faMc^ng fa mrt de ingedirrxlc amendementen geen
rekening gehouden.
g JI n g v#n den arbeidsduur. Ko-
faendr lol de rraag. of opneming van een regeling
betreffende den arbeatvduur in bel wetsontwerp
wemchelijk is en of in het bijzonder de voorge
melde regeling aanbeveling verdient, openbaarde zich
froot vr rechil van gevoelen.
VerschiHcndc leden waren van oordeel, dat door
deze uitbreiding hel wetsontwerp niel heef! gewon
nen. In de eerste plaats fa hrt nog ingrwfckchler
geworden. In stede van twee, treden thans drie
onderwerpen naar voren; afschaffing van den Zon-
dagvartorid. afschaffing van den nachtarbeid en be
perking van den arhcidsdotir. Het eerste dezer drie
onderwerpen was van betrekkelijk eermxxiigcn aard.
Het tweede gaf. blijkens de stukken en de beraadsla
gingen. aard© tong tot ernstig verschil van meeir.ng
Het vraagstuk van de beperking van den arbeids
duur Staat op rich zeW. naast de beide genoemde.
Het biedt vooral niet minder moeilijkheden dan deze
en ia in zooverre Oog van grooter beteokenia. als
bet niet aleohts een deci der bakkersbedrijven, doch
alle omvat. Hoe moeilijk hel vraagstuk is. dal hier
Wordt aangevat, blijkt wel uil dc beweging, die het
nader gewijzigd wetsontwerp hi het leven geroepen
beeft. I>e bezv,.-ren. welke zoolang bet alleen de
afschaffing van Zondag- en nachtarbeid betrof, van
eenige bepaalde groepen van bakkers uitgingen, ko
men thans van alk zijden opdagen.
De kennisneming van de adressen tiad bij verschei
dene der hier aan het woord zijnde leden de over
tuiging gevestigd. dal aan de voorgestelde regeling
inderdaad ernstige bezwaren kleven. De belangen
der gezellen mogen daarbij goed in het oog zijn
gehouden, hel schijnt te eenzijdig tc zijn geschied,
met voorbijzien van de behoeden van het bedrijf.
In het bijzonder schijnt het ongeraden ten deze
uoor het platteland dezelfde regelen te stcDeu aLs
voor de steden.
Wettel ij ke 10-urigen werkdag. Benige
leden wezen er op, dat het verwondering moei web
ben. dal de Minister in dit wvCvontwerp den wette
lijk en 10-urigeu weiirdag als regel voorste'!, terwijl
hij kort geleden, bij de behandeling van de wijziging
der Arbeidswet, zich tegen amendementen, gaande
In die ridtting heeft vervet.
Sommige leden, die de beperking van den arbeids
duur toejuichten, wenschten. dat de wel een bepa-
sou inhouden, verbiedende, dat hel tijdstip van
begin en dat van einde van den arbeidstijd langer
dan 12 uur van elkaar verwijderd rijn. Een arbeids
dag van 5 wrr "s morgens tot 5 uur 's avonds met
•en rustperiode van 2 uur oordeelder zij het meest
verkisalljk.
Tegenover deze beschouwingen werd aangevoerd,
dat men. de inmenjgng van de Overheid zoover
uitstrekkende «is hier wordt verlangd, tot onhoud
bare locstanden zou komen. Is de gezel gevrijwaard
tegen nachtarbeid en hem tevens verzekerd, dat zijn
arbeidsdag niet langer dan 10 uur reëel zal zijn, dan
mag het toch waarlijk wel aan het bedrijf worden
overge'aten te bepalen, op wcifce wijze die tien uren
over den dag zullen worden verdeeld. Het zou tc
ver gaan, indien de Overheid zich mrt deze materie
inXet.
Vooral met het oog op de toestanden In hel klem-
bedrijf en tcu platlelande verklaarden voorts ver-
•ctriHer.de leden zich ten sterkste tegen dc verplich
ting het einde van den arbeidsdag niet later te stel
len dan 12 uur na het bcpin.
De Bakkersraden, liet terugnemen van de
bepalingen betreffende de bakkersraden werd door
•oimnige leden betreurd. Al konden zij waardeering
gevoelen voor het verlangen van den Minister ook
op dil punt gemeen overleg Umdhen Kamer «t re
geering Ie bevorderen, zoo waren zij tocb van oor
deel. dat de tegen die bepalingen aangevoerde be
swaren achromelijfk overdreven zijn geweest en dat
tij de kiem bevatten van een waardevol beginsel.
Vele andere leden juichten daarentegen de in trek
king der bepalingen betreffende de bakkersraden ten
•eerste toe, daaibij verwijzende naar hetgeen dien
aangaande vad meer dan éét» zijde is opgemerkt
bij de behandeling van het ccrrte ontwerp.
Door enkele leden werd de opmerking gemaakt,
dat óe Minister door de bokkersraden uit het ont
werp te lichten, terwijl hij die raden eerst met zoo
veel nadruk en zoo onvoorwaardelijk heelt verde
digd. blijk heeft gegeven van onvast beleid.
Straf wegens het verrichten van
arbeid. Ernstig bezwaar werd op prindpieelc
gronden gemankt tegen de ingevoegde bepaling, wel
ke alraf bedreigt tegen den arbeider, die arbeid ver
richt in strijd met de bepalingen der wet. In begin
sel achtte men die strafcodi riging onverdcdi£»ar.
Verbod van invoer van brood. Een an
der nieuw beginsel in het nader gewijzigd wetsont
werp is dat, neei^gdogd in art. 27, wefk artikel be
oogt het mogelijk tc maken den Invoer hier te lande
van brood te verbieden, wanneer cn waar dat In
velband met dc werking dezer wet noodig mocht
voorkomen.
Ook hiertegen werden door verscheidene leden
ernstige bezwaren aangevoerd. Bemoeilijking van
den invoer van brood was in hun oogen onder alle
omstandigheden af te keuren en zij hielden zich
overtuigd, dal ook geen Kcgeering ooit een verbod
van broodinvoer als een op zichzelf Maanden maat
regel zou voorstellen.
Onoverkomelijke bezwaren. Tettv.nde
omtrent hun gezindheid ten opzichte van het wets
ontwerp geen plaats voor twijfel over te laten,
stelden aommige leden nogmaals op beknopte wijze
hun bezwaren tegen het ooraprorfcrlijkc wetsont
werp ln bet licht, vermeerderd met die, gericht
tegen bepalingen, welke eera» bij de laatste wijziging
in het wetsontwerp zijn opgenomen. Daarbij ver
klaarden meerdere dezer leden, dat hun bezwaren
van zoo overwegenden aard waren, dat zij, indien
die niet alsnog werden weggenomen, hun slem aan
het wetsontwerp niet zouden kunnen geven. Andere
venschtcn zich hun steen nog voor te behouden.
Berichten.
Jachtrecht.
In dc „Vragen d« Tljda" lezen wc van de hand
van dr. J. L. C. G. A. ie Rfittc eene beschouwing
over de plaats, die het JachtredlU toekomt in den
cuituurvnal. Schr. blijkt geen onverdeeld bewonde
raar te stjn van bet wetsontwerp door de Staats
commissie voor de Jachtwet vervaardigd en acht
de plaats, die het jachtrecht ten gevolge van dat
wetsontwerp zou innemen niet in overeenstemmin,:
«net dc moderne cultuur. Hierover zegt Schr. o. a.
het volgende
De landbouwer* beschouwen algemeen 't wetsont
werp als een fcofoordeeüng van de incest gefortu
neerde jagers ten bode van den boerenstand en van
den land- en tuinbouw.
Boomkwcekrm en groentenkweukers bethen hunne
•temmen reeds tegen hrt wdaontwosp-jadWwet ver
beven van den landbouwenden Mand. vertegen
woordigende een groep van niet minder noeste wer
kers. hebben sommige vereemgmgen reeds ongun
stige rapporten uitgebracht. OngctwljMd is deze
groep de mee* onmisbare basfa van de maatschappij,
een basis, welke bezig fa aich wetenschappelijk en
»aaal te veibreedcn. Daarom dient gezorgd te
worden dat niets hare ontwikkeling in den weg
komt. Steeds grooter wordt dc hts*, om bij elkaar
Eggende akkers verwfüllend te bewerken, tc be
zaaien. proefvelden ann te fcirgen en men ziet de
•oo nuttige ambitie tot ondetKnge vergelijking en
kritiek toenemen. 7.uHen nu de tot wild te promo
vroren konijnen, de gekweekte hazen en fazanten
deze proeven mogen belemmeren? Het afraatzren
van ai die terreinen fa korthaar en drukt de nog
jonge -mbitie. En zulks ter wille van den massa
moord op g kweekt wfad, wcUe tegenwoordig in
•wang komt en aau dc jaoht den nuttigen Invloed
sp 'I phyriek en moreel van don jager ontneemt I
Het inogc terecht als weinig „edol" beschouwd
worden in den kortst en tijd op dc meeat gemak-
zudbltgc wijze hrt grootst aantal dieren te vermin
ken of te dooden daarentegen komt het uren tong.
met kennis van zaken, vergezeld van een goeden
bood, spru,cn, zoeken, kropen in de buitenlucht om
wild te bemachtigen, spier ca zenuw ten goede
"t sterkt en verfrischt den man die gewoon is inge
spannen met zijn geest tc arbeiden. Zulk jagen Is
derbohre zeer nuttig voor alien, die In de nerveuse
haastige marris happij veel hoofdwerk te verrichten
hebben en onder beslommeringen gebukt gaan. Dit
jagen mag geen moorden heetcn, wanneer 't geldt
't overtollige wtld met lrahn, goedgemikt schot te
veilen, op de minst wreede wijze. Met 't geheel
verdwijnen van "t wild echter fa lust evenwicht en
de bekoring der natuur verbroken en gaat een zeer
nuttige sport voor den volwassen man verloren. Wij
zijn op deze gronden besfct voor-stander» van het
behoud van een goed beschermden matigen wild
stand. met een «oo min mogelijk pruisfach geregle
menteerd jachtrecht.
Bij dit laatste kan niet gemist worden de voorge
stelde wijziging van het begrip, dat wild ren nullius
fa, zoodat het voortaan beschouwd zou moeten wor
den als eigendom van den pachter van de jacht.
Hierdoor wordt g«-stronger bestraffen van hen, die
't wikl op een anders terrein niet eerbiedigen,
bovenal m den gevloten jachttijd, den paartijd van
't wild, mogelijk gemaakt. Dat 't wild eigendom
moet worden van den bezitter of verbruiker van den
grond, ten koste waarvan het leeft, spreekt u t een
biHijktoeidsoogpunt zóó vanzelf, dat het niet behoeft
te verwonderen, dat t tegendeel door don landbou
wer wordt beschouwd als krenking van zijn grond
wettelijke rechten. Hem behoort zoowel toet droit
de chasse «ls toet droit dc dhamergeen andere
opvatting van het Jachtredht past in een cultuur-
staat. Scheiding hiertu-sschen i& een spitsvondigheid,
den wetgever onwaardig. Het leidt tot deze eigen
aardige conclusie, dat de landbouwer die 50 H.A.
grond beat, de voHe beschikking over zijn eigendom
kan behouden, terwijl hij die 49 Ii.A. land heeft, in
zjjn grondwettelijke rechten wordt verkort
Dit leomt ons voor, een gewrongen opvatting te
zijn van het begrip van een onverkort grondwettelijk
recht, voor alle burgers gelijk.
Na een uitvoerig polemisch grdecMé. waarin Schr.
een bestrijding levert van de beschouwingen door
mr. Ttourtcow, gezanlschapsattnché te We men, neer
gelegd in een diplomatiek rapport (te vinden in het
laatste Oranjetooek van toet Ministerie van Buiten-
landsohe Zaken) komt dr. Ie Riitte o. a. tot de na
volgende conclusies voor de jacht en het jachtrecht
Eene ten koste van de outhnir kunstmatige op
drijving van den wildstand komt ten nadeele van de
volksvoeding. De geldomzet voor 't jathlhedrijf
komt niet den armen man op 't platte land, maar
Industrieelen en handelaren blijvend ten goede. De
bureaucraten kennen den Noderlandschen boer wei
nig; hij is verschillend naar dc streek van ons land.
maar overal is de boer gesteld op 't zien en volgen
van de resultaten van zijn werk. in zijn gewas, zijn
oogstdit is een voortdurende prikkel tot contróle
en ijver, welke onherroepelijk verslappen zal zoo
dra men dagelijks toenemende schade riet. Veel
grooter dan dc zichtbare is dirs de onzichtbare
morede schade door 't nalaten van intensieve cul
tuur. De boer wil haas zijn op zijn erf, welk gevoel
zelfstandigheid, van vrijheid, nis een door ton
gen strijd gelouterde Nedcrtondsche deugd meer
waard is dan geidelijk voordcel. Het komt het
recht op jadht en jagen onvoorwaardelijk toe, als
een door de grondwet gewaarborgd recht, n.i. het
recht om van zijn grond toet vrije genot te hebben.
Dat hij zijn genegenheid aan bepaalde personen ©f
bekenden uit zijn omgeving kan toonen. door aan
toen 't jachtrecht te vcihuren voor zoolang hij zulks
wensdht. fa voor 't volkskarakter meer verheffend,
dan dat hij gedwongen zal worden op zijn pruisiseh
van den meestbiedende af te hangen De meest met
anrdsdhe goederen bedeelde heeft reeds zoveel
„sport", kan reizen, heeft zijn auto, motorboot, wel
dra zijn vliegtuig, kan op de wereld s<hier overal
jagen en visschen. Gunne men den mins* met aard-
sche goederen gezegende de vischsport m zijn land
en drijve deze op tot booge rente in 't belang van
de volksopvoeding: maar men ontneme de breedc
middelklasse on den intellectueelcn niet de jacht-
sport terwiïle -van enkelen. Jagen doet den stede
ling belang steHen hl de natuur, wonrdeering krijgen
voor 't werk van den landbouwer, 't leert hem
beuk van esch, gras van winterrogge onderscheiden,
't is een nuttige sport voor een broeden kring van
harde werkers in de maatschappij.
Bovendien zal een meer kos'baar maken van de
Jacht door de voorgestelde jadhtschappen en ver
plichte publieke aanbesteding een groot deel van 't
volk o a. bijna de geheele landbouwende bevolking
van deze sport uitsluiten en haar het omgaan met
een geweer aflccren, haar weerbaarheid verzwak
ken.
Ten slotte vraagt de cultuur dringend naar afschaf
fing der heerlijke jadhtrochten als aristocratisch
overblijfsel uit den vervlogen riddertijd. Als een
economisch bedrijf past de jacht niet bij de moderne
beschavinghet fa alleen een oefening van voor
name lichamelijke cn geestelijke eigenschappen, (uit
houdingsvermogen, wilskracht, oplettendheid, geduld
en zelfbeheersahing) gedreven door atavistische im
pulsen een spori. welke evenals dc hengel-, wandel
en fietssport, goed geleid, zeer nu'tig kan zijn in
deze haastige maatschappij en tegelijk economische
baten kan ifwerpen. Zij is een stuk van de natuur,
en als zoodanig een aanhangsel van den landbouw,
zij behoeft dus bescherming, zal de intensieve cul
tuur haar niet geheel uitroeien maar waar tegen
strijdige behingen zijn, moet de jacht onvoorwaar
delijk wijken dat leert dc geschiedenis der bescha
ving. Uit een humaan oogpunt betaamt 't boven
dien, den in rwang komenden massamoord van het
wHd niet in de band te werken, door kunstmatig
opdrijven van den wildstand. Het leidt tot perverse
uitingen op jachtgebied. De jacht mag den jager
niet ontaarden, moet zoo humaan mogelijk uitge
oefend worden. Wordt toet voorgestelde wetsont
werp tot wet vertoeven, dan zal men een toekomst
verkrijgen waarbij de jager hd kan worden van
vaste jactotdubs. om slechts enkele dagen in 't jaar
aan een massamoord mee te doen. Dan zal de jacht
geen gezonde sport meer zijn. doch een schietsport
op levend doel.
Wij gelooven echter dat er eene betere regeling
moge-lijk om, zonder in cultuur terug te gaan, aan
't jachtrecht een In onzen cutamrataot passende
plaats tc gunnen. Het wil ons voorkomen, dat toet
verbrokkeld utt elkaar liggen van kleine stukjes jacht
terrein inderdaad eene belemmering fa voor eerlijke
en behoorlijke uitoefening van de gezonde jaditsport
en zeHs vaak een middel biedt om stefaefimatig het
«troopcrabe-drijf uit te oefenen. Van deze zijde be
zien, kan het gewensoht zijn tot eene instd'ing van
jachtmhappen te komen in overeenstemming met
ccht-NcderlandsChe begrippen van vrijheid en zelf
standigheid.
Kwakzalvers. In de te Alkmaar
gehouden jaarvergadering der Gezondheids
commissie is door den secrelaris, mr. K. A.
Cohen Stuarl, hel jaarverslag uitgebracht.
O. m. wordt in dit verslag medegedeeld,
dat de commissie rich op verzoek der ge
zondheidscommissie te Utrecht tot dc docto
ren. apothekers, tandartsen, vroedvrouwen
en de besturen der beide ziekenhuis wendde
met dc navolgende vragen: Zijn u uit dc
praktijk gevallen bekend: lo. van personen,
die liulp zochten bij kwakzalvers, of kwak
zalversmiddelen gebruikten; 2o. van perso
nen, wier gezondheid door die middelen werd
benadeeld of wier herstel er door werd ver
traagd; 3o. welke waren die middelen en ter
bestrijding van welke ongesteldheid of aan
doening werden zij aangewend; 4o. welke
waren daarvan de nadeelige gevolgen?
Een negental antwoorden werd ontvan
gen. waarvan de korte inhoud wordt weer
gegeven.
Alle antwoorden stemmen hierin overeenl
dat er zeer, zeer wel kwakzalversmiddelen
gebruikt worden.
„Het bezoeken en raadplegen van kwak
zal vers zoo oordeelt een internist is in
alle standen zeer algemeen. In de busprac-
tijk duurt dc behandeling van patiënten ge
woonlijk nog niet lang of de zieke oordeelt
het hooger op te zoeken, in den regel is dat
de kwakzalver".
Deze schrijver oordeelt, dat de tuberculose-
specialiteit Eilers, die tn zijn vuil werk te
genwoordig zeer wordt bemoeilijkt, zoodat
wat Alkmaar en omgeving betreft, zijn be
drijf niet veel meer oplevert, den dood van
een zijner patiënten zeer zeker verhaast en
haar butsten strijd zwaarder gemaakt heeft.
Aan Bijsterveld te Rotterdam, specialiteit
voor alle ziekten, wijt schrijver „den dood
van een jong meisje aan longtuherculose,
waarhij hij eerst geroepen werd. toen hij
den doodsstrijd mede kon aanzien".
Een kind met wervcl'.uberculose, dat in een
gipsverband behandeld werd, kwam recht
van lijf en leden onder behandeling van
Klaas Ursem met zijn fistelpot en was in
drie maanden zoover genezen, dat het een
bochel en een opgetrokken been had.
,.De bekende kankergenoester aldus
schrijft dezelfde medicus is de vrouw met
de kussentjes te Cas-tricum, die een klein
huidkankertje bij een mijner pa'iën'en heeft
gecureerd met hel resultaat dat de zaak
inopérahel werd en de patient is overladen.
Een tweede geval verliep gelukkig minder
tragisch, daar het een vet^ezwelletje bleek
te zijn, dat na wegneming niet is terugge
komen.
.Eindelijk is er nog een masseur, die lus
tig op een wervcltuberculose rond gemas
seerd heeft, zoodat de patient li jaar heef'
moeten liggen om van den schrik te bekomen
en nu met een stalen corset weer ka:i rond-
loopen".
Een ander medicus maakte melding -van
een geval van huiduitslag, veroorzaak! door
het gebruik van ..Znmbok", terwijl hetzelfde
middel een ernstige opzwelling deed ont
staan van de verwonde hand.
Voorfs maakt de schr;ver melding van het
gebruik van Haarlemmerolie, die dj oorzrak
werd van een aeule nieraandoe^ing bij een
kind, hoewel <le moeder het toed'enen ervan
ontkende; het middel was echter wél in
huis.
Alle brieven eindelijk wijzen op dc groote
moeilijkheid om het gebruik van kwakzal
versmiddelen en de reehtstreeksrhe gevolgen
daarvan met zekerheid te constateeren.
„Nadeelige gevolgen zoo schrijft een
medicus door het gebruik der genoemde
middelen (fistelpot van Klaas Ursem, Pink-
pillen. Foster's nierpiilen, behandeling van
kanker van 't instituut Windelinx) heb ik
nimmer kunnen constateeren. Helpen de
middelen niet, dan wordt later de genees
heer te hulp geroepen, doch hem wordt dc
voorafgaande kwakzalverij niet medege
deeld.
„Het getal kwakzalversmiddelen ant
woordt een apotheker ten slotte ls legio.
De nadeelige gevolgen daarvan op het cor
pus van don mensch mogen door mij niet
worden beoordeeld, de nadeelige gevolgen
voor de beurs van het individu, dat voor
hoogen priis koopt wat nauwelijks eenige
centen inkoopswaarde vertegenwoordigt, la
ten zich zeker wel gevoelen, vooral voor den
kleinen, in dat opzicht zoo lichtgcloovigen
man" cn hij besluit „met den har'grendïgen
wensch, dat van hooger hand eindelijk eens
more r\"egrepen worden in toestanden, voor
welker bestaan een fatsoenlijk Nederlander
zich moet schamen!"
De Commissie maakt dezen wensch gaarne
tot den hare.
De nieuwe Opera. Het N. v.
N schrijft
Naar wij vernemen, Is dc hieer C. v. d;.
Linden hard aan het werk met het vormen
en ineenzetten zijner rreuwe onderneming.
VersrthiiW*nde W>rl«opige besprekingen zijn
reeds tot een goed einde gebracht. Zoo loo
pen er bestprekin-gen met de directtie van
bet Palcis voor VolksjyHjt en in het admini
stratief personeel voor een deel reeds aan
genomen. De beer Henri Engelen zafl regis
seur zijn en mevrouw Cato Engelen—Sewing
zal zeer waarschijnlijk van de Ned. Opera
en Operette nonr de nieuwe onderneming
overgaa-n. Voorts is o. a. geëngageerd de
heer GHsen en zijn er besprekingen -gaande
met vecohillende zangeressen cn zangers,
ook land genoden, die in het buitrntend zijn.
Met den Korhtenbond onderhandelt de heer
Van der Linden over de vorming van he't
koor en Juli beginnen de repetition. De
eerste voorstelling zal September plaats heb
ben.
Een ingewikkelde familie
historie. Destijds huwde te Heinkens-
sand L. Courtin met de.wed. A. de Jonge,
terwijl jl. Vrijdag de broer van Courtin in
het huwelijksbootje trad met de dochler van
bovengenoemd echtpaar, waardoor broer
Courtin thans de zoon is geworden van L.
Courtin en diens vrouw, terwijl genoemde
dochter nu eveneens hun aangehuwde zuster
werd en de ooms van de dochter, de broeders
van Courtin, thans haar aangehuwde zwagers
zijn geworden, en eindelijk zijn dc laatst ge
huwden aangehuwd broeder en zuster ge
worden van hun vader en moeder.
Wel een ingewikkelde famitfehistorieï
Vossen. Men schrijft aan de N. R. Ct.:
In dc omstreken van Roermond komen
thans weer vele vossen voor. Te Horn, Linne,
S». Odiliënberg en Maasbracht werden er
reeds eenige mei geweer en küem buitge
maakt. Hei zijn evenwel veelal dc jongen,
welke gevangen worden; de oudere zijn bijna
niet onder schot te krijgen, en in klemmen
zijn ze nog moeilijker te bemachtigen. Jagers
en jachtopziener bezigen allerlei listen, om
Heintje in de klemmen te lokken of onder
schot te krijgen, doch meestal toont de vos
zich slimmer dan zijne belagers.
Tengevolge van liet veelvuldige voorkomen
dezer wilddieven klagen de jagers over ver
mindering van wild, vooral van konijnen. Dit
zal dan ook niemand verwonderen, als men
weet, dat een vossenfamilie, gewoonlijk be
staande uit de twee ouden en vier, vijf of zes
jongen, per dag niet minder dan tien ft
twaalf konijnen buit maakt, behalve de kip
pen. welke de vossen hier of daar nog weg
halen.
De buit wordt echter niet dadelijk veror
berd, doch in de met holen (pijpen) onder
mijnde aarde, somwijlen wel ter oppervlakte
van 200 vierk. M., opgeborgen. Het gebeurt
dan ook niet zelden, dat wit deze holen, wan
neer de vossen verjaagd of gevangen zijn. na
eenige dagen een vieze lucht naar huiten
dringt, afkomstig van de zich in de holen
bevindende konijnen, kippen, enz., waarbij
het ontbindingsproces reeds aangevangen is.
Meermalen is opgemerkt, dat de oude vos
sen. zoolang hun jongen de holen nog niet
verlaten, uren ver op róof uitgaan. Een wel
licht nog weinig gekende eigenaardige hoe
danigheid van Reintje k, dat hij, wanneer
hem den sprong op een stuk wild mislukt,
dezen nog eens herhaalt. Bereikt hij bij den
tweeden sprong de plaats, waar het gevluchte
wild gezeten heeft, dan laat hij, zijn snuit in
de hoogte houdend, een jankend gehuil hoo-
ren, om vervolgens weer in het dichte hout-
of struikgewas te verdwijnen.
Voor eenige jaren geraakte te Horn een
oude vos met een voorpoot in een klem. Hij
nam evenwel met de klem aan zijn poot de
vlucht. Het volgende jaar werd hij geschoten
op een drijfjacht; hij had toen slechts drie
pooten. De vierde, waarmee hij in de klem
gezeten had, had hij, om zioh van de klem
te bevrijden, zich zelf afgebeten.
Sim als een.... vos. Eenige ja
gers v iden in een denneboscih over de
Twentsche grens een vossenhol, waarin zich
maar even 9 jongen bevonden. Het ouder
paar ha.l de ruimte gezocht, toen het de on-
genoode -gasten bespeurde. De jachtopziener
Lom bedacht een slim middel ,om de oude-
ni-oeder-vos te vangen; Hij veronderstelde, dat
zij wel terug zou komen, om naar de jongen
te kijken. Daarom werd een der jongen, goed
vastgebonden, in het hol gelaten, waarna bij
den ingang een klem geplaatst werd. Deze
werd zoo gesteld, dat er niets van te bemer
ken was voor den niet-ingewijde.
Den volgenden morgen vond men het jong
verdwenen. De klem was onaangeroerd,
doch een nieuwe ingang wees den weg aan,
waarlangs de jonge vos ontsnapt was Het
touw, waarmee het was vastgebonden ge
weest-. bleek doorgebeten. Waarschijnlijk is
de mocder-vos inderdaad teruggekomen,
heeft ze de zaak bij den ingang niet ver
trouwd en is dadelijk een nieuwe loop gaan
graven, waarna het doorbijten van het touw
kinderwerk was.
Hattenplaag. Aan den Langendijk
ondervindt men tegenwoordig weer veel last
van ratten, weshalve op hel dooden ervan
premiën zijn gesteld. Gedurende de maand
April werden er alleen te Noordscharwoude
952 ingeleverd.
Straatmuzikanten. Doot Voor
burg trokken ze gisterenmorgen. Langs de
Laan van Nieuw Oost-Indië. Ze waren met
hun drieëneen viool, eem mamdofline en
een guitaar.
Rleeke. lijdende, ho-ngcr-gezichlen van
mensohen die hel heler gewend zijn. Oolk
hun klecdiirg, hoe versleten ook, diroeg nog
de sporen va/n een vro«cgor dn goeden doen
zijn. Arme, ongelukkige stakkers die nu op
deze wijze nog wat trachten te verdienen.
Het waren geen Italianen, noch Zigeuners en
ze trachten dezen ook niet te imiteeren.
Ach, neen. die droeve, aSHedaaigsche gezich
ten, die blonde haren, de weinig losse Mee
ding. aan hun hccle manier van optreden
kon je den volbloed Hollander herkennen,
alhoewel dan in een stadium van groeft
lichamelijk en geldelijk vervail.
Hier en daair ging het drietail door de
tuinhekjes om dan vlak voor höt buis -eenige
nummers v-a-n het repertoir ten geboore te
brengen. En het klonk.heel go-ed. het wa
ren g-een slechte instrumenten, die ze be
speelden en ook de keuize van Stukken wees
op beschaafdheid.
Voor een groot huis in de Laan hadden ze
het „Standchen" van Schubert getokkeld en
gerireken. Hoe aardig klonk dat lieflijke,
ietwat geheimzinnige lied -in den zonnigen
Mei-morgen. Een der executanten belde aian,
vroeg iels voor de muziek. Toen plotseling
een mannenhoo-fd uit een ra-a-m boven zicht
baar werd en een stem spoflachend klonk
„Zeg. kerels denken jtdüe ons nog ook hier
voor den -gek -te houden? We hebben nou
vmoreers» weer genoeg van die verkleede
straaitmuzikianterij. Allemaal ma-ar om later
boekjes over te schrijven, hë? N-een hoor,
daar is nou ail lang de aardigheid af. Be
dotten julTie het domme nub'iek maar, mij
noem je ni.t meer te pakkenI"
Het venster schoof met een nijdige bons
dicht en de drie muz:kanten trokken met
hun instrumenten onder den arm weer ver
der.
Wat waren volgaarne met b'ijheid in het
gemoed werkelijk verkleede straatmuzikan
ten -geweest, inplaatos zooails nu waarachtige
stumocirs. tot dit bes-taan gedwongen door
schrijneinlen honger en hittere ellendel
Van den Hak op den Tak.
De Duitxctoe Kroonprinses kwam dezer dagen ln
een automobiel gereden vóór de keizerlijke werf te
DatnAg. De chauffeur gaf nan -den portier te kennen,
dat de Prinses met haar hofdame de werf wenschte
tc bezichtigen de portier echter Het zicto niet over
tuigen. dat zijn hooge bezoekster was waarvoor zij
rich uitgaf en zei eenvoudig„De toegangsprijs is
50 pfennig pe rpersoon." Geen woonden baatten,
en de Kroonprinses, die ook geen lust sdheen tc heb
ben voor den toegang tot eigen werf te betalenver
trok lachend. Zij nam dus de zaak nog at goed op
cn feitelijk kon zij den man ook geen ongdijk geven.
Dc automobiel wordt tegenwoordig nog wel eens
misbruftt, men kan er gauw inec wegkomen. Nabij
Nomen (Brigié) maken reeds stroopc-s van de auto
mobiel gebruik. Uit het rijtuig worden de xboten
gelost, uien houdt stil oin liet wild op tc rapen,
en voort gaat bel weer in volle vaart, zóó «nei, dat
dc jachtopzichters van den graaf d'Andigne zetft
niet het nummer van den wagen kannen opnemen.
Het woeste, onbesuisde rijden van sommige chauf
feurs maakt, dat de tuf-luf niet alleen in letterlijken
zin in kwaden reuk blijft. Men rijdt er ook naar:
„Een loopend gezucht in dc vert' langs den wq
Een vliegende stofwoèk trókt op langs dc heg,
Een auto tuft snel langs me henen,
Hij is reeds uit de oogen verdwenen.
Terwijl ïk hier sta, in het stof nog getould.
En de hxtot van benzine den omtrek vervult,
Nog toeiert van verre de klagende hoorn.
Het klinkt als een noodkreetDc zaak is verloren,
Zoo t harder niet gaal Op zij dus, op zij
En maak *t geldt uw leven den weg voor
ons vrijT*
Ja zeker, 't gekit vaak het leven, maar ook menige
chauffeur zoéf is reeds het staohtoffer geworden
„Tuf-tuf! Een klap, een knal gelijkt
Daar ligt de wagen onderstboven.
Er staat een eeuwenoude eik,
Daar zijn we tegenop gestoven
Maar geen gedeerdJa tochOch arme
't Is de ahauffe-urWaar bleef z'n bluf!
Ach, daar ontvliedt hem. God erbarme!
De Laatste adem uittuf
Onze tijd houdt van snel verkeer, van jagen en
vliegen, hij staat in het tcoken van den motor, "t Hier
volgende wiegeliedje geeft den geest van den komen
den tijd weer:
„Vader in zijn monoplan zweeft rondom dc maan,
Moeder in dc taxicab is juist uitgegaan.
Broerlief in zijn motorboot klieft dc wijde zee,
Schommel, motorwiegje, zacht, 't kindje schom
melt mee,
Zadhtkens glijdt de Maai ito alk>n langs den Melk
weg voort,
Zwevend door de sterrenbaan, neemt Je moe aan
boord.
De aëronaut in den nacht, door dc wolkenzee
SdhommeJ, motorwicgje, zadht, 't kindje schom
melt mee
Popa en mama Wolf in hel plaatsje Laurenbrug
bij Diez hebben al vaak een wiegeliedje mogen zin
gen. Zij waren reeds gezegend met 27 kinderen en
werden mi onlangs nog veat)lijd door de komst van
den ooievaar, die tweelingen bracht, een jongen en
een. meisje Nog éën dus, dan is het 30-tal vol
Mogen de kleuters voorspoedig opgroeien 1 Ik wensch
-hun edhter niet toe, dat ze lichamelijk zoo gedijen
als iemand, die thans te Berlijn vertoeft, een per
soon van pas 27 jaar, die een normale lengte heeft
1.87 M., maar een gewicht van maar even 606 pond
't Is een eohtc vleesahmassa. Toen hij uit den
wagon slapte, moest hij door drie man ondersteund
worden. Per rijtuig bleek hij niet vervoerd te kun
nen worden, bij het instappen brak een wiel, zoo
dat de „dikke" in een verih u-is wagen naar zijn hotel
moest worden gebracht. De jonge man had natuur
lijk veel békijks, maar de bewondering van de
dames trok hij nietzij trokken heur neusje voor
hem op. Vroeger moet dat anders geweest zijn, en
hij kan dus Brederoo nazeggen ,,'t Kan verkeeren.'
Misschien zucht hij nu met Lustig Peericen
„Eens was ik ,„dcn gebraden haan",
Bn eliek heks-ken lachte me aan.
Waar dat ik ging, waar dat ik was,
Daar keek men door het vensterglas.
Een menig teed're vrouwenhand
Hing mijn portret aan baren wand.
Kwam ik voorbij, bij ongeluk
Men sloeg de kamemiiten stuk.
En soms de ramen bovendien
Alleen maar om mij na te zien.
En n uï Hoe is de zaak verkeerd,
Geen maagd meer, die me een bli-k vereert,
lik kucto, ik hoest
Ik zucht, ik proest
Mijn Jongen piepen vaak geducht
Ik snak naar adem en naar lucht.
Mijn rug en knieën trekken krom
Zoodat ik nauwelijks voorwaarts kom.
Mijn onderdanen gaan hii, lam,
Mijn tien geboden staan stijf, stram."
Die dikke mijnheer was misschien op weg naar
Prof. dr. E. Hollander te Berlijn, die dikkerds van
toun overtollig vet weet te ontlasten, om daarmee
anderen, minder met vet bedeelden, en verschillen
de andere patiënten tc helpen. Prof. Hollander ver
zamelt mensohenvet, dat in stukken wordt gesne
den en in water opgelostde vloeistof wordt in
flessclhen bewaard. De toepassing geschiedt door
o-ndeitouidschc inspuitingen, nadat de vetopl-ossing
eerst verwarmd is en met het oog op de kost
baarheid mot sohapenvet vermengd. Mooie re
sultaten moot de geleerde reeds hebben verkregen,
vooral bij huidziekten. In de Münch. Mediz. Wochcn-
schrift wordt een sprekend geval verhaald van een
kortste, die haar beroep niet langer kon uitoefenen,
omdat een huidziekte alle vleesdh cn ldeur van haar
gelaat had doen verdwijnen; door ondertouidsohe
inspuitingen van mens cili el ijk vet verloor zij geheel
haar uiterlijk van een doodskop, en werd weer
voor haar beroep gesdhikt.
Of de aMus met morvsehen- en schapenvet be
handelde patiënten ook de eigenschappen van het
schaap verkrijgen, oven zachtzinnig worden als dat
dier en ook gaan Maten, vinden we niet ver
meld.
KEUVELAAR.
UitVoiingen.
Noord-Holl- Ver. „Het Witte Krals."
Uitloting van J Mei 1911.
15 Seriën.
6563 4662 5949 6845 2497 4225 1988 10W
587 1904 1843 632 2023 2675 2886
Premiën
Serie 4662 No. 34 met f 15000.
267'. „19 - 250.
1904 50 - 100.
De volgende elk met f 25.
Serie No. Serie No. Serie No. Serie No
1843 12 1616 ii 1"3S 45 1<»88 88
2675 44 1616 21 4662 28 1938 36
5949 27 6563 30 2675 89 193B 10
28.35 18 1904 83 5919 40 587 48
587 10 6845 50 1843 45 4662 39
2835 36 2835 27 5919 85 587 26
2885 21 1904 25 1904 37 1848 8
1843 26 1904 13 4225 41 6583 86
032 25 1616 27 28:35 17 587 27
1904 22 6508 18 1938 26 2675 4T
5«7 5 6563 16 68»6 82 1904 M
1938 5 6563 17 1938 81
Alle overige nummers met f 14.
Betaalbaar 81 Maart 1912.
Credit Fon eter Egyptign.
8 pc. loten van 1903.
Uitloting op 15 April 191L
No. 571478 met Fr. 100,000.
De volgende nummers met Fr. 1000.
404299 422016 423454 481036 488786
440386 444697 44-997 485186 60670$
609924 522168 534521 650761 653780
602854 605017 622532 022830 6651IQ
68-5593 727085 728587 746039 777246
Losbaar van af 1 Moi 1911 by de Amstav-
d.nnsche Succursale der Banque de Pari* M
des Pays-Baa te Amsterdam.
