M° Tweede Klad. Jaargang. Zaterdag 1 luli 1911. BINNENLAND. FEUILLETON. De Onvindbare Pimpernel. AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: P»r 8 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franse per post- 1.50, Afzonderlek* natonen 0.©5« Deis Ccuanl verschijnt dagelijks, l>eha)vs op Zon- on Feest dagen Advertentifinmededeellngen enz.gelieve men vóór 11 uu 'a morgens by de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF S C°. Utrechtschestraat l. Intercomm. Telephoonnummer 00. PRIJS DER AD VERTEN Tl ËN: Van 1—5 r«g*la f Elke regel moor - Bionstaanbiedingen on aanvragen 28 eenta by vooruitbetaling. Qrooto lottors naar plaatsruimte. Voor handel en bodryf bestaan zeer voordoolige bepalingen tot het herhaald adverteeron in dit Blad, by abonnement Ken# circulairebevattende do voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kameroverzicht. Tweede Kamer Vergadering van Vrijdag 30 Juni. Geopend 11 uur lö min. NOMINATIE IIOOGEN RAAD. Aan de orde is de stemming voor een1 dorden candndaat vacature-mr. W. J. Kar aten. Uitgebracht worden 62 stemmen op jhr. mr. J. J. Gockinga, vice-president van het gerechtshof te Arnhem, zoodat deze als derden candidaat op de voordracht wordt geplaatst. Aan de orde is de behandeling van voor stellen betreffende het onderzoek in de af- deelingen van het wetsontwerp lot verzeke ring van werklieden tegen geldelijke gevol gen van invaliditeit en ouderdom en betref fende toevoeging van hel wetsontwerp tot beperking van Zondagsarbeid en nachtar beid in broodbakkerijen enz., aan de lijst der aan de orde gestelde onderwerpen. De heer Van d e Velde herinnert, er aan, dat de voorzitter den wensoh heeft geuit dat de Invaliditeitswet na de opening der Staten-Generaal nog in September in de afdeelingen zou onderzocht worden. Ten einde reeds nu eene beslissing uit te lok^ ken, stelt spr. voor den 20. September tin de aidoelingen te beginnen met het sectieon- derzoek der Invaliditeitswet. De heer Van de Velde na discussie zijn voorstel in, dat door den heer deGeir weêr wordt overgenomen. Het voorstel-De Geer wordt in stemming gebracht en verworpen met 40 legen 27 stem men. Aan de orde is thans het voorstel-Brum- melkamp inzake de Bakkerswet. De heer B r u m m e 1 k a m p zoo goed als totaal onverstaanbaar, licht zijn voorstel toe. liet is van groot belang dat eene beslissing genomen wordt,Waar zeer velen wachten om hun bedrijf in te richten. De Voorzitter zegt, dal het zijn voor nemen is de vaeantie begin Juli te doen aan vangen. Na den inspannenden arbeid heeft de Kamer daar recht op. De Regeering beeft niet den wensch te kennen gegeven de Bak kerswet nog le behandelen. Eu van den mi nister van Landbouw, N. en II., die reeds zoo zwaren arbeid achter den rug Heeft, kan thans ook niet meer werk gevergd worden. De heer Van Karnebeek wil de Bak kerswet wel behandelen, mits het sectie on- derzoek-Tariefwet teruggenomen wordt. De heer D u ij s gaat met dit voorstel mede. De heer Nolens prijst den heer Bruin- inelkamp, maar twijfelt of hel voorstel wel getuigt van gezond verstand. De behandeling der Bakkerswet kan niet beginnen voor 11 Juli en zal ongetwijfeld een paar weken du ren. Spr. wensoht zich dus te houden aan de regeling door den Voorzitter aangegeven. De heer B r u m m e 1 k a m p betoogt nog maals dal de behandeling der Bakkerswet urgent is. Dat de Kamer zoo vermoeid zou zijn is allerminst gebleken uit de jongste de batten. Laten wij r.u eens geen voorbeeld geven van impotentie (gelach). De heer Schaper zou gaarne de bak kers helpen. Hij gaat niet naar Zwitserland, dus hem kan het uit dat oogpunt niet sche len. Spr. zou mee willen gaan met het voor stel-van Karnebeek, maar de beleefdheid eischt eens te informeeren of de Minister Talma die zwaren arbeid achter den rug heeft tot behandeling bereid is. De heer Brummelkamp. Ja. De heer Scha pc r. Het blijkt nu dat wij tweeërlei contact hebben met de Hegeering en wel door lusschenkomst van de Regcering en van den heer Brummelkamp. Spr. geeft dc voorkeur aan lift intermédiair van den Voor zitter en zal voor hel voorstel-vun Karne beek stemmen. De Voorzitter beschouwt hel voor ste) van Karn meek als een amendement. Geroep: Neen. Dc stemming wordt op die manier onzuiver. Kr ontstaat nu een gewel dig rumoer, dat de Voorzitter vruch teloos tracht te beheerschen. De heer V a n K a r n e b e e k zegt, dat zijn voorstel eenvoudig is in plaats de Tarief- wet in de sectiën te behandelen, de Bak kerswet in openbare behandeling te nemen. Dit voorstel wordt nu in stemming ge bracht en verworpen met 18 tégen 19 stem men. Daarna komt in stemming het voorslel- Brummcikamp (om de Bakkerswet alsnog in Openbare behandeling te .nemen voor het reces) dut verworpen wordt met 55 legel stemmen. Aan de orde is hel wetsontwerp tot rege ling van 'de begroetingen en rekeningen van Staatsbedrijven. Hel wetsontwerp wordt na discussie zon der hoofdelijke stemming aangenomen, be nevens verscheidene kleine wetsontwerpen. Bij dal tot aanvulling en verhooging van hel lilde hoofdstuk der Staatsbegrooting voor 1911 (gekleurde ramen Vredespaleis), komt de heer de S 1 u e r s er legen op, dat onz? Ncderlandsche kunstinduslric in deze zaak is voorbijgegaan, dat men aan het de- parlement van buitenlandsolie zaken het zaak- Je maar bedisteld heeft en de levering der gekleurde ramen voor het Vredespaleis heelt opgedragen aan eene firma die zeer ongelijk levert. De glazen welke zij in den laatsten lijd heeft geleverd waren bepaald slecht Spr. heelt geen vooroordeel tegen de firma, maar men had eerlijke mededinging moeten openen. Ook heeft de minister het medezeggingsc.iap aan de Kamer ontnomen, eene houding wel ke spr. niet kan goedkeuren waar het hier een nationaal geschenk geldt. De Min v. Buit enk Zaken ontkent dat hij de Kamer heeft gesteld voor een fait accompli. De wet is nog niet aangenomen, dus daarvan kan geen sprake zijn. De ramen zijn nog niet besteld en er is nog niets afge sproken; er is alleen over gesproken met een firma te Delft wier naam de minister eerlijk en open genoemd heeft in antwoord op de des betreffende schriftelijke vraag van den heer De Stuers. De V o o r z i 11 e r wil de vergadering slui ten daar het reeds half vijf is. De Min. v. Buitenl. Zaken zegt dat het hem onmogelijk zal zijn de volgende week hier te komen met het oog op het bezoek van president Faüières aan ons land. D« heer de Stuers krijgt nu het woord voor repliek en wijst er op, dat de prachtige ramen in het Rijksmuseum te Amsterdam de vrucht zijn van een prijsvraag. Ook voor het gebrand raam voor de Universiteit te Gronin gen is een prijsvraag uitgeschreven. De Minister zegt dat er nog geen stukje verf op het papier is gezet, ver der dan een afspraak is men niet gegaan. Ver schillende deskundigen hebben den Minister verzekerd dat het uitschrijven van een prijs vraag ongewensckt is. De hoer v. K a r n e b e e k heeft nog nimmer gehoord dat de prachtige ramen welke in vroe ger tijden gemaakt zijn, een uitvloeisel waren van een prijsvraag. Engeland geeft ook ge kleurde ramen en die teekeningen worden onderworpen aan dc goedkeuring van het be stuur der Carnegie-slichting. Dc keuze van het beeldhouwwerk geschiedt in overleg met het bestuur der Carnegie-stichting. Het geldt hier ook niet het maken van een gedenkraam maar Wan 7 accessoiren. Spr. heeft den heer De Stuers niet hooren beweren en nog minder hooren bewijzen dat een andere firma beter is dan dc firma Schouten. Als de heer De Stuers niet wil dat de levering geschiedt op deze wijze, dan moet hij togen het wetsont werp stemmen, maar in geen geval wil het bestuur der Carnegie-stichting een prijsvraag. De heer de Stuers blijft protesteeren te gen de uitsluiting van andere firma's voor eene firma welke niet altijd goed maar zelfs wel eens slecht werk levert. Spr. dient eene motie in om dc wenschelijkheid der mededin ging open te stellen voor het geval de minister of het bestuur der Carnegie-stichting wel ge bonden is. (Spr. houdt den minister beide mo ties voor) hij kan kiezen, (uitbundig gelach). De heer van Karnebeek deell mede, dat het bestuur der Carnegiestichting een af spraak heeft met de firma Schouten te Delit, dat deze de ramen leveren zal wanneer het geld wordt toegestaan. De Minister zegt dat de regeering volko men vrij is maar in geen geval een prijsvraag wil. De heer de Stuers dient alsnu eene mo tie in waarin de Kamer haar leedwezen uit spreekt dat dc regeeriug met voorbijgang van de Nederlandsche industrie de besteding bij een bepaalden fabrikant heeft gedaan. De Minister ontkent dit besluit, de re geering is volmaakt vrij, er is geen bestelling gedaan; bij niemand. De voorzitter wil de stemming uitstellen lot Woensdag. Er ontstaat een hevig rumoer dat de voor zitter niet tot bedaren kan brengen. Als eindelijk het rumoer bedaard is, worut besloten de motie de Stuers te doen drukken. De heer Scha per vraagt nu de agenda toch niet afloopt, Woensdag a.s. zijne inter pellatie te mogen houden over de nouaing van den waterschout tc Rotterdam. Dc Voorzitter heeft daartegen ge-. a bezwaar. De heer D e G e e r stelt alsnu voor te stem men over hel wetsontwerp dat aan de orde is (dal betreffende de gebrande glazen). Het blijkt dat de vergadering onvoltallig is. De vergadering wordt verdaagd tot Woens dag a.s. 11 uur. Berichten. Het Iibld. verneemt, dat er definitief be sloten is, dat steeds dc commandant van het opleidings-insbituut voor adelborsten de aan gewezen commandant van de oorlogs-kustui- visie zal zijn. Een onlslagkwestic. Door den oud-kapitean-luitenant ter zee W. Cornells is een rondschrijven gericht „aan leden van het corps zee-officieren van de marine". De be doeling van den schrijver is, een poging to dip e a zijn goeden naam te verdedigen, die door het ontijdige einde van zijn bevel over Ilr. Ms. torpedo-inslruclieschip „Vuicaan'dc aanleiding lot het ontijdige einde van de loop baan van dien zeeofficier, schade heeft gele den. Deze voor den heer Cornelia grievende gebeurtenis werd geweten aan gebrek aan goede samenwerking met zijn chefs. ,,Zelf van oordeel zijnde, dat er niet alleen een werke lijke goede samenwerking heeft geheerscüt, maar dat ik zelfs zeggen mag, mijn uiterste best gedaan te hebben, om in den geest van de mij verstrekte opdrachten te handelen, heb ik gemeend het recht te hebben mijn goeden naam tc verdedigen" zegt dc schrijver. De schrijver heeft echter geen ontheffing kunnen krijgen van het verbod aan commandeerende officieren om den inhoud van rapporten en brieven aan anderen mede tc d celen en kan zich dus slechts bij zijn collega's verdedigen, door hun een afschrift tc zenden van een ver zoekschrift door hem aan den minister gebon den. De Z c e 1 i e d e n s t a k i n g. De toe stand tc Amsterdam blijft geheel onveranderd. Langs de deaden is bet volmaakt stil. Gewerkt wordt er bijna niet, het geheelc havengebied is door politie en militairen afgezet. Ook aan de lioll. Stoombootmij. kan thans slechts met halve kracht gewerkt worden. In dezoelicdcnbuurt (de zg. Eilanden) is bet kalm, ongeregeldheden komen niet voor. Al leen poogden gisteren stakers te beletten, dat van een fabriqj» van vorduunzaainde levens middelen aan de Prins Hendrikkade levens middelen voor werkwilligen naar de emplace menten van dc Mij. Nederland zouden worden vervoerd. Bereden politie en huzaren hielden de menigte op een afstand. Hel garnizoen te .Amsterdam is versterkt met 600 man infanterie, voornamelijk uit Arn hem. Vu den Hak op don Tak. Niet altoos worden reizigers handelsreiziger» bij hun hezoi-k aan de klanten door deze vriende lijk ontvangendaarvan kunnen ze ons staaltjes vertellen. Ken lieve ontvangst viel ten deel aan een raauufaclurenreiziger in hel Noorden, die in een provinciestadje aan het „reizen" was. Hij kwam met zijn handkoffer cil een pak stalen voor een van die winkeltjes, die er nauwelijks een „étalage" op na houden. De jolige zoon des huizes zit voor dc deuruit de ouderlijke „zaak" schijul hem zelfs geen zakdoek le zijn toegestaan. „Zeg eens, vent, is jc moeder tlhiis?" Het jongemensch ziet schuw even naar den handelsreiziger op, daarna loopt bij de gang in naar het achterhuis. Kn In de holle ruimte van de lange gang echoot het, duidelijker nog voor den reiziger dan misschien voor de winke lierster „Moeder, daor 's dc staolcnbengst l>at was voor onzen koopman om in dc goede stemming tc komen. Evenwel, 'hij heeft misschien al geleerd, door de ervaring, om zijn hart in lijd zaamheid tc dragen. Een geheel andere ontvangst wacht Koning George van Engeland, wanneer hij straks nu hij ge kroond is liritscb-Indië zal bezoeken. Als hij in Calcutta aankomt, wordt hij, volgens oud gebruik der Indiërs, vriendelijk uitgenoodigd op een grootc weegschaal tc stappen. DH is niet zoozeer om zijn gewicht le bepalen, als wel om den koning te geven, wal des konings is, dat wil zeggenzóóveel als bij waard is. Als tegenwicht wordt namelijk op de andere schaal des konings gewicht aan gouden munten opgestapeld. Echter, de koning z«H krijgt het toch nietde munten worden later aan de armen gegeven. Gedurende de plechtigheid (Ij hef fen de rond dc schaal staande priesters hun gewijde gezangen aan en het volk werpt zich onder het trompetgeschal van de inlandschc krijgslieden in hst slof, om zijn beheerscher te hukligcii. Dit oud ge bruik van de Hindoes was vroeger iets anderstoen werd hel goud niet verdeeld, maar liet men het op de schaal liggen, en ieder mocht, na 't vertrek des konings, naar hartelust grabbelen. Moord en dood slag hadden dan plaats't is gebeurd, dat elf per sonen dood bij de „heilige schaal" lagen. "t Gewicht van Koning George wordt op 12,000 gouden tientjes geschat. Misschien voelt iemand lust nu even uil te rekenen hoe zwaar, naar onze Jlollandsche berekening, Koning George nu weegt. Zoo heel mager is hij gelukkig voor de armen van Calcuttaniet uitgevallen. En anders zou hij voor die gelegenheid maar een extradeleeding- stuk moeien aantrekken. Maar neen, dat ware niet eerlijkHij dient tc ontvangen, wat hij waard ;a. Van dal beginsel ging blijkbaar ook een moeder van een tweeling in Herlijn uit. Een koopmanszoon uit l'oscn had te Berlijn met haar kennis gemaakt, welke kennismuking gevolgen had gehad. Maar hij was naar Posen, bij zijn vader, een eerzaam winkelier, teruggekeerd. Dezer dagen kwam er nu by den winkelier een vrouw, met een groote kist bij zich. Zij kocht een aantal goederen en verzocht de kist tc mogen laten staan, totdat zij de gekochte goederen zou komen afhalen. Na een paar uur nuTndc men geluid in de kist te hooren, dc winke lier liet hem openmaken en zag toen tot zyn ver rassing een gezonde en welgeschapen tweeling. Nog grzijn verrassing, toen hij op een briefje, aan kinderjurkjes vastgespeld, de mededee- ling las, <Jot die beide kinderen zijn zoon tot vader hadden. Dc kist ging naar Berlijn terug, d. w. z. de leege kist, de kindertjes werden op kosten van den winkelier tc Flatow aan dc zorg van pleegouders toevertrouwd. Wij hadden het over eerlijkheid. Hoeveel men sehen zijn er eerlijk? Ik bedoel nu slechts in den alltdaagschen zin vanniet te nemen of te widen hebben, wat bun toekomt. Oordeelt men na de er varing, die een oude, schatrijke heer te Parijs dien aangaande opdeed, dan wondt men allertreurigst gestemd. Die oude heer had al heel wat kwaads in de wereld gezien en vatte nu op zekeren dag h«l plan op om de mcnscben eens op het stuk van eerlijkheid tc onderzoeken. Hij nam in de drukste 6ta<1swijk plaats in een tram ,dic tamelijk vol passa giers was. Hij zette zich op dc eerste zitplaats vlak bij de deur en hielp den conducteur, door hem dc vracht, en den medereizigers de plaatsbe wijzen tc overhandigen. Vele malen moest de be ambte van een grootcr geldstuk teruggeven. In dat geval deed de rijke beer cr telkens ongemerkt «en half francstuk (iets minder dan bij ons een kwar tje; onder door glijden, dat hy daartoe vooraf tus- scucn de vingers gereed hield. Al hcoi apocdig was hij op deze wijze een twintig francs kwyt. Dc passagiers telden wel het teruggekregen geld na, maar heten dan op tevreden toon hooren j „Goed gepast 1" cn staken het onrechtmatig verkregen mee in den zuk. Alleen een jong, bleek naaister tje, dat ook «en halven franc teveel had terugge kregen, gaf hel weerom en zei„Dat konit niet uil, conducteur 1" Dit was den ouden heer, die aldus zijn medemensaben op de proef stelde, des temeer naar zijn genoegen, daar hij het 't bleeke, lijdende meisje kou aanzien, dat zij van alle aan wezigen een der armste was. Hij volgde haar bij het uitstappen, en deed onderzoek bij haar patroon, in wiens magazijn zij een eindje verder binnen trad. Daar vernam hij, dat zij bij al baar armoede, die zij met een oude, zieke moeder deelde, vlijtig, trouw en eerlijk was. Het verhaal zegt verder uict, dat de rijke oude zieh bet lot dier eerlijke behoef tige werkster heeft aangetrokken, wij mogen dat veronderstellen maar het geeft ons geen uiooien kijk op dc menschcn. Wij willen hopen, dat het mcnsehdoin elders beter is dan in Parijs en het „mijn en dijn" beter weet le ondcrschcidcu. Dit schijnt b.v. in Scandinavië werkelijk hel geval te zijn. Daar moeten dc menscheu zelfs door cn door eerlijk «ijn. Wat men daarvan vertelt, klinkt haast even ongelooflijk, als ons dal uit Parijs vermelde wil toeschijnen. Ver van de groote wereld, op een zame plaatsen, vindt men daar kisten met allerlei geneesmiddelen en verbandstoffen aan de takken van boomen, zonder dat men behoeft te vreezen, dat iemand zuHce openbare medicijnkisten om met zou gebruikenwie er wat uithaalt, legt hot geld, volgens den prijs, in het bestemde vakje. Dal geld 'blijft cr dikwijls dagen lang liggen. Ook op llali- aansch gebied, b.v. in het hart van Tcssina, zijn streken, waar een bewonderenswaardige eerlijkheid hcersclit, waar men nog nooit van een misdrijf tegen den eigendom heeft gehooid, waar men een dielstal zou beschouwen als een 6flhandc voor «en hcele generatie, en een familie, waaruit een dief zou voortkomen, tot in het derde geslacht in den <ban zou doen. Daar hooren, zou men zoo zeggen, dus de i'arlj- zenaars niet thuis. keuvelaar. Naar het Engelsch 10 VAH BARONESSE OliCZY. Zij waren zulk een aangename lieve ver schijning, deze .beide vrouwen, zooals z.ij da air menige o-ogcnbliikkcn op het grasveld stonden, in de schitierende September zon, die haar gulden licht uitgooi op hun slanke vormen. Marguerite, rijzig en vorstelijk in haar rijke kleeding, niet kostbare juweelen, in liet bewustzijn van haar gelukkige echtverbin tenis mei den man dien zij aanbad. Juliette, tenger en meisjesachtig, geheel in het wit gekleed, met een zaakten stroohoed op haar fraaie lokken, maar op <het anders zoo jeug dig en kinderlijk gezichtje de scherpe in drukken dragend van vrees-el ijk doorgestaan leed, van den levensgevaarlijken zedelijken strijd: die haar tecdere ziel had moeten strij den. Weldra waren zij door een groep vrien den omringd. Onder dezen bevond zich Paul Déroulède, Sir Andrew en Lady Foul- kcs. Op hen kwam langzaam af, met de handen .in de zakken zijner fijne korte broek, zijn .hrecde schouders voordeelig uitkomend in oen rok van onberispelijke snede, kostba re kant aan hals cn polsen, de onnavolgbare Sir Percy Blakeney bijgenaamd in intie- nten kring „De Roodc Pimpernel", VIJFDE HOOFDSTUK. Sir Percy en Lady Percy. Naar allen schijn was hij niets veranderd sedert de eerste dagen van zijn huwelijk, toen zijn jonge vrouw de Londensohe lerin gen verblindde dooa* .haar schoonheid en geest en ihij een der satellieten was, die cr toe bijdroegen den glans barer tegenwoor digheid, barer uitingen en van haren beloo- v arenden glimlach te verhoog en z-ijne vrienden alleen, wellicht en onder hen enkele intieme hadden begrepen, dait beneden die eenzame druilige mander van doen, die schuwe en linkschc vormen, dien half idioten, half cynischen lach thans een onderstroom liep van teeder hartstoch telijk huwelijksgeluk. Dat Lady Blakeney verliefd was op haar eigen echtgenoot, kon niemand ontgaan, en in de meer frivole klieken van het deftige loonden had dit buitengewoon verschijnsel vaak hel onderwerp uitgemaakt cener le vendige discussie. „Wat een monsterachtige waarheid voor een vrouw van dc wereld haar -eigen echt genoot tc aanbidden!" was dc universeele opinie van de wufte samenleving die in Carlon cn Ranclagh zich verzamelde. Niet dat Sir Percy Blakeney een minder graag geziene persoonlijkheid was bij de schoone sekse. Verre van daar. De dames zouden iedere bijeenkomst saai -hébben ge vonden, als Sir Percy's geestige uitvallen niet van einde tol einde der «(Danszaal had den weerklonken, als zijn nieuw satijnen kostuum en geborduurd vest geen bespreking of bewondering had uitgelokt. Maar dat was de beuzelachtige coterie, waartoe Lady Blakeney .nooit had behoord. Wel bekend was hel, dat zij haar goed ge- aarden gemaal steeds had beschouwd als hel meest willige doel voor haar bijtende satirezij hield er altijd van een puiar pij len op hem af te schieten, en hij was steeds Ibereid die pijlen onschuldig te laten af schampen op zijn onwankelbaar goed hu meur. Maar thans, legen alle auitecedenten a-n, legen allle gebruiken cn gewoonten der Londcnsehe samenleving, zag men Margue rite zelden of nooit bij raouts of in de opera zonder haren echtgenootzij vergezelde hem bij alle wedrennen, en zelfs op zekeren avond o gruwel! had ze .de gavotte met hem gedanst. De samenleving rilde en stond verbaasd l trachtte den plotselingen waanzin van Lady Blakeney uit te leggen als uilmiddel- puntighcid cener franschc dame en troostte zich ten laatste mei de gedachte, dof, wel bc- sohouwd, deze onzin niet van duur zou zijn, dat zij lè handige vrouw, hij lé volmaakt edelman was om dezen abtiormalcu toestand langen tijd tc laten voortduren. Onderwijl hielden de dames he>t er toot, dat deze huwelijksliefde maar van éénen kant kwoan. Niemand kon beweren dat Sir Percy iets meer was dan heleefdonver- sahiliig voor dc in het oogloopcndc attenties zijner echtgcnoote. Zijn druilige oogen flik kerden nooit op wanneer zij. een balzaal be trad, en er wanen deskundigen die zoo zeker als een paal boven water meenden tc welen duit -Lady Blakeney vele eenzame dagen in baar prachtig verblijf tc Biéhinond door bracht, terwijl haar heer en meester vol hardend en onridderlijk zijn afleiding elders zocht. Zijn tegenwoordigheid op heE Gauafcestt had iedereen verbaasd, want allen dachten dat hij in Schotland aan het visschen was of op jacht in Yorkshire, overal zich ophield, behalve aan den huiselijken haard, bij ziju liefhebbende wouw. llij zelf scheen aoidh bewust van het feit, dat hij bij het feest van bewust nazomer niet was verwacht, want toen hij kwam aanzetten om zijne egfk cn Juliette Marny te. ontmoeten en met oen bui ging hier en daar de groeten beantwoordde van ondergeschikten cn bedienden, drukte zijn goedig gelaat oen voi'ontsiohuld.iging uit, terwijl zijn glimlach verlegenheid verraad de. Maar Marguerite lachte 'verheerlijkt, toen zij hem op haar zag alkomen „O, Sir Percy!" zei ze opgeruimd, „en zeg eens heb-je de vertooning gezien? Ik moet zeggen dat het de dolste en joligste men- scbcamassa is, die ik ooit bij elkaar zag. Ik verzeker je dat ik, dc zuéhteii en rillingen mijner arme kleine Juliette niet tc na ge sproken, een der vroolijkstc dagen van mijn leven heb genoten." Zij drukte vertrouwelijk den arm van Ju liette. „Maak ine voor Sir Percy niet beschaamd," murmelde het jonge moisjc, schuwe blikken werpend op den eleganten cavalier die voor haar stond, cn vergeefs trachtend in liet wufte gezelschap der aanwezigen een spoor te vinden ivan den man der daad, den stou ten waaghals, die haar cn haar minnaar uit de mestkar had gercdi, waarin beiden geleid worden i-n de kaken van den dood. ,,Lk weet da.t ik vroolijk diende tc zijn," ging zij voort, een poging doende om te glim lachen. „ik diende alles te 'Vergeten, behalve wait ik verschuldigd >bcii aan. Sir Percy's lach brak haar half voleindig den zin af. „Drommels jal en als ik denk aan alles, wat ik niet moest vergeten!" zei hij hardop. „Tony Dcwhurst heeft al een half uur lang ijs-sorbet gevraagd, en ik beloofde hem een kraam op te zoeken waar het edele vocht verkrijgbaar is. Binnen een bah uur zal Zijne Koninklijke Hoogheid de Prinsi van Wales hier zijn. JLk verzeker u, mejuffrouw Juliette, dait ik van dat oogenblik of de pij(- r.en der verdoemden lijd, want de erfgenaam tier 'Brilsche Kroon legt het er altijd op aan dorstig te zijn als ik voldaan ben, wat een duizciKlvouddge Tantalus sir ai is, o-f .wel hj5 is verzadigd wanneer mijn tong aan het ver- hcmelLc kleeft, in beide gevallen hen ik eeu zeer beklagenswaardig maai." „In beide gevallen débitcr je weer veel onzin, Sir Percy," zei Marguerite sohaUcs. ,,Wa-t anders zou Mylady op dezen war men, loomigen achtermiddag van mij kun nen rvcrkuigen?" „Koin en ga met mij dc kramen eens rond," In main zij. „Ik brand van verlangen dc dikke dame en den mager en man te zien, ook het kind met het varkensgezicht, de dwergen cn reuzen. Komaan 1 Monsieur Déroulède," vervolgde ze (lot den jongen; Franschman in haw nabijheid, „neem Mil* Juliette mede naar de clavecimbaabpclcr». Lk geloof dat ze aan mijn gezelschap voor eerst genoeg heelt." Zoo gezegd, zoo gedaan. Juliette en Paul Déroulède wairen moor a.1 te bereid om arm in arm wait rond te slenteren, en Sir An drew Foulkes verloor zijn vrouwtje geen oogenblik uit het oog! Wvrdi vtrvlfd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1911 | | pagina 1