I»
Donderdag 18 Mei 1911.
BUITENLAND^
FEUILLETON.
DE NEDER-RIJNERS.
v iiuarsaiig.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort f 1.00.
Idem franco per post - 1.50.
Afzonderlijk? nar».nors- 0.05.
Deze Courant vorsohynt dagelijks, behalve op Zon* en Feest*
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz., gelieve men vóór 11 uur
's morgens bjj de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat I. Intercomm. Telephoonnummer 60.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels f 0.30.
Elke regel moor - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 23 cents by vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zoor voordeelige bepalingen tok
bet herhaald advoi-tooron in dit Blad, bij abonnoraent. Eone
ciroulaire, bevattonde de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht.
Da herziening van de grond
wet voor tizas-Lutnaringen.
l>e Nordd. AUg. Zeituug heeft de niede-
deeiing, dat bet work der herziening van de
grondwet voor Hlzas-Lotharingen in de com
missie van den rijksdag lot stilstand is ge-
komen, vergezeld doen gaan van de opmer
king: „Veelvuldig wordt het standpunt voor-
gestaan, dat het in de openbare zitting geluk
ken zal over de punten van verschil, omdat
zij niet van priiicipieeie beteekenis zijn, tot
overeenstemming ie komen. Oi deze hoop
gerechtvaardigd is, moet worden afgewacht
Dat klinkt niet zeer hoopvol, en inderuaad
schijnt er voor eene pessimistische stemming
wel eenige reden te zijn. Sedert weken heb
ben de regeering en de partijen, die «r
prijs op stellen het werk te doen slagen, hun
best gedaan een compromis te vinden, dat
voor de meerderheid aannemelijk is. Men
heeft herhaalde malen overleg gepleegd, maar
telkens doen zich nieuwe incidenten voor, die
de zaak op losse schroeven zetten; het schij.it
haast mei mogelijk*te zijn voor het ontwerp
van deze grondwet een vorm te vinden, die
het tot stand komen van de hervorming
verzekert. Men kan zeker niet zeggen, dat de
regeering de schuld draagt aan dezen loop
van het commissoriale overleg. Zij is de
tegenstrevende pariijen tegemoet gekomen
zoo ver als dit haar mogelijk was. Zij heeft
haar vroeger afwijzend standpunt ten aan
zien van de vertegenwoordiging van h
rijksland in den 'bondsraad laten varen en er
in toegestemd, dat Elzas-Lotharingen daar
heen drie vertegenwoordigers zendt, nog wel
onder voorwaarde, dat de stemmen van
deze vertegenwoordigers slecnts zuneu mee
tellen als zij tegen Pruisen worden uitge
bracht. Nog onlangs heeft staatssecretaris
Delhruck verzekerd, dat de regeering het
geheele ontwerp zou intrekken, wanneer
werd getornd aan de voor de samenstelling
van de Eerste Kamer voorgestelde regeling,
hetgeen intusscben uiet belet dat later dezelf
de staatssecretaris in de commissie heeft
verklaard zich te kunnen neerleggen bij een
voorstel om het aantal bij keuze te benoemen
leden van 18 tot 23 te verhoogen. Maar on
danks deze toegevendheid van de regeerir.g
heeft de commissie bij de eindstemming, zij
't dan ook slechts met ééne stem meerderheid,
het grondwetsontwerp verworpen.
Hoe 't nu verder zal gaan, is niiet recht dui
delijk. De commissie kan zich er toe bepalen,
aan de vergadering verslag uit te brengen
van het negatieve resultaat, waartoe zij is ge
komen, en aan de vergadering zelve de be-
•ssing over te laten. Volgens de Gormanda,
set orgaan van het centrum, zijn bevoegde
"M?oordeelaars van meening, dat het ontwerp
:n de openbare zitting zal worden aangeno
men, omdat 'bij de beslissing in de commissie
het toeval min of meer eene rol heeft ge
speeld. Maar men kan zich moeielij'k ontvein-
en, dat ook in de openbare zitting het toe
val van grooten invloed kan zijn op de be
slissing. De conservatieven, een deel van de
rijkspartij en de anti-semieten zijn in beginsel
tegen de voordracht, want zij wenschen Elzas-
Lotharingen miet als zelfstandige bondsstaat,
ddo zioh democratisch kan ontwikkelen en
den Zuid-Duitschen invloed in den bondsraad
kan versterken, maar zouden Kever zien in
lijving bij Pruisen, liet centrum heeft twee
zielen in zijne borst: het is aan de leden uit
het rijksland, die het in zijn midden, heeft,
verplicht voor de grondwetsherziening op te
komen, en wil aan den anderen kant gaarne
vermijden in eene onaangename verhouding
te komen met zijne conservatieve bondgenoo-
ten. Daaruit is het tc verklaren, dat de leden,
die bet centrum in de commissie vertegen
woordigen, zich eenige malen niet gehouden
hebben aan de gesloten compromissen. De
nationaal-liberalen willen den Franschen in
vloed in het rijksland zooveel mogelijk ter
zijde stellen; zij hebben, nadat de waarborgen
voor de Duitsche dienst- en onderwijstaal wa
ren verworpen, bij de eindstemming indirect
het ontwerp ten val gebracht, door zich van
stemmen te onthouden. De vrijzinnige volks
partij sympathiseert niet bijzonder met het
ontwerp, dat eene Eerste Kamer brengt met
voor een deel benoemde k-den, en met eene
'kieswet voor de Tweede Kamer, die het meer
voudig stemrecht bevat; zij is niettemin be
reid voor de voordracht te stemiinen. De so
ciaal-democraten zijn vierkant tegen hel ont
werp, omdat zij voor het rijksland den repu-
blikeinschen regeeringsvorm verlangen. Men
ziet: deze grondwetsherziening telt slechts
weönige warme vrienden en vele onvoorwaar
delijke tegenstanders in den rijksdag. Daar
komt nog bij, dat in het rijksland zelf alles
behalve ingenomenheid heerscht met den in
houd van de voordracht en de verbeteringen,
die zij bevat.
Intusschen schijnt toch wel de wensch'tc be
staan om het werk niet te laten schipbreuk
lijden op de beslissing, waartoe de com
missie gekomen is. Indien dat het geval is, dan
is het te wenschen, dat het werk spoedig zal
worden hervat, opdat de eindbeslissing zoo
snel mogelijk worde verkregen. Het denkbeeld
om de verdere behandeling te laten ruston
tot het najaar, brengt factoren in het spert,
die zeer onzeker zijn, en houdt er geen reke
ning mee, dat de rijksdag dan, met de ver
kiezingen voor den nieuwen rijksdag in een
na verschiet, bezwaarlijk meer in staat kan
geacht worden een zoo ingewikkeld vraag
stuk tot oplossing te brengen.
Dultschland.
Om tot een compromis te komen, dat de
aanneming kan verzekeren van het ontwerp
der grondwet voor Elzas-Lotharingen, wor
den overleggingen gevoerd over eene nieuwe
redactie van het artikel betreffende de
dienst- en onderwijstaal, dat de aanleiding
geweest is tot de verwerping van het wets
ontwerp door de commissie. Men wil aan dat
artikel, waarbij bepaald wordt, dat het
Duitsch de taal is voor den openbaren dienst
en voor het onderwijs in de school, eene re
dactie geven, die mogelijk maakt, dat voor het
godsdienstonderwijs de bepalingen van kracht
blijven, die sedert dertig jaren hebben gegol
den en op dit netelige gebied nog niet tot
conflicten hebben geleid. Hel godsdienston
derwijs wordt in de Elzas-Lotharingsehe scho
len, voor zoover het betreft het onderwijs in
den godsdienst, door geestelijken gegeven,
terwijl de lessen in de bijbelsche geschiedenis
door de onderwijzers worden gegeven. De
bepalingen over de taal, waarin het gegeven
wordt, steunen op verordeningen, die de stad
houder heeft uitgevaardigd op grond van
oudere wettelijke bepalingen. Waarschijnlijk
zal men aan het taaiartikel, zooals het in dc
commissie was geformuleerd, eene nieuwe be
paling toevoegen, volgens welke de bevoegd
heden, die de stadhouder tot dusver bezat
ten aanzien van de wijze waarop het gods
dienstonderwijs gegeven wordt, van kracht
blijven. Met deze oplossing zal waarschijnlijk
de rijkspartij zich tevreden stellen, voor de
partijen van de linkerzijde is zij aannemelijk
en ook het centrum zal zioh er bij kunnen
neerleggen. Als dit compromis tot stand komt,
zal waarschijnlijk de commissie in den loop
van deze week weer bijeengeroepen worden.
Nu bij besluit van den president der Fran-
sche republiek de minimum-leeftijd voor het
dienstnemen bij het F ranse he legioen van eer
weder op 18 jaar is gesteld, heelt het depar
tement van buitenlandsche zaken te Berlijn
zich in verbinding gesteld met het departe
ment van binncnlandsehe zaken tot bepaling
van de regelen, die moeten worden in acht
genomen om verzoeken tot ontslag uit den
dienst van personen, die vóór hun 18c levens
jaar zijn aangeworven, bij de Fransche re
geering aanhangig te maken. Ook in de Duit
sche rogeering in gevallen, waarin het in
dienst treden bij het legioen eerst na het 18e
jaar is geschied in overweging te nomen of
er termen zijn om bij de Fransche regoering
stappen te doen tot het verteenen van ont
slag uit den dienst. Dit zal intusschen slechts
in zeer bijzondere omstandigheden kunnen
geschieden.
Frankrijk.
De steden Montferrand en Clermont gaan
zonder zichtbare grensscheiding in elkaar
over, op gelijke wijze als in Duitsohland hot
geval is met Hberfeid en Barmen of met
Hamburg en Allodia. Zij hadden lot dusver
een afzonderlijk bestuur, hetgeen de be-
sluurskosten natuurlijk belangrijk deed toe
nemen. De prefectuur feectt nu onlangs
maatregelen genomen tot inlijving van hot
arme en vervallen Montferrand met het
bloeiende en zioh ontwikkelende Clermont.
Dit heeft intusschen in Montferrand eene
beweging doen ontstaan, die veel overeen
komst heeft niet wat men onlangs in de
departementen Marne en Aube heeft gezien.
Er hebben optochten plaats gehad met bord
jes, waarop te leizen was: Overwinnen of
sterven! A.ontferrant voor dc eigen inwo
ners 1 Wij baas zijn in eigen huis!" Het
stedelijk bestuur dreigt met zijn ontslag, de
burgers spreken van weigering der belas
tingen; kortom men heeft den ganschen
omhaal van do meer en meer in gebruik ko
mende plaatselijke oproeren. De prefect van
Puy-de-Dómo heeft zich naar Montferrand
begeven en heeft de gendarmen uit den ge
beden omtrek ontboden om de opgewon
denheid te doen bedaren.
Engeland.
Londen, 17 Mei. Hedenavond woonden
de Duitsche Keizer en Keizerin met den Ko
ning en dc Koningin, een bijzondere gala
voorstelling bij in den Drury Lane Schouw
burg, die voor deze gelegenheid gedecoreerd
was in wit, goud en korenblauw.
Op de groote galerij was een speciale ko
ninklijke loge ingericht. Toen de liooge be
zoekers de loge binnentraden, werden de
volksliederen gespeeld; de toeschouwers ston
den allen op.
Een der nummers van het program was de
Sang an Aegir. Verder werd opgevoerd Money
van Lord Lylton.
Spanje.
Het door den Senaat vroeger reeds aange
nomen wetsontwerp lol invoering van den
aigemeeiien dienstplicht is nu o^k door de
kamer gevoteerd.
Madrid, 17 Mei. In dc Kamer ver
dedigde minister-president Canalejas het
wetsontwerp tot afschaffing van de gemeen
telijke accijnzen. Hij maakt van de goed
keuring van dit wetsontwerp eene kabinets
kwestie.
Portugal.
De commissie, die met de verificatie van
de vroeger uit <le staatskas aan de leden van
de koninklijke familie verleende voorschotten
belast is, heeft bericht, dat alleen reeds de
aan den vermoorden koning Carlos door den
staat geleende sommen bijna 17 millioen
kronen bedragen. De commissie is nog bezig
mot de verificatie van de bedragen, die «Is
voorschotten worden betaald aan de koningin
weduwe A mafia, den hertog van Oporto en
koningin Maria Pia.
De regecriug is voornemens, zoodra het to
tale bedrag van deze verbintenissen bekend
is, maatregelen te nemen voor de afbetaling
in termijnen uit de particuliere bezittingen,
die koning Manuel heeft in Portugal.
Rusland.
S a r s k o j e S e 1 o, 17 Mei. De Duitsche
kroonprins en de kroonprinses kwamen he-
dennanu-Wiag om half vijf hier aan. Zij wer
den door den Czaar en de Czarina plechtig
ontvangen en naar het paleis geleid, waar
later ook de Keizerin-weduwe hen kwam be
groeten.
Uil de kringen van de Doema-leden ver
luidt, dat de rede van Stolypin tot beant
woording van de interpellatie in de doem»
wegens -de uitvallen, die zij bevatten tegen
den rijksraad, in Zarskoje Selo beeft mis
haagd. De sprekers van de oppositie in de
doe ma vonden ook geen instemming, omdat
zij in hunne critiek te ver waren gegaan, llij
de eerstvolgende gelegenheid is eene verkla
ring te verwachten, die aan den rijksraad
voldoening verschaft.
Minister-president Stolypin heeft doorgezet,
dal zijn rechtsche tegenstander in zijn con
flict met den rijksraad Doernowo Lot aan
het einde van zijn mandaat uit de zittingen
van die vergadering is uitgesloten. Bij liet
vertrek van Doernowo naar Berlijn waren
talrijke leden van den rijksraad aan het sta
tion, om hem demonstratief uitgeleide te doen.
Petersburg, 17 Mei. Bij Keizerlijk
besluit is bepaald, dat de Landdag van Fin
land op 24 Mei a.s. door den gouverneur-
generaal zal worden gesloten.
Turkije.
Konstantinopel, 17 Mei. De mi
nister van binnenlaudsche zaken verklaar
de, dat de regeering eene politiek van ge
lijkheid tusschen de verschillende elementen
volgt. Men moet de regeering niet vcroor-
deelen wegens de handelingen van sommige
ambtenaren.
Wat bet Sionisme betreft, zullen wij alle
maatregelen nemen om te verhindcre-, dat
vreemde Israëlieten in Palestina komen
wonen.
De kwestie van de Malissoren is gelocali-
seerd en boezemt geene ongerustheid in; zij
zal spoedig geregeld zijn. Montenegro blijft
or.zijdig.
Het bestuur van Nazim als vali van Bag
dad is goedgekeurd, maar de officieren, die
ten zijnen gunste manifesteerden, hebben
zich ten onrechte met de politiek bemoeid en
zullen daarvoor gestraft worden.
De Kamer keurde deze verklaringen goed
Konstantinopel, 17 Mei. Volgent
door den minister ontvangen telegrammen
heeft het beroep van den opperbevelhebber
der troepen opdat de Malissoren zich zouden
onderwerpen, geen enkel gevolg gehad. De
rebellen vielen de colonne van Mouhiddine
te Kustrati en schuiten, die troepen vervoer
den, aan. De troepen vielen de rebellen aan
op dc hoogte van Samabor, waarvan ze zich
meester maakten, benevens van drie heuvels.
De troepen hadden O gewonden.
Griekenland.
De raad van state, die vroeger heeft be
slaan, maar in 1805 werd afgeschaft, is*
thans met uitgebreider bevoegdheid heri
steld. Aan den raad van state is opgedragen
het samenstellen van wetsontwerpen en be
sluiten tot uitvoering van wetten, verder be
slissing van bostuursgeschillen, die hun door
de wet zijn toebedeeld, ongcbdigvcrklaring
van de door bestuursorganen genomen be
sluiten, die in srtrijd zijn met de wet, cn dis
ciplinaire macht over bestuursambtenaren,
die onafzetbaar zijn.
Marokko.
Volgens berichten, te Tanger ontvangen
uit Fez, die gaan tot den 13cu Mei, werd er
verder geen aanval tegen dc stad onderno
men. In Fez zelf heerscht eveneens rust;
maar cr is geen twijJel over, dat voor do
Europeanen daar nu de kritieke tijd begint,
want ongetwijfeld zijn de Berbers en de
stedelingen door de berichten van den op-
marsch der cortonne-liruland zeer opgewon
den. De opstandelingen gaan met de post
boden zeer wreed om; a!> zij hen ontdekken,
dan bestraffen zij hen met het afsnijden van
ooren cn hert uitbranden van de oogen. Uit
alle deeleu van bet land komen aansporin
gen aan Europeanen om 't binnendringen van
de Franschen tegen tc gaan. Men hoort zelfs
van bedreigingen tegen leden van andere
nagelt, opdat Europa udrt den slaap worde
gewekt, zooals de menschen zeggen. Men
heeft liever eene verdeeling van het land,
dan dat geheel Marokko onder het Fransche
juk zou komen.
Eene aan het ministerie van buitenland
sche zaken te Parijs ontvangen dépêche uit
Rabat, gedateerd 15 Mei, bericht, dal de co
lonnes Brulard en Gouraud in den loop van
den 15en levendige aanvallen van de zijde
der rebellen hebben doorgestaan, die met
de bajonet zijn teruggeslagen. Dc geleden
verliezen zijn belangrijk. De marsch zal wor
den voortgezet op Fez, zoodra de talrijke
benden van de Zayan- en Zemmoerstammen,
die zich in de buurt van den verbiridings-
weg der colonne hebben gevormd, zullen
zijn verstrooid.
In de Spaanschc Kamer heeft minister
president Canalejas op de vraag van oen
afgevaardigde, die de vrees uitdrukte, dat
de actie in het Ril hert begin van een oorlog
beteckende, geantwoord, dat deze vrees on
gegrond was. Spanje kan echter evenmin
eene bedreiging van de Spaansche Stellingen
toegeven als eene actie achterwege laten, <lio
door eventueel©, buiten zijne eigen zóne lig
gende omstandigheden gevorderd werd. Dat
de daaruit voortvloeiende noodzakelijkheden
niet zouden intreden, daarvoor kon hij niet
instaan.
Vereenigde Staten.
Washington, 1 7 M e i. President Taft
heeft aan bezoekers gezegd, dal hij voor 't
oogenblik niet voornemens is eene bijzondere
boodschap aan het congres te zenden tot uan-
iö
RUDOLF HERZOG.
Rettina's hand beefde op zijn arm. Wild.
hij een scène uitlokken?
Doch loeui ze bij üeii pri s waren geko
men, trad Steinherr inel een stijve buigi. g
ter zijde.
Toen kreeg ook zij haar zvifbriie. rsching
terug en glimlachend reikte ze den prins d
band, die hij aan zijn lippen bracht.
,,0. zei hij en nam ook de and re
Jiand, „roode striemen om de schoone pol-
gen?"
„Ik heb armbanden aangepast, Hoogheid.
OKiar ze knelden. Mag ik u voorstel
len aan de gasten?"
Mevrouw Betthia was dezen avond een
bizonder bekoorlijke gastvrouw. Voor ieder
der gasten had ze een vriendelijk woordje
dat tegelijkertijd deal prins op de boogie
stelde van de waarde van den voorgestelde
als kunstenaar of maatschappelijk persoon,
en haar oogen straalden, toon ze bemerkte,
hoe de bewonderende blikken barer vrien
den haar volgden. Ze las daarin het ver
langen, haar als intieme vrienden reeds he
den hun gelukwensch te ku n en aanbieden,
eu ze beantwoordde hun blikken met een
geheimzinnig neerslaan der la ge, donkere
•wimpers. Nu was een ieder op de hoogte.
En juist die stille opwinding, die ze be
merkte onder haar gasten, gaf haar optre
den dat zelfbewuste.
Willibald Hüsgen werd voorgesteld aan
de vrouw des huizes en verwelkomd met
een genadigen hoofdknik. De prins nam
nauwelijks notitie van hem. Van een her
kennen kon geen sprake zijn.
„Zeg," fluisterde llüsgen en slootte Stein
herr aan, „dat moet gezegd worden e©
vrouw, die er zijn mag. Was dat niets voor
jou geweest?"
„Dus is Springe in Berlijn?" was Stein-
herr's wedervraag. Hij voelde, da. hij zirh
voor elk woord geweld moest aandoen.
Maar Willibald llüsgen had zich voorge-
noemen, zich in dit deftig gezelschap be
vriend te maken, en op luidruchtigen toon
begon hij te spreken over zijn kunst en zij
expositie bij Schultc.
Doch de gastc-n, die zich dien avond, meer
nog dan ooit, moeite gaven de gastvrouw
welgevallig te zijn, vonden dien lu-driiai-
ligen Düsscldorfschcn schilder verre va;,
aangenaam.
Het was een prettige gewoonte op dc
avonden van mevrouw Beltina, dat altijd
dadelijk het buffet in dc eetzaal werd aan
gesproken, om versterkt en verkwikt de
geestelijke genietingen des te beter te kun
nen waard-ceren. Maar gedurende dat buf
feluur werd onderling druk besproken ee 1
geïmproviscerden kunstavond in elkaar te
zetten. Men wenschte het gevulde glas in
de hand te behouden, om elk oogenblik ge
wapend te zijn.
Doctor Steinherr, wij wilden vanavond
Zijne Hoogheid een aar genanten avond ver
schaffen, en onze schitterende huisvrouw
niet minder. Toe, begint u met een stem
mingsgedicht. Hebt u toevallig niets bij u?
Ach, dat zeggen dichters altijd om zich te
laten bidden. Zoekt u nog eens goed, de
Muze zal u bij haar laatste bezoek wel een
kleine gave achtergelaten hebben. Inder
daad niet? Ja, dan helpt er niet veel aan,
dan zult u moeten improviseeren."
Mevrouw Batting en de prins werden te
hulp geroepen
„Ach," zei de prins, „dan staat ons een
bizonder genot te wachten. U zult mij
waarlijk verplichten, doctor. Ik ben juist
vandaag bizonder ontvankelijk voor poëzie."
Over Bcltina's gelaat gleed een wonderlijk
lachje. Nu was het oogenblik gekomen,
den weerbarstige weer tot rede te bren
gen.
In spanning keek ze naar hem op, haar
hand op den arm van den prins.
„Ontbreekt aan uw harp dc snaar, waar
op de tonen van het geluk weerklinken?"
vroeg ze, om hem te prikkelen.
„Ja," stemde de prins mede in, „prijst
u de liefde. Zooals ik hoor, zijl gij d;
meest bevoegde."
Om Slcinherr's lippen plooide zich een
sarcastisch lachje. Onbewust had de prins
een gevaarlijke vergelijking gein kken.
Ook mevrouw Bettina had de oogen neer
geslagen en staarde zwijgend op één punt.
Uit de muziekkamer klonktn dc tonen
van een Stcinway. Een beroemde klavier
virtuoos speelde meesterlijk het liefdeslied
uit de Walkürc
„Winterstürme wichen dem Wonne-
mond.
Toen het stuk uit was nam Steinherr,
uiterlijk onbewogen, afscheid van de gast
vrouw. En met ©en stem, waarvan de
koelheid cn gelatenheid in opvallend^ tegen
stelling was met de zenuwachtigheid van
Bettina, zei hij slechts
„Ik moet afscheid nemen, mevrouw. Zoo
even hoor ik van mijn vriend Hüsgen, dat
Düsseldorfschc vrienden mij wachten. Met
uw toestemming, mevrouw. U weet, de ge
boortegrond beeft zijn rechten. Nogmaals,
ik moet afscheid nemen."
liij was heengegaan en een drukkende
stilte was gebleven.
Toen meei.de Willibald Hüsgen zich te
moeten opwerpen als redder uil dez n nete-
ligen toestand. Hij hief het glas, dat hij in
de hand hield, in de hoogte en riep: „Proösl
mevrouw!"
Beltina keek langs hem heen. En toen
llüsgen, om zijn evenwicht bij het gezel
schap te herstellen, den prins aansprak, en
hem met een ondeugend kr.ipoogeu herin
nerde aan den tijd in Dusseldorf, keerde
het paar hem eenvoudig den rug toe.
Willibald Hüsgen verdween toen weldra
met de stille trom.
HOOFDSTUK V.
Hans Steinherr liep door den kouden, nat
ten Fcbruari-avond. Hij bemerkte niet, dal
zijn dunne lakschoenen -doorweekten, dat
op zijn hoed droppels neervielen. Hij dacht
in het geheel niet. In zijn -hoofd suisden
honderden melodieën <loor elkander, kin-
riicdjes. studenten lied eren, vastenavond-!
versjes van den Rijn. Waar waren die zoo
plotseling vandaan gekomen, wie had ze
opgeroepen? Telkens neuriede hij een liedje
mee, het eene versje na liet andere, zonde;
zich rekenschap ervan te geven.
Had hij daar niet een liedje gezongen 1» I
Düsseklorfsch dialect? Hoe kwam lib
daaraan?
Hij schudde hel hoofd cn ging verder
Goed, best, het was dan, tzoo-als liet was.
Carneval in Dfisseldorf, canicval in Berlijn
hel was ten slotte todli hetzelfde.
Ahajawat was 'dat -ook weer?
Had (hij coocvcn niet iets beleefd? Daar
ginds, ergens, in het huis aan den Kurfur-
stendamm? Ilij moest -zich een oogenblik be
denken hel huis stond hem zoo vaag voor
den geest en de gebeurtenissen van dien
avondJa, juist, hij had afscheid gc*
nomen, afscheid van dc liefde. Alles, was
toch zeur beleefd gegaan, meer dan beleefd.
Maar dal anderedat andereWag
deze verdoving niet reeds lat: een beklon
ken zaak? Alle kennissen :tdcn had
den het geweten, niet verbaasd
wasMijn God ja, niemand -die verbaasd
was
Ilij voelde, hoe een 'gloeiende stroom door
zdjn lichaam ging, hoe het bloed hem in
wangen, slapen, en hals klopte. Ilij nam
zijn hoed af, en vergat hom weer op te
zetten. Allen hadden het dus geweten, al
leen hij nietDe scladon was met blind
heid geslagen geweest. Ilij, Hand Steinherr,
seladon van mevrouw Beltina Wittclsbach.
De hoogste rang dien hij bereikt bod, nadat
hij den eenvoud van zijn geboortegrond ver
laten had om zijn eerzucht te bevredigen!
Wordt vervolgd.
