w.° ass.
9"* Jaargang.
Maandag 16 Januari lyil.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE ROODE PIMPERNEL.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPKIJS:
Por 8 maanden roor Amorsfoortf l.bO.
Idem franco per post- 1.50.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Dezo Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advwrtentiënraededeelingou enz., gelieve men vóór 11 uar
's morgens bij de Uitgevers in to zenden.
Uilgevers: VALKHOFF C«.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËNt
Van 1—5 regels f 0.5®.
Elke regel moor - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragon 23 crntu by vooruitbetaling.
€1 rooto lettors naar plaatsruimte.
Voor handol on bodryf bestaan zoor voordeelige bepalingen tot
het herhaald advorteoren in dit Blad, bij abonnement. Bene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort
brengen ter openbare kennis, dat op Donderdag, den
9dcn Februari 1911, Ann des voormkldags 9 tot des
namiddags 4 ure, ten Stadhuizc bij den Burgemeester
gelegenheid bestaat tot het inleveren van opgaven
van canxlwlatcn, ter verkiezing van één lid van den
Gemeenteraad van Amersfoort, in het Ie district, ter
voorziening 'in dc vacature, ontstaan door de ont
slagname van den heer M. L. Celosse, en van één
lid van den Gemeenteraad van .Amersfoort, in bet
IHe district, ter voorziening in de vacature, ont
staan door de ontslagname ran den heer C. J.
Plomp.
De formulieren van opgave van car.didaten zijn
ter Secretarie, Kamer no. 8, kosteloos verkrijgbaar
gedurende 11 dagen vóór en op den dag der ver
kiezing.
Deze opgaven moeten inhouden de namen, de voor
letters en woonplaatsen van de candidaten en onder
teekend zijn door minstens 23 kiezers voor district I
en 15 'kiezers voor district III.
De stemming en herstemming, zoo noodig, zullen
plaats hebben op 21 Februari 1911 en 2 Maart d.a.v.
Amersfoort, 14 Januari 1911.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
Dc Secretaris, Do Burgemeester,
J. G. STENFERT KROESE. WUIJTIERS.
Politiek Overzicht.
Frankrijk's buitenlandsche
politiek.
Met cenige spanning is in Frankrijk de rede
I tegemoet gezien, welke minister Fichon zou
I houden bij de beraadslaging in de Kamer
over de begrooling van buitenlandsche zaken.
Aanleiding tot deze belangstelling heeft, naar
men weet, gegeven het onderhoud te Pots
dam, waarvan het resultaat, naar de
verklaringen van den Duitschen rijkskanse
lier in den Rijksdag, geweest is eene over
eenkomst tusschen Rusland en Duitschland,
welke beider belangen in Rerzië, benevens
de aangelegenheid van den Bagdadspoorweg
regelde en voorts bepaalde, dat „beide regee-
j ringen zich met geer.erlei combinatiën zou-
I den inlaten, welke een agressieve bedoeling
I tegen de andere partij zouden kunnen hëb-
ben". Waar bleef, gezien deze verklaring, de
sedert jaren als evangelie gepredikte en, naar
men reeds begon te gelooven, verwezenlijkte
groepeering der triple-entente tegenover
Duitschland? Over den Bagdadspoorweg had
minister Pichon ten vorigen jare nog ver
klaard, dat Frankrijk daarin hand aan hand
ging met Rusland en Engeland en niets daar
in zonder hen, laat staan nog tegen hen-zou
ondernemen. Wat was daarvan nu gewor
den? En wat beteekende dit bondgenootschap
nog, wanneer Rusland en Duitschland zich
wederzijds verplicht hadden, zich verre te
houden van iedere groepeering, welke „een
agressieve bedoeling tegen den een of den
ander zou kunnen hebben"? En wal bleef
er nog over wanneer Rusland en Duitsch
land zich proclameerden als verbondenen
niet alken in l'erzië, doch ook inzake den
status quo op den Ralkan?
De minister van buitenlandsche zaken heeft
daarop geantwoord in eene redevoering,
waarin hij de verhouding van Frankrijk lot
de meeste andere mogendheden uiteenzetten.
Reuter's excerpt heeft eene opsomming ge
geven van de door Pichon aangeroerde pun
ten, welke voor de meeste daarvan geen ver
der commentaar meer behoeft.
Terloops zij alleen aangestipt, dat de
lijd voorbij schijnt, waarin Dclcassé met
blijkbaar opzettelijke dubbelzinnigheid zeg
gen kon dal Italië „zich nooit meer te
genover Frankrijk zou kunnen bevinden".
Thans zcide Pichon: „Onze overeenkomsten
waarborgen ons een vreedzame en vriend
schappelijke oplossing van alle wedcrzijdschc
belangenkwesties zonder te raken
aan de verdrag e n, welke de een of
de ander met een derde mogendheid zou
kunnen hebben afgesloten". De verklaringen
van minister Pichon over de verhouding
lol Oostenrijk-Hongarije met name die,
waarin hij zeide dat Rusland in de gevaar
lijke oogenblikkcn der annexatiecrisis heelt
geweten, dat het vast op het bondgenootschap
met Frankrijk kon rekenen, hebuen slechts
een theoretische beteekenis en komen, naar
Pichon zejf in zijn rede heeft doen uitkomen,
voor de praetische politiek niet in aanmer
king. Wanneer de Franschc minister van
buiienlandsclie zaken zoo gcsjiruken heeft,
dan hangt dit samen niet vei wijlen, die naar
aanleiding van het onderhoud te Potsdam
in de pers tegen zijn politiek werden aan
geheven. Men beweerde dat Rusiand er over
teleurgesteld zou zijn geweest, dat het tij-
flens de annexatie-crisis niet in gelijke mate
op Frankrijk heeft kunnen rekenen als Oos
tenrijk op Duitschland. Daartegen ging
Pichon's verklaring. In geval var. nood zou
Frankrijk tot het uiterste met Rusland zijn
meegegaan. „Wie heeft eigenlijk ooit daaraan
getwijfeld", vraagt de Neue Freie Presse,
„en wi-c gelooft in 't algemeen dat de Fransch-
Russisehe alliantie alleen dienstig is voor
vredes- en niet voor oorlogstijd. Frankrijk
zou zeker zijn woord gehouden hebben. Het
heeft niettemin de onloochenbare verdienste
gedurende de ernstige crisis een politiek van
avonturen verhinderd en den vrede bevor
derd te hebben". Echter meent het Oosten-
rijksche blad, dat aan Pichon's rede duidelijk
te merken is, dat Iswolski met zijne werk
zaamheid als gezant te Parijs begonnen is.
De lastige taak om de beteekenis van de
Russisch-Duitsche overeenkomst voor dc Rus-
sisch-Frar.schc alliantie vast te stillen, heeft
Pichon overigens met durf en handigheid
aangepakt. Terwijl hij de kern der aangele
genheid, namelijk dc woorden van den rijks
kanselier, dat de beide regeeringen zich met
geenerlei combinatie zullen inlaten, die een
agressieve bedoeling tegen de andere partij
zou kunnen hebben, op den voorgrond
plaatste, benutte hij ze ook voor de Franschc
politiek, door te zeggen: „Waarin is deze
verzekering in strijd met de gevoelens die
ons bezielen en met denkbeelden, welke tot
de Frar.sch-Russische alliantie hebben ge
ïnspireerd. Denken wij tegenover iemand aan
een agressieve daad? Is niet gansch integen
deel onze voornaamste en eersle zorg daar
op gericht, door onze diplomatieke overeen
komsten en in het bizonder door ons ver
bond met Rusland aan den algemeenen vrede
nieuwe en krachtigere waarborgen te geven?
Ilebben wij dat niet ten allen tijde ver
klaard?"
En de tot gemeenschappelijk Russisch doel
verklaarde status quo op den Balkan, zoo
ging de minister voort, is ook de grondslag
der Frai.sche politiek in het Oosten; aan de
verkondiging van dit beginsel door de Duit-
schc regecring kunnen wij niet anders dan
onzen bijval schenken. En nadat de minister
l'rankrijk's gewaarwordingen bij de Duitsch- 1
Russische overeenkomst a.uus had geken
schetst, dat het verre van de Fransche repu
bliek is deze overeenkomst te bclreiircn,
waren zijn slotwoorden:
„liet bondgenootschap blijft even vast en
even levendig als ooit te voren. Zoowel nu
als vroeger maken Frankrijk en Rusland hun
bondgenootschap tot een der onveranderlijke
grondslagen van hunne politiek en dit ver
bond blijft het karakter behouden, dat hol tot
dusver nooit heeft opgehouden te bezitten".
Men ziet uit het bovenstaande, dTit Pichon
in tegenovergestelden zin heeft gesproken als
de nationalistische afgevaardigde Millcvoie,
wiens oordeel in de „Patrie" wij dezer dagen
weergaven, gaarne had gewcnscht. Pichon
heeft niet de veranderingen in dc wereld
politiek erkend, welke Millevoye beeft ge
meend sinds den dood van Koning Edward
in de wereldpolitiek te moeten waarnemen,
doch zich zoo optimistisch mogelijk uitge
laten. Of zijn optimisme geloof zal vinden?
De slotverklaring van den minister is met bij
val begroet, maar, zoo zeggen ooggetuigen,
die ook de vroegere lijden van Fransche
geestdrift voor de Russen hebben gekend, in
nerlijkheid en overtuiging valt met den besten
wil er niet aan toe te kennen. Vooral de na
tionalisten zijn niet zeer ingenomen met
Pichon's, wal zij noemen, in niclszeggei.de al
gemeenheden geformuleerde pacifisme. Al
tijd maar „vrede, vrede" roepen, vinden deze
heeren niet overeenkomstig den rang eener
grootc mogendheid.
Wat de andere entente-mogendheid En
geland betreft, de rede van Pichon werd
tot dusver in de toonaangevende conserva
tieve bladen (de mcening van vooruitstrevend
de al dc Daily News kent men reeds) óf in
het geheel niet of met veel terughoudend
heid besproken. De Times wijdde er, wat op
vallend is, geen woord aan, terwijl de an
dere bladen in vrij gereserveerde zinswen
dingen hunne instemming er nude te kennen
geven, waarbij echter, ook met het oog op het
eigen land, den nadruk leggende op een der
slotbenu-rkingen uit Pichon's rede, waarin op
een sterke weermacht werd aangedrongen.
Zoo zegt de Daily Telegraph: „De zwak
heid der Triple Entente is niet het gevolg
van de samenkomst te Potsdam, noch die
van een stap van Rusland of Frankrijk, doch
ze is gelegen in het onvoldoende en onlogi
sche karakter onzer eigen defensiemiddelen".
Met het laatste bedoelt dit blad aan te drin
gen op eene versterking van Engeland's
strijdkrachten te land. De „Daily Graphic"
houdt Pichon's optimistische voorstelling van
den politieken toestand voor geforceerd. Zelfs
wanneer men alleen dc formeele kant der
kwestie bekijkt, brengt de overeenkomst van
Potsdam stoornis in dc tot dusver bestaande
machtsgroepeering inzake den Bagdadspoor
weg. En volgens de Daily Graphic worden
door Rutland's stap de Britsche belangen
zeer ernstig beïnvloed.
Duitschland.
R e r 1 ij n, 1 4 Jan. De „Nordd. Allgem.
Zeiluing' zegt; Over de op het oogenblik tus
schen Duitschland eu Rusland gevoerd wor
dende onderhandelingen, ten doel hebbende
een vergelijk te treffen inzake de beid er -
zijdsche belangen in Noord-Pcrzië, hebben
Parijsche en Londenschc bladen in de afge-
loopen week zich vaak het hoofd gebroken.
Een Londensch avondblad bevatte een ar-
tikel met bijzonderheden omtrent dc voor- I
genomen overeenkomst tusschen Duitsch
land en Rusland. Fransche en Erngelsche
bladen meenden te weten dat deze publi-
catie den inhoud weergaf van een Russi
sche nota aan Duitscldaud. Dat zullen wij
laten zooals het is. De bewering echter, dat
een Rerlijnsch telegram aan de Nowoje
Wremja over een artikel in die Evening Ti
mes, uit Berlijn afkomstig was, moeten wij
ongerijmd noemen.
België.
Bergen (Henegouwen), 1 5 J a n. Torion,
de secretaris der arbeidsbeurs te Rouaan, die
hierheen was uitgeweken en daarna uitge
wezen was, vroeg uitstel, hetgeen hem toege
staan werd. Deze toestemming kwam echter,
nadat Torton naar Nederland vertrokken
was.
Luik, 1 4 J a n. Volgens de Gazette is er
een overeenkomst tot stand gekomen tusschen
de mijnwerkers en clc werkgevers in het Luik-
schc kolenbekken. De werkgevers stemden
in verschillende eischen der mijnwerkers toe.
behoudens onvoorziene omstandigheden zal
de arbeid Dinsdag of Woensdag worden her-
va L
Frankrijk.
Dc „Echo de Paris" meent te weten, dat de
reeds herhaaldelijk aangekondigde benoeming
van den tegenwoordigen Franschen gezant
Ic St. Petersburg Louis tot secretaris-generaal
van het ministerie van buitenlandsche zaken
binnenkort is te wachten. Er bestaat slechts
nog twijfel over den vorm, waarin het voor
de schepping van dal ambt noodige bedrag
in de begrooting zal worden opgenomen. Wie
dc opvolger van Louis te St. Petersburg zal
worden is tot nu toe niet bekend.
Engeland.
New-York, 14 Jan. De Times meldt
dat Tearle, de Amerikaan ie agent der Bri
tish Sailors and Firemens Union" (Britsche
zeelieden en stokershond) mededeelt dat hij
een brief heeft ontvangen van den bekenden
secretaris-generaal Havelock Wilson waarin
verklaard wordt dat tegen den tijd dat Ko
ning George zal worden gekroond een sta
king wordf op touw gezet die alle Brilsohe
havens zal omvatten.
Londen, 14 Jan. Wel zijn hier nog
weinig bijzonderheden bekend, maar het
schijnt dat de mogelijkheid bestaat, dal bin
nen enkele maanuen een uitgchreioe staking
van zeelieden en transportarbeiders zal wor
den uitgeroepen.
Indien de slaking uitbreekt, dan zullen
daaraan de zeelieden vuil Duitschland, Zwc-
ueu, Noorwegen, Nederland, Beigic, Dene
marken en de ereeuigdc Staten deelnemen.
Het bestuur van de „Seauicns Union" gal
op een verzoek om inlichtingen ten antwoord,
ual het niets had mede ie Ucelen omtrent de
mogelijkheid van een staking.
Italië.
San Rem o, 15 Jan. De directeur van
de „Continental Telegraphen-Compagnie" en
„Wolff's Telegraphischcs Bureau", Geheimrat
Fr. Ranse, is in den afgeloopen nacht na een
langdurig lijden overleden.
Spanje.
P a r ij s, 15 Ja n. De Echo de Paris
moldit uit Madrid, dat de Minister van Mari
ne zijn onisiag heelt genomen.
Madrid. 15 Jan. Uit Aimcria wordt
gemeld, dat Canalejas tegenspreekt dat er
sprake zou zijn van eon ontslag van den
minister van Marine.
Madrid, 14 Ja n. De begrooting van
1910 stuit met een batig saidio van 4.301.164
pesetas.
Aan den Spaansohen minister van buiten
landsche zaken Garcia Priëto is wegens de
vele verdiensten, die bij bij hot sluiten van
de jongste Spaansch-Marokkaauschc overeen
komst verworven heeft, de titel van markies
van Alhuoemas toegekend.
Portugal
Gisteren avond zijn de eischen van het
slakende spoorwegpersoneel door dc direc
tie verworpen. Er werd hun echter een
loonsverhooging van 25 centimes cn een
toeslag vain 10 op hel tegenwoordige .oon
aangeboden. Dc stakers zijn door deze con
cessies evenwel niet tevreden gesteld. Zij
hebben op het verzoek des ministers om
dn Zuider-exprcss te doen vertrekken een
wel,gerend antwoord gegeven- De stations
rijn verlaten. De aanvoer van levensmidde
len naai' de grootc steden geschied per as
ol te water.
De Por'ugeesche minister van buitenland-
«chc zaken Bcrnardine Mnchado, heelt aan
de vertegenwoordigers der bui tenia ndsche
pers weer eens een reeks geruststeUenda ver
klaringen gegeven over den toestand in Por
tugal. Volgens Maóbad-o hebben de gezel
schappen der revolution noire carbonari zich
na de revolutie ontbonden, doch het Is niet
onmogelijk, dal er nog enkele groepjes vcr-
oenigd zijn, om het volk onder discipline te
brengen, (sic!)
Machado doekte v rthr mede, dat zijn col
lega van biuneulandsche zaken Almeida ver
moedelijk reeds Zaterdag met het belang
rijkste gedeelte der kieswet zou gereed ko-
m.>u, zoodat met hot opmaken der kiezers
lijsten kan worden begonnen.
Tevens gaf do minister van buitenlandse he
zaken de verwachting te kennen, dot den-
zelfden dag (Vrijdag) de spoorwegstaking
zou geëindigd zijn, doch in doze verwach
ting heeft de optimistische minister zich be
drogen. Integendeel de staking duurde voort
en heeft zelfs al aanleiding gegeven tot op
stootjes.
De bevolking, verbitterd over dc staking,
is Zaterdag bet hoofdstation aan het
Roeioploin binnengedrongen, teneinde het
vertrokken der treinen te forceren. Gewa
pende stakers sloegen den aanval af en slo
ten de deuren van het station opnieuw.
Bizondwe opwinding heerschte op den
Zuidcrspoorw. g. In Voja heeft dc bevolking
de stakers gedwongen een train tic formeercn
en verse hei den en hunner eigenmachtig in
arrest gestckl.
De stakers moeten der regecring nog wel
beloofd hebb.n het werk te hervatten, ten
einde internationale moeilijkheden te voor
komen. Men weet niet waarom ze hun be
lofte niet zijn nagekomen. Vooral de handel
lijdt onder dc staking, daar sinds het uitbre
ken daarvan nog geen enkele post is binnen-
gekomen.
Behalve de drieduizend metaalbewerkers,
welke meerend.-cls tot vereenigingen van
carbonari bchooron, staken ook de gaswer-
kers. In eon kennisgeving van don invielen
gouverneur van Lissabon wordt dc bevolking
aangespoord spaarzaam met het gasverbruik
te zijn, daar de stakers don hoofdgashouder
Ic Bel m beschadigd hebben.
Volgens de telegrafische berichten van
hedenmorgen, is dc spoorwegstaking geftin-
digd.
Lissabon, 14 Jan. Dc bevolking toont
zich zeer ingenomen tegen de stakende spoor
wegbeambten. Ken menigte bestormde het
Ccntraal-station aan het Rocioplein met de
bedoeking, de beambten te dwingen, cenige
treinen tot vertrek gereed te maken. Dc sta
kers hebben zich in het station verschanst.
15 DOOR
BARONESSE ORCZY.
o—
NEGENDE HOOFDSTUK.
De overrompeling.
Een heldere sterrennacht was op dan dag
van aawhouiieniden regen gevolgd.
De prachtige wagen, door het schoonste
vululoed vierspan van Engeland getrokken,
reed den weg op naar Londen, met Sir
Percy Blakeney op den bok, die de teugels
hield tusschen zijn tengere vrouwelijke vin
gers, on naast hem Lady Blakeney, in haar
kostbaar marterbont. Sir Percy was een
geestdriftig mennerzijn. gespan kwam
versch van stak, en Marguerite genoot bij
Toorbaat eenige uren van eenzaamheid.
wist bij ondervinding dat Sir Percy weinig
zou spreken, zooal niet geheel het zwijgen
ertoe doendikwijls ha<L hij haar bij nacht
gereden, zonder meer dan een paar toeval
lige opmerkingen over het weer of den toe
stand der wegen, llij hield er veel van bij
nacht te rijden en zij had zich naar deze
neiging geschikt. En terwijl ze uren naast
hem zat, de vaardige en zekere manier be
wonderend waarmee hij de teugels han
teerde, vroeg zij zich dikwerf af wat er toch
wel ia zijn traag denkend hoofd mocht
omgaan. Hij liet er zich nooit over uit, en
zij had z>ich evenmin de moeite gegeven
er naar te vragen.
Sir Andrew Foulkes cn Lord Anthony
Dew hurst hadden zich gemakkelijk in de
gelagkamer geinstallcerd vóór het ontzag
lijk haardvuur, dat die waard, in weerwil
van den. zachten avond, lustig had laten
branden.
„Zeg eens, Jelly, zijn allen vertrokken?"
vroeg Lord Tliony, onderwijl de waardige
kastelein bezig was glazen en kannen op te
ruimen.
„Allen, zooals u ziet, Milord."
„En al uw bedienden naar bod?
„Allen, miilord."
Dan kunnen we hier ongestoord nog eon
half uurtje praten?"
„Tot uw dienst, milord Ik zal uw* kaar
sen hier laten... uvy appartementen zijn ge
heel in orde."
„Mooi zoo, Jelly... en... zeg, doe de lamp
maar uit het vuur in don haard geelt ons
lichl genoeg."
Mr Jellyband deed alles hem wat verzocht
was.
„Geef ons een flesch wijn, Jelly."
„Rest, meneer
Jellyband ging heen om den wijn te halen.
Hel vertrek was nu geheel duister buiten
den kring van rossig licht, door de bran
dende houtsblokken gevormd.
„Niets meer vam uw orders, hoeren?"
vroeg Jellyband, toen hij terugkwam met een
flesch wijn en ccn paar glazen, die hij op
tafel zette.
„Zoo, dat zal gaan, dank je, Jelly!" zei
#lord Thony.
„Gocdcnnachl milord! Goedennacht, sir!"
„Gooderanacht, Jelly!"
Een poos lang werd geen geluid vernomen,
zekfs niet in de gelagkamer, behalve het ge-
i»k van de hangklok en het knetteren van
he: brandend hout.
„I, 't dozen keer weer goed afgeloopen,
Foulkes?" vroeg lord Anthony ten laatste.
„Ja,aulwoordde Foulkes iiu gedachten,
„zeer goed!"
„Geon hinderpalen?"
„Geene."
Lord Anthony schonk nog eens in.
„Ik hoef je niet te vragen, geloof ik, of
jij de reis dezen keer plezierig hebt gevon
den?"
„Neen, vriend, die vraag is onnoodig,"
hernam Sir Andrew vroolijk. „Alles liep
goed van stapel."
„Dan op haar volkomen welzijn! Een lief,
goed meisje is zij, al is ze ccn Franschc,'*
zei de joviale Lord Thony, zijn glas ledi
gend tot op den bodem.
„Wel, de volgende reis is het jouw beurt,
Thony, denk ik, jij met Hastings zeker, cn
ik mag lijden ^at je een even bekoorlijke
reisgenoot zult hebben."
„Maar,vervolgde hij, terwijl een plotse
linge ernst hem aangreep, „hoe staan de
zaken?"
Dc twee jongelui schoven hun stoelen wal
dichter bij elkaar, en instinctmatig, al waren
ze alleen, ging hun gesprek in fluisteren
over.
„Ik sprak Roode Pimpernel onder vier
oogen, enkele minuten te Calais," zei An
drew, „een paar dagen geleden. Hij stak
twee dagen vóór ons naar Engeland over.
Hij had het gezelschap geëscorteerd van Pa
rijs af, gekleed neen maar, dat zul je nooit
gelooven! als een oude groentevrouw, en,
totdat ze veilig en wel buiten Parijs waren,
de huifkar mennend, waarin, de Comtessc
de Tour nay, Mademoiselle Suzanne en de
Vicorate onder allerlei koolsoorten verborgen
lagen- Hij reed ze recht langs een linie sol
daten en langs hel dolzinnige grauw, dat uit
alle macht bulkte„Dood aan de aristocra
ten!" Maar de groentekar ging er vandoor,
te gelijk niet sommige anderen, en Roode
Pimpernel bulderde luider dan wie ook
„Dood aan de royalisten!" Waarachtig!
ging de jongeman voort, terwijl zijn oogen
fiiKkerden van. geestdrift voor deu bemin
den leider, „cbie man is een bovennatuurlijk
wezen 1"
„Hij wensebt jou en Hastings te Calais
te ontmoeten," ging Sir Andrew kalmer
voort, „den 2en der volgende maand. Laat
eens zien, dat is Woensdag aanstaande."
„Ja."
„Ditmaal is dc Graaf de Tournay aan de
beurteen gevaarlijke ondernemingwant
de Comte wiens ontsnapping uit zijn kasteel
een meesterstuk was, ligt au met een dood-
i vonnis bezwaard. Hel zal een vreemd* oor-
j tige sport zijn, hem uit Frankrijk weg te
krijgen, en bel zal er met jou, vriend, dit-
I maai om houucn of je 'r door komt. St. Just
is op het oogenblik op weg om bij hem te
kcanon natuurlijk heeft niemand tot nog
loc verdenking op St. Just; maar daarna
i om beiden uit Frankrijk weg te krijgenI Lk
mag lijden nog order te ontvangen oin van
de partij te zijn."
„I leb-je eenige sj>cciale iauAruoties voor
mij?
„Jal cn nog wel meer gepreciseerde dan
gewoonlijk. Het schijnt dat dc Republikein-
sche Regecring een agent naar Engeland
heeft gezonden, met name Chauvelin, van
i wien men zegt dat hij razend gebeten is op
out> Verbond en vast besloten om den 'ei-
der ervan te ontdekken. Die Chauvelin heeft
CCn luvi leger spiuuMu uueg. uraeul, en
onze hoofdman is van gevoelen dat we zoo
zelden mogelijk moeten vergaderen voor
aangelegenheden, ons Verbond l>eLrcffei]4, en
volstrekt niet, een tijdlang, met elkaar spre
ken in het publiek. Als hij met ons wenscht
te confereeren, zal hij dit laten weten."
Dc twee jongelieden bukten bciueu over
hel vuur. Sir Andrew had een notitie-boekje
uit zijn zak gehaald en er een papier uitge
nomen, dat hij ontvouwde, cn beiden tracht
ten zij dit bij hel flauw rossig haardvuur te
lezen. Ze waren cr zoo geheel cn al mee
bezig, dat ze alleen hiervoor oog en oor
hadden. Zij sloegen geen acht op de gelui
den om hen heen, bet vallen van de asch,
het eentonig getik der klok, het zacht, bijna
onmerkbaar schuiven van iets over den
vloer dicht bij hen. Een gedaante was onder
een der banken te voorschijn gekomen, met
gcruischlooze bewegingen kroop ze nader en
nader bij de twee jongelieden, met ingehou
den adem zachtjes glijdend langs deu vloer,
in de zwarte duisternis van het vertrek.
„Je moet deze instructies eens goed lezen
cn in je geheugen prenten," zei Sir Andrew,
„óaur..a ze vcruleugen.
Hij zou juist zijn notitieboek wegbergen,
toen een «mal reepje papier ervar. op den
grond viel. Lord Anthony bukte cn raapte
het op.
„Wat is dat?" vroeg hij.
„Ik weet toet niet," antwoordde Sir An
drew.
„Het viel zoo juist uit jc zak. Het bleek
niet te bohooren bij het ander papier."
Wordt vervolgd.
