tz buitenland.
feuilleton.
I
f. i®o.
Donderdag II Januari 1912.
„Het Levenslied."
lO" JaarfaDg.
ERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
I Per 3 maanden voor Amersfoort f l.OO.
Idem franco por post- 1.50.
.fzonderlijko nummers- 0.05.
leze Courant verschijnt dagelijks, behAlre op Zou- en Feest
dagen.
tdvertentténmededeelingen enz.gelieve men vdór 11 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRUS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f 0.50.
Elko regel moer - 0.10.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 33 ociiIm by vooruitbetaling.
Grootu lettors naar plaatsruimte.
Voor handol en bedrijf bestaan zeer voordeolige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement. Bene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De verkiezingen voor den
Duitechen Rijksdag.
I.
t de
voor
r het
auto- i
lt na-
vij in
[ekre-
ronde 'Vrijdag 12 Januari is de dag van de stem-
ling der algemeenc verkiezingen voor den
heer leuwen rijksdag. De in 1907 gekozen rijks-
iteer- |ig is, na zijn tijd te hebben uitgediend,
mijn- i December 1911 ontbonden. Evenals in
007, hebben dilmaal de verkiezingen in den
er in [inter plaats, maar het élan, waarmee toen
is, v strijd aan de stembus werd gevoerd,
bij pekt men thans te vergeefs. Toen gingen de
Van Jxralen en conservatieven gezamenlijk ten
ij er (rijde tegen centrum en sociaal-democratie,
zijn, laar dit bondgenootschap, hel bekende Bó
eren pw-blok, heeft niet lang stand gehouden,
s al- jet had slechts dan in 't leven kunnen blij-
ien, als de conservatieven van zich hadden
kinnen verkrijgen oprecht mee tc doen aan
gematigde liberale politiek. Maar dat
ilcek tc veel van hen gevergd. Toen vorst
lülow zijn plan tot lier vorming van de
[ijkslinanciën aanhangig maakten, was de
eerain van de conservatieven tegen eene
ijkssaicoessiebclasting oorzaak, dat het Bü-
w-blo'k uiteenviel. De conservatieven slo-
n vrede met bel oentrum, dat in 1907 bijna
inverzwakt uit den strijd te voorschijn ge-
;omcn was en dat nu gelegenheid had om
•ergelding te oefenen tegen vorst Bülow,
iien het in 1909 tol aftreden dwong. Sedert
ïeeft het „zwarl-blauwe blok" zijn stempel
jodrukt op den gang van zaken; het be-
leerscht den rijksdag en de regeering moet,
al slaat zij schijnbaar boven <le partijen,
in ruime mate rekening houden met den wil
yan de partijen, die in den rijksdag over de
jueerderheid beschikken.
Bij dezen stembusstrijd gaat het hoofd
zakelijk om de vraag of het zwart
blauwe blok in zijne heerschendc stelling
gehandhaafd zal blijven. Gemeenschap van
:>elangen houdt de conservatieve en cen
trum-partijen bijeen tegen de linkerzijde in
liare verschillende scba'keeringen. Dat werd
in den rijksdag vóór de eindstemming over
het door de beide partijen te zamen tot stand
gebrachte financieele hervormingsplan uit
drukkelijk door von Hcrtling, een der lei
ders van toet centrum, erkend toen hij zeide:
„Fr is nu veel sprake van, dat zich
eene groote liberale partij moet aaneenslui
ten. Van deze groote liberale partij was ook
reeds vroeger sprake, reeds in de tachtiger
jaren, en destijds zeide onzen onvergetelijke
leider Windthorst, dat hij den dag zou be
groeten waarop zulk eene groote liberale
partij tot stand kwam, warut op dien dag
zou er ook eene groote conservatieve partij
zijn. De groote liberale partij is niet geko
men. Ik geloof niet aan het blok van Bas-
sermann tol Bebel, ik geloof vooral niet dat
de heer Bassermann zelf 'bij diit blok zou zijn,
ik geloof ook niet, dat het hem zal gelukken
de verschillen, die de verschillende schakee
ringen van het liberalisme scheiden, te ver
zoenen. Maar welaan! richt die groote libe
rale partij op; dan zal bij de groote
conservatieve partij, die dan ook ontstaat,
zeker het oentrum op zijne plaats zijn."
Sedert zijn bijna drie jaren vcrloopen, ©n
in dien tijd heeft het. bondgenootschap, dat
de conservatieven met het centrum hebben
gesleten, zich nader bevestigd. De beide par
tijen blijven zelfstandig georganiseerd, zoo
als niel anders te verwachten was, maar
in dezen verkiezingsstrijd staan zij reeds bij
de eerste stemming elkaar bij. Het centrum,
sterk door het aanzienlijke getal districten
waarop het kan rekenen als een vast bezit,
he©ft in 60 districten afgezien van het stel
len van eigen candidaten en stelt daar zijne
stemmenkrachl reeds bij de eerste stemming
ter beschikking van de conservatieven en
van de kleinere partijen, die met deze sa
mengaan (chrietelijk-socialen, Wirtcchaft-
liche Vereinigung, Bund der Landwirte, enz.)
Praktisch is dus de groote conservatieve
partij in 't leven getreden; naar den stelre
gel „gelrennt marchieren, vereint echlagen",
gaan conservatieven en centrum (gezamen
lijk naar de 6tcmbus, om te trachten het
blauw zwarte blok te bevestigen in de stel
ling, die het in 1909 heeft verkregen.
Dc inzet van dezen strijd i.s dus duidelijk
genoeg. Wat echter ontbreekt, is een 6cherpe,
pakkende leu6, waaronder men de kiezers
kan opwekken tot den bij het slechte win
terweder van deze dagen nog al bezwaarlij
ken gang naar de stembus. Dat wordt er
kend door de Nordd. Allg. Zeitung, die zegt:
,,De verkiezingsstrijd heeft eene enkele, hel
der geformuleerde, groote vraag, die van
dc kiezers een eenvoudig ja of neen ver
langt, niet op den voorgrond gebracht. Daar
in ligt de nioeielijkhcid van de taak, waar
voor de natie is gesteld." liet is bekend,
welke relatie er bestaat tusëchen de Nordd.
Allg Ztg. en de regeering. Men gaat dus ze
ker niet mis in de onderetelling, dat het de
regeering is die «dit gemis heeft gevoeld.
Zij heeft het niet bij eene klacht daarover
gelaten, maar heeft haar best gediaan deze
'leemte aan tc vullen. Wat vorst Btilow vijf
jaren geleden gedaan heeft in zijn Oude-
jaarsbrief, dat heeft zijn opvolger, gedaan,
door in de Nordd Allg. Zeitung van 2 Ja
nuari den kiezers een richtsnoer aan de
hand te doen, dat aldus is geformuleerd:
„Wij hebben een rijkedag noodig, die be
reid is onze tot heden gevoerde economische
politiek, dc politiek van de handelsverdra
gen en dc bescherming van den nationalen
arbeid, voort te zetten.
Wij hebben een rijksdag noodig, die bereid
is onze sociale politiek, den waarborg van
eene vreedteame ontwikkeling in het bin
nenland, kalm en bezonnen voort te zetten.
Wdj hebben een rijksdag noodig, die bereid
is leger en vloot in den toestand van dé
grootste slagvaardigheid tc houden en ga
ten in onze wapenrusting te dichten.
Bij de vervulling van alle onderdeelen
van deze taak pleegt de sociaal-democratie
hare medewerking te onttrekken. Daarom is
het eindelijk overwinnen van deze partij,
welker bestaan een gevaar beteckent voor
de nationale eenheid van ons volk «n voor
het behoud van het politieke, geestelijke en
zedelijke erfdeel van onze vaderen, eene le
venskwestie voor ons vaderland.
Wie zich dit alles voor oogen etclt, dien
zal het duidelijk zijn, dat geen plichtbewuste
Duits-che man den I2en Januari -aan dc slem
bus mag ontbreken. Hij kan er ook niet over
in twijfel verkeeren, tegen wien hij front
heeft te maken."
Enkele dagen later is hierop nog een na
schrift gevolgd, waarin de zinsnede, die
dc noodzakelijkheid uitdrukt om te
zorgen voor de slagvaardigheid van leger
en vloot, nog wat wordt aangedikt en aan
gevuld met dc medcdeeling. dat ook de toe
komstige rijksdag waarschijnlijk reeds spoe
dig daaraan bare zorg zal hebben te wij
den. En om dc politieke beteekenis van de
zoo aangekondigde eisehen te onderstrepen,
wordt van het heden als van een ornstigeii
tijd gesproken en wordt het als noodlottig
voor de ontwikkeling van het rijk geken
schetst, als de sociaal-democratie met hare
den staat vijandige negatie in deze funda-
mcntoele kwestiën ooit eene den doorslag
gevende stelling zou verkrijgen,
Italië en Turkya.
De Sccojo bericht uit Tripoli, dat tusschcn
den opperbevelhebber generaal Caneva en
den diviMecommundant generaal Pecoi'i Ge-
raldi ernstige onecnigheid is ontstaan, waar
van de hoofdoorzaak is te zoeken in meenings-
verschil over de jongste militaire operation
De afgevaardigde de Felice richt in de Mes-
sa gero ernstige verwijlen tegen hel Italiaan-
scne legerbestuur, omdat hel de bewoners
van de oase Gar ga resell niet heeft welen te
verdedigen tegen overvallen van do Arabic-
ren, zoodat vele manned gedood, vrouwen
weggesleept en vee gerooid zijn.
Duitschland.
In de voorschriften tot uitvoering van de
wet op de lijkverbranding was voor het vrou
welijke geslacht bepaald, dat de lijken van
ongchuwdcn op de virginiteit van de over
ledene moesten worden onderzocht Eene
groote vrouwenvergadering te Berlijn hield
zich onlangs met deze zaak bezig en kwam in
een besluit tegen deze bepaling op. Thans is
de bepaling geschrapt, zooals in dezen vorm
wordt bericht: „Den 6en Januari van dit
jaar is dc wetenschappelijke deputatie voor
den geneeskundigen dienst lol eene zitting
bijeengekomen. In deze zitting is o. a. op
verzoek van den minister van binnenlandsche
zaken dc vraag behandeld, of er overwegen
de praktische behoefte bestaat aan de vast
stelling van de virginiteit bij eene lijkschou
wing ten behoeve van dc lijkverbranding.
Deze vraag is na nauwkeurig overweging van
alle er voor en er legen sprekende momen
ion door de deputatie ontkennend beant
woord".
Onder deze omstandigheden heeft de mi
nister van binnenlandsche zaken dc bepaling
geschrapt.
België.
Brussel, 1U Jan. De subcommissie van
de conferentie betreffende den invoer van
geestrijke dranken in Afrika, heeft zich bezig
gehouden met dc vraag of in dc verbodszónc
moet worden verboden de invoer van distil
latie- en andere toestellen, dienende voor dc
bereiding van spiritualiën.
Dit onderzoek zal morgen worden voort
gezet
Frankrijk.
Over liet coin liet, dat eergisteren in de
Senaatscommissie voor 'het Fraonsch-Duitschc
Marckko-vordtrag is uitgebroken en dat heeft
I geleid tot het aftreden van dc Selves aJs
minister van budi nlandsche zaken, wordt
'bericht, dat liet debat, dal eerst lictp
over de vraag der piver logging van de
'dojploanatiok-e stukker. over de onderhande
lingen met de Duitsche regeer in g, oen dra-
inaiische wending nam, toen Clemenceau,
gesteund door den oud-minister van buiton-
lundische zaken Pichon, van minister de
Selves eene verklaring verlangde cd bij van
j alle onderhandel:ngendie in hot aiflgeloo-
I pen najaar tussohei: Paa-ijs en Berlijn zijn
geveterd, op dc hoogte was en of hij allies
daaa-over kon medodeolen. De Selves gaf
daarop eeai ontwijkend antwoord, hetgeen
onrust verwekte in de commissie. Uit ver
schillende wagen, die worden gesteld, hleetk,
dat men opheldering verlaaugde over ver
wijten, die aan nunister-presidoot Caillaux
waren gedaan, dat hij naast dé directe di-
plomatuke cndorl«indelingen indirect on
derhandelingen met Berlijn had laten voe
ren door bemiddeling van cenige Item per
soonlijk bekende financiers en /.akeaianaai-
jien. Caillaux antwoordde hierop met de
verklaring, dat hij nooit zulke indirecte
onderhandelingen had gevoerd, maar zich
op elk tijdstip van de caik! erliaankxlingen
met Duitschland er toe had bepaald mede
te werken tot de officieele djplomatidke on
derhandelingen. Hierna richtte Glemencea-u
lol minister de Selves de vraag of Stij deze
verzekering van den minister-president kon
bevestigen. De heer dé Selves antwoordde
niet zonder verlegenheid, dat hij als minister
vin buitenlondschc zaken, die solidair was
met hot geheele kabinet, niet op deze per
soonlijke vraag vaa. Clemenceau ko-n ant-
woroden. Daarop antwoordde Clemenceau,
dat dif antwoord de commissie misschien
bevredigde, maar dat hij zelf zich er niet
bij kon neerleggen na 't geen hij vain do
zaken wist en na wat tussohen hem zelf
en den minister var buitcnlaindsche zaken
was voorgevallen.
In een gesprek, dat hij met Cadjilaux en
de Selves had tijdens eene schorsing van
de zitting der commissie, zette Clemenceau
de puntjes op dc j's; hij verklaarde bepaakl
te weten, dat Gaillaux private onderhande
lingen had gevoeld buiten de officieele di
plomatieke onderhandelingen om; dait wist
hij uit ongetwijfeld goede bron, want de
heer de Selves wa* tot driemalen toé bij
hem gekomen om zich er over te beklageh,
dat de minister president dc diplomatieke
onderhandelingen bcmocielijkte en daarop
influeneeerde in eene richting, die hij niet
altijd kon goedkeuren.
Terwijl dit gesprek plaats had, overlegde
dc commissie hoe zij de zaak zou kunnen
sussen, en besloot in helt officieele prottokbl
van hare zjltiiig geen notitie van hol inci
dent té nemen. Daartegen verzette zich ech
ter Gaillaux, nadat het gesprek was afge-
loopen; hij stond er op, dat van het incident
in het pro-tokoi melding zou wordén ge
maakt. De Selves stelde daarop zijn© por
tefeuille tor beschikking van den minister
president.
Parijs, 1 O J a n. Het kabinet-Caillaux
heeft zijn ontslag ingediend.
Eene nota van llavas bericht, dat Gaillaux
in deze termen de ontslag-aanvrage van het
kabinet heeft aangekondigd: Met het oog op
de moeielijkheden, die de heer Gaillaux on
dervond om voor het departement van ma
rine een nieuwen titulairs te vinden, terwijl
de vacature onmiddellijk moest worden ver
vuld. heeft hij gemeend niet langer den last
der regeering op zich te kunnen nemen. De
regecri-ng zal heden avond president Fallié-
re® van haar besluit verwittigen.
Tweede te 1 e g r a rn. De omkeering
in de schikkingen van het kabinet is minder
te wijlen aan de weigering van Baudin om
de portefeulle van marine op zich te nenu-n
dan aan de houding van Dclcassé, die de
portefeuille van buitenlandsche zaken slechts
had aangenomen op voorwaarde, dat dc
portefeuille van marine slechte aan c©n per
soon van groote waarde zou worden toever
trouwd. Delcaseë constateerde, dat Gaillaux
niet de medewerking vond. waarop hij dacht
e©n beroep te doen. Het kwam hem dus
voor, dat het moreele gezag van hel kabinet
ernstig geschokt was en dat het de voorkeur
verdiende, dat hel kabinet zijn ontslag nam.
Dc houding van Delcassé verwekte levendig©
sensatie. Gaillaux erkc-nde, dat er eene echte
werkstaking rich rondom hein voordeed;
het was hem moeiolijk na vier weigeringen,
die hij heden had ondervonden, met vol
doend gezag bij een vijfden persoon aan te
kloppen. Het scheen na dc opmerkingen
van Dcleassé zeker, dat het kabinet niet den
samenhang en de kracht had, die onmisbaar
waren om in de Kamerzitting van morgen
aan het debat over het incident-de Selves
het hoofd te bieden. Na een discus&ic van
anderhalf uur werden dc minister het eens,
dat het noodig was ontslag tc nemen.
Men gelooft, dat Faliières zich genoopt
zal zien dc verkiezing van den voorzitter van
den Senaat morgen af tc wachten, om te
beginnen met het inwinnen van raad, en dat
hij niet vóór Vrijdag een besluit zal nemen
over dc keuze van den toekomstigen minis
ter-president.
Naar aanleiding van de tegen. Caiillaiux te
toerde gebrachte grief, dat hij op eigen go-
zag met Duitschland onderhandelingen heeft
gevoerd, wordt opgemerkt, dat door tegen
standers vun den mm iet er-president reedis
sedert ïnaaiu.en js beweerd, dat hij buiten
weten van het departement aan de Quad
dl'Orsay door bemiddeling van financiers en
zakenmcwschen geheime oen dor ho ntdelingd»
met Duilsdhland zou hebben gevoerd. Ate
een van dieze tussctoenpersonen wend ge
noemd de bij verschalende Congo-onder
nemingen betrokken president van eene ri-
vierscheepvaarlmaatseliapp'ij Fondare. In ver
band met oeech werd genoemd de Dudltsoli©
afgevaardigde Sender, <Wc ind©riijidl aam die
onderhandelingen over (het JAulsch-Fran-
schc Ngo(ko«-Sanglu.-cohsoirtj*nn beeft deel
genomen. Caillaux hoeft deze beweringen
bij herhaling in officieuse nota's laten te
genspreken.
De onderhandelingen, waarvan hier sprake
is, werden gevoerd tusschcn Duitsche en
Fransche koloniale ondernemingen, die ver
tegenwoordigd werden eenerzijds door dr.
Sender voor de Zuid-Kamcroen-maalschappij
anderzijds door den heer Fondèrc en den
correspondent van de Temps te Berlijn Roels
voor de rivierscheepvaartmaatschappij Sanga
en Oebanga en voor de landmaatschappij
Ngoko-Sangha. Deze partijen hadden zich
niet bezig te houden met dei> afstand van
gedeelten van Fransch equatoriaal Afrika aan
Duitschland; zij zijn zakcnmcnschen, die als
zoodanig zich bezig hielden met dc mogelijk
heid om door de voortzetting van den Ka-
meroenschen middcnlandspoorwcg aan het
Fransche gebied een goedkooperen uitweg
naar de kust te verschaffen dan die, welke
aanwezig is over den Beneden Congo en
den spoorweg in het gebied der watervallen.
Deze onderhandelingen waren Caillaux he
kend als minister van financiën in het kabi-
net-Monis en ook aan zijne ambtgenooten
Cruppi en Messimy, die eveneens van het
kabinet-Moiiis deel hebben uitgemaakt; de
laatstgenoemde stelde daarin levendig belang.
Officieel heeft echter geen van hen aan deze
onderhandelingen deel genomen.
Turkije.
Uit KonsVantinopel wordt aan dc KölnZtg.
bericht, dat de ziekte van den grootvizier
Said Pacha niet gevaarlijk is, maar cischt,
ook niet Ju t oog op den hoögen leeftijd van
den patiënt, dal hij wordt ontzien. De tegen
woordige toestand doet vermoeden, dat de
grootvizier zal aftreden en met hein hel ge-
Roman van RUD. HERZOG.
73* Naar het Duiltch door
J. L. VAN DER MOER.
o—
Op den laatsten April was hij voor twe®
dagen gekomen.
Wordt er dit jaar hcelcmaal geen vacan-
lic gegeven aan de opera, had Joiianna
Grubc gevraagd Je moet toch eindelijk ook
eens wal ontspanning hebben, anders zul je
nog ziek worden.
Wat zou dat dan nog? had hij geant
woord.
Maar loen was Ilelga op hem loqgetreden
en had gezegd, terwijl zij zijn haivd in de hare
nam:
Dat is heel leelijk wat u daar zegt. Moet
i k er soms ook zoo over denken?
Nee, nee Mevrouw Helga, als 't u belieft
niell
Wilt u <lie woorden dan wel eens dade
lijk terugnemen?
Ja, ik trek zc onmiddellijk in, en ik
schaam mc, dat ik zoo'n sledhl voorbeeld gaf
Zult ai 't noout weer doen?
Nee, ik beloof 't u.
Zoo, dat is verstandig!
Zij trok de gordijnen wal verder open en
liet de milde avondlucht naar binnen stroo
men.
Wat blijft 't al heerlijk lang lichl, 't is
alsof 't van avond heeleniaal niel nvecr don
ker wordt. Zóó moet u ook denken.
Willen wc nog 'n eindje gaan wandelen,
Mevrouw Hedga?
Heel graag... Johanna, je gaat toch ook
mee?
Neen, «vk kan niet. Ik heb nog verschil
lende dingen tc doen. Ik anoet zorgen dat onze
vriend Richard niets tc kort komt, hij heeft
'n goede verpleging noodig, antwoordde Jo-
ihanna, met een bizonderen nadruk op de
laatste woorden.
„Onze vriend Richard", herhaalde Helga
voor zich zelve.
Toen gingen ze uit, en ongevraagd nam zij
zijn arm. En Ridhard moest zich op de lippen
bijten om zijn tranen te bedwingen, want de
ontroering werd hem bijna te machtig.
Johann Bettcrniann stond voor zijn in aan
bouw zijnde woning, waar heden de vlag op
stond, want het huis was onder de kap ge
komen.
Ik ga mee, riep hij over de straat.
Morgen, riep zij terug, anders is de Pro
fessor uit zijn humeur, dat weeft u tóch wel?
Hij begreep haar en bepaalde er zich ver
der toe, beleefd zijn pet af tc nemen.
Dus gingen zij met hun beidjes door den
heerlijken Voorjaars-avond. In liet Plantsoen
hij de Eschenheimcr .poort droqgen dc hoo
rnen en heesters reeds teer groene blaadjes,
ofsahoon April enkele nachtvorsten had ge
bracht, die het uiüloopen hadden tegengehou
den.
Maar éénmaal komt 't toch naar buiten
wat er 'in de knoppen zit, zei MarsohaH.
Wa,t is er toch, beste vriend? U is van
daag anders dan gewoonlijk.
Tegenover u niet, Mevrouw Ilelga, tegen
over u niet. Ailiecn maar tegenover mij zelve,
en dat is 'n groote domheid.
Hoe komt dat dan?
Dooi- 't voorjaar, antwoordde hij kort.
Of misschien wel door mijn werk...
Sahenikt 't werk u dan geen vreugde
meer? Mannen als u loven immers juist door
hun arbeid?
Als ze weten waa rvoor ze werken.
Heeft u onaangenaamheden gehad? Laat
mij er dan 'n deel van overnemen.
U is veel tc goed. Onaangenaamheden?
O, nee, ik mag gerust zeggen, dat 'f tegendeel
waar is. De Groothertog wil dat iik in Augus
tus 'n reefks opera's zal opvoeren en dat ik
daanoor dc beste krachten zal uitkiezen, die
te krijgen zijn Mijn opera Had wig a moet
de voornaamste rijn. Dat is natuurlijk 'li
groote eer voor mij. Dc Groothertog had hfiar
ook als repertoire-opera kunnen aanwijzen.
Welnu, dan kan 't werk dus ook de oor
zaak van uw bizondere stemming niet zijn.
't Zal 't voorjaar wel wezen. We Ihchbcn
vandaag Walipurgisnücht en dde kan gevaar
lijk zijn voor menschen met 'n groote verbeel
ding Dat weet u lodh wei?
Zij wandelden verder, langs den Odcrweg,
die op een uitgestrekt paik uitloopt.
Helga zon op een vriendelijk 'woord.
Do Lente is dit jaar 'n beetje achter,
«prak zij na een poosje. iDe boomen zijn nog
niet heclemaal uitgeloo]>en. Maar heeft u daar
straks niet zelf gezegd: „eenmaal komt 't toch
naar buiten, wat in de knoppen zit"?
Zoo is de Lente voor de heele wereld,
voor alle menschen, dat is 'n gewone zaak.
Is er dan nog 'n andore?
Als men zien w .i 1als men zich 'n beetje
op de teencn verheft, dan geloof iik 't wel.
Als men zich 'n beetje iboven zichzelf, boven
't alledaagscbe weet te verheffen, dan vindt
men de Lente overal, ook in zijn binnenste.
Dan .hoort men 't sprookje ran "t Para
dijs, dan ziiet men in den Hof van Eden, die
zich alleen aan de Zondags-kinderen ver
toont.
Waarom zouden w ij geen Zondags-kin
deren kunnen zijn?
I ik ben er geen, beste vriend. Mijn anoed
Is nog te jong voor 't nieuwe Geloof.
U moet op de tcenen gaan staan, Me
vrouw Ilelga, op de teenen! Ziet u dan niets?
Zy keek hem vefboasd aan. Zijn opgewon
denheid trof haar.
Wat zou ik dan moeten zien?
Daart Daar!
Met groote, schitterende oogen keek hij
naar den muur ran het Park. Zij ging op de
teenen staan.
Ik zie niets.
Waarvoor ben <ik dan uw heLper? 't Is
immers de eerste Meinacht!
Ilij nam haar op en tilde haar omhoog.
Daar lag het stille, verlaten Park vóór haar.
De maan was aan den me-t sterren bezaaiden
Ihemcl gerozen en goot haar zilveren licht
over booincn en struiken. De boomen waren
nog bruin en kaal. Maar midden in hel ver
wilderde park lag een klein wit eilandje,
waarop men geen bruine stammen cn takken
ontdekte, doch slechts één groot bouquet van
heerlijk geurende bloesems. Dat was een za
lig vizioen, een bruids-hof! Verrukkelijke
witte bloesems, zachte zoete geuren, een fluis
terende geheimzinnigheid! Het was alsof bin
nenkort, van daaruit, dc jonge Leute dc we
reld zoo intrekken!
Een zacht, genoegclijk zuchten hoorde Hel
ga in haar diepste binnenste.
De tuin van 't Paradijs...
Mevrouw Helga
Deze woonden klonken als een smeekbede
en deden een zachte siddering gaan door al
haar leden.
Zij stond weer op Jiaar voeten en streek
zich met de hand over hot voorhoofd.
Ik dank u.
En terwijl zij dit zeide, voekde zij het als een
marteling, dat zij nooit anders dan een woord
van dank voor hem wist te vinden en hem
maar nimmer iets ran zich zelve schenken
kon.
Ja, sprak hij kalm, dat is mijn stille, vu
rige wensch: zoo'n Paradijstuimtjc buiten de
rumoerige stad, dat .i k alleen ken. Hoe heer
lijk moet het zijn, om er na den dagelijkschen
arbeid tc kunnen heengaan cn over de hei
ning te kunnen kijken, onverschillig of 't in
den zomer, dan wel in den winter is. Ik zou
zoo lang op de teenen blijven staan tot ik 't
.bloeiende boscbje gevonden had. En Ik weet
zeker dat ik 't vinden z o u! De hoop niet op
geven. Dit hol) ik alweer geleerd -door dozen
verrassenden blik op dit in 't gedvcim bloeien
de perk in het oogenechijnlijik zoo verwaar
loosde park.
Hij bood haar den arm. Anrwlend ging zij
mode, als werd zij teruggetrokken naar den
muur. -Maar haar mond kon de woorden niet
vinden om Jict verlangen te uiten.
Zoo kwamen zc terug in de levendige stra
ten
En achter hen lokte de betoovering ran
den Walpurgisnaoht, tot zc langzaam ver
dween
Wordt vervolgd.
