sr.
197.
IJaargnng.
Maandag 6 November 1911.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
„Het Levenslied."
HERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maande» voc- Amersfoortf 1.00.
Ider» franco per "oit- 1.50.
Afzond erljjko min» r. 0.05.
De**1 Crurer' ver :j«.' dadelijks behalro op Zon- on Feest
dvf"
Ad verten tittn mo "odeolingen enz.gelieve men vóér 11 uur
'b morgens bij de Uitgevers in te zonden.
Uitgevers: VALK M OFF C°.
Utrechtscheslrr.*;! I. Intcrcomm. Telephoonnummer 66.
PRÜ8 DER ADVBRTENTIÖN:
Van 1-6 regels f 0.»0.
Elke regel meer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvmgeu 95 cent* by vooruit betiding.
Groote letters naar plaatsruimte.
Yoor handel en bedryf bestaan zeer roordceligo bepalingen tet
het herhaald advorteoron in dit Blad, by abonnement Bens
oiroulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De Fransch-Duiteche avereen-
komst inzake Marokko.
Eindelijk dan iis de definitieve onderteeke-
itng d..- Maroikkaansohe overeenkomst een
kit geworden cn daarmede is een einde ge
komen aan de onzekerheid, wellke geduren
de de zomermaanden van 1911 zwaar op
Europa's staatkundigen toestand heeft ge
drukt. Hel geduid van hel publiek is op een
zware procl gestekt en het is nóet onbegrij
pelijk dat men in vele kringen ongeduldig
begoai te worden en gezegd heeftKever een
spocdüge besliss hg dan deze eindelooze liju-
üekkerdj, deze kwelling van voortdurende
onzeke. heul en onrust. Dojl laatste lieeft nu
opgehouden en zulks is zeker niet de gering
ste verdienste, zij het dan ook een neggubiieve,
der nieuwe overeenkomst. liet toonaangeven-
ue Fransche orgaan Jo-urnol des Déba-ts"
gaat zelfs zoo ver te zeggen, dat 't dc eenige
werkelijke verdienste der overeenkomst is;
een gcscihil raakt er door van de haan, dat
sedert meer dam zes jaren tussohen Frankrijk
en Duatsohland gchecrsclit en den wereld
vrede bedreigd heeft.
Dc telegraaf heeft ons reeds uitvoerig de
bijzonderheden van het Mairoikikaansahe ver
drag vcasehaft, ze spreken voor z/iioli zelf en
behoeven ails zoodanig geen ooanmentlaar
meer. De totdkomst za.l eerst kunnen uitwij
zen wiie hier de beste zaken gedaan heeft
Frankrijk dait hiel protectoraat vepfcrijgt ever
en pcLutiieke vrijheid van handelen in
een gebied van 8UÜ,0U0 vierkante Kilometers
met tien m llioen imwo-ners en onschatbare
natuurlijke rijkdommen, of Duiiitschland, doit
in ruil hiicrvoor zich de befaamde ^economi
sche waarborgen" voor de vrijheid van zijn
haawlel en nijverheid in Marokko heeft weten
te verschaffen, waarbij nog alls gebiedscoan-
pensa/lile gekomen is een deefl van Framsdh
Coogo Ier grootte van ruim 200,000
vierkante Kilometers. Dudtsohland had aan
vankelijk aan gebliedsafstaind meer verlangd,
het wenschte het gelneele gehóed gelegen tus-
schcn de tol dusver bestaande Oostgrens van
Kameroen en de Kongo- en Oohangji rivieren,
docli dut was den Fraaisohe onderliamdelaars
te veel, niet alleen wegens de uitgebreid
heid van het gevraagde, dooh ook daarom,
wijl hierdoor Fransch aequia>toa1iaail Afrika in
twee deel en zou worden gesplitst. Ten Slofte
is men echter overeengekomen Diflifbsahlarod
slthui..1 een toegang tot de beide rivieren toe
te staan, die op niet meer dan eenige kilome
ters breedte is uitgevalHen. Er zijn iai Frank
rijk stemmen opgegaan die protesteerden te
gen gebiedscompensaties ten. koste van een
groolc en sohoone kolonie, diie is verkregen
met gpoole opofferingen en na jarenSarigen
pioniersarbeid. Doch liet is gelijk de Temps
zegt„Zoowel voor de eene als voor de an
dere partij brengt het verdrag zijn minder
prettige bepalingen mee. Dan is voor Frank
rijk hel geval ten aanzien van den gebieds-
afstand in den Kongo, voor Duiitschland hier
in, daf het Marokko moet loslaten. Om ©cn
gesloten transactie goed te kunnen booor-
deelcn, moet men het doel van die transactie
wel in 't oog houden. Hier was voor beide
anden hel doel een bron vain moeilijkheden
tussohen hen uit den weg te ruimen, waar
door eens en voor altijd de Mairdkkaansohe
kwesl'ile geregeld werd."
Het Journall des Débafs zegt: „Alles bij
elkaar genomen ie» hel verdrag niet slecht
genoeg om verworpen tc worden, dlodh ook
niet goed genoeg om als een succes te wor
den beschouwd." In de meeste bladen siche-
«erl echter ook duidelijk de voldoening door
over het verkregen groot© politieke voordeel
m Marokko. Daarbij komt dat hetgeen in
Duitschland is gebeurd met den kolonialen
staatssecretaris von Limdcqurast nog meer tot
den indruk bijdraagt dat Frankrijk een bij
zonder succes behaald heeft. En wanneer
er geklaagd wordt over de groolc offers, die
Frankrijk brengen moet, dan schuilt hier
misschien ook wel eenige politiek achter ate
uitvloeisel van die levenswijsheid en tact, wel
ke voorschrijven, dat men zijn blijdschap over
een behaald succes niet al te duidelijk moet
laten merken. Ontevredenen zijn er natuur
lijk altijd. Zoo schrijft „dc Libre Parole"
..Wij staan aan Dudtsohland 250.000 vierkante
Kilometers van een rechtmatig verworven
kolonie af. in ruil voor de erkenning van een
protectoraal, welks lasten drukkend cn welks
voordeden gelijk nul zijn. Zelfs dit weinig©
moeien wij duur beladen. Juist die Afirifkoan-
sche kolonie, welke ons het zekerst en snelst
winst beloofd, wordt zoo versnipperd en ont
wricht, dat wij daar gcenerlei vrijheid van
verkeer on van handelen bezitten. Men geeft
ons in Marokko denkbeeldige rechten, doch
neemt in den Kongo gewaarborgde voordee-
len van ons af."
Zij due zoo spa-eken zijn echter de felste
partijgangers uM het amtiinr ep uibl'ikei n sahe
kamp, naast de clcnouile Lilbre Parole de roy
alistische „Acüilon Frame arise", de boiDaparti-
sclie „Autorité" e. d
Over 't algemeen wordt, zelfs dioor een na-
•tionauLst'sch blad ate de „Edho de Paris", toe
gegeven, dat de verkregen politieke vrijheid
van handelen iin Marokko wel tegen het ver
lies vam den Kongo opweegt. De waarde van
dit gebied is voorshands dam ook nog pnoble-,
mat ekin een off.cieus Duótech communique
werd het reeds als ,,weniger werlvoll" aom-
•gedufid, hetgeen ook in overeenstemming is
met bet oordeel yan een ontdekkingsreiziger
als hertog Adolf vain Mecklenburg. Een iin-
viioedrijk Duiiteoli orgaan alls de Frankfurter
Zei lung ite dan ook van meendng, daf hetgeen
Dulilschkwid hier verkrijgt, lang niet de bc-
leekente heeft van hetgeen Frankrijk bij de
overeenkomst iu toebedeeld. Daarbij kora-t dat
DuütstihLand de bestaande concessies moet
overnemen, wat ook zijn onaangename zijden
heeft. De economische waarborgen w
Duitschland im Marolkfloo zijn uitgebreid en
'ingewikkeldin geval vam meeinrmg&ver-
sdhiiil zaïl een scheidsgerecht wordien gevormd.
Maar of er, wanneer Franka'ijk éénmaal, na
de goedkeuring der overeenkomst door de
andere mogendheden, de macht heeft in Mai-
rclkko, niet opnieuw haken en oogen zullen,
ontslaan? Dol zad hoofdzakelijk wel hiervan
afhangen, of Frankrijk all dan niet van goe
den wil is. Indiiem d,us sommiige bladen in
Frankr ijk van een „milcMelmaitdg succes" spre
ken, dan geldt dot niet mindier vam Duitsch
standpunt uit. De geheede Marokko-overeen
komst is voorshands nog te qualifioeeren. als
een wiiasel op de toekomst. Toch erkent de
conservatieve Kreuzzeitung, dolt zonder het
tusschenbe de komen der Duiitsche regeerting,
de Duiiisclie handel en de ondernemingsgeest
nooit de vrijheden en voordeelen zouden
genoten hebben welke in de huidige over
eenkomst mei Frankrijk worden bedongen.
En de Frankfurter Zeitumg, die overigens
sceptisch gestemd is en onder meer een liar-
li,g woordje wijdt aan het optreden der Duiit
sche diiplomalie men leze daarvoor onze
poülitiekc berichten öündligt mei tie zeggen,
dat men nOet er toe komen kan de oveneen-
koansi te verwerpen. „Men moet op het ge
heel letten en dan bestaat liet feit, döit
Duitschland en Frankrijk het eens zijn ge
worden in een hoogst gewkhligc en hoogst
moeilijke aangelegenheid, en dit is van veel
mevr belang don dat eenige détaiüte voor ons
beier hadden kunnen uitvullen. Of de over
eenkomst tot een duurzame toenadering tus
sohen Duitschland en Frankrijk zat aanlei
ding geven, wij lnopen en wenschen het, dooh
h,'erbij zijn zooveel onberekenbare factoren
in hel spel, dat het onmogelijk is definitief
iets te voorspellen. De tijd en de wijze waarop
verder de dringen zich ontwikkelen, zullen in
dót opzicht meer ut werken dan alle verdra-
gen."
Italië en Turkije.
R ome, 5 No v. De Agenzia Stefani
maakt bekend, dal de koning een decreet ge-
teokend heeft, waarbij Tripoli cn Cyrcnaika
volledig onder souvercinitcit van het ko
ninkrijk Italic worden geplaatst.
Rome, 5 No v. De minister van buitcn-
landscbe zaken, hcegt aan de verschillende
Italiaansche gezanten een telegram gezon
den, waarin hij verklaart, dal alle verdere
tegenstand van Turkije noodeloos en ver
geefs zal zijn.
Om een einde te maken aan het onnoodig
bloed vergieten cn alle onzekerheid voor de
inlandsclie bevolking weg te nemen, zijn
Tripoli cn Cyrcnaika heden geplaals onder
de souvereinitcit van Italië. Elke andere op
lossing zou een bron geworden zijn van toe
komstige conflicten. Een vrede, op dezen
grondslag gesloten, zou ons toelaten onze
politiek verder te doen leiden door het groo-
te belang, dat wij hebben bij een handhaving
van de territoriale status quo in den Bal
kan, waarvoor de instandhouding van hel
Otlomaanschc rijk de hoofdvoorwaarde
vormt.
Wij zijn geneigd om op dc voor Turkije
meest eervolle wijze dc gevolgen te regelen
van hel thans voldongen feil. Tenzij Turkije
volhardt in een nutteloos voortzetten van
de oorlog, vertrouwen wij in dc samenwer
king der groote mogendheden.
Tripoli, 4 Nov. Dc dag van gisteren
ging rustig voorbij. De werkeloosheid van
den vijand gedurende de laatste dagen moet
te wijten zijn aan de cholera, die onder de
Turken en Arabieren heerscht en aan de on
der hen bestaande onccnigheden. Een Ita-
liaansch oorlogschip deed een verkenning
nabij Zoeara en vuurde eenige shrappnells
af. Het gerucht omtrent een gisteren geleverd
gevecht wordt tegengesproken. Te Homs en
Bengliasi is de toestand onveranderd.
Tripoli, 4 Nov. Een Turksche batterij
tegenover Mesri vuurde heden morgen eeni
ge granaten af. De Italiaansche batterijen ant
woordden krachtig.
Londen, 5 Nov. Reuters bijzondere
correspondent te Tripoli, die naar Malta
teruggekeerd is, bevestigt 'de berichten over
de vermoording van Arabieren door Italia
nen na 23 October. Tot dien dag hadden
de Italianen een voorbeeldige welwillendheid
tegenover de inlanders aan den dag gelegd
Dc correspondent voegt erbij, dat ook de
Duitsche consul te Tripoli drie beëedigde
verklaringen bezit, afgelegd door Duitsche
onderdanen. y
Londen, 5 Nov. Renter's speciale cor
respondent te Tripoli, die te Malta aangeko
men is zegt, in tegenstelling met de desbe
treffende Italiaansche berichten, dat de
Turksch-Arabiscbe strijdmacht in de gevech
ten van 23 tot 26 October niet meer twee
duizend man sterk was. Toch verrasten zij de
ltalanen volkomen, brachten hen een verlies
toe van duizend man en dwongen hen een
gedeelte van de oase te ontruimen. Het Ita
liaansche front was den 23sten vijftien kilo
meter lang, thans acht. Het succes van de
Turken bleek uit liet voorwaarts brengen der
artillerie, zoodat zij de stellingen kunnen be
schieten; zeifs werpen zij granaten in het
hoofdkwartier van generaal Caneva.
Het Italiaansche leger is zoover terugge
dreven, dat de troepen met verder achter
waarts kunnen of zij komen in zee terecht.
Elk plan om den opmarsch naar het binnen
land aan te vangen, is onder dc bestaande
omstandigheden opgegeven. Zoolang de Tur
ken de oase, welke een oppervlakte heeft van
vijftien bij vijf Eng. mijlen, bezet houden, is
Tripoli niets anders dan een belegerde stad.
Caneva is schaakmat gezet, tenzij hij tot den
aanval overgaa,t waarop echter geen teeke
nen wijzen.
De cholera woedt onder de burgerij en ook
de troepen, in spijt van de offioieele tegen
spraken.
Verder seint dc correspondent over het
bloedbad, onder dc Arabieren aangericht tus-
schen 23 en 27 October, bijzonderheden,
welke hij zelf met twee andere journalisten
heeft waargenomen, en waarvan zij een on
derteekend rapport hebben ingediend op ver
zoek van den Engelscben consul te Tripoli.
In hunne verklaring wordt gezegd, dat ge
neraal Caneva den troepen gelast heeft alle
Arabieren, die mei reden verdacht werden
wapens bij zich tc dragen, neer te schieten.
Dit heeft geleid tot de ergerlijkste wandaden:
bij troepjes doorkruisen de soldaten dagen
lang de oase, zonder onderscheid er maar
op los schietende.
liet rapport concludeert, dal geheraal Ca
neva de gehecle verantwoordelijkheid treft.
Tripoli, 4 No v. Gedurende den gehce-
len dag heeft er een artillerieduel plaats ge
had tussohen de Italianen en de Turken.
Drie Italiaansche soldaten werden gewond.
K o u s t a n t i n o p c 1, 4 Nov. De minis-
ter van oorlog ontving een telegram van den
commandant der Turksche troepen in Tri
polis, dat een afdeeling Turksche troepen en
vrijwilligers ut den nacht van 28 October
een aanval deden op dc Italiaansche troepen
te Ilonis, waarbij zij dezen vnij ernstige ver.
liezen toebrachten.
De Turken konden hun aanval niet voort
zetten, tengevolge van het vuur der Italiaan
sche oorlogsschepen. De Turken hadden 7
doodeo en een veertigtal gewonden.
Tripoli, 5 November. Gisteren wer
den eenige kanonschoten gelost waarna een
kleine aanval volgde op hot ooattelijke front
der Italianen. l)eze werd afgeslagen met
zware verliezen voor de Turken. Aan taü-
aanschen kant één doodc. Men acht het mo
gelijk dat een opmaj-sch ondernomen wordt
tegein de Turken, wier slechte toestand waar
in ze verkeeren geen krachtige tegenstand
doel verwachten.
D c r n a, 1 No v. Verschillende Arabische
hoofden verzochten aan den commandant
van het pantserschip Napoli tc willen seinen
dat zij jegens de regecring van Italië met ge
voelens van toewijding bezield zijn.
Konslantinopel, 5 Nov. De afge-
vaagdc Rahmi, die in Tripoli vertoeft, sein
de aan de Kamer, dat de Turken de stad
aanvielen en zich meester maakten van de
stellingen buiten den versterkten ringmuur.
Officiéél wordt gemeld: Een Italiaansche
kruiser schoot een Turksch transportschip
in den grond nabij Acaba, Het meerendcel
van de equipage is gered.
Konslantinopel, 4 N o v. De Senaat
nam een voorstel aan, om c©n protest te zen-
dan aan de buitcnlandsche Senaten tegen de
uitspattingen der Italianen te Tripoli.
Dc Senaat keurde het antwoord op de
Troonrede goed.
Ko'nstantinopel, 4 November.
De havenautoriteiten op het eiland Chios be
richten dat heden een Italiaanach eskader
van ces scltepen is gesignaleerd dat kruiste
in den Jonischen Archipel.
Konslantinopel, 5 November.
De Portc heeft het aangekondigde protest ge
publiceerd tegen hel optreden der Italianen
in Tripoli. Het protest is gericht aan alle mo
gendheden die de Haagsche overeenkomst van
1PG7 onderteekend. hebben cn zegt dat Italië
door rijn optreden tegen de bevolking van
Tripoli cn Rcnghari op krasse wijze de bcr
gmselen heeft geschonden, welke door Italië
zeil zijn goedgekeurd.
Uit Koustantinopel wordt geseind dat Re-
schat Bey den Ilaliaanschen bevelhebber van
Tripoli heeft gesommeerd zich over te ge
ven. De bevelhebber antwoordde evenwel in
weigeren den zin. Ileschat begon hierop tot
bombardement der stad, hetwelk twee uur
duurde. Daar evenwel het grootste deel der
Italiaansche troepen zich in de huizen terug-
brok, werd het bombardement gestaakt.
Rcschat vaardigde hierop zijn adjudant
als parlementair naar de vreemde consuls af
en liet hen uitnoodigen te zamen met de
inwoners de stad te verlaten, daar het hem
niet mogelijk was den aanval op dc stad
uit te stellen. De onderhandelingen die nu
werden gevoerd tussohen dc consuls cn den
Ilaliaanschen bevelhebber hadden geen re
sultaat. Dc laatste wilde eerst met dc regee-
riug tc Rome confereercn doch Reschat wil
de hiervan niet weten. Men verwacht elk
oogenblik een overwinningsbericht uit Tripo
li.
Dc vraag is nu weer: Wat moet men van
dit alles geloovcn? Dc Italiaansche berich
ten gewagen wel van aanvallen en kanon
schoten der Turken, doch stellen alles heel
onschuldig voor. Zij hebben slechts gemeld
dal de Italiaansche versterking van Sidi Mes
ri door ile Turken is gebombardeerd en la
ten het Turksche vuur door hunne kanon
nen tot zwijgen brengen, terwijl Reschat
Bey, zooals men gezien heeft het voorstelt
alsof hij om andere redenen het vuur heeft
gestaakt. Welke opvatting der zaak de juiste
is. de onschuldige of de ernstige, dat zullen
de komende dagen moeten bewijzen. Ofschoon
dc telegrammen, welke de inneming van alle
om Tripoli gelegen fortenmeiden, als officieel
worden gequalificeerd, streeft zoo wordt ver
der uit Konslantinopel gemeld, de Turksche
generale staf in zijn oordeelvellingen naar
dc meest mogelijke voorzichtigheid, teneinde
een eventueel mislukken der herovering van
Tripoli minder voelbaar te maken. In ieder
geval was het lort Gargaresj Woensdag nog
in liet bezit der Italianen.
De artillerie waarover de Turksche troe
penmacht te beschikken heeft beslaat hoog
stens uit een batterij veldgeschut, cn daar
hoopt men niet veel van. Men verwacht het
i meeste succes van een bajonet-aanval, waar-
in de Turken en de Arabieren vrcesclijk zijn.
In hoofdzaak zal de beslissing over hot lot
Roman van R U D. H E R Z O G.
25 Naqr h«t Dtiitssh door
J. L. VAN DER MOER.
Na een korte pauze hief liij hot hoofd op
en zag den mcdelijdenden blik in Helga's
oogen. Onbewust liad zij de hand op de zijne
gelegd.
iWij moeten den moed bezitten om dui
delijk en waar ile zijn, vervolgde hij. Precies
als in «1© Kunst is 't ook in 't leven. Ik heb
mijn tijd gehad; mijn tijd is gekomen. Wat
er van mij nog is overgebleven, mag ik als
eerlijk man niot meer op de markt van 't leven
brengen. Daar is de waarde af. Of zou u wil
len ,dat ik mij ten slotte ook nog zoo zonder
ling -ging aanstellen?
Nee, zei Helga, cn zij drukte hem warm
dc- hand. Maar zóó ver zijn we nog niet!
Hij stond op en drukte het voorhoofd tegen
de besneeuwde ruiten .Toen draaide hij ziob
vastberaden om
H Is werkelijk zoo ver, Juffrouw Nuntius,
't is zoo ver.
Plotseling greep hij haar hand, en zij stond
haastig op.
Gelooft u dan heusch, dat ik anders zóó
naast u zou gaan zitten, dat ik zóó met u zou
omgaan, dat ik me zóó in uw heerlijke, fris-
sche jeugd zou verheugen, zonder mijn ar
men naar u uiit te strekken en u tc smeeken:
„lieve, kleine, verwonderlijke, verrukkelijke j
Helga, wond mijn vrouwtje?"
Haar oogen werden vochtig, maar zij
stoorde er zich niet aan, en zij zag hoc heel j
dicht zijn gezicht tol het hare was genaderd,
cn zij schaamde zich niet mi-er.
Ik houd heel, heel veel van u, mijnheer
Grube.,..
Omdat ik je zoq liefheb mag ik er nied j
aan denken je te misleiden. Ik heb niets meer
te geven. Daarom past 't me den moed te heb- j
ben, me te bedwingen. En dit kan ik. En nu,
mijn lief, wonderbaar kind uit den vreemde,
hel. dank voor uw lentegroet. Den groot neem
ik gaarne, de lente behoort u.
Ernstig, zonder een woord te zeggen, ging
zij op de teep.en staan en drukte (hem een kus
op den mond.
Ilij nam haar kopje tusschen die handen cn
lachte haar in de oogen, ak zag hij daarin
een kalm meer, waarop een met vlaggen ver
sierd boortje, en in het l>ootjo stond de jeugd,
die hem een afscheidsgroet -bracht...
Toen -drukte ook hij zijn lippen op de hare
en daarna gingen zc zwijgend naar de andere
kamer.
En Ilelga Nuntius had voor de eerste maal
een ontmoeting met de liefde gehad.
HOOFDSTUK NU.
Wanneer men in Frankfort naar het station
ging, zag men in de verte, in een blauwig
waas, 'den Taunus liggen, die als eon kunstig
b^rgpanorama wenkte en lokte: „Komt hier
heen, 't is Lente 1" Hoe verder de Meimaand
vorderde, hoe meer hel berglandschap dc
nienschen scheen aan te moedigen om de
duffe stadslucht te ontvlieden cn naar buiten
le gaan in God's vrije natuur. En toen de
eertste jJuni-dagen iwiaren aangebroken en j
het woud zich tooide met een nieuwen, fris-
sclien bladerdos, waarin de zoele winden J
zachtkens xuischften, ontwaakte ook in dc
jenge harten oen vurig verlangen naar dat
verre onbekende, dat zooveel schoons en
liefs tc raden liet. Was hot wonder dat Ri
chard -MarschaII bet niet linger kon uithou
den en hij op een vroegen morgen, voor den
afmarsch gereed, onverwadht vóór Helga
Nuntius stond?
Zij zat juist met het echtpaar Bettermann
aan het ontbijt, toen hij na een zenuwachtig
kloppen binnenstormde,
Maar heeft u dan nog heelemnal niet
eens naar buiten gekeken, Juffrouw Nuntius?
riep hij opgewonden uit.
Dat doe ik iederen morgen.
Maar alle morgens zijn toch niet gelijk!
Is u twintig jaar oud gewonden en weet u nog
niet eens dat er dagen zijn waarop men geen
hond of kat naar buiten durft jagen, cn an
dere, die zóó verrukkelijk mooi zijn, (Lal de
lieve God zelf met welgevallen naar buiten
kijkt? Hij ligt vandaag met Zijn beide ellebo
gen in de vensterbank en koestert zich in 't
zonnetje. Komaan, Juffrouw Helga, kijk eens
goed naar buiten!
Ja, 't is werkelijk prachtig weer....
Prachtig weer? Nee, 't is weer als
in *n sprookje. Dc lieele wereld is op 'i oogen
blik 'n sprookjel De Taunus lacht zich van
louter vreugde 'n bult en spint ate 'n kater.
Om vijf uur was ik al buiten, en toen kon ik
't duidelijk hooren. Neem nu maar 'n doekje
of 'n ander meubel .van dat soort mee en
kom mee naar buiten. Dag Vadertje, dag Moe
dertje, God zegen© jullie! Kom, zingend
len we ulttrckkeni naar 't Sprookjeslaivd!
Maar, mijnheer Manschall, we hebben
nog geen va cant ie. Ik behoor -te studeer en..,.
Wie beweert dan dat u niet sludeeren
zult? U zult ontzaglijk veel, en vooral veel
nieuws leeren. Er moeten groot© leemten
worden aangevuld, om te voorkomen dat zoo'n
onwetend kind er pardoes zou invallen. Ja,
Juffrouw, daarvoor is 't heusch hoog tijd! U
moet leeren! Leeren dat alle Kunst haar
oorsprong vindt in de Natuur. U moet leeren
hoe wonderschoon God's Aarde is en hoe
heerlijk 't is daarop te mogen leven, er te le
ven ate mensch! Hebt u Oom en Tante Bet
termann wel 'n hand gegeven? Asjeblieft,
mijnheer Bettermann, geen aandoenlijke scè
nes, hoor! We gaan niet naar Amerika, we
i gaan alleen maar naar den Taunus. En ik
breng 't kind heelhuids terug, daarop kunt u
vast rekenen,
i Als u mij 'n oogenblikje gelegenheid ge
latin hn-dt, om aan 't woord te komen^.mijn
heer Marschall, dan was u nu a1 lang alleen
op weg. 't Gaat toch niet aan, dat wij er zoo
maar met ons beidjes op uittrekken?
i Maak ik dan zóó 'n slechten indruk?
I Dc componist keek haar doordringend aan.
j Ach, mijnheer MarsdhaB, geloof me
Luister nu maar eens naar 't geen ik u
zeggen zal, Juffrouw Nuntius. Ik was van
plan er mee tc wachten tot we buiten zouden
zijn, in 't bosch of op dc heide. Omdat ik zou
willen besluiten met 'n jubelkreet, waarvan
do oude FeWberg met zijn slaapmuts zou be
ginnen tc wankelen als 'n Oh:neeschc pagode»
Laai me u dan maar ineens vertellen, dat ik
vandaag zoo veel als jarig ben. U denkt dat
ik u bedrieg? Nee, dat zou 'n beetje al tc kras
zqn. Maar mijn opera, miju „Merlin" ia aan
genomen. Toon ik vannacht thuis kwam
n ai dat professor Faller zijn besrt gedaan had,
mij eenige kennis bij te 'brengen omtrent 'n
heerlijk Moezel wijntje lag er 'n brief op
tale! met het hoofd „GeneraUntendanz des
Hoftheaters, Weimar".... „Ik heb <1© eer U
welcddgcbonene beleefd tot cc» Jjcspreking
uit te noodigen over de opvoering van de
opera „Merlin" Sapperloot, ik ken 't net
zoo goed van buiten als 'n geloovigc l)cr-
wisch zijn gebedenboek. Ik heb getracht 'n
paar u-ren tc slapen, maar ik kon 't heusch
in mijn bed niet uithouden. Toen beu ik naar
buiten geloopen en ik heb -den Taunus gezien,
verlicht door de heerlijke morgenzon. En
toen ben ik onwillekeurig aan mijn grijzen
Vader gaan denkeu, die daar ginds in zijn
kleir c, stille dorpje woont, en lk meende ver
plicht te zijn hem nu eens 'n aangename ver
rassing te bereiden, ondanks zijn kribbcbij-
Urigheid en zijn overdreven geloofsijver.
Dal vind ik heel aardig cn daarom feli-
citeer ik u dan ook dubbel.
Zij drukte hem de hand' en keek hem in d©
van vreugde slraJendie oogen.
Wwdt vervolgd-.