lOd* Jaargang.
Donderdag 13 Juli 1911.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De Onvindbare Pimpernel.
>v;
Ï8
74?,y
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
lil maanden voor Amersfoortf l.OO.
j™, Idem franco per poel- 1.50.
'Wonderlijke nummers0.4)5.
iji^jeie Courant verschijnt dagelijks, behulve op Zon- en Feest-
98.' m dagen.
.dvertentiftnmedodeelingen enz», gelieve men vóór 11 uur
morgens bij de Uitgevers in te zenden.
107
Uitgevers: VALKHOFF C*.
Utrechlschestraat 1. InUrcomm. T.l.phoonnummsr (KJ.
Ti» 1—6 npb
Elk. r.g.1 tn»!
PRUS DER ADVERTENTIÉM:
95 cents by vooruitbeUfcfi
Dienstaanbiedingen en aanvragen
Groote lotion naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan" zeer roordooliao bepalmsan Wl
het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Eono
circulaire, bevattende ie voorwaarden, wordl op aanvraag
toegezonden.
97^
1Ö7H
104
Politiek Overzicht.
32
- et levenverzekerings-mono*
polie van den staat in de
Italiaansche Kamer.
)e strijd om hel staatsmonopolie van de
ensverzekeringen, die wekenlang in de
iliaansehe Kamer is gevoerd, is geëindigd
eene wijze, die het hoofd der regeering,
n minister-president GioWtti, als een mees
van tie parlementaire taktiek doel ken-
u. Hij heeft van de Kamer een votum van
rtrouwen verkregen en daan-a 11 heeft hij
ntij getrokken om <le beslissing, waarvoor
j zich in de bres had gesteld, te verdagen,
in de Kamer heeft 'hij, als bewijs van ver-
«uwen, een votum verkregen om over tc
>an tot de behandeling der artikelen van
M wetsontwerp op het «taatslevensvenzeke-
ngsmonopolie. En daarna heeft hij zeJf het
122^/tstel der behandeling tot November ge-
•aagd, -dal zijne tegenstanders tegen hein
99?i idden trachten te verkrijgen.
?5hjne meerderheid hem niet zou afvallen. In
In de Kamer kon Giolitti verwachten, dat
Ü''fct land deed edhter de openbare meening
'Dt öh met grooten nadruk gelden tegen het plan
n het levensverzekeringsbedrijf voor den
aat tc monopoliseeren. Daarbij kwamen in-
188J, oeden van buiten. In dc wandelgangen der
amer werd met stelligheid verzekerd, dat de
ransche gezant als deken van het corps di-
I07?f lomatique namens Duilsohland, Oostenrijk,
3®{j nankrijk, Engeland, de Veroenigde Staten,
Jclgië en Nederland de Italiaanodhe regce-
Ing had uitgenoodigd rekening tc houden
Vï nel de sohade, waarmee haar wetsontwerp
le vreemde lovensveirzekeringraaatsahappijen
xdreigde. Uit dit alles verklaart zich dc
jtrensch van Giolilti om een uitweg tc vinden,
jiie zijne politieke stelling niet aan 't wanike-
en zou brengen, maar voor zijn monopolic-
Antwerp den tci-ugtocht zou dekken.
29 De gelegenheid daartoe werd hem verschaft
In de Kamerzitting van verleden Zaterdag,
toen, nadat hij het woord had gevoerd, dc
pi genie ene beraadslagingen over het mono-
polie-ontwerp werden gesloten en, op zijn
voorstel, met 289 tegen 119 stemmen besloten
jwerd tot de behandeling van de artikelen
pver te gaan.
De rede van Giolitti was minder gewijd
aan de verdediging van de voordracht dan
aan de bestrijding van zijne politieke tegen
standers. Van de voordracht zeide hij, dat zij
beantwoordde aan de moderne staatsgedach-
te en de algeraeenc welvaart diende. Het
was hem wel bekend, dat dc arbeiderspen
sioenen meer dan 300 miliioen per jaar zou
den vorderen, terwijl het verzekeringsbedrijf
eerst na eenigen tijd en ook dan slechts een
bescheiden bedrag zou leveren. Dit bedrag zou
aan de nationale pensioen- en ongevallcnver-
zekeringskas ten goede komen. Den doorslag
voor de indiening van liet wetsontwerp gaf
alleen het denkbeeld, de financicclc macht
van den staat, die met de postspaarbank zijne
geschiktheid om de neiging tot sparen van
het volk aan te moedigen, ruimschoots had
bewezen, door het ixheer van de verzeke-
ringspremiën in nog hoogere mate te verstor-
ken. De vraag of de staat dezelfde zekerheid
kan bieden als eene particuliere bank, be
hoefde hij niet te beantwoorden. De opperste
hoeder van het rechtsleven was zeker ook
de beste hoeder en zorgvuldigste beheerder
van de spaarpenningen der natie.
liet politieke gedeelte dor rede van den
minister-president was zeer polemisch getint
en gaf aanleiding tot een van de heftigste in
cidenten, die men op Montccitcrio had go-
zien. In eene interruptie werd den minister
verweten, dat zijn ontwerp niet vrijzinnig
was. Ilij antwoordde, dat er meer libera
lisme was in het waken voor het staatsbe
lang, dan in het beschermen van dat van
cuiige kapitalisten. Deze woorden gaven hel
sein tot een verschrikkelijk rumoer; het
scheelde niet veel of men geraakte handge
meen. Dc oppositie verlangde, dat Giolitti
zijne woorden zou intrekken. Eindelijk keer
de tic stilte terug en kon de minister ver
klaren: „In de 29 jaren, die ik hier h b
doorgebracht, heb ik nog nooit een voor
aan Keizer en rijk als de protestanten en hel
is misdadig, dit te willen bestrijden of ont
kennen. Doth (It- Keizer is ook ons even
trouw. Daarom roepen wij dan ook den Kei
zer. die zich thans in het Noorden ophoudt,
op den gedenkdag voor zijn huis eene harte
lijke gelukwénsch toe en smocken wij voor
hel rijk, voor hem en zijn huis Gods besten
zegen af".
Frankrijk.
P a r ij s 12 Juli- IX- Kamer besloot met
517 tegen 51 stemmen de begroeting naai
den Senaat terug te zenden. De overeen
komst lusstihen beide vergaderingen is nog
niet volkomen.
P a r ij s, 1 2 J u 1 i. De Kamer heeft de
begrooting aangenomen, zooals de Senaat
De Albaneeschc bevolking van Argyrokas- Kamer ziju verzoek motiveerde, om inter-
Iron heeft zich, door agitators opgezet, onal- pellaliën over de Marokkostaak onbepaald
rik verklaard. Zij nam den moctessaril uit te stellen, schrijft
hankelijk verk
schrijft dc Küln. Ztg., dat tc-
i die verklaringen van het Duitsche stand-
veaig lid beleedigend woord gespi-oken, en 1 |>aar jia(i vastgesteld.
ik geef mijn woord, dat ik heden niemand j 13 Juli. De Kamer heeft het wetsont-
hob willen belcedigen. Ik wilde zeggen, dat werp der „qua<tre contributions" (bepalende
hel monopolie, omdat hel wordt ingesteld j {jc heffing van rijksdirecle belastingen) aan-
iu het belang .van den staat, in het belang is I genomen. Daarna werd de zitting geschrst,
van alle burgers; ik ben mij bewust liberaler
le zijn als ik de belangen van allen verdedig,
dan door de belangen van ccnigc kapitalis
ten te verdedigen".
Zijne rede vervolgende, zeide de minister
president, dat hel levensverzekeringsmono
polie en hel arbciderspensiocn voor hem niet
dc hoofdzaak zijn; vóór alles gaat dc kies
recht-hervorming, waartoe Kamer en regco-
ring moeten samenwerken. Ilij eindigde met
le verklaren, dat het kabinet slechts aan het
bewind kan blijven als de Kamer het ecu
votum van vertrouwen verleent. Ilij aan
vaardt geen enkele van de voorgestelde mo
tion, maar stelt zelf voor, dat de Kamer zal
overgaan tot de behandeling van de artikelen,
en hij stelt daarbij de kwestie van vertrou
wen. I>c Kamer besluit in dien zin nut 289
tegen 119 stemmen.
Na den uilslag van deze stemming ver
klaart de minister-president, dal deze zaak
veel te belangrijk is om haastig tc worden
afgedaan aan het einde van de zitting; hij
stelt voor de verdere behandeling uit te stel
len tot November, waartoe met algemeene
stemmen besloten wordt.. liet is dus eene per
soonlijke overwinning, die door hem is be
haald. Maar het is de vraag of voor liet staats-
levensyerzekeringsmonopolie dit uitstel niet
zal beteekenen een afstel.
Duitschland.
liet was dezer dagen juist vijfhonderd jaar
geleden, dat dc burggraaf van Neurenberg,
Erode rik von Hohenzollern, als erfelijk re
gent en landvoogd in de mark Brandenburg
zijne intocht hield.
In tal van bladen werd dit historisch feit
herdacht. Zoo besluit o. a. de „Germania"
een hoofdartikel over dat onderwerp met
een vaderlandslievend slot. Ze schrijft:
„Het nieuwe Duitsche keizerrijk staat on
der Wilhelm II geëerd en gevreesd in de rij
der mogendheden. Het is een van de rijkste
landen geworden en een invloedrijke cultuur-
slaat. Zichtbaar heeft op het huis Hohenzol
lern een rijke zegen gerust; moge die voor
altijd met dat huis zijn! Dit is op den huidi-
gen gedenkdag niet het minst de wensch der
Duitsche en Pruisische katholieken.
Men heeft juist in den laatsten tijd zich
moeite gegeven, om een kloof tusschen hen
en liet „protestantsche keizerschap" te
stichten. Dat is evenwel een geheel vergeef-
sche poging, want wij hebben geen pro-
testanlsch keizerschap, doch een gelijkge
rechtigden bondstaat, zooals Pruisen ook een
gelijkgerechtigd land is. Zij zijn even trouw
Bij dc hervatting van de zitting word het
door den Senaat goedgekeurde ontwerp
ter griffie nedergelegd, waarna het besluit
lot sluiting van de zitting werd voorgelezen.
De zitting werd om 12.10 's nachts gesloten.
De Senaat nam hel wetsontwerp der
„quotre contributions** aan. Na voorlezing
van het sluitingsdeoreet werd de zitting om
12.25 gesloten.
Engeland.
Het bezoek van het Engelsche Koningspaar
in Ierland verwekt daar, volgens de berichten
van de Engelsche pers, groote geestdrift. IX
bevolking bereidt aan de souvereinen eene
warme ontvangst, zooals nog geen van zijne
voorgangers moet hebben gehad, hetgeen als
een -bewijs is le beschouwen, dal men in Ier
land met zekerheid verwacht, dat weidra
liomerule zal worden verleend als gevolg van
de nederlaag van het hoogerhuis. Ook de
vurigste lersche patriotten gedragen zich
zeer loyaal.
Wel is waar neemt de lersche nationalis
tische partij officieel geen deel aan de bc-
groelingsplechligheden. In den gemeenteraad
van Dubiin stelde de lord-niuyor voor, dat
de Koning door den raad plechtig zou wor
den begroot. Dit werd echter door de na
tionalistische meerderheid geweigerd. In
zijne eerste ergernis daarover verklaarde dc
lord-mayor, dat hij plan had met zijne aan
hangers alleen den Koning hulde te bren
gen; daarvan is echter niets gekomen, naar
het heette omdat de tegenpartij dc stoelen,
die de hoeren bij deze ontvangst wilde ge
bruiken, onbruikbaar had gemaakt door ze
met verf te bestrijken. Afgezien van dit
staaltje van Ierse hen humor verloopen de
feestelijkheden in ongestoorde harmonie.
Portugal,
Lissabon, 12 Aug. Bij de behande
ling van het ontwerp grondwet in do con
stitueer ênoe vergadering diende Braga een
motie in met de strekking dat de republiek
parlementair zij met een president die geko
zen wordt overeenkomstig dit ontwerp en
dat ze een kamer van afgevaardigden en een
senaat bezit.
Turkija.
De Montcnegrijnsche zaakgelastigde heert
tc Konstantinopel aan den minister van but-
'enlandsche zaken eene verklaring afgelegd,
waarin wordt gezegd, dat de grootste wensch
van Montenegro is het herstel van dc rust in
Malessia en dat Montenegro alles zal aanwen
den om de terugkomst van dc Malissorcn mo
gelijk le maken.
gevangen en zette hem in het fort gevangen, I gen
brak do regeeringskas open en roofde 400 I punt zeker niet hel minste is in te brengen.
Turksche ponden. Eene aldeeliag soldaten j Dat dc vertegenwoordiger der buitenlaud-
werd door de Albaneezen uit de streek ver
jaagd. Van Janina zijn troepen naar Argygro-
kastron gezonden en ook uit Opper-Albawë
worden troepen gestuurd.
Volgens nadere berichten uil Janina is de
tc lie politiek van Frankrijk de belangen en
dc waardigheid van het land wil in acht
nemen, spreekt van zelf. Wanneer echter
1 daarnaast met sterken nadruk het voorne-
1 men wordt gereleveerd om dc betrekkingen
beroering in ZuidAUwoiê stijgende. Ook dc van goede versundtwuding en groote loyau-
.tl - v it.- rv„i...:i'nnn in ^liind lo luniil.-ii. dan uoet de zo ver-
Albaneesche bevolking van Delwino en repe
len en van het geheel© kustgebied moet voor
de opstand zijn. liet volk ontving wapenen
teil in stand te houden, dan doet deze ver-
zekering zeer aangenaam aan. Wanneer de
heer de Selves de onderhandelingen met
van Corfu. Gricksche benden ziju bereid dc Duitschland werkelijk in dezen geest voert,
Albaneezen in den strijd tegen de regeering dan bestaat er alle kans, dat zij tot een
te ondersteunen; in Saloniki wordt iutusschen goed einde zulleu komen,
gezegd, dat pogingen lot opstand geen kans Dc slami Yau dc Fransch-Duitsche onder
win slagen hebben, al zouden daaruit voor I handelingen, waarover de raad van Icgatio
de regeering nieuwe moeielijkhcdcn ont- hct 1'ransche gezantschap tc Berlijn de
staan. llerckhcim mondciingen mededceilingen aau
minister dc Selves heeft gedaan, wordt al-
Argyrokastron ligt in Zuid-Albanië, op ver
ren afstand van den Noord-AIbaneescheu
opstandshaard. De Turksche naam is Egeri;
het ligt op ongeveer 100 K..M. afstand van de
Gricksche grens en 70 K.M. van Valoua. Het
is moeilijk aan te nemen, dat het oproer van
Argyrokastron in verband staal met den op
stand van de Malissoren; de Zuid-Albaneezen
staan in weinig vriendschappelijke betrekkin
gen met hunne noordelijke stamgenooten. ^at
neemt echter niet weg, dat deze nieuwe op
stand voor de Turksche regecring op een
zeer ongelegen tijd valt en haar mis
schien voor een moeielijker vraagsluK
stelt als het Noord-Albaneesche is. De
gebeurtenissen in .Vrgyrokastron schijnen
vooral te wijten te zijn aan het innen van de'
belastingen, want van eene algemeen® ontwa
pening, die in het Albaneeschc bovenland, in
de eerste plaats oorzaak was van hel verzet,
was in Zuid-Albanië nog geen sprake.
Iv o n ska n t i n o p el12 Juli. Door
Montenegrijnen beschermde opstandelingen
vielen de troepen aan, die zich meester
maakten van dc hoogten van Silce en hen
terugwierpen.
Saloniki, 12 Juli. De uit Janina
naar Argirokastro gozonden troepen be
vrijdden den gevangen inoetessarif en dreven
de Albaneezen, die het oproer op louw zet
ten, op de vlucht. De houding van de bevol
king boezemt ongerustheid in. De minister
besloot tien bataillons naar Epvrus tc zen
den.
Marokko.
Madrid, 1 2 J u 1 i. De Fransche zaakge
lastigde heeft van zijne regecring de op
dracht gekregen aan de Spaansche regeering
ophelderingen tc vragen over de incidenten
der laatste dagen in El Ksar.
San Sebastian, 12 Juli. De minis
ter van Buitenlandsche zaken had hedenmor
gen een onderhoud met de Fransche en Ein-
gelsche zaakgelastigden.
Larrachc, 11 Juli. Een stoomschip
heelt heden 2U0 Spaansche tirailleurs en 4 ka
nonnen aan land gebracht.
B e r 1 ij n, 12 Juli. Naar wij uit beurs-
kringen vernemen, heeft men getracht in bui
tenlandsche steden het gerucht le versprei
den, dat acht Duitsche oorlogsschepen op de
Marokkaansche kust zijn aangekomen. Blijk
baar is dit een onhandige beursmanoeuvre.
Naar aanleiding van "de korte verklaring,
Waarmee minister dc Selves in dc Fransche
IT
Naar hrt Engelsch
VAK
BARONESSE ORCZY.
Toch beviel ze aan de mannenI Misschien
omdat /e zoo kunsteloos erop uit was hun te
behagen. De vrouwen zeiden, dat Demoi
selle Candcille eerst dón een man met rust
liet als het haar gehikt was zijn pimntasie
op hol te brengen, al was hel ook maar voor
vijf minuten, een tusschcnpoos gedurende
een dans. de tijd om een morsige» weg
over te steken. Maar in die vijf minuten
legde ze het erop aan om de volle aandacht
van een man vast te houden en zijn bewon
dering af tc dwingen. En doorgaans mocht
zij hierin slagen.
Daarom haatten baar dc vrouwen. De
mannen amuseerden zich. Het moet bizon
der pikant zijn iemands bewondering te
hebben afgedwongen, iemands aandacht zoo
beslist tot zich te hebben getrokken.
En Désirée Candeille ha<l er slag van ver
makelijk te zijn; als Madeion in Molière'»
„Les Précieuses" was zc ecnig.
Maar dit was in don goeden ouden tijd,
even voordat Parijs volslagen dolzinnig
werd, voordat het Schrikbewind een aan
vang nam en wijlen Kor.ing Lodcwijk XVI
zijn hoofd op het schavot verloor.
Dësirée Candeille had het zich in haar
wispelturig hoofd gezet naar Londen over
te steken. Het denkbeeld was natuurlijk bij
wijze van proef. Dat saaie Engelsche volk
aan gene zijde van het Kanaal wist zoo wei
nig wat goed tooneelspelen was. Treurspel?
Wel, dat daargelaten! Hun logge, zwaar-
knuisligc actrices mochten een paar groote
tooneelen kunnen spelen, waarin een in
drukwekkende figuur en machtige stem van
pas kwamen, en een in het oog vallende
tandemnj in het tragische van een dramati-
sChen climax gelukkig onopgemerkt "zou blij
ven.
Maar het blijspel!
Och! maar neen, wat dacht gel Demoiselle
Candeille had verscheidene Engelsche da
mes en heeren .in dien zelfden ouden tijd in
de Tuilerieën gezien, maar zij kon zich geen
enkele van hen voorstellen, die in staat was
dc pikante tooneelen van een Molière of
Beaumarchais te spelen.
Demoiselle Candeille dacht, dal ieder En
gelsch geborene zeer groote tanden had. Nu
leenen zich groote tanden geenszins tot een
goed blijspel, tot glimlachen en dubbelzin
nig woordenspel.
Haar eigen gebit was bij uitzondering klein
en blank, ook zeer scherp als van eene
poes. Ja! Demoiselle Candeille dacht, dat
het zeer interessant zou zijn naar Londen
te gaan en een volk van winkeliers te too-
nen hoe fijn men zich in een schouwburg
kan amuseeren.
Verlof om uit Parijs te vertrekken was ge
makkelijk te bekomen. Inderdaad het was
dette schoone dame nooit werkelijk moeilijk
gevallen alles te verkrijgen wat zij begeer
de. In dit opzicht bezat ze een massa hoog
geplaatste vrienden. Marat, ©en groot min
naar van den schouwburg, was nog in le
ven. Tallien behoorde onder haar persoon
lijke bewonderaars, en de afgevaardigde Du-
pont stond haar alles toe wat ze verlangde.
Zij wenaahte tc (Londen in den Dnury-
Lane schouwburg tc spelen. Zij wilde Molière
in Engeiand in 'het Fransch opvoeren en had
het zaakje reeds besproken rodt verscheiden
collega's, die bereid waren zich bij haar aan
tc sluiten. Zij zouden openbare voorstellin
gen geven ten bate der hongerlijdende be
volking in Frankrijk; er waren in Londen
een massa socialistische clubs, Jacobijnen en
Roode republikeinen; de leden ervan zou
den haar krachtigen bijstand verleencn.
Zij zou haar land en landgenooten van
dienst zijn, in het voorbijgaan iets zien van
de wereld en zich amuseeren. Het begon
haar in Parijs te vervelen.
Toen dacht ze aan Marguerite St. Just,
die weleer deel uitmaakte van het Maison
Molière en een Engelschen Mylord had in
gepalmd met een ontzettend fortuin. Demoi
selle Candeille was nooit verbonden ge
weest aan den Molière Schouwburg, zij had
geschitterd aan een der kleinere toch zeer
druk bezochte theaters van Parijs, ook
zij voelde zich best in staat en bereid om
den een of anderen gefortuneerde» lord in
haar netten tc vangen, een baronet, die haar
zou beladen met Engelsch goud en haar te
vens een titel verkenen.
Zij begaf zich derhalve naar Londen.
De proef bad evenwel geen doorslaand
succes opgeleverd. Aanvankelijk kreeg zij
met haar gezelschap ©enige engagementen
aan enkele schouwburgen van den tweeden
rang, om enkele voorstellingen van elnssicke
blijspelen tc geven in de oorspronkelijke taal.
Maar deze geraakten nooii in de mode. De
animositeit jegens Frankrijk en al ^at daar
voorviel was tc hevig onder de aanzienlijke
klasse van Engelands 'hoofdstad, die Demoi
selle Candeille door haar talent dacht tc
boeien, om dc Brrtsche Jeunessc doréc naar
Molières meesterstukken le lokken, terwijl
Candeille's eigen landgenooten, die in Enge
land verblijf hielden, haar slechts weinig
steun verleenden.
Een partij dezer laatsten de aristocra
ten en uitgewekenen zagen op de actrice,
die een vriendin was der Jacobijnen, niet
anders neer dan op een canaille. Zij ver
klaarden haar eenvoudig dood en 'beleedig-
den haar wanneer de gelegenheid er zich
toe aanbood.
De andere partij hoofdzakelijk bestaan-
do uit agenten en spionnen der Revolution-
naire Regeering zou zij gaarne hebben
geïgnoreerd. Zij had. in den aanvang ecnl
voortdurend beroep gedaan op haar 'beurs,
haar talenten en haar tijd; toen werd zij
haar moede en gevoelde zij zich meer en
moer afkcerig ervan vereenzelvigd te wor
den mei lieden die in zulk een kwaden reuk
stonden zij düezclfd© Jcuncssc dorée» waar
voor Candeille zich zooveel moeite had ge
geven oin bij (leze in een goed blaadje te
komen.
In haar vaderland Frankrijk was ze steeds
een goede Itcpublikeinsche geweest. Marot
bad door den overdadigere lof dien hij haar
in zijn blad L' Ami du People had toege
zwaaidhaar den eersten stoot gegeven op
haar loopbaan; zij had tc Parijs in nauwe
betrekking geslaan tot de gansohc bcut ar-
lislcn en acteurs, die allen zonder uilzonde
ring de Republiek waren toegedaan. Dooh
dus geresumeerd door dc Temps:
De Fransche gezant heeft den Duitschcn
minister niet verheeld het leedwezen, dal dc
demonstratie van Agadir hem iuboezemde.
De Duitsche minister heeft den Franschcn
gezant niet verheeld, dat hel magere resul
taat hem teleurstelde, dat sints twee jaren
de economische Frauscb-Duitschc samen
werking, waartoe besloten was bij het ac
eoord van Februari 1909, had opgeleverd.
De Fransche gezant heeft doen opmerken,
zonder te treden in een© discussie over dat.
gene, wat de minister als nalatigheid ken
schetste, dat de begonnen besprekingen
nooit zijn afgebroken en dat zij gemakke
lijk kunnen worden voortgezet. De Duitsche
minister heeft zich daartoe gezind getoond,
en een nieuw onderhoud zal spoedig wor
den bepaald. Beide partijen zijn dus geble
ven op het terrein van de overeenkomst
van 1909, zonder nog te beginnen met het
onderzoek van de nieuwe omstandigheden,
die onlangs zijn voorgekomen in Marokko
cn die zulle» moeten worden onder de
ooge» gezien in verband met die overeen
komst.
Over de modedeelingen, die in de Fran
sche pers voorkomen over den loop der
besprekingen tusschen dc heeren von Kidcr-
lc» en Cambon, merkt de Köln. Ztg. op, dat
zij zich onderscheiden door eene zekere on.
bestemdheid, die er op wijst, dat de onder
handelende personen in Frankrijk evenmin
als in Duitschland de openbare meeuing in
het vertrouwen willen nemen over datgene
wat in Berlijn is behandeld. De noodzake
lijkheid om in gewichtige onderhandelin
gen, die loopende zijn, niet in tc grijpen
door or over te praten, vond overigens ook
in de Fransche Kamer hare uitdrukking
door de groote meerderheid, waarmee het
voorstel van den minister tot verdaging
der bespreking is aangenomen.
De Echo de Paris, een nationalistisch, dc
militaire partij dienend orgaan, hcoft het
praatje in de wereld gebracht, dat de Ame-
rikaansche regeering besloten heeft op te
komen tegen het optreden van Duitschland
in Marokko. Uit Washington wordt met
groote beslistheid' hel bericht tegengespro
ken, dat de Vereenigdc Staten tot de Duit
sche regecring vertoogen zou hebben gericht
wegens het- incident van Agadir. De Ver
eenigdc Staten hebben geen mededeeling
gedaan en geen bericht ontvangen van de
tusschen Frankrijk en Duitschland begon-
nen onderhandelingen, waarbij de Unie po.
litiek geen belang heeft.
•in Londen, alhoewel uitgefloten door uitge
wekenen en artistoeraten, ging het niet aan,
«ingang te hebben met journalisten en pam
fletschrijvers die de socialistische clubs der
J'higclsche hoofdstad bezochten en de aller
eerste bewerk;rs waren van alle oproerige
samenscholingen on verraderlijke vcreeni-
gingcii, die Mr. Pitt en diens ambtgenooten
zooveel moeite en lasf veroorzaakten.
Van Dcsirée CandeMle's kameraden keerde
■dc een na den ander, die haar naar Enge
land vergezeld hadden, naar Frankrijk tc-
TUg. Toen de oorlog werd verklaard, wer-
«den sommigen hunner, in verband met.de
Vreemdelingenwet, daarheen teruggozon-
<den
Maar Désirée was gebleven. Ilaar oude
vrienden in Parijs -hadden er voor gezorgd
Jiaar aan Ihet verstand te brengen dat ze daar
ginds niet al te welkom zou zijn. De sans
culotte-dagbladschrijvers van Engeland, dc
agenten en spionnen van dc Revolutionnaire
Regeering hadden revanche genomen van dc
veelvuldige persiflages op hen vanwege de
jonge actrice, en in die dagen beteekende
tijdens Robespierre's bewind een niet^wel-
kom zijn in Frankrijk dc guillotine.
Candeille waagde «het niet terug te koe
ren vooreerst althans niet.
Wordt vtrwlfd.
