tO" Jaargang. BUITENLAND. FEUILLETON. „Het Levenslied." 1M. AMERSFOORTSCK DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franoo per post- 1.50. Afzonderlijke nummers 0.05. Deze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zor.- en Feest dagen. Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men vóór 11 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uilgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PR IJ 8 DER ADVERTENTIËN: Van 15 regels f O.BO. Elke regel moer - 0.10. Dienstaanbiedingen on aanvragen 25 cent» bij vooruitbetaling. Grooto letters naar plaateruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeeligo bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Eene circulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht. De verkiezingen voor den Duitschen Rijksdag. II. (Slot). De strijdleus, <lic in de Nordd. Allg. Zei- lung aan de hand is gedaan voor de vei kie- Singsstrijd, waarvan hel eerste bedrijf he len wordt afgespeeld, heeft niet de ver- énste van nieuwheid. Vijif jaren geleden .eft vorst Bülow de leus laten klinken: Te- n hel centrum en tegen de sociaal-demo- ralie! Op de positie van het centrum heeft leus toen geen uitwerking gehad, maar s te meer op die van de socriaal-demoera- die het getal van hare vertegen woord i- ers in deh rijksdag met de helft zag ver- ninderen. Ditmaal laat von Bethmann Hol'l- Iveg het centrum buiten spel, maar hi) blaast bpnieuw verzamelen tegen de sociaal-demo cratie. liet is dc oudtc leus, waartegen in 11)10 de nailionaal-liberale leider Bassermann pp den partijdag te Kassei heeft gewaar schuwd, omdat hij er "van vreesde, dat zij er (loe zou leiden de conservatieven en liet centrum in hunne macht -te bevestigen. „Als de gedachte niet zoo verwenscht snug ger was, dan zou men geneigd zijn haar lërschrikkelijk dom te noemen", zoo liet Bassermann zich destijds uit. Dat geeft vol doende te kennen, dat ook de nationaal- bcralc leider voorziet, dat deze strijdleus nog wel zal inslaan. Of zij echter ditmaal aan, de sociaal-demo craten zooveel afbreuk zal doen als nu vijf jaren geleden, is eene andere vraag. De Nondd. Allg. Ztg. 'heeft zelf een factor aan gewezen, die machtig in het voordcel werkt van de sociaal-democraten, waar zij zegt, dat „de natie door mismoedigheid en ontevredenheid van aller- aard den weg moet vinden, dien de voorspoedige ontwikkeling van hel vader land verlangt." Aan dien factor hebben de sociaal-democraten in de afgeloopen vijf ja ren reeds in een aantal partieelc verkiezin gen de overwinning te danken gehad, en de verwachting is vrij algemeen, dat als er par tijen zijn, die aan het einde van dezen strijd verliezen hebben geleden, de sociaahdemo- oraten daartoe niett zullen behooren. Over de omstandigheden, waaronder de tegenover het zwart-blauwe blok staande partijen dezen strijd hebben te voeren, schrijft een sieraad van de vrijzinnige rich ting, prof. Frans von Liszt, aldus: „Veel minder gunstig (dan aan de zijde van hot zwart-blauwe blok) vertoont zich de op- marsch van de partijen links. Maar ook hier zijn tegenover 1907 belangrijke vorderingen aan te wijzen. Wat in 1907 nog door de moesten voor onmogelijk gehoudem werd, heeft zich inmiddels zonder moeite en met succes voltrokken: de aaneensluiting van de drie links-liberale groepen tot eene eensge zinde partij. Heden gaat de vrijzinnige volks partij als één man in den strijd. Aan de oude zakelijke en persoonlijke verschillen denkt heden niemand meer; de leiders heb ben zich bij elkaar aangesloten en het aantal der overtuigde en strijdvaardige aanhangers van het besliste liberalisme is gestegen. Maar ook een verder verblijdend feit is ingetre den, dat door de vrienden van de links- liberale samensmelting ondanks alle legen- spraak steeds is voorspeld: de aaneenslui ting van de volkspartij heeft het samenwer ken met de nationaal-liberalen belangrijk verlicht. Van op zich zelf staande, hoezeer daarom niet minder te betreuren uitzonde ringen afgezien, treden wij bij de verkiezin gen met de nationaal-liberalen gemeenschap pelijk op. Daarmee is het liberalisme weder eene macht geworden, die zich wil en zal doorzetten. Niet verblijdend en onverstandig daaren tegen is de houding van de sociaal-democra- tie bij de eerste stemming. Zij is er niet loc kunnen komen, de oude takliek vair het stem men lellen prijs te geven. Het komt haar in de eerste plaats er op aan, nogmaals eene geweldige toeneming van stemmen te kun nen conslatceren, op hel gevaar af, dat aan de rechterzijde door valsche herstemmingen mandaten worden verzekerd, die haar anders reddeloos verloren moesten gaan. l>e sociaal- democratie heeft in dit opzicht niets geleerd en niets vergelen. En wanneer dc rechter zijde minder verzwakt te voorschijn komt uit den strijd dan mocht worden verwacht naar de haar toekomende kiezersstemmen, dan zal zij daarvoor aan de sociaal-democraten dank kunnen zeggen. Voor de herstemming daarentegen is het te hopen, dal het wacht woord: ,,Gcen stem aan een aanhanger van hel zwart-blauwe blok" bij de partijen der linkerzijde algemeeue instemming zal vinden. Om dc kansen van den verkiezingsstrijd met juistheid te beoordcelen, is liet noodig zich de sterkte-verhouding der partijen in dan rijksdag in de herinnering terug te roepen, zooals zij zich vertoont op grond van de ver kiezingen van 1907 (de uitslag van de par- lieele verkiezingen naderhand is daarbij hui len aanmerking gelaten). De conservatieven met 113 mandaten hadden met het centrum, dal 110 mandaten had verkregen, eene meer derheid van 223 stemmen. Daar stonden (de kleinere groepen buiten rekening latende) 108 liberalen en 13 sociaal-democraten tegen over. Een verlies van omstreeks 25 a 30 man daten zou dus de meerderheid van 1907 in eene minderheid iloen overgaan. Zulk ec.i verlies is niet alleen mogelijk, maar >ok waarschijnlijk. Op de van verschillende zij den gemaakte berekeningen over de sterk te, waarin de partijen der linkerzijde in den loekomsiligen rijksdag waarschijnlijk verte genwoordigd zullen zijn, laat ik mij op deze plaats niet in. Laat ons echter eens aanne men, dal dc sociaal-democraten 80 mandaten krijgen (wat zeer waarschijnlijk is) en dat de beide liberale partijen van 108 lol 120 afge vaardigden klimmen, dan zuu daarmee reeds eene meerderheid aan de linkerzijde verkre gen zijn, al zou die dan al hare krachten moeten inspannen cn kleinere groepen tol zich moeten trekken om zich als meerder heid te kunnen handhaven. Het liberalisme echter zou in de gelegenheid zijn, al naar de omstandigheden oenc meerderheid naar rechts of naar links lol stand te brengen. Daarbij mag niet worden vergeten, dat in 1907 hel aantal uitgebrachte stemmen heeft bedragen: ongeveer 2 millioen voor de con servatieven en anti-semieten, iels boven de 2 millioen voor hel centrum, 3 millioen voor de liberalen en 3i millioen voor de sociaal democraten. De liberalen waren dus reeds toen, wanneer nationaal-liberale cn vrijzin nige stemmen bij elkaar gerekend worden, op één na de sterkste van de partijen en zijn slechts weinig achter de sociaal-democraten teruggebleven, liet zou dus eigenlijk zeer zon derling moeten toegaan, als het bij eene juiste herstemmingspolitiek niet zou gelukken, eene aan het getal uitgebrachte stemmen beant woordende verdeeling van de zetels in den nieuwen rijksdag te verkrijgen". Dc stembus slaat nu gereed voor de >nt- vangst van de stembiljetten. Wij zullen dus weldra weten wat er van deze verwachtin gen is geworden Italië cn Turkije. Tegenover dc berichten, die gewaagden van vredeskansen, constateert de Ivonstantino- peische correspondent van de lvöln. Ztg., dat geen enkele regeering onderhandelingen met 1'urkije voert om een grondslag voor den vrede te krijgen. In de 1 urksehe regeerings- kringen is (leze kwestie van de agenda afge voerd, en de opvatting, da de onzekere bm- nenlandsehe toestand de neiging otn vrede te sluiten versterkt, wordt van bevoegde zijde voor onjuist verklaard. De militaire leiders volharden hij de meening, dal de toestand in Tripolitame niet anders dan beter kan worden. De Sahah geeft een Interview weer van den minister van oorlog Mahmoed Chefkct l'acha, dat eveneens de verklaring inhoudt, dat dc Potte geene slappen heeft gedaan lot herstel van den vrede en dal de vrede on mogelijk is zoolang de souvereinileitsrechlen van den sultan over Tripoli en Benghazi niet worden erkend. De afkondiging van het in- lijv'mgsbesluit behoeft Italië niet te beletten, op een anderen grondslag te onderhandelen De toestand van de Turken in Benghazi wordt dagelijks beter, liet zal Italië een jarenlangen arbeid kosten, zijne stellingen te verzekeren. Dc Perscveranza bericht uit Rome, dat in den generalcn staf van hel Tripolitaansche expedWickoYps doortastende verandering -n voor de deur staan Als reden hiervan wordt genoemd, dat de laatste oörlogsoperatiën niet met voldoende omzichtigheid zijn uitgevoerd, hclgecn een onderzoek door den minister van oorlog en den chef van den generalcn staf heeft vastgesteld. Uit Rome wordt aan de Temps bericht, dal men in sommige politieke kringen de regec ring er een grief va» maakt, dat zij niet een eiland heel# doen bezetten in de Egeïschc zee, cn geen voldoening verschaft heeft aan de ma rine, die er .frottsch op zou geweest zijn de Dardancl'lcn te foreeeren en Konslantinopel te bedreigen.. Italië heeft voorstellen gekregen van agitators in den Balkan, die wapenen en geld vroegen om den opstand in de Europe.-- sche yilajcts te organiseeren. Dit alles heeft Italië gedaan om niet den status quo in liet oosten in gevaar te brengen, in zijn eigen be long maar ook in dat van Turkije. Men heeft in Rome de indruk, dat de regeering niet iang meer den druk van dc openbare mce- jwng zal kunnen weerstaan, die eene directe actie tegen Turkije eischt als de oorlog ver der gaat. Men is in Rome overtuigd van de i oodzakelijöchcid van een collectief optreden der mogendheden, -en Italië is geneigd deze interventie te aanvaarden, mits zij in fet minst geen afbreuk doet aan hare souvercini- teitsrechtcn op de nieuwe Afrikaansche kolo- niv Duitschiand. De kroonprins heeft zich gisterenavond met den nachtsneltrein naar Danlzig terug hegeven. BelglÖ. Brussel, 11 Jan. De subcommissie bleek heden van oordeel te 'zijn, dat dc uit voering van de bepalingen, waarbij de be reiding in bepaalde zónes van Afrika van gedistilleerd verboden wordt, vergemakke lijkt zou worden, indien men als algemee.nen regel den invoer verbood van toestellen, die voor distillatie kunnen dienen, met enkele uitzonderngen, waarin eventueel de regcc- ringen zouden kunnen toestemmen. Frankrijk. De heer de Selves heeft bij zijn heengaan als minister van buitenland6che zaken eene slechte pcre. Dc Temps schrijft: Het is de eerste maal, dal een minister van buiten- landtche zaken, zonder dat hij er vooraf over gesproken heeft met de regeering waar van hij deel uitmaakt, zijn po6t verlaat ouder het uiten van de beschuldiging, dat aan de nationals politiek eenheid van inzichten en eenheid van solidaire actie ontbreekt. Wat i6 die beschuldiging waard? liet behoort aan de Kamers daarover te bevissen. Maar men is genoodzaakt te constateercn, dat den heer de Selves het gezag ontbreekt om haar te formuleeran, Wanneer hdj onze politiek afkeurt en bijgevolg het vérdirag, dat den ■Ion November eene praktische conclusie aan deze politiek heeft gegeven, dan heeft men moeite te begrijpen hoe hij het voor dc "Kamer heeft kunne» verdedigen, hoe hij in de vorige maand iets goeds vond, wat hij heden slecht vindt. De Matin schrijft: De minister van buiten- landechc zaken heeft dc ergste verwijten tegen den minister-president te berde ge bracht, zonder zich er aan te storen, dat men hem terstond logenstrafte, zonder zich af te vragen of daaruit niet voor Frankrijk zelf eeiie beschaming voor het lui'enland zal ontstaan. Hij heeft een incident verwekt op een tijdstip, waarop zijn vaderland niet de grootste moeielijkheden heeft te strijden. In den afgeloopen zomer heeft hij zijn hië rarchische» chef aangegeven bij politiekers, zonder met hem zelf eene openhartige ge- dachtenwiseeling te durven hebben. Midden in den parlementairen 6lag heeft hij hem een messteek in den rug toegebracht. Hij zendt aan het hoofd van den staat een verzoek om ontslag, welks uitdrukkingen voor het kabinet, waartoe hij gisteren nog behoorde, bijna beschimpend zijn. De Radical zegt: Het parlement Pn het land zullen hard oordeelen over een man, die hot vertrouwen van zijne amhlgcnooten bedroeg en door eene wanhopige manoeu vre ten slotte de regeering trachtte ten val te brengen, welker vertrouwde medewerker hij zes maanden lang is geweest. Dc overige republikeinse he organen druk ken ongeveer dezelfde gedachten uit m ver schillenden vorm. Slechts enkele organen tre den voor de Selves in de bres, o.a. de Figa ro, die zegt, dat hij zich eindelijk heefb ge rehabiliteerd en zijne portefeuille reeds vroeger Caillaux voor de voeten bed moeten werpen. Dc voor het aftreden van het gehcclc ka binet opgegeven reden, namelijk de onmo gelijkheid om een minister van marin te vinden, is volgens een correspondent van de Köln. Ztg. ..klaarblijkelijk slechte een voor wendsel, dat de werkelijke reden van het. heengaan van het kabinet moet" verbergen". Men verzekert, dat in den tweeden kabinets raad zich eene levendige bespreking heeft ontwikkeld over de vraag of de regeering zich t'egen de behandeling van dc in dé Ka mer aangekondigde interpellation over het heengaan van de Selves verzet of niet. Een deel van de ministers was er voor; Caillaux was er lege», maar schijnt eindelijk toch te hebben ingezien, dat hij in de Kamer on feilbaar in de minderheid zou zijn gebracht. Eene belangrijke aanwijzing hiervoor waa voor hem het besluit van de radicaal-socia listische Kamerfractie om te stemmen voor de dadelijke behandeling van dc interpelhv tién. De. politieke toestand wordt al* zeer inge wikkeld beschouwd. Voor den opvolger van Caillaux in het minister-presidentschap wor den verschillende namen genoemd. In par lementaire kringen wordt veelvuldig de mee ning uitgedrukt, dat onder de tegenwoor dige omstandigheden een overgangsmimsle- rie met weinig markante personen het meest geschikt zijn. Dat zou dan ale hoofd taak hebben dc Franech-Duitsche overeen komst in veilige haven te brengen. Intus- schen wordt ook gesproken van de moge lijkheid van e©n kabinet-Polncaré met Bour geois, Millcrand en anderen, die voor de aan neming van de overeenkomst zijn opgeko men. Het lol van de Marokko-overeenkoiust in den Senaat heeft met de krisis, die is uitge broken, slechts indirect iets uit te staan. De oppositie, die zich in de Kamer en in de commissie deed gelden, richtte zich tegen Caillaux en de Selves. Als er een nieuw ka binet optreedt, vervalt het geheele verzet tegen de overeenkomst; men verwacht, dat zij dan bijna zonder discussie terstond zal worden aangenomen door den Senaat. P a r ij s, 11 Jan. Antonic Dubost is tol voorzitter van den Senaat herkozen met 19ti van de 215 uitgebrachte stemmen. Turkije. Volgens een bericht uil Konstanlinopel van de Polilischc Korrcspondemz is de sultan •hans voor hel denkbeeld van eene Kamer, ontbinding .gewonnen. De geruchten, dat het optreden van Said Paeha als grootvizier voor de deur zou staan, worden tegengesproken. Zijn toestand is, naar verluidt, beterend. De regeerin,g is besloten de behandeling van art. 35 der grondwet in de Kamer ten einde te bBerigril'. l'nlh^chett wordt er ge vreesd, dat dan de moeielijkheden in den Senaat zullen beglnrtéit. De Houding van dit staatslichaam blijft onzeker. Uit Konstantinopel wordt aan het Berliner lageblaijt bericht, dat de ministerraad in beginsel heeft besloten aan het bezwaarschrift van den Duitschen gezant tegen de sluiting van de Italiaanschc bankinstellingen gevolg le geven en de heropening van de banken, ook van dc Banco di Ronia, toe te staan. Perzlë- 'lol schatmeester-generaal is de Belg Mor- nard genoemd, De dienst van de invoerrech ten is' geplaatst onder het bestuur van het departement van financiën; de Belg Wibier is aan het hoofd er van geplaatst. De Ame- rikaansche ambtenaren blijven in dienst, voor zoover ze een contract met de Perzische re- geering hebben; de door Sinister persoonlijk aangestelde» gaan hcén. De Zwee^sehe kolo nel Iljaimarshon heeft liet bevel gekregen over de bij den dienst der invoerrechten aan gestelde commiezen. China. Dc kans schijnt voorbij tc zijn, dat de za ken in China door eene regeling in dér minne tusschen republikeinen en keizerlijken in orde Roman van RUD. HERZOG. 74 Naar hit Diiitich door J. L. VAN DER MOER. o— HOOFDSTUK IV. Waarom komt ie tooli niet, vroeg Ilclga Nuntius iedere week aan Joihanna Grabe, wanneer deze haar schrijfgereedschap opge borgen had en in .de schemering gezellig bij haar kwam izittcn praten. Zou-je denken dat ie aiek is? Of dat ie ons ivergeet? Ken-je Richard! iMarschali zóó weinig? Somtijds geloof ik, dat ik hem ken. En soms Veraet-je je tegen diic bekentenis. Is 't zoo niet, klein Mevrouwtje? Klein? zei Helga, .terwijl zij zich in haar volle lengte uitstrekte. Nu, groot dan. Maar geef me dan ook eens 'n groot antwoord. Waarom mis-je hem zoo? Och., missen? Kijk 's, Johanna.., Maar, och, wal is dat nu voor 'n dwaze vraag?.... Nee, nee,... O, wat -ben je toch 'n lieverd! En eer Johanna er aan dacht, was Helga haar om den hals gevlogen en had haar schreiend gekust, om vervolgens haastig uit de kamer tc verdwijnen, voordat haar vrien din de verbazing over .zulk een plotselinge uiting van 'hartelijkheid kon le boven komen. Was dit werkelijk Helga .Nuntius? Die plotselinge opwellingen van groote har telijkheid herhaalden zich. Somtijds vertoon den ze zich zonder dat er ook maar de minste rechtstreeksche aanleiding toe bestond. Mid den in een gesprok kon llelga soms in eens zwijgen en het hoofd! van haar vriendin tus schen de (handen nemen en het aan haar borst drukken. Of zij stond zonder reden op, wandelde neuriënd door de kamer en streek liefkoozend met de hand-over verschillende voorwerpen. Het was alsof er een groote be hoefte tot liefkoozen in haar ontwaakt was, alsof het haar onrustig maakte, daaraan niet genoeg ite kunnen toegeven. Dan weer ging zij aan de piano zitleh en zong uit volle borsit al haar lievelingswijsjes, otm midden-in eensklaps op le houden en over te loepen naar Bettermann en. deze stalen voor behang of een kleed le helpen uitzoeken. En dan ging zij hier vandaan weer naar Failer en wijdde zich, onder zijn leiding, uren lang aan haar zangstudies. Eén keer was zij naar (het bewuste Park ge- loopen. Maar de muur was te hoog, zij kon er niet overheen zien, al ging zij ook op de tecnen staan. „Zonder luim geeft 't niets", ilaoht zij, als een ongeduldig kind, „waarom komt hij ook niet?" Maar of zij zwijgend -bij .dc vriendin zat of neuriënd door de kamers liep, altijd zag zij er uat alsof zij door een vriendelijk, koeste rend zonnetje beschenen werd. En dc warmte van dit zonnetje deelde zicli mede aan haar omgeving en was oorzaak, dat zij haar eigen vreugde des te sterker gevoelde. En haar vrienden wisten niet meer wie zioh 't jongst gevoelde, Helga of zij. Als men er haar over sprak, dan lachte zij. —Ik moet Richard Marschall vervangen. Als hij weer hier koint, clan moeten wij het allen kennen. Wat moeten we kennen? Zijn levenslied! Wal is dat voor 'n Kunstwerk? Dan keek zij naar den verren horizon. —Och dat is zoo'n mooi Kunstwerk! 't Is een geschenk van den goeden God. dat menigeen, die zich naderhand de Kunst als ideaal koos, als overbodig ging beschouwen. En daarbij vergat hij de Moeder, de alleen zalig makende Aarde. Want wij zijn mou se h e n Kinderen, hebt eerbied, fluisterde pro fessor Faller, we hebben 'n wijsgeerigc vrouw in huis*. Zij legde hem de hand op den mond cn antwoordde: Wc hebben 'n ouden lvcer in huis, die met de mcnschen den spot drijft. —Waarom zou ie toch niet komen? vroeg zij ecnigc dagen later weer. 't Is nu toch al twee maanden geleden. Omdat Richard wil dat Johanna toonde haar een brief. Nu, dat Dat j ij komt. Ik?.,.. Maar dal gaat immers niet, ant woordde zij langzaam, terwijl zij de armen liet zinken. Welke gedaohten zitten er nu weer in dat ijdel kopje? H ij vraagt je niet als gast, maar 't Theater. Wat? 't Theater? Beste Helga, je mag onzen vriend niet dupeeren. llij heelt evenveel aan ons ge dacht als wij aan hem. Als wij aan hem? Hij heeft gedurende deze twee maanden ontzettend hard moeten werken, 't Besluit van den Groothertog, om die serie opera's te doen opvoeren, is zóó plotseling geko men, dal 't Richard heel wat hoofdbrekens heeft gekost. En bovendien 'n massa werk In opdracht van het Theater-bestuur moest hij contracten afsluiten; verschillende malen moesl hij op reis, om sommige artisten per soonlijk te bezoeken, ten einde zc op 't laatste oogenblik nog over te halen Verder was hij verplicht, wegens enkele bedankjes, weer nieuwe krachten te zoeken, en tusschen dc bedrijven door was 't natuurlijk repetee- ren en nog eens repeteeren met zijn orkest Wat zal ie s avonds, als 't hoofd hem om liep, niet vaak naar 'n rustig plaatsje ver langd hebben. En ik Jij? Wal bedoel-je? Wil je soms vragen in hoe verre jij daarbij betrokken bent? Ja, die uilnoodiging En Johanna Grube sprak rustig verder, alsof ook zij aan niets anders dacht. Jij moet zijn ,,Hadwiga" zingen, Helga. Jc weet dat dc Groothertog ter eere van Biehard die opera in den Berlioz-Gyclus heeft doen opnemen. Jij moet óók medewerken om hem te huldigen. Zou ik dan weer op de planken moe ten verschijnen? Ja. Ben-je daar zoo bang voor? Je kunt dit niet vergelijken met vroeger. Nu zal 'l je levensvreugde schenken, wanneer je daar voor 't voetlicht komt, aan die menschen daar ginds te kunnen tooncn, hoe veel schoons er in 't leven bestaat, en dat de Kunst een van de vruchten van dat schoonc is. Ik ge loof dat jc deze overtuiging zult opdoen, wanneer je weer op de planken»verschijnt Ja, zei ze, met een diepen zucht. Je wilt 't dtis doen? Je zult er Ecen gaan? En ze antwoordde met een glimlach: Ik moet hem Itoch bewijzen, dat zijn leer linge ver genoeg gevorderd is, om thans proeven van bekwaamheid tc kunnen afleg gen Nu gaf Johanna haar twee brieven, di" voor haar gekomen waren. -- Als je 'l niet hadt willen doen, dan zou ik ze hebben teruggestuurd met de mcdedec- ling: Geadresseerde vertoeft nog steeds in onbekende streken Ilclga nam dt brieven aan, maar alvorens ze te openen, pakte zij dc vriendin onder de kin, om haar le dwingen haar aan te zien. Waarom hen jc somtijds zoo bizon der blij? Omdat omdat ik somtijds een heel onverstandig meisje ben, stamelde Johanna, waarna zij zich bevrijdde en haastig de ka mer uitliep. Helga kreeg een diepe kleur. ,,N'ee, nee," sprak zij tot zich zelve, ,,zóó lief voor mij zijn en dannee, dat kan niet! Dat is onmogelijk!" Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1912 | | pagina 1