H*. 347.
Donderdag 11 Mei 1911.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE NEDER-RIJNERS.
9ac JtaHi'Kaug.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort f l.OO.
Idem franco per post - 1.50.
Afzonderlijk^ n runners 0.05.
Deze Coiu-ant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen.
Advertentiftnmedodeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur
's morgens by de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C».
Utreclitschestraat I. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elke rogel meer - O. ÏO.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents by vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel on bedryf bestaan zeer voordoolige bepalingon tot
hot herhaald advorloeron in dit Blad, by abonnomont. Bono
circulairebevattonde de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort ma
len bekend, dat de keuring van de visch voortaan
van 1 Mei lot 1 October des morgens om 7 uur
en van 1 October tot 1 Mei om 8 uur zat aanvangen.
Amersfoort, 8 Mei 1911.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
J. G. STENFERT KROESE. WUIJTIERS.
De Burgemeester van Amersfoort brengt ter ken
nis van belanghebbenden, dat zioh in de gemeenten
"Denhoven, Loenen, Kamerik, Witleskop en Vree
land gevallen van mond- en klauwzeer hebben voor
gedaan.
Amersfoort, den 10. Mei 1911.
De Burgemeester voornoemd,
WUIJTIERS.
Politiek Overzicht.
De conalitutioneele strijd
in Engeland.
Wij moeten terugkomen op de opgaven, die
zijn gedaan over het door den markies van
Lansdowne als leider van de meerderheid
van het hoogerhuis ingediende voorstel tot
hervorming van -de samenstelling van dat
huis. Die o-pgaven hebben eenige nadere toe
lichting noodilg om le kunnen bcoordeelen hoe
de samenstelling van het nieuwe huis zal
worden verkregen.
Er zullen zijn verschillende categorieën van
leden. De eerste categorie zal zijn die van de
leden, gekozen door de lords uit hun mid
den. De lords verliezen het privilege om van
rechtswege te zilten <in het hoogerhuis; zij
zullen echter een beperkt gelal lords kunnen
kiezen, om zitting te nemen in het huis. Niet
alle lords echter zijn daarvoor venkiesbaar;
alleen zij kunnen in aanmerk.ng komen, die
als ministers, als leden van den geheimen
raad, ais loden van het lagerhuis medege
werkt hebben tot het landsbestuur of wel liet
land gediend hebben in hooge be trekking, n
bij de diplomatie, bij leger en vloot, in de
koloniën, of wel in functie zijn geweest als
lord-mayor en Lord Provost, a!s voorzitter
van graafschapsraden en Quarter Sessions
(criinineele gerechtshoven). Van de tegen
woordige lords beantwoorden omstreeks 3U0
aan de hier gestelde eisahen; uit dezen zullen
de leden van de eerste categorie, ten getale
van 100, gekozen wonden naar het evenredig-
heidssteisel. Zij zuilen voor 12 jaren gekozen
worden, maar 25 treden om de drie jaren af
naar toerbeurt; de aftredenden zijn herkies
baar. De uit het hoogerhuis uitgesloien lords
krijgen als eenigen -lroosl.de bevoegdheid, d'ie
zij nu niet bezilten, om te dingen naar een
zetel in het lagerhu.s.
Daarnaast is eene tweede categorie, die van
de „Lords of parl.ament'', 120 leden sterk.
Het land zal worden verdeeld in districten,
die nader nog moeten worden vastgesteld.
De leden, d'ie liet gebied, dat deze distr eten
omvatten, vertegenwoordigen in het lager
huis, zuilen van drie tot twaalf „Lords of
parliament" kiezen. Ook deze verkii'z.ng zal
geschieden voor twaalf jaren, met aftreding
van een vierde om de drie jaren, naar het
evenredigheklsslelsel.
De derde groote categorie is die van leden,
benoemd door de Kroon op advies van den
eersten minister. De keuze zaf geschieden
naar verhouding van de sterkte der in het
lagerhuis vertegenwoordigde partijen. OA
deze leden zullen zitting hebben voor twaalf
jaren met aftrediing van een vierde om de
drie jaren. Het recht, dat de Kroon nu bezit
lot benoeming van leden van het hoogerhuis,
wordt beperktdie benoeming zal niet
meer kunnen geschieden tot een onbepaald
aanlai; het getal wordt wettelijk vastgesteld
en bepaald op 100.
Naast deze drie groote categorieën komen
nog een drietal kleinere: de prinsen van den
bloede, de „Lords Spiritual", wjqt aantal be
perkt wordt tot 7 (twee aartsbisschoppen en
vijf bisschoppen) en de Law Lords, wier aan
wezigheid verband houdt met de functie van
het hoogerhuis als hoogste rechterlijk col
lege. De sterkte ran deze drie catego
rieën wordt vermeld als respectievelijk
3, 7 en 10, zoodat men in 't geheel komt
tot 346 leden, d. i. vier m.ndor dan
het getaJ 350, dat den ontwerp» voor
den geest heeft gestaan- Dal komt om
dat het aantal leden van het koninklijKe hu.s
en ook dat van de Law lords niet met vol
ledige vastheid is te bepalen; dit kan een
paar verschillen.
De officieeie titel van dit wetsontwerp is:
„Wetsontwerp tot wijziging van dé samen
stelling van hel huis der lords". Bepalingen,
die betrekking hebben op de onderlinge ver
houding van de beide huizen van het parle
ment, bevat het niet. Het doet geen greep in
het gebied van de „parliament toiü", die van
de regeering is uitgegaan en die aans.aau-
den Maandag in het lagerhuis het laatste sta
dium van de behandeling aldaar, de derde
lezing, zal doormaken. Maar niet ten onrech
te heelt lord Lansdowne in de rede, waar
mee hij het wetsontwerp indiende, hei ge
kenschetst als een doodelijken slag voor het
buis der iords, zooals men bet zoo lai.g had
gekend.
Het is zeker een zeer opmerkeiijke stap,
dien de meerderheid van een staatslichaam,
dat zoo diep worielt in de geschiedenis van
het land ais liet Engelsche huis der lords,
doet om zelf voor te stellen de samenstelling
van het huis te wijzigen en op nieuw te re-ge
len op eene wijze, üie van het politieke ge
zag der Britsclie Nobiliiy weinig meer dan
een schijn in wezen laat Men kan met lord
Lansdowne meevoelen wanneer hij verklaart,
dat hij liever had gewild, dat de laak oui
dit wetsontwerp in te dienen aan een ander
was ten deel gevallen. Maar tot rechtvaar
diging daarvan zeide hij: „Dit is oi.ze bij
drage tot de oplossing van het gewichtige
conslitutioneele vraagstuk, dat het land heel;
te beslissen". Door vrijwillig de hand te lee-
nen tot eene hervorming van de samenstel
ling van het hoogerhuis, hopen lord Lans
downe en de zijnen zich eene kans te ver
schaffen om op de regeling van de verhou
ding tusschcn hoogcr- en lagerhuis een in
vloed uit te oefenen, waardoor kan worden
verhoed, dat die regeling zal uilloopen op
eene vernietiging van de bevoegdheden van
het hoogerhuis.
Duitschland.
De Duitschc Keizer heeft te Straat-burg de
studenten, die hem hunne hulde kwamen be
tuigen, bij zioh ontvangen. Aan zijn dank voor
hunnj hulde voegde hij de volgende woorden
toe:
,Ik verwacht van u, dat als gij eenmaal hot
leven zult ingaan, gij uit hetgeen er in ons
vaderland omgaat zuil hebben geleerd, nat
de partij niet de hooidzaak is, inaar enkel en
alleen het gedijen van ons vaderland en vjn
ons volk. Wannec. gij de belangstelling daar
aan vooropstelt, dan hoop ik, dat steeds uw
leider en uw geluk zal zijn het welzijn van
het vaderland".
In hel departement vau biunenlandsche
zaken te Berlijn heeft eene conferentie plaats
gehad, in tegenwoordigheid van den minis
ter, van alle regeerings- en medicina!» raden
der monarchie en van de directeuren der
Pruisische inenlingsbureaux. De minister van
oorlog, de staatssecretaris van het rijksde-
partcment van biunenlandsche zaken en de
voorzitter van het njksgezondheidsbureau
hadden ook vertegenwoordigers gezonden,
xiet onderwerp vau beraadslaging was de
beteckenis en de uitvoering van de koepok
inenting en de vraag of en in hoever eene
wijziging vau de rijksinentingswet raadzaam
was te achten. Deze vraag werd, ua lang
durige beraadslaging, eenstemming ontken-
nonu beantwoord; ue inenting werd erkend
als liet onontbeerlijke middel tot het ver
hoeden van pokken.
België.
Brussel, 10 Mei. President Fallières
heeft heden morgen in het paleis Fransche
vereenigingeu ontvangen en .-ezocht daarna
de Fransche school. Tegen den middag woon
de bij het déjeuner bij op het kuiiinkiijk kas
teel te Laeken. Op zijn tocht daarheen werd
hij met warmte begroet.
Urussel, 10 Mei. De Koningin ver
zocht den Koning om aan president Fallières
te doen weten dat niettegenstaande haar
gezondheidstoestand niet verbeterd is, en
ondanks het advies van den docter, zij zich
zeer geiukkj'g zou gevoelen hem te ontvan
gen. President Fallières bracht onmtddel-
njk een bezoek aan de Koningin die hem
alsnog huur dunk betuigde voor de attentie
op haar doortocht door Parijs.
Brussei, 10 Mei. Hedenavond werd
op het ministerie van buitenlandsche zaken
een groot diner aangeboden aan den presi
dent. Daarna was er'eene receptie op het
stadhuis, waarbij ook de Koning tegenwoor
dig was.
De stad was schitterend verlicht. De avond
werd besloten met een militaire taptoe met
fakkeloptocht.
In de redevoeringen, die op het stadhuis
werden gehoTuden, constateerden de presi
dent en de burgemeester, dat beide landen
verbonden zijn door hartelijke samonstem-
ming en vriendschap.
Portugal
De modus vivendi op het gebied der han
delspolitiek, die tusscken Italië en Portugal
is gesloten, bepaalt eene wederzijdsche meest-
begunstrging, waarbij echter de grenslanden
en Brazilië, die bijzondere begunstigingen
genieten, niet in aanmerking worden ge
nomen.
Rusland.
P e t e r s b u r g, 10 Mei. Minister-presi
dent Stolypin jjoanlwoordde heden in de
rijksdoema de interpellatie over de invoering
van ecmslvos in de westelijke gouvernemen
ten.
De zaal en de loges waren stampvol. Het
gcheele ministerie en een groot aantal leden
van het corps diplomatique waren tegenwoor-
Uig.
Stolypin verklaarde, dat de regeering drie
wegen had kunnen inslaan. Zij had:
1. het ontwerp nogmaals bij de Docraa
kunnen indienen; dit zou echter een buiten
gewone demonstratie tegen (km Rijks-raad ge
weest zijn;
2. zij had de Eerste Kamer kunnen ontbin
den; dit zou echter geen praclisch nut heb
ben opgeleverd, en
3. zij kon het noodwet-artikel toepassen. Dit
heelt zij gedaan.
Het instituut der zemstvo's is, volgens de
opvatting der regeering, beslist noodig ter
verdediging van de rechten der Russische be
volking. Van onderdrukking van de niet-Rus-
sen is daarbij geen sprake.
De regeering zou, door hel wetsontwerp
opnieuw zonder succes bij de Doema in te
dienen, op deze de verantwoordelijkheid heb
ben geschoven; door die eahter zelf op zich
te nemen, heeft zij de nationale grondslagen
barer politiek gered.
(Toejuichingen rechts).
11 Mei. Na een debat van verscheidene
uren, dat tot 2j uur 's nachts duurde, beeft
de doema met 202 tegen 82 stemmen eene door
do oktobristeu voorgestelde motie aangeno
men, waarin wordt verklaard, dat liet als
eene schending van arL 87 van de grondwet
is te beschouwen, dot de minister-vjiresident
het besluit van den ministerraad oin zenut-
wo's in te voeren in de zes westelijke gou
vernementen aan den Caaar ter goedkeuring
heeft overgelegd. Dat is derhalve als eene on
wettige daad uan te merken. De inlichtingen
van den minister-president worden be
schouwd ais onbevredigend.
Marokko.
langer, 1 OM e i. Brieven uit Fez van 1
dezer berichten, dat de Berei Mfcir de stad
hebben aangevallen, maar met een verlies van
81» dooden werden teruggeslagen. Aan de
zijde van de verdedigers der stad vielen 30
dooden.
Van het bericht van .de Madridschc Heraldo
van een aanval van eenige duizenden in
boorlingen op liet kamp hij Salck, die
na een driemaal herhaalden stormloop
van de tegenstanders eindigde in het
voordeel van de Franscheu, is in Parijs
geen bevestiging ontvangen. De hoofd
macht van de daar aanwezige troepen
schijnt zich nog steeds niet in beweging te
hebben gesteld. Volgens berichten uit Rabat
verzamelen zich op den weg, dien de troepen
zullen inslaan, talrijke beuden van de Bcni
liassen. In het oosten schijnen de bcwegiu-
gen der troepen van generaal Toutée voor-
loopig tot stilstand te zijn gekomen. Bij het
wed over de Moeloeja bij Sebbari is een kamp
voor 4000 man opgcricnt. Eene brug werd
over de Moeloeja geslagen en de artillerie aan
den oever opgesteld. Alles is gereed om de
rivier over te gaan, ais de Parijsche regeering
mocht besluiten het bevel daartoe te geven.
In Dcbdoc werden twee compagnieën scherp
schutters, twee compagnieën van het vreem
denlegioen, een escadrou spalii's, eene af-
deeling bergarlillerie on machinegeweren
achtergelaten. Eenige stammen zonden ver
tegenwoordigers naar generaal Toutée, die
hem van hunne onderdanigheid verzekerden.
Men bericht echter, dat van den linker oever
van de Moeloeja des nachts voortdurend op
de Fransche troepen wordt geschoten, waar
schijnlijk om bij voorbaat begrijpelijk te ma
ken, dat mogelijk de rivier zat moeten wor
den overschreden.
De Madridsche Imparcial schrijft, dat de
houding vau de Fransche regeeriug in Ma
rokko op het punt is gekomen, dal vereischt
wordt, dat de zaken terstond tot eene klaar
heid worden gebracht, die den vrede verze
kert cn dc mogendheden gerust stelt. Wan-
uccr de Europeanen in Fez zijn gerustgesteld
en de verkeersweg is geopend, dan is aan
Frankrijk elk voorwindsel ontnomen om
verder troepen te mobilisecren en naar Fez
te zenden.
Aan den anderen kant worden do Pary-
schc bladen scherper van toon tegenover
Spanje. Zoo schrijft de Liberié: „Het heel,
dat de Spanjaarden door hunne politie-ope-
ratiën bij Ceuta Frankrijk tot nadenken heb
ben gedwongen. Ue Fransche openbare mee-
ning heeft in de laatste dagen ii.dcrdaad zeer
veel nagedacht eai is tot het resultaat geko
men, dat Frankrijk den arbeid van Spanj«
volkomen eerlijk en beslist heeft ondersteund»
maar dat Frankrijk voor alles wal hel ten
behoeve van Spanje heeft gedaan, slechts
laster en belccdiging en gevaar voor zijn
eigen kapitaal oogst. Laat Spanje zich dat
voor oogen houden, voordat liet Ie ver gaat,
In een ander bericht uit Tonger wordt be
weerd, dat de Spaansche berichten uit To*
tuan over onlusten geheel verzonnen zijn. Het
komt steeds duidelijker aan den dag, dat
Spanje niet alle middelen slechts het voor
wendsel tot eene even ongerechtvaardigde
ais gevaarlijke militaire onderneming wV
scheppen.
Vereenlgde Staten.
De KÖlnisohe Zeilung bericht uit Washing
ton, dal het Amcrilcaausche Huis van Afge
vaardigden de zgn. vrije lijst voor dc land.
bouwers met 236 tegen 109 stemmen heeft,
aangenomen. Deze vrije lijst inoet de land
bouwers, voor wie het wederfceerig leiilsvcr-
drag met Canada nadcelig is, schadeloos stel
len cn heft de invoerrechten op landbouwma*
chines, bandijzer, leer en leerwareu, paarde»
tuigen, prikkeldraad, vleewh, meel, brood,
hout, zout en naaimachines op. De vermin
dering van de opbrengst der invoerrechten
die hierdoor zal ontslaan, wordt op 10 ïnll-
iiocn dollars geschat Maar.... <iv Senaat uiod
meedoen om aan deze vrije lijst kracht van
wet te verschaffen. Daarop zal de zaak waar
schijnlijk afstuiten. Men zegt alliums, dat da
Senaat het wederkeerigheiüs-verdrag nua-
schicn met een kleine meerderheid, maar da
vrije lijst in geen geval zal aannemen.
Mexico.
El P a s o 1 0 M e i. Juarez is iiigeua*
men door de opstandelingen.
De Mcxicaansohe opstandelingen, die dew
aanval op Juarez hebben gedaan, beweren,
dat de i cgeeringstnoepen het eerst op hen
hebben geschoten en dat zij daarom tot den
aanval zijn overgegaan. Een kolonel van da
Amerikaansohc cavalerie heeft door twee af
gezanten zoowel bij Madero als bij den com
mandant der regeerings»roepen te Juarez la
ten proteslecren dat in de richting van kef
Amcrikaansohc grondgebied is geschoten.
De gevechten bij Juarez zijn tegen de be«
doeling van Madero begonnen door om
streeks 100 opstundelingeii, die woldra ver
sterking kregen. Madero aarzelde toen het
gevecht begonnen was; hij gaf eerst bevel
tot eon algemeen voorwaarts gaan on her
riep het Pater weer. Toen do robe lieu Maan
dagavond om half acht zich een toogang
naar Juaroz hadden afgedwongen, Jiad
Madero plan zelf in de stad te dringen; bij
bleef echter ton slotte in het kamp. Di
strijd duurde des avonds voort. De opstan*
RUDOLF HERZOG.
o—
Een ding stond vastBettina had in enkele
maanden den naam Hans Steinherr een ver
maardheid gegeven, waar anderen jaren cn
jaren voor arbeiden moeten.
Ze had hem weten tc bewegen, zijn harts
tochtelijke verzen, die slechts voor baar en
haar alleen geschreven waren voor te dragen
op haar kunstavonden, en zonder vooraf zijn
koestemming te vragen had ze ze geplaatst
•welen te krijgen in verschillende moderne
tijd schri Ren.
Zoo was Ilans Steinherr een dichter van
hejUiekems geworden, iwen to<tor, die aan
moderne literatuur deed, behoorde te kennen.
(Hans Steinherr zelf bemerkte van dit alles
weinig. Hij leefde voort in dezelfde wisse
ling van bekoring en ontnuchtering, als hij
hij zijn eerste bezoek bij Bettina reeds onder
vonden hadeb en vloed, zonneschijn en
thorm. Wanneer hij er bij Bettina op aan-
Jrong, hi? liefde ook voor de buitenwereld
meten vorm te geven, dan noemde ze hem
aa'daagsch, verweet ze hem zijn oi.-poêti-
iche natuur, die de bekoring van zulk een
geheime verhouding niet naar waarde wist te
kchrdtcn. Gedroeg hij zach koei en terughou
dend, dan overlaadde ze hem met licfkozin-
fi-u. zoodat zijn bloed begon te bruisen en
zijn terughoudendheid week en hij haar kus
sen beantwoordde, zooa'.s ze gegeven wer
den.
LXodh deze eindehooze slingering maakte
liern humeurig en prikkelbaar. Hij was er
niet de man naar, om tevreden le zijn met
zulk een geheime vemoudiaghij had be-
Itoefte aan rust, behoefte aan de rust van het
bezit.
En toch wanneer hij weer een avond met
liaar alleen had doorgebracht, wut de laatste
tijden steeds minder voorkwam, als hij den
warmen gloed van haar hartstocht voelde
en haar voor zich zag in haar soepel neer-
iiangcnd huisgewaad, Uan kwam hij w^r on
der dc betoovoring, die juist het geheimzin
nige van hun liefje tot zoo iets bizonders
maakte, en als een knaap vlijde hij het hoold'
naast liet hare op het divankussen, terwijl
hij voor haar neerknielde en zijn armen haar
omvat hielden.
sedert korten lijd waren dergelijke uren
vcclvulidger geworden. Het was, alsof Bet
tina iets smartelijks gevoelde in haar liefde,
alsof ze plotseling was gaan begrijpen hoe
hij leed, en liaar best deed, hem door een
opeenvolging ran zonnige dagen de vele
wanklanken le doen vergeten. Midden in het
gesprek kon ze plotseling ophouden, zijn ge
laat tusschcn haar handen nemen, en hein
lang, met droeven blik in de oogen zien. Ze
kon soms zoo teeder en week zijn, dat het
hem angst aanjoeg, terwijl hij er anders ver
heugd over geweest zou zijn.
Op zekeren avond, toen die ongewone
teerhartigheid sterker dan ooit uit haar
sprak» vroeg hij
„Wat heb je tooi», lieveling. Hindert je
iets. je verbergt mij tocl» niets?"
Doch ze schudde ontkennend het hoofd en
streek hem teeder over hel haar. „Het is
niets. En al was er iets, we zullen ons deze
korte oogcnbhJcken toch niet laten vergallen
«door muizenissen!"
„Je bent veranderd, Bettina..."
„J^en jij ook met veranderd....?"
„Ilt—.? Zog me mijn gebroken, en terwiUe
ran jou zat ik ze trachten af te wennen.
„Hans,' zei ze peiuzand, en legde tiaar
vlakke hand op zijn voorhoofd, „wanneer
heb je mij het laatste gedicht gebracht?"
„Ik wist niet, dat je daar nog iets aan ge
legen was/' antwoordde hij ernstig.
„ileb ik reden gegeven bot zuike gedach
ten?"
„Ja," zri hij. „Je publiceerde wat ik
schreef, nog voor je het zelT goed gelezen
hadt. En het besta, dat tussdben de regeJs
door ge&clircven stond, kou alleen jij welen.
Jou was aan den druk meer gelegen dan
aan den inhoud; mij aan jouw oogen meer
dön aan die van het publiek."
„En heb je nooit, nooit meer hot gevoel
gehad: „je moet wat voor Bettina dichten?"
«Zeker.... In de laatste dagen... sedert je
zoozoo veranderd zijl."
„Hans," zei zc en strekte de handen naar
ihcm uit, „kom Hans. Zooals toen, toen het
begon. lieer op de divan lag ik; en daar
•knielde jij.... zie je wel, hoe goed ik alles
nog onthouden heb en je las me een biecht
voor van een jeugdige liefde aan den Noder-
Rijn, en hoe je ze pas te boven was gekomen
door mij. „O, die avond!... Kom, hier zit ik
weer. evenals toen en jij kunt met je hoofd
in mijn schoot. Lees nu. liet zal nu voor
mij, voor mij alleen zijn."
Én evenals dien eersten avond las hij liaar
voor mei zijn warme stem. biechtte hij zijn
-erlangen, eindelijk zijn liefde een rast bezit
te weten, hun zieden voor good één le kun
nen noemen.
Hij zag niet op toen het vers ten einde
was. Ilij had hel gevoel, dat het nu aan
liaar was, te spreken; iets bizonder liefs en
innigs tc zeggen, dat de vale dissonanten, due
waren binnengeslopen in de poëzie van hun
omgang, met een langen, natrillenden zuive
ren toon. zou doen vergeten. Maar er bleet
een drukkend zwijgen hcerscfaen. Mat hief
mj liet hoofd op. Toen vielen brandend
Jveete tranen op zijn voorhoofd.
„BettioaI" riep hij, sprong op cn greep
tiaar bij de schouders. „Bettina, wat heb je.
Zoo keu ik je niet. Schrei je? Mijn hemel,
kun jc schreien? Lieveling, lieveling, dan is
immers alles goed!"
Ze kiemde de lippen krampachtig op el
kander, doch ze kon haar tranen niet be
dwingen. Ze weerde zijn handen af, stond
op, cn liep de kamer op cn neer, tot ze
zichzelf weer meester was.
„Maak daar loch niet zoo'n ophef van. Ik
ben alleen maar wat zenuwachtig. Ik tien vol
strekt niet zoo fijngevoelig ais je dichter» el
je nu weer doet defiken. Gemoedsbewegin
gen! Dat is toch om te lachen! Ik ben in daze
dingen inderdaad zoo oppervlakkig, als je
het mij zoo meerdere malen verweten hebt!
De echte werridsobc vrouw. Daaraan is
niet» te veranderen, dal is zoo de aard. Al
toen jouw Rijnsche natuur brengt mij aMijd
buiitcn mezalf. Dat ontroert je zoo, dat roept
zulk een verlangen in je wakker, dat je jezetf
niet meer meester kunt blijven, cn elke
dwaasheid zou kunnen begaan."
„Je spreekt zoo dikwijls ran... dwaashe-
den. Een vrouw als jij moest todh den moed
bezitten, zich duidelijker le dui ven uitdruk
ken."
„O, ik.... nu zie jc ünmere, dut ik gelijk
heb.... ik heb een oppervlakkige natuur."
„Als ik niet beter wist, wat cr in je schuilt,
had ik je na den eersten dag bij de doo.
dien begraven."
„Hanst" riep ze. Al haar onrust wa»
weergekeerd. Een groote angst overviel liaar.
Hij had haar nog nood zoo opgewonden ge-
zien.
„Wat moet daarvan komen! Zijn jullie dan
allemaal zoo, daar aan dden Neder-Rijn? Ik
da dit. dat daar slechts vrootijke, lichtzinnig»
menschel» woonden, 7ooals ik!"
„Kim je mij dan nog niet, Bettina?"
„O, zwijg, niet spreken, ik weet liet im
mers wel, dat ik reddeloos verliefd op je li n.
Maar in hoeverre jij dat op mij bent. wee*
ik niet. En daarom hen ik zoo bang je op.
de proef te tAeUen."
„Wohiu. stol mij op de proef. De denk maai»
oens iets buitengewoons!"
Ze keek hem somber in dc oogeu, a!sof hij
haar gedachten geraden had en ze vreesde
voor het volgende oogen blik. Maar zijn trek
ken vertoonden gocn sarcasme, slechts een
innige, medelijdende liefde.
Dat kon ze* niet verdragen. Op dit oogen*
blik niet. Ze begon te snikken en liet haaf
tranen den vrijen loop. Ze had alle zdfbeboe»
aching verloren.
„Ik kan immens niet zonder je leven. Wat
«noot daarvan komen?"
Warrit vervolgd.
