sr. 197. IJaargnng. Maandag 6 November 1911. BUITENLAND. FEUILLETON. „Het Levenslied." HERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maande» voc- Amersfoortf 1.00. Ider» franco per "oit- 1.50. Afzond erljjko min» r. 0.05. De**1 Crurer' ver :j«.' dadelijks behalro op Zon- on Feest dvf" Ad verten tittn mo "odeolingen enz.gelieve men vóér 11 uur 'b morgens bij de Uitgevers in te zonden. Uitgevers: VALK M OFF C°. Utrechtscheslrr.*;! I. Intcrcomm. Telephoonnummer 66. PRÜ8 DER ADVBRTENTIÖN: Van 1-6 regels f 0.»0. Elke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvmgeu 95 cent* by vooruit betiding. Groote letters naar plaatsruimte. Yoor handel en bedryf bestaan zeer roordceligo bepalingen tet het herhaald advorteoron in dit Blad, by abonnement Bens oiroulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht De Fransch-Duiteche avereen- komst inzake Marokko. Eindelijk dan iis de definitieve onderteeke- itng d..- Maroikkaansohe overeenkomst een kit geworden cn daarmede is een einde ge komen aan de onzekerheid, wellke geduren de de zomermaanden van 1911 zwaar op Europa's staatkundigen toestand heeft ge drukt. Hel geduid van hel publiek is op een zware procl gestekt en het is nóet onbegrij pelijk dat men in vele kringen ongeduldig begoai te worden en gezegd heeftKever een spocdüge besliss hg dan deze eindelooze liju- üekkerdj, deze kwelling van voortdurende onzeke. heul en onrust. Dojl laatste lieeft nu opgehouden en zulks is zeker niet de gering ste verdienste, zij het dan ook een neggubiieve, der nieuwe overeenkomst. liet toonaangeven- ue Fransche orgaan Jo-urnol des Déba-ts" gaat zelfs zoo ver te zeggen, dat 't dc eenige werkelijke verdienste der overeenkomst is; een gcscihil raakt er door van de haan, dat sedert meer dam zes jaren tussohen Frankrijk en Duatsohland gchecrsclit en den wereld vrede bedreigd heeft. Dc telegraaf heeft ons reeds uitvoerig de bijzonderheden van het Mairoikikaansahe ver drag vcasehaft, ze spreken voor z/iioli zelf en behoeven ails zoodanig geen ooanmentlaar meer. De totdkomst za.l eerst kunnen uitwij zen wiie hier de beste zaken gedaan heeft Frankrijk dait hiel protectoraat vepfcrijgt ever en pcLutiieke vrijheid van handelen in een gebied van 8UÜ,0U0 vierkante Kilometers met tien m llioen imwo-ners en onschatbare natuurlijke rijkdommen, of Duiiitschland, doit in ruil hiicrvoor zich de befaamde ^economi sche waarborgen" voor de vrijheid van zijn haawlel en nijverheid in Marokko heeft weten te verschaffen, waarbij nog alls gebiedscoan- pensa/lile gekomen is een deefl van Framsdh Coogo Ier grootte van ruim 200,000 vierkante Kilometers. Dudtsohland had aan vankelijk aan gebliedsafstaind meer verlangd, het wenschte het gelneele gehóed gelegen tus- schcn de tol dusver bestaande Oostgrens van Kameroen en de Kongo- en Oohangji rivieren, docli dut was den Fraaisohe onderliamdelaars te veel, niet alleen wegens de uitgebreid heid van het gevraagde, dooh ook daarom, wijl hierdoor Fransch aequia>toa1iaail Afrika in twee deel en zou worden gesplitst. Ten Slofte is men echter overeengekomen Diflifbsahlarod slthui..1 een toegang tot de beide rivieren toe te staan, die op niet meer dan eenige kilome ters breedte is uitgevalHen. Er zijn iai Frank rijk stemmen opgegaan die protesteerden te gen gebiedscompensaties ten. koste van een groolc en sohoone kolonie, diie is verkregen met gpoole opofferingen en na jarenSarigen pioniersarbeid. Doch liet is gelijk de Temps zegt„Zoowel voor de eene als voor de an dere partij brengt het verdrag zijn minder prettige bepalingen mee. Dan is voor Frank rijk hel geval ten aanzien van den gebieds- afstand in den Kongo, voor Duiitschland hier in, daf het Marokko moet loslaten. Om ©cn gesloten transactie goed te kunnen booor- deelcn, moet men het doel van die transactie wel in 't oog houden. Hier was voor beide anden hel doel een bron vain moeilijkheden tussohen hen uit den weg te ruimen, waar door eens en voor altijd de Mairdkkaansohe kwesl'ile geregeld werd." Het Journall des Débafs zegt: „Alles bij elkaar genomen ie» hel verdrag niet slecht genoeg om verworpen tc worden, dlodh ook niet goed genoeg om als een succes te wor den beschouwd." In de meeste bladen siche- «erl echter ook duidelijk de voldoening door over het verkregen groot© politieke voordeel m Marokko. Daarbij komt dat hetgeen in Duitschland is gebeurd met den kolonialen staatssecretaris von Limdcqurast nog meer tot den indruk bijdraagt dat Frankrijk een bij zonder succes behaald heeft. En wanneer er geklaagd wordt over de groolc offers, die Frankrijk brengen moet, dan schuilt hier misschien ook wel eenige politiek achter ate uitvloeisel van die levenswijsheid en tact, wel ke voorschrijven, dat men zijn blijdschap over een behaald succes niet al te duidelijk moet laten merken. Ontevredenen zijn er natuur lijk altijd. Zoo schrijft „dc Libre Parole" ..Wij staan aan Dudtsohland 250.000 vierkante Kilometers van een rechtmatig verworven kolonie af. in ruil voor de erkenning van een protectoraal, welks lasten drukkend cn welks voordeden gelijk nul zijn. Zelfs dit weinig© moeien wij duur beladen. Juist die Afirifkoan- sche kolonie, welke ons het zekerst en snelst winst beloofd, wordt zoo versnipperd en ont wricht, dat wij daar gcenerlei vrijheid van verkeer on van handelen bezitten. Men geeft ons in Marokko denkbeeldige rechten, doch neemt in den Kongo gewaarborgde voordee- len van ons af." Zij due zoo spa-eken zijn echter de felste partijgangers uM het amtiinr ep uibl'ikei n sahe kamp, naast de clcnouile Lilbre Parole de roy alistische „Acüilon Frame arise", de boiDaparti- sclie „Autorité" e. d Over 't algemeen wordt, zelfs dioor een na- •tionauLst'sch blad ate de „Edho de Paris", toe gegeven, dat de verkregen politieke vrijheid van handelen iin Marokko wel tegen het ver lies vam den Kongo opweegt. De waarde van dit gebied is voorshands dam ook nog pnoble-, mat ekin een off.cieus Duótech communique werd het reeds als ,,weniger werlvoll" aom- •gedufid, hetgeen ook in overeenstemming is met bet oordeel yan een ontdekkingsreiziger als hertog Adolf vain Mecklenburg. Een iin- viioedrijk Duiiteoli orgaan alls de Frankfurter Zei lung ite dan ook van meendng, daf hetgeen Dulilschkwid hier verkrijgt, lang niet de bc- leekente heeft van hetgeen Frankrijk bij de overeenkomst iu toebedeeld. Daarbij kora-t dat DuütstihLand de bestaande concessies moet overnemen, wat ook zijn onaangename zijden heeft. De economische waarborgen w Duitschland im Marolkfloo zijn uitgebreid en 'ingewikkeldin geval vam meeinrmg&ver- sdhiiil zaïl een scheidsgerecht wordien gevormd. Maar of er, wanneer Franka'ijk éénmaal, na de goedkeuring der overeenkomst door de andere mogendheden, de macht heeft in Mai- rclkko, niet opnieuw haken en oogen zullen, ontslaan? Dol zad hoofdzakelijk wel hiervan afhangen, of Frankrijk all dan niet van goe den wil is. Indiiem d,us sommiige bladen in Frankr ijk van een „milcMelmaitdg succes" spre ken, dan geldt dot niet mindier vam Duitsch standpunt uit. De geheede Marokko-overeen komst is voorshands nog te qualifioeeren. als een wiiasel op de toekomst. Toch erkent de conservatieve Kreuzzeitung, dolt zonder het tusschenbe de komen der Duiitsche regeerting, de Duiiisclie handel en de ondernemingsgeest nooit de vrijheden en voordeelen zouden genoten hebben welke in de huidige over eenkomst mei Frankrijk worden bedongen. En de Frankfurter Zeitumg, die overigens sceptisch gestemd is en onder meer een liar- li,g woordje wijdt aan het optreden der Duiit sche diiplomalie men leze daarvoor onze poülitiekc berichten öündligt mei tie zeggen, dat men nOet er toe komen kan de oveneen- koansi te verwerpen. „Men moet op het ge heel letten en dan bestaat liet feit, döit Duitschland en Frankrijk het eens zijn ge worden in een hoogst gewkhligc en hoogst moeilijke aangelegenheid, en dit is van veel mevr belang don dat eenige détaiüte voor ons beier hadden kunnen uitvullen. Of de over eenkomst tot een duurzame toenadering tus sohen Duitschland en Frankrijk zat aanlei ding geven, wij lnopen en wenschen het, dooh h,'erbij zijn zooveel onberekenbare factoren in hel spel, dat het onmogelijk is definitief iets te voorspellen. De tijd en de wijze waarop verder de dringen zich ontwikkelen, zullen in dót opzicht meer ut werken dan alle verdra- gen." Italië en Turkije. R ome, 5 No v. De Agenzia Stefani maakt bekend, dal de koning een decreet ge- teokend heeft, waarbij Tripoli cn Cyrcnaika volledig onder souvercinitcit van het ko ninkrijk Italic worden geplaatst. Rome, 5 No v. De minister van buitcn- landscbe zaken, hcegt aan de verschillende Italiaansche gezanten een telegram gezon den, waarin hij verklaart, dal alle verdere tegenstand van Turkije noodeloos en ver geefs zal zijn. Om een einde te maken aan het onnoodig bloed vergieten cn alle onzekerheid voor de inlandsclie bevolking weg te nemen, zijn Tripoli cn Cyrcnaika heden geplaals onder de souvereinitcit van Italië. Elke andere op lossing zou een bron geworden zijn van toe komstige conflicten. Een vrede, op dezen grondslag gesloten, zou ons toelaten onze politiek verder te doen leiden door het groo- te belang, dat wij hebben bij een handhaving van de territoriale status quo in den Bal kan, waarvoor de instandhouding van hel Otlomaanschc rijk de hoofdvoorwaarde vormt. Wij zijn geneigd om op dc voor Turkije meest eervolle wijze dc gevolgen te regelen van hel thans voldongen feil. Tenzij Turkije volhardt in een nutteloos voortzetten van de oorlog, vertrouwen wij in dc samenwer king der groote mogendheden. Tripoli, 4 Nov. Dc dag van gisteren ging rustig voorbij. De werkeloosheid van den vijand gedurende de laatste dagen moet te wijten zijn aan de cholera, die onder de Turken en Arabieren heerscht en aan de on der hen bestaande onccnigheden. Een Ita- liaansch oorlogschip deed een verkenning nabij Zoeara en vuurde eenige shrappnells af. Het gerucht omtrent een gisteren geleverd gevecht wordt tegengesproken. Te Homs en Bengliasi is de toestand onveranderd. Tripoli, 4 Nov. Een Turksche batterij tegenover Mesri vuurde heden morgen eeni ge granaten af. De Italiaansche batterijen ant woordden krachtig. Londen, 5 Nov. Reuters bijzondere correspondent te Tripoli, die naar Malta teruggekeerd is, bevestigt 'de berichten over de vermoording van Arabieren door Italia nen na 23 October. Tot dien dag hadden de Italianen een voorbeeldige welwillendheid tegenover de inlanders aan den dag gelegd Dc correspondent voegt erbij, dat ook de Duitsche consul te Tripoli drie beëedigde verklaringen bezit, afgelegd door Duitsche onderdanen. y Londen, 5 Nov. Renter's speciale cor respondent te Tripoli, die te Malta aangeko men is zegt, in tegenstelling met de desbe treffende Italiaansche berichten, dat de Turksch-Arabiscbe strijdmacht in de gevech ten van 23 tot 26 October niet meer twee duizend man sterk was. Toch verrasten zij de ltalanen volkomen, brachten hen een verlies toe van duizend man en dwongen hen een gedeelte van de oase te ontruimen. Het Ita liaansche front was den 23sten vijftien kilo meter lang, thans acht. Het succes van de Turken bleek uit liet voorwaarts brengen der artillerie, zoodat zij de stellingen kunnen be schieten; zeifs werpen zij granaten in het hoofdkwartier van generaal Caneva. Het Italiaansche leger is zoover terugge dreven, dat de troepen met verder achter waarts kunnen of zij komen in zee terecht. Elk plan om den opmarsch naar het binnen land aan te vangen, is onder dc bestaande omstandigheden opgegeven. Zoolang de Tur ken de oase, welke een oppervlakte heeft van vijftien bij vijf Eng. mijlen, bezet houden, is Tripoli niets anders dan een belegerde stad. Caneva is schaakmat gezet, tenzij hij tot den aanval overgaa,t waarop echter geen teeke nen wijzen. De cholera woedt onder de burgerij en ook de troepen, in spijt van de offioieele tegen spraken. Verder seint dc correspondent over het bloedbad, onder dc Arabieren aangericht tus- schen 23 en 27 October, bijzonderheden, welke hij zelf met twee andere journalisten heeft waargenomen, en waarvan zij een on derteekend rapport hebben ingediend op ver zoek van den Engelscben consul te Tripoli. In hunne verklaring wordt gezegd, dat ge neraal Caneva den troepen gelast heeft alle Arabieren, die mei reden verdacht werden wapens bij zich tc dragen, neer te schieten. Dit heeft geleid tot de ergerlijkste wandaden: bij troepjes doorkruisen de soldaten dagen lang de oase, zonder onderscheid er maar op los schietende. liet rapport concludeert, dal geheraal Ca neva de gehecle verantwoordelijkheid treft. Tripoli, 4 No v. Gedurende den gehce- len dag heeft er een artillerieduel plaats ge had tussohen de Italianen en de Turken. Drie Italiaansche soldaten werden gewond. K o u s t a n t i n o p c 1, 4 Nov. De minis- ter van oorlog ontving een telegram van den commandant der Turksche troepen in Tri polis, dat een afdeeling Turksche troepen en vrijwilligers ut den nacht van 28 October een aanval deden op dc Italiaansche troepen te Ilonis, waarbij zij dezen vnij ernstige ver. liezen toebrachten. De Turken konden hun aanval niet voort zetten, tengevolge van het vuur der Italiaan sche oorlogsschepen. De Turken hadden 7 doodeo en een veertigtal gewonden. Tripoli, 5 November. Gisteren wer den eenige kanonschoten gelost waarna een kleine aanval volgde op hot ooattelijke front der Italianen. l)eze werd afgeslagen met zware verliezen voor de Turken. Aan taü- aanschen kant één doodc. Men acht het mo gelijk dat een opmaj-sch ondernomen wordt tegein de Turken, wier slechte toestand waar in ze verkeeren geen krachtige tegenstand doel verwachten. D c r n a, 1 No v. Verschillende Arabische hoofden verzochten aan den commandant van het pantserschip Napoli tc willen seinen dat zij jegens de regecring van Italië met ge voelens van toewijding bezield zijn. Konslantinopel, 5 Nov. De afge- vaagdc Rahmi, die in Tripoli vertoeft, sein de aan de Kamer, dat de Turken de stad aanvielen en zich meester maakten van de stellingen buiten den versterkten ringmuur. Officiéél wordt gemeld: Een Italiaansche kruiser schoot een Turksch transportschip in den grond nabij Acaba, Het meerendcel van de equipage is gered. Konslantinopel, 4 N o v. De Senaat nam een voorstel aan, om c©n protest te zen- dan aan de buitcnlandsche Senaten tegen de uitspattingen der Italianen te Tripoli. Dc Senaat keurde het antwoord op de Troonrede goed. Ko'nstantinopel, 4 November. De havenautoriteiten op het eiland Chios be richten dat heden een Italiaanach eskader van ces scltepen is gesignaleerd dat kruiste in den Jonischen Archipel. Konslantinopel, 5 November. De Portc heeft het aangekondigde protest ge publiceerd tegen hel optreden der Italianen in Tripoli. Het protest is gericht aan alle mo gendheden die de Haagsche overeenkomst van 1PG7 onderteekend. hebben cn zegt dat Italië door rijn optreden tegen de bevolking van Tripoli cn Rcnghari op krasse wijze de bcr gmselen heeft geschonden, welke door Italië zeil zijn goedgekeurd. Uit Koustantinopel wordt geseind dat Re- schat Bey den Ilaliaanschen bevelhebber van Tripoli heeft gesommeerd zich over te ge ven. De bevelhebber antwoordde evenwel in weigeren den zin. Ileschat begon hierop tot bombardement der stad, hetwelk twee uur duurde. Daar evenwel het grootste deel der Italiaansche troepen zich in de huizen terug- brok, werd het bombardement gestaakt. Rcschat vaardigde hierop zijn adjudant als parlementair naar de vreemde consuls af en liet hen uitnoodigen te zamen met de inwoners de stad te verlaten, daar het hem niet mogelijk was den aanval op dc stad uit te stellen. De onderhandelingen die nu werden gevoerd tussohen dc consuls cn den Ilaliaanschen bevelhebber hadden geen re sultaat. Dc laatste wilde eerst met dc regee- riug tc Rome confereercn doch Reschat wil de hiervan niet weten. Men verwacht elk oogenblik een overwinningsbericht uit Tripo li. Dc vraag is nu weer: Wat moet men van dit alles geloovcn? Dc Italiaansche berich ten gewagen wel van aanvallen en kanon schoten der Turken, doch stellen alles heel onschuldig voor. Zij hebben slechts gemeld dal de Italiaansche versterking van Sidi Mes ri door ile Turken is gebombardeerd en la ten het Turksche vuur door hunne kanon nen tot zwijgen brengen, terwijl Reschat Bey, zooals men gezien heeft het voorstelt alsof hij om andere redenen het vuur heeft gestaakt. Welke opvatting der zaak de juiste is. de onschuldige of de ernstige, dat zullen de komende dagen moeten bewijzen. Ofschoon dc telegrammen, welke de inneming van alle om Tripoli gelegen fortenmeiden, als officieel worden gequalificeerd, streeft zoo wordt ver der uit Konslantinopel gemeld, de Turksche generale staf in zijn oordeelvellingen naar dc meest mogelijke voorzichtigheid, teneinde een eventueel mislukken der herovering van Tripoli minder voelbaar te maken. In ieder geval was het lort Gargaresj Woensdag nog in liet bezit der Italianen. De artillerie waarover de Turksche troe penmacht te beschikken heeft beslaat hoog stens uit een batterij veldgeschut, cn daar hoopt men niet veel van. Men verwacht het i meeste succes van een bajonet-aanval, waar- in de Turken en de Arabieren vrcesclijk zijn. In hoofdzaak zal de beslissing over hot lot Roman van R U D. H E R Z O G. 25 Naqr h«t Dtiitssh door J. L. VAN DER MOER. Na een korte pauze hief liij hot hoofd op en zag den mcdelijdenden blik in Helga's oogen. Onbewust liad zij de hand op de zijne gelegd. iWij moeten den moed bezitten om dui delijk en waar ile zijn, vervolgde hij. Precies als in «1© Kunst is 't ook in 't leven. Ik heb mijn tijd gehad; mijn tijd is gekomen. Wat er van mij nog is overgebleven, mag ik als eerlijk man niot meer op de markt van 't leven brengen. Daar is de waarde af. Of zou u wil len ,dat ik mij ten slotte ook nog zoo zonder ling -ging aanstellen? Nee, zei Helga, cn zij drukte hem warm dc- hand. Maar zóó ver zijn we nog niet! Hij stond op en drukte het voorhoofd tegen de besneeuwde ruiten .Toen draaide hij ziob vastberaden om H Is werkelijk zoo ver, Juffrouw Nuntius, 't is zoo ver. Plotseling greep hij haar hand, en zij stond haastig op. Gelooft u dan heusch, dat ik anders zóó naast u zou gaan zitten, dat ik zóó met u zou omgaan, dat ik me zóó in uw heerlijke, fris- sche jeugd zou verheugen, zonder mijn ar men naar u uiit te strekken en u tc smeeken: „lieve, kleine, verwonderlijke, verrukkelijke j Helga, wond mijn vrouwtje?" Haar oogen werden vochtig, maar zij stoorde er zich niet aan, en zij zag hoc heel j dicht zijn gezicht tol het hare was genaderd, cn zij schaamde zich niet mi-er. Ik houd heel, heel veel van u, mijnheer Grube.,.. Omdat ik je zoq liefheb mag ik er nied j aan denken je te misleiden. Ik heb niets meer te geven. Daarom past 't me den moed te heb- j ben, me te bedwingen. En dit kan ik. En nu, mijn lief, wonderbaar kind uit den vreemde, hel. dank voor uw lentegroet. Den groot neem ik gaarne, de lente behoort u. Ernstig, zonder een woord te zeggen, ging zij op de teep.en staan en drukte (hem een kus op den mond. Ilij nam haar kopje tusschen die handen cn lachte haar in de oogen, ak zag hij daarin een kalm meer, waarop een met vlaggen ver sierd boortje, en in het l>ootjo stond de jeugd, die hem een afscheidsgroet -bracht... Toen -drukte ook hij zijn lippen op de hare en daarna gingen zc zwijgend naar de andere kamer. En Ilelga Nuntius had voor de eerste maal een ontmoeting met de liefde gehad. HOOFDSTUK NU. Wanneer men in Frankfort naar het station ging, zag men in de verte, in een blauwig waas, 'den Taunus liggen, die als eon kunstig b^rgpanorama wenkte en lokte: „Komt hier heen, 't is Lente 1" Hoe verder de Meimaand vorderde, hoe meer hel berglandschap dc nienschen scheen aan te moedigen om de duffe stadslucht te ontvlieden cn naar buiten le gaan in God's vrije natuur. En toen de eertste jJuni-dagen iwiaren aangebroken en j het woud zich tooide met een nieuwen, fris- sclien bladerdos, waarin de zoele winden J zachtkens xuischften, ontwaakte ook in dc jenge harten oen vurig verlangen naar dat verre onbekende, dat zooveel schoons en liefs tc raden liet. Was hot wonder dat Ri chard -MarschaII bet niet linger kon uithou den en hij op een vroegen morgen, voor den afmarsch gereed, onverwadht vóór Helga Nuntius stond? Zij zat juist met het echtpaar Bettermann aan het ontbijt, toen hij na een zenuwachtig kloppen binnenstormde, Maar heeft u dan nog heelemnal niet eens naar buiten gekeken, Juffrouw Nuntius? riep hij opgewonden uit. Dat doe ik iederen morgen. Maar alle morgens zijn toch niet gelijk! Is u twintig jaar oud gewonden en weet u nog niet eens dat er dagen zijn waarop men geen hond of kat naar buiten durft jagen, cn an dere, die zóó verrukkelijk mooi zijn, (Lal de lieve God zelf met welgevallen naar buiten kijkt? Hij ligt vandaag met Zijn beide ellebo gen in de vensterbank en koestert zich in 't zonnetje. Komaan, Juffrouw Helga, kijk eens goed naar buiten! Ja, 't is werkelijk prachtig weer.... Prachtig weer? Nee, 't is weer als in *n sprookje. Dc lieele wereld is op 'i oogen blik 'n sprookjel De Taunus lacht zich van louter vreugde 'n bult en spint ate 'n kater. Om vijf uur was ik al buiten, en toen kon ik 't duidelijk hooren. Neem nu maar 'n doekje of 'n ander meubel .van dat soort mee en kom mee naar buiten. Dag Vadertje, dag Moe dertje, God zegen© jullie! Kom, zingend len we ulttrckkeni naar 't Sprookjeslaivd! Maar, mijnheer Manschall, we hebben nog geen va cant ie. Ik behoor -te studeer en..,. Wie beweert dan dat u niet sludeeren zult? U zult ontzaglijk veel, en vooral veel nieuws leeren. Er moeten groot© leemten worden aangevuld, om te voorkomen dat zoo'n onwetend kind er pardoes zou invallen. Ja, Juffrouw, daarvoor is 't heusch hoog tijd! U moet leeren! Leeren dat alle Kunst haar oorsprong vindt in de Natuur. U moet leeren hoe wonderschoon God's Aarde is en hoe heerlijk 't is daarop te mogen leven, er te le ven ate mensch! Hebt u Oom en Tante Bet termann wel 'n hand gegeven? Asjeblieft, mijnheer Bettermann, geen aandoenlijke scè nes, hoor! We gaan niet naar Amerika, we i gaan alleen maar naar den Taunus. En ik breng 't kind heelhuids terug, daarop kunt u vast rekenen, i Als u mij 'n oogenblikje gelegenheid ge latin hn-dt, om aan 't woord te komen^.mijn heer Marschall, dan was u nu a1 lang alleen op weg. 't Gaat toch niet aan, dat wij er zoo maar met ons beidjes op uittrekken? i Maak ik dan zóó 'n slechten indruk? I Dc componist keek haar doordringend aan. j Ach, mijnheer MarsdhaB, geloof me Luister nu maar eens naar 't geen ik u zeggen zal, Juffrouw Nuntius. Ik was van plan er mee tc wachten tot we buiten zouden zijn, in 't bosch of op dc heide. Omdat ik zou willen besluiten met 'n jubelkreet, waarvan do oude FeWberg met zijn slaapmuts zou be ginnen tc wankelen als 'n Oh:neeschc pagode» Laai me u dan maar ineens vertellen, dat ik vandaag zoo veel als jarig ben. U denkt dat ik u bedrieg? Nee, dat zou 'n beetje al tc kras zqn. Maar mijn opera, miju „Merlin" ia aan genomen. Toon ik vannacht thuis kwam n ai dat professor Faller zijn besrt gedaan had, mij eenige kennis bij te 'brengen omtrent 'n heerlijk Moezel wijntje lag er 'n brief op tale! met het hoofd „GeneraUntendanz des Hoftheaters, Weimar".... „Ik heb <1© eer U welcddgcbonene beleefd tot cc» Jjcspreking uit te noodigen over de opvoering van de opera „Merlin" Sapperloot, ik ken 't net zoo goed van buiten als 'n geloovigc l)cr- wisch zijn gebedenboek. Ik heb getracht 'n paar u-ren tc slapen, maar ik kon 't heusch in mijn bed niet uithouden. Toen beu ik naar buiten geloopen en ik heb -den Taunus gezien, verlicht door de heerlijke morgenzon. En toen ben ik onwillekeurig aan mijn grijzen Vader gaan denkeu, die daar ginds in zijn kleir c, stille dorpje woont, en lk meende ver plicht te zijn hem nu eens 'n aangename ver rassing te bereiden, ondanks zijn kribbcbij- Urigheid en zijn overdreven geloofsijver. Dal vind ik heel aardig cn daarom feli- citeer ik u dan ook dubbel. Zij drukte hem de hand' en keek hem in d© van vreugde slraJendie oogen. Wwdt vervolgd-.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1911 | | pagina 1