9"' Jaargang
Donderdag 2 Maart 1911.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE ROODE PIMPERNEL.
W0.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Idem franco per post1.50.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 83 cents b\j vooruitbetaling.
Groote leitor» naar plaatsruimte.
Voor handol en bedryf bestaan zeor voordeeligo bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, bQ abonnement. Eene
circulairobevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertent ittnmededoelingen enz., gelieve men vóór 11 uur
's morgens by de Uitgevers in le zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C<>.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer (KS.
Kennisgevingen.
HERIJK VAN MATEN EN GEWICHTEN.
Burgemeester en Weihouders van Amersfoort ma
ken hij deze bekend
A. dat dit jaar voor den herijk der maten en ge
dichten zitting zal worden gehouden in het voor
malig schoolgebouw Koestraat te Amersfoort op
Maandag en Dinsdag 20 en 21 Maart 1911 van 94
lot 12 uur l)en van 1 —34 uur voor eenige eige
naars van groote partijen, die een oproepingsbriefje
hebben ontvangen, voor hen wier familienaam be
gint met A en C Woensdag 22 Maart 1911 van 94'2
uur, met B, Woensdag 22 Maart 1911 van 134 uur
en Donderdag 23 Maart 1911 van 94—12 en 134
uur j letter D Vrijdag 24 Maart 1911 van 134 uur;
letter E en F Maandag 27 Maart 1911 van 94—12
en 1—34 uur; K en L Woensdag 29 Maart 1911 van
94—12 en 134 uur; M en N Donderdag 30 Maart
1911 van 94—12 en 1—34 uur; O en P Maandag 3
April 1911 van 94-^12 uur; Q en R dienzelfdcn
dag van 134 uur; S en T Dinsdag 1 April 1911
van 94—12 uur en 1—34 uur: U en V Woensdag 5
April 1011 van 94-12 uur en 1—34 uur; W, IJ en
Z Donderdag 6 April 1914 van 94—12 en 1-34 uur
Voor Apothekeds, goud- en zilversmeden enz. (fij-
lueo-e weging) Maandag 10 April 1911 van 10—12 en
12 uur
B. dat dc malen en gewichten schoon, droog en
roestvrij moeten worden aangeboden om onderzocht
te kunnen worden
C. dal betaald moet worden voor hel juslceren
van gewichten en wel ten bate van 's Rijks schat
kist
D. dat dc maten en gewichten vóór 1 Januari
1912 gestempeld moeten worden met de letter S en
tot dien datum ook de letter r geldig is
E. dal maten en gewichten, die gestempeld wor
den niet het afkeuringsinerk A niet iu winkels
enz. teruggebracht mogen worden
F. dat er nog gelegenheid bestaat maten en ge
wichten te laten herijken aan het ijlokantoor te
Utrecht, des Zaterdags van 9 tot 1 uur;
G. dal de onderdeden van het Gram (de milli
gram-gewichten) niet op de herijkzilting, maar al
leen aan de ijkkantoren herijkt kunnen worden.
(Opzending per post franco.)
Amersfoort, 1 Maart 1911.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
J. G. STENFERT KROESE. WUIJTIERS.
i) Volgt zoo noodig nadere regeling van de op
komst der ijkplichtigen.
Politiek Ovwzichl
De «al «an Briand.
lil tien brief, dien Aristiide Bria.nd, namens
alle leden van het nu afgetreden kabinet,
aan den preskb&nt dor republiek hoeft gezon
den om rekenschap te geven van hun be
sluit om af te treden, wordt gezegd, dal de
reden, die hen tot dit besluit heeft gebracht,
i was dat de meerderheid, die het kabinet
steunde sedert zijn optreden, in de Kamer
was verzwakt. Die meerderheid had zich
in twee deelen gescheiden, waarvan het
grootste 't kabinet trouw gebleven was, maar
waarvan het andere deel plotseling aange-
I wassen, thans elementen bevat waarop men
gemeend had te kunnen rekenen om de taak,
die men op zich had genome®, te volbren
gen. Briand klaagt, dail het beroep, dal door
hem op alle republikeinen was gedaan om
„ccui-c politiek van ontspanning en bevredi
ging" te verwezenlijken, ten sila>t te op oen
deejl der meerderheid van de Kamer eenje
uitwerking heeft gehad tegen overgeteld aan
wat hij had gehoopt. De politieke vijandig
heid, die daaruit voortvloeit legen hot hoofd
van het kabinet, maakil hem die verwezenlij
king onmogelijk van zijn programma van
rcgeeringsbeleid. Dit heeft hem tot hel in
zicht gebracht, dal zijn lijd gekomen was om
heen te- gaan. In zijne handien is de politiek
van zijn kabinet thans in gevaar. „Een ander
ministerie met een nieuw hoofd, kan de
nood'ige eensgezindheid onder de republikei
nen weder terug brengen en, met den steun
van eene versterkte meerderheid, den arbeid
voortzetten waaraan wij ons hebben gewijd."
Hier is liet feil aangewezen, dat het aftre
den van Briand en zijne amblgenoolen on
vermijdelijk maakte. Tot verklaring van de
radenen, die dit feil hebben doen ontstaan,
kan een artikel dienen, dat de Köln. 2tg.
uit Parijs van een barer medewerkers heeft
ontvangen. Deze schrijver zegt, dal men den
val van hot kabinet reeds simts gentianen
lijd langzaam maar zokeir zag naderen, al
kwant de stoot, die den val teweeg bracht,
nog onverwacht. „AVaint het kabiinet had
zich meer en moer vervormd, tol eene regee
ring, die nog slechts in de persoonlijke ge
dachte van haren drager leefde, niet
echter in de politieke gedachte van
de leidende partijen, in het bijzonder
in de innerlijke gemeenschap met de
partijen, waarop het naar geest en let
ter vaat de republikeinsche constitutie ver
klaard had te willen steunen. Zulke regee
ringen zijm im staat te teven en groot© din
gen te doen, wanneer het haren leiders ge
lukt door hunne geestkracht het volk lot
eene groote beweging te ontvlammen. Zij
dragen in eene democratie de kiem va.n
een zekeren en vroegtijdlgen dood in zich,
wanneer zij de aandacht van hel souvereime
volk niet van hun persoon op het succes van
hun politiek genie kunnen afleüden. Briand
had wel is waar zulk een idee, waarop hij
de natie, d© partijen im voldoende sterkt©
meende nieuw tc kunnen rangschikken en
vereenige® die republikeinseh© verzoening
na den hartstochtelijke» strijd van de laat
ste tien jaren im de vrijheid cn gerechtiig-
hcid voor allien. Leuzen, utopische woor
den tegenover 'de werkelijkheid van d© din
gen en de menschem, tegenover partijen ui
machten, diie noch als overwonnenen beslo
ten waren zich te schikken im den wettelij
ken wi-1 van de overwinnaars, noch als
overwinnaars legen den onverzoenlijke® te
genstander de wapenen wilden no-(l©rl eggen.
Maar Briand vertrouwde op zij® genius, nat
hij dit kunststuk van dc verzoening tusschen
de reactionaire en de vooruitstrevende
krachten van de natie toch zou kunnen lott
stand brengen. Zijne gedachte was, dat zij
beiden voor een ge mee nschap pelijkennog
grooteren vijand, d© revolutionaire omver
werping van tl© maatschappelijke orde
door het proletariaat, zich noodigedromgen
zouden aaneensluiten lol een modus vivendi
©n gezamenlijke bestrijding van den vijand.
Dat was zijne gedachte. De gebeurtenissen
zelf, dc poststaking, dc staking van de
spoorwegmannen met hare gewelddadighe
den en bedreiging van de economisch© le
vensbelangen der natie, kwamen hem be
hulp. Het succes, waarmee hij deze aanval
len van de revolutie afsloeg, het kloeke
woord, waarmee hij verkondigd© besloten
to zijn Zelfs tot onwettige mididielen zijm toe
vlucht le nemen om de nationale belangen
legen haar te beschermen, gal" er de® eer
sten vorm aan.
De instemming hiermee van dc radicale
burgerij scheen ©ene vingerwijzing, dat zij,
voor d© keuze gesteld tusschen d© anarchie,
de sociale omwenteling of dit cesarisme van
Briand's kleur, den weg, zou gaan van hare
voorgangers van 1850. En al verloochende
ook Briand zelf niet alleen dezen weg, maar
ook het toetreden van d© rechtsche republi
keinen, de nationalisten en clericakm,
die met een fijnen neus voor het on
vermijdelijke einddoel van dezen weg zijn
anti-revolutionairen bond versterkten, het
feit was aanwezig: het BriandSsme als een
nieuw, wel nog onbestemd, maar, naar het
scheen, levensvatbaar en tol ontwikkeling
bekwaam partij-element. Het A'aticaan heeft
sedert wel is waar, kortzichtiger, onverzoen
lijker en-wantrouwiger dan de clerical© lea
ders in hot ITansche parlement, hun open
lijk opkomen voor Briand, den bewerker van
de scheiding, gelaakt en hen weerhouden
openlijk aan dit Brtamlisme hunne stem t©
geven. Maar slechts met half succes. In hun
hart bleven zij hem toch genegen en thans
rouwen zij mee aan zijne baar.
Hot politieke genie van Briand on de in
druk van zijne redevoeringen zijn echter
niet in staat geweest het wantrouwen, ton
slotte de openlijke vijandschap ran een aan
zienlijk deel der burgerij te overwinnen.
..Verdediging, versterking on onlwikkeling
van de republikeinsche veroveringen op liet
gebied van dc verwereldlijking van den
staal en de maatschappij tegen elk offensief
terugkomen van de reactie", had Briand fier
in zijn hervormings-programma verkondigd,
liet offensieve terugkomen van de reactie
bleef niet uit. De kerk verklaarde aan de
republiek opnieuw den oorlog in de open
lijke oproeping van den paus en de bisschop
pen tot verzet togen do school. Briand daar
entegen antwoordde slechts mot woorden en
liet het bij eene lijdelijke verdediging van
de aangevallen scholen en onderwijzers. Tot
het republikeinsche erfdeel, dal Briand met
zijn optreden als minister van onderwijs en
eered-ienst in het kabinet-Samen van
1906 had aanvaard, behoorden ook de ver-
eer.igingswet van 1901 en de wet van Juli
1904, waarbij aan de leden van geestelijke
orden verboden werd als onderwijzers werk
zaam te zijn. IIoc hij dit erfdeel heeft be
heerd., hield verleden Vrijdag die interpel-
lant Malvy den mi nis ter-president voor, toen
hij opsomde in koevele gevallen de toepas
sing van deze wetten achterwege was ge
bleven. De radicale tegenstanders van Briand
begrijpen dat niet, en hun wantrouwen tegen
zijn beleid wordt steeds grooter, waarneer zij
zien, dat overal de ontbonden orden weder
verschijnen on onder het voorwendsel der
secularisatie van hunne leden of door het
onderschuiven van burgerlijke personen en
vereenigingen als gerechtigden tot hunne in
stellingen hunne werkzaamheden voortzotten
gelijk voorheen.
Uit dit wan/trouwen en deze vijandschap,
waarbij als derde factor nog moet gerekend
worden de belustheid op tie macht van bui
ten de regeering staande radicale leiders,
vloeit de beslissing voort, die den val van
Briand ten gevolge had. Het Briand isme be
hoort nu tot de parlementaire geschiedenis.
Of het ooit zijne wederopstanding zal vieren?
Bezwaarlijk in den vorm en onder de hoed©
van zijn vroeger en drager. Want om er eene
levenskrachtige en voor ontwikkeling vat
bare staatsgedacht© van le maken, is er meer
tioodiig dan de persoonlijke eerzucht en het
talent van zijn drager. Wie legen de revolutie
den gesloten slagboom van d© burgerlijke
partijen in de republiek wil stellen, zonder
de gedachte van baatzuchtige oogmerken o,p
te wekken, moet bovenal een man zijn, die
liet onvoorwaardelijk vertrouwen van <1© na
tie geniet. Dat een deel der natie dit ver
trouwen niet aan Briand schonk, kan geen
verwondering wekken."
Duitt«hland.
De Borlijnsche correspondent van de Daily
News spreuk' op grond van inlichtingen, uit
officie-de brom geput, het gerucht tegen, dal
het aanslaande bezoek van prinses A'ictoriu,
de dochter van den Keizer, aan liet Engelse he
hof, in verband staat met het plan van een
engagement tusschen haar en een Êngolsahen
nnins.
Dc besprekingen tusschen de verbonden re
geeringen over de Elzas-Loithariiiigsche con
stitutioneel© kwestie schijnen ten einde ge
bracht te zijn. Overeenstemming moet ver
kregen zijn in diieai zin, dat aan 'bet rijkfihuid
stemmen in den bondsraad zullen worden
verleend, maar met eene zakelijke beperking.
Thans zal liet er op aankomen in welken
vorm dit aan den rijksdag zal worden mede
gedeeld, maar tevens ook of er voldoende
zekerheid wordt verkregen, dat de wel met
deze concessie eene meerderheid zal vinden.
Maandag j.l. hebben de conservatieven iu
de Pruisische Kamer bij inonde van den af
gevaardigde v. Ar nam een aanval gericht op
den Ilansa-bond en wel door voor tc stellen,
dat de regeering maatregelen zou nemen
legen de Kamers van Koophandel, die zich
bij dien bond hebben aangesloten.
Minister v. Sydow verklaarde echter, op
<Kt verlangen niet te kunnen ingaan. Hij be
schouwt den II ansa bond niet als ecui poli
tieke, maar als eene economische verecni-
gitiig, en het gaat hier niet aan de 27 Kamers
van Koophandel te ontbinden, omdat zij
sympalfiisccren mot den bond.
Tc minder gaat dit aan, omdat daardoor
toch na-ets zou worden bereikt. Bij ontbin
ding zouden dezelfde leden herkozen wor
den en ook de leden van eene ontbonden
Kamer van Koophandel zouden ais particu
liere® den Ilamsabond ondersteunen. De rech
terzijde gaf haar ongenoegen over deze ver
klaringen le kennen, maar minister van Sy
dow zeide, dat hij bleef bij zijne opvatting,
al deed het hem leed, dat hij im dit geval
den bijval va® de rechterzijde niet genoot.
Luxemburg.
In het groothertogdom Luxemburg wordt
eene campagne gevoerd voor het Fransch.
De voorzitter van dc Kamer heeft dezer
dagen ecu redevoering gehouden, waarin
hij onder ieekeneu van instemming der gc-
lieele vergadering verlangde, dat alle offi
cieel© stukken zoowdl in het Fransch opge
steld zouden worden als in het Duitsch, d;wt
tol dusver uitsluitoud dc offieieele taal is.
A'erder moet dc regecring zorgen voor beter
onderwijs in het Fransch op de scholen en
behoort zij, althans volgens den heer La
Val, het streven in deze richting zoowel
materieel als moreel te steunen.
PMnkrl]!»
Dc senator Monis lieefl, nadat hij van den
president der republiek de opdracht had ge
kregen om een nieuw ministerie samen te
stellen, conferentie» gehad met Berteaux cn
DelcSssé, waarin deze drie staatslieden het
eens werden over de hoofdpunten van het
programma der nieuwe regeering. Monis,
die in het kabinet-AValdeck-Kousseau minis
ter van justitie is geweest, zal minister-presi
dent worden en de portefeuille van binnen-
landsche zaken op zich nemen; voor Berteaux
is de portefeuille van oorlog bestemd, voor
Dekassê die van marine.
Een kabinet met Monis aan het hoofd zou
een overwegend radicaal karakter dragen.
Monis is politiek nauw bevriend met Combcs.
Al zou hel kabinet misschien niet dadelijk
hetzelfde anli-clericale strijdkarakter dragen
als dat van Combes, men zou toch in verge
lijking met dc politiek van Briand, een scher
per positie nemen tegen de elericalen er van
kunnen verwachten.
P a r ij s, 1 M aart. Het ministerie zal
waarschijnlijk aldus worden samengesteld:
president en minister van Bihnicoltenclsche
Zaken Monis, van Justitie Jeamnency, Buiten-
landsche Zaken Cruppi, Oorlog Berteaux,
.Marine Deloassé, Onderwijs Steeg, Openbare
Werken Charles Duin out, Handel Poirrier,
Landbouw Macé of Bone our, Koloniën Messi-
my, Arbeid Viviani. of Boncour. Een ministe
rie der posterijen zal worden ingesteld, waar
voor Chanmet genoemd wordt.
Tweede t e 1 e g r a m. Monis heelt offi
cieel de opdracht tol vorming van een Ka
binet aangenomen.
Men noemt als minister van Landbouw
Macé en van Arbeid Boncour Onderstaats
secretaris zouden worden: Emiüc Constant
voor Binnen kmdsohe Zaken, Mglvy voor Jus
titie en Eeredienst, Chaumet voor Posterijen,
Dujardin Beaumelz voor Schoon© Kunsten.
Dc leden van het toekomstige Kabinet zui
len hedenavond den eersten ministerraad
houden.
P a r ij s, 1 M a a r t. Op het taaist© oogen-
blik hebben Poirrier en Jeatmeney de hun
aangeboden portefeuilles van handel cn justi
tie geweigerd, lieden avond beraadslaagde
Monis met de meesten van zijne medewer
kers. Dc g eda ch ten wissel i ng bracht aan het
licht, dat er volledige overeenstemming be
stond omtrent dc hoofdlijnen van het pro
gramma, dat aan de Kamers zal worden
voorgelegd. De besludoering van dit pro
gramma zal morgen worde® voortgezet.
In een interview, dal hij aan eenige dag
bladschrijvers toestond, zeide Modi), dat hij
het ka bine i als voor goed samengesteld be
schouwt. Zijn programma is: handhaving tvan
de wet om terugwerkende kracht t© verleu
nen aan de pensioenregeling voor het spoor
wegpersoneel met bevoegdheid om te kiezen
tusschen liet oude en bet nieuwe stelsel;
handhaving van de wet tot onderdrukking
van de sabotage; verbintenis van de regce-
riug om bij de maatschappijen invloed aan
te wenden tot het nemen, ten aanzien van
de ontslagen spoorwegbeambten, van maat
regelen van goedertierenheid, even ruim als
die waarvan het personeel van de staats
spoorwegen genoten heeft; handhaving van
het wetsontwerp op het ambtenaars-statuut;
flinke, inaar welwillende toepassing va® d©
wet op de Jeekenstaat, verdediging van de
leekenschool, hervorming van het kiesrecht
cn van de belastingwetgeving, afdoening zoo
spoedig mogelijk van do begroeting, enz.
De regeer in gs verklaring zal, wat de bui-
tenlanidsclie zaken betreft, dien wid van lic-t
kabinet kenbaar maken, om trouw te blijven
aan do .praktijk van bondgenootschappen en
ententes.
Engeland.
Sir Edward Grey heeft in het lagerhuis
geantwoord op eenige vragen, die gedaan
werden betreffende Turkije. Hij verklaarde,
DOOR
BkiONiaaf: orczy.
Hij lag met den rug naar het bloeke maan
licht, in halfkruipende houding, vergeefschc
pogingen aanwendend zich op te richten,
met behulp van zijn armen, die stevig waren
gekneveld. Marguerite snelde op hem toe,
vatte zijn hoofd met beide handen en keek
strak in ©en paar goedige blauwe oogen
die haar aanzagen uit het mom van den
Jood.
„Percy!... Percy!... mijn lieve man!" hijgd©
ze, door uitzinnige blijdschap overmand.
„God zij dank! God zij dank!"
„La, la, beste," zei hij goedmoedig, „dat
zullen w© straks samen idoen, als je Y in
slagen kunt di© vcrwenschte touwen los to
krijgen cn zoodoende me kunt verlossen
uit m'n gedwongen onsierlijke houding."
Zij had geen mes tot haar beschikking,
haar vingers waren verdoofd en zwak, doch
ze nam haar tarnden te baat, terwijl een
wcldhdüge tranenvloed neerstroomde van
haar wangen.
„Drommels!" zei hij, toen de touwen ein
delijk schenen meê te geven, „ik zou wel
eens willen weten of ooit te voren oen En-
gelschman zich heeft laten afranselen door
een vervloekten vreemdeling, zonder zoo'n
heerschap van hetzelfde taken een pak te
kunnen geven."
II©t was duidelijk te zien dab hij uitgeput
was door hevige lichamelijke pijn, en toen
het touw eindelijk losliet, viel hij, als in
een vormelooze massa, legen het rotsblok
aan.
Hulpeloos zag Margiterite om zich heen.
„Ach! een druppel water!" schreeuwde zc
smartelijk, ziende dat hij in zwijm dreigde te
vallen.
„Neen, lieve," murmelde hij mei zijn goed
moedige» glimlach, „ik lioud meer van een
slok goeden Fransdie» cognac! Als je eens
je hand steken wilt in den zak van dit
vuile kleed dal ik aan m'n lijf heb, zal
je m'n veklflesch vinden Ik ben een boon,
als ik me kan verroeren."
Toen hij een teug had genomen, drong hij
bij Marguerite erop aan hetzelfde te doen.
„Zoo, zoo, dat zal goeddoen! he vrouwtje?"
zei hij met een zudit van voldoening.
„Tralala! maar diit is een zonderling cos-
luum voor Sir Percy Blakeney, den baronet,
om daarin door zijn lady le worden aange
troffen. En dan," voegde hij erbij, met de
hand langs zijn kin strijkend, ,ak ben in
geen twee dagen geschoren, ik moet er al
heel potsierlijk uitzien. Wal deze krullen,
die. mooie lokken aangaat
En lachend ontdeed hij zich van de wan
staltige pruik cn strekte zijn lange beenen
uit, diic door vele uren in gebogen houding
te loopen, krom en stijf waren geworden.
Daarop richtte hij zich oen weinig overeind
cn zag zijne vrouw alstoen diep in de blau
we oogen.
„Percy," fluisterde Marguerite, terwijl een
vuurroode blos haar fijn© wangen cn hals
overtoog, „als je enkel wist..."
„Ik weet alles, lieve... alles," zei hij met
oneindiige vriendelijkheid.
„En kun je 't ine ooit vergeven?"
„Ik biet) niets te vergeve®, mijn schat; je hel
denmoed, je toewijding, die ik helaas! zoo
weinig verdiende, hebben die ongelukkige ge
schiedenis van liet bal meer dan goed ge
maakt."
*,Je wist dus?..." lispelde ze, „altijd..."
„Ja," zei hij goedhartig, „ik wist... al dien
lijd... Maar, bij God! zoo ik maar had kun
nen vermoeden welk ©en edel hart mijne
Margot bezat, ik zou je vertrouwd hebben,
zooals je het verdient, en je liadt niet zulke
verschrikkelijke beproevingen behoeven door
te staan!"
Ze zaten naast elkander, sic utien-de togen
een rotsblok, hij met zijn pijnlijk liöofd leu
nend tegen haren schouder.
„Het heeft veel van den blinde die den
lamme leidt, is 't mi et, iiejve," zei hij nust
een goedmoedige» glimlach als van ouds.
„Waaruhtig ik weel niet wie meer pija
doen, mijn schouders of jouw kleine voet
jes."
Ilij boog zich voorover om ze tc kussen,
want ze gluurden uilt haar versleten kousen.
„Maar... Armand..." begon ze met plotse
linge» angst, toen tc midden van haar geluk
het beeld van den geliefden broeder opdaag
de voor haren geest.
„Oh! vrees nieits voor Armand, lieve," zei
hij met innige leederheid. „Heb ik je niet
mijn woord verpand dut ham .niets zou de
ren? Ilij en de oude Tournay, cn ook de
anderen zijn nu aan boord van de Day
Dream."
/.Hoe dal?" hijgde ze, ik begrijp heb niet!
,,'t Is toch heel eenvoudig, lieve," antwoord
de hij. met dien grappigen, hall schuwen en
wezen looze n lach van vroeger, „begrijp
eens... toen ik zag dat die woesteling van
een Ohauveliai van plan was uiij miert los te
laten, maar als een klis zich aan me vast t©
hechten, kwam het ui© als het verstandigst
voor hem niet mij meê tc nemen. Ik moest
op alle manier zien bij Armand en de ande
re® te komen; op alle wegen zwierven pa
trouilles en iedereen was op den uitkijk naar
je onderdanige» dienaar. Ik begreep, dat,
zoo ik in de herberg Le Chat Gris uit Chau-
velin's vingers glipte, hij uie hier zou wach
ten, welkom weg ik ook mocht inslaan. Ik
moest liem en zijn machinaties in het oog
houden, en een Engclsche kop is even good,
zou ik niconcn, als een Franse he hersenpan.
Tot dusver hebben dc feiten dit bewezen,
he?"
Inderdaad had de uitkomst getoond dat de
gelijkheid en bedaard overleg geen eigen
schappen zijn van Franschen oorsprong, cn
het liart van Marguerite werd vervuld van
blijdschap en bewondering, toen hij voort
ging op te halen van de vermetele wijze
waarop hij dc vluchtelingen, vlak onder
Chauveiïn's neus, had weggevoerd.
„Onder de vermomming van een smcrigen
ouden Jood," zei hij wool ijk, „begreep ik,
niet herkend tc zullen worden. Ik had in
den vooravond Ruben Goldstein ontmoet te
Galais. Voor een paar goudstukken stond hij
mij zijn plunje af en beloofde mij zich voor
ieders oogen schuil te houden, terwijl hij
me zijn kar en paard in bruikleen afstond."
..Maar, als Chauvelin je nu eens ontdekt
liad?" zei ze zwaar tot adem komend, ..je
vermomming was goed... maar hij heeft
zoo'n vossen neus!"
„Dai\ natuurlijk, zou de toeleg mislukt
zijn," zei hij kalm. „Maar ik ken dc Fran
schen door en door. Ze walgen zoozeer van
een Jood. dal ze altijd op een paar nieter
afstand van hem blijven, en ik geloof dat ik
me zoodanig gegrimeerd had, dat ik precies
oj) een zoon van Abraham geleek."
„Jawel! en toen?" vroeg z© nieuwsgie
rig.
„loen heb ik mijn plannetje ten uitvoer
gebracht; dat wil zeggen, aanvankelijk was
ik besloten alles aan het toeval over te la
ten, maar toen ik Chauveliu zijn orders aan
dc soldaten hoorde uitdeelenrekende ik op
hun blinde gehoorzaamheid. QhauveF» had
hun op straffe des doods bevolen zich niet
4c verroeren voordat de Luige Engdsohmau
zou zijn aangekomen. Dwgas had meals een
hoop vuil, dicht bij <de hut neergeworpen;
dc soldaten manen geen uoli-tic van den
Jood, die burger Qua u-vokm naar id-e-zc plek
-bad gerede®. Het gelukte ra© mijn haindie®
van die touwen vrij te -krijigc®. lik draag al
tijd, waarheen ik ook ga, een potlood ©n pa
pier bij me, en keek loc» etuis roud.Tk strom
pelde naar de huilurn-der die oog©» van de
soldaten, die, zooals Gbauveii® hun had be
volen, zich roerloos verdekt luaddicn opge
steld; ik liet mijn briefje door een reet in
do.i muur glijd©», ©u wachtte, in (hal katte-
belletje gaf ik «Ion vluchtelingen kennis stil
letjes uit de hui le sluipt®, de riffen af tc
kruipen, links aan te houden, totdat ze aan
de eerste kreek kwamen t® dan een signaal
te late® hooren, als wanneer <1© sloop van
tl© Day Dream, die niet ver uil (hen wal lag,
hen zou opnemen. Zij beMion blinde kings ge
hoorzaamd, gelukkig voor hen e® voor mij.
Slot vulgt.
