kon cr werken, als de zon zoo bran
dend scheen en als de maan zoo heerlijk met
haar licht in de straten tooverde? Morgen,
overmorgen, als 't zou regenen, als 't scheen
dal zon, maan en sterren vertoornd waren
op Santiago, dan zou men aan liet werk
gaan, als 't niet anders kon.
Maar vandaag nog niet neen, vandaag
nog niet!
Zij hadden inmiddels het huis bereikt. De
op dc hooge stoep luierende neger sprong
dadelijk gedienstig op, om kennis le geven
van het bezoek. Spoedig weerklonken nu
stappen op den marmeren vloer. Vooraan
mevrouw Angèle, in een wit kleed, klaar om
uit te gaan, mot dc kanten manlille om het
ravenzwarte baar. Achter haar aan een ge
zelschap van lachende heeren en dames.
Mevrouw Angèle hield even stil, toon zij
de bezoekers in her- voorportaal zag. Toen
riep zij plotseling:
„Bob!"
Zonder zich om dc toeschouwers te bekom
meren, viel zij in hartstochtelijke uitgelaten
heid haar zoon om den hals, drukte hem
aan 't hart en overdekte zijn gezicht met
kussen, terwijl zij hem allerlei lieve naamp-
pjes gaf.
„Boblievelingharljeben jij
daar! En ik wou juist naar de reedc gaan
om je af le halen. Zoo juist komt eeu be
diende van liet havenkantoor ons melden:
„Twee schepen uit Hamburg en de jonge me
neer!" Ai het geld, dat ik in mijn zak had,
lieb ik hem gegeven en ik sloeg haastig een
sjaal om mijn hoofd om je tegemoet te gaan!
En nu ben je cr al! Nu ben je bij mij!
Ben je gezond? En voel je je ook zoo
gelukkig? Bob. mijn lieveling
mijn hartje1"
Haar woorden cn licfkoozingcn beletten
hem te spreken. Ilij kon niets anders sta
melen dan: „Lieve mama!Lieve mama!"
Zij trok hem mede in huis en riep haar
ouders cn familieleden en ook de gasten van
het huis bijeen.
„Daar is hij nu! D6t is nu Bob! Bekijk hem
maar goed! Is 't geen flinke, knappe jon
gen?"
Robert boog zich diep over de hand van
de trotsche oude dame, die dc audcre hand
zegenend op zijn hoofd legde.
Hij omarmde zijn grootvader, een statige
figuur, kuste oom José, het type van eeil
Spanjaard met vurige oogen, en reikte den
anderen de hand. De stormachtige ontvangst
had zijn hoofd geheel in de war gebracht,
maar zijn hart klopte fier en zijn bloed
stroomde hem sneller door dc aderen, 't
Was' hem of hij plotseling geheel veranderd
was. De Spaansche klanken troffen zijn oor
alsof zij van een geboorteland waren. Hij
was bij zijn moeder! Hij had haar weicr te
rug!
„Mama, ik breng nog een gast medel"
„Ilij is welkom, wie hij ook zijn moge!"
„Het is uw vurigste bewonderaar, mama!
Met een handgebaar stuitte zij de kre
ten van protest, die zich daartegen deden
hooren.
„'t Is Frits Vanheil, mama! Mijn vriend,
dien ge u nog wel herinneren zult."
Met een vragende uitdrukking op het ge
zicht keerde zij zich om. Frits Vanheil maak
te eeu diepe buiging en in de stilte, die ont
slaan was. zeide hij kalm:
„Frils Vanhcil, mevrouw! Vanheil uit Ham
burg! Ingenieur van scheepsbouw. Ik kom
mijn woord gestand doen."
Wordi vtrvolgd.