tO" Jaargang.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
„Het Levenslied."
1M.
AMERSFOORTSCK DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO.
Idem franoo per post- 1.50.
Afzonderlijke nummers 0.05.
Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zor.- en Feest
dagen.
Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uilgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PR IJ 8 DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels f O.BO.
Elke regel moer - 0.10.
Dienstaanbiedingen on aanvragen 25 cent» bij vooruitbetaling.
Grooto letters naar plaateruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeeligo bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Eene
circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht.
De verkiezingen voor den
Duitschen Rijksdag.
II. (Slot).
De strijdleus, <lic in de Nordd. Allg. Zei-
lung aan de hand is gedaan voor de vei kie-
Singsstrijd, waarvan hel eerste bedrijf he
len wordt afgespeeld, heeft niet de ver-
énste van nieuwheid. Vijif jaren geleden
.eft vorst Bülow de leus laten klinken: Te-
n hel centrum en tegen de sociaal-demo-
ralie! Op de positie van het centrum heeft
leus toen geen uitwerking gehad, maar
s te meer op die van de socriaal-demoera-
die het getal van hare vertegen woord i-
ers in deh rijksdag met de helft zag ver-
ninderen. Ditmaal laat von Bethmann Hol'l-
Iveg het centrum buiten spel, maar hi) blaast
bpnieuw verzamelen tegen de sociaal-demo
cratie. liet is dc oudtc leus, waartegen in
11)10 de nailionaal-liberale leider Bassermann
pp den partijdag te Kassei heeft gewaar
schuwd, omdat hij er "van vreesde, dat zij er
(loe zou leiden de conservatieven en liet
centrum in hunne macht -te bevestigen.
„Als de gedachte niet zoo verwenscht snug
ger was, dan zou men geneigd zijn haar
lërschrikkelijk dom te noemen", zoo liet
Bassermann zich destijds uit. Dat geeft vol
doende te kennen, dat ook de nationaal-
bcralc leider voorziet, dat deze strijdleus
nog wel zal inslaan.
Of zij echter ditmaal aan, de sociaal-demo
craten zooveel afbreuk zal doen als nu vijf
jaren geleden, is eene andere vraag. De
Nondd. Allg. Ztg. 'heeft zelf een factor aan
gewezen, die machtig in het voordcel werkt
van de sociaal-democraten, waar zij zegt,
dat „de natie door mismoedigheid
en ontevredenheid van aller-
aard den weg moet vinden, dien de
voorspoedige ontwikkeling van hel vader
land verlangt." Aan dien factor hebben de
sociaal-democraten in de afgeloopen vijf ja
ren reeds in een aantal partieelc verkiezin
gen de overwinning te danken gehad, en de
verwachting is vrij algemeen, dat als er par
tijen zijn, die aan het einde van dezen strijd
verliezen hebben geleden, de sociaahdemo-
oraten daartoe niett zullen behooren.
Over de omstandigheden, waaronder de
tegenover het zwart-blauwe blok staande
partijen dezen strijd hebben te voeren,
schrijft een sieraad van de vrijzinnige rich
ting, prof. Frans von Liszt, aldus:
„Veel minder gunstig (dan aan de zijde van
hot zwart-blauwe blok) vertoont zich de op-
marsch van de partijen links. Maar ook hier
zijn tegenover 1907 belangrijke vorderingen
aan te wijzen. Wat in 1907 nog door de
moesten voor onmogelijk gehoudem werd,
heeft zich inmiddels zonder moeite en met
succes voltrokken: de aaneensluiting van de
drie links-liberale groepen tot eene eensge
zinde partij. Heden gaat de vrijzinnige volks
partij als één man in den strijd. Aan de
oude zakelijke en persoonlijke verschillen
denkt heden niemand meer; de leiders heb
ben zich bij elkaar aangesloten en het aantal
der overtuigde en strijdvaardige aanhangers
van het besliste liberalisme is gestegen. Maar
ook een verder verblijdend feit is ingetre
den, dat door de vrienden van de links-
liberale samensmelting ondanks alle legen-
spraak steeds is voorspeld: de aaneenslui
ting van de volkspartij heeft het samenwer
ken met de nationaal-liberalen belangrijk
verlicht. Van op zich zelf staande, hoezeer
daarom niet minder te betreuren uitzonde
ringen afgezien, treden wij bij de verkiezin
gen met de nationaal-liberalen gemeenschap
pelijk op. Daarmee is het liberalisme weder
eene macht geworden, die zich wil en zal
doorzetten.
Niet verblijdend en onverstandig daaren
tegen is de houding van de sociaal-democra-
tie bij de eerste stemming. Zij is er niet loc
kunnen komen, de oude takliek vair het stem
men lellen prijs te geven. Het komt haar in
de eerste plaats er op aan, nogmaals eene
geweldige toeneming van stemmen te kun
nen conslatceren, op hel gevaar af, dat aan
de rechterzijde door valsche herstemmingen
mandaten worden verzekerd, die haar anders
reddeloos verloren moesten gaan. l>e sociaal-
democratie heeft in dit opzicht niets geleerd
en niets vergelen. En wanneer dc rechter
zijde minder verzwakt te voorschijn komt uit
den strijd dan mocht worden verwacht naar
de haar toekomende kiezersstemmen, dan
zal zij daarvoor aan de sociaal-democraten
dank kunnen zeggen. Voor de herstemming
daarentegen is het te hopen, dal het wacht
woord: ,,Gcen stem aan een aanhanger van
hel zwart-blauwe blok" bij de partijen der
linkerzijde algemeeue instemming zal vinden.
Om dc kansen van den verkiezingsstrijd
met juistheid te beoordcelen, is liet noodig
zich de sterkte-verhouding der partijen in dan
rijksdag in de herinnering terug te roepen,
zooals zij zich vertoont op grond van de ver
kiezingen van 1907 (de uitslag van de par-
lieele verkiezingen naderhand is daarbij hui
len aanmerking gelaten). De conservatieven
met 113 mandaten hadden met het centrum,
dal 110 mandaten had verkregen, eene meer
derheid van 223 stemmen. Daar stonden (de
kleinere groepen buiten rekening latende) 108
liberalen en 13 sociaal-democraten tegen
over. Een verlies van omstreeks 25 a 30 man
daten zou dus de meerderheid van 1907 in
eene minderheid iloen overgaan. Zulk ec.i
verlies is niet alleen mogelijk, maar >ok
waarschijnlijk. Op de van verschillende zij
den gemaakte berekeningen over de sterk
te, waarin de partijen der linkerzijde in den
loekomsiligen rijksdag waarschijnlijk verte
genwoordigd zullen zijn, laat ik mij op deze
plaats niet in. Laat ons echter eens aanne
men, dal dc sociaal-democraten 80 mandaten
krijgen (wat zeer waarschijnlijk is) en dat de
beide liberale partijen van 108 lol 120 afge
vaardigden klimmen, dan zuu daarmee reeds
eene meerderheid aan de linkerzijde verkre
gen zijn, al zou die dan al hare krachten
moeten inspannen cn kleinere groepen tol
zich moeten trekken om zich als meerder
heid te kunnen handhaven. Het liberalisme
echter zou in de gelegenheid zijn, al naar de
omstandigheden oenc meerderheid naar
rechts of naar links lol stand te brengen.
Daarbij mag niet worden vergeten, dat in
1907 hel aantal uitgebrachte stemmen heeft
bedragen: ongeveer 2 millioen voor de con
servatieven en anti-semieten, iels boven de
2 millioen voor hel centrum, 3 millioen voor
de liberalen en 3i millioen voor de sociaal
democraten. De liberalen waren dus reeds
toen, wanneer nationaal-liberale cn vrijzin
nige stemmen bij elkaar gerekend worden,
op één na de sterkste van de partijen en zijn
slechts weinig achter de sociaal-democraten
teruggebleven, liet zou dus eigenlijk zeer zon
derling moeten toegaan, als het bij eene juiste
herstemmingspolitiek niet zou gelukken, eene
aan het getal uitgebrachte stemmen beant
woordende verdeeling van de zetels in den
nieuwen rijksdag te verkrijgen".
Dc stembus slaat nu gereed voor de >nt-
vangst van de stembiljetten. Wij zullen dus
weldra weten wat er van deze verwachtin
gen is geworden
Italië cn Turkije.
Tegenover dc berichten, die gewaagden van
vredeskansen, constateert de Ivonstantino-
peische correspondent van de lvöln. Ztg., dat
geen enkele regeering onderhandelingen met
1'urkije voert om een grondslag voor den
vrede te krijgen. In de 1 urksehe regeerings-
kringen is (leze kwestie van de agenda afge
voerd, en de opvatting, da de onzekere bm-
nenlandsehe toestand de neiging otn vrede
te sluiten versterkt, wordt van bevoegde zijde
voor onjuist verklaard. De militaire leiders
volharden hij de meening, dal de toestand
in Tripolitame niet anders dan beter kan
worden.
De Sahah geeft een Interview weer van
den minister van oorlog Mahmoed Chefkct
l'acha, dat eveneens de verklaring inhoudt,
dat dc Potte geene slappen heeft gedaan lot
herstel van den vrede en dal de vrede on
mogelijk is zoolang de souvereinileitsrechlen
van den sultan over Tripoli en Benghazi niet
worden erkend. De afkondiging van het in-
lijv'mgsbesluit behoeft Italië niet te beletten,
op een anderen grondslag te onderhandelen
De toestand van de Turken in Benghazi wordt
dagelijks beter, liet zal Italië een jarenlangen
arbeid kosten, zijne stellingen te verzekeren.
Dc Perscveranza bericht uit Rome, dat in
den generalcn staf van hel Tripolitaansche
expedWickoYps doortastende verandering -n
voor de deur staan Als reden hiervan wordt
genoemd, dat de laatste oörlogsoperatiën niet
met voldoende omzichtigheid zijn uitgevoerd,
hclgecn een onderzoek door den minister van
oorlog en den chef van den generalcn staf
heeft vastgesteld.
Uit Rome wordt aan de Temps bericht, dal
men in sommige politieke kringen de regec
ring er een grief va» maakt, dat zij niet een
eiland heel# doen bezetten in de Egeïschc zee,
cn geen voldoening verschaft heeft aan de ma
rine, die er .frottsch op zou geweest zijn de
Dardancl'lcn te foreeeren en Konslantinopel te
bedreigen.. Italië heeft voorstellen gekregen
van agitators in den Balkan, die wapenen en
geld vroegen om den opstand in de Europe.--
sche yilajcts te organiseeren. Dit alles heeft
Italië gedaan om niet den status quo in liet
oosten in gevaar te brengen, in zijn eigen be
long maar ook in dat van Turkije. Men heeft
in Rome de indruk, dat de regeering niet
iang meer den druk van dc openbare mce-
jwng zal kunnen weerstaan, die eene directe
actie tegen Turkije eischt als de oorlog ver
der gaat. Men is in Rome overtuigd van de
i oodzakelijöchcid van een collectief optreden
der mogendheden, -en Italië is geneigd deze
interventie te aanvaarden, mits zij in fet
minst geen afbreuk doet aan hare souvercini-
teitsrechtcn op de nieuwe Afrikaansche kolo-
niv
Duitschiand.
De kroonprins heeft zich gisterenavond
met den nachtsneltrein naar Danlzig terug
hegeven.
BelglÖ.
Brussel, 11 Jan. De subcommissie
bleek heden van oordeel te 'zijn, dat dc uit
voering van de bepalingen, waarbij de be
reiding in bepaalde zónes van Afrika van
gedistilleerd verboden wordt, vergemakke
lijkt zou worden, indien men als algemee.nen
regel den invoer verbood van toestellen, die
voor distillatie kunnen dienen, met enkele
uitzonderngen, waarin eventueel de regcc-
ringen zouden kunnen toestemmen.
Frankrijk.
De heer de Selves heeft bij zijn heengaan
als minister van buitenland6che zaken eene
slechte pcre. Dc Temps schrijft: Het is de
eerste maal, dal een minister van buiten-
landtche zaken, zonder dat hij er vooraf
over gesproken heeft met de regeering waar
van hij deel uitmaakt, zijn po6t verlaat ouder
het uiten van de beschuldiging, dat aan de
nationals politiek eenheid van inzichten en
eenheid van solidaire actie ontbreekt. Wat
i6 die beschuldiging waard? liet behoort
aan de Kamers daarover te bevissen. Maar
men is genoodzaakt te constateercn, dat den
heer de Selves het gezag ontbreekt om haar
te formuleeran, Wanneer hdj onze politiek
afkeurt en bijgevolg het vérdirag, dat den
■Ion November eene praktische conclusie aan
deze politiek heeft gegeven, dan heeft men
moeite te begrijpen hoe hij het voor dc
"Kamer heeft kunne» verdedigen, hoe hij in
de vorige maand iets goeds vond, wat hij
heden slecht vindt.
De Matin schrijft: De minister van buiten-
landechc zaken heeft dc ergste verwijten
tegen den minister-president te berde ge
bracht, zonder zich er aan te storen, dat
men hem terstond logenstrafte, zonder zich
af te vragen of daaruit niet voor Frankrijk
zelf eeiie beschaming voor het lui'enland
zal ontstaan. Hij heeft een incident verwekt
op een tijdstip, waarop zijn vaderland niet
de grootste moeielijkheden heeft te strijden.
In den afgeloopen zomer heeft hij zijn hië
rarchische» chef aangegeven bij politiekers,
zonder met hem zelf eene openhartige ge-
dachtenwiseeling te durven hebben. Midden
in den parlementairen 6lag heeft hij hem een
messteek in den rug toegebracht. Hij zendt
aan het hoofd van den staat een verzoek
om ontslag, welks uitdrukkingen voor het
kabinet, waartoe hij gisteren nog behoorde,
bijna beschimpend zijn.
De Radical zegt: Het parlement Pn het
land zullen hard oordeelen over een man,
die hot vertrouwen van zijne amhlgcnooten
bedroeg en door eene wanhopige manoeu
vre ten slotte de regeering trachtte ten val
te brengen, welker vertrouwde medewerker
hij zes maanden lang is geweest.
Dc overige republikeinse he organen druk
ken ongeveer dezelfde gedachten uit m ver
schillenden vorm. Slechts enkele organen tre
den voor de Selves in de bres, o.a. de Figa
ro, die zegt, dat hij zich eindelijk heefb ge
rehabiliteerd en zijne portefeuille reeds
vroeger Caillaux voor de voeten bed moeten
werpen.
Dc voor het aftreden van het gehcclc ka
binet opgegeven reden, namelijk de onmo
gelijkheid om een minister van marin te
vinden, is volgens een correspondent van de
Köln. Ztg. ..klaarblijkelijk slechte een voor
wendsel, dat de werkelijke reden van het.
heengaan van het kabinet moet" verbergen".
Men verzekert, dat in den tweeden kabinets
raad zich eene levendige bespreking heeft
ontwikkeld over de vraag of de regeering
zich t'egen de behandeling van dc in dé Ka
mer aangekondigde interpellation over het
heengaan van de Selves verzet of niet. Een
deel van de ministers was er voor; Caillaux
was er lege», maar schijnt eindelijk toch
te hebben ingezien, dat hij in de Kamer on
feilbaar in de minderheid zou zijn gebracht.
Eene belangrijke aanwijzing hiervoor waa
voor hem het besluit van de radicaal-socia
listische Kamerfractie om te stemmen voor
de dadelijke behandeling van dc interpelhv
tién.
De. politieke toestand wordt al* zeer inge
wikkeld beschouwd. Voor den opvolger van
Caillaux in het minister-presidentschap wor
den verschillende namen genoemd. In par
lementaire kringen wordt veelvuldig de mee
ning uitgedrukt, dat onder de tegenwoor
dige omstandigheden een overgangsmimsle-
rie met weinig markante personen het
meest geschikt zijn. Dat zou dan ale hoofd
taak hebben dc Franech-Duitsche overeen
komst in veilige haven te brengen. Intus-
schen wordt ook gesproken van de moge
lijkheid van e©n kabinet-Polncaré met Bour
geois, Millcrand en anderen, die voor de aan
neming van de overeenkomst zijn opgeko
men.
Het lol van de Marokko-overeenkoiust in
den Senaat heeft met de krisis, die is uitge
broken, slechts indirect iets uit te staan. De
oppositie, die zich in de Kamer en in de
commissie deed gelden, richtte zich tegen
Caillaux en de Selves. Als er een nieuw ka
binet optreedt, vervalt het geheele verzet
tegen de overeenkomst; men verwacht, dat
zij dan bijna zonder discussie terstond zal
worden aangenomen door den Senaat.
P a r ij s, 11 Jan. Antonic Dubost is tol
voorzitter van den Senaat herkozen met 19ti
van de 215 uitgebrachte stemmen.
Turkije.
Volgens een bericht uil Konstanlinopel van
de Polilischc Korrcspondemz is de sultan
•hans voor hel denkbeeld van eene Kamer,
ontbinding .gewonnen.
De geruchten, dat het optreden van Said
Paeha als grootvizier voor de deur zou staan,
worden tegengesproken. Zijn toestand is,
naar verluidt, beterend.
De regeerin,g is besloten de behandeling
van art. 35 der grondwet in de Kamer ten
einde te bBerigril'. l'nlh^chett wordt er ge
vreesd, dat dan de moeielijkheden in den
Senaat zullen beglnrtéit. De Houding van dit
staatslichaam blijft onzeker.
Uit Konstantinopel wordt aan het Berliner
lageblaijt bericht, dat de ministerraad in
beginsel heeft besloten aan het bezwaarschrift
van den Duitschen gezant tegen de sluiting
van de Italiaanschc bankinstellingen gevolg
le geven en de heropening van de banken,
ook van dc Banco di Ronia, toe te staan.
Perzlë-
'lol schatmeester-generaal is de Belg Mor-
nard genoemd, De dienst van de invoerrech
ten is' geplaatst onder het bestuur van het
departement van financiën; de Belg Wibier
is aan het hoofd er van geplaatst. De Ame-
rikaansche ambtenaren blijven in dienst, voor
zoover ze een contract met de Perzische re-
geering hebben; de door Sinister persoonlijk
aangestelde» gaan hcén. De Zwee^sehe kolo
nel Iljaimarshon heeft liet bevel gekregen
over de bij den dienst der invoerrechten aan
gestelde commiezen.
China.
Dc kans schijnt voorbij tc zijn, dat de za
ken in China door eene regeling in dér minne
tusschen republikeinen en keizerlijken in orde
Roman van RUD. HERZOG.
74 Naar hit Diiitich door
J. L. VAN DER MOER.
o—
HOOFDSTUK IV.
Waarom komt ie tooli niet, vroeg Ilclga
Nuntius iedere week aan Joihanna Grabe,
wanneer deze haar schrijfgereedschap opge
borgen had en in .de schemering gezellig bij
haar kwam izittcn praten.
Zou-je denken dat ie aiek is? Of dat ie
ons ivergeet?
Ken-je Richard! iMarschali zóó weinig?
Somtijds geloof ik, dat ik hem ken. En
soms
Veraet-je je tegen diic bekentenis. Is 't
zoo niet, klein Mevrouwtje?
Klein? zei Helga, .terwijl zij zich in haar
volle lengte uitstrekte.
Nu, groot dan. Maar geef me dan ook
eens 'n groot antwoord. Waarom mis-je hem
zoo?
Och., missen? Kijk 's, Johanna.., Maar,
och, wal is dat nu voor 'n dwaze vraag?....
Nee, nee,... O, wat -ben je toch 'n lieverd!
En eer Johanna er aan dacht, was Helga
haar om den hals gevlogen en had haar
schreiend gekust, om vervolgens haastig uit
de kamer tc verdwijnen, voordat haar vrien
din de verbazing over .zulk een plotselinge
uiting van 'hartelijkheid kon le boven komen.
Was dit werkelijk Helga .Nuntius?
Die plotselinge opwellingen van groote har
telijkheid herhaalden zich. Somtijds vertoon
den ze zich zonder dat er ook maar de minste
rechtstreeksche aanleiding toe bestond. Mid
den in een gesprok kon llelga soms in eens
zwijgen en het hoofd! van haar vriendin tus
schen de (handen nemen en het aan haar
borst drukken. Of zij stond zonder reden op,
wandelde neuriënd door de kamer en streek
liefkoozend met de hand-over verschillende
voorwerpen. Het was alsof er een groote be
hoefte tot liefkoozen in haar ontwaakt was,
alsof het haar onrustig maakte, daaraan niet
genoeg ite kunnen toegeven. Dan weer ging
zij aan de piano zitleh en zong uit volle
borsit al haar lievelingswijsjes, otm midden-in
eensklaps op le houden en over te loepen
naar Bettermann en. deze stalen voor behang
of een kleed le helpen uitzoeken. En dan ging
zij hier vandaan weer naar Failer en wijdde
zich, onder zijn leiding, uren lang aan haar
zangstudies.
Eén keer was zij naar (het bewuste Park ge-
loopen. Maar de muur was te hoog, zij kon
er niet overheen zien, al ging zij ook op de
tecnen staan.
„Zonder luim geeft 't niets", ilaoht zij, als
een ongeduldig kind, „waarom komt hij
ook niet?"
Maar of zij zwijgend -bij .dc vriendin zat of
neuriënd door de kamers liep, altijd zag zij
er uat alsof zij door een vriendelijk, koeste
rend zonnetje beschenen werd. En dc warmte
van dit zonnetje deelde zicli mede aan haar
omgeving en was oorzaak, dat zij haar eigen
vreugde des te sterker gevoelde. En haar
vrienden wisten niet meer wie zioh 't jongst
gevoelde, Helga of zij.
Als men er haar over sprak, dan lachte zij.
—Ik moet Richard Marschall vervangen.
Als hij weer hier koint, clan moeten wij het
allen kennen.
Wat moeten we kennen?
Zijn levenslied!
Wal is dat voor 'n Kunstwerk?
Dan keek zij naar den verren horizon.
—Och dat is zoo'n mooi Kunstwerk! 't Is
een geschenk van den goeden God. dat
menigeen, die zich naderhand de Kunst als
ideaal koos, als overbodig ging beschouwen.
En daarbij vergat hij de Moeder, de alleen
zalig makende Aarde. Want wij zijn mou
se h e n
Kinderen, hebt eerbied, fluisterde pro
fessor Faller, we hebben 'n wijsgeerigc
vrouw in huis*.
Zij legde hem de hand op den mond cn
antwoordde:
Wc hebben 'n ouden lvcer in huis, die
met de mcnschen den spot drijft.
—Waarom zou ie toch niet komen? vroeg
zij ecnigc dagen later weer. 't Is nu toch al
twee maanden geleden.
Omdat Richard wil dat
Johanna toonde haar een brief.
Nu, dat
Dat j ij komt.
Ik?.,.. Maar dal gaat immers niet, ant
woordde zij langzaam, terwijl zij de armen
liet zinken.
Welke gedaohten zitten er nu weer in dat
ijdel kopje? H ij vraagt je niet als gast,
maar 't Theater.
Wat? 't Theater?
Beste Helga, je mag onzen vriend niet
dupeeren. llij heelt evenveel aan ons ge
dacht als wij aan hem.
Als wij aan hem?
Hij heeft gedurende deze twee maanden
ontzettend hard moeten werken, 't Besluit
van den Groothertog, om die serie opera's
te doen opvoeren, is zóó plotseling geko
men, dal 't Richard heel wat hoofdbrekens
heeft gekost. En bovendien 'n massa werk
In opdracht van het Theater-bestuur moest
hij contracten afsluiten; verschillende malen
moesl hij op reis, om sommige artisten per
soonlijk te bezoeken, ten einde zc op 't
laatste oogenblik nog over te halen Verder
was hij verplicht, wegens enkele bedankjes,
weer nieuwe krachten te zoeken, en tusschen
dc bedrijven door was 't natuurlijk repetee-
ren en nog eens repeteeren met zijn orkest
Wat zal ie s avonds, als 't hoofd hem om
liep, niet vaak naar 'n rustig plaatsje ver
langd hebben.
En ik
Jij? Wal bedoel-je? Wil je soms vragen
in hoe verre jij daarbij betrokken bent?
Ja, die uilnoodiging
En Johanna Grube sprak rustig verder,
alsof ook zij aan niets anders dacht.
Jij moet zijn ,,Hadwiga" zingen, Helga.
Jc weet dat dc Groothertog ter eere van
Biehard die opera in den Berlioz-Gyclus heeft
doen opnemen. Jij moet óók medewerken om
hem te huldigen.
Zou ik dan weer op de planken moe
ten verschijnen?
Ja. Ben-je daar zoo bang voor? Je kunt
dit niet vergelijken met vroeger. Nu zal 'l je
levensvreugde schenken, wanneer je daar
voor 't voetlicht komt, aan die menschen
daar ginds te kunnen tooncn, hoe veel schoons
er in 't leven bestaat, en dat de Kunst een
van de vruchten van dat schoonc is. Ik ge
loof dat jc deze overtuiging zult opdoen,
wanneer je weer op de planken»verschijnt
Ja, zei ze, met een diepen zucht.
Je wilt 't dtis doen? Je zult er Ecen
gaan?
En ze antwoordde met een glimlach:
Ik moet hem Itoch bewijzen, dat zijn leer
linge ver genoeg gevorderd is, om thans
proeven van bekwaamheid tc kunnen afleg
gen
Nu gaf Johanna haar twee brieven, di"
voor haar gekomen waren.
-- Als je 'l niet hadt willen doen, dan zou
ik ze hebben teruggestuurd met de mcdedec-
ling: Geadresseerde vertoeft nog steeds in
onbekende streken
Ilclga nam dt brieven aan, maar alvorens
ze te openen, pakte zij dc vriendin onder de
kin, om haar le dwingen haar aan te zien.
Waarom hen jc somtijds zoo bizon
der blij?
Omdat omdat ik somtijds een heel
onverstandig meisje ben, stamelde Johanna,
waarna zij zich bevrijdde en haastig de ka
mer uitliep.
Helga kreeg een diepe kleur.
,,N'ee, nee," sprak zij tot zich zelve, ,,zóó
lief voor mij zijn en dannee, dat kan
niet! Dat is onmogelijk!"
Wordt vervolgd.