WW*. 14».
O"* Jaargang:.
Donderdag 20 October 1910.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
HANZE A TEN
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort f l.OO.
Idem franco per post- 1.50.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Ad verten tiënmededeenngen enz., gelieve men vóór 11 uur
'b morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke regel moer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedryf bestaan zeer voordeelige bopalingua tut
liet herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Eene
circulairebovattcnde de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
Een Koning in ballingschap.
Koning Manuel van Portugal is gisteren in
Engeland aan wal gestapt. Daarmee is weder
om een tooneel in 't Portugeesche drama af
gespeeld. Het besluit tot verbanning van liet
huis Braganza uit Portugal ds nog niet ver
schenen, maar oolc zonder dat zal de jonge
Koning zich wel rekenen tot de Koningen in
ballingschap. De band tusschen hem en Por
tugal is doorgesneden, en of die ooit weer
zal worden aangeknoopt, is zeer te betwij
felen; hij zelf zal dat wel niet meer ver
wachten.
Waqneer men de verbalen leest van de
ooggetuigen, dan wordt men getroffen dooi
de onverschilligheid, waarmee men in Por
tugal den val van het koningschap heeft la
ten voltrekken. Bijna geen hand werd uitge
stoken om het koningschap in het uur van
zijn uitersten nood te hulp te komen. Het
koningschap was gestorven nog voordat de
monarchie viel. In het verhaal, dat de cor
respondent van de Gorriere della Sera doet
van den opstand in Lissabon en de vlucht
vaa den Koning, wordt medegedeeld, dat
toen de muiterij van liet 16e regiment infan
terie was uitgebroken, de minister van oor
log achtereenvolgens aan alle generaals tele
foneerde om ben op te dragen, de leiding op
zich te nemen van de maatregelen tot dem
ping van den opstand. Maar alle generaals
waren ziek.
Dezelfde geest, die de hoogsten in rang
weerhield met hun lichaam voor het koning
schap in de bres te treden, beheerschte ook
de ondergeschikten. Een andere ooggetuige,
de berichtgever van de Köln. Ztg., verklaart,
dat hij met een goed geweten kan beweren,
dat de regeeringstroepen niet wilden over
winnen. Hij schrijft:
„Wanneer men aan de soldaten niet het
onverdiende verwijt van lafheid wil doen,
dan blijft er geen andere verkaring over. Het
is voor de historische beoordeeling van de
revolutie van waarde, dat eene monarchie,
die acht eeuwen lang mee aan de spits van
de beschaving heeft geloopen, die helden als
Vasco da Gama tot de haren rekende, door
een handvol lieden, die door onderofficieren
en cadetten werden aangevoerd, in den eer
sten aanloop overhoop is geworpen. Aan de
beweging namen oorspronkelijk deel: gedeel
ten van het infanterie-regiment no. 16, ge
deelten van het artillerie-regiment no. 1 met
12 stukken, 900 marine-soldaten en omstreeks
2000 gewapende vrijwilligers. De deelneming
van de kavallerie wordt wel beweerd, maar
in werkelijkheid schijnt slechts een klein ge
deelte van het tweede ulanen-iregiment van
den beginne af de zijde van de opstandelin
gen gekozen te hebben. Het getal der revo
lutionaire kerntroepen in den nacht van den
,4cn is de 4000 niet te boven gegaan. In de
eerste morgenuren van 4 October nam wel
is waar het revolutionaire leger geweldig
toe, toen de „royalisten" begonnen over te
loopen naar het vijandelijke kamp. Iedereen
verwachtte met groote spanning de aan
komst van de rijdende artillerie-batterijen
uit Queluz, die golden als volkomen konings
gezind. De monarchalen stelden al hunne
hoop op deze keurbende; de republikeinen
vreesden haar. Hoe droevig werd men ech
ter teleurgesteld, toen deze batterijen op het
tooneel van den strijd kwamen. Van hunne
stelling uit hadden zij de opstandelingen niet
alleen plat kunnen, maar moeten schieten.
De offers aan menschenlevens en de
matcrieele schade zouden dan natuur
lijk belangrijk geweest zijn. Maar als
een troon niet een paar dozijn men
schenlevens en eenige huizen waard is, dan
is hef werkelijk niet de moeite waard Ko
ning te zijn. Ook de schepen hebben eene
goedaardigheid aan den dag gelegd, die zel
den wordt aangetroffen, want het paleis
werd slechts met shrapnells uil duims
stukken beschoten, terwijl de Adamastor en
de Sao Rafaël 15 duims kanonnen aan boord
hadden. Behalve op de batterijen van Que
luz rekende de regeering op het actieve in
grijpen van den kruiser Dom Carlos, die
slechts door weinige manschappen onder be
vel van officieren, op wier trouw zij rekende,
bezet was. Toen nu in den namiddag van
Dinsdag de Koning gevlucht was en de Dom
Carlos de groen-roode vlag had geheschen,
was de overwinning van de revolutie beslist:
Dom Manuel II van Braganza, Koning van
Portugal, deelt het lot van Dom Miguel, die
ver van zijn geboorteland zijn leven moest
eindigen."
Frankrijk.
Par ij s, 19 Oct. Officiéél wordt medege
deeld, dat de minister van landbouw Ruau
zijn ontslag heeft ingediend.
De hervatting van den arbeid is eergiste
ren op allo spoorwegnetten vrij algemeen ge
schied. "Hen enkel gevhl van weigering *om
den arbeid te hervatten is uit Marseille be
richt, waar de slakende spoorwegarbeiders
in eene vergadering in de arbeidsbeurs het
besluit namen te volharden in de staking,
ondanks hot besluit van het lamdssyndicaat.
Op de Nord ontbraken eergisteren in de ma-
chinelbods Ghapelle, het brandpunt van de
beweging in Parijs, nog slechts 60 machinis
ten en stokers. Ernstige aanslagen op spoor
treinen of op den spoorweg en de kunstwer
ken zijn niet meer voorgekomen, maar de-
gewone storingen van minder beteekenis,
zooals het doorsnijden van leidingsdraden,
houden aan. De militaire bewaking van de
lijnen en de stations wordt overal gehand
haafd.
In eene zwak bezochte vergadering van de
spoorweggroep der Kamer, de vrije vereeni-
ging van leden die zich bijzonder voor de
spoorwegbelangen interesseeren, is besloten
den minister-president den wensch kenbaar
te maken, dat de landssyndicaten der werk
lieden terstond met de maatschappijen in
overleg treden over de regeling van de ar
beidstoestanden. Briand heeft eene depu
tatie van deze groep ontvangen en haar ver
klaard, dat onderhandelingen tusschen hein
en parlementaire groepen den toestand
slechts zouden kunnen bemoeielijken. De re
geering is besloten de verantwoordelijkheid
voor de beslissingen, die nooddg zijn, zelf te
dragen, onverminderd hare bereidwilligheid
om ze ter bestemder tijd voor het geheele
parlement te verdedigen. Het parlement zal
beslissen of de regeering gelijk of ongelijk
had, toen zij onderhandelingen met de sta
kers weigerde. In de toekomst zal het perso
neel tot het inzicht komen, dat de regeering
zich nooit onverschillig heeft gedragen te
genover zijne belangen.
Het te Parijs gevestigde republikeimsche
comité van handel, nijverheid en landbouw,
dat onder leiding staat van den senator Mas-
curaud, eene zeer invloedrijke vereeniging
die tot dusver steun heeft verschaft aan alle
ra'dicale regeeringen heeft de regeering
dank gebracht voor de energie, die zij heeft
betoond om een eind te maken aan een toe
stand, die de belangen van hot land ernstig
heeft geschaad, on heeft daarbij don wensch
uitgedrukt, dat de regeering de onmisbare
•maatregelen zal nemen en voor goed den loop
der openbare diensten te verzekeren en het
initiatief te nemen om in de bestaande wet
ten alle wijzigingen voor te stellen ten einde
te vermijden, dat deze toestand terugkeert.
Daar de hoofdstaking voorbij is, zullen
waarschijnlijk ook de uit sympathie en soli
dariteitsgevoel ondernomen stakingen van
andere vakvereenigingen ophouden. De met
selaars eri de grondwerkers gedragen zich
echter zeer oproerig. Na eene vergadering
•te Clichy, die door 1500 personen werd bijge
woond, werden werkplaatsen bedreigd. Toen
de politie den troep wilde uiteenjagen,
volgde een woedend verzet; twee agenten
werden mishandeld en eendgen werden ge
vangen genomen. De geheele bende begaf
zich daarop naar het bureau van politie en
eischte dreigend de vrijlating van de kame
raden. De commissaris liet zich geen vrees
aan jaren en ontbood troepen. Twee esca-
drons dragonders kwamen opdagen en maak
ten aan bet oproer met platte sabelhouwen
een einde.
De Parijsche rechtbank gaat voort de aan
randingen tegen de vrijheid van arbeid met
draconische strengheid te bestraffen. Be
klaagden, die scheldwoorden hadden gebe
zigd tegen tot werken gezinde werklieden,
kregen 14 dagen tot een maand gevangenis
straf; voor feitelijke bedreigingen loopt de
straf op lot twee maanden en de uitvoering
van de bedreigingen wordt niet drie maanden
bestraft.
Engeland.
Londen, 19 Oct. Het koninklijke jacht
Victoria and Albert, met Koning Manuel en
Koningin Amelia aan boord, is heden mor
gen te Plymouth aangekomen.
Londen, 1 Oct. Toen het koninklijke
jacht hedenochtend voor Plymouth kwam,
waren de personen, die UIL MM. moesten
ontvangen, nog niet aangekomen. Het jacht
liep daarom de haven niet binnen, maar ging
weder in zee tot hedenavond.
Tweede telegram. Koning Manuel
en zijne moeder zijn hedenavond te Plymouth
aangekomen aan boord van hel Koninklijke
jacht. Zij werden ontvangen door graaf Iiowe
als vertegenwoordiger van koning George,
den hertog van Orleans, markies Several,
gewezen gezant van Portugal, den Spaan-
schen gezant en den marine-commandant te
Plymouth.
Het vorstelijk gezelschap begaf zich onmid
dellijk naar het station, vanwaar de ko-i
ninklijkc trein het naar Evesham bracht op
den weg naar Woodnorton, de residentie van
den hertog van Orleans.
2 0 October. Koning Manuel, Koningin
Amelia, de hertog van Oporto en de hertog
van Orleans kwamen gisterenavond om to
11.25 te Evesham. Zij begaven zich in auto
mobielen naar Woodnorton onder de toe
juichingen van de menigte.
Koning Manuel scheen ziek van vermoeid
heid.
Londen, 190ct. De ketelmakers heb
ben de schikking, die getroffen was tusschen
hunne vertegenwoordigers en de patroons,
verworpen.
Denemarken.
Kopenhagen, 19 Oct. Tot leden van
hot Permanente Internationale hof van ar
bitrage te 's Gravenhage zijn benoemd de
rechtsgeleerde dr. Deuntzer, de kamerheer
Vedel, de baljuw Cold en de hoogleeraar in
de rechtsgeleerdheid P. Y. Jorgensen.
Spanje.
Minister-president Canalejas, die door den
correspondent van de Temps ondervraagd
werd over het gerucht, dat Koningin Amelia
zou gaan wonen te Sevilla in het paleis San-
telmo, heeft verklaard, dat als dit plan mocht
hebben bestaan, het weer is opgegeven. Hij
had alle reden om te gelooven, dat de Ko
ningin voor goc-d zal gaan wonen in Engeland,
en voegde daaraan toe: „Wij begeeren niet
aan de Portugeesche republikeinen hel voor
wendsel te verschaffen van het verblijf der
onttroonde souvereinen bij ons om in Spanje
een haard van republikeinsche propaganda
in 't leven le roepen, die wij niet zullen dul
den".
Portugal.
Het besluit tot verbanning van de leden van
liet huis Braganza, dat in bewerking is, zal,
naar gemeld wordt, den materieelen toestand
van de familie behoorlijk regelen. De wet
tige rechten van de leden van het geslacht
zullen geëerbiedigd worden.
Aan de universiteit te Coimbra werd bij
de hervatting van de academische lessen eene
betooging tegen monarchaal gezinde profes
soren gehouden, waarbij een aantal schilde
rijen en andere voorwerpen vernield wer
den. De gouverneur bracht de studenten tot
rust. De hervatting van de colleges werd uit
gesteld.
Hongarije.
W e c n e n, 1 9 0c t. De commissie voor
buitenlandsche zaken ulL de Ilongaarsohe de
legatie keurde de begrooting van buitenland
sche zaken goed.
Turkije.
De kabinetscrisis in Turkije is ontstaan,
omdat generalissimus Machmoed Chcfket
pacha bet noodzakelijk achtte, dat zijn de
partement en dat van marine aan de con
trole van de Rekenkamer onttrokken zouden
worden. De Rekenkamer nu had geweigerd
hare goedkeuring te hechten aan een uitgave
van 4,400,000 gulden, die Chefket pacha als
minister van oorlog had noodig geooïdeld
en die hij gemeend had te kunnen doen, om
dat van de buitengewone oorlogsbegrooling
van bet vorige jaar nog gelden beschikbaar
waren. Het gold hier namelijk eene bestelling
van uitrustingsstukken. Dj avid bey, de mi
nister van financiën, was het met de Reken
kamer eens, maar Chefket pacha antwoord
de, dat hem de financieele bizonderheden
niets aangingen; hij wist alleen, dat de lever
anciers dringend geld wenschten te zien.
Deze soldateske opvatting kon de minister
van financiën niet deelen. Chefket pacha was
daarom van oordeel, dat hij maar moest af
treden en dat de grootvizier hetzelfde moest
doen en daarna met een ander ministerie
voor den dag komen, waarin Djavid bey niet
was opgenomen. Hij heeft zich echter later
weer daarvan laten afbrengen, zoodat deze
storm is bedaard.
Griekenland.
Athene, 19 Oct. Het kabinet-Vendzelos
heeft het bewind aanvaard.
Griparis heeft de portefeuille van buiten
landsche zaken aangenomen.
Uit Athene wordt aan de Frankf. Ztg. be
richt, dat uit de beraadslagingen en verkla
ringen van de verschillende partijen in de
nationale vergadering resulteert, dat een
kabinet-Veniselos althans voorloopig zeker is
van eene meerderheid in het parlement. De
eigen partij van Veniselos is in de laatste
dagen van 28 tot 48 leden aangegroeid. Van
de onafhankelijken zal omstreeks een derde
Veniselos onvoorwaarlijk ondersteunen; de
rest zal dit doen onder voorbehoud, dat de
regeeringsvoorstellen zu411en worden onder
zocht naar dat zij inkomen. Theotokis her
haalde zijne verklaring, dat een ministerie-
Veniselos door hem wordt geduld, onder
voorbehoud van handhaving van eigen be
ginselen en voortdurende controle. De lijst
van ministers, die Veniselos den Koning zal
voorleggen, zal zonder twijfel de koninklijke
bekrachtiging krijgen.
De eventueele benoeming van Veniselos tot
Grieksch minister-president wordt in Kon-
stantinopel zeer ernstig beoordeeld. De offi-
cieuse Tanin schrijft: „De Grielcsche regee
ring is in hare binnenlandsche aangelegen
heden onafhankelijk en kan doen wat haar
goed dunkt. Maar de Porte zal niet in ge
breke blijven, de stappen te doen, die hare
waardigheid en haar prestige cischen".
Hel Grieksche ministerie van oorlog heeft
besloten een deel van de artillerie en de ca
valerie, die te Athene en elders in Thessalië
in garnizoen liggen, ovër te brengen naar de
Thcssalische steden Volo en Alingros. De
transporten zijn reeds onderweg. Bij Tukeri
en de bochten van de zëeengtc van Pagasitis
(Thessalië) worden versterkingen opgewor
pen.
Perzlë-
Eene nota van de Engelsche regeering over
Perzië verklaart, dat Engeland, als binnen
drie maanden de orde in Zuid-Perzië niet
hersteld is, genoodzaakt zal zijn maatrege
len te nemen tot instelling van een plaatse
lijk bestuur onder bevel van Engelsch-Indische
officieren. De kosten zouden door een bijslag
op de invoerrechten in de Perzische golf ge
dekt worden. Indien mocht blijken, dat het
onmogelijk is inlan^sche troepen op de been
te brengen, dan zullen, naar men aanneemt,
Indische troepen het land binnenrukken. Een
dergelijke stap zal den Perzen waarschijn
lijk voorkomen als een eerste stap tot de ver
deeling van het land en kan gevolgen hebben
van verre strekking.
Allerlei.
P a r ij s—B russel en terug.
In l'Auto is een ingezonden stuk van Wijn
malen opgenomen, waarin onze landgenoot,
aan den vooravond van het heden te hou
den onderzoek omtrent al of niet geldigheid
zijner vlucht de bekende kwestie van het
niet aanwezig zijn bij zijn vertrek van den
officicelen tijdopnemer der A. C. als volgt
uiteenzet:
„Eiken dag van de vorige week heb ik den
tijdopnemer der jFransche Automobielclub
regelmatig opgeroepen. Zaterdagavond heb
ik hem een telegram gezonden, om' hem te
waarschuwen, dat ik den volgenden morgen
van Issy-les-Moulineaux zou vertrekken.
73 DOOR
RUDOLF HERZOG.
„Meneer Rochus," hernam Marga met een
moedig lachje, „hebt u nooit opgemerkt, dat
onze krachten toenemen naarmate de plich
ten ernstiger worden? Dat men meer kan
doen, naarmate meer menschen in vertrou
wen van ons afhangen?"
„Ik heb," zeide de oude procuratiehouder,
„nooit de vreugde gekend voor anderen te
moeten zorgen. Het geluk, vrouw en kinde
ren te bezitten was mij niet beschoren. Want
het moet toch een groot levensgeluk zijn als
het iemand zoo opgewekt kan maken. Maar
van heden af, juffrouw Vanheil, zal ik dat
geluk ook kennen. Want ik wil u helpen in
de zorg voor u en de uwen."
Hij keerde zijn gerimpeld gezicht naar haar
toe, en op haar gezicht verspreidde zich een
glans van jeugd, welke doordrong in de ziel
van den ouden boekhouder en hem sterkte
en veerkracht gaf.
In den namiddag kwam Erica's man. Toen
hij met een ernstig, strak gelaat de kamer van
Martin Vanheil wilde binnengaan, zeide me
vrouw Vanheil hem dal hij een vroolijk ge
zicht moest zetten. Dit bracht hem ecnigs-
zins in verwarring. Hoe kon men tegenover
een stervende vroolijk zijn!
„U schijnt u niet bewust te zijn van de ern
stige beteekenis van dit uur," zeide hij met
gefronst voorhoofd.
„Juist omdat wij ons daarvan zoo diep be
wust zijn, vragen wij je een vroolijk gezicht
te zetten."
„Ik begrijp uw opvatting niet," zeide hij,
„maar daar ik in uw huis ben, zal ik mij
voegen naar de regels van het huis."
Ja, het waren de onbeschreven regels van
MarJJn Vanheil's huis. Hij lag in zijn leu
ningstoel als in een bed, en de kleinzoontjes,
die men op zijn verlangen bij hem had gela
ten, speelden argeloos aan zijn voeten.
Hel scheen dat zijn krachten eenigermate
waren teruggekeerd. Hoewel op zachten
loon sprekende, was hij toch duidelijk ver
staanbaar.
„Aha, daar is de kapitein!" zoo begroette
hij den binnenkomende, zichtbaar verheugd.
„Hoe staal het met den dienst bij de com
pagnie? Valt die je mee?"
De kapitein greep zijn hand.
„Wel bedankt, papa, alles gaal goed. Maar
'l doet mij genoegen, dat u er beter uitziet
dan ik mij had voorgesteld."
„Hebben zij je daarover dan geschreven?
Vrouwlui maken zich altijd dadelijk ang
stig."
De kapitein bedacht zich snel.
„Neen, neen, ze hebben mij niets geschre
ven. Ik dacht het alleen maar, omdat ik zoo
weinig hoorde. En daar het toch spoedig
Kerstverlof was, heb ik 't een paar dagen
vroeger gevraagd, nam een kaartje aan 't
station enhier ben ik!"
„Dat is braaf van je," zeide de oude Van
heil, terwijl hij hem een wenk gaf zijn stoel
dichterbij te schuiven. „Zie je," ging hij
voort, „nu kan ik 'l ook aan jou zeggen
hoeveel genoegen je mij hebt gedaan
door ook dit jaarje vrouw en kinderen
hier te laten blijvenDat is een groote
opoffering voor je geweest. Ikzou zoo
iets niet hebben kunnen doenEen zwak
karakterWal? Maar jijjij hebt de
toewijding van een zoon in merg en been
Je vrouw en je kinderenhebben mij
zeer gelukkig gemaakt. Datzal onze
lieve Heerje eenmaal vergelden."
Een hoogroode kleur gleed over het gelaat
van den jongen man. „Men heefl mij ge
zegd, papa, dat u niet zooveel mocht spre
ken. Als u wilt, zal ik u liever wat van den
dienst vertellen."
Hij had zijn beide jongens opgetild en, na
zc gekust te hebben, weer neergezet met de
vermaning, dat zij zich heel stil moesten
houden.
„Ei," hernam de oude Vanheil genoegelijk,
„mag ik niet praten? Onder welke voogdij
sla ik dan?"
„De onze!" riepen de dames, hem vriende
lijk toeknikkende.
„O, zoo? Dan zal ikvoor ditmaal
eé beetje vrijheid moeten vragen."
Hij voelde zelf hoe het spreken hem ver
moeide. Maar hij wilde zich dit genoegen
niet laten ontnemen en ging fluisterend
voort
Inééngezonken lag hij tusschen de kussens,
maar zijn oor ving elk woord op en in zijn
oogen blonk een gelukkige glans. Terwijl
Marga las, mompelde hij af en toe: „Die
-Frits... die Frits 1"
Lieve ouders! lief zusterpaar!
Dezen brief zult u ongeveer tegen Kerst
mis ontvangen. In gedachten zie ik die
oude, gezellige huiskamer met de zwarte
plaatjes van de schcercn, die grootvader
destijds voor ons knipte, terwijl wij hem als
kin-deren verbaasd aankeken, en ik zie vader
aan de piano zitten, er zich over verheugen
de, dat zijn „vrouwlui" de oude Kerstliede
ren nog even goed kennen als hij zc als jon
gen gekend heeft. Alleen mijn fraaie bariton
ontbreekt. En dat is voor mij miserabeler
dan voor u. Maar ik zing flink mee uit de
"verte.
„Hoe 'l met mij gaat?" schroef Frits ver
der, „bijzonder en bijzonder!
Vader placht te zeggen-. De mcnsch kan
tick dan pas gelukkig noemen, als hem nog
wat te wenschen overblijft. Dientengevolge
moet ik wel zoo gelukkig zijn als een visch
in het water, want mijn wenschen worden
dagelijks meer. Voorloopig ben ik hier, in
de zuidelijkste oorlogshaven van de Unie, als
constructeur werkzaam op de werf. Dit is
nu al mijn tweede plaatsing binnen een half
jaar en ik hoop nog een dozijn plaatsingen
door te werken, voordat Amerika mij kwijt
raakt. Want om een gezegde van onzen
meester in de derde klas aan te balen
„Kijk goed overal rond, jongen! En geef je
oogen den kost, zoodat alleen de lieve God
meer ziet. Want die kijkt ook in het hart!..."
De harten van m'n Amerikaanscbe mede-
iburgers en medeburgeressen boezemen mij
niet het minste belang in, maar wel de har
ten en de zielen van de machines en de
scheepsrompen. Dus geef ik mijn oogen goed
'den kost, en ge zult zien dat er, met Gods
hulp, later heel wat verbeteringen in de
Hamburgsche haven te aanschouwen zullen
Eijn.
I-Iet gaat mij dus uitstekend. En dat hoop
Sk van u ook te zullen hooren. Zend uw
brieven altijd aan het Duitsche consulaat in
New-York, waar ik steeds mijn adres zal
opgeven. Want in Amerika zijn de wegen
vele, die van de eene werf naar de andere
voeren. En ik hoop ze alle in gezondheid te
bewandelen. Als ik dan bij u allen, die mij zoo
lief zijn, terug kom, hoop ik u aan de Elbe
een kasteel, zooais het slechts in (1e sprook
jesboeken te vinden is en ik reserveer voor
mij een kamertje, waar ik nette pantser-
schuitjes van een kleine twee honderd meter
kan bouwen. Daarmede zal ik mij dan tevre
den stellen, na mijn vroolijk zwerversleven.
Van Bob Twersten heb ik maar éénmaal
tijding gehad. Maar dat is geheel mijn
schuld, omdat ik or nog niet toe ben geko
men hem te antwoorden. Hij zilt op een
'kantoor'' in New-York én verkóópt katoen,
wat hém gewichtiger voorkomt dan mij.
Zijn liefste wensch bestaat voorloopig daar
in commies bij een reéderij te worden. Af
gaande op zijn brief, volgt die post dadelijk
op die van president der VerceiMgd.e Staten.
Het hangt er maar van af, van welke zijde
men een zaak beschouwt. En nu wensch ik
u allen een zoo gelukkig feest toe als er
slechts kan gevierd worden in den huize Van
heil. Eén ding moet ik u nog slechts zeg
gen ik houd almachtig veel van u allen!
In dezen zin blijf ik dus overal en altijd
Uw liefhebbende zoon en broeder
F rits.
De oogen van don ouden Vanheil gingen
onophoudelijk van den een naar den ander.
Hij wilde in hun blikken de vreugde lezen
over zijn zoon, terwijl zijn eigen oogen als
sterren straalden.
Wordt vervolit
