H°. 14©.
©d* Jaargang.
Dinsdag 18 October 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franco per post- 1.50.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingon enz.gelieve men vóór II uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel moer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zoor voordeeligo bepalingen tut
het herhaald advorteeren in dit Blad, bij abonnement. Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De delegatiën van Oostenrijk-
Hongarije.
In Weenen zijn thans na eene lange
pauze de delegatiën bijeengekomen, die door
de vertegenwoordigende lichamen van de
beide rijkshelften zijn afgevaardigd tot be
handeling van de begrooting van den ge-
meenschappelijken dienst van de monarchie
Oostenrijk-Hongarije. Dit had eigenlijk reeds
veel vroeger, in het najaar, voorafgaande
aan het dienstjaar 1910, moeten geschieden.
Toen was het echter wegens de Hongaarsche
krisis, welker golven destijds zeer hoog gin
gen, zoo niet onmogelijk, dan toch in ieder
geval voor de regeering zeer lastig geweest
de delegatiën bijeen te roepen. De Hongaar
sche delegatie, die nog door den ouden rijks
dag bad moolen zijn benoemd, zou zeker
zich deze aanleiding ten nutte hebben ge
maakt om in haar votum over de begrooting
bet conflict met de Kroon uit te drukken en
de gemeenschappelijke regeering daardoor in
de grootste ongelegenheid te brengen. Men
heeft in Weenen die moeielijkbeid verme
den, door de delegatiën niet bijeen te roepen.
Dat is formeel niet in den haak, want de
bedoeling is, dat de delegatiën jaarlijks bij
eenkomen. Nog eene andere onregelmatigheid
is, dal de Oostenrijksche delegatie, die uiter
lijk in Juli had moeten zijn vernieuwd, is bij
eengekomen in dezelfde samenstelling, die zij
in Juli van het vorige jaar gekregen had. De
sociaal-democratie heeft een protest hierte
gen laten hooren, maar dat heeft nergens
anders eene echo gevonden.
De opening van deze zitting der delegatiën
is zeer kalm en zakelijk in haar werk ge
gaan. Zoomin de toespraken van de voorzit
ters als de troonrede van den Keizer bij de
ontvangst van de delegatiën en het exposé,
dat de minister van buitenlandsche zaken
van den politieken toestand gegeven heeft,
bevatten verrassingen. In het betoog van
graaf Aehrenthal neemt de uiteenzetting van
de verhouding tot Turkije eene betrekkelijk
ruime plaats in. Men ziet daaruit hoeveel er
de Oostenrijksche regeering aan gelegen is
mot den buurman in het zuidoosten in zoo
goed mogelijke betrekkingen te komen en
de laatste sporen van wantrouwen, die mis
schien sints de annexatie nog bestaan, ge
heel uit den weg te ruimen. Daarbij wordt
de reeds vroeger gegeven verzekering, dat
Oostenrijk in den Balkan geene politieke as-
piratiën heeft, weer herhaald.
Het uitgangspunt van de aan de regeerings-
tafel geleverde beschouwingen was de an
nexatie van Bosnië en Herzegowina en de
daarmee in verband staande onderhandelin
gen tusschen de mogendheden. Om de dele
gatiën daarover te orienteeren, heeft de re
geering in een Roodboek een bundel stukken
bijeengebracht, die gelegenheid verschaft een
kijkje te nemen in de tijdens deze inlijvings-
krisis tusschen de kabinetten gewisselde dé
pêches. In eene bespreking van den inhoud
Yan dit Roodboek zegt het Frcmdenblatt:
„Graaf Aehrenthal heeft van den beginne
af de beginselen, waardoor hij zich bij de
uitvoering van de annexatie liet leiden, vast
gesteld en heeft die tot aan het einde toe
trouw gevolgd. En hij heeft zijne principieele
beschouwingen ook weten te doen zegevie
ren. Hij heeft de volgende axioma's gesteld:
Over de annexatie kan geen discussie wor
den toegelaten; zij mag slechts worden ge
accepteerd, onverschillig of dit op eene con
ferentie, of door het wisselen van nota's ge
schiedt. Met Turkije moet men tot overeen
stemming komen. Servië en Montenegro zijn
niet gerechtigd i-n de annexatiekwestie posi
tie te nemen. In deze drie hoofdpunten laat
zich het annexatie-program van graaf Aeh
renthal samenvatten. In de eerste stukken,
die het Roodboek bevat, komt het standpunt
van graaf Athrenthal reeds uit, en met vol
harding wordt aan dit standpunt tot aan het
einde vastgehouden.
„Het onloochenbare succes, dat de Oosten-
rijksch-IIongaarsclie diplomatie bij de uit
voering van de annexatie bereikte, is in de
eerste plaats aan de omstandigheid toe te
schrijven, dat Oostenrijk-Hongarije een con
sequente politiek van den beginne af voerde.
Terwijl andere mogendheden in den loop
van de annexatiekrisis niet altijd aan hun in
den beginne ingenomen standpunt trouw
bleven, heeft Oostenrijk-Hongarije aan de
cardinale punten van het annexatie-program
vastgehouden en deze ook algemeen doen er
kennen. Thans behoort de annexatie-krisis
reeds lot de geschiedenis; Bosnië en Herze
gowina zijn deelcn van de Habsburgschc
monarchie geworden, zij hebben eene volks
vertegenwoordiging gekregen en ontplooien
onbelemmerd hunne politieke en economi
sche krachten. Heden kan men de actie, die
Oostenrijk-Hongarije voor twee. jaren tot ver
dediging en zekerstelling van zijne levensbe
langen ondernam, reeds van het historische
standpunt, vrij van elke vooringenomenheid
beoordeelen. Men overziet aan de hand van
hit Roodboek de groote en talrijke mocie-
lijkheden, die waren te overwinnen, en komt
tot het inzicht, dat slechts door standvastig
heid, vasten wil, energie en consequentie,
het begonnen werk gelukkig kon worden
voltooid."
Uit de discussie, die gevolgd is op de door
den leidenden staatsman van Oostenrijk-
Hongarije afgelegde verklaringen, kan men
zien, dat in de delegatiën de tegenstanders
van zijn politiek beleid niet ontbreken. In-
tusschen vormen die tegenstanders eene min
derheid. De commissie van de Oosteairijk-
sche delegatie, die de begrooting van het
departement van buitenlandsche zaken heeft
te onderzoeken, heeft reeds besloten tot de
aanneming van de begrooting te adviseeren.
Men mag aannemen, dat de groote meerder
heid in de beide delegatiën bereid is den
minister in zijn beleid krachtig te ondersteu
nen.
Frankrijk.
P a r ij s 16 Oct. De regeering heeft de
betooging verboden, die de spoorwegmannen
voor morgen hadden beraamd op de gras
perken van het meer Daumesnil. Minister-
jiresident Briand verklaarde, dat er krach
tige maatregelen genomen zijn, want de bij
eenkomst is beraamd als uitdaging tegen de
regeering, met de hoop, dat de staking niet
zonder wanordelijkheden zal eindigen.
De chef van de met het toezicht op de anar
chisten belaste brigade heeft eene huiszoe
king gedaan bij het blad de Libertairi; de be
stuurder en de boekhouder werden gevangen
genomen. Toen hij alch wilde verwijderen,
bevond hij zich voor een persoon, die drie
bussen bij zich had van gelijken vorm als de
in de rue Berri en de avenue Kleber gevon
den toestellen. De man is gevangen genomen.
Een allergevaarlijkst toestel is te Vincennes
ontdekt.
Tweede telegram. Het stakingsco
mité besloot van de voorgenomen belooging
af te zien. De spoorwegmannen zijn nu uit-
genoodigd tot eene groote bijeenkomst in de
arbeidsbeurs om 9 uur voormiddags.
De toestand is te middernacht aldus: Op het
net van de Nord liepen 102 treinen meer dan
gisteren. De dienst op de groote lijnen is ver
zekerd; de voorstadsdienst is in goede om
standigheden. In Saint-Lazare worden de
groote lijnen en de voorsteden nagenoeg nor
maal bediend. In Montparnasse is de dienst
op de groote lijnen volledig, in Versailles
eveneens. In de invalides is het werk geheel
hervat. Op de Orleans zijn heden morgen de
laatste stakers teruggekomen. Op de P.-L.-M.
is eene ontspanning gekomen in de groote
centra, zooals Lyon en Marseille. Op de Est
zijn bijna allen teruggekomen.
P a r ij s 17 Oct. Om 1.25 heden morgen
is een bom gesprongen voor de woning van
het gemeenteraadslid Massard, 58 boulevard
Pereire. Er zijn drie personen gewond; de
verwoesting is groot.
Tweede telegram, De hom, die op
den boulevard Pereire is gesprongen, heeft
geen enkel slachtoffer gemaakt. De schade
is van zuiver materieeien aard.
Marseille, 17 Oct. De bagagewagen
en een passagierswagén van den exprestrein
Nice-Vinlimille,die om 12.50 's nachts uit
Parijs vertrekt, zijn op 500 Meter afstand van
het station Saint-Charles bij een wisselpost
ontspoord. Er zijn geen ongelukken voorge
komen. De trein vertrok weer om 2.20. Er is
een onderzoek geopend, om te weten of men
hier te doen heeft met een daad van sabo
tage.
P a r ij s, 17 Oct. De prefectuur van po
litie maakt bekend, dat de treindienst mor
gen geheel en al zal zijn hersteld op da lij
nen van de Nord, de Est, de Lyon en de
Orleans.
De beambten, die niet terug gekomen zijn,
zullen ontslagen worden.
P a r ij s, 17 Oct. Het nationale syndicaat
van spoorwegarbeiders deelt de volgende
nota mede: Het stakings-comité hoeft met al-
gemeene stemmen besloten, dat dé arbeid
zal worden hervat morgen vroeg op alle
nelten.
Versailles, 17 Oct. Van een tunnel
bij de Gare des Chantiers is een bom gewor
pen op korten afstand van de soldaten, die
belast waren met de zorg dat de dienst ge
regeld ging, op het oogenblik waarop de
trein naar Dreux zou voorbijkomen. Men
schijnt den tunnel te hebben willen versper
ren, maar de bom, die verkeerd was gewor
pen, ontplofte links van het neergaande
spoor. De schade is enkel van materieeien
aard en schijnt niet zeer belangrijk. De
dienst zal op normale wijze voortgaan.
Uit de eerste inlichtingen, die werden ver
kregen, blijkt, dat drie personen door de sol
daten werden gezien.
Over het conflict tusschen de groep der
socialistische Kamerleden en den voorzitter
van de Kamer wordt nader bericht, dat de
leden van deze groep, die overeenkomstig
een door hen genomen besluit eene bijeen
komst hielden in het paleis Bourbon, zich er
over beklaagden, eerst bij den secretaris-gene
raal van de Kamer en later bij den voor
zitter zelf, dat er geene arbeidersdepulatiën
bij hem werden toegelaten. President Brisson
was ongezind om met hen in debat te treden,
maar verklaarde kort en bondig, dat het
paleis Bourbon geen openbare plaats was en
niet ter beschikking van stakers stond; hij
kon niet toelaten, dat het paleis van de volks
vertegenwoordigers lot tooneel van de intri
ges van leiders der stakingsbeweging werd
gemaakt. De socialistische Kamerleden
waren zeer verstoord over dit bescheid.
Jaurès riep als ondervoorzitter van de
spoorwegcommissie die commissie bijeen,
om dit incident aan haar mede te dee-
len. Hij staat op zijn recht om leiders van
de staking te ontvangen, opdat hij met hen
zal kunnen beraadslagen over de voorwaar
den, waarop vrede kan worden gesloten.
Als nader bewijs, dat de toestand allengs
weer normaal wordt, kan dienen, dat in Parijs
weer vee en levensmiddelen naar stations van
de Westerspoorwegen aangenomen en afge
zonden worden. Garantie voor tijdelijke aan
komst kan echter nog niet gegeven worden.
Het is dus altijd nog maar eene betrekkelijke
verbetering, die is te constateeren.
Pointe PI t r e 1 7 Oct. Naar aan
leiding der verkiezingen zijn heftige toonee-
len voorgevallen te Petit Bourg. Het raad
huis werd bestormd, de gendarmen werden
geslagen en gewond.
Na de sommatiën gaven de gendarmen
vuur, waardoor zes personen gedood en ver-
scheidenen gewond werden.
Spanje.
Madrid, 16 Oct. Bij den uitgang van
liet staion is een gevecht ontstaan tusschen
katholieken, die van een pelgrimstocht terug
kwamen, en republikeinen, die deelnamen
aan eene betooging van sympathie voor Por
tugal. Er werden slagen gewisseld; bereden
politie chargeerde de menigte en veegde bet
terrein schoon.
Portugal.
Uit Lissabon wordt bericht, dat aan een
vertegenwoordiger van den Engelschen ge
zant het persoonlijke eigendom van Koning
Manuel is overhandigd.
Lissabon, 16 Oct. Besluiten tot af
schaffing van de Kamer der pairs, den raad
van state en de adellijke titels, tot verban
ning van de leden van het huis Braganza en
om den liefdadighcidsdienst op leekenvoet te
vestigen, zullen morgen verschijnen.
De eerstvolgende verkiezingen zullen plaats
hebben naar het algemeen stemrecht.
Lissabon, 17 Oct. In een aan den
minister van justitie gerichten brief doet de
patriarch van Lissabon mededeeling, dat hij
zich aansluit bij de republiek.
De plechtige begrafenis van dr. Bombarda,
Wiens vermoording de aanleiding was tot het
uitbreken van de revolutie, en van den mari
ne-officier Candido dos Reis is eene groote be
looging geweest ten gunste van de nieuwe
orde van zaken. De minister van binnen-
landsche zaken Antonio Jose Almeida hiei-
eene rede, waarin hij den dag den laatsten
Dmwentelingsdag noemde en de burgers aan
spoorde, alle geschillen te vergeten en van
morgen af zich aan nuttigen en vruchtdra-
genden arbeid te wijden. De orde onder de
groote menigte werd- voorbeeldig gehand
haafd, zonder dat de politie behoefde in te
grijpen.
Volgens een bericht uit Lis&ibon van de
Politischen Korrespondenz wordt in de krin
gen van de voorloopige regeering de opzeg
ging van het concordaat als eene dringende
noodzakelijkheid beschouwd; men zegt, dat
zij spoedig voor de deur staat, omdat zonder
dit het republikeinsche programma van de
gewetensvrijheid niet zou zijn te verwezen
lijken. De scheiding van staat en kerk en de
verandering van de vertegenwoordiging van
Portugal bij den Heiligen Stoel, worden
daarentegen aangeduid als niet terstond uit
voerbaar. De republikeinsche regeering
wenscht een breuk met het Yaticaan, als dat
mogelijk is, te vermijden. Deze wensch wordt
ook gedeeld door den Heiligen Stoel, die be
sloten heeft zijne gedragslijn geheel in te
richten naar de houding van de voorloopige
Portugeesche regeering. De voorloopige re
geering doet daarom haar best, de anti-cle-
riealc beweging te beperken en inzonderheid
de persoonlijke vervolgingen van priesters
en monniken tegen te gaan. De uitzettingen,
waartoe bevel is gegeven, hebben ten doel
gehad de opgewonden menigte tot bedaren
te brengen en uitspattingen te voorkomen.
Over het lot van de uit Portugal verdreven
kloosterlingen wordt bericht, dat in de laat
ste dagen Portugeesche monniken in Boven-
rijnsche kloosters een toevlucht hebben ge
zocht. Talrijke Jezuïeten bleven in België,
waar zij in de provinciën Brabant en Lim
burg onderdak vonden in Jezuïetenkloosters.
In Spanje heeft de regeering aan de gouver
neurs van alle provinciën nieuwe instruc-
lién gegeven over de behandeling van de uit
Portugal overgekomen kloosterlingen. Aan
de hooiden van de kloosters werd van over
heidswege medegedeeld, dat zij aan de
vluchtelingen slechts tijdelijk onderdak mo
gen geven; deze moeten het land verlaten,
zoodra zij zijn uitgerust en van de noodige
klcedingstukken voorzien.
Oostenrijk-Hongarije.
Weenen, 16 Oct. De commissie van
de Oostenrijksche legatie heeft de begrooting
van buitenlandsche zaken aangenomen. Wat
viiza zal dienstig zijn voor de economische be
treft, verklaarde graaf Aehrenthal, dat men
te doen had met eene zuiver technische
kwestie. De aanleg van de lijn Uvas-Mitro-
vitza zal dienstig zijn voor de econmische be
langen zoowel van Turkije als van Oosten
rijk, maar men kan niet voorzien wanneer
de Turkschc regeering zich met dit plan zal
kunnen bezighouden.
Rusland.
Moskou, 17 Oct. De voorzitter van de
eerste rijksdoema Moeromzew is plotseling
overleden.
Servie.
Kroonprins Alexander is ziek. Dat is van
regeeriügswege bevestigd, en het bericht van
zijne ziekte maakt overal een diepen indruk.
De kroouprins lijdt aan buiktyphus; hij heeft
de ziekte opgedaau bij de manoeuvres te
Nisch.
Ofschoon de geneesheeren zijn toestand
voor het oogenblik niet als gevaarlijk be
schouwen, houdt men toch rekening met de
mogelijkheid van eene catastrophe, en in
verband daarmee komt de vraag van de
troonsopvolger weer op den voorgrond. In
zonderheid zijn de kringen bezorgd, die on
der alle omstandigheden gekant zijn tegen
het herstel van jrins George in de rechten
der troonsopvolging.
HA.NZEA. TEN.
71 DOOK
RUDOLF HERZOG.
„Ik heb een brief van Angèle gekregen."
„Vandaag
„Neen, tien dagen geleden. Ik zou 't je wel
eerder hebben meegedeeld, maar ik wilde je
uitstapje niet bederven."
„Wat zeg je?"
„Je rust achtte ik van meer belang. O,
blijf bedaard! Nu, nu je gezond en wel terug
bent gekomen, kan ik het je wel zeggen. An
gèle schreef mij uit Santiago op denzclfden
dag, dat in de baai de zeeslag woedde. Zij
verzocht mij alles in orde te maken voor
onze scheiding."
Ingeborg wankelde, zoodat hij haar moest
ondersteunen.
„Heb ik je doen schrikken, Ingeborg? En
tranen? Ik had hel je nog niet moeten zeg
gen."
„Ik heb tien dagen genoten van de heer
lijke zeelucht, terwijl jij dit bericht met je
omdroeg!"
„Dal was heel goed, Ingeborg. Het bericht
heb je toch vroeg genoeg gehoord."
„Kom," zeide zij, nadat zij zich had her
steld. Daarop bleef zij weder slaan, sloeg
haar armen om zijn hals en drukte haar
koude wangen vast tegen zijn gezicht.
Karei Twersten ging voort:
„Nooit heb ik kunnen denken, dat de zaak
dezen loop zou nemen. Daarom was ik ook
zeer verrast en meende eerst niet goed te
hebben gelezen. Maar Angèle zond tegelij
kertijd een volmacht ten behoeve van haar
advocaat. 'Kr was dus geen twijfel meer mo
gelijk. Alle noodige stappen zijn dan ook
reeds door mij gedaan."
Zij wilde naar de reden vragen, maar deed
het ten slotte niet en dus moest zij zich te
vreden stellen met hetgeen hij haar mede
deelde, omdat het een andere vrouw be
trof.
„Angèle schreef mij," ging hij voort, als
had hij haar gedachten geraden, „dat ik de
aanvraag tot scheiding zou gronden op
kwaadwillige verlating en haar besliste wei
gering om terug te keeren. Ik moet beken
nen, dat ik er zeer verwonderd over was.
Want uil zichzelf kan zij niet tot dit besluit
zijn gekomen. Er is een geheime oorzaak in
het spel, voor welke ik evenwel niet anders
dan in stilte dankbaar kan zijn."
„Wil ik je die oorzaak zeggen?"
„IIoc zou jij die kunnen weten, Ingeborg?
Trouwens, ik wil achteraf geen nieuwsgie
righeid toonen en zal maar genoegen nemen
met het feil zelf."
„En als de oorzaak nu eens iets heel be
langrijks voor je was, Ivarel? Als deze iels
was, dat je geluk kon aanbrengen?" „Wat
bedoel jc toch?" vroeg Twersten. Hij voelde,
dat zijn hart sneller begon te kloppen. „Je
gelooft toch niet, dat
„Dat 't Robert was, die haar lot dit be
sluit noopte; ja, dat geloof ik."
Twersten nam zijn hoed af. „Dal zou ver
schrikkelijk zijn," mompelde hij, terwijl hij
zijn haren van zijn voorhoofd streek. „En je
sprak van geluk, dat de oorzaak zou aan
brengen
„Robert zal vandaag reeds uit Cuba ver
trokken zijn."
Zij stonden bij een grasvlakte in het boscli,
die in het maanlicht schitterde als een zil-
vergroene vijver.
Terwijl zij er door gingen, zeide Karei
Twersten:
„Beantwoord mij eerst twee vragen, Inge
borg."
„Je zult zelf wel het antwoord kunnen ge
ven, maar goed doe dc vragen."
„Hoe hen je aan het bericht van Roberts
vertrek gekomen? En hoe breng je dit in
verband methet besluit van Angèle?"
Een stil lachje gleed over Ingeborg's ge
laat. Zij vertelde van Marga Yanheil en van
de bezorgdheid, die haar liefde voor Robert
bij haar teweegbracht. Zij sprak van Ro
bert's brieven en van Marga's helder door
zicht, dat een plotseling keerpunt had mee-
nen te ontdekken in het leven van haar
vriend. En daaruit trok zij een conclusie,
zooals alleen vrouwen dit kunnen doen.
„De blinddoek is hem plotseling van de
oogen gevallen. Gebeurtenissen, die hem
diep hebben getroffen, hebben hem het on
derscheid doen inzien tusschen nietswaardig
heid en waardigheid, en daardoor is het
beeld van zijn vader voor hem in aanzien ge
rezen. Zijn besluit om uit Cuba te vertrek
ken valt samen met den brief van zijn moe
der aan jou. Het Twcrstenschc bloed heeft
zich doen gelden. Toen je je vrouw hebt
verloren, Karei, heb je je zoon teruggekre
gen."
Twersten bleef langen tijd zwijgen. Ont
roering schroefde hem de keel toe. „Eiken
avond," zeide hij aarzelend, „ben ik naar
Robert's kamer gegaan. Ik had een gevoel,
dat ik den afwezige van vele dingen een
verklaring moest geven. Ik heb mij dus niet
bedrogen. Onze zielen hebben met elkaar in
verbinding gestaan. Dat is als een onzicht
bare band tusschen vader en zoon."
„Ben je nu nog bezorgd over het voortzet
ten van je werk?"
„Nu heb ik eer het gevoel, dat ik mijn
zoon terug heb gekregen, al kouit hij ook pas
over jaren terug. Ik zal hem den tijd laten.
Voortzetting van mijn werk? Een uur gele
den heeft de grootste Duitschcr de oogen ge
sloten zonder te weten hoe zijn werk zal
worden voortgezet. Maar zijn eigen tijd
heeft hij schitterend besteed,"
Zij keerden zich om en keken in dc rich
ting van Friedriclisruh.
„Hij blijft loven 1 Hij blijft leven, omdat hij
iets duurzaams heeft tol stand gebracht! Dat
is het hoogste wat de mensch kan bereiken 1
Mogen zij, die na hem komen, zorg dragen
dat men dat ook eens van hen zal kunnen
zeggen!"
„Hetzelfde zeg ik ten opzichte van hen, die
na Karei Twersten zullen komen."
„Ingeborg, jc hebt mij willen troosten, en
daarin ben je volkomen geslaagd."
Het scheen hun toe alsof zij den grooten
man, die zooevcn gestorven was, dankbaar
moesten zijn, dat hij met zijn slervensure hun
deze oogenblikkcn had geschonken.
Door het stille Rheinbcck gingen zij den
■weg op naar Bergdorff, de voormalig vrije
stad. In de huizen brandde nog licht. Het
bericht van Bismarck's dood was hier reeds
doorgedrongen en had een ontroering te
weeggebracht, die de menschen den slaap
deed vergeten.
Toen Ingeborg het rijtuig verliet, dat voor
haai huis stilhield, zeide zij„Dat is in da
volle beteekenis van het woord een plechtige
dag geweest."
Twersten kon hierop slechts zachtjes ant*
woorden; „Ik dank je
HOOFDSTUK XV.
De Dood is een eigenzinnige speelman. Dik
wijls kat hij het leven van een held in alle
stilte verdwijnen. Dikwijls ook begeleidt hij
het uiteinde van een mensch, die zijn leven
stil geleefd heeft, met een heroïsche finale.
Als hij zijn speeltuig opneemt en gramme
ironie hem bezielt, verwart hij vaak de le-
vensmelodieën en geeft aan het eene lied
het slot, dat bij het andere behoorde. En
dan weer treft hij met raadselachtige gril
ligheid den juisten toon, die den inhoud
weergeeft van het leven dat hij afsnijdt en
dial in het slotaccoord het trouwe beeld
geeft van het leven dat henenvlicdt.
Toen hij iai den winter van dat jaar voor
zichtig de deur opende van Vanhcü's wo
ning en de trappen opsloop naar dc woonka
mer van den heer des huizes, was die raad
selachtig grillige luim in hem en lachte hij
stil voor zich heen.
Wordt vervoljd